. καὶ ἐν ἐνίοις δὲ τῶν ἀντιγράφων ἕτερός τις φέρεται πρόλογος , πεζὸς πάνυ καὶ οὐ πρέπων Εὐριπίδῃ : καὶ | ||
παρέχων , ὥσπερ καὶ πρὸς τὸν δʹ τοῦ αὐτοῦ λόγου πρόλογος ἦν : τῇ δὲ κατὰ τὴν διαφορὰν ποσότητι διοίσει |
] ὥσπερ ἐν στροφῇ καὶ ἀντιστρόφῳ στροφὴ καὶ ἀντίστροφος καὶ ἐπῳδὸς συστήματα μέτρων ἐστὶν ἐν κωμικοῖς καὶ τραγικοῖς καὶ λυρικοῖς | ||
μονοστροφικῷ : ἐκ γʹ γὰρ περιόδων ἐστὶ τῶν αὐτῶν , ἐπῳδὸς δὲ οὐκ ἔστιν . Αὕτη ἡ ᾠδὴ ἐν μὲν |
ἀναλογίαν σώζων γεωμετρικήν , πρόλογος μὲν πρὸς τὸν ἐλάττονα , ὑπόλογος δὲ πρὸς τὸν μείζονα , οὐδέποτε δὲ πλείονες : | ||
' ἑκάτερα αὐτοῦ ἀποκρίνηται , πρὸς μὲν τὸν μείζονα ὡς ὑπόλογος , πρὸς δὲ τὸν ἐλάσσονα ὡς πρόλογος , συνημμένη |
ἁπασῶν τελευταίας συλλαβὰς εἰς μακρὰν ποιήσει τις , ὁ Ἱππώνακτος ἴαμβος ἔσται . ὅτι ἐν τῷ βυρσηναίων καλουμένῳ χορῷ ἕκαστον | ||
ἔχειν αἱμάτων ἄγος ἐπαίροντα . στροφὴ ἑτέρα κώλων εʹ . ἴαμβος . μάντι ] ὦ . αὐτὸς ἑαυτὸν καλέσας ἐπὶ |
. , ὁ τροχαῖος τροχαλὸν ποιεῖ τὸν λόγον , διὸ τροχαῖος καλεῖται ὁ τῶν τρεχόντων ῥυθμός , ὥς φησιν Λογγῖνος | ||
ποὺς ἁπλοῦς . τὸ βʹ προσοδιακὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον : αʹ τροχαῖος τοῦ αʹ ποδὸς λελυμένου : εἶτα ἰωνικὸς ἀπὸ μείζονος |
νοῦν ἐνεργεῖν , τὸ δὲ σωφρονεῖν ἡ εἴσω πρὸς νοῦν στροφή , ἡ δὲ ἀνδρία ἀπάθεια καθ ' ὁμοίωσιν τοῦ | ||
ἑτεροίας στροφῆς ἀντιστρόφου καὶ ἐπῳδοῦ . κέκληται δὲ ἡ μὲν στροφή , καθό φησι Πτολεμαῖος ἐν τῷ περὶ στατικῆς ποιήσεως |
ποιῆσαι πρίν με τὰς πληγὰς λαβεῖν . ὁ ξʹ μέντοι ἰαμβικὸς ἑφθημιμερής . εἶτα κῶλον ἀντισπαστικὸν ἐξ ἐπιτρίτου πρώτου ἡμιόλιον | ||
τοῦ τέλους τῆς ἐπῳδοῦ τὰ σημεῖα , ὡς εἴρηται . ἰαμβικὸς τρίμετρος . τάδ ' αὐτόδηλα : αὐτὰ δὲ ταῦτα |
καὶ τετάρτην μεταβάντες κίνησιν ἐπισκεψώμεθα καὶ τὸν αὐτῆς τρόπον . ἀντίστροφος δέ πως ἔοικεν ὑπάρχειν τῷ τρίτῳ : κατὰ μὲν | ||
. Ἱέρωνι Συρακουσίῳ . Τῆς τρίτης ᾠδῆς ἡ στροφὴ καὶ ἀντίστροφος κώλων ιγʹ . τὸ αʹ ὅμοιον τῷ : ἀμβολὰς |
ΒΓ τοῦ ΔΖ ἡμιόλιος , ὁ δὲ ΔΖ τοῦ Θ ἐπίτριτος : φημὶ τὸν ΒΓ τοῦ Θ διπλάσιον εἶναι . | ||
τὸ τρίτον αὐτοῦ , ἤγουν τὸ Γ . Ὁ Η ἐπίτριτος τοῦ Ϛʹ . Περιέχει γὰρ ὅλον τὸν Ϛʹ , |
ἐν ἐκθέσει ἐστὶ τὸ ἔθιμον , 〚 διπλῆ 〛 δίστιχος ἀνάπαιστος τετράμετρος καταληκτικός : ὑφ ' ὃ διπλῆ καὶ ἑξῆς | ||
μόνον βακχεῖος ἐν τῷ διμέτρῳ χοριαμβικῷ κώλῳ , ἀλλὰ καὶ ἀνάπαιστος , πλὴν ἴστωσαν ὡς ἐπειδὴ οὐ μόνον θεμιτὸς εὕρηται |
διὰ τὸ προτίθεσθαι τῆς κορωνίδος , ἐκ κώλων τροχαϊκῶν ἐπιμεμιγμένων χορείοις καὶ ἰάμβοις ηʹ . ὧν τὰ γʹ ἑφθημιμερῆ : | ||
τὸ μετὰ τὴν κορωνίδα κεῖσθαι , ἐκ κώλων τροχαϊκῶν ἐπιμεμιγμένων χορείοις καὶ ἰάμβοις καὶ ἀναπαίστοις διμέτρων ὀκτωκαίδεκα : ὧν τὰ |
ἐπὶ ταῖς ἀποθέσεσι παράγραφος , ἐπὶ δὲ τῶι τέλει τῆς ἐπωιδοῦ κορωνὶς καὶ παράγραφος . καὶ νὺξ ] τὴν νύκτα | ||
στροφῆς καὶ ἀντιστροφῆς παράγραφος , ἐπὶ δὲ τῶι τέλει τῆς ἐπωιδοῦ κορωνὶς καὶ παράγραφος . Διὸς ] ἤγουν ἐκ Διὸς |
: μετὰ τοὺς ἀπὸ Εὐφήμου ἑπτακαίδεκα καὶ νῦν ὁ Ἀρκεσίλαος ὄγδοός ἐστιν . παισί : τοῖς Κυρηναίοις . τῷ μὲν | ||
τὸν ἥλιόν ποτε κατὰ κορυφὴν αὐτοῖς γίγνεσθαι . ηʹ . ὄγδοός ἐστιν παράλληλος , καθ ' ὃν ἂν γένοιτο ἡ |
. ἀλλ ' ἐπειδὴ ἡ διαίρεσις τοῦ φυσιολογικοῦ καὶ θεολογικοῦ πολυσχιδής ἐστι καὶ μείζονος ἀκροάσεως δέεται , ταύτην ταῖς μείζοσι | ||
Ἀριστοφάνους . Ἡ μυγαλῆ ἐστι μὲν καὶ αὐτὴ καρχαρόδους καὶ πολυσχιδής . ὀφθαλμοὺς δὲ ἔχει μικροὺς καὶ ἀμβλεῖς , μαστοὺς |
, καὶ οἱ τούτοις ὑπεναντίοι ὅ τε ὑποδιπλάσιος καὶ ὁ ὑποτριπλάσιος καὶ ὁ ὑποτετραπλάσιος καὶ ὁ ὑφημιόλιος καὶ ὁ ὑπεπίτριτος | ||
κ τὸ τρίτον αὐτῆς : ἀπὸ γὰρ τοῦ τρία ὁ ὑποτριπλάσιος παρωνόμασται . καὶ ποιῶ τὰ λ ἐπὶ τὰ κ |
ὁ ἐπίτριτός ἐστιν . Ὁ δὲ διὰ πέντε , ὁ ἡμιόλιος . Ὁ δὲ διὰ πασῶν , ὁ διπλάσιος . | ||
τὰ λοιπά . καὶ ἐγίνετο ἐκ μὲν τοῦ διπλασίου ὁ ἡμιόλιος , ἐκ δὲ τοῦ ἡμιολίου ὁ ἐπιμερής , καὶ |
υπϚ . κζʹ ͵δχη σλδ . κηʹ ͵ερπδ φοϚ : ἁμιόλιος ͵ερπδ τοῦ κδʹ , ὃς ἦν ἁμιόλιος τοῦ κʹ | ||
τρίτων ἅδ ' ἐστίν . ἁ δὲ μεγίστα ὀρθά , ἁμιόλιος μὲν τᾶς μέσας ἔασσα , τριπλατία δὲ τᾶς ἐλαχίστας |
ἡ εἰσέλευσις εἴσοδος καὶ ἐπήλυσις καὶ ἐπίβασις καὶ πάροδος καὶ παράβασις , εἰσελθὸν οὖν καὶ παραβὰν εἰς τὴν ὀρχήστραν πρὸς | ||
διὰ χοροῦ τινος . ⌈ ὦ θεώμενοι : αὕτη ἡ παράβασις , ἣ καὶ μακρὸν καὶ πνῖγος ⌈ καὶ ἀνάπαιστος |
. εἰσὶν οὖν τὰ τοῦ παρόντος χοροῦ κῶλα ἀντισπαστικὰ τρίμετρα βραχυκατάληκτα δʹ , τὸ δὲ εʹ δίμετρον βραχυκατάληκτον ἤτοι ἡμιόλιον | ||
καὶ βραχυκατάληκτα , τὰ δὲ τρίμετρα καταληκτικὰ καὶ ἀκατάληκτα καὶ βραχυκατάληκτα , ὧν τελευταῖον : ὤλετ ' ἄκλαυστος ἄιστος . |
, ἤτοι τοῖς τρισὶ μο , γίνονται σκε καὶ σπθ ξδʹ , ἅτινά εἰσι τετράγωνοι Ϟοί . . Λοιπὸς ὁ | ||
- ταμοῦ οβʹ ∠ ʹʹ νϚʹ ἡ πηγὴ τοῦ ποταμοῦ ξδʹ νηʹ μεθ ' ἣν τὸ εἰρημένον πέρας ἐπὶ τὴν |
. τῆς . . . καταπυγοσύνης ] τῆς μαλακίας . ἀντιστροφή . πρὸς τὸν δίκαιον ταῦτα . καλλίπυργον ] ὑψηλοτάτην | ||
μοι ] ἰαμβικοὶ στίχοι τρεῖς . ἔστι θεοῖς ] ἑτέρα ἀντιστροφή . τὰ δὲ κῶλα ἀντισπαστικὰ ὅμοια τοῖς τῆς στροφῆς |
τῆς μονάδος ὂν λεπτῶν τριῶν . ἐπεὶ πάλιν ὁ μ πενταπλάσιός ἐστι τοῦ η , πολλαπλασιάζω τὸν τρία τὸ εἰκοστὸν | ||
τῆς μονάδος ὂν λεπτῶν τριῶν . ἐπεὶ πάλιν ὁ μ πενταπλάσιός ἐστι τοῦ η , πολλαπλασιάζω τὸν τρία τὸ εἰκοστὸν |
οὐδετέρῳ δὲ ὅ τε ἐπόγδοος καὶ ὁ τῶν σνϚʹ πρὸς σμγʹ , καὶ οἱ τούτοις ὑπεναντίοι ὅ τε ὑποδιπλάσιος καὶ | ||
ὅμοιον τὸν ἐν τῷ διατονικῷ τὸν τῶν σνϚʹ πρὸς τὰ σμγʹ . συνίσταται δὴ τὰ τοιαῦτα τετράχορδα κατὰ τοὺς ἐκκειμένους |
τῷ τέλει παράγραφος . † ὦ βαθυζώνων : σύστημα ἕτερον ἐπιφθεγματικὸν ὀνομαζόμενον ἐν ἐκθέσει στίχων τροχαικῶν τετραμέτρων καταληκτικῶν δʹ : | ||
ἀποθέσεσι παράγραφος , ἐπὶ δὲ τῶι τέλει κορωνίς . σύστημα ἐπιφθεγματικὸν στίχων ιʹ . προσγελᾶι ] θέλγει , προσέρχεται . |
, ἤτοι ἑφθημιμερῆ καὶ μονόμετρα . τὰ δὲ ἑξῆς ρκαʹ χοριαμβικὰ δίμετρα ἀκατάληκτα καὶ καταληκτικά , ἤτοι ἑφθημιμερῆ καὶ πενθημιμερῆ | ||
εἴτε ἐπιτρίτου τετάρτου , καὶ διιάμβου : τὰ ἑξῆς δύο χοριαμβικὰ δίμετρα βραχυκατάληκτα : τὸ τρισκαιδέκατον ἐκ χοριάμβου καὶ σπονδείου |
ιʹ χοριαμβικὸν ἑφθημιμερές . αʹ χορίαμβος δίμετρος ἀκατάληκτος . βʹ χορίαμβος δίμετρος καταληκτικός . γʹ ἴαμβος πενθημιμερής . δʹ ἀπὸ | ||
χοριαμβικὸν † δίμετρον . τὸ ιʹ χοριαμβικὸν ἑφθημιμερές . αʹ χορίαμβος δίμετρος ἀκατάληκτος . βʹ χορίαμβος δίμετρος καταληκτικός . γʹ |
σιϚʹ σμγʹ , κείσθω καὶ ὁ τοῦ ρϞβʹ ἐπίτριτος ὁ σνϚʹ , ἔσται τοῦτο τὸ ἐπίτριτον συμπεπληρωμένον ὑπὸ δύο τόνων | ||
ἅμα καὶ κύβος : εἶτα ρκηʹ : μεθ ' ὃν σνϚʹ , ὅς ἐστι τετράγωνος : καὶ μέχρις ἀπείρου ὁ |
λδʹ ͵ηψμη Ϡοβ . λεʹ ͵θσιϚ υξη . λϚʹ ατξη ͵αρνβ . τὸ πᾶν τετράκις διὰ πασῶν καὶ διὰ πέντε | ||
' αὐτοῦ τῷ ρμδ ἀριθμῷ , ὅς ἐστιν ὄγδοον τοῦ ͵αρνβ . πάλιν τοίνυν ἀπὸ τοῦ ͵αρνβ ἀνίεμεν τόνον καὶ |
Ἀντωνίνου Φαωφὶ ιʹ : εἰσὶ σμγʹ , καὶ γίνονται ὁμοῦ υλβʹ . ἀφαιρῶ τὰς τξʹ , λοιπαὶ οβʹ : ταύτας | ||
. . . . . . . . . τπδʹ υλβʹ υπϚʹ φιβʹ φοϚʹ χμηʹ ψκθʹ λεῖμμα βπλάσιον τοῦ αʹ |
τοὺς παρέξοντας ἀφ ' ἑαυτῶν τὰ μέρη , καθὰ ὁ ἐπιμερὴς κέκληται , οἷον ἐπιδιμερῶν τὸν πέντε πρὸς τρία , | ||
, ἐπιέβδομος καὶ εἰς ἄπειρον . γʹ . κατὰ γένος ἐπιμερὴς δὲ ὁ μετρούμενος ὑπὸ ἑτέρου ἅπαξ , καὶ περισσεύει |
τὴν λέξιν , πλουτῶν δὲ τοῖς ἐνθυμήμασιν . στʹ . Ὑπογραφή ἐστι λόγος τυπωδῶς εἰσάγων εἰς τὴν δηλουμένην τοῦ πράγματος | ||
τὴν λέξιν , πλουτῶν δὲ τοῖς ἐνθυμήμασιν . στʹ . Ὑπογραφή ἐστι λόγος τυπωδῶς εἰσάγων εἰς τὴν δηλουμένην τοῦ πράγματος |
ἀπὸ μὲν τοῦ σιϚ ἐπιτείνουσιν τόνον καὶ ποιοῦσι τὸν σμγ ἐπόγδοον ὄντα τοῦ σιϚ καὶ τῷ κζ ὑπερέχοντα . ἐπεὶ | ||
ἐπιτείνουσι τόνον καὶ ποιοῦσι τὸ ἐπόγδοον αὐτοῦ τὸν ψκθ , ἐπόγδοον ὄντα τοῦ χμη , ἐπειδὴ περιέχει αὐτὸν καὶ τὸν |
ἔνθεσιν ἦν ἄρδονθ ' ἁπαλὴν καταπίνειν . λεκανίσκαισιν δ ' ἀνάπαιστα παρῆν ἡδυσματίοις κατάπαστα . ὀπταὶ δὲ κίχλαι μετ ' | ||
καὶ τὰ ἐλε - γεῖα καὶ τὰ ἔπη σφίσι τὰ ἀνάπαιστα ᾖδεν . ἐνιαυτῷ δὲ ὕστερον τοῦ περὶ τὰς Δέρας |
κύων δισύλλαβον : τὸ δισύλλαβον τετρασύλλαβον : ὁ κύων ἄρα τετρασύλλαβος : οὐ γὰρ εἰ τὸ κύων δισύλλαβον , τὸ | ||
ἰωνικὸς καὶ παίων ⌈ , ὥσπερ δὴ καὶ ἀνάπαιστος , τετρασύλλαβος , ἐπὶ τῷ τέλει τῆς μὲν στροφῆς παράγραφος , |
, τοῦ δὲ Δ ἐπόγδοος ὁ Ε , τοῦ Ε ἐπόγδοος ὁ Ζ , τοῦ Ζ ἐπόγδοος ὁ Η : | ||
δυνατοῦ δεῖξαι τὸ προκείμενον , ὅς ἐστι μονάδων ͵αφλϚʹ , ἐπόγδοος μὲν αὐτοῦ γίνεται ὁ τῶν ͵αψκηʹ , τούτου δὲ |
ὡς εἴρηται , ὀνομάζεται . ἔστι δὲ κώλων χοριαμβικῶν ἐπιμεμιγμένων ἐπιτρίτοις καὶ βακχείοις καὶ παλιμβάκχοις ζʹ , ὧν τὸ αʹ | ||
καὶ τριπλασίοις καὶ συνόλως πολυπλασίοις καὶ πάλιν ἐν ἡμιολίοις καὶ ἐπιτρίτοις καὶ τοῖς παραπλησίοις , ἔτι μέντοι καὶ τὴν ἁρμονικήν |
γὰρ κατὰ σχέσιν τὰ μέν ἐστι μονοστροφικά , τὰ δὲ ἐπῳδικά , τὰ δὲ κατὰ περικοπὴν ἀνομοιομερῆ , τὰ δὲ | ||
δὲ κατὰ σχέσιν τὰ μέν ἐστι μονοστροφικά , τὰ δὲ ἐπῳδικά , τὰ δὲ κατὰ περικοπὴν ἀνομοιομερῆ , τὰ δὲ |
ὁ δύο καὶ ἕνα διπλάσιος . ὁ ἐξ ἐπιτρίτου καὶ τετραπλασίου λαμβανόμενος ἐπίτριτος ὁ ιϚ τοῦ ιβ , καὶ ὁ | ||
δὲ δωδεκαπλάσιος λόγος σύγκειται ἐκ β λόγων τριπλασίου τε καὶ τετραπλασίου ἢ διπλασίου καὶ ἑξαπλασίου , καὶ ἐπὶ πάντων τὸ |
θ καὶ θ ↑ ἐννάτων , καὶ γίνεται τὰ θ ἔννατα τῆς λείψεως τοῦ Ϟοῦ Ϟὸς εἷς , ↑ τῶν | ||
τὸ ἔτος , εἰς ἐκεῖνον τὸν τόπον ἔνθα ἐπερατώθη τὰ ἔννατα . περὶ δὲ τῶν κατὰ μῆνα καὶ τῶν καθ |
καὶ τἀποβαῖνον : ὀξὺ τὸ περίκομμ ' , ἄφες . ἁρμονικός , οὐ μάγειρος . ἐπίτεινον τὸ πῦρ . ὁμαλιζέτω | ||
τὰς αἰτίας καὶ τἀποβαῖνον ὀξὺ τὸ περίκομμ ' ἄφες . ἁρμονικός , οὐ μάγειρος . ἐπίτεινον τὸ πῦρ . ὁμαλιζέτω |
τὰ δὲ παʹ τρὶς σμγʹ : ηʹ θʹ ξδʹ οβʹ παʹ ρϞβʹ σιϚʹ σμγʹ : εἶτα προστίθεμεν τοῖς σμγʹ ἀπὸ | ||
θʹ , κατὰ δὲ ἐμβαδομετρίαν ὡς ὁ κεʹ πρὸς τὸν παʹ , κατὰ δὲ στερεομετρίαν ὡς ὁ ρκεʹ πρὸς τὸν |
αὐτὸν καὶ τὸν πα ἀριθμὸν , ὅς ἐστιν ὄγδοον τοῦ χμη . εἰς δὲ συμπλήρωσιν τοῦ ἡμιολίου ἀριθμοῦ τοῦ ψξη | ||
γινομένοις μετρεῖται . τκδ τξδ τπδ υλβ υπϚ φιβ φοϚ χμη ψκθ ψξη ωξδ Ϡοβ ͵ακδ ͵αρνβ ͵ασϘϚ # ⌉ |
. 〚 πόλεμος αἴρεται : Εἴσθεσις χοροῦ ἐπῳδικὴ κώλων τροχαϊκῶν ἐπιμεμιγμένων χορείοις ἤτοι τριβράχεσι καὶ δακτύλοις πενθημιμερῶν ηʹ . ὧν | ||
ἀντιστροφὴν τὸ ” ὦ καλλίπυργον σοφίαν “ ἐκ κώλων χοριαμβικῶν ἐπιμεμιγμένων διιάμβοις , ἐπιτρίτοις , ἀμφιβράχεσι , κρητικοῖς καὶ βακχείοις |
ὑπὸ τοῦ ὀγδόου τοῖς σνϚ . εʹ [ ἡμιόλιος ] φοϚ ξδ : ἔστι δὲ καὶ ἡμιόλιος τοῦ πράτου ὁ | ||
ρμδ , μύστρα μεγάλα σπη , ὀξύβαφα τπδ , κυάθους φοϚ , χήμας μικρὰς ͵αρνβ : ὁ μὲν γὰρ χοῦς |
ἔλεγον . θηράσατε . . 〚 εὔδαιμον φῦλον : Ἡ ἀντῳδὴ καὶ ἀντιστροφὴ ὁμοία ἐστὶ τῇ ᾠδῇ καὶ στροφῇ . | ||
τὸ δὲ μετ ' αὐτὴν πέμπτον μέρος ἐπίρρημα , ἡ ἀντῳδὴ δὲ καὶ ἀντίστροφος , ἀντεπίρρημα δὲ τὸ ἕβδομον μέρος |
ρξβ . δῆλον οὖν , ὅτι ὁ Α τοῦ Β ὑφημιόλιός ἐστι καὶ οὐ μετρεῖ αὐτόν . ὁμοίως καὶ οἱ | ||
ὁ β τοῦ γ κοινῶς μὲν ὑποεπιμόριος , ἰδικῶς δὲ ὑφημιόλιός ἐστιν , ὡσαύτως δὲ ὁ γ τοῦ δ κοινῶς |
εἰσιν ἰαμβικὰ δίμετρα ἀκατάληκτα , τὰ δὲ τροχαϊκὰ ἑφθημιμερῆ καὶ ἰθυφαλλικὰ , ὧν τελευταῖον πλαγαῖσι ποντίαισιν , ὅπερ ἰαμβικόν ἐστιν | ||
δίμετρα καταληκτικὰ ἤτοι ἑφθημιμερῆ καὶ πενθημιμερῆ καὶ βραχυκατάληκτοι , ἤτοι ἰθυφαλλικὰ , καὶ ἀκατάληκτα κϚʹ , ὧν τὸ παρατελευταῖον ἀναπαιστικὸν |
, ἐκ κώλων τροχαϊκῶν ἐπιμεμιγμένων χορείοις καὶ ἰάμβοις καὶ ἀναπαίστοις διμέτρων ὀκτωκαίδεκα : ὧν τὰ μὲν αʹ , βʹ , | ||
τοῦ μακροῦ καὶ τῆς ἐκθέσεως τούτου παράγραφος . κώλων δέκα διμέτρων πλὴν τοῦ τελευταίου καταληκτικῶν . ἐπὶ πᾶσι παράγραφος . |
ἐπὶ τὴν βαρυτάτην χρωματικὴν ἑκτημόριον , ἀπὸ δὲ τῆς βαρυτάτης χρωματικῆς ἐπὶ τὴν ἡμιόλιον δωδεκατημόριον τόνου . τὸ δὲ τεταρτημόριον | ||
ἐναρμόνιος μὲν οὖν ἐστι παρυπάτη πᾶσα ἡ βαρυτέρα τῆς βαρυτάτης χρωματικῆς , χρωματικὴ δὲ καὶ διάτονος ἡ λοιπὴ πᾶσα μέχρι |
ξύμβο . ] ἐπίτριτος δʹ - λον δίδωσι . ] διτρόχαιος διαρραγείης ] δι - - ρα - μόθων ] | ||
καὶ βραχείας καὶ μακρᾶς καὶ βραχείας , τροχαϊκὴ ταυτοποδία ἢ διτρόχαιος : ἐκ βραχείας καὶ μακρᾶς καὶ βραχείας καὶ μακρᾶς |
ἐπιδείκνυται , ζῆλον ἅμα καὶ πόθον ἐνεργαζομένη τῆς ἀτρέπτου καὶ ἐναρμονίου τάξεως , ἣν οὐδέποτε λείπουσι πειθόμεναι τῷ ταξιάρχῳ . | ||
βαρυτάτῳ καὶ ἑπόμενον διάστημα καὶ τὸ μέσον ἑκάτερον ποιεῖ διέσεως ἐναρμονίου , τὸ δὲ λοιπὸν καὶ ἡγούμενον δύο τόνων , |
] ἰσχυρός . ἡμέτερον + ἀλλ ' ἐπεὶ δοκεῖς : ἔκθεσις τοῦ δράματος . οἱ δὲ στίχοι εἰσὶ τροχαϊκοὶ κεʹ | ||
οὕτω φησί : διήγησίς ἐστι τῶν ἐν τῇ ὑποθέσει πραγμάτων ἔκθεσις εἰς τὸ ὑπὲρ τοῦ λέγοντος πρόσωπον ῥέουσα . Θεόδωρος |
συντετάχθωσαν οὕτως . λόχους μὲν καὶ ἐν τοῖς ψιλοῖς τάξομεν ͵ακδ , τοὺς ἴσους τοῖς ἐν τῇ φάλαγγι , ὥστε | ||
ἱππέων φιβ : αἱ δὲ δύο ἱππαρχίαι ἐφιππαρχία , ἱππέων ͵ακδ : αἱ δὲ δύο ἐφιππαρχίαι τέλος , ἱππέων ͵βμη |
. εἰσὶ δὲ τὰ μὲν δίμετρα , τὰ δὲ τρίμετρα καταληκτικὰ καὶ βραχυκατάληκτα καὶ ἀκατάληκτα . νῦν δ ' ὤρθωσας | ||
] ἐπὶ δακτυλικοῦ Μῶς ' ἄγε Καλλιόπα θύγατερ Διός , καταληκτικὰ δέ , ὅσα μεμειωμένον ἔχει τὸν τελευταῖον πόδα , |
ἀκατάληκτον : ὁ βʹ ποὺς ἀνάπαιστος , ὁ δὲ δʹ τρίβραχυς . Τὸ θʹ Ἰωνικὸν δίμετρον καταληκτικὸν ἀπὸ τροχαικῆς εἰς | ||
τοῦ τροχαίου συλλαβὴ εἰς δύο βραχείας καὶ γίνεται χορεῖος ἤτοι τρίβραχυς : καλεῖται δὲ τοῦτο ἰθυφαλικόν : τὸ γʹ “ |
τρισκαιδεκακισμυριοστοτριακοσιοστοεικοστοπρώτων . Λείψει γοῦν τῶν ριβ τριακοσιοστοεξηκοστοπρώτων ἀναλυθέντων εἰς τετρακισμύρια υλβ τρισκαιδεκακισμυριοστοτριακοσιοστοεικοστόπρωτα , λοιπὰ πεντακισμύρια χίλια Ϡπδ , ἅτινά εἰσιν | ||
τοῖς οὖν ἐν αὐτῷ γινομένοις μετρεῖται . τκδ τξδ τπδ υλβ υπϚ φιβ φοϚ χμη ψκθ ψξη ωξδ Ϡοβ ͵ακδ |
στίχος ὁ εἷςῬουβὴν „ Συμεὼν Λευί : ” καὶ ὁ στίχος ” φησίν „ ὁ δεύτερος ἄνθραξ καὶ σάπφειρος „ | ||
ὀξεῖαν φωνὴν ἀφιεῖσι διὰ τὸν πόνον . Ἔπος λέγεται πᾶς στίχος ἰαμβικὸς καὶ τροχαϊκὸς καὶ ἀναπαιστικὸς καὶ δακτυλικὸς καὶ οἱῳδήποτε |
εἰπεῖν καὶ δρῶν , ἐργαζόμενος ἀπεργαζόμενος , τελῶν συντελῶν , τελεστικός , τελεσιουργῶν τελεσιουργός τελεσιουργικός , διοικητής διοικητικός . καὶ | ||
θεωρητικὸς νοῦς , μέσον δὲ ὁ πολιτικὸς καὶ τρίτον ὁ τελεστικός , τοῦ μὲν πρώτου πρὸς τὰ δύο τὴν ὀφθαλμοῦ |
† : . , : . , ἰαμβικοὶ τρίμετροι βʹ ἀντισπαστικὰ κῶλα δʹ ὅμοια τοῖς πρὸ αὐτῶν : ἔοικε δὲ | ||
τὸ τίμιον ἔδαφος . ἑτέρα ἀντιστροφή . τὰ δὲ κῶλα ἀντισπαστικὰ τρίμετρα ὅμοια τοῖς ἄνω βʹ . τὸ δὲ γʹ |
τὸν γ καὶ τὸ τρίτον αὐτοῦ . ὡσαύτως ἐστὶ καὶ ἐπιτέταρτος καὶ ἐπίπεμπτος , καὶ ἐπ ' ἄπειρον οὕτως . | ||
ἡμιόλιος , τρίτος δὲ τρίτου ἐπίτριτος , τέταρτος δὲ τετάρτου ἐπιτέταρτος , εἶτα ἐπίπεμπτος καὶ ἔφεκτος καὶ τοῦτο ἐπ ' |
ἀνάπαιστος ὡς καὶ ἐνταῦθα τὸ πρύμνῃ πόλεως , ἀλλὰ καὶ χορεῖος . οἴακα νωμῶν : κυβερνήτης ὢν τῶν τῆς πόλεως | ||
ἕκτῃ ἢ τροχαῖος ἢ σπονδεῖος ἢ δάκτυλος ἢ ἀνάπαιστος ἢ χορεῖος , ἐν δὲ τῇ πρώτῃ καὶ τρίτῃ καὶ πέμπτῃ |
παλαιοῖς ποιηταῖς ὠνομάσθη : φησὶ γὰρ ὁ Εὔπολις εἰωθὸς τὸ κομμάτιον τοῦτο : δεύτερον δὲ εἶδός ἐστιν ἡ ὁμωνύμως τῷ | ||
δὲ διὰ τοῦτο εἶπεν , ἐπειδὴ τρὶς ἐλέγετο τοῦτο τὸ κομμάτιον τοῖς νικῶσι . κωμάζει δὲ πρὸς τὸν τοῦ Διὸς |
χοριαμβικὰ ὅμοια ιβʹ . ἆρα φρονοῦσι ] τὰ κῶλα ταῦτα ἀναπαιστικά ἐστι δίμετρα καὶ μονόμετρα ηʹ . χαίρετ ' ἐν | ||
τοῦ χοροῦ κῶλα χοριαμβικὰ , τὰ δὲ τοῦ ἑτέρου προσώπου ἀναπαιστικά . εἰσὶ δὲ τὰ τῆς πρώτης ταύτης στροφῆς κῶλα |
ἔχει τὸ ὑγιής : ὑγίεια τετρασύλλαβον , οὕτω ζητεῖ ἡ ἀναλογία : ὑγρός : ὑγρασία : καὶ εἴτι ὅμοιον . | ||
ὀρθογραφίας . Εἰσὶ δὲ καὶ κανόνες τῆς ὀρθογραφίας τέσσαρες : ἀναλογία , διάλεκτος , ἐτυμολογία καὶ ἱστορία . Καὶ τὴν |
οἶμαί γε τῶν νεωτέρων τὰς καρδίας ” στίχος τρίμετρος ἰαμβικὸς ἀκατάληκτος : τὸ βʹ “ πηδᾶν ὅ τι λέξει ” | ||
δʹ κῶλα . μεθ ' ὃ ἐν εἰσθέσει ἰαμβικὸς τρίμετρος ἀκατάληκτος . τῆς βʹ περιόδου κῶλα Ϛʹ , ὧν ὁ |
ἔκδοσιν ὀκτάκωλός ἐστιν ἡ στροφή , καὶ τὸ ᾆσμά ἐστι μονοστροφικόν . δύναται δὲ καὶ ἑτέρως διαιρεῖσθαι εἴς τε τριάδα | ||
νικήσαντι τὴν οϚʹ Ὀλυμπιάδα . . . Τὸ τεσσαρεσκαιδέκατον εἶδος μονοστροφικόν ἐστιν ἐκ ιηʹ κώλων καὶ ιζʹ . τὸ αʹ |
τοῖς ὁμοίοις Ϡξδ , ἅ ἐστιν Αἰγυπτιακὰ Ϡξδ καὶ νυχθήμερα σμζ λγ β με κγ μ κη ἔγγιστα , ἀνωμαλίας | ||
τοῦ ἐπικύκλου , ὃν ἔχει τὰ ͵γρκβ ∠ ʹ πρὸς σμζ ∠ ʹ , ᾧ λόγῳ ὁ αὐτός ἐστιν ὁ |
ὁμοίου . ὁ πέμπτος ὅμοιος τῷ γʹ . ὁ Ϛʹ ἀναπαιστικὸς δίμετρος βραχυκατάληκτος . ὁ ζʹ ἀσυνάρτητος ἐξ ἀναπαιστικῆς βάσεως | ||
ποιητοῦ δὲ ὁ λόγος . κορωνίς : ὁ δὲ στίχος ἀναπαιστικὸς τετράμετρος καταληκτικός . κεκώλισται ἐκ τῶν Ἡλιοδώρου , παραγέγραπται |
δὲ ἐγγραμμάτων καὶ τὰ λοιπὰ ἀντὶ συστατικῶν διαφορῶν . Ἡ προσῳδία οὖν , φησί , τάσις ἐστὶ φωνῆς ποιά , | ||
πάθη . Ζητεῖται κατὰ ποῖον τρόπον τῆς διαιρέσεως διαιρεῖται ἡ προσῳδία εἰς τέσσαρα . Ὀκταχῶς γὰρ γίνεται ἡ διαίρεσις . |
: κρατὴρ ἐξερροίβδητ ' οἴνου : πρόποσις χωρεῖ : λέπεται κόρδαξ : ἀκολασταίνει νοῦς μειρακίων : πάντ ' ἐστ ' | ||
ποιοῦνται . . , : ὅτι δὴ γένος ὀρχησμοῦ ὁ κόρδαξ , Ἀριστόξενος ἐν τῷ περὶ τραγικῆς ὀρχήσεως δηλοῖ οὕτως |
ἄρα πυρός : διπλῆ καὶ ἐν εἰσθέσει περίοδος τοῦ χοροῦ παιωνικὴ ἑπτάκωλος , ἔχουσα τρίρρυθμα πρῶτον , δεύτερον , τρίτον | ||
καὶ μέτριος , καὶ ὁποῖος συγκεκραμένος . ἡ μὲν δὴ παιωνικὴ ἐν τοῖς μεγαλοπρεπέσι σύνθεσις ὧδ ' ἄν πως λαμβάνοιτο |
λέγομεν . τὸ δὲ καθαυανεῖ ἀντὶ τοῦ λαμπρυνεῖ χαριεντισμὸς καὶ ἀστεϊσμὸς λέγεται : τὸ γὰρ εἰπεῖν λαμπρυνεῖ τὸν νεκρὸν χάριέν | ||
λέγομεν . τὸ δὲ καθαυανεῖ ἀντὶ τοῦ λαμπρυνεῖ χαριεντισμὸς καὶ ἀστεϊσμὸς λέγεται : τὸ γὰρ εἰπεῖν λαμπρυνεῖ τὸν νεκρὸν χάριέν |
εἴδη ὀρχήσεως , ὡς καὶ Ἡσύχιος ὁ Ἰλούστριός φησιν : ἐμμέλεια μὲν τραγική , σίκιννις σατυρική , κόρδαξ δὲ κωμική | ||
ἀπόσκημμα : ἀπέρεισμα . Αἰσχύλος Ἀργείαις . , . : ἐμμέλεια : εἶδος ὀρχήσεως . . . τραγικὴ δὲ ἡ |
δακτυλικῶν μέτρων : καί εἰσιν οἱ μὲν δύο πρῶτοι στίχοι ἑξάμετροι , οἱ δὲ ἑξῆς δύο πεντάμετροι , εἶτα ἀπὸ | ||
στίχος ὅμοιος ἑξάμετρος : τῆς δὲ βʹ στίχοι ὅμοιοι δακτυλικοὶ ἑξάμετροι , οἳ καλοῦνται ἔπη , εʹ . ἐπικὸν ἕν |
, ἐπὶ μὲν τῶν περιττῶν ἐκθέσεων ὁ μέσος τῶν ἄκρων ὑποδιπλάσιος ἦν , ἐπὶ δὲ τῶν ἀρτίων ἴσοι οἱ μέσοι | ||
σνϚʹ πρὸς σμγʹ , καὶ οἱ τούτοις ὑπεναντίοι ὅ τε ὑποδιπλάσιος καὶ ὁ ὑποτριπλάσιος καὶ ὁ ὑποτετραπλάσιος καὶ ὁ ὑφημιόλιος |
πέμπτα πενθημιμερῆ . τὰ δεύτερα καὶ τέταρτα καὶ ἕκτα ἀναπαιστικὰ ἑφθημιμερῆ . τὰ δ ' ἕβδομα τροχαϊκὰ ἑφθημιμερῆ Εὐριπίδεια . | ||
δὲ ζʹ ἑφθημιμερές . πάρεστι δ ' εἰπεῖν ] ὅμοια ἑφθημιμερῆ εʹ . ὁμόσποροι δῆτα ] ἀντισπαστικοὶ θʹ ἡμιόλιοι . |
δὲ ζʹ ἀκατάληκτον δίμετρον : τὰ ηʹ θʹ ιαʹ δακτυλικὰ τρίμετρα : τὸ ιʹ τροχαϊκὴ βάσις : τὰ ιβʹ ιγʹ | ||
ἰαμβικά . εἰσὶν οὖν τὰ τοῦ παρόντος χοροῦ κῶλα ἀντισπαστικὰ τρίμετρα βραχυκατάληκτα δʹ , τὸ δὲ εʹ δίμετρον βραχυκατάληκτον ἤτοι |
καὶ ἀπὸ τούτου ἐπιτεί - νουσι τόνον καὶ ποιοῦσι τὸν Ϡοβ τῷ ρη ὑπερέχοντα τοῦ ωξδ . ἐπεὶ δὲ οὐκέτι | ||
ρη ὑπερέχοντα τοῦ ωξδ . ἐπεὶ δὲ οὐκέτι ἀπὸ τοῦ Ϡοβ δυνάμεθα ἐπιτεῖναι τόνον , κατ ' ἄνεσιν αὐτὸν εὑρίσκομεν |
: τὸ μεσαίτατον , φησίν , ἔκδησον σπάρτῳ , ἵνα τρυτάνη γένηται ἐκ τοῦ αὐλοῦ τῆς σάλπιγγος . Γ οὕτω | ||
συμφέρον τῆς πόλεως σκοπῶν καὶ τοῦτο θηρεύων . τρυτάνην ] τρυτάνη μέν ἐστι τὸ πᾶν ζύγιον , πλάστιγγες δὲ αὐτὰ |
καὶ πᾶσιν ὑμῖν πρῶτος μὲν ὑποβάκχειός ἐστι πούς , εἶτα βακχεῖος , εἰ δὲ βούλεταί τις , δάκτυλος : εἶτα | ||
θεοῖς εὔχομαι πᾶσι καὶ πάσαις . ἄρχει δὲ τοῦ κώλου βακχεῖος ῥυθμός , ἔπειθ ' ἕπεται σπονδεῖος , εἶτ ' |
τῇ νουμηνίᾳ , βραδυτάτη δὲ τῇ γῃ : καὶ μένει μηνοειδὴς ὁτὲ μὲν ἕως τῆς εης , ὁτὲ δὲ βραδύτατον | ||
σχηματισμῶν τῆς σελήνης φωτεινοί εἰσιν οἵδε . . . . μηνοειδὴς μὲν οὖν ἐστιν , ὅταν ὑπὸ γραμμῶν μὴ ὅλως |
βοός , νῦν δὲ ἐπὶ τῆς ἐλάφου : καὶ ὁ κεκρύφαλος δὲ εἶδος κοιλίας . ἰστέον δὲ ὅτι τρεῖς εἶναι | ||
ἱππικῶν σκευῶν ψήκτρα , σωρακίς , ἡνία , φορβειά , κεκρύφαλος , ῥυτήρ ῥυταγωγεύς , ἀγωγεύς : ὁ γοῦν Στράττις |
, ἡ δεκάτη Κρόνου , ἡ ἑνδεκάτη Διός , ἡ δωδεκάτη Ἄρεως : [ ἡ ] ἡμέρα αʹ Ἡλίου , | ||
ἕτεροι δὲ Σκιροφοριῶνος τῆι αὐτῆι ἡμέραι . . . : δωδεκάτη μὲν ἔην μηνὸς Θαργηλιῶνος . . . νὺξ δ |
ιβʹ , ιαʹ καὶ λοιπὰ Ϛʹ : ταῦτα δωδεκάκις γίνονται οβʹ , καὶ ἑκάστου ἐκκρουσθέντος κύκλου ἀνὰ αʹ , γίνονται | ||
' ἑαυτά , καὶ γίνεται παʹ : ηʹ θʹ ξδʹ οβʹ παʹ : εἶτα πάλιν τούτων ἕκαστον ληφθήτω τρίς , |
σελήνης κύκλος νεύων εἰς τὴν ἡμετέραν ὄψιν , καὶ αὐτῷ ἀδιάφορος ὁ παρὰ τὸν διορίζοντα μέγιστος κύκλος , ὅταν ἄρα | ||
δευτέρων καὶ τρίτων συζυγιῶν κατὰ τὸ δεύτερον πρόσωπον διαφορουμένων , ἀδιάφορος ἡ πρώτη ἐστίν , ἐπειδὴ τὰ βραχέα φωνήεντα μετὰ |
δίδασκε καὶ κόλαζε : διπλῆ καὶ ἔκθεσις εἰς ἰάμβους τριμέτρους ἀκαταλήκτους ηʹ . κόλαζε : ἀντὶ τοῦ ” παίδευε “ | ||
σύστημα κατὰ περικοπήν . διπλῆ ἡ εἴσθεσις εἰς ἰάμβους τριμέτρους ἀκαταλήκτους κγʹ . ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι κγʹ , ὧν τελευταῖος |
ἀποθέσεσι καὶ τῷ τέλει παράγραφος . ταῦτά ἐστι τὰ τῆς μονοστρόφου στροφῆς κῶλα . θρέομαι φοβερὰ μεγάλα τ ' ἄχη | ||
τὰ κατὰ σχέσιν στροφῶν ἕξ . ἔστι δὲ τῆς παρούσης μονοστρόφου στροφῆς τὰ κῶλα ἀναπαιστικὰ ξδʹ , ὧν τὰ μέν |
γὰρ ἦν , ὦ ἄνδρες , Συπαλήττιος . Οὗτος ἔλαβε Ξεναινέτου Ἀχαρνέως θυγατέρα , ἐξ ἧς γίγνεται Κυρωνίδης καὶ Δημοχάρης | ||
καὶ οὗτοι , ὄντες ἐξ ἐκείνου , μὴ μόνον τὸν Ξεναινέτου οἶκον πλέον ἢ τεττάρων ταλάντων ἕξουσιν , ἀλλὰ καὶ |
παίωνα δεύτερον ἔχει ἀντὶ ἰωνικοῦ . τὸ ηʹ τροχαϊκὸν καθαρὸν ἰθυφαλλικόν . ἐπὶ τῷ τέλει τῆς τε στροφῆς καὶ ἀντιστροφῆς | ||
ἐκ παίωνος βʹ καὶ χοριάμβου : τὸ δὲ γʹ τροχαϊκὸν ἰθυφαλλικόν : τὸ εʹ ἰαμβικὸν πενθημιμερές : τὸ δὲ ζʹ |
“ . σὸν ἔργον , ὦ πρεσβύτα : διπλῆ καὶ εἴσθεσις εἰς ἐπῳδικὴν τριάδα ἢ τετράδα , ἧς αἱ μὲν | ||
. εἰ γάρ μοι γένοιτ ' ἰδεῖν : κορωνὶς καὶ εἴσθεσις χοροῦ μονοστροφικὴ στίχων καὶ κώλων ιεʹ , ὧν ὁ |
νίτρου . . . . . . . δραχ . ϘϚʹ θείου . . . . . . . δραχ | ||
. ρϘβʹ στυπτηρίας ὑγρᾶς . . . . δραχ . ϘϚʹ νίτρου . . . . . . . δραχ |
: ὁ ι πάλιν πρὸς τὸν Ϛ ἐπιμερής ἐστι καὶ ἐπιδίτριτος : ἔχει γὰρ αὐτὸν καὶ δύο αὐτοῦ τρίτα . | ||
πρὸς τὸ τμῆμα τὸ πρὸς αὐτῇ πέμπτων θ ὂν ὡσαύτως ἐπιδίτριτος , πρὸς μέντοι τὴν ἑτέραν πλευρὰν εἴκοσι πέμπτων οὖσαν |
ἑλκόμενοι ἦχον ἀποτελοῦσιν , ὡς δοκεῖν καχλάζειν . ὁ τρόπος ὀνοματοποιΐα . καχλάζοντα : ἀντὶ τοῦ ἠχοῦντα . ὁ δὲ | ||
ἐστὶ λέξις κατὰ παραγωγὴν τοῦ καθωμιλημένου ἐξενηνεγμένη , λέγεται δὲ ὀνοματοποιΐα ἑπταχῶς : κατὰ ἐτυμολογίαν , κατὰ ἀναλογίαν , κατὰ |
ἐστὶν ἑβδόμη , Ἡ δωδεκάτη πέντε σὺν λοιποῖς δέκα , Εἰκάς τε τρίτη τέσσαρα σὺν εἰκάδι . Αἰγοκέρωτος ἡ δυὰς | ||
ἐσχάτη . Τῶν Ἰχθύων δὲ τὰ δέκα σὺν ἐννέα , Εἰκάς τε σὺν τετράσιν , ἓξ σὺν εἰκάδι , Εἰκάς |
μνημονευσάντων ἐνδόξων προσώπων ὡς ἀληθῆ τιμώμενα . Ὅρος σαφηνείας . Σαφήνειά ἐστιν ἡ ἐναργὴς τῶν πραγμάτων διδασκαλία μηδὲν ἐξ ἑρμηνείας | ||
μνημονευσάντων ἐνδόξων προσώπων ὡς ἀληθῆ τιμώμενα . Ὅρος σαφηνείας . Σαφήνειά ἐστιν ἡ ἐναργὴς τῶν πραγμάτων διδασκαλία μηδὲν ἐξ ἑρμηνείας |
βʹ τὰ δʹ διπλάσια , τῶν δὲ δʹ τὰ Ϛʹ ἡμιόλια . ἵνα δὲ ἀναλόγως μέσον ᾖ , δεῖ αὐτὸ | ||
ἠέ καὶ τὸ ὀά ἰδίως τίθει ἐκτὸς τῶν κώλων ἰωνικὰ ἡμιόλια βʹ : τὸ δὲ γʹ χοριαμβικόν ἑφθημιμερῆ βʹ προσοδιακὸν |
φεῦ , ὦ μεγάλαυχοι ] διπλῆ ἐν ἐκθέσει τοῦ δράματος ἀμοιβαίας τὰς περιόδους ἔχουσα . τὰ δὲ κῶλά εἰσιν ἀναπαιστικὰ | ||
. Γ ※ παῖε παῖε τὸν πανοῦργον : εἴσθεσις διπλῆς ἀμοιβαίας ἑτέρων ὑποκριτῶν εἰσιόντων . οἱ δὲ στίχοι εἰσὶ τροχαϊκοὶ |
ἀμφίμακρος ἢ κρητικός : ἐκ δύο μακρῶν καὶ βραχείας , παλιμβάκχειος . ἑξάχρονος δὲ εἷς , ἐκ τριῶν μακρῶν , | ||
τὸ μέντοι τῆς ἀντιστροφῆς κρητικὸν ἔχει : τὸ εʹ διπλοῦς παλιμβάκχειος : τὰ Ϛʹ ζʹ ἀναπαιστικὰ δίμετρα : τὸ ηʹ |
ἰαμβικήν . Τὸ δʹ ἀντισπαστικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον , ὃ καλεῖται Γλυκώνειον , ἐκ διτροχαίου ἢ ἐπιτρίτου . Τὸ εʹ ἰαμβικὸν | ||
τὸ ιγʹ ἐξ ἀντισπάστου καὶ ἰαμβικοῦ ἑφθημιμεροῦς . τὸ ιδʹ Γλυκώνειον . τὸ ιεʹ ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον . τὸ ιϚʹ |
αὐτῷ παραστάσης . Τὸ δ ' ἐστὶν οἴνου συγκομιδῆς γεωργοῖς ἀλληγορία , δι ' ὧν φησίν : Ὅς ποτε μαινομένοιο | ||
: τῇ παριαύων τερπέσθω . Τούτοις παραπλησίως ἔχει καὶ ἡ ἀλληγορία , ἥπερ ἕτερον δι ' ἑτέρου παρίστησιν , οἷόν |
μέσα ἡσδηποτοῦν ἑξάδος ὡς ἐπὶ τῆς δευτέρας δεδήλωται ἀπαρτηθῇ ὁ τριακοστὸς ἀριθμός , οὐκέτι προσθήσομεν τὸν ιδʹ , ἀλλὰ πάλιν | ||
. ἐπὶ τοίνυν τοῦ παρόντος δόξα αὐτῷ ἐστιν ὁ Ἀλκιμέδων τριακοστὸς νικητὴς ἀναδειχθείς . λέγεται γὰρ σὺν τούτῳ ἀλεῖψαι τριάκοντα |