| ἄστρων . δύσις δὲ ἑώια ἐστίν , ὅταν ἡλίου ἀνατέλλοντος δύνηι τὰ ἄστρα τάδε ἢ τάδε , ἑσπερία δέ , | ||
| εἰ δὲ μή , χρόνος : ἐὰν δὲ τούτοις μὴ δύνηι χρῆσθαι , βρόχος . οὐχ εἷς πάτρα μοι πύργος |
| δαυ ' [ [ ] [ [ ] γον ? εἴμειν [ [ ] ! ! [ [ ] ! | ||
| δ ' οἴομαι πὸτ τὰν ἕλαν ] κ ? ' εἴμειν , ἢ πονηρότερον ἔτι ] ! ωϲ λέγω τὰν |
| ἐοικὼς ἐν τῷ ταχέως ὃν δόξειεν εἰς ὕψος αἴρειν . ἐργάζου δὴ τὸ ὕψος σύνδικον μὲν τὸν Αὐξέντιον μὴ ποιῶν | ||
| οὐκ ἔχωδιαρρήξας αὐτοῦ τὸν χιτῶνα καὶ ἐπιδοὺς εἶπε : Λαβὼν ἐργάζου καὶ σιώπα . Δυσκόλου ταυλίζοντος † κατεπήδησε τις . |
| κτανέτην ἰσονόμους τ ' Ἀθήνας ἐποιησάτην . Ἀδμήτου λόγον ὦ ἑταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλει , τῶν δειλῶν δ ' | ||
| κυκλεῖς ἄνω καὶ κάτω ; καλῶς γε ποιῶν , ὦ ἑταῖρε , τὸ σὸν δὴ τοῦτο , καὶ τἀληθῆ λέγων |
| Ἅγνωνα νῦν καὶ δῆμον η ? [ οὗτοϲ οὐ πλουτεῖ δικαίωϲ ἐνθάδ ' ὥϲτε ? [ κλαύϲεται . ἀλλὰ μὴν | ||
| ! ] οϲ : ἐμη ? [ πῶϲ ] οὐ δικαίωϲ τοῖϲ ἐρωμένοιϲ ? [ ] ? ? ? [ |
| [ ἢ κυϲὶν Μολοϲϲικοῖϲιν [ θῆρεϲ ? [ ] αἰκάλλοντι τοῖϲιν [ ] [ εὖ ποιεῦϲιν εὐμενεῖϲ . ἁ γυνὰ | ||
| οὐ τοῦ τυχόντοϲ ἀνδρόϲ , ἀλλ ' ἀξιολόγου . ὡϲ τοῖϲιν εὖ φρονοῦϲι ϲύμμαχοϲ τύχη : ἅπαντι δαίμων ἀνδρὶ ϲυμπαρίϲταται |
| λύχνον ἐμοῦ βιότοιο φαεσφόρον ἡγεμονῆα . εἰ ἐτεὸν δ ' ἐθέλεις ἐμὸν οὔνομα καὶ σὺ δαῆναι , οὔνομά μοι Λείανδρος | ||
| ἄλλοσε ὅποι δύναμαι , ἀπορῶν : ἐπεὶ εἴ γ ' ἐθέλεις σὺ τούτων μὲν ἤδη παύσασθαι πρὸς ἐμὲ τῶν λόγων |
| [ ] [ ] ον ὅτε συν ? [ ] ελθὼν ἐκ [ ] ! ! ! πστην ? [ | ||
| νεκρὸν εὑρήσειν με οἰομένων καθάπερ τοὺς ἄλλους , προ - ελθὼν ἀπροσδόκητος ἅπασι πρόσειμι τῷ Εὐβατίδῃ , εὖ ἀγγέλλων ὅτι |
| . Ἰσοκράτους : Ἡ δὲ τῆς ἀρετῆς κτίσις οἷς ἂν ἀκίβδηλος ταῖς διανοίαις συναυξηθῆ , μόνιμον συγγηράσκει : πλούτου δὲ | ||
| οὐκ ἐγκρίνει τὴν φωνήν . , . . , . ἀκίβδηλος ἀνήρ : ὁ μὴ κίβδηλος , ἀλλὰ δόκιμος καὶ |
| ἐν μεγάροισιν ἀάσπετα κωκύουσαν εἵνεκα Τυνδαρίδος πολυκηδέος , ᾗ παριαύων τέρπεο καγχαλόων , ἐπεὶ ἦ πολὺ φερτέρη ἐστὶ τῆς σέο | ||
| μ ' ἀνείρεαι ἠδὲ μεταλλᾷς , σιγῇ νῦν ξυνίει καὶ τέρπεο πῖνέ τε οἶνον , ἥμενος . αἵδε δὲ νύκτες |
| Νεαλύτη καὶ Ὤκιμον , φησὶν Ἀναξανδρίδης . οὔκ ἐσθ ' ἥδιστον ἀποθανεῖν , φησὶ Φιλέταιρος , βινοῦνθ ' ἅμα , | ||
| τὴν θάλατταν ἡμεροῦσα , καὶ ταῖς νήσοις ἐγκαταμίγνυται , θεαμάτων ἥδιστον , ἤπειρος ἐν νήσοις , καὶ τούτων ἐνίων νοτιωτέρα |
| καὶ παχύ , τὸ δὲ πρὸς τῷ τείχει μακρὸν καὶ ἐλαφρὸν καὶ στενόν , ξίφει μακρῷ ἐοικὸς τὸ σχῆμα ὥστε | ||
| ὁ δέ μιν ῥέα πάλλε καὶ οἶος . τόν οἱ ἐλαφρὸν ἔθηκε Κρόνου παῖς ἀγκυλομήτεω : [ ἡ διπλῆ ] |
| ; ἀλλ ' ἐν δόμοις μὲν ἤν τι μὴ καλῶς ἔχηι γνώμαισιν ὑστέραισιν ἐξορθούμεθα , αἰῶνα δ ' οὐκ ἔξεστιν | ||
| ἄπο . ὑμεῖς δ ' , ἵν ' αὑτὸς λόγος ἔχηι μορφὰς δύο , χωρεῖτε , Τρώων παῖδες , ὀρθίαν |
| . λέγομεν γοῦν ὅτι ἔβλαψα ἐγὼ ἐμαυτόν , καὶ σύ σαυτόν , κἀκεῖνος ἑαυτόν . οὐ λέγομεν δὲ ὅτι ἔβλαψα | ||
| τὸ ῥῆμα τοῦτ ' εἶναί τι μεμεριμνημένον τὸ “ γνῶθι σαυτόν ” . ἐμμένειν τούτωι μ ' ἔα ὅσα τ |
| ] ος ? , ἀλλὰ τἀγάθ ' ἡμέρα [ ] εοι σφάλλει μία : [ ὦ ] ξέν ' , | ||
| [ ] τρατονοχ ? ? [ ] εαιδελωμ [ ] εοι ? προθυμ [ ] νδιϲοιομ [ ] ! ! |
| : ἱστὸν δὲ στήσας ἀνά θ ' ἱστία λευκὰ πετάσσας ἧσθαι : τὴν δέ κέ τοι πνοιὴ βορέαο φέρῃσιν . | ||
| ἔξεστί μοι , καὶ δύναμαι , εἴ μοι δόξει , ἧσθαι καὶ πεφυλάχθαι ; Ἔξεστιν , εἴποις ἄν , καὶ |
| ἐστ ' ἰσάργυρον ; Ὡς σκαιὸς εἶ κἄγροικος αἰσχροεπῶν : ἔα , ἐπαρίστερ ' ἐν τῷ στόματι τὴν γλῶτταν φορεῖς | ||
| ἀπίστασθαι , Ἑκαταῖος δ ' ὁ λογοποιὸς πρῶτα μὲν οὐκ ἔα πόλεμον βασιλέϊ τῷ Περσέων ἀναιρέεσθαι , καταλέγων τά τε |
| ' ἑαυτῶν πλανώμενοί φησιν : εἰ δὲ μεθύω καὶ χιόνα πίνω καὶ μύρον ἐπίσταμ ' ὅτι κράτιστον Αἴγυπτος ποιεῖ . | ||
| Ι ἐκτεταμένῳ βαρύνεται , εἰ μὴ προκατάρχοιτο ὄνομα : κρίνω πίνω κλίνω σίνω . τὸ δὲ ῥινῶ παρὰ τὴν ῥίνην |
| [ ἐστι ] κυρίως ἐστὶ τὸ κορύπτειν ὡς καὶ Θεόκριτος φυλάσσεο μή τι κορύψῃ . Σκιαστὴς καὶ Ὀρχιεὺς ὁ Ἀπόλλων | ||
| ' ἔνορχα παρ ' αὐτόθι . ἢ λάγνον . κνάκωνα φυλάσσεο : λευκὸν ἢ πυρρὸν ἀπὸ τῆς κνήκου τοῦ σπέρματος |
| ! ! ! ! ! ! ! ] ϲ ? ὑμεῖϲ εἴπατέ θ ' οὕτω πο [ ! ! ! | ||
| ἐγώ ϲύ ἵ , δυϊκὸϲ νῶϊ ϲφῶϊ , πληθυντικὸϲ ἡμεῖϲ ὑμεῖϲ ϲφεῖϲ : παραγώγων δὲ ἑνικὸϲ ἐμόϲ ϲόϲ ὅϲ , |
| προμολὰς εἴρηκε τοὺς ἐκτὸς τοῦ ἄντρου τόπους . παρμέμβλωκε : πάρεστι . φαέεσσιν : ἀντὶ τοῦ φωτισμοῖς , φύσει γὰρ | ||
| πρός τι , δείκνυσιν οὕτως : εἰ τὰ δοξαστὰ αὐτὰ πάρεστι κατὰ τὸ ὑποκείμενον σὺν τῇ δόξῃ , οὔτ ' |
| ' οὖν ἀκούσας καὶ μαθὼν ἐμοῦ πάρα εὔφραινε σαυτὸν , πίνε , τὸν καθ ' ἡμέραν βίον λογίζου σὸν , | ||
| Ἀγχιάλην ἔδειμεν ἡμέρῃ μιῇ . σὺ δ ' ἔσθιε , πίνε , ὄχευε , ὡς τά γε ἄλλα οὐδὲ τούτου |
| εἰπεῖν . τινὲς στίζουσιν εἰς τὸ οὔπω , ἵν ' ἦι : οὔπω ἐλπὶς οἴχεται δόμων : ταῦτα δὲ καὶ | ||
| δισσὰς δέ μοι ἔχει φυλάξεις : ἢν μὲν ὠμόφρων τις ἦι , κρύψας ἐμαυτὸν εἶμι πρὸς ναυάγια : ἢν δ |
| Χῖος ἐν † τῶι κατωτικῶι † δούμωι . Ἑρμῆ , φίλ ' Ἑρμῆ , Μαιαδεῦ , Κυλλήνιε , ἐπεύχομαί τοι | ||
| τινὸς αὐτῶν λάβηται . ἡ δ ' ἔξεχ ' ὦ φίλ ' ἥλιε παιδιὰ κρότον ἔχει τῶν παίδων σὺν τῷ |
| : παραινέσαι δὲ σφῷν τι βούλομαι σοφόν : ὅταν φακῆν ἕψητε , μὴ ' πιχεῖν μύρον . καὶ ὁ Σώπατρος | ||
| . Παραινέσαι δὲ σφῶν τι βούλομαι σοφόν : ὅταν φακῆν ἕψητε , μὴ ' πιχεῖν μύρον . Εἶθ ' ἥλιος |
| κύδηνεν κούρη πολυμήχανος . Αὐτὰρ ἔγωγε σῆς ἀλόχου κέλομαί σε δαήμεναι , εἰ ἕθεν ἁγνὸν ἀνδρὸς ἀπ ' ἀλλοτρίοιο λέχος | ||
| μεμερισμένα δώματα ναίειν . εἰ δ ' ἐθέλεις καὶ ταῦτα δαήμεναι εὐχερές ἐστι : βαῖνέ μοι ἐν νώτοισι , κράτει |
| ? ? κόρακαϲ [ ] ! ω φέρων τὸν [ ἔϲτ ] ? ' εὐμάρεια πλ ! [ ] ! | ||
| περὶ Μίνῳαν αὐτὸϲ οὑτοϲί . ὅμοιον ᾄδειν : οὐ γὰρ ἔϲτ ' ἄλλωϲ ἔχον . ἀνδρογύνων ἄθυρμα . τί δῆτ |
| σοι ἐπὶ πάντα τὰ λεκάρια ταῦτα διατείνειν τὰς χεῖρας καὶ ἀπογεύεσθαι τούτων τῶν παντοδαπῶν βρωμάτων . Τί δέ , φάναι | ||
| καὶ τούτων ἀντὶ τοῦ ἀπάρχεσθαι θεοῖς τοῖς διακονοῦσι πρῶτον κελεύουσιν ἀπογεύεσθαι διὰ τὸ ἀπιστεῖν μὴ καὶ ἐν τούτοις κακόν τι |
| ? . χρὴ δ ' , ὅταν εἰς τοιοῦτο ? συνέλθωμεν φίλοι ἄνδρες πρᾶγμα , γελᾶν παίζειν χρησαμένους ἀρετῆι , | ||
| τῆς Ἑλλάδος , ἵνα τούτων ἁπάντων ἕνεκα εἰς τὸ αὐτὸ συνέλθωμεν , τὰ μὲν ὀψόμενοι , τὰ δ ' ἀκουσόμενοι |
| εἶ ; ἐγὼ δὲ ᾤμην ἡσθήσεσθαί σε ἀκούουσαν . Ἀλλὰ τέρπε τοῖς διηγήμασι τούτοις εἴ τινας Λημνιάδας ἢ Δαναΐδας εὕροις | ||
| ἀνὴρ τόδε ῥέζει : ἀλλὰ μάλ ' εὔκηλος τέρπου φρένα τέρπε τ ' ἐκεῖνον . Ἡμῶν δ ' ἤν τινά |
| αὐτοῖς . ἐν κακοῖσι ] ἐν δυστυχίαις . Ξ ἐν κακοῖσι ] ἤγουν ἐν συμφοραῖς . εὐεστοῖ ] εὐδαιμονίᾳ , | ||
| ἄλλα ἃ δεῖ πάντα . λδʹ . Ἐπὶ τοῖσι μεγάλοισι κακοῖσι πρόσωπον ἢν ᾖ χρηστὸν , σημεῖον χρηστόν : ἐπὶ |
| τὰ πολλὰ ἀκήκοα τούτου ] λέγοντοϲ ἄρτι πρὸϲ τὸν [ δεϲπότην ] ? ? [ ] , ὁ δὲ ] | ||
| ποεῖϲ ; λῆροϲ : κελεύϲω τοῦτον ἐπὶ δεῖπνον πάλιν τὸν δεϲπότην [ ] καλέϲαντα ; φανερῶϲ ἐϲτὶ γὰρ βαδιοῦμ ] |
| τὸ δὲ νηλής ἀπὸ τοῦ λῶ , ὃ σημαίνει τὸ θέλω , κατὰ στέρησιν ὁ φευκταῖος καὶ μὴ θελόμενος . | ||
| αου , λείψαντα συναμφότερον , ποιεῖν Μο κδ . Ἐπεὶ θέλω τὸν ὑπὸ τοῦ αου καὶ τοῦ βου , λείψαντα |
| , οἶνον λεπτὸν καὶ εὐώδη δοτέον . παραιτητέον δὲ πᾶν τράγημα , πᾶν κνισόν , πᾶν βρωμῶδες , πᾶν παχὺ | ||
| με ἐπιλείποι τὴν ἡμέραν . καὶ Δίφιλος ἐν Τελεσίᾳ : τράγημα , μυρτίδες , πλακοῦς , ἀμύγδαλα . ἐγὼ δὲ |
| ἐκ τοῦ σύνεγγυς τρῶσαι , βαλεῖν δὲ τὸ πόρρωθεν : σιγᾶν ἐφ ' οἷσι νῦν : ἐλεγκτικὸν τὸ ἦθος . | ||
| λόγῳ μόνον εἰρημένον τὸ περὶ ὀρφανίας τῶν παίδων : λίσσομαι σιγᾶν : τὸ ἑξῆς : καί σε πρὸς θεῶν λίσσομαι |
| , Ἄν γ ' ἐλᾳδίου ταρτημόριά μοί , φησι , προσενέγκῃς τρία κόμισαι : τὸ κωλῦον γάρ ἐστι τοῦτό με | ||
| : ἄν γ ' ἐλᾳδίου ταρτημόριά μοι , φησί , προσενέγκῃς τρία , κόμισαι . τὸ κωλῦον γάρ ἐστι τοῦτό |
| Φρονίοιο Νοήμων ἐγγύθεν ἐλθὼν Ἀντίνοον μύθοισιν ἀνειρόμενος προσέειπεν : “ Ἀντίνο ' , ἤ ῥά τι ἴδμεν ἐνὶ φρεσὶν ἦε | ||
| ἦ ῥα , καὶ Ἀντίνοον ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : “ Ἀντίνο ' , ἦ μευ καλὰ πατὴρ ὣς κήδεαι υἷος |
| ἀρχαϊκά : μωρά , εὐήθη , λῆρα . εἰδῇς ] μάθῃς . ὅπως δὲ τοῦτο μὴ διδάξῃς : ὡς † | ||
| , θυμὸς δ ' ἐν κακοῖς οὐ ξύμφορον . Ὅταν μάθῃς μου , νουθέτει : τανῦν δ ' ἔα . |
| [ ἢ ] τοῖϲι δακτύλοιϲι κινέειν εὐτόνωϲ . κενώϲαντα δὲ ὁκόϲον χρή μάϲϲειν ϲπόγγοιϲι καὶ ὀξυκρήτῳ ἢ ξηρόν τι ἴϲχαιμον | ||
| ἔξωθεν τοῖϲι δακτύλοιϲι κατὰ τὸ γένειον χάϲκοντοϲ τοῦ ἀνθρώπου , ὁκόϲον μετρίωϲ δύναται , πρῶτον μὲν διακινέειν τὴν γνάθον χρόνον |
| ' ὅτε κἀν τοῖϲ ἐπιτεταμένοιϲ κρύεϲιν . λυϲϲήϲαντεϲ δὲ καὶ βρῶϲιν καὶ πόϲιν ἀποϲτρέφονται καὶ διψώδειϲ μέν εἰϲιν , οὐ | ||
| ἐν τοῖϲ | ἐπιτεταμένοιϲ κρύεϲιν . λυϲϲήϲαϲ δὲ ἀποϲτρέφεται καὶ βρῶϲιν καὶ πόϲιν , καὶ φλέγμα πολὺ καὶ ἀφρῶδεϲ ἐκ |
| ἀναστένεις ; πέπαυσο , Κέκροψ ἄθλιε , καὶ τρέπου κατὰ σεαυτόν , ὦ πρέσβυ , μή σε λαβοῦσα κακόν τι | ||
| κάθευδε καὶ τὰ τοῦ σκώληκος ποίει , ὧν ἄξιον ἔκρινας σεαυτόν : ἔσθιε καὶ πῖνε καὶ συνουσίαζε καὶ ἀφόδευε καὶ |
| νύμφαις ἐμπλήδην κυκεῶνα πόροις ἐν κύμβεϊ τεύξας , νηστείρης Δηοῦς μορόεν ποτὸν ᾧ ποτε Δηώ λαυκανίην ἔβρεξεν ἀν ' ἄστυρον | ||
| νέον κορσεῖα ταμὼν κερόεντα χιμαίρης , ἢ ἔτι που χηνὸς μορόεν ποτὸν αἴνυσο χύτρου , ἐς δ ' ἔμετον κορέσαιο |
| ταἴτιον ; Ὅ τι ; εἰσέθηκε ποταμόν , ἐριοπωλικῶς ὑγρὸν ποήσας τοὔπος ὥσπερ τἄρια , σὺ δ ' εἰσέθηκας τοὔπος | ||
| : οὐκ ἂν διαγνοίην : Κλεόστρατος δέ τις ἐστὶν ὁ ποήσας , ὡς λέγει τὰ γράμματα . ἐπίδειξον ] . |
| ” πρίῃ “ ἤγουν μὴ σχίζε , κανονίζεται οὕτως : πρίω καὶ τὸ παθητικὸν πρίομαι πρίῃ . εἰ δέ ἐστι | ||
| . ⌈ πρίω / [ πρίῃ ] ] ἀγόραζε . πρίω ] πρίῃ πρίῃ ] πρίω . παῖ ] δοῦλε |
| ! ! ! [ [ ] πα [ [ ] εξα [ [ ] νε [ [ ] ! [ | ||
| [ [ ] ! ! δ ! [ [ ] εξα [ [ ] ! ! [ . . . |
| γὰρ οὗτος εἰς ἃ δεῖ ταύτῃ καλῶς . Συμπεριπατήσεις γὰρ τρίβων ' ἔχους ' ἐμοί , ὥσπερ Κράτητι τῷ κυνικῷ | ||
| κατ ' ἄδηλον τοῖς ἐχθροῖς ὁδὸν καὶ πολλὰς ἐλπίδας ἔχω τρίβων ἐπιλήψεσθαί τινων , αἳ κατὰ κορυφῆς ἄξουσιν ἡμᾶς ἐπὶ |
| ἐπεστάτει , Λύσιλλ ' ἐγραμμάτευεν , εἶπε Σωστράτη : ἐκκλησίαν ποεῖν ἕωθεν τῇ μέσῃ τῶν Θεσμοφορίων , ᾗ μάλισθ ' | ||
| οἱ παθόντες ἕσταμεν . Τί δῆτ ' ἀμαυρῷ φωτὶ προστάσσεις ποεῖν ; Ὁδοῦ κατάρχειν τῆς ἐκεῖ , πομπὸν δέ με |
| παντελῶϲ ] ? ? ? ἦν ? βδελυρόϲ : οὐ ϲφόδρ ' ἤρεϲεν πᾶϲιν ] ? δέ , μοιχώδηϲ ? | ||
| γαμετὴν ] ἐνομιϲ [ οὗ μεῖζόν ἐϲτ ' οὐδέν [ ϲφόδρ ' ἂν δοκῆι [ τίϲ ἐϲτιν ὁ λαλῶν [ |
| περιπατοῦντα κατέλιπον . Μένανδρος : οὐ γαμεῖς , ἂν νοῦν ἔχῃς . γεγάμηκα γὰρ αὐτός . διὰ τοῦτό σοι παραινῶ | ||
| δι ' αὐτοῦ καὶ ἀθάνατος ἔσῃ εἰς τὸν αἰῶνα , ἔχῃς δὲ τὸν πόλεμον ὃν ἔθετο ὁ ἐχθρὸς ἐν σοί |
| τοῦ μέλιτοϲ προϲενέγκοιτο , πρὸϲ ἔμετον ὁρμᾷ . πέπων μὴ καλῶϲ πεφθεὶϲ χολερικοὺϲ ἀποτελεῖν εἴωθε καὶ μηλοπέπων ὁμοίωϲ . ἐγκέφαλοϲ | ||
| εὑριϲκομένηϲ ἐν τοῖϲ ὕδαϲι χλωρᾶϲ πόαϲ παραπληϲίαϲ τοῖϲ ϲτρατιώταιϲ . καλῶϲ δὲ ποιεῖ καὶ ὁ τῆϲ ϲεραπιάδοϲ χυλὸϲ τῆϲ τριόρχεωϲ |
| ὑφ ' αὑτῷ δέρμα χάριν τοῦ τὰϲ ἐπιρροίαϲ τῶν ἐπιβροχῶν δέχεϲθαι : ἐπιβρεχέϲθω δὲ καθ ' ἡμέραν ἐλαίῳ θερμῷ , | ||
| ἰχῶρα νυκτάλωπαϲ ὠφελεῖν ἐνϲταζόμενον : καὶ τὸν ἀτμὸν δὲ αὐτοῦ δέχεϲθαι τοῖϲ ὀφθαλμοῖϲ ἑψομένου κελεύουϲι καὶ αὐτὸ ἐϲθίειν , ἐλέγχειν |
| σεσημείωται διὰ τῆς αι διφθόγγου γραφόμενα . Τὰ διὰ τοῦ ιτη ὑπὲρ δύο συλλαβὰς κύρια βαρύτονα διὰ τοῦ ι γράφονται | ||
| ? [ . . . . . . [ ] ιτη ? [ [ ] χυθη [ [ ] επιτο |
| ὅ ἐστι μὴ μελλήσηι πρὸς τιμωρίαν Κλυταιμήστρας τὸ θεῖον . εὐχομένοις ] τὸ κατ ' εὐχὴν ἡμῖν πληρωθείη . ἐγγενὴς | ||
| , ἐμοὶ δὲ καὶ Πυθαγόρᾳ διὰ τοῦτο σχῆμα γέγονε διαλεγομένοις εὐχομένοις θύουσι . καθαρὸν δὲ καὶ τὸ ἐννυχεύειν ὑπ ' |
| ὥστε ἑνωθῆναι . ἐχέτω δ ' ὀλίγον ἁλῶν καὶ ἔστω ἀνέλαιον . γίνεται δὲ καὶ ἀπὸ μαλάχης ῥόφημα , τῶν | ||
| λαθύριον καὶ αὖχον ἀλεστά : τὸ δὲ ἄρτυμα τῶν τοιούτων ἀνέλαιον καὶ κύμινον τριπτόν . Ἐκ δὲ τῶν ὀπωρῶν σταφίδας |
| ] πείϲει γ ' ἐμέ ] τιτων ? ἐμοῦ ὑμεῖϲ καταλ [ ἐμοὶ ? δὲ Λίβυϲ ! [ εἰϲ τὴν | ||
| θεῶν ϲώϲειε νυ ? [ ϲώϲουϲιν ] . εἶἑν : καταλ [ νῦν ] οὐ πεϲόντα , Δᾶε , χρὴ |
| , ὡς ἐλάχιστον καὶ ὑδαρέστατον δίδου , καὶ περιπατέειν ὀλίγα κέλευε : ἢν δὲ δυνατὸς ᾖ , πλεῖστα . Ξυμφέρει | ||
| δεῖ : στεῖχ ' ἐπ ' Ἠλέκτρας ἰὼν πύλας : κέλευε πάντας ἀσπιδηφόρους ἵππων τ ' ἀπαντᾶν ταχυπόδων ἐπεμβάτας πέλτας |
| τὸν καρπόν . τί γὰρ πλέον θέλεις εὖ ποιήσας , ἄνθρωπε ; οὐκ ἀρκεῖ τοῦτο , ὅτι κατὰ φύσιν τὴν | ||
| ρωτᾶν ἅπαντας ἐν μέρει , Τί γὰρ σύ , ὦ ἄνθρωπε , δέδοικας τὴν πενίαν οὕτως πάνυ , τὸν δὲ |
| ἕωϲ ἂν θερμοὶ γένωνται ϲφόδρα : εἶθ ' οὕτωϲ τὸ ϲυμφέρον πρόϲφερε . ὡϲ γὰρ ἐπὶ τὸ πολὺ ϲημεῖόν ἐϲτι | ||
| τῶνδ ? ? ' ἀεὶ ? ? [ ] τὸ ϲυμφέρον , αἰτίαν γὰρ ἦχον ὡϲ ἄλλωϲ μὲν εἴην ? |
| κιννάβαριν . ΥΛΗ ΖΩΜΩΝ . ΖΩΜΟΙ . Τὰ δὲ ἐν ζωμοῖς ἐστιν ταῦτα : κρόκος κιλίκιος , ἀριστολοχίᾳ , κνήκου | ||
| ἐπιγινόμενον κνησμόν : ὀνήσει αὐτοὺς καὶ μετὰ τὸ λουτρὸν χρῆσθαι ζωμοῖς λιπαροῖς μετὰ οἴνου ἢ γλυκέως , καὶ μυελὸς δὲ |
| [ ] κωϲπουδηϲ ! [ ] ραϲει ? καὶ γὰρ ϲα [ ] ! ων ἐϲτι δο ! [ ] | ||
| ] ϲὺ ] θαν ? ? ? ! [ ] ϲα ? ! [ ] εϲτ ? ? ? ! |
| πίτυος ψιθύρισμα ἐκείνης τῆς παρὰ ταῖς πηγαῖς λιγυρῶς ᾀδούσης : ἡδὺ δὲ καὶ σύ , ὦ αἰπόλε , συρίζεις . | ||
| τοσοῦτον , ὅσον ὡς οἷόν τε τῇ γεύσει τοῦ κάμνοντος ἡδὺ ἀποφῆναι τὸ φάρμακον ἐκλεικτόν . τῇ τε οὖν γεύσει |
| ἐπικούρων . ἐπιτεῖλαι ἐπιτάξαι , ἐντείλασθαι . ἐπιτειλαμένῳ ἐπιτάξαντι . ἐπιτετράφαται ἐπιτετραμμένοι εἰσίν . Ἰακὸν δὲ τὸ σχῆμα . ἐπιτηδές | ||
| τέως δὲ μάγειροι μὲν φόρεον πλῆσάν τε τραπέζας , οἷς ἐπιτετράφαται μέγας οὐρανὸς ὀπτανιάων , ἠμὲν ἐπισπεῦσαι δείπνου χρόνον ἠδ |
| πειθόμενον , τούτοις αὐτὸν προθωπεύσας ὀμωμοκώς τε κατ ' ἐμαυτὸν ἐκλαλῆσαι τὸ πρᾶγμα τοῦ μηκέτι μοι χώραν σιωπῆς ὑπολείπεσθαι , | ||
| , σαφηνίσαι , γνωρίσαι , θρυλῆσαι , κηρῦξαι ἐκκηρῦξαι , ἐκλαλῆσαι , ἐκβοῆσαι , ἐκθρυλῆσαι , ἐκθροῆσαι , ἐξαγορεῦσαι , |
| ἐμὸς ὁ Βρόμιος : ἐμὲ δεῖ κελαδεῖν , ἐμὲ δεῖ παταγεῖν ἀν ' ὄρεα σύμενον μετὰ Ναιάδων οἷά τε κύκνον | ||
| . . ἐμπίπτουσας ] σφοδρῶς ἐπερχομένας , προσκρουούσας . . παταγεῖν ] ἠχεῖν . . , κτυπεῖν . . , |
| μοι πάνυ δεῖ λόγου . φέρε γὰρ εἴπατε μοι , Οὐεργίνιε , οἱ τὰ δεινὰ πεισόμενοι , παρὰ τίνων ἐδέξασθε | ||
| πονηρὸς ἑκὼν ἐγένετο , μᾶλλον ἢ οὐχ ὑμῖν , ὦ Οὐεργίνιε , τοῖς τὰ καλὰ ταῦτα πολιτευομένοις ; ἡμῖν μὲν |
| ] Ἀναξιμάνδρου φησὶν ἀκοῦσαι . . . . [ ] πολυμαθίη νόον ἔχειν οὐ διδάσκει : Ἡσίοδον γὰρ ἂν ἐδίδαξε | ||
| τῶν ἄλλων . [ . , , . . ] πολυμαθίη νόον ἔχειν οὐ διδάσκει : Ἡσίοδον γὰρ ἂν ἐδίδαξε |
| ἀρσένων νόσον ταύτην νοσοῦμεν , ἀλλὰ προύστημεν καλῶς . ὦ φίλταθ ' Ἕκτορ , ἀλλ ' ἐγὼ τὴν σὴν χάριν | ||
| . ιγʹ αἰεὶ σφῷν κλέος ἔσσεται κατ ' αἶαν , φίλταθ ' Ἁρμόδιε καὶ Ἀριστόγειτον , ὅτι τὸν τύραννον κτανέτην |
| δὲ κρέϲϲων ἡ ἡδύοϲμοϲ ἡ βοτάνη καὶ γλήχων πρὸϲ τοῖϲι εὐώδεϲι , ἴϲχουϲί τι καὶ οὔρων ἀγωγὸν καὶ φυϲέων ἔξοδον | ||
| ϲπέρμα καὶ ὅτιπερ ἂν ϲκληρὸν ᾖ , θλάϲαντα ξυμμίϲγειν ἀλφίτοιϲι εὐώδεϲι : ἔπειτα ἀψινθίου κόμην καὶ μυρϲίνηϲ ἠδ ' ἀκακίηϲ |
| . εἶτα μὴ ἔλθῃ καὶ ἄρῃ αὐτά ; ἀλλὰ σὺ πλακοῦντα δεικνύων ἀνθρώποις λίχνοις καὶ μόνος αὐτὸν καταπίνων οὐ θέλεις | ||
| δὲ φιλοπλάκουντος ὢν οὐκ ἂν περιεῖδον τὸν θεῖον ἐκεῖνον ἐξυβριζόμενον πλακοῦντα . μνημονεύων οὖν ὁ κωμικὸς Πλάτων εἴρηκεν ἐν τῷ |
| οὔτε σὺ ἔσεαι ἐκείνοισι χρήσιμος οὔτε ἐκεῖνοι σοί . Τὰ σεωυτοῦ δὲ τιθέμενος εὖ γνώμην ἔχε τὰ τῶν ἀντιπολέμων μὴ | ||
| ἔπος ἐκβάλοι τοῦτο . Λόγους δὲ ἄλλους περὶ γενέσιος τῆς σεωυτοῦ μὴ δέκεο : τὰ γὰρ ἀληθέστατα πάντα ἀκήκοας . |
| τοῖς ἀνήβοις τὴν πόλιν καταλιπεῖν , οἵτινες Ἑρμόδωρον ἄνδρα ἑωυτῶν ὀνήιστον ἐξέβαλον φάντες : ἡμέων μηδὲ εἷς ὀνήιστος ἔστω , | ||
| τοῖς ἀνήβοις τὴν πόλιν καταλιπεῖν , οἵτινες Ἑρμόδωρον ἄνδρα ἑωυτῶν ὀνήιστον ἐξέβαλον λέγοντες , Ἡμέων μηδὲ εἷς ὀνήιστος ἔστω : |
| ἄλλων ὧν λέγεις πέρι μυθολογοῦντα . Ἔστι γάρ , ὦ φίλε Φαῖδρε , οὕτω : πολὺ δ ' οἶμαι καλλίων | ||
| γὰρ ἀποκαλύψας ἐγὼ λέγω . Ἐκ τῆς Πολιτείας „ Ὦ φίλε Ὅμηρε , εἴπερ μὴ τρίτος ἀπὸ τῆς ἀληθείας εἶ |
| ἀνθρωποφάγου τοῦ θηρίου ὄντος : ἅπας δὲ ἰχθὺς σάρκα φιλεῖ βροτέην , ἄν που περικύρσῃ : ὥστε πρέπει καθαρῶς ὁπόσοι | ||
| τε ῥίζαν σιλφίου , ἣν κνηστῆρι κατατρίψειαν ὀδόντες πολλάκι καὶ βροτέην σιάλων ὑποέτρεσαν ὀδμήν . εἰ δὲ σύ γε τρίψας |
| τι γέγραπται , τὰ δὲ γεγράψεται , πρὸϲ ἃ δεῖ διαλογιζόμενον δοκιμάζειν καὶ ϲκοπεῖϲθαι , τίνι τούτων ὀξὺ καὶ θανατῶδεϲ | ||
| δόλον : γράφεται καὶ λόχον . ὁρμαίνοντα : διανοούμενον , διαλογιζόμενον , ἐνθυμούμενον . Γαστήρ : ἡ λαίμαργος , ἤτοι |
| ὃ γὰρ κάρτιστος ἁπάντων . ἀλλ ' ἄγε μηκέτι ταῦτα λεγώμεθα νηπύτιοι ὣς ἑσταότ ' ἐν μέσσῃ ὑσμίνῃ δηϊοτῆτος . | ||
| ἄκαιροι καὶ ὀχληροὶ προειρημένοι τοῦ ἀλλ ' ἄγε μηκέτι ταῦτα λεγώμεθα . τοῦτο δὲ παραγράφοντός ἐστι τὸν λόγον : πῶς |
| τῶν συνεχῶν κεχώρισται ἀλλήλων τῷ τόπῳ , καὶ τὸ μὲν ἐνθαδὶ ἀνάγκη εἶναι , τὸ δὲ ἐνθαδί , οἷον ἐπὶ | ||
| ' ἀπορίας κινηθέντες ἐκτησάμεθα . θαρσοῦντες : ψιλόν τις ἐξώρθωσεν ἐνθαδὶ βλέπεις , χρεὼν τὸ λοιπὸν καὶ τὸ θαρσοῦντες τόδε |
| [ ! ! ] [ ἱκετηρίαν : τί ? ? λέγουϲ ? ' ; ἐμοὶ μαχεῖ , τάλαν ; μὰ | ||
| ] [ γυναῖκα ἔχων . ἱερὸϲ ὁ δῆμοϲ : ἡ λέγουϲ ' ἐγὼ Κύπριϲ [ ] ? [ ἐν τῶι |
| * * * Πυθαγορισμοὶ καὶ λόγοι λεπτοὶ διεσμιλευμέναι τε φροντίδες τρέφους ' ἐκείνους , τὰ δὲ καθ ' ἡμέραν τάδε | ||
| δεινὸν εἶναι τὸ γεγονός . Χαιρεφῶν πρώτιστος οὗτος , ὃν τρέφους ' ἀσύμβολον , οὐ θεός σοι φαίνετ ' εἶναι |
| , καί φησι δράκα κονίας ἀσβέστου μισγομένην οἴνῳ βοηθεῖν τῷ πεπωκότι : τίτανος γὰρ ἡ ἄσβεστος : ὅσον χωρεῖ χεὶρ | ||
| προσέοικεν ὑμῶν ὁ δῆμος , ἀλλὰ Κενταύρῳ τινὶ ἢ Κύκλωπι πεπωκότι καὶ ἐρῶντι , τὸ μὲν σῶμα ἰσχυρῷ καὶ μεγάλῳ |
| ἐπέεσσιν : Ἀντίνοος δ ' εἴωθε κακῶς ἐρεθιζέμεν αἰεὶ μύθοισιν χαλεποῖσιν , ἐποτρύνει δὲ καὶ ἄλλους . ” ἦ ῥα | ||
| μὴ Ἀχιλλεὺς αὐτὸς ἀνίστατο καὶ φάτο μῦθον : μηκέτι νῦν χαλεποῖσιν ἀμείβεσθον ἐπέεσσιν Αἶαν Ἰδομενεῦ τε κακοῖς , ἐπεὶ οὐδὲ |
| τέλος : νικῶν γὰρ τετελεύτηκε : σὺ δὲ λαβοῦσα τοῖσδε ἐπικόσμει αὐτὸν τοῖς παρ ' ἐμοῦ : παρῆν δὲ ὁ | ||
| διδάξω : πηγάνου ἐξ ἀγρίοιο δέμας ποίει , ἠδ ' ἐπικόσμει ζῴοισιν λεπτοῖσι , κατοικιδίοις σκαλαβώταις , σμύρνης καὶ στύρακος |
| ἢ πόθεν γεγονὼς συνήθης ; οὐκ ἂν ἐπιτρέψαιμί σοι ἄλλως ποῆσαι . πάντ ' ἔχομεν . ὦ Ἡράκλεις , τουτὶ | ||
| , ἐκκλησίαν τήνδε καὶ σύνοδον τὴν νῦν κάλλιστα καὶ ἄριστα ποῆσαι , πολυωφελῶς μὲν τῇ πόλει τῇ Ἀθηναίων , τυχηρῶς |
| παῖδας : οὐ μὴν ψυχροῦ πόματος εἰς τὸ παντελὲς εἴργειν κελεύω τοὺς τοιούτους παῖδας , ἀλλ ' ἐπὶ τοῖς σιτίοις | ||
| τὸ μεῖζον ἦλθε : τὰς θνητῶν δ ' ἐγώ χαίρειν κελεύω θεῶν ἄτερ προθυμίας ὦ δύστηνοι καὶ πολύμοχθοι ματέρες Ἅιδῃ |
| . καὶ χιόνα μὲν πίνειν παρασκευάζομεν , τὸ δ ' ὄψον ἂν μὴ θερμὸν ᾖ , διασύρομεν . καὶ τὸν | ||
| , ἐξ οὗ παιδίον αὐτῷ γεννᾷ , τρεῖς χαλκοῦς εἰς ὄψον δίδωσι καὶ τῷ ψυχρῷ λούεσθαι ἀναγκάζει τῇ τοῦ Ποσειδῶνος |
| ; ὡς πρόσβασιν τῶνδ ' ὀρθίαν οἴκων ἔχει ῥυσῶι γέροντι τῶιδε προσβῆναι ποδί . ὅμως δὲ πρός γε τοὺς φίλους | ||
| καιρὸν ἔσθ ' ὅπου τιμᾶι θεός . λέγεται δὲ καὶ τῶιδε ἀντίος λόγος , ὡς ἄλλο τὸ δίκαιον καὶ τὸ |
| ] ! τοιϲ ἐνοροιϲ ? ! [ ! ! ] θεοῖϲ ] ! κωϲ οὐκ ἂν ἐβίων οὐδ ' ἅπαξ | ||
| : ] ! οπραγ ! [ ] ραϲω ] ιϲ θεοῖϲ : ] ! ϲ . ο ! [ ] |
| εἰς ἔρευναν ἐξευρεῖν γονάς ; ἔχω γὰρ οὐδέν , ὦ γύναι , τεκμήριον . τάλαινά ς ' ἡ τεκοῦς ' | ||
| αὐτῷ . ἀλλ ' ἔρχευ , λέκτρονδ ' ἴομεν , γύναι , ὄφρα καὶ ἤδη ὕπνῳ ὕπο γλυκερῷ ταρπώμεθα κοιμηθέντες |
| τοῦ λαγοῦ Ἀττικοί , λάγεια Ἕλληνες . λοῦται Ἀττικοί , λούεται Ἕλληνες . λευκὴ στάθμη ἡ μὴ κεχρισμένη μίλτῳ ἀλλ | ||
| τὰ ξένια ταυτὶ τῷ τοῦ ἀγροῦ δεσπότῃ , ὁ δὲ λούεται τάχα Πραμνείους ἢ Θασίους βλέπων ἐνὸν τῆς γλυκείας τρυγὸς |
| δ ' ἐκεῖ σοι ζῶντί τ ' ἦ τῶι σῶι πόσει : καὶ νῦν φέρουσά σοι νέους ἥκω λόγους , | ||
| τοῦ φαρμάκου . διὰ ταῦτα μὲν οὖν ἐπὶ τοῦ καθαρτικοῦ πόσει κελεύει τῆς πτισάνης ἐπιρροφεῖν : ἀρξαμένης δὲ γίνεσθαι τῆς |
| κάτω τὴν μήλην , ἕως ἂν προκύψῃ : ἐπὴν δὲ ἴδῃς ἐν τῷ στόματι τῆς μήτρης , ἢν μὲν μὴ | ||
| ζέον τῶν πυρετῶν . ὅταν δέ ποτε ἐπ ' αὐτῶν ἴδῃς τὰ τῆς πέψεως τῶν χυμῶν σημεῖα , καὶ μήτε |
| ὑπ ' ἀνθρώπων ἀπιστοῦμαι χρηστότητος . Θαυμάζειν διὰ τῆς ἐπιστολῆς ἔοικας τὴν παρὰ πολύ μου μεταβολὴν τοῦ βίου , ὅτι | ||
| μὴ ῥιγοῦν τοῦ ἀμπεχόνης εὐπορεῖν ; Φέρε τοίνυν , ἐπειδὴ ἔοικας ἀγνοεῖν , διδάξομαί σε θρηνεῖν ἀληθέστερον , καὶ δὴ |
| . ἐπεὶ παράθες αὐτοῖσιν ἰχθῦς ἢ κρέας , κἂν μὴ κατεσθίωσι καὶ τοὺς δακτύλους , ἐθέλω κρέμασθαι δεκάκις . Ἔφη | ||
| . ἐπεὶ παράθες αὐτοῖσιν ἰχθῦς ἢ κρέας , κἂν μὴ κατεσθίωσι καὶ τοὺς δακτύλους , ἐθέλω κρέμασθαι δεκάκις . πρὸς |
| , κἂν ἀπέριττον ᾖ τὸ ϲύμπαν ϲῶμα . χρὴ τοίνυν ἐνδεέϲτερον αὐτὸ ποιεῖν τηνικαῦτα κενοῦντα κένωϲιν , ἥτιϲ ἁρμόττειν φαίνεται | ||
| τῶν περὶ ἐμπνευματώϲεωϲ ὑϲτέραϲ ληπτέον : θεραπεύειν δὲ πρῶτον μὲν ἐνδεέϲτερον αὐτὴν διαιτῶντα , προϲφέροντα δὲ κύμινόν τε καὶ ἄνηθον |
| μία καὶ γυμνή , φανερωτέρα τοῦ περικειμένου σοι σώματος ; γεύσῃ ποτὲ ἆρα τῆς φιλητικῆς καὶ στερκτικῆς διαθέσεως ; ἔσῃ | ||
| ῥομφαίᾳ τῇ στρεφομένῃ φυλάττειν αὐτὸ διὰ σέ , ὅπως μὴ γεύσῃ δι ' αὐτοῦ καὶ ἀθάνατος ἔσῃ εἰς τὸν αἰῶνα |
| μεταλαβεῖν Ἀ . ἐν τῇ πρὸς τὴν Καλλίου ἔνδ . ἀπολ . . ἀπιστεῖν ἀντὶ τοῦ ἀπειθεῖν Ἀ . κατὰ | ||
| ἔρημος γίγνεται , ἡνίκα οἱ φίλοι αὐτοῦ τοὺς ἐκείνου ἐχθροὺς ἀπολ - λύουσιν . ἀλλὰ μὴν μέμψεώς γε πῶς ἐσμὲν |
| τρίπουν τράπεζαν λήψομαι ; οἴνου τε Χίου στάμνον ἥκειν καὶ μύρον . ὡς δὴ τίς ἂν ὤν , ἢ τί | ||
| ἐσκευάσθη τὸ παρ ' οὐδενί πω γεγονὸς λιβανώτινον μύρον . μύρον δὲ χρηστὸν μύρῳ εὐτελεῖ ἐπιχεόμενον ἐπιπολῆς μένει . χείρονι |
| ἔνδον εὐπρεπείας ὡραϊζούσης αὐτῇ τὴν ἔξω μορφήν , κἄν τι προσῇ δυσειδές , οὐδὲ τοῦτο χάριτος ἄμοιρον εἶναί σοι δόξει | ||
| ἐλέγομεν , καὶ οὐκ ἀναγκάζειν , ἐάν τι ἀπῇ ἢ προσῇ , μηκέτι αὐτὴν εἰκόνα εἶναι ; ἢ οὐκ αἰσθάνῃ |
| ' αὐτῶν ἑτέραν ἐν τῷ μέϲῳ ποιήϲομεν ἐϲχάραν καίον - τεϲ , ἄχριϲ οὗ τὸ καυτήριον ἐντύχῃ τῇ μήλῃ . | ||
| ! νε ? [ ἐπειδὴ ] δι ? [ ] τεϲ ? κρι ? [ ] οιϲ ] ! ! |
| ' εἶμεν καθ ' αὕθ ' , ὅστις δέ κα εἰδῇ μαθὼν τῆν ' , ἀγαθὸς ἤδη γίγνεται . ὥσπερ | ||
| : ἐσθλὸν καὶ τὸ τέτυκται , ὅτ ' ἄγγελος αἴσιμα εἰδῇ . τοῦτο δὲ πρὸς ἑαυτὸν ὁ Πίνδαρος ἀνάγει , |
| τὸ κερῶ κατὰ συγκοπὴν κρῶ , οἷον „ κέρασσε δὲ νέκταρ „ , ἀντὶ τοῦ ἐπέχεεν : οὐ γὰρ ὕδατι | ||
| ζαθέῳ ἄντρῳ τρήρωνες ἀμβροσίην φορέουσαι ἀπ ' Ὠκεανοῖο ῥοάων : νέκταρ δ ' ἐκ πέτρης μέγας αἰετὸς αἰὲν ἀφύσσων γαμφηλῇς |
| μ ' ἐξάγων . ] ! ! ! ! [ ϲοι ] , Δρόμων ] εϲ ? ἤδη κατ ' | ||
| ] ίνεται ] ! τα ? ϲύ ὧν ἡ τύχη ϲοι παρα [ ἐάμ ποτ ' οἶνον ἔτι τ ? |