ὁ Ἀθηναίων προστατήσας καὶ Πολύευκτος ὁ ῥήτωρ καὶ Λυσανίας ὁ Αἰσχρίωνος . ἐπιστείλας δέ τινι οἰκίδιον αὐτῷ προνοήσασθαι , βραδύνοντος | ||
ἐξαιτήσεως ἐπέσχον , μαρτυρίαν δ ' αὐτὸν ἠξίουν ἐμβαλέσθαι τοῦ Αἰσχρίωνος ὡς ἐλευθέρου ὄντος . ὁ δὲ οὔτε ὡς ἐλευθέρου |
πεφύλαξο . οὐδεὶς ἐλεύθερος ἑαυτοῦ μὴ κρατῶν . παντὸς καλοῦ κτήματος πόνος προηγεῖται ὁ κατ ' ἐγκράτειαν . πᾶς ἄνθρωπος | ||
μὲν πειρῶνται θεραπεύειν τοῦ καρποῦ ἕνεκεν , τοῦ δὲ παμφορωτάτου κτήματος , ὃ καλεῖται φίλος , ἀργῶς καὶ ἀνειμένως οἱ |
κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον , τηνικαῦτα μεταβαλόμενος συνίσταται μετὰ τοῦ Λάμπιδος καί φησιν ἐκείνῳ τὸ χρυσίον ἀποδεδωκέναι , ἐφόδιον μὲν | ||
μήποτε δέ φησιν ὁ Πλούταρχος : ἐκεῖνο λέγει τὸ τοῦ Λάμπιδος , ὅτι πλείων μὲν ἡ φροντὶς ἐπὶ τοῦ πλείονος |
] οἱ κάματοι τῶν καμάτων . , αἱ αὐξήσεις τοῦ χρέους . με ] εἰς ἐμέ . φλαῦρον ] ἀπρεπές | ||
ὕστερον τοῦ Πασίου . μναῖ ] ὀφείλω τῷ Ἀμυνίᾳ , χρέους ἐπῆλθον ἢ ὀφείλονται , χρεωστοῦνται . δίφρος καλεῖται τὸ |
ἐν τῇ παραληγούσῃ τὸ ι , οἷον Λάχητος λέβητος Δάρητος πένητος τάπητος : πρόσκειται ἀρσενική διὰ τὰ παρὰ τοῖς Δωριεῦσι | ||
κατὰ τὸ ἦθος οὐδαμῶς εὐδοκιμεῖν ! ! ! Αἰσχίνου τε πένητος ὄντος καὶ μαθητὴν ἕνα ἔχοντος Ξενοκράτην , τοῦτον περιέσπασε |
δὲ τοὔμπαλιν , σύ μοι γενοῦ τιμωρὸς ἀνδρός , ἀνοσιωτάτου ξένου , ὃς οὔτε τοὺς γῆς νέρθεν οὔτε τοὺς ἄνω | ||
καὶ μεστοὶ λάπης . Μένανδρος δ ' ἐν Τροφωνίῳ : ξένου τὸ δεῖπνόν ἐστιν ὑποδοχή . τίνος ; ποδαποῦ ; |
ὕπατον εἵλοντο χωρὶς συνάρχου ὡς ἂν ἔχοι τὴν μὲν ἐξουσίαν δικτάτορος , ἄρχων μόνος , τὴν δ ' εὔθυναν ὑπάτου | ||
δὲ διὰ ταῦτ ' ἐμισήθη καὶ δεινὸν ἐφάνη τὸ τοῦ δικτάτορος ὄνομα , τοῦτό μοι προὔκειτο ἐπιδεῖξαι . πέφυκε δ |
οἱ δικασταὶ κατήγαγον αὐτόν , ὁ δὲ λυθεὶς ἐξῆλθεν τοῦ δικαστηρίου , μεῖναι ἐκεῖσε μὴ ἀνασχόμενος . μετὰ δὲ τὸ | ||
ταῦτα ? αὐτὸς ? [ ὑμῖν ἐμαρτύρησεν [ ἐπὶ τοῦ δικαστηρίου [ ? , ὅτ ' ἦν τούτωι ? [ |
ἐπὶ ἄρχοντος Εὐκλείδου . . . . περὶ δὲ τοῦ πείσαντος ἱστορεῖ Θεόπομπος . . . ̈ : καλεῖται δὲ | ||
πάλιν εἰρήνην πρὸς Φίλιππον . . τὰς πρεσβείας ] Αἰσχίνου πείσαντος πρέσβεις ἐπὶ τὰς πόλεις Ἀθηναῖοι πεπόμφασι παρακαλοῦντας ἐπὶ Φίλιππον |
. ἐντεῦθεν ἑπτὰ τῶν Περσῶν ἐπίσημοι συνέθεντο ἀλλήλοις κατὰ τοῦ μάγου : Ὀνόφας , Ἰδέρνης , Νορονδαβάτης , Μαρδόνιος , | ||
μὲν δὴ ὑπεδέξατο ταῦτα τῷ πατρὶ κατεργάσεσθαι , τοῦ δὲ μάγου τούτου τοῦ Σμέρδιος Κῦρος ὁ Καμβύσεω ἄρχων τὰ ὦτα |
ἐς Ἰωνίαν ἐτῶν τεττάρων . οὐ χεῖρον δὲ καὶ τὸν Τιμοκράτην δηλῶσαι : ἦν μὲν γὰρ ἐκ τοῦ Πόντου ὁ | ||
περὶ τρόπων Φίλωνος πρὸς Τιμόστρατον αʹ , Λογικὰ συνημμένα πρὸς Τιμοκράτην καὶ Φιλομαθῆ : εἰς τὰ περὶ λόγων καὶ τρόπων |
αὑτὸν τὰ ψευδῆ μεμαρτυρηκότα ; Οὐ γὰρ δήπου γνησίου ὄντος ὑέος Εὐκτήμονι ἐπίκληρος ἂν ἦν ἡ θυγάτηρ αὐτοῦ , οὐδὲ | ||
ὑπὲρ ὅτου ἄν τις νοῦν ἔχων μᾶλλον σπουδάζοι ἢ ὑπὲρ ὑέος αὑτοῦ ὅπως ὡς βέλτιστος ἔσταιὁπόθεν δὲ ἔδοξέ σοι τοῦτο |
; Ἀκήκοα . Οὐκ ἄρα τὴν φύσιν γέ τις τοῦ ὑοῦ αὐτοῦ αἰτιάσαιτ ' ἂν κακὴν εἶναι . Οὐκ ἂν | ||
οὐκ ἔστιν ἐπίδικος ὁ κλῆρος ὁ Μενεκλέους , ὄντος ἐμοῦ ὑοῦ ἐκείνου , ἀλλ ' ὁ μάρτυς διεμαρτύρησε τἀληθῆ . |
γὰρ οὐ μέτεστι τῆς δημαρχίας , τούτους οὐδὲ τῆς ὑπὸ δημάρχου κυρουμένης ψήφου κοινωνεῖν . [ Μηνύσει δ ' ἀκριβέστερον | ||
, τοῖς προσήκουσι τοῦ ἀποθανόντος ἐπαγγέλλειν . ἐὰν δὲ τοῦ δημάρχου ἐπαγγείλαντος μὴ ἀναιρῶνται οἱ προσήκοντες , ὁ μὲν δήμαρχος |
τῶι Περικλεῖ : καὶ οὐ μόνον ἀσεβείας , ἀλλὰ καὶ μηδισμοῦ : καὶ ἀπόντα καταδικασθῆναι θανάτωι . ὅτε καὶ ἀμφοτέρων | ||
ἢ ὡς τεκμήριον , οἷον Παυσανίας Μηδικὴν στολὴν ἀμφιεννύμενος κρίνεται μηδισμοῦ : κἀκεῖνο νόμος τὸν τυραννοκτόνον δωρεὰν λαμβάνειν , μάγος |
εἴκειν γὰρ αὐτῷ δεήσει . καὶ οἱ ἀπὸ φιλίας : λήμματος γὰρ ὤνιος ἡ φιλία ἔσται . καὶ οἱ ἀπὸ | ||
δι ' ἑνὸς μ γράφειν αὐτὸ πρὸς ἀντιδιαστολὴν τοῦ ἑτέρου λήμματος ὃ καὶ ἐπὶ τοῦ ἁπλῶς δώρου λαμβάνεται . λῆμα |
τῆς ἑαυτοῦ πατρίδος ἐς τὰ Κελτικὰ ἔθνη ξὺν ἑτέρῳ , νοσοῦντος δὲ θατέρου καὶ λεγομένου τοῦ βασιλέως διαγράφειν πολλὰς τῶν | ||
τὰ ἀρρωστήματα συμβαίνειν ἔφη καὶ Δημοσθένης . οὕτω καὶ κυβερνήτου νοσοῦντος , ὅλον συμπάσχει τὸ σκάφος : καὶ χορὸς ἀβάκχευτος |
ἕνεκα ταῦτ ' ἔπραξεν οὐκ ἐκομίσατο . Ἀδικηθεὶς δὲ ὑπὸ Δικαιογένους μεθ ' ἡμῶν πάλιν ἔπραττεν . Ἡμεῖς δ ' | ||
Καὶ τούτων ὑμῖν μάρτυρας παρέξομαι . Ταῦτα μὲν πεπόνθαμεν ὑπὸ Δικαιογένους , ὦ ἄνδρες : ὁ δ ' ἐγγυησάμενος αὐτὸν |
καὶ τῆς Βερενίκης τελευτῆς καὶ ἕως τοῦ θανάτου Κλεομένους τοῦ Λακεδαιμονίου , ἐπιστρατεύσαντος αὐτῶι Ἀντιγόνου . Τὰ κατὰ Ἀντίοχον καὶ | ||
. ἐκίνησε δὲ αὐτοὺς μάλιστα καὶ τὸ τοῦ νεανίσκου τοῦ Λακεδαιμονίου πάθος . ἧκε γάρ τις κατ ' ἔρωτα Σωκράτους |
ἐν γὰρ τῷ Παρνασῷ οἱ Δελφοί . * * τοῦ μαντείου . τῷ αὐτοῦ . . Μὴ λάβῃς εἰς τὸ | ||
θάνατον αὑτοῦ τιμήν . θανὼν γὰρ αὐτὸς ἐμαντεύετο ἐκ τοῦ μαντείου : ὅθεν καὶ ἐτιμήθη ὡς θεὸς παρὰ τοῖς Θηβαίοις |
τοῦτο παρέσχεν αὐτῇ τὸ ἔργον εὑρεσιλογεῖν προφάσεις σκεπτομένῃ κατὰ τοῦ νεανίσκου , αἷς αὐτὸν ἀμυνεῖται : παραγενομένῳ γὰρ ἐξ ἀγορᾶς | ||
κακοῦ τινος τραγῳδοποιοῦ ἀκρόασιν ποιούμενος [ καὶ ] λέγοντός τινος νεανίσκου ὅτι ἐξελεύσεται ” οὐκ ἐμοῦγε ” ἔφη „ πρότερος |
ὠφέλησε , διασκευὴν τοῦ πάθους , ἠθοποιΐαν , καταδρομὴν τοῦ πλουσίου , παροξυσμὸν ἐπὶ τὴν τιμωρίαν τῶν δικαστῶν , καὶ | ||
φιλίαν αὐτῷ : ἔχεις δὲ καὶ ἄλλην ἠθοποιΐαν παρὰ τοῦ πλουσίου : προςελθὼν γὰρ εἶπεν , ἐσφάλην , ἔγνων ὅτι |
τὴν δὲ τελευταίαν κατέπαυσε τῆς συντάξεως εἰς τὴν ὑπὸ τοῦ Φιλομήλου τοῦ Φωκέως κατάληψιν τοῦ ἐν Δελφοῖς ἱεροῦ . , | ||
τοῦ ἐν Δελφοῖς ἱεροῦ καὶ τῆς συλήσεως τοῦ μαντείου ὑπὸ Φιλομήλου τοῦ Φωκέως . ἐγένετο δ ' ὁ πόλεμος οὗτος |
Κακοδαίμων ἐγώ . Ἔμ ' ἥτις εἴμ ' ἤρου ; Κλεωνύμου γυνή . Γιγνώσκεθ ' ὑμεῖς ἥτις ἔσθ ' ἡδὶ | ||
γάρ τις αὐτοὺς ἔροιτο διὰ τί ἀξιοῦσι κληρονόμοι γενέσθαι τῶν Κλεωνύμου , τοῦτ ' ἂν εἰπεῖν ἔχοιεν , ὅτι καὶ |
ἐν τῆι πέμπτηι καὶ εἰκοστῆι , Κηφισοδώρου μὲν ἱππαρχοῦντος , Ἡγησίλεω δὲ στρατηγοῦντος . ἐν ταύτηι τῆι μάχηι καὶ Ἐπαμεινώνδας | ||
. Στρατηγὸς δὲ καὶ ναύαρχος ἦν Λευτυχίδης ὁ Μενάρεος τοῦ Ἡγησίλεω τοῦ Ἱπποκρατίδεω τοῦ Λευτυχίδεω τοῦ Ἀναξίλεω τοῦ Ἀρχιδήμου τοῦ |
προὔτειναν : ὁ δ ' υἱὸς αὐτοῦ μέρος τι τοῦ κτίσματος ἀναλαβὼν Φοιβίαν ἐκάλεσεν . ἐπὶ Πύρρου δ ' ἡ | ||
, πέμψας ἀποικίαν ὁ Σεβαστὸς Καῖσαρ πολὺ μέρος τοῦ παλαιοῦ κτίσματος ἀνέλαβε . πεντάπολις γὰρ ἦν τὸ παλαιὸν ὀγδοήκοντα καὶ |
δὲ τὴν ἑβδόμην οἰϲυπηροῖϲ ἐρίοιϲ μετὰ ῥοδίνου ἢ μυρϲίνου ἢ ϲχινίνου ποτὲ μὲν ϲὺν ὄξει , ποτὲ δὲ ϲὺν οἴνῳ | ||
χυλῷ , ὥϲτε ϲχεῖν γλοιοῦ πάχοϲ , εἶτα ἐπιβάλλων ἐλαίου ϲχινίνου , ὅϲον ἐξαρκεῖ , ἀνάκοπτε καὶ χρῶ . Ἄλλο |
ἐν ἁπάσαις ταῖς ἡλικίαις , εἰ φυλακικοί εἰσι τούτου τοῦ δόγματος καὶ μήτε γοητευόμενοι μήτε βιαζόμενοι ἐκβάλλουσιν ἐπιλανθανόμενοι δόξαν τὴν | ||
πρὸς ] ἐμὲ ἔμπροσθεν [ ] ἀνδρῶν τοῦ αὐτοῦ [ δόγματος ] . ἐν πᾶσι [ δὲ ἡττήθη ] ? |
ὅτι πολὺ διαφέρει : ἃ γὰρ ἂν ἐπισυνέβη σωφρονοῦντός σου κτείναντος , ταῦτα οὐ γέγονε νῦν μαινομένου ἀποκτείναντος : οἷον | ||
μηδὲν ἀπὸ τῆς τέχνης ἀντιπράξαντι τετυραννοκτονηκέναι δοκεῖν , καὶ μὴ κτείναντος πᾶν τὸ δοθὲν ἑτοίμως ὡς ἐπὶ σωτηρίᾳ μου λαβόντος |
φόβους , φοβηθείης δὲ κἀκεῖνον ὑπὲρ τῶν υἱέων καὶ τοῦ κηδεστοῦ , ὃν φῂς καὶ σοὶ δι ' ἡμᾶς γεγονέναι | ||
ὃς ὑπὲρ τῆς θυγατρὸς καὶ τῶν θυγατριδῶν καὶ ἐμοῦ τοῦ κηδεστοῦ διὰ τὴν συγγένειαν οὐδὲ τἀληθῆ μαρτυρεῖν ἐθέλει κατὰ τούτου |
, τούτου δὲ Πρύτανιν , ἐκ τούτου δὲ Εὔνομον , Εὐνόμου δὲ Πολυδέκτην ἐκ προτέρας γυναικὸς , Λυκοῦργον δὲ νεώτερον | ||
μθʹ . ἦν δὲ κατὰ Σιμωνίδην Πρυτάνιδος μὲν υἱός , Εὐνόμου δὲ ἀδελφός , καὶ θεῖος τοῦ Εὐνόμου υἱοῦ , |
τῷ κήτει κατέλιπον . συνέπεμψε δὲ ἡμῖν καὶ Ἱππογύπους χιλίους παραπέμψοντας ἄχρι σταδίων πεντακοσίων . ἐν δὲ τῷ παράπλῳ πολλὰς | ||
καὶ ὅπη βαδιστέον εἴη παρ ' αὐτόν , ἔδωκε τοὺς παραπέμψοντας : καὶ ἧκον εἰς Σάμον , ἐνταῦθα τοῦ Καίσαρος |
τὰ ὅμοια περισπῶνται . τὸ μέντοι ὄφλω βαρύνεται ἐκ τοῦ ὀφείλω . Τὰ εἰς ΜΩ ἀπὸ συμφώνου ἢ συμφώνων ἀρχόμενα | ||
μελετῶν θήσει αὐτὸ ἐξ ἀντιθέσεως : οἷον ἀλλ ' οὐκ ὀφείλω , φησὶν , κρίνεσθαι , μηδὲν μηδενὸς Ἀρίσταρχον ἐλέγξαντος |
πολλὰ μὲν λέγειν οὐκ οἶμαι δεῖν , ἐκ δὲ τοῦ ψηφίσματος αὐτοῦ δείξω σαφῶς οὐδ ' αὐτὸν τοῦτον ἡγούμενον εἶναι | ||
καὶ ὁ Πομπήιος , οὐκ ἀξιῶν Παρθυαίοις πολεμεῖν ἄνευ Ῥωμαίων ψηφίσματος , ἔπεμψεν ἀμφοτέροις διαλλακτάς . καὶ ὁ μὲν ἀμφὶ |
ἰστέον , ὅτι τὰ εἰς δους λήγοντα εἰς ου , ἀδελφιδοῦ , ἔστι δὲ ὁ ἀνεψιός , ὁ θυγατριδοῦς τοῦ | ||
γὰρ αὐτὰ οὐ Δίωνος ἀλλὰ τοῦ ὑέος , ὄντος μὲν ἀδελφιδοῦ αὐτοῦ κατὰ νόμους ἐπιτροπεύοντος . τὰ μὲν δὴ πεπραγμένα |
κατὰ τέχνην . τοῦτο αἰνίττεται ὡς τοῦ Πώλου τοιοῦτο σύγγραμμα συγγράψαντος . ἀπεργασίας . ἡ ῥητορική , φησίν , ἀπεργασίας | ||
, πρὸς ἃς ἤδη τρεπτέον , εἰς ἔνδειξιν τῆς τοῦ συγγράψαντος ἀρετῆς . τούτων τοίνυν τὸ μέν ἐστιν ἱστορικὸν μέρος |
μεγάλοις ἐγκλήμασιν , ἤτοι ὅταν πάλιν περὶ μείζονος ἢ ἐλάττονος τιμήματος ὁ λόγος ᾖ , ἐργασόμεθα τὸν τόπον κατασκευάζοντες τῆς | ||
αἰσχυνομένων δ ' ἀμφοτέρων ἑαυτοὺς ἀνειπεῖν διὰ τὸ πενιχρὸν τοῦ τιμήματος , Αἴσωπος στὰς εἰς τὸ μέσον ἀνέκραξεν : „ |
καὶ καλὸς πολλῶν ἀγαθῶν αἴτιόν σε τοῖς ἀρχομένοις γεγενῆσθαι : Νικοκλέους δὲ κακῶς ὑπὸ σοῦ πάσχοντος οὐκ ὀλίγοις ἀθυμεῖν συμβέβηκεν | ||
πρότερον πρᾶγμα διαβεβαιούμενος . καὶ γὰρ καὶ ὁ λόγος ὑπὸ Νικοκλέους λέγεται , καὶ πρὸς τοὺς ξυμμάχους καὶ ὑπηκόους . |
Αἰγύπτου τὸν Ὄσιριν ὑπὸ Τυφῶνος ἀναιρεθῆναι τἀδελφοῦ , βιαίου καὶ ἀσεβοῦς ὄντος : ὃν διελόντα τὸ σῶμα τοῦ φονευθέντος εἰς | ||
ἑστηκὼς ἐνώπιον κυρίου καὶ ἐγγίσας εἶπε Μὴ συναπολέσῃς δίκαιον μετὰ ἀσεβοῦς ” , τὸν ἐμφανῆ σοι καὶ γνώριμον μετὰ τοῦ |
τοῦ α , οἷον διὰ τὸ Γέτας Γέτα καὶ Δέρδας Δέρδα : ταῦτα γὰρ σύμφωνον ἔχοντα πρὸ τοῦ α οὐ | ||
, ὃς ἐν τοῖς Μηδικοῖς ἤκμαζεν ἐπεπολέμωτο : πολέμιος ἦν Δέρδα : ὁ Δέρδας Ἀρριδαίου παῖς , ἀνεψιὸς Περδίκκα καὶ |
ἡμῖν νέου φροντίζοντες οὐδὲ τοῦ μήπω φανέντος ἡμῖν ἀμελοῦμεν υἱέος μηνύσαντος μὲν ἡμῖν τοῦ καλοῦ Ἰουλιανοῦ τὴν ὠμότητα τοῦ παιδαγωγοῦ | ||
ἁμαρτόντων δ ' ἐκείνων τὴν ἁμαρτίαν αὐτοῖς συνέκρυψα , καὶ μηνύσαντος κατ ' αὐτῶν Τεύκρου οἱ μὲν αὐτῶν ἀπέθανον οἱ |
. Μέση δὲ τῶν εἰρημένων δύο πόλεων , τοῦ τε Ποσειδίου καὶ Δάφνης , ὑπάρχει ἡ Ἀπάμεια πόλις . Πρὸς | ||
τοῦ ποταμοῦ εἰς Σελεύκειαν στάδιοι μʹ . ἀπὸ δὲ τοῦ Ποσειδίου τὸν ἐπίτομον εἰς Σελεύκειαν πεσόντι * ζεφύρῳ στάδιοι ριʹ |
κατὰ τοὺς αὐτοὺς γεγονέναι χρόνους . Κατοικεῖν δ ' αὐτοὺς Μαδιὰμ πόλιν , ἣν ἀπὸ ἑνὸς τῶν Ἀβραὰμ παίδων ὀνομασθῆναι | ||
πάντα ἄφωνον καὶ νεκρὸν ἀποδεῖξαι γελασθέντα τὴν τῶν σωματικῶν τροφὴν Μαδιὰμ καὶ τὸν ἔκγονον αὐτῆς δερμάτινον ὄγκον Βεελφεγὼρ ὄνομα ὑπνοῦντα |
γάρ τί μοι καὶ τοῦτο εἶναι πρὸς τὴν ἀλαζονείαν τὴν τουτουὶ τοῦ φάσκοντος αὑτῷ δωρεὰν δοθῆναι τὸ ἀργύριον τοῦτο παρὰ | ||
οἶδ ' . εἰπὲ δή . [ τίς ἄλλος ἀντὶ τουτουὶ τοῦ δακτύλου ; ] πρὸ τοῦ μέν , ἔτ |
πολλῆς τε μωρίας ἔφη καὶ θεοβλαβείας εἶναι παρὰ πονηροῦ καὶ ἀνοσίου τρόπου χρηστόν τι καὶ φιλάνθρωπον ἐλπίζειν καὶ νομίζειν , | ||
εἶπας , εἴπερ εὐτυχήσομεν , κάλλισθ ' , ἑλόντες σκύμνον ἀνοσίου πατρός . καὶ δὴ πέλας νιν δωμάτων εἶναι δοκῶ |
, ἵνα μὴ ἐκ τῶν ἔν τινι βραχεῖ μέρει τοῦ διαλόγου εἰρημένων ποιησώμεθα τὸν σκοπόν , ἀλλ ' ἐκ τῶν | ||
ζητῆσαι κεφάλαιον , ἐκ πόσων κανόνων δεῖ θηρᾶν τὸν ἑκάστου διαλόγου σκοπόν . χρεία γάρ ἐστιν τοῦτον ζητεῖν , ἐπειδὴ |
ἰχθυόρρουν ποταμὸν Ὑπερίδην περάσον , ὃς μισθωτὸς ἄρδει πεδία τοῦ δεδωκότος . ἦν δὲ πρὸς τῷ ὀψοφάγῳ καὶ κυβευτής . | ||
ὁ Δημοσθένης προτρέπει φανερῶς ἐπὶ τὸν πόλεμον ὡς τοῦ Φιλίππου δεδωκότος τὸ σύνθημα . ἔοικε δὲ προτροπῇ τινι ἐπὶ στρατοπέδου |
ἦν Θεοδώρου , τινὸς τῶν μετρίων πολιτῶν , θεράποντας αὐλοποιοὺς κεκτημένου καὶ τὸν βίον ἀπὸ ταύτης ἔχοντος τῆς ἐργασίας . | ||
τρόπος ἄτακτον καὶ ἀνώμαλον καὶ κατ ' ἄνδρα ἴδιον τοῦ κεκτημένου , ὥστε τί θαυμαστὸν ἄλλοις μὲν προσεῖναί τινα καρτερίαν |
ἐντολὰς ἀνεῖλε τὴν μητέρα , καὶ διὰ τὴν συνείδησιν τοῦ μύσους εἰς μανίαν περιέστη : οἱ δὲ περὶ τὸν Ἄδραστον | ||
κύνας , οὐδὲ ἐπιχωρήσομεν Ἀθηναίοις μὲν ἐναγέσι γενέσθαι τοῦ ἡμετέρου μύσους καὶ παλαμναῖον ἢ ἀλιτήριον προστρῖψαι τῇ πόλει οὐκ ἀκεστὸν |
ἢ τὴν φυτείαν τῆς ἐλαίας , τοῦ δὲ καταγῆναι τοῦ φαλακροῦ τὸ κρανίον τὸν ἀετὸν ῥίψαντα τὴν χελώνην , ὅπως | ||
αὐτῷ ὑποκειμένῳ συμβεβηκότα ἀλλήλων κατηγορῆται , οἷον τοῦ Σωκράτους ὄντος φαλακροῦ καὶ φιλοσόφου λέγωμεν ὅτι ὁ φαλακρὸς φιλόσοφός ἐστιν . |
πλειόνων ὄντι . Λαίλιον δὲ τοῦ Κορνιφικίου μετὰ τῶν ἱππέων πέμψαντος ἔς τινα κατάσκεψιν , ὁ Σέξστιος Ἀραβίωνα ἔπεμψεν ἱππομαχεῖν | ||
δ ' οὐδὲ σωθῆναι σθένω . Τὸν ἄνδρα , τοῦ πέμψαντος οὕνεκ ' , Οἰδίπους , εἰπὼν ὁποῖα ξύμφορ ' |
δὲ ἀπὸ τοῦ τήν τε διάνοιαν καὶ τὴν δύναμιν τοῦ δεδρακότος πανταχόθεν ἐπισκοποῦντας , τὸ βουλεύεσθαί τε καὶ τὸ δύνασθαι | ||
τοῦ Κλεωνύμου ῥιψάσπιδος γενομένου τῷ καιρῷ χρώμενος εἰς αἰσχύνην τοῦ δεδρακότος : πλείονα γὰρ τὴν συμφορὰν τὰ ὑπόγυα ἔχει πταίσματα |
ἐξειπόντα ἀπέκτεινεν : οὐκ ἐπέξεισιν ὁ πατὴρ , καὶ κρίνεται συνειδότος . Πικρὸς καὶ ἀπαραίτητος ἐχθρὸς ὁ πλούσιος , ὃς | ||
κακῶν συνειδήσεως : ἀλλὰ ἑαυτοὺς οὐκ εἶχον καὶ τὸ τοῦ συνειδότος κριτήριον ; εἶχον μὲν οὖν , ἀλλ ' ἠγνόουν |
ἐν τῷ αὐτῷ γράφει : φιλοσκώπτης τις μέλλων ὑπὸ τοῦ δημίου σφάττεσθαι ἔτι ἕν τι ἔφη θέλειν ὥσπερ τὸ κύκνειον | ||
ἐπὶ τοῖς μεγίστοις τῶν ἀδικημάτων ἑαλωκότας ῥίπτουσιν αὐτοῖς , καὶ δημίου δέονται ἥκιστα . Δέλεαρ δὲ καθιᾶσιν οἱ σοφοὶ τὰ |
τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους ἐστὶ τὰ σημεῖα τοῦ ἐγκλήματος : εἶτα βουλήσει καὶ δυνάμει : σκοπός ἐστιν τῇ | ||
τῷ στοχασμῷ τὸ πεπραγμένον οὐκ ἔστιν ἔγκλημα , ἀλλὰ σημεῖον ἐγκλήματος : οὐκ ἠδύνατο οὖν προβολὴ εἶναι μὴ ὑπάρχον ἔγκλημα |
δὴ ὑμᾶς αὐτοὺς ἐρωτᾶτε , εἰ ἐγὼ κάθημαι ἐπ ' ἐργαστηρίου πιπράσκων λογάρια μικρὰ ἢ μεγάλα , καὶ προὐταξάμην τὸ | ||
ἐξεῦρον οὗ λέγω βίου ἴσως τριάκοντ ' ἀφ ' ἑνὸς ἐργαστηρίου . Ἄνοιγ ' ἄνοιγε τὴν θύραν : ἐλάνθανον πάλαι |
τῇ Ἀσπασίᾳ : καί πως ἔπρεψεν αὐτῇ καὶ τὰ τοῦ μειρακίου , καὶ ἔτι μᾶλλον τὰ τῆς ὥρας αὐτῇ πρὸς | ||
μονωθεὶς ὁ νεανίσκος μᾶλλον ὑπήκοος αὐτῷ γένηται . τοῦ δὲ μειρακίου ταῖς γενομέναις παρανομίαις προσκόπτοντος καὶ φανεροῦ καθεστῶτος ὅτι τιμωρήσεται |
γενέσθαι σοφός : Μνησάρχου γὰρ Πυθαγόρας ἦν τοῦ Εὔφρονος τοῦ Ἱππάσου . ταῦτα μὲν Φλιάσιοι λέγουσι περὶ αὑτῶν , ὁμολογοῦσι | ||
, οὔτε τὴν πραγματείαν αὐτῶν εἶναι Πυθαγόρου , ἀλλ ' Ἱππάσου : τὸν δὲ Ἵππασον οἳ μὲν Κροτωνιάτην φασίν , |
τὴν συνήθειαν ἔστι παρ ' αὐτῷ ὁ Πηνέλεως καὶ τὸ χρέως . ἔστι δὲ αὐτοῖς σύνηθες καὶ τὸ συναλείφειν ἐνίοτε | ||
τὰς ἡμέρας , πλὴν ἐκείνης ἐν ᾗ ἐγὼ ἀπεῖπον . χρέως οὐδ ' ὁτιοῦν ὠφείλετ ' ἐπὶ τῇ ἐσχατιᾷ : |
τε Ἀρχίδαμον μετασχεῖν τῶν χρημάτων αὐτὸν καὶ ἔτι Δεινίχαν τὴν Ἀρχιδάμου γυναῖκα παρὰ τῶν δυναστευόντων ἐν Φωκεῦσιν ἔφη λαμβάνουσαν δωρεὰν | ||
Πολυδώρου , τῆς δὲ οἰκίας τῆς ἑτέρας Ἀναξίδαμον Ζευξιδάμου τοῦ Ἀρχιδάμου τοῦ Θεοπόμπου . . . . Λεωτυχίδης δὲ μετὰ |
τῶν δὲ βασιλέων τῶν εἰρημένων ἕστηκεν οὐ πόρρω Θεαγένης ὁ Τιμοσθένους Θάσιος : Θάσιοι δὲ οὐ Τιμοσθένους παῖδα εἶναι Θεαγένην | ||
ἐν αὐτοῖς ὑπὸ τοῦ Ἐρατοσθένους τὸ πλῆθος , καὶ ὑπὸ Τιμοσθένους τοῦ τοὺς λιμένας συγγράψαντος , ὥστ ' οὐκ ἄξιον |
τὸ Μένδης Μένδητος καὶ τὸ γλοίης γλοίητος καὶ τὸ πλήρης πλήρους καὶ τὸ Ἄρης Ἄρεος . Καὶ τὸ μὲν Ναίης | ||
ἢ πῶς ἐμποδιεῖ ; ἔτι φασὶν αὐτοὶ διὰ μὲν τοῦ πλήρους μηδὲν κινεῖσθαι : μὴ γὰρ ὑπείκειν , διὰ τοῦ |
τοῖς γνωριμωτάτοις καὶ τῶν ἔξωθεν τοῖς ἐνδοξοτάτοις λοιδορουμένους ἐπὶ τοῦ βήματος περιποιεῖσθαι παρὰ τοῦ πλήθους δόξαν ὡς εἰσὶ δημοτικοί . | ||
συστρατεύεσθαι . ἀποστρεφομένου τε τοῦ Καίσαρος καὶ ἀπιόντος ἀπὸ τοῦ βήματος , οἱ δὲ σὺν ἐπείξει πλέονι βοῶντες ἐνέκειντο παραμεῖναί |
καὶ καταθέμενοι παρὰ Μηδείῳ Ἁγνουσίῳ , Θεόπομπος ὁ τουτουὶ πατὴρ Μακαρτάτου καὶ Γλαύκων καὶ Γλαῦκος ὁ ἡττηθεὶς τὸ πρότερον , | ||
τοῦ τετελευτηκότος καὶ ἐπὶ τὸ μνῆμα ἀκολουθεῖν , οὐ τὴν Μακαρτάτου μητέρα οὐδὲ τὴν Θεοπόμπου γυναῖκα : οὐδὲν γὰρ προσήκουσα |
Καικίλιος Μέτελλος ὑπατεύων οὐδὲν ἀδικοῦσι τοῖς Δαλμάταις ἐψηφίσατο πολεμεῖν ἐπιθυμίᾳ θριάμβου , καὶ δεχομένων αὐτὸν ἐκείνων ὡς φίλον διεχείμασε παρ | ||
νόμον εἰσηγησαμένων , παρὰ τοῦ δήμου λαμβάνουσι τὴν καταγωγὴν τοῦ θριάμβου , πρῶτοι Ῥωμαίων ἁπάντων τοῦτο εἰσηγησάμενοι τὸ ἔθος . |
' ὑπερηφανίαν , τοὺς τῶν συγκλητικῶν υἱοὺς καὶ συγγενεῖς ἐκλέξας ἀπέσφαξεν , ταύτην παρὰ τοῦ συνεδρίου λαμβάνων τιμωρίαν . Ὅτι | ||
πεντακοσίους ὄντας : οἷς περιστήσας τῶν μισθοφόρων τοὺς εὐθέτους ἅπαντας ἀπέσφαξεν . σφόδρα γὰρ εὐλαβεῖτο μὴ χωρισθέντος αὐτοῦ εἰς Λιβύην |
κατέσχεν ὑπὸ σκότου τὸν φθόνον : ὡς δὲ πάλιν λέοντος παρατυχόντος ὁ μὲν αὖ ἥμαρτεν , οὐδὲν οἶμαι θαυμαστὸν παθών | ||
, Νεάπολις , Ἐπιπολαὶ , Τύχη . οὐκ ἐκ τοῦ παρατυχόντος οὖν μεγαλοπόλεις εἴρηκε τὰς Συρακούσας . . . ἄλλως |
α . ωιϚ ΔΥ ση Μο α , μετὰ τοῦ αου , τουτέστι ΔΥ ιγ # Μο α , ποιεῖν | ||
, αἴρω τὴν Μο α , καὶ τάσσω τὸν ὑπὸ αου καὶ γου ΔΥ δ ʂ δ , ὧν ὁ |
, ἐὰν ἴδωσιν , λίθοι ἔμελλον ἔσεσθαι . ὁ δὲ Πολυδέκτης ἀολλίσας τὸν ὄχλον κελεύει αὐτὸν δεικνύειν . ὁ δὲ | ||
αὐτὸς ἀδεῶς τῇ Δανάῃ συγγίνοιτο . ταῦτα δὲ λῆρος : Πολυδέκτης γὰρ γʹ ἦν γενεὰς πρότερον Ἱπποδαμείας . τὸ δ |
καὶ ἐπανερομένου ” τί οὖν οἶδας ποιεῖν ; ” κἀκείνου φαμένου „ πάντα „ , πάλιν ἐγέλασεν Αἴσωπος . τῶν | ||
τι τὸ κατύπερθέ ἐστι . Οὐδενὸς γὰρ δὴ αὐτόπτεω εἰδέναι φαμένου δύναμαι πυθέσθαι : οὐδὲ γὰρ οὐδὲ Ἀριστέης , τοῦ |
ἀμφότεροι τῶν ἑαυτοῖς προσηκόντων ὑπομιμνήσκονται , καὶ διὰ τούτου τοῦ τρόπου ἡ μεγίστη καὶ συμφορωτάτη διόρθωσις γίνεται τῶν ἠθῶν . | ||
λῆρος πάντα δοκεῖ εἶναι πρὸς τὸ ἀργύριον ἔχειν ἐκ παντὸς τρόπου : ἐγὼ δέ , ὦ Σεύθη , οὐδὲν νομίζω |
πωλοῦντες κρύπτουσι . Ἄλλοι δὲ τοὺς φαγόντες ὠφελεῖν φασί . Χάρητος ὑποσχέσεις : ἐπὶ τῶν εὐχερῶς ἐπαγγελλομένων . Χάρης γὰρ | ||
κατακεκομικέναι , καὶ ταῦτα ὑμῖν ἐν τοῖς ἀγῶσιν ἀεὶ τοῖς Χάρητος οἱ κατήγοροι δεικνύουσι , χίλια δὲ καὶ πεντακόσια τάλαντα |
γένηται ἀνελόμενοϲ ἀπόθου , ὡϲ εἴρηται . ἐκλαμβάνεται δὲ καὶ λιγνὺϲ ἐκ τῆϲ ῥητίνηϲ , ὥϲπερ ἐπὶ τοῦ λιβάνου προείρηται | ||
φλεγμονῶν , ϲταλτικὴν καρκινωμάτων . τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον ϲκευάζεται λιγνὺϲ καὶ ἐκ τῆϲ ϲμύρνηϲ καὶ ἐκ τοῦ ϲτύρακοϲ . |
ΓΝ , ΑΜ πρὸς τὸ ὑπὸ ΝΔΜ καὶ τὸ ὑπὸ ΝΔΜ πρὸς τὸ ὑπὸ ΝΒΜ : τὸ ἄρα ὑπὸ ΗΓ | ||
ὃν ἔχει τὸ ὑπὸ ΓΝ , ΑΜ πρὸς τὸ ὑπὸ ΝΔΜ καὶ τὸ ὑπὸ ΝΔΜ πρὸς τὸ ὑπὸ ΝΒΜ : |
μισθαρίου : ⌈ τοῦτό φησιν ὡς τριωβόλου τοῦ δικαστικοῦ ὄντος μισθοῦ , ἵνα ἕκαστον τούτων ὀβολοῦ λογίσηται πιπρασκόμενον . ἦν | ||
εἴη Κυψελιδῶν γενεά . Κωλαγρέται . οἱ ταμίαι τοῦ δικαστικοῦ μισθοῦ καὶ τῶν εἰς θεοὺς ἀναλωμάτων . Κωμῳδεῖν . σκώπτειν |
# ? . οϹ ζετ ? [ ἐ ] - ποίησα ? [ δὲ τοῦτο μάλιστα ] ἐπιθυμῶν [ βοηθεῖν | ||
τὰ δʹ δίμετρα ἀκατάληκτα , τὸ δὲ εʹ “ αὐτοῦ ποίησα κακκᾶν ” ἑφθημιμερές , ὃ καλεῖται , ὡς εἴρηται |
μετάστασιν δίδου . Γνώμη γὰρ εἴ τις κἀπ ' ἐμοῦ νεωτέρου πρόσεστι , φήμ ' ἔγωγε πρεσβεύειν πολὺ φῦναι τὸν | ||
τοῦ χαμᾶθεν , τὸν ἀγένητον ἀπὸ τοῦ γενητοῦ , τοῦ νεωτέρου μὲν οὐρανοῦ καὶ γῆς , νεωτέρου δὲ Κρητῶν , |
με αὐλοῦσαν εὑρὼν παρὰ τῇ Κροκάλῃ ὑπὸ τοῦ ἀντεραστοῦ αὐτοῦ Γόργου μεμισθωμένην καὶ τούς τε αὐλούς μου συνέτριψε καὶ τὴν | ||
στόμα . Ἐνθαῦτα τριήκοντα νέας αἱρέουσι τῶν βαρβάρων καὶ τὸν Γόργου τοῦ Σαλαμινίων βασιλέος ἀδελφεὸν Φιλάονα τὸν Χέρσιος , λόγιμον |
μητρὸς ὑμῶν : ἐγὼ γάρ εἰμι ἐκ τῶν υἱῶν Ησαυ ἀδελφοῦ Ιακωβ , οὗ ἡ μήτηρ ὑμῶν ἐστιν Δινα , | ||
Ἡφαιστίωνος παῖδας : Κρατερῷ δὲ Ἀμαστρίνην τὴν Ὀξυάτρου τοῦ Δαρείου ἀδελφοῦ παῖδα : Περδίκκᾳ δὲ τὴν Ἀτροπάτου τοῦ Μηδίας σατράπου |
εἰκότως ἦλθεν ἐπὶ τὸν νόμον : ἦλθον ἐπὶ τὸ δικαστήριον ἀποκηρύξαι τοῦτον , ὡς οὐκ ἐμὸν ὄντα προήγημαι : καὶ | ||
ἡ λύσις γίγνεται : πρῶτον μὲν τὸ ὅτι ἠπείχθη σε ἀποκηρύξαι ὁ πατήρ : ἔπειτα ὅτι καὶ ἐνόμισέ με ἐκ |
, δεύτερον ἀγωνιστὴν τοῦ δράματος ἔχουσα δήμιον δοῦλον , σφαγέα δεσπότου , μαστιγίαν ἀνδρὸς ἀλιτήριον , ὃς ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου | ||
κάλλος , ὅταν ἔχῃ νοῦν σώφρονα . Ὡς ἡδὺ δούλῳ δεσπότου χρηστοῦ τυχεῖν . Ὡς ἡδὺ τῷ σωθέντι μεμνῆσθαι πόνων |
εἴληχε τὴν προεδρίαν . εἰ δ ' ὀρθὴ δόξα τοῦ Θασίου ξένου ἤτοι Μακεδόνος γε , ὃς ἔφη ποτὲ παιᾶνα | ||
τοῦ Χίου τὸν στάμνον εἴρηκεν , ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τοῦ Θασίου ἐν τοῖς Ἀχαρνεῦσι . . . τὰ Θάσι ' |
μὲν Θήρωνα τὸ δεύτερον ἀμφεκάλυψεν οὐλομένης πενίης κῦμα παλιρρόθιον . Εὐκτήμων δ ' ἐδάκρυε τὸ δεύτερον , οὐκέτι κεῖνον , | ||
Εὐκτήμονος ἠδικήθην ὑπ ' αὐτοῦ , ὥσθ ' ὁ μὲν Εὐκτήμων εἰς χρήματ ' ἔσθ ' ἃ κακῶς ἔπαθεν , |
καταβαλεῖν , εἶτα οὕτω θεάσασθαι . ὡς οὖν μίσθωμα τοῦ Ἡρακλεώτου λαμβάνοντος ὑπὲρ τῆς γραφῆς , ἐκάλουν οἱ τότε Ἕλληνες | ||
| ? δὲ τοῦ Ηυρραίου | καὶ ? Ἡρακλείδου τοῦ Ἡρακλεώτου | ? παρ ' ὀλίγας ψήφους ἡττηθέντων ! [ |
μὲν ἔφθασε τοσοῦτον ὅσον Πάχητα ἀνεγνωκέναι τὸ ψήφισμα καὶ μέλλειν δράσειν τὰ δεδογμένα , ἡ δ ' ὑστέρα αὐτῆς ἐπικατάγεται | ||
ὁρῶσιν ὡς κόρυθα ποιούμενος , εἴτε θεοὺς ἐγκαλυπτόμενος ὧν ἔμελλε δράσειν . ἀνελθόντι δὲ ἐς τὸ ἱερὸν καὶ τοῖς Γρακχείοις |
ἀπήρχοντο : συμβαλόντων δὲ τῶν Ἠλεκτρύωνος παίδων ἐκείνοις πάντες ἀνῃρέθησαν σωθέντος ἐκ μὲν τῶν Ἠλεκτρύωνος παίδων Λικυμνίου , ἐκ δὲ | ||
: μεμονωμένον : τοῦτο δὲ λέγει οὐχ ὡς μόνου Ξέρξου σωθέντος , ἀλλ ' ἐπειδὴ μετ ' ὀλίγων πάνυ ὑπέστρεφε |
τυραννήσειν , ἀντώμοσεν ὁ πένης ἀποκτείνειν αὐτόν : εὑρέθη νεκρὸς ἀσκύλευτος ἐπανιὼν ἀπὸ τοῦ συμποσίου ὁ πένης : καὶ κρίνεται | ||
συνεβούλευσε , Δημάδης ἀντεῖπεν , ἡττήθη , εὕρηται Δημοσθένης νεκρὸς ἀσκύλευτος καὶ κρίνεται Δημάδης φόνου : πρὸς γὰρ ἕκαστον τῶν |
γραμμάτων . Φιλίππῳ τούτῳ δεῖ τῆς παρὰ τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ ὑμετέρου βοηθείας . πιστεύει γὰρ οὕτως ἂν ἰσχυρότερα αὑτῷ γενέσθαι | ||
[ τερος , σφέτερος , γενικῆς ] ἡμετέρου , [ ὑμετέρου , σφετέρου ] , δοτικῆς [ ἡμετέρῳ , ὑμετέρῳ |
ἐς δὲ Σικυῶνα ἦλθεν ὁ Φάνης , ὅτε Ἀριστόμαχος ὁ Κλεοδαίου τῆς γενομένης μαντείας ἁμαρτὼν δι ' αὐτὸ καὶ καθόδου | ||
Πρυτάνιος τοῦ Εὐρυφῶντος τοῦ Προκλέος τοῦ Ἀριστοδήμου τοῦ Ἀριστομάχου τοῦ Κλεοδαίου τοῦ Ὕλλου τοῦ Ἡρακλέος , ἐὼν τῆς ἑτέρης οἰκίης |
, οὕτως εἶπεν . . . . συμμαχίας ] οἱονεὶ συλλόγου καὶ κοινοῦ συνεδρίου . . . εἰ μὲν πρὸς | ||
πέρας , ἐκείμην ὑπὸ τοῦ σκέλους ἐν τῷ στρατοπέδῳ , συλλόγου δὲ περὶ ἐμὲ γεγονότος καὶ πάντων εἰς γῆν ἀμηχανίᾳ |
ἀσθενείας αἰτίους λόγους ἀνελεῖν , ὑγιεινοὺς δὲ δι ' ἀγωγῆς νομίμου ἢ καὶ παιδεύσεως ὀρθῆς ἀντεισαγαγεῖν . τὸν Ἰωσὴφ οὖν | ||
; Εἰκὸς γοῦν . Ἐπειδὴ τοίνυν ἐνταῦθά ἐσμεν τούτου τοῦ νομίμου πέρι , διὰ κάκην δὲ τὴν τῶν πολλῶν εἰς |
. , . ὑπεροπλίσσαιτο . † ) ὁ Ἀρίσταρχος ἀποδίδωσι νικήσειεν [ τοῖς ὅπλοις . . . . ] καὶ | ||
φωρᾷ . ἀλλὰ καὶ Ἔφορος ἱστορεῖ ὡς εὔξαιτο , εἰ νικήσειεν Ὀλύμπια τεθρίππῳ , χρυσοῦν ἀνδριάντα ἀναθεῖναι : νικήσας δὲ |
ἐπιδικάζεσθαι Φυλομάχης τῆς τουτουὶ μητρὸς τοῦ παιδός , Ἁγνίου δὲ ἀνεψιοῦ παιδὸς οὔσης πρὸς πατρός , ἐγὼ μὲν ἧκον φοβούμενος | ||
γέγονε : ταῦτα γὰρ αὐτῶι Καμβύσης διὰ Ἰζαβάτου τοῦ Κομβάφεως ἀνεψιοῦ συνέθετο , καὶ αὐτὸς δὲ οἰκειοφώνως ὕστερον . ζωγρίαν |
ἀπορίαν : ἰστέον δὲ ὅτι ὡς τοῦ διδασκαλείου ὢν τοῦ Πλατωνικοῦ φησιν ὅτι οὐδεὶς οὐδὲν εἶπε περὶ τῆς τοιαύτης ἀπορίας | ||
' ἡμῖν εὐπατρίδαι ἀστοργότεροί πως εἰσί . Παρὰ Ἀλεξάνδρου τοῦ Πλατωνικοῦ τὸ μὴ πολλάκις μηδὲ χωρὶς ἀνάγκης λέγειν πρός τινα |
καιρίας διὰ μέσης τῆς ἀγκύλης διεκβάλλονται . καὶ οὕτως ἐκ περιθέσεως ὁ προκείμενος γίνεται βρόχος . Καιρία προσλαμβάνεται , καὶ | ||
πόνους , καὶ πρὸς τούτοις ὅσα διὰ τῆς τῶν ἁμμάτων περιθέσεως τρίβουσιν . συγκινοῦσιν ἡμῖν καὶ τὰ κάτω τῶν φρενῶν |
μήποτ ' οὖν διὰ ταῦτα καὶ ἡ παροιμία Χῖος δεσπότην ὠνήσατο παρ ' Εὐπόλιδι . Ἀθηναῖοι δὲ καὶ τῆς τῶν | ||
' οὖν διὰ ταῦτα καὶ ἡ παροιμία Χῖος δεσπότην [ ὠνήσατο ] , ᾗ κέχρηται Εὔπολις ἐν Φίλοις . Ἀθηναῖοι |
. Λάχεσιν : πιθανῶς τὴν Λάχεσιν παρέλαβεν , ἐπεὶ περὶ κλήρου ὁ λόγος . χρυσάμπυκα Λάχεσιν : ἄμπυξ μὲν κυρίως | ||
, νυκτὸς δὲ τὸ ἐναλλάξ . καὶ ἐὰν ὁ τοῦ κλήρου τῆς τύχης ἢ τῆς περιποιήσεως ἢ τοῦ δαίμονος ὁ |
' ἐν τοῖς Δημιοπράτοις , ἐν δὲ τῷ τοῦ Γελῴου Ἀπολλοδώρου Γραμματειδιοποιῷ κυμινοδόκη : μεταξὺ τῶν λόγων δέ , τουτί | ||
Εὐβουλίδην ἐφέσει . Ἰσαῖος δ ' ἐν τῷ περὶ τοῦ Ἀπολλοδώρου κλήρου τοὺς γεννήτας συγγενεῖς ὠνόμασεν : οὐχ οἱ συγγενεῖς |
. . . . βασιλίς : ἡ τοῦ βασιλέως , βαλανέως : ἀπὸ τοῦ βασιλεύς βασιλῆος Ἰωνικῶς γίνεται , βασιλίς | ||
τοῦ βασιλέως γυνή , ὡς καὶ βαλανίς , ἡ τοῦ βαλανέως . ῥητορική . λέγει δὲ Ἡρωδιανὸς ἐν τῷ Περὶ |
τοῖς ὡσαύτως πολλαπλασίοις τὸν αὐτὸν ἔχει λόγον . Διὰ τὸν προσυλλογισμόν , τουτέστι διὰ τὸ προυποδεδεῖχθαι . Λόγισαι τὸ μὲν | ||
μὴ διελὼν ἰδίᾳ μὲν τὸν συλλογισμόν , ἰδίᾳ δὲ τὸν προσυλλογισμόν , ἀλλὰ μᾶλλον καὶ τὸν ἔσχατον ὅρον τοῦ συλλογισμοῦ |
Κόδρος Δωριέων ἐπιστρατευσάντων Ἀθηναίοις , ἐπεὶ τοὺς εἰς Πελοπονήσου φυγάδας προσεδέξατο , ἐν οἷς καὶ Μέλανθον , χρησμοῦ δὲ αὐτοῖς | ||
πρῶτον ἀντεῖπεν , μετὰ δὲ ταῦτα συναναγκαζόμενος ὑπὸ τῆς περιστάσεως προσεδέξατο τὴν ἡγεμονίαν τῶν ξένων καὶ μετ ' ἐκείνων ταχθεὶς |