| τούτου δὲ παράδειγμα παρὰ τῷ ποιητῇ ἂν εἴη Νιρεὺς αὖ Σύμηθεν ἄγε τρεῖς νῆας ἐίσας , Νιρεὺς Ἀγλαΐης υἱὸς Χαρόποιό | ||
| . Πουλυδάμας δὲ Κλέωνα καὶ Εὐρύμαχον βάλε δουρί , οἳ Σύμηθεν ἵκανον ὑπὸ Νιρῆι ἄνακτι , ἄμφω ἐπιστάμενοι δόλον ἰχθύσι |
| τοῦ κατέχευε πρὸς ἔμφασιν τοῦ πλούτου . . . . Νιρεύς , ὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ Ἴλιον ἦλθεν τῶν ἄλλων | ||
| Νιρέα εἰδὼς ἀσθενῆ , ὅμως φησὶ περὶ αὐτοῦ : „ Νιρεύς , ὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ Ἴλιον ἦλθεν „ . |
| , Μηλίνης Λαομέδων , Κλυτίππης Εὐρύκαπυς , Εὐρύπυλος Εὐβώτης , Ἀγλαΐης Ἀντιάδης , Ὀνήσιππος Χρυσηίδος , Ὀρείης Λαομένης , Τέλης | ||
| ” ἔστι δὲ καὶ Ἀγλαΐη κύριον ὄνομα : “ Νηρεὺς Ἀγλαΐης υἱὸς Χαροποῖο ἄνακτος . ” ἀγορεύειν κυρίως μὲν ἐν |
| ' ἐπ ' Ἀχιλλῆος , τοί ῥ ' ἔσχατα νῆας ἐίσας εἴρυσαν , ἠνορέῃ πίσυνοι καὶ κάρτεϊ χειρῶν . ἡ | ||
| ἀργυρέοισι πίναξιν , ἄτριχας , οἰέτεας , λαγάνοις κατὰ νῶτον ἐίσας . οὐδ ' ἀπὸ πασσαλόφιν κρέμασαν , ὅθι περ |
| αὖ Σύμηθεν ἄγε τρεῖς νῆας ἐίσας , Νιρεὺς Ἀγλαΐης υἱὸς Χαρόποιό τ ' ἄνακτος , Νιρεύς , ὃς κάλλιστος ἀνὴρ | ||
| μάρτυρ μάρτυρος ὁ μάρτυρος , Χάροψ Χάροπος ὁ Χάροπος ‚ Χαρόποιό τ ' ἄνακτος ‚ , Τροίζην Τροίζηνος ὁ Τροίζηνος |
| . Ἀμογητί : ἄνευ μόγου καὶ κόπου . εἰς τὸ νεμέθοντο , . . * . . Ἀμολγῷ : τῷ | ||
| τέσσαρ ' ἔσαν , δοιαὶ δὲ πελειάδες ἀμφὶς ἕκαστον χρύσειαι νεμέθοντο : δύο δ ' ὑπὸ πυθμένες ἦσαν . ἄλλος |
| πηδήσας ποδοῖν χωρεῖ πρὸς αὐτούς : οἱ δ ' ὅπως πελειάδες ἱέρακ ' ἰδοῦσαι πρὸς φυγὴν ἐνώτισαν . πολλοὶ δ | ||
| δὲ καὶ ταῶς ἐν Ἰνδοῖς τῶν πανταχόθεν μέγιστοι , καὶ πελειάδες χλωρόπτιλοι : φαίη τις ἂν πρῶτον θεασάμενος καὶ οὐκ |
| χαμάδις βόμβησε πεσοῦσα . γνῶ δ ' Αἴας κατὰ θυμὸν ἀμύμονα ῥίγησέν τε ἔργα θεῶν , ὅ ῥα πάγχυ μάχης | ||
| πολὺ πάντων εἶναι ἄριστον τῶν ἄλλων οἴνων , μετ ' ἀμύμονα Χῖον ἄλυπον . ἔστι δέ τις οἶνος , τὸν |
| τούτοις ζητεῖται πρῶτον μὲν τί ποτ ' ἐστὶ τὸ χρυσείοις ἥλοισι πεπαρμένον , ἔπειτα τί τὸ οὔατα δ ' αὐτοῦ | ||
| περικαλλές , ὃ οἴκοθεν ἦγ ' ὁ γεραιός , χρυσείοις ἥλοισι πεπαρμένον : οὔατα δ ' αὐτοῦ τέσσαρ ' ἔσαν |
| λέγουσι . Ὡς γὰρ δὴ τὸ πάλαι κατὰ Ἑλένης κομιδὴν Τυνδαρίδαι ἐσέβαλον ἐς γῆν τὴν Ἀττικὴν σὺν στρατοῦ πλήθεϊ καὶ | ||
| . κορώνῃ : τῷ τοῦ ζυγοῦ κρίκῳ συνήρμοσεν . οἱ Τυνδαρίδαι , φησίν , ἀπὸ τοῦ πυρὸς ἐχωρίσθησαν εἰς τὴν |
| αὐτοῦ τέσσαρ ' ἔσαν , δοιαὶ δὲ πελειάδες ἀμφὶς ἕκαστον χρύσειαι νεμέθοντο , δύω δ ' ὑπὸ πυθμένες ἦσαν : | ||
| δὲ θύραζε χωλεύων : ὑπὸ δ ' ἀμφίπολοι ῥώοντο ἄνακτι χρύσειαι ζωῇσι νεήνισιν εἰοικυῖαι . τῇς ἐν μὲν νόος ἐστὶ |
| μὲν ἔληθον ἐγὼ καὶ ἔπειθον Ἀχαιούς : ἀλλ ' ὅτε τέτρατον ἦλθεν ἔτος καὶ ἐπήλυθον ὧραι , [ μηνῶν φθινόντων | ||
| μὲν ἔληθε δόλῳ καὶ ἔπειθεν Ἀχαιούς : ἀλλ ' ὅτε τέτρατον ἦλθεν ἔτος καὶ ἐπήλυθον ὧραι , καὶ τότε δή |
| ἐγὼ τείσαιμι χάριν μετόπισθεν ἀρωγῆς ᾗ θέμις , ὡς ἐπέοικε διάνδιχα ναιετάοντας , οὔνομα καὶ καλὸν τεύχων κλέος : ὧς | ||
| αὖ στεφάνους ἐπὶ δεξιὰ πᾶσιν ἔδωκεν , οἳ ῥόδον ἀμφεπλέκοντο διάνδιχα κοσμηθέντες . κρητὴρ δὲ Βρομίου ἐκεράννυτο : πίνετο δ |
| δ ' ἄγε τοι ῥίζας ἐρέω ὀφίεσσιν ἀρωγούς . ἔνθα δύω ἐχίεια πιφαύσκεο : τῆς δὲ τὸ μέν που ἀγχούσῃ | ||
| πρήσαντες , ὅπῃ πάρος αὐτοὶ ἴαυον . Τοῖσι δὲ κοιρανέοντε δύω κρατερόφρονε φῶτε σήμαινον , Νέστωρ τε καὶ αἰχμητὴς Ἀγαμέμνων |
| Μεγαρεῖς ἀντιπαρῳδῆσαι οὕτως ” Αἴας „ δ ' ἐκ Σαλαμῖνος ἄγεν νέας , ἔκ τε Πολίχνης , ἔκ τ ' | ||
| ἐμοὶ πατέρες , οὐ θεῶν ἄτερ , ἀλλὰ Μοῖρά τις ἄγεν : πολύθυτον ἔρανον ἔνθεν ἀναδεξάμενοι , Ἄπολλον , τεᾷ |
| ' ἐπ ' Ἀχιλλῆος , τοί ῥ ' ἔσχατα νῆας ἐΐσας εἴρυσαν ἠνορέῃ πίσυνοι καὶ κάρτεϊ χειρῶν ἔνθα στᾶς ' | ||
| διὰ πάντων τῶν μεταξὺ τεταγμένων Τοί ῥ ' ἔσχατοι νῆας ἐΐσας εἴρυσαν ἠνορέῃ πίσυνοι καὶ κάρτεϊ χειρῶν , αὐτὼ μὲν |
| : „ ἰδίως δέ „ πρὸ Φθίων δὲ Μέδων τε μενεπτόλεμός ” τε Ποδάρκης . οἱ μὲν πρὸ Φθίων μεγαθύμων | ||
| τ ' ἀντίθεος καὶ Ἰάλμενος ὀβριμόθυμος , Θάλπιος Ἀμφίμαχός τε μενεπτόλεμός τε Λεοντεύς : σὺν δ ' Εὔμηλος ἔβη θεοείκελος |
| δ ' Αἴγισθος δολίην ἐφράσσατο τέχνην : κρινάμενος κατὰ δῆμον ἐείκοσι φῶτας ἀρίστους εἷσε λόχον , ἑτέρωθι δ ' ἀνώγει | ||
| ἠεν : ἔωνον τὸ ὀλέθριον : ἐόργα : ἔολπα : ἐείκοσι : ἐήνδανε : ἐάλω : ἐοτή : ἐάρ : |
| ἀπίθησεν ἀκούσας , βῆ δ ' ἰέναι κατὰ λαὸν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων παπταίνων ἥρωα Μαχάονα : τὸν δὲ νόησεν ἑσταότ ' | ||
| ἐγχρίμπτοντο καὶ ἀλλήλους ἐνάριζον : ὧδε δέ τις εἴπεσκεν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων : ὦ φίλοι οὐ μὰν ἧμιν ἐϋκλεὲς ἀπονέεσθαι νῆας |
| : περὶ γὰρ τῶν ἐπῶν λέγων ἢ λέγουσα ὄρθιον ἑξαμερὲς τετόρων καὶ εἴκοσι μέτρων . Καὶ ταῦτα οὕτως ἔχει ὥσπερ | ||
| , ὡς καὶ τὰ ποιήματα αὐτοῦ δηλοῖ : ὄρθιον ἑξαμερὲς τετόρων καὶ εἴκοσι μέτρων . ὡς δεκάτην γενεὴν ἑκατὸν βιοτευέμεν |
| οὐλαμὸν ἀνδρῶν . οἳ δ ' ἀμφ ' Ἰδομενῆα δαΐφρονα θωρήσσοντο : Ἰδομενεὺς μὲν ἐνὶ προμάχοις συῒ εἴκελος ἀλκήν , | ||
| πρὸς τὴν μάχην οἱ δ ' ἀμφ ' Ἰδομενῆα δαΐφρονα θωρήσσοντο : Ἰδομενεὺς μὲν ἐνὶ προμάχοις συῒ εἴκελος ἀλκήν , |
| ' Αἰνείᾳ τε καὶ Ἕκτορι εἶπε παραστὰς Πριαμίδης Ἕλενος οἰωνοπόλων ὄχ ' ἄριστος : Αἰνεία τε καὶ Ἕκτορ , ἐπεὶ | ||
| ' ἐπὶ Μηριόνης λάχ ' ἐλαυνέμεν : ὕστατος αὖτε Τυδεΐδης ὄχ ' ἄριστος ἐὼν λάχ ' ἐλαυνέμεν ἵππους . στὰν |
| ; Ἀγαμέμνων τε γάρ , ἀμφότερον βασιλεύς τ ' ἀγαθὸς κρατερός τ ' αἰχμητής , ὑπὸ μοιχοῦ καὶ μοιχάδος ἡττηθεὶς | ||
| οἷς φησί : Τλῆ μὲν Ἄρης , ὅτε μιν Ὦτος κρατερός τ ' Ἐπιάλτης , παῖδες Ἀλωῆος , δῆσαν κρατερῷ |
| δὲ καὶ Διομήδους καὶ Αἴαντος καὶ Ἀχιλλέως γενναιότερον ἀείρει τὸ δέπας ὁ τῇ ἡλικίᾳ προβεβηκὼς Νέστωρ , φησὶ Σωσίβιος καὶ | ||
| τράπεζαν ἀργυρέην Κάδμοιο θεόφρονος : αὐτὰρ ἔπειτα χρύσεον ἔμπλησεν καλὸν δέπας ἡδέος οἴνου . αὐτὰρ ὅ γ ' ὡς φράσθη |
| τῷ Ἀχιλλεῖ „ Καρδαμύλην Ἐνόπην ” τε καὶ Ἱρὴν ποιήεσσαν Φηράς τε ζαθέας ἠδ ' Ἄν - „ θειαν βαθύλειμον | ||
| δώσει εὖ ναιόμενα πτολίεθρα Καρδαμύλην Ἐνόπην τε καὶ Ἱρὴν ποιήεσσαν Φηράς τε ζαθέας ἠδ ' Ἄνθειαν βαθύλειμον καλήν τ ' |
| ἀκριτόμυθοι γίνοντ ' , οὐδέ τι πάντα τελείεται ἀνθρώποισι . δοιαὶ γάρ τε πύλαι ἀμενηνῶν εἰσὶν ὀνείρων : αἱ μὲν | ||
| , τρεῖς δ ' ἄρα χιλιάδες τρισσαῖς ἐπὶ μυριάδεσσι , δοιαὶ δὲ τριάδες , μετὰ δέ σφισιν ἐννεάδες τρεῖς : |
| ταῖς γνώμαις . ἀπὸ γὰρ θείας μοίρας μουσικός τις καὶ ἔξοχος λάμπει ὁμοίως ὥσπερ καὶ σὺ νενίκηκας . τοῦτο δὲ | ||
| εἰσόκεν ἱμείρωσι καὶ ἀγρομένους ἀνέληται δίκτυον : ἀφνειὴ δὲ καὶ ἔξοχος ἵσταται ἄγρη . Ἄλλους δ ' ἀγρευτῆρσιν ὑπήγαγε ληΐδα |
| Αἰσυμνῆται : ; . . α ; . , . Αἰσύμηθεν : ἀπὸ Αἰσύμης πόλεως Θρᾳκικῆς , . , . | ||
| ποιητὴς λέγει ἐν τῷ Καταλόγῳ περὶ τοῦ Νιρέως Νιρεὺς αὖ Αἰσύμηθεν ἄγε τρεῖς νῆας ἐίσας , Νιρεὺς ὃς κάλλιστος ἀνὴρ |
| νεωτέροις , ἀλλὰ τῆς Θεσσαλίας . . τῶν αὖθ ' ἡγεμόνευε μενεπτόλεμος Πολυποίτης , υἱὸς Πειριθόοιο , τὸν ἀθάνατος τέκετο | ||
| : ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος γράφει τῶν αὖ ἡγεμόνευε Φιλοκτήτης ἀγὸς ἀνδρῶν , ὁ δὲ ποιητὴς προδιασυνίστησιν ἐν |
| , ὅσῳ μάλα γηράσκουσι . κείνους εἰς πόλεμον μεγαλήτορα θωρήσσοιο αἴθωνάς τ ' ἐπὶ θῆρας : ἐπεὶ μάλα θαρσήεντες ὅπλοις | ||
| ἐν κινήσει ὥσπερ τὸ πῦρ . ὅθεν Ὅμηρος τοὺς λέοντας αἴθωνάς φησι . Κιναίθα : ἡ πρὸς τὸ κινεῖσθαι διάπυρος |
| ἔδραμον ὥς τις . εἴθ ' ὁμαλοὶ πνεύσειαν ἐπ ' ἀμφοτέροισιν Ἔρωτες νῶιν , ἐπεσσομένοις δὲ γενοίμεθα πᾶσιν ἀοιδή : | ||
| Ὁ δ ' ἐμμενὲς εὖ ἐπαρηρὼς ποσσὶν ἐπιθλίβει μέγα θηρίον ἀμφοτέροισιν , Σκορπίον , ὀφθαλμοῖς τε καὶ ἐν θώρηκι βεβηκὼς |
| δύο , οἷον : δοιοὺς δὲ τρίποδας , δέκα δὲ χρυσοῖο τάλαντα . καὶ δοιὼ θεράποντε . σημαίνει δὲ καὶ | ||
| δὲ αὐτὴ ἡ φλόξ λιγνύς ] ὁ καπνός ἄλλοτε δὲ χρυσοῖο : καὶ χρυσοῦ δέ φησιν ἀπόβαμμα ἢ ἀργύρου πινόμενον |
| τοῦ καίνω , τὸ φονεύω , γίνεται καίνυμι ἐκαινύμην ἐκαίνυσο ἐκαίνυτο , καὶ ἀπεκαίνυτο . μεταφορικὴ δὲ ἡ λέξις , | ||
| ἀπὸ τοῦ καίνω , τὸ φονεύω , καίνυμι ἐκαινύμην ἐκαίνυσο ἐκαίνυτο . μεταφορικὴ δὲ ἡ λέξις , κυρίως γὰρ ἐπὶ |
| ὁ γέρων , τοὶ δ ' ἐννέα πάντες ἀνέσταν καὶ ἐννέωροι γὰρ τοί γε καὶ ἐννεαπήχεες ἦσαν εὖρος , ἀτὰρ | ||
| ζείδωρος ἄρουρα καὶ πολὺ καλλίστους μετά γε κλυτὸν Ὠρίωνα : ἐννέωροι γὰρ τοί γε καὶ ἐννεαπήχεες ἦσαν εὖρος , ἀτὰρ |
| δὴ φάσκε Ποσειδάωνι μιγῆναι , καί ῥ ' ἔτεκεν δύο παῖδε , μινυνθαδίω δὲ γενέσθην , Ὦτόν τ ' ἀντίθεον | ||
| οὖν περόωντο μετὰ χρύσειον ἄεθλον Ἀργώης ἐπὶ νηὸς Ἰήσονι συμπονέοντες παῖδε Βορειόνεω Ζήτης Κάλαΐς τε κλεεννώ , οἰκτείραντε γέροντα κατέκτειναν |
| ἐτέχθη . τούτου δὲ ὑπονοθεύσας τὴν γυναῖκα Θυέστης ἔκλεψε τὸν ἀρνειόν . μὴ δυνηθεὶς οὖν κατὰ τὴν ὑπόσχεσιν δεῖξαι ὁ | ||
| ἐν Ἀττικαῖς λέξεσιν : ἄρνα , εἶτα ἀμνόν , εἶτα ἀρνειόν , εἶτα λιπογνώμονα , μοσχίαν δὲ τὸν πρῶτον . |
| ' ἔπαιζον , ἀπὸ κρήδεμνα βαλοῦσαι , τῇσι δὲ Ναυσικάα λευκώλενος ἤρχετο μολπῆς . οἵη δ ' Ἄρτεμις εἶσι κατ | ||
| κε πίθηαι οὐρανόθεν : πρὸ δέ μ ' ἧκε θεὰ λευκώλενος Ἥρη ἄμφω ὁμῶς θυμῷ φιλέουσά τε κηδομένη τε . |
| κῆρ ' ἀλεείνων . τὸν μὲν ἔπειτ ' ἀπιόντα μέγας Τελαμώνιος Αἴας χερμαδίῳ , τά ῥα πολλὰ θοάων ἔχματα νηῶν | ||
| . διὰ τοῦτο ἁμαρτάνει ὁ Τρύφων τὸ Τελαμωνιάδης ἀπὸ τοῦ Τελαμώνιος λέγων . ἐπλάνησε δ ' αὐτὸν ἴσως τὸ Λαερτιάδης |
| δ ' αὖτε δυώδεκα δῶκεν ἕπεσθαι Μηδείῃ δμωὰς Φαιηκίδας ἐκ μεγάροιο . Ἤματι δ ' ἑβδομάτῳ Δρεπάνην λίπον : ἤλυθε | ||
| ] : [ ] [ [ ] ε διὲκ ? μεγάροιο [ ] θύραζε συν ? [ [ μελάμπυγον ] |
| ἅρμασι κολλητοῖσι Φῶκος ] ? ἐυμμελίης [ Ἀστερόδειαν ἐκ ] Φυλάκης κούρην [ μεγαθύμου Δηϊονῆος : ἣ ? τέκετο Κρῖσον | ||
| ἐθέλει πολλάκις καὶ αὖθις ἀναφαίνεσθαι . προελθὼν μέν γε ἐκ Φυλάκης καὶ τῶν καλουμένων Συμβόλων ἐς τὸ πεδίον κατέδυ τὸ |
| εὔχεται εἶναι . Καὶ τότε δὴ θάρσησε καὶ ηὔδα μάντις ἀμύμων : οὔ ταρ ὅ γ ' εὐχωλῆς ἐπιμέμφεται οὐδ | ||
| [ ] : μοῦνος δ ' ὑπεδέξατο ? [ μάντις ἀμύμων . καὶ τὸ ? μὲν [ ] ἐξετέλεσσε [ |
| τοῦ Ὀλυμπιακοῦ μεμνῆσθαι , ὅταν φῇ τὸν Αὐγέαν ἀποστερῆσαι τέσσαρας ἀθλοφόρους ἵππους , ἐλθόντας μετ ' ἄεθλα : φασὶ δὲ | ||
| αἴθωνας δὲ λέβητας ἐείκοσι , δώδεκα δ ' ἵππους πηγοὺς ἀθλοφόρους , οἳ ἀέθλια ποσσὶν ἄροντο . οὔ κεν ἀλήϊος |
| Τιτυοῖο μεγασθενέος τέκε κούρη : κεῖνος ἀνὴρ καὶ πόντου ἐπὶ γλαυκοῖο θέεσκεν οἴδματος , οὐδὲ θοοὺς βάπτεν πόδας , ἀλλ | ||
| πέντε δέ οἱ ζῶναι περιηγέες ἐσπείρηντο , αἱ δύο μὲν γλαυκοῖο κελαινότεραι κυάνοιο , ἡ δὲ μία ψαφαρή τε καὶ |
| ' Αἴας τε μέγας . . . . Ἀτρείδης δὲ ἐρυσσάμενος ξίφος ἀργυρόηλον : ἡ διπλῆ ὅτι Ζηνόδοτος γράφει χείρεσσι | ||
| ' Ἀΐδῃ καὶ ἐπαινῇ Περσεφονείῃ : αὐτὸς δὲ ξίφος ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ ἧσθαι , μηδὲ ἐᾶν νεκύων ἀμενηνὰ κάρηνα |
| χῆνες οὐκ ἦσαν ἐκείνην τὴν ἡμέραν , δύο δ ' ἤστην μόνω . προσελθοῦσι δ ' αὐτοῖς καὶ ὠνουμένοις ἔφη | ||
| κᾆτα ἐμιμήσαντο ἐς τὸ εὖ καὶ καλῶς . φιλοχρημάτω τε ἤστην καὶ ἡδονῶν ἀκράτορε . καὶ τὸν τρόπον ἀφειδεστάτω ἤστην |
| περὶ τῆς κύλικος λεγόμενα : μηδέ ποτ ' οἰνοχόην τιθέμεν κρητῆρος ὕπερθεν . αὐτὰρ ἐπεὶ δαιτὸς μὲν ἐίσης ἐξ ἔρον | ||
| χαλκήιον , μεγάθεϊ καὶ ἑξαπλήσιον τοῦ ἐπὶ στόματι τοῦ Πόντου κρητῆρος , τὸν Παυσανίης ὁ Κλεομβρότου ἀνέθηκε : ὃς δὲ |
| ὅτε πρῶτον ὀπωπήσεσθαι ἔμελλε νυμφιδίου σπείροιο παρακλίνασα καλύπτρην . Κεβληγόνου Ἀτρυτώνης Καί οἱ γείνατο κοῦρον , ὃς οὐκ ἴδεν ἠλέκτωρα | ||
| δὲ λέβης κεράμοιο τετυγμένος αἱματοέσσας δεξάσθω : καὶ δῶρον ἐλάϊνον Ἀτρυτώνης ἠδὲ μέθυ Βρομίοιο καλεσσιχόρου καταχεύειν , ἐν δ ' |
| , ὡς καὶ τὸ τοῦ Ἀχιλλέως σκῆπτρον χρυσείοις ἥλοις ἦν πεπαρμένον καὶ τὸ Ἀγαμέμνονος ξίφος . κατὰ δέ τινας ἐξοχὴ | ||
| σε χρεὼ νυκτός τε καὶ ἤματος ἀσχαλόωντα τρύζειν πὰρ λεχέεσσι πεπαρμένον ἄλγεϊ λυγρῷ , εἰς ὅ κέ ς ' ἰήνειεν |
| τὰ σώματα εἰπὼν “ πολλὰς δ ' ἰφθίμους ψυχὰς Ἄϊδι προΐαψεν ἡρώων , αὐτοὺς δὲ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν ” . | ||
| ὡς Πάρις , “ πολλὰς δ ' ἰφθίμους ψυχὰς Ἄϊδι προΐαψεν : ” ἀπὸ δὲ τῆς Ἀΐδης “ ἰφθίμῳ τ |
| εἰ δὲ θεοπροπίῃσι γέρων ἀνεβάλλετο Κάλχας , ἀλλὰ καὶ ὣς Ἑλένοιο μετήλυδος ὀμφητῆρος μαντοσύναι καλέουσιν ἑτοιμοτάτην ἐπὶ νίκην . τούνεκά | ||
| τανύονται . ἤματα μὲν τρί ' ἐφ ' ἑπτὰ βίην Ἑλένοιο πέπυσμαι θηλυτέρης τε λέχος φεύγειν καὶ κοινὰ λοετρά , |
| . περσείη δ ' ἄκμητος ὑπὸ χλοεροῖσι πετήλοις εὐφορέει καρπῷ περικαλλέϊ μηδὲ πεπαίνει , μεχρὶς ἐπανθήσουσι κλάδοι πρότερον περὶ καρπόν | ||
| ' ὀνύχεσσι τέκος ἐλάφοιο ταχείης : πὰρ δὲ Διὸς βωμῷ περικαλλέϊ κάββαλε νεβρόν , ἔνθα πανομφαίῳ Ζηνὶ ῥέζεσκον Ἀχαιοί . |
| τότε δὴ Κρονίωνι πολυτλήτους ἀναείρας χεῖρας Λαομέδοντος ἐὺς γόνος ἀφνειοῖο εὔχετ ' ἐς ἱερὸν ἠὺ τετραμμένος Ἰδαίοιο Ζηνὸς ὃς Ἴλιον | ||
| ' ἴχνια βαῖνε θεὰ λευκώλενος ἰχθὺς ἔγχελυς , ἣ Διὸς εὔχετ ' ἐν ἀγκοίνῃσι μιγῆναι , ἐκ Κωπῶν , ὅθεν |
| ἀτιμᾷ τοῖον ἐόντα . ” τὸν δ ' ἀπαμειβόμενος προσεφώνεε φαίδιμος υἱός : “ ὦ πάτερ , ἦ τοι ἐμὸν | ||
| Τρώεσσι μάχοιτο . τόν ῥα τόθ ' ἁπτόμενον νέκυος βάλε φαίδιμος Ἕκτωρ χερμαδίῳ κεφαλήν : ἣ δ ' ἄνδιχα πᾶσα |
| ἀνθρώπῳ μαθεῖν . Τὸ γὰρ κάταγμα τυγχάνω ῥίψασά πως τῆς οἰὸς ᾧ προὔχριον ἐς μέσην φλόγα , ἀκτῖν ' ἐς | ||
| κελέβην Ἀλυβηΐδα μοῦνος ἀπηύρα . Ἀλύβη ἐστὶν ὄνομα πόλεως . οἰὸς ἀώτῳ : προβάτου ἄνθει ἀντὶ τοῦ ἐρίῳ . ὡς |
| ἀνάεδνον αἰτεῖ τὴν Κασσάνδραν . . οὐδ ' ἤρκεσε θώρηξ χάλκεος : ἡ διπλῆ ὅτι χαλκοῖ οἱ θώρηκες , πρὸς | ||
| : ] ἐννέα δ ' αὖ νύκτας τε καὶ ἤματα χάλκεος ἄκμων ἐκ γαίης κατιών , δεκάτῃ κ ' ἐς |
| Τεῦκρος δ ' Ἀρετάονα δῖον . Ἀντίλοχος δ ' Ἄβληρον ἐνήρατο δουρὶ φαεινῷ Νεστορίδης , Ἔλατον δὲ ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων | ||
| τετραμμένος ἐπὶ στόμα . . . . Μηριόνης δὲ Φέρεκλον ἐνήρατο , τέκτονος υἱόν Ἁρμονίδεω , ὃς καὶ Ἀλεξάνδρῳ τεκτήνατο |
| ἐν νηυσὶν κέαται βεβλημένοι οὐτάμενοί τε . βέβληται μὲν ὃ Τυδεΐδης κρατερὸς Διομήδης , οὔτασται δ ' Ὀδυσεὺς δουρὶ κλυτὸς | ||
| , οἳ δεύτεροι οἵ τε πάροιθεν . Ὣς φάτο , Τυδεΐδης δὲ μάλα σχεδὸν ἦλθε διώκων , μάστι δ ' |
| ἐπηῶοι λυγρὴν ἐπεράσσαμεν αἶαν , ἔνθ ' Ἄμυκος Βεβρύκεσσιν ὑπερφιάλοισιν ἄνασσεν : ὅστε Πανομφαίου Ζηνὸς θέμιν οὐκ ἀλεγίζων ἆθλον ἐπὶ | ||
| ἐπέρησαν , ἄλλοι δ ' αὖ ποταμὸν μετεκίαθον , οἷσιν ἄνασσεν Ἄψυρτος , Καλὸν δὲ διὰ στόμα πεῖρε λιασθείς : |
| καὶ κύριον ὄνομα : “ τῶν ἦρχ ' Ἀγκέοιο πάϊς κρείων Ἀγήνωρ . ” ἀγός ἡγεμών , ἀπὸ τοῦ ἄγειν | ||
| ἐτράπετ ' αἰχμή . καὶ τό γε χειρὶ λαβὼν εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων ἕλκ ' ἐπὶ οἷ μεμαὼς ὥς τε λίς |
| εὑρίσκεται γενικὴν σημαίνουσα , καθὸ ἐπὶ τοῦ πρίν σφωιν ὑπὸ κροτάφοισιν ἰούλους καὶ γυιώσω μέν σφωιν . καὶ δῆλον ὅτι | ||
| Ἀχιλλῆος καὶ ἐπαινῆς Δηιδαμείης : μήπω δ ' εὐφυέεσσιν ἰουλίζων κροτάφοισιν ἀλκὴν πατρὸς ἔφαινε νέος περ ἐὼν πολεμιστής . ἦλθε |
| Φλογίον τε , Οἰνεΐδης δ ' ἐπὶ τοῖσιν ἕλε θρασὺν Ἰτυμονῆα ἠδὲ καὶ Ἀρτακέα , πρόμον ἀνδρῶν : οὓς ἔτι | ||
| δ ' ἅμα πάντες ὑπέτρεσαν ὄβριμον ἄνδρα . Κτεῖνε γὰρ Ἰτυμονῆα καὶ Ἱππασίδην Ἀγέλαον οἵ ῥ ' ἀπὸ Μιλήτοιο φέρον |
| προσλάβοιεν ῥῆμα : Νεστορίδαι δ ' ὁ μὲν οὔτας ' Ἀτύμνιον . προφανῶς γὰρ πάλιν τὸ ὁ ἀντὶ τοῦ ὅς | ||
| πτῶσις ἐνηλλάγη , Νεστορίδαι δ ' ὁ μὲν οὔτας ' Ἀτύμνιον , ὁ δ ' ἀπέλαβεν τὸν ἀδελφόν , ἀλλὰ |
| κάμετόν πρὸς τὸ πρόσωπόν ἐστι . Γρήνικός τε καὶ Αἴσηπος δῖός τε Σκάμανδρος καὶ Σιμόεις , ὅθι πολλὰ βοάγρια καὶ | ||
| σφεας Ὀδυσεύς τε καὶ ὁ σθεναρὸς Διομήδης ἰσόθεός τε Νεοπτόλεμος δῖός τε Λεοντεὺς αἶψ ' ἀπὸ τείχεος ὦσαν ἀπειρεσίοις βελέεσσιν |
| πεδάασκον ἐμῆς ἀπὸ πατρίδος αἴης . νῦν δ ' ἐπεὶ ἀμφοτέρω πολυήρατον ἱκόμεθ ' εὐνήν , κτήματα μέν , τά | ||
| τούτοιν τοῖν ἀνδροῖν ἀμείνων πεποίηται τῷ ποιητῇ , καὶ ἡγούμενος ἀμφοτέρω ἀρίστω εἶναι καὶ δύσκριτον ὁπότερος ἀμείνων εἴη καὶ περὶ |
| εἰ μὴ Ἀχιλλεῖ . Ὣς φάτο , κύδηνεν δὲ ποδώκεα Πηλεΐωνα . τὸν δ ' Ἀχιλεὺς μύθοισιν ἀμειβόμενος προσέειπεν : | ||
| ὀρίνθη θυμός , ἐκίνηθεν δὲ φάλαγγες ἐλπόμενοι παρὰ ναῦφι ποδώκεα Πηλεΐωνα μηνιθμὸν μὲν ἀπορρῖψαι , φιλότητα δ ' ἑλέσθαι : |
| καὶ ἤ . τρίτος δ ' ἦν Ἄσιος ἥρως Ἄσιος Ὑρτακίδης : ἡ διπλῆ ὅτι πλεονάζει ἐν Ἰλιάδι τὰς ἐπαναλήψεις | ||
| καὶ Ἄβυδον ἔχον καὶ δῖαν Ἀρίσβην , τῶν αὖθ ' Ὑρτακίδης ἦρχ ' Ἄσιος ὄρχαμος ἀνδρῶν , Ἄσιος Ὑρτακίδης ὃν |
| πάντος ' ἐΐσην , οἷος δ ' ἐκ νεφέων ἀναφαίνεται οὔλιος ἀστὴρ παμφαίνων , τοτὲ δ ' αὖτις ἔδυ νέφεα | ||
| . . . . οἷος δ ' ἐκ νεφέων ἀναφαίνεται οὔλιος ἀστήρ : ἡ διπλῆ ὅτι τινὲς γράφουσιν αὔλιος , |
| πέμπε . . Σαρπηδὼν δ ' αὐτοῦ μὲν ἀπήμβροτε δουρὶ φαεινῷ δεύτερος ὁρμηθείς , ὁ δὲ Πήδασον οὔτασεν ἵππον : | ||
| φιλότητος ἕκητι . Βῆ δ ' ἴμεναι προτὶ ἄστυ , φαεινῷ ἀστέρι ἶσος , ὅν ῥά τε νηγατέῃσιν ἐεργόμεναι καλύβῃσιν |
| ἡ ὀρθὴ οὕτω καὶ ἡ κλητική , οἷον Αἴαντε ὦ Αἴαντε , Αἴαντες ὦ Αἴαντες , Λάχητε ὦ Λάχητε , | ||
| Νέστορα μὲν πρώτιστα καὶ Ἰδομενῆα ἄνακτα , αὐτὰρ ἔπειτ ' Αἴαντε δύω καὶ Τυδέος υἱόν , ἕκτον δ ' αὖτ |
| παρδαλέην ὤμοισιν ἔχων καὶ καμπύλα τόξα καὶ ξίφος : αὐτὰρ δοῦρε δύω κεκορυθμένα χαλκῷ πάλλων Ἀργείων προκαλίζετο πάντας ἀρίστους ἀντίβιον | ||
| δεινὸν δὲ λόφος καθύπερθεν ἔνευεν . εἵλετο δ ' ἄλκιμα δοῦρε , τά οἱ παλάμηφιν ἀρήρει . ἔγχος δ ' |
| ἐξ αὐτῶν πέλεται βρόμος , ὁππότ ' ἀίξῃ νειόθενὧς ἄρα τώγε θοὴν φλόγα φυσιόωντες ἐκ στομάτων ὁμάδευν , τὸν δ | ||
| ἐφέστιον ἀθανάτοισιν , κάλλεος ἱμερθείς . ἀμφ ' ἀστραγάλοισι δὲ τώγε χρυσείοις , ἅ τε κοῦροι ὁμήθεες , ἑψιόωντο . |
| : εἰσὶ καὶ οἵδε τάδ ' εἰπέμεν , οἵ μοι ἕποντο , Αἴας καὶ κήρυκε δύω πεπνυμένω ἄμφω . Φοῖνιξ | ||
| Ὣς ἄρα φωνήσας ἡγήσατο , τοὶ δ ' ἅμ ' ἕποντο ἠχῇ θεσπεσίῃ : ἐπὶ δὲ Ζεὺς τερπικέραυνος ὦρσεν ἀπ |
| αἰπεινὴν ἑλέειν κτάσθαι τε πολίτας . Ὣς εἰπὼν ὃ μὲν ἦρχ ' , ὃ δ ' ἅμ ' ἕσπετο ἰσόθεος | ||
| μεγάλη δὲ ποθὴ Δαναοῖσι γένηται . Ὣς εἰπὼν ὃ μὲν ἦρχ ' , ὃ δ ' ἅμ ' ἕσπετο ἰσόθεος |
| Αἰγείδης . Ἵκελος ὁ ὅμοιος , τὸ ἁπλοῦν ί , θεοείκελος δὲ καὶ ἐπιείκελος τὰ σύνθετα δίφθογγον . Χρωτὶ μέγα | ||
| ὡροσκόπον τῆς πόλεως σημαίνουσιν . Εὖθ ' ὑπὸ Πηλείωνι δάμη θεοείκελος Ἕκτωρ καί ἑ πυρὴ κατέδαψε καὶ ὀστέα γαῖα κεκεύθει |
| ἄγεσθαι Αἰσονίδῃ περόωντι κατὰ χρέος , ὁππότε Πυθώ ἱρὴν πευσόμενος μετεκίαθε τῆσδ ' ὑπὲρ αὐτῆς ναυτιλίης : πέπρωτο δ ' | ||
| ἐπαναλαμβανομένων , ὡς ἐν τῷ ἀλλ ' ὁ μὲν Αἰθίοπας μετεκίαθε τηλόθ ' ἐόντας , Αἰθίοπας , τοὶ διχθὰ δεδαίαται |
| ἀντὶ τοῦ κατεσκεύαστο . δεδέξομαι ἐνεδρεύσω . δέπας ποτήριον . δερκομένοιο ὁρῶντος , ἀτενίζοντος . δειδήμονες εὐλαβεῖς , παρὰ τὸ | ||
| , χεῖρας ἐποίσει ζώοντός γ ' ἐμέθεν καὶ ἐπὶ χθονὶ δερκομένοιο . ὧδε γὰρ ἐξερέω , καὶ μὴν τετελεσμένον ἔσται |
| ἀγείραιμι . . . . . ἔγχος δ ' οὐχ ἕλετ ' οἶον ἀμύμονος Αἰακίδαο : Ζηνόδοτος τοῦτον ἀθετήσας τοὺς | ||
| Αἰνείαν γέρας δοθῆναι Νεοπτολέμῳ λέγων οὕτως : ἐκ δ ' ἕλετ ' Ἀνδρομάχην ἠύζωνον παράκοιτιν Ἕκτορος , ἥντε οἱ αὐτοὶ |
| Περγασίδην , ὃν Τρῶες ὁμῶς Πριάμοιο τέκεσσι τῖον , ἐπεὶ θοὸς ἔσκε μετὰ πρώτοισι μάχεσθαι . τόν ῥα κατ ' | ||
| , ἣ μετὰ σῶμα μαρανθέν , ἅτ ' ἐκ δεσμῶν θοὸς ἵππος , ῥηιδίως προθοροῦσα κεράννυται ἠέρι κούφῳ δεινὴν καὶ |
| ῥ ' ἵκαν ' , ὅθι οἱ κειμήλια κεῖτο , Ἀτρεΐδης μὲν ἔπειτα δέπας λάβεν ἀμφικύπελλον , υἱὸν δὲ κρητῆρα | ||
| , ὀλέκοντο δὲ λαοί , οὕνεκα τὸν Χρύσην ἠτίμασεν ἀρητῆρα Ἀτρεΐδης : ὃ γὰρ ἦλθε θοὰς ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν λυσόμενός |
| , δουρὶ δ ' ὑπειρέβαλον Φυλῆά τε καὶ Πολύδωρον . οἴοισίν μ ' ἵπποισι παρήλασαν Ἀκτορίωνε πλήθει πρόσθε βαλόντες ἀγασσάμενοι | ||
| ἐπεύξατο μακρὸν ἀΰσας : Ἀργεῖοι ἰόμωροι ἀπειλάων ἀκόρητοι οὔ θην οἴοισίν γε πόνος τ ' ἔσεται καὶ ὀϊζὺς ἡμῖν , |
| ὀκριόεσσα δ ' ἐρείκετο νειὸς ὀπίσσω σχιζομένη ταύρων τε βίῃ κρατερῷ τ ' ἀροτῆρι , δεινὸν δ ' ἐσμαράγευν ἄμυδις | ||
| ἄρα οἱ φρονέοντι παρίστατο Φοῖβος Ἀπόλλων ἀνέρι εἰσάμενος αἰζηῷ τε κρατερῷ τε Ἀσίῳ , ὃς μήτρως ἦν Ἕκτορος ἱπποδάμοιο αὐτοκασίγνητος |
| ἄλλω πρὸς ἄλλο , εἰ μὴ ἦς ἀριθμὸς καὶ ἁ τούτω οὐσία . νῦν δὲ οὗτος καττὰν ψυχὰν ἁρμόζων αἰσθήσει | ||
| σοι τετιμωρημένῳ , ταῦτα ἔσται ἐθελήσαντι . Τὼ δὲ ὀνόματε τούτω πολλὼ πανταχοῦ τῆς γῆς , ὁ δοῦλος καὶ ὁ |
| ἀντιφέρεσθαι , Θεστιάδης Ἴφικλος ἐφωμάρτησε κιόντι , σὺν δὲ Παλαιμόνιος Λέρνου πάις Ὠλενίοιο Λέρνου ἐπίκλησιν , γενεήν γε μὲν Ἡφαίστοιο | ||
| Ναύπλιος : ἦ γὰρ ἔην Κλυτονήου Ναυβολίδαο , Ναύβολος αὖ Λέρνου , Λέρνον γε μὲν ἴδμεν ἐόντα Προίτου Ναυπλιάδαο , |
| ὀπωπή , καὶ στυγεροῦ Κρονίδαο μολεῖν ὑπὸ δῶμα κελαινὸν πολλοῖς αἴσιμον ἔπλετ ' ἐναιρομένοις ὑπὸ νεκρῆς . Αλλὰ τότ ' | ||
| ' ἀνέμοιο πνοιῇ ἐπειγόμενοι προτέρω θέον . ἀλλὰ γὰρ οὔπω αἴσιμον ἦν ἐπιβῆναι Ἀχαιίδος ἡρώεσσιν , ὄφρ ' ἔτι καὶ |
| καὶ ἄσπετον αἰόλον ἕρκος , δή ῥα τότ ' ἰχνεύμων δολίην ἐπὶ μῆτιν ὑφαίνων λοξοῖς ὀφθαλμοῖσιν ἀπείρονα θῆρα δοκεύει , | ||
| : ἡ δ ' ἐντὸς στοναχίζετο Γαῖα πελώρη στεινομένη , δολίην δὲ κακὴν ἐπεφράσσατο τέχνην . αἶψα δὲ ποιήσασα γένος |
| δὲ στρεφθέντε μετὰ πρώτοισι μαχέσθην . Ἔνθα Πυλαιμένεα ἑλέτην ἀτάλαντον Ἄρηϊ ἀρχὸν Παφλαγόνων μεγαθύμων ἀσπιστάων . τὸν μὲν ἄρ ' | ||
| ἰδὼν πολέμοιο μεδέσθω , ὥς κε πανημέριοι στυγερῷ κρινώμεθ ' Ἄρηϊ . οὐ γὰρ παυσωλή γε μετέσσεται οὐδ ' ἠβαιὸν |
| ὡς τὸν ἔμβολον ἐξέλοι ᾧ συνείχετο ὁ ζυγὸς πρὸς τῷ ῥυμῷ , περιειλημμένον δὲ εἶναι καὶ τοῦτον κλήματι : τούτου | ||
| ἵππω δϋικῶς ὡς ἐπὶ ξυνωρίδος ἔφη . . ἐν πρώτῳ ῥυμῷ : ἡ διπλῆ , ὅτι πρώτῳ ἀντὶ τοῦ ἄκρῳ |
| κινήσεται καὶ τὸ ἐκ πέντε : ἰσχυρότερα γάρ ἐστι τὰ τέσσαρ ' ἀμερῆ , μεθ ' ὧν πρότερον ἐκινεῖτο , | ||
| οἱ ἀρχαῖοι . . . . οὔατα δ ' αὐτοῦ τέσσαρ ' ἔσαν , δοιαὶ δὲ πελειάδες ἀμφὶς ἕκαστον χρύσειαι |
| περισπᾶται κατὰ γενικήν . Διὰ τοῦ ε ἡ νῶε παρὰ Ἀντιμάχῳ ἐν Θηβαΐδι ἔδρακε νῶε μολοῦσα : καὶ τού τε | ||
| γίνεται ἀμφοτέρων ὄψ ” ἡ ὄψις : καὶ παρ ' Ἀντιμάχῳ „ Δήμητρός τοι Ἐλευσινίης : ἱερὴ ὄψ . „ |
| , ἢ δενδρήεντα Γεραιστόν τοῖος ἄρ ' Αἰήτης Κόλχων ἀγὸς ᾖεν ἰδέσθαι . Τόφρα δὲ Μηδείης ὑποθημοσύνῃσιν Ἰήσων , φάρμακα | ||
| μοι νυκτὶ παρέδραθεν εἴκελος αὐτῷ , τοῖος ἐὼν , οἷος ᾖεν ἅμα στρατῷ : αὐτὰρ ἐμὸν κῆρ χαῖρ ' , |
| ' ἐπιπλοκῆς συμφώνου ἑτέρου κύρια ὄντα ἢ προσηγορικὰ βαρύνεται : Μέσθλης μάσθλης Μάγνης Πίγρης Ὅπλης Πέτρης . εἴ τι δὲ | ||
| εἰσὶ δισύλλαβα : πρόσκειται ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον διὰ τὸ Μέσθλης Μέσθλου : τοῦτο γὰρ ἰσοσυλλάβως κλίνεται , οἷον ὡς |
| ' αὐτὸς ἐδύσατο νώροπα χαλκόν . κνημῖδας μὲν πρῶτα περὶ κνήμῃσιν ἔθηκεν : ἡ διπλῆ ὅτι ἐπανείληφεν ἐξεργαστικώτερον τὰ περὶ | ||
| τά οἱ Ἥφαιστος κάμε τεύχων . κνημῖδας μὲν πρῶτα περὶ κνήμῃσιν ἔθηκε καλὰς ἀργυρέοισιν ἐπισφυρίοις ἀραρυίας : δεύτερον αὖ θώρηκα |
| δ ' ἀνθρώπων πυκινὰς φρένας , οὐδέ τίς ἐστιν οὕτως ἴφθιμος καὶ σοφὸς ὥστε φυγεῖν . Πολλὰ φέρειν εἴωθε λόγος | ||
| κλῖνε δ ' ἄρα μάστιγα ποτὶ ζυγόν : οὐδὲ μάτησεν ἴφθιμος Σθένελος , ἀλλ ' ἐσσυμένως λάβ ' ἄεθλον , |
| ἢ παρὰ τὸ ἄω , τὸ πνέω , οἷον : Βορέης [ καὶ ] Ζέφυρος , τώ τ ' ἐκ | ||
| , φωτὸς δ ' ἀπενόσφισαν αὐγάς . Αὐτὰρ ἐπεὶ ζαμενὴς Βορέης στροφάδεσσιν ἀέλλαις ἁρπάξας ἐκύλινδεν διὰ δρυμὰ πυκνὰ καὶ ὕλας |
| , ἀλλ ' Ἀγαμέμνων γαμβρὸς ἐὼν ἐμνᾶτο κασιγνήτωι Μενελάωι . υἱὼ δ ? ' Ἀμφιαράου Ὀϊκλείδαο ἄνακτος ἐξ ? ? | ||
| υἱοῦ ἐπώνυμον / Ἀβδήρου . καὶ Ζάταν καὶ / Κάλαιν υἱὼ ? ? ? Βορέα ? ? τοῦ Θραικὸς ? |
| οἱ νέοι , ἀλλὰ καὶ οἱ γέροντες Φοῖνιξ τε καὶ Νέστωρ . μόνῳ Μενελάῳ οὐ συνέζευκται γυνὴ διὰ γυναῖκα γαμετὴν | ||
| αὖ καὶ τλημοσύνη : ὁ γὰρ Ὀδυσσεὺς αὐτῷ καὶ ὁ Νέστωρ ἐκ τούτων τῶν ἐπαίνων ὀνομαστοί . ὅταν δὲ ὡς |
| προϋπῆρχε τὰ βάθραἐν δὲ τούτῳ Καλλίας τε καὶ Ἀλκιβιάδης ἡκέτην ἄγοντε τὸν Πρόδικον , ἀναστήσαντες ἐκ τῆς κλίνης , καὶ | ||
| ὅτι ἡμῶν ἐν ἑκάστῳ δύο τινέ ἐστον ἰδέα ἄρχοντε καὶ ἄγοντε , οἷν ἑπόμεθα ᾗ ἂν ἄγητον , ἡ μὲν |
| δίφροιο νοήσατο χερσὶν ἑλέσθαι : ῥοίζησεν δ ' ἄρα πιφαύσκων Διομήδεϊ δίῳ . Αὐτὰρ ὃ μερμήριζε μένων ὅ τι κύντατον | ||
| θεὰ λευκώλενος Ἥρη , καὶ ἐπ ' ἄλλου , Τυδείδῃ Διομήδεϊ Πάλλας Ἀθήνη δῶκε μένος καὶ θάρσος , καὶ ἐπ |
| θνητοῖσι καὶ ἀθανάτοισιν ἄναξεν , εἰ μὴ ἄρ ' ὀξὺ νόησε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε : σκληρὸν δ ' | ||
| ἀποστρέψωσι δ ' Ἐριννύν , εἰ μὴ ἄρ ' ὀξὺ νόησε περικλυτὸς Αἴσονος υἱός , καὶ τότε λισσόμενος θυμὸν κατερήτυ |
| ἔσφαζον , πολλὸς δὲ πίθων ἠφύσσετο οἶνος : αὐτὰρ διογενὴς Ὀδυσεύς , ὅσα κήδε ' ἔθηκεν ἀνθρώποις ' ὅσα τ | ||
| τοῖς ἑξῆς , λέγων βέβληται μὲν ὁ Τυδείδηςοὔτασται δ ' Ὀδυσεύς . . . . πυρὸς δηίοιο θέρωνται : ὅτι |
| , παῖ , καὶ τοῦτο πανύστατον ἁδύ τι ῥέξον : ὁππόταν ἐξενθὼν ἀρταμένον ἐν προθύροισι τοῖσι τεοῖσιν ἴδῃς τὸν τλάμονα | ||
| οὐχ ἑτάρους πηούς τε μολών , οὐκ οἶδεν ὁμαίμους , ὁππόταν ἀργαλέος τε καὶ ἄσπετος ἀντιβολήσῃ . κεῖνος καὶ προπάροιθεν |