| καὶ ἀνὴρ πεφυκὼς καὶ τὴν διάνοιαν οὐ σφόδρα τῇ λύπῃ δουλώσας . ὅρα δέ , ὅσα πειθομένη κερδαίνεις , τὸ | ||
| , ἠθέλησε δ ' αἵματος κοινοῦ πάσασθαι , τοὺς δὲ δουλώσας ἄγειν , τοῦτον πόλει τῇδ ' ἐκκεκήρυκται τάφῳ μήτε |
| πρὸς τύμβον , ἔνθα βουθυτεῖν μᾶλλον πρέπει ; ἢ τοὺς κτανόντας ἀνταποκτεῖναι θέλων ἐς τήνδ ' Ἀχιλλεὺς ἐνδίκως τείνει φόνον | ||
| ἔκλυσιν μόνην ἂν ἐλθεῖν τοῦδε τοῦ νοσήματος , εἰ τοὺς κτανόντας Λάϊον μαθόντες εὖ κτείναιμεν ἢ γῆς φυγάδας ἐκπεμψαίμεθα . |
| καὶ ἐς τοὺς ἑκατὸν σταδίους , ἐσθιέτω τὴν μίην μερίδα μούνην , καὶ ταύτης τῆς ἡμέρης περιπατησάτω τοὺς ἑκατὸν σταδίους | ||
| : καὶ ὄρνιθας τοὺς μὲν ἄλλους σιτέονται , περιστερὴν δὲ μούνην οὐ σιτέονται , ἀλλὰ σφίσιν ἥδε ἱρή . τὰ |
| ἐπισπέρχει δ ' ἀέκοντας φοιταλέῃ μάστιγι χορευέμεν : οἱ δὲ κελαινῷ τύμματι παιφάσσουσι μεμηνότες , ἄλλοτε δ ' ἄλλῃ κῦμα | ||
| : κινεῖσθαι : γράφεται κορυσσόμενοι . χορεύμενοι : περιφερόμενοι . κελαινῷ : μέλανι , μελανοποιῷ , θανασίμῳ . Τύμματι : |
| πολέμοιο τέτυκται . γαστέρι δ ' οὔ πως ἔστι νέκυν πενθῆσαι Ἀχαιούς : λίην γὰρ πολλοὶ καὶ ἐπήτριμοι ἤματα πάντα | ||
| ὑπ ' οὐδένων λέγουσιν ὑπερβιβάζοντες . οὐκ ἂν δύναιο γαστρὶ πενθῆσαι νέκυν . οὐκ ἂν φθάνοιμι τὴν μάχαιραν παρακονῶν . |
| ἐπὶ τῶν κυνῶν * ἐπήισε : διήγειρεν * ἐπώρινε : ἐφώρμησε , ἐποίησε ἐφώρμησε * ἀργός : ταχύς , ὁρμητικός | ||
| εἰ δὲ ἐπὶ τοῖς ἱππεῦσιν οἱ πεζοὶ καὶ τὸ ναυτικὸν ἐφώρμησε , τάχα ἄν τι μεῖζον ἐξήνυστο τῷ Πομπηίῳ . |
| μήσατο , πυρδαῆ τινὰ πρόνοιαν , καταίθουσα παιδὸς δαφοινὸν δαλὸν ἥλικ ' , ἐπεὶ μολὼν ματρόθεν κελάδησε , ξύμμετρόν τε | ||
| κατασκαφαὶ δόμων σείριαί τε νᾶες Ἑλλανίδες , αἳ κατὰ μὲν ἥλικ ' ὠλέσαθ ' ἥβαν νεῶν πολύανδρον : νᾶες δ |
| ἠμὲν δέμας ἠδὲ καὶ αὐδήν : τοῦτον σχολῆς τῆσδ ' ἐκκεκηρῦχθαι λέγω . Καὶ ὃς ἀναστάς : οἱ μὲν ἐκήρυσσον | ||
| : τὸν δ ' ἀθλίως θανόντα Πολυνείκους νέκυν ἀστοῖσί φασιν ἐκκεκηρῦχθαι τὸ μὴ τάφῳ καλύψαι μηδὲ κωκῦσαί τινα , ἐᾶν |
| λόγον ἔχον , ἀρετά . οὔτε γὰρ ἐν τούτοις ἐνδέχεται στάσιος ἐούσας ἐν ἀμφοτέροις τοῖς μέρεσιν ἀποτελεσθῆμεν ἀρετάν . καὶ | ||
| ὑποθήσεις τινὰ τῷ παρεόντι . Ἐπιμελεῖσθαι οὖν οὐ δεῖ περὶ στάσιος μισθοῦ : ἄχρηστον γὰρ ἡγεύμεθα ἐνθύμησιν ὀχλεομένῳ τὴν τοιαύτην |
| πόλιν ὄφρα κομίζοι , παῖδα δ ' ἑὸν σφετέροισι κασιγνήτοισιν ὄπασσε : βῆ δ ' ὅγε Μαιναλίης ἄρκτου δέρος ἀμφίτομόν | ||
| πολυμήλου , τόν ῥα μάλιστα Ἑρμείας Τρώων ἐφίλει καὶ κτῆσιν ὄπασσε : τῷ δ ' ἄρ ' ὑπὸ μήτηρ μοῦνον |
| Ἐπεὶ καὶ τοῦτο πηλίκον ἐστί , τὸ μὴ χωλεύειν τὴν ξυνωρίδα , μηδὲ τοὔνομα μὲν τῆς βασιλείας ἀμφοῖν ἐπικεῖσθαι , | ||
| Ῥώμης καὶ τῆς ἑσπερίας , φυλάττοις μὲν τῶν πόλεων τὴν ξυνωρίδα , φυλάττοις δὲ τῶν βασιλέων οἳ τὸ σὸν βούλημα |
| εἵνεκα δῶκε . Τῶν δ ' ἕτερον μὲν ἕλεσκεν ἀγαυοῦ Θησέος υἱός , ἄλλον δ ' ἠὺς Ἐπειὸς ἑὰς ἐπὶ | ||
| αἰὲν ἑῷ περὶ κάρτεϊ θύων . Τὸν δ ' ἄρα Θησέος υἱὸς ἐυφρονέων ἐν ἀέθλῳ πολλάκις ἐς κενεὸν κρατερὰς χέρας |
| ἐμοὶ σταθμῶν σημάντορες οἷσι μέμηλεν δεῦρο βόας ἀγέληθεν ἐὺ κρίναντας ἐλάσσαι , τόφρα κε νῆ ' ἐρύσαιμεν ἔσω ἁλός , | ||
| σάκος οὔτασε δουρὶ ἐγγύθεν , οὐδὲ διὰ πρὸ δυνήσατο χαλκὸν ἐλάσσαι ἂψ δ ' ἑτάρων εἰς ἔθνος ἐχάζετο κῆρ ' |
| . ] τῇ πολλοὶ πείσονται ὑπὲρ Λάχεσίν τε μόρον τε τοξοφόρων Μήδων , ὅταν αἴσιμον ἦμαρ ἐπέλθῃ . δῆλον μὲν | ||
| θέμιν ἁγνήν ⌋ ⌊ ἔκτεινεν ⌋ ⌊ Περσῶν ⌋ ⌊ τοξοφόρων βασιλεύς , ⌋ ⌊ οὐ φανερᾶς ⌋ ⌊ λόγχης |
| Ἕκτορα δῖον , Μυρμιδόνων ἐπί τε κλισίας καὶ νῆας ἱκέσθαι κτείνοντ ' Ἀργείους , κατά τε φλέξαι πυρὶ νῆας : | ||
| ν μεν [ [ φρονημα ] ? [ [ ] κτείνοντ ' ἀχ ? [ [ ] αρως ἔμελλε π |
| τὴν ἐκ τῶν ἁλῶν δύναμιν , φάρμακον ἐπιτήδειον γίγνεται ἐπεγείρειν πεπτωκυῖαν ὄρεξιν , ἀπορρύψαι τε καὶ ὑπαγαγεῖν τὸ κατὰ τὴν | ||
| ἐναργῶς ὠφέλησεν . ἐλάμβανε δ ' οὗτος τὴν κόπρον οὐδὲ πεπτωκυῖαν ἐπὶ τὴν γῆν : οὐ χαλεπῶς δὲ γίνεται τοῦτο |
| χρησμῶν Ἡρακλείην γῆν ἐν Σικελίῃ κτίζειν , φὰς τὴν Ἔρυκος χώρην πᾶσαν εἶναι Ἡρακλειδέων , αὐτοῦ Ἡρακλέος κτησαμένου . Ὁ | ||
| ἀποδεικνύοιμεν ἂν τούτῳ τῷ λόγῳ χρεώμενοι Αἰγυπτίοισι οὐκ ἐοῦσαν πρότερον χώρην . Ἤδη γάρ σφι τό γε Δέλτα , ὡς |
| ἀρχέτω δέ τις λόγου . [ ὡς ἀμφὶ τείχη καὶ ξυνωρίδας λόχων τάσσων ἐπέσχον πόλιν , ὅπως κλύοιμί σου κοινὰς | ||
| ἄνθρωποι , τέτρωρον βασιλέων , ποιητὴς ἂν εἴποι , δύο ξυνωρίδας ὁμηλίκων σχεδὸν ἑκατέρων καὶ ὁμοχρόνων , ἴσα βαινόντων , |
| ἐστιν ; εἶπεν : Ἵππου χρῄζει : ἄλλως γὰρ τοὺς ἀνταγωνιστὰς καταλαβεῖν οὐ δύναται . Εὐτράπελος κάπηλος εὑρὼν ταξεώτην ἐπὶ | ||
| ἔχειν . ὁ δὲ ἀνὴρ ὁ γενναῖος ἡγεῖται τοὺς πόνους ἀνταγωνιστὰς μεγίστους , καὶ τούτοις ἀεὶ φιλεῖ μάχεσθαι καὶ τὴν |
| παρώρμησε τὸν Ἡρακλέα ἐπὶ τὴν Ἰστρίαν γῆν πορεύεσθαι . θυμὸς ὥρμαινεν : διὰ τοῦτο προεθυμήθη παραγενέσθαι εἰς τὴν γῆν τοῦ | ||
| ἄλλους σφοὺς ἑτάρους δηίοισιν ἐπελθέμεν : ἂν δὲ καὶ αὐτὸς ὥρμαινεν πονέεσθαι ἀφ ' ἅρματος , οὕνεκ ' ἄρ ' |
| τὸν ἔχοντα καὶ ἐκφαίνει τὴν δειλίαν : πᾶσά τε ἐπιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς πανουργία , οὐ σοφία | ||
| ἀπρεπῆ καὶ ἐπιφανεστέραν ἔχοντα τὴν δειλίαν , πᾶσά τε ἐπιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς πανουργία , ἀλλ ' |
| φιλοσόφων , ἡ ὠκεανόβρυτος γλῶσσα , ὁ νέος θεηγόρος , Μελίσσῳ τὸ πλεῖστον ἀκολουθήσας κατὰ τὴν τέχνην ὡς καὶ θεὸς | ||
| Τελεσιάδα : τόλμᾳ γὰρ εἰκώς : οἱ μὲν οὕτω : Μελίσσῳ τῷ Τελεσιάδου βλαστήματι , ὡς ὄντος Τελεσιάδου πατρός . |
| καὶ κατὰ συγκοπὴν μολοβρὸς , περὶ τὸ μολεῖν ἐπὶ τὴν βορὰν , μέριμνα παρὰ τὸ μερίζω μέριδνα καὶ τροπῆ τοῦ | ||
| Ἀπομαγδαλιὰς ὥσπερ κύων ; Ὦ παμπόνηρε , πῶς οὖν κυνὸς βορὰν σιτούμενος μαχεῖ σὺ κυνοκεφάλῳ ; Καὶ νὴ Δί ' |
| πορθμὸν ἡμερώσαις . νῦν δὲ παρ ' Αἰγιόχῳ κάλλιστον ὄλβον ἀμφέπων ναίει , τετίματαί τε πρὸς ἀθανάτων φίλος , Ἥβαν | ||
| , άχάριν [ ! ! ! ! ! ] ? ἀμφέπων ] χρυσοπˈλόκοις [ ] [ εὔδοξα ] ? ? |
| κἂν μητέρα γραῦν κοπτομένην κἂν πατέρα πρεσβύτην τὴν οἰκείαν τίλλοντα πολιάν , τούτων οὐδὲν ἴσασιν ἐλεεῖν , κἄν τις αὐταῖς | ||
| οἰκείαν ἀνάγνωσιν . τί οὖν λέγει τὰ γράμματα ; εἰς πολιάν , φησίν , ἀφίκοιτο βασιλεύς : μακρὸν τῇ κρατούσῃ |
| σῇσι θεοπροπίῃσιν ἐνίσπες , εἰ καὶ ἐμοὶ τοιόνδε θεοὶ τελέουσιν ὄλεθρον οἷον Ἀλωιάδῃσι πατὴρ τεὸς ἐγγυάλιξε : φράζεο δ ' | ||
| τῶν ὀλέθρου ἀξίων . ἤγουν καταπόντισον . βάλλ ' ἐς ὄλεθρον : καὶ , βάλλ ' ἐς φθόρον : καὶ |
| , ξίφος χάλκεον , ἔγχεϊ χαλκείῳ , τῷ χέοντι τὴν ἀλκὴν καὶ τὴν δύναμιν τῶν ἀναιρουμένων . Ἢ πειστέον μοι | ||
| εἰκότως : ἔρημοι γὰρ τῶν ἀμυντηρίων ὄντες ἀφῃρῆσθαι καὶ τὴν ἀλκὴν πεπιστεύκασιν ἐν τῷ τέως . λέγονται δὲ καὶ φυλάττεσθαι |
| παρ ' Αἰσχύλωι ἐν Νεανίσκοις . καὶ καρτερικὸς καὶ πολεμικὸς ἀρείφατος . . . Α . : ἀφοίβαντον : ἀνακάθαρτον | ||
| Αἰσχύλῳ , οἷον ἐν Νεανίσκοις καὶ καρτερικὸς καὶ πολεμικός : ἀρείφατος : τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ παρὰ τὴν ἄρει δοτικὴν |
| τοῦ παιδὸς ἐλάνθανε βόσκων , τὸν δὲ ἑταιρήιον , ὡς φύλακον συμπέμψας αὐτὸν εὑρήκοι πολεμιώτατον . Παρῆσαν δὲ μετὰ τοῦτο | ||
| , ἤιε ἐς πόλιν ὁ βουκόλος , τῶν τινα προβοσκῶν φύλακον αὐτοῦ καταλιπών , ἐλθὼν δὲ ἐς τοῦ Ἁρπάγου ἀποδεικνύναι |
| , ὅς ῥα Πύλοιο ἄναξ ἦν ἠμαθόεντος : ὅ σφιν ἐυφρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν : ὦ φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ | ||
| ἀγγελίῃ Φινεὺς πέλεν . ὦκα δὲ τόνγε Αἰσονίδης , περιπολλὸν ἐυφρονέων , προσέειπεν : “ Ἦ ἄρα δή τις ἔην |
| καὶ οὐκ ἀποκρύψομαι . κατηγορίαι γίνονται τῆς ἀρχῆς ὑμῶν , Ἄππιε , πολλαὶ καὶ παρὰ πολλῶν : εἰ μὲν ἀληθεῖς | ||
| λέγεσθαι τὰ καλὰ καὶ συμφέροντα παρ ' ἀνθρώποις μᾶλλον , Ἄππιε , ἢ μηδαμῇ . ἀποδεδωκὼς δή σοι τὰ τοῦ |
| ἐπιπεσούσης οὕτως ἐκλήθη . Ματόας δὲ λέγεται ἐς τὴν Ἑλληνίδα γλῶσσαν ἄσιος . ὅτι πολλάκις περαιούμενοι οὐδὲν ἐπεπόνθεισαν . ὁ | ||
| γλωσσώδεις , μηδὲν δὲ πλέον τοῦ λαλεῖν δυναμένους : οὗτοι γλῶσσαν μὲν οὖν ἔχουσι , ἰσχὺν δ ' οὐδ ' |
| ' ἐπαινῶ μὴ καταισχύνειν ἐμέ , ὥραν ἐχούσας τήνδ ' ἐπίστρεπτον βροτοῖς . τέρειν ' ὀπώρα δ ' εὐφύλακτος οὐδαμῶς | ||
| τὸ εἰπεῖν μυσαρόν τι κατὰ τῶν ξένων εὐχερές ἐστιν . ἐπίστρεπτον ] τὴν ἐπιστροφῆς δεομένην ἢ τὴν ἐπιστρέφουσαν εἰς θέαν |
| καὶ νῦν δηλοῖ : οὐ γὰρ παρθένον τὴν θηλύπαιδα καὶ πολύανδρον λέγει , ἀλλ ' εὔμορφον αὐτὴν καλεῖ . ἥξει | ||
| , αἳ κατὰ μὲν ἥλικ ' ὠλέσαθ ' ἥβαν νεῶν πολύανδρον : νᾶες δ ' οὐκ ὀπισσοπόρευτον † ἄξουσιμ , |
| θήῃς , τοὺς δ ' ἔτ ' ἐᾶν πεδίον κάτα δηριάασθαι . αἲ γὰρ Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ | ||
| αὐτὸν ἀποκταμένοιο ἄνακτος εἷλεν ἄχος : κρατεροῖο δ ' ἐναντία δηριάασθαι Μέμνονος ὡρμήθησαν ἀν ' αἱματόεντα κυδοιμόν . Ὡς δ |
| κινήσοις ὄφρ ' ἂν ὑπεξερύγῃσι : ὡς ἂν ἐμέσῃ τὴν λώβην , δαμαζόμενος καὶ νικώμενος τῇ χειρί σου διὰ τοῦ | ||
| ἐς Ἀχαιούς , νῦν μὲν δὴ τοῦ πατρὸς ἀεικέα τίσετε λώβην . Ἦ , καὶ Πείσανδρον μὲν ἀφ ' ἵππων |
| ἂν ἐγὼν ἀπάνευθε νεῶν ἐθέλοντα νοήσω , αὐτοῦ οἱ θάνατον μητίσομαι . Ἐν δὲ ταῖς μάχαις ὃν μὲν τρόπον καὶ | ||
| ἂν ἐγὼν ἀπάνευθε νεῶν ἑτέρωθι νοήσω , αὐτοῦ οἱ θάνατον μητίσομαι , οὐδέ νυ τόν γε γνωτοί τε γνωταί τε |
| καὶ νόμιμον πρᾶξιν ἐνέφηνεν , εἰπών [ ψ ] ἀσπάσιοι λέκτροιο παλαιοῦ θεσμὸν ἵκοντο . ἐπὶ δέ γε τῆς οὔτε | ||
| ὣς ἔφαθ ' , ἡ δ ' ἐχάρη καὶ ἀπὸ λέκτροιο θοροῦσα γρηῒ περιπλέχθη , βλεφάρων δ ' ἀπὸ δάκρυον |
| ἔμεινε μόνος , οὔ τι ἑκὼν , ἀλλ ' ἵππος ἐτείρετο , τὸν βάλεν ἰῷ δῖος Ἀλέξανδρος , Ἑλένης πόσις | ||
| τοῖον γὰρ ὑποτρομέουσιν ἅπαντες : ἀλλ ' ἐμὸς ἔνδοθι θυμὸς ἐτείρετο πένθεϊ λυγρῷ . νῦν δ ' ἰθὺς μεμαῶτε μαχώμεθα |
| καὶ ὑπ ' ἰωγαῖς κοιταζόμενοι ] . * οἳ σκέπα μαιόμενοι , ἕως τοῦ ἀλευόμενοι νίφα λευκήν : τρισὶν ἀποκοπαῖς | ||
| μὲν οὐδ ' ὁπόσοι σκληρὸν βίον ἐστήσαντο ἀνθρώπων , σκοτίην μαιόμενοι σοφίην , οὓς αὐτὴ περὶ πυκνὰ λόγοις ἐσφίγξατο μῆτις |
| φοβοῦμαι . πέφρικα ] πτοοῦμαι . τὰν ὀλεσίοικον ] τὴν φθείρουσαν τοὺς οἴκους . θ Ξ τὰν ] τὴν τύχην | ||
| πλείων γίνηται διὰ τὰς ἐπομβρίας τότε τὴν ἔκστασιν συμβαίνειν οὐ φθείρουσαν μὲν ὅλως τὴν γεννητικὴν δύναμιν ἐξαλλοιοῦσαν δ ' εἰς |
| καὶ πάλιν : † ἐν Τροίᾳ ἄσειν † ταχέας κύνας ἀργέτι δημῷ , ἤγουν τῇ λιπαρᾷ καὶ λευκῇ σαρκί . | ||
| ἁπάντηι , ἄμβροτα δ ' ὅσς ' εἴδει τε καὶ ἀργέτι δεύεται αὐγῆι , ὄμβρον δ ' ἐν πᾶσι δνοφόεντά |
| δυνάμενοι , ἀλλὰ τὸν λογισμὸν προδόντες τῇ ἀγωνίᾳ , ἵσταντο τρομώδεις , δίκην ἀψύχων δένδρων τὴν τομὴν ἀναμένοντες . ἄλλοι | ||
| ἐστι τῶν θυμουμένων εὑρεῖν ἐρυθροτέρους , τοὺς δὲ ὠχροὺς καὶ τρομώδεις , τρομώδεις μὲν διὰ τὴν ἀσθένειαν τῆς δυνάμεως , |
| Μασσαλιητῶν θησαυρῷ , μέχρι τὸν μὲν χρυσὸν Ὀνόμαρχος ἐν τῷ Φωκικῷ πολέμῳ κατεχώνευσε , κεῖται δ ' ἡ βάσις . | ||
| τοὺς Παραποταμίους ἢ τὴν Παραποταμίαν περιμάχητα ὑπῆρξεν ἐν τῷ [ Φωκικῷ πολέμῳ ] , μίαν ἐχόντων ταύτην ἐμβολὴν [ εἰς |
| κείμενον : ἢν γὰρ τουτέων θάτερον ᾖ , καὶ μὴ μίσγηται ἡ γυνὴ τῷ ἀνδρὶ , καὶ κενωθῇ ἡ κοιλίη | ||
| ' ἄλλα πάντα περὶ τὸν ἄνθρωπον , ὅσῳ ἂν πλέοσι μίσγηται , τοσούτῳ ἠπιώτερα καὶ βελτίονα . Πάντων δὲ ἄριστα |
| περὶ τὴν κοίλην * ἠόνα * τῶν Δολόγκων καὶ τῶν Θρακῶν . τὰ δὲ περὶ τῆς λιθώσεως τῆς Ἑκάβης εἶπον | ||
| τοῦ Πείρεως , ὡς Μενέλεω . ἄδηλον δὲ εἰ τοῦ Θρακῶν ἡγουμένου ἢ ἑτέρου τινὸς ὁμωνύμου . . ῥέε δ |
| τὴν Νέστορος ἐντολήν , οὗτοι δὲ μετὰ ταῦτα . . πεπιθεῖν : . Α . . τὴν ἄρετ ' ἐξ | ||
| καὶ ἀπὸ στόματος φράσας ἃ χρήσιμα ἐνόμιζεν πρὸς τὸ ῥηϊδίως πεπιθεῖν μεγάλας φρένας Αἰακίδαο . ὁ μὲν οὖν Πρίσκος ἦλθε |
| ] γὰρ ἢ δίβαμος [ ἔρχεται ; δίπους ] [ μελαίνηι ] δασκ [ ἦ καί ] ? τι πρὸς | ||
| τ ' εἰθεῖάπαντα : πολλάκις μὲν ἐκ κακῶν ἄνδρας ὀρθοῦσιν μελαίνηι κειμένους ἐπὶ χθονί , πολλάκις δ ' ἀνατρέπουσι καὶ |
| εὐψυχοτέρους νομίζω τοὺς τὴν Εὐρώπην οἰκέοντας εἶναι ἢ τοὺς τὴν Ἀσίην : ἐν μὲν γὰρ τῷ αἰεὶ παραπλησίῳ αἱ ῥᾳθυμίαι | ||
| . Ἱππίης δὲ ἐπείτε ἀπίκετο ἐκ τῆς Λακεδαίμονος ἐς τὴν Ἀσίην , πᾶν χρῆμα ἐκίνεε , διαβάλλων τε τοὺς Ἀθηναίους |
| ὅταν ποτ ' ὀλώλῃ Ἴλιος ἱρὴ καὶ Πρίαμος καὶ λαὸς ἐυμμελίω Πριάμοιο . ” Πολυβίου δ ' αὐτὸν ἐρομένου σὺν | ||
| ἵππου δουρατέοιο μάλ ' ἀτρέμας ἔνθα καὶ ἔνθα πλευρὰ διεξώιξεν ἐυμμελίω ὑπ ' Ἐπειοῦ : βαιὸν δ ' ἐξανέδυ σανίδων |
| τῇ λήψει τοῦ δέρματος ἀροτριάσαι μετὰ τῶν πυριπνόων ταύρων ἐχόντων ἀδαμάντινον ἄροτρον καὶ σπείρειν ὀδόντας δράκοντος : ἐκ δὲ τῶν | ||
| στῦλος ἑδραῖός ἐστιν ἐν μέσῳ αὐτῆς , καὶ ὡς τεῖχος ἀδαμάντινον περικυκλοῦν αὐτήν . νῦν οὖν ἀναστάντες ἐξέλθατε πρὸ τοῦ |
| κεἴ τις ἄλλος προέστηκεν ἡμῶν κόλαξ . Ἡράκλεις , καὶ κέντρ ' ἔχουσιν . οὐχ ὁρᾷς , ὦ δέσποτα ; | ||
| κατὰ κέντρου , ἢ καὶ ὑποχθονίου , ἢ καὶ δύο κέντρ ' ἐφέπωσιν , μουνὰξ δ ' ἀμφότεροι κατεναντία τῇσιν |
| πρὶν ἀποθῶμαι πᾶν τὸ γεῶδες καὶ ἔνυλον καὶ πᾶσαν τὴν λήμην τῆς ψυχῆς καὶ καθαρὸς καὶ ἀυλότερος γένωμαι : ὁρῶμεν | ||
| καὶ Δημάδης δὲ ὁ ῥήτωρ ἔλεγε τὴν μὲν Αἴγιναν εἶναι λήμην τοῦ Πειραιῶς , τὴν δὲ Σάμον ἀπορρῶγα τῆς πόλεως |
| φωλεάς . ἀποβρυχίην : βαθυτάτην , βαθεῖαν , κρύφιον . ἀλεωρήν : καταφυγὴν , σκέπην , ἔκκλισιν . Γλαυκή : | ||
| ς ' ἄνωγα φράζεσθαι χρειῶν τε λύσιν λιμοῦ τ ' ἀλεωρήν . Οἶκον μὲν πρώτιστα γυναῖκά τε βοῦν τ ' |
| καί ῥά μιν ὡς βασιλῆα περικτίονες τίον ἄνδρες , Γλαύκου ἀποκταμένοιο καὶ οὐκέτι κοιρανέοντος , πάντες ὅσοι Φοίνικος ἕδος περὶ | ||
| οἱ ἔκπεσε χειρός . τοῦ δ ' Ὀδυσεὺς μάλα θυμὸν ἀποκταμένοιο χολώθη , βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ |
| , Ζεὺς ὁ κατὰ Σοφοκλέα μεγάλης γλώσσης κόμπους ὑπερεχθαίρων νόσῳ πεδήσας ἀπήνεγκε . τοῖς μὲν οὖν ἄλλοις πλάσμα τε ὁ | ||
| συνετοὺς , ἐπινοητικούς . εἷλε : ἐφόνευσεν , ἔλαβεν . πεδήσας : δεσμεύσας , μετασχὼν , νικήσας . Δαιτί : |
| καὶ τοιοῦτόν τινα ζῆλον ἐν τοῖς Ἕλλησιν , ὡς καὶ Ἰάονας ἑλκεχίτωνας [ εἰρῆσθαι ] καὶ κρώβυλον καὶ τέττιγα ἐμπλέκεσθαι | ||
| ἄλλος οὑτῶς [ ] ! ! [ [ ] αν Ἰάονας οὔτ ! [ [ κυδιάνειραν ] αε [ ! |
| πέλονται , ἀλλὰ τῷ , ὅς θ ' ἅμα νηῒ πολυκλήϊδι θαμίζων , ἀρχὸς ναυτάων , οἵ τε πρηκτῆρες ἔασι | ||
| εἰς Ἀΐδεω δόμον ἤλυθεν εὐρώεντα ψυχῇ χρησόμενος Θηβαίου Τειρεσίαο νηῒ πολυκλήϊδι , καὶ εἴσιδε πάντας ἑταίρους μητέρα θ ' , |
| ὅταν δὲ οὗτοι παραγένωνται εἰς τὸν πρῶτον περίβολον πρὸς τὴν Ἡδυπάθειαν καὶ τὴν Ἀκρασίαν , οὐχ ἑαυτοὺς αἰτιῶνται , ἀλλ | ||
| λέγειν παρεστηκότας τοὺς ἰχθύας , ἐπαγόμενον Ἀρχέστρατον τὸν γράψαντα τὴν Ἡδυπάθειαν , ἢ τῶν ἄλλων τινὰ ποιητῶν καὶ λέγοντα τὸ |
| ῥίψασπις ἦν ὁ Κλεώνυμος . εἶχον δὲ καὶ οἱ ἥρωες πανοπλίαν : ⌈ καὶ δῆλον ἐκ τῶν Δαιταλέων . Γ | ||
| ἐκεῖνος τοίνυν ὁ Θερσίτης ὁ τοιοῦτος εἰ λάβοι τὴν Ἀχιλλέως πανοπλίαν , οἴει ὅτι αὐτίκα διὰ τοῦτο καὶ καλὸς ἅμα |
| αἰσχρὸν παρεόντα καὶ ὠκυπόδων ἐπιβάντα ἵππων μὴ πόλεμον δακρυόεντ ' ἐσιδεῖν . Οἴ μοι ἀναλκίης : ἀπὸ μὲν Κήρινθος ὄλωλεν | ||
| κακόν . Πάντων μὲν μὴ φῦναι ἐπιχθονίοισιν ἄριστον μηδ ' ἐσιδεῖν αὐγὰς ὀξέος ἠελίου , φύντα δ ' ὅπως ὤκιστα |
| : φημὶ δ ' οὔ σε μανθάνειν . Ἐγὼ οὐκ Ἀτρείδας ἐκβαλόντας οἶδά με ; Ἀλλ ' ἐκβαλόντες εἰ πάλιν | ||
| δυσμενής : οὗτος δέ μοι φίλος μέγιστος , οὕνεκ ' Ἀτρείδας στυγεῖ . Δεῖ δή ς ' , ἔμοιγ ' |
| ὁμιλίας εὐκρατὲς καὶ πρόχειρον , ταχὺ μάλα τὴν ἄμαχον καὶ φοβερὰν καὶ τοῖς νοῦν ἔχουσι κολακείαν ὑποδύντες καὶ προβαλόμενοι καθάπερ | ||
| ἐν τῇ ἀγέλῃ . κυάναιγις ἐν ὄρφνᾳ : μέλαιναν καὶ φοβερὰν αἰγίδα ἔχουσα . αἰγὶς δὲ τὸ ὅπλον . κνώσσοντι |
| πράξεως καὶ καταγνόντων ἑαυτῶν φυγήν ” τὸ μὲν φυγάδων κεν ἐνίσποι „ Γραικὸς „ ὡς Καλλίμαχος εἴρηκεν ” ἀτὰρ κείνων | ||
| νῦν δ ' εἴη ὃς τῆσδέ γ ' ἀμείνονα μῆτιν ἐνίσποι ἢ νέος ἠὲ παλαιός : ἐμοὶ δέ κεν ἀσμένῳ |
| διπλῆν παρέχουσι χρείαν : ἔνθα μὲν γὰρ τάχους δεῖ , προθέουσι τῶν ὀπίσω σκελῶν , καὶ τῶν λοιπῶν τετραπόδων οὐχ | ||
| ῥηγμῖσιν ἐπειγόμενοι πελάουσιν : ἄλλοι δ ' αὖ μετόπισθε διωκόμενοι προθέουσι θηλυτέραις ἀγέλῃσιν , ἐπεὶ φιλότητος ἔρωτι ἑλκόμεναι σπεύδουσι μετ |
| ' οὐδεὶς γέρων γαμεῖν ἐθέλει γυναῖκα διὰ τοὔπος τοδί : Δέσποινα γὰρ γέροντι νυμφίῳ γυνή . Εἶτα διὰ τοῦτον ταῖς | ||
| δὲ μεγάλης Μητρός . θεῶν δὲ αὐτὰ τὰ ἀγάλματα , Δέσποινα καὶ ἡ Δημήτηρ τε καὶ ὁ θρόνος ἐν ᾧ |
| , ἤνπερ καὐτὸς ἐντεῦθεν περῶ πρὸς οἶκον , ἢ σοῦ κατθανὼν μενῶ μέτα . γνώμης δ ' ἄκουσον : εἰ | ||
| ἐγώ σοι τῶνδε διάδοχος δόμων , ὥστ ' οὐκ ἄτεκνος κατθανὼν ἄλλοις δόμον λείψειν ἔμελλες ὀρφανὸν διαρπάσαι . οὐ μὴν |
| τοσόνδε κρατῆρ ' ἐν δόμοις κακῶν ὅδε πλήσας ἀραίων αὐτὸς ἐκπίνει μολών . θαυμάζομέν σου γλῶσσαν , ὡς θρασύστομος , | ||
| : δεινά . πάντα μοι γέρων Κρόνοϲ [ παιδί ' ἐκπίνει τε καὶ κατεϲθίει , ἐμοὶ δὲ τούτων προϲδίδωϲιν οὐδὲ |
| μὲν γήθησε , τὸ δὲ πλέον εἰσέτι παίδων ἄχνυτ ' ἀποκταμένων . Ἄγε δ ' εἰς ἑὰ δώματ ' ἄνασσαν | ||
| , ὅτ ' ἄνακτα πελώριον ὕστατον ἄλλων ἤνυσε πῦρ ἀίδηλον ἀποκταμένων περὶ νεκρῷ ἵππων τ ' αἰζηῶν τε καὶ ἄλλ |
| , ὅπερ δηλοῖ τὸ τὸν ὄρρον φρίττειν . Αἰσχύλος : ἔλα δίωκε μή τι μαλκίων ποδί . . Ἱστορ . | ||
| ἀνελκέμεν : σύρειν . Μετά : εἰς . δέξατο : ἔλα , ἔβαλεν . Ἐλήλαται : κρέμαται , ἐκκρέμαται . |
| ἂν βούλοιτο μεγάλα πρὸς αὐτὸν διαφωνῆσαι τοὺς Κροτωνιάτας καί , δοκιμάζοντος αὐτοῦ μηδ ' ἱερεῖα τοῖς βωμοῖς προσάγειν , ἐκείνους | ||
| μήτε τοῖς ἐκ πονηρῶν ἀγαθοῖς ἕψεται τιμή , τοῦ νόμου δοκιμάζοντος ἕκαστον αὐτὸν ἐφ ' ἑαυτοῦ καὶ μὴ συγγενῶν ἀρεταῖς |
| : οὐ ποσὶ ῥινόκερως πίσυνος , πόδες ὅπλα λαγωῶν : πόρδαλις οἶδ ' ὀλοὴ παλαμάων λοίγιον ἰόν , καὶ σθένος | ||
| ποιητοῦ λέγοντος ποτὲ μὲν διὰ τοῦ ο στοιχείου , “ πόρδαλις ἠδὲ μέγας σῦς , ” ποτὲ δὲ διὰ τοῦ |
| ! ] [ ἔγωγε ] θαυμάζω ? [ ] ἐν θηρίοισι μᾶλλον ? ? ? ? [ ! ! ! | ||
| δ ' ἀντ ' αὐτοῦ τάμνουσα ἰχθῦς παρέχει βορὴν τοῖσι θηρίοισι . Τροφὴ μὲν δὴ αὐτοῖσι τοιαύτη ἀποδέδεκται . Τὸ |
| ἤνεγκαν ὅσον ἡμέραν μίαν αὐλίζεσθαι ; θρασεῖς τινες ὄντες καὶ ἀτάσθαλοι καὶ μικρὸν ἐρώτων φροντίζοντες . ὡς ἔγωγε , εἴ | ||
| τοὺς μηδὲν ἠδικηκότας σινόμενοι , οὗτοι δὲ ἀλαζόνες εἰσὶ καὶ ἀτάσθαλοι , οὔτε θέμιν εἰδότες οὔτε μέλον αὐτοῖς εἰ τὸ |
| φυγεῖν ἐφθόνουν . οὐδ ' αὐτοί πω πόλιν οὐδεμίαν ὧν δορὶ ἐλάβομεν , τοιαῦτα διεθήκαμεν οὐδὲ ἑτέρους ἐπυθόμεθα διαθεῖναι , | ||
| πατρός . Ὁ μὲν γὰρ αὐτὸν ἐννέπει : Τέκνον , δορὶ βούλου κρατεῖν μέν , σὺν θεῷ δ ' ἀεὶ |
| μύθων ἀγαθοὺς σοφίῃ τε μάλ ' αἰεὶ εὐπρεπέας τελέουσι καὶ ἡγητῆρας ἀρίστους παιδείης : τῶν δ ' αὖτε καὶ ἀλλοδαπῆς | ||
| εὐόλβους ἔργοις τε καὶ εὐκτεάνοισι τραπέζαις [ παίδων θ ' ἡγητῆρας ἢ αὐτῶν θῆκεν ἀνάκτων ] . ὥρῃ δ ' |
| τε μαρανθὲν ἀδηφάγον ἐξέλιπεν πῦρ : τὴν ἐγὼ ἁρπάξας ὀλοοῦ κατένωπα δράκοντος ἐστρέφθην . Μαίμησε δ ' ὀρεσκῴου μένος αἰνὸν | ||
| . Ἔρδει δ ' ἀλόχῳ πόσιν ἱμερόεντα . Ἔνθεν καὶ κατένωπα κελαινῆς ἀσπίδος ἔγνων καρτερὰ φάρμακα σεῖο , βροτοσσόε θέσκελε |
| τὰ γὰρ Πύθια ἐνίκησε καὶ τὰ Ὀλύμπια . ἐπαείροντι : ὑψοῦσι . μετεωροῦσιν . ὑμνοῦσιν . ματέρ ' ἀγλαόδενδρον : | ||
| . τῆς Ὀλυμπίας καὶ τῆς Πυθῶνος . ἤτοι στέφανοι . ὑψοῦσι , σεμνύνουσιν : οἱ γὰρ τοῦ πολίτου στέφανοι καὶ |
| : ἱστὸν δὲ στήσας ἀνά θ ' ἱστία λευκὰ πετάσσας ἧσθαι : τὴν δέ κέ τοι πνοιὴ βορέαο φέρῃσιν . | ||
| ἔξεστί μοι , καὶ δύναμαι , εἴ μοι δόξει , ἧσθαι καὶ πεφυλάχθαι ; Ἔξεστιν , εἴποις ἄν , καὶ |
| κέρας ἄκρον ἐρύσσας εἷλκεν ἐπικρατέως παντὶ σθένει , ὄφρα πέλασσεν ζεύγλῃ χαλκείῃ : τὸν δ ' ἐν χθονὶ κάββαλεν ὀκλάξ | ||
| δὲ βόεσσιν ἐοικότες ἐπτοίηντο οὕς τ ' ἄμοτον μεμαῶτας ὑπὸ ζεύγλῃ καὶ ἀρότρῳ τύψῃ ὑπὸ λαπάρην ταναοῖς ὑπὸ χείλεσιν οἶστρος |
| , καὶ ἐν ταύτῃ κατοικοῦντα λῄζεσθαι πολλοὺς τῶν παραπλεόντων . σπανίζοντας δὲ γυναικῶν περιπλέοντας ἁρπάζειν ἀπὸ τῆς χώρας γυναῖκας . | ||
| , : Ἀσπληδόνα δὲ ἐκλιπεῖν τοὺς οἰκήτοράς φασιν , ὕδατος σπανίζοντας : γενέσθαι δὲ τὸ ὄνομα ἀπὸ Ἀσπληδόνος τῇ πόλει |
| ἔλθοι , τό τε τεῖχος ἐπλήρουν λίθων καὶ τοὺς γέροντας ὥπλιζον , ὅπλων μὲν ἀποροῦντες , τὰ δὲ λάφυρα ἐκ | ||
| ἔτρεπον τὴν γνώμην : καὶ κατὰ τῶν ἐν ἱεροῖς χρημάτων ὥπλιζον τὼ χεῖρε : τούτων γὰρ ἑκάτερον ἰδίᾳ πλουσιώτατον ἀνέδειξε |
| ἀδελφόν σου φονεύσας τιμωρίαν ὑπόσχῃς τοῖς θεοῖς . τὴν γὰρ κακὴν νίκην , λέγω δὲ τὴν γινομένην ἀνόμως , τιμᾷ | ||
| εὐτυχὴς ἀνήρ . ἀναρπαξάνδραν δὲ τὴν ἀναρπάξασαν πολλοὺς τῶν ἀνδρῶν κακὴν μοῖραν , κατὰ μεταπλασμὸν τοῦ ἀναρπάξανδρος . [ Εὐριπίδης |
| ᾧ τῶν σωμάτων ἐξήρκει ἐπιμελεῖσθαι , εἰ ἰσχυρά τε καὶ ῥωμαλέως ξυμπεπηγότα , ἡμεῖς δὲ εἰς τὸν ἀγῶνα τῆς ἀρετῆς | ||
| ὁρμῆς ἀμαλδύνῃ τὸ ἄσχετον . Καὶ καθάπερ τις δεινὸς πολεμιστὴς ῥωμαλέως μὲν ἀμυνόμενος καὶ διωθούμενος τὸν ἀντίπαλον , κυκλωθεὶς δὲ |
| φέρειν κελεύω . Τί γὰρ οὐκ ἔνι ταύτῃ καλὸν ἀνδρὶ μετοικεῖν ; Σοφία , Πόθος , ἀμβρόσιαι Χάριτες τό τε | ||
| γὰρ ἡ γένεσις αὐτή τι ἀποφαίνεσθαι φύσιν ἔχει , οὔτε μετοικεῖν τις , ἐν ᾗ ἂν γένηται : ἀλλ ' |
| τῷ πέρατι Ἀμφιτρίτη καὶ Ποσειδῶν Σελήνη τε ἵππον ἐμοὶ δοκεῖν ἐλαύνουσα . τοῖς δέ ἐστιν εἰρημένα ἐφ ' ἡμιόνου τὴν | ||
| ἑλῶ τὸ κρατῶ καὶ τοῦ δέμνιον . ἐλεδεμνὰς βοὴ ἡ ἐλαύνουσα καὶ ἐγείρουσα ἀπὸ τῶν δεμνίων τὸν λαόν . ἐλεδεμνὰς |
| ταύταις Κεφαληνίαν αὐτὰς ἐκάλεσεν . ἐν γοῦν τῇ πρὸς τοὺς Ταφίους μάχῃ πρὸ τῆς συμβολῆς τοῦ πολέμου φησὶν * ὁ | ||
| τῷ Δουλιχίῳ φάναι , οἱ δὲ τῇ Τάφῳ , καὶ Ταφίους τοὺς Κεφαλληνίους , τοὺς δ ' αὐτοὺς καὶ Τηλεβόας |
| . λόχοισι : συντάξεσιν ἀνδρῶν . Κεκριμένοι : κεχωρισμένοι . ἐφείη : ἐπιπέμψοι , ἔμβαλε , πέμψεν . Ἀποτροπάδην : | ||
| ἐνεμάξατο φωτός , ῥεῖα δέ κεν θανάτοιο καὶ αὐτίκα μοῖραν ἐφείη . Εἰ δ ' ἄγε , καὶ κέντρῳ κεκορυθμένον |
| καὶ κηδεστῶν καὶ ἐκγόνων καὶ θυγατέρων καὶ φείσασθαι συγγενοῦς καὶ μιαροῦ πολέμου ἢ πρώτας ἀνελεῖν , αἳ τὴν αἰτίαν ἔχουσι | ||
| γε κακός , καθαρὸς δὲ ὁ ἐναντίος , παρὰ δὲ μιαροῦ δῶρα οὔτε ἄνδρ ' ἀγαθὸν οὔτε θεὸν ἔστιν ποτὲ |
| ὡς σύ τε ὁ γεωργὸς οὐκ ἀμελήσαις ἥ τε ἄρουρα δέξαιτο εὖ καὶ καλῶς τὸ σπέρμα . τούτοις ὑπερφυῶς χαίρων | ||
| ὀφθῆναι ἢ λιπὼν τάξιν ἢ ὅπλα ἀποβαλὼν ἧττον ἂν δήπου δέξαιτο ἢ ὑπὸ πάντων τῶν ἄλλων , καὶ πρὸ τούτου |
| Ὁ δὲ τοῦ Βασιλάκη ἀδελφὸς Μανουὴλ ἐπὶ λόφου τινὸς ἀνελθὼν ἐπερρώννυε τὸ ἔτι τῆς φάλαγγος συνιστάμενον , διαρρήδην βοῶν Βασιλάκη | ||
| ξυμβάντα . Σπουδῇ δὲ ὁρῶν τοὺς Σμυρναίους ἁπάντων ἁπτομένους λόγων ἐπερρώννυε καὶ σπουδαιοτέρους ἐποίει , φρονεῖν τε ἐκέλευεν ἐφ ' |
| ' ἅμ ' ἀγρομένοισι Θέτις κυανοκρήδεμνος θῆκεν ἄεθλα φέρουσα καὶ ὀτρύνεσκεν Ἀχαιοὺς αὐτίκ ' ἀεθλεύειν : τοὶ δ ' ἀθανάτῃ | ||
| μιν ἔνδοθεν αἰδώς : αἰδοῖ δ ' ἐργομένην θρασὺς ἵμερος ὀτρύνεσκεν . τρὶς μὲν ἐπειρήθη , τρὶς δ ' ἔσχετο |
| θηρίον : πέλωρον δὲ καὶ πελώριον τὸ μέγα ἀπὸ τοῦ πέλας εἶναι ὤρας καὶ φροντίδος : τῶν γὰρ μεγάλων πάντων | ||
| χαλεπώτερον ἢ τυράννοις . διαλέγεσθαι ἄμεινον ἑαυτῷ μᾶλλον ἢ τοῖς πέλας . ἐλεύθερον ἀδύνατον εἶναι τὸν πάθεσι δουλεύοντα καὶ ὑπὸ |
| ταρφέα κινυμένοιο πέλει κτύπος , ἀμφὶ δὲ χαῖται ῥώοντ ' ἐσσυμένοιο , κάρη δ ' εἰς ὕψος ἀείρει φυσιόων μάλα | ||
| Βοῇ δ ' ἀμφίαχεν ἄστυ καί τινος αἰζηοῖο διὰ φλογὸς ἐσσυμένοιο φθεγγομένου : τοὺς δ ' ἔνδον ἀμείλιχος Αἶσα δάμασσεν |
| ὤμου ἀπὸ βριαροῖο κεκομμένη ἄορι λυγρῷ χεὶρ ἔτι μαιμώωσα ποτὶ κλόνον ἔγχος ἀεῖραι μαψιδίως : οὐ γάρ μιν ἀνὴρ εἰς | ||
| ' ὅσον τὸ τέως ἐστὶ χολή , τριταϊκὸν ποιεῖται τὸν κλόνον καὶ περίψυξιν . γίνεται μελαγχολικὸς καὶ ἀπὸ τοῦ ἀπογεωθέντος |
| ἀμυνέμεν Ἀργείοισι : τόν ῥα τότ ' Αἰνείας ἁπαλὴν ὑπὸ νηδύα τύψας νοσφίσατ ' ἐκ θυμοῖο καὶ ἡδέος ἐκ βιότοιο | ||
| . . . . . . . . . . νηδύα πλησάμενοι πολυχανδέα , πάντ ' ἐπιόντες αἷμα μέλαν πίνουσιν |
| τὸ ἀγαθὸν μὴ δυνάμενος : ὥστε κἂν γέρων τις εἴη ἐμπαθῶς ἔχων , οὐδὲ οὗτος οἰκεῖος ἀκροατὴς τούτων τῶν λόγων | ||
| σώζεσθαι τὸ λογιζόμενον ἡμῶν καθαρὸν καὶ ἀδιαλώβητον . οἱ γὰρ ἐμπαθῶς ζῶντες οὐκ εἰσὶν ὅπερ εἰσίν , ἤτοι νοεραὶ ψυχαί |
| γεννῶνταϲ , εἰ κατὰ πυρὸϲ ἐπιτεθεῖεν , ἐκόμιϲα ἐκ τῆϲ κοίληϲ Ϲυρίαϲ πληϲίον τῆϲ Ἱεριχῶ ἐν τῷ λόφῳ γεννωμένουϲ τῷ | ||
| διαλλάττει τῆϲ μὲν ἐπωμίδοϲ , ὅθεν ἡ ἔκπτωϲιϲ γέγονεν , κοίληϲ φαινομένηϲ , ὡϲ ἐπὶ τοῦ παραρθρήϲαντοϲ ἐλέγομεν ἀκρωμίου , |
| πρός τινων ὁδοιπόρων . Ἤκουσα κἀγώ : τὸν δ ' ἰδόντ ' οὐδεὶς ὁρᾷ . Ἀλλ ' εἴ τι μὲν | ||
| αὖ κατὰ μοῖρ ' ἔλαβεν μέλανος θανάτοιο , αὐτίκ ' ἰδόντ ' Ὀδυσῆα ἐεικοστῷ ἐνιαυτῷ . τὸν δὲ πολὺ πρῶτος |
| κάρη παρὰ δαῖτα πυκάζου παντοδαποῖς , οἷς ἂν γαίης πέδον ὄλβιον ἀνθῇ , καὶ στακτοῖσι μύροις ἀγανοῖς χαίτην θεράπευε , | ||
| ἐς Αἴτναν , ἔνθ ' ἀναπεπταμέναι ξείνων νενίκανται θύραι , ὄλβιον ἐς Χρομίου δῶμ ' . ἀλλ ' ἐπέων γλυκὺν |
| ἔτι παντοίης μούσης ἐπιίστορας ἄνδρας τεύχουσιν , μολπῇσί τ ' ἀγαλλομένους καὶ ἀοιδῇ . * * * * * * | ||
| οὐ θέμις εὑρεῖν . Τῷ δ ' αὐτῷ καὶ πρόσθεν ἀγαλλομένους ἐπὶ δώρῳ υἷά τε Λητοΐδης ἀκεσίμβροτον ἀθανάτοισιν ἷξεν ἄγων |