| δυσφροσύναν εἶπεν . ἡ γὰρ δυστυχία καὶ τὸν συνετώτατον τοῦ λελογισμένου κατάγει . τοῦτο δὲ λέγει εἰς τὸν αὐτὸν σκοπόν | ||
| ἔσχεν ἐπωνυμίαν : ἀθάνατον δὲ οὐδ ' ἐξ ἑνὸς λόγου λελογισμένου , ἀλλὰ πλάττομεν οὔτε ἰδόντες οὔτε ἱκανῶς νοήσαντες θεόν |
| ποτ ' ἐσθλῇ . * μυχάτοιο : βαθεός ἢ ὑστάτου βαθυτάτου ἐνδοτάτου Μελισσήεντος : Μελισσήεντα δέ φησιν τὸν τόπον τοῦ | ||
| . καὶ τὰ μὲν νῶτα αὐτῷ κυανοῦ μεμίμηται χρόαν τοῦ βαθυτάτου , ὑπέζωσταί γε μὴν λευκὴν τὴν νηδύν : ἄρχεται |
| μόνον ὑμένα φαίνεται διασπειρόμενον , ἀλλὰ καὶ μέχρι τῆς ὑπερῴας προερχόμενον : κοινός τε γὰρ δὴ καὶ εἷς ἐστιν ὁ | ||
| , τὸν πόνῳ κτητὸν καὶ χρόνῳ , καὶ μέχρι θανάτου προερχόμενον , νέων καὶ καλῶν ἀμφοτέρων , καὶ σωφρόνων , |
| καὶ σιγῆς καὶ μεγάλου ψόφου , οὕτω τοι καὶ γεῦσις γευστοῦ καὶ ἀγεύστου . ἔτι ἐπεὶ ἀόρατον τὸ μὲν φύσει | ||
| ἐπὶ τῶν ἄλλων . ἔτι πάσχει ἡ γεῦσις ὑπὸ τοῦ γευστοῦ , ᾗ γευστόν , καὶ διὰ τοῦτο ἀνάγκη τὸ |
| ἀπειρίας τῶν παθῶν ἡ τομή . ταῦτα οὖν καὶ τῆς ἀθέου ἔριδος ἀποφυγὴ γένοιτ ' ἂν καὶ σωτηρία ψυχῆς καὶ | ||
| , οἱ δὲ μέλανες δυσοργητότερον καὶ ἀναίσχυντον [ ἐκ τοῦ ἀθέου σημείου ] . ὀφθαλμοὶ κλυζόμενοι κυμαίνοντες ἐν αὑτοῖς ἐπαφρόδιτον |
| χωρὶς αἰσθήσεως , καὶ ἢ ἀπὸ περιπτώσεως ἢ οὐκ ἄνευ περιπτώσεως . ὅθεν οὐδὲ τὰς λεγομένας ψευδεῖς φαντασίας , οἷον | ||
| οὔτε δὲ κατὰ περίπτωσιν θεωρεῖται οὔτε κατὰ τὴν ἀπὸ τῆς περιπτώσεως μετάβασιν : . † εἰ δ ' ἀπὸ τούτου |
| θεοὺς ἀγορήνδε καλέσσαι , ” ἐπὶ δὲ τοῦ ἁρμόζοντος καὶ καθήκοντος “ ἡ θέμις ἐστὶν ἄναξ ἀγορή , ” ἐπὶ | ||
| μὲν ὁ μὴ ἀλγῶν , ἀνάλγητος δὲ ὁ ἀνεπίστρεπτος τοῦ καθήκοντος . περιμάξαι καὶ ἐκμάξαι τὸ τοὺς οἰομένους πεφαρμάχθαι δι |
| οὐ τοῖς πλασίον . ἔχοις δ ' ἂν ἐπὶ τᾶς ὄψιος ἐρύθαμα μὲν σαμεῖον αἰδοῦς ἀντὶ φύκιος , καλοκαγαθίαν δὲ | ||
| καὶ ὑπὸ τοῦ ψυχροῦ ὑπερψύχοντος : θερμαίνεται δὲ καὶ ἀπὸ ὄψιος καὶ ἀκοῆς , ἐλάχιστα δὲ ἀπὸ τούτων . Τὸ |
| γὰρ ἔργου ” φασί „ σκιά , „ σκιᾶς δὲ βλαπτούσης πῶς οὐ τὸ ἔργον βλαβερώτερον ; διὰ τοῦτο καὶ | ||
| τοῖς ὠνησαμένοις βεβαιοῦνται , μηδὲν τῆς τοῦ πεντηκοστοῦ ἔτους ἐκεχειρίας βλαπτούσης τοὺς πριαμένους . αἴτιον δὲ τὸ βούλεσθαι καὶ ἐπηλύταις |
| καὶ εὐμενὴς ὁ πρευμενὴς , ἐκ τοῦ ἠλεὸν καὶ μάταιον ἠλέματον , ἐκ τοῦ γῆ καὶ πέδον γήπεδον , τὸ | ||
| εἰσκατέδυνεν . οἱ δέ μιν ἠΰτε γλαῦκα πέρι σπίζαι τερατοῦντο ἠλέματον δεικνύντες , ὁθούνεκεν ὀχλοάρεσκος . οὐ μέγα πρῆγμα , |
| ἀντὶ τοῦ εὔξενε . ἄλλως . φατρία ἐν Αἰγίνῃ ἀπὸ Εὐξένου , ἧς ἐστιν ὁ Σωγένης . ὁ δὲ λόγος | ||
| ἀπέστρεψε τὸν λόγον . Εὐξενίδην δὲ εἶπεν ὡς ἀπό τινος Εὐξένου τῆς ὅλης φατρίας ἀφηγουμένου , ὡς Σκοπάδας καὶ Ἀλευάδας |
| ἐπειδὴ οὐσιωδῶς τοῦ γένους , τοῦτ ' ἔστι τῆς οὐσίας ἐμψύχου αἰσθητικῆς , οὐ κατηγορεῖται . ὁ αὐτὸς λόγος καὶ | ||
| τὸ τοῦ Κριοῦ καὶ τῶν ὅλων ἀρχὴν ὑποτίθενται , καθάπερ ἐμψύχου ζῴου τοῦ ζῳδιακοῦ τὴν ὑγρὰν τοῦ ἔαρος ὑπερβολὴν προκαταρκτικὴν |
| κινήσεως οὔσης ἐπὶ τῷ ἀπώσασθαι τὰ λιγνυώδη καὶ περιττὰ τοῦ ζωτικοῦ τούτου πνεύματος , ταύτας δεῖ σε ἱκανῶς ἐπισκεπτόμενον ἐξευρίσκειν | ||
| τῆς τῶν χυμῶν ἀναθυμιάσεως , οὕτω τὸ ψυχικὸν ἐκ τοῦ ζωτικοῦ κατεργασθὲν ἐπὶ πλέον ἔχει τὴν γέννησιν : ἐχρῆν γὰρ |
| οὐδὲ τὸ ἡμιστίχιον : ὅταν γὰρ πάλιν τὸ πρῶτον τοῦ ἡμιστιχίου μέρος λέγωμεν , τότε οὔπω τὸ δεύτερον αὐτοῦ μέρος | ||
| πρὸς μῦθον ἔειπεν . † ) νοθεύεται ὡς διαπεπλασμένος ἐξ ἡμιστιχίου τῆς Κ Ἰλιάδος . ἐκεῖ γὰρ προσηκόντως Νέστωρ κοιμώμενον |
| νεοττιαῖς . Ὀλιγοδρανέας : ἀσθενεῖς . Ἑλέειν : λαβεῖν . Ἔχοντες : ἔχουσιν . Οἶτον : θάνατον . Ἡβήσειαν : | ||
| ἐξ ἀγορᾶς οὐδὲ τάκωνας ποιησόμεθ ' οὐδ ' ἀλλᾶντας ; Ἔχοντες εὐπαθῆ βίον παρουσίαν τε χρημάτων . Ἔπη τριπήχη Θετταλικῶς |
| ἐκ παρεπομένου : οἱ γὰρ κτώμενοι κακοπαθοῦσιν . . ἐκ παρεπομένου , κακοπαθεῖν , . . σπεύδειν σπουδῇ . . | ||
| . ἐν μέρει , σημαίνει . . Ι . ἐκ παρεπομένου ἐκ τοῦ παρακολουθοῦντος . . . πυρῆς ἐπέβησε ἀνεῖλεν |
| πῶς γὰρ ἐπὶ τοῖς ἀτάκτοις τέχνη ; οὔτε ἥτις ἐξ ἐνθουσιασμοῦ καὶ ἐπιπνοίας : δεῖ γὰρ καὶ ἐνταῦθα ὡρισμένον τὸ | ||
| αὐτὸν δόξα . τελευταῖον διά τινος μηχανῆς πῦρ μετά τινος ἐνθουσιασμοῦ καὶ φλόγα διὰ τοῦ στόματος ἠφίει , καὶ οὕτω |
| συμπλακεῖεν ἄριστα κύνες ἑτερόφυλοι : πολὺ μέντοι κρείττων τοῦ συνθέτου μίγματος μονοφυὴς κύων καὶ ἄκρατος . Ἀλλὰ κύνας μὲν τῶν | ||
| ἔχειν ὅ τι εἴπῃ πάντη ἀγομένη , καὶ ἐκ τοῦ μίγματος τούτων ἄλλα . Ἀλλ ' εἰ καὶ τὸ βέλτιστον |
| οὕτω γὰρ καὶ ἡμεῖς τοῦ παντὸς φέρε ταῖς ψυχαῖς πεπυκασμένου ἀμήχανοι τριῶν ἢ δυοῖν γενέσθαι ἐν διαίτῃ σῳζουσῶν τὸν οἰκεῖον | ||
| περὶ τὰς ὀσμὰς ἡδονάς . αὗται γὰρ οὐ προλυπηθέντι ἐξαίφνης ἀμήχανοι τὸ μέγεθος γίγνονται , παυσάμεναί τε λύπην οὐδεμίαν καταλείπουσιν |
| , τετυπέναι : πρόδηλα τὰ τοῦ κανόνος καὶ εὐσύνοπτα . Ἀορίστου πρώτου . Τύψαι . Ὁ μὲν κανὼν σαφής : | ||
| ὅτι ἐκ τοῦ ἀορίστου καὶ οὐκ ἐκ τοῦ μέλλοντος . Ἀορίστου δευτέρου . Ἐὰν τύπω : βαρυτόνως τὸ ἐνεργητικόν . |
| γὰρ τοῦ εὐκτικοῦ τούτου πρώτου προσώπου μετεπλάσθη εἰς τέλος ἑτέρου εὐκτικοῦ . ἔχων ] “ οὐκ ἂν ἀποδοίην τὰ χρέα | ||
| , καὶ κατὰ μεταπλασμὸν τηροίην : τὸ τέλος γὰρ τοῦ εὐκτικοῦ τούτου πρώτου προσώπου μετεπλάσθη εἰς τέλος ἑτέρου εὐκτικοῦ . |
| τινὸς ὀρεκτοῦ , δεῖ προηγήσασθαι τὴν ὄρεξιν ἔφεσιν οὖσαν τοῦ ὀρεκτοῦ ἁπλῶς καὶ λόγου χωρίς , εἶτα τὸν λόγον ἐπισχεῖν | ||
| ἵσταται ἀλλὰ δεῖ καὶ πράξεως , ἵν ' ἐφίκηται τοῦ ὀρεκτοῦ περὶ οὗ καὶ συνελογίσατο , οὕτως ἡ ποιητικὴ τέλος |
| ὀρούειν τοὺς ἐν αὐτῇ λέλεκται . ἀπὸ δὲ τῆς θέας θεατόν , ἀθέατον , ἀθεάτως , καὶ οὐσία θεατή φησιν | ||
| γνῶσι καὶ παρὸν ἴδωσιν ἐν ψυχῇ , δῆλον ὅτι κείμενον θεατόν . Ἐπεὶ καὶ ἀγαθοῦ χάριν πράττουσι : τοῦτο δὲ |
| ἀγαπητοῦ αὐτοῦ ἀποκτεῖναι αὐτόν , καὶ ὁ ἁμαρτωλὸς ἀπὸ τοῦ ἐντίμου , οὔτε ἀπὸ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ : ἐξ ὄρθρων | ||
| Μωϋσέως , καὶ διὰ τοῦτο μὴ συγχωρεῖσθαι αὐτῷ τυχεῖν τῆς ἐντίμου ταφῆς . . . . . . . ναὶ |
| Μέντορα δῖον χθιζὸν ὑπηοῖον . τότε δ ' ἔμβη νηῒ Πύλονδε . ” ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη πρὸς δώματα πατρός | ||
| ἔτ ' ἐγώ γε ὄψεσθαι ἐφάμην , ἐπεὶ ᾤχεο νηῒ Πύλονδε . ἀλλ ' ἄγε νῦν εἴσελθε , φίλον τέκος |
| εἰς Δελφοὺς ἐπηρώτων πότερον μένωσιν ἐπὶ ταύτης ἢ ἑτέραν χώραν ζητῶσι . τοῦ δὲ θεοῦ φήσαντος λευκοὺς κόρακας πρότερον φανεῖσθαι | ||
| . . : σπονδαὶ Ἀθηναίων καὶ Ἀργείων ἑκατονταετεῖς ἐπαγγέλλωσιν : ζητῶσι . ταύτην τὴν πόλιν : ἐξ ἧς οἱ πολέμιοι |
| δεήσει γράφειν : πάλαι γὰρ ἐγράφησαν , καὶ οὐδεὶς αὐτοὺς ἠφάνικε χρόνος . ἐπεὶ δὲ καὶ περὶ τοῦ συμφέροντος ἐποιεῖτο | ||
| ὡς ξηραίνεται . καὶ ἔτι : ἅμα δὲ λαβοῦς ' ἠφάνικε πηλίκον τινὰ οἴεσθε μέγεθος ἀρεσιαν μέγαν πάνυ , καὶ |
| εἰπόντες τὰ συγκριτικὰ ἥμαρτον : ἀντὶ γὰρ τοῦ κλεπτέστατον καὶ ψευδέστατον . οὕτως Φιλόξενος εἰς τὸ Ῥηματικὸν αὑτοῦ , . | ||
| εἰπεῖν ἢ ἀκοῦσαι λόγους . τὸ δὲ πάντων σχετλιώτατον καὶ ψευδέστατον τὸ εἰπεῖν οὐδεμιᾶς κατεπειγούσης χρείας ὅτι παιδικὰ γεγόνοι τοῦ |
| πυριωμένων χωρίων . ἐβιήϲατό κοτε ἀνάγκη πυριῆϲαι κεφαλήν , οὐκ ἀϲφαλὲϲ μὲν αἰϲθήϲεϲι , νεύροιϲι δὲ ἀγαθόν : τάϲδε μὲν | ||
| δοθείϲηϲ αὐτῆϲ τῆϲ διαιρέϲεωϲ : καὶ ἡμεῖϲ δὲ διὰ τὸ ἀϲφαλὲϲ μότου ϲτρεπτάριον διὰ μόνηϲ τῆϲ τοῦ ἐπιγαϲτρίου καθήϲομεν διαιρέϲεωϲ |
| μὲν ὁρῶντες διὰ σφᾶς τοὺς Θηβαίους , χρήματά τε οὐ συμβαλλομένους εἰς τὸ ναυτικόν , αὐτοὶ δὲ ἀποκναιόμενοι καὶ χρημάτων | ||
| καθ ' ἡμέραν ἀναγκαίων ἀπορουμένους ᾤετο δεῖν , οὔτε μηδὲν συμβαλλομένους στρατεύεσθαί τινας ἐκ τῶν ἀλλοτρίων ὀψωνιαζομένους χρημάτων , ὥσπερ |
| ἢ παρασύμβαμα , λέγω δὴ τὸ μέλει . . Ὅπερ ἐπινοῶ καὶ αὐτὸ ἀναδέχεσθαι νοουμένην εὐθεῖαν τὴν κατὰ τοῦ παρυφισταμένου | ||
| δὲ καὶ προστάτας τοὺς αὐτοὺς μὰ τοὺς θεοὺς ἔγωγε οὐκ ἐπινοῶ . ἀλλὰ κἂν ἐξ ἴσου δέῃ τὴν συμμαχίαν ποιεῖσθαι |
| , ἵνα τὸν καθολικώτερον καὶ περιεκτικώτερον σκοπὸν αἱρώμεθα μᾶλλον τοῦ μερικωτέρου . ὅθεν οὐκ ἀποδεκτέον τοὺς λέγοντας τὸν Σοφιστὴν περὶ | ||
| τοὺς ὅρους . τὸν γὰρ μέσον οὐ κοινὸν ληπτέον ὄντος μερικωτέρου τοῦ συμπεράσματος διὰ τὸ προσκατηγορούμενον ἀλλὰ προσεχῆ καὶ τῆς |
| ἡ πέμπτη τὰ ἀμετάβολα τηρεῖ μετὰ συστολῆς τῆς παραληγούσης καὶ περισπωμένου τόνου , σπείρω σπερῶ , ψάλλω ψαλῶ : ἡ | ||
| πήματα σύνδυο δαίονται βροτοῖς . χρῶνται δὲ τῷ ἔμπαν ἀντὶ περισπωμένου τοῦ ὁμῶς , ὅ ἐστιν ἴσον τῷ ὁμοίως : |
| ὀφρύων καὶ ῥινὸς σχήματος χαρακτῆρες τινὲς ἐγκάθηνται τοῦ τῆς ψυχῆς ἰδιώματος : ὀφθαλμοὶ γάρ φησιν ὁ Πολέμων “ ὑγροὶ λάμποντες | ||
| ἕνεκα . Ἔπειτα καὶ ἡ κίνησις κινεῖ : τοῦ γὰρ ἰδιώματος τούτου μεταδοτικὴ ἡ κίνησις , ὡς τοῦ ἱστάνειν ἡ |
| πήματ ' ἔπασχον ἐν αἰνῇσιν νεκάδεσσιν , ἤ κε ζὼς ἀμενηνὸς ἔα χαλκοῖο τυπῇσι . Τὸν δ ' ἄρ ' | ||
| ποσσίν ἀκαμάτοις τείως μὲν ἐπισταδὸν ᾐωρεῖτο , ὕστερον αὖτ ' ἀμενηνὸς ἀπείρονι κάππεσε δούπῳ . Κεῖνο μὲν οὖν Κρήτῃ ἐνὶ |
| ἐκ τοῦ ἀπρεποῦς , ἐκ τοῦ ἀσυμφόρου . ἐκ τοῦ ἀσαφοῦς οἷον ἀσαφὴς ἦν ὁ περὶ Νάρκισσον χρόνος . ἐκ | ||
| Οἰδίποδος τὸ αἴνιγμα διεσπάραξεν ἑαυτὴν ἡ Σφίγξ : ἐξότε : ἀσαφοῦς : ξυνετὸν μέλος ἔγνω : ἀπὸ κοινοῦ τὸ Σφιγγός |
| μονάδων τεσσάρων , τουτέστι μήκει ῥητή , ἀλλά τις πλευρὰ ἀλόγου ἀριθμοῦ , τουτέστι δυνάμει μόνον ῥητή , ἦν ἂν | ||
| θεός . ἀλλ ' ἐστὶ ταῦτα δωρεὰ τύχης , ἄλογος ἀλόγου , οἷαι αἱ παρὰ τῶν μεθυόντων φιλοφροσύναι . Μία |
| . . Π , . ἀλλὰ μάλα σφοδρῶς ἐλάαν , βωστρεῖν δὲ Κράταιιν , μητέρα τῆς Σκύλλης , ἥ μιν | ||
| δινεύοντες ἐλάστρεον ἔνθα καὶ ἔνθα . Ὅμηρος ἐν Ὀδυσσείᾳ : βωστρεῖν τε † Κράτει : † Κράτεϊς Κρατέϊδος † ἡ |
| , ὧν τὰ ἄκρα ἀκροχηνίσκοι . αἱ δὲ ἡνίαι καὶ ῥυτῆρες καλοῦνται . τὰ δὲ ἀπὸ μὲν τῶν ῥυμῶν ἀπηρτημένα | ||
| φῆ , ἔβη βῆ , ἐθέλω θέλω , οἱ ἐρυτῆρες ῥυτῆρες : ἔνιοι δὲ καὶ τὴν χεῖρα παρὰ τὸ ἔχειν |
| ἐπαίρου ἐπὶ δόξῃ . Μυστήριον κρύπτε . Εἶκε μεγάλοις . Καιρὸν πρόσμενε . Θνητὰ φρόνει . Δωροδόκει χρησίμως . Μὴ | ||
| ἐφύδροις ἐστὶ κρατεῖ τοῦ ἡλίου καὶ πλείω χρόνον αὔξεται . Καιρὸν δέ τινα ζητεῖ καὶ ἡ διαστολὴ καὶ ἡ κόλουσις |
| τιμῆς , ᾗ με τιμᾶτε οὐθὲν οὔτε μνησικακήσαντες οὔθ ' ὑπολογισάμενοι ὧν ὑπ ' ἐμοῦ πολεμίου ποτὲ ὄντος ἐπάθετε κατὰ | ||
| , οὔτε τὴν αἰσχύνην , ὅση καθέξειν αὐτοὺς ἔμελλεν , ὑπολογισάμενοι , ὅτι παρεχώρουν τοῖς πολεμίοις τῆς ἡγεμονίας , τὸ |
| : βεβάκχευται γάρ , ὡς πολλοῖς τῶν ἀνοργιάστων μεθύειν καὶ παροινεῖν καὶ ἐξεστάναι ἂν δόξαι . διὸ καὶ λέγεται πρὸς | ||
| ἀντήκουσας : ἤδη λοιδορεῖσθαι λείπεται , εἶτα τύπτεσθαι δέδεικται καὶ παροινεῖν . ταῦτα γὰρ κατὰ φύσιν πέφυκεν οὕτως : καὶ |
| αἷμα μέλαν κέχυται , προϊδὸν κακότητος ἀνάγκας . Ἀλλ ' ἴτον ἐξ ἀδύτοιο , κακοῖς δ ' ἐπικίδνατε θυμόν . | ||
| χθονὸς εὐρυοδείης λευκοῖσιν φάρεσσι καλυψαμένω χρόα καλὸν ἀθανάτων μετὰ φῦλον ἴτον προλιπόντ ' ἀνθρώπους Αἰδὼς καὶ Νέμεσις : τὰ δὲ |
| γένεσις καὶ ἡ φθορά , φησίν , ἔκ τινος αἰτίου ὑλικοῦ συμβαίνει ἑνὸς ἢ καὶ πλειόνων , διὰ τί τοῦτο | ||
| δὲ συμμιγνύμενον πρὸς τὸ ἀλόγιστον καὶ σκοτεινὸν τοῦ σωματοειδοῦς καὶ ὑλικοῦ πληροῦται πολλῆς ἀγνωσίας : ὅθεν οὐδέποτε τὴν τοιαύτην τεχνικὴν |
| τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ πρὸς εὐνομίαν ὑπηκόων τῶν ἑκασταχοῦ χρεία πανσόφου τινὸς ἡγεμόνος . σοφίαν δὲ πρεσβυτέραν οὐ μόνον τῆς | ||
| , τείχεσιν ἣ τάχ ' ἔμελλε περὶ βρύα μυρία φύσειν πανσόφου ὀργὴν ἴσχε Φιλοστράτου , ὃς Κλεοπάτρᾳ νῦν προσομιλήσας τοῖος |
| δρᾷ τὰ μὴ προσεικότα . Ἀλλ ' οὐδὲν ἔξω τοῦ φυτεύσαντος σύ γε δρᾷς οὐδὲ φωνεῖς , ἐσθλὸν ἄνδρ ' | ||
| ὡς ἐς πολλὰ τἀπορεῖν ἔχω . Οὐ γὰρ δικαιοῖς τοῦ φυτεύσαντος κλύειν . Ἀλλ ' ἐκδιδαχθῶ δῆτα δυσσεβεῖν , πάτερ |
| ἐστὶν ἀδελφὴ τῆς ἐν τῷ λέγειν ταμιευομένη μέχρι καιροῦ τὰ λεκτέα , ἀλλ ' ἣν οἱ ἐξησθενηκότες καὶ ἀπειρηκότες διὰ | ||
| φησί τις , ἀλλὰ καὶ τῶν παλαιῶν ὀνομάτων τὰ μὲν λεκτέα , τὰ δ ' οὔ , ὁπόσα αὐτῶν μὴ |
| κοιλίαι σκληραὶ ἔωσιν : ἔμπυοί τε πολλοὶ γίγνονται ἀπὸ πάσης προφάσιος : τουτέου δὲ αἴτιόν ἐστι τοῦ σώματος ἡ ἔντασις | ||
| ἔχουσαι ὑπὸ πυρετῶν λαμβάνονται , καὶ ἰσχυρῶς ἰσχναίνονται , ἄνευ προφάσιος φανερῆς τίκτουσι χαλεπῶς καὶ ἐπικινδύνως , ἢ ἐκτιτρώκουσαι κινδυνεύουσιν |
| σοι δοκεῖ ; ἀπροαίρετον , οὐ κακόν . Καῖσαρ αὐτὸν κατέκρινεν . ἀπροαίρετον , οὐ κακόν . ἐλυπήθη ἐπὶ τούτοις | ||
| εἶπεν ὁ Μενέλαος οὐ δεινὰ πάσχειν δεινὰ τοὺς εἰργασμένους καὶ κατέκρινεν αὐτὸν δεινὰ πεπραχέναι , φησὶν Ὀρέστης : ἀλλ ' |
| κακοδαίμων : παραγίνεται ἀνήρ τις Εὐριπίδης ὠνομασμένος ἄλλος κατηγορῶν τοῦ Φιλοκλέωνος ὕβρεως καὶ κατήγορον ἐπαγόμενος . προσκαλοῦμαι ] εἰς δικαστήριον | ||
| . νενουθέτηκεν αὑτὸν : ὁ χορὸς ἀναδέχεται τὸ πρόσωπον τοῦ Φιλοκλέωνος ⌈ καί φησιν : μετέγνω ⌈ , φησίν , |
| τὴν ἀντίληψιν μετὰ τῶν λοιπῶν ἀντιθετικῶν περιελάμβανεν . Μαρκελλίνου . Θαυμασίως προσέθηκε τὸ ὡς : οὐ γὰρ ἀληθῶς ἀδίκημα ὁ | ||
| ἀνάγκη τὴν τῶν ὅρων διαίρεσιν γενέσθαι . Ἀνὰ μέρος . Θαυμασίως τὸ ἀνὰ μέρος , οὐδὲ γὰρ ἂν συσταίη ὁρικὸν |
| ἀπὸ τῶν δένδρων πίπτοντα οὐκ ἂν ὑπὸ τοῦ ὕδατος οὐδὲ πλεονάσαντος παρενεχθείη . ὃ δὲ οἶδα ἐν τῇ πρὸς θαλάσσῃ | ||
| μελαγχολιῶν καὶ πτωματισμῶν καὶ ἀναφορικῶν νοσημάτων καὶ ὁπόσα τοῦ ξηροῦ πλεονάσαντος ἢ φθαρέντος συνίσταται . Ἰδίοις μὲν οὖν τελευτῶσι θανάτοις |
| . Ὅθεν προσήκει στοχάζεσθαι τῆς τοῦ παιδευομένου δυνάμεως . ‖ Ἀκοῦσαι δεῖ πρῶτον , εἶτα ἐργάσασθαι : μανθάνομεν γὰρ οὐ | ||
| . “ Ὧδ ' ἔχουσιν αὐτῷ καὶ αἱ διαθῆκαι . Ἀκοῦσαι δ ' αὐτοῦ καὶ Ἐρασίστρατον τὸν ἰατρόν εἰσιν οἳ |
| τὸ „ ἐκλέλαθον κιθαριστύν „ ; ἐκ τοῦ λήθω τὸ λανθάνω : καὶ ὁ μέσος παρακείμενος λέληθα καὶ κατὰ συστολὴν | ||
| παίζεις , ἐμὲ δὲ ἡ Κυνίσκα ἐκμαίνει ἐρῶντα αὐτῆς . λανθάνω , φησίν , ἐμαυτὸν εἰς μανίαν ἐμπεσών . εἶτα |
| δ ' ἐπιμελέστερον τεθαλαττωμένοι οἶνοι ἀκραίπαλοί τέ εἰσι καὶ κοιλίας λύουσιν ἐπιδάκνουσί τε τὸν στόμαχον ἐμφυσήσεις τε ἐνεργάζονται καὶ συγκατεργάζονται | ||
| δεσμόν , οἱ δὲ φιλόσοφοι ὃν ἔδησαν δεσμὸν αὐτοὶ καὶ λύουσιν . ἀλλὰ καὶ ὁμοίωσις θεῷ ἡ φιλοσοφία , διὰ |
| ἕστηκε . διὸ οὐκ ἄνευ μὲν τοῦ ἐν τῷ αἰσθητηρίῳ παθήματος , οὐ μὴν τοῦτο ἡ αἴσθησις : ὅθεν καὶ | ||
| ἔχει . ὧδ ' οὖν κατὰ παντὸς αἰσθητοῦ καὶ ἀναισθήτου παθήματος τὰς αἰτίας λαμβάνωμεν , ἀναμιμνῃσκόμενοι τὸ τῆς εὐκινήτου τε |
| ὀξέος τὼ ὀξέε , ἡδύς ἡδέος τὼ ἡδέε , βραδύς βραδέος τὼ βραδέε . Ἔστιν οὖν εἰπεῖν ταύτην τὴν ἀπολογίαν | ||
| ἀδύνατον ἁρμόσαιὥσπερ γε καὶ ὁ ῥυθμὸς ἐκ τοῦ ταχέος καὶ βραδέος , ἐκ διενηνεγμένων πρότερον , ὕστερον δὲ ὁμολογησάντων γέγονε |
| δέ φησιν ἐκ μὲν τοῦ δήγματος ὅπερ οὖν ὁ ἔχις ἐμφύει δύο ὀδόντων ἴχνη φαίνεσθαι : πλειόνων δέ , εἰ | ||
| καὶ ἐξ οὗπερ ἐτάχθη πολλάκις κατὰ χώραν πλοιαρίου μένειν , ἐμφύει τοὺς ὀδόντας τοῦ ἀσπαλιευτοῦ τῷ σώματι , ἵναπερ ἂν |
| , λύκος ποτ ' ἂν οἶν ὑμεναιοῖ ; Ἕως ἡ σφονδύλη φεύγουσα πονηρότατον βδεῖ , χἠ κώδων ἀκαλανθὶς ἐπειγομένη τυφλὰ | ||
| Γ ὡς ἡ σφονδύλη Γ : σίλφη τίς ἐστιν ἡ σφονδύλη βδέλλῃ προσομοία , δυσώδης ὄντως . ἄρχεται δὲ ἀδιανόητα |
| τε ῥηχίης [ καὶ τῆς πλημμυρίδος ] καὶ τοῦ Περσικοῦ πάθεος γενέσθαι τόδε , ὅτι τοῦ Ποσειδέωνος ἐς τὸν νηὸν | ||
| ἐν τῇ χώρῃ τῇ σφετέρῃ γενέσθαι , καὶ μνήμην τοῦ πάθεος τύπτονταί τε ἑκάστου ἔτεος καὶ θρηνέουσι καὶ τὰ ὄργια |
| ὕπνος . οὐ γάρ ἐστιν ὁ ὕπνος ἡτισοῦν ἀδυναμία τοῦ αἰσθητικοῦ , καθάπερ εἴρηται : καὶ γὰρ ἔκνοια καὶ πνιγμός | ||
| νεκρὰ τῶν σωμάτων , διότι ἀεὶ διαφανῶς τινος θερμοῦ καὶ αἰσθητικοῦ μετέχει τοῦ πλείονος διαπνεομένου . Πλάτων Δημόκριτος ἐν ὅλῃ |
| τοῖς πλήθεσιν ἔλεξεν . οἱ δὲ βουλευσάμενοι κατὰ σφᾶς αὐτοὺς ἀποκρίνονται τοιάδε : Ἡμεῖς πολιτείας μὲν καινῆς οὐδὲν δεόμεθα , | ||
| ἄπιστον ὄψιν παρέχειν μεγέθους χάριν , ἢ κατὰ μερίδια κοπτόμεναι ἀποκρίνονται . Ἀπολυθεῖσαι μέν τοι , οὐκέτι ἐκ δευτέρου συνίστανται |
| ἀνατρέχοντα ἄνω . χρεία δ ' ἐκ τῆς πέτρας εὐκόλως πηδᾷν εἰς τὴν ἅλα τὸν ἁλιέα , καὶ ἀπὸ ἐξ | ||
| μετ ' ἄλλου γυμνάζεσθαι . Ἀκταίνειν . γαυριᾷν καὶ ἀτάκτως πηδᾷν . Ἀκταίνειν , ἀκολασταίνειν , γαυριᾷν καὶ ἀτάκτως πηδᾷν |
| τὸ βρῶμα τῆς γνώσεως [ ὡς ] ἐξ ἀποκαλύψεως τοῦ λαλήσαντος αὐτῇ ὄφεως , σπορὰν ὑποτίθενται : καὶ ὥσπερ ἐν | ||
| ] τὸ τυχὸν εἰπόντος , μουγγρίσαντος , φωνήσαντος , ποσῶς λαλήσαντος , φθεγξαμένου τι ἀπρεπές . διὰ τοὺς ἀσκουμένους νέους |
| τυγχάνει . ἃ δὲ χρὴ προεπισκοπῆσαι . διαλεχθεὶς περὶ τοῦ ἀσχέτου ποσοῦ τοῦ παντὸς καὶ ἐλθὼν εἰς τὸ ἐν σχέσει | ||
| . ἀλλ ' οὐδὲ σχέσις ὕλης τὸ δυνάμει τῆς πάντη ἀσχέτου , οὐδὲ πλεονασμὸς οὐδὲ ἔκτασις ἢ συστολὴ ἢ μάνωσις |
| ψυχῆς γένος ἕτερον εἶναι τοῦτο , καθάπερ τὸ ἀίδιον τοῦ φθαρτοῦ . ἐπεὶ καὶ ὅταν λέγῃ , τοῦτ ' ἐστὶ | ||
| : πολλῷ ἄρα μειζόνως πρὸ τοῦ ἄλλως ἀϊδίου : τοῦ φθαρτοῦ ἄρα πορρωτάτω διέστηκεν : οὐκ ἄρα τὸ ἓν ἑκάστῳ |
| λήθης ἐγγιγνομένης ἐν αὐτῷ μᾶλλον καὶ δυναστεύει τὸ τῆς παλαιᾶς ἀναρμοστίας πάθος , τελευτῶντος δὲ ἐξανθεῖ τοῦ χρόνου καὶ σμικρὰ | ||
| καὶ λήθης ἐγγιγνομένης ἐν αὐτῷ μᾶλλον δυναστεύει τὸ τῆς παλαιᾶς ἀναρμοστίας πάθος καὶ κινδυνεύει διαλυθεὶς εἰς τὸν τῆς ἀνομοιότητος ἄπειρον |
| ἔστημεν : κἀκεῖνοι δὲ ταὐτὸ ἡμῖν ὡς τὸ εἰκὸς παθόντες ἄναυδοι παρειστήκεσαν : χρόνῳ δὲ ὁ πρεσβύτης ἔφη , Τίνες | ||
| δήλωσον , εἰ κάτοισθά τι . πρώτιστα μὲν οὖν πάντες ἄναυδοι τότ ' ἐπέστησαν καὶ κύψαντες χρόνον οὐκ ὀλίγον διεφρόντιζον |
| φόνῳ , τοῖον δ ' ἐπὶ μῦθον ἔειπεν : Ὦ κύον , ὥς τοι ἔγωγε φόνον στονόεντ ' ἐφέηκα σήμερον | ||
| κύων . κἄπειτ ' ἐκεῖνος εἶπεν : “ ὦ κύον κύον , εἰ νὴ Δί ' ἀντὶ τῆς κακῆς γλώττης |
| τῆς ἐμῆς δυνάμεως καὶ προθέσεως κωλυτής . ἢ ἀπὸ τοῦ ἀλιτῶ γίνεται ῥῆμα ἀλιταίνω , ἐξ οὗ τὸ ἀλιτρός καὶ | ||
| ω εἰς ο : οἷον , λείπω , λειποτάκτης : ἀλιτῶ , ἀλιτόμηνος : ἐθέλω , ἐθελόκακος : μίξω , |
| γέγραπται . Πρὸς δὲ τὸ μήτε δικαίως μήτε ἀδίκως ἀποκτείνειν ἀποκέκριται : οὐ γὰρ ὑπὸ τῶν πληγῶν ἀλλ ' ὑπὸ | ||
| αἷς δραστέον : οὐχ οὕτω τὰ Ὁμήρου ἔχει , οὐδὲ ἀποκέκριται ἕκαστα χωρίς , οὐδ ' αὖ φύρεται ἀκρίτως πάντα |
| , χελιδόνιον τὸ μικρότερον ἀρχομένης , τὰ καυστικὰ πάντα . Ἀγρώστεως ἡ ῥίζα μετρίως , καὶ ἡ πόα καταπλασσομένη μετρίως | ||
| δὲ τὴν διάθεσιν ἐκ τοῦ πρωτοπαθοῦντος εἰς ὅλην αὐτήν . Ἀγρώστεως ἡ ῥίζα δριμύ τι καὶ ὑποστῦφον ἔχει . Ἀλόη |
| χρόνῳ δὲ ὕστερον ταῖς ναυσὶ πολλοὺς ἀγαγεῖν πρὸς τὸ τοῦ Κρονίδου Νείλου λιπαρὸν τέμενος : φησὶ δὲ τὴν Λιβύην . | ||
| ? ! [ ] ὧδέ τ ' ἐρητύθη : [ Κρονίδου ] ? ? δ ' ἰότητι νεέσθω . ὑμείων |
| ἡ δὲ μετὰ καταϲχαϲμῶν ἐμπρακτότερον δίδωϲι τοῖϲ αἰτίοιϲ τὴν διαπνοὴν αἰϲθητῶϲ ἐκ τοῦ βάθουϲ κομιζομένη τὰ λυποῦντα : οὐ μόνον | ||
| ὁ δὲ λευκὸϲ ἅμα καὶ αὐϲτηρὸϲ καὶ παχὺϲ καὶ νέοϲ αἰϲθητῶϲ ψύχει : ψύχει δὲ καὶ τὸ ὄξοϲ : λεπτομερὲϲ |
| ὡσαύτως . φέρειν δὲ δοκεῖ τότε καὶ τοὺς κυνόδοντας . τελειώσας δὲ τὰ δʹ ἔτη , καὶ τοῦ εʹ ἐπιλαβόμενος | ||
| κοιλότης σε βαστάσει καὶ δέξεται : πολὺ δὲ μῆκος χρόνου τελειώσας , ἄψορρον καὶ ὀπισθόρμητον ἥξεις εἰς φῶς . . |
| με , ἐγὼ δ ' οὔτε πεινῶ οὔτε διψῶ οὔτε ῥιγῶ , ἀλλ ' ἀφ ' ὧν αὐτοὶ πεινῶσιν ἢ | ||
| ἤγουν τρέμοντος . Ῥιγόω , ῥιγῶ τὸ ψύχομαι : ῥιγέω ῥιγῶ τὸ φρίσσω . . . ΑΥΤΟΣ ΔΕ ΣΠΕΥΔΟΝΤΙ . |
| καὶ τοὺς τῶνδε νῦν τοκέας , ὅσοι πάρεστε , οὐκ ὀλοφύρομαι μᾶλλον ἢ παραμυθήσομαι . ποιεῖ δὲ τοῦτο ἀναγκαίως , | ||
| κατηφῶ καὶ ἄχθομαι καὶ οὐ μᾶλλον αὐτοὺς ἢ τοὺς ζῶντας ὀλοφύρομαι : τοῖς μὲν γὰρ ἀκολουθίᾳ φύσεως τὸ ἀναγκαῖον ἀποβῆναι |
| Φηλικίωνα ἔδει ζῆσαι τῆς ὀφρύος αὐτοῦ καὶ τοῦ δουλικοῦ φρυάγματος ἀνασχόμενον . οἶδα γάρ , τί ἐστι δοῦλος εὐτυχῶν ὡς | ||
| , σωφρόνως , μᾶλλον δ ' εὐτυχῶς οἶμαι βεβουλεῦσθαι , ἀνασχόμενον τότε καὶ οὐδὲν ἀνήκεστον ἐξαχθέντα πρᾶξαι : τῷ δ |
| νόσον , ἀδικίαν ; Ναί . Τίς οὖν τούτων τῶν πονηριῶν αἰσχίστη ; οὐχ ἡ ἀδικία καὶ συλλήβδην ἡ τῆς | ||
| μετανοήσωσιν ἐξ ὅλης καρδίας αὐτῶν καὶ καθαρίσωσιν ἑαυτοὺς ἀπὸ τῶν πονηριῶν αὐτῶν τῶν προειρημένων καὶ μηκέτι προσθῶσι μηδὲν ταῖς ἁμαρτίαις |
| ἐόντες . ” Ὧς ἔφατ ' : ἐκ δ ' ἐγέλασσεν ἄδην Ἀφαρήιος Ἴδας , καί μιν ἐπιλλίζων ἠμείβετο κερτομίοισιν | ||
| ἐπὶ δὲ τῆς Πηνελόπης , οἷον „ ἀχρεῖον δ ' ἐγέλασσεν „ , ἐπίπλαστον καὶ ἐπιπόλαιον μέχρι τοῦ τὰ χείλη |
| δὲ τὸ μέροϲ καταρτίζομεν ἐπὶ κατακειμένου τοῦ κάμνοντοϲ καὶ τοῦ ϲκέλουϲ ἐντεταμένου : καὶ τὰ ἐπινύϲϲοντα δὲ τῶν ὀϲτέων , | ||
| . Περὶ ποδὸϲ ἄκρου . ρϚʹ . Περὶ τῆϲ τοῦ ϲκέλουϲ ἀποθέϲεωϲ . ρζʹ . Περὶ τῶν ἅμα τραύματι ϲυνιϲταμένων |
| , κέκλεο θαρσαλέως ἐπιβαινέμεν εὐμενέοντας . ” Ἦ , καὶ ἔλυς ' ἀγορήν : μετὰ δ ' εἰς ἑὸν ὦρτο | ||
| ' οὔ τι θεᾶς ἔπος ἠγνοίησεν , αἶψα δ ' ἔλυς ' ἀγορήν : ἐπὶ τεύχεα δ ' ἐσσεύοντο : |
| δὲ κατὰ τὴν δευτέραν ἀπόϲταϲιν . Γλαύκιον ϲτύφει μετά τινοϲ ἀηδίαϲ , ἀλλὰ καὶ ψύχει ϲαφῶϲ οὕτωϲ , ὡϲ θεραπεύειν | ||
| ἀναξηραίνεται καὶ τοῖϲ περὶ ϲτόμαχον πυρώϲεωϲ ἢ ἄϲηϲ ἤ τινοϲ ἀηδίαϲ ἀνατρεπτικῆϲ ἀντιλαμβανομένοιϲ . δοτέον δὲ καὶ τοῖϲ ὠχροτέροιϲ παρὰ |
| παρυφιστάμενα διὰ τὸ τοῦ χυμοῦ δυσκατέργαστον ἤτοι τῷ πλήθει τούτου κατακρατοῦντος τῆς ἐμφύτου δυνάμεως , ἢ τῆς δυνάμεως διὰ ἑαυτὴν | ||
| καθαρῶς ἐν τῷ παντὶ διαχυθέντος σώματι καὶ τῆς εὑρισκομένης ὕλης κατακρατοῦντος , καὶ πέψεως ἐπιγινομένης πρεπούσης , καὶ οὖρα ἀποδίδοται |
| ” Ὕπνος καὶ Ἥρα , τοῖς οὖσιν οἰκείως τοῦ ποιητοῦ φράζοντος τὸ Λεκτόν : καὶ γὰρ ὅτι τῆς Ἴδης ἐστὶ | ||
| τῶν σωφρόνων . οὐδὲν δὲ οὐδ ' ὣς τοῦ Ἀντιόχου φράζοντος αὐτῷ , λιπαροῦντι μαθεῖν ἐν ἀπορρήτῳ , παρεκαθέζετο καὶ |
| οἱ δορυφόροι τὰ ὅπλα ἔχοντες παρηκολούθουν σπουδῇ , τοῦ μὲν ὑφηγουμένου , τῶν δὲ μετιόντων . ἤδη δ ' ἐκπεπερακότος | ||
| ἐκεῖνον διαλογίσασθαι . εἰ δέ τις ἐν μέσῳ ἐγεγόνει χρόνος ὑφηγουμένου τοῦ δήμου τῷ κήρυκι , τοῦ δὲ κήρυκος τὰ |
| ἀνέμου , μὴ ὄντος ἄῤῥενος . παρὰ τὸ οἰῶ τὸ μονῶ : μεμονωμένος γὰρ συλλαμβάνει , ὁ μέλλων οἰώσω : | ||
| ὄρνεα , κυρίως δὲ οἱ γῦπες ἀπὸ τοῦ οἰῶ τὸ μονῶ : μεμονωμένον γὰρ συλλαμβάνει ὑπὸ τοῦ ἀνέμου , μὴ |
| τοῦτο , οὗ τὴν ἀπόρροιαν οὐκ ἔσχε . πῶς γὰρ αὐτοτελὲς φύσει μὴ ὂν ἐν γενέσει ὑγιὲς ἂν γένοιτο ; | ||
| δέ ἐστιν ὅ ἐστιν ἀληθὲς ἢ ψεῦδος : ἢ πρᾶγμα αὐτοτελὲς ἀποφαντὸν ὅσον ἐφ ' ἑαυτῷ , ὡς ὁ Χρύσιππός |
| ἐν τοῖς μεταξὺ διαστήμασιν ἐπάγησαν ἑσπέρα καὶ πρωΐα , κατὰ τἀναγκαῖον τοῦ χρόνου μέτρον ἀπετελεῖτο εὐθύς , ὃ καὶ ἡμέραν | ||
| φήϲειεν , ἀμφοτέροιϲ ἅμα ἐτῶν ] τοϲούτων , καὶ τί τἀναγκαῖον ἦν . . . ! ! ! ] ην |
| γίνεται ῥεύματός τινος φερομένου ἀπὸ τοῦ φωνοῦντος ἢ ἠχοῦντος ἢ ψοφοῦντος ἢ ὅπως δήποτε ἀκουστικὸν πάθος παρασκευάζοντος . τὸ δὲ | ||
| μὲν γὰρ ἔξω δι ' ἐκεῖνον ἀκούομεν , ἐκείνου δὲ ψοφοῦντος διὰ τί ; τοῦτο γὰρ αὐτὸ λείπεται ζητεῖν . |
| , καὶ αὕτη καταδίκη ψυχῆς κακῆς . κακία δὲ ψυχῆς ἀγνωσία . ψυχὴ γάρ , μηδὲν ἐπιγνοῦσα τῶν ὄντων μηδὲ | ||
| γενόμενα τάχα τῶν κακῶν αὐτοῖς ἔσται σύμβολα . ἄνοια ] ἀγνωσία . ἄνοια ] εὕρηται καὶ ἐν ἀνοίᾳ τινί . |
| καὶ εἰς ἀφανισμὸν ἰόν . τὸ δὲ δαμασθὲν ἀντὶ τοῦ φθαρέν . . Τὸ θεοῦ ἢ πρὸς τὸ ὄλβον οὕτω | ||
| καὶ εἰς ἀφανισμὸν ἰόν . τὸ δὲ δαμασθὲν ἀντὶ τοῦ φθαρέν . . Τὸ θεοῦ ἢ πρὸς τὸ ὄλβον οὕτω |
| Ϛʹ Κατάπληξις δὲ φόβος ἐκ μείζονος φαντασίας . [ ζʹ Δειλία δὲ ἀποχώρησις ἀπὸ φαινομένου καθήκοντος διὰ φαντασίαν δεινοῦ . | ||
| : ὡς ἐπίπαν τὸ ἐκ δέους ἢ δέοντος ἐκκρινόμενον . Δειλία : ἐκ τοῦ δέους λίαν . Δικιός ἐστιν ὁ |
| οὐκ ἂν ἦν σπουδαῖος συνεργοῦντα ἑαυτῷ τὸν δαίμονα ἔχων . Νοῦς γὰρ ἐνεργεῖ ἐν τούτῳ . Ἢ οὖν δαίμων αὐτὸς | ||
| τι τῆς ἡδονῆς πίνειν . οἷς μὲν οὖν ἐστιν ὁ Νοῦς οἰνοχόος , οὕτως οἰνοχοεῖν , φοβούμενον καὶ προσέχοντα μή |
| δὲ πᾶϲα γῆ τοῦτον τὸν τρόπον : ὕδατι μὲν φυρᾶται μηδεμιᾶϲ φαρμακώδουϲ ποιότητοϲ ἔμφαϲιν ἔχοντι : καταϲτάντοϲ δὲ τοῦ πηλοῦ | ||
| . τὰ δὲ ἀκριβῶϲ πικρά , καλῶ δὲ οὕτωϲ ὅϲα μηδεμιᾶϲ ἑτέραϲ ποιότητοϲ αἰϲθητῆϲ μετέϲχηκεν , ἅπαϲι ϲχεδὸν τοῖϲ ζῴοιϲ |
| : ὡς δ ' οὐκέτ ' εἶχ ' ὀιστούς , ἤσχαλλεν , εἶτ ' ἑαυτόν ἀφῆκεν εἰς βέλεμνον : μέσος | ||
| τὴν τοῦ γένους ἑλκόντων σειρὰν δικαιότερον εἰς τοῦτο λογίσασθαι , ἤσχαλλεν , ἐδυσφόρει , παρεζήλου τὸ δίκαιον ὁρῶν ἀθετούμενον καὶ |
| νήσεσθαι ἐλπίς . Παιδίοισιν ὀξὺς πυρετὸς καὶ κοιλίης ἐπίστασις μετὰ ἀγρυπνίης , καὶ τὸ ἐκλακτίζειν , καὶ τὸ χρῶμα μεταβάλλειν | ||
| καὶ μεστοὶ ἅλμης καὶ ῥικνοὶ τὰ σώματα καὶ ὠχροὶ ὑπὸ ἀγρυπνίης τε καὶ τῆς ἄλλης ταλαιπωρίηςἀλλὰ ἐρομένοις γὰρ αὐτοῖς ἵναπερ |
| γοῦν πράγματος αἰσθητοῦ ἢ νοητοῦ γίνεται κατάληψις ἤτοι κατὰ ἐνάργειαν περιπτωτικῶς ἢ κατὰ τὴν ἀπὸ τῶν περιπτωτικῶς πεφηνότων ἀναλογιστικὴν μετάβασιν | ||
| ἐρῶ αὐτῷ εἰ μὴ θέλῃς ὀρέγεσθαι ἀποτευκτικῶς μηδ ' ἐκκλίνειν περιπτωτικῶς , μηδενὸς ὀρέγου τῶν ἀλλοτρίων , μηδὲν ἔκκλινε τῶν |
| ἔστιν ἀπόφασις τῆς τὶς ἄνθρωπος βαδίζει , ἀλλὰ τοῦ εἷς ἀριθμητικοῦ ὀνόματος . ἀπελείφθη τοίνυν ἐξ ἀνάγκης τὸ οὐδὲ εἷς | ||
| , τοῦ δέ συνδέσμου , καὶ ἐπὶ τούτοις τοῦ εἷς ἀριθμητικοῦ ὀνόματος , ὃ καὶ κλινόμενον ὁρῶμεν οὐδενὸς περιπατοῦντος λέγοντες |
| ἐστὶν ἡ σοφία καὶ ἡ φρόνησις , τὴν δὲ τοῦ ὀρεκτικοῦ , ἥτις ἠθικὴ καλεῖται . καὶ ἡ μὲν διανοητικὴ | ||
| τοῦ ἐπιθυμητικοῦ καὶ ὁ θυμὸς τοῦ θυμικοῦ καὶ ὅλως τοῦ ὀρεκτικοῦ ἡ ἐπί τι ἔκστασις . Ἀλλ ' οὕτως οὐκέτι |
| ἢ ἀπὸ † Ἀλαλκομενηΐου τραφεῖσα Βοιωτοῦ . . . . ἀλαλύκτημαι : τὸ ἀδημονῶ καὶ πεπλάνημαι : καὶ οἱ μὲν | ||
| πέρι δείδια , οὐδέ μοι ἦτορ ἔμπεδον , ἀλλ ' ἀλαλύκτημαι : κραδίη δέ μοι ἔξω στηθέων ἐκθρώσκει , τρομέει |