, οἳ μέρος εἰσὶ τῆς Ἰταλίας , ἀνὴρ ἐκ πόλεως Τισίας φρουρουμένης ὑπὸ τῶν Λιβύων , ἐθίσας αἰεί τι λῄζεσθαι | ||
πρεσβείαν ὁμοῦ Τισίᾳ παρ ' Ἀθηναίους . καίτοι ἄλλα τε Τισίας ἐς λόγους ἐσηνέγκατο καὶ πιθανώτατα τῶν καθ ' αὑτὸν |
τεταγμένην τέχνην . καὶ τὰς καλουμένας τέχνας γράψαι τολμήσαντες ] Τισίαν καὶ Κόρακα λέγει τοὺς Συρακουσίους , καὶ Γοργίαν καὶ | ||
ἀνοήτου ἐκείνου πρεσβύτου χρυσοῦς τριάκοντα , ὁ δὲ διὰ τὸν Τισίαν ἀντὶ τοῦ βιβλίου πεντήκοντα καὶ ἑπτακοσίας ἐξέτισε κατασοφισθείς . |
εἰ δοῦλός ἐστιν ἢ ἄτιμος , ὥσπερ ἐν τῷ Κατὰ Μειδίου Δημοσθένης Στράτωνι συναγορεύει : ἢ εἰ δι ' εὐπρέπειαν | ||
ἑορταῖς ἀδικούντων , ὡς καὶ Δημοσθένης φησὶν ἐν τῷ κατὰ Μειδίου , καὶ προυβαλόμην ἀδικεῖν τουτονὶ περὶ τὴν ἑορτήν : |
' ὀλίγα : Ἀπὸ τούτου δὲ ἕως Κολωνοῦ παρὰ τὸν Χαλκοῦν προσαγορευόμενον , ὅθεν πρὸς τὸν Κηφισὸν ἕως τῆς μυστικῆς | ||
παίγνια , ἀλλὰ τῶν δειπνοσοφιστῶν σπουδάσματα . κατὰ γὰρ τὸν Χαλκοῦν Διονύσιον : τί κάλλιον ἀρχομένοισιν ἢ καταπαυομένοις ἢ τὸ |
εἶχον , εἴ τι δεῖ πιστεύειν Ἐρατοσθένει καὶ Δημητρίῳ τῷ Φαληρεῖ καὶ τοῖς κωμικοῖς . ὧν Ἐρατοσθένης μέν φησιν αὐτὸν | ||
καὶ ῥητόρων διατριβαί , Θεοφράστῳ τε συνεγένετο καὶ Δημητρίῳ τῷ Φαληρεῖ . εὐφυὴς δὲ περὶ τοὺς πολιτικοὺς λόγους γενόμενος ἀκμαζόντων |
ἄπορον : τοσοῦτον γὰρ ἀπέχουσιν οἱ εἰς τοὐναντίον ἐπιχειροῦντες τὴν ἀμφισβήτησιν λύειν ὡς καὶ ἐκ τῶν ἐναντίων αὐτὴν ἐπισφίγγειν , | ||
μὴ κατανοοῦντας τὴν διαφοράν : καὶ παράδειγμα μὲν ὅρου κατὰ ἀμφισβήτησιν τοῦτο : τοῖς ἐκ Πύλου στρατηγοῖς γέρας πρόκειται , |
ἡ εὐθυδικία ὡσαύτως . στοχαστικῶς δὲ , ὡς τὸ κατὰ Τιμάρχου : ζητοῦμεν γὰρ , εἰ Τίμαρχος ἡταίρηκεν , ἢ | ||
γνωρίζετε . Οὐκοῦν τὸν αὐτὸν τρόπον προσήκει ὑμᾶς καὶ περὶ Τιμάρχου ἐξετάζειν , καὶ μὴ σκοπεῖν εἴ τις εἶδεν , |
ἐφορεύοντι πατρικὸς ἐς τὰ μάλιστα ξένος ὤν , ὅθεν καὶ τοὔνομα Λακωνικὸν ἡ οἰκία αὐτῶν κατὰ τὴν ξενίαν ἔσχεν : | ||
. πρὸς ἣν Ἴκαρος παρέβαλεν , ἀφ ' οὗ καὶ τοὔνομα ἔσχεν . ὁ δὲ μῦθος πτεροῖς αὐτὸν ἀπὸ Κρήτης |
: ἀναγκαίως γὰρ ἔχει κοινὴν ἀρχὴν ὑποθέσθαι τῇσι γνώμῃσι βουλόμενον ξυνθεῖναι τὸν λόγον τόνδε περὶ τῆς τέχνης τῆς ἰητρικῆς . | ||
, σοφὸν μὲν καὶ φρόνιμον , αἱμύλον δὲ ἄλλως καὶ ξυνθεῖναι λόγους ἱκανόν , οἵων οἱ ἄνθρωποι ἥδιστ ' ἂν |
κατὰ Πλάτωνος πολίτου τυγχάνοντος καὶ μέγα δυναμένου διὰ Χαβρίαν καὶ Τιμόθεον τοὺς Ἀθήνησι στρατηγήσαντας καὶ κατὰ γένος αὐτῷ προσήκοντας . | ||
. ειτ ' ηδηλος φιάλην τὸ ὅπλον Ἄρεως , κατὰ Τιμόθεον , ξυστόν τε βέλος . οὐχ ὁρᾷς ὀρχούμενον ταῖς |
εἰπόντος Ἀριστοφάνους ἐν Σκηνὰς καταλαμβανούσαις τὴν κακκάβην γὰρ κᾶε τοῦ διδασκάλου . ἐν δ ' Εὐβούλου Ἴωνι εἴρηται τρύβλια δὲ | ||
δὲ ἀνδριάντα ἐποίησε Σικυώνιος Κάνθαρος , Ἀλέξιδος μὲν πατρός , διδασκάλου δὲ ὢν Εὐτυχίδου . Εὐπολέμου δὲ Ἠλείου τὴν μὲν |
Τῶν δέκα στρατηγῶν τῶν ἐν Σάμῳ τὰ ὀνόματα κατ ' Ἀνδροτίωνα : Σωκράτης Ἀναγοράσιος , Σοφοκλῆς ἐκ Κολωνοῦ ὁ ποιητὴς | ||
γὰρ Κολωνὸς ἱππεὺς ὠνομάσθη παρ ' ἃς ἐξεθέμην αἰτίας κατὰ Ἀνδροτίωνα . . , : Καταστήσασθαι δὲ συνέδριον ἐνταῦθα Ἑλλήνων |
γὰρ δεῖ πάλιν διεξιέναι ; σκέψασθε δὴ τί τούτων ὑπάρχει Δημοσθένει : ὁ δὲ λογισμὸς ἔστω ἐπὶ πᾶσι δικαίοις . | ||
. τῶν δὲ εἰς τὸ συμβούλιον παρειλημμένων οἱ μὲν τῷ Δημοσθένει συγκατέθεντο περὶ τῆς ἀναγωγῆς , οἱ δὲ τῷ Νικίᾳ |
ἅπαντες . Μόνος γὰρ θεῶν θάνατος οὐ δώρων ἐρᾷ . Μολὼν λάβε : Λεωνίδας Ξέρξου γράψαντος αὐτῷ : πέμψον τὰ | ||
ἅπαντες . Μόνος γὰρ θεῶν θάνατος οὐ δώρων ἐρᾷ . Μολὼν λάβε : Λεωνίδας Ξέρξου γράψαντος αὐτῷ : πέμψον τὰ |
ὅτι τὰ ὕστατα λέγει , αὖθις ἐπεμειδίασε καὶ ἐπῄνεσεν ὅμως Ἀπολλόδωρόν τε τῆς εὐνοίας καὶ τὸν μάντιν τῆς παρρησίας . | ||
μή τις αὐτῷ κίνδυνος ἐν τῷ τότε ξυμπέσοι . καὶ Ἀπολλόδωρόν τε λέγει ὅτι Ἀλέξανδρος ἐπῄνεσε καὶ τὸν Πειθαγόραν , |
χρηστοῖς ἀεὶ νόμοις χρῶνται καὶ τοῖς αὐτοῖς : καὶ πάλιν Λεπτίνην μεμφόμενος , ὡς ἀφελόμενον τὰς δωρεὰς τῶν εὐεργετῶν , | ||
ὄνομ ' ἐπὶ τὸ τῶν ἱερῶν μεταφέροντες ἐξαπατᾶν ζητοῦσι , Λεπτίνην ὑμῖν αὐτὸν ἐγὼ παρασχήσομαι μάρτυρα . γράφων γὰρ ἀρχὴν |
ταλάντων οἰκίαν τε ἤδη ᾠκοδομησάμην ἐν ἐπικαίρῳ μικρὸν ὑπὲρ τὴν Ποικίλην , τὴν παρὰ τὸν Ἰλισσὸν ἐκείνην τὴν πατρῴαν ἀφείς | ||
Ἀγλαοφῶντος , τυχόντος δὲ τῆς Ἀθηναίων πολιτείας ἤτοι ἐπεὶ τὴν Ποικίλην στοὰν ἔγραψε προῖκα , ἢ ὡς ἕτεροι , τὰς |
ποιούμεθα : ὡς ἐν τῷ κατ ' Αἰσχίνου Δημοσθένης : Αἰσχίνου γὰρ ἄγοντος ἐπὶ Χάρητα τὴν αἰτίαν τῶν ἐγκλημάτων ὡς | ||
, ὅτι οὐκ ἔδωκε χρήματα Ὀλυνθίοις καὶ Φωκεῦσιν , ἵνα Αἰσχίνου καταμαρτυρήσωσιν , μὴ θεὶς τὴν ἀντίθεσιν προηγουμένως ταύτην ὁ |
τε καὶ Εὐκλείδου καὶ Κράτητος σκολιῶς καὶ πεφυρμένως καὶ ἀπαρατηρήτως γραφὲν εἰς τὸ περὶ μερῶν κωμῳδίας καὶ παραβάσεως εὐθυτάτως τε | ||
εὐθείας , τότε ὑπερβάλλειν , ὅτε δὲ ἔλασσόν ἐστι τὸ γραφὲν χωρίον αὐτῆς τῆς εὐθείας , ὡς εἶναι τὸ μὲν |
τὸν δοκοῦντα ἔλεγχον , ὃν ἄρτι ἔλεγεν ὁ Σωκράτης κατὰ Πρωταγόρου , ὅτε τοῦ κυνοκεφάλου ἐμέμνητο , δημηγορίαν νῦν καλεῖ | ||
Ἁλικαρνασεὺς ὠφέληται τούτου , νεώτερος ὤν . καὶ ἦν ἀκουστὴς Πρωταγόρου ὁ Ἑκαταῖος . πρῶτος δὲ ἱστορίαν πεζῶς ἐξήνεγκε , |
φιλοσοφίαν . συμβάλλεται δέ , ὡς εἴρηται , τὸ παρὸν σύγγραμμα καὶ εἰς τὰς διαλεκτικὰς μεθόδους . ἀλλὰ πρῶτον εἴπωμεν | ||
τοῦτο αἰσχυνόμεθα οἱ φιλοῦντες ἐκεῖνον ; Παρμενίδης τοίνυν ἔστιν αὐτῷ σύγγραμμα θεῖον . τί οὖν πρὸς τὸ ἓν καὶ πολλὰ |
: μετὰ φρύνου καθεύδειν ἂν εἱλόμην , Νέμεσι δέσποινα . ἐμβλέψαι τί μὴ δωρίδι βούλομαι ἢ μετὰ τῆς ἁλύσεως καὶ | ||
καὶ καταμανθάνοντος , αἰσθομένην μεταστραφῆναι καὶ δεινὸν ὑπ ' ὀργῆς ἐμβλέψαι . Τὸ δὲ παιδίον οὐκ ἀνασχέσθαι τὸ τάρβος , |
Ὁμήρου ὑπερτεροῦντος φθονῶν ὁ Ἡσίοδος ἄρχεται πάλιν : υἱὲ Μέλητος Ὅμηρ ' εἴ περ τιμῶσί σε Μοῦσαι , ὡς λόγος | ||
Ὁμήρου ὑπερτεροῦντος φθονῶν ὁ Ἡσίοδος ἄρχεται πάλιν : υἱὲ Μέλητος Ὅμηρ ' εἴ περ τιμῶσί σε Μοῦσαι , ὡς λόγος |
, : Δεινομένης δὲ υἱὸς Ἱέρωνος ἐκ τῆς Νικοκλέους τοῦ Συρακουσίου θυγατρὸς κατὰ Φίλιστον καὶ Τίμαιον : ἐκ γὰρ τῆς | ||
τε τοῦ Κείου καὶ Γοργίου τοῦ Λεοντίνου καὶ Τισίου τοῦ Συρακουσίου , τῶν τότε μέγιστον ὄνομα ἐν τοῖς Ἕλλησιν ἐχόντων |
καὶ ἐπὶ τοὺς πόδας . ὡς δ ' ἡμῶν ὁ γεραίτατος εἶπε , Θάρρει , ὦ γύναι : καλὸν μὲν | ||
, βαρυμάνιος ἥρως , οὔθ ' Ἕκτωρ , Ἑκάβας ὁ γεραίτατος εἴκατι παίδων , οὐ Πατροκλῆς , οὐ Πύρρος ἀπὸ |
? οὐ πρὸς ἔπος ? ? ἀπεκρείνατο [ ] . ἐπερωτηθεὶς ? [ ] [ ] γὰρ [ ! ! | ||
] ? [ ] λέγειν . Ἐπεὶ ὁ / Θεαίτητος ἐπερωτηθεὶς περὶ ἐπιστήμης , τί ἐστιν , εἶπεν Καὶ ὥς |
. . : οὔτε Ἀρριανὸς ἐπὶ τὸ ἀληθέστερον μᾶλλον ἢ μυθωδέστερον συγγράφων τοῦ δόγματος ἐμνήσθη , καίτοι τὴν τῶν Βραχμάνων | ||
' αὐτὴν ἐνεχθεῖσαν διανήξασθαι τὸν μεταξὺ πόρον , οἱ δὲ μυθωδέστερον ἀπομνημονεύοντες Ἰὼ τὴν Ἰνάχου κατὰ ζῆλον Ἥρας ἐλαυνομένην ἔνθεν |
; ἀδύνατον ἀντειπεῖν . Λέγε δὴ πάλιν ὃ Δημοσθένης κατὰ Δημοσθένους ἔγραψε . προσέχετ ' ὦ ἄνδρες . Ἡ βουλὴ | ||
δὲ ταῦτα πρεσβύτερα τῆς Δεινάρχου ἀκμῆς . ὁ μὲν γὰρ Δημοσθένους περὶ τοῦ ὀνόματος λόγος , ἐν ᾧ τούτων μέμνηται |
: καὶ ἑξῆς δότε μοι ξίφος ὅπως τάχιστ ' ἢ πινάκιον τιμητικόν . τοῦτο δὲ ἐποίουν μετὰ τὸ ἀποβλέψαι εἰς | ||
, ἤγαγεν αὐτὸν ἔς τινα τῆς πόλεως τόπον ἔνθα ἀνέκειτο πινάκιον ἔχον γῆς περίοδον , καὶ προσέταξε τῷ Ἀλκιβιάδῃ τὴν |
ὕστερον τούτων ἐνέπεσεν ἡ νόσος , ᾗ καὶ τὸν Σύριον Φερεκύδην ἁλῶναι πυνθάνομαι . Σύλλᾳ δὲ ἔστι μὲν καὶ τὰ | ||
. , [ . . , ] ὅτι Πυθαγόρας πυθόμενος Φερεκύδην τὸν ἐπιστάτην αὐτοῦ γεγενημένον ἐν Δήλωι νοσεῖν καὶ τελέως |
τὴν καταντικρὺ τοῦ θεάτρου ὄψιν , ὁπότε ἐβούλετο ὁ ποιητὴς διαλεχθῆναί τι ἔξω τῆς ὑποθέσεως ἄνευ τῶν ὑποκριτῶν πρὸς τὸ | ||
Ἀττικοὶ λέγουσιν , ἰδεῖν τί σε ἐβουλόμην , ἀντὶ τοῦ διαλεχθῆναί σοι ἐπιέναι : αὐτοῖς δηλονότι . ἐς μέσον λαβών |
Ἄλεξις ἐν Γαλατείᾳ ποιεῖ τινα θεράποντα διηγούμενον περί τινος τῶν μαθητῶν τάδε : ὁ δεσπότης οὑμὸς περὶ λόγους γάρ ποτε | ||
γένος , καθά φησιν Ἕρμιππος ἐν βʹ περὶ τῶν Ἰσοκράτους μαθητῶν . Δημήτριος δ ' ἐν τοῖς περὶ ὁμωνύμων ποιητῶν |
ὄντως γὰρ τοιοῦτοι οἱ Λυδοί . καὶ τὸ παρ ' Ἀνακρέοντι “ Λυδοπαθεῖς ” τινὲς ἀντὶ τοῦ ἡδυπαθεῖς . καὶ | ||
ἔπος : ἡ δὲ γυνὴ ἄλλο μὲν οὐδὲν ἐχαλέπηνεν τῷ Ἀνακρέοντι , ἐπεύξατο δὲ τὸν αὐτὸν τοῦτον ὑβριστὴν ἄνθρωπον τοσαῦτα |
κύνες τοῖς πρόβασιν ἀπεδίωξαν τοὺς λύκους . οἱ δὲ λύκοι διωχθέντες ὑπὸ τῶν κυνῶν ἕνα πρεσβευτὴν ἔπεμψαν πρὸς τὰ πρόβατα | ||
βασίλεια τόν τε Φηγέα καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ κτείνουσι . διωχθέντες δὲ ἄχρι Τεγέας ἐπιβοηθησάντων Τεγεατῶν καί τινων Ἀργείων ἐσώθησαν |
γάρ τί μοι καὶ τοῦτο εἶναι πρὸς τὴν ἀλαζονείαν τὴν τουτουὶ τοῦ φάσκοντος αὑτῷ δωρεὰν δοθῆναι τὸ ἀργύριον τοῦτο παρὰ | ||
οἶδ ' . εἰπὲ δή . [ τίς ἄλλος ἀντὶ τουτουὶ τοῦ δακτύλου ; ] πρὸ τοῦ μέν , ἔτ |
Δία τὸ γένος ἀνῆγον . σύνθεσιν ταύταν : ταύτην τὴν συνθήκην τῶν ὅρκων καὶ τῆς βασιλείας πρὸς ἑαυτοὺς ἐπαινέσαντες διεχωρίσθησαν | ||
Καίσαρος καὶ ἀγνοίᾳ τοῦ ἀκριβοῦς : οὐ γάρ πω τὴν συνθήκην ἑώρων οὐδὲ ἐπὶ ὅσοις . ὁ δὲ δῆμος ἐθορυβεῖτο |
λαμβάνῃ . συνομολογεῖ δὲ τοῖς ὑπὸ Θεοφράστου ἡ κατὰ Θεμιστοκλέους εἰσαγγελία , ἣν εἰσήγγειλε κατὰ Κράτερον Λεωβώτης Ἀλκμαίωνος Ἀγρυλῆθεν . | ||
πρὸς Χαρίδημον γενομένην καὶ καταψηφισθείς , πέντε ταλάντοις ἐζημιώθη . εἰσαγγελία δέ ἐστι κατηγορία διὰ τὰ ἀδίκως ἢ κακῶς πεπραγμένα |
Πυθαγόραν μηδὲ ἓν καταλιπεῖν σύγγραμμά φασι τὸ δὲ φερόμενον ὡς Πυθαγόρου Λύσιδός ἐστι τοῦ Ταραντίνου Πυθαγορικοῦ φυγόντος εἰς Θήβας καὶ | ||
τὰ δὲ ἀναθήματα αὐτῷ τὰ ἐς Ὀλυμπίαν ἐστὶ τοῦ Ῥηγίνου Πυθαγόρου τέχνη . ἐνταῦθα καὶ Ἀναξιμένους οἶδα εἰκόνα ἀνευρών , |
δοκεῖς οὐδὲ ἠισθῆσθαι , ὅτι δὴ ταύτην τὴν σοφίαν παρὰ Δάμωνος τοῦ ἡμετέρου ἑταίρου παρείληφεν , ὁ δὲ Δάμων τῶι | ||
μοι δοκεῖς οὐδὲ ἠισθῆσθαι , ὅτι ταύτην τὴν σοφίαν παρὰ Δάμωνος τοῦ ἡμετέρου ἑταίρου παρείληφεν , ὁ δὲ Δάμων τῶι |
ᾧ ἔτει Ὀλυμπιὰς ἤχθη νεʹ , ὡς ἐκ τῶν Βιβλιοθηκῶν Διοδώρου καὶ τῶν Θάλλου καὶ Κάστορος Ἱστοριῶν , ἔτι δὲ | ||
καὶ Πυθαγορικὸν τὸ τῆς κόμης ἔδοξαν εἶναί τινες ἀπὸ τοῦ Διοδώρου προαχθέν , ὥς φησιν Ἕρμιππος . Τίμαιος δ ' |
τρίπτυχον καὶ πολύπτυχον . Ὅμηρος δὲ πίνακα πτυκτὸν εἴρηκεν . γραμματεῖον δὲ παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς καὶ ἐν ᾧ ἀργύριον ἀπέκειτο | ||
φαίνομαι . καὶ τί ταῦτα λέγω , λέγειν ἔχων τὸ γραμματεῖον ἐκεῖνο , ὃ διεωσάμην , ὅπως μὴ σεμνότερος γεγενῆσθαι |
πάθει αὐτοῦ , καὶ εἰπόντος , Τί οὖν , ὦ Δημῶναξ , Πολυδεύκης ἀξιοῖ ; Αἰτιᾶταί σε , ἔφη , | ||
ἐπὶ χλευασμῷ , Εἰ χιλίας μνᾶς ξύλων καύσαιμι , ὦ Δημῶναξ , πόσαι μναῖ ἂν καπνοῦ γένοιντο ; Στῆσον , |
τῇ δίκῃ , ἔστ ' ἂν διακομισθῇ ὁ λόγος , ἀναγνωσθέντος δὲ ἐν τῷ δικαστηρίῳ κατ ' αὐτὸν ἐψηφίσατο ὁ | ||
πρεσβείαν [ ] ? [ ] οαν [ ! ] ἀναγνωσθέντος ? : Ἀντωνῖνος [ Σεβαστὸς εἶπεν : ] ομου |
τὴν ἀλήθειαν . γνωσθεὶς δὲ παρὰ τοῖς Ἕλλησι θεοφιλέστατος εἶναι ὑπελήφθη . Ὅθεν καὶ Ἀθηναίοις τότε λοιμῷ κατεχομένοις ἔχρησεν ἡ | ||
θάνατον δίκας ὑπόσχοιεν οἱ κακοῦργοι . ὅθεν καὶ μυθικώτερος ἐνίοις ὑπελήφθη τοῖς συγγράμμασιν ἐγκαταμίξας τὰς τοιαύτας διηγήσεις , ὅπως διὰ |
ἐν Χαλκίδι , τὸ προοίμιον εἶπε τῶν ἐν Χαλκίδι δείπνων χαριέστερον εἶναι τῆς ἐν ἄστει διασκευῆς , τὸ πλῆθος τῶν | ||
: Μίκωνα μὲν οὖν ἔγωγε καὶ προσθεῖναι τῇ γραφῇ προσεδόκησα χαριέστερον . καὶ Ξέρξην μετὰ τὴν φυγὴν Ἀθηναίων ὑπήκουον : |
πᾶσαν φιλοσοφίαν . ἄλλως τε καὶ εἰς τὴν τῶν παρὰ Ἀριστοτέλει εἶπεν , ἐπειδὴ συμβάλλεται οὐ μόνον εἰς τὸ βιβλίον | ||
τοῦ οὐρανοῦ , ὡς ἀρέσκει καὶ τῷ Πλάτωνι καὶ τῷ Ἀριστοτέλει , καὶ πολλοὺς λόγους τέθεικεν ἐν τῇ Φυσικῇ ἀκροάσει |
' ἐσίγων . Κρατῖνος Χείρωσιν : τοιοῦτοι δὲ καὶ οἱ Σωκράτους ὅρκοι . ἴθι δή κτλ . . ὅτι καὶ | ||
τὸ χωρίον ] τὸ διάστημα τὸ ἀπὸ τῆς κεφαλῆς τοῦ Σωκράτους μέχρι τῆς ὀφρύος τοῦ Χαιρεφῶντος , τὸν τόπον τῆς |
ἐπὶ τῶν πλουτησάντων τέχνῃ οὐ τιμίᾳ : ψάλτου γάρ τινος εὐημερήσαντος , Εὐδαμίδας ἔφη πρὸς τὸν ἐρωτήσαντα , ποδαπός τις | ||
ἔπραττον , Εὐναπίου μὲν τοῦ ῥήτορος ὑπὲρ αὐτῶν πρεσβεύοντος , εὐημερήσαντος δὲ οὕτω κατὰ τὴν πρεσβείαν ὥστε καὶ δίκῃ τινὶ |
ἔστι καὶ ἐκ τοῦ Σόλωνος αʹ ἄξονος καὶ ἐκ τῆς Ἀριστοτέλους Ἀθηναίων πολιτείας . Τιμαχίδας δὲ ἡγεῖται παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς | ||
ἀρχηγῶν καὶ προστατῶν τῆς φιλοσοφίας δεῖξαι , Πλάτωνός τε καὶ Ἀριστοτέλους ; τούτων γὰρ ὁ μὲν εἷς τὴν ἀσάφειαν διὰ |
[ φωνὴν ἔρρηξέν ] ? [ τινα κατὰ τῶν ] σοφιστῶν [ οἳ ἐμνημόνευσαν ] [ ] αὐτοῦ : τοσοῦτον | ||
ἀλλ ' ὅμως ὑπὲρ τηλικούτων ὄντος τοῦ λόγου τινὲς τῶν σοφιστῶν ἀσεβεῖν με φήσουσιν Ὁμήρῳ ἀντιλέγοντα καὶ ἐπιχειρήσουσι διαβάλλειν πρὸς |
μὲν τὸν ἀδελφιδοῦν τὸν Ἰφικράτους , υἱὸν δὲ Τεισίου τοῦ Ῥαμνουσίου , ὁμώνυμον δὲ τοῦ νυνὶ κρινομένου Τιμάρχου : ὃς | ||
: πλεῖστον γὰρ ὡς ἔφαμεν τὸ μεταξύ . περὶ τοῦ Ῥαμνουσίου Ἀντιφῶντος . . , Ὁ δ ' ἕτερος Ἀντιφῶν |
γὰρ ἐμφαίνουσι διὰ τούτου . ἔπιδ ' ] ἐπίβλεψον . ἔπιδ ' ] ἤτοι εὐμενῶς βλέψον . θ ἣν ] | ||
τὸ δὶς ἀναφωνῆσαι : δειλίαν γὰρ ἐμφαίνουσι διὰ τούτου . ἔπιδ ' ] ἐπίβλεψον . ἔπιδ ' ] ἤτοι εὐμενῶς |
δῆλος εἶ ζητῶν . Ἐγώ ; ἥκιστα : καὶ τὸν Σκελλίου βδελύττομαι . Ποίαν τιν ' οὖν ἥδιστ ' ἂν | ||
ἐν τῷ Διονυσίῳ , ἐὰν δὲ βούλῃ , Ἀριστοκράτης ὁ Σκελλίου , οὗ αὖ ἐστιν ἐν Πυθίου τοῦτο τὸ καλὸν |
: σημείωσαι ὅτι ἡ Θάσος Παρίων ἀποικία κελεύοντες : τὸν Θουκυδίδην . ἀφικνουμένου αὐτοῦ : τοῦ Θουκυδίδου . αὐτόν : | ||
καὶ τοὺς λοιποὺς κωμικοὺς αἱ κωμῳδίαι , ἢ Ἡρόδοτον καὶ Θουκυδίδην αἱ ἱστορίαι αὐτῶν , ἢ Πυθαγόραν τὰ ἄδυτα καὶ |
τοῦ γάμου τὴν συμμαχίαν . βουλευομένων τῶν Τρώων παραινεῖ δέχεσθαι Πολυδάμας ἀντιλέγοντος Πριάμου . μελετῶμεν τὸν Πολυδάμαντα . Ἔστι καὶ | ||
ἀλλὰ φύσεώς τε καὶ μελέτης κατόρθωμα . ἀναστὰς οὖν ὁ Πολυδάμας ἀναμνήσει τοὺς Τρῶας ἣν ἔναγχος ἐποιήσατο συμβουλὴν περὶ τοῦ |
. , ἀεὶ δὲ ἔγωγε ἐπαινῶ τοὺς συγγραφέας Μέλισσον καὶ Λαμίσκον τὸν Σάμιον ἐν ἀρχῆι λέγοντας : ἔστιν ἃ ἐγένετο | ||
ὑγιαίνειν . Ἀπεστάλκαμέν τοι πάντες οἱ Πλάτωνος φίλοι τὼς περὶ Λαμίσκον τε καὶ Φωτίδαν ἀπολαμψούμενοι τὸν ἄνδρα καττὰν παρὰ τὶν |
ὀλίγῳ πρότερον ἐγὼ διεξῆλθον πρὸς ὑμᾶς , λέγεται κατὰ συνθήκας ἡταιρηκέναι τὰς παρ ' Ἀντικλεῖ κειμένας : οὐκ ὢν δ | ||
ἢ ὡς ἔνιοι Γλαυκίδος , ἥν φασι τὴν πρώτην ἡλικίαν ἡταιρηκέναι καθεζομένην ἐν οἰκήματι πρὸς τῷ τοῦ Καλαμίτου ἡρῴῳ , |
ἐπιτρόπων τοῖς ὑπὲρ τῶν ὀρφανῶν ἐπεξιοῦσι διδομένη : Δημοσθένης κατὰ Τιμοκράτους καὶ Λυσίας ἔν τε τῷ περὶ τοῦ Ἡγησάνδρου κλήρου | ||
ἄνθρωποι ὀχοῦνται , οὕτως ἐκαλεῖτο . Ἀστυνόμος : Δημοσθένης κατὰ Τιμοκράτους . δέκα φησὶν εἶναι τοὺς ἀστυνόμους Ἀριστοτέλης ἐν τῇ |
ἀποσταλεὶς βασιλικὸς Ἀγάπιον καὶ τοὺς ἄλλους φιλοσόφους κατασχὼν εἰς τὸ ἀρχεῖον ἀπήγαγε . , . . εὐλόφως ὁ δὲ πρὸς | ||
τε οὖν , ὥσπερ Κῦρος κελεύει , ἐπὶ τόδε τὸ ἀρχεῖον , ἀσκῶμέν τε δι ' ὧν μάλιστα δυνησόμεθα κατέχειν |
νῦν εἰσενεγκεῖν , ἐπειδήπερ προενέπεσον τῇ τούτων πλεονεξίᾳ βούλομαι δὲ πυθέσθαι παρὰ τῶν κατοδυρομένων τοὺς Λακεδαιμονίους , πότερον ὑπὲρ τῆς | ||
Σίβυλλαι δὲ ὑπὸ ἀνθρώπων οὐκ ἐκλήθησαν . τῆς μὲν δὴ πυθέσθαι τὴν ἡλικίαν καὶ ἐπιλέξασθαι τοὺς χρησμούς * * * |
καὶ ἐγὼ χρησμῳδῆσαί τι . συνεγενόμην γάρ ποτε βραχέα τῷ Ἀνύτου υἱῷ , καὶ ἔδοξέ μοι οὐκ ἄρρωστος τὴν ψυχὴν | ||
ἂν οὖν , ὦ Ξενοφῶν , τὴν μιαρίαν τοῦ βυρσοδέψου Ἀνύτου γράφοιμι , τήν τε Μελήτου τόλμαν καὶ τὸ θράσος |
τε τὸν Τίμαιον καὶ τὸν Παρμενίδην , ὧν τὸν μὲν Τίμαιον ἐπὶ πᾶσι τοῖς φυσικοῖς , τὸν δὲ Παρμενίδην τοῖς | ||
. . . . : μάτην οὖν λέγουσιν οἱ περὶ Τίμαιον Ἡσιόδωι τὸν Ἀριστοτέλην πειθόμενον μετὰ τὴν τῆς γυναικὸς τελευτὴν |
περιεστηκότων εἰς θρῆνον πεπτωκότων καὶ οὐδὲ τῶν φιλοσοφούντων δυναμένων καρτερεῖν ἐπετίμα τοῖς τε ἄλλοις καὶ οὐχ ἥκιστα δὴ τούτοις , | ||
βασιλέως Ἀντιόχου σύμβουλος τοῖς πραττομένοις ὑπὸ τῶν δραπετῶν οὐκ εὐαρεστούμενος ἐπετίμα τε τοῖς τολμωμένοις ὑπ ' αὐτῶν καὶ μάλα θρασέως |
, γυμναστικόν τε καὶ ἀπορητικόν φασιν ἔχειν αὐτὸν χαρακτῆρα , δογματικὸν δέ , ἔνθα σπουδάζων ἀποφαίνεται ἤτοι διὰ Σωκράτους ἢ | ||
διαφορὰν τῶν εἰρημένων φιλοσοφιῶν . τὸν Πλάτωνα οὖν οἱ μὲν δογματικὸν ἔφασαν εἶναι , οἱ δὲ ἀπορητικόν , οἱ δὲ |
ὡς ἐν τῷ πρὸς Λεπτίνην , ὡς ἐν τῷ κατὰ Ἀριστοκράτους , καὶ καθόλου ἔνθα ἂν ἔχωμεν νόμον , ἀλλὰ | ||
στεφάνου , ἐν τῷ Κατὰ Μειδίου , ἐν τῷ Κατὰ Ἀριστοκράτους , ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Ὀλυνθιακῶν . Κατὰ πόσους |
ὢν πατρὸς οὐ πατήρ ἐστιν , ὥστε σύ , ὦ Σώκρατες , ἀπάτωρ εἶ . Καὶ ὁ Κτήσιππος ἐκδεξάμενος , | ||
δέ ποτε ὁ Ἀντιφῶν διαλεγόμενος τῶι Σωκράτει εἶπεν : Ὦ Σώκρατες , ἐγώ τοί σε δίκαιον μὲν νομίζω , σοφὸν |
ἑτέρους ἦν μοι ῥητέον ἀμείνους τούτου . ὅτε γὰρ Κλέοννιν παραλελυμένον ἐκ τῆς μάχης εἰς τὴν πόλιν ἀπήνεγκα τἀμαυτοῦ σώζων | ||
ἑτέρους ἦν μοι ῥητέον ἀμείνους τούτου . ὅτε γὰρ Κλέοννιν παραλελυμένον ἐκ τῆς μάχης εἰς τὴν πόλιν ἀπήνεγκα τἀμαυτοῦ σώζων |
τρεῖς : ὁ δὲ δὴ τέταρτος ἡμῶν , ὦ φίλε Τίμαιε , ποῦ τῶν χθὲς μὲν δαιτυμόνων , τὰ νῦν | ||
τρεῖς : ὁ δὲ δὴ τέταρτος ἡμῖν , ὦ φίλε Τίμαιε , ποῦ τῶν χθὲς μὲν δαιτυμόνων , τὰ νῦν |
τῶν ἑπτὰ σοφῶν πρῶτος ἔφυ σοφίᾳ . ἀπεφθέγξατο , “ ἐγγύα , πάρα δ ' ἄτα . ” ἔστιν αὐτοῦ | ||
Ἀττικοί . ἐγγύη , πάρα δ ' ἄτη . παροιμία ἐγγύα , πάρα δ ' ἄτα , ἐπὶ τῶν ῥᾳδίως |
καὶ σκληρός : ἔχομεν δὲ τοῦ λῶ τὴν χρῆσιν παρὰ Θεοκρίτῳ , οἷον , λῇς ποτὶ τᾶν νυμφᾶν , λῇς | ||
ὄνομα κύριον . δεῖ δὲ γινώσκειν , ὅτι τὸ παρὰ Θεοκρίτῳ , οἷον : ἀπ ' Αἰγίρω ἰσχάδα τρώγοις , |
δὲ τὰς τῶν πολλῶν διέλαθεν ἀκοάς . λέγεται Πλάτωνα τὸν Ἀρίστωνος τουτωνὶ τῶν συγγραμμάτων ἐπαινέτην γενόμενον ὑπερφυῶς ὡς ἐκ Σικελίας | ||
τὰς ἐπιστολάς φασι , τὰ δ ' ἄλλα τοῦ περιπατητικοῦ Ἀρίστωνος . Τοῦτον λόγος φαλακρὸν ὄντα ἐγκαυθῆναι ὑπὸ ἡλίου καὶ |
φησὶν εἶναι καὶ παρέδρους τῇ μητρὶ τῶν θεῶν , ἀκολουθῶν Μενάνδρῳ λέγοντι Μιλησίους , ὅταν θύωσι τῇ Ῥέᾳ , προθύειν | ||
Βουλίας : οὐδὲν γὰρ ἀκόλουθον αὑτῷ λέγει . καὶ παρὰ Μενάνδρῳ δὲ ὁ πρόλογος τῆς Μεσσηνίας . Πολλάκις δὲ καὶ |
ἀκούοντας , τῇ ἀναμνήσει χρησόμεθα : ὅταν δὲ ὀλίγα , παραλείψομεν τὴν ἀνάμνησιν . καὶ τὸ παθητικὸν δὲ μέρος ὡσαύτως | ||
. ἔτι δὲ καὶ τοιοῦτό τι λέγουσι : πότερον γὰρ παραλείψομεν τὸ προοίμιον ἢ τοὺς ἐπιλόγους ; εἰ μὲν οὖν |
. τρεῖς οὖν ἔχει τόπους ἡ ἀνάμνησις , τουτέστιν ἡ ἀνακεφαλαίωσις , τὸν ἐπὶ τέλει τοῦ λόγου , τὸν μεταξὺ | ||
εἰσίν . Αἱ δέ : αἱ πέτραι , οἰκήσεις : ἀνακεφαλαίωσις : αἱ νομαὶ δῆλον , ἢ αὗται αἱ πέτραι |
ὁ δῆμος , ναύκραρος δὲ ὁποῖόν τι ὁ δήμαρχος , Σόλωνος οὕτως ὀνομάσαντος , ὡς καὶ Ἀριστοτέλης φησίν : ἐν | ||
; προσταχθὲν γὰρ αὐτῷ τεττάρων μηνῶν ἀναγράψαι τοὺς νόμους τοὺς Σόλωνος , ἀντὶ μὲν Σόλωνος αὑτὸν νομοθέτην κατέστησεν , ἀντὶ |
Μυρμιδόνες δ ' ἐκαλοῦντο καὶ Ἕλληνες . Ἡσίοδον μέντοι καὶ Ἀρχίλοχον ἤδη εἰδέναι καὶ Ἕλληνας λέγεσθαι τοὺς σύμπαντας καὶ Πανέλληνας | ||
κλέος ἀπολιπὼν καὶ τοιαύτην ἑαυτῶι φήμην . ταῦτα οὐκ ἐγὼ Ἀρχίλοχον αἰτιῶμαι , ἀλλὰ Κ . λέγει Κ . Θεμιστοκλέα |
ἐκάλει Νωρβανόν τε καὶ τοὺς συνόντας αὐτῷ στρατηγούς , Γάιον Ἀντίπατρον καὶ Φλάυιον Φιμβρίαν , ἀδελφὸν τοῦδε τοῦ περὶ τὴν | ||
Θρᾴκης καὶ Θετταλῶν ἐξηγεῖσθαι καὶ τῶν Ἑλλήνων τῆς ἐλευθερίας : Ἀντίπατρον δὲ διαδόχους τοῖς ἀποπεμπομένοις ἄγειν Μακεδόνας τῶν ἀκμαζόντων ἐκέλευσεν |
Αὖλος Οὐεργίνιος Καιλιμοντανὸς καὶ Τῖτος Οὐετούριος Γέμινος , ἄρχοντος Ἀθήνησι Θεμιστοκλέους , ἑξηκοστῷ καὶ διακοσιοστῷ μετὰ τὴν κτίσιν ἔτει , | ||
τῶν ἄλλων δηλονότι . αὐτοσχεδιάζειν : ἑτοίμως λέγειν . τελευτὴ Θεμιστοκλέους φαρμάκῳ ἀποθανεῖν αὐτόν : αἷμα γὰρ ταύρειον πιὼν ἀπέθανεν |
τέτταρα ταῦτα μόρια ἐπὶ τέτταρσιν πράγμασιν . εἰ οὖν βούλεται Πῶλος πυνθάνεσθαι , πυνθανέσθω : οὐ γάρ πω πέπυσται ὁποῖόν | ||
ἔστιν τὸ μέγα δύνασθαι ; Οὔχ , ὥς γέ φησιν Πῶλος . Ἐγὼ οὔ φημι ; φημὶ μὲν οὖν ἔγωγε |
τὸ ἐκ τῆϲ Ἀρμενίαϲ κομιζόμενον : ἐκλέγου δὲ τὸ δύϲθραυϲτον πλῆρεϲ μεμυκόϲ . Καϲίαν ἐκλέγου τὴν κιρρὰν εὔχρουν κοραλλίζουϲαν ϲτενὴν | ||
γὰρ τὸ ἑαυτῶν πρόϲωπον ἐνερευθὲϲ ὂν καὶ δριμὺ βλέπον καὶ πλῆρεϲ ὀργῆϲ . δυνατὸν δὲ αὐτούϲ , ὥϲ φαϲί τινεϲ |
ἐπιδίδωσι δὲ καὶ ἀρετὴν τοῖς χρωμένοις , πόρρω ἂν οὗτος σοφιστοῦ ἀποκρίνοιτο . Ἀλλ ' ἐγὼ ὄναρ ὑμῖν ἀλλότριον ἀπαγγέλλω | ||
ποίει : λάγνης γυναικός ἐστιν οὐκ ἀνδρὸς τόδε . Ἔρως σοφιστοῦ γίγνεται διδάσκαλος σκαιοῦ πολὺ κρείττων πρὸς τὸν ἀνθρώπων βίον |
. οὐ μὴν ἡ τιμωρὸς δίκη τὸν ὑβριστὴν παῖδα καὶ ὑπερόπτην εἴασεν ἐπεγχανεῖν τῷ τοῦ Μελήτου θανάτῳ . τοὺς ὄρνιθας | ||
βροντῶν . . ΚΑΙ ΑΓΗΝΟΡΑ ΚΑΡΦΕΙ , Τὸν αὐθάδη καὶ ὑπερόπτην εὐτελῆ ποιεῖ καὶ ταπεινόν . Ἡ γὰρ αὐθάδεια πρὸς |
τῶν ὑπαρκτῶν . οἵ γέ τοι περὶ τὸν Δημόκριτον καὶ Πλάτωνα πᾶν αἰσθητὸν ἀναιροῦντες συναναιροῦσι καὶ τὴν φωνήν , αἰσθητόν | ||
καὶ ἐν ἄλλοις δέ . Λέγεται τὴν διαφορὰν Ἀριστοτέλους πρὸς Πλάτωνα τὴν πρώτην ἐκ τούτων γενέσθαι . οὐκ ἠρέσκετο τῷ |
ἴδιον χαρακτῆρα τῆς ποιήσεως εὐπόρουν , τῶν δὲ Τερπάνδρου καὶ Φρύνιδος νόμων οὐδὲ κατὰ μικρὸν ἠδύναντο ἐπιψαῦσαι . ” : | ||
μετέβαλεν . τὰς κατὰ Φρύνιν ] ὁμοίας ταῖς ᾠδαῖς τοῦ Φρύνιδος . Φρύνη γυνή , Φρῦνις ἀνήρ . δυσκολοκάμπτους ] |
Πάνακτον φρουρᾶς ἡμῖν προγραφείσης . ἐσκήνωσαν οὖν οἱ υἱεῖς οἱ Κόνωνος τουτουὶ ἐγγὺς ἡμῶν , ὡς οὐκ ἂν ἐβουλόμην . | ||
δ ' ἐν οἴκῳ τούτους μὲν τοὺς στρατηγοὺς ἔπαυσαν πλὴν Κόνωνος : πρὸς δὲ τούτῳ εἵλοντο Ἀδείμαντον καὶ τρίτον Φιλοκλέα |
ἡμῶν ὁ χαρίεις Εὐθύδικος , ἀνὴρ ἐν τοῖς πρώτοις τοῦ συνεδρίου τῶν Ἀρεοπαγιτῶν , ἀνέῳξεν ἡμῖν τὸ δεσμωτήριον , τάχ | ||
, αἴτιον δὲ γεγονότα τῷ δήμῳ τοῦ μὴ μετὰ κοινοῦ συνεδρίου τῶν Ἑλλήνων ποιήσασθαι τὴν εἰρήνην , ἔκδοτον δὲ πεποιηκότα |
ἄλλῳ συνῴκισε τὴν παῖδα , ὑπεραγανακτήσας διέφθειρε τὸν Ἀρχέλαον . Σόλωνα αἱρετὸν Ἀθηναῖοι προείλοντο ἄρχειν αὐτοῖς , οὐ γὰρ κληρωτὸν | ||
παρὰ Δημοσθένει , ” καὶ τὸν μὲν γράψαντα τοὺς νόμους Σόλωνα ἐν ἀγορᾷ στήσετε . ” ἀπὸ διανοίας δὲ τοῦ |
τοῦ Νεάρχου τοῦ τυράννου κατὰ τὰς ἐν ταῖς βασάνοις ἀνάγκας ἐρωτωμένου ὑπὸ Νεάρχου τίνες ἦσαν οἱ συνειδότες , Ὤφελον γάρ | ||
ὁ μέσος ὡσαύτως . ἀλλὰ ῥητέον ἔτι σαφέστερον : ὅταν ἐρωτωμένου τοῦ διὰ τί μὴ τὸ κυρίως αἴτιον ἀποδοίη τις |
: ὡς δεινοὶ οἱ ἄλλοι Ὀδυσσεῖ . Ἐλεατικὸν Παλαμήδην . Ζήνωνά φησι τὸν Παρμενίδου ἑταῖρον , ὅτι δὴ πανεπιστήμων σχεδὸν | ||
. τὸν μὲν γὰρ τούτου μαθητὴν καὶ διάδοχον τῆς σχολῆς Ζήνωνά φασιν ἐπισχεῖν περὶ τῆς ἐκπυρώσεως τῶν ὅλων . . |
ὤν . . . . , . , . Κατὰ Σπουδίου : καὶ ἐν τῷ δήμῳ κατηγορήσειν ὑπεσχόμην . μετὰ | ||
τοῦ νόμου κατὰ μὲν τοῦθ ' ὑμῖν οὐκ ἔστιν ἀποψηφίσασθαι Σπουδίου . σκέψασθε δὲ καὶ περὶ τῶν εἴκοσι μνῶν , |
τῶν κακουμένων ἀθρόως . Εἴ σοι Μυσὸν ἥδιον καλεῖν : Μῦσός τις μυσὸς ἐβούλετο καλεῖσθαι : ἀπὸ τούτου ἡ παροιμία | ||
τῶν κακουμένων ἀθρόως . Εἴ σοι Μυσὸν ἥδιον καλεῖν : Μῦσός τις μυσὸς ἐβούλετο καλεῖσθαι : ἀπὸ τούτου ἡ παροιμία |
τῇ τραγῳδίᾳ εὑρίσκεται : πρὸς διάφορα ἀντίγραφα παραγέγραπται ἐκ τοῦ Διονυσίου ὑπομνήματος ὁλοσχερῶς καὶ τῶν μικτῶν : Ἐτεοκλῆς παραλαβὼν τὴν | ||
γυνή . τὸ μοσχίον τὸ τῆς Κορώνης αὔριον δειπνήσομεν . Διονυσίου δὲ δράματ ' ἐκμαθεῖν δέοι καὶ Δημοφῶντος ἅττ ' |
τὸ ζῷον πρὸς τὸν ἄνθρωπον . Μετὰ τὸ διαστείλασθαι τὴν ὁμωνυμίαν καὶ δηλῶσαι περὶ ποίου σημαινομένου διαλαβεῖν βουλόμεθα , εὐλόγως | ||
δὲ ὁ γέλως ἀπὸ τῆς λέξεως ἀπὸ τῶν πραγμάτων κατὰ ὁμωνυμίαν κατὰ συνωνυμίαν κατὰ ἀδολεσχίαν κατὰ παρωνυμίαν , παρὰ πρόσθεσιν |
διατάξεις ποιεῖσθαι , κοινὴ διάληψις . Τίς ἡ ἰδιάζουσα κατὰ Πυθαγόραν ἦν μελέτη τῆς μαθηματικῆς ἐπιστήμης , καὶ πρὸς πόσα | ||
πῶς δὲ τετρὰς ὁ θεὸς οὗτος , ἐκ τοῦ εἰς Πυθαγόραν ἀναφερομένου ἱεροῦ λόγου σαφῶς εὑρήσεις , ἐν ᾧ ἀριθμὸς |
Μεγαρικὸν τὸν τῶν αὐτῶν δογμάτων εὑρετὴν ὑποληφθέντα . τοῦτον δὲ Μενέδημος ὁ Ἐρετριεὺς διεδέδεκτο , ἀφ ' οὗ Ἐρετρικὴ ἡ | ||
πατρίδος τοῦ περὶ οὗ ὁ λόγος . Φαίνεται δὴ ὁ Μενέδημος σεμνὸς ἱκανῶς γενέσθαι : ὅθεν αὐτὸν Κράτης παρῳδῶν φησι |
, δικανικόν τε καὶ δημηγορικόν , εἴδη δὲ ἑπτά , προτρεπτικὸν ἀποτρεπτικὸν ἐγκωμιαστικὸν ψεκτικὸν κατηγορικὸν ἀπολογητικὸν ἐξεταστικόν : τὰ μὲν | ||
παρὰ τὰ ἀνθρώπινα ἐπιτηδεύματα πρεσβευομένων κατά τινα κοινὸν καὶ δημώδη προτρεπτικὸν τρόπον . μετὰ δὲ ταῦτα μέσῃ τινὶ μεθόδῳ χρηστέον |
παρὰ τοῦ ἀντιδίκου λεγόμενον , ὡς ἐκεῖνο ἀλλὰ τὸ τοῦ Κεφάλου καλὸν καὶ νὴ Δία εὔδαιμόν γε , ἢ ὅταν | ||
φόνον . δεκάτῃ δὲ ὕστερον γενεᾷ Χαλκῖνος καὶ Δαῖτος ἀπόγονοι Κεφάλου πλεύσαντες ἐς Δελφοὺς ᾔτουν τὸν θεὸν κάθοδον ἐς Ἀθήνας |
Καίσαρος Τιβερίου ἔτη δύο καὶ ἐνενήκοντα : Ξενοφῶν δὲ ὁ Γρύλλου ὑπὲρ τὰ ἐνενήκοντα ἐβίωσεν ἔτη . οὗτοι μὲν φιλοσόφων | ||
ὑπὲρ τῶν τοῦ Κύρου φίλων τοῦ νεωτέρου Ξενοφῶν ὁ τοῦ Γρύλλου νεανιευόμενος δῆλός ἐστι λέγων , τοὺς ὁμοτραπέζους μόνους οἱ |
οἱ τοιοῦτοι μικρολογίαν εἶναι ὑποτίθενται , οἷον τὸ εἰπεῖν τὸν Δημοσθένην μὴ ἐγκείσθω ὑπὸ τοῦ Φιλίππου τὸ δίδωμι ἀλλὰ τὸ | ||
Ἡρακλέϊ Ἡρακλεῖ : Ἡρακλέα Ἡρακλῆ καὶ ἀττικῶς Ἡρακλῆν , ὥσπερ Δημοσθένην . Ὦ Ἥρακλες καὶ ἀττικῶς ὦ Ἡρακλῆ , ὥσπερ |
ποιεῖν ; ἐᾶν ἀτιμωρήτους ; ἀλλ ' αἰσχρὸν ὦ ἄνδρες δικασταὶ [ ? ἰδίων ] ἕνεκα ἐγκλημάτων [ ] πόλεως | ||
ὁ ἐκ Κοίλης καὶ εἷλε καὶ ἐτίμησαν τῷ Θρασυβούλῳ οἱ δικασταὶ δραχμῆς μιᾶς . Ἄλλως . ἐπίστευον τοῖς δοκοῦσιν ἀμύνειν |
καὶ τηλικούτοις ἀνδράσι παραδείγμασι χρώμενος καὶ παρὰ πάντας τῷ μεγίστῳ Πλάτωνι οὐδὲν ἡγούμην τῆς φιλοσόφου ῥητορικῆς ποιεῖν ἀλλότριον ἀγαθοὺς ἀγαθοῖς | ||
, ψευδής . Ἂν γὰρ ἔχων τις μνήμην Σωκράτους ἐντυχὼν Πλάτωνι οἰηθῇ κατά τινα ὁμοιότητα Σωκράτει πάλιν ἐντυγχάνειν , ἔπειτα |