| τοῦ ἐνιαυτοῦ εἰς τὸ δημόσιον καὶ τριώβολον τῷ γραμματεῖ . εὐτραπελίας . εὐτραπελία ἐστὶν ἕξις τις ἐν μεσότητι θεωρουμένη βωμολοχίας | ||
| ὁ εὐτράπελος καὶ γελωτοποιός : τινὲς δὲ τὸν μετά τινος εὐτραπελίας κόλακα , ἢ τὸν πανοῦργον καὶ συκοφάντην , καὶ |
| καὶ ὁ ἔχων αὐτὴν εὐτράπελος , ἡ δ ' ὑπερβολὴ βωμολοχία , ὑπερβαλλόντως τινὸς χρωμένου τῷ γελοίῳ καὶ οὔτε ὡς | ||
| ἡ εὐτραπελία καὶ ἐπιδεξιότης , ἧς παρ ' ἑκάτερα ἡ βωμολοχία καὶ ἡ σκληρότης καὶ ἡ ἀγριότης ἐστίν : ἄμφω |
| ἀπρέπειαν ὀκνῶ καὶ λέγειν , ὧν ἀπηλλαγμένοι ἂν εἶεν , κολακείας τε πλουσίων πένητες ἀπορίας τε καὶ ἀλγηδόνας ὅσας ἐν | ||
| δουλεύοντες ἀλλ ' οἱ μετὰ πειθοῦς ὑπακούοντες ἀνύποπτα καὶ ἔξω κολακείας προσποιήτου δρῶντές τε καὶ πάσχοντες διατελοῦσι καὶ οὐδέ ποτε |
| ὄντες οὔτε σώφρονες οὔτε ἀκόλαστοι λέγονται : οὐδὲ γὰρ τοὺς φιλομύθους καὶ διηγητικοὺς λέγομεν ἀκολάστους ἀλλ ' ἀδολέσχους : οὐδὲ | ||
| περὶ τὰς ἄλλας ὅσαι οὔκ εἰσι σωματικαί : τοὺς γὰρ φιλομύθους καὶ διηγητικοὺς καὶ περὶ τὰ τυχόντα κατατρίβοντας τὰς ἡμέρας |
| εὐπρεπῶς ᾤετο παρῃτῆσθαι τὸν γάμον : Δάφνις δὲ οὐκ εἶχε μέμφεσθαι τὰ λελεγμένα . Λειπόμενος δὲ πολὺ τῶν αἰτουμένων τὸ | ||
| , οὐ δοκεῖ σοι ἄλογον εἶναι ἀγαθὸν φάσκοντα πεποιηκέναι τινὰ μέμφεσθαι τούτῳ ὅτι ὑφ ' ἑαυτοῦ ἀγαθὸς γεγονώς τε καὶ |
| ! [ οἵ ? ? ῥα θεοὺς ἐρέθωσι , παρὰ ῥήτρας τ ' ἀγάγωνται [ , ἠπεδανοὺς ] ἢ οἵ | ||
| ἀφθόνως λέγειν ἢ καὶ ἀπὸ τοῦ συνηγορεῖν τοῖς νόμοις : ῥήτρας γὰρ ἐκάλουν οἱ παλαιοὶ τοὺς νόμους . [ Εἰπόντες |
| τούτων δὴ μετ ' ἀμφισβητήσεως ἑκατέρων λεχθέντων ἡμεῖς σοι μετὰ παιδιᾶς ἠπειλήσαμεν ὡς οὐκ ἀφήσομεν οἴκαδέ σε πρὶν ἂν τούτων | ||
| Κρατῖνος ἐν Δραπέτισιν : ἡ δὲ πόλις εἶδός . ἐστι παιδιᾶς πεττευτικῆς . Καὶ δοκεῖ μετενηνέχθαι ἀπὸ τῶν ταῖς ψήφοις |
| ἀνοήτως ἢ ἀχαρίστως . λέγονται δὲ παρὰ Πλάτωνι ἀγνώμονες οἱ ἀμαθεῖς . Ἄγος . μίασμα , μύσος . Ἄγραι , | ||
| ' οὐχ οἱ σοφοί . ἂν δὲ φήσῃ ὅτι οἱ ἀμαθεῖς μανθάνουσιν , ἐπιφέρει ὁ σοφιστής : τὰ τῶν σοφῶν |
| . οἶσθα γάρ , ὡς οἱ τὴν ῥώμην οὐ τολμῶντες ψέγειν ἐκεῖνο πειρῶνται δάκνειν , ἀλλὰ σύ γε αὐτοὺς ἀφώνους | ||
| τοῖς οὖσι . τοῦ αὐτοῦ τοίνυν ἂν εἴη τὸ μηδὲ ψέγειν ἃ δίκαιον ἐπαινεῖν , ἵνα μή σε τὸ πρᾶγμα |
| ἄρουραν καὶ Ἠέλιος δ ' ἀνόρουσε λιπὼν περικαλλέα λίμνην . φιλόσοφοι δὲ καὶ γεωμέτραι ὁρίζοντα αὐτὸν καλοῦσιν . οἶδε δὲ | ||
| . δι ' ἣν αἰτίαν οὔτε σύμφωνα οὔτε ὁμόλογα οἱ φιλόσοφοι πρὸς ἀλλήλους λέγοντες ἐκτίθενται τὰ δόγματα . Οἱ μὲν |
| κόρον οὐκ ἔχειν διαβολῆς : φύσει γὰρ ἅπασαι ῥᾳδίως ἄρχονται λοιδορεῖν καὶ λοιδοροῦσαι πέρας οὐκ ἴσασιν . οὐ μὴν τὰς | ||
| καὶ κολούειν φαμέν . βοᾶν ] ἀντιφθέγγεσθαι , ἀντιλέγειν . λοιδορεῖν ] ἤγουν καὶ λοιδορεῖν καὶ λοιδορεῖσθαι . οὑτοιΐ : |
| οὕτω δ ' ἦν ἐξ ἀρχῆς θεοφιλὴς ὥστε λέγουσιν οἱ ποιηταὶ τοὺς θεοὺς ἅμα τοῖς ἥρωσιν ἐρανίζειν εἰς αὐτὴν ἀναμὶξ | ||
| τὸν ἴδιον . . . ΤΙΕΣΚΕΝ . Ἔχουσι συνήθειαν οἱ ποιηταὶ τὸ κʹ προστιθέναι τοῖς ῥήμασιν , ὡς τὸ ἔσκω |
| μεθ ' ἡμέραν καὶ εἰ δή τινα ἀκούειν ἢ λέγειν οἴονται , ὀνειρώδη καὶ ἀνεμιαῖα ποιεῖ τούτοις , τὰς δὲ | ||
| οἱ καθιστάντες μουσικῇ καὶ γυμναστικῇ παιδεύειν οὐχ οὗ ἕνεκά τινες οἴονται καθιστᾶσιν , ἵνα τῇ μὲν τὸ σῶμα θεραπεύοιντο , |
| λέοντα καὶ Ἡρακλέα τὸν λυροκτύπον καὶ τοξικὸν , τὸν δίκην λύρας τὴν νευρὰν τοῦ τόξου κτυποῦντα ὥπλισε τὰς χεῖρας αὐτοῦ | ||
| τε ταῖς ὁδοῖς καὶ παρὰ τὰ ξυμπόσια , μηδὲν δεόμενοι λύρας μηδὲ αὐλῶνἀρχαῖα δὴ ταῦτα καὶ σκληρᾶς ἔτι καὶ ἀγροίκου |
| μαλακοκόλαξ , ὥς φησι Κλέαρχος : πρὸς γὰρ τῷ οὕτω κολακεύειν καὶ τὸ σχῆμα τῶν κολακευομένων ἐπακολουθῶν ἀποπλάττεται παραγκωνίζων καὶ | ||
| ; οὔτε γὰρ τὸ φιλεῖν ἡδονῆς ἀτυχές , οὔτε τὸ κολακεύειν λύπης ἄμοιρον , ἀλλ ' ἑκάτερον ἐν ἑκατέρῳ φύρεται |
| σοφιστής . Κλέαρχός φησι Χάρμον τὸν Συρακούσιον εὐτρεπίσθαι στιχίδια καὶ παροιμίας εἰς ἕκαστον τῶν ἐν τοῖς δείπνοις παρατιθεμένων : εἰς | ||
| φῦλον ἐλεύθερον . σοὶ δ ' ἴσως εὐλάβεια τὸ τῆς παροιμίας ἐπὶ σκώμματι τῆς συμμετρίας ἐπαγαγέσθαι , μή σοι μεῖζον |
| γὰρ ἂν βλάπτοισθε μενούσης αὐτῆς ἐνθάδε . τῇ δὲ τριακοστῇ προσδέχεσθέ με ἡμέρᾳ τὰς ἀποκρίσεις ληψόμενον . Ταῦτ ' εἰπὼν | ||
| γὰρ ἂν βλάπτοισθε μενούσης αὐτῆς ἐνθάδε . τῇ δὲ τριακοστῇ προσδέχεσθέ με ἡμέρᾳ τὰς ἀποκρίσεις ληψόμενον . Ταῦτ ' εἰπὼν |
| μὲν παρ ' ἡμῖν ἀνθρώπους καὶ πάνυὅτι τῷ ὄντι οἱ φιλοσοφοῦντες θανατῶσι , καὶ σφᾶς γε οὐ λελήθασιν ὅτι ἄξιοί | ||
| ἡλίκον ; τοιγαροῦν οἱ ἐν γωνίᾳ καθήμενοι λόγιοι καὶ πολλὰ φιλοσοφοῦντες εὖ μάλα σεμνῶς περὶ δικαιοσύνης καὶ σωφροσύνης , ἐκβαίνειν |
| ὅσαι εἰκόνες αὐτῆς εἰσινἡ δ ' ἀσθενὴς ἡμῖν τὴν τῶν γελοίων εἴληχε τάξιν τε καὶ φύσιν . Ὀρθότατα λέγεις . | ||
| ποιεῖν εἴωθε Γρυλλίων ἀεί . Ἀριστόδημος δ ' ἐν βʹ γελοίων ἀπομνημονευμάτων παρασίτους ἀναγράφει Ἀντιόχου μὲν τοῦ βασιλέως Σώστρατον , |
| τῆς ἐκ τῆς κακοχυμίας καὶ τοῦ βάρους : οὐδὲν δὲ εὐεργετοῦσι , κἂν βήττωσιν : οὐδὲ γὰρ ἀναφέρεται ἀξιόλογόν τι | ||
| , οἱ τοῖς αὑτῶν ἔργοις ἢ τέχναις χρώμενοι τοὺς φίλους εὐεργετοῦσι : παρόσον οἱ ἥρωες τὸ παλαιὸν ἔνοπλοι ὄντες ἐξενίζοντο |
| διά τινος ἐπιπλάστου [ καὶ ] ἀγαθοῦ ἤθους καὶ ὑποκρίσει ἐπιεικείας πιστευθέντα οὕτω κλέψαι , ἐὰν δὲ Ἄρης δυνάμει καὶ | ||
| ἐκ τῶν πρεσβυτέρων τε καὶ τῶν πεῖραν ἤδη δεδωκότων τῆς ἐπιεικείας τοὺς προνοησομένους τοῦ κοινῇ συμφέροντος ὀνομάζων ἠξίου ποιεῖν ὑπάτους |
| ' αὖ πόσιν σὸν ἄγριον εἰς ἡμᾶς ἔχεις ; τρόποι τοιοῦτοι : καὶ σὺ δ ' αὐθάδης ἔφυς . ἀλγῶ | ||
| Ἡρακλέους βίας ἐξανέςτη | ; . οὗτοι μὲν οὖν καὶ τοιοῦτοι φίλοι : ὁ δὲ ἐμὸς φίλος | ἐμὲ μὲν |
| καὶ ἐν τοῖς δικαστηρίοις ἀποδείκνυσθαι τὰ λῃστῶν : οὐδὲ τὸ ἀκρατεῖς καὶ μοιχοὺς καὶ φθορεῖς ἀπεργαζόμενον οὐδ ' ὅς ' | ||
| . πρῶτον μὲν οὖν σκεπτέον , πότερον εἰδότες ἀκρατεύονται οἱ ἀκρατεῖς ἢ οὔ , καὶ πῶς εἰδότες : ἔπειτα περὶ |
| ἀλλ ' ὅτι αὐτοὶ ποιοῦσι , διὰ τοῦτο καὶ αὐτοὶ ἁμαρτάνουσιν : ἢ οὐδ ' ἂν ὅλως ἥμαρτον μὴ αὐτοὶ | ||
| θεωρός . καὶ Αἰσχύλος βοᾷς τοσούτου πράγματος θεωρὸς ὤν . ἁμαρτάνουσιν οἱ λέγοντες θεωρῆσαί με δεῖ τὸν ἀγῶνα , δέον |
| σκῶμμα , τωθασμός . ῥήματα δὲ παίζειν , γελᾶν , γελοιάζειν , κομψεύεσθαι , χαριεντίζεσθαι , στωμύλλεσθαι , σκώπτειν , | ||
| ἀπὸ πάσης εὐθυμίας καὶ πληρώσεως τὸ καυχᾶσθαι καὶ σκώπτειν καὶ γελοιάζειν , ἀπὸ δὲ τῆς ἀλλοι - ούσης τὴν γνώμην |
| ἡ τοῦ Ἀριστοφάνους ἢ τοῦ Μενάνδρου . Καὶ ἡ μὲν κωμῳδία τὸν βίον συνίστησιν , ἡ δὲ τραγῳδία διαλύει : | ||
| παρὰ Δημοσθένει , καὶ λεκτικώτατος παρὰ Ξενοφῶντι . ἡ δὲ κωμῳδία λεπτολόγος εἴρηκε καὶ λεπτολογεῖν καὶ λεπτολογίαν . προσδιαλεγόμενος , |
| τὸ ἆθλον ἦν κύλικες καὶ ἑταῖραι καὶ ἄλλαι ταπειναὶ καὶ ἀνδραποδώδεις ἡδοναί : τὸν δὲ δῆμον αὐτόν , τὸν τῆς | ||
| : ἐν γὰρ ταῖς κωμῳδίαις οἱ μὲν φαύλους τινὰς καὶ ἀνδραποδώδεις ὑποκρινόμενοι γελοῖα καὶ ἡδέα ἡγοῦνται τὰ αἰσχρά , οἱ |
| : κρείττους δὲ οἱ μέχρι τοῦ χανεῖν ἐπ ' ἀνθράκων ὀπτώμενοι : σωληνισταὶ δὲ ἐκάλουντο οἱ συνάγοντες τὰ ὄστρεα . | ||
| ὀπτῶν πρὸς τὸ ὑπακτικὸν τῆς γαστρός : οἱ δ ' ὀπτώμενοι εὐχυμότεροι , δυσέκκριτοι δέ . ὑποληπτέον δ ' ἔλαττον |
| ἀγῶνος ὄντος τῷ ῥήτορι διπλοῦ , τοῦ πράγματος καὶ τοῦ ἤθους , καὶ τούτου κρατοῦντος , ἡ περὶ τῶν ἠθῶν | ||
| , ναυάγιον , θηρίον ἄμικτον , καὶ ὅσα ἐν ταῖς ἤθους λοιδορίαις ἔχεις : φιλοτιμουμένῳ δὲ ἔξεστιν εἰπεῖν Σαλμυδησσός , |
| ὁμολογήσει ὁ λόγος τῷ ἤθει , ἀλλοτρίᾳ τῇ γλώττῃ δόξομεν φθέγγεσθαι , ὥσπερ οἱ αὐλοί . Τὴν δὲ ἰδέαν τοῦ | ||
| στόμ ' ᾄδειν : ἀντὶ τοῦ “ διὰ τοῦ στόματος φθέγγεσθαι καὶ βομβεῖν ἢ διὰ τοῦ ὀρροπυγίου ” . τὰ |
| κἀναισχυντίας . αὐτὸν κέκρουκας τὸν βατῆρα τῆς θύρας . χοιρίδιον εὐάρτυτον Ἱππόλυτον μιμήσομαι . ἀπόλογος Ἀλκίνου . . . ἑορτὴ | ||
| : τοῖς ἡδονικοῖς , φησίν , ἁμαρτολόγοις , ὦ χοιρίδιον εὐάρτυτον : ἔχουσι γάρ τι κέντρον ἐν τοῖς δακτύλοις μισάνθρωπον |
| ἀποθνῄσκειν , εἴρηται , γένος , παιδεία , χρηστῶν ἐπιτηδευμάτων συνήθεια , τῆς ὅλης πολιτείας ὑπόθεσις : ἃ δὲ κατὰ | ||
| ἡδόμενος , ἐχθρὰ δὲ αὐτῷ τὰ πρότερα , καὶ ἡ συνήθεια τὴν φύσιν ἐξέκρουσε . τοιοῦτόν τί φημι καὶ τοὺς |
| μισθὸς δὲ φαίνεται , ἡγεμόνες δὲ ἥκουσι Λακεδαιμόνιοι οἱ κράτιστοι νομιζόμενοι εἶναι , νῦν δὴ καιρὸς ὑμῖν δοκεῖ εἶναι ὡς | ||
| καὶ ἀταράκτους . πρὸς δ ' ἔτι ἃ οἱ βέλτιστοι νομιζόμενοι ἔχουσιν ἐγίγνωσκεν ὁ Κῦρος δεῖν τοὺς ὑπηρέτας ἔχειν , |
| δειλούς , οἱ δὲ ξηρότεροι μάργους , οἱ δὲ ὠχρότεροι ἐμβροντήτους σημαίνουσιν . ὅσοι δὲ καὶ τὰς ὀφρῦς ἐπαίρουσι καὶ | ||
| τοῦ εἶναι εἰδήσεως λαβεῖν παραδείγματα , ἕξεις βροντῆς μὲν τὸ ἐμβροντήτους τινὰς γίνεσθαι , ἐκλείψεως δὲ τὸ σκιὰν ἐν πανσελήνῳ |
| ἡ ζῶσα πρὸς τὸ κήρυγμα [ ] ? , καὶ ἔγραψαν καὶ καταλελοίπασιν [ ] καὶ ἀπέθεντο [ ] εἰς | ||
| δὴ τοὺς σοφούς . . . . : Καίτοι τινὲς ἔγραψαν , ὧν ἐστιν Ἀνδροτίων , οὐκ ἀποκοπῇ χρεῶν , |
| ὡς αὐτὸς φησὶν Εἰρήνῃ . ἐκωμῳδεῖτο δ ' ἐπὶ τῷ σκώπτειν μὲν Εὐριπίδην , μιμεῖσθαι δ ' αὐτόν . Κρατῖνος | ||
| μέση κωμωιδία ἀφῆκε τὰς τοιαύτας ὑποθέσεις , ἐπὶ δὲ τὸ σκώπτειν ἱστορίας ῥηθείσας ποιηταῖς ἦλθον . ἀνεύθυνον γὰρ τὸ τοιοῦτον |
| εὐτυχῶν ἔσο περιχαρὴς μήτε πράττων ἑτέρως περίλυπος ; ἢ τῆς παραινέσεως τὸ μὲν ὑμῖν εὖ ἔχειν δοκεῖ , μετριάζετε γὰρ | ||
| δὲ αὐτὸν καὶ αἶνον ἐκάλεσαν ἀπὸ τῆς δι ' αὐτοῦ παραινέσεως . Τῶν δὲ μύθων οἳ μὲν ὀνομαζέσθωσαν Αἰσώπειοι , |
| ἐγγὺς αὐτῶν λάβωσιν . ἐντεῦθεν τινὲς νομίζουσιν ἐν Αἰγίνῃ τὰς κωμῳδίας ποιεῖν τὸν Ἀριστοφάνην διὰ τὸ ἐπενηνοχέναι αὐτὸν “ ἀλλ | ||
| , Πορφύρα , Δὶς κατηγορούμενος . ἔστι δὲ τῆς μέσης κωμῳδίας . Μοσχίων Ξενίζων Μένιππος κωμικός . τῶν δραμάτων αὐτοῦ |
| τὰ δ ' ἔξω τῆς αἰσθήσεως καὶ οὗτος καὶ ἄλλοι τερατολογίας μυθικῆς πεπληρώκασιν . οὐκοῦν ἐχρῆν οὕτως εἰπεῖν , ὅτι | ||
| καὶ Γαβίνιος δὲ ὁ τῶν Ῥωμαίων συγγραφεὺς οὐκ ἀπέχεται τῆς τερατολογίας τῆς περὶ τὴν Μαυρουσίαν : πρὸς γὰρ τῇ Λυγγὶ |
| ὁ Σωκράτης , οἷόν τ ' εἶναι καὶ πονηρὸν ὄντα χρηστοὺς φίλους κτήσασθαι ; Ἑώρων γάρ , ἔφη ὁ Κριτόβουλος | ||
| δὲ συντόμως εἰπεῖν , πονηροῦ μὲν δεσπότου οἰκέτας οὐ δοκῶ χρηστοὺς καταμεμαθηκέναι : χρηστοῦ μέντοι πονηροὺς ἤδη εἶδον , οὐ |
| ταῦτα πρότερος Κρατῖνος ἐν Πανόπταις δράματι περὶ Ἵππωνος τοῦ φιλοσόφου κωμῳδῶν αὐτὸν λέγει : ἀφ ' οὗ στοχαζόμενοί τινές φασιν | ||
| οὕτως ὅπως οἷός τε εἶ , ἵνα μὴ τὸ τῶν κωμῳδῶν φορτικὸν πρᾶγμα ἀναγκαζώμεθα ποιεῖν ἀνταποδιδόντες ἀλλήλοις [ εὐλαβήθητι ] |
| ; Ἀνόνητα δὴ πονῶν οὐκ οἴει ἀναγκασθήσεται τελευτῶν αὑτόν τε μισεῖν καὶ τὴν τοιαύτην πρᾶξιν ; Πῶς δ ' οὔ | ||
| , ἔτι δὲ δήπου χαρὰ καὶ τὸ φιλεῖν τε καὶ μισεῖν καὶ ἕτερά που πλεῖστα μετὰ σώματός εἰσιν : ἅμα |
| πράττειν συμβάλλεται : γίνονται γὰρ διὰ τῆς πολιτικῆς συνηθείας μᾶλλον πολιτικοί . διὰ τοῦτο τοῖς ἐφιεμένοις περὶ τῆς πολιτικῆς εἰδέναι | ||
| ὁ δῆμος καλῶς εἰς αὐτοὺς ἐξήμαρτεν , οὐκ ἦσαν ἄνδρες πολιτικοί : εἰ δὲ ἀδίκως καὶ ἀναξίως αὐτῶν ὁ δῆμος |
| ἀνευρύνουσι τὰ τραύματα . Τινὲς δὲ οἴονται , τοὺς μεμασσημένους ἀντιπαθές τι ἔχειν ἀπὸ τῆς τῶν μεμασσηκότων νηστείας : οὐ | ||
| μὴ πεφυκὸς ἡνώθη . τὸ δὲ ἐν κώλοις ἀσυνάρτητον τοῦτο ἀντιπαθές , ἐναντίοις ποσὶν ἡνωμένον . Τὸ βʹ προσοδιακὸν ἀπὸ |
| ὅταν κάμψαντες ἀφῶμεν . “ μήποτε δ ' ἐμφαίνουσιν οἱ συγγραφεῖς ὡς γινομένης κατὰ τοὺς σεισμοὺς γρυπότητός τινος περὶ τὴν | ||
| ἐνεύρωσε . Τῆς δὲ σπουδαίων ἐλευθερίας μάρτυρές εἰσι ποιηταὶ καὶ συγγραφεῖς , ὧν ταῖς γνώμαις Ἕλληνες ὁμοῦ καὶ βάρβαροι σχεδὸν |
| πάνυ χρῇ τούτῳ διὰ τέλους , ἀλλὰ μιμεῖ σοφιστὰς , μιμεῖ συκοφάντας , μιμεῖ Θρασύμαχον τὸν οὐδεπώποτε ἐρυθριάσαντα , θυρωροὺς | ||
| δ ' οὐ πάνυ χρῇ τούτῳ διὰ τέλους , ἀλλὰ μιμεῖ σοφιστὰς , μιμεῖ συκοφάντας , μιμεῖ Θρασύμαχον τὸν οὐδεπώποτε |
| ὁ ῥήτωρ . περὶ δὲ τοῦ τρίτου μόνον διαλαμβάνει : αἰτιῶνται μὲν οὖν ταὐτόν τινες διὰ τοῦτο . ὁ δὲ | ||
| ἐλθὼν πρὸς τὸν Σωκράτην χαίρων διηγεῖτο ταῦτά τε καὶ ὅτι αἰτιῶνται αὐτὸν μόνον τῶν ἐν τῇ οἰκίᾳ ἀργὸν ἐσθίειν . |
| , ἅτε δικαστηρίοις σχολάζοντες : συνηγοροῦντες δὲ ὡς δημαγωγοί εἰσι ῥήτορες , καὶ τὰ πολλὰ τῆς πόλεως κήδονται , καὶ | ||
| μὲν καὶ τοὺς ταὐτό σοι καλουμένους οὐκ οἶδα , οἱ ῥήτορες δὲ ἡττήμεθα . τέως μὲν οὖν τῇ Φρυγίᾳ συνέχαιρον |
| μηδ ' ἀληθὲς παρὰ τοῖς πολλοῖς , οἷα τὰ τῆς Στοᾶς ἐστι καὶ ἃ ἐκείνη φησίν , οὐκ ἂν εὐλόγως | ||
| . Ξενοκράτης δὲ ὁ Πλάτωνος ἀκουστὴς καὶ οἱ ἀπὸ τῆς Στοᾶς φιλόσοφοι ἔλεγον ῥητορικὴν ὑπάρχειν ἐπιστήμην τοῦ εὖ λέγειν , |
| ὅθεν Κικόνιον : ὠνομάσθη δὲ καθ ' ὑπερβολὰς χαλεπότητος καὶ μοχθηρίας τῶν ἐποικησάντων : στάσει γὰρ δὴ βιασθέντες ἐξέπεσον τῆς | ||
| ἐπιμελητὴν προσπεσεῖσθαί τινι αἰσχρᾷ ἐπιθυμίᾳ , καὶ προβήσεσθαι μέντοι πόρρω μοχθηρίας . ταῦτα δ ' εἰπὼν οὐκ ἐψεύσατο , ἀλλ |
| τοιαύταις ἀρχαῖς . Τὸ ποῖον ; Ὅτι λεπτουργεῖν οὐκ ἐγχωρεῖν ἡγοῦνται καθ ' ἕνα ἕκαστον , τῷ σώματι τὸ προσῆκον | ||
| θαυμάζεσθαι ὑπὸ τοῦ πολλοῦ ὄχλου καὶ περιβλέπεσθαι : ὧν οὐδὲν ἡγοῦνται μεῖζον οὐδὲ κάλλιον . διὰ δὴ ταύτην τὴν ὑποψίαν |
| εἰ ἄρα μετριότητος ἤθους κέχρηται , μὴ βουλόμενος ἑαυτῷ τῆς εὐδοκιμήσεως καὶ τῆς παρὰ τῶν πολλῶν ἐπαίνου εἶναι μαρτυρία . | ||
| ἐλέγχων , ὅσοι λόγου χάριν καὶ τῆς παρὰ τοῖς πολλοῖς εὐδοκιμήσεως προΐστανται ταύτης τῆς θέσεως , πρὸς οὓς καὶ ἤδη |
| [ ] | ὡς ῥήτορας , [ ἔνιοι ] | φιλοσόφους ἀποφαίνουσιν [ ] | . Ξενοκράτης | δ ' | ||
| τούτων . Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺς ἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφους ; Λέγε : οὐ βαρὺ γὰρ οὐδὲ τοῦτο . |
| , μηδὲ ἔδειν σάρκας , ἀπαθὴς εἶναι φθόνου κακοηθείας μίσους διαβολῆς ἔχθρας , τοῦ τῶν ἐλευθέρων ὀνομάζεσθαι γένους , ἢ | ||
| εἰ τὰς ἀληθείας ἁπλῶς τίς σοι λέγει . οὐ δεῖ διαβολῆς καταφρονεῖν , οὐδ ' ἂν σφόδρ ' ᾖ ψευδής |
| ΓΘ βωμολοχεύμασι : κακουργήμασι , κολακεύμασιν , ἢ ἀπάταις . βωμολόχοι δέ εἰσιν οἱ περὶ τοὺς βωμοὺς λοχῶντες ἐπὶ τῷ | ||
| πράγματα εἶχον τὰς τῶν πλησίον ἐπιθυμίας θεραπεύοντες , οὔτε οἱ βωμολόχοι τῶν θαλιῶν καὶ γελώτων ἐκθηρώμενοι γενέσεις τὲ καὶ ἀγωγάς |
| τῆς τύχης ἀκολουθεῖν . ἀφορμὰς ] αἰτίας : ὅτι ἐσμὲν εὐσεβεῖς καὶ δείκνυσι παρὰ θεῶν . τῶν θεῶν : εὔνοιαν | ||
| χρηστοήθεις , ἀπολαυστικούς , τρυφεροδιαίτους , εὐφροσύνους , φιλοφίλους , εὐσεβεῖς , συνετούς , πολυμηχάνους , διανοητικούς , εὐεπιβούλους , |
| μὲν Ἔρωτες ἐπέπταρον : ἦ γὰρ ὁ δειλός τόσσον ἐρᾷ Μυρτοῦς ὅσον εἴαρος αἶγες ἔρανται . Ὥρατος δ ' ὁ | ||
| δὲ τὸν αὐτὸν Σκοπελίνου φασίν . οἱ δὲ Παγώνδα καὶ Μυρτοῦς , ἀπὸ κώμης Κυνοκεφάλων . ἡ δὲ Μυρτὼ ἐγαμήθη |
| τέσσαρα γίνεται τοῦ τελευταίου τρίτον . Ταῦτα μὲν ἀναγκαίως περὶ σεμνότητος , ἣν ἔχει τὸ διάγραμμα ἢ πλινθίον ἢ ὅ | ||
| λέγειν , τῆς πραότητος Ξενοκράτους , ! ! ! Πλάτωνος σεμνότητος , Πολέμωνος ἐγκρατείας ! ! ! ; διὸ καὶ |
| , χείρων ἐστὶν ἑτέρου καὶ δεῖ τοῦτο προφέρειν αὐτῷ καὶ λοιδορεῖσθαι : βαφεὺς δὲ ἢ σκυτοτόμος ἢ τέκτων ἐάν , | ||
| πῶς ὁ τιμοκρατικὸς γίνεται ἀνήρ . ὑμνεῖν . μέμφεσθαι , λοιδορεῖσθαι , κατ ' εὐφημισμόν : σημαίνει δὲ καὶ ὀδύρεσθαι |
| ἡμᾶς τὰ μετὰ τὸν θάνατον , καθάπερ ἔνιοι τῶν φιλοσόφων θρυλοῦσιν , ὅμως ὅ γε προγεγενημένος βίος γίνεται πολὺ χείρων | ||
| ' ἀνθρακιᾶς βαδίζειν ἀπαθεῖς : κἀνταῦθα δέ τινες τὴν αὐτὴν θρυλοῦσιν ἱστορίαν τὴν περὶ τοῦ Ὀρέστου καὶ τῆς Ταυροπόλου , |
| οἱ δημοτικοὶ δίκαια πάσχειν αὐτοὺς ὑπελάμβανον καὶ ἐπέχαιρον ὑπ ' εὐηθείας , ὡς ἐκείνοις μόνοις τῆς τυραννίδος βαρείας ἐσομένης , | ||
| ἄγειν καὶ ὑβριζόμενον ἀνέχεσθαι οὐ μετριότητος , ἀλλὰ ἀνανδρίας καὶ εὐηθείας εἰκότως ἂν νομίζοιτο . τὰ μὲν γὰρ τελευταῖα τίνι |
| μάλιστα πρέπειν ἱεροῖς , ἄδειαν δ ' εἶναι τοῖς ἐθέλουσι βλασφημεῖν ; καὶ θύοντας μὲν οὕτω κοσμίους εἶναι , οἷς | ||
| μέχρι τοσούτου μαθεῖν περὶ ἁπάντων τούτων , μέχρι τοῦ μὴ βλασφημεῖν περὶ αὐτά , εὐφημεῖν δὲ ἀεὶ θύοντάς τε καὶ |
| ἵνα ἔχωμεν ἀλεξιφάρμακα καὶ εἰδείημεν πῶς ἐκκλίνειν : οἱ γὰρ σοφισταὶ ἄγουσιν τοὺς προσδιαλεγομένους εἰς ἀντιφάσεις ἀτόπους λαμβάνοντες ὁμωνύμους . | ||
| ἀβασάνιστον : ἀναγκάζουσι δὲ αὐτοὺς ὅμως οἵδε οἱ τῆς ἱππείας σοφισταὶ περικυκλεῖν καὶ περιδινεῖσθαι ἐς ταὐτὸν στρεφομένους , καὶ ᾗπερ |
| καὶ ποῦ σὺ τοῦτ ' ἐτήρησας ; ἀλλ ' οἶμαι λύζειν αὐτὸν ἔδει , ἵνα εἰς ἀπληστίαν σκωφθῇ . εἰ | ||
| μαινομένου γιγνόμενον μετὰ τοῦ ἀποστρέφεσθαι τὸ ποτὸν καὶ σπᾶσθαι καὶ λύζειν . ἐπιγίγνεται δὲ αὐτοῖς καὶ παρακοπή . σνστʹ . |
| ἀνὰ τὴν ὀθνείαν τοὺς μηδὲν ἠδικηκότας σινόμενοι , οὗτοι δὲ ἀλαζόνες εἰσὶ καὶ ἀτάσθαλοι , οὔτε θέμιν εἰδότες οὔτε μέλον | ||
| κακοὺς κακῶς ἐπιτρίψομεν , ὡς μὴ ἀντιποιῶνται τῶν ὑπὲρ αὐτοὺς ἀλαζόνες ὄντες . τί τοῦτο ; φεύγετε ; νὴ Δία |
| δὲ ἑκατέρωθεν ἀνασπῶσι καὶ ἅμα ἰλλώπτουσιν : οὓς καὶ αὐτοὺς μοιχικοὺς λέγων οὐκ ἂν ἁμάρτοις : ὁμοίως καὶ τοὺς τὰ | ||
| ζήτημα ἐκ τούτου συστήσεται : διὰ ταῦτα ἔνιοι μὲν τοὺς μοιχικοὺς καὶ ἐν ὑπονοίᾳ τοιαύτῃ ἐξεδέξαντο , μὴ μέντοι καὶ |
| ἐνθρύπτεσθαι διὰ τῶν ὀφθαλμῶν , ὅπερ ποιοῦσι ταῖς ἐρωμέναις οἱ ἐρασταί , τὸν ἕτερον ἐκκλίνοντες ὀφθαλμόν . κατᾴδειν : οἷον | ||
| τοὺς φίλους τοῖς ἑαυτῶν ἔργοις εὐεργετούντων . Ὡς παῖδα φιλοῦσιν ἐρασταί : ἐπὶ τῶν ἐρωτικῶς διακειμένων . Ὥσπερ παλαιὰν εἰρεσιώνην |
| καὶ ὕστερον Ἀρίσταρχος διωρθώσαντο . καίτοι τὰς ὁμηρικὰς ἑβδομήκοντα δύο γραμματικοὶ ἐπὶ Πεισιστράτου τοῦ Ἀθηναίων τυράννου διέθηκαν οὑτωσὶ σποράδην οὔσας | ||
| . ποιητικὴν δὲ λέγει τὴν γραμματικήν . ῥήτορες δὲ καὶ γραμματικοὶ ἐπεὶ τῶν ἄλλων μερῶν τοῦ λόγου φροντίδα τίθενται , |
| θέλω . ὦ λῆμ ' ἄριστον , ὡς ἀπ ' εὐγενοῦς τινος ῥίζης πέφυκας τοῖς φίλοις τ ' ὀρθῶς φίλος | ||
| , βαρβαρικοῦ , ὡς δὲ ἔχει τἀληθές , ἐλευθερίου καὶ εὐγενοῦς . ἐφόβουν δὲ αὐτὸν καὶ αἱ πέραν Εὐφράτου δυνάμεις |
| κακῶς ἔχον διασύρει . τοιοῦτος οὖν ἐστιν ὁ τῆς μέσης κωμωιδίας τύπος οἷός ἐστιν ὁ Αἰολοσίκων Ἀριστοφάνους καὶ οἱ Ὀδυσσεῖς | ||
| ἀστέρα κληθῆναι . περιβόητος δὲ ἐγένετο . ἔγραψε δὲ καὶ κωμωιδίας καὶ ἐπιγράμματα καὶ παιᾶνας καὶ ὕμνους καὶ σκολιὰ καὶ |
| ἐν Λικυμνίῳ φέρεται ἐπὶ τοῦ Ἡρακλέους οὑτωσί : φαῦλον , ἄκομψον , τὰ μέγιστ ' ἀγαθόν , πᾶσαν ἐν ἔργῳ | ||
| , κατ ' ἀγροὺς δ ' αὖθις αὖ μολυβδίνην . ἄκομψον καὶ φαῦλον . – ˘˘ εἶτ ' ἀμφιετηριζομέναιϲ ὥραιϲ |
| ὁ δὲ Ἀπόλλων προσποιεῖται μὲν πάντα εἰδέναι καὶ τοξεύειν καὶ κιθαρίζειν καὶ ἰατρὸς εἶναι καὶ μαντεύεσθαι καὶ καταστησάμενος ἐργαστήρια τῆς | ||
| Θρᾳκὶ ἐκείνῳ καὶ τῷ ἀνὰ τὸν Κιθαιρῶνα μεταξὺ βουκολοῦντι καὶ κιθαρίζειν μελετῶντι ; Ὥστε ἤν ποτε , ὦ Λυκῖνε , |
| . Ὅσοι λέγουσι θῆλυν ἔλαφον κέρατα οὐ φύειν , οὐκ αἰδοῦνται τοὺς τοῦ ἐναντίου μάρτυρας , Σοφοκλέα μὲν εἰπόντα νομὰς | ||
| τοῖς κρατοῦσιν ; τίνας δὲ μᾶλλον [ οἱ κρατοῦντες ] αἰδοῦνται ; τίνας μὲν οὕτως ἀγαπῶσιν οἱ χρηστοὶ ἄρχοντες ; |
| οἷον τὸ ἐπὶ διαχύσει τῶν ἀκροατῶν χωρίς τινος ὕβρεως : εὐτράπελον δὲ τὸ μετὰ σεμνότητος χαριέντως λεγόμενον : γεφυρισμὸς δὲ | ||
| ἀνασεσυρμένην καλοῦσι δὲ τὸν μὲν σκωπτικὸν ἐπίχαριν , τὸν δὲ εὐτράπελον ἐπιδέξιον , τὸν δ ' ἀνασεσυρμένον ἄπλαστον καὶ ἁπλοῦν |
| , ἀθυμοῦσί τε καὶ ὁμιλίας φεύγουσιν ἀνθρώπων , καὶ ἤτοι γέλωτες , ἢ ἀγριότητες αὐτοῖς , τὸ τέλος τοῦ ἀρρωστήματος | ||
| ἔπος εἰπεῖν ἐξ ἁπάσης τῆς Ἑλλάδος , ἐφ ' οἷς γέλωτες οὐχ οἱ τυχόντες ἐγένοντο . Ἐπειδὴ δέ ποτ ' |
| εἴ τι ἐλλείποι , καταλείπει . ἔχουσι δὲ ἐλλείμματα οἱ ῥητορικοὶ συλλογισμοί , καὶ ταύτῃ διαφέρουσι τῶν ἐν φιλοσόφοις συλλογισμῶν | ||
| τοῦ πονηρός . . . . ὁ γὰρ μισότεκνος ] ῥητορικοὶ συλλογισμοί . . . . φυγὰςγεγένηται ] εἰσαγγελθεὶς ἐπὶ |
| ' οἷς ἐγκωμιάζειν δεῖ , καθὼς παραστήσομεν : τοίνυν οὐδὲ ἐγκωμιάζειν δυνήσονται . ἐγκωμιαστέον γάρ φασιν ἀπὸ γένους τε καὶ | ||
| , εἰ τῶν νυμφίων ἑκάστου τῆς ἀξίας ἀπολειπόμενος ἑνὶ πάντας ἐγκωμιάζειν λόγῳ πειρῶμαι : ἐγὼ δὲ ταύτην ἐμαυτῷ μηχανὴν ἀπολογίας |
| ὥσπερ καὶ ἡ λοχεία κάθαρσις ἐν ταύταις κατέρχεται . καὶ ζητοῦσι διὰ τί μὴ ἀθρόως , ὥσπερ ἐπὶ τοῦ βρέφους | ||
| ' ἕνεκεν , ἀλλὰ τῆς τῶν σημαινομένων κρίσεως παραλαμβάνονται : ζητοῦσι γὰρ τί σημαίνει πρᾶγμα τόδε τοὔνομα κατὰ θέσιν καὶ |
| συμβουλεύεις ὑφήνασθαί τι θήρατρον ; Οὐ γὰρ δὴ οὕτω γε ἀτέχνως οἴεσθαι χρὴ τὸ πλείστου ἄξιον ἄγρευμα , φίλους , | ||
| καὶ τὰς συγγενεῖς αἰσθήσεις αὐτῷ καὶ ὅσα ἐκτὸς αἰσθητὰ ἐργαζόμενος ἀτέχνως οὐ παύεται , καὶ βλάπτει μὲν τὴν παναθλίαν ψυχὴν |
| ὡς Δημοσθένης καὶ πολλοί . καὶ ποτίκρανον δ ' οἱ κωμικοὶ τὸ προσκεφάλαιον ἢ τὸ ὑπηρέσιον . ὑπαυχένιον . ἀμφίταποι | ||
| οἱ ἄλλοι κωμικοί : οὗτοι γὰρ [ ὅτι οἱ ἄλλοι κωμικοὶ ] ἐν τοῖς ποιήμασιν αὐτῶν ἀνθρώπους εἰσῆγον χέζοντάς τε |
| , αὑτὴν ἐμποδίζοντας νόμους εἰ θήσεται καὶ τἀναντία τῶν συμφερόντων λέγοντας , δυνήσεσθαί τι ποιῆσαι τῶν δεόντων ; ἀλλ ' | ||
| ἄλλα μέρη . Πρὸς μὲν οὖν τοὺς εἰς ἄπειρον τέμνεσθαι λέγοντας τά τε σώματα καὶ τοὺς τόπους καὶ τοὺς χρόνους |
| γυναικὶ τῇ καὶ τοῦ γένους ἀξίᾳ . Τῆς Ὀρφέως ἀπόζεις κιθάρας ἐν τῷ λέγειν : ὁ Ὀρφεὺς γέγονε μουσικὸς Θρᾷξ | ||
| διὰ τοὺς τῶν χορευτῶν πόδας : ἀκούουσι γὰρ ἐκεῖνοι τῆς κιθάρας : τουτέστιν , ὁποῖόν ἐστι τὸ μέλος αὐτῆς , |
| ἄλλοί τε πολλοὶ δηλοῦσι καὶ Ἀγάθυλλος Ἀρκὰς ὁ ποιητὴς ἐν ἐλεγείῳ λέγων ὧδε : ἵκετο δ ' Ἀρκαδίην , Νήσῳ | ||
| μεγίστῳ τεκμηρίῳ χρώμενοι πρὸς ἀπόδειξιν τῷ ἐπὶ τοῦ ἀνδριάντος ἐπιγεγραμμένῳ ἐλεγείῳ : ἔχει δ ' οὕτως : υἱὲ Μέλητος Ὅμηρε |
| ἀλλήλοις οἱ φαῦλοι . δι ' ἀρετὴν γὰρ οἱ μὲν ἐπιεικεῖς φιλοῦσιν ἀλλήλους , τοῖς δὲ φαύλοις οὔτε ἀρετῆς μέτεστιν | ||
| τοὺς πόρους καὶ λεπτύνει τὰ ἐμπεφραγμένα . τὰς δ ' ἐπιεικεῖς καὶ μὴ σφυγματώδεις φλεγμονὰς ἱκανὸν ἰᾶσθαι καὶ ὀξυρόδινον χλιανθὲν |
| πρᾶγμα καὶ ἄλλο , ὃ λυμαίνεται τὴν πόλιν , ὑπὸ βλασφημίας ἀδίκου καὶ λόγων οὐ προσηκόντων διαβεβλημένον . . . | ||
| : ἀλλ ' ἄρα Θεοπόμπωι μὲν καὶ Τιμαίωι μύθους καὶ βλασφημίας συντάττουσιν . . . . . Π . ποιημ |
| καὶ αὕτη . οὐ μόνον δ ' ἐλευθέρους εἶναι τοὺς σοφούς , ἀλλὰ καὶ βασιλέας , τῆς βασιλείας οὔσης ἀρχῆς | ||
| Εἰ δὲ καὶ μὴ πάντας ἐκίνει ταῦτα , ὡς τοὺς σοφούς , ἢ καὶ μὴ πάντα πρὸς ᾠδὴν ἐξάγει , |
| εἶναι λέγων , μὴ κοινὸν μῖσος ἐπισπάσωνται παρὰ πάντων ὅσων ἀξιοῦσιν ἄρχειν , ἐὰν πικρὰς καὶ ἀπαραιτήτους ἀπὸ τῶν ἁμαρτόντων | ||
| γὰρ οἱ ἄνθρωποι . . . : ὁμοίως οἱ ἄνθρωποι ἀξιοῦσιν αἰτιᾶσθαι ὅστις ἐν μαλακίᾳ ἐλλείπει τῆς ἐνυπαρχούσης δόξης καὶ |
| ἀπαίδευτος ὢν ὠνοῖτο πολλὰ βιβλία , οὐ σκώμματα οὗτος εἰς ἀπαιδευσίαν καθ ' ἑαυτοῦ ἐκφέροι ; τί ὀκνεῖς καὶ τοῦτο | ||
| τόδε δὲ σκόπει : κηφηνώδεις ἐπιθυμίας ἐν αὐτῷ διὰ τὴν ἀπαιδευσίαν μὴ φῶμεν ἐγγίγνεσθαι , τὰς μὲν πτωχικάς , τὰς |
| ἀγνοῶ δ ' ὅτι ἐπιτηδευμάτων καὶ τεχνῶν ἤδη τινὲς ἐγκώμια γεγράφασιν , ἀλλ ' ἀφ ' οὗπερ ἡμῖν ὁ λόγος | ||
| , καθάπερ Ἐ . ἢ ἄλλοι , οἳ περὶ φύσιος γεγράφασιν , φασίν , ἐξ ἀρχῆς ὅ τί ἐστιν ἄνθρωπος |
| ἐπιφάνειαν εὐτυχοῦντες ὡς ἐμοὶ δοκεῖ . οἱ δὲ τὸ πρηνὲς ἐπαινοῦντες ἔλεγον καὶ οὗτοι ταὐτὰ τοῖς προτέροις πλὴν τῆς τοξικῆς | ||
| τοῦ μαχομένου μοι , καὶ οὕτως ἄτοπον : οἱ γὰρ ἐπαινοῦντες τὸν μαχόμενον αὐτῷ ψεύδεσθαι αὐτόν φασι , καὶ οἱ |
| νῦν . ἔστω δ ' οὖν τὸ γένος ἡμῶν μὴ φαῦλον , εἴ σοι φίλον , σπουδῆς δέ τινος ἄξιον | ||
| καὶ δι ' ἑαυτὰ ζητοῦνται , φευκτὸν δέ ἐστι καὶ φαῦλον : τοῦ γὰρ φι - λεῖν τοὺς παῖδας , |
| , δραστήρια καὶ ὑψηλὰ ἔργα μεγάλα παρέχοντα , τόλμης καὶ μεγαλονοίας εἰς ἄκρον ἥκοντα δηλοῦσιν , ὀργῆς δὲ ἀκρατεῖς καὶ | ||
| ὁ δὲ ἐν τοῖς ὤμοις ὑποκινούμενος καὶ ἅμα πράως κεκυφὼς μεγαλονοίας καὶ ἀνδρείας καλῶς μέτοχος . ὁ δὲ ἐν τοῖς |
| : λοιδορία , κακολογία . Καὶ Κυδάζειν τὸ λοιδορεῖν καὶ κακολογεῖν . Ἡ δὲ πρώτη συλλαβὴ βραχέως ἐκφέρεται . Καὶ | ||
| , διαβάλλειν , βλασφημεῖν , θανάτου τιμᾶσθαι , εἰσαγγέλλειν , κακολογεῖν τοὺς ἐπιτίμους αὐτὸς ὀφείλων τῷ δημοσίῳ : τούτου γὰρ |
| καλόν : ἀμφὶ δὲ πάντῃ πᾶν δέμας εὐστίκτοισι περὶ χροιῇσι γράφουσι , καὶ ποτὶ λέκτρον ἄγουσιν ἐπ ' ἀγλαΐῃ κομόωντα | ||
| τῇ ἐπιχωρίῳ , τὸ δὲ εἶδος τοῦ θεοῦ πάνυ ἀλλόκοτον γράφουσι . γέρων ἐστὶν αὐτοῖς ἐς τὸ ἔσχατον , ἀναφαλαντίας |
| καὶ γὰρ ἄνω εἶπε διαλφιτώσω σου κύκλῳ τὴν κάρδοπον . ἐπιθαυμάζειν ] ἀντὶ τοῦ ” δώροις τιμᾶν “ . ἐκεῖνον | ||
| κατὰ Θεοκρίνους . Ἐπιθαυμάζειν , δώροις δεξιοῦσθαι . Ἀριστοφάνης : ἐπιθαυμάζειν τὸν διδάσκαλον . Ἐπίταγμα , δύο τέλη ἱππέων , |
| καὶ τὴν ψυχῆς κακίαν συνεῖναι , καὶ εἶναι τὰς κύνας ἀνοήτους , ἀναισθήτους , ἀμαντεύτους τῶν ἰχνῶν , ἄρρινας , | ||
| ἀνόητον ⌈ τοῦτον δεῖξαι βουλόμενος . τοὺς γὰρ εὐηθεῖς καὶ ἀνοήτους ἀρχαίους καὶ παλαιοὺς ἔλεγον . θηρευτὰ ] ἀνιχνευτά , |
| οἱ ἰδιῶται Τζάννους καλοῦσι , βαρβαρικοὺς ὄντας καὶ ὡς εἰκὸς εὐήθεις δι ' ἀπαιδευσίαν ] . ὁ δὲ τὸν σάνναν | ||
| τάφοις , ἔνιοι δὲ καὶ στέφειν τὰς στήλας ἄνθεσιν , εὐήθεις ἔτι καὶ παρὰ τὴν τελευτὴν διαμένοντες . εἰκάζειν οὖν |
| κενὸν ὑπολαμβάνουσι , τοῦτο ὅτι μὲν κενὸν οὐκ ἔστιν , ἐπιχειροῦσι δεικνύναι . ἡ γὰρ νόησις τοῦ κενοῦ γίνεται τοῖς | ||
| αἱ γνῶμαι ἵστανται , καὶ τοὺς προεπιχειροῦντας ἢ τοῖς γε ἐπιχειροῦσι προδηλοῦντας ὅτι ἀμυνοῦνται μᾶλλον πεφόβηνται , ἰσοκινδύνους ἡγούμενοι . |
| ταύτην δὲ τὴν μερικὴν δόξαν , ὅτι κακόν ἐστι τὸ μοιχεύειν ἢ οὐκ ἔχει , ἤτοι οὐ γινώσκει ὁ ἀκρατὴς | ||
| μᾶλλον ἢ . . . συμβουλεύειν , ἢ καλὸς ὢν μοιχεύειν μᾶλλον ἢ γαμεῖν , οὗτος τῶν ἀπὸ τῆς φύσεως |
| τῆς ἑρμηνείας ἀπᾴδειν τῆς φύσεως αὐτῶν . ἔνιοι μέντοι γε ἀξιοῦσι γυμνάζεσθαι καὶ τὴν ἔκφρασιν ἀνασκευάζοντας καὶ κατασκευάζοντας τὰς ὑπό | ||
| ] πολυλόγος . κίναδος ] πανοῦργος . κίναδος πᾶν θηρίον ἀξιοῦσι καλεῖσθαι , ἰδίως δὲ τὴν ἀλώπεκα . τρύμη ] |
| ἐλευθερίων καὶ τοῖς Ἕλλησιν ἐπιχωριαζόντων ἐκδιδαχθῆναι , δεινότητός τε καὶ στωμυλίας Ἀττικῆς ὅλως ἀπηλλάχθαι , καὶ τῷ τρόπῳ πολὺ τὸ | ||
| ξένους ὑπεξίστησιν , ἵνα ᾖ ὅτι ὁ Διογένης διὰ τῆς στωμυλίας ἐποίει ἀποχωρεῖν τοὺς τὴν σκιὰν αὐτῷ ἐμποιοῦντας . ἢ |