| πωλοῦντες κρύπτουσι . Ἄλλοι δὲ τοὺς φαγόντες ὠφελεῖν φασί . Χάρητος ὑποσχέσεις : ἐπὶ τῶν εὐχερῶς ἐπαγγελλομένων . Χάρης γὰρ | ||
| κατακεκομικέναι , καὶ ταῦτα ὑμῖν ἐν τοῖς ἀγῶσιν ἀεὶ τοῖς Χάρητος οἱ κατήγοροι δεικνύουσι , χίλια δὲ καὶ πεντακόσια τάλαντα |
| φίλον κακῶς μὴ λέγε : ἐκ τῶν ἀποφθεγμάτων Θάλεω τοῦ Μιλησίου . Μικροῦ δ ' ἀγῶνος οὐ μέγ ' ἔρχεται | ||
| τινες ἄλλαι πράξεις λέγονται , ὥσπερ αὖ Θάλεω πέρι τοῦ Μιλησίου καὶ Ἀναχάρσιος τοῦ Σκύθου ; Οὐδαμῶς τοιοῦτον οὐδέν . |
| οὖν αὐτῷ καὶ ἐπιχώριον διέλθωμεν τὸ διήγημα . Πάμφυλοι πρὸ Κίμωνος ἀκριβῶς οὐκ ἦσαν Ἕλληνες , ἀλλ ' ἐμήδιζον ἔτι | ||
| Ἀθήνῃσι ἐποίευν εὖ ὡς οὐ συνειδότες δῆθεν τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Κίμωνος τὸν θάνατον , τὸν ἐγὼ ἐν ἄλλῳ λόγῳ σημανέω |
| , [ καὶ ] Διὸς ἅμα καὶ βασιλέως ἐγκέφαλος . Χάρης δ ' ὁ Μιτυληναῖος ἐν τῇ πέμπτῃ τῶν περὶ | ||
| . καὶ γάρ φασιν , ὅτε ἔπεμψε τὴν λείαν ὁ Χάρης , Βοηδρόμια ἦν . τὸ δὲ βοΐδια ὑποκοριστικόν ἐστιν |
| ναυσὶν ἀπέπλευσε παρ ' Εὐαγόραν εἰς Κύπρον , ἡ δὲ Πάραλος εἰς τὰς Ἀθήνας ἀπαγγελοῦσα τὰ γεγονότα . Λύσανδρος δὲ | ||
| : ἱερὸν Παράλου τινὸς ἥρωος , ἀφ ' οὗ καὶ Πάραλος ἦν ἱερὰ ναῦς : ἦν δ ' οὗτος Ποσειδῶνος |
| Οἰνῇδος , Κτησιφῶν Λεωσθένους Ἀναφλύστιος εἶπεν : ἐπειδὴ Δημοσθένης Δημοσθένους Παιανιεὺς γενόμενος ἐπιμελητὴς τῆς τῶν τειχῶν ἐπισκευῆς καὶ προσαναλώσας εἰς | ||
| πρυτανευούσης Λεοντίδος , Ἀριστόνικος Φρεάρριος εἶπεν : ἐπειδὴ Δημοσθένης Δημοσθένους Παιανιεὺς πολλὰς καὶ μεγάλας χρείας παρέσχηται τῷ δήμῳ τῷ Ἀθηναίων |
| ξύμβουλον γενέσθαι Αἴαντα τὸν Τελαμῶνος λέγει . Μενεσθέως γὰρ τοῦ Ἀθηναίου τακτικωτάτου τῶν βασιλέων ἐς Τροίαν ἐλθόντος καὶ διδάσκοντος ἐν | ||
| ἔσχεν τὸ ἔκπωμα προείρηται , ἱστοροῦντος τοῦτο καὶ Ἀπολλοδώρου τοῦ Ἀθηναίου . Πολέμων δ ' ἐν πρώτῳ τῶν πρὸς Ἀδαῖον |
| οὐ παρὰ πάντας τοὺς νόμους φανερῶς γέγραφεν τὸ ψήφισμ ' Ἀριστοκράτης , οὐκ οἶμαι λέγειν αὐτὸν ἕξειν : ἤδη δέ | ||
| ' Ἄνδρον ἀφεστηκυῖαν τῶν Ἀθηναίων , καὶ μετ ' αὐτοῦ Ἀριστοκράτης καὶ Ἀδείμαντος ὁ Λευκολοφίδου συνεπέμφθησαν ᾑρημένοι κατὰ γῆν στρατηγοί |
| τάδε πράξας ἀνήγετο ταῖς τε ἰδίαις καὶ ταῖς τριάκοντα , Κλώδιος δὲ ἐκ Βρούτου πεμφθεὶς ἐς Ῥόδον ἐπὶ νεῶν τρισκαίδεκα | ||
| μάλιστα Καίσαρος ἐχθροί , Καννούτιός τε καὶ Γάιος Φλάυιος καὶ Κλώδιος ὁ Βιθυνικὸς καὶ ἕτεροι . τοῦτο μὲν δὴ τέλος |
| ἔχθρας ἀλλήλοις ὄντα οὐδέποτε πιστῶς διαλλάττεται . Σύλλου φιλία καὶ Μετέλλου τοῦ Πίου : ἐπὶ φίλων ἀκραιφνῶς καὶ ἀδόλως φιλούντων | ||
| Ἀφρικῆς μὲν Σκιπίωνος , οὗ τῶν ἁρμάτων Ἀσδρούβας ἡγεῖτο , Μετέλλου δὲ ἐκ Μακεδονίας , οὗ προέτρεχεν Ἀνδρίσκος : τοῦτο |
| παίδων πρῶτος ἐκ βαλλαντίου . τέτταρας δὲ μνᾶς ἔδωκε Νικίας Νικηράτου : ὧν δ ' ἕκατι τοῦτ ' ἔδωκε , | ||
| στερηθέντες , εἰρήνης ἐδεήθημεν , καὶ ἐποιησάμεθα διὰ Νικίου τοῦ Νικηράτου . Καὶ πάλιν ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ ἑπτακισχίλια τάλαντα |
| ταῖς ἑκατόν φησιν Ὀλυμπιάδι Ἀθήνησιν ἐξετασμὸν γενέσθαι ὑπὸ Δημητρίου τοῦ Φαληρέως τῶν κατοικούντων τὴν Ἀττικὴν , καὶ εὑρεθῆναι Ἀθηναίους μὲν | ||
| ἔργου καὶ λόγου τελῶν ἐπιθυμητής , ἐπεὶ διὰ Δημητρίου τοῦ Φαληρέως καὶ γερουσίων ἑτέρων ἀνδρῶν δαπάναις βασιλικαῖς ἁπανταχόθεν τὰς βίβλους |
| Λάχης , Νικίας , Εὐθύδημος , Προκλῆς , Πυθόδωρος , Ἅγνων , Μυρτίλος , Θρασυκλῆς , Θεαγένης , Ἀριστοκράτης , | ||
| δὴ κατέχοντες βάρβαροι τὴν χώραν διαβαίνειν τὸν ποταμὸν ἐκώλυον , Ἅγνων δὲ σπονδὰς ποιησάμενος τρεῖς ἡμέρας ἀπέπεμψε τοὺς βαρβάρους καὶ |
| Καρύστιος ἐν τῷ περὶ τοῦ Διονυσίου βίου τοῦ Ἡρακλεώτου τοῦ ἐπικληθέντος Μεταθεμένου φησὶ τὸν Διονύσιον τοῖς οἰκέταις συνεορτάζοντα ἐν τῇ | ||
| καὶ μνημονεύει . ἤκμασε δὲ ἐν τοῖς χρόνοις Πτολεμαίου τοῦ ἐπικληθέντος Λαγωοῦ . περὶ δὲ τὴν τῶν βουκολικῶν ποίησιν εὐφυὴς |
| , περὶ τὴν ναυμαχίαν τῶν Ἀθηναίων ἀσχολουμένων , οἱ πεζοὶ Γυλίππου συνταχθέντες ῥᾷστα κατέσχον τὸν λόφον τοὺς φύλακας τῶν Ἀθηναίων | ||
| στρατοπέδῳ , Ἀλκιβιάδου μὲν ἀπελθόντος , Λαμάχου δὲ τελευτήσαντος , Γυλίππου δὲ ἐπελθόντος , ταῦτ ' ἐστὶν ἃ τὴν τοῦ |
| διεφύλαττεν ὁ Πάμφιλος . Ἐκ δὲ τούτου ἀπὸ Λακεδαιμονίων Ἱέραξ ναύαρχος ἀφικνεῖται . κἀκεῖνος μὲν παραλαμβάνει τὸ ναυτικόν , ὁ | ||
| σπεύδοντες λῦσαι τὴν Μιτυλήνης πολιορκίαν . ὁ δὲ τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχος Καλλικρατίδας πυθόμενος τὸν κατάπλουν τῶν νεῶν , ἐπὶ μὲν |
| πατρίδα . οἴχεται γὰρ ἕωθεν ἐκπεμφθεὶς ὑπ ' ἐμοῦ Μάρκος Ὁράτιος ἀναιρήσων τὴν πόλιν ὑμῶν ἐκ θεμελίων καὶ τοὺς ἀνθρώπους | ||
| τῶν σκεπαστηρίων διὰ τὰς συνεχεῖς πληγὰς ἀνεχώρουν ἐπὶ πόδα . Ὁράτιος δὲ μόνος ἀνακαλουμένων αὐτὸν ἀπὸ τῆς πόλεως τῶν θ |
| καὶ τῆς Βερενίκης τελευτῆς καὶ ἕως τοῦ θανάτου Κλεομένους τοῦ Λακεδαιμονίου , ἐπιστρατεύσαντος αὐτῶι Ἀντιγόνου . Τὰ κατὰ Ἀντίοχον καὶ | ||
| . ἐκίνησε δὲ αὐτοὺς μάλιστα καὶ τὸ τοῦ νεανίσκου τοῦ Λακεδαιμονίου πάθος . ἧκε γάρ τις κατ ' ἔρωτα Σωκράτους |
| τοῦ Δημάδου πρὸς αὐτόν : τί οὐ πείθομεν , ὦ Φωκίων , Ἀθηναίους τὴν Λακωνικὴν προσδέξασθαι πολιτείαν ; ἐὰν γὰρ | ||
| προσετίθει τὸ χαίρειν : οὕτως ἄρα ᾑρήκει τὸν Μακεδόνα ὁ Φωκίων . ἀλλὰ καὶ τάλαντα αὐτῷ ἀργυρίου ἔπεμψεν ἑκατόν , |
| Οὐϊνδανιωνίου καὶ Ἀνατολίου καὶ Βηρυτίου καὶ Διοφάνους καὶ Λεοντίου καὶ Ταραντίνου καὶ Δημοκρίτου καὶ Ἀφρικανοῦ παραδόξων καὶ Παμφίλου καὶ Ἀπουληΐου | ||
| , , . . . . . . Κλεινίου Πυθαγορείου Ταραντίνου . Πᾶσα μὲν ὦν ἀρετὰ τελεοῦται , καθάπερ ἐν |
| παρέστησαν . χρόνῳ δὲ οἱ Ἐλατεῖς ὕστερον Ταξίλου τε Μιθριδάτῃ στρατηγοῦντος καὶ τῶν ἐκ τοῦ Πόντου βαρβάρων ἀντέσχον τῇ πολιορκίᾳ | ||
| κατέστησε φρούριον . βοηθησάντων δὲ τῶν Λακεδαιμονίων διὰ τάχους Βρασίδου στρατηγοῦντος , αὐτός τε ὁ Βρασίδας ἀπέβαλε τὴν ἀσπίδα καὶ |
| ταῦτα οὐ πολλαῖς ὕστερον ἰδὼν ἀγόμενον τουτονὶ Παγκλέωνα ὑπὸ τοῦ Νικομήδους , ὃς ἐμαρτύρησεν αὐτοῦ δεσπότης εἶναι , προσῆλθον βουλόμενος | ||
| Προυσίαν ἐς ἱερὸν Διὸς καταφυγόντα συνεκέντησάν τινες ἐπιπεμφθέντες ἐκ τοῦ Νικομήδους . οὕτω Νικομήδης ἀντὶ Προυσίου Βιθυνῶν ἐβασίλευε , καὶ |
| , ἐν Ῥώμῃ δὲ ὑπῆρχον ὕπατοι Ὀπίτερος Λουκρήτιος καὶ Λεύκιος Σέργιος Φιδηνιάτης . ἐπὶ δὲ τούτων Ἀθηναῖοι τοῖς Δηλίοις ἐγκαλοῦντες | ||
| ἀκριβῶς παρ ' αὐτῶν τὴν ὅλην ἐπιβουλήν . Ὅτι Λεύκιος Σέργιος ὁ ἐπικαλούμενος Κατιλίνας κατάχρεως γεγονὼς ἀπόστασιν ἐμελέτησεν , ὁ |
| Ἀναγυράσιον , Πολύκριτον Ἀπημάντου Κοθωκίδην . πρυτανεία φυλῆς Ἱπποθωντίδος , Ἀριστοφῶν Κολλυτεὺς πρόεδρος εἶπεν . ] Ὥσπερ τοίνυν ἐγὼ ταῦτα | ||
| ὃς τὸν ξένον πρὸς τὸν ἄρχοντα ἀπήγαγεν , ᾧ παρήδρευεν Ἀριστοφῶν ὁ Ἀζηνιεύς , ἐπαιτιασάμενος τέτταρας δραχμὰς αὑτὸν ὑπὲρ τῆς |
| παλαιοῦ τὴν τούτου κλῆσιν λαμβάνοντες : καὶ γὰρ καὶ τοῦ Φωκέως Ὁμήρου τούτου ἕτερος ὑπάρχει νεώτερος Ὅμηρος ὁ τὴν Εὐρυπύλειαν | ||
| ἐπολέμησαν , δεκαέτης ἦν , ἁρπασάντων Κιρραίων τὴν Πελάγοντος τοῦ Φωκέως θυγατέρα Μεγιστὼ καὶ τὰς Ἀργείων θυγατέρας ἐπανιούσας ἐκ τοῦ |
| , ] ἡ πρὸς ἀλλήλους διαφορὰ τῶν Θρᾳκῶν Ἀμαδόκου καὶ Κερσοβλέπτου τῶν Βηρισάδου παίδων : οὗτοι γὰρ τότε Θρᾳκῶν ἐβασίλευον | ||
| τῇδε τῇ ἡμέρᾳ τοὺς συνέδρους τῶν συμμάχων . Παρὰ δὲ Κερσοβλέπτου σύνεδρος οὐκ ἐκάθητο : γράψας δὴ τοὺς συνεδρεύοντας ὀμνύναι |
| καὶ τὰς συμμαχικὰς ἀναλαβόντες δυνάμεις ἐξῆγον εἰς τὴν ὕπαιθρον , Οὐεργίνιος μὲν ἐπὶ τὰς Αἰκανῶν πόλεις , Κάσσιος δ ' | ||
| τὴν ἰδίαν ἀρετὴν καὶ τὰ πολέμια πάνυ ἀγαθός : Σπόριος Οὐεργίνιος ἦν ὄνομα αὐτῷ . οὗτος ἔφη Μάρκον Ἰκίλλιον , |
| ὅμως αὑτὸν ἴσον παρέσχεν . Ἡγεῖτο δὲ τῆς ῥωμαϊκῆς στρατιᾶς Πούβλιος Λικίνιος ὕπατος , τοῦτον αὐτῷ τὸν πόλεμον ἀποκληρώσαντος τοῦ | ||
| λαβόντες , κατ ' αὐτοῦ παρετάττοντο . Ἐπὶ τούτοις ἦσαν Πούβλιος Κορνήλιος Σκιπίων , ἀπόγονος τοῦ κληθέντος Ἀφρικανοῦ , κηδεστὴς |
| διεδέξαντο χιλίαρχοι τέσσαρες , Πόπλιος Κορνήλιος , Νουμέριος Φάβιος , Λεύκιος Οὐαλέριος . τούτων δὲ τὴν ἀρχὴν παρειληφότων Βυζάντιοι πρὸς | ||
| γιγνομένων δὲ τῶν ἄλλων ἢ βραδυνόντων , ἐς Πραινεστὸν ἀνεχώρει Λεύκιος , δεδιέναι λέγων Καίσαρα διὰ τὴν ἀρχὴν δορυφορούμενον , |
| ἐν τῆι πέμπτηι καὶ εἰκοστῆι , Κηφισοδώρου μὲν ἱππαρχοῦντος , Ἡγησίλεω δὲ στρατηγοῦντος . ἐν ταύτηι τῆι μάχηι καὶ Ἐπαμεινώνδας | ||
| . Στρατηγὸς δὲ καὶ ναύαρχος ἦν Λευτυχίδης ὁ Μενάρεος τοῦ Ἡγησίλεω τοῦ Ἱπποκρατίδεω τοῦ Λευτυχίδεω τοῦ Ἀναξίλεω τοῦ Ἀρχιδήμου τοῦ |
| καὶ ποταμὸς ὁμώνυμος , Μαρσύας καλούμενος , καθὼς ἱστορεῖ Ἀλέξανδρος Κορνήλιος ἐν γʹ Φρυγιακῶν . Εὐημερίδας δὲ ὁ Κνίδιος ἱστορίας | ||
| στρατηγῷ . ” ὃ μὲν οὕτως εἶπεν , Πούπλιος δὲ Κορνήλιος , Κορνηλίου Λέντλου συγγενής , τοῦ τότε ὄντος ὑπάτου |
| , τοὺς δ ' ἄλλους ἐξηνδραποδίσατο . Κερσοβλέπτου δὲ τοῦ Κότυος διά τε τὴν πρὸς Φίλιππον ἀλλοτριότητα καὶ τὴν πρὸς | ||
| , καὶ διὰ τοῦ τὸν Κηφισόδοτον δοκεῖν ἐχθρὸν ὄντα τοῦ Κότυος καὶ τοῦ Ἰφικράτους ταῦτα βούλεσθαι , τριήρων εὐπορήσας παρ |
| , ἐν Ῥώμῃ δ ' ὕπατοι κατεστάθησαν Λούκιος Λουκράτιος καὶ Τίτος Οὐετούριος Κιχωρῖνος . ἐπὶ δὲ τούτων Θηβαῖοι μὲν τεταπεινωμένοι | ||
| ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι τέτταρες κατεστάθησαν , Γάιος Φούριος καὶ Τίτος Κοΐντιος , ἔτι δὲ Μάρκος Ποστούμιος καὶ Αὖλος Κορνήλιος |
| . ταῦθ ' ἡγοῦμαι καὶ Νέρωνα ἐνθυμηθέντα μὴ ὑπαχθῆναι ὑπὸ Δημητρίου ἀποκτεῖναι αὐτόν , ἐπεὶ γὰρ θανατῶντα ᾔσθετο , οὐ | ||
| . Κοῖνον δὲ πέμπει ὡς ἐπὶ τὸ δεξιόν , τὴν Δημητρίου καὶ τὴν αὑτοῦ ἔχοντα ἱππαρχίαν , κελεύσας , ἐπειδὰν |
| ὁρῶν σε τὰ τῆς πόλεως καρπούμενον . ὁ δ ' Ἱπποδάμου ] υἱός , ὁ Ἀρχεπτόλεμος . λείβεται ] καταστάζεται | ||
| δὲ ἐξ ἁδονᾶς ζῴων . . . . . . Ἱπποδάμου Πυθαγορείου ἐκ τοῦ Περὶ πολιτείας . Πάντα μὲν ὦν |
| τινες ἀπέστησαν ἀπὸ Ῥωμαίων : οἷς Σεμπρώνιος Γράκχος ἀνθύπατος ἐπελθὼν ἐπολέμει . Λευκανὸς δέ τις ἐκ τῶν ἔτι Ῥωμαίοις ἐμμενόντων | ||
| Τημένου τοῦ Ἀριστομάχου : καταλαβὼν γὰρ καὶ ἐχυρωσάμενος τὸ χωρίον ἐπολέμει σὺν τοῖς Δωριεῦσιν αὐτόθεν τὸν πρὸς Τισαμενὸν καὶ Ἀχαιοὺς |
| Ῥώμῃ τὴν ὑπατικὴν ἀρχὴν εἶχον χιλίαρχοι ἕξ , Κόιντος [ Καίσων ] Σουλπίκιος , Αἶνος Καίσων Φάβιος , Κόιντος Σερουίλιος | ||
| ὁλόκληρόν τε καὶ ἀπαθῆ χρήμασιν εὔπορον κατέστησε τὴν πατρίδα . Καίσων δὲ Φάβιος ὁ ἕτερος τῶν ὑπάτων , οὐ - |
| Ξένων , Φιλόδαμος , Εὐέτης , Εὔδικος , Σθενωνίδας , Σωσίστρατος , Εὐθύνους , Ζάλευκος , Τιμάρης Ποσειδωνιᾶται Ἀθάμας , | ||
| ἐξ ἀρχῆς Σωσίας ἐκαλεῖτο , ἐγένετο δὲ ἐν τοῖς στρατιώταις Σωσίστρατος , ἐπειδὴ δὲ εἰς τοὺς δημότας ἐνεγράφη , Σωσίδημος |
| ὑμῶν . ἀναμνῆσαι δ ' ὑμᾶς πρῶτον βούλομαι , ὅτε Φοιβίδας ἠγγέλθη τὴν Καδμείαν κατειληφὼςὁ δὲ Φοιβίδας ἐστί μοι Λακεδαιμόνιοιπῶς | ||
| Θηβαίων γίγνεσθαι δεῖν οἴεται . Ἐγὼ δ ' ὅτι μὲν Φοιβίδας ὁ ταῦτα πράξας ἦν καὶ οὐδὲν ἐπράχθη τούτων ἀπὸ |
| τῇ τραγῳδίᾳ εὑρίσκεται : πρὸς διάφορα ἀντίγραφα παραγέγραπται ἐκ τοῦ Διονυσίου ὑπομνήματος ὁλοσχερῶς καὶ τῶν μικτῶν : Ἐτεοκλῆς παραλαβὼν τὴν | ||
| γυνή . τὸ μοσχίον τὸ τῆς Κορώνης αὔριον δειπνήσομεν . Διονυσίου δὲ δράματ ' ἐκμαθεῖν δέοι καὶ Δημοφῶντος ἅττ ' |
| τοῦδε προελθεῖν μόνου διὰ χάριν τὴν ἐς τὸν παῖδα τὸν Σκιπίωνος Ἀντιόχῳ γενομένην , καί τινες τὸν Σκιπίωνα ἐπανελθόντα διέβαλλον | ||
| , ὅταν ἀποστῶσιν αἱ προπομποὶ τριήρεις , ἐπιθέσθαι τοῖς τοῦ Σκιπίωνος . καὶ ὃ μὲν ἐπέθετο , καὶ τῶν πρέσβεών |
| ἡλικίας ἐπικλινῶς εἶχεν . ἐπεὶ δὲ ὁ μὲν ἐτελεύτησε , Γάιος δὲ τὴν ἡγεμονίαν διεδέξατο , νέῳ δεσπότῃ παρεπόμενος εἰς | ||
| ἐκ Συρίας ἦγε Πομπηίῳ Σκιπίων ὁ κηδεστής : καὶ αὐτῷ Γάιος Καλουίσιος περὶ Μακεδονίαν συμβαλὼν ἡττᾶτο , καὶ τέλος ἓν |
| κἂν βραχὺ διαστῶμεν ἀπὸ τῶν ποτηρίων , οὐ κατὰ τὴν Καλλίου τοῦ Ἀθηναίου ἐπιγραφομένην γραμματικὴν τραγῳδίαν . ἀλλ ' ἡμεῖς | ||
| εἰς αὐχμηρὸν καὶ πένητα : Εὔπολις δ ' ἐν Κόλαξιν Καλλίου κόλακα λέγει , Ἀριστοφάνης δ ' ἐν † δυσὶ |
| πείσουσι πέμπειν . οἱ μέντοι Λακεδαιμόνιοι τὰ τῶν Χίων καὶ Τισσαφέρνους παρὰ πολὺ προσεδέξαντο μᾶλλον : ξυνέπρασσε γὰρ αὐτοῖς καὶ | ||
| ἔχων ὡς πεντακοσίους . καὶ βασιλεὺς μὲν δὴ ἐπεὶ ἤκουσε Τισσαφέρνους τὸν Κύρου στόλον , ἀντιπαρεσκευάζετο . Κῦρος δὲ ἔχων |
| πάντ ' εἶναι στρατιωτικὰ Δημοσθένους γράψαντος . Φιλίππου δὲ καταλαβόντος Ἐλάτειαν καὶ Κυτίνιον καὶ πρέσβεις πέμψαντος εἰς Θήβας * Θετταλῶν | ||
| Θηβαίους αὐτὸν ὑπόπτως ἔχειν , καὶ λογοποιοῦσιν περιιόντες τινὲς ὡς Ἐλάτειαν τειχιεῖ . ὁ δὲ ταῦτα μὲν μέλλει καὶ μελλήσει |
| Πομπηίῳ . Εἶτ ' ἐφεξῆς αὐτός τε καὶ Πομπήιος καὶ Κύντος Σκηπίων ἐπὶ τὸν Πουρίαθον ἐξεπέμφθησαν , ὃς ἐν τῇ | ||
| ἔργοις ἑκάτερος τῶν ὑπάτων ἐθριάμβευσεν . Ἐντεῦθεν Πόρκιος Κάτων καὶ Κύντος Μάρκιος Ῥὴξ δέχονται τὴν ἀρχὴν ἑξακοσιοστοῦ καὶ τριακοστοῦ τῆς |
| ] σὺ δὲ οὕτω πικρὸς ὥστε καιροῦ παραπεσόντος ἐτιμωρήσω . Ἰούλιός γε τοι τῶν μὲν ἄλλων γράμματα ἐκόμισε , παρὰ | ||
| : σὺ δὲ οὕτω πικρὸς ὥστε καιροῦ παραπεσόντος ἐτιμωρήσω : Ἰούλιός γέ τοι παρὰ τῶν μὲν ἄλλων γράμματα ἐκόμισε , |
| ὅταν παρακαταθέσθαι δεῖ ἀργύριον καὶ σῶν εἶναι , ὥς φησι Πολέμαρχος , καὶ τούτου ἔλεγχος . εἴτε πυκτικῇ . περὶ | ||
| τέμνων . Καταγινέων . καταλύων . Ἄρθμια . φίλια . Πολέμαρχος . ἄρχων πρὸς ὃν κατηγγυῶντο τοὺς ξένους . Ἄφλαστον |
| συγκαταπράξαντος , πῶς ἀπεμνημόνευσαν τὴν χάριν ; διὰ Χειρισόφου καὶ Κλεάρχου Κῦρον ἐπῆγον αὐτῷ . καὶ οὐκ ἀπέχρη ταῦτα , | ||
| ὁ Ἡρακλεώτης ἐν τῷ ιβʹ Περὶ Ἡρακλείας , Διονύσιος ὁ Κλεάρχου τοῦ πρώτου τυραννήσαντος ἐν Ἡρακλείᾳ υἱὸς , καὶ αὐτὸς |
| προαχθέντες , ἤδη τῶν ἄλλων ἀπειρηκότων , καὶ μετ ' Ἀμυνάνδρου τοῦ βασιλέως δύναμιν κατασκευασάμενοι . οὗτοι δὲ τὴν Οἴτην | ||
| κόλπον , ἔνθα κατηγορούντων τοῦ Φιλίππου Ῥοδίων καὶ Αἰτωλῶν καὶ Ἀμυνάνδρου τοῦ Ἀθαμᾶνος ἐκέλευσε Φίλιππον ἐξάγειν τὰς φρουρὰς ἐκ Φωκίδος |
| ἐτέων οὐκ ἐπέβη πισύρων , ἐπεχείρησε δὲ χρόνοις ὕστερον καὶ Λούκιος , ἀνὴρ ἐν Βυζαντίῳ τὴν στρατηγίδα ἀρχὴν ὑπὸ βασιλεῖ | ||
| τοῦ Πομπηίου . Στρατηγοὶ δὲ ἦσαν αὐτῷ ἄνδρες ἄριστοι , Λούκιος Ἀφράνιος καὶ Μάρκος Πετρήιος καὶ Μάρκος Βάρρων . Εἶτ |
| πραγμάτων , Κωνσταντῖνος καὶ Μαξέντιος , ἐξ αὐγούστων γεγενημένοι , Λικίνιος καὶ Μαξιμιανὸς , ἐξ ἰδιωτῶν πρὸς τὴν ἀρχὴν κεκλημένοι | ||
| καὶ Λεύκιος Φούριος , ἔτι δὲ Γάιος [ Λεύκιος ] Λικίνιος καὶ Πόπλιος Κοίλιος . ἐπὶ δὲ τούτων Θηβαῖοι μεγάλῃ |
| ἀρχὴν Διοκλῆς , ἐν Ῥώμῃ δὲ τὴν ὕπατον εἶχον ἀρχὴν Κόιντος Φάβιος καὶ Γάιος Φούριος . περὶ δὲ τούτους τοὺς | ||
| ἀρχαιρεσιῶν καιρός , ὕπατοι δ ' ἀπεδείχθησαν ὑπὸ τοῦ δήμου Κόιντος Σουλπίκιος Καμερῖνος καὶ Σέργιος Λάρκιος Φλαύιος τὸ δεύτερον . |
| ἄρχων Ἀρίμνηστος , ἐν Ῥώμῃ δ ' ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι κατεστάθησαν τέτταρες , Τίτος Κλαύδιος καὶ Σπόριος Ναύτιος , | ||
| . Ἀγρίππας Μενήνιος καὶ Πόπλιος Λουκρήτιος καὶ Σερούιος Ναύτιος , χιλίαρχοι † τιμηθέντες , ἐπί - θεσίν τινα κατὰ τῆς |
| λιμένα τῶν Ἐφεσίων εἰσπλεύσας παρ ' αὐτὰς τὰς πρῴρας τῶν Λυσάνδρου νεῶν παρέπλει . ὁ δὲ Λύσανδρος τὸ μὲν πρῶτον | ||
| ἢ Καλλίας ἐπὶ τῇ πενίᾳ τῇ Ἀριστείδου . ἢ πάλιν Λυσάνδρου τοῦ Σπαρτιάτου τίς ἐντιμότερος γέγονεν ἢ τιμῶν πλειόνων ἠξιώθη |
| τούτων , οἱ Λακεδαιμόνιοι Νικομήδους τοῦ Κλεομβρότου ὑπὲρ Πλειστοάνακτος τοῦ Παυσανίου βασιλέως νέου ὄντος ἔτι ἡγουμένου ἐβοήθησαν τοῖς Δωριεῦσιν ἑαυτῶν | ||
| Μεσσήνην πολέμοις : Ἀγησίπολις δὲ ἐξήγαγε τὴν φρουρὰν καὶ μάλα Παυσανίου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ φιλικῶς ἔχοντος πρὸς τοὺς ἐν Μαντινείᾳ |
| τὸν τρόπον τοῦτον : Φιλίππου [ ] δὲ ? [ καταλαβόντος ] ? [ ] ? Ἐλάτειαν καὶ Κυτίνιον [ | ||
| ἐτίθει νόμους . καὶ Μυρωνίδης ὁ Ἀρχίνου υἱός , τοῦ καταλαβόντος Φυλὴν καὶ μετά γε τοὺς θεοὺς αἰτιωτάτου ὄντος τῆς |
| οὐδὲ δόντος τινός , ὥσπερ ὁ νῦν νεωστὶ εἰληφὼς τὰ Πολυκράτους χρήματα Ἰσμηνίας ὁ Θηβαῖος , ἀλλὰ τῇ αὑτοῦ σοφίᾳ | ||
| ὥρων ἐκ πολλῶν πόλεών φησι κοσμηθῆναι τὴν Σάμον ὑπὸ τοῦ Πολυκράτους , κύνας μὲν Μολοττικὰς καὶ Λακαίνας εἰσαγαγόντος , αἶγας |
| τοῦ χωρίου οἱ Ἡρακλεῶται ὀχυρότητι , καὶ καρτερῶς τοῦ Κόττα πολιορκοῦντος , σὺν τοῖς φρουροῖς ἀντεμάχοντο καὶ φόνος ἦν τοῦ | ||
| τῇ Κοίλῃ Συρίᾳ πόλεις ἁπάσας ὑποχειρίους ἐποιήσατο : Σιδῶνα δὲ πολιορκοῦντος αὐτοῦ τινες παρῆσαν ἀπαγγέλλοντες ψευδῶς ὅτι παρατάξεως γενομένης τοῖς |
| ἀτελέστων δ ' ἔτι τῶν ἐπαγγελιῶν οὐσῶν ἧκεν Ἀλέξανδρος ὁ Πολυπέρχοντος υἱὸς μετὰ δυνάμεως εἰς τὴν Ἀττικήν . οἱ μὲν | ||
| καὶ τὸν Πόντον . κζʹ . Ὡς πρὸς Ἀλέξανδρον τὸν Πολυπέρχοντος φιλίαν συνέθετο καὶ Τύρον ἐξεπολιόρκησε καὶ ὡς Ἀλέξανδρος μετέθετο |
| Οἱ οὖν ἑξῆς ὕπατοι , Γνέος Σερβίλιος Σκηπίων καὶ Γάϊος Σεμπρώνιος Βλέσος ἑξήκοντα καὶ διακοσίας ναυσὶν ἐπὶ τὴν Ἀφρικὴν ἐξέπλευσαν | ||
| τέλος ἀκριβές . Ἰάποσι δὲ τοῖς ἐντὸς Ἄλπεων ἐπολέμησε μὲν Σεμπρώνιος ὁ Τουδιτανὸς ἐπίκλην καὶ Πανδούσας Τιβέριος . καὶ ἐοίκασιν |
| γὰρ νῦν οὐ κέκρικε βοηθεῖν ἐν οὐδενὶ τῶν μετρίων . ᾑρέθησαν ἐκ βουλῆς Νέαρχος Σωσινόμου , Πολυκράτης Ἐπίφρονος , καὶ | ||
| ἐν ἄστει δικασταὶ τριάκοντα ἦσαν καὶ ἐκ τῶν πλουσίων τριάκοντα ᾑρέθησαν ὀβολοστάται , ὅ ἐστι δανεισταὶ ἐπὶ ὀβολῷ τὴν μνᾶν |
| τῷ ἐνιαυτῷ τοιάδε ἦν . Ποπλίου δὲ Οὐαλερίου Ποπλικόλα καὶ Γαίου Ναυτίου παραλαβόντων τὴν ἀρχὴν ἕτερος ἀνὴρ πάλιν τῶν πατρικίων | ||
| νηστείας ἡμέραι κατὰ ἐνάτην καὶ ἑβδομηκοστὴν καὶ ἑκατοστὴν ὀλυμπιάδα ὑπατευόντων Γαίου Ἀντωνίου καὶ Μάρκου Τυλλίου Κικέρωνος οἱ πολέμιοι μὲν εἰσπεσόντες |
| Θηβῶν αὕτη : Κάστωρ δὲ παρὰ Εὐρώτᾳ : οὗτος γὰρ Λακεδαιμόνιος ποταμός . ῥεέθροισί τε : πρὸς τὸ Εὐρώτα τὸ | ||
| , ἄρχων Ἑλλάδος εὐρυχόρου , πόντου ἐπ ' Εὐξείνου , Λακεδαιμόνιος γένος , υἱὸς Κλεομβρότου , ἀρχαίας Ἡρακλέος γενεᾶς . |
| , οὐδ ' εἰς τὴν πρόκλησιν γράφειν ἐν ᾗ βασανίζειν ἐξῄτει , ἀλλὰ λαχόντ ' ἐκείνῳ τὴν δίκην τὸν κύριον | ||
| προελθόντος . . . : Εὐθὺς δ ' ὁ Ἀλέξανδρος ἐξῄτει πέμπων τῶν δημαγωγῶν δέκα μὲν , ὡς Ἰδομενεὺς καὶ |
| Γέτις : οὕτως γὰρ ἐκαλεῖτο ἡ γυνὴ τοῦ Φιλίππου τοῦ Ἀμύντου . καὶ κτητικῶς λέγεται Γετικός , ἀφ ' οὗ | ||
| ' αὐτὸς ἠγνόουν , ὦ πάτερ , ὡς Φιλίππου τοῦ Ἀμύντου υἱός εἰμι , ἀλλ ' ἐδεξάμην τὸ μάντευμα , |
| αὐτῇ πρότερον , ἡνίκα τὸν ἐπὶ Ῥώμης πλοῦν ἐστέλλετο πρὸς Τιβέριον , ἀλλ ' ὁδῷ χρησόμενος ἐπιτόμῳ τῆς οἴκαδε ἀφίξεως | ||
| Ῥωμαῖοι δ ' ἀντὶ τῶν ὑπάτων τέτταρας χιλιάρχους κατέστησαν , Τιβέριον Ποστούμιον καὶ Γάιον Κορνήλιον , πρὸς δὲ τούτοις Γάιον |
| ἐνέβησαν αὐτοὶ εἰς τὰς ναῦς , καὶ ναυμαχήσαντες πρὸς τὸν Πόλλιν Χαβρίου ἡγουμένου νικῶσι τῇ ναυμαχίᾳ . καὶ ὁ μὲν | ||
| πολέμῳ . . ἐν Νάξῳ ] στρατηγοῦντος Χαβρίου . . Πόλλιν ] στρατηγὸν Λακεδαιμονίων , περὶ οὗ καὶ ὁ Ἀριστείδης |
| δὲ ὀκτωκαίδεκα . Συνεπῆλθον δὲ καὶ Βολοῦσκοι . Τότε τοίνυν Μάμερκος Αἰμίλιος , δικτάτωρ χειροτονηθεὶς καὶ λαβὼν ἄρχοντα τῶν ἱππέων | ||
| Θεαγενείδης , ἐν Ῥώμῃ δ ' ὕπατοι καθειστήκεσαν Λεύκιος Αἰμίλιος Μάμερκος καὶ Λεύκιος Ἰούλιος Ἴουλος , ὀλυμπιὰς δ ' ἤχθη |
| ὑπολιπών , ἵνα αὐτὸν ὁ Ἀγρίππας ἔτι παρεῖναι νομίζοι . Ἀγρίππας μὲν δὴ διαναπαύσας τὸν στρατόν , ἐς ὅσον ἤπειγεν | ||
| , τοῖς περὶ Ἰδομενέα καὶ Λεοντέα . ἐντεῦθεν δὲ μετήνεγκεν Ἀγρίππας τὸν πεπτωκότα λέοντα , Λυσίππου ἔργον : ἀνέθηκε δὲ |
| . οἱ δὲ ἑτοίμως ἐσέφερον ἐκλυόμενοι τὴν διαβολήν , μέχρι Πούπλιος Οὐεντίδιος , ἐστρατευμένος τε Γαΐῳ Καίσαρι καὶ Ἀντωνίῳ φίλος | ||
| ποιῶν ὁ βασιλεὺς Ἀντίοχος ἔσται Ῥωμαίοις φίλος : ὁ δὲ Πούπλιος αὐτοῖς ὧδε ἀπεκρίνατο : “ αἴτιος μὲν αὑτῷ διὰ |
| φθείρειν . Λοκρήτιος μὲν οὖν εἰς τὴν Αἰκανῶν ἐνέβαλεν , Οὐετούριος δ ' εἰς τὴν Οὐολούσκων . Αἰκανοὶ μὲν οὖν | ||
| Λεύκιος Ἀτίλιος , Μάρκος Πομπώνιος , Γάιος Δυίλιος , Μάρκος Οὐετούριος , Οὐαλέριος Ποπλίλιος , ὀλυμπιὰς δ ' ἤχθη ἐνενηκοστὴ |
| ἐμβάδας καὶ τρίβωνα φορεῖ , ὥσπερ ἀδικούμενός τι εἰ ἐμβάδας Κηφισόδοτος φορεῖ , ἀλλ ' οὐκ ἀδικῶν ὅτι ἀφελόμενος αὐτὸν | ||
| δεινοὶ λέγειν ἄνδρες , Λεωδάμας Ἀχαρνεὺς καὶ Ἀριστοφῶν Ἁζηνιεὺς καὶ Κηφισόδοτος ἐκ Κεραμέων καὶ Δεινίας Ἑρχιεύς . ἃ δὴ πρὸς |
| ἀκούοντας διαπορεῖν ὡς εἰκὸς πρὸς τὰ ἐξ αὐτῶν δηλούμενα . Στρατηγὸς τοίνυν προσαγορεύεται ὁ τοῦ παντὸς στρατοῦ κορυφαῖός τε καὶ | ||
| , ἀντὶ τοῦ κληρωθεὶς ταύτην τὴν ἀρχήν . Φαρνάκῃ : Στρατηγὸς Περσῶν ὁ Φαρναβάζου . ἀλαζονικῶς οὖν σκήπτεται κοινωνίαν ἔχειν |
| Κατὰ τοῦτον τὸν χρόνον Μάρκος Τούλλιος Κικέρων ὁ ῥήτωρ καὶ Γάϊος Ἀντώνιος , ὕπατοι χειροτονηθέντες , ἑξακοσιοστῷ καὶ ὀγδοηκοστῷ καὶ | ||
| Βροῦτος , φίλος ἐς τὰ μάλιστα ὢν Καίσαρι , καὶ Γάϊος Κάσσιός καὶ Μάρκος Βροῦτος , οὐδενὸς ἧττον παρὰ Ῥωμαίοις |
| οἱ Ἀθηναῖοι προσέμενον προσπολεμοῦντες , * * καὶ Παυσανίας ὁ Κλεομβρότου , ὁ τῶν Λακεδαιμονίων στρατηγός , οὐ κατὰ φιλοτιμίαν | ||
| , ἐς γῆν τὴν Πλαταιέων στρατεύοντες . Παυσανίας γὰρ ὁ Κλεομβρότου Λακεδαιμόνιος ἐλευθερώσας τὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τῶν Μήδων μετὰ Ἑλλήνων |
| φιλελευθέρῳ τῆς γνώμης ἐκάθισε . μετὰ δὲ τοῦτον ἀναστὰς Λεύκιος Κοίντιος ὁ καλούμενος Κικιννᾶ - τος καὶ Τίτος Κοίντιος Καπετωλῖνος | ||
| ἐπειδὴ τὸν ἄνδρα τόνδε ὀνομασθέντα ἤκουσαν παραλαμβάνουσι τὴν ὑπατείαν Τῖτος Κοίντιος Καπιτωλῖνος καὶ Ἄππιος Κλαύδιος Σαβῖνος , οὔτε τὰς φύσεις |
| : Κασσιώτιδος δὲ πόλεις αἵδε : Ἀντιόχεια ἡ ἐπὶ τοῦ Ὀρόντου ποταμοῦ . . . . . . . . | ||
| ἑξῆς παραλίαν , ἀπογνόντας τῆς ζητήσεως ἐν τῇ ποταμίᾳ τοῦ Ὀρόντου καταμεῖναι σὺν αὐτῷ : τὸν μὲν οὖν υἱὸν τοῦ |
| αὐτοὶ γενέσθαι τοῖς ἀνδράσιν ἔπρασσον κάθοδον . ἅτε δὲ τοῦ Ἀππίου Λακεδαιμονίοις συμπροθυμουμένου μεγάλως , Ἀχαιοῖς δὲ ἐπὶ παντὶ ἀντιβαίνοντος | ||
| , οὔτε τὰς φύσεις οὔτε τὰς προαιρέσεις ἔχοντες ὁμοίας . Ἀππίου μὲν γὰρ ἦν γνώμη περισπᾶν περὶ τὰς ἔξω στρατείας |
| μὲν οὖν τριήρων δέκα μόνον διεξέπεσον , ὧν μίαν ἔχων Κόνων ὁ στρατηγὸς τὴν μὲν εἰς Ἀθήνας ἐπάνοδον ἀπέγνω φοβηθεὶς | ||
| Κορίνθιοι . ἦν δὲ ὁ καταστήσας τοὺς ξένους ἐν Κορίνθῳ Κόνων ὁ Ἀθηναίων στρατηγὸς καθελὼν Λακεδαιμονίους , ὅπως φυλάττῃ τὴν |
| δὲ τούτου παρακαλοῦσιν αὐτὸν μόνον . ὁ δὲ γνοὺς τοῦ Ἡρακλείδου τὴν πανουργίαν ὅτι βούλοιτο αὐτὸν διαβάλλειν πρὸς τοὺς ἄλλους | ||
| , ἡ σταφυλή ὄντως ὀξύνεται . τὸ μέντοι προκείμενον τοῦ Ἡρακλείδου παρατήρημα ἰσχυρόν , καθὰ παραγγέλλεται ὀξυτονεῖν , οὐ μόνον |
| πολιορκοῦντος , σὺν τοῖς φρουροῖς ἀντεμάχοντο καὶ φόνος ἦν τοῦ Ῥωμαϊκοῦ πλήθους πλέον , τραύματα δὲ πολλὰ τῶν Ἡρακλεωτῶν ἐκ | ||
| δ ' ὑπό τε θράσους καὶ αὐθαδείας προαχθέντες τοῦ τε Ῥωμαϊκοῦ στρατεύματος ὡς οὐκ ἀξιομάχου ὄντος πρὸς τὸ ἑαυτῶν πλῆθος |
| ὑπὲρ τῶν ἐν τῷ στρατοπέδῳ , κατέστησαν αὐτοκράτορα μὲν Μάρκον Φούριον . . . . οὗτοι δὲ πάντας τοὺς ἐν | ||
| ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλιάρχους ἕξ , Μάρκον Φούριον καὶ Λεύκιον Φούριον , ἔτι δὲ Αὖλον Ποστόμιον καὶ Λεύκιον Λοκρήτιον καὶ |
| ἐκαλεῖτο Φιλανδρίδου . Λακεδαιμόνιοι δὲ ἄρα μετὰ τὴν ἐπιστρατείαν τοῦ Μήδου διετέθησαν πάντων φιλοτιμότατα Ἑλλήνων πρὸς ἵππων τροφάς . χωρὶς | ||
| τὸ πέρας ἐν εἰρήνῃ βιώσας πρός τε τοὺς ἄλλους καὶ Μήδου αὐτοὺς , τήν τε Ῥωμαίων διεδέξατο βασιλείαν Ἰουστῖνος ὁ |
| . ὁ δὲ Ἀννίβας , ὡς ᾔσθετο ληφθεὶς ἐν μέσῳ Φαβίου τε καὶ τῶν στενῶν φυλασσομένων , ἔδεισε μὲν ὡς | ||
| ἀτόπων . . . , : Ἐνταῦθα πάλιν ἀναγκάζομαι μεμνῆσθαι Φαβίου , καὶ τὸ ῥᾴθυμον αὐτοῦ περὶ τὴν ἐξέτασιν τῶν |
| λιθοτόμους ἀπέστειλαν , καί τινες ἄλλαι τῶν πόλεων παρεβοήθησαν . Τιρίβαζος δ ' ὁ τῶν κατὰ τὴν Ἀσίαν πεζῶν δυνάμεων | ||
| ἦλθον δὲ καὶ αἱ ἀπὸ Ἰωνίας , ὅσης ἐγκρατὴς ἦν Τιρίβαζος , συνεπληρώθησαν δὲ καὶ ἐκ τῆς Ἀριοβαρζάνους , καὶ |
| οὐκ ἀπήντησε ταῦτα ταύτῃ : πόθεν ; χρόνου δὲ ὀλίγου διεληλυθότος , αἱ μὲν τοῦ θεοῦ τριετηρίδες ἀφίκοντο , ὃ | ||
| ὑπὲρ τῶν μνηστήρων πολεμήσαντες ἀριστεύοντος τοῦ Τηλεμάχου . χρόνου δὲ διεληλυθότος ὁρᾶι Ὀδυσσεὺς ἐνύπνια τὴν αὐτοῦ τελευτὴν σημαίνοντα : καὶ |
| παραστησομένους . Δεύτερος οὖν ἐπ ' αὐτὸν πέμπεται Λούκιος Αἰμίλιος Παῦλος καὶ Γάϊος Ἄννιος ἑτέρῳ στρατεύματι ἐπὶ τὸν Ἰλλυριὸν Γέντιον | ||
| τεταρταίων πολυειδῆ καὶ ἄπεπτα . διασυρμὸς τῶν ἔξω φιλοσόφων . Παῦλος ὁ μακάριος ἀπόστολος τοῖς τὴν Ἑλλάδα τὴν Λακωνικὴν παροικοῦσι |
| καὶ Εὔδοξός τε ὁ πολύς , Δημόκριτος πρῶτος αὐτῶν , Βάρρων τε ὁ Ῥωμαῖος κτλ . . . . . | ||
| ἄνδρες ἄριστοι , Λούκιος Ἀφράνιος καὶ Μάρκος Πετρήιος καὶ Μάρκος Βάρρων . Εἶτ ' ἐκεῖθεν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα διαβὰς συνέμιξε |
| καὶ τοὺς ἀπὸ τοῦ Περιπάτου καὶ αὐτοῦ Ἐπικούρου προσέταξεν ὁ Μάρκος τῷ Ἡρώδῃ κρῖναι , τὸν δὲ ἄνδρα τοῦτον ἀπὸ | ||
| ὁ ἐπικαλούμενος Κατιλίνας κατάχρεως γεγονὼς ἀπόστασιν ἐμελέτησεν , ὁ δὲ Μάρκος Κικέρων ὁ ὕπατος λόγον διετίθετο περὶ τῆς προσδοκωμένης ταραχῆς |
| γῆν τὴν Πλαταιῶν στρατεύοντες . Παυσανίας γὰρ ὁ Κλεομβρότου Λακεδαιμόνιος ἐλευθερώσας τὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τῶν μήδων μετὰ Ἑλλήνων τῶν ἐθελησάντων | ||
| μὲν τὸν τύραννον μέλλοντα ἀνηκέστους συμφορὰς ἐπάγειν τοῖς ἀνθρώποις , ἐλευθερώσας δὲ τῆς ὠμοτάτης τυραννίδος Σικελίαν . ὅτι δὲ αὐτὸς |
| ἰσχυρῶν κατειλημμένων , ὥστε τοὺς πολεμίους μὴ δύνασθαι παριέναι , Ἀγησιλάου δ ' εἰς τὴν Βοιωτίαν ἐμβαλόντος ψηφισαμένων τῶν ἀρχόντων | ||
| ἐπὶ Μεσσαπίους καὶ Λευκανούς , καὶ ἔτι πρότερον Ἀρχίδαμον τὸν Ἀγησιλάου καὶ ὕστερον Κλεώνυμον καὶ Ἀγαθοκλέα , εἶτα Πύρρον , |
| ὅτε προὐκαλεῖτο Φορμίων Ἀπολλόδωρον ἀνοίγειν τὸ γραμματεῖον , ὃ παρεῖχεν Ἀμφίας ὁ Κηφισοφῶντος κηδεστής , Ἀπολλόδωρον δ ' οὐκ ἐθέλειν | ||
| Σικυωνίων δὲ Δημότιμος Ναυκράτους , Μενεκράτης Ἀμφιδώρου , Ἐπιδαυρίων δὲ Ἀμφίας , Ἀθηναίων δὲ οἱ στρατηγοὶ Νικίας ὁ Νικηράτου , |
| πρὶν ἄν τοι Σαρδὼ νῆσον τὴν μεγίστην δασμοφόρον ποιήσω . Ἱστιαῖος μὲν δὴ λέγων ταῦτα διέβαλλε , Δαρεῖος δὲ ἐπείθετο | ||
| ἵνα τοι αὐτὰ ὑπερθέωμαι . Τούτοισι τοῖσι ἔπεσι πιστεύσας ὁ Ἱστιαῖος καὶ ἅμα μέγα ποιεύμενος βασιλέος σύμβουλος γενέσθαι ἀπίκετο ἐς |
| παράδεισον ἐπιδεικνύναι αὐτὸν ἔφη . ἐπεὶ δὲ ἐθαύμαζεν αὐτὸν ὁ Λύσανδρος ὡς καλὰ μὲν τὰ δένδρα εἴη , δι ' | ||
| ἔχοι , ὅμως δ ' ἔδωκε . λαβὼν δὲ ὁ Λύσανδρος τἀργύριον , ἐπὶ τὰς τριήρεις τριηράρχους ἐπέστησε καὶ τοῖς |
| τε ὁ τὴν ἐν Ἐφέσῳ διέπων φρουρὰν υἱὸς ὢν τοῦ Φιλαδέλφου βασιλέως Εἰρήνην εἶχε τὴν ἑταίραν , ἥτις ὑπὸ Θρᾳκῶν | ||
| καὶ Ὀρφεὺς Κροτωνιάτης : Ζηνοδότου δὲ χρόνοις ὑστέροις ἐπὶ τοῦ Φιλαδέλφου αὐτὸν ἀνορθώσαντος , ἔπειτα δὲ πάλιν τοῦ Ἀριστάρχου . |
| μαλακίαν καὶ τὸ κόπτεσθαι κακεμφάτως . Σεβῖνον , ὅστις ἐστὶν Ἀναφλύστιος : Ὀνοματοποιεῖ τοῦτο , ὡς πρὸς τὴν μαλακίαν Κλεισθένους | ||
| βουλῆς Νέαρχος Σωσινόμου , Πολυκράτης Ἐπίφρονος , καὶ κῆρυξ Εὔνομος Ἀναφλύστιος ἐκ τοῦ δήμου . ] Λέγε δὴ καὶ τὰς |
| Σκιπίων μὲν καὶ ὁ Πετρήιος καὶ Ἰόβας ἑαυτοὺς ἀνεῖλον , Φαῦστος δὲ , κηδεστὴς ὢν ἐπὶ θυγατρὶ τοῦ Πομπηίου , | ||
| καὶ οὐκ ἀπεικὸς ἐφαίνετό μοι καὶ τόδε , ἐπεὶ καὶ Φαῦστος ἐπωνομάζετο : δύναται δὲ τοῦ αἰσίου καὶ ἐπαφροδίτου ἀγχοτάτω |
| τιμᾶται φυγῆς , ὁ δὲ ἀποθνήσκειν αἱρεῖται . πάλιν ὁ Μιλτιάδης ἐπὶ τοῖς περὶ Πάρον ἑάλωκε , καὶ ὁ μὲν | ||
| , ἀφελόμενος Λακεδαιμονίους ἐξ ἀρχῆς ἔχοντας τὴν τιμὴν ταύτην . Μιλτιάδης δὲ ὁ πρῶτος νικήσας τοὺς βαρβάρους μετὰ μόνων τῶν |
| . . : Ἄκη , πόλις Φοινίκης . . . Κλαύδιος δὲ Ἴουλος ἐν πρώτῃ Φοινικικῶν φησὶν ὅτι ἐκλήθη ἀπὸ | ||
| μὲν ἦρχεν Ἀναξικράτης , ἐν Ῥώμῃ δὲ ὕπατοι κατέστησαν Ἄππιος Κλαύδιος καὶ Λεύκιος Οὐολόμνιος . ἐπὶ δὲ τούτων Δημήτριος μὲν |
| δὲ ἄλλοι τε καὶ Αὐτόλυκος ὁ παγκρατιαστής : τὰς γὰρ Μιλτιάδου καὶ Θεμιστοκλέους εἰκόνας ἐς Ῥωμαῖόν τε ἄνδρα καὶ Θρᾷκα | ||
| ὀλίγου τινὸς ἀξίους τῆς πατρῴας ἀρετῆς , ὅστις υἱὸς ὢν Μιλτιάδου καὶ κληρονομῶν τοσούτου κινδύνου τῆς ἐκείνου δόξης οὐ κατῄσχυνεν |