| πόλλ ' ἐπαληθεὶς ἠγαγόμην . „ Ἡσίοδος δ ' ἐν Καταλόγῳ φησί „ καὶ κούρην Ἀράβοιο , τὸν ” Ἑρμάων | ||
| αὐτοὺς ἠναγκάσθη εἰπεῖν τὰς ὀνομασίας αὐτῶν . ἐν γὰρ τῷ Καταλόγῳ τοῦ Ὁμήρου οὐ φέρονται . ἦν δὲ ὁ Κηφεὺς |
| τὸ 〚 οὐ 〛 βλάπτω στερῶν : οὕτως Ὅμηρος ἐν Ὀδυσσείᾳ : οὐ γὰρ καλὸν ἀτέμβειν οὐδὲ δίκαιον ξείνους Τηλεμάχοιο | ||
| φῇς , ἐὰν φῇ καὶ ἐὰν φῄη : Ὅμηρος ἐν Ὀδυσσείᾳ : φῄη ἀθηρηλοιγὸν ἔχειν ἀνὰ φαιδίμῳ ὤμῳ , σημαίνει |
| ἐν ἀφνειοῦ ἀνδρὸς μέγα δυναμένοιο ἢ γάμῳ ἢ ἐράνῳ ἢ εἰλαπίνῃ τεθαλυίῃ . ἤδη μὲν πολέων φόνῳ ἀνδρῶν ἀντεβόλησας , | ||
| ὑδροποτεῖν . ἡδὺ . . ἐστ ' ἐν δαιτὶ καὶ εἰλαπίνῃ τεθαλυίῃ τέρπεσθαι μύθοισιν , ἐπὴν δαιτὸς κορέσωνται , Ἡσίοδος |
| καὶ αἴλινος ἔν τε πένθεσι καὶ ἐπ ' εὐτυχεῖ δὲ μολπῇ κατ ' Εὐριπίδην . . . . . . | ||
| ' ἴσαν πρὸς Ὄλυμπον , ἀγαλλόμεναι ὀπὶ καλῇ , ἀμβροσίῃ μολπῇ : περὶ δ ' ἴαχε γαῖα μέλαινα ὑμνεύσαις , |
| χρόνῳ τοῦτο ποιοῦμεν . Συμφώνως δὲ καὶ ἐνταῦθα τοῖς ἐν Φιλήβῳ τὸ τέλος παρέλαβεν ἔκ τε θεωρίας καὶ εὐφροσύνης . | ||
| καὶ τὸ ἀπόρρητον , οὕτω δὲ καὶ Πλάτωνα λέγειν ἐν Φιλήβῳ , τὰς μὲν δύο ἀρχὰς πέρας τιθέντα καὶ ἄπειρον |
| περιζώσασα χιτῶνα τόνδε Διωνύσῳ δῶρον ἔδωκε Κλεώ , οὕνεκα συμποσίοισι μετέπρεπεν : ἶσα δὲ πίνειν οὔτις οἱ ἀνθρώπων ἤρισεν οὐδαμά | ||
| ἔπειτ ' Ἐλάτοιο πάϊς Πολύφημος ἵκανεν ὅς σφιν ἐν ἠνορέῃσι μετέπρεπεν Ἡρώεσσιν : Ἠνειὸς Καινῆος ἀφίκετο , τόν ῥά τε |
| ? ? [ δ [ ε [ . . . Μῆνιν ἄειδε θεὰ Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος οὐλομένην , ἣ μυρί ' | ||
| γὰρ εἰπόντες δός μοι τὸ ἥμισυ τοῦ ἔπους , τὸ Μῆνιν ἄειδε θεά , ἐσημήναμεν τὸ ἥμισυ τῆς Ἰλιάδος , |
| ἄρ ' Ὀϊλιάδῃ μεγαλήτορι Λοκροὶ ἕποντο : οὐ γάρ σφι σταδίῃ ὑσμίνῃ μίμνε φίλον κῆρ : οὐ γὰρ ἔχον κόρυθας | ||
| , ὃς ἄριστος Ἀχαιῶν τοξοσύνῃ , ἀγαθὸς δὲ καὶ ἐν σταδίῃ ὑσμίνῃ : οἵ μιν ἅδην ἐλόωσι καὶ ἐσσύμενον πολέμοιο |
| προτέρω θέον . ἀλλὰ γὰρ οὔπω αἴσιμον ἦν ἐπιβῆναι Ἀχαιίδος ἡρώεσσιν , ὄφρ ' ἔτι καὶ Λιβύης ἐπὶ πείρασιν ὀτλήσειαν | ||
| χρὴ γήραϊ λυγρῷ πείθεσθαι , τότε δ ' αὖτε μετέπρεπον ἡρώεσσιν . ἀλλ ' ἴθι καὶ σὸν ἑταῖρον ἀέθλοισι κτερέϊζε |
| τε καὶ τὸν ἔτερπε λόγοις : ἅπαξ ἐνταῦθα ἐν τῇ Ἰλιάδι τὸ λόγοις . . : καὶ ἅπαξ ἐν τῇ | ||
| ἠμὲν λύει ἠδὲ καθίζει . * ) ὅτι καὶ ἐν Ἰλιάδι παρὰ Διὸς ἔχει γέρας τοῦτο Θέμις . . . |
| τέλος τῆς τροφῆς , καὶ τῷ λοιπῷ τῶν ὁμοιομερῶν καθέστηκε καταλόγῳ , ὅσον μὲν ἁρμόζον καὶ ἀκραιφνὲς ἐκεῖ που προσφυὲν | ||
| γὰρ οὔτ ' ἀλφίτοισι χαίρομεν οὔτε τῷ τῶν ἄρτων τούτων καταλόγῳ . ἐπεὶ δὲ καὶ ἄλλῳ Χρυσίππου τοῦ Τυανέως συγγράμματι |
| ε ψιλοῦ γράφονται : οἷον , νηφαλέος : ῥωμαλέος : ὀπταλέος : σμερδαλέος : ἰκμαλέος : κερδαλέος : καρφαλέος : | ||
| οὐ γὰρ ἔγωγε ἧς σαρκὸς δύναμαι γλυκερώτερον ἄλλο ἰδέσθαι . ὀπταλέος δ ' εἰσῆλθε πελώριος ἱππότα κεστρεὺς οὐκ οἶος : |
| ὅσιον καὶ τὸ δίκαιον ὁμωνύμως τῷ γένει διαιρεῖ ἐν τῷ Εὐθύφρονι , καὶ ἔστιν ἡ τοιαύτη ἀκρίβεια φιλο - σοφωτέρα | ||
| γραφήν σέ τις ὡς ἔοικε γέγραπται : κεῖται ἐν τῷ Εὐθύφρονι . ἃ δέ φησιν ἡ βουλὴ δεῖν ] πάλιν |
| τῷ τείχει . . . . ? ἡ διπλῆ ὅτι συλληπτικῶς εἴρηκε βεβλήατο ἐπὶ τῶν οὐτασμένων . . τὰς γὰρ | ||
| γὰρ καὶ δαιτὸς ἀκουάζεσθον ἐμεῖο : ἡ διπλῆ , ὅτι συλληπτικῶς τὸ τῷ Ὀδυσσεῖ συμβεβηκὸς καὶ ἐπὶ τοῦ Μενεσθέως κεκοινοποίηκεν |
| Ἐπικούρου σοφία ἐξεῦρεν . Ἀλλά , νὴ Δία , τῷ Ὁμηρικῷ Θερσίτῃ ἔπεισί μοι αὐτὸν ἀπεικάζειν . Ὥσπερ γὰρ ἐκεῖνος | ||
| ' ὤμοισιν βάλετ ' ἀσπίδα θυσσανόεσσαν . ὥστε ἐναντίως τῷ Ὁμηρικῷ ὁπλισμῷ ἔχειν : πρὸ τῆς ἀσπίδος γὰρ φανήσεται ἀναλαμβάνων |
| τινὲς δασύνουσι : καὶ Ἥρη ἁπτοεπής , ὡς καθαπτομένη τοῖς ἔπεσιν . ἐμφατικώτερον δὲ τὸ ψιλοῦν : ἄαπτον γάρ ἐστι | ||
| αἱ γυναῖκες καὶ ἐργάζονται τὰ ἔργα , ἃ ἐν τοῖς ἔπεσιν Ὅμηρος εἴρηκε . Κένταυρος δὲ οὐ τοὺς πάντας ἵππου |
| ' ἐπ ' Ἀχιλλῆος , τοί ῥ ' ἔσχατα νῆας ἐίσας εἴρυσαν , ἠνορέῃ πίσυνοι καὶ κάρτεϊ χειρῶν . ἡ | ||
| ἀργυρέοισι πίναξιν , ἄτριχας , οἰέτεας , λαγάνοις κατὰ νῶτον ἐίσας . οὐδ ' ἀπὸ πασσαλόφιν κρέμασαν , ὅθι περ |
| δ ' ἄρ ' αἰθὴρ ἴαχεν . Ἣ δ ' Αἴαντι φόνον καὶ πῆμα φέρουσα ἔμβαλε νηὶ κεραυνόν , ἄφαρ | ||
| Δημοσθένεϊ δοτικὴ τροπῇ τοῦ ος εἰς ι , ὥσπερ Αἴαντος Αἴαντι , Λάχητος Λάχητι , καὶ λοιπὸν κατὰ συναίρεσιν τοῦ |
| ὕδατος . Ἐν αὐτῷ δὲ τῷ νηῷ ἐσιόντων ἐν ἀριστερῇ κέαται πρῶτα μὲν θρόνος Ἠελίου , αὐτοῦ δὲ ἕδος οὐκ | ||
| τὸ πιέζον τὰς ἐσθῆτας ἐν τῷ γναφείῳ , ὡς Ἀρχίλοχος κέαται δ ' ἐν ἴπῳ . καὶ περιστροφίδα δ ' |
| πραγμάτων οἴκοθεν ἅπαντα λεπτουργεῖν οὐκ ἐᾷ . Πολλῶν δ ' ἀγρομένων τῷ πείσεαι , ὅς κεν ἀρίστην βουλὴν βουλεύσοι . | ||
| τοῖς ἔνι κεῖτ ' ἀχέουσα περὶ φρεσὶν αἰδομένη τε ἰλαδὸν ἀγρομένων μακάρων γένος ἠδὲ καὶ αὐτὸν Ἥφαιστον : δεινὸν γὰρ |
| Ὁμήρῳ : λέγει γὰρ νήπιον , οὔ πω εἰδόθ ' ὁμοιίου πολέμοιο οὐδ ' ἀγορέων καὶ ἐν ἄλλοις οὐδέ με | ||
| καὶ ὁμοκλητῆρος . σημαίνει δὲ καὶ τὸ ὁμοῦ ἐγκελεύσασθαι . ὁμοιίου πτολέμοιο οἱ μὲν γλωσσογράφοι τοῦ κακοῦ : ἀπίθανον δὲ |
| μέθοδον , ᾗ κεχρήμεθα ἡμεῖς ἐν τῷ κλητικῷ τοῦ Ἀπόλλωνος ὕμνῳ † βιβλίῳ πως θέσθαι . ὥσπερ ἂν ἡ ὥρα | ||
| Εὐάνθης δ ' ὁ ἐποποιὸς ἐν τῷ εἰς τὸν Γλαῦκον ὕμνῳ Ποσειδῶνος αὐτὸν υἱὸν εἶναι καὶ Ναΐδος νύμφης μιγῆναί τε |
| μὲν παιδὶ δύο κατὰ τὴν αὐτὴν ἡμέραν , πεντάθλῳ καὶ σταδίῳ ἀγωνισαμένῳ , τῷ δὲ πατρὶ Θεσσαλῷ τοὔνομα πρῶτον ἐν | ||
| ' αὐτό . τὸν νοῦν πρόσεχε δή . ἐν τῷ σταδίῳ τῶν ἀνταγωνιστῶν μέ τις ἐδόκει στεφανοῦν γυμνὸς προσελθὼν * |
| ' αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν . ἀμφίβολον γὰρ πότερον ἐπὶ τῷ Θερσίτῃ ἀχνύμενοι , ὅπερ ἐστὶ ψεῦδος , ἢ ἐπὶ τῇ | ||
| χρυσοῦ χρυσὸν περιχεῖς Ἀφροδίτῃ δὴ τοὺς λόγους παρεικάζων οὓς ἐγὼ Θερσίτῃ . καὶ πρᾶγμα δὴ κινδύνου γέμον διὰ φιλίαν ὑπομένεις |
| πλοῦν ὁ Ζεὺς κεραυνώσας κατεπόντωσεν , ὥς φησιν Ἀλκιδάμας ἐν Μουσείῳ . Ἐρατοσθένης δέ φησιν ἐν † ἐνηπόδω † Κτίμενον | ||
| ] συνίδρυται ? ? αὐταῖς [ ] ? ἐν τῷ Μουσείῳ . [ Ἀγανίππη ] κρήνη ἐν Ἑλικῶνι ? ? |
| διὰ τὸ ἐλαύνεσθαι αὐτὸν διὰ βοῆς καὶ λέγεσθαι . Χάριτες διθυράμβῳ : οὕτως ἀκουστέον : αἱ τοῦ Διονύσου διθυράμβων ἐν | ||
| , ἐπειδὴ καὶ δέκα φυλαί . διαγωνίζονται δ ' ἀλλήλοις διθυράμβῳ , φυλάττοντος τοῦ χορηγοῦντος ἑκάστῳ χορῷ τὰ ἐπιτήδεια . |
| ' ἠοῖ κηαμένω πῦρ , ἐκπέμψαντε νομῆας ἅμ ' ἀγρομένοισι σύεσσι . Τηλέμαχον δὲ περίσαινον κύνες ὑλακόμωροι : οὐδ ' | ||
| ἐν ἄλλοις χρᾶται . φησὶ γοῦν : δήεις τόν γε σύεσσι παρήμενον . σύεσσι γὰρ εἶπεν ἐν τῷ τόπῳ τῶν |
| ' Αἰνείᾳ τε καὶ Ἕκτορι εἶπε παραστὰς Πριαμίδης Ἕλενος οἰωνοπόλων ὄχ ' ἄριστος : Αἰνεία τε καὶ Ἕκτορ , ἐπεὶ | ||
| ' ἐπὶ Μηριόνης λάχ ' ἐλαυνέμεν : ὕστατος αὖτε Τυδεΐδης ὄχ ' ἄριστος ἐὼν λάχ ' ἐλαυνέμεν ἵππους . στὰν |
| δ ' αὖθ ' ἑτέρωθεν ἀνὰ πτόλιν ὁπλίζοντο παυρότεροι : μέμασαν δὲ καὶ ὧς ὑσμῖνι μάχεσθαι χρειοῖ ἀναγκαίῃ , πρό | ||
| καὶ ἀμύμονι Πουλυδάμαντι , οἳ πλεῖστοι καὶ ἄριστοι ἔσαν , μέμασαν δὲ μάλιστα τεῖχος ῥηξάμενοι κοίλῃς ἐπὶ νηυσὶ μάχεσθαι . |
| δὲ χώραν ] ἔχουσι Σκαρφιεῖς : ταύτην μὲν οὖν τὴν Βῆσσαν ἐν τοῖς δυσὶ γραπτέον σίγμα , τὸν δ ' | ||
| καὶ Ναπαῖοι ἠπείρου . , : ταύτην μὲν οὖν τὴν Βῆσσαν ἐν τοῖς δυσὶ γραπτέον Ϛ : ἀπὸ γὰρ τοῦ |
| : τέττα , σιωπῇ ἧσο , ἐμῷ δ ' ἐπιπείθεο μύθῳ : ἠπεδανὸς δέ νύ τοι θεράπων , βραδέες δέ | ||
| κυρίως ἐπὶ τῶν κυνῶν . : οὐ παράμυθον ] Οὐ μύθῳ παραγόμενον καὶ πειθόμενον . : Παρὰ τὸ ὅ τοι |
| φάτο γὰρ τίσεσθαι ἀλείτην : ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος γράφει ἀλείτας , τὰς ἁμαρτίας ἐκλαμβάνων . κρεῖττον δὲ | ||
| , τόξων εὖ εἰδώς : ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος γράφει τῶν αὖ ἡγεμόνευε Φιλοκτήτης ἀγὸς ἀνδρῶν , ὁ |
| * . Ἀριδείκετος : ὁ ἄγαν ἐμφανής : Ὅμηρος : Ἀλκίνοε , πάντων ἀριδείκετε ἀνδρῶν . παρὰ τὸ δείκω ῥῆμα | ||
| ” τὸν δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς : “ Ἀλκίνοε κρεῖον , πάντων ἀριδείκετε λαῶν , ὥρη μὲν πολέων |
| σὸν τὸ σθένος : ἵλαος εἴης , καὶ πάντων θάλλοι κλᾶρος ἐν Ἑρμιόνᾳ . * . . . : Γάϊος | ||
| τεμένει , παῖ , σέ τ ' ἐνόσφισε καὶ Πολυτιμίδαν κλᾶρος προπετὴς ἄνθε ' Ὀλυμπιάδος , δελφῖνι καὶ τάχος δι |
| καὶ Πουλυδάμαντα τὸν Σκοτουσσαῖον μετὰ τοὺς λέοντας , οὓς ὁ Πουλυδάμας ᾑρήκει παρ ' Ὤχῳ τῷ Πέρσῃ . Μανδρογένους δὲ | ||
| . ταῦτα δὲ δὴ Πολυμήστορες καὶ Γλαῦκοι καὶ Ἀμησιναῖ καὶ Πουλυδάμας ὁ Σκοτουσσαῖος . Τίσανδρον δὲ τὸν ἐκ τῆς Νάξου |
| εἰδὼς γάρ , οἶμαι , ῥήτορος αὐτὸν ἀποροῦντα λόγῳ κοσμοῦντος ἐπιταφίῳ τοὺς ὑφ ' ἡμῶν πεπτωκότας καὶ τὴν ἐπὶ τούτοις | ||
| τε συγκεῖσθαι καὶ μεγαλοπρεπῶς τὴν Θουκυδίδου λέξιν τὴν ἐν τῷ ἐπιταφίῳ ταύτην : οἱ μὲν πολλοὶ τῶν ἐνθάδε ἤδη εἰρηκότων |
| κῆρ ' ἀλεείνων . τὸν μὲν ἔπειτ ' ἀπιόντα μέγας Τελαμώνιος Αἴας χερμαδίῳ , τά ῥα πολλὰ θοάων ἔχματα νηῶν | ||
| . διὰ τοῦτο ἁμαρτάνει ὁ Τρύφων τὸ Τελαμωνιάδης ἀπὸ τοῦ Τελαμώνιος λέγων . ἐπλάνησε δ ' αὐτὸν ἴσως τὸ Λαερτιάδης |
| ἐπεφώνησεν , ἐπὶ δὲ τῷ ὀλβίῳ ῥῆσιν ἀπένειμε : Πατρίδα δίζηαι : μητρὶς δέ τοι , οὐ πατρίς ἐστι Μίνωος | ||
| καὶ δύσδαιμον : ἔφυς γὰρ ἐπ ' ἀμφοτέροισι : πατρίδα δίζηαι , μητρὸς δέ τοι οὐ πατρός ἐστι μητρόπολις ἐν |
| δ ' ἐγέλασσε χείλεσιν , οὐδὲ μέτωπον ἐπ ' ὀφρύσι κυανέῃσιν ἰάνθη . σαυτὴν ἐπαινεῖς ὥσπερ Ἀστυδάμας , γύναι : | ||
| ὁ μὲν Ὅμηρος μετὰ τοὺς λόγους τίθησιν αὐτὸ ἦ καὶ κυανέῃσιν ἀντὶ τοῦ εἶπε καὶ ἔοικε τοῦτο τῷ ὣς ἔφατο |
| Χαρίζομαι δέ σοι καὶ τὴν σύριγγα αὐτήν , ᾖ πολλοὺς ἐρίζων καὶ βουκόλους ἐνίκησα καὶ αἰπόλους . Σὺ δὲ ἀντὶ | ||
| δέ τις ἦν καὶ νεάζων ὁ δῆμος , καὶ οἷον ἐρίζων ἕκαστος ἢ τῷ ἀκμαίῳ τῆς ἡλικίας ἢ τῷ ὡραίῳ |
| . Ἀριστώνυμος δ ' ἐν Ἡλίῳ ῥηγοῦντι καὶ Σαννυρίων ἐν Γέλωτι τετράδι φασὶν αὐτὸν γενέσθαι , διὸ τὸν βιὸν κατέτριψεν | ||
| σκορπίος παῖς ἐπιθαλάττιός τε οὐ . Σαννυρίων δ ' ἐν Γέλωτι : ὦ βατίδες , ὦ γλαύκων κάρα . Ἀριστοτέλης |
| θῆκε τῷ Ἡρακλεῖ νικήσας τόδ ' ἄγαλμ ' Ἀμφικτυόνων ἐν ἀέθλοις , Ἕλλησι δ ' ἀείδων μέλεα καὶ ἐλέγους . | ||
| Κορίνθιοι , ὑπερελθόντων καὶ ὑπερελθοῦσι καὶ ὑπερνικήσασιν ἐν τοῖς ἱεροῖς ἀέθλοις , τουτέστι νικηταῖς γενομένοις ἐν τοῖς ἱεροῖς ἀγῶσιν , |
| προπάροιθε Πέλοψ ἴθυνε τινάσσων ἡνία : σὺν δέ οἱ ἔσκε παραιβάτις Ἱπποδάμεια . τὸν δὲ μεταδρομάδην ἐπὶ Μυρτίλος ἤλασεν ἵππους | ||
| ποιολογεῦσα : ἀσταχυολογοῦσα . κυρίως δὲ ποία ὁ πυρός . παραιβάτις : ἢ ὄνομα κύριον ἢ ἡ παροδῖτις . ἢ |
| ὁρῶσι διακρίνοντα θέμιστας ἰθείῃσι δίκῃσιν : ὁ δ ' ἀσφαλέως ἀγορεύων αἶψά τι καὶ μέγα νεῖκος ἐπισταμένως κατέπαυσε : τούνεκα | ||
| Ὣς ἔφατ ' , οὐδὲ Διὸς πεῖθε φρένα ταῦτ ' ἀγορεύων : Ἕκτορι γάρ οἱ θυμὸς ἐβούλετο κῦδος ὀρέξαι . |
| , ” μάταιος ἦν . καὶ γὰρ εἰ ἐπ ' ἀκροτάτῳ , ὅμως [ ἀπὸ ] πολὺ ἂν μείζονος ὕψους | ||
| νόμον μέγιστον ἀγώνων , θείη δηλονότι , ἐν βωμῷ Διὸς ἀκροτάτῳ , ἀντὶ τοῦ ὑψηλοτάτῳ : τότε δὴ προσέταξε τῷ |
| . μηκυνόμενον . πεπέρακεν : κωμῳδεῖται ταῦτα . Εὔπολις ἐν Μαρικᾷ : πεπέρακε μὲν ὁ περσέπτολις ἤδη Μαρικᾶς . τὴν | ||
| στρατὸν αὐτοῦ περᾶσαι πεποίηκεν . ταῦτα δὲ κωμωδεῖται Εὔπολις ἐν Μαρικᾷ : “ Πεπέρακε μὲν ὁ περσέπτολις ἤδη Μαρικᾶς . |
| . , . . . Ἀπὸ πεντόζοιο : Ἡσίοδος ἐν Ἔργοις καὶ ἡμέραις : μηδ ' ἀπὸ πεντόζοιο * * | ||
| ἀλήθειν κριθάς . . . . ἀλεξιάρη : Ἡσίοδος ἐν Ἔργοις καὶ Ἡμέραις : νειὸν δὲ σπείρειν ἔτι κουφίζουσαν ἄρουραν |
| στεῖραν Ἀθηναίη Δωδωνίδος ἥρμοσε φηγοῦ . οἱ δ ' ἀνὰ σέλματα βάντες ἐπισχερὼ ἀλλήλοισιν , ὡς ἐδάσαντο πάροιθεν ἐρεσσέμεν , | ||
| ποτηρίου οὕτως : ἀλλ ' ἄγε σὺν κώθωνι θοῆς διὰ σέλματα νηὸς φοίτα καὶ κοίλων πώματ ' ἄφελκε κάδων , |
| πεπληγυῖα : ἡ διπλῆ , ὅτι ἀντὶ τοῦ πλήσσουσα τῷ παθητικῷ . . . . . τὴν δ ' ἀπαμειβόμενος | ||
| ἡ φιλία ἔν τε τῷ λόγον ἔχοντι καὶ ἐν τῷ παθητικῷ , ἀφ ' ἧς βούλονται τἀγαθὰ τοῖς φίλοις αὐτῶν |
| . Τοῖσι δὲ δὴ Ποίαντος ἀμύμονος ὄβριμος υἱὸς τοῖον ἔπος μετέειπεν ἐποτρύνων πονέεσθαι : Εἰ δ ' ἄγε δὴ πολέμοιο | ||
| πρόσθεν ἀρίστη φαίνετο βουλή : ὅ σφιν ἐϋφρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν : Ἀτρεΐδη κύδιστε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον ἐν σοὶ μὲν |
| δὲ Ποσειδῶνος αὐτὸν υἱὸν εἶναι καὶ Ναίδος νύμφης μιγῆναί τε Ἀριάδνῃ ἐν Δίᾳ τῇ νήσῳ ἐρασθέντα , ὅτε ὑπὸ Θησέως | ||
| γενόμενον τοῖς μὲν ἐγχωρίοις ἀπολιπεῖν χρήματα , συντάξαντα θύειν τῇ Ἀριάδνῃ : δύο δὲ μικροὺς ἀνδριαντίσκους ἱδρύσασθαι , τὸν μὲν |
| παιδὸς ἀμύμονος , ὅς οἱ ἔμελλε φθίσεσθ ' ἐν Τροίῃ ἐριβώλακι τηλόθι πάτρης . ἀγχοῦ δ ' ἱσταμένη προσέφη πόδας | ||
| ἔτευξε σὺν ἀνδράσιν οἳ τότ ' ἄριστοι ἦσαν ἐνὶ Τροίῃ ἐριβώλακι τέκτονες ἄνδρες , οἵ οἱ ἐποίησαν θάλαμον καὶ δῶμα |
| Νεῖλος ἄνακτα καὶ δάμαρ ἡ χρυσέοις ? ? πήχεσι λουομένη ἀπτόλεμον καὶ ἄδηριν ἐλευθερίου Διὸς ὄμβρον , ἀτρεκὲς ? ἐσβέσθη | ||
| ἀλκὴν μέν μοι πρῶτον ὀνείδισας ἐν Δαναοῖσιν , φὰς ἔμεν ἀπτόλεμον καὶ ἀνάλκιδα . ταῦτα δὲ πάντα ἴσας ' Ἀργεῖοι |
| τῶ καὶ πασάων προφερεστάτη ἔπλετο νηῶν ὅσσαι ὑπ ' εἰρεσίῃσιν ἐπειρήσαντο θαλάσσης . Φλείας δ ' αὖτ ' ἐπὶ τοῖσιν | ||
| . ἀγρόμεναι δ ' ἑκάτερθεν ἐπὶ προθύροισιν ἐρύκειν Ἑρμιόνην στενάχουσαν ἐπειρήσαντο γυναῖκες : τέκνον ὀδυρομένη , γόον εὔνασον . ᾤχετο |
| οὐδέ τι πᾶσιν ἐναίσιμόν ἐστι νόημα . Φράζεο δ ' ἀφραδίῃ προφερέστατον ἡμεροκοίτην ἰχθύν , ὃν παρὰ πάντας ἀεργότατον τέκεν | ||
| τὴν ἀσυνεσίαν τὴν περὶ τὸν ἰχθὺν τὸν μέγαν γινομένην . ἀφραδίῃ : παρήχησις : μωρίᾳ , ἀβουλίᾳ . προφερέστερον : |
| ἱερὸν Ἀφροδίτης ἱδρύσατο ἐπὶ τῷ Ἱππολύτου ἔρωτι ὡς καὶ Εὐριπίδης Ἱππολύτῳ δ ' ἐπιθεάν . ἡ δὲ Ἀφροδίτη καθά φησι | ||
| , ὡς καὶ Εὐριπίδης ποιεῖ τὴν Φαίδραν ἐν τῷ Καλυπτομένῳ Ἱππολύτῳ . παρ ' ἣν δὲ αἰτίαν τοῦτο ἔπραττον , |
| : * * καλεῖται δὲ καὶ ἁρπάγη καὶ λύκος . κρεῖον : κρεοδόχον κανοῦν ἢ ἄλλο τι , ἐφ ' | ||
| μέγα κάββαλεν ἐν πυρὸς αὐγῇ : ἡ διπλῆ ὅτι Εὐφορίων κρεῖον τὸ κρέας ἐξεδέξατο , Ὅμηρος δὲ τὸ κρεοδόχον ἀγγεῖον |
| : κλόνος γὰρ ἡ ταραχή . Ὅμηρος : ὣς ὑπὸ Τυδείδῃ πυκιναὶ κλονέοντο φάλαγγες . ἀπηλεγέως : ἀντὶ τοῦ συντόμως | ||
| Ὀδυσσεὺς δύσεθ ' ἅ οἱ Ἰθάκηθεν ἕποντο : δῶκε δὲ Τυδείδῃ Διομήδεϊ κάλλιμα τεύχη κεῖνα τὰ δὴ Σώκοιο βίην εἴρυσσε |
| [ τὸ οὔνομα ] . Φαίνονται δὲ αἰεί κοτε τοῦτον ἀείδοντες . Ἔστι δὲ αἰγυπτιστὶ ὁ Λίνος καλεόμενος Μανερῶς . | ||
| φίλου μεμνήσομ ' ἑταίρου . νῦν δ ' ἄγ ' ἀείδοντες παιήονα κοῦροι Ἀχαιῶν νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσι νεώμεθα , τόνδε |
| καί νιν εὖ εἰδὼς προσεῖπεν : Υἱὲ Διὸς μεγάλου , στᾶθί τ ' ἐν χώρᾳ , γελανώσας τε θυμὸν μὴ | ||
| καί νιν εὖ εἰδὼς προσεῖπεν : Υἱὲ Διὸς μεγάλου , στᾶθί τ ' ἐν χώρᾳ , γελανώσας τε θυμὸν μὴ |
| Αἴας δ ' αὖτ ' ἐγέγωνεν ἀμύμονι Πουλυδάμαντι : φράζεο Πουλυδάμα καί μοι νημερτὲς ἐνίσπες ἦ ῥ ' οὐχ οὗτος | ||
| καλεῖσθαι διὰ τὸ ἔμπειρον εἶναι . . . . : Πουλυδάμα : αἱ Ἀριστάρχου χωρὶς τοῦ ν , παρὰ τὴν |
| βαιὸν ἔτ ' ἐμπνείοντα καὶ ἀργαλέον στενάχοντα : οὐδὲ μὲν ἔντε ' ἄνακτος ἑκὰς λίπον , ἀλλὰ καὶ αὐτὰ ἐκ | ||
| δὲ Τηλέμαχον καὶ βουκόλον ἠδὲ συβώτην , πάντας δ ' ἔντε ' ἄνωγεν ἀρήϊα χερσὶν ἑλέσθαι . οἱ δέ οἱ |
| τοῦ δικαίου χάριτας δίδου καὶ μήτοι νόμιζε καλὸν ἐοικέναι τῷ Κύκλωπι καὶ βοᾶν εἰκῆ καὶ λακτίζειν καὶ καταφρονεῖν τῶν θεῶν | ||
| , ὡς Ὀδυσσεὺς , πληρώσας κυμβίον ἀκράτου , ὤρεξε τῷ Κύκλωπι . . . . , : Σκύλλα θυγάτηρ μὲν |
| δὲ τοῦ Κάστορος οὐκέτι : ἀλλὰ τὸ χωρὶς συμβεβηκὸς τῷ Κάστορι καὶ Ἰολάῳ κατ ' ἀμφοτέρων κοινῶς εἴρηκε : Λακεδαιμόνιος | ||
| τοὺς / παῖδας φονεύσας , Τυνδάρεων [ σὺν ] / Κάστορι καὶ Πολυδεύκαι / φεύγοντα κατάγαγε καὶ / ἔδωκε Λακεδαίμονα |
| Τροίης ἀγλαὸν ἄστυ διέπραθον ἐγχείῃσι τὸ πρὶν ἅμ ' Ἡρακλῆι δαΐφρονι , Λαομέδοντος . . . . . . . | ||
| τύχησεν ἀλευαμένου μάλα τυτθόν . Ἔμπεσε δ ' ἐγγὺς ἐόντι δαΐφρονι Δηιοφόντῃ λαιὸν ἐς ὀφθαλμόν , διὰ δ ' οὔατος |
| Δία ὡς προνοητὴν τοῦ παρόντος . Μοῦσαι : γνώσεις . ἀοιδῇσι : χρώμεναι . * Δί ' : πατέρα δὲ | ||
| ἐμοῦ λογιστικοῦ αἰσθητηρίου . Ἐννέπετε καὶ εἴπατε ὑμνοῦσαι , ἐν ἀοιδῇσι καὶ ἔπεσι καὶ ποιήμασι , διὰ ὅντινα , λείπει |
| τ ' Ἐλεῶν ' ] εἶχον ἠδ ' Ὕλην καὶ Πετεῶνα „ . „ Πετεὼν δὲ κώμη τῆς Θηβαΐδος ἐγγὺς | ||
| οἵ τ ' Ἐλεῶν ' εἶχον ἠδ ' Ὕλην καὶ Πετεῶνα , Ὠκαλέην Μεδεῶνά τ ' ἐϋκτίμενον πτολίεθρον , Κώπας |
| τε νόῳ καὶ πρόφρονι θυμῷ ῥυσόμεθα κράτος ὑμὸν ἐν αἰνῇ δηιοτῆτι , μαρνάμενοι Τιτῆσιν ἀνὰ κρατερὰς ὑσμίνας . ” ὣς | ||
| ἀπολέσθαι ἕνα χρόνον ἠὲ βιῶναι ἢ δηθὰ στρεύγεσθαι ἐν αἰνῇ δηιοτῆτι ὧδ ' αὔτως παρὰ νηυσὶν ὑπ ' ἀνδράσι χειροτέροισιν |
| ἄρ ' ἐπ ' Εὐρύπυλος μεγάλ ' εὔχετο δῃωθέντι : Κεῖσό νυν ἐν κονίῃσιν , ἐπεί νύ τοι εἶδος ἀγητὸν | ||
| ἀσχαλόων ἐνὶ θυμῷ Πηλείδης ἐρίθυμος ἔπος ποτὶ τοῖον ἔειπε : Κεῖσό νυν ἐν κονίῃσι λελασμένος ἀφροσυνάων : οὐ γὰρ ἀμείνονι |
| . . ὡς δ ' ὅτε καρχαρόδοντε δύω κύνε , εἰδότε θήρης , ἢ κεμάδ ' ἠὲ λαγωὸν ἐπείγετον ἐμμενὲς | ||
| σχεδὸν ἤλυθον αὐτῶν . ἔνθ ' Ἕκτωρ δύο φῶτε κατέκτανεν εἰδότε χάρμης εἰν ἑνὶ δίφρῳ ἐόντε , Μενέσθην Ἀγχίαλόν τε |
| μετὰ τοῦ μηνός τε τοῦ αὐτοῦ τρία ἔργα κάλλιστα ἡ ποδαρκὴς ἡμέρα ἐν ταῖς κρανααῖς Ἀθάναις θῆκε καὶ ἔθηκεν ἀμφὶ | ||
| δὲ ἔργα εἶπε δίαυλον καὶ ὁπλιτικὸν δρόμον καὶ στάδιον . ποδαρκὴς ἁμέρα θῆκεν : ἤτοι ἡ πρὸς τὸν δρόμον τότε |
| Ὀλυμπικῷ . ἀλλὰ μὴν καὶ αὐτὸς ὁ Δημοσθένης πολλάκις ἑαυτὸν παραφράζει , οὐ μόνον τὰ ἐν ἄλλοις λόγοις αὑτῷ εἰρημένα | ||
| . τὸ μὲν παρ ' ἆμαρ : τὸ τοῦ Ὁμήρου παραφράζει τὸ : ἄλλοτε μὲν ζώους ' ἑτερήμεροι , ἄλλοτε |
| γὰρ καὶ τὴν τοῦ Πύρρου εἰκόνα : καὶ ὅμως ἐπέπειστο ἐκμεμάχθαι τοῦ Ἀλεξάνδρου τὴν μορφήν . ἀλλ ' ἕνεκα μὲν | ||
| συνθέσεως ὀνομάτων Δημοσθένη γὰρ ἐν τοῖς μάλιστα οἴομαι τὴν ποιητικὴν ἐκμεμάχθαι φράσιν . τίς γὰρ οὐκ ἂν ὁμολογήσειε τοῖς κρατίστοις |
| Πυθίαν εἰπεῖν , Λυδὲ γένος , πολλῶν βασιλεῦ , μέγα νήπιε Κροῖσε , μὴ βούλου πολύευκτον ἰὰν κατὰ δώματ ' | ||
| ὁ Ἡσίοδος ὡς πρὸς τὸν ἀδελφὸν λέγων ” ἐργάζευ , νήπιε Πέρση “ πᾶσι παραινεῖ . οὕτω καὶ ὁ Ἰσοκράτης |
| . Ἄλεξις δ ' ἐν Καταψευδομένῳ λέγοντά τινα κόλακα τοιαῦτα παρεισάγων φησίν : εὐδαίμων ἐγώ , μὰ τὸν Δία τὸν | ||
| τῷ λόγῳ καὶ ἡ λήθη , καὶ τοῦτο δηλοῖ Ὅμηρος παρεισάγων ἐν τῇ ἰδίᾳ ποιήσει τὴν Ληθὼ τῷ Ἑρμῇ ἀντιμαχομένην |
| ῥα μάλιστα γερόντων τῖ ' Ἀγαμέμνων : τῷ μιν ἐεισάμενος προσεφώνεε θεῖος ὄνειρος : εὕδεις Ἀτρέος υἱὲ δαΐφρονος ἱπποδάμοιο : | ||
| ' ἤλυθε κυανέη νύξ , εἰ μὴ ἄρ ' Ἀτρείδην προσεφώνεε Νηλέος υἱὸς Νέστωρ , ὅς ῥά τ ' ἔχεσκεν |
| πέπειρα γίνομαι σὴν διὰ μαργοσύνην . ἐγὼ δ ' ἔχων σκύπφον Ἐρξίωνι τῶι λευκολόφωι μεστὸν ἐξέπινον , στεφάνους δ ' | ||
| ἄγγελος ἦλθε δι ' οἴκου , πλήσας δ ' ἀργύρεον σκύπφον φέρε , δῶκε δ ' ἄνακτι καὶ τότε μάντις |
| [ ] ? ἀνὴρ διερὸς τὰ ἕκαστα εἴποι , ναῶν ὅσσος ? [ ἀριθμὸς ] ? ἀπ ' Αὐλίδος Αἰγαῖον | ||
| ' ὁρμιὴ μὲν ἐπασσυτέραις ἀραρυῖα θωμίγγων ξυνοχῇσι πολυστρεφέεσσι τέτυκται , ὅσσος τε πρότονος νηὸς πέλει οὔτε βαθείης οὔτ ' ὀλίγης |
| Ἀριστόξενος δὲ ὁ Σελινούντιος Ἐπιχάρμου πρεσβύτερος ἐγένετο ποιητής μνημονεύει ἐν Λόγῳ καὶ Λογίνᾳ οἱ τοὺς ἰάμβους καὶ τὸν † ἄριστον | ||
| εἰσάξω : τὸ γὰρ νοσοῦν ποθεῖ σε ξυμπαραστάτην λαβεῖν . Λόγῳ μὲν ἐξήκους ' , ὄπωπα δ ' οὐ μάλα |
| τάδε πάντα μ ' ἀμήχανά φησι πιφαύσκειν Αὐτοκασιγνήτην κεχολωμένος Ἀργυρότοξος Κασσάνδρην ἐκέλευσεν ἀκουόντεσσιν ἄπιστα θεσπίζειν Τρώεσσιν ἐτήτυμά περ φρονέουσαν : | ||
| πύργων χειρὸς Ὀδυσσείης ὀλοὸν βέλοςἀθρήσασα Ἀνδρομάχη μινύωρον ἐκώκυεν Ἀστυάνακτα . Κασσάνδρην δ ' ᾔσχυνεν Ὀιλῆος ταχὺς Αἴας Παλλάδος ἀχράντοιο θεῆς |
| καὶ ὁ Ἅβρων οὐ δεόντως ἐγκεκλίσθαι τὸ ἤ μ ' ἀνάειρ ' ἢ ἐγὼ σέ , καθὸ διέξευκται ἡ ἀντωνυμία | ||
| , τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπιλέγειν , ἤ μ ' ἀνάειρ ' ἢ ἐγὼ σέ . Τίνος ἕνεκα , ὦ |
| , οὑτωσί πως λέγων : οἵην μὲν φίλος υἱὸς ἀνήγαγεν Οἰάγροιο Ἀγριόπην Θρῇσσαν στειλάμενος κιθάρην Ἁιδόθεν : ἔπλευσεν δὲ κακὸν | ||
| περικλυτὸν , ἔνθα με μήτηρ γείνατ ' ἐνὶ λέκτροις μεγαλήτορος Οἰάγροιο . Δῶρον ἀλεξικάκοιο Διὸς θνητοῖσιν ὀπάσσαι κεκλόμενος Μαίης ἐριούνιος |
| ἀγορεύοις , καί σφιν ὀνείδεά τε προφέροις , νόστόν τε φυλάσσοις . οὐδέ τί πω σάφα ἴδμεν ὅπως ἔσται τάδε | ||
| , ἐνθάδε κ ' αὖθι μένων σὺν ἐμοὶ τόδε δῶμα φυλάσσοις ἀθάνατός τ ' εἴης , ἱμειρόμενός περ ἰδέσθαι σὴν |
| κάμετόν πρὸς τὸ πρόσωπόν ἐστι . Γρήνικός τε καὶ Αἴσηπος δῖός τε Σκάμανδρος καὶ Σιμόεις , ὅθι πολλὰ βοάγρια καὶ | ||
| σφεας Ὀδυσεύς τε καὶ ὁ σθεναρὸς Διομήδης ἰσόθεός τε Νεοπτόλεμος δῖός τε Λεοντεὺς αἶψ ' ἀπὸ τείχεος ὦσαν ἀπειρεσίοις βελέεσσιν |
| ὄρος . τὸ δὲ ὅμοιον πεποίηκε καὶ ἐν Ὀδυσσείᾳ : ναιετάω δ ' Ἰθάκην εὐδείελον : ἐν δ ' ὄρος | ||
| ἐπιθέτῳ δηλοῖ . ἐν ἄλλοις δὲ καὶ ῥητῶς ὄρος ” ναιετάω δ ' Ἰθάκην εὐδείελον : ἐν δ ' „ |
| ' ἔπαιζον , ἀπὸ κρήδεμνα βαλοῦσαι , τῇσι δὲ Ναυσικάα λευκώλενος ἤρχετο μολπῆς . οἵη δ ' Ἄρτεμις εἶσι κατ | ||
| κε πίθηαι οὐρανόθεν : πρὸ δέ μ ' ἧκε θεὰ λευκώλενος Ἥρη ἄμφω ὁμῶς θυμῷ φιλέουσά τε κηδομένη τε . |
| καὶ αὖ ἕν , τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τὴν στάσιν χωριοῦμεν αὐτοῦ καὶ αὖ οὐ χωριοῦμεν τοσοῦτον χωρίζοντες τῷ νῷ | ||
| Καὶ ἐπὶ μεγεθῶν τοίνυν τὸ ἐπ ' ἀριθμῶν μετενεκτέον : χωριοῦμεν δὲ ἀπ ' ἀλλήλων γραμμήν , ἐπίπεδον , στερεόν |
| νεοζυγέεσσιν ἀγαλλόμενος φαλάροισιν ἔφθασε καὶ μάστιγα καὶ ἡνιοχῆος ἀπειλήν . Τυδείδης δ ' ἐπόρουσε Νεοπτολέμῳ Διομήδης θαυμάζων , ὅτι τοῖος | ||
| ῥινόν καὶ τὸ γνῶναι εἴσομαι αἴ κέ μ ' ὁ Τυδείδης . καὶ ὅτι κατὰ ἀριστερὰ τοῦ ναυστάθμου ἡ πύλη |
| δίφροιο νοήσατο χερσὶν ἑλέσθαι : ῥοίζησεν δ ' ἄρα πιφαύσκων Διομήδεϊ δίῳ . Αὐτὰρ ὃ μερμήριζε μένων ὅ τι κύντατον | ||
| θεὰ λευκώλενος Ἥρη , καὶ ἐπ ' ἄλλου , Τυδείδῃ Διομήδεϊ Πάλλας Ἀθήνη δῶκε μένος καὶ θάρσος , καὶ ἐπ |
| ' ἐν Ὕλῃ ναίεσκε ” ” σκυτοτόμων ὄχ ' ἄριστος Ὕλῃ „ ἔνι οἰκία ναίων . „ οὐδ ' ἐνταῦθα | ||
| . . , Μ . . ὅς ῥ ' ἐν Ὕλῃ ναίεσκε : ἡ διπλῆ , ὅτι Ζηνόδοτος γράφει Ὕδῃ |
| ἐπὶ πόντον ἐλεύσεαι ἰχθυόεντα . ὣς εἰποῦς ' ὑπὸ πόντον ἐδύσετο κυμαίνοντα : αὐτὰρ ἐγὼν ἐπὶ νῆας , ὅθ ' | ||
| ' ἐκ σῖτον ἀείρας . ἀγχίμολον δὲ μετ ' αὐτὸν ἐδύσετο δώματ ' Ὀδυσσεύς , πτωχῷ λευγαλέῳ ἐναλίγκιος ἠδὲ γέροντι |
| τῆς στήλης κάμψαι , αὐτὸν δὲ κλινθῆναι ἐυξέστου ἐπὶ δίφρου ἦκ ' ἐπ ' ἀριστερὰ τοῖιν , ἀτὰρ τὸν δεξιὸν | ||
| γαίῃ . ὧδε δέ οἱ φρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι , ἦκ ' ἐλάσαι , ἵνα μή μιν ἐπιφρασσαίατ ' Ἀχαιοί |
| βασιλεὺς ἀτιμάσῃ , κεραμέοις χρῆται . Χοιρίλος δ ' ὁ ἐποποιός φησι : χερσὶν ὄλβον ἔχω κύλικος τρύφος ἀμφὶς ἐαγός | ||
| καὶ Φερεκύδης καὶ Νίκανδρος ἐν δευτέρωι Αἰτωλικῶν καὶ Θεόπομπος ὁ ἐποποιός . : περὶ δὲ τοῦ δέρους ὅτι ἦν χρυσοῦν |
| συνήθειαν τοῦ ποιητοῦ , ὅτι καταλλήλως τῷ βέλεα πληθυντικῷ ῥέον ἐπενήνοχεν . . . . . οὐ γὰρ ἔγωγ ' | ||
| . ἡ διπλῆ ὅτι ἰδίως προειπὼν ἀτὰρ πολύμητις Ὀδυσσεύς , ἐπενήνοχεν αὐτοῦ τὸ ὄνομα , τὸν δ ' Ὀδυσεύς : |
| οἱ Ἕκτορ ' ἐπῶρσε θοῷ ἀτάλαντον Ἄρηϊ ἀνέρι εἰσάμενος Κικόνων ἡγήτορι Μέντῃ : καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : | ||
| ' Εὐρυσθῆος ἐνιπαῖς , Ἀρχίππῳ δ ' ἑτάρῳ , Πέλλης ἡγήτορι δίης . ἦ γάρ τοι προπάροιθε παραὶ πόδας Ἐμβλωνοῖο |
| μοι φοιτῶν τὸ αὐτὸ ἐνύπνιον . „ καὶ πάλιν ἐν Γοργίᾳ : ” ἐάν τις εἰς παλαίστραν φοιτήσας εὖ ἔχων | ||
| τὸν φιλόσοφον : καὶ γὰρ ἀπὸ τῶν εἰρημένων ἐν τῷ Γοργίᾳ ἔστι γνῶναι ὅτι τῷ αὐτὰ εἶναι χαρακτηρίζει : φησὶ |
| γίνεται † στάχυς , οὕτως καὶ βρῖθος βριθύς , καὶ βριθύ , καὶ βριθοσύνη καὶ τὸ βριάω : † καί | ||
| καὶ παρὰ τὸ βρῖθος † βαρύς καὶ βριθύς καὶ : βριθύ , καὶ βριθοσύνη καὶ τὸ βριάω , οἷον καὶ |
| κορυθαίολος Ἕκτωρ : Πηλεΐδη μὴ δὴ ἐπέεσσί με νηπύτιον ὣς ἔλπεο δειδίξεσθαι , ἐπεὶ σάφα οἶδα καὶ αὐτὸς ἠμὲν κερτομίας | ||
| οἳ σεῖο περιτρομέοντες ὁμοκλὴν φεῦγον ἐπεσσυμένοιο , σὺ δ ' ἔλπεο πολλὸν ἄριστος ἔμμεναι ; Ἀλλὰ σοὶ εἴ περ ὑπὸ |
| ἦλθεν ἢ αὐτῶν Τρώων ἠὲ κλειτῶν ἐπικούρων . Ἰφιδάμας Ἀντηνορίδης ἠΰς τε μέγας τε ὃς τράφη ἐν Θρῄκῃ ἐριβώλακι μητέρι | ||
| παλαίφατα θέσφαθ ' ἱκάνει . ἔσκε τις ἐνθάδε μάντις ἀνὴρ ἠΰς τε μέγας τε , Τήλεμος Εὐρυμίδης , ὃς μαντοσύνῃ |
| μένος καὶ θυμὸν ἑκάστου . ἔνθ ' Ἕκτωρ μὲν ἕλε Σχεδίον Περιμήδεος υἱὸν ἀρχὸν Φωκήων , Αἴας δ ' ἕλε | ||
| , , . . . , Ο , . . Σχεδίον μεγαθύμου Ἰφίτου υἱόν . . Β . ἐν κλειτῷ |
| ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα : “ ὦ Νέστορ Νηληϊάδη , μέγα κῦδος Ἀχαιῶν , καὶ λίην κεῖνος μὲν | ||
| Τὸν δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς : ὦ Νέστορ Νηληϊάδη μέγα κῦδος Ἀχαιῶν ῥεῖα θεός γ ' ἐθέλων καὶ |