' ἐπ ' Ἀχιλλῆος , τοί ῥ ' ἔσχατα νῆας ἐίσας εἴρυσαν , ἠνορέῃ πίσυνοι καὶ κάρτεϊ χειρῶν . ἡ | ||
ἀργυρέοισι πίναξιν , ἄτριχας , οἰέτεας , λαγάνοις κατὰ νῶτον ἐίσας . οὐδ ' ἀπὸ πασσαλόφιν κρέμασαν , ὅθι περ |
τοῦ κατέχευε πρὸς ἔμφασιν τοῦ πλούτου . . . . Νιρεύς , ὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ Ἴλιον ἦλθεν τῶν ἄλλων | ||
Νιρέα εἰδὼς ἀσθενῆ , ὅμως φησὶ περὶ αὐτοῦ : „ Νιρεύς , ὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ Ἴλιον ἦλθεν „ . |
τούτου δὲ παράδειγμα παρὰ τῷ ποιητῇ ἂν εἴη Νιρεὺς αὖ Σύμηθεν ἄγε τρεῖς νῆας ἐίσας , Νιρεὺς Ἀγλαΐης υἱὸς Χαρόποιό | ||
. Πουλυδάμας δὲ Κλέωνα καὶ Εὐρύμαχον βάλε δουρί , οἳ Σύμηθεν ἵκανον ὑπὸ Νιρῆι ἄνακτι , ἄμφω ἐπιστάμενοι δόλον ἰχθύσι |
' ἐπ ' Ἀχιλλῆος , τοί ῥ ' ἔσχατα νῆας ἐΐσας εἴρυσαν ἠνορέῃ πίσυνοι καὶ κάρτεϊ χειρῶν ἔνθα στᾶς ' | ||
διὰ πάντων τῶν μεταξὺ τεταγμένων Τοί ῥ ' ἔσχατοι νῆας ἐΐσας εἴρυσαν ἠνορέῃ πίσυνοι καὶ κάρτεϊ χειρῶν , αὐτὼ μὲν |
κορήσατε ποιπνύουσαι ” ἀγκλίνας ἀνακλίνας , ὡς ἐπὶ τοῦ “ ἀγκλίνας δέ , πρόσθεν δὲ σάκεα σχέθον ἐσθλοὶ ἑταῖροι . | ||
τις ἄλλος αἴτιος , ὃς θαλάμοιο θύρην πυκινῶς ἀραρυῖαν κάλλιπον ἀγκλίνας : τῶν δὲ σκοπὸς ἦεν ἀμείνων . ἀλλ ' |
αὐτὸς ἀπ ' οὐρανόθεν κέλετ ' ἀνέρα παντὶ σὺν οἴκῳ σάρκ ' ἀποσυλῆσαι πόσθης ἄπο , καί ῥ ' ἐτέλεσσεν | ||
σποδὸν εἴδομες αὐτᾶς , οὕτω τοι καὶ Δέλφις ἐνὶ φλογὶ σάρκ ' ἀμαθύνοι . ἶυγξ , ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν |
αὖ Σύμηθεν ἄγε τρεῖς νῆας ἐίσας , Νιρεὺς Ἀγλαΐης υἱὸς Χαρόποιό τ ' ἄνακτος , Νιρεύς , ὃς κάλλιστος ἀνὴρ | ||
μάρτυρ μάρτυρος ὁ μάρτυρος , Χάροψ Χάροπος ὁ Χάροπος ‚ Χαρόποιό τ ' ἄνακτος ‚ , Τροίζην Τροίζηνος ὁ Τροίζηνος |
χαμάδις βόμβησε πεσοῦσα . γνῶ δ ' Αἴας κατὰ θυμὸν ἀμύμονα ῥίγησέν τε ἔργα θεῶν , ὅ ῥα πάγχυ μάχης | ||
πολὺ πάντων εἶναι ἄριστον τῶν ἄλλων οἴνων , μετ ' ἀμύμονα Χῖον ἄλυπον . ἔστι δέ τις οἶνος , τὸν |
Αἰσυμνῆται : ; . . α ; . , . Αἰσύμηθεν : ἀπὸ Αἰσύμης πόλεως Θρᾳκικῆς , . , . | ||
ποιητὴς λέγει ἐν τῷ Καταλόγῳ περὶ τοῦ Νιρέως Νιρεὺς αὖ Αἰσύμηθεν ἄγε τρεῖς νῆας ἐίσας , Νιρεὺς ὃς κάλλιστος ἀνὴρ |
, Μηλίνης Λαομέδων , Κλυτίππης Εὐρύκαπυς , Εὐρύπυλος Εὐβώτης , Ἀγλαΐης Ἀντιάδης , Ὀνήσιππος Χρυσηίδος , Ὀρείης Λαομένης , Τέλης | ||
” ἔστι δὲ καὶ Ἀγλαΐη κύριον ὄνομα : “ Νηρεὺς Ἀγλαΐης υἱὸς Χαροποῖο ἄνακτος . ” ἀγορεύειν κυρίως μὲν ἐν |
' ἔπαιζον , ἀπὸ κρήδεμνα βαλοῦσαι , τῇσι δὲ Ναυσικάα λευκώλενος ἤρχετο μολπῆς . οἵη δ ' Ἄρτεμις εἶσι κατ | ||
κε πίθηαι οὐρανόθεν : πρὸ δέ μ ' ἧκε θεὰ λευκώλενος Ἥρη ἄμφω ὁμῶς θυμῷ φιλέουσά τε κηδομένη τε . |
; Ἀγαμέμνων τε γάρ , ἀμφότερον βασιλεύς τ ' ἀγαθὸς κρατερός τ ' αἰχμητής , ὑπὸ μοιχοῦ καὶ μοιχάδος ἡττηθεὶς | ||
οἷς φησί : Τλῆ μὲν Ἄρης , ὅτε μιν Ὦτος κρατερός τ ' Ἐπιάλτης , παῖδες Ἀλωῆος , δῆσαν κρατερῷ |
γόοιο : κλῦτε κασίγνηται Νηρηΐδες , ὄφρ ' ἐῢ πᾶσαι εἴδετ ' ἀκούουσαι ὅς ' ἐμῷ ἔνι κήδεα θυμῷ . | ||
νῦν δ ' ὄνομα πρῶτον μυθήσομαι , ὄφρα καὶ ὑμεῖς εἴδετ ' , ἐγὼ δ ' ἂν ἔπειτα φυγὼν ὕπο |
εἰ μὴ Ἀχιλλεῖ . Ὣς φάτο , κύδηνεν δὲ ποδώκεα Πηλεΐωνα . τὸν δ ' Ἀχιλεὺς μύθοισιν ἀμειβόμενος προσέειπεν : | ||
ὀρίνθη θυμός , ἐκίνηθεν δὲ φάλαγγες ἐλπόμενοι παρὰ ναῦφι ποδώκεα Πηλεΐωνα μηνιθμὸν μὲν ἀπορρῖψαι , φιλότητα δ ' ἑλέσθαι : |
ἀντὶ τοῦ κατεσκεύαστο . δεδέξομαι ἐνεδρεύσω . δέπας ποτήριον . δερκομένοιο ὁρῶντος , ἀτενίζοντος . δειδήμονες εὐλαβεῖς , παρὰ τὸ | ||
, χεῖρας ἐποίσει ζώοντός γ ' ἐμέθεν καὶ ἐπὶ χθονὶ δερκομένοιο . ὧδε γὰρ ἐξερέω , καὶ μὴν τετελεσμένον ἔσται |
' αὐτὸς ἐδύσατο νώροπα χαλκόν . κνημῖδας μὲν πρῶτα περὶ κνήμῃσιν ἔθηκεν : ἡ διπλῆ ὅτι ἐπανείληφεν ἐξεργαστικώτερον τὰ περὶ | ||
τά οἱ Ἥφαιστος κάμε τεύχων . κνημῖδας μὲν πρῶτα περὶ κνήμῃσιν ἔθηκε καλὰς ἀργυρέοισιν ἐπισφυρίοις ἀραρυίας : δεύτερον αὖ θώρηκα |
δύναμαι γλυκερώτερον ἄλλο ἰδέσθαι . ὀπταλέος δ ' εἰσῆλθε πελώριος ἱππότα κεστρεύς , οὐκ οἶος : ἅμα τῷ γε δυώδεκα | ||
ἐοικώς . Ἐν δ ' ἦν ἠυκόμου Δανάης τέκος , ἱππότα Περσεύς , οὔτ ' ἄρ ' ἐπιψαύων σάκεος ποσὶν |
Ἀλεξάνδρῳ ἐτεκτήνατο νῆας καὶ ἑαυτῷ , αἳ πᾶσι κακὸν Τρώεσσι γένοντο , ὡς φυσικῆς τινος ἀκολουθίας νόμον θεμένης τοῦ πάντως | ||
καὶ χέλυες μάλα πολλάκις ἀντιόωσαι θήρην λωβήσαντο καὶ ἀνδράσι πῆμα γένοντο . τάων δ ' ἔπλετο μόχθος ἑλεῖν ῥήϊστος ἁπάντων |
ἔδραμον ὥς τις . εἴθ ' ὁμαλοὶ πνεύσειαν ἐπ ' ἀμφοτέροισιν Ἔρωτες νῶιν , ἐπεσσομένοις δὲ γενοίμεθα πᾶσιν ἀοιδή : | ||
Ὁ δ ' ἐμμενὲς εὖ ἐπαρηρὼς ποσσὶν ἐπιθλίβει μέγα θηρίον ἀμφοτέροισιν , Σκορπίον , ὀφθαλμοῖς τε καὶ ἐν θώρηκι βεβηκὼς |
κάμετόν πρὸς τὸ πρόσωπόν ἐστι . Γρήνικός τε καὶ Αἴσηπος δῖός τε Σκάμανδρος καὶ Σιμόεις , ὅθι πολλὰ βοάγρια καὶ | ||
σφεας Ὀδυσεύς τε καὶ ὁ σθεναρὸς Διομήδης ἰσόθεός τε Νεοπτόλεμος δῖός τε Λεοντεὺς αἶψ ' ἀπὸ τείχεος ὦσαν ἀπειρεσίοις βελέεσσιν |
ἐειδόμενοι σκοπέλοισιν ἠλιβάτων ὀρέων : μέγα δ ' ἔβραχον ἀμφοτέρωθε θεινόμεναι μελίῃσι τότ ' ἀσπίδες . Ὀψὲ δὲ μακρὴ Πηλιὰς | ||
δὲ πάντῃ κρημνοὶ ὑπεκλονέοντο Καφηρέος : αἳ δ ' ἀλεγεινὸν θεινόμεναι ῥηγμῖνες ἐπέβραχον οἴδματι λάβρῳ χωομένοιο ἄνακτος . Ἀπέσχισε δ |
Τιτυοῖο μεγασθενέος τέκε κούρη : κεῖνος ἀνὴρ καὶ πόντου ἐπὶ γλαυκοῖο θέεσκεν οἴδματος , οὐδὲ θοοὺς βάπτεν πόδας , ἀλλ | ||
πέντε δέ οἱ ζῶναι περιηγέες ἐσπείρηντο , αἱ δύο μὲν γλαυκοῖο κελαινότεραι κυάνοιο , ἡ δὲ μία ψαφαρή τε καὶ |
γλαφυρῇσιν ἐγείρομεν ὀξὺν Ἄρηα . εἰ δ ' ἐτεὸν παρὰ ναῦφιν ἀνέστη δῖος Ἀχιλλεύς , ἄλγιον αἴ κ ' ἐθέλῃσι | ||
μεγάλῳ , εἴξωσι δ ' Ἀχαιοί , οὐ κόσμῳ παρὰ ναῦφιν ἐλευσόμεθ ' αὐτὰ κέλευθα : πολλοὺς γὰρ Τρώων καταλείψομεν |
φόβηθεν . ἡ δ ' ἄρ ' ἐπ ' ὀφρύσι νεῦσε : νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεύς , ἐκ δ ' | ||
' Ὁμήρῳ „ ἦ καὶ κυανέῃσιν ἐπ ' ” ὀφρύσι νεῦσε Κρονίων , ” τοῦ προφήτου τὸν Δία ὑποκριναμένου : |
Φλογίον τε , Οἰνεΐδης δ ' ἐπὶ τοῖσιν ἕλε θρασὺν Ἰτυμονῆα ἠδὲ καὶ Ἀρτακέα , πρόμον ἀνδρῶν : οὓς ἔτι | ||
δ ' ἅμα πάντες ὑπέτρεσαν ὄβριμον ἄνδρα . Κτεῖνε γὰρ Ἰτυμονῆα καὶ Ἱππασίδην Ἀγέλαον οἵ ῥ ' ἀπὸ Μιλήτοιο φέρον |
: εἰσὶ καὶ οἵδε τάδ ' εἰπέμεν , οἵ μοι ἕποντο , Αἴας καὶ κήρυκε δύω πεπνυμένω ἄμφω . Φοῖνιξ | ||
Ὣς ἄρα φωνήσας ἡγήσατο , τοὶ δ ' ἅμ ' ἕποντο ἠχῇ θεσπεσίῃ : ἐπὶ δὲ Ζεὺς τερπικέραυνος ὦρσεν ἀπ |
' , ὡς ἐγὼ ' δόκουν ὁρᾶν , τεύχειν ἐν ἀλλήλῃσι : παῖς δ ' ἐμὸς μαθὼν κατεῖχε κἀπράυνεν , | ||
ὅθι μῦθος ἀναιδέας εἰν ἁλὶ πέτρας πλαζομένας καναχηδὸν ἐπ ' ἀλλήλῃσι φέρεσθαι . ἐκ δὲ τοῦ οἰγόμενος παραπέπταται ἐγγύθι Πόντος |
ἐκείνῳ τῷ ναῷ : χρύσειαι δ ' ἐξύπερθ ' αἰετοῦ ἄειδον Κηληδόνες . οὗτος μὲν δὴ ταῦτα ἐς μίμησιν ἐμοὶ | ||
ἰὼν ἐμνάσατο κοίτου . Ὄρνιχες τρίτον ἄρτι τὸν ἔσχατον ὄρθρον ἄειδον , Τειρεσίαν τόκα μάντιν ἀλαθέα πάντα λέγοντα Ἀλκμήνα καλέσασα |
μὴν τερπωλῆς ἀπολείπεαι , αἴ κ ' ἐθέλῃσθα τέρπεσθαι , γλυκερὴ δὲ πέλει βασιλήϊος ἄγρη . νῆα μὲν εὐγόμφωτον , | ||
ἐμοὶ μέλος λιγαίνοι : ὁ δὲ δῆμος ἐστὶν οὗτος , γλυκερὴ ῥέουσα Μοῦσα . Περί με πνέων ὁ Φοῖβος χέλυν |
πλέονας παρὰ ναῦφιν ἐποτρύνειε νέεσθαι . ὣς ἔφατ ' , ὦρτο δ ' ἔπειτα Θόας , Ἀνδραίμονος υἱός , καρπαλίμως | ||
. * τὸν δὲ μέτ ' ὀρθογόη Παν - διονὶς ὦρτο χελιδών , ἕως τοῦ οἴνας περιταμνέμεν : ὣς γὰρ |
ἀλθήσεις καὶ λοιμὸν ἀηδέα πᾶσαν ἐπ ' ἠῶ δύσπνοον ἐκ τοίης παρθέμενος πόσιος , καὶ κυνὸς ὑδροφόβην γενύων λυσσῶσαν ἐρινύν | ||
κατ ' ἀλήθειαν . ὡς ἔφη Ὅμηρος . τὸ “ τοίης τοι γενεῆς καὶ αἵματος εὔχομαι εἶναι ” . περὶ |
χέρνιβα δέ σφ ' Ἄρητος ἐν ἀνθεμόεντι λέβητι ἤλυθεν ἐκ θαλάμοιο φέρων , ἑτέρῃ δ ' ἔχεν οὐλὰς ἐν κανέῳ | ||
δ ' ἀμφιπόλοις , αἵ οἱ δυοκαίδεκα πᾶσαι ἐν προδόμῳ θαλάμοιο θυώδεος ηὐλίζοντο ἥλικες , οὔπω λέκτρα σὺν ἀνδράσι πορσύνουσαι |
οὐκ ἴδον ὄμματα φωτός : ἵπποι γάρ με παρήϊξαν πρόσσω μεμαυῖαι . Ὣς φάτο , Πάτροκλος δὲ φίλῳ ἐπεπείθεθ ' | ||
χάρμης , ἀλλ ' ἄρα νήιδες ἔργον ἐπ ' ἄτλητον μεμαυῖαι , ὄρνυσθ ' ἀφραδέως ; Οὐ γὰρ σθένος ἔσσεται |
καὶ ἐν Ὀδυσσείᾳ : οὐκ ἄρα σοί γ ' ἐπὶ εἴδεϊ καὶ φρένες ἦσαν . καὶ Ἡσίοδος : οὐκ ἄρα | ||
“ ὢ πόποι , οὐκ ἄρα σοί γ ' ἐπὶ εἴδεϊ καὶ φρένες ἦσαν . οὐ σύ γ ' ἂν |
νυν ἢ τρίποδος περιδώμεθον ἠὲ λέβητος , ἴστορα δ ' Ἀτρεΐδην Ἀγαμέμνονα θείομεν ἄμφω , ὁππότεραι πρόσθ ' ἵπποι , | ||
οὐδὲ θανόντος ἐπιχθονίων τευ ἀκοῦσαι , ἀλλά μ ' ἐς Ἀτρεΐδην , δουρικλειτὸν Μενέλαον , ἵπποισι προὔπεμψε καὶ ἅρμασι κολλητοῖσιν |
Ἴλιον ἠνεμόεσσαν : πρόσθεν γάρ μιν μοῖρα δυσώνυμος ἀμφεκάλυψεν ἔγχεϊ Ἰδομενῆος ἀγαυοῦ Δευκαλίδαο . εἴσατο γὰρ νηῶν ἐπ ' ἀριστερά | ||
Ἀγαμέμνων , ἂν δ ' ἄρα Μηριόνης , θεράπων ἐῢς Ἰδομενῆος . τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς : |
εἰ δὲ θεοπροπίῃσι γέρων ἀνεβάλλετο Κάλχας , ἀλλὰ καὶ ὣς Ἑλένοιο μετήλυδος ὀμφητῆρος μαντοσύναι καλέουσιν ἑτοιμοτάτην ἐπὶ νίκην . τούνεκά | ||
τανύονται . ἤματα μὲν τρί ' ἐφ ' ἑπτὰ βίην Ἑλένοιο πέπυσμαι θηλυτέρης τε λέχος φεύγειν καὶ κοινὰ λοετρά , |
Μήδεια λιποῦς ' ἄπο πατρίδα γαῖαν . Ἤδη δ ' ἀμφίπολοι μὲν ὀπιπτεύουσαι ἄπωθεν σιγῇ ἀνιάζεσκον , ἐδεύετο δ ' | ||
Ναυσικάα , θυγάτηρ μεγαλήτορος Ἀλκινόοιο , πὰρ δὲ δύ ' ἀμφίπολοι , Χαρίτων ἄπο κάλλος ἔχουσαι , σταθμοῖϊν ἑκάτερθε : |
χρύσεος θέε πόρκης . τῷ ὅ γ ' ἐρεισάμενος ἔπεα Τρώεσσι μετηύδα . ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος περιγράφει | ||
τῇ δ ' ἀντίος ὄρνυτ ' Ἀπόλλων Περγάμου ἐκκατιδών , Τρώεσσι δὲ βούλετο νίκην : ἀλλήλοισι δὲ τώ γε συναντέσθην |
ἅρμασι κολλητοῖσι Φῶκος ] ? ἐυμμελίης [ Ἀστερόδειαν ἐκ ] Φυλάκης κούρην [ μεγαθύμου Δηϊονῆος : ἣ ? τέκετο Κρῖσον | ||
ἐθέλει πολλάκις καὶ αὖθις ἀναφαίνεσθαι . προελθὼν μέν γε ἐκ Φυλάκης καὶ τῶν καλουμένων Συμβόλων ἐς τὸ πεδίον κατέδυ τὸ |
Μεγαρεῖς ἀντιπαρῳδῆσαι οὕτως ” Αἴας „ δ ' ἐκ Σαλαμῖνος ἄγεν νέας , ἔκ τε Πολίχνης , ἔκ τ ' | ||
ἐμοὶ πατέρες , οὐ θεῶν ἄτερ , ἀλλὰ Μοῖρά τις ἄγεν : πολύθυτον ἔρανον ἔνθεν ἀναδεξάμενοι , Ἄπολλον , τεᾷ |
τήνδε δικάσσαι , Κύρνε , δίκην , ἶσόν τ ' ἀμφοτέροισι δόμεν , μάντεσί τοι οἰωνοῖς τε καὶ αἰθομένοις ' | ||
ἐθέλητε μάχεσθαι ἀνὰ κλόνον , οὕνεκα Μοῖραι μακρὸν ἐπ ' ἀμφοτέροισι βίου τέλος ἐκλώσαντο . Ὣς εἰπὼν ἀνέμοισι μίγη καὶ |
πέτρῃ δὲ συνώλεσε καὶ δέμας ἰῷ . Δελφῖνες δ ' ἄνδρεσσιν ὁμῶς γάμον ἐντύνονται μήδεά τ ' ἀνδρομέοισι πανείκελα καρτύνονται | ||
οὐ συνᾴδει . λέγει γάρ : Ζεὺς δ ' ἀρετὴν ἄνδρεσσιν ὀφέλλει τε μινύθει τε . καὶ Σιμωνίδης : Οὔτις |
ἀντομένοισιν ὁδουροῖς ἄιδα προσμάξηται ἐπὶ ζαμενὲς κοτέουσα . τῆς ἤτοι πίσυρες κοῖλοι ὑπένερθεν ὀδόντες ἀγκύλοι ἐν γναθμοῖς δολιχήρεες ἐρρίζωνται ἰοδόκοι | ||
λέγει . ἐπαινεῖ δὲ καὶ τὸ διαυγὲς αὐτοῦ : κρῆναι πίσυρες ῥέον ὕδατι λευκῷ . τὸ δὲ δὴ κοῦφον καὶ |
ὃς Τρώων σκοπὸς ἷζε ποδωκείῃσι πεποιθὼς τύμβῳ ἐπ ' ἀκροτάτῳ Αἰσυήταο γέροντος , δέγμενος ὁππότε ναῦφιν ἀφορμηθεῖεν Ἀχαιοί : τῷ | ||
καλύψαι ἢ αὐτὸς δουπῆσαι ἀμύνων λοιγὸν Ἀχαιοῖς . ἔνθ ' Αἰσυήταο διοτρεφέος φίλον υἱὸν ἥρω ' Ἀλκάθοον , γαμβρὸς δ |
μὲν Μινύαισιν , ἰδὲ κλέος ἐσθλὸν ἀρέσθαι ὁπλοτέροις βασιλεῦσι καὶ ἐσσομένοις μερόπεσσιν . Αὐτὰρ ἐπεί τ ' ἐπὶ θῖνα καὶ | ||
μνάσομαι ἡμιθέων , δοκέω δ ' ἔπος οὐκ ἀπόβλητον φθέγξομαι ἐσσομένοις : ἀρετήν γε μὲν ἐκ Διὸς αἰτεῦ . Ἔν |
Χειρότερος : μικρότερος , ἀσθενέστερος , μικρὸς , ἀσθενής . ἐπισχεδόν : πλησίον . ἀντιβολήσῃ : συναντήσῃ , ἐπέλθῃ . | ||
ἰξύας , ἠύτε κοῦραι , ἔσταν ὑπὲρ κεφαλῆς μάλ ' ἐπισχεδόν , ἂν δ ' ἐκάλυψαν πέπλον ἐρυσσάμεναι κούφῃ χερί |
τὰ σώματα εἰπὼν “ πολλὰς δ ' ἰφθίμους ψυχὰς Ἄϊδι προΐαψεν ἡρώων , αὐτοὺς δὲ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν ” . | ||
ὡς Πάρις , “ πολλὰς δ ' ἰφθίμους ψυχὰς Ἄϊδι προΐαψεν : ” ἀπὸ δὲ τῆς Ἀΐδης “ ἰφθίμῳ τ |
, ” μάταιος ἦν . καὶ γὰρ εἰ ἐπ ' ἀκροτάτῳ , ὅμως [ ἀπὸ ] πολὺ ἂν μείζονος ὕψους | ||
νόμον μέγιστον ἀγώνων , θείη δηλονότι , ἐν βωμῷ Διὸς ἀκροτάτῳ , ἀντὶ τοῦ ὑψηλοτάτῳ : τότε δὴ προσέταξε τῷ |
Κτεῖνε γὰρ Ἰτυμονῆα καὶ Ἱππασίδην Ἀγέλαον οἵ ῥ ' ἀπὸ Μιλήτοιο φέρον Δαναοῖσιν ὁμοκλὴν Νάστῃ ὑπ ' ἀντιθέῳ καὶ ὑπ | ||
δύο παῖδε Ποσειδάωνος ἵκοντο , ἤτοι ὁ μὲν πτολίεθρον ἀγαυοῦ Μιλήτοιο νοσφισθεὶς Ἐργῖνος , ὁ δ ' Ἰμβρασίης ἕδος Ἥρης |
πάρος ἦσαν ἐϋπλοκαμῖδες Ἀχαιαί , Τυρώ τ ' Ἀλκμήνη τε ἐϋστέφανός τε Μυκήνη : τάων οὔ τις ὁμοῖα νοήματα Πηνελοπείῃ | ||
κεφαλῆφιν ἀείρας . ” καὶ κόσμου γυναικείου γένος : “ ἐϋστέφανός τε Μυκήνη . ” ἐπὶ δὲ τοῦ “ ὅντε |
ἀγαθοῦ καὶ σώφρονος ἀνδρός , ὃς κυλίκων ἔσχεν πλῆθος ἀπειρέσιον ἀργυρέων χρυσοῦ τε καὶ ἠλέκτροιο φαεινοῦ , τῶν προτέρων πάντων | ||
λάβοις χρύσεα πτερὰ καί σευ ἀπ ' ὤμων τείνοιτ ' ἀργυρέων ἰοδόκος φαρέτρη καὶ σταίης παρ ' Ἔρωτα , φίλ |
Ῥόδιος ἐχρήσατο ἔν τε τῷ Πελέκει Ἀνδροθέᾳ δῶρον ὁ Φωκεὺς κρατερᾶς μηδοσύνας ἦρα τίνων Ἀθάνᾳ , κἀν ταῖς Πτέρυξιν λεύσσετε | ||
' Ἀλεξίδαμον [ ] ἀνθέων ἐν πεδίῳ στέφανοι Κίρρας ἔπεσον κρατερᾶς ἦρα παννίκοιο πάλας : οὐκ εἶδέ [ ] νιν |
κακὸς φθόνος ἔνβαλε λύσσαν ἀνδράσιν οἵ ῥα δίκηι ἀνεμωλίωι ἐκλήισσαν δοιὼ σὸν θεράποντα , κακὸν δ ' ἐπὶ θεσμὸν ἔτευχον | ||
ἤτοι τοῖς μεταγενεστέροις , γενοίμεθα ἀοιδή , ἤτοι ἄκουσμα . δοιὼ δή τινε : τοῦτο ὡς πρὸς τοὺς προγενεστέρους : |
σκηπτόμενος : τὰ δὲ λυγρὰ περὶ χροῒ εἵματα ἕστο . ἷζε δ ' ἐπὶ μελίνου οὐδοῦ ἔντοσθε θυράων κλινάμενος σταθμῷ | ||
ὄσσαν ἀκούσας . καὶ τὴν μὲν θεὸς αὖτις ἀπέτραπεν , ἷζε δ ' ὕπερθεν νηίου ἀφλάστοιο μετήορος ἀίξασα : τὸν |
ἀτιμᾷ τοῖον ἐόντα . ” τὸν δ ' ἀπαμειβόμενος προσεφώνεε φαίδιμος υἱός : “ ὦ πάτερ , ἦ τοι ἐμὸν | ||
Τρώεσσι μάχοιτο . τόν ῥα τόθ ' ἁπτόμενον νέκυος βάλε φαίδιμος Ἕκτωρ χερμαδίῳ κεφαλήν : ἣ δ ' ἄνδιχα πᾶσα |
. ” ὁ δὲ Θεοδόσιος τὴν βασίλισσαν θανοῦσαν ἐπ ' ἤματι σχεδόν τι ἐδάκρυσεν . ἀνάγκη γὰρ καὶ ὁ προκείμενος | ||
ἦν πᾶσιν εὐπόριστος , ῥᾴδιον ἂν ἦν καὶ ἐπ ' ἤματι , τουτέστιν ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ , μεταχειρίσασθαί τι τῶν |
ταὐτὸν ἢ ἀντιπέρηθεν ἰόντος , αὐτίκα δὴ πρώτῃσιν ὑπ ' ὠδίνεσσιν ὄλισθον μητέρος ἄγχι ποδοῖιν ἐπ ' ὀξέα κεκληγυίης . | ||
ἀῶ . ἔνθα γὰρ Εἰλείθυιαν ἐβώσατο λυσίζωνον Ἀντιγόνας θυγάτηρ βεβαρημένα ὠδίνεσσιν : ἣ δέ οἱ εὐμενέοισα παρίστατο , κὰδ δ |
στοιχεῖα λόγου καὶ περὶ ἑκάστου χωρὶς διαλαβεῖν . ῥᾴ - διον γὰρ τοῖς γε ἐντεῦθεν ὁρμωμένοις καὶ περὶ τῶν καθ | ||
αἰτίαν : ἐμάθομεν , ὅτι εἰσὶν παραγωγαὶ καὶ διὰ τοῦ διον καὶ ιδιον . καὶ εἰ μὲν τελευταία συλλαβὴ τῆς |
λέγουσι . Ὡς γὰρ δὴ τὸ πάλαι κατὰ Ἑλένης κομιδὴν Τυνδαρίδαι ἐσέβαλον ἐς γῆν τὴν Ἀττικὴν σὺν στρατοῦ πλήθεϊ καὶ | ||
. κορώνῃ : τῷ τοῦ ζυγοῦ κρίκῳ συνήρμοσεν . οἱ Τυνδαρίδαι , φησίν , ἀπὸ τοῦ πυρὸς ἐχωρίσθησαν εἰς τὴν |
” Ἦ , καὶ ἀναΐξασα κατ ' αἰθέρος ἔμπεσε δίναις κυανέου πόντοιο , κάλει δ ' ἐπαμυνέμεν ἄλλας αὐτοκασιγνήτας Νηρηίδας | ||
αἱ δ ' ἄρα οἱ σπείρης ἑκάτερθε φέρονται Ἄρκτοι , κυανέου πεφυλαγμέναι ὠκεανοῖο . Αὐτὰρ ὅγ ' ἄλλης μὲν νεάτῃ |
κελεύων ἀντιάαν δηίοισι κατὰ κλόνον . Οἳ δ ' ἀίοντες θεσπεσίην ὄπα πάντες ἐθάμβεον : οὐ γὰρ ἴδοντο ἄμβροτον ἀθανάτοιο | ||
εἴα ἐϋπλόκαμος , δεινὴ θεός , ἥ ῥά οἱ ἀχλὺν θεσπεσίην κατέχευε φίλα φρονέους ' ἐνὶ θυμῷ . θαύμαζεν δ |
, εὐανθὴς Μετώπα , πλάξιππον ἃ Θήβαν ἔτικτεν , τᾶς ἐρατεινὸν ὕδωρ πίομαι , ἀνδράσιν αἰχματαῖσι πλέκων ποικίλον ὕμνον . | ||
οὐκ ἀνέεργε κελεύθου ἱμείροντα μόθοιο δυσηχέος . Ὃς δ ' ἐρατεινὸν μειδιόων ἐπὶ νῆα θοῶς ὥρμαινε νέεσθαι : ἀλλά μιν |
νεωτέροις , ἀλλὰ τῆς Θεσσαλίας . . τῶν αὖθ ' ἡγεμόνευε μενεπτόλεμος Πολυποίτης , υἱὸς Πειριθόοιο , τὸν ἀθάνατος τέκετο | ||
: ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος γράφει τῶν αὖ ἡγεμόνευε Φιλοκτήτης ἀγὸς ἀνδρῶν , ὁ δὲ ποιητὴς προδιασυνίστησιν ἐν |
Φρυξὶν ” ἤματι τῷ „ ὅτε τ ' ἦλθον Ἀμαζόνες ἀντιάνειραι „ φησὶν ὁ Πρίαμος ” καὶ γὰρ ἐγὼν ἐπίκουρος | ||
μετὰ νῶϊν Ἀργείων παρὰ νηυσὶ κύνες ταχέες κατέδονται . ” ἀντιάνειραι ἐπιθετικῶς αἱ Ἀμαζόναι αἱ ἴσανδροι : πολεμικαὶ γάρ . |
Ὀδυσσεὺς ἐκ Κεφαληνίας Ἰθάκης σὺν νηυσὶν ιβ : Τληπόλεμος σὺν νηυσὶν θ : Αἴας ὁ Λοκρὸς σὺν νηυσὶν θ : | ||
ὄρνυσθ ' ἱππόδαμοι Τρῶες , ῥήγνυσθε δὲ τεῖχος Ἀργείων καὶ νηυσὶν ἐνίετε θεσπιδαὲς πῦρ . Ὣς φάτ ' ἐποτρύνων , |
ἔπος ; Ξίφος , εἴ ποθεν , ἢ γένυν ἢ βελέων τι προπέμψατε . Ὡς τίνα δὴ ῥέξῃς παλάμαν ποτέ | ||
Ἑλλήσποντον ἵκοντο . οὐδέ κε Πάτροκλόν περ ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ ἐκ βελέων ἐρύσαντο νέκυν θεράποντ ' Ἀχιλῆος : αὖτις γὰρ δὴ |
νόον ἠερεθ [ ] αὐτίκα δ ' εὐαστὴρ [ θεὸς ἔσσυτο ] , τοὺς δ ' ἐνόησε ? ? [ | ||
' ἀμφικόμῳ κατακείμενος , ἀλλά τ ' ἐπ ' αὐτῷ ἔσσυτο , καί τέ μιν ὦκα λαβὼν ἐξείλετο θυμόν . |
πέμπε . . Σαρπηδὼν δ ' αὐτοῦ μὲν ἀπήμβροτε δουρὶ φαεινῷ δεύτερος ὁρμηθείς , ὁ δὲ Πήδασον οὔτασεν ἵππον : | ||
φιλότητος ἕκητι . Βῆ δ ' ἴμεναι προτὶ ἄστυ , φαεινῷ ἀστέρι ἶσος , ὅν ῥά τε νηγατέῃσιν ἐεργόμεναι καλύβῃσιν |
Περγασίδην , ὃν Τρῶες ὁμῶς Πριάμοιο τέκεσσι τῖον , ἐπεὶ θοὸς ἔσκε μετὰ πρώτοισι μάχεσθαι . τόν ῥα κατ ' | ||
, ἣ μετὰ σῶμα μαρανθέν , ἅτ ' ἐκ δεσμῶν θοὸς ἵππος , ῥηιδίως προθοροῦσα κεράννυται ἠέρι κούφῳ δεινὴν καὶ |
ἐσμεν , ὡς τὴν ἰδίαν καταλείψαντες εἰς ἑτέραν μετοικεῖν . Πελίαο ἕκητι : τουτέστιν ἕνεκα Πελίου ἔστι μοι οἰκεῖν . | ||
συνθέτως ἀναγινώσκειν Πελιαοφόνον : ἐκ γὰρ δυοῖν τελείων ἐστὶ τοῦ Πελίαο καὶ τοῦ φόνου . γίνεται δὲ τοιαύτη σύνθεσις , |
μὲν ἀναιδέες οὔτιν ' ἔτισαν ποινήν , ἐκ δ ' ἐγέλασσαν ἐπὶ φθιμένοις ἐλάφοισιν , θαρσαλέαι δ ' ἀμίαι τάχα | ||
. . . . . . . τοὶ δ ' ἐγέλασσαν . Ἄφαρ δέ οἱ ἤλασεν αἰχμὴ Αἴαντος κνημῖδα πανάργυρον |
πρὸς τὴν ἀμφιβολίαν , πότερον ὁ Μέγης ἀπῴκησεν ἢ ὁ Φυλεύς , ὃ καὶ ὁμηρικώτερον : Ὅμηρος γὰρ ἀεὶ πρὸς | ||
γλώσσης μαψιδίοιο χαριζόμενον παρεοῦσιν . Ὣς εἰπὼν μέσσης ἐξηρώησε κελεύθου Φυλεύς , ὄφρα κίουσιν ἅμα σφισὶν ἄρκιος εἴη καί ῥά |
τοὔνεκ ' ἄρ ' ἔμπης Τρῶας ἄδην ἐδάιζε κακῇ ἐναλίγκιος Αἴσῃ . Τῷ δ ' ἐπὶ τόξ ' ἐτίταινε Πάρις | ||
ἀνθρώποισι . Κεῖνος δ ' ἐσθλὸς ἐὼν στυγερῇ ὑπὸ Δαίμονος Αἴσῃ ἤλιτεν . Οὐ γὰρ ἔοικε μέγ ' ἀσχαλάαν ἐνὶ |
Ὀλμειοῦ ζαθέοιο ἀκροτάτῳ Ἑλικῶνι χοροὺς ἐνεποιήσαντο , καλοὺς ἱμερόεντας , ἐπερρώσαντο δὲ ποσσίν . ἔνθεν ἀπορνύμεναι κεκαλυμμέναι ἠέρι πολλῷ ἐννύχιαι | ||
Εὐβοίας . ἀαγές : ἀκαμπές . ῥαιστήρ : σφύρα . ἐπερρώσαντο περὶ σθένεϊ σφριγόωσαι : ἀκμάζουσαι ῥωμαλεώτεραι τῇ δυνάμει ἐγένοντο |
, λίγξε βιός , νευρὴ δὲ μέγ ' ἴαχεν , ἆλτο δ ' ὀϊστὸς ὀξυβελὴς καθ ' ὅμιλον ἐπιπτέσθαι μενεαίνων | ||
Ἀχιλλῆος θῆκε προπάροιθεν ἀείρας . ἣ δ ' ἴρηξ ὣς ἆλτο κατ ' Οὐλύμπου νιφόεντος τεύχεα μαρμαίροντα παρ ' Ἡφαίστοιο |
μήτηρ γῇ ἐνὶ Βοιωτῶν , ὃ δ ' ἅμα Προθοήνορι δίῳ ἐς Τροίην ἵκανεν ἀμυνέμεν Ἀργείοισι : τόν ῥα τότ | ||
' ἑτάροισι τοῖς ἄλλοις , οἳ δὴ πολέες δάμεν Ἕκτορι δίῳ , ἀλλ ' ἧμαι παρὰ νηυσὶν ἐτώσιον ἄχθος ἀρούρης |
ἀμυνόμενον περὶ πάτρης Ἕκτορα : τοῦ νῦν εἵνεχ ' ἱκάνω νῆας Ἀχαιῶν λυσόμενος παρὰ σεῖο , φέρω δ ' ἀπερείσι | ||
Ζεύς , οὐκ ἂν ἔγωγέ ς ' ἔπειτα ἐποτρύνουσα κελοίμην νῆας ἐπ ' Ἀργείων ἰέναι μάλα περ μεμαῶτα . Τὴν |
καὶ οὐ ταὐτόν ἐστιν . . καὶ οὔ . . Πηλείωνα δ ' ἱκέσθαι : ἡ διπλῆ ὅτι οὕτως εἴρηκε | ||
' ἄρα πάντα πονησάμενοι κατὰ κόσμον κάτθεσαν ἐν κλισίῃσι δεδουπότα Πηλείωνα . Τὸν δ ' ἐσιδοῦς ' ἐλέησε περίφρων Τριτογένεια |
δ ' αὖτε δυώδεκα δῶκεν ἕπεσθαι Μηδείῃ δμωὰς Φαιηκίδας ἐκ μεγάροιο . Ἤματι δ ' ἑβδομάτῳ Δρεπάνην λίπον : ἤλυθε | ||
] : [ ] [ [ ] ε διὲκ ? μεγάροιο [ ] θύραζε συν ? [ [ μελάμπυγον ] |
ἔθελον πολεμίζειν Ἕκτορι δίῳ . τοῖς δ ' αὖτις μετέειπε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ : κλήρῳ νῦν πεπάλασθε διαμπερὲς ὅς κε | ||
καθεζόμενοι ἔπε ' ἀλλήλοισι πίφαυσκον : τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ : ὦ φίλοι οὐκ ἂν δή τις |
. . ” τῷ δ ' ἄρ ' Ἴωλοι ἕποντο μενεπτόλεμοί τε Περαιβοί „ . Ἰώνη . οὕτως ἐκαλεῖτο ἡ | ||
δύω καὶ εἴκοσι νῆας : τῷ δ ' Ἐνιῆνες ἕποντο μενεπτόλεμοί τε Περαιβοὶ οἳ περὶ Δωδώνην δυσχείμερον οἰκί ' ἔθεντο |
ἔθειραι αἵματι καὶ κονίῃσι : πάρος γε μὲν οὐ θέμις ἦεν ἱππόκομον πήληκα μιαίνεσθαι κονίῃσιν , ἀλλ ' ἀνδρὸς θείοιο | ||
ᾧ τὸ ξίφος κρέμαται , ἱμάς : αὐτὰρ περὶ κουλεὸν ἦεν ἀργύρεον χρυσέοισιν ἀορτήρεσσιν ἀρηρός , . , + , |
Δρύαντος υἱὸς κρατερὸς Λυκόοργος δὴν ἦν , ὅς ῥα θεοῖσιν ἐπουρανίοισιν ἔριζεν , ὅς ποτε μαινομένοιο Διωνύσοιο τιθήνας σεῦε κατ | ||
Ἰδαίων ὀρέων ὁρόωντας ἀυτήν : καί τις ἐς αἰθέρα χεῖρας ἐπουρανίοισιν ἀείρων εὔχετο δυσμενέας μὲν ὑπ ' Ἄρεϊ πάντας ὀλέσθαι |
τὸν Διόνυσον , ἃς ὁ Λυκοῦργος σεῦε κατ ' ἠγάθεον Νυσήϊον ἡδύλη , κορδύλη : ὅθεν καὶ τὸ σταφύλη βαρυτονητέον | ||
τιθηνησαμένων τὸν Διόνυσον ἃς ὁ Λυκοῦργος σεῦε κατ ' ἠγάθεον Νυσήϊον † ἐδύλη † : ὅθεν καὶ τὸ σταφύλη βαρυτονητέον |
! ! ! ! ! ! ! ] μίαν ? γλήνην ὀλέσασα [ ! ! ! ! ! ! ! | ||
ἐς ὀφθαλμόν , διὰ δ ' οὔατος ἐξεπέρησε δεξιτεροῦ , γλήνην δὲ διέτμαγεν , οὕνεκα Μοῖραι ἀργαλέον βέλος ὦσαν ὅπῃ |
τλήμονες ἐκδέχαται , πότε παύεται ὄβριμον ὕδωρ : ὣς οἵγε γλαφυροῖο διὰ ξυλόχοιο θορόντες ἀτλήτους ἀνέχοντο πόνους ἀκμῆτες Ἀχαιοί . | ||
ἦλθεν : ἐλθόντες δ ' ἄρα τώ γε μυχῷ σπείους γλαφυροῖο τερπέσθην φιλότητι , παρ ' ἀλλήλοισι μένοντες . ἦμος |
ὀκριόεσσα δ ' ἐρείκετο νειὸς ὀπίσσω σχιζομένη ταύρων τε βίῃ κρατερῷ τ ' ἀροτῆρι , δεινὸν δ ' ἐσμαράγευν ἄμυδις | ||
ἄρα οἱ φρονέοντι παρίστατο Φοῖβος Ἀπόλλων ἀνέρι εἰσάμενος αἰζηῷ τε κρατερῷ τε Ἀσίῳ , ὃς μήτρως ἦν Ἕκτορος ἱπποδάμοιο αὐτοκασίγνητος |
νῶτα καὶ ἰξύας ἔστ ' ἐπὶ νηδύν ἀντικρὺ μακάρεσσι φυὴν ἔκπαγλον ἔικτο , αὐτὰρ ὑπαὶ λαγόνων δίκραιρά οἱ ἔνθα καὶ | ||
. τὸ μὲν γυναῖκα πρῶτον ἄρσενος δίχα ἧσθαι δόμοις ἔρημον ἔκπαγλον κακόν , πολλὰς κλύουσαν κληδόνας παλιγκότους : καὶ τὸν |
ταχύν : οὐδέ μιν οἴω νῦν ἰέναι μάλα περ κεχολωμένον Ἕκτορι δίῳ : οὐ γάρ πως ἂν γυμνὸς ἐὼν Τρώεσσι | ||
δὲ ἀγρυπνοῦντι καὶ προβουλευομένῳ καὶ προπολεμοῦντι βασιλείαν , τῷ δὲ Ἕκτορι ἐξηγουμένῳ καὶ προμαχομένῳ καὶ ἀριστεύοντι σωτηρίαν πατρίδος , πάντα |
Τεῦκρος δ ' Ἀρετάονα δῖον . Ἀντίλοχος δ ' Ἄβληρον ἐνήρατο δουρὶ φαεινῷ Νεστορίδης , Ἔλατον δὲ ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων | ||
τετραμμένος ἐπὶ στόμα . . . . Μηριόνης δὲ Φέρεκλον ἐνήρατο , τέκτονος υἱόν Ἁρμονίδεω , ὃς καὶ Ἀλεξάνδρῳ τεκτήνατο |
σκιρτῶσιν . Ἐμφύμεναι : κολλώμεναι , συμμιγόμεναι , περιπλεκόμεναι . σπείρῃσιν : πλοκάμοις . Παρθενικαί : παρθένοι . δηναιόν : | ||
ἢ καὶ ἁματροχιῇσι κατὰ στίβον ἐνδυκὲς αὔει . τῶν ἤτοι σπείρῃσιν ὁ μὲν θοὸς ἀντία θύνει ἀτραπὸν ἰθεῖαν δολιχῷ μηρύγματι |
δεξιτεροῦ , γλήνην δὲ διέτμαγεν , οὕνεκα Μοῖραι ἀργαλέον βέλος ὦσαν ὅπῃ θέλον : ὃς δ ' ἔτι ποσσὶν ὀρθὸς | ||
ἀπέσφαξαν , ἀπῆγξαν , ἀπετυμπάνισαν , κατεκρήμνισαν , κατὰ κρημνοῦ ὦσαν . ἐκ δὲ τούτου ἂν εἴη καὶ τὸ νηποινὶ |
, λῦσον βλεφάρων γοργωπὸν ἕδραν , λεῖπε χαμεύνας φυλλοστρώτους , Ἕκτορ : καιρὸς γὰρ ἀκοῦσαι . τίς ὅδἦ ' φίλιος | ||
. . δὴ τότε Πουλυδάμας θρασὺν Ἕκτορα εἶπε παραστάς : Ἕκτορ , ἀεὶ μὲν πώς μοι ἐπιπλήσσεις ἀγορῇσιν . ἡ |
ἐν μὲν ὕδωρ , ἐν δ ' ἀσκηθὲς μέλι χεῦαν ἀργυρέῳ κρητῆρι , περιφραδέως κερόωντες : νώμησαν δὲ δέπαστρα θοῶς | ||
μυρσίνης καὶ δάφνης ἀφεψήματι , καὶ ἐγχριέσθω τῷ ξὺν τῷ ἀργυρέῳ ἄνθει . Ἡ δὲ νοῦσος χαλεπὴ , καὶ ὀλίγαι |
τότε δὴ Κρονίωνι πολυτλήτους ἀναείρας χεῖρας Λαομέδοντος ἐὺς γόνος ἀφνειοῖο εὔχετ ' ἐς ἱερὸν ἠὺ τετραμμένος Ἰδαίοιο Ζηνὸς ὃς Ἴλιον | ||
' ἴχνια βαῖνε θεὰ λευκώλενος ἰχθὺς ἔγχελυς , ἣ Διὸς εὔχετ ' ἐν ἀγκοίνῃσι μιγῆναι , ἐκ Κωπῶν , ὅθεν |
πυλεῶνα διαπτάμενος θανάτοιο τολμηρῇ κραδίῃ , διὰ δ ' εὐρέος ἤλυθε λαιμοῦ . αὐτὰρ ὅ γ ' ἐξ ὕπνου βαρυαέος | ||
, ὣ γενεῇ προφέρεσκον : ὁ δ ' εἰς μέσον ἤλυθε Λυγκεύς , σείων καρτερὸν ἔγχος ὑπ ' ἀσπίδος ἄντυγα |
ἐγίγνετο ἄτακτος : ἣν οἱ Νομαντῖνοι κατιδόντες ἀπὸ τῶν τειχῶν ἐξέθορον καὶ διώκοντες ἔκτειναν ἄνδρας μὲν ἐς τετρακισχιλίους , ἐλέφαντας | ||
πτόρθον ἀνασχομένη θαλερῶι ἐπτύξατο πήχει αἰθέρος : ὀφθαλμῶν δ ' ἐξέθορον πυκινοὶ παῖδες , φωνήεντες ὅταν πέσηι ἄλλος ἐπ ' |
πρῶτος δ ' Ἰδομενεὺς Κρητῶν ἀγὸς ἐφράσαθ ' ἵππους : ἧστο γὰρ ἐκτὸς ἀγῶνος ὑπέρτατος ἐν περιωπῇ : τοῖο δ | ||
? [ . . . δαρὸν † δάραοι † χρόνον ἧστο τάφει πεπαγώς τούς τε λευκίππους κόρους τέκνα Μολιόνας κτάνον |
δὲ στρεφθέντε μετὰ πρώτοισι μαχέσθην . Ἔνθα Πυλαιμένεα ἑλέτην ἀτάλαντον Ἄρηϊ ἀρχὸν Παφλαγόνων μεγαθύμων ἀσπιστάων . τὸν μὲν ἄρ ' | ||
ἰδὼν πολέμοιο μεδέσθω , ὥς κε πανημέριοι στυγερῷ κρινώμεθ ' Ἄρηϊ . οὐ γὰρ παυσωλή γε μετέσσεται οὐδ ' ἠβαιὸν |
ἐπὶ φρεσὶ πευκαλίμῃσι κέκασται : Ἥφαιστος δ ' ἅμα τοῖσι κίε σθένεϊ βλεμεαίνων χωλεύων , ὑπὸ δὲ κνῆμαι ῥώοντο ἀραιαί | ||
Ἀχαιῶν ἤι ' , ὁ δ ' ἐς Τρώων ὅμαδον κίε καὶ τὰ τοιαῦτα . οὐκ ἄλογον γὰρ τὸν μέλλοντα |