| ἀσωμάτους πρὸ παντὸς ἡγοῦ θεοὺς ὑπάρχειν : τὸ γὰρ κυριώτατον ῥίζωμα τῶν Πυθαγορικῶν δογμάτων τοῦτ ' ἐστίν , ἐξ οὗ | ||
| Οὐράνιος βάσις , κόσμου μεσότης , ἀπύθμευτον θεώρημα , ἀεροφυὲς ῥίζωμα , [ ἀκατάληπτος περιοχή ] , γυμνάσιον ζωῆς , |
| ἑξῆς ἀριθμούντων ἡμῶν , καὶ διὰ τοῦτο τὸν ἀριθμὸν πάντα τετρακτὺν ἔλεγον . ἔλεγον δὲ τὸν ἄνθρωπον αὐτὸν ἑαυτοῦ βελτίω | ||
| μονάδα ἕν . . . εἰσὶ δὲ οἳ καὶ τὴν τετρακτὺν τὸν μέγιστον ὅρκον αὐτῶν , ἣν τὸν ἐντελῆ αὐτοῖς |
| μὰ τὸν ἁμετέρας σοφίας εὑρόντα τετρακτύν , παγὰν ἀενάου φύσεως ῥιζώματ ' ἔχουσαν . ὅλως δέ φασι Πυθαγόραν ζηλωτὴν γενέσθαι | ||
| τέλειον ἁρμονίαν πάντα διοικεῖται , τοῦδε χάριν πηγὴν ἀενάου φύσεως ῥιζώματ ' ἔχουσαν εἰρήκασιν αὐτήν . καὶ ἄλλως , ἐπεὶ |
| ἔλεγε μεγάλῃ τῇ φωνῇ , ” Ἰὴ Γλύκων : “ ἐπεφθέγγοντο δὲ αὐτῷ ἐπακολουθοῦντες Εὐμολπίδαι δῆθεν καὶ Κήρυκές τινες Παφλαγόνες | ||
| : Μὴ ἀναδίδευ μηδενί . . . . διὸ καὶ ἐπεφθέγγοντο οἱ Πυθαγόρειοι ὡς μεγίστου ὅρκου ὄντος τῆς τετράδος : |
| εἰς τὸν Πυθαγόραν δηλοῦσι λέγοντες ναὶ μὰ τὸν ἁμετέραις ψυχαῖς παραδόντα τετρακτὺν παγὰν ἀεννάου φύσεως , τοῦτ ' ἔστι ναὶ | ||
| , παγὰν ἀενάου φύσεως ῥιζώματ ' ἔχουσαν , τὸν μὲν παραδόντα λέγοντες Πυθαγόραν , τετρακτὺν δὲ ἀριθμόν τινα , ὃς |
| πυκταλίζω . πρὸ δὲ τούτων Ἡσίοδος : κρήνης τ ' ἀενάου καὶ ἀπορρύτου , ἥτ ' ἀθόλωτος , τρὶς ὕδατος | ||
| : οὐ μὰ τὸν ἁμετέρᾳ κεφαλᾷ παραδόντα τετρακτύν , παγὰν ἀενάου φύσεως ῥιζώματ ' ἔχουσαν . Φιλόλαος ὁ Πυθαγόρειος τὸ |
| λήξουσιν ἀντὶ τοῦ παύσονται καὶ ἀφανισθήσονται : οὐ γὰρ ἐν ἁμετέρᾳ γνώμα : οὐ καθ ' ἡμετέραν , φησὶ , | ||
| ὡς μεγίστου ὅρκου ὄντος τῆς τετράδος : οὐ μὰ τὸν ἁμετέρᾳ κεφαλᾷ παραδόντα τετρακτύν , παγὰν ἀενάου φύσεως ῥιζώματ ' |
| , Ἀρχεστράτου παῖ , τεᾶς , Ἁγησίδαμε , πυγˈμαχίας ἕνεκεν κόσμον ἐπὶ στεφάνῳ χρυσέας ἐλαίας ἁδυμελῆ κελαδήσω , Ζεφυρίων Λοκρῶν | ||
| ἕκαστον τῶν ὄντων ; Ἔμοιγε δοκεῖ . Καὶ ψυχὴ ἄρα κόσμον ἔχουσα τὸν ἑαυτῆς ἀμείνων τῆς ἀκοσμήτου ; Ἀνάγκη . |
| περὶ τὸν Ἑρμῆν ἐμέ τε λυπεῖς καὶ πρὸ ἐμοῦ τὸν θεόν . οὔκουν ἐκβαλοῦμεν ἅττα ἔχει μαθὼν παρ ' ἐκείνου | ||
| πῶς τὶς αὐτὴν διηγήσεται ; Καλὸν μὲν γὰρ εἶναι τὸν θεόν , καὶ τῶν καλῶν τὸ φανότατον : ἀλλ ' |
| τὸν αὐτὸν λόγον μάλιστά ἐστιν ὁ πρῶτος θεὸς πρὸς τὸν δημιουργόν . Ὁ μέν γε ὢν σπέρμα πάσης ψυχῆς σπείρει | ||
| καὶ λαβόντες ἀθάνατον ἀρχὴν θνητοῦ ζῴου , μιμούμενοι τὸν σφέτερον δημιουργόν , πυρὸς καὶ γῆς ὕδατός τε καὶ ἀέρος ἀπὸ |
| ταῖς στήλαις ἐγχαράσσων , ὡς καὶ ὑπὸ τῶν Αἰγυπτίων μετὰ Ὄσιριν νομισθῆναι . Μεθ ' ὃν Λάμαρις ἔτη ηʹ , | ||
| ἄγειν τῇ Ἴσιδι Αἰγυπτίους τὴν ἑορτήν , ὅτε αὐτὴν τὸν Ὄσιριν πενθεῖν λέγουσι : τηνικαῦτα δὲ καὶ ὁ Νεῖλος ἀναβαίνειν |
| βάλῃ γλαυκόχˈροα κόσμον ἐλαίας , τάν ποτε Ἴστρου ἀπὸ σκιαρᾶν παγᾶν ἔνεικεν Ἀμφιτρυωνιάδας , μνᾶμα τῶν Οὐλυμπίᾳ κάλλιστον ἀέθλων , | ||
| . . . . . Τάν ποτε Ἴστρου ἀπὸ σκιαρᾶν παγᾶν ἔνεικεν Ἀμφιτρυωνιάδας , Μνᾶμα τῶν Οὐλυμπίᾳ κάλλιστον ἄθλων , |
| εἰς τὸν ὅλον κόσμον : οἷον εἰ τὸ μὲν εἴη νοερόν , τὸ δ ' ὅλον ἄψυχον ἢ φυσικόν , | ||
| Ὁ μὲν οὖν παντεπόπτης Ἥλιος , πυρώδης ὑπάρχων καὶ φῶς νοερόν , ψυχικῆς αἰσθήσεως ὄργανον , σημαίνει μὲν ἐπὶ γενέσεως |
| συμπεσοῦσαν στῆναι καὶ μήποτε αὖθις ἔχειν ὅθεν κινηθέντα γενήσεται . ἀθανάτου δὲ πεφασμένου τοῦ ὑφ ' ἑαυτοῦ κινουμένου , ψυχῆς | ||
| δὲ ῥίψασαν ἑαυτὴν εἰς τὴν θάλατταν Λευκοθέαν ὀνομασθῆναι καὶ τιμῆς ἀθανάτου τυχεῖν παρὰ τοῖς ἐγχωρίοις . χρόνῳ δ ' ὕστερον |
| μέν τινα παρ ' αὐτοῖς εἶναι τὸν παθητικὸν νοῦν καὶ φθαρτόν , ὃν καὶ κοινὸν ὀνομάζουσι καὶ ἀχώριστον τοῦ σώματος | ||
| . Ἀριστοτέλης δὲ τὸ ὑπὸ τὴν σελήνην μέρος παθητὸν καὶ φθαρτόν , ἐν ᾧ καὶ περίγεια . Ἀριστοτέλης : εἰ |
| μάζας ποιήσαντες ξηράς , ἐντιθέασιν εἰς τὰ ἄλευρα . Τὸν ἄφθαρτον σῖτον ἐπιμελῶς καθαρίσας καὶ σήσας στάθμισον , καὶ εἰ | ||
| τὸ ἀθάνατον ἀληθὲς λέγειν , εἴπερ δεῖ τὸ ἀθάνατον καὶ ἄφθαρτον ἀπαθὲς εἶναι , ἄλλῳ ἑαυτοῦ πως διδόν , αὐτὸ |
| προσίασιν ἐγγυτέρω , στεφάνου τε ἁπτόμενοι καὶ χλαμύδος καὶ ζώνης ἀκηράτου καὶ χιτῶνος μαρμαρυγῶν . οἱ δὲ ἔτι καὶ μᾶλλον | ||
| πρόεισι ” γὰρ ὁ θεῖος ἀριθμὸς “ μουνάδος ἐκ κευθμῶνος ἀκηράτου , ἔστ ' ἂν ἵκηται τετράδ ' ἐπὶ ζαθέην |
| διάδοχον τῆς βασιλείας ἀγαθῶν αἱρέτην καὶ δόξης τε καὶ ζωῆς δοτῆρα , τὸν δὲ Κρόνον ὑπουργὸν κακίας καὶ ἐναντιωμάτων καὶ | ||
| ἐν ἀλύπῳ σχήματι , τὸν βίου καὶ ζωῆς καὶ ξυμπάντων δοτῆρα τῶν ἀγαθῶν , κοινὸν ἀνθρώπων καὶ πατέρα καὶ σωτῆρα |
| σύμπαντας καθορῶντας , ἅτε νεφῶν καὶ ὑδάτων ἀπόπροσθεν ἀεὶ τοῦ κόσμου κεκτημένους , ὅθεν καὶ πανταχόσε καὶ δεῦρ ' ἐξήκει | ||
| Καρκίνον ἀκολούθως δεδήλωται , ἐπεὶ ἡ μὲν Σελήνη τύχη τοῦ κόσμου ἐστίν , ὁ δὲ Ἥλιος νοῦς καὶ δαίμων . |
| . τοῦτο τὸ εἶδός ἐστι πλάσμα γῆς , ἐκεῖνο δὲ θείας εἰκόνος ἐμφερὲς ἐκμαγεῖον . χρεῖος δ ' ἐστὶν οὐ | ||
| χρῆν . ἀντὶ τοῦ ἔδει , χωρὶς τοῦ ε . θείας . δῆλον ὅτι πολιτείας . παρὰ θεῶν γάρ φατε |
| , ὥσπερ πεποίηκεν Αἰσχύλος ἐν τοῖσδε : τοῦτον δ ' ἐπόπτην ἔποπα τῶν αὑτοῦ κακῶν πεποικίλωκε , κἀποδηλώσας ἔχει θρασὺν | ||
| οὔτε πείθεσθαι ῥᾳδίως περὶ αὐτῆς , τηνικαῦτα ἤδη θεὸν πάντων ἐπόπτην καὶ κόσμου κατασκευὴν ἐμάνθανον καὶ φύσεως ἀρχὰς ἑώρων καὶ |
| καὶ αἰρόμενον εἰς ὕψος διὰ τὴν συνεχῆ καὶ ἐπάλληλον τῆς ἀεννάου πηγῆς ἐκείνης φοράν . ἔστι δὲ καὶ ἕτερον ᾆσμα | ||
| δὲ ἐν Ἡρακλέους οἱ τῶνδε γαμέται . Ὀχετὸς δὲ ἄρα ἀεννάου τε καὶ καθαροῦ ὕδατος διαρρεῖ μέσος . Θῆλυς μὲν |
| ὅτι μὲν οὖν , εἰ ταῦτα περὶ τῆς μακαρίας καὶ ἀφθάρτου φύσεως , καθ ' ἣν μάλιστα νοεῖται τὸ θεῖον | ||
| διάθεσιν ἡμῶν ἰσόθεον ποιεῖ καὶ οὐδὲ διὰ τὴν θνητότητα τῆς ἀφθάρτου καὶ μακαρίας φύσεως λειπομένους ἡμᾶς δείκνυσιν . ὅτε μὲν |
| ἡ μεῖξιϲ ἅμα ἵκηται δυοῖν μεγάλοιν , μέζον κακὸν τὸ ἔκγονον . ϲημεῖα δὲ μέγιϲτα καὶ ῥήϊϲτα ἰδεῖν καὶ θιγέειν | ||
| δὲ μὴ κτανεῖν . θείων δ ' ἀπ ' ἀμφοῖν ἔκγονον ῥιζωμάτων τίς ἂν προσειπεῖν ἀξιώσειεν λάτριν ; εἰσὶ κασίγνηται |
| τιμῶν καὶ μνήμης ἀενάου . τὸν μὲν οὖν Κρόνον ὄντα πρεσβύτατον βασιλέα γενέσθαι , καὶ τοὺς καθ ' ἑαυτὸν ἀνθρώπους | ||
| γλώσσας ἀπεραντολόγους . φέρεται δὲ καὶ ἀποφθέγματα αὐτοῦ τάδε : πρεσβύτατον τῶν ὄντων θεός : ἀγένητον γάρ . κάλλιστον κόσμος |
| Φυσικῶς δὲ τοὺς μύθους ἔστι θεωρεῖν ὅταν τὰς περὶ τὸν Κόσμον ἐνεργείας λέγῃ τις τῶν Θεῶν : ὥσπερ ἤδη τινὲς | ||
| γινομένῳ , ἀσωμάτων δὲ τῶν Θεῶν ὄντων ἐχρῆν καὶ τὸν Κόσμον ἀσώματον εἶναι . Εἰ δὲ τοὺς Θεοὺς σώματα λέγοι |
| τὸ ἀγένητον , εἰς τί φθαρήσεται ; ἢ γὰρ εἰς ἀγένητον ἢ εἰς γενητόν . εἰ μὲν γὰρ εἰς ἀγένητον | ||
| τοιαῦτα , μὴ πρὸς ἀρχέτυπον τὸ πρὸς ἀλήθειαν καλὸν τὸ ἀγένητον καὶ μακάριον καὶ ἄφθαρτον ἀπεικονισθέντα . καὶ διὰ τοῦτο |
| ἀνύτειν ] ἐπείγεσθαι εἰς ὄλεθρον . σπεύδειν ἦ μὴν ] ὄντως μεταπέμψεσθον ] μετακαλέσεσθε . μετακαλέσασθε ἀνακλάειν ] συντρίβειν μακρὰ | ||
| ἄρα ἡμῖν πῃ παρεικάθῃ τὸ μὴ ὂν λέγουσιν ὡς ἔστιν ὄντως μὴ ὂν ἀθῴοις ἀπαλλάττειν . Οὐκοῦν χρή . Μέγιστα |
| δὲ τοῖος . ιεʹ Πῇ δὴ οὖν θνητόν τε καὶ ἀθάνατον Εἰπὼν περὶ τῆς οὐσίας τῆς ψυχῆς ἐν τῷ περὶ | ||
| ἐπ ' αὐτοῦ τὸ ὅτι ἐστίν , ἤγουν ἐὰν τὸ ἀθάνατον ὑπάρχῃ τῇ ψυχῇ . γινώσκομεν δὲ τὸ τί ἐστιν |
| φασιν εἶναι Δήμητρα διὰ τὸ ἔχειν στάχυν , οἱ δὲ Ἴσιν , οἱ δὲ Ἀταργάτιν , οἱ δὲ Τύχην , | ||
| καὶ Διόνυσον ἐκάλεσαν , ὡς εὑρετὴν φυτουργίας : τὴν δὲ Ἴσιν Δήμητραν , ὡς τὰ τῆς γῆς δωρουμένην , καὶ |
| οὐδὲν σημαίνειν ἐστίν , εἴ γε οὐκ ἔστι τῆς ἡμετέρας φύσεως τὰ ἄπειρα νοεῖν , καὶ ταῦτα ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ | ||
| σώματα καὶ ὀκνοῦσι καὶ ἀποροῦσι καὶ ὀλιγοψυχοῦσιν ὥσπερ ἀπαγορευούσης τῆς φύσεως , καὶ ἐκκόπτονται τὰς ἐλπίδας καὶ ἐπιθυμιῶν ἐστέρηνται καὶ |
| θάτερον σκέλος τῶν ἀντιδιῃρημένων καὶ ποιοῦσα τὸν ἄνθρωπον ζῷον λογικὸν θνητὸν νοῦ καὶ ἐπιστήμης δεκτικόν . καὶ λέγομεν ὅτι διὰ | ||
| υἱός , τὸν δὲ Κάστορα μετὰ ταῦτα ὁ Τυνδάρεως σπέρμα θνητὸν ὄντα τῇ σῇ μητρὶ συνελθὼν ἔσπειρεν . ἀλλ ' |
| δ ' οἳ παρ ' ἑκατέρων ἐκλαβόντες , τὸ μὲν γενητὸν παρὰ τῶν ὑστέρων παρὰ δὲ τῶν προτέρων τὸ ἄφθαρτον | ||
| ἡμᾶς ἀναδιδάξῃ , ὅτι οὐ κατὰ τὸ παντελὲς ἐστέρηται τὸ γενητὸν χαρᾶς , ἀλλ ' ἔστιν ἡ μὲν ἀμιγὴς καὶ |
| γε : σφενδόνην λέγει τὴν δέσιν , τὸν δεσμόν . τύπον δὲ τὴν ἐπικειμένην σφραγῖδα τῷ δεσμῷ : σφενδόνης : | ||
| σκληρύνεσθαι ὡς λίθον „ . οἱ κατοικοῦντες Ἠλεκτρῖται πρὸς τὸν τύπον [ τῶν εἰς ις ] , Ἠλεκτρῖνοι διὰ τὸ |
| μέσον τῶν ποδῶν χώραν ἐκάλυπτον , ἀκριβῆ τὴν εὐγραμμίαν τῶν ἐνυφασμένων ἔχουσαι ζῳδίων . παρετέθησαν δὲ καὶ τρίποδες τοῖς κατακειμένοις | ||
| μέσον τῶν ποδῶν χώραν ἐκάλυπτον , ἀκριβῆ τὴν εὐγραμμίαν τῶν ἐνυφασμένων ἔχουσαι ζῳδίων . Παρετέθησαν δὲ καὶ τρίποδες τοῖς κατακειμένοις |
| . ὅθεν Εὐριπίδης εἶπεν : ἀστέρες δ ' ἐν οὐρανῷ ποίκιλμα τέκτονος σοφοῦ . ἐλάβομεν δὲ ἔννοιαν ἐκ τοῦ τὸν | ||
| ἐν τοῖς ἱεροφαντηθεῖσι χρησμοῖς ἀνείρηται καὶ τὸ τοῦ θεοῦ καλὸν ποίκιλμα , ὅδε ὁ κόσμος , ἐπιστήμῃ πανσόφῳ τετελεσιούργηται , |
| ἀρχαί , τὸ δὲ ὅλον σύστημα τῶν εἰς χρείαν τοῦ θνητοῦ βίου συντελουσῶν ἐκ τοῦ γονίμου τῆς ψυχῆς λόγου προελήλυθεν | ||
| τὸ λογικὸν οὐ τοῦ λογικοῦ καὶ τὸ θνητὸν οὐ τοῦ θνητοῦ , ἀλλ ' ἕκαστον ἄλλο , οὐδὲ ὁ ἐκ |
| βούλεται χρῆσθαι ὡς θεοῖς ἀναγκαῖον , ἵνα τῷ πρὸς τὸ θεῖον δέει ἀπέχωνται τοῦ ἀδικεῖν . [ ἡμῖν δέ , | ||
| προϊὼν κατέκαυσεν , ἵνα μὴ Κῦρος διαβῇ . ἐδόκει δὴ θεῖον εἶναι καὶ σαφῶς ὑποχωρῆσαι τὸν ποταμὸν Κύρῳ ὡς βασιλεύσοντι |
| ἐπόγδοον λόγον , ὡς εἶναι πλήρωμα τῶν κατὰ μουσικὴν θεωρημάτων τελειότατον , ἀφ ' οὗ καὶ ὠνόμασται παντέλεια . . | ||
| τὸ πλῆθος εἰς δώδεκα φυλὰς διὰ τὸ τὸν ἀριθμὸν τοῦτον τελειότατον νομίζεσθαι καὶ σύμφωνον εἶναι τῷ πλήθει τῶν μηνῶν τῶν |
| : δεῖ οὖν πρῶτον ψυχῆς φύσεως πέρι θείας τε καὶ ἀνθρωπίνης ἰδόντα πάθη τε καὶ ἔργα τἀληθὲς νοῆσαι . Ἐπειδὴ | ||
| οὗ τὴν ὑπόθεσιν εἴληφεν Ἑρμογένης . Ἡ φιλοσοφία ἐστὶ ζωῆς ἀνθρωπίνης κάθαρσις καὶ τελειότης , κάθαρσις μὲν ἀπὸ τῆς ὑλικῆς |
| τῶν οἰκητόρων ἔναγχος αἱρεθεὶς ἀστυνόμος λυσιτελὲς ὁμοῦ καὶ τερπνὸν ἐξεῦρε δημιούργημα καὶ δέδωκε τοῖς ἐνοικοῦσιν ἐρίζειν πρὸς τὰς ἀγαλλομένας ὕδασι | ||
| ἁπάντων , ἵνα τῷ ὄντι λογικῆς φύσεως ἐπάξιον τελεσθῇ τὸ δημιούργημα , ἐπειδὴ κακῶν δημιουργῶν ὑπαίτια ἐξ ἀνάγκης τὰ ἔργα |
| , : Μυρωνιανὸς δ ' ἐν Ὁμοίοις φησὶν , ὅτι Κούρητα αὐτὸν ἐκάλουν Κρῆτες . , , : Μυρωνιανὸς δ | ||
| . Μυρωνιανὸς δὲ ἐν Ὁμοίοις [ . ] φησὶν ὅτι Κούρητα αὐτὸν ἐκάλουν Κρῆτες : καὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ φυλάττουσι |
| καὶ αὐτὴ παρέσομαι καὶ συμπράξω τὰ πάντα . Καὶ τὸν Ἔρωτα καὶ τὸν Ἵμερον καὶ τὰς Χάριτας ἄξεις ; Θάρρει | ||
| δὲ οὐδενός . διὸ καὶ ἐν τῇ Πολιτείᾳ ἔφη τὸν Ἔρωτα θεὸν εἶναι συνεργὸν ὑπάρχοντα πρὸς τὴν τῆς πόλεως σωτηρίαν |
| ἀναγκαῖον καὶ τὸ κάλλιστον κατασκεύασμα τὸν κόσμον ὑπὸ τοῦ θεοῦ δεδημιουργῆσθαι πρός τινα ἰδέαν κόσμου ἀποβλέποντος παράδειγμα ὑπάρχουσαν τοῦδε τοῦ | ||
| ἀποδέχῃ οὐ διὰ τὸ τὰ ὑπ ' αὐτῶν κατεσκευασμένα περισσῶς δεδημιουργῆσθαι ; ἔγωγε , ἔφη . εἰ οὖν ὁ Πολυκλείτου |
| τὸ θῇον ἄνθρωπον πολυφρονέστατον ζῷον ἐς τὸν κόσμον ἐσῴκισεν , ἀντίμιμον μὲν τᾶς ἰδίας φύσιος , ὀφθαλμὸν δὲ τᾶς τῶν | ||
| κινούμενα , ᾧ μὲν βλέπειν χρὴ πρῶτ ' ἐμηχανήσατο ὀφθαλμὸν ἀντίμιμον ἡλίου τροχῷ , ἀκοῇ δὲ χοάνην ὦτα διετετρήνατο . |
| , ἀλλὰ οὗ καὶ ἡ σοφία ἐστὶν αὐτή , τοῦ δημιουργοῦ καὶ κτωμένου θεοῦ . „ τὸ δὲ χρυσίον τῆς | ||
| τὸ ἐξ ἀιδίου πρὸ χρόνου παντὸς εἰληφέναι αὐτὰ παρὰ τοῦ δημιουργοῦ τὴν ψυχήν . Ἐπεὶ δὲ ἐν τοῖς ἑξῆς τὸ |
| ' οὐρανὸν ἄστρωι . ἔνιοι δὲ τῶν ἱερέων φασὶ πρῶτον Ἥφαιστον βασιλεῦσαι πυρὸς εὑρετὴν γενόμενον . . . μετὰ δὲ | ||
| νήσων ἐστὶν ἡ Ἱέρα καλουμένη , ἐν ᾗ φασι τὸν Ἥφαιστον χαλκεύειν . πλαγκτὴν δὲ αὐτὴν εἴρηκεν ἀκολουθήσας τοῖς περὶ |
| κηραίνῃ , πολὺ πλέον ψυχὴν τὴν ἀθάνατον , ἥν φασι τυπωθῆναι κατὰ τὴν εἰκόνα τοῦ ὄντος : λόγος δ ' | ||
| τὰς ἐκ συνδυασμοῦ γενέσεις πρὸς μικτὸν ἀριθμὸν τὸν πρῶτον ἀρτιοπέριττον τυπωθῆναι , περιέξοντα καὶ τὴν τοῦ σπείροντος ἄρρενος καὶ τὴν |
| ! ! ! ] ] ρα ] καὶ [ ? ατὸς [ ! ] [ καὶ τῆι τελλεστ ? [ | ||
| ! ! ! ] ] ρα ] καὶ [ ? ατὸς [ ! ] [ καὶ τῆι τελλεστ ? [ |
| αὐτῷ ποιῆσαι τὸ ζητούμενον . ἔπειτ ' ἐπελθὸν αὐτῷ κατὰ δαίμονα διχῇ νέμει τὸν ἀμπελῶνα , θάτερα μὲν αὐτοῦ λαμβάνων | ||
| : καὶ δύο κατ ' αὐτοὺς εἶναι ἀρχάς , ἀγαθὸν δαίμονα καὶ κακὸν δαίμονα : καὶ τῷ μὲν ὄνομα εἶναι |
| τῆς προσηκούσης τοῖς προκειμένοις ἀρχῆς καὶ τάξεως ὅτι δεῖ τοὺς ποιητὴν τὸν θεὸν τοῦδε τοῦ παντὸς παραδεξαμένους τῇ τούτου σοφίᾳ | ||
| καὶ τῷ παιδὶ ἀνδρωθέντι ἐξειπεῖν τὸ πρᾶγμα . καὶ τὸν ποιητὴν οὕτω σεμνῦναι τὰ ζῷα οἷς βρέφος ὢν συνέπαιζε , |
| ζωγράφος . . . . . . μὴ τὸν πρῳράτην ἐπιστήμονα πάσῃ ναυτιλίᾳ κτησάμενος : τὸ μὲν γὰρ ἄπειρον ἐπὶ | ||
| πολλάκις ἐπεσημηνάμεθα : ὡς καὶ τὴν ἀπορίαν τῶν πρεσβυτέρων λίαν ἐπιστήμονα φαίνεσθαι καὶ τὴν ἀπάντησιν τοῦ Ἀριστοτέλους μὴ πάντῃ ψευδῆ |
| τίνα ταύτην καρτερίαν καρτερῶν ; ἀλλ ' ὀδύρωμαι ; ποίαν ἁρμονίαν ἁρμοσάμενος , ἢ τίνα τόλμαν τοσαύτην λαβών ; ὅσαι | ||
| Μεγάρας καταυλοῦσα , ἡ δὲ Σιμμίχη ἐρωτικὰ μέλη πρὸς τὴν ἁρμονίαν ᾖδεν . ἔχαιρον αἱ ἐπὶ τῆς πίδακος Νύμφαι . |
| χηρεύει κατὰ τὸ πλεῖστον , ὅθεν ἥκιστα τῶν ῥητόρων οἱ περιπαθεῖς ἐγκωμιαστικοὶ ἢ ἔμπαλιν οἱ ἐπαινετικοὶ περιπαθεῖς . εἰ δ | ||
| δὲ τὴν ὀργὴν λογοποιήσας οὐδὲ παρὰ τὴν δυστυχίαν ἐλεήσας : περιπαθεῖς ἄγαν αἱ Φοίνισσαι τῇ τραγῳδίᾳ . ἀπώλετο γὰρ ὁ |
| πρὸς ἄλληλα καὶ ὁμοιότητα ἔχειν πρὸς ἑαυτὰ , ὥστε τὸ οὐράνιον σῶμα ψυχὴν εἶναι ὠγκωμένην καὶ ζωὴν ἐπὶ πᾶν διεστῶσαν | ||
| πρὸς τὴν ὕλην , ἀναγωγός τε ἐπὶ τὸ θεῖον καὶ οὐράνιον πῦρ καὶ ἄυλον ἀλλ ' οὐχὶ κάτω βρίθουσα περὶ |
| - λαίων : ἀλλὰ τὴν ἐξέτασιν ποιούμεθα : οἷον ὅτι τέλειον τὸ πεπραγμένον ἢ οὔ : καὶ πότερον κλέπτης οὗτος | ||
| καὶ γίγνεσθαι : καὶ τὸ πλῆρες δὲ ταῖς ψυχαῖς καὶ τέλειον οὐχὶ ταὐτὸν πάσαις . Ἀλλ ' εἰ ποικίλον τὸ |
| τράπεζα εἰς τὴν ὑπὲρ τῶν θνητῶν ἀποτελεσμάτων εὐχαριστίανἄρτοι γὰρ καὶ σπονδεῖα ἐπιτίθενται αὐτῇ , οἷς ἀνάγκη χρῆσθαι τὰ τῆς τροφῆς | ||
| τὴν λυχνίαν , τὸ θυμιατήριον , τὴν τράπεζαν , τὰ σπονδεῖα , τὰς φιάλας , τὰ ἄλλα ὅσα πρὸς θυσίας |
| , ὅταν αὐτῇ δουλωθῇ , καταλείπει καὶ τὸν πατέρα τῶν ὅλων θεὸν καὶ τὴν μητέρα τῶν συμπάντων , τὴν ἀρετὴν | ||
| εὐδαιμονίαν , ὡς οὐδὲ τὴν τῆς ἰατρικῆς ἔντεχνον δι ' ὅλων ἐνέργειαν τὴν τῶν ὀργάνων χρῆσιν : πᾶσαν μὲν γὰρ |
| προοιμίου , τί τέ ἐστι προοίμιον , ὅτι ἀρχὴ τοῦ σύμπαντος λόγου , καὶ πόθεν λαμβάνεται προοίμιον , ὅτι ἢ | ||
| πανούργοις , πλειστηριάζειν τε καὶ ὑπωνεῖσθαι , ἀποστερεῖν δὲ τοῦ σύμπαντος , καταδεῖν τε ἐν ἀφύκτοις ἄρκυσι τοὺς πρατῆρας , |
| τὸν σκινδαψὸν ὄργανον λέγει μουσικὸν , τὸ δὲ βλίτυρι χορδῆς μίμημα . : Τῶν δ ' ἐλύμων αὐλῶν μνημονεύει καὶ | ||
| φύσις σοφὴν ἐς ἱστουργίαν ἐδημιούργησε . καὶ φιλοτεχνεῖ οὐ κατὰ μίμημα , οὐδὲ ἔξωθεν λαμβάνει τὸ νῆμα , ἀλλ ' |
| τὸν μὲν ἀνωτάτω θεὸν εἶδος χωριστόν , ὁμοίως Πλάτωνι , ἐπιβεβηκότα τῇ σφαίρᾳ τοῦ παντός , ἥτις ἐστὶν αἰθέριον σῶμα | ||
| παθητῷ συμπεπλεγμένον . Ἀριστοτέλης τὸν μὲν ἀνωτάτω θεὸν εἶδος χωριστὸν ἐπιβεβηκότα τῇ σφαίρᾳ τοῦ παντός , ἥτις ἐστὶν αἰθέριον σῶμα |
| κακίας ἔγγονον , κακία δ ' ἐξ οἴκου τῆς ἀθανασίας πεφυγάδευται , θεῖον δέ τι διὰ τὸ μέγεθος ὁ κόσμος | ||
| ὁ δὲ φυγὰς ἐντὸς ὅρων τῆς πόλεως , εἰς ἣν πεφυγάδευται , κατακεκλείσθω διὰ τοὺς ἐφέδρους κολαστάς , οἳ γένει |
| νοῦ καὶ ἐπιστήμης δεκτικόν τῷ μὲν ζῷον εἰπεῖν χωρίζει τῶν ἄζων , τῷ δὲ λογικόν τῶν ἀλόγων , τῷ δὲ | ||
| τῷ πέντε συνθείημεν , ἄμφω τυγχάνοντες ἄρρενες ἄτροφον γονὴν καὶ ἄζων τὴν τῶν ὀκταμήνων δηλοῦσιν . ἀλλ ' εἰ καὶ |
| ἀποτέλεσμα , ἀλλὰ παρακολούθημα . Ὅτι οἱ μὲν ἀπὸ τῆς λογικῆς ψυχῆς ἄχρι τῆς ἐμψύχου ἕξεως ἀπαθανατίζουσιν , ὡς Νουμήνιος | ||
| ἑτέρην προτέρην : τὴν ἀμείνω λέγει καὶ αὐτὴν οὖσαν τῆς λογικῆς ψυχῆς ἅμιλλαν σύντονον πρὸς τὸ ἀγαθὸν ὁρῶσαν . ταύτην |
| γὰρ ξηρᾶναι πολλάκις καὶ ἀποτρίψαι καὶ σπεῖραι , καὶ οὐδεπώποτε βλαστεῖν οὔτε ἕρπυλλον οὔτε ἑλένιον οὔτε σισύμβριον οὔτε μίνθαν : | ||
| φύσιν : εἰ δὲ τόδ ' ἐστίν , οὐ θαῦμα βλαστεῖν τὸν διφυῆ Κέκροπα . τοῦτο μὲν οὖν ἐν ἀκοῇ |
| ἀρχὴ τῶν ὄντων καὶ μέτρον καὶ ἀσύνθετον καὶ ἀγένητον καὶ ἀίδιον καὶ μόνον καὶ εἰλικρινές , ὃ χωρὶς τῶν ἄλλων | ||
| . Πλάτων λόγον ἀίδιον τὴν οὐσίαν τῆς εἱμαρμένης καὶ νόμον ἀίδιον τῆς τοῦ παντὸς φύσεως . Χρύσιππος δύναμιν πνευματικὴν τὴν |
| ἐξῃρημένας , ἀνάγκη μεταβαίνειν ἐφ ' ἑτέρας φύσεις , αἳ διαιωνίως καὶ ἀκινήτως καὶ αὐτῷ τῷ εἶναι τὰ πάντα κόσμου | ||
| περὶ αὐτὰς ἐνεργεῖν παρέχων , ταῖς δὲ νοεραῖς οὐσίαις τὸ διαιωνίως ἐνεργεῖν καὶ πρὸς ἑαυτὰς ἐπιστρέφειν καὶ παρ ' ἑαυτῶν |
| ] Φερεκύδης δὲ ὁ Σύριος Ζάντα μὲν εἶναι ἀεὶ καὶ Χρόνον καὶ Χθονίαν τὰς τρεῖς πρώτας ἀρχάς . . . | ||
| βασανιστέοι εἰ ἐμμενοῦσιν ἑλκόμενοι πανταχόσε ἤ τι καὶ παρακινήσουσι . Χρόνον δέ , ἦ δ ' ὅς , πόσον τοῦτον |
| , τοῦ δὲ ἔρωτος αὐτοῦ τὸ παρηρεθισμένον εἰς τὴν τοῦ νοητοῦ κάλλους ἀπόλαυσιν ἄλλῃ δὲ οὐδαμοῦ ἀποπλανώμενον . , . | ||
| . Ταῦτα δὲ πάντα τοῦ ἐγκρατοῦς ἐστι καὶ ἐφιεμένου τοῦ νοητοῦ , τὸ πάσας τὰς δυνάμεις ἑαυτοῦ εἰς ἑαυτὸν ἑλκύσαι |
| . τῷ γὰρ ὄντι ἀνθρώπινα ψεύσματα καὶ λίαν πιθανὰ πρὸς θείαν καὶ ἀμήχανον φύσιν . πέρας δὴ ἐπιτέθεικεν : ὥσπερ | ||
| ἀλλὰ πάντα ὁμοίως τὸ καθαρὸν ἦθος ἐμφαίνει καὶ πρὸς τὴν θείαν ὁμοίωσιν ἀνάγει καὶ τῆς Πυθαγορικῆς φιλοσοφίας τὸν τελειότατον σκοπὸν |
| κατὰ τὸ ἀγνοεῖν τοὺς ἐκ τῆς ὀλιγαρχίας οὐκ ἦν δυνατὸν ἀγανακτήσαντά τινα τοῖς πραττομένοις ἀπολοφύρασθαι παρὰ τῷ πέλας ἀλλήλοις γὰρ | ||
| κατὰ τὸ ἀγνοεῖν τοὺς ἐκ τῆς ὀλιγαρχίας οὐκ ἦν δυνατὸν ἀγανακτήσαντά τινα τοῖς πραττομένοις ἀπολοφύρασθαι παρὰ τῷ πέλας ἀλλήλοις γὰρ |
| . οἱ μὲν κατωκάρα δεσμοῖσι δέδενται πιτνάντες θοὰν κλίμακ ' οὐρανὸν ἐς αἰπύν * * * ἀλλαλοφόνους ἐπάξαντο λόγχας ἐνὶ | ||
| ' ὅλης γὰρ τῆς νυκτὸς προηγεῖτο λαμπὰς καιομένη κατὰ τὸν οὐρανὸν μέχρι οὗ συνέβη τὸν στόλον εἰς τὴν Ἰταλίαν καταπλεῦσαι |
| λεγόμενον καὶ συντάξαντα τὴν φωνὴν τῶν ἀνθρώπων καὶ τὸ σύνολον εὑρετὴν καταστάντα τῶν ὀνομάτων , εἴτε θεὸν εἴτε δαίμονα εἴτε | ||
| φονεύοντα τοὺς ἀπειθοῦντας τοῖς θεοῖς . Ἀπόλλωνα δὲ τῆς κιθάρας εὑρετὴν ἀναγορεύουσι καὶ τῆς κατ ' αὐτὴν μουσικῆς : ἔτι |
| ἀπείρων , τῶν σε γέρον πλούτῳ τε καὶ υἱάσι φασὶ κεκάσθαι . αὐτὰρ ἐπεί τοι πῆμα τόδ ' ἤγαγον Οὐρανίωνες | ||
| ἀνδρῶν στόλον : ἦ γὰρ ἔοικας ἐκ μορφῆς ἀγανῇσιν ἐπητείῃσι κεκάσθαι . ” Ὧς φάτο , κυδαίνων : ἡ δ |
| σύστασιν οἰηθέντες φύσεως ἐπιλαχεῖν ταῖς τιμαῖς αὑτοὺς ὑπὸ μεγαλαυχίας ἀποσεμνύναντες ἐξεθείωσαν . ἤδη γοῦν τινες ἐπετόλμησαν τὸν ἀληθῆ θεὸν φάναι | ||
| μὲν τὸν λογισμόν , οἱ δ ' ἑκάστην τῶν αἰσθήσεων ἐξεθείωσαν : ἐπείγονται γὰρ πάντες οὗτοι πρὸς τὸ αὐτὸ τέλος |
| , ὡς Οὐκ ἔστ ' , ὦ φίλοι ἄνδρες , θνητῆς ψυχῆς φύσις ἥτις ποτὲ δυνήσεται τὴν μεγίστην ἐν ἀνθρώποις | ||
| καὶ θεῶν παῖδες οἱ ἥρωες εἰκότως ἐπευφημοῦνται , οὐκ ἐκ θνητῆς συνουσίας αὐτοῖς γενόμενοι , ἀλλ ' ἐκ τῆς μονοειδοῦς |
| μηδὲν εἰκῇ ποιούσης ἐγένετο φύσεως , ἀποκριναίμεθα ἂν αὐτῷ τοῦ ὄρχεως καὶ τοῦ σπερματικοῦ πόρου καὶ τῆς ἀρτηρίας τε καὶ | ||
| καὶ ῥίζα τούτων ἐστὶν ἡ ἐπιδιδυμίς , ἐξ ὅλου τοῦ ὄρχεως εἰς ἑαυτὴν ἀρυομένη τὸ σπέρμα . τῶν δὲ θηλειῶν |
| , ταρακτήν , κινητήν . , ἤγουν τὸν Ποσειδῶνα . μεγαλώνυμον ] ἔνδοξον , τὸν μέγα ὄνομα ἔχοντα , μεγαλόδοξον | ||
| , γῆς τε καὶ ἁλμυρᾶς θαλάσσης ἄγριον μοχλευτήν : καὶ μεγαλώνυμον ἡμέτερον πατέρ ' Αἰθέρα σεμνότατον , βιοθρέμμονα πάντων : |
| νοῦν , οἱ δὲ ταῖς τῆς ψυχῆς αὐτῆς καὶ τοῦ νοῦ περιόδοις , οἱ δὲ τῇ φυσικῇ περὶ τὸν νοῦν | ||
| , τὸν δὲ οἷον κινούμενον . Τίς γὰρ ἂν ἡσυχία νοῦ καὶ τίς κίνησις καὶ προφορὰ ἂν εἴη ἢ τίς |
| νμενον ? [ ! ! ! ] καὶ [ ] μνον ? [ ! ! ! ! ! ] καὶ | ||
| φαίνεται καὶ οὗτος καὶ ἄλλοι πολλοὶ τὸ “ προθέλυ - μνον ” Γ ἀντὶ τοῦ Γ “ πρόρριζον ” ἀκούειν |
| τὸν δι ' αὐτὴν συνεστήσατο πόλεμον : εἰκότως οὖν τὸ πομπῆι Διὸς εἴρηκεν . πομπᾶι ] ἐν . Διὸς ] | ||
| ἐμαντεύοντο χιτῶνες . ἣ μὲν χεῖρας ἔχουσα † παρίησι μάρτυρι πομπῆι , λοξὰ παρακλίνασα κάρη μελανόχροα πέπλοις , θαμβαλέηι κραδίηι |
| ἰδεῶν ἀσώματος χώρα , καὶ τῶν συμπάντων πατήρ , ἅτε γεγεννηκὼς αὐτά , καὶ σοφίας ἀνὴρ σπέρμα τῷ θνητῷ γένει | ||
| πλείονα εὑρίσκεται χρησιμώτατον . Ζεὺς τὸν Ἡρακλέα ἐκ τῆς Ἀλκμήνης γεγεννηκὼς θνητὸν ὄντα , ἀθανασίας μέτοχον ἠβουλήθη ἐργάσασθαι , καὶ |
| ἀφρογενής , ὑποκοριστικῶς ἐριδμαίνεσκε ] ἤριζεν χρόης ὕπερ ] χροιᾶς ἔνεκεν θρίοις : τοῖς φύλλοις ἀργαλέην ] χαλεπήν , δύσκολον | ||
| δύναμις συγκραθεῖσα καὶ μιγεῖσα ταῖς λοιπαῖς δυνάμεσι σώματος θνητοῦ θεραπείας ἔνεκεν , οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τέρψεως καὶ φύσεως , |
| ἁρμοττούσης ὑποκρίσεως εἰπεῖν οὐ παντελῶς . τὸ γὰρ μέγιστον καὶ κινητικώτατον τῶν ὄχλων παρεῖσθαι , τὸ παθητικὸν καὶ ἔμψυχον : | ||
| τὸ κινεῖσθαι ἐξ ἑαυτοῦ τὸ ἔμψυχον ἀπέβλεψαν , οὗτοι τὸ κινητικώτατον ὑπέλαβον εἶναι τὴν ψυχὴν ὡς αὐτὴν κινοῦσαν τὸ ζῶον |
| ὑπὸ σφετέρῃσι χαράσσει , πηδάλιόν τε νεός , τὴν ἀκροτάτῃσι τεμοῦσα Πηλίου ἐν κορυφαῖς Παλλὰς θέτ ' ἀν ' ἀστράσιν | ||
| ἔστιν : ἀλλὰ ταῦτα μὲν μέθες : σὺ δέ , τεμοῦσα κρατὸς βοστρύχων ἄκρας φόβας κἀμοῦ ταλαίνης , σμικρὰ μὲν |
| τις , ὅτι ἄτοπόν ἐστι λέγειν ἀπαιδεύτους τοὺς ἀρίστους τοῦ ἀνθρωπείου γένους . Καὶ φαμέν , ὡς οὐκ ἔστιν ἀπαιδευσίας | ||
| στέρνα ῥηγνῦσαι προσέκειντο τοῖς σπλάγχνοις καὶ ἐλάφυσσον , ἐμφορηθεῖσαι δὲ ἀνθρωπείου βρώσεως ἐκρόαινον περὶ τὴν νῆσον καὶ ἐμαίνοντο μεσταὶ λύθρου |
| ! ! ! ! ! ! ! ! ! ] λν [ ! ] [ ! ! ! ! ! | ||
| γὰρ μείζων ἡ κλ διάμετρος τῆς ηθ , αἱ κμ λν ἀκτῖνες ἐπ ' ἄπειρον ἐκπίπτουσαι ἐν πλείονι ἀεὶ διαστάσει |
| δέ γε θυσίας αὐτῷ δι ' αἵματος καὶ κνίσης καὶ ὁλοκαυτωμάτων ἐπιτελεῖν οἰόμενοι καὶ ταύταις ταῖς τιμαῖς αὐτὸν γεραίρειν , | ||
| διασυνίσταται καὶ γνωρίζεται τὸ θνητὸν θεῷ , ἢ δι ' ὁλοκαυτωμάτων ἢ διὰ σωτηρίων ἢ διὰ μετανοίας ἁμαρτημάτων : τοῦ |
| ' Αἴγυπτον ἀνθρώπων . τὸ μὲν οὖν πνεῦμα Δία προσαγορεῦσαι μεθερμηνευομένης τῆς λέξεως , ὃν αἴτιον ὄντα τοῦ ψυχικοῦ τοῖς | ||
| ' Αἴγυπτον ἀνθρώπων . τὸ μὲν οὖν πνεῦμα Δία προσαγορεῦσαι μεθερμηνευομένης τῆς λέξεως , ὃν αἴτιον ὄντα τοῦ ψυχικοῦ τοῖς |
| δεῖ λέγειν ; ἀλλ ' ἄντομαί σε Δία καλοῦς ' ὁμόγνιον , πέμψον με χώρας τῆσδ ' ὅποι προσωτάτω ἢ | ||
| αὐτὸν καὶ χρησμός , ἐν ᾧ ποτε θεὸς εἶπε σῴζειν ὁμόγνιον ὄντα τὸν ὑπὸ τῶν μελισσῶν τρεφόμενον . ὁ δὲ |
| τέσσαρα ταῦτα : τὸ ἓν τὴν πρώτην ἀρχήν : τὸν Φάνητα ὅπερ ἐστὶ πέρας τῶν νοητῶν θεῶν ἀρχὴ δὲ τῶν | ||
| λοιπὰ μέρη φοβεροῖο δράκοντος αὐχένος ἐξ ἄκρου ἢ αὐτὸν τὸν Φάνητα δέξαιτο , θεὸν ὄντα πρωτόγονον , ἢ σῶμα ἢ |
| πάντως καινὸν τὸ λεγόμενον οὐδὲ τῇ πρώτῃ πλάσει τοῦ ἀνθρώπου ἀσύμφωνον . τέλειος γὰρ ἐξ ἀρχῆς ὁ ἄνθρωπος παρὰ τοῦ | ||
| , τὸ δὲ ψεῦδος πολύχουν καὶ πολυσχιδὲς καὶ ἑαυτῷ μάλιστα ἀσύμφωνον κατὰ τὸ ἐπιχώριον : δηλονότι ἔθος . περιεκόπησαν τὰ |
| καὶ τὸ περὶ τῶν ἀτόμων δόγμα παλαιόν ἐστιν ἀνδρὸς Σιδωνίου Μώχου πρὸ τῶν Τρωικῶν χρόνων γεγονότος . . . . | ||
| καὶ τὸ περὶ τῶν ἀτόμων δόγμα παλαιόν ἐστιν ἀνδρὸς Σιδωνίου Μώχου πρὸ τῶν Τρωικῶν χρόνων γεγονότος . τὰ μὲν οὖν |
| γὰρ ταὐτὸν σημαίνει τῷ λόγῳ τῷ λέγοντι τὸ ὑποληπτὸν τοῦ δοξαστοῦ μὴ εἶναι γένος ὁ λέγων τὸ δοξαστὸν μὴ εἶναι | ||
| . . ὁ δὲ γνώριμος αὐτοῦ Π . τοῦ μὲν δοξαστοῦ λόγου κατέγνω , φημὶ δὲ τοῦ ἀσθενεῖς ἔχοντος ὑπολήψεις |
| μὴ πείθοις μανθάνειν ἀντὶ τῶν καταπτύστων ἐρωτημάτων ἄξιόν τι τοῦ θείου φοιτητηρίου : ἢ Ἀντιόχῳ τῷ Παρίῳ ἀποβαλόντι τὴν οὐσίαν | ||
| συστῆναι δ ' εἰς Λέσβον ἐλθόντα Φερεκύδῃ ὑπὸ Ζωίλου τοῦ θείου . καὶ τρία ποτήρια κατασκευασάμενος ἀργυρᾶ δῶρον ἀπήνεγκεν ἑκάστῳ |
| μέν εἰπεῖν ὦ Ἀνάξαρχε , οὐδεμιᾶς ἀνάξιον ἀποφαίνω τιμῆς ὅσαι ξύμμετροι ἀνθρώπωι . . . . . . . ταῦτα | ||
| εἰπεῖν , ὦ Ἀνάξαρχε , οὐδεμιᾶς ἀνάξιον ἀποφαίνω τιμῆς ὅσαι ξύμμετροι ἀνθρώπῳ : ἀλλὰ διακεκρίσθαι γὰρ τοῖς ἀνθρώποις ὅσαι τε |
| μὴ ἀεὶ ἡ μάστιξ σοφοῦ ἔμοιγε δοκεῖ ἱππέως , καὶ ἐπαινοίην ἂν τὸν ὧδε ὀχούμενον . „ „ τῷ δὲ | ||
| αὑτὴν διακελεύοιτο ἐν τῷ ποιήματι , τὸν ὑπερβάλλοντα ἂν τάφον ἐπαινοίην , φειδωλὸς δ ' αὖ τις καὶ πένης ἀνὴρ |
| πέψεως οἵ τε χυμοὶ ἀπεπτηθέντες καὶ τὰ πνεύματα σύστασιν ἰδίαν ἀπειληφότα φανείη . Ἀλλ ' ὁ μὲν περὶ ὠμότητος καὶ | ||
| ὧδέ πη καταπαύσωμεν ἱκανῶς ἐν πᾶσι τοῖς ῥηθεῖσι τὰς ἐξευρημένας ἀπειληφότα διαγνώσεις . Ἐπὶ δὲ τὸν ἑξῆς μετίωμεν λόγον , |
| αου εον μέρος ʂ α : τὸ ἄρα τοῦ βου ηον ἔσται Μο ια ∠ ʹ # ʂ α : | ||
| δ ? ' ἄρα ? τὴν τρισὶ μορφαῖς [ ] ηον ? ἀγλαὴν κούραν [ ] εσιν ὀπφθαλμοῖσιν [ τετακγμένοι |
| κρίναντος τοῦ θεοῦ βεβήλοις καὶ ἐναγέσι χείλεσιν ὑμνεῖσθαί τε καὶ γεραίρεσθαι . μέχρι γὰρ τίνος τὴν ἀληθῆ αἰτίαν τοῦ πάντα | ||
| ἔστι θαυμάζειν Φρύγας , Πριάμου δὲ νίκηι [ μὴ ] γεραίρεσθαι δόμους . [ ] πῶς οὖν [ ] ταῦτά |
| πρόγονοι σπουδαῖοι , πάντας ἐξ ἀρχῆς ἀναλαβόντα μέχρι πρὸς τὸν ἐγκωμιαζόμενον ἐφ ' ἑκάστῳ τῶν προγόνων κεφαλαιωδῶς ἔνδοξόν τι παρατιθέναι | ||
| γιγνόμενος ληρώδης δοκεῖ εἶναι . τύραννόν τε γὰρ ἢ βασιλέα ἐγκωμιαζόμενον ἕνα τῶν νομέων οἷον συβώτην ἢ ποιμένα ἤ τινα |