| καὶ τῆς τῶν ὀμμάτων ταραχῆς ὑποτυφομένην ὀργὴν καὶ ἀνεσκόπει καὶ διηρεύνα ἑαυτὸν πάντῃ καὶ πρὸς πάντα μικρά τε αὖ καὶ | ||
| καταβήσεσθαι καὶ θεὸν ἐξ οὐρανοῦ ἀντεραστήν . καλέσας τοίνυν Φωκᾶν διηρεύνα “ τίνες εἰσὶν οἱ νεανίσκοι καὶ πόθεν ; ἆρά |
| . Μνησίθεος δὲ δὶς τῆς ἡμέρας ἐμέτῳ χρῆσθαι παραινεῖ μὴ ἐφιστάς , ὅτι διὰ τῶν ἐμέτων διαφθορὰ γίνεται μᾶλλον , | ||
| ἔννεπε δ ' ἀντίον ὁρμαίνων : φροντίζων καὶ τὴν διάνοιαν ἐφιστάς . ὁ δὲ λόγος : οὐχ ὑπερέθετο στοχάζεσθαί , |
| ” ἀπιστούντων δὲ τῶν Μιντουρναίων καὶ τὸν λόγον ὑπονοούντων λοχαγὸς ἐπέγνω διαθέων καὶ τὴν κεφαλὴν ἀπέτεμε , τὸ δὲ λοιπὸν | ||
| , τοῦ γένους τὴν λαμπρότητα θολώσας δυσγενείᾳ . ὡς οὖν ἐπέγνω κύουσαν ὅσον οὐδέπω ταύτην , καθῆστο καιροφυλακῶν , τὸν |
| ἡ γυνή ς ' ὕβριζε ; θεός τίς ς ' ἠλέησε ἀλλήλους δ ' ἐλήϊσαν † ὅδ ' ἐγὼ Χίρων | ||
| εἰς αἴνιγμα πέσῃ , σαφέστερον ἐρῶ . Προκόπιος εὖ ποιῶν ἠλέησε Διονύσιον ὁρῶν αὐτὸν ἐν πενίᾳ μετὰ τὸν τοῦ πατρὸς |
| ἀκριβοῦς δέ τινος ἐπιμελείας δεόμενον : οὐ γὰρ ἂν τοσαῦτα ἔβλαπτεν ἡ διαβολή , εἰ μὴ πιθανόν τινα τρόπον ἐγίνετο | ||
| τέλη πάντως πελιδνόν . ταῦτα γὰρ ποιῶν οὐ μόνον οὐκ ἔβλαπτεν , ἀλλὰ καὶ ἔκτεινεν , ἐπειδὴ καὶ ὁ πυρετὸς |
| μόνοις συνδεῖται . ἔχει δ ' ὕλας οἰκείας , ἃς ἕλξειν ἤμελλε παρὰ τῆς μήτρας , αἷμα καὶ πνεῦμα διὰ | ||
| διωλόμεσθ ' : ἄεπτ ' , ἄναξ , πάσχομεν . ἕλξειν ἔοιχ ' ὑμᾶς ἐπισπάσας κόμης , ἐπεὶ οὐκ ἀκούετ |
| μειράκιον ἐδίωκε : καὶ ὁ σῦς ἐπιστρέφει τὴν γένυν καὶ ἀντιπρόσωπος ἐχώρει δρόμῳ , καὶ τὸ μειράκιον οὐκ ἐξετρέπετο , | ||
| γείτονα γαίης . καὶ δρόμον ἰσοκέλευθον ὀπιπεύουσα τοκῆος , παρθένος ἀντιπρόσωπος ἐλαύνεται οὐδ ' ἀπολήγει λοξὰ παραΐσσουσα : φιλαγρύπνοιο δὲ |
| ἄκαιρος μετριοφροσύνη ; Ἀλλ ' εἴ τι ἐμοὶ πείθῃ , σπεῦσον ὡς τάχιστα ταῖς συμβουλαῖς πεισθῆναι τοῦ βασιλέως καὶ ἀδελφοῦ | ||
| ἢ ἐπᾳδουσῶν . εἰ δύνασαι εἰς φιλίαν αὐτοὺς ἀγαγεῖν : σπεῦσον . κυρίως γὰρ ἐπῳδαὶ λέγονται αἱ διὰ τῶν ἐπικλήσεων |
| ὃν εἴρηκεν : ὥρα οὖν σοι ἀφυπνίσαντι ἀποτελεῖν αὐτόν . ἀνακουφίσας οὖν τὴν κεφαλὴν ὁ Ἀπολλώνιος „ καὶ μὴν ὅσον | ||
| Τοιούτοις ῥήμασιν ὁ μιαρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος τοῦ μειρακίου τὴν ψυχὴν ἀνακουφίσας καὶ μεστὸν ποιήσας ἐλπίδος καὶ φόβου καὶ πολυπραγμοσύνης , |
| τῆς μάχης . Κῦρος Πέρσας ἀποστῆναι Μήδων ἔπεισεν ὧδε . δείξας χωρίον αὐτοῖς ἀργὸν καὶ ἀκανθῶδες ἐκέλευσεν ἡμερῶσαι : οἱ | ||
| καὶ τὸ ἓν καὶ τῶν ὑπὸ τὸ ἓν ἕκαστον . δείξας δὲ πῶς ἀφ ' ἑνός ἐστι καὶ πρὸς ἓν |
| ἀπαγάγοι . καὶ ἐγὼ τοιαῦτα πεπυσμένος τῆς ἐπιούσης νυκτὸς διέπλευσα Μέγαράδε . Πολεμάρχῳ δὲ παρήγγειλαν οἱ τριάκοντα τοὐπ ' ἐκείνων | ||
| . παρακαλέσας γὰρ αὐτοὺς μικρὰ προσέχειν ἤρξατο διηγεῖσθαι , ὡς Μέγαράδε ἀπιὼν μισθώσαιτο ὄνον , καύματος δὲ ἐν τῇ ὁδῷ |
| καὶ δέχεσθαι τοῖς ὅροις τὴν βλοσυρὰν ἀρχήν : καὶ τὸν δείσαντα εἰπεῖν ἀπολωλέναι τὸν καιρὸν τῇ χάριτι καὶ εἶναι τοῦ | ||
| μάχης λέγεται βασιλέα θηεύμενον τρὶς ἀναδραμεῖν ἐκ τοῦ θρόνου , δείσαντα περὶ τῇ στρατιῇ . Τότε μὲν οὕτω ἠγωνίσαντο . |
| ἢ πρὸς τὸ ἀπέπνευσε . Ζαμενὴς δὲ ἡ μανικωτάτη : ἀπέκτονε γὰρ τοὺς αὑτῆς παῖδας καὶ τὸν ἀδελφὸν ἄψαρτον . | ||
| Νεμέας , Ἀφέσας τις ὤν Θεσσαλίας . . . . ἀπέκτονε : κτείνω κτενῶ , ὁ μέσος παρακείμενος ἔκτονα καὶ |
| συγγνώμῃ , ὅτι θεασάμενος ὥρμησα , κατασχεῖν τῆς ἐπιθυμίας οὐκ ἴσχυσα , βουλεύσασθαί τι τῶν χρησίμων οὐ δεδύνημαι : εἰ | ||
| τὸ ἀπατηλὸν καὶ εὐπαράγωγον φύσει τῶν αἰσθήσεων , αἷς μόλις ἴσχυσα ἐπιβῆναι . Μῖσος μὲν δὴ τοῦ λεχθέντος δρασμοῦ γέγονεν |
| , ὥστ ' ἠφανίζοντο τῷ πολλῷ καὶ περιῆν ἡ τοῦ ἀγανακτοῦντος βοή . Ὀλίγα δὲ τούτοις ἔτι προσθέντος τοῦ Λαρκίου | ||
| διαιτητῇ ἀκινδύνως καὶ ἀναισχύντως μαρτυροῦσιν ὅ τι ἂν βούλωνται . ἀγανακτοῦντος δέ μου καὶ σχετλιάζοντος , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , |
| τούτου τυχεῖν : † ἀκούσας Ὀδυσσεὺς τῆς Ἑκάβης εἰπούσης τῇ Πολυξένῃ : ὦ τέκνον , πρόσπιπτε Ὀδυσσεῖ λαβοῦσα τῆς δεξιᾶς | ||
| ὥρᾳ λαμπρός . ἐγὼ μέν , εἰ μὴ πολλὴν εὐκοσμίαν Πολυξένῃ συνῄδειν , ᾤμην ἂν αὐτὴν ἐρᾶν τοῦ νεανίσκου : |
| εἴης ἂν καθῃρηκὼς , αὐτὴν Περσῶν ἰδέαν ταυτηνὶ τοῦ σώματος μιμησάμενος : εἶτ ' ἀπείρατον τῆς αὐτοῦ ταύτης ἀσελγείας μηδένα | ||
| δόλῳ ἐτελεύτησε τὸν βίον , ὃς , τὴν τοῦ δεσπότου μιμησάμενος χεῖρα , γράφει πρός τινας τῶν φίλων περὶ σφαγῆς |
| Καλλίμαχος ἔφη , γράψας : „ τῷ γ ' ἐμῷ δοκῷ „ , ἤγουν τῇ ἐμῇ δοκήσει . καί τις | ||
| μᾶλλον εἰπεῖν “ καὶ τὴν δοκὸν προσθείς ” . τῇ δοκῷ ] τῷ ἀντιβάτῃ . προσκύλιε : οὐκ εἶπε “ |
| καὶ τόδε τῇ προτεραίᾳ διεδέδοτο ὡς πρὸς ἀνίσχοντα τὸν ἥλιον ἀσπασάμενος , ὥσπερ ἀμέλει καὶ τοὺς Βραχμᾶνάς φασι ποιεῖν , | ||
| μοι ποτὲ δοῦλος . ” ταχὺ πρὸς τοῦτον ἀπιὼν καὶ ἀσπασάμενος καὶ παρακαθισάμενος , “ Ἔδωκα , ” ἔφην , |
| ἀπὸ τοῦ Πολυδεύκους μᾶλλον ἥρμοσται , τὰς ὁρμὰς τῶν νοημάτων ἐκλύων τοῖς τῆς ἑρμηνείας ῥυθμοῖς . ἀκροασάμενος δὲ καὶ Ζήνωνος | ||
| σὺν τοῖς οἰκέταις ἐκφυγὼν τῆς πόλεως διώδευε τὴν Ἰταλίαν , ἐκλύων τε δεσμώτας καὶ συνάγων τοὺς ἀποδιδράσκοντας καὶ πολίχνια δῃῶν |
| ὁντινοῦν . Πρόσφατον : καὶ περὶ τούτου πολλὴν διατριβὴν ἐποιησάμην ἐπισκοπούμενος , εἰ μόνον λέγεται πρόσφατος νεκρὸς καὶ μὴ πρόσφατον | ||
| ' ἄν σοι φράσαι : ἔγνωκα δ ' οὖν οὕτως ἐπισκοπούμενος , εἶναι μανιώδη πάντα τἀνθρώπων ὅλως , ἀποδημίας δὲ |
| ] φεῦ ἕνεκα τῶν καλλίστων καὶ γενναιοτάτων ἀνδρῶν , οὓς ἀπώλεσε . τὸ γὰρ κεδνῆς ἀρωγῆς καὶ ἐπικουρίας στρατοῦ οὐδὲν | ||
| ἄλλως : ἡ ἔννοια : σωθεὶς δὲ ἀπὸ τῆς φυγῆς ἀπώλεσε τοῦ Ἐτεοκλέους τὸ πνεῦμα : ὃ καὶ μᾶλλον . |
| πυρὸς ἀνωτέρω γίγνεται καὶ τῆς οὐρανίου θειότητος τυγχάνει καὶ τὸν ὑπερουράνιον πολλάκις βλέπει τόπον , συμπαραστατεῖ τε τῷ τῶν ὅλων | ||
| ἃ οὗτος εἴρηκε . σκόπει γάρ : „ Τὸν δὲ ὑπερουράνιον τόπον οὔτε τις ὕμνησέ πω τῶν τῇδε ποιητὴς οὔτε |
| ἔκγονον αὐτοῦ τοῦ ἀγαθοῦ κομίσασθε . εὐλαβεῖσθε μέντοι μή πῃ ἐξαπατήσω ὑμᾶς ἄκων , κίβδηλον ἀποδιδοὺς τὸν λόγον τοῦ τόκου | ||
| πολὺ ἐντιμοτέραν καὶ ἐπ ' ἀγαθοῖς διαπρεπεστέραν φανῆναι . οὐκ ἐξαπατήσω δέ σε προοιμίοις ἡδονῆς , ἀλλ ' ἧιπερ οἱ |
| ὀργισθεῖσαι ἀνεῖλον τοὺς ἑαυτῶν ὁμευνέτας : μόνη δὲ ἡ Ὑψιπύλη ἔσωσε τὸν ἑαυτῆς ἄνδρα Θόαντα . ὅθεν τὰ μεγάλα κακὰ | ||
| τό γε παράδοξον , οὐκ ἀπέκτεινεν ἄνθρωπον , ἀλλ ' ἔσωσε λύκος , οὐκ ἀτιμασάντων τῶν θεῶν † ὅσον οὐδὲν |
| μὴ τρέπεσθαι τὸ θεῖον , οὔτε τὸ ἐνεθυμήθη οὔτε τὸ ἐνενόησεν δηλωτικὰ μεταμελείας ἐστίν : [ τὸ δὲ θεῖον ἄτρεπτον | ||
| , ὅτι δεῖ πράττειν πάντα κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον , ἐνενόησεν ὅτι καθόλου μὲν τοῦτο εἴρηται , οὐκ ἀκριβῶς δέ |
| ἔτι ὑγιῆ εἶναι . Ἢν δὲ μὴ ἴῃ ὀδμὴ , θαρσύνειν : κἀπειδὰν μέλλῃ εὕδειν , προστιθέσθω τὸ αἰγύπτιον ἔλαιον | ||
| ὕπνον καί οἱ δόξαι ἐν τῇ ὄψι ἐπιστάντα τὸν θεὸν θαρσύνειν ὡς οὐδὲν πείσεται ἄχαρι ἀντιάζων τὸν Ἀραβίων στρατόν : |
| σοί φημι : τὸ πᾶν ἐστιν ἀήρ , καὶ οὗτος πυκνούμενος καὶ συνιστάμενος ὕδωρ καὶ γῆ γίνεται , ἀραιούμενος δὲ | ||
| τὸν ἐν τῷ ἀπευθυσμένῳ : ἐκεῖνος γὰρ ἐκ τῆς ψύξεως πυκνούμενος , οὐκ ἐνδίδωσι τῇ κόπρῳ κενωθῆναι , καὶ ἐκείνη |
| ἀκολασίαν κατηγορῆται , τὴν κοινὴν πασῶν ἐπικαλεῖται μαρτυρίαν . καὶ ἄγγελον μετὰ νῆα : ἀντὶ τοῦ ἐπὶ τὴν ναῦν . | ||
| κάλλιστον ἀναγιγνώσκοντα τὰς Βάκχας οἶμαι τοῦ Εὐριπίδου , κατὰ τὸν ἄγγελον δὲ ἦν τὸν διηγούμενον τὰ τοῦ Πενθέως πάθη καὶ |
| ἐξέβαλον καὶ τῶν ἐπιφανῶν τοὺς μὲν ἐβασάνισαν , τοὺς δὲ ἐφυγάδευσαν ἀφελόμενοι τὴν οὐσίαν αὐτῶν , τοὺς δὲ ἀπέκτειναν ἀκρίτους | ||
| ἀπέκτειναν , τὸν δ ' , ἐπεὶ οὐχ ὑπέμεινεν , ἐφυγάδευσαν . Οἱ δ ' αὖ Θηβαῖοι καὶ αὐτοὶ φοβούμενοι |
| γὰρ τοὺς βοηθοῦντας τῶν κερδαινόντων εἶναι νομίζων οὐδέποτε παύσομαι . Εἰδὼς μὲν τὸ μέγεθος τῆς λύπης , ᾧ κατείλημμαι , | ||
| ὑμᾶς ἀφιξόμεθα καὶ εἴ τι ἔχομες βέλτιον ποιέειν ποιήσομες . Εἰδὼς ὅπως εἶχες πρὸς Σωκράτην ζῶντα καὶ πρὸς ἡμᾶς τοὺς |
| ἐνῆμμαι . ἐπείθετο ] καταπειθὴς ἐγίνετο . , κατεπείθετο . ἐπείθετο ] ἡ γυνή , ἐμοὶ παραινοῦντι τοιάδε . ἵππερόν | ||
| ἐν τῷ ἐγκρατεῖ τὸ ἐπιθυμητικὸν πρὸς ἀπόλαυσιν τῶν ἡδέων ἐρεθιζόμενον ἐπείθετο ἂν τῷ λόγῳ τῆς τοῦ ἡδέος ἀπείργοντι ἀπολαύσεως . |
| καὶ τέλος οὕτω διελύθη . Γίνεται δὲ χειμὼν Δάφνιδι καὶ Χλόῃ τοῦ πολέμου πικρότερος : ἐξαίφνης γὰρ περιπεσοῦσα πολλὴ χιὼν | ||
| Νύμφαι καὶ Πὰν κατέδραμεν εἰς τὸ πεδίον καὶ περιπλακεὶς τῇ Χλόῃ [ καὶ ] λιποθυμήσας κατέπεσε . Μόλις δὲ ἔμβιος |
| καὶ ἀφεὶς καὶ ἀπαλλάξας , τίν ' ἂν ἑαυτὸν αἰτίαν αἰτιασάμενος τῶν αὐτῶν πάλιν εἰκότως δικάζοιτο ; οὐδεμίαν δήπου . | ||
| , ἣν μετὰ τούτου τοῦ χρηστοῦ πάντας εἰσέπραξεν ὑμᾶς . αἰτιασάμενος γὰρ Εὐκτήμονα τὰς ὑμετέρας ἔχειν εἰσφοράς , καὶ τοῦτ |
| καὶ βασιλείαν τὴν τότε . τεκμήριον δέ , πλείω μὲν ἀφῆκε δάκρυα καλούμενος ἐπ ' αὐτὴν ἐχόμενος τῆς ἐν ἀκροπόλει | ||
| φιλαλλήλων ; τίνος μελῳδοῦ πρὸς τὸν ἦχον ὑπνώσεις ; ” ἀφῆκε τὸν πέρδικα , καὶ γενειήτην ἀλεκτορίσκον συλλαβεῖν ἐβουλήθη . |
| . . ματαίως ἀνύσαι τὴν τῆς κατασκοπῆς πορείαν . . ματαιοπονεῖν ἐν τῇ ὁδῷ . . . ληφθῶ δόλῳ ] | ||
| , τοὺς καὶ οὕστινας πέποιθα καὶ θαρρῶ μὴ ματᾶν καὶ ματαιοπονεῖν ἐν τῇ ὁδῷ , τουτέστι μὴ μάτην ἀπελθεῖν , |
| ἐν τούτοις . Ἔλθωμεν οὖν καὶ σαφηνίσωμεν τὸν κανόνα . Εἰς ας εἶπε διὰ τὰ ἔχοντα ἄλλο φωνῆεν , οἷον | ||
| ' στ ' ἀποθανεῖν ; Εὖ ἴσθ ' ὅτι . Εἰς χοιρίδιόν μοί νυν δάνεισον τρεῖς δραχμάς : δεῖ γὰρ |
| , ὥσπερ εἴρηται , ψυχὴν ἐναντίαν καὶ ἀντίπαλον τῷ ἀγαθουργῷ προσεῖπε . . . . , : καὶ ὅτι τὰ | ||
| παιδὸς οἱ ψυχικοὶ τόνοι μαλθακώτεροι . διὸ καὶ τέκνον αὐτὸν προσεῖπε , τὸ δ ' ἐστὶν εὐνοίας καὶ ἡλικίας ὄνομα |
| . εἶτα ῥητῶς εἰπὼν ὡς κατέχοντος τὴν Μακεδόνων ἀρχὴν Ἀρχελάου προβὰς γράφει τάδε : καὶ Περικλέα τοῦτον τὸν νεωστὶ τετελευτηκότα | ||
| ἐτάττοντο . Ἡρόδοτος ἐπὶ Κροίσου τύραννος δὲ ἐθνέων , καὶ προβὰς τελευτήσαντος δ ' Ἀλυάττεω διεδέξατο τὴν βασιλείαν . τροχὸς |
| καὶ φάσματα ἡρώων τῇ γυναικὶ ὀφθῆναι : ἃ δὴ πάντα φοβηθεῖσα ἀπέστη ἔργων ἀνηκέστων , ὁμολογίην πικρὴν ποιησαμένη , καὶ | ||
| ὑπὲρ τὴν ἀξίαν ἐλάλησεν : ἱκανὴν γὰρ ἡμῖν τιμωρίαν ἔδωκεν φοβηθεῖσα ἐπὶ τῇ παιδί . χαίρωμεν οὖν τῷ γάμῳ . |
| ἤχθη κατὰ πρόσωπον τοῦ τυράννου . ὁ δὲ τὴν μορφὴν ἀλλοιώσας , ἐμβριθέστερόν τε μᾶλλον ἢ πρότερον εἶχε πρὸς αὐτὸν | ||
| καὶ οὔτ ' ἐσθῆτα ἀλλάξας οὔτε τὸ τῆς ὄψεως γαῦρον ἀλλοιώσας οὔτε φρονήματός τι ὑφέμενος , ὡς εἶδεν ὀρθὴν καὶ |
| , οἱ Γίγαντες ἐβασίλευον : ἐλθὼν δὲ ὁ Ζεὺς καὶ καταβαλὼν τούτους , ἐβασίλευσεν . : πελώρια ] Ἔθη τὰ | ||
| ἐγὼ δ ' ἔφη ἄνδρες Τρίτωνες , ὑπὸ τοῦ δέους καταβαλὼν ἐμαυτὸν ὑπὸ τοὺς θαλάμους ὡς ἔνι μάλιστα κατωτάτω ἐκείμην |
| καὶ ὀτρυνέουσα νέεσθαι . αὐτὰρ ὁ Τηλέμαχον καὶ βουκόλον ἠδὲ συβώτην εἰς ἓ καλεσσάμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : “ ἄρχετε | ||
| παιδί , τὸν ἐν μεγάροισιν ἔλειπες . αὐτὸς δὲ πρώτιστα συβώτην εἰσαφικέσθαι , ὅς τοι ὑῶν ἐπίουρος , ὁμῶς δέ |
| μικρότητος αὐτοῦ . ὁ δὲ μετ ' ὀργῆς τῇ πτέρυγι ῥαπίσας τὸν κάνθαρον τὸν λαγωὸν ἁρπάσας κατέφαγεν . ὁ δὲ | ||
| καὶ τούτων ὑπομιμνῄσκουσαν καὶ ἀξιοῦσαν εὖ παθεῖν τὸ μὲν πρῶτον ῥαπίσας καὶ ἀπειλήσας ἀπέπεμψεν ἀπὸ τῆς οἰκίας , ὡς δ |
| ἐπίτηδες τὴν ἀξίνην εἰς τὰς δίνας ἀφῆκε , καθεζόμενός τε ἔκλαιε . Ἑρμοῦ δὲ ἐπιφανέντος καὶ πυνθανομένου , τί τὸ | ||
| λυπεῖν τὸν ἀδελφὸν δακρύοις : ἄλλως : σεαυτὴν ἀποκάλυπτε : ἔκλαιε γὰρ κρᾶτα θεῖς ' εἴσω πέπλων [ ] : |
| τὴν αὐτοκτόνον , καὶ τῷ στρατῷ μὲν συμβαλεῖν οὐκ εὐτύχουν ἔπληττεν αὐτοὺς ὁ στρατὸς γὰρ ὡς βέλος , τοῖς τέκτοσιν | ||
| τὴν Ἀριάδνην παρῆν ὁ Ἀπόλλων νέος ὢν καὶ τὴν λύραν ἔπληττεν : ἢ ὅτι Πηλέως γαμοῦντος παρῆσαν μὲν ἅπαντες οἱ |
| ἢ ὁ λόγος τὸ ποιοῦν . Προσελθοῦσα οὖν ἡ πηλικότης ἐξελίττει εἰς μέγεθος τὴν ὕλην ; Οὐδαμῶς : οὐδὲ γὰρ | ||
| οὐ θεῖ , δεῦρο δὲ καὶ ἐκεῖσε παρακλίνει , καὶ ἐξελίττει τῇ καὶ τῇ , ἐκπλήττων τοὺς κύνας καὶ ἀπατῶν |
| δὲ , φησὶν Ἐτεοκλῆς , ἔπεμψα σκοποὺς καὶ ἐπιτηρητὰς καὶ κατοπτῆρας τοῦ στρατοῦ τῶν Ἑλλήνων , τοὺς καὶ οὕστινας πέποιθα | ||
| ὅμιλον : εὖ τελεῖ θεός . σκοποὺς δὲ κἀγὼ καὶ κατοπτῆρας στρατοῦ ἔπεμψα , τοὺς πέποιθα μὴ ματᾶν ὁδῷ : |
| ὑπερφέρει πάντας τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων . ὁ δὲ Ἰσαὰκ ἡτοίμασεν πάντα καλῶς : παραλαβὼν δὲ Ἁβραὰμ τὸν ἀρχάγγελον Μιχαὴλ | ||
| ἐστι τῶι ἐν Ψαλμοῖς εἰρημένωι τὸ τόξον αὐτοῦ ἐνέτεινε καὶ ἡτοίμασεν αὐτὸ καὶ ἐν αὐτῶι ἡτοίμασε σκεύη θανάτου : ἐντείνει |
| τῇ ταὐτοῦ καὶ ὁμοίου περιφορᾷ : μίαν γὰρ αὐτὴν ἄσχιστον εἴασεν , τὴν δ ' ἐντὸς σχίσας ἑξαχῇ ἑπτὰ κύκλους | ||
| διαφόροις διαφόρους κανόνας ἐκτίθεσθαι . Καίτοι οὔτε ταῦτα παντελῶς ἀμνημόνευτα εἴασεν , ἀλλ ' ἐν παραδείγμασιν ἔθετο : ὡς δὲ |
| δὲ Ξάνθος εἰσελθὼν πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ ἐν τῷ κοιτῶνι ἐκολάκευεν αὐτήν . ἡ δὲ αὐτὸν ἀπεστρέφετο λέγουσα ” μὴ | ||
| προβλῆτος στὰς τόπου ἐκάλει , καὶ ἅμα τῇ κλήσει καὶ ἐκολάκευεν : ὃ δέ , εἴτε πρὸς εἰρεσίαν ἡμιλλᾶτό τινα |
| Μηριόνῃ . δῆλον γὰρ ὡς συνεισήνεγκε μέρος οὗτος ὁ Μηριόνης ἀναμνήσας , ἐπεγείρας , ἐπαινέσας τὸν προθυμούμενον . συνεύχομαι δέ | ||
| τῇ πόλει μετὰ τὴν στρατιὰν ἐδημηγόρει τῶν τε Σκιπιώνων αὐτοὺς ἀναμνήσας ἀπέλυε τοὺς αἰχμαλώτους εἰς τὰ ἴδια , θεραπεύων τὰς |
| τοῦτον ; διά τινα Ἰφικράτην στρατηγόν . λαβὼν γὰρ δῶρα προὔδωκε τὸν οἰκεῖον στρατὸν τοῖς ἐναντίοις . Ἄλλως . τοὺς | ||
| φιλοφρόνως προσδεχθεὶς ᾑρέθη διὰ τὴν ἀνδρείαν καὶ στρατηγός , καὶ προὔδωκε τὸ φρούριον . τῶν δ ' ἀποστατῶν οἱ μὲν |
| ἐνθρῷσκον κραιπνὴν διὰ πατρὸς ἐνιπήν . [ ἡ φύσις ] πείθει πιστεύειν εἶναι τοὺς δαίμονας ἁγνούς , καὶ τὰ κακῆς | ||
| ἐπὶ τῇ ἀπωλείᾳ τῶν εἰς Τάρ - ταρον ῥιφέντων παίδων πείθει τοὺς Τιτᾶνας ἐπιθέσθαι τῷ πατρί , καὶ δίδωσιν ἀδαμαντίνην |
| . ὅμοιον τούτῳ κἀκεῖνο τὸ καὶ μηδὲν ἀληθὲς ἀπηγγελκότα καὶ κεκωλυκότα ἐμοῦ τὸν δῆμον ἀκοῦσαι τἀληθῆ καὶ μηδὲν ὧν προσετάξατε | ||
| παραγράφεται κατὰ τὸν νόμον τὸν δὶς περὶ τῶν αὐτῶν κρίνεσθαι κεκωλυκότα . Ἐνταῦθα ἡ συνεζευγμένη κρίσις ἐστὶ μετάληψις : οὐ |
| εἰθισμένου . οἷα δὲ παῖς ἐκ τρυφῆς τὸν πόνον οὐκ ἐνεγκὼν ἐς τὴν ἁμαξιτὸν αὐταῖς χοινικίσι διέδρα καὶ παροδεύουσι λοχαγοῖς | ||
| ἴλιγγος καὶ παρῄνει Δαμάλιος πίνειν φάρμακον . ἐγὼ δὲ οὐκ ἐνεγκὼν αὐξῆσαι ἐν τῷ θέρει τὸ κακὸν τοῦ φθινοπώρου πίνω |
| γοργότερον : οἷον τοῦ γὰρ Φωκικοῦ συστάντος πολέμου , εἶτα διέκοψε τὴν ἀφήγησιν ἐπεμβαλὼν τὸ οὐ δι ' ἐμέ , | ||
| ἐνεχθεὶς ὁ λόγος αὐτήν , εἰ οἷόν τε εἰπεῖν , διέκοψε τὴν ψυχήν . εἰ γάρ τι δεῖ κἀμὲ ἤδη |
| βαράθρου , κατεκλίθη τε καὶ ἐφελ - κυσάμενος τὴν χλαμύδα ἀνέμενεν ὡς πάντως οἱ ἀποθανεῖν πεπρωμένον : τρίτῃ δὲ ὕστερον | ||
| ὑπὸ ὀργῆς ἐχόμενος οὔτε τῶν ἐλευθέρων ἐνουθέτησέ τινα , ἀλλὰ ἀνέμενεν ἕκαστος τὴν τῆς διανοίας ἀποκατάστασιν : ἐποιοῦντο γὰρ τὴν |
| δορυφόρους ; τί χαίρω , ἄν μοι φιλανθρώπως λαλήσῃ καὶ ἀποδέξηταί με , καὶ ἄλλοις διηγοῦμαι , πῶς μοι ἐλάλησεν | ||
| δορυφόρους ; τί χαίρω , ἄν μοι φιλανθρώπως λαλήσῃ καὶ ἀποδέξηταί με , καὶ ἄλλοις διηγοῦμαι , πῶς μοι ἐλάλησεν |
| . τοιγαροῦν ἀπιὼν ἀνιᾷ τοὺς βελτίους , διότι παρὼν οὐκ ἐλύπησεν . ἐμοὶ δὲ δεομένῳ τοσοῦτον ἀπεῖχεν ἀπειθεῖν ὥστ ' | ||
| , νῦν δέ γε τῶν συμμάχων . οὐ μέντοι πλείω ἐλύπησεν , ἡνίκα ἦν δυσμενής , ἢ φίλος γενόμενος εὔφρανεν |
| ἀπροφάσιστον οὐκ εἰς μακρὰν ἐνδεξόμενος αὐτὸς τῇ κεφαλῇ : συγκομιδὴν αἰτιῶ καρπῶν καὶ τὰς εἰς τὴν ἡμετέραν ἄφιξιν παρασκευάς : | ||
| οὐχ ὡς ἔδει ἐσκεύασται , μὴ ἐμὲ ἀλλὰ τὴν δέσποιναν αἰτιῶ . „ καὶ ὁ Ξάνθος : ” εἰ πρὸς |
| ἐλθὼν σὺν τριοῖσι μάρτυσιν , ὅκου τὸν ἕρπιν ὁ σκότος καπηλεύει , ἄνθρωπον εὑρὼν τὴν στέγην ὀφέλλοντα . Ζάρηκος ἐκγόνους | ||
| ἀπὸ τῶν ἐν Λήμνῳ κακῶν γυναικῶν ἡ παραβολή . Λυδὸς καπηλεύει : λέγεται Κῦρον περιγενόμενον τῶν Λυδῶν προστάξαι αὐτοῖς καπηλεύειν |
| ἀνήρ . σὺ μὲν οὖν αὐτοῦ τὴν τέχνην ἐν ἄλλων ἔγνως σώμασι καὶ οὕτω γε τὰς ἁπάντων ἰατρῶν μανθάνοις : | ||
| , ᾗ σὺ φιληδῶν οὕτως ἀρέσκῃ : κεῖθι καὶ μένειν ἔγνως . Εὗρον δ ' ἀλλαχόθι ἀκμάσαι αὐτὸν περὶ τὴν |
| ἐλείπετο Ὀγχηστίου καὶ τὸ ἄλσος , ὃ δὴ καὶ Ὅμηρος ἐπῄνεσε . τραπομένῳ δὲ ἀπὸ τοῦ Καβειρίου τὴν ἐν ἀριστερᾷ | ||
| καὶ περὶ πάντων ἁπλῶς . καὶ εἶδε καὶ ἐθαύμασε καὶ ἐπῄνεσε καὶ μάλιστά γε δὴ τὴν ἀκρόπολιν ἀναβὰς ἐς αὐτὴν |
| ἐν ἀφθόνῳ ὕλῃ νεμόμενον , ἀλλ ' ἔθ ' ὡς σπινθῆρα ἐντυφόμενον , ὀνειρώττοντα δόξαν , οὐκ ἐναργῶς ἤδη μετιόντα | ||
| ἔφθειρεν . ἄλλως : ὥσπερ ἐάν τις εἰς ὕλην πολλὴν σπινθῆρα βάλῃ , οὐ μόνον ἐκεῖνο τὸ μέρος εἰς ὃ |
| παλάμῃ καὶ σὺν τῇ βοηθείᾳ καὶ τῇ συνεργίᾳ τοῦ θεοῦ θήξας καὶ διεγείρας καὶ ὀξύνας τῇ ἀρετῇ ὁρμᾶσαι καὶ ἀναβιβασθῆναι | ||
| ἄν . τινά . * τὸ ἀρετῇ ἢ πρὸς τὸ θήξας , ἵν ' ᾖ : παρακινήσας ἐν ἀρετῇ , |
| πεποιῆσθαι τὴν νομὴν τῶν κρεῶν καὶ τὰ περὶ τοὺς ἀνθρώπους καινουργῆσαι καὶ τὸ πῦρ κεκλοφέναι , ἱκανῶς κατηγόρηταί μοι , | ||
| περιλαμβάνοντες . Μετὰ τὴν ἡρωϊκὴν γενεαλογίαν καὶ τοὺς καταλόγους ἐπεζήτησε καινουργῆσαι πάλιν ἑτέραν ὑπόθεσιν : καὶ δὴ καταχρησθέντων τῶν εἰς |
| φυσικὴ αἴσθησις , τῆς εὐκρινείας . Ἐγρήσσει . γρηγορεῖ , ἐγρηγορεῖ . τρομέουσι : τρέμουσιν . Φέρτερον : τὸν ἰσχυρότερον | ||
| μοι , ἀλλ ' ἄλλος ἐλθὼν λέγει , ὅτι ἤδη ἐγρηγορεῖ , ἤδη πρόεισιν : εἶτα ταραχαί , εἶτα φροντίδες |
| μικρὸν δὲ ἐξαναστὰς ὡς ἐθεάσατο τὴν θά - λασσαν , ἐμέμφετο αὐτῇ , ὅτι γε δελεάζουσα τοὺς ἀνθρώπους τῇ πραΰτητι | ||
| τινὰ καλλίστην ἐπὶ τῆς Ἰωνίας εἶναι : καὶ τοῦτο μόνον ἐμέμφετο βασιλεὺς Φαρνάκην , ὅτι οὐ προσέγραψεν ἐν τῇ ἐπιστολῇ |
| – ] καὶ ὑπέρμορ [ ' ἄχθεται ] πατρί , ἱκετεύει ? ? [ ] ? δὲ κα [ – | ||
| τοῦ Ἑκατόμνω θυγάτηρ Ἄδα , ἣν ὁ Πιξώδαρος ἐξέβαλεν , ἱκετεύει τὸν Ἀλέξανδρον καὶ πείθει κατάγειν αὐτὴν εἰς τὴν ἀφαιρεθεῖσαν |
| ἐπὶ μὲν τὸ ὀμόσαι οὐκ ἀπήντα , ὡς δὲ δίκῃ λύσων τὸν ὅρκον προσκαλεῖται τὸν Παρμένοντα . ἐνεστηκυιῶν δ ' | ||
| πόλεως αἰτίαν οὐδ ' ἄν , εἴ τι μηχανήσαιτο , λύσων . Βέρροιαν γὰρ ἰδὼν ἐπελάθετο τῆς μείζονος . καὶ |
| Φημὶ δή , ἐμπειρία τις . Τίς ; φάθι . Φημὶ δή , χάριτος καὶ ἡδονῆς ἀπεργασίας , ὦ Πῶλε | ||
| ἐπὶ τοῖσι καὶ ὑαλοειδέες εἶναι κλείονται θνητοῖσι θυηπολέουσι τόπαζοι . Φημὶ δέ τοι τέρπειν καὶ ὀπάλλιον οὐρανίωνας ἀγλαόν , ἱμερτοῦ |
| φῄς . περαιτέρω ] ἐπέκεινα . . θνητούς τ ' ἔπαυσα ] ἀπὸ τοῦ λέγειν , θνητούς τ ' ἔπαυσα | ||
| τέλος τῆς ζωῆς αὐτοῖς ἔσεται . διὰ τοῦτο φησὶν ὅτι ἔπαυσα τοὺς βροτοὺς μὴ βλέπειν τὸν θάνατον , ἐγκατοικίσας ἐν |
| γεννήσαντάς σε καὶ τὴν φύσιν τὴν σὴν ἐν τῇ παιδείᾳ καταμαθοῦσα , ἐξ ὧν ἐλπίζω , εἰ τὴν πρὸς ἐμὲ | ||
| . τοῦ δὲ Ὀδυσσέως κατὰ τύχην τότε μὴ παρόντος Πηνελόπη καταμαθοῦσα ταῦτα καὶ ἄλλως δὲ προπεπυσμένη τὸν τῆς Εὐίππης ἔρωτα |
| τὰ σώματα τῶν πεσόντων , οἷς οὗτος κατὰ τοὺς πολέμους λελύμανται ; ἄνδρες γάρ , φησίν , αἱ πόλεις , | ||
| ; πᾶν μὲν οὖν τοὐναντίον ἠφάνικεν αὐτῆς τὸ σεμνὸν καὶ λελύμανται . καὶ τοῦτο οὐ λόγῳ δεῖ μαθεῖν ἕκαστον , |
| ὑπὸ Θράιττης ἔγ γε ικον [ ] μέλει [ ] ἔκρουσε ? ? δακτύλων ? [ ] ἐνδιδοὺς [ ] | ||
| ἐπακτὸς ὅρκος . Ἐξαίφνης τοῦ συνακολουθοῦντος οἰκέτου λίθον τις λαβὼν ἔκρουσε τὸν λυχνοῦχον . . . Λυσίας ἐν τοῖς ὀρφανικοῖς |
| τῶν ὤμων τὰς φάττας ἀπεφορτίζετο καὶ τοὺς κοψίχους , καὶ διηγεῖτο πῶς ἀσχάλλων πρὸς τὴν οἰκουρίαν ὥρμησε πρὸς ἄγραν , | ||
| τοῦ μύθου ἐκεῖνο πάνυ συνετόν , οἶμαι , ὃν Αἴσωπος διηγεῖτο : ἔφη γὰρ ἄνθρωπόν τινα ἐπὶ τῇ ἠϊόνι καθεζόμενον |
| γίγνεται καὶ τοὺς μὲν ξένους τύπτει , τοὺς δ ' ἐντοπίους οὐκ ἀδικεῖ . . . . . . ἐν | ||
| περιέχουσιν οἱ θεοὶ , ποιεῖται δὲ τὴν εὐχὴν πρὸς τοὺς ἐντοπίους θεούς . τγʹ Ὦ φίλε Πάν τε Πάν ἐστι |
| εἵλου , εἵλετο : ἠρόμην , ἤρου , ἤρετο . ἀφείλετο καὶ τὰ ὅμοια διὰ τοῦ ε , ἐφ ' | ||
| τὸν λοιπὸν χρόνον ἐσομένους , καὶ πᾶν ὅσον ὁ δαίμων ἀφείλετο τοῦ Λατίνων ἀξιώματος , τοῦτο τῇ Ῥωμαίων προσθήσοντας εὐποτμίᾳ |
| εἴ τι ἀδύνατον , τοῦτο καὶ ψεῦδος . οὐδὲ γὰρ προεθέμην τῇ εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῇ δεῖξαι τοῦτο , οὗ χάριν | ||
| ἢ διά τινα τῶν προειρημένων ἡμῖν ἐκλογῶν . ταῦτα δὲ προεθέμην εἰπεῖν ὑπονοοῦντες ἴσως τινὰ ἐρεῖν , ὅτι δύναμαι μηδὲν |
| τυγχάνειν . ἐκεῖνος μὲν οὖν ᾤχετο : ἐγὼ δὲ τὸν Λύσιν ἠρόμην , Ἦ που , ἦν δ ' ἐγώ | ||
| αὖ κωλύει , Καὶ μηνυτικὴ τῶν κακῶν ἐστὶν ὅλων , Λύσιν τε δεσμῶν ἀθρόαν προμηνύει : Εἰ δ ' οὐ |
| εἰπὼν καὶ τὴν ἐπιοῦσαν ἀποδείξας ἡμέραν τοῖς κατηγόροις τοῦ νόμου διέλυσε τὴν ἐκκλησίαν . οἱ δὲ ὕπατοι συναγαγόντες ἰδιωτικὸν συνέδριον | ||
| Ἑλένῃ μαχόμενος συμφλεχθείσης τῆς Τροίας καὶ τῶν ἐνοικούντων Τρώων , διέλυσε τοὺς οἴκους τῆς εὐδαιμονίας , ἀντὶ τοῦ τοὺς πλουσίους |
| οὐδεὶς δὲ αὐτῆς ἐπικρατήσει . Σελήνης δὲ οὔσης ἐν τῇ ἐκλείψει ὅταν διᾴττων ἀστὴρ ἐπιδραμὼν ἔλθῃ εἰς αὐτήν , μηνύσει | ||
| τῶν ψυχρῶν πήγνυνται λίθοι ; πότερον ὅτι τῆι τοῦ ὑγροῦ ἐκλείψει γίνεται λίθος , μᾶλλον δὲ ὑπὸ τοῦ θερμοῦ ἢ |
| αὑτοῦ λόγους , ὑφ ' ὧν σε ἀνασπᾷ δηλαδὴ καὶ ἀνακουφίζει πρὸς αὑτόν τε καὶ τὴν ἀρετὴν αὐτὸς πρὸ πολλοῦ | ||
| Δωριεῖς τὰ πτερά , ἀνθρώπους δὲ οἶνος ἐπαίρει τε καὶ ἀνακουφίζει γνώμην οὐδέν τι ἧσσον ἢ ὄρνιθας πτερά . καὶ |
| Ὀργῇ δὲ ὡς εἶχε καταλλάσσετο τὴν ἔχθρην τοῖσι στασιώτῃσι . Μαθὼν δὲ ὁ Πεισίστρατος τὰ ποιεύμενα ἐπ ' ἑωυτῷ ἀπαλλάσσετο | ||
| παράβασιν , ὥστε καὶ ἀνεδιδάχθη , ὥς φησι Δικαίαρχος . Μαθὼν παρ ' Ἡρακλέους Διόνυσος τὴν ὁδὸν πρὸς τοὺς κατοιχομένους |
| : καὶ πέμπει δὴ τοὺς ἐροῦντας . ὡς δὲ οὐκ ἔπειθε , πρῶτον μὲν ἔκειρε πᾶσαν τὴν ἔξω χώραν αὐτῶν | ||
| πρὸς ταὐτὸν αὖθις ἄγων , καινὰ δὲ παλαιοῖς προστιθείς . ἔπειθε δὲ ταῦτα θαρρεῖν τὸ σωφρονεῖν . καὶ σύνεγγυς ἔχειν |
| ' οὖν , ἔφη , ἐπίστω , ὅτι νῦν τε ἄπειμι ὡς ἂν δύνωμαι τάχιστα ἐκ τῆς σῆς χώρας , | ||
| ” Συνέθεντο ταῦτα , καὶ ὁ μὲν Χαιρέας πέμψας “ ἄπειμι ” φησὶν “ εἰς ἀγρόν : ” ὁ δὲ |
| τὸ ἴδιον τὰ ἐκείνων οὔτε ἃ ὑπέσχου μοι ἀπῄτησα : ὄμνυμι δέ σοι μηδὲ ἀποδιδόντος δέξασθαι ἄν , εἰ μὴ | ||
| πάσχετε οἷάπερ ἐγὼ πρὸς τὸν ἐμοὶ δοκοῦντα καλὸν εἶναι , ὄμνυμι πάντας θεοὺς μὴ ἑλέσθαι ἂν τὴν βασιλέως ἀρχὴν ἀντὶ |
| φάναι “ τὰ μὲν ὑψηλὰ ταπεινῶν , τὰ δὲ ταπεινὰ ὑψῶν . ” . , : Αἴσωπος ἐρωτηθεὶς ὑπό τινος | ||
| , ὦ Καμαρίνα . * * Ψαῦμις . δοξάζων καὶ ὑψῶν . ἐν ᾗ ἄνθρωποι τρέφονται . ἐν ἑνὶ γὰρ |
| πρὸς σέ ; Δυσκόλῳ τις συγκλητικῷ ἔλεγε : Μικρόν σε ποθῶ ἰδεῖν καὶ συντυχεῖν . ὁ δὲ ἀπεκρίνατο : Κἀγὼ | ||
| ἄνω , ξὺν σοὶ μετεῖχον τῶν ἴσων : καὶ νῦν ποθῶ τοῦ σοῦ θανοῦσα μὴ ἀπολείπεσθαι τάφου : τοὺς γὰρ |
| ἀποδεδωκέναι χάριν αὐτάρκη , Λύσανδρον ἀποκτείναντας καὶ τἄλλα ὅσα σύνιστε συμπράξαντας : Λακεδαιμονίοις δ ' ἀντὶ τῆς ψήφου νῦν ἀποδοῦναι | ||
| τῶν ὅπλων ἐκπλῆξαι τὴν Ἥραν ζηλοτύπως ἐφεδρεύουσαν , καὶ λαθεῖν συμπράξαντας τὴν λοχείαν τῇ Λητοῖ . ὄντων δ ' ἐν |
| Ἀλλ ' οὖν ἐγὼ μὲν πᾶσι Πελοποννησίοις ἀεὶ πολεμήσω καὶ ταράξω πανταχῇ , καὶ ναυσὶ καὶ πεζοῖσι , κατὰ τὸ | ||
| ' : ἡ χάρις γὰρ οὐ μακρῶν λόγων δεῖται : ταράξω πέλαγος Αἰγαίας ἁλός . ἀκταὶ δὲ Μυκόνου Δήλιοί τε |
| σπουδάζειν αὐτὸν παρορμῶσα , ἢ τὰς καθ ' ἑαυτῆς ἀπολύσασθαι βουλομένη διαβολὰς ὑπὲρ τοῦ μηθενὸς ὧν ἔπραττεν ὁ ἀνὴρ μήτε | ||
| γὰρ ἡ ἐκ πτερῶν ῥιπίς : ἀπὸ τῶν φρυγίων σκύλων βουλομένη - συρράψαι ἐνδύματα πορφυρᾶ ὅπως ἐπὶ τὸν τάφον ἀναθῇ |
| ] σκληρὸς δυνάστης . τῇδε γὰρ θνητῇ ] ταύτῃ τῇ Ἰοῖ . θεός ] ὤν . . ἐπέρριψε ] ἐπέζευξεν | ||
| . . . τινὲς δὲ ἀπὸ τῆς γενομένης πλάνης τῆι Ἰοῖ . . . : τὸ Ἰόνιον πέλαγος τὸ περὶ |
| , εὐτυχὴς δ ' ὁ τῆς Ἀσίας βασιλεὺς ἑτέρων ἡγεμόνων λαβόμενος : τῇ μὲν γὰρ τούτων στερηθείσῃ δουλεία περιέστηκε , | ||
| αὐτὴν τρόπῳ τοιῷδε : περιταμὼν κύκλῳ περὶ τὰ ὦτα καὶ λαβόμενος τῆς κεφαλῆς ἐκσείει , μετὰ δὲ σαρκίσας βοὸς πλευρῇ |
| : οἷον ἀλλ ' οὐχ οὕτως ἔδει , φατὲ , ἐλευθερῶσαι Πελοποννησίων τὴν πόλιν . Ἡ Λύσις ἀντιληπτική : ὅτι | ||
| ἀνθρώποις . τί σοι δοκεῖ ; δύνανταί σε οἱ ἄνθρωποι ἐλευθερῶσαι τοῦ δεσμοῦ τοῦδε ; ψευδῶς ὀνομάζουσί σε οἱ θεοὶ |
| τῆς προσδέσεως τοῦ τονίου . αὕτη ἡ κατασκευὴ κατ ' Ἀριστίωνά ἐστι τὸν Πασικράτους πατέρα , ἐπεί τοί γε κατ | ||
| τῆς προσδέσεως τοῦ τονίου . αὕτη ἡ κατασκευὴ κατ ' Ἀριστίωνά ἐστι τὸν Πασικράτους πατέρα , ἐπεί τοί γε κατ |
| ὑπὸ τοῦ Πομπηίου γενόμενον . ὁποτέρως δ ' ἦλθεν , ἐξελογεῖτο περὶ τῶν γεγονότων καὶ ἐδίδου Πομπηίῳ μὲν αὐτῷ τάλαντα | ||
| ἐς ὅ τι χρῄζοιεν . Ὁ δὲ Καῖσαρ ταῖς πόλεσιν ἐξελογεῖτο τὴν ἀνάγκην , καὶ ἐδόκουν οὐδ ' ὣς ἀρκέσειν |
| , εἰ μὴ παρεῖχεν αὐτῷ τὰ δίκαια ἡ πόλις , ἐπικαλεσάμενος τούς τε οὐρανίους καὶ καταχθονίους θεοὺς ἀπῄει , τοσοῦτο | ||
| θεοὺς προσκυνήσας καὶ Δία ξένιον ἵλεω συνεφάψασθαι τῆς ἀποδήμου στρατείας ἐπικαλεσάμενος ἀπ ' ἄστεος ὀρικῷ ζεύγει κατῄειν ἐπὶ θάλασσαν : |
| δώσειν ὑπέσχετο . Ὁ δὲ οἰκτείρει μὲν τὴν κόρην , δεδοικὼς δὲ τὴν Μαντὼ ἔρχεται παρὰ τὴν Ἀνθίαν καὶ λέγει | ||
| δι ' Ἀρμενίας ἐποιεῖτο τὴν πορείαν σφοδροτέραν , μάλιστα μὲν δεδοικὼς μὴ καὶ τοῦτο ἐπαίτιον αὐτῷ γένηται πρὸς βασιλέως , |
| θεῖα καὶ ἑτεροσεβοῦσι ἢ ἀθεμιτοφαγοῦσιν : οἱ δὲ καὶ ἐν προγνώσει γίνονται καὶ χρησμοδοσίαις ἢ μαντείαις ἢ ὡς μανιώδεις διαλαμβάνονται | ||
| πᾶν . καὶ ἐκ τούτων λοιπὸν ἁρμόσασθαι τῶν γινομένων ἑκάστῃ προγνώσει . Τὰ μὲν οὖν ὀρθῶς ἀνατέλλοντα ζῴδια ἐπὶ τῆς |