δάκτυλος κατὰ χορεῖον τὸν τροχαιοειδῆ ἀναλόγως τῷ προειρημένῳ συγκείμενος . κρητικὸς μὲν οὖν ἀπὸ ἔθνους ὠνόμασται : οἱ δὲ λοιποὶ | ||
εὔνοιαν ἔχων ἔγωγε διατελῶ . κἄπειτα ὁ παιὰν ἢ ὁ κρητικὸς ἐκεῖνος ὁ πεντάχρονος ἥξει ῥυθμὸς ἐν τοῖς ἑξῆς τούτοις |
καὶ πᾶσιν ὑμῖν πρῶτος μὲν ὑποβάκχειός ἐστι πούς , εἶτα βακχεῖος , εἰ δὲ βούλεταί τις , δάκτυλος : εἶτα | ||
θεοῖς εὔχομαι πᾶσι καὶ πάσαις . ἄρχει δὲ τοῦ κώλου βακχεῖος ῥυθμός , ἔπειθ ' ἕπεται σπονδεῖος , εἶτ ' |
: ὧν ὁ μέν ἐστιν ἐκ δύο συλλαβῶν μακρῶν , σπονδεῖος καλούμενος , ὁ δὲ ἐκ τριῶν , μιᾶς μὲν | ||
ἤτοι τὸ κόμμα ιζʹ : δισύλλαβοι μὲν τρεῖς οἵδε : σπονδεῖος ἐκ δύο μακρῶν , τετράχρονος , οἷον ἥρως : |
ἐν ἐκθέσει ἐστὶ τὸ ἔθιμον , 〚 διπλῆ 〛 δίστιχος ἀνάπαιστος τετράμετρος καταληκτικός : ὑφ ' ὃ διπλῆ καὶ ἑξῆς | ||
μόνον βακχεῖος ἐν τῷ διμέτρῳ χοριαμβικῷ κώλῳ , ἀλλὰ καὶ ἀνάπαιστος , πλὴν ἴστωσαν ὡς ἐπειδὴ οὐ μόνον θεμιτὸς εὕρηται |
. , ὁ τροχαῖος τροχαλὸν ποιεῖ τὸν λόγον , διὸ τροχαῖος καλεῖται ὁ τῶν τρεχόντων ῥυθμός , ὥς φησιν Λογγῖνος | ||
ποὺς ἁπλοῦς . τὸ βʹ προσοδιακὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον : αʹ τροχαῖος τοῦ αʹ ποδὸς λελυμένου : εἶτα ἰωνικὸς ἀπὸ μείζονος |
ἁπασῶν τελευταίας συλλαβὰς εἰς μακρὰν ποιήσει τις , ὁ Ἱππώνακτος ἴαμβος ἔσται . ὅτι ἐν τῷ βυρσηναίων καλουμένῳ χορῷ ἕκαστον | ||
ἔχειν αἱμάτων ἄγος ἐπαίροντα . στροφὴ ἑτέρα κώλων εʹ . ἴαμβος . μάντι ] ὦ . αὐτὸς ἑαυτὸν καλέσας ἐπὶ |
καὶ ˘ καὶ – , πεντάχρονος , οἷον ἡγεμών : μολοττὸς ἐκ γʹ – – – , ἑξάχρονος , οἷον | ||
ἐνυάλιε πολέμοιο κέλαδε : ὁ δ ' ἐξ ἁπασῶν μακρῶν μολοττὸς ὑψηλὸς καὶ ἀξιωματικός , οἷον Ὦ Ζηνὸς καὶ Λήδας |
τῇ τε πόλει καὶ πᾶσιν ὑμῖν ‚ . πρῶτον μὲν ὑποβάκχειός ἐστι πούς : εἶτα παλιμβάκχειος , εἰ δὲ βούλεταί | ||
ἐγὼ διατελῶ τῇ τε πόλει καὶ πᾶσιν ὑμῖν πρῶτος μὲν ὑποβάκχειός ἐστι πούς , εἶτα βακχεῖος , εἰ δὲ βούλεταί |
ιʹ χοριαμβικὸν ἑφθημιμερές . αʹ χορίαμβος δίμετρος ἀκατάληκτος . βʹ χορίαμβος δίμετρος καταληκτικός . γʹ ἴαμβος πενθημιμερής . δʹ ἀπὸ | ||
χοριαμβικὸν † δίμετρον . τὸ ιʹ χοριαμβικὸν ἑφθημιμερές . αʹ χορίαμβος δίμετρος ἀκατάληκτος . βʹ χορίαμβος δίμετρος καταληκτικός . γʹ |
ἀνάπαιστος ὡς καὶ ἐνταῦθα τὸ πρύμνῃ πόλεως , ἀλλὰ καὶ χορεῖος . οἴακα νωμῶν : κυβερνήτης ὢν τῶν τῆς πόλεως | ||
ἕκτῃ ἢ τροχαῖος ἢ σπονδεῖος ἢ δάκτυλος ἢ ἀνάπαιστος ἢ χορεῖος , ἐν δὲ τῇ πρώτῃ καὶ τρίτῃ καὶ πέμπτῃ |
] νέα γὰρ ἦν . κῶλα ιβʹ . τὰ πρῶτα ἰαμβικὴ βάσις , τὰ δὲ δεύτερα τροχαϊκὰ ἑφθημιμερῆ . + | ||
ξένων βέλτιστε : διπλῆ καὶ ἄλλη περίοδος τοῦ χοροῦ , ἰαμβικὴ καὶ αὕτη , ἐκ τριῶν μὲν διμέτρων ἀκαταλήκτων καὶ |
ἕξ : κρητικός , ὃς συνέστηκεν ἐκ τροχαίου θέσεως καὶ τροχαίου ἄρσεως : δάκτυλος κατ ' ἴαμβον , ὃς σύγκειται | ||
προσοδιακὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον : ἡ αʹ συζυγία τροχαϊκὴ τοῦ αʹ τροχαίου διαλελυμένου εἰς τρίβραχυν , εἶτα Ἰωνικὸς ἀπὸ μείζονος , |
γὰρ αἱ μακραὶ συλλαβαί , ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἰάμβων καὶ τροχαίων , ὡς εἴρηται , εἰς δύο βραχείας , οὕτω | ||
ἐπιωνικὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον . τὸ δʹ περίοδος ἐξ ἰάμβων καὶ τροχαίων . τὸ εʹ τὸ αὐτό . τὸ Ϛʹ ἰαμβικὸν |
ἀμφίμακρος ἢ κρητικός : ἐκ δύο μακρῶν καὶ βραχείας , παλιμβάκχειος . ἑξάχρονος δὲ εἷς , ἐκ τριῶν μακρῶν , | ||
τὸ μέντοι τῆς ἀντιστροφῆς κρητικὸν ἔχει : τὸ εʹ διπλοῦς παλιμβάκχειος : τὰ Ϛʹ ζʹ ἀναπαιστικὰ δίμετρα : τὸ ηʹ |
καταληκτικόν : τὸ Ϙʹ δίμετρον ἐξ ἀμφιμάκρου , βακχείου , ἰάμβου καὶ ἀμφιμάκρου : τὸ ζʹ ἀναπαιστικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον : | ||
, τῶν ἑξῆς χοριάμβου γινομένων . διὰ τοῦτο καὶ ἀπὸ ἰάμβου ἄρχονται ἐν τῷ ἀναπαιστικῷ , ὥσπερ Ἀρχίλοχος ἐν τῷ |
, ἐκ κώλων τροχαϊκῶν ἐπιμεμιγμένων χορείοις καὶ ἰάμβοις καὶ ἀναπαίστοις διμέτρων ὀκτωκαίδεκα : ὧν τὰ μὲν αʹ , βʹ , | ||
τοῦ μακροῦ καὶ τῆς ἐκθέσεως τούτου παράγραφος . κώλων δέκα διμέτρων πλὴν τοῦ τελευταίου καταληκτικῶν . ἐπὶ πᾶσι παράγραφος . |
συζυγίας . τὸ εʹ ἰαμβικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ Ϛʹ ἀντίσπαστος καὶ συλλαβή . τὸ ζʹ ἰωνικὸν ἀπ ' ἐλάττονος | ||
. ἔστι δ ' ὅτε ἐκ σπονδείου ἄρχεται ὁ αʹ ἀντίσπαστος . πολλάκις δὲ καὶ διτρόχαιος γίνεται . ἐνδέει δὲ |
ἀκατάληκτον : ὁ βʹ ποὺς ἀνάπαιστος , ὁ δὲ δʹ τρίβραχυς . Τὸ θʹ Ἰωνικὸν δίμετρον καταληκτικὸν ἀπὸ τροχαικῆς εἰς | ||
τοῦ τροχαίου συλλαβὴ εἰς δύο βραχείας καὶ γίνεται χορεῖος ἤτοι τρίβραχυς : καλεῖται δὲ τοῦτο ἰθυφαλικόν : τὸ γʹ “ |
οἶμαί γε τῶν νεωτέρων τὰς καρδίας ” στίχος τρίμετρος ἰαμβικὸς ἀκατάληκτος : τὸ βʹ “ πηδᾶν ὅ τι λέξει ” | ||
δʹ κῶλα . μεθ ' ὃ ἐν εἰσθέσει ἰαμβικὸς τρίμετρος ἀκατάληκτος . τῆς βʹ περιόδου κῶλα Ϛʹ , ὧν ὁ |
ὅμοιον εἴη τῷ τῆς ἀντιστροφῆς ἤτοι δίμετρον : τὸ Ϙʹ ἀντισπαστικὸν ἐξ ἀντισπάστου καὶ κρητικοῦ ἤτοι ἀμφιμάκρου : τὸ ζʹ | ||
καταληκτικόν . τὸ ηʹ ἰαμβικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ θʹ ἀντισπαστικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ ιʹ τὸ αὐτό . τὸ |
στοχασμὸς ἐκ μόνων προσώπων οὐκ ἔστι κατά γε ἐμέ , διπλοῦς δὲ ἔστι . πρῶτον δὲ περὶ τοῦ τελείου διπλοῦ | ||
παριέντες ἑτέρου ἐπιδέσμου . ἀρχαὶ κατ ' ἐπιγαστρίου καὶ συντελεῖται διπλοῦς βουβωνίσκος τῶν κάτω παρειμένων ταινιδίων πτυσσομένων ὡς ἐπὶ τοῦ |
βάξις ] φήμη τοῦ πυρός . ἐτητύμως ] ἀληθῶς . ἴαμβοι . θεῖον ] ἐκ θεοῦ . ἐστὶ ] τοῦτο | ||
αἵματι . θ ἰαμβικοὶ στίχοι γʹ . + κατὰ περικοπὴν ἴαμβοι γʹ , εἶτα παράγραφος . πως ] παρέλκον . |
πούς , εἶτα βακχεῖος , εἰ δὲ βούλεταί τις , δάκτυλος : εἶτα κρητικός : μεθ ' οὕς εἰσι δύο | ||
ὑγροτέρῳ τῷ σκέλει χρῶνται : ὥσπερ ὁ μέγας τῆς χειρὸς δάκτυλος : μάλιστα γὰρ οὗτος ἐκπίπτει φύσει : οἷς μὲν |
ἀφαίρεσιν ὑπολείπηταί τι : τούτῳ γὰρ διαφέρειν δοκεῖ τῆς παντελοῦς ἄρσεως ἡ ἀφαίρεσις : οὔτε τὸ μεῖζον ἐν τῷ μικροτέρῳ | ||
σύστημά τι συγκείμενον ἐκ τῶν ποδικῶν χρόνων ὧν ὁ μὲν ἄρσεως , ὁ δὲ βάσεως , ὁ δὲ ὅλου ποδός |
τὸ ἰαμβικὸν μέτρον καὶ ἄριστά γε εἰδέναι τί ἐστι τὸ ἰαμβικόν , οὕτως ἔχει καὶ ἐπὶ τῶν μελῳδουμένωνοὐ γὰρ ἀναγκαῖόν | ||
. Καὶ ἀπορήσεις ἐντεῦθεν , πῶς ἐπεὶ καὶ τὸ Δημοσθένης ἰαμβικόν ἐστιν ὄνομα , ἅτε τὴν παραλήγουσαν βραχεῖαν ἔχων , |
ποιῆσαι πρίν με τὰς πληγὰς λαβεῖν . ὁ ξʹ μέντοι ἰαμβικὸς ἑφθημιμερής . εἶτα κῶλον ἀντισπαστικὸν ἐξ ἐπιτρίτου πρώτου ἡμιόλιον | ||
τοῦ τέλους τῆς ἐπῳδοῦ τὰ σημεῖα , ὡς εἴρηται . ἰαμβικὸς τρίμετρος . τάδ ' αὐτόδηλα : αὐτὰ δὲ ταῦτα |
καὶ πρέπον ἥρωσιν , ἡ κωμῳδία δὲ συνέσταλται εἰς τὸ τρίμετρον ἡ νέα . Τὰ πολλὰ οὖν κώλοις † τριμέτροις | ||
, ὅ ἐστι Φερεκράτειον παρὰ συλλαβήν . τὸ ζʹ ἐπιωνικὸν τρίμετρον καταληκτικόν . ἡ αʹ συζυγία ἰωνική : ἡ βʹ |
καταληκτικοῦ , ὃς γίνεται δάκτυλος . Τὸ γʹ ἀντισπαστικὸν διπλοῦν Φερεκράτειον : σύγκειται γὰρ ἐκ βʹ κώλων Φερεκρατείων , ὧν | ||
τὸ ζʹ τροχαικὸν δίμετρον ὅμοιον τῷ εʹ . τὸ ηʹ Φερεκράτειον λεῖπον μιᾷ συλλαβῇ . τὸ θʹ ἰαμβικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον |
κατὰ τὸ ἰαμβικόν . τὸ δὲ δʹ ὅμοιον τοῖς πρώτοις χοριαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον , τὸ εʹ χοριαμβικὸν καθαρόν , τὸ | ||
βραχυκατάληκτον . τὸ δʹ ἰαμβικὸν δίμετρον καταληκτικόν . τὸ εʹ χοριαμβικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ Ϛʹ ἀναπαιστικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον . |
, ἐκ δύο χοριάμβων καὶ συλλαβῆς , εἰ δὲ βούλει ἀναπαιστικὸν ἑφθημιμερές : τὸ βʹ ἰωνικὸν ἀπ ' ἐλάττονος δίμετρον | ||
ἀπ ' ἐλάττονος δίμετρα ἀκατάληκτα καθαρά : τὸ δὲ γʹ ἀναπαιστικὸν ἑφθημιμερές . ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος καὶ διπλαῖ . |
εἴσθεσις διπλῆς μερικῆς δύο περιόδων . οἱ δὲ στίχοι εἰσὶν ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι λαʹ , ὧν τελευταῖος ὕμνον δ ' | ||
κορωνὶς ἑτέρα εἰσιόντων αὖθις τῶν ὑποκριτῶν : οἱ δὲ στίχοι ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι κγʹ , ὧν προτίθεται κῶλον ἰαμβικὸν μονόμετρον |
ἓν τὸ παρατέλευτον , καὶ ἐν ἐκθέσει στίχος τροχαϊκὸς τετράμετρος καταληκτικός . Γ ἀλλ ' ἀναμνησθέντες : ἡ ἔκθεσις αὕτη | ||
ἐστὶ τὸ ἔθιμον , 〚 διπλῆ 〛 δίστιχος ἀνάπαιστος τετράμετρος καταληκτικός : ὑφ ' ὃ διπλῆ καὶ ἑξῆς στίχοι ὁμοίως |
: ἔπειτα τῷ ἡμίσει πλείους εἰσὶν αἱ μακραὶ συλλαβαὶ τῶν βραχειῶν ἐν ἑκατέρῳ τῶν στίχων : ἔπειτα πᾶσαι διαβεβήκασιν αἱ | ||
τοῦ γὰρ ἰωνικοῦ ἀπὸ μείζονος ἐκ μακρῶν δύο καὶ δύο βραχειῶν ὄντος , ἔξεστι μεταθεῖναι καὶ ποιῆσαι διτρόχαιον ἐκ μακρᾶς |
ἐν τῇ συζυγίᾳ ποδῶν τρισύλλαβος ᾖ , οἷον ἐπ ' ἀναπαιστικοῦ ἅδ ' Ἄρτεμις , ὦ κόραι : τοῦτο γὰρ | ||
καταληκτικοί . ὁ τρίτος ἀσυνάρτητος ἐξ ἀναπαιστικῶν πενθημιμερῶν : ἐξ ἀναπαιστικοῦ πενθημιμεροῦς αἰολικοῦ διὰ τὸ ἔχειν τὸν πρῶτον πόδα ἴαμβον |
αὕτη ἀμοιβαία τοῦ ὕμνου εἴσθεσις ἐκ στίχων ἐστὶν ἀναπαιστικῶν τετραμέτρων καταληκτικῶν ιβʹ , ὧν τελευταῖος ἐπακούσατε δεξάμεναι θυσίαν καὶ τοῖς | ||
δὲ παραβάσεως τὸ μὲν κομμάτιόν ἐστι στίχων δύο ἀναπαίστων τετραμέτρων καταληκτικῶν , αὐτὴ δὲ ἡ παράβασις ἐξ ὁμοίων στίχων τριάκοντα |
δίμετρα ἀκατάληκτα ἃ καλεῖται κρητικὰ δίρρυθμα . τὸ δὲ δʹ τροχαϊκὸν ἑφθημιμερὲς ὃ καλεῖται Εὐριπίδειον ἢ ληκύθιον , ὁ εʹ | ||
ἑξῆς δʹ ἰαμβικὰ δίμετρα ἀκατάληκτα , τὸ δὲ εʹ , τροχαϊκὸν ἑφθημιμερές . ὁ κζʹ ἰαμβικὸς στίχος τρίμετρος ἀκατάληκτος . |
τε διμέτρου ἀκαταλήκτου καὶ τοῦ ἐξ ἰαμβικῆς βάσεως καὶ τροχαϊκοῦ πενθημιμεροῦς . καὶ ἐν ἐκθέσει τὸ σύνηθες διστίχιον . φροντίζειν | ||
τῷ γʹ τῆς ἐπῳδοῦ . τὸ ηʹ μικτὸν ἐκ τροχαίου πενθημιμεροῦς καὶ δακτυλικοῦ πενθημιμεροῦς . τὸ θʹ ἰαμβέλεγος , ὑπερτιθεμένου |
] κατὰ δὲ τὰς βάσεις ἡ δακτυλική βάσις καλεῖται ἡ κατάληξις τῶν κώλων , μεταφορικὴ δέ ἐστιν ἡ λέξις ἀπὸ | ||
σάλπιγξ , σφίγξ . Ἰστέον δέ , ὅτι ἄλλο ἐστὶ κατάληξις καὶ ἄλλο ἐπιφορά . Κατάληξις μέν ἐστιν , ὅταν |
. καὶ ἐν ἐνίοις δὲ τῶν ἀντιγράφων ἕτερός τις φέρεται πρόλογος , πεζὸς πάνυ καὶ οὐ πρέπων Εὐριπίδῃ : καὶ | ||
παρέχων , ὥσπερ καὶ πρὸς τὸν δʹ τοῦ αὐτοῦ λόγου πρόλογος ἦν : τῇ δὲ κατὰ τὴν διαφορὰν ποσότητι διοίσει |
στίχος ὁ εἷςῬουβὴν „ Συμεὼν Λευί : ” καὶ ὁ στίχος ” φησίν „ ὁ δεύτερος ἄνθραξ καὶ σάπφειρος „ | ||
ὀξεῖαν φωνὴν ἀφιεῖσι διὰ τὸν πόνον . Ἔπος λέγεται πᾶς στίχος ἰαμβικὸς καὶ τροχαϊκὸς καὶ ἀναπαιστικὸς καὶ δακτυλικὸς καὶ οἱῳδήποτε |
τὸ ηʹ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ θʹ ἀντισπαστικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ ιʹ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον : ἰδίως δὲ | ||
τὸ βʹ τροχαϊκὸν μονόμετρον ὑπερκατάληκτον . τὸ γʹ Ἰωνικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ δʹ χοριαμβικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον . τὸ εʹ |
ἐπὶ τῇ εὐχῇ πρὸς τοὺς θεατάς . τὸ ἐπίρρημα στίχων τετραμέτρων καταληκτικῶν καὶ ἀκαταλήκτων κʹ , ὧν τελευταῖος ἐπὶ τὸ | ||
ὑμῶν ὦ θεαταί : τὸ ἐπίρρημα ἐκ στίχων ἐστὶ τροχαϊκῶν τετραμέτρων καταληκτικῶν κʹ , ὧν τελευταῖος : μηδὲν ἀττικοῦ καλεῖσθαι |
Τὸ ηʹ ὅμοιον τῷ αʹ τῆς στροφῆς . Τὸ θʹ Στησιχόρειον ἐξ ἐπιτρίτων Στησιχόρου εὑρόντος αὐτό : δεύτεροι δὲ οἱ | ||
συλλαβῇ τοῦ Ἀρχιλοχείου ἢ τοῦ Ἐρασμονίδη Χαρίλαε . τὸ ιαʹ Στησιχόρειον . Γέγραφε τὴν ᾠδὴν Ἡροδότῳ τῷ Θηβαίῳ , τινὲς |
ὅσα πρὸς τῷ τελείῳ προσέλαβε μέρος ποδός , οἷον ἐπὶ ἰαμβικοῦ εἶμ ' ὧτε πυσσάκω λυθεῖσα : τοῦτο μὲν οὖν | ||
μιᾶς λειπούσης συλλαβῆς . τὸ γὰρ ἐγκωμιολογικὸν ἐκ δακτυλικοῦ καὶ ἰαμβικοῦ πενθημιμερῶν σύγκειται . Τὸ εʹ ὅμοιον τῷ βʹ , |
τὰ ἑξῆς . . . . : καὶ περιέχει ὁ δωδέκατος λόγος περί τε Ἀκώριος τοῦ Αἰγυπτίων βασιλέως ὡς πρός | ||
: οἵ τε λοιποὶ δύο ὅ τε ἕκτος καὶ ὁ δωδέκατος κάκιστοι . Πρὸς τὸν Ἄρεα τρίγωνος ὢν ὁ Κρόνος |
ἀπέκτεινεν καὶ ἄλλον δεύτερον ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς , ἕως ὁ τρίτος συνεὶς παραγενομένην ἔφη πάλαι τὴν θεὸν αὐτὸν ἀναμένειν . | ||
Πτιαῦ ὁ πρῶτος , Ἀεὺ ὁ δεύτερος , Πτηβυοὺ ὁ τρίτος . ὁ γεννώμενος ἐπὶ τοῦ πρώτου ἔσται μέγας , |
: αἱ ἑξῆς αὗται συστηματικαὶ περίοδοι στίχων εἰσὶν ἰαμβικῶν τριμέτρων ἀκαταλήκτων Ϙθʹ , ὧν τελευταῖος “ σταθμοῖς ἐν οἰκείοισι κάμψειεν | ||
. . ἐπεισόδιον καὶ εἴσθεσις ἑτέρας διπλῆς στίχων ἰαμβικῶν τριμέτρων ἀκαταλήκτων παʹ , ὧν τελευταῖος ἀλλ ' ἐπανάμεινόν μ ' |
κοινή . στίχοι ξδʹ . + στροφὴ χοροῦ ἐκ κώλων ἀντισπαστικῶν εʹ , ὧν τὸ αʹ δίμετρον ὑπερκατάληκτον , τὸ | ||
στίχοι κβʹ . + ἡ μεσωιδικὴ αὕτη ἀντιστροφὴ κώλων ἐστὶν ἀντισπαστικῶν ιαʹ . τὰ αὐτὰ δέ ἐστι κῶλα ἃ καὶ |
, ἤτοι ἑφθημιμερῆ καὶ μονόμετρα . τὰ δὲ ἑξῆς ρκαʹ χοριαμβικὰ δίμετρα ἀκατάληκτα καὶ καταληκτικά , ἤτοι ἑφθημιμερῆ καὶ πενθημιμερῆ | ||
εἴτε ἐπιτρίτου τετάρτου , καὶ διιάμβου : τὰ ἑξῆς δύο χοριαμβικὰ δίμετρα βραχυκατάληκτα : τὸ τρισκαιδέκατον ἐκ χοριάμβου καὶ σπονδείου |
κῶλα . τρεῖς μὲν γὰρ οἱ τοῦ πρώτου προηγούμενοι κώλου σπονδεῖοι πόδες εἰσίν , ὁ δὲ τέταρτος ἀνάπαιστος , ὁ | ||
σπονδείων , πλὴν τῆς τελευταίας : οἰκεῖοι δὲ καὶ οἱ σπονδεῖοι ἀναπαίστοις . Τὸ ηʹ Φερεκράτειον ἀντισπαστικόν . ἔστι δ |
ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον τοῦ δευτέρου ποδὸς χορείου . τὸ εʹ παιωνικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ παίωνος δʹ καὶ κρητικοῦ : τὸ | ||
: ζʹ ηʹ θʹ ἐν μὲν τῇ βʹ περικοπῇ ἐστι παιωνικὸν τρίρρυθμόν τε καὶ δίρρυθμα δύο , . . . |
ἦλθον . ἱκόμαν ] παρεγενόμην . οἱ ἑξῆς στίχοι ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι μεʹ . μὴ νῦν ἐὰν θνῄσκοντας : ὁ | ||
ὅτι ἑτέρως εἰσίασιν οἱ ὑποκριταί . οἱ δὲ στίχοι ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι παʹ . . . χρόνον . ἐπὶ τῷ |
τὸ αʹ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον καταληκτικὸν ἐκ διιάμβου , διτροχαίου καὶ κρητικοῦ . τὸ βʹ ἰωνικὸν δίμετρον καταληκτικὸν ἐκ παίωνος δʹ | ||
καὶ δίδου ἐν ἀνέσει # λειότατον πλῆρες , μετὰ γλυκέως κρητικοῦ . Ἐπικαλεῖται δὲ τὸ φάρμακον θεοῦ χείρ . Τοῦτο |
] ὥσπερ ἐν στροφῇ καὶ ἀντιστρόφῳ στροφὴ καὶ ἀντίστροφος καὶ ἐπῳδὸς συστήματα μέτρων ἐστὶν ἐν κωμικοῖς καὶ τραγικοῖς καὶ λυρικοῖς | ||
μονοστροφικῷ : ἐκ γʹ γὰρ περιόδων ἐστὶ τῶν αὐτῶν , ἐπῳδὸς δὲ οὐκ ἔστιν . Αὕτη ἡ ᾠδὴ ἐν μὲν |
Κάσπιοι πεντή - κοντα καὶ διηκόσια ἀπαγίνεον τάλαντα : νομὸς πέμπτος καὶ δέκατος οὗτος . Πάρθοι δὲ καὶ Χοράσμιοι καὶ | ||
ἡμέτερός ἐστ ' , ἀλλ ' ὕβρεος : ὁ δὲ πέμπτος βοῆς : ἕκτος δὲ κώμων : ἕβδομος δ ' |
ξύμβο . ] ἐπίτριτος δʹ - λον δίδωσι . ] διτρόχαιος διαρραγείης ] δι - - ρα - μόθων ] | ||
καὶ βραχείας καὶ μακρᾶς καὶ βραχείας , τροχαϊκὴ ταυτοποδία ἢ διτρόχαιος : ἐκ βραχείας καὶ μακρᾶς καὶ βραχείας καὶ μακρᾶς |
νοῦν ἐνεργεῖν , τὸ δὲ σωφρονεῖν ἡ εἴσω πρὸς νοῦν στροφή , ἡ δὲ ἀνδρία ἀπάθεια καθ ' ὁμοίωσιν τοῦ | ||
ἑτεροίας στροφῆς ἀντιστρόφου καὶ ἐπῳδοῦ . κέκληται δὲ ἡ μὲν στροφή , καθό φησι Πτολεμαῖος ἐν τῷ περὶ στατικῆς ποιήσεως |
ΒΓ τοῦ ΔΖ ἡμιόλιος , ὁ δὲ ΔΖ τοῦ Θ ἐπίτριτος : φημὶ τὸν ΒΓ τοῦ Θ διπλάσιον εἶναι . | ||
τὸ τρίτον αὐτοῦ , ἤγουν τὸ Γ . Ὁ Η ἐπίτριτος τοῦ Ϛʹ . Περιέχει γὰρ ὅλον τὸν Ϛʹ , |
δὴ τοσούτων εἶναι μονάδων τοὺς δύο πρώτους ἀριθμούς , οἵπερ διπλάσιοι ἔσονται τῶν λοιπῶν δύο , ὄντων δηλονότι καὶ αὐτῶν | ||
, ὀγδοήκοντα δὲ ἐκ Μυκηνῶν καὶ ἐκ Φλιοῦντος διακόσιοι , διπλάσιοι δὲ τούτων Κορίνθιοι : παρεγένοντο δὲ καὶ Βοιωτῶν ἑπτακόσιοι |
διὰ τὸ προτίθεσθαι τῆς κορωνίδος , ἐκ κώλων τροχαϊκῶν ἐπιμεμιγμένων χορείοις καὶ ἰάμβοις ηʹ . ὧν τὰ γʹ ἑφθημιμερῆ : | ||
τὸ μετὰ τὴν κορωνίδα κεῖσθαι , ἐκ κώλων τροχαϊκῶν ἐπιμεμιγμένων χορείοις καὶ ἰάμβοις καὶ ἀναπαίστοις διμέτρων ὀκτωκαίδεκα : ὧν τὰ |
τρίτος , Ἡλίου πρῶτος , χαλεπὸς λίαν . κʹ Ἀφροδίτης τέταρτος , ἀκίνδυνος κατὰ τὸ πλεῖστον : νόσοι δὲ ἐκ | ||
οὖσα ἡ λιχανὸς τέσσαρας τόνους ἀπὸ τοῦ προσληφθέντος ἀφέξει φθόγγος τέταρτος ὤν , χρωματικὴ δ ' εἴτε μαλακοῦ χρώματος εἴθ |
ἄγουσιν : Ἔκθεσις τῆς διπλῆς ἐκ κώλων ὁμοίων τροχαϊκῶν ἐπιμεμιγμένων ἀναπαίστοις καὶ χορείοις ιεʹ διμέτρων πλὴν τοῦ τελευταίου ἀκαταλήκτων , | ||
δῆμον μεταπείθει περὶ τῶν σπονδῶν . Ἀλλ ' ἀποδύντες τοῖς ἀναπαίστοις ἐπίωμεν . Ἐξ οὗ γε χοροῖσιν ἐφέστηκεν τρυγικοῖς ὁ |
ὡς εἴρηται , ὀνομάζεται . ἔστι δὲ κώλων χοριαμβικῶν ἐπιμεμιγμένων ἐπιτρίτοις καὶ βακχείοις καὶ παλιμβάκχοις ζʹ , ὧν τὸ αʹ | ||
καὶ τριπλασίοις καὶ συνόλως πολυπλασίοις καὶ πάλιν ἐν ἡμιολίοις καὶ ἐπιτρίτοις καὶ τοῖς παραπλησίοις , ἔτι μέντοι καὶ τὴν ἁρμονικήν |
τὰς δύο βραχείας ἴσον τι ἔχει . κατὰ δάκτυλον δὲ ῥυθμός ἐστιν ὁ ἐν ἴσῳ λόγῳ . ὁ δὲ ἐνόπλιος | ||
πρῶτος , εἶπεν , ἐκληρώθην . ἀντὶ τοῦ ἐξιέναι . ῥυθμός ἐστι Κρητικός . γαλῆ εἶδος ἰχθύος . ἀπὸ τῶν |
δὲ καὶ τοῦτο παρένταξις , δι ' ὅτι ἀνομοίων ἐστὶ παρένθεσις , οἷον ψιλῶν παρ ' ὁπλίτας : τὴν γοῦν | ||
εἰσὶν ὀκτώ , ὄνομα ἀντωνυμία ῥῆμα μετοχὴ ἐπίρρημα πρόθεσις σύνδεσμος παρένθεσις : τισὶν δὲ δοκεῖ καὶ προσηγορία . , . |
ὡς οὗτος [ ὁ ποιητής ] , ἤγουν στροφῇ , ἀντιστρόφῳ καὶ ἐπῳδῷ , ἢ στροφῇ μόνῃ καὶ ἀντιστρόφῳ : | ||
ὁ Ὅμηρος τὰ ἀνατολικά , ἀριστερὰ δὲ τὰ δυτικά : ἀντιστρόφῳ δὲ , ὅτι ἐκινοῦντο ἀπὸ τῶν ἀριστερῶν ἐπὶ τὰ |
τέλους τῆς ἐπῳδοῦ τὰ σημεῖα , ὡς εἴρηται . ἰαμβικὸς τρίμετρος . τάδ ' αὐτόδηλα : αὐτὰ δὲ ταῦτα φανερά | ||
, τὸ βʹ δίμετρον ἀκατάληκτον , τὸ γʹ ἰαμβικὸς στίχος τρίμετρος ἀκατάληκτος . Ἄπολλον ] ἀντιστροφὴ ἔχουσα κῶλα γʹ ὅμοια |
. Ἔσται ὁ μὲν πρῶτος μο λ , ὁ δὲ δεύτερος μο κε , ὁ δὲ τρίτος μο λε . | ||
, τῷ γὰρ ἀποτελέσματι τῆς χαλινοποιϊκῆς αὕτη ὀργάνῳ κέχρηται . δεύτερος λόγος Περιπατητικός : τὰ μέρη ἀναιρούμενα ἀναιρεῖ τὸ ὅλον |
“ . σὸν ἔργον , ὦ πρεσβύτα : διπλῆ καὶ εἴσθεσις εἰς ἐπῳδικὴν τριάδα ἢ τετράδα , ἧς αἱ μὲν | ||
. εἰ γάρ μοι γένοιτ ' ἰδεῖν : κορωνὶς καὶ εἴσθεσις χοροῦ μονοστροφικὴ στίχων καὶ κώλων ιεʹ , ὧν ὁ |
ἢ δακτυλικὸν ὃ καλεῖται Φαλαίκειον . τὸ βʹ τροχαϊκὸν δίμετρον καταληκτικόν , ἤτοι ἑφθημιμερὲς Εὐριπίδειον . τὸ γʹ ἰαμβικὸν ἑφθημιμερές | ||
ἀκατάληκτον μετρούμενον ὡς οἱ ἡρωϊκοί , τὸ δεύτερον δὲ ἑξάμετρον καταληκτικόν , τὸ τρίτον πεντάμετρον ἀκατάληκτον , τὸ τέταρτον πεντάμετρον |
, παραβατικώτεραι δὲ πρὸς τοὺς κριτάς , στίχοι τροχαϊκοὶ τετράμετροι καταληκτικοί . τοὺς κριτὰς ἃ κερδανοῦσιν : αἰτιατικὴ ἀντὶ εὐθείας | ||
λαβόντας εἰς ἀγρόν , οἱ δὲ ἑξῆς ιηʹ τροχαϊκοὶ τετράμετροι καταληκτικοί , ὧν τελευταῖος καὶ τριαινοῦν τῇ δικέλλῃ διὰ χρόνου |
ἑτέρα εἰσιόντων τῶν ὑποκριτῶν . οἱ δὲ στίχοι ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι ρλβʹ . ὧν τελευταῖος μελοποιὸν ὄντα καὶ ποιοῦντα ταῦτ | ||
: κορωνὶς ἑτέρα ὁμοία : οἱ δὲ στίχοι ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι μγʹ , ὧν προτίθενται κῶλα δύο : τὸ πρῶτον |
καὶ ἡμιόλιον . Τὸ θʹ ἰαμβικὸν ἑφθημιμερές . Τὸ ιʹ ἐπιωνικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον : τῆς γὰρ αʹ συζυγίας οὔσης ἰαμβικῆς | ||
καὶ κατ ' ἀντιπάθειαν μέτρα δύο : ὧν τὸ μὲν ἐπιωνικὸν καλεῖται , ὅτε διποδίας ἰαμβικῆς προκειμένης ἰωνικὴν ἐπιφέρεσθαι συμβαίνει |
τῷ τέλει παράγραφος . † ὦ βαθυζώνων : σύστημα ἕτερον ἐπιφθεγματικὸν ὀνομαζόμενον ἐν ἐκθέσει στίχων τροχαικῶν τετραμέτρων καταληκτικῶν δʹ : | ||
ἀποθέσεσι παράγραφος , ἐπὶ δὲ τῶι τέλει κορωνίς . σύστημα ἐπιφθεγματικὸν στίχων ιʹ . προσγελᾶι ] θέλγει , προσέρχεται . |
† : . , : . , ἰαμβικοὶ τρίμετροι βʹ ἀντισπαστικὰ κῶλα δʹ ὅμοια τοῖς πρὸ αὐτῶν : ἔοικε δὲ | ||
τὸ τίμιον ἔδαφος . ἑτέρα ἀντιστροφή . τὰ δὲ κῶλα ἀντισπαστικὰ τρίμετρα ὅμοια τοῖς ἄνω βʹ . τὸ δὲ γʹ |
αἱ ἑξῆς αὗται συστηματικαὶ καὶ ἀμοιβαῖαι περίοδοι στίχων εἰσὶν ἰαμβικῶν τριμέτρων ἀκαταλήκτων οηʹ , ὧν τελευταῖος ” αἴσχιστον εἶναί φημι | ||
κώλων ἐστὶν ἀντισπαστικῶν διμέτρων βραχυκαταλήκτων καὶ πενθημιμερῶν καὶ μονομέτρων καὶ τριμέτρων ιαʹ . ἐμὲ παθεῖν ] ἡ μεσῳδικὴ αὕτη ἀντιστροφὴ |
λόγος πρὸς τὸν χορόν . . 〚 χωρεῖτε νῦν : Εἴσθεσις ἑτέρου μέλους προῳδικὴ διαιρεθέντος αὖθις τοῦ χοροῦ , καὶ | ||
ἐκφυγεῖν πως τὸ παρὸν κακόν . [ ἰὼ ἰώ : Εἴσθεσις χοροῦ ἑτέρα ἀντίστροφος τῆς ἤδη ῥηθείσης στροφῆς , ἐκ |
δίμετρον ἀκατάληκτον παίωνα ἔχον ἀντὶ ἰωνικοῦ : τὸ δʹ δακτυλικὸν πενθημιμερές : τὸ αὐτὸ δὲ καὶ χοριαμβικὸν δύναται εἶναι δίμετρον | ||
τῆς ἀμφήκης . λάμπων πρόβολος ἐμός ] τὸ ηʹ ἀναπαιστικὸν πενθημιμερές . πρόβολος ] τεῖχος , ἀσφαλὴς προστάτης . πρόβολος |
μὲν δοχμιακά , ὧν τὸ μὲν συντίθεται ἐξ ἰάμβου καὶ παίωνος διαγυίου , τὸ δὲ δεύτερον ἐξ ἰάμβου καὶ δακτύλου | ||
γʹ ὅμοιον τῷ αʹ : τὸ δʹ ὅμοιον ἡμιόλιον ἐκ παίωνος : τὸ εʹ δίμετρον ἐκ παλιμβακχείων : τὸ Ϛʹ |
δίδασκε καὶ κόλαζε : διπλῆ καὶ ἔκθεσις εἰς ἰάμβους τριμέτρους ἀκαταλήκτους ηʹ . κόλαζε : ἀντὶ τοῦ ” παίδευε “ | ||
σύστημα κατὰ περικοπήν . διπλῆ ἡ εἴσθεσις εἰς ἰάμβους τριμέτρους ἀκαταλήκτους κγʹ . ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι κγʹ , ὧν τελευταῖος |
εἰκοσίκωλον , ὧν τὰ μὲν βʹ ἐξ ἰαμβικῆς βάσεως καὶ τροχαϊκοῦ ἑφθημιμεροῦς : τὰ δὲ ἑξῆς δύο ἐν ἐκθέσει ἰαμβεῖα | ||
. Ἄλλο ἀσυνάρτητον ὁμοίως κατὰ τὴν πρώτην ἀντιπάθειαν , ἐκ τροχαϊκοῦ διμέτρου ἀκαταλήκτου καὶ ἰαμβικοῦ ἑφθημιμεροῦς , ὅπερ ἐὰν παραλλάξῃ |
: μετὰ τοὺς ἀπὸ Εὐφήμου ἑπτακαίδεκα καὶ νῦν ὁ Ἀρκεσίλαος ὄγδοός ἐστιν . παισί : τοῖς Κυρηναίοις . τῷ μὲν | ||
τὸν ἥλιόν ποτε κατὰ κορυφὴν αὐτοῖς γίγνεσθαι . ηʹ . ὄγδοός ἐστιν παράλληλος , καθ ' ὃν ἂν γένοιτο ἡ |
“ ὅμοιον τῷ βʹ . ἐν ἐκθέσει δὲ στίχοι δύο ἀναπαιστικοὶ τετράμετροι καταληκτικοί : ἔθος γάρ ἐστι μετὰ τὴν περίοδον | ||
εἶναι “ . κατὰ τὴν πρώτην ᾠδὴν ἐκεῖ μέν εἰσιν ἀναπαιστικοὶ μθʹ , ἐνταῦθα δὲ ἰαμβικοὶ μθʹ μετὰ τὴν ἀντίστροφον |
τετράμετροι καταληκτικοί : ἔθος γάρ ἐστι μετὰ τὰς τοιαύτας περιόδους δίστιχον ἐπιτιθέναι . ἐπὶ τῷ τέλει τῆς μὲν ἐπεκθέσεως δύο | ||
τετράμετρον καταληκτικόν : εἰώθασι γὰρ μετὰ τὰς τοιαύτας περιόδους ἐπάγειν δίστιχον . ἐπὶ τῷ τέλει τῆς μὲν ἐπεκθέσεως δύο συνήθως |
τὰ δὲ παʹ τρὶς σμγʹ : ηʹ θʹ ξδʹ οβʹ παʹ ρϞβʹ σιϚʹ σμγʹ : εἶτα προστίθεμεν τοῖς σμγʹ ἀπὸ | ||
θʹ , κατὰ δὲ ἐμβαδομετρίαν ὡς ὁ κεʹ πρὸς τὸν παʹ , κατὰ δὲ στερεομετρίαν ὡς ὁ ρκεʹ πρὸς τὸν |
τρίτον τοῦ πρώτου ποδὸς πεντασυλλάβου καταληκτικόν . τὸ τέταρτον ἐκ διτροχαίου καὶ ἐπιτρίτου τρίτου ἀκατάληκτον . τὸ εʹ ὅμοιον τῷ | ||
Τὸ αʹ προσοδιακὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον ἐξ Ἰωνικοῦ καὶ χοριάμβου καὶ διτροχαίου ἢ ἐπιτρίτου . Τὸ βʹ δακτυλικὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον . |
ὃ τὴν μὲν πρώτην ἔχει ἰαμβικήν , ἤτοι ἑξάσημον ἢ ἑπτάσημον , τὴν δὲ δευτέραν ἰωνικὴν ἢ δευτέραν παιωνικήν , | ||
καὶ τὴν τροχαϊκήν , ὁπόταν προτάττοιτο τῆς ἰωνικῆς , γίνεσθαι ἑπτάσημον [ τροχαϊκήν ] , τὸν καλούμενον δεύτερον ἐπίτριτον : |
ὑπερκατάληκτος εἰς δισύλλαβον , ὑπερκατάληκτος εἰς συλλαβήν , ἀκατάληκτος , καταληκτικὴ εἰς δισύλλαβον , καταληκτικὴ εἰς συλλαβήν , βραχυκατάληκτος . | ||
ὑπερκατάληκτος εἰς συλλαβήν , ἀκατάληκτος , καταληκτικὴ εἰς δισύλλαβον , καταληκτικὴ εἰς συλλαβήν , βραχυκατάληκτος . Ἐπισημότατον δὲ ἐν αὐτῷ |
τροχαϊκῆς βάσεως . ὁ δὲ νεʹ ἐξ ἰαμβικοῦ πενθημιμεροῦς καὶ ἀναπαιστικῆς βάσεως . ἐπὶ τῷ τέλει κορωνὶς ἐξιόντων τῶν ὑποκριτῶν | ||
ἐν ἐπεισθέσει , ὧν τὸ πρῶτον ἐκ τροχαϊκῆς βάσεως καὶ ἀναπαιστικῆς , καὶ ἑφθημιμερὲς ἢ Ἰωνικόν , ἀπὸ μὲν τριμέτρου |
ιβʹ . ἡμέτερον : + ἰὼ ἰώ : σύστημα ἕτερον ἀμοιβαῖον κατὰ περικοπὴν ἐν ἐκθέσει κώλων ιβʹ , ὧν τὸ | ||
. τοῦθ ' ἕτερον αὖ μεῖζον : διπλῆ καὶ μέλος ἀμοιβαῖον , οὗ ἡ ἀρχὴ ” τοῦθ ' ἕτερον αὖ |
μὲν ἡμιτόνιον καὶ τόνον καὶ τόνον , λέγεται δὲ συντόνου διατόνου . ἵνα δὲ δῆλον ᾖ τὸ λεγόμενον , ἐπ | ||
ἀπὸ παρυπάτης μέσων ἐπὶ μέσων διάτονον τόνος , ἀπὸ μέσων διατόνου ἐπὶ μέσην τόνος , ἀπὸ μέ - σης ἐπὶ |
τί δῆτα ; πότερον : σύστημα κατὰ περικοπὴν ἀνομοιομερὲς στίχων ἰαμβικῶν τριμέτρων ἀκαταλήκτων ηʹ . ἐν ἐκθέσει δὲ κῶλα βʹ | ||
ἦν . μὴ εὐρύπρωκτος ] συνίζησις . τελευταῖος τῶν τετραμέτρων ἰαμβικῶν . . . ἰαμβικοὶ τρίμετροι τέσσαρες . ἢν δ |
καὶ ὁ σοφώτατος Φιλόχορος τὰ αὐτὰ συνεγράψατο , ἐν ἧι ἐκθέσει εἶπε περὶ τοῦ αὐτοῦ Διονύσου ἔστιν ἰδεῖν τὴν ταφὴν | ||
ἀναπαιστικὰ δίμετρα ἀκατάληκτα καὶ καταληκτικὰ καὶ μονόμετρα ιεʹ . ἐν ἐκθέσει δὲ στίχοι τροχαϊκοὶ τετράμετροι καταληκτικοὶ δʹ , ὅμοιοι τοῖς |
τοιούτων οὐδέν . τὸ γὰρ αὐτὸ εἶδος τοῦ διπλασίου καὶ τριπλασίου ἔν τε τοῖς ἐλάττοσι καὶ ἐν τοῖς πλείοσιν ἀριθμοῖς | ||
►βασιλικός αʹ τιμοκρατικός βʹ ὀλιγαρχικός γʹ δημοκρατικός θʹ τυραννος Ϛʹ◄ τριπλασίου ἄρα κτλ . εἰλήφθω κατὰ τὴν μονάδα αὐτὴν ὁ |
συζυγίας τροχαϊκῆς ἤτοι ἐπιτρίτου βʹ , τῆς δὲ βʹ Ἰωνικῆς καταληκτικῆς . Τὸ ιϚʹ , ὡς ἐμοὶ δοκεῖ , ἀναπαιστικόν | ||
τὸ γʹ περίοδος καταληκτική , ἐξ ἰαμβικῆς συζυγίας καὶ τροχαϊκῆς καταληκτικῆς . τὸ δʹ χοριαμβικὸν καθαρὸν ἡμιόλιον . τὸ εʹ |
αʹ περίοδος ἐξ ἰαμβικῆς καὶ τροχαϊκῆς συζυγίας : ἡ μέντοι τροχαϊκὴ συζυγία τρίβραχυν ἔχει τὸν πρῶτον πόδα , ἤτοι χορεῖον | ||
τὸ ιαʹ προσοδιακὸν παρὰ τὴν ἰαμβικὴν συζυγίαν . τὸ ιβʹ τροχαϊκὴ διποδία , ὅ ἐστι μονόμετρον . ἡ δὲ ἐπῳδὸς |
τρίτου καὶ σπονδείου . τὸ μβʹ ὅμοιον δίμετρον ὑπερκατάληκτον ἐξ ἐπιτρίτου πρώτου , διιάμβου καὶ συλλαβῆς . τὸ μγʹ ὅμοιον | ||
: τὸ Ϙʹ δίμετρον [ καταληκτικὸν ] ἤτοι ἑφθημιμερὲς ἐξ ἐπιτρίτου γʹ ἢ δισπονδείου καὶ βακχείου . προυσχόμην ] περιεποιούμην |
. τὸ δʹ ὅμοιον τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐξ ἐπιτρίτου πρώτου , χοριάμβου καὶ ἰάμβου : τὸ μέντοι κῶλον τῆς ἀντιστροφῆς ἀντὶ | ||
βʹ καὶ Κρητικοῦ . Τὸ γʹ χοριαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ χοριάμβου καὶ ἀντισπάστου . Τὸ δʹ πολυσχημάτιστον τρίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ |
ἰαμβέλεγος πλεονάζων συλλαβῇ . τὸ δʹ ἐπιχοριαμβικὸν Πινδαρικὸν , ἢ ἰαμβέλεγος . τὸ εʹ προσοδιακὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον . τὸ Ϛʹ | ||
πενθημιμερές . τὸ Ϛʹ τροχαϊκὸν ἢ ἐπίτριτος . τὸ ζʹ ἰαμβέλεγος . τὸ ηʹ ἰαμβικὸν πενθημιμερές . τὸ θʹ ὅμοιον |
φεῦ , ὦ μεγάλαυχοι ] διπλῆ ἐν ἐκθέσει τοῦ δράματος ἀμοιβαίας τὰς περιόδους ἔχουσα . τὰ δὲ κῶλά εἰσιν ἀναπαιστικὰ | ||
. Γ ※ παῖε παῖε τὸν πανοῦργον : εἴσθεσις διπλῆς ἀμοιβαίας ἑτέρων ὑποκριτῶν εἰσιόντων . οἱ δὲ στίχοι εἰσὶ τροχαϊκοὶ |
στροφὴ καὶ ἀντίστροφος κώλων δέκα . τὸ αʹ ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον , ὡς τὸ τίς σὰς παρήειρε φρένας . τὸ | ||
] διὰ τὸ δριμύ . ἰοὺ ἰού ] ἰαμβικὸν μονόμετρον ἀκατάληκτον . ἰοὺ ἰού : ἔκθεσις κορωνίδος ἐκ στίχων ἰαμβικῶν |