| ἐγγόνων οὐδὲν ἐνοσφισάμην , ἀλλὰ τῇ ἀστῇ φέρων ἐδωρησάμην . ἐσπούδασα καὶ τρίτῃ συνελθεῖνἦν δὲ εὔρυθμος , εὐάρμοστος , ἐμμελής | ||
| δὲ κατὰ τὴν ἑρμηνείαν ἁπλότητος μὴ φροντίσῃς : διδασκαλικώτερον γὰρ ἐσπούδασα τὰς τέχνας ἀφηγήσασθαι , περιελὼν τὴν ἰσχὺν τοῦ λόγου |
| ταυτί μοι δοκεῖ δίκαια λέγειν ὁ λέγων , κἀγὼ ὑμῖν πειράσομαι ἀποδεῖξαι τί ποτ ' ἐστὶν τοῦτο ὃ ἐμοὶ πεποίηκεν | ||
| ἔχει , καὶ περὶ τῶν παρόντων ἄμεινον φρονήσομεν , ταῦτα πειράσομαι λέγειν . καίτοι με οὐ λέληθεν , ὅτι μαίνεσθαι |
| ὀρθὸς λόγος καὶ Ἰωσὴφ εἰπόντα , διὰ τοῦ θεοῦ τὴν σαφήνειαν εὑρεθήσεσθαι τῶν ἐνυπνίων : ἐχρῆν γὰρ εἰπεῖν , ὑπ | ||
| ἐφ ' οἷς ἡ παροῦσα θεωρία . Ὁρᾷς πῶς τὴν σαφήνειαν πανταχοῦ θέλει φυλάξαι : ὧδε γὰρ λέγων σύντομον ἐδήλωσεν |
| τῇ δι ' ἀλαζονείαν , ὡς δὴ περιττὸς καὶ ἱκανὸς ἐπανορθοῦσθαι τὰ ἀνεπιδεᾶ , προστιθέναι ἢ ἀφαιρεῖν τι τολμᾷ , | ||
| στέργεται , προθυμότεροι δ ' εἰσὶν οἱ πολλοὶ σωφρονίζεσθαι καὶ ἐπανορθοῦσθαι ἢ θεραπεύεσθαι καὶ τρυφᾶν : ἢ τίς οὐκ ἂν |
| : τοὐναντίον γὰρ ἔστιν ἰδεῖν ἐπὶ τῆς καθ ' εἱρμὸν οἰκονομίας ἓν τὸ εἶδος καὶ μίαν οὐσίαν τὴν φύσιν αὐτῆς | ||
| τῷ βιβλίῳ , ὡς μὴ ἀπατῷτο τῆς περὶ τὸν ἄνθρωπον οἰκονομίας ἀγνοῶν τοὺς λόγους : εἰκὸς γὰρ καὶ ἑτέροις ἐμπεσεῖν |
| Κλεάνθην , ᾧ καὶ πολλάκις ἔλεγε μόνης τῆς τῶν δογμάτων διδασκαλίας χρῄζειν , τὰς δὲ ἀποδείξεις αὐτὸς εὑρήσειν . μετενόει | ||
| γὰρ ὁ τὴν εὐθεῖαν ὁδὸν γιγνώσκων μίαν οὖσαν οὐ δεῖται διδασκαλίας ἑτέρας εἰς ἔλεγχον τῶν πεπλανημένων , οὕτως ὁ τὴν |
| λεκτῷ ἢ ἐν τῇ κινήσει τῆς διανοίας , τοὺς καθολικωτέρους ἐκθέσθαι μόνους ὡς πρὸς τὸ παρὸν ἀρκεῖν ἡγούμεθα . ὥσπερ | ||
| τῆς ἱστορίας , ἐκρίναμεν δεῖν τὸν ἐλέγχοντα λόγον τὴν ἄγνοιαν ἐκθέσθαι . ἐν τεσσαράκοντα γὰρ βίβλοις περιειληφότες τὴν πραγματείαν , |
| παρρησίαν ἑκάστῳ τῶν συμβουλευόντων . ἐγὼ δ ' οὐδεπώποθ ' ἡγησάμην χαλεπὸν τὸ διδάξαι τὰ βέλτισθ ' ὑμᾶς , ἀλλὰ | ||
| καὶ πεμφθέντος οὐδενὸς ὧν προσεδόκησα , γράφειν εὐθὺς ἐγκλήματα πικρὸν ἡγησάμην : παρακαλῶ δὲ ἔτι , σπεῦσον ἢ πάντως ἔλπισον |
| λόγου τὸ ἄγαν λαμπρὸν τῇ διακοπῇ καὶ ὑποστροφῇ . Ἔτι μεθόδου λαμπρᾶς καὶ τὸ τὰ ἔνδοξα ἐνδοξοτέρως λέγειν , ὥσπερ | ||
| προσεγένετο τῷ Πλάτωνι . ἄπειροι γὰρ ἦσαν οἱ πρῴην διαλεκτικῆς μεθόδου , φημὶ δὲ διαιρέσεως καὶ ὁρισμῶν . ἔγνω οὖν |
| ἐπινοεῖσθαι δυναμένου : ἑκατέρου γὰρ αὐτῶν δεομένου τῆς παρὰ θατέρου πίστεως , οὐχ ἕξομεν ἀπὸ τίνος αὐτῶν ἀρξόμεθα τῆς ἐννοίας | ||
| τόπον καὶ τὸν ἀριθμὸν εἶπεν , ἵνα ὁ λόγος αὐτῷ πίστεως ἔχεσθαι δοκῇ , καὶ μὴ 〚 μάτην 〛 ἄλλως |
| . μηδ ' ὀμνύναι θεούς : ἀσκεῖν γὰρ αὑτὸν δεῖν ἀξιόπιστον παρέχειν . τούς τε πρεσβυτέρους τιμᾶν , τὸ προηγούμενον | ||
| δὴ τοῦτον Ἰουλιανὸς αὐτῷ , τοσοῦτον ἐπιθεὶς ὡς οὐκ ἔστιν ἀξιόπιστον ἓν μειράκιον ὑπὲρ πολλῶν εὐγενεστέρων ὁμηρεῦον παρ ' αὐτῷ |
| καὶ ἀέρια ἄλλα ? ἐπ ' ἄλλοις φυσικήν τινα ? πρόγνωσιν , πολιτείας ? δὲ κυβερνήτην μὴ ἔχειν ὅτῳ τὰς | ||
| . Ἐπεὶ οὖν καὶ τὰ ἀνυπόστατα τῶν οὔρων λυσιτελεῖν εἰς πρόγνωσιν εἰώθασι , περὶ τούτων πρῶτον εἰρηκότες , εἶθ ' |
| καὶ εὐδαιμονισμοῖς γεραίρῃ τὸν τῶν ὅλων πατέρα , τὰς πρὸς ἑρμηνείαν ἁπάσας ἀρετὰς εἰς ἓν τοῦτο μόνον ἔργον συγκροτῶν καὶ | ||
| . ἁπλῶς ἂν ὁ λόγος ἦν καὶ κατ ' εὐθεῖαν ἑρμηνείαν ἐκφερόμενος , εἴ τις οὕτως κατεσκεύασεν αὐτόν : πολλῶν |
| γραμμάτων , ὃ καθάπερ ἐν τῷ ζῴῳ κεφαλὴ τῆς ὅλης νομοθεσίας ἐστίν . ἤδη γὰρ ἀναλαμβανόμενος καὶ ἐπ ' αὐτῆς | ||
| , τὰ δ ' ἀπολείπει σχεδόν : πρὸς γὰρ τέλει νομοθεσίας ἡ δικῶν ἀκριβὴς νόμων θέσις ἅμα καὶ διαίρεσις ὀρθότατα |
| κακῶς : τὸ μὲν γὰρ ἔλεον , τὸ δ ' ἐπιτίμησιν φέρει . ὁ δὲ πλοῦτος ἡμᾶς , καθάπερ ἰατρὸς | ||
| ἅπτονται . τὰς δὲ πρὸς τὸ ἔλαττον συγκρίσεις κατ ' ἐπιτίμησιν εἰσάξεις , ἐπειδήπερ εἰσὶ καθαιρετικαί : οὐ δεινὸν τὸν |
| : διὰ τοῦτο καὶ πρέπει πρὸς τῷ τέλει τετάχθαι τῆς ἀπολογίας , ἵνα δοκῇ ἐκ περιουσίας εἰρῆσθαι : καὶ πολλὴν | ||
| ῥήμασιν ἀμφιβόλοις περιστέλλει τὴν κακουργίαν ἀναχώρησιν ἑαυτῷ καταλείπων καὶ τόπον ἀπολογίας . τριῶν τοίνυν ὄντων οἷς αἱ νῖκαι φιλοῦσιν ἀκολουθεῖν |
| μὲν τοῦ εἰπεῖν καὶ εἰς τὴν τῶν παρὰ Ἀριστοτέλει κατηγοριῶν διδασκαλίαν ἐδήλωσεν ὅτι οὐ μόνον εἰς τὰς Ἀριστοτέλους Κατηγορίας χρησιμεύει | ||
| ἐμοῦ σώματος οἱονεὶ χαλκεύετε ἤτοι ποιήσατε , ἣν ἂν βούλοισθε διδασκαλίαν . εἶναι ] γρ . ἤδη . ἀλλὰ σκόπει |
| ὑπεροχῶν ἐκ τῶν πρώτων καὶ δευτέρων κανονίων τῶν ἐκλείψεων : πεπραγμάτευται δ ' ἡμῖν ἡ τούτων τῶν ἑξηκοστῶν ποσότης ἐπὶ | ||
| τῆς διακεκαυμένης ζώνης ὑπαρχουσῶν οἰκήσεων . Πολύβιος οὖν ὁ ἱστοριογράφος πεπραγμάτευται βιβλίον , ὃ ἐπιγραφὴν ἔχει περὶ τῆς περὶ τὸν |
| τῶν παλαιῶν πολλὰ προσθέντες οὐκ ἀληθῆ : οὐ γὰρ ἀπὸ πείρας ἀλλ ' αὐτοσχεδιάζοντες , ὅπως ἕκαστος αὐτῶν ἐκινεῖτο περί | ||
| πάντα ἴσα . ποίει κολλούριον καὶ χρῶ πάνυ ὄντι διὰ πείρας . Ποιεῖ καὶ πρὸς παλαιὰ , μάλιστα δὲ ἕλκη |
| τοῦ πένητος τίθεσθαι κεκώλυκας : ὢ πόσα ψηφίσματα , πόσας κατηγορίας , πόσας ἀριστείας , καὶ τὰ τοιαῦτα : ἂν | ||
| καταφάσεις , εὔλογον . τὸ γὰρ ἀνυποδετεῖν τῆς αὐτῆς ἐστι κατηγορίας , ἧς καὶ τὸ ὑποδεδέσθαι , καὶ ὁ οὐκ |
| διαρρήδην . Περὶ ὧν ἡμεῖς ἐν τῇ παρασκευῇ τῆς ἰδίας πραγματείας μνησθέντες , εἰς τοῦτον ὑπερεθέμεθα τὸν καιρὸν κατὰ μέρος | ||
| οὐδὲν δὲ κωλύειν λέγων ἁπάσας ταύτας κατεσκευακέναι τὸν φιλόσοφον τὰς πραγματείας ἔτι παιδευόμενον παρὰ Πλάτωνι , ψυχρὰν μὲν καὶ ἀπίθανον |
| καὶ μάλα γε σοφούς , καὶ ἠκρίβουν τὰ ἐκ τῆς παιδεύσεως , οὐκ ἐψεύσαντο τῆς διδασκαλίας τὸν πόνον , φασίν | ||
| μηδενὸς συνεπιμερίζοντος αὐτῷ ἢ συσχηματιζομένου , δηλοῖ προσθήκην γνώσεως καὶ παιδεύσεως καὶ φρονήσεως καὶ πλούτου καὶ προσκείσεται ταῖς γραφαῖς καὶ |
| Τί ἐγὼ σὲ ἀδικῶ ἢ σὺ ἐμέ “ ; εἰς σκέψιν αὐτῆς δικαιοσύνης τε καὶ ἀδικίας , τί τε ἑκάτερον | ||
| λέγομεν καίειν . ἀλλὰ γὰρ ταῦτα ἔοικεν εἰς μείζω τινὰ σκέψιν ἐκφέρειν ἡμᾶς τῶν ὑποκειμένων , ἣ ζητεῖ τὰς πρώτας |
| μάλα : ἐγὼ δὲ τὸν ἐπιχώριον ὀμοῦμαί σοι ἐν τῷ ἐμαυτοῦ λόγῳ . Ἴστω τοίνυν ὁ Ζεὺς ὁ Φίλιος , | ||
| τῆς ἐκείνων σοφίας ᾤμην προσήκειν ἐμοί , μέμνημαί τε τῶν ἐμαυτοῦ διδασκάλων καὶ περίειμι διδάσκων , ἃ ἐκείνων ἤκουσα , |
| μέντοι ὥστε ταῦτα γίγνεσθαι ἐμηχανήσατο , καὶ τοῦτο καλὸν μὴ παραλιπεῖν . ἐκεῖνος τοίνυν σαφῶς παρεσκεύασε τοῖς μὲν ἀγαθοῖς εὐδαιμονίαν | ||
| πιστοῦν τὰς τοιαύ - τας προσθήκας οὔτε ἀπαιτοῦντος τοῦ λόγου παραλιπεῖν καλῶς ἂν ἔχοι . δεδειγμένης δή μοι τῆς αἱρέσεως |
| γνῶναι ὁρισμὸν δι ' ἀποδείξεως εἴληπται , ἀλλὰ πρὸς πλείονα πίστωσιν τοῦ ἐνδέχεσθαι ἅμα τὸ ὅτι καὶ τὸ διότι γινώσκεσθαι | ||
| ἑαυτὸν τοῦ ῥήτορος πεῦσις διπλῆ : ἀκοῆς ἐπιστροφὴν ἔχει καὶ πίστωσιν κατὰ πρόληψιν ὑπονοίας καὶ λύσιν . ὅταν γὰρ αὐτὸς |
| καὶ ἄλλο τι θεώρημα χρησιμώτατον ἡμῖν ἐσόμενον εἰς τὴν μουσικὴν εἰσαγωγὴν τοιοῦτον . δύο ἀριθμῶν ἀνίσων ἐὰν ἡ πρὸς ἀλλήλους | ||
| ' οὐκ ἠβουλόμην , ” τὴν δὲ δύναμιν κατ ' εἰσαγωγὴν , ὡς ὁ Δημοσθένης , ” ὅτι εἰκὸς αὐτὸν |
| τῷ δευτέρῳ ἐπιγραφησομένῳ δὲ περὶ τῶν ζῳοτοκούντων , νῦν δὲ ὑπομνήσεως χάριν ἐπιτετροχάσθω . Ἐπειδὴ δὲ ἀρχὴ πάσης γενέσεως ἐναίμου | ||
| αὕτη ἡ τετρακτύς , ὅσον τοῖς παροῦσι προσήκει λόγοις , ὑπομνήσεως ἔτυχε , φέρε καί , ἐφ ' ἃ προελθεῖν |
| δὲ ἀπόδειξις τὸ τόδε τῷδε ὑπάρχειν παρίστησιν . ἱκανὴν δὲ πίστιν καὶ τὴν ἐκ τῆς ἐπαγωγῆς ὠνόμασεν ὡς καὶ τῶν | ||
| τι τῶν ἄλλων , ὁπόσηι πόρος ἐστὶ νοῆσαι , γυίων πίστιν ἔρυκε , νόει δ ' ἧι δῆλον ἕκαστον . |
| τί πράγματα ἔχεις ; ἢ μικρὸν ἔκδεξαι καὶ ἀχθείσης τῆς θεωρίας κάθισον εἰς τοὺς τῶν συγκλητικῶν τόπους καὶ ἡλιάζου . | ||
| καὶ αὐτοὶ τὸν ἔρωτα τῆς τῶν αἰεὶ καὶ ὡσαύτως ἐχόντων θεωρίας κατὰ τὸ συνεχὲς αὔξειν πειρώμεθα μανθάνοντες μὲν τὰ ἤδη |
| ἐρημίαν τε καὶ καταφρόνησιν , πρὸς δὲ τούτοις ὑπογραψαμένη τὴν διόρθωσιν τοῦ νόμου , ὥστε ἀντὶ τῆς ἐκτίσεως τῶν πεντακοσίων | ||
| πολιτείας ἀνυποθέτους τε καὶ ἐξ ὑποθέσεως , καὶ αὖ πρὸς διόρθωσιν ἑτέρους ὁρῶντας , καὶ ἀνάκεινταί σοι κύρβεις αἱ μὲν |
| , τῆς τε μεταβολῆς τῆς ἐπὶ τὰ χείρω τοὺς δημαγωγοὺς ἀποφαίνων αἰτίους ὡς οὐ τὰ κράτιστα εἰσηγουμένους ἀλλὰ τὰ πρὸς | ||
| καρτερικοὺς αὐτοὺς ἐκπονῶν καὶ ἑτοίμους πρὸς τὸ τὰ δέοντα πράττειν ἀποφαίνων . πρὸς δὲ τοὺς τρυφῶντας αὐτῶν καὶ ἐς τὰ |
| καὶ εἰς τὰς Ἀρχύτου χρησιμευούσης τῆς τούτων τῶν πέντε φωνῶν γνώσεως : καὶ γὰρ κἀκεῖνος ἔγραψε Κατηγορίας . ἄτοπον δὲ | ||
| μεγάλην τιμὴν προσάγει τῇ τέχνῃ , τὸ μετὰ εἰδήσεως καὶ γνώσεως τῶν καμνόντων εἰσιέναι τὸν ἰατρὸν καὶ ποιεῖσθαι τὴν ἐπίσκεψιν |
| . ἀεὶ γὰρ ἂν παρὰ σοὶ πανήγυρις εἴη τῶν βουλομένων ἐπιδεικνύναι εἴ τίς τι σοφὸν ἢ καλὸν ἢ ἀγαθὸν ἔχοι | ||
| ἐν δὲ ταῖς παρασκευαῖς ταῖς τοῦ πολέμου φοβεροὺς καὶ χαλεποὺς ἐπιδεικνύναι : πρὸς γὰρ τοὺς ἐχθροὺς καὶ τοὺς ἀντιπάλους ἐκεῖνός |
| ἐπεραιώθη . καὶ Διονυσίου μὲν οὐ θέμις ἐν τῷ παρόντι μνησθῆναι . πολὺς καὶ ὁ γέλως παραβάλλειν τοῖς ἐμοῖς παιδικοῖς | ||
| ὁ καλῶν , ἀλλὰ πᾶς ἄξιος ἦν , ὅστις ἔχοι μνησθῆναι τάξεως . ὥσθ ' οἱ τοῦτ ' ἐγκαλοῦντες ἑτέροις |
| ἀεὶ ὡσαύτως ἔχειν ὁ πλείων ἀεὶ χρόνος ἱστορίαν ἐμποιεῖ καθάπαξ ἀκριβεστέραν , τοιοῦτον δέ ἐστι καὶ τὸ κατὰ τὴν γεωγραφίαν | ||
| εἰδέναι τε καὶ φυλάττειν αὐτά . Πρὸς εἴδησιν δὲ αὐτῶν ἀκριβεστέραν , ὡς ἐν κεφαλαιογράφῳ τὸν πάντα σκοπὸν συνηγάγομεν , |
| φησί τινας ὑπολαμβάνειν διότι τινὸς μείζονος δεῖται φύσεως , καὶ φιλοπονίας καὶ παρασκευῆς τὸ τῶν ἐπιδεικτικῶν λόγων γένος ἢ τὸ | ||
| μετὰ συχνοῦ ἀργυρίου τοῖς ἐντελεστάτοις τῶν φιλολόγων † παρώδευον καὶ φιλοπονίας ἕνεκα καὶ συνέσεως ὑπὸ πάντων ἐπαι - νούμενος . |
| τῶν ἀνιστόρων πάθοι ; τῶν ἱστορούντων τεχνικὸν λόγον νόει : σαφὴ μετ ' ὄγκου , πειστικόν , γλυκὺν ἅμα , | ||
| τῶν ἀνιστόρων πάθοι ; τῶν ἱστορούντων τεχνικὸν λόγον νόει : σαφὴ μετ ' ὄγκου , πειστικόν , γλυκὺν ἅμα , |
| ; παραινῶ δή σοι τῷ θέρει μὲν τὰ ἀπελθόντα τῆς μνήμης αὖθις εἰσάγειν , τοῦ χειμῶνος δὲ πλάττειν λόγους ὑφ | ||
| , οἷς αὐτὸς παρῆν . ἐπεξελθών : ἐρευνῶν εὐνοίας ἢ μνήμης : εὐνοίας ἐπὶ Λακεδαιμονίων , μνήμης ἐπὶ Ἀθηναίων ἔχοι |
| οἴει τά τε τοῦ σώματος ἐθελήσειν τινὰ διαπονεῖν καὶ τοσαύτην μάθησίν τε καὶ μελέτην ἐπιτελεῖν ; Οὐδένα , ἦ δ | ||
| πειρᾶται λέγειν . καὶ ἐπεὶ ἀδύνατον μὴ προϋπαρχούσης τινὸς γνώσεως μάθησίν τινα γενέσθαι , ἄτοπον δὲ καὶ τὸ τῶν ἀρχῶν |
| πλευρὰν ἔλαβενἵνα καὶ δύο μόνας ἐμφαίνεσθαι φῶμεν , πρὸς γὰρ ἀλήθειαν οὐδὲ πλῆθος αὐτῶν ἐδήλωσεν ; ἆρά γε τὴν εὐώνυμον | ||
| ἤδη γέροντα ὄντα , πᾶσαν ἔμαθε παρ ' ἐκείνου τὴν ἀλήθειαν . γνωσθεὶς δὲ παρὰ τοῖς Ἕλλησι θεοφιλέστατος εἶναι ὑπελήφθη |
| ἐξεργασία πραγμάτων ἢ γενομένων ἢ ὄντων ἢ πραχθησομένων εἰς τὸ παραστῆσαι ἐναργέστερον τὸ λεγόμενον , ὡς ἐν τούτῳ : ἄνδρας | ||
| ὁρισμόν τινος , λέγων ὡς ὁ θέλων δι ' ὁρισμοῦ παραστῆσαι τὴν φύσιν τοῦ ἀνθρώπου ἢ τοῦ ἵππου ἢ ἄλλου |
| : ἐνῆσαν δὲ καὶ παρατάξεις καὶ κυνήγια παντοδαπά , ποικίλην ψυχαγωγίαν παρεχόμενα τοῖς θεωμένοις . Μετὰ δὲ ταῦτα τῆς Βαβυλωνίας | ||
| τὰ βασίλεια παραπλησίων τὸ εἶδος τῇ τεθνεώσῃ , τὸν δὲ ψυχαγωγίαν ἐθέλοντά πως εὑρεῖν ἡδέως τε παρασύρεσθαι καὶ κατὰ μικρὸν |
| φαίη τις ἂν νοερὰν κατὰ μέθεξιν , ἅτε τὰς κοινὰς ἐννοίας ἀεὶ προβεβλημένην ἀδιαστρόφους . Πάντως δὲ τὸ χωριστὸν ἐν | ||
| διά τε τὸ χρηστὸν τὸ τῆς συμβουλῆς καὶ τὸ τῆς ἐννοίας σεμνόν . ταῦτα περί τε πολέμου νόει συντόμως , |
| ἀπαντᾶν ἐκ τοῦ παραυτίκα ὑπεναντίωμα , καίπερ ἄλλως ἐκκλίνουσι τὴν παράδοσιν καὶ τὰ προδιωρισμένα ἡμῖν . ὅταν μὲν γὰρ ἢ | ||
| αἱ προηγούμεναι τῶν ἀναλογιῶν . πάλιν δὲ κατὰ τὴν ἀριθμητικὴν παράδοσιν λέγονται λόγοι τῶν ἀριθμῶν , ὡς καὶ ὁ Ἄδραστος |
| ? ? ? [ ] τὰς δυνάμεις , οὐ χρεία πολυλογίας : ἡ γὰρ τροφὴ ληφθεῖσα πρώτης ? ? [ | ||
| ὃ κατηγορεῖ τὴν ὀλιγοετίαν , οὕτω καὶ Κύρου ἐκ τῆς πολυλογίας οὐ θράσος διεφαίνετο , ἀλλ ' ἁπλότης καὶ φιλοστοργία |
| , τρέχει , νικᾷ , οὐδὲ ἄκοντες ἁμαρτάνομεν περὶ τὴν ἀνάγνωσιν . ῥήμασι δὲ ἐχρήσατο τρίτου προσώπου καὶ οὐ πρώτου | ||
| ῥήματος ἕτερον θεὶς ὄνομα , ἵνα μηδὲ ἄκοντες περὶ τὴν ἀνάγνωσιν σφαλῶμεν καὶ κατὰ συμπλοκὴν αὐτὰ ἀναγνῶμεν . μετὰ συμπλοκῆς |
| καὶ αἰσχρὰ μηνύοιτο , ἀλλ ' ἀεὶ τὴν τῶν ἁγίων διήγησιν ἱεροὶ καὶ ἅγιοι ποιείσθωσαν λόγοι . ἔν τινι τῶν | ||
| , περὶ ἧς μέλλοντες γράφειν ἀναληψόμεθα τὴν ἀπ ' ἀρχῆς διήγησιν . Λεωτυχίδης γὰρ ὁ Λακεδαιμόνιος καὶ Ξάνθιππος ὁ Ἀθηναῖος |
| τῆς ὄψεως ἀνακρίνων καὶ τὰ μὴ δυνατὰ διὰ τῆς ἀκοῆς ἐξετάζων ἐπὶ τὸ μακρότατον , ὅσα τε τοῖς πρεσβύταις ἀναγέγραπται | ||
| μὲν γὰρ τῶν τε ἡμετέρων μεμνημένος λόγων καὶ τὸ πρᾶγμα ἐξετάζων ὀρθῶς οἷος εἶ τῇ πατρίδι λειτουργεῖν , ἐξ οὗ |
| προστάξεσιν ὑπηρετοῦντες . πῶς δὲ οὐ παράλογα καὶ γέμοντα πολλῆς ἀναισχυντίας ἢ μανίας ἢ οὐκ ἔχω τί λέγω διὰ γὰρ | ||
| γε πάνυ θαρραλέον ἐν τοῖς τοιούτοις οὐ πόρρω θρασύτητος καὶ ἀναισχυντίας ἐστίν . καὶ ἔμοιγε εἴη μηδὲν μὲν τοιοῦτο σφάλλεσθαι |
| παράταξιν : δεῖξαι τὸν προδότην τοῖς κατηγόροις καὶ δευτέραν νίκην προῄρημαι . Στασιάζουσιν ἐπέστησαν οἱ ἀστυγείτονες ὡπλισμένοι : καὶ πέπαυται | ||
| μοι χωρεῖ , δῆλον ὅτι εὐσεβής εἰμι ἀνὴρ καὶ πράξεις προῄρημαι καλάς . τί οὖν , ἐὰν μεταβάλωμαι καὶ τὰ |
| φιλότιμον καὶ σφόδρα ἔνδοξον εἴη τὸ γένος , μνημονεύσεις διὰ βραχέων καὶ γένους , εἶθ ' οὕτω τῶν πράξεων , | ||
| καὶ βεβόλητο καὶ βεβολέατο : καὶ διὰ τὴν ἐπαλληλίαν τῶν βραχέων ἔκτασις γέγονεν τοῦ ε εἰς τὸ η βεβολήατο . |
| κακὰς λοιδορίας . σκώμματα ] λοιδορίας , σκώμματα αἱ μετὰ χάριτος παιδιαὶ καὶ σκώπτω τὸ μετὰ χάριτος ὑβρίζω . εἰσῇξε | ||
| καὶ ἐπὶ τοῦ αἰδοίου τῆς κόρης . πάνυ δὲ μετὰ χάριτος ἔφη , τυθῆναι λέγων αὐτὸν τῇ Ἀφροδίτῃ , τοῦτο |
| ἐπαινοῦντες δὲ τὸν ἐπιστήσαντα , συγχαίροντες δὲ σοὶ τοῦ λαβεῖν ἀφορμὴν πρὸς ἐπίδειξιν τῆς ἀρετῆς . χάριεν δὲ ἐκεῖνο τῶν | ||
| , στρατηγῶν βασιλεῖ , παρ ' ὑμῶν οὐδ ' ἡντινοῦν ἀφορμὴν λαβών , κατεναυμάχησεν Λακεδαιμονίους , καὶ πρότερον τοῖς ἄλλοις |
| ἀγοραίου καὶ φορτικῆς , οὐχ ἁπλῶς εἰς ἡδονὴν ἀποβλέπων τῶν ἐντευξομένων , ἀλλὰ ταύτην μὲν πάρεργον θέμενος , τὴν δὲ | ||
| ἢ σὲ καθέντα εἰς τὴν αὐτὴν σκέψιν ἢ τῶν ὕστερον ἐντευξομένων τινὰ ὁρμώμενον ἐνθένδε τὸ παροφθὲν ἡμῖν προσθεῖναι . ἔστι |
| , θαυμαστὸν ὅσον φησὶ περιεῖναι τῷ Περικλεῖ τῆς ἐλευθερίας καὶ παρρησίας , οὐ γὰρ ἄγεσθαι μᾶλλον ἢ ἄγειν τὸν δῆμον | ||
| ὅτι μὲν ἢ πάντας ἢ τοὺς πλείους ἀνιάσω διὰ τῆς παρρησίας , οὐκ ἀγνοῶ , πολὺ δέ γε βέλτιον λυπηθέντας |
| ἀκμάζοντα , γέροντα : ἡμεῖς δὲ πρὸς τὸ ἐπιμελέστερον καὶ διδασκαλικώτερον ἀφορῶντες οὐκ εἰς τέσσαρας , ἀλλ ' εἰς ἑπτά | ||
| γνώμην . Περὶ δὲ ἑκάστου αὐτῶν κατ ' ἰδίαν εἰπεῖν διδασκαλικώτερον εἶναί μοι δοκεῖ . πρῶτον οὖν περὶ τῶν Ὀλυμπίων |
| τὴν καταντικρὺ τοῦ θεάτρου ὄψιν , ὁπότε ἐβούλετο ὁ ποιητὴς διαλεχθῆναί τι ἔξω τῆς ὑποθέσεως ἄνευ τῶν ὑποκριτῶν πρὸς τὸ | ||
| Ἀττικοὶ λέγουσιν , ἰδεῖν τί σε ἐβουλόμην , ἀντὶ τοῦ διαλεχθῆναί σοι ἐπιέναι : αὐτοῖς δηλονότι . ἐς μέσον λαβών |
| νομίζω κατὰ τῆς πόλεως καὶ βούλομαι , κἀκεῖνο δ ' ὑπολαμβάνω σωφρόνων ἀνθρώπων ἔργον εἶναι , ἴσην πρόνοιαν τῶν αὑτοῖς | ||
| γὰρ ἄπιστον καὶ θεοῖς ἐχθρόν , οὐ μόνον ἀνθρώποις , ὑπολαμβάνω τὸν τῶν γονέων ἀμελοῦντα . ἀλλὰ νὴ Δί ' |
| ἡ παροιμία ἐπὶ τῶν ἀφθόνως τισὶ παρεχομένων τὰς τοῦ πλουτεῖν ἀφορμάς : ἐπεὶ καὶ ὁ τὸ κέρας τῆς Ἀμαλθείας ἔχων | ||
| θεῷ τοῖς μὴ εἰδόσι ποιήσομεν ἐκ παλαιοῦ τινος λαβόντες τὰς ἀφορμάς . ὡς ἀπὸ τοῦ βωμοῦ ὁ λόγος : ὅτι |
| τὴν μεγίστην , ἀναγκαῖον ἂν εἴη τῷ τὴν εἰρημένην μεταχειριζομένῳ πραγματείαν περὶ τοῦ τῆς φωνῆς τόπου καθόλου καὶ κατὰ μέρος | ||
| πεῖραν . ἐπαινῶν δέ τις τῶν ἑταίρων Ἑρμοῦ τὴν αὐτὴν πραγματείαν ἔδωκέ μοι καὶ αὐτὴν διελθεῖν , ὥς γε ἐμοὶ |
| . ἢ ταῦτά φησιν ἵνα δείξῃ πᾶσαν ἐπιστημονικὴν μέθοδον τῆς ἀποδεικτικῆς ὑπηρέτιδα : εἰ γὰρ πᾶσα ἐπιστήμη ἐκ ζητήσεως ἀρχομένη | ||
| ὁ ὅρος , ἀναγκαῖον καὶ περὶ ὅρου ἀποδοῦναι τὸν περὶ ἀποδεικτικῆς ἐπιστήμης διδάσκοντα , καὶ τοσοῦτον ὅσον τῇ ἀποδείξει συμβάλλεται |
| Ἀφροδίτη καθυπερτερεῖ αὐτόν , ἀμφοτέρων τοιουτοτρόπως διακειμένων , ἔσται τὰ ῥηθέντα , πλὴν ἐλάττονα καὶ βελτίονα . εἰ δὲ ἡ | ||
| ἄρα ἔχει ὁ ὅρος . ἵνα δὲ συντόμως ἐπαναλάβωμεν τὰ ῥηθέντα , τὸ μὲν λόγος κεῖται ὡς γένος τοῦ συλλογισμοῦ |
| ὑπὲρ αὐτῶν λόγον ἐβουλήθην , οὔτε ἐν ἄλλῳ τινὶ τόπῳ καταχωρίσαι μᾶλλον ἢ τῷ προοιμίῳ τῆς πραγματείας . Τὴν μὲν | ||
| βασκάνως ὕστερον συκοφαντούντων προβάλλεται συναγαγεῖν καὶ ὡς ἴδια τῆς αἱρέσεως καταχωρίσαι . . . : Δάμωνα μὲν οὖν καὶ Σπίνθαρον |
| γράφω , βεβαιοτέραν ποιούμενοι τὴν ὑπόσχεσιν διὰ τῆς δὶς παρειλημμένης συγκαταθέσεως . ἀλλὰ καὶ ἕνα ἄνθρωπόν φαμεν περιπατεῖν , πρός | ||
| τῷ οὕτω : κοινὸν γάρ ἐστι κατομόσεως , ὅ ἐστι συγκαταθέσεως , καὶ ἀπομόσεως , ὅ ἐστιν ἀποφάσεως , μόριον |
| πέντε πεντάδος καὶ ἀεὶ οὕτως : διὰ γὰρ τῆς τοιαύτης γραφῆς καὶ σημάνσεως ἡ τῶν φρασθησομένων ἐπιπέδων τε καὶ στερεῶν | ||
| φοινικίσι προσβάλλει τι ἄνθος τῷ στρατοπέδῳ , καὶ χαρίεν τῆς γραφῆς οἱ ἄλλος ἄλλως πεπτωκότες ἵπποι τε ἀτακτοῦντες μετ ' |
| ἡμῶν συνερώτησιν , πάλιν εἰς τὸν ἀκριβῆ περιορισμὸν καὶ τὴν τερατείαν ἐκείνην ἐμπεσοῦνται : εἰ δὲ προσήσονται τὴν παραύξησιν , | ||
| ἐπὶ τὸ σεμνότερον ἐκτροπὴ καὶ ἐπὶ τὸ ἀγροικότερον . ” τερατείαν “ δὲ τερατολογεῖν καὶ ἀπίθανα διηγεῖσθαι καὶ λέγειν πράγματα |
| ἐθέλειν πέμπειν , ἄλλοις δέ τισιν πράγματα παρέχειν , ζητοῦντα μανθάνειν παρὰ τούτων , οἳ μήτε προσποιοῦνται διδάσκαλοι εἶναι μήτ | ||
| δέ ; τὸ δ ' αὖ τούτων ἡντινοῦν εἴτε δεῖ μανθάνειν ἡμᾶς εἴτε μή , πότερα φήσομεν ἐπιστήμην αὖ καὶ |
| δύνασθαι πρὸς τὴν ὑπὸ τῆς διαγνώσεως ὑπαγορευομένην διάθεσιν , ἀκόλουθον ἐνόμισα μετὰ τὰς διαγνώσεις καὶ τὴν καθόλου ἀγωγὴν καὶ τὰς | ||
| εἶδος . λέγει οὖν ὁ Ἱπποκράτης ὅτι εἰ καί ποτε ἐνόμισα τοῦτο τὸ πάθος γίνεσθαι , ἐχρησάμην τῇ πιέσει , |
| τὸ δεύτερον ἔτος ὁ ναὸς ἐπετελέσθη . Τῶν δὲ τῆς ἀληθείας ἱστοριῶν Ἕλληνες οὐ μέμνηνται , πρῶτον μὲν διὰ τὸ | ||
| μάγων , οἳ τὰ φύσεως ἔργα διερευνώμενοι πρὸς ἐπίγνωσιν τῆς ἀληθείας καθ ' ἡσυχίαν τὰς θείας ἀρετὰς τρανοτέραις ἐμφάσεσιν ἱεροφαντοῦνταί |
| , τὸ ὁ φεύγων ἀπολυθήσεται , καὶ διὰ τοῦτο τὴν παρέκβασιν ἐπενόησε , τοὺς δ ' ἐπιλόγους ἀνακεφαλαίωσιν τῶν εἰρημένων | ||
| δύο αἰτίας , μίαν μὲν ὅτι πολλάκις οἱ συγγραφεῖς κατὰ παρέκβασιν ὑπερβαίνουσι τὴν τάξιν διὰ τὸ μηδὲν παραλιπεῖν . ἢ |
| πλεῖστον μετεσχηκότας συγγραμμάτων διαπορεῖσθαι τῆς ὀρθῆς δοκούσης γεγράφθαι παρὰ σοὶ ἐξηγήσεως . βασιλεὺς οὖν Δαρεῖος Ὑστάσπου βούλεται τῆς σῆς ἀκροάσεως | ||
| τὴν ἱστορίαν , οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τὴν οἰκονομίαν τῆς ἐξηγήσεως : διὸ τὰ τῆς ἱστορίας τοὺς φιλομαθεῖς δύναται ἀκριβέστερον |
| . πρύμνηθεν ] ἀπὸ τῆς πρύμνης . μηχανὴν σωτηρίας ] μέθοδον τοῦ πῶς δεῖ σεσῶσθαι . . καμούσης ] χειμαζομένης | ||
| καὶ συμβεβηκὸς τῶν ζητημάτων ἁπάντων , ὅπως τοῦτο ἐπιγνωσόμεθα τὴν μέθοδον ἐνταυθοῖ προθεὶς ποιήσομαι τὴν ἀρχὴν τῆς διαιρέσεως τῶν κεφαλαίων |
| ψευδῆ , ἀλλὰ τὰ δεχόμενα τοὺς ἐφ ' ἑκάτερα λόγους πιθανῶς : οὔτε γὰρ τὰ ὁμολογούμενα ἀληθῆ ἀνατρέποντες ἀληθεῖς φανησόμεθαοὐδεὶς | ||
| καὶ προβουλεύῃ . οὐκ ἔραμαι πολὺν ἐν μεγάρῳ πλοῦτον : πιθανῶς ὃ θέλει παραινέσαι τῷ Χρομίῳ , ἐφ ' ἑαυτοῦ |
| ἐστι πάλιν χρημάτων Ἐν ὑποβάθρᾳ γῆς βάθους κεκρυμμένων , Τὴν εὕρεσιν πρόφασκε πλὴν ἐν συντόμῳ . Πέμπτῳ δὲ χάριν τῶν | ||
| δὲ καὶ οὗτοι πάντες πρὸς τὴν κατάληψιν ἤτοι λῆψιν καὶ εὕρεσιν τοῦ δεδομένου ἀφεωρακότες τὸν εἰρημένον τρόπον ὁρίζεσθαι . ἵνα |
| μετέωρον ποιήσας . τὸ νόημα ] τὰ νοήματα , τὴν εἴδησιν , τὸ λεπτότατον τοῦ νοός , τὴν μελέτην . | ||
| ἔργον τῶν αἰσχρῶν ἀποτρέπει , διὰ δὲ τῶν λόγων τὴν εἴδησιν αὐτοῦ ἐμφαίνει , καὶ πρὸς τὸ ἐναντίον μεθίστησι τὴν |
| , ἢ τῶν δακτυλίων τὸ πλῆθος ἢ τῆς κόμης τὸ περίεργον ἢ τῆς διαίτης τὸ ἀκόλαστον : ὥστε κατὰ μικρὸν | ||
| μὲν ὡς ἐπωφελῆ καὶ χρειώδη , οὐκ αὐτουργεῖς δὲ ὡς περίεργον καὶ ματαίαν . οὕτως ἐκλελησμένη εἶ τοῦ φρονήματος οὗ |
| δυναστειῶν ἔτη ͵αυϘηʹ . : Σημειωτέον ὁπόσον Εὐσέβιος Ἀφρικανοῦ λείπεται ἀκριβείας ἐν τε τῇ τῶν βασιλέων ποσότητι καὶ ταῖς τῶν | ||
| παρὸν ἐπιεικὲς τοῦ αὐθάδους δικαίου προκρίνοντες , πολλὰ δὲ νόμου ἀκριβείας λόγων ὀρθότητα , τοῦτον νομίζοντες θειότατον καὶ κοινότατον νόμων |
| τοῦ εἰ ἔστιν ἄρξασθαι , ἀλλ ' ἐπειδὴ τοῦτο ἔφθη παραιτησάμενος , ἡνίκα ἔλεγεν τῶν μὲν βαθυτέρων ἀπέχομαι ζητημάτων καὶ | ||
| οὐκ ἐνδέχεταί ποτε τὸν εὐδαίμονα . τὸ γοῦν δύναμιν εἶναι παραιτησάμενος ζητεῖ ἐφεξῆς , εἴτε τῶν ἐπαινετῶν ἐστιν εἴτε τῶν |
| οἱ σοφοὶ διδάσκαλοι . οἳ προτρέπονται πάντας ὥσπερ ἔμφρονες εἰς γνῶσιν ἐλθεῖν καὶ μύησιν ὧν φασι θείων λόγων , οὕτως | ||
| ψυχῇ , δι ' οὗ τὴν τῶν τηλικῶνδε περίνοιαν καὶ γνῶσιν ἔσχεν . ὥστε οὐκ εἰς θάνατον ἀλλ ' εἰς |
| καθυφιῇ τὰ τῆς πόλεως . φημὶ δὴ κατὰ ταύτην τὴν ἔνδειξιν ἔνοχον εἶναι Θεοκρίνην τῷ φήναντα Μίκωνα Χολλῄδην μὴ ἐπεξελθεῖν | ||
| τὸ μᾶλλόν τε καὶ ἧττον ἐκ τῶν ἐθῶν λαμβάνειν τὴν ἔνδειξιν . λύειν δὲ διὰ τρίτης , ὅπως μήτε ἄση |
| , ᾤκησαν ἐν Βοιω - τίᾳ , οὓς διὰ πολλὴν προσοῦσαν αὐτοῖς ἀλογίαν σκώπτοντές τινες καὶ παραφθείροντες τὸ ὄνομα ἕνα | ||
| αἳ τὸ βέβαιον ἔχουσιν , οὐκ ἀποβαλεῖται ὁ εὐδαίμων τὴν προσοῦσαν μακαριότητα διὰ τύχης μετάκλισιν . ἀεὶ γὰρ ἢ μάλιστα |
| ἐν ταῖς μεγίσταις ἀνθρώπων φθοραῖς ἀπολομένης ἐγκαταλείμματα , περισωθέντα διὰ συντομίαν καὶ δεξιότητα . παροιμία δήπου καὶ τοῦτο καὶ λόγος | ||
| τοῦ λόγου καὶ ἀρετάς , τήν τε σαφήνειαν καὶ τὴν συντομίαν , τὸ πιθανόν τε καὶ αὐτὴν τὴν μεγαλοπρέπειαν . |
| ἄδειαν τῆς ἐνστάσεως δεχόμενος : διαβεβλημένα γὰρ τὰ πρόσωπα : ἀντιπαραστάσεως δὲ παραδείγματα παρὰ τῷ αὐτῷ νὴ Δία , κακοδαιμονοῦσι | ||
| ἐν ἑνὶ ὑποκειμένῳ ; καὶ ἔστι τελεωτέρα ἡ ἔνστασις τῆς ἀντιπαραστάσεως , ὅτι προσδιορισμοῦ οὐκ ἐδεήθη . καὶ ταῦτα μὲν |
| . πρῶτον μὲν γὰρ οὐδεὶς ἐάσει τὸν Λάκωνα τὴν εἰδικὴν ἀπόδειξιν καταστήσασθαι τῆς γενικῆς μὴ προϋφεστώσης : καὶ ὡς αὐτὸς | ||
| . τεκμήριον δὲ μέγιστον τὸ τοῦ καθόλου μὲν εἶναι τὴν ἀπόδειξιν , πᾶν δὲ τὸ φανταστὸν μερικὸν ὑπάρχειν : οὐδὲ |
| παραίτησιν ἐπιδεχόμενα , καὶ ἀπαραίτητα μὲν ὡς ἡ ἀναπνοή , παραίτησιν δ ' ἐπιδεχόμενα ὡς ἡ ἐσθής : δύναται γὰρ | ||
| ὡς τὸ ἀναπνεῖν τοῖς πνεύμονα ἔχουσι ζῴοις , εἰ δὲ παραίτησιν ἐπιδέχεται , λέγεται χρήσιμον ὡς τὸ ὑποδεδέσθαι ἐν χειμῶνι |
| ἱστορίας δεδήλωκε κατὰ λέξιν οὕτως γράφων : καὶ ἐς μὲν ἀκρόασιν τὸ μὴ μυθῶδες αὐτῶν ἀτερπέστερον φαίνεται : ὅσοι δὲ | ||
| ναῦς μὴ ἀπειληφέναι ἀπελθόντες ἐς πόλεμον καθίσταντο : μετὰ τὴν ἀκρόασιν τὴν ἐλθοῦσαν ἀπὸ τῶν Ἀθηναίων , ἀναχωρήσαντες ἐπὶ τὴν |
| ἐδικαίωσεν : ὡς δ ' εὗρε τὸν Κύκνον διεμποδίζοντα , παρέργως τοῦτον ἀπέκτεινεν , ἢ ὅτι καὶ τὸν Κήϋκα πολεμήσων | ||
| καὶ ἧς ἄνευ τῶν ἄλλων οὐδὲν ὄφελος : καὶ οὐ παρέργως αὐτὴν εἰδέναι χρή , ἀλλὰ διὰ θεωρημάτων καὶ ἐπιστημονικῆς |
| , μηδὲ ἔδειν σάρκας , ἀπαθὴς εἶναι φθόνου κακοηθείας μίσους διαβολῆς ἔχθρας , τοῦ τῶν ἐλευθέρων ὀνομάζεσθαι γένους , ἢ | ||
| εἰ τὰς ἀληθείας ἁπλῶς τίς σοι λέγει . οὐ δεῖ διαβολῆς καταφρονεῖν , οὐδ ' ἂν σφόδρ ' ᾖ ψευδής |
| κἀκεῖ τῶν ὁμοίων μεταλάβοιεν . ὅθεν εἰ καὶ μετὰ τὴν ἐπίγνωσίν τις τῆς ἐνθάδε διδασκαλίας ἐν ἑτέρῳ συντάγματι αἰνιγματωδῶς εὕροι | ||
| τε ἄρα καὶ κατάρρυτος , ἑτέρα δὲ αὐχμηρά , πρὸς ἐπίγνωσίν τε ἤθους ἀνδρῶν ἐπιτήδειον ἡγεμονικόν τε πρὸς τὰς ἐπιμιξίας |
| ἐμοί γε οὐ πολὺς λόγος , εἰ οὐχ ἱκανὸς φανοῦμαι συγγράφειν , Ἐπικτήτῳ τε οὐδ ' ὀλίγος , εἰ καταφρονήσει | ||
| μὲν οὖν ποιεῖν , ὦ πάτερ , ἢ λόγους πεζοὺς συγγράφειν , ὁποίας σὺ τὰς ἐπιστολάς , ἀφ ' ὧν |
| δι ' ἀπορρήτων , καὶ τὰ μὲν οὐκ ὄντα ἐλέγχειν πειρασόμεθα , δι ' ὧν δ ' ἐλεγχόμεθα ἑκόντες παραλείψομεν | ||
| ὅσα προχωρεῖ κατὰ τὰς κοινὰς ἐννοίας γνωρίμως πάνυ καὶ σαφῶς πειρασόμεθα διαλέγεσθαι . Καὶ τὰ μὲν ἔργων πείρας δεόμενα πρὸς |
| δὲ κατὰ μέρος ἄπειρα καὶ ἀπερίληπτα : οἱ δὲ φιλόσοφοι ἐπιστημονικῶς πάντα ἐπαγγέλλονται ἐπίστασθαι : ὡς δέ φησιν ὁ Πλάτων | ||
| περὶ τὸ ἄμεινον καὶ τὸ χεῖρον . εἰ τοίνυν μὴ ἐπιστημονικῶς ἴσασι τὸ ἄμεινον καὶ τὸ χεῖρον , ἀλλὰ ὀρθοδοξαστικῶς |
| ὁριστικὴ ἀρχή ἐστιν ἀποδείξεως : εἰ ἄρα οὖν εἰς τὴν ὁριστικὴν χρησιμεύει τὸ παρὸν σύγγραμμα , ὡς δέδεικται , δῆλον | ||
| τινες τῶν δογματικῶν τὴν διαλεκτικὴν εἶναί φασιν ἐπιστήμην συλλογιστικὴν ἐπαγωγικὴν ὁριστικὴν διαιρετικήν , διελέχθημεν δὲ ἡμεῖς ἤδη , μετὰ τοὺς |
| τὴν τῆς ἐναργείας καὶ διὰ τὴν τῶν ἀντικειμένων αὐτῇ λόγων ἰσοσθένειαν . Τῆς κινήσεως τριῶν οὐσιῶν , ὡς προεῖπον , | ||
| διὰ τὴν ἰσοσθένειαν τῶν ἀντικειμένων πραγμάτων εἰς ἀρρεψίαν καταλήγομεν , ἰσοσθένειαν μὲν λεγόντων ἡμῶν τὴν ἰσότητα τὴν κατὰ τὸ φαινόμενον |
| πρᾶγμα καὶ ἄλλο , ὃ λυμαίνεται τὴν πόλιν , ὑπὸ βλασφημίας ἀδίκου καὶ λόγων οὐ προσηκόντων διαβεβλημένον . . . | ||
| : ἀλλ ' ἄρα Θεοπόμπωι μὲν καὶ Τιμαίωι μύθους καὶ βλασφημίας συντάττουσιν . . . . . Π . ποιημ |
| ἀντιστρέφει : εἴ τι μὲν γὰρ ῥητορική , τοῦτο καὶ πειθοῦς δημιουργός , οὐ μὴν εἴ τι πειθοῦς δημιουργός , | ||
| δοκεῖ Ἀριστοτέλους ὁ ὅρος . Ὁ μὲν γὰρ λέγων αὐτὴν πειθοῦς δημιουργὸν ἀτελῆ ποιεῖ τὴν ῥητορικήν : ἐν ἑτέροις γάρ |
| τε τὴν εἰς τὰ γένη ἀριθμούς τε τοὺς κατ ' ἀκολουθίαν τοῖς ὀνόμασιν . τὸ γὰρ ἀντωνυμικὸν πρόσωπον ἐν γενικῆ | ||
| ἐκ τῆς τῶν κάτω γραφομένων ὁμοιότητος τὴν τῶν ἄνω θεωρῶμεν ἀκολουθίαν , καὶ ὅπως τοῖς μὲν κάτω τὰ κῶλα καὶ |
| αὐτίκα , ὡς οὐδὲ τῆς οἴκοθεν κινήσεως ἐστέρηται τὸ εἰς θεωρίαν προκείμενον ἄγαλμα , ἀλλὰ καὶ ὁμοῦ δεσπόζει καὶ ἐν | ||
| ὁ Ἀριστοτέλης τὴν περὶ τῆς φρονήσεως καὶ τοῦ ὀρθοῦ λόγου θεωρίαν παραδιδοὺς οὐδὲ ταῦτ ' ἀφίησιν ἀνεξέταστα , ἁρμόδια ὄντα |
| τοῖς ἐντευξομένοις μᾶλλον ἢ εἰ διὰ πλειόνων στίχων ποιοίμεθα τὴν προτροπήν . καθὸ μὲν οὖν ἐξωτερικάς τινας ἐπιλύσεις καὶ κοινὰς | ||
| . ἀεὶ γὰρ τοῖς ἐνθυμήμασι καὶ ταῖς ἀποδείξεσιν ἐπάγει τὴν προτροπήν . ἐγχείρημα συμβουλευτικὸν ἀποφαντικῶς . κάλλιστα καὶ τάχιστα ] |
| καὶ ἰχθύες | φυλάττουσι τὴν παρὰ τοῦ Διὸς παραδοθεῖσαν | κληρουχίαν , καὶ τὰ ἄλλα δὲ τὰ χερσαῖα ἅπαντα ζῷα | ||
| ἔρρωται μὲν ὁ στρατός , ὅσος τέ μοι συναδικεῖται τὴν κληρουχίαν ἀφαιρούμενος ὑπὸ Λευκίου καὶ ὁ ἄλλος , ὃν ἔχω |