ὁ τοῦ ἀγάμου , τέλειος δὲ καὶ πλήρης ὁ τοῦ γεγαμηκότος . Οὐκοῦν ἔχομεν ἐν τοῖς περὶ οἴκων ἀποδεδειγμένον , | ||
τῆς Καλλικλέους τοῦ Ἀρρενείδου : μόνην γὰρ τὴν τούτου νεωστὶ γεγαμηκότος οὐκ εἴασαν ἐλεγχθῆναι , νύμφης ἔνδον οὔσης , ὡς |
δοκούσης εὐπραγίας ἡττηθέντας καὶ πρὸς τὴν παροῦσαν τῆς τύχης ἀκμὴν ἀποκλίναντας τῶν ἀμεινόνων ἐξηρτῆσθαι μόνων ἐλπίδων , καὶ ὑπὸ τοιαύταις | ||
πάντες : ἀναγκαῖον γὰρ ἦν αὐτοῖς ἢ πρὸς τοὺς βασιλεῖς ἀποκλίναντας ὑπ ' Ἀντιγόνου τιμωρίας τυχεῖν ἢ πειθαρχήσαντας Ἀντιγόνῳ ὑπὸ |
τῆς τε θείας δίκης , ἥτις ἰατρικὴ γίγνεται πάσης περικοσμίου πονηρίας , καὶ τῆς ἀνθρωπικῆς ἰατρείας , ἣ περὶ μόνην | ||
σοφώτερος : ἐπὶ τῶν πονηρῶν καὶ κακοήθων . Κακοὶ τῆς πονηρίας πίνουσι τὴν ὁμίχλην : ἐπὶ τῶν καταξίως τιμωρουμένων . |
τόκον ἤπερ τῶν ὠδίνων τὸν κίνδυνον . καὶ τὸ τῆς ἀπαιδίας ὀδυνηρὸν ἄλυπον ἦν . ἐντεῦθεν ἐλάττους ἐγίνοντο γάμοι τοῦ | ||
τὸν παῖδα , ἀλλὰ βιασθεὶς ὑπὸ τῆς νόσου καὶ τῆς ἀπαιδίας καὶ τῆς ὑπ ' αὐτῶν θεραπείας καὶ τῆς ἔχθρας |
τῆς Θρᾳκίας ἐλθὼν τὰς τοῦ Τεύκρου βασιλέως θυγατέρας ἔγημε , Νησὼ καὶ Βατείαν . καὶ ἐκ μὲν τῆς Νησοῦς ἦν | ||
καὶ τὴν κεφαλὴν ἤγουν τὸν νοῦν ἐν δεινοῖς λόγοις . Νησὼ δὲ μήτηρ σιβύλλης . * τὴν σίβυλλαν λέγει θυγατέρα |
, πάντων μάλιστά ἐστι συγγενέστατος , δυνατὸς μὲν ἐμποιεῖν τινας εὐπραγίας εἰς τὸν βίον , δυνατὸς δὲ ἀποτρέπειν καὶ τὰς | ||
τῆς ἀρχῆς , οὐ μόνον ἀποδειχθέντι ἡγεμόνικολακείας γὰρ ἴδιον τὰς εὐπραγίας θεραπεύεινἀλλὰ καὶ πρότερον εἰς τὸ τυχεῖν τῆς ἡγεμονίας . |
καιρῷ πολλὰ δαπανᾶν . περὶ δὲ τῆς πρὸς τοὺς ἄνδρας ὁμιλίας κελεῦσαι κατανοεῖν , ὅτι συμβαίνει καὶ τοὺς πατέρας ἐπὶ | ||
' αὖ τούτου ἐπιθυμοῦντες , ὥσπερ ἕτεροι τὰς τῶν πολλῶν ὁμιλίας φεύγουσι , καὶ ἄκραν σιωπὴν ἀσκοῦσιν , αὖθις δὲ |
εἴης φοβερὸς σοφισταῖς ἐν σοφιστῶν ἐπιδείξεσιν , ἐμοὶ δὲ δόξης βελτίονος αἴτιος τῶν ἐπαινούντων ἐρωτώντων , τίς σε πηγὴ τοσοῦτον | ||
ὅπως αὐτοῖς χρώμεθα , ἐπειδὰν πρῶτον ἄρξωνται συνιέναι τε τοῦ βελτίονος καὶ τῷ σώματι ἀνδρίζεσθαι καὶ ὑφίστασθαι τοὺς πόνους , |
πάντα πράξας , οὐ χαλεπῶς διαφεύξεται τὴν τῆς λεγομένης γεγονέναι ἁμαρτίας αἰτίαν . ἃ γὰρ ὁρῶμεν , ἔχει φύσιν οὐχ | ||
ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος γράφει ἀλείτας , τὰς ἁμαρτίας ἐκλαμβάνων . κρεῖττον δὲ αὐτὸν τὸν Ἀλέξανδρον λέγεσθαι ἀλείτην |
πρὸς τὰ γινόμενα : μή τις τῶν νοσφιζομένων τὰ δημόσια εὑρεσιλογίας τινὸς ἐπιλάβηται ἀπὸ τῶν λόγων τούτων : μή τις | ||
: ἐκεῖνον γὰρ ὑπὸ Καρνεάδου πιεζόμενον εἰς ταύτας καταλύεσθαι τὰς εὑρεσιλογίας . . ̈ . . Παναίτιος μὲν οὖν δύο |
διδασκάλου δύναμιν καὶ τάξιν ἔλαχε , τὸν ἀδελφὸν εἰς τὰς ὑπηρεσίας τῆς διδασκαλίας χειροτονήσας τὸν ἑαυτοῦ προφορικὸν λόγον : λέγεται | ||
πρὸς νομὰς θρεμμάτων καὶ τὰς ἄλλας ὧν δεῖ πόλεσιν ἀναγκαίας ὑπηρεσίας . ἐκ δὲ τούτων ἀπεκληρώθησαν ἕξ , αἱ μὲν |
μὲν λυποῦν ἔχει ἤδη τὴν αἴσθησιν ἑκάστῳ , τῆς δὲ ὠφελίας ἄπεστιν ἔτι ἡ δήλωσις ἅπασι , καὶ μεταβολῆς μεγάλης | ||
ὃ οὖν καὶ ἐξ ἀρχῆς εἶπον , εἴτε οὕτω σμικρὰς ὠφελίας ἔχει μάθημα ὄν , εἴτε μὴ ὂν φασὶ καὶ |
γε ὑμᾶς ἐδόκουν ὁρᾶν καὶ ἄρτι ἥκετε , καὶ δῆτα ὁπότερος μὲν ὑμῶν , ἔφην , ὁ ἐρωτῶν ἦν καὶ | ||
δεῖν τὸν ἔλεγχον γενέσθαι , ἐκ τῆς ἀνθρώπου βασανιζομένης , ὁπότερος ἦρξεν χειρῶν ἀδίκων : τοῦτο γάρ ἐστιν ἡ αἴκεια |
τἀπρεπές , τὸ δὲ τάχος εἰς ὄκνον πολύν . ἐὰν πονηροῦ γείτονος γείτων ἔσῃ , πάντως παθεῖν πονηρὸν ἢ μαθεῖν | ||
παρ ' ἡμῖν ἐγένετο Ἰουδαίοις ὡς ἥξοντος ἐπὶ τὴν ἀρχὴν πονηροῦ τινος γέροντος , ὃν ἔχοντα αὐτὴν πρότερον ἐξέβαλον τυραννίδα |
πεφύλαξο . οὐδεὶς ἐλεύθερος ἑαυτοῦ μὴ κρατῶν . παντὸς καλοῦ κτήματος πόνος προηγεῖται ὁ κατ ' ἐγκράτειαν . πᾶς ἄνθρωπος | ||
μὲν πειρῶνται θεραπεύειν τοῦ καρποῦ ἕνεκεν , τοῦ δὲ παμφορωτάτου κτήματος , ὃ καλεῖται φίλος , ἀργῶς καὶ ἀνειμένως οἱ |
: αἰσχρὸν γὰρ ἀνδρί τινι ἢ μορίῳ κρατεῖσθαι ὑπὸ τοῦ χείρονος , ὥς φησιν ὁ Πλάτων , διὸ κρατείτω μὲν | ||
ὃ δὲ ἔχει τὸ κρεῖττον , τί ἂν δέοιτο τοῦ χείρονος ; τοῦ μὲν δὴ προελθόντος ἐστί . Τί δέ |
ὑβρίζειν ἐπαιρομένων . Κοσκίνου γῆρας : ἐπὶ τοῦ ἀχρήστου καὶ φαύλου . Κορίνθιον κακόν : ἴσως διὰ τὰς ἑταίρας . | ||
. κἂν γὰρ δέῃ παθεῖν , κρεῖττον ἀπὸ ἀγαθοῦ ἢ φαύλου πάσχειν . Ἁπαλοὶ θερμολουσίαις , ἁβροὶ μαλθακευνίαις : ἐπὶ |
καὶ ἀνόμοιος γίγνοιτο , δικαίως ἂν τυγχάνοι μέμψεώς τε καὶ ἀτιμίας καὶ αὐτῆς γε τῆς ἀρχῆς ταχὺ παυθεὶς παραχωρήσειεν ἑτέροις | ||
ἐν τοῖς δικαστηρίοις , ἔνθα περὶ θανάτου καὶ φυγῆς καὶ ἀτιμίας καὶ δεσμῶν καὶ χρημάτων ἀφαιρέσεως οἱ λόγοι πρὸς τοὺς |
πολεμίων παθόντες ὕστερον εἰς διαλύσεις ἦλθον , ἀπὸ ταύτης τῆς συμφορᾶς οὐκέτι σχεδὸν ἀναλαβεῖν αὑτοὺς δυνηθέντες . Οὐ πολλοῦ δὲ | ||
εἰς ἥντινα παρέσονται χώραν , ὁ θεὸς ἀπόλυσιν ἐσήμανε τῆς συμφορᾶς , εἰ μένοντες ἐθέλοιεν ἐκθεῖναι παρὰ τῷ σπηλαίῳ ἕνα |
ὅσα σοι τῆς τιμῆς ἀφαιρεῖν ἐδόκει , καὶ ταῦτα τῆς καλλίονος μοίρας ἦν γνώμῃ θεῶν . ὅτε γοῦν ἀφῃρέθης τὴν | ||
, ἐν ᾗ ζῴων πολλῶν σφαττομένων οἱ ⌈ μὲν τῆς καλλίονος μοίρας ἄνθρωποι τὰ ⌈ κρέα [ κρέατα / ] |
πολλῆς τε μωρίας ἔφη καὶ θεοβλαβείας εἶναι παρὰ πονηροῦ καὶ ἀνοσίου τρόπου χρηστόν τι καὶ φιλάνθρωπον ἐλπίζειν καὶ νομίζειν , | ||
εἶπας , εἴπερ εὐτυχήσομεν , κάλλισθ ' , ἑλόντες σκύμνον ἀνοσίου πατρός . καὶ δὴ πέλας νιν δωμάτων εἶναι δοκῶ |
ἂν ὑμῶν ἑαυτὸν ἀναπλῆσαι φόνου δικαίου βούλοιτο , ἦ που ἀδίκου γε φυλάξαιτ ' ἄν , τὴν ψυχὴν ἢ τὴν | ||
, ὧν ἤρξατο πανουργεῖν , ἤγουν ἕνεκα τοῦ πανούργου καὶ ἀδίκου αὐτοῦ σκοποῦ . λήψεται ] λάβῃ , μέλλει λαβεῖν |
θαυμαστὸς ἐδόκουν εἶναι καὶ ἅμα μακάριος . ἀπολελαύκει μὲν οὐ χρηστοῦ τοῦ χειμῶνος ἡ γῆ , μετριωτέρα δὲ οὐδὲν ἡ | ||
μεταδιδοὺς καὶ τούτοις , ὥσπερ ἀπὸ πηγῆς εὐμενοῦς ἀρύσασθαί τινος χρηστοῦ . κελεύει γὰρ ἐν ταῖς ἡμέροις ἀγέλαις , κατά |
καὶ φυσικὸν γενόμενον ἱστορεῖ παρὰ Ἄτλαντος τοῦ βαρβάρου τοῦ Φρυγὸς διαδέχεσθαι τοὺς τοῦ κόσμου κίονας , αἰνιττομένου τοῦ μύθου τὴν | ||
γὰρ τὴν Σκυθίαν ἐστὶ τὸ τέλος τῆς θαλάσσης διὰ τὸ διαδέχεσθαι τὴν Μαιώτιδα λίμνην , μεθ ' ἣν ὁ Ἀρκτικός |
Παιανίου πέμποιτο . ὃν ὅτι σοι φίλον ὄντα μετ ' ἀμείνονος ἀποπέμψεις τοῦ σχήματος , δῆλον ἐμοί τε καὶ αὐτῷ | ||
, νῦν δὲ Ἀρκαδίας , ἑκουσίως ἐξελθὸν ἐπὶ γῆς κτῆσιν ἀμείνονος ἡγουμένου τῆς ἀποικίας Οἰνώτρου τοῦ Λυκάονος , ἐφ ' |
οὐδὲν πάσχειν : καὶ ἐὰν μὲν πείθῃ ὁ πατὴρ καὶ συμψήφους λάβῃ πάντων τῶν συγγενῶν ὑπὲρ ἥμισυ , πλὴν πατρὸς | ||
χρῆσθαι τούτοις συνεργοῖς , οὓς δ ' ἂν τῷ ἐπαίνῳ συμψήφους ἔχῃ , τούτοις χρώμενον , τοὺς νέους αὐτοῖς παραδιδόναι |
ἐπινοεῖσθαι δυναμένου : ἑκατέρου γὰρ αὐτῶν δεομένου τῆς παρὰ θατέρου πίστεως , οὐχ ἕξομεν ἀπὸ τίνος αὐτῶν ἀρξόμεθα τῆς ἐννοίας | ||
τόπον καὶ τὸν ἀριθμὸν εἶπεν , ἵνα ὁ λόγος αὐτῷ πίστεως ἔχεσθαι δοκῇ , καὶ μὴ 〚 μάτην 〛 ἄλλως |
τινες καὶ ἄλλαι κινήσεις τοῦ ἀλόγου τῆς ψυχῆς μετ ' οἰκειώσεως τῆς πρός τινας καὶ ἀλλοτριώσεως βραχείας : τὰς οὖν | ||
διικνουμένας εἰς τοὺς ἀπελθόντας ἐκ τῆς τῶν ζώντων πρὸς ἐκείνους οἰκειώσεως . ἀλλ ' ἐπεὶ τὸ εἶναι τῇ εὐδαιμονίᾳ οὐ |
κύριος τοῦ ὡροσκόπου τῆς ἐναλλαγῆς ἀκάκωτοι , δηλοῦσιν ἀγαθὰ καὶ προδήλους εὐτυχίας καὶ περιφήμους καὶ διαβοήτους : εἰ δὲ καὶ | ||
εἰ δὲ ὁ Ἑρμῆς συνεπιμερίζει ἑαυτῷ καὶ ὑπάρχει ἀκάκωτος , προδήλους δηλοῖ εὐτυχίας κατὰ τὴν οἰκείαν φύσιν : εἰ δὲ |
ὑπήκοος ἀνθ ' ἡγεμόνος καὶ δοῦλος ἀντὶ δεσπότου καὶ ἀντὶ πολίτου φυγὰς καὶ θνητὸς ἀντ ' ἀθανάτου γίνεται . συνόλως | ||
οὕτως ὠμὸν τηλικαύτην ἐπεβούλευσε λαβεῖν τῶν πεπραγμένων παρ ' ἀνδρὸς πολίτου δίκην , κἂν μὲν ᾖ τι δεινὸν ὡς ἀληθῶς |
ἀγελαζόμενοι διὰ τῆς πλεονεξίας καὶ ἀκρίτου λογισμοῦ ἐξ ὑστέρου τιμωρίας ἀξίας ἔδοσαν μὴ φυγόντες τὸν νόμον . ὅτι μὲν γὰρ | ||
τὴν ἐξημέρωσιν . ὁ δὲ Πτολεμαῖος τοῖς μὲν κυνηγοῖς τὰς ἀξίας ἀπένειμε δωρεάς , τὸν δ ' ὄφιν ἔτρεφε τετιθασευμένον |
οὓς ἥκιστα προσῆκεν , ἀδικοῦντα . λέγε . Τὰς μὲν εὐεργεσίας ἀνθ ' ὧν εὕρετο τὴν ἀτέλειαν ὁ Ἐπικέρδης ἀκηκόατ | ||
πολλάκις , καλλοφώνους καὶ μουσικοὺς , ἐκ καλῆς ἁρμονίας , εὐεργεσίας δέχεσθαι παρ ' ἀνδρῶν μεγιστάνων : εὐπρεπεῖς μὲν τὸ |
σῶμα τῆς πόλεως ὀλιγωρίαν ἢ καὶ ὡς μισεῖ μὲν τοὺς συνδίκους , μισεῖ δὲ τοὺς πόλεων ἄρξαντας , ὑποπτεύει δὲ | ||
' ἐλάβετε . πρὸς δὲ τούτοις καὶ πρότερον πρὸς τοὺς συνδίκους καὶ νῦν ἐθέλομεν πίστιν δοῦναι , ἥτις ἐστὶ μεγίστη |
ἀρχὰς ἀπὸ θεῶν , ἀλλ ' οὐκ ἀπ ' ἀνθρώπων ἀσελγείας γίγνεσθαι , μηδὲ τοὺς ἠσεβηκότας , καθάπερ ἐν ταῖς | ||
ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , τὸ πρᾶγμα , οἷ προελήλυθ ' ἀσελγείας ἅνθρωπος , ὃς οὐδ ' αἵρεσιν ὑμῖν δίδωσι τοῦ |
βούλει μερίδος θησόμεθα σέ ; πότερον τῆς μετρίας καὶ παραίτησιν δεχομένης , ἢ τῆς φαυλοτάτης τε καὶ κακίστης καὶ παντὸς | ||
τροπικῶς τοῦτο εἴρηκεν ἐκ μεταφορᾶς τῆς αὔλακος τῆς εἰς βάθος δεχομένης τὰ σπέρματα καὶ πολύχουν βλαστανούσης καὶ ἀποδιδούσης καρπόν . |
” τοιῶνδε μὲν δὴ τῶν τετράδων οὐσῶν καὶ ὧδε ἀγυμνάστων ἀπαιδεύτου γυμναστοῦ μέτρια πάθη : τὸ γὰρ τοιοῦδε ἀθλητοῦ ἁμαρτεῖν | ||
παιδιὰ τῆς τοῦ ἀνδραποδώδους καὶ ἡ τοῦ πεπαιδευμένου τῆς τοῦ ἀπαιδεύτου . παράδειγμα δ ' ἑκατέρας τίθεται τάς τε παλαιὰς |
ὠφέλησε , διασκευὴν τοῦ πάθους , ἠθοποιΐαν , καταδρομὴν τοῦ πλουσίου , παροξυσμὸν ἐπὶ τὴν τιμωρίαν τῶν δικαστῶν , καὶ | ||
φιλίαν αὐτῷ : ἔχεις δὲ καὶ ἄλλην ἠθοποιΐαν παρὰ τοῦ πλουσίου : προςελθὼν γὰρ εἶπεν , ἐσφάλην , ἔγνων ὅτι |
παραδείγματος ἔλαβε τὴν ἔννοιαν , δηλῶσαι βουλόμενος τὴν ὀξύτητα τοῦ κακοῦ : οὕτως δὲ ταχέως ἐπενέμετο αὐτὴν τὸ πῦρ καὶ | ||
καὶ κατ ' ἐμαυτοῦ ἐρεῖν αὐτὸς ὡς ἄξιός εἰμί του κακοῦ καὶ τιμήσεσθαι τοιούτου τινὸς ἐμαυτῷ . τί δείσας ; |
πεπρωμένον ἀποθανεῖν , πόροι καὶ παράσχοι ἤγουν δώσει σοι πόνον ἀλγίω καὶ ἀλγεινότερον καὶ λυπηρότερον τούτου οὗ νῦν πάσχεις . | ||
μὴ ἀποθάνῃς ἆθλον ] κάματον τοῦδε ] οὗ ἔχεις ἆθλον ἀλγίω ] ἀλγεινότερον πόροι ] παράσχοι ὅ δ ' ] |
κακὰς λοιδορίας . σκώμματα ] λοιδορίας , σκώμματα αἱ μετὰ χάριτος παιδιαὶ καὶ σκώπτω τὸ μετὰ χάριτος ὑβρίζω . εἰσῇξε | ||
καὶ ἐπὶ τοῦ αἰδοίου τῆς κόρης . πάνυ δὲ μετὰ χάριτος ἔφη , τυθῆναι λέγων αὐτὸν τῇ Ἀφροδίτῃ , τοῦτο |
οἷ μ ' ἀτιμίας ἄγεις . Ἀτιμίας μὲν οὔ , προμηθίας δὲ σοῦ . Τῷ σῷ δικαίῳ δῆτ ' ἐπισπέσθαι | ||
. Γ ἐκ προνοίας ] ἐξεπίτηδες . Γ προνοίας ] προμηθίας . Γ αὐτοῖσι τοῖς πόρπαξι : σὺν αὐταῖς ταῖς |
ἤτοι γε ἐκ ταὐτοῦ καὶ ἑνὸς εἶναι γένους παντάπασιν ἢ συγγενοῦς τε καὶ μὴ πόρρω διεστηκότος , ὥσπερ ἔφαμεν ἔχειν | ||
. . , . τὸν δίκαιον περὶ πλείονος ποιεῖσθαι τοῦ συγγενοῦς . . . , . τοὺς βουλομένους ἀθανάτους εἶναι |
κϚ : αἷς ἐπιβαλλουσῶν κατὰ τοὺς ἐπὶ τοῦ ἀπογείου λόγους διευκρινημένου μὲν μήκους μοιρῶν θ μη να , περιοδικοῦ δὲ | ||
α : αἷς ἐπιβαλλουσῶν κατὰ τοὺς ἀπογείους λόγους τοῦ μὲν διευκρινημένου μήκους μοιρῶν δ μ λε , τοῦ δὲ περιοδικοῦ |
ταῦτα κατὰ λεωφόρους ὁδοὺς ἀνέγραφον ὑπὲρ τοῦ πλείονας ἐντυγχάνοντας τῆς ὠφελείας μεταλαμβάνειν : οὕτω καὶ τὰ τῶν σοφῶν ἀποφθέγματα γνωθῆναί | ||
τὰς ἡμετέρας τόλμας τε καὶ ἐμπειρίας ἀντέχειν ἀπεστερήκασι τῆς μόνης ὠφελείας ἑαυτοὺς ἀπαναλώσαντες τὸ πλεῖον τῆς δυνάμεως μέρος εἰς τὰς |
. Ἀναγκαῖον ἄρα τὸν ἄδικον βίον οὐ μόνον αἰσχίω καὶ μοχθηρότερον , ἀλλὰ καὶ ἀηδέστερον τῇ ἀληθείᾳ τοῦ δικαίου τε | ||
μειρακίων , ἀεὶ δὲ τὰς ἐπιθυμίας αὐτῶν ἐλπιδοκοποῦσα καὶ παραύξουσα μοχθηρότερον καὶ χαλεπώτερον τῆς ἐπὶ Ἴλιον στρατείας τὸν ἐν Ἰθάκῃ |
οὖν διὰ τὴν τῆς χολῆς ἀπουσίαν ἡ χρεία τοῦδε τοῦ βοηθήματος , μονοειδὲς αὐτὸ τὸ κατάλληλον : ἀλλ ' ἐπειδὴ | ||
μὴ * * * μέχρι ἐδάφους ἐγγισάτω ἀλλά τινος ὑπὸ βοηθήματος κατὰ μικρὸν καταβαινέτω . καὶ οὕτως ἡ τάσις καὶ |
δὲ αὐτῷ κόσκινον ὑποτιθέναι ; Ἀγαθοκλέους δὲ τοῦ Περιπατητικοῦ μέγα φρονοῦντος ὅτι μόνος αὐτός ἐστι καὶ πρῶτος τῶν διαλεκτικῶν , | ||
; χαρά μ ' ὑφέρπει δάκρυον ἐκκαλουμένη . εὖ γὰρ φρονοῦντος ὄμμα σοῦ κατηγορεῖ . τί γὰρ τὸ πιστόν ; |
, θηλείαις δὲ δι ' ἐμμήνου καθάρσεως : διόπερ ζωογονητικῆς ἐπιτηδειότητος τότε μόνον κατάρχονται , καὶ Βαβυλωνίοις οὐδὲ θρησκεύονται οὐδὲ | ||
' ὅσον ἐκεῖνο μὲν ἐν τῷ δυνάμει ἐθεωρεῖτο καὶ τῆς ἐπιτηδειότητος ἦν , τὸ δὲ ἐντελέχεια καὶ κατ ' εἶδος |
λέγῃ συνίημι : καινὰ ῥήματα πεπορισμένος γάρ ἐστι . γυναικὸς ἐξόπισθ ' ἐλευθέρας βλέπω μόνην θεράπαιναν κατόπιν ἀκολουθεῖν καλὴν ἐκ | ||
Τὸ κνῖσος ὀπτῶν ὀλλύεις τοὺς γείτονας . Ὀλίγα τραύματ ' ἐξόπισθ ' ἔχων τῆς δειλίας σημεῖα κοὐχὶ τοῦ θράσους . |
ἡδονῶν , πῶς ἂν μαχέσαιτο βοηθείας γεγυμνωμένη τῆς μὲν αἰσχύνης ἀνῃρημένης , εἰ δεξόμεθα τὴν Φρύνην , τῆς δὲ τιμωρίας | ||
θυγατρὸς δ ' Ἑρμοκράτους , κατὰ τὴν ἀπόστασιν τῶν ἱππέων ἀνῃρημένης , ἔσπευδε τεκνοποιήσασθαι , διαλαμβάνων τῇ τῶν γεννηθέντων εὐνοίᾳ |
. ὁρᾷς θέαμα δυσθέατον ὄμμασιν . ὁρῶ κυροῦντα τόνδε τῶν ἐπαξίων . ἀλλ ' ἀμφὶ πλευραῖς μασχαλιστῆρας βάλε . δρᾶν | ||
] θεωρίαν δυσθέατον ] δυσθεώρητον κυροῦντα ] ἐπιτυγχάνοντα [ ] ἐπαξίων ] τῶν ἀξίων ἀμφὶ ] περὶ μασχαλιστῆρας ] διαζώσματα |
μὲν ἡμερινῆς γενέσεως προκοπὰς καὶ συστάσεις ἐκ φίλων ποιεῖ καὶ συκοφαντίας ἐπιπλοκὴν καὶ βίου κατόρθωσιν , μάλιστα τῆς Ἀφροδίτης ἀθεωρήτου | ||
. παρίει ] ἀμέλει , ἤγουν ὑποχάλα . κακίας καὶ συκοφαντίας : ἐπειδὴ ψευδῆ κατηγορεῖν ὁ Κλέων ἐτόλμησεν αὐτοῦ , |
σωφρονούσαςκαὶ γὰρ τὰ πολλὰ τῶν ἀμβλωθριδίων καὶ τῶν τεράτων ἐξ ἀκρασίας γίνονται καὶ πλησμονῆς : ἕπεται δὲ τούτοις μηδὲ δεῖσθαι | ||
φεύγω πόλιν μεστὴν ἁπάντων κακῶν , ὕβρεως , μέθης , ἀκρασίας , ἀσεβείας , φιλοχρηματίας , θράσους καὶ μεθίσταμαι πρὸς |
ἐπιμερίσας σκυλμοὺς καὶ ἀπραξίας σημαίνει καὶ ἀπὸ μειζόνων ἢ πρεσβυτέρων ἔχθρας καὶ ἀτιμίας πρός τε τὰς ἐπιβολὰς ἐγκοπτικὸς γενήσεται ἢ | ||
ἢ ' κείνοις . πείθει δὲ καὶ τὰ ἀπὸ τῆς ἔχθρας τῆς ἐσομένης φέρειν . ὅτι μὲν γὰρ δυσμενὴς ἐπὶ |
' ὧν πλεονάζει τὸ κατὰ φύσιν τῆς τε τάξεως τῆς προσηκούσης ἐκβεβλάστηκε , καὶ ἐφ ' ὧν τύλους ἐκκόψαι βουλόμεθα | ||
ἢ περὶ τῆς οὐσίας ἐποίησα κινδυνεῦσαί τινα , ὡς Καίσαρι προσηκούσης ἢ ἐν συνηγορίᾳ προύδωκα ; καὶ μὴν τῆς γε |
ὡς ἄτοπον καὶ μεταποιεῖται τοῦ πένητος : ἢ γὰρ ἐκ καταδίκης ὑπήκουσε , καὶ τὸ δουλεύειν αὐτῷ πονηρίας γέγονε τίμημα | ||
: εἰ δὲ φωραθέντες ἔτυχον , τῷ Ἀπόλλωνι [ ἐκ καταδίκης ] ἐν Δελφοῖς ἔπεμπον χρυσῆν εἰκόνα , ἐπὶ καταδίκῃ |
τὸ ἡμικλήριον εἶναι τοῦ παιδός : δεῖ δή σε τῆς ἀγχιστείας , ὅ τι ὁ παῖς Ἁγνίᾳ προσήκει , τὸ | ||
γένος ἐξ αἵματος γνησιότητος καὶ τῆς πρὸς τὸ Δουκικὸν ἐξ ἀγχιστείας ἐγγύτητος : ἐκ Δουκῶν γὰρ ἁρμοσάμενος τοῦ βίου τὴν |
ἀποδειξάσης , ἐπειδὴ διὰ τὴν ἡλικίαν οὐχ οἷός τε ἦν προΐστασθαι τῶν πραγμάτων , τῆς τε ὀργῆς ὁ δῆμος ἐπαύσατο | ||
δῆμος καὶ πάλαι μισῶν τοὺς στρατηγοὺς διὰ τὸ δοκεῖν κακῶϲ προΐστασθαι τοῦ πολέμου , τότε διὰ τῶν λόγων παροξυνθεὶς παραυτίκα |
συμπαρῇ τοῦ δεκανοῦ πολλάκις , καλλοφώνους καὶ μουσικοὺς , ἐκ καλῆς ἁρμονίας , εὐεργεσίας δέχεσθαι παρ ' ἀνδρῶν μεγιστάνων : | ||
καὶ μετὰ βίας ἁρπαγήσεσθαι τὴν οὐσίαν . Ζεὺς δὲ μετὰ καλῆς πίστεως ἐνδόξως διατηρηθήσεσθαι , ὁμοίως δὲ καὶ Ἀφροδίτη . |
παρ ' ἀνθρώποις θητείας αὐτοῖς ὠνείδισαν , ἀλλὰ καὶ παίδων βρώσεις καὶ πατέρων ἐκτομὰς καὶ μητέρων δεσμοὺς καὶ πολλὰς ἄλλας | ||
, ὁ δὲ περὶ οἶνον οἰνόφλυξ , ὁ δὲ περὶ βρώσεις ποικίλος , ὁ μὲν οὐ περιμένων τοὺς προσήκοντας καιροὺς |
ζωῆς διῄρει μίμησιν , τὴν μὲν ἔμπνουν στήσασα καὶ οἷον ὀρεγομένην Κιθαιρῶνος , τὴν δὲ ἐκ τοῦ βακχικοῦ θανατωθεῖσαν οἴστρου | ||
τὸ παιδίον ἀξιοῖ . παιδίον δὲ καλεῖ τὴν ἄρτι διδασκαλίας ὀρεγομένην ψυχὴν καὶ πρὸς τῷ μαθεῖν νυνὶ τρόπον τινὰ γεγενημένην |
ἀμφοτέρων γάμοις . ὅπερ Ὅμηρος : πάντες δ ' ἀντιάασθε γάμου θεοί , ἐπὶ τοῦ Πηλέως . καὶ Κρόνου παῖδας | ||
ἡ κτῆσις . οὐχ ὁρᾷς ὁποῖον θυγατέρες εἰσὶν ἡλικίαν ἔχουσαι γάμου ; εἰ μέγαν αὐταῖς ἡ Τύχη ῥεύσειε πλοῦτον , |
πρᾶγμα . ἐπειδὰν δὲ συνουσιάζωσι καθ ' ἑταιρίας ἢ κατὰ συγγενείας , ποιοῦσιν οὕτως : πρῶτον μὲν ὅταν παύσωνται πίνοντες | ||
δεδημιουργημένην : ἵδρυτο δ ' ἐν αὐτῷ τῆς τῶν βασιλέων συγγενείας ἀγάλματα εἰκονικὰ λίθου λυχνέως . ἐπιτερπὲς δ ' ἱκανῶς |
φησιν . ταὐτὸν θύμον : ἀντὶ τοῦ “ τῆς αὐτῆς πενίας μετασχόντες ” . θύμος δέ ἐστιν εἶδος βοτάνης εὐτελοῦς | ||
“ φλυαρίαις ” ὀφείλων εἰπεῖν ἀναδῶν ] στεφανῶν πολὺ τῆς πενίας ] βίαιον τὸ σχῆμα περιάψαι ] προσάψαι , περιθεῖναι |
ἠβούλετο δὲ μόνον ἀξιωθῆναι ὁ δεόμενος τῆς τὸν ἄρχοντα προσκυνούσης ἐντεύξεως . , ; , ; , . . Σεβηριανός | ||
πρὸς Δημοσθένην αὐτῷ συγκειμένους ὑμῖν ἐρεῖν , περί τε τῆς ἐντεύξεως τῆς Φιλίππου καὶ τῆς ἰδέας αὐτοῦ καὶ τῆς ἐν |
αὔξεις σὺν τῇ ἐμῇ ῥώμῃ : ἐγὼ δὲ δοκῶ οὐδὲν συναίτιος ὢν τῶν ἀγαθῶν παρέχειν ἐμαυτὸν ὥσπερ γυνὴ εὖ ποιεῖν | ||
διῆγεν ὁ Κῦρος , πᾶσιν ἡδονῆς μὲν καὶ ἀγαθοῦ τινος συναίτιος ὤν , κακοῦ δὲ οὐδενός . Ἀμφὶ δὲ τὰ |
, νωχελεῖς τε τοῖς σώμασι καὶ τὰς λαλιὰς τεθραυσμένοι : ἀνόρεκτοι δὲ τῷ στομάχῳ καὶ τὰς ἐν βάθει θερμασίας ὑποφαίνοντες | ||
τε καὶ καρηβαροῦσιν ὥσπερ νεναρκηκότες καὶ χολημετοῦσιν ἀγρυπνοῦσί τε καὶ ἀνόρεκτοι διατελοῦσιν . οἱ δ ' ὀλεθρίως ἔχοντες μύουσι μὲν |
ὃ μὴ συνελογίσατο , συνεπέρανε . Σοφιστικὸν καὶ τὸ κειμένου παραδόξου τὸ φαινόμενον ἀξιοῦν ἀποκρίνεσθαι προσκειμένου τοῦ δόξαντος ἐξ ἀρχῆς | ||
τὸν ἄριστον τῶν ἰατρῶν συντεταχέναι , τῆς ὑγιείας στοχαζόμενον . παραδόξου δ ' εἶναι δοκοῦντος τοῦ μὴ πᾶσαν ἔχειν ἐξουσίαν |
ἐξ ὁμοίων γὰρ γεγονέναι δόξουσιν . διὸ πολλῆς καὶ μεγάλης φροντίδος δεῖ καὶ θεοῦ ὡς ἀληθῶς , ὃς τοῦ λόγου | ||
ἀπαιτοῦντες , γυναῖκές τε κατὰ νόμους ἐγγυηθεῖσαι καὶ θυγατέρες ἐπίγαμοι φροντίδος οὐ μικρᾶς δεόμεναι τοῖς ἔχουσι καὶ γοναὶ παίδων ἀρρένων |
εἶχε . . εὔθυνος ] δικαστής . . εὔθυνος ] τιμωρός . . πρὸς ταῦτ ' ἐκεῖνον ] πρὸς ταῦτα | ||
δ ' ἀεὶ ξυνέπεται Δίκη τῶν ἀπολειπομένων τοῦ θείου νόμου τιμωρός , ἦς ὁ μὲν εὐδαιμονήσειν μέλλων ἐχόμενος ξυνέπεται ταπεινὸς |
πάντα τὰ ἀγαθά , ὅσα ἐνήνοχαν ἐκ τοῦ ἀγροῦ τῆς κληρονομίας αὐτῶν καὶ ἔδωκαν τῇ θυγατρὶ αὐτῶν . Καὶ ἐχάρη | ||
δόξας , προστασίας ἱερῶν , μεσιτείας κρίσεων , πίστεις , κληρονομίας , ἀδελφότητα , κοινωνίαν , εἰσποίησιν , ἀγαθῶν βεβαίωσιν |
προσηνεστάτου , καὶ θρέψαι γονιμωτάτου , ἄλλοθέν ποθεν ἐκ πηγῆς ἀσθενοῦς καὶ ἧττον τὰ αὐτὰ ἀγαθῆς ἀρυσάμενοι κομίζοιμεν τῷ διψῶντι | ||
εἰσι τῶν πρωτευόντων ἐν αὐτῇ ἢ τιμωμένων , αὑτοὺς καθαιροῦσιν ἀσθενοῦς καὶ ἀδόξου πόλεως προεστηκότες : εἴτε τῶν ἀπερριμμένων εἰσὶ |
ἐν Συρακούσαις λαχὼν ἔμελλεν ἕξειν . εἰς τοσοῦτον δ ' ἀσωτίας ἐληλύθει καὶ Δημήτριος ὁ Δημητρίου τοῦ Φαληρέως ἀπόγονος , | ||
Πολυαίνῳ τοῖς προειρημένοις , ἑαυτῷ δὲ δὶς συσσιτεῖν , τῆς ἀσωτίας τὸ πλέον προτιμῶν καὶ ἐνταῦθα ὁ σοφός . καὶ |
συνεπιβουλεῦσαν ἡμῖν γενέσθαι , τὸ δὲ πλεῖστον ἐξηπατῆσθαι καὶ εἰς ἀκουσίους ἀνάγκας ἀφῖχθαι . εἰ δέ γε τούτων μηδὲν ἀληθὲς | ||
πάρεστι δύναμις τοὺς μὲν ἑκουσίους πείθειν σωφρονεῖν τοὺς δ ' ἀκουσίους ἀναγκάζειν : αὐτῷ δὲ συγγνώμη εἴη , εἰ δι |
χρόνοις ὕστερον γνήσιος ἀπεγνωκόσι τὴν ἐξ ἀλλήλων γένεσιν , ἆθλον καλοκἀγαθίας ἐλπίδος πάσης τελειότερον τοῦ φιλοδώρου θεοῦ παρασχόντος . Τοσαῦτα | ||
γονεῖς νομίζοντες οἰκειοτέρους τῶν ἀφ ' αἵματος , εἴ γε καλοκἀγαθίας οὐδὲν οἰκειότερόν ἐστι τοῖς εὖ φρονοῦσιν : ἄζωστοι δὲ |
εἷς τῶν ὑπασπιστῶν , δι ' ἑτέρας κλίμακος προσαναβὰς πρῶτος ὑπερήσπισε τὸν βασιλέα : μετὰ δὲ τοῦτον ἕτεροι πλείους ἐπιφανέντες | ||
, καὶ τὸν ἀποκήρυκτον μὴ μετέχειν τῶν πατρῴων : ἀποκήρυκτος ὑπερήσπισε τοῦ πατρός : καὶ ἀξιοῖ κατὰ νόμους δεσπότης εἶναι |
' ἀπωθεῖν οὐδ ' ἀτιμάζειν ξένους . ὦ πολύξεινος καὶ ἐλευθέρου ἀνδρὸς ἀεί ποτ ' οἶκος , σέ τοι καὶ | ||
τε , καὶ φυταλμίων παῖδες γερόντων , οὐκέτ ' ἐξ ἐλευθέρου δέρης ἀποιμώζουσι φιλτάτων μόρον : τοὺς δ ' αὖτε |
κατὰ πῆξιν οὐκ εἶχέ τινα σημασίαν , μέρος τι παρεισφέρει εὐτυχίας κατὰ τὴν φύσιν τοῦ πλανήτου ἀστέρος οὕτινος ὁ ἀπλανὴς | ||
τὰ δυσχερῆ , μᾶλλον αἰσθητῷ τῆς ἀρετῆς καὶ συνήσεις τῆς εὐτυχίας . Εἰ δίψα μὲν σώματι παρασκευάζει ἡδονὴν ποτοῦ , |
καὶ χρηστῆς ἀπογεύσαντες ἐλπίδος τοὺς ἐντυγχάνοντας , ἐπειδὰν λάβωνται τοῦ ποθουμένου , πρὸς τὴν οἰκείαν ὑποφέρουσι φύσιν εἰς πλεονεξίαν τὸν | ||
. πολὺς γὰρ ὅταν ἵμερος ἐντακῇ , πρὸς τὴν τοῦ ποθουμένου θήραν ἐπισπεύδει καὶ ἄχρι τοῦ συλλαβεῖν κατηφεῖν ἀναγκάζει . |
ἀγαθῶν καὶ κακῶν κρείττων ἐστίν , οἷον πλούτου πενίας δόξης ἀδοξίας , ἁπλῶς τῶν περὶ τὸ σῶμα καὶ ἐκτὸς ἀγαθῶν | ||
αὐτὸς ἱστορεῖ διὰ τῆς ἑβδόμης καὶ εἰκοστῆς οὐ τῆς τυχούσης ἀδοξίας νομίζεσθαι , εἴ τις [ ἦν ] ἢ τὸ |
, ὅ τι πλεῖστον δύνασαι , ἀνδρὸς ἐκπεπληγμένου καὶ φανερῶς ἐπηρμένου . εἶτα ὕστερον ἐπαγάγῃς τὸ “ γνοὺς ” , | ||
ἀκατάληκτον ἐκ διιάμβων δύο : τὸ Ϙʹ “ καὶ φανερῶς ἐπηρμένου ” χοριαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ χοριάμβου καὶ διιάμβου : |
, οἷον αὕτη τῶν περὶ Θήβας ἐγένετο πραγμάτων ἀρχὴ καὶ κατάστασις πρώτη , εἶτα πρὶν ἐπαγαγεῖν , ὃ σφόδρα ἂν | ||
ὀξέα δὲ τούτοισι καὶ θανατώδεα ξυνέπιπτεν . Ἦν δὲ ἡ κατάστασις τῶν γενομένων καύσων ὧδε : ἀρχόμενοι κωματώδεες , ἀσώδεες |
: τοὐναντίον γὰρ ἔστιν ἰδεῖν ἐπὶ τῆς καθ ' εἱρμὸν οἰκονομίας ἓν τὸ εἶδος καὶ μίαν οὐσίαν τὴν φύσιν αὐτῆς | ||
τῷ βιβλίῳ , ὡς μὴ ἀπατῷτο τῆς περὶ τὸν ἄνθρωπον οἰκονομίας ἀγνοῶν τοὺς λόγους : εἰκὸς γὰρ καὶ ἑτέροις ἐμπεσεῖν |
γὰρ οἷόν τε τυχεῖν πάντων ὧν ἐπιθυμεῖ ὁ Σικελιώτης , κακωθῆναι μὲν τοὺς Συρακουσίους , περιγενέσθαι δὲ ὅμως τῆς τύχης | ||
ἢ καὶ φοβεῖται , διὰ δ ' αὐτὰ τὰς Συρακόσσας κακωθῆναι μέν , ἵνα σωφρονισθῶμεν , βούλεται , περιγενέσθαι δὲ |
ἦν Θεοδώρου , τινὸς τῶν μετρίων πολιτῶν , θεράποντας αὐλοποιοὺς κεκτημένου καὶ τὸν βίον ἀπὸ ταύτης ἔχοντος τῆς ἐργασίας . | ||
τρόπος ἄτακτον καὶ ἀνώμαλον καὶ κατ ' ἄνδρα ἴδιον τοῦ κεκτημένου , ὥστε τί θαυμαστὸν ἄλλοις μὲν προσεῖναί τινα καρτερίαν |
ἐστιν ἢ καλῶς ἔχειν ἢ μηδὲν εἶναι καὶ στερηθῆναι πάτρας φίλου τ ' ἀδελφοῦ φιλτάτης τε συγγόνου . καὶ πρῶτα | ||
ὡς δὲ ἐκεῖνος ἀπῆρε , τὴν ὀροφὴν ἐποιούμην ἀντὶ τοῦ φίλου . πρὸς ἣν ἀναβλέπων κείμενος ἐπὶ τῆς κλίνης νῦν |
λαβὼν καὶ μὴ λαβών . } Πολλῶν ὁ καιρὸς γίνεται παραίτιος : ἂν γὰρ μέγιστα κομπάσῃς φρονῶν μέγα , οὐκ | ||
γὰρ οὐδὲν οἶδε πλὴν ὃ βούλεται . Γέλως ἄκαιρος κλαυθμάτων παραίτιος . Γῆ πάντα τίκτει καὶ πάλιν κομίζεται . Γέρων |
τούτων τῆς κενώσεως , ἢ τῆς μήτρας ἐπὶ τοῦ γυναικείου καταμηνίου , ἢ τοῦ στομάχου ἐπὶ τῆς χολέρας , ἢ | ||
ὀλίγον χρῆσθαι . Τεκμήριον δὲ τῶν ψυχροτέρων ὑστερῶν ἡ τοῦ καταμηνίου ἐπίσχεσις , ὑπὸ γὰρ παχύτητος οὐ χρηστῶς φέρεται , |
γινόμεναι νόσοι ἐλαφρότεραί εἰσιν ὡς πρὸς τὰς ἀπὸ συνόδου : ἐπικουφίζει γὰρ λειψιφωτοῦσα ἡ Σελήνη τὰ πάθη . ἐὰν δὲ | ||
οὐ χρῄζει φλεβοτομίας , ἀλλ ' ἐπειδὴ ἀφαιρούμενον τὸ πλῆθος ἐπικουφίζει τὴν φύσιν , ὥστε τοῦ ἐλάττονος αὐτὴν ἑτοίμως περιγενέσθαι |
τοὺς συγγενεῖς φράτορας καλοῦσιν . εἰσὶ δὲ οἱ τῆς αὐτῆς φατρίας μετέχοντες , οἷον πατρίας τινός . ὁ γοῦν Ὅμηρος | ||
ἐπικαλεῖται οὓς ἔτρεφεν . φράτορες δὲ καλοῦνται οἱ τῆς αὐτῆς φατρίας μετέχοντες οἷον πατρίας τινός . μεταπέπτωκε γὰρ τὰ στοιχεῖα |
σεαυτοῦ καὶ τοὺς ὄρνιθας τοὺς ἠθάδας ἐθέλοις ἀριθμεῖν , οὐκ ἀπολύσεις οὐδὲ ἀφήσεις εἰκῆ καὶ ὡς ἔτυχεν αὐτόν : εἰ | ||
οἴκαδε κατὰ μόνας γενοίμεθα , εἴσῃ πάσας καί με ταχέως ἀπολύσεις τῆς μέμψεως . Φθάσαντες οὖν τὴν οἰκίαν καὶ τῶν |
παίδων ἀλλὰ μὴ τούτους κληρονομεῖν , τὸ μὲν ἀπευκτὸν καὶ παλίμφημον ἡσύχασεν , ἵνα μὴ πατὴρ καὶ μήτηρ προσοδεύεσθαι δοκῶσι | ||
καὶ τὴν τῆς φύσεως ἀκολουθίαν αἰεὶ σκοπῶν οὐδὲν ᾠήθη χρῆναι παλίμφημον εἰσηγεῖσθαι : γονέων μὲν γὰρ εὐχαί , ζῶντας ἀπολιπεῖν |
μὴ προειπὼν τοῦτο ποιήσειεν , ἀπορῆσαι , εἴτε ἀνδρὸς εἴτε γυναικὸς εἰλήφασιν ἐσθῆτα . Ἀναβήσεται δ ' ἐν τῇ ἀπολογίᾳ | ||
, καὶ ἐπὶ τὴν θεράπαιναν τὴν Παλαίστραν ἤδη ἀποδύουτῆς γὰρ γυναικὸς τοῦ ξένου καὶ φίλου πόρρω ἵστασοκἀπὶ ταύτης κυλιόμενος καὶ |
, ἀλλ ' εἰς τόσον ἄρα προὔβη ἡ γνώμη τῆς προμηθείας ὥστε καὶ σοφίας ὑμῖν δημόσιον πλοῦτον ἐμηχανήσατο . ἔτι | ||
Προμηθέα υἱὸν τῆς Θέμιδος , δέον ἀντιστρόφως λέγειν ; ἐκ προμηθείας γὰρ καὶ σκέψεως τὸ δίκαιον εὕρηται . καί φαμεν |
ἕστηκε . διὸ οὐκ ἄνευ μὲν τοῦ ἐν τῷ αἰσθητηρίῳ παθήματος , οὐ μὴν τοῦτο ἡ αἴσθησις : ὅθεν καὶ | ||
ἔχει . ὧδ ' οὖν κατὰ παντὸς αἰσθητοῦ καὶ ἀναισθήτου παθήματος τὰς αἰτίας λαμβάνωμεν , ἀναμιμνῃσκόμενοι τὸ τῆς εὐκινήτου τε |
ὡς οὐ δίκην δώσουσα τῶν εἰργασμένων . ἀπεννέπω σε μὴ κατακτείνειν ἐμὲ ὑπέρ τ ' ἐμαυτῆς τοῦ θεοῦ θ ' | ||
ἑτέρους ἐν δυώδεκα τόποις ἐμπιπράναι τὴν πόλιν καὶ διαρπάζειν καὶ κατακτείνειν τοὺς ἀρίστους . Ὧδε μὲν Λέντλῳ καὶ Κεθήγῳ καὶ |
' αὖ φιλοχρήματος καὶ φιλόπλουτος , ὁ δὲ τρίτος ἀμφοτέρων ἐπιφανέστερός τε καὶ μᾶλλον τεταραγμένος , ὁ φιλότιμος καὶ φιλόδοξος | ||
' αὖ φιλοχρήματος καὶ φιλόπλουτος , ὁ δὲ τρίτος ἀμφοτέρων ἐπιφανέστερός τε καὶ μᾶλλον τεταραγμένος , ὁ φιλότιμος καὶ φιλόδοξος |
τὰς ἐξ ἀμφοῖν καὶ τὰς οὐ νεωτέρας μόνον ἀλλὰ καὶ πρεσβυτέρας καὶ ἰσήλικας : καὶ δίδυμοι γὰρ πολλάκις ἐγεννήθησαν , | ||
ὅλη νεωτέρα καὶ κάλλει ἐκπρεπεστάτη , μόνας δὲ τὰς τρίχας πρεσβυτέρας εἶχεν : ἱλαρὰ δὲ εἰς τέλος ἦν καὶ ἐπὶ |
καὶ πείρᾳ κατειλημμένων τὰ ἐφεξῆς . μάλιστα προσέχειν χρὴ περὶ συνελεύσεως καὶ ἁρμογῆς γάμου τῷ τε κυρίῳ τοῦ κλήρου καὶ | ||
πράξεως , μάλιστα δὲ τῆς πρὸς τὰς γυναῖκας ὁμιλίας καὶ συνελεύσεως . ἀλλὰ γὰρ οὐδὲ γυναικὶ ὀφείλει ὑπηρέτιδι χρῆσθαι πρὸς |
μάλιστα μηδὲν ὠφελεῖν μέλλῃ τὴν πατρίδα , κινδύνους δὲ παρακολουθεῖν ὑπολαμβάνῃ μεγάλους καὶ χαλεποὺς ἐκ τῆς πολιτείας . Λέγεσθαι δέ | ||
οὐ δοξάσει ἀλλ ' ἐπιστήσεται : ἂν μέντοι ἀληθεῖς μὲν ὑπολαμβάνῃ , μὴ οὕτως δὲ ἔχειν ὡς ἔχουσι , τουτέστι |
οὐ γὰρ ἡ ἀποδεικτικὴ ἐπιστήμη ἀτελεστέρα τῆς εἰς τὰ σχήματα ἀναγούσης τῶν συλλογισμῶν ἕκαστον , ἵν ' ἐξ ἐκείνης καὶ | ||
διδασκούσης καὶ ἐπὶ τὸ κρεῖττον κατ ' ὀλίγον προαγομένης καὶ ἀναγούσης εὐδοκιμεῖν ἡ ψυχὴ δοκεῖ , τῆς τέχνης δι ' |