, ” εἶτα οἱ μὲν ἁλιεῖς , εἶπεν , ὑπομένουσι ῥαίνεσθαι τῇ θαλάσσῃ , ἵνα κωβιὸν θεράσωσιν , ἐγὼ δὲ | ||
οὗτος καὶ οὕτω τι καθαρός , ὡς μὴ δεῖσθαι τοῦ ῥαίνεσθαι . σοὶ δέ , ὦ Νεῖλε , βουλόμεθα ἐφ |
τοῦτο μάλιστα ἐπὶ τῶν λύχνων , ὅτι ἀμιγέστατον τοῦτο τῇ ἀναθυμιάσει τὸ μὲν γὰρ πρὸς αὐτῇ τῇ μύξῃ καὶ τοῖς | ||
τῶν εἰς τὴν πόλιν συμφορουμένων ἡ ἀποφορὰ κέκραται τῇ ἐπιχωρίῳ ἀναθυμιάσει , αἴσθοιό τινος ἐκ τῆς γῆς ἰκμάδος προσηνοῦς , |
ἐν Ἰφιγενείᾳ : νόει πρὸς ἀνδρί , σῶμα πουλύπους ὅπως πέτρᾳ , τραπέσθαι γνησίου φρονήματος . καὶ ὁ Θέογνις : | ||
ἄγγος οὐ μελισσοῦσθαι πρέπει νόει πρὸς ἀνδρὶ χρῶμα πουλύπους ὅπως πέτρᾳ τραπέσθαι γνησίου φρονήματος τίκτει γὰρ οὐδὲν ἐσθλὸν εἰκαία σχολή |
δέ σοι Πρισκιανὸς παρεστήξει πατρὶ βοηθῶν τε καὶ συγχαίρων . ὄψει δὲ καὶ σὺ τοῦτον ὁπόσα λέγοι νικῶντα . πρέπουσά | ||
τὰ ἔμβρυα τῶν ζώων . εἰ δὲ ἐν τῇ ὥρᾳ ὄψει τοῦτό γε κάλλιστον , οὐδὲν σημεῖον , ἐπεὶ καὶ |
εἰ μὴ ἄπει τοῦ ἱεροῦ , ἀπολεῖ ἐν ἁπάσῃ τῇ γῇ οὐδ ' ἀντειπεῖν ἔχων τὸ μὴ οὐ δίκαια τοὺς | ||
ἐκεῖ πότισμα . Βοιωτῶν ] τῶν Θηβαίων . χθονὶ ] γῇ . οὗ ] ὅπου . σφιν ] αὐτοῖς . |
τότε ἀφαιρεῖν τὰ ἐγκαταλείμματα . ἐπὶ δὲ τῶν κιρσοκηλῶν ἀνατείνας ἀγκίστρῳ ἐξ ἐπιπολῆς διαιρῶν καὶ ἀναλαβὼν τὸν κιρσὸν καὶ ἀποδείρας | ||
χείλη περιγλυπτέον διὰ τῆς ἀκμῆς : ἀνατεθείσης δὲ τῆς σαρκὸς ἀγκίστρῳ ἢ μυδίῳ , τὴν ἐκτομὴν ἀποτελεστέον : ἐπὶ ἀμφοτέρων |
Λιβύην καὶ Ἀσίαν . . σεπτὸν ] σεβάσμιον διὰ τὸ πιαίνειν τὴν Αἴγυπτον . . οὗτός ς ' ὁδώσει ] | ||
καὶ τῷ σίτῳ . αἱ δὲ κριθαί , πρὸς τῷ πιαίνειν , καὶ κατὰ τὴν γέννησιν εὐδιαφορεῖν ποιοῦσι τὸ ζῶον |
καὶ τὸν Δία , ὁ κόραξ παρελθὼν τοὐπιορκοῦντος λάθρᾳ προσπτόμενος ἐκκόψει τὸν ὀφθαλμὸν θενών . Νὴ τὸν Ποσειδῶ ταῦτά γέ | ||
τοῦ πάθους , εἰ μή τις τὸ πάσχον αὐτὸ μέρος ἐκκόψει , διατρέχειν ἅπαν τὸ σῶμα . μὴ τὸ τεμνόμενον |
. [ τοῦ αὐτοῦ ] Διονυσίου προσπτύσαντος αὐτῷ ἠνέσχετο : μεμψαμένου δέ τινος αὐτόν , ” εἶτα οἱ μὲν ἁλιεῖς | ||
προῖκά μου καὶ πορεύσομαι „ . πρὸς ταῦτα τοῦ Ξάνθου μεμψαμένου τὸν Αἴσωπον , ὡς κατὰ μὲν τὴν ὁδὸν ἀστεῖά |
τά τε ἐσθῆτος ἐχόμενα εἶχον , ταῦτα κατηρείκοντο καὶ οἰμωγῇ ἀφθόνῳ διεχρέωντο . Μετὰ δὲ ταῦτα ὡς ἐσφακέλισέ τε τὸ | ||
μὲν δὴ καὶ ἑτέραις , οἶμαι , νήσοις συμβεβηκὸς ἐν ἀφθόνῳ τῇ κύκλῳ θαλάττῃ κεῖσθαι , καὶ Κρήτην Ὅμηρος σεμνύνων |
θερμόν , ὀσμὴ δὲ ἀπ ' αὐτῆς βαρεῖα καὶ χαλεπὴ ἀποπνεῖ , καὶ οὔτε ζῷον πίνει ἐξ αὐτῆς οὔτε ὄρνεον | ||
, ὀξέα . ὄζει τὰ ἴχνη , ἀπόζει , πνεῖ ἀποπνεῖ , ἀποφέρεται ἀπ ' αὐτῶν τὸ πνεῦμα . ἄνοσμα |
ἐστὶν , ἢ τὸ κλεπτικὴν ἔχον δύναμιν . Ὡς γὰρ ἔνδροσον ταυτὸν τῷ δροσερῷ μετουσιαστικῷ ὄντι , οὕτω καὶ ἐπίκλοπον | ||
ζεφύρια . καὶ εἰ ἐπαινεῖς χωρίον , ἐρεῖς εὔυδρον , ἔνδροσον , ὑδρηλόν , μαλακόν , βαθύ , κατάρρυτον , |
τῆς μάχης τοιοῦτός ἐστιν . οἱ μὲν ἄνθρωποι δόρατα ἰσχυρὰ ἀφιᾶσι στοχαζόμενοι αὐτῶν , οἱ δὲ ἐλέφαντες τὸν παραπεσόντα ἁρπάζουσι | ||
ἀφιᾶσιν , οὕτω καὶ αἱ ψυχαὶ ἀποροῦσαι διὰ τῆς ζητήσεως ἀφιᾶσι τὸ τῆς ἀληθείας φῶς . ἐπειδὴ οὖν ὁ Ἀριστοτέλης |
ἔσπασε θήρην , ῥηϊδίως ἁψῖσι περίσχετον ἀμφικαλύψας . Σηπίαι αὖ δυσέρωτες ἐπὶ πλέον ἔδραμον ἄτης : οὐ γὰρ τοῖς οὐ | ||
ὅτι τοῦ ζῆν φίλτερον ἄλλο σκότος ἀμπίσχων κρύπτει νεφέλαις . δυσέρωτες δὴ φαινόμεθ ' ὄντες τοῦδ ' ὅτι τοῦτο στίλβει |
εἶναι τὸν κτείναντα σημεῖον ἐναργὲς τὸ μηδένα πολέμιον ἐπὶ τῇ πληγῇ τετιμῆσθαι . καίτοι διὰ κηρύκων ὁ Πέρσης ἐπὶ γέρας | ||
τὰ οὖρα ἀκωλύτως ἐκδιδοῖ . Κάλλιστα δὲ ποιοῦσιν ἐπιτιθέμενα τῇ πληγῇ εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς μετὰ τὸν σικυασμόν , ἀνεπτυγμένα ζῷα |
ἐξ Ἰταλίας πολὺς φερόμενος μέχρι πρὸς τὴν πόλιν πελαγίζει , ἐπιπολάζων τῷ ῥεύματι : ἐπειδὰν δὲ ὁμιλήσῃ τῇ πόλει , | ||
τοῦ σιδηροχάλκου καὶ τὰ εἴδη . Ἔστω δὴ ὁ ζωμὸς ἐπιπολάζων τοῦ φαρμάκου δακτύλους δύο , καὶ ἔασον ἡμέρας ιεʹ |
τὸ δεινὸν εἶναι : τῆς τε γὰρ διαίτης τὸ ἀκριβὲς θηρᾶται , δι ' ἣν ἀταμιεύτως σιτίων τε καὶ ποτῶν | ||
εἴ τις ἐπιθυμεῖ ἰδεῖν τὸν ἥλιον , οὐχὶ ταῖς ἀκοαῖς θηρᾶται αὐτοῦ τὴν σύνεσιν : οὐδὲ εἴ τις τῆς ἐν |
χείλη τῶν ποταμῶν ἄνδηρα λέγουσι διὰ τὸ ἀεὶ ἔνικμα καὶ διερὰ εἶναι . οἱ δὲ τὰ χώματα διὰ τὸ ἄνω | ||
τοῦ ποταμοῦ , παρὰ τὸ ἄνω τῶν διερῶν εἶναι : διερὰ γὰρ τὰ δίυγρα . τῶν ἄνδηρα παρ ' αἱμασιαῖσι |
πρὸς τὰς συνεχεῖς τιθασείας αὐτῶν ἐνδόντες πόνῳ μὲν ἠλλοτριούμεθα ὡς πικρῷ πάνυ καὶ δυσκόλῳ , παλινδρομεῖν δὲ εἰς Αἴγυπτον ἐβουλευόμεθα | ||
δημιουργίᾳ πρέπειν ὑπολαβὼν τοῦτον τὸν ἀριθμὸν καὶ εἰς ταὐτὸ συνωθῶν πικρῷ μὲν ἁλμυρόν , μέλανι δὲ φαιόν . μὴ τοίνυν |
αὐτὸ παθεῖν , ἵνα ἄνθρωπον ἁλιεύσω ; Ἐάν τις μὴ τρέφῃ τοὺς γονέας , ἄτιμος ἔστω : ἀλλὰ καὶ ὁ | ||
. Δοκεῖ δὲ καὶ κάλλιστα νομοθετῆσαι : ἐάν τις μὴ τρέφῃ τοὺς γονέας , ἄτιμος ἔστω : ἀλλὰ καὶ ὁ |
, διὰ θηρεύσεως , τουτέστιν ἀπὸ τῆς θαλάσσης , ἔνθα θηρεύονται . ἀποπειρήσαιτο : πεῖραν ποιήσαιτο , ἀπόπειραν ποιήσῃ , | ||
καὶ συνουσιασθεῖσαι ἀπέρχονται εἰς τὸν Πόντον , κἀκεῖσε τίκτουσιν : θηρεύονται δ ' ἐν τῷ χειμῶνι ἐν τῷ Μέλανι ὑπὸ |
γὰρ οἱ χυμοὶ καὶ θλίβοντες τὸ ἔμφυτον θερμὸν , ἤδη θλιβόμενον ὑπὸ τῆς φλεγμονῆς , τῷ διπλασιασμῷ τῆς θλίψεως τὴν | ||
τῆς φιάλης : ὁ παῖς δὲ πρὸς μὲν τὸν δάκτυλον θλιβόμενον αὖθις ἐμειδίασεν , οὐ μὴν συνεῖδεν , οἶμαι , |
αὐτοῦ , καὶ ἀνισταμένη ζῶντα καὶ μὴ κινούμενον ὡς νεκρὸν κατεσθίει , ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ πελάγει , εἰ ψαύσειε | ||
δὲ , ὅταν προφάσει τινὸς λαμβάνων τις χρή - ματα κατεσθίει αὐτά . αἱ γὰρ τίτθαι διαμασώμεναι τὰς τροφάς , |
ῥίζαι ἐκ τῶν φύλλων διατεταμέναι . Ὁκόταν δὲ κάτω βεβαίως ῥιζωθῇ τὸ φυὲν , καὶ τὴν τροφὴν ἀπὸ τῆς γῆς | ||
κάταγμα : προσήκει γὰρ ἀνατρέφειν τὸν πῶρον , ὅταν ἀσφαλῶς ῥιζωθῇ , τὸ δ ' ἀνατρέφειν γίνεται τῇ χορηγίᾳ τῆς |
χρυσὸν ἔχουσι καὶ ἄργυρον , προφανῆ δὲ μόνον ἄργυρον : βαρύτεραι δὲ αὗται πολὺ καὶ τῇ ῥοπῇ καὶ τῇ ὀσμῇ | ||
, ταχυτῆτι καὶ ἐμπειρίᾳ προῦχον , αἱ δὲ Ῥωμαίων ἅτε βαρύτεραι καὶ μείζους ἐμόχθουν . ὡς δ ' ὁ συνήθης |
τὸ καθῆκον ἐπιρροίαις , καὶ ἔμπαλιν ἔννοιάν τινος λαμβάνων αἰσχροῦ ποτίμοις ἐννοίαις ἀπερρυψάμην ἐκεῖνο , θεοῦ τῇ ἑαυτοῦ χάριτι γλυκὺ | ||
καὶ πόας οὐ σκληρᾶς ἅμα δρόσῳ γλυκείᾳ καὶ νάμασι νυμφῶν ποτίμοις , καὶ δὴ καὶ τοῦ περιέχοντος ἠρτημένοι καὶ τρεφόμενοι |
μὲν εἰκότως ἀναβάτης , ἐκδέδωκε δὲ ἑαυτὸν ἀλόγῳ καὶ σκιρτητικῷ θρέμματι , ὥσθ ' ὅπῃ ἂν ἐκεῖνο χωρῇ | ' | ||
ἄλλων ὑπερφέρουσι κατὰ πολύ . ἐὰν γὰρ ὕδρῳ περιπέσῃ Νείλου θρέμματι βάτραχος , καλάμου τρύφος ἐνδακὼν πλάγιον φέρει , καὶ |
, καὶ ὄνος ἀκούων προσεδέχετο , λέγων αὐτὸς μόνος δύνασθαι βαστάζειν τὸ Ζήνωνος φορτίον . ̈ . . καί ποτε | ||
' ὁ γέρων φιλοπότης ὢν ἐκ τῆς συνεχοῦς συνηθείας ῥᾳδίως βαστάζειν ἔσθενεν . τί δὲ καὶ Διομήδους καὶ Αἴαντος καὶ |
πρὸς τὴν πόλον αὐτῶν αὐξομένην , ἄλλους ἐπ ' ἄλλοις ἐπιτεχνῶνται πολέμους καὶ οὐδέποτε παύσονται τῆς ἐπιβούλου προαιρέσεως ἑκόντες , | ||
αὐταῖς πετομέναις εἶναι , καὶ τρόπον τινὰ τοῦτο ἕρμα ἑαυταῖς ἐπιτεχνῶνται πρὸς τὸν ἐμπίπτοντα ἄνεμον τά τε ἄλλα καὶ ἵνα |
τοῖς Ἐγχελέαις προσεχεῖς , Ἑκαταῖος Εὐρώπῃ . ὑπὸ Ἄμυρον ὄρος οἰκοῦν . Δέρα , τόπος Λακωνικῆς . τὸ ἐθνικὸν Δεραῖος | ||
γῆ ] ἐστὶν ἣν βαίνω τί γένος ] τὸ ἐνταῦθα οἰκοῦν φῶ ] εἴπω λεύσσειν ] βλέπειν χαλινοῖς ] δεσμοῖς |
γλίσχρου τοῦ αἵματος κατὰ τῶν σωμάτων ἐπίπαγος ἀποτακῇ μετὰ τοῦ πήγνυσθαι τὴν ἐπιφάνειαν καὶ δυσάλωτον εἰς τὴν τῶν ἐξανθημάτων γένεσιν | ||
οἷον συκῆ καὶ ἄμπελος καὶ πλάτανος καὶ ἕκαστον λείπεται τοῦ πήγνυσθαι τὸν ὀπόν , παντὶ δὲ ὁμοῦ ἐξισοῦται . Μέχρι |
ὅπου φωνὴν ] ἀκούσῃ δηλονότι του ] τινός ὄψει ] θεάσῃ Σταθεύειν φασὶν Ἀττικοὶ τὸ κατὰ μικρὸν κᾴεσθαι , ἀπὸ | ||
διάξεις , ναὶ ὄψει . τοῦτο δηλονότι , ὥστε πολλοὺς θεάσῃ βουλομένους ἢ καὶ βουλευομένους ἀεὶ καθῆσθαι κτλ . . |
πέμπτος δ ' εὔχεται κατασκαφῇ Καπανεὺς τὸ Θήβης ἄστυ δῃώσειν πυρί : ἕκτος δὲ Παρθενοπαῖος Ἀρκὰς ὄρνυται , ἐπώνυμος τῆς | ||
σε , φησὶν , ἐκριζώσειε καὶ παντελῶς ἀπολέσειεν : οὐτάσας πυρί : ἀντὶ τοῦ βαλὼν τῷ κεραυνῷ . οἱ δὲ |
ἐν Ὀγχηστῷ λίμνη φοβερὸν ἦχον ἀνέδωκε καὶ συνεχῆ καὶ ταύρου μυκήματι ἐῴκει : ἡ δὲ περὶ τὸν Ἰσμήνιον καὶ αὐτὰ | ||
τούτων ἧκόν τινες τοῖς ἄρχουσιν ἀπαγγέλλοντες τὴν ἐν Ὀγχηστῷ λίμνην μυκήματι παραπλήσιον φωνὴν ἀφιέναι , τῇ δὲ Δίρκῃ κατὰ τὴν |
ἀλλ ' ἐπειδὰν ξυντήξιες ὠμῶν γένωνται , καὶ τὰ ἀντέχοντα ἀποβάλλῃ , ἀνθέξει οὐδέν . Πέπονα δέ ἐστι τὰ μὲν | ||
' ἂν δύνοντος ἐν οὐρανῷ Ὠρίωνος μήτηρ οἰνοφόρου βότρυος χαίτην ἀποβάλλῃ , τῆμος ἔχειν ὀπτὸν σαργὸν τυρῷ κατάπαστον , εὐμεγέθη |
λόγος εὖ συντεθεὶς τὸ αὑτοῦ δρᾷ , κἂν τοῖς ἀπειροτάτοις ἐντύχῃ . θαυμάζω δὲ , εἰ οἶνον μὲν καὶ σῖτον | ||
ποιήϲομεν ἐϲχάραν καίον - τεϲ , ἄχριϲ οὗ τὸ καυτήριον ἐντύχῃ τῇ μήλῃ . καὶ ἑτέραϲ δὲ δύο βούλεται Ἱπποκράτηϲ |
〚 〛 λευκή τις καὶ Ἀθηνᾶ Σκιράς , ὅτι τῇ λευκῇ χρίεται . Γ πρὸς τὴν ὁμωνυμίαν οὖν . Γ | ||
τὸ δὲ ἄγαλμα οὐκ ἂν εἰκάσαις ἄλλῳ τῳ ἢ πυραμίδι λευκῇ , ἡ δὲ ὕλη ἀγνοεῖται . Λυκίοις ὁ Ὄλυμπος |
. Ἀριστοφάνης : ” εἴθ ' ἐξεκόπην πρότερον τὸν ὀφθαλμὸν λίθῳ ” , καὶ Πλάτων : „ εἴθ ' ἔγραψεν | ||
διαλαγχάνειν οὖν αὐτοὺς καὶ τὸν λαχόντα ἔχοντα δρεπάνιον ἐπιβαίνειν τῷ λίθῳ καὶ τὸν τράχηλον εἰς τὸν βρόχον ἐντιθέναι : παρερχόμενον |
καὶ ἥμερον καὶ ὁμοῦ τι καὶ ἄκεντρον , ὅταν αὐτὰς ἀπολίπῃ , μεταθέουσί τε καὶ διώκουσι φυγάδα τῆς ἀρχῆς ὄντα | ||
ὑπὲρ αὐτῶν δεόντως καταλίπῃ : ὅταν δέ τις τὸ μὲν ἀπολίπῃ τὸ δὲ ἐκβάλῃ ὁμοίως σύμφωνον ὂν τῷ φαινομένῳ , |
τι καὶ παρακολούθημα . ἢ ὅτι διὰ τί ἡ πλάτανος φυλλορροεῖ ; ὅτι λευκή ἐστιν . οὐ γὰρ τὸ λευκὸν | ||
ὑπέρυθρα δὲ τὰ φύλλα ἐπιεικῶς καὶ χαῦνα καὶ σαρκώδη : φυλλορροεῖ δὲ τοῦτο ὅλον , διόπερ φύλλον ἄν τις εἴποι |
θυσίας ἐποιήσατε τοῖσιν ἐν ἅδῃ : τύφῳ καὶ μανίῃ δὲ βαδίζετε , καὶ τρίβον ὀρθὴν εὐθεῖαν προλιπόντες ἀπήλθετε , καὶ | ||
ἡ ὁδὸς κυρίου τοῦ θεοῦ ἡμῶν ἡ ἀγαθή , καὶ βαδίζετε ἐν αὐτῇ , καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν |
' ἐν Ὀμφάλῃ : ἐν χύτρᾳ δέ μοι ὅπως ὕδωρ ἕψοντα μηδέν ' ὄψομαι . οὐ γὰρ κακὸν ἔχω μηδ | ||
ὁρμὴν εὐτόνως ἐκλύειν . ἴδε γέ τοι τὸν ἀσκητὴν Ἰακὼβ ἕψοντα αὐτήν , ὅτε καὶ ” Ἠσαῦ ἐκλείπων ” εὐθὺς |
, ταῖς τῶν ἄλλων κατηγορίαις , ὥσπερ ὁ ἐν τῷ δικτύῳ φελλός ἐστιν ὑπὲρ τὸ ἕρκος καὶ τὴν ἐπιφάνειαν τῆς | ||
τῆς ἅλμης , ἑτέρας σκευῆς , ἤτοι τοῦ ἐν τῷ δικτύῳ μολίβδου , ἐχούσης τὸ βαθὺ τῆς θαλάσσης , ὥσπερ |
ἐδεδίειν γε ἀκούων σου δημηγοροῦντος , καὶ μάλιστα ὁπότε ἠπείλεις ἀνασπάσειν ἐκ βάθρων τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν αὐτοῖς θεοῖς | ||
οἰκετῶν καὶ γεωργίας : τὰς δὲ ὀφρῦς οὔ μοι δοκεῖς ἀνασπάσειν , ἀλλ ' ἕξειν ἐν τῷ νῦν μέτρῳ τὸ |
δυνατόν , καὶ τῶν ἀλόγων ζῴων αἱ ποιητικαὶ οὐκ εἰσὶ μονήρεις καὶ κατηναγκασμέναι , ὥσπερ ἐπὶ τοῦ πυρὸς καὶ τῆς | ||
τρυφερώτατος . ΛΑΒΡΑΚΕΣ . οὗτοι , ὡς Ἀριστοτέλης ἱστορεῖ , μονήρεις εἰσὶ καὶ σαρκοφάγοι . γλῶσσαν δ ' ἔχουσιν ὀστώδη |
κοῦρός τε κόρη τε θάμνος τ ' οἰωνός τε καὶ ἔξαλος ἔμπυρος ἰχθύς . Τὰ μὲν οὖν Περὶ φύσεως αὐτῷ | ||
δὲ λαμπρόν , καὶ ἡ αὐτὴ κώπη ἔναλος μὲν κεκλασμένη ἔξαλος δὲ εὐθεῖα , καὶ τὸ ᾠὸν ἐν μὲν τῇ |
γῆν , ἢ καὶ σάξαις ἂν εὖ μάλα περὶ τὸ φυτόν ; Σάττοιμ ' ἄν , ἔφην , νὴ Δί | ||
τότε βασιλεὺς ὢν τῶν Ἀιθιόπων ἐτύγχανε , τῷ Περσεῖ τὸ φυτόν : πλησίον τοίνυν ἐστὶ τῶν Μυκηνῶν ὄρος , ὃ |
Περσεῖ : ζητῶν δὲ τὴν λαβὴν τοῦ ξίφους περιέτυχε τῇ πηγῇ τεκμήρατο ] κατεσκεύασε τεκμήρατο ] ἐτελείωσεν , ἐσημείωσεν ἐνθρύψειας | ||
ἑσπέρας ἔλαμπεν . ὁ δὲ νοῦς παρὰ δὲ τῇ Κασταλίᾳ πηγῇ τῇ τῶν χορευτῶν χάριτι ἐπὶ τῇ νίκῃ μέχρις ἑσπέρας |
λεπτῆς μηρίνθου βρόχον ἐξάψαντες ἄγουσι διὰ τοῦ ἑτέρου κλάδου τὴν μήρινθον μικρῷ τε ἐπισφίγγουσι πασσάλῳ στερρῷ : ἕδρας δ ' | ||
ῥώμης ἔχει , τὸ μέντοι ζεῦγος τὸ ἀνθέλκον ἐκτείνει τὴν μήρινθον . ἀλλά οἱ πλέον οὐδὲ ἕν : τῆς γοῦν |
στρουθίου συμπλέκεται . Οἱ δὲ σπίνοι καὶ αἱ τρυγόνες ὑπὸ δένδρῳ θηρῶνται , εἰ σύμφυλον ὄρνιν ἐπὶ τοῖς τοῦ δένδρου | ||
μοι δοκεῖ . Ἀετὸν ἰδεῖν ἐπὶ πέτρᾳ καθεζόμενον ἢ ἐπὶ δένδρῳ ἢ ἐπὶ ὑψηλοτάτῳ τόπῳ ἀγαθὸν τοῖς ἐπὶ πρᾶξιν ὁρμῶσι |
περιαυγάζει , ὡς καὶ τοῖς λαμπροτάτοις ἐξ ἑαυτῶν εἶναι δοκοῦσιν ἐπισκοτεῖν . θεοῖς οὖν τοῖς ψευδωνύμοις οὐκ ἄν τις τὸν | ||
. Οὐ γὰρ θερμότητος ἔργον ψύχειν , οὐδὲ φωτὸς τὸ ἐπισκοτεῖν ἢ ἀποκρύπτειν τι τῶν ὄντων , οὐδ ' ἄλλου |
τῷ Πανελληνίῳ Διὶ θύσας καὶ εὐξάμενος τὴν Ἑλλάδα γῆν ἐποίησεν ὕεσθαι , τῶν δὲ ἐλ - θόντων ὡς αὐτὸν εἰκόνας | ||
τὴν βάσιν . αὖος ὁ ξηρός : κατὰ στέρησιν τοῦ ὕεσθαι : ὁ εἰς αὖσιν καὶ καῦσιν ἐπιτηδεῖ . ἀγλάα |
τύχοι ἐν ἐμμήνοις οὖσα , τὰ δένδρα ἐν οἷς ἂν πλησιάσῃ ξηραίνονται , καὶ βρύσιν ὕδατος ποιοῦσι βλάπτεσθαι καὶ ἄνω | ||
σκάφος καὶ λύχνον ἐν κεράμῳ φέρων οἷον ἐπιδείκνυσιν , ὅταν πλησιάσῃ τοῖς ὄρνισιν : οἱ δ ' οὐ λύχνον , |
ἐξαπτομένων ἐξ αὐτοῦ παντοδαπῶν πτερῶν καὶ ὀρνέων ἀνακουφίζειν δυναμένων τῇ πτήσει τὸ ἅλμα , ὑποδέχεσθαι δὲ κάτω μικραῖς ἁλιάσι κύκλῳ | ||
ἐπῄνουν καὶ μετ ' εὐφημίας καθ ' οὓς γενοίμην τῇ πτήσει παρέπεμπον . Δείξασα δέ μοι τὰ τοσαῦτα κἀμὲ τοῖς |
, ὅτι ἐνταῦθα οὐκ ἔστιν ἀλήθεια , ἀλλ ' ἔχει μεμιγμένον τὸ ψεῦδος καὶ οὐκ ἔστι καθαρὰ ἀλήθεια . ὡμολόγηται | ||
στέρνα , βράγχος καλέεται . Τὸ γὰρ φλέγμα δριμέσι χυμοῖσι μεμιγμένον , ὅποι ἂν προσπέσῃ ἐς ἀήθεας τόπους , ἑλκοῖ |
, ὥστε φρίττειν τοῦ πελάγους τὴν ὄψιν καὶ τὰ βλέφαρα ἐπιμύειν καὶ τοῖς ἱστίοις πολλάκις τῶν νεῶν περιρρήγνυσθαι καὶ τοῦτον | ||
τοῦτο δυσανασχετεῖ . διὸ καὶ φιλοτέχνως αἱ τίτθαι παρεγγυῶσιν αὐτοῖς ἐπιμύειν τοὺς ὀφθαλμούς : παρηγορεῖ γὰρ τὸν φόβον τὸ ἐθελουσίαι |
ὁμοίως καὶ ἡ θερμότης τῷ πυρὶ καὶ ἡ ψυχρότης τῇ χιόνι . ἐπεισοδιώδη δὲ λέγεται ὅσα τοὐναντίον μήτε παρόντα σώζει | ||
ὑπάρχειν τοῖς ὑποκειμένοις ἂν εἴποις , οἷον τὸ λευκὸν τῇ χιόνι : ἀλλ ' ὅτι γε φύσιν ἔχει τισὶν ἑτέροις |
τὸ πάθος ὅμοιον ὂν , καὶ ὅταν τὴν θάλαττάν τις ῥάβδῳ τύπτῃ : φαίνεται γὰρ τὸ ὕδωρ ἀποστίλβον τῆς νυκτός | ||
ἄν τίς μιν ἀνήρ ” . . . . . ῥάβδῳ πεπληγυῖα . ὅτι παθητικῶς πεπληγυῖα ἀντὶ τοῦ πλήσσουσα . |
τινὸς ἀνθρώπου , τὸ δὲ κοινότερον . καὶ τὸ τὶ δένδρον ἀποδιδοὺς γνωριμώτερον ἀποδοίη δένδρον ἀποδιδοὺς ἢ φυτόν . ἔτι | ||
γενομένου : καὶ ἐάν τις ἐκγλύψας θῇ λίθον εἰς τὸ δένδρον ἢ καὶ ἄλλο τι τοιοῦτον , κατακρύπτεται περιληφθὲν ὑπὸ |
κατὰ τὴν κοιλίαν . εἰ δὲ θελήσαις ὡς τροφίμῳ μόνον ἐδέσματι χρῆσθαι τῇ σαρκὶ τούτου , προαφεψήσας ἐν ὕδατι μεταθήσεις | ||
ἀγγεῖον γέμον μέλιτος ζέοντος . καὶ τὸ μὲν ὄνομα τῷ ἐδέσματι προσέθηκε τὸ φύλλον , ἡ δὲ μῖξις πάντα ἐξ |
Ἀρτέμιδι , τὸν ἀέρα τῇ σελήνῃ , ὅτι ὁ μὲν σταθερός , ἡ δὲ πολυκίνητος , τὸν δὲ Ἑρμῆν τῇ | ||
εἰς ρος ὀνόματα ἰσοσύλλαβα , οἷον μιάναι μιαρὸς , σταθῆναι σταθερός . οὕτω καὶ στῆναι στερὸς , καὶ πλεονασμῷ τοῦ |
ἀδυνατεῖ ὀσμᾶσθαι μὴ ἀναπνέοντα , τὰ δὲ ἔνυδρα καὶ μὴ ἀναπνέοντα ὅμως ὀσμᾶται . ἡ δὲ αἰτία καὶ περὶ τούτων | ||
τάδε μεγάλα σημεῖα . ἄνθρωποι γὰρ καὶ τὰ ἄλλα ζῶια ἀναπνέοντα ζώει τῶι ἀέρι . καὶ τοῦτο αὐτοῖς καὶ ψυχή |
Σιλῆνον καὶ Σάτυρον ἐπιφανεῖς τῆς Ἡρακλείας ἄνδρας , καὶ οὐκ ἀνῆκεν ἕως ἂν ἔπεισε λαβεῖν πέντε τριήρεις συμμαχίδας εἰς τὸν | ||
: τὰ μὲν γὰρ ἄλλα πάντα τῶν ἐγκωμιαστικῶν εἰς ἑτέρους ἀνῆκεν : αἱ δὲ πράξεις καὶ τὰ ἐπιτηδεύματα τοῦ πράξαντος |
ὥσπερ κισσοῦ φύλλον , ὥστε οὐκ ἂν παρακαθιεῖ ἐν τῇ καταπόσει , εἰ χωρέει ἐς αὐτόν . Καὶ ταῦτα ἐς | ||
ἐπιγλωττίδος ἔργον , ἐπὶ τούτῳ τεταγμένης , ὅπως ἐν τῇ καταπόσει τῆς τροφῆς τὴν ἀρτηρίαν πιέζουσα κωλύῃ παρεμπεσεῖν ὁτιοῦν εἰς |
ταῖς ὠκυπλάνοις πτερύγων ῥιπαῖς τὸν Ἀτλάντειον τηροῦσι πόλον αἰδοῦς ἀχαλκεύτοισιν ἔζευκται πέδαις οὐκ οὖν τὸ μὴ ζῆν κρεῖσσόν ἐστ ' | ||
τῶν ἄνωθεν καταγομένων καὶ ἀναγομένων : οὗ χάριν καὶ σχεδία ἔζευκται ἐπὶ τῷ ποταμῷ , ἀφ ' ἧς καὶ τοὔνομα |
, ἀλλ ' ἀνιᾶσθαι , εἰ μὴ πρὸς μόνον αὐτὸν βλέποις , ἐπεὶ εἰ μὴ ἐρᾷ γε , τί ἂν | ||
δρωμένων , ὡς εἰ καθεζόμενος αὐτὸς ἐν μέσοις τοῖς θεαταῖς βλέποις ἀρετὰς ἀνδρῶν καὶ κάλλη σωμάτων καὶ εὐεξίας θαυμαστὰς καὶ |
τοῦ δήγματος ὄντος , σικύαν προσβάλλειν τῷ δήγματι σὺν πολλῇ φλογί , καὶ κατασχάζειν τοὺς πέριξ τόπους . συνεπισπασθήσεται γὰρ | ||
θερμόν , ἢ φλόξ τιϲ ἢ φύϲιϲ οὖϲα παραπλήϲιοϲ τῇ φλογί , καὶ ἐνδείᾳ καὶ περιουϲίᾳ καὶ κακίᾳ τροφῆϲ διαφθείρεται |
δὲ , ὅτι κοῦφος καὶ χλωρὸς ἦν , ὡς ἐοικέναι ὀρνίθι , Θεόπομπος δὲ ἐν ταῖς Καπηλίσι Λεωτροφίδης ὁ τρίμετρος | ||
δὲ , ὅτι κοῦφος καὶ χλωρὸς ἦν , ὡς ἐοικέναι ὀρνίθι , Θεόπομπος δὲ ἐν ταῖς Καπηλίσι Λεωτροφίδης ὁ τρίμετρος |
ἢ θείῳ ἀπύρῳ , ἢ ὡς ἐπινοεῖς . Καὶ ἐπίβαλλε ἀργύρῳ , καὶ χρυσὸς ἔσται , ἐὰν χρυσὸν καταβάπτῃ : | ||
Χαρίτεσσιν ὁμοῖαι πλοχμοί θ ' , οἳ χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ ἐσφήκωντο . Ὁ δὲ τρόπος ἐστὶ ποιητικὸς πράξεως ἢ |
. Βλαστάνει δὲ τὰ μὲν ἐκ τοῦ αὐτοῦ τὴν ῥίζαν ἀφιέντα καὶ τὸ φύλλον , τὰ δὲ ἑκάτερον ἐξ ἑκατέρου | ||
ἀέρος ἔφη τροχοειδῶς πεπιλημένα πυρὸς ἔμπλεα εἶναι ἀπό τινων στομίων ἀφιέντα τὰς φλόγας . Διογένης δὲ καὶ ἐμπίπτειν εἰς τὴν |
διὰ τὴν ἀγροικίαν καὶ τὴν ἀναγωγίαν τὸ παλαιὸν οἱ Βοιωτοὶ ὗες ἐκαλοῦντο : καθάπερ καὶ αὐτὸς ἐν τοῖς διθυράμβοις : | ||
διὰ τὴν ἀγροικίαν καὶ τὴν ἀναγωγίαν τὸ παλαιὸν οἱ Βοιωτοὶ ὗες ἐκαλοῦντο : καθάπερ καὶ αὐτὸς ἐν τοῖς διθυράμβοις : |
. Κυψέλη αἱ δὲ μέλιτται ἐμπεφωλεύκεισαν ὥσπερ ἐν κυψέλῃ τῷ φωλεῷ : τὸ μέλι δὲ ἐλείβετο κατὰ τῶν κεφαλῶν . | ||
τῷ πρότερον προκύψαντι ἢ ἕτερος , πολλῶν ἐνεσπειραμένων τῷ αὐτῷ φωλεῷ δρακόντων . οὐ τοίνυν ἔχει τι ἰδίωμα ἡ καταληπτικὴ |
λαμπρὰ φαίνηται εὐδιεινόν . Ἅλως δὲ ἐὰν ὁμαλῶς παγῇ καὶ μαρανθῇ εὐδίαν σημαίνει . Αἱ κοιλάδες νεφέλαι χειμῶνος εὐδιειναί . | ||
οὐδὲ ἓν φροντίζουσιν : ὅταν δὲ τὸ μὲν ἀποσβεσθῇ καὶ μαρανθῇ , μάτην δὲ αἱ φῦσαι καταπνέωσιν , ἐνταῦθα ἤδη |
Λειχομύλη , θυγάτηρ Πτερνοτρώκτου βασιλῆος . γείνατο δ ' ἐν καλύβῃ με καὶ ἐξεθρέψατο βρωτοῖς , σύκοις καὶ καρύοις καὶ | ||
ἠνεῳγμένους εἴασαν τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐκείνου . μικρᾷ δὲ τοῦτον εἴρξαντες καλύβῃ στενωτάτῃ , ἄγριον ἐξοιστρήσαντες ἐλέφαντα θηρίον , ἐκίνουν τοῦτον |
' οὐχ ἅπασιν , ἔστι δ ' αὐτὸ μόνον τῷ καθαρωτάτῳ καὶ ὀξυωπεστάτῳ γένει , ᾧ τὰ ἴδια ἐπιδεικνύμενος ὁ | ||
, περιβαλεῖν ἔξωθεν τὸ σύστρεμμα τοῦ ἐρίου ἰσοτάτῳ χρὴ καὶ καθαρωτάτῳ ὀθονίῳ , κἄπειτα καταβάπτειν εἰς χυλὸν ἀκακίας ἢ ὑποκυστίδος |
κερατοειδῆ σκληρὸν ὄντα τῷ κρυσταλλοειδεῖ , θέαμά τε γενησόμενον ἰατήριον πονούσης ὄψεως : ὅθεν οἶμαι καὶ φύσει πάντες , ἐπειδὰν | ||
καὶ καθὰ πόνον θαλάσσιον , τουτέστιν ἐντὸς τῆς θαλάσσης ὥσπερ πονούσης : λέγει δέ , ὅτι τὰ κατ ' ἐμοῦ |
. Ξενόφιλον δὲ ἐν μὲν τῇ πλησίον Ἰόππης οὐ μόνον ἐπινήχεσθαι πᾶν βάρος , ἀλλὰ καὶ παρὰ τρίτον ἔτος φέρειν | ||
, διακολυμβᾶν κατακολυμβᾶν , ἐπικυματίζειν , ἐπιπολάζειν τῷ ὕδατι , ἐπινήχεσθαι ἐπιφέρεσθαι , κολυμβᾶν , ἀφ ' οὗ καὶ κολυμβήθραν |
ἀφιᾶσι . τὸ δὲ θλιβόμενόν φησιν ἔνδον ὠθεῖ τε καὶ ἐξακοντίζει αὐτούς . Ἡ δὲ φῦσά ἐστιν ἰχθὺς Αἰγύπτιος θαυμάσαι | ||
ἔχων μυκτῆρας εἰσέλθοι τις , ἐξελθεῖν πάλιν εἰκῆ : τοσαύτην ἐξακοντίζει πνοήν . λέγεις μάγειρον ζῶντα ; πλησίον δέ γε |
Καλῇ , χρυσείῃ ὑπὲρ ἀργυρέοιο λέβητος : ἐπὶ δὲ τῆς λεκάνης : . . . . . . . . | ||
πεντέλιθα ἐν ταῖς Ἀριστοφάνους Λημνίαις : πεντελίθοισί θ ' ὁμοῦ λεκάνης παραθραύμασιν . γυναικῶν δὲ μᾶλλον ἡ παιδιά , ὥσπερ |
τεῦ ὑγροτάτη ἔσται ἡ ὑστέρη : ὀδμὴν δὲ ἐχέτω τὸ πυρίημα . Καὶ ὁκόταν ἡ μὲν κεφαλὴ προφανῇ , τὸ | ||
ἐξάπτεϲθαι ἔνι . ἡ γὰρ ἔνδον ἐκείνου θέρμη ἄριϲτον μὲν πυρίημα , ἀγαθὴ δὲ πρόκληϲιϲ ἱδρώτων . χρὴ δὲ μηδὲ |
ἱστία ἐπιτεχνησάμενος , ὡς τοῦ Μίνω ναυτικοῦ τὴν εἰρεσίαν φθάνοιεν ἐπιφόρῳ τῷ ἀνέμῳ χρώμενοι , τότε αὐτὸς μὲν σώζεται Δαίδαλος | ||
τῆς πέτρας βωμοὺς ἐγείροντες ὑψηλοὺς ὑφῆπτον ἀνέμῳ παραδιδόντες τὰς φλόγας ἐπιφόρῳ . ὅσοι δ ' ἦσαν ἀνδρειότατοι , πυκνώσαντες τοὺς |
οὐδὲν δὲ τὸ διαφέρον , εἰ καὶ σὺν τῇ ἐντεριώνῃ τέμνοις καὶ εἰ χωρίς : οὐδὲν γὰρ ἡ ἐντεριώνη οὔτε | ||
τάχει θεάσῃ σαφῆ τὴν ὠφέλειαν : ἔμπαλιν δ ' εἰ τέμνοις , οὐδὲν ὄφελος . οὕτω τοι σπληνὸς πάσχοντος ἡ |
προσενεγκόντος , ἐξαίφνης ἀνακαίεται καὶ περισχεθεὶς ὅλος ἐκ ῥίζης εἰς ἀκρέμονα πολλῇ φλογὶ καθάπερ ἀπό τινος πηγῆς ἀνομβρούσης διέμενε σῷος | ||
, οὕτω . τὴν εὐθὺς αὐξανομένην πρώτην κληματίδα , ἤτοι ἀκρέμονα τῆς κολοκύντης , ἢ τοῦ σικύου , κατόρυξον εἰς |
τέκτονος πρὸς τὴν τῆς θύρας γένεσιν . ὥσπερ οὖν τὸ ξύλον πρὶν εἰδοποιηθῆναι οὐκ ἄν τις ὀνομάσοι θύραν , οὕτως | ||
ἂν ἐκ κλίνης , εἰ λάβῃ σηπεδόνα βλάστημα , τὸ ξύλον οὐ κλίνη , γίνεται δὲ καὶ ἐξ ἀνθρώπου ἄνθρωπος |
εὔστροφος καὶ ὁ λεγόμενος ὑγρὸς παλαιστής : ὃς καὶ τῷ βλέμματι ἀλκὴν καὶ δύναμιν ἐμφαίνει . ὄρθιον ὤρουσαι : ὀξὺ | ||
, δεινὸν δὲ καὶ χαλεπὸν ἐμβλέψας ἐμοὶ πᾶσαν ἐκένωσε τῷ βλέμματι τὴν ὀργήν . τί οὖν ἐντεῦθεν , ὦ πάτερ |
οὐδὲ γνῶσις ἀσφαλὴς ἄνευ ζωῆς ἀληθοῦς : Διὸ πλησίον ἑκάτερον πεφύτευται . Ἣν δύναμιν ἐνιδὼν ὁ ἀπόστολος τήν τε ἄνευ | ||
) ἀλωὴ νῦν ἡ ἀμπελόφυτος γῆ . ἐῤῥίζωται δέ , πεφύτευται . . ἡ δενδροφόρος γῆ . . Φ . |
οὗτος , ὁ ἔξω φημί , κατεσκευάζετο μὲν τῷ αὐτῷ πηλῷ : ἦν δὲ ὅλος διόλου διεζωσμένος τε καὶ κατησφαλισμένος | ||
κοτύλης δέκατον μέρος , ἐπιχέας τρία ἡμιχόεα , ἕψε , πηλῷ τριχώδεϊ καταλείψας , ἄζεστον , ἕως τρίτον μέρος λείπῃς |
τὴν πομπικὴν ἔσοδον Ἱπποδάμειον καλούμενον , ὅσον πλέθρου χωρίον περιεχόμενον θριγκῷ : ἐς τοῦτο ἅπαξ κατὰ ἔτος ἕκαστον ἔστι ταῖς | ||
στέργειν . ἄγαμαι οὖν ἐγὼ καὶ ταύτῃ τὸν νομοθέτην οἵῳ θριγκῷ περιβάλλει τὴν σοφίαν εἰς πάντα ἀληθῆ . σκοπῶμεν δὲ |
διὰ τοῦ ϲτομίου , γίνωϲκε μὴ κεκολλῆϲθαι τὸν κόλπον καὶ ἐπίμενε τῷ αὐτῷ φαρμάκῳ : ἀφιϲτάμενον δέ , ὡϲ εἰκόϲ | ||
ἐπιπόλαιος οὖσα ἡ ἕλκωσις ταχέως φαίνηται ἐπουλουμένη , τοῖς αὐτοῖς ἐπίμενε , εἰ δὲ βραδύνοι , κηρωτῇ χρῶ δι ' |
: τὸ μὲν γὰρ ὥσπερ ὄφις παραβολή , τὸ δὲ ἠρκὼς τὸ κέντρον καὶ ᾄττων δεῦρο κἀκεῖσε ἐπίκοινον , ὥστε | ||
οἷον πορεύεται διὰ τῆς ἀγορᾶς Ἀριστογείτων ὥσπερ ὄφις ἢ σκορπίος ἠρκὼς τὸ κέντρον , ᾄττων τῇδε κἀκεῖσε : τὸ μὲν |
ἀλάλκοι . οἳ δ ' ἰθὺς πόλιος καὶ τείχεος ὑψηλοῖο δίψῃ καρχαλέοι κεκονιμένοι ἐκ πεδίοιο φεῦγον : ὃ δὲ σφεδανὸν | ||
περιέρρει , ὥσπερ Κοννᾶς , στέφανον μὲν ἔχων αὗον , δίψῃ δ ' ἀπολωλώς , ὃν χρῆν διὰ τὰς προτέρας |
, ἔχων τε ἀπέλθῃ τὴν ἀκίδα ὁ δελφὶς καὶ ἀθηρίᾳ περιπέσῃ αὐτός : ὅταν δὲ αἴσθηται καμόντα καί πως παρειμένον | ||
ἰσχυρὴ , καὶ τὸ ἴκταρ ξηραίνεται . Ταῦτα ἢν ἐγκύμονι περιπέσῃ , θνήσκει , καὶ οὐκ ἂν δυνήσεται διαφυγεῖν . |
συνάψαι , οὐ φόβῳ τρεψάμενος νίκης ἔτυχεν , ἀλλὰ μάχῃ ἀντιτύπῳ κρατήσας τρόπαιον ἐστήσατο , ἀθάνατα μὲν τῆς ἑαυτοῦ ἀρετῆς | ||
μὲν ὕλῃ εἰ καὶ πάνυ καυσίμῳ ἐντυχόντες διεχώρησαν μόνον , ἀντιτύπῳ δὲ εἰ πελάσειαν ἐνσχεθέντες κατειργάσαντό τε αὐτὴν καὶ διέφθειραν |
τοῦ θέρους ἀεὶ διαπνέον διὰ τῆς φάραγγος : οἵ τε περικείμενοι δρυμοὶ μαλακοὶ καὶ κατάρρυτοι , ἥκιστα μὲν οἶστρον τρέφοντες | ||
δ ' ἄρα τοίγε πόλων ἔντοσθεν ἐόντες ἐντὸς ἐέργουσιν δίνην περικείμενοι ἄστρων . οἵδε μὲν ἐν πραπίδεσσιν ἀριφραδέες τελέθουσιν γνώσασθαι |
ἡσθῆναι ἐπ ' αὐτοῖς : τῷ γὰρ ἡδίστῳ ἀνάκεινται δαίμονι Σειληνῷ . καὶ πρὸς τοὺς φόβους δὲ ἀγαθοὶ διὰ τὴν | ||
. ὅμοιον γάρ ἐστι τοῦτο τῷ κατὰ τὸ Αἰσώπειον αἴνιγμα Σειληνῷ , ὃς ὁρῶν τὸν αὐτὸν ἄνθρωπον χειμῶνος ὥρᾳ καὶ |
ἰσότητος καὶ παντὸς τοῦ ἀρίστου δημιουργόν . ἐν οὖν τῷ περιρραίνεσθαι πληττομένοις καὶ διεγειρομένοις μόνον οὐκ ἄντικρυς αὐτὰ τὰ στοιχεῖα | ||
ἐπιτελεῖν λειτουργίας , ὁ ἱερὸς ἐδικαίωσε λόγος ὕδατι καὶ τέφρᾳ περιρραίνεσθαι τὸ πρῶτον εἰς ὑπόμνησιν ἑαυτοῦκαὶ γὰρ ὁ σοφὸς Ἀβραάμ |
Κλέωνα τοῦτ ' αἰνίσσεται , ὡς κεῖνος ἀναιδέως τὴν σπατίλην ἐσθίει . Ἀλλ ' εἰσιὼν τῷ κανθάρῳ δώσω πιεῖν . | ||
τὴν οὐρὰν αὐτῆς περιλαμβάνει , ἡ δὲ τοῖς ὀδοῦσιν αὐτὸν ἐσθίει , καὶ τὰ μὲν τῶν μελῶν ἐν τῇ γαστρὶ |
ψύλλας . εἴ ποτε δὲ εἰσέρχῃ ἐν τόπῳ ἔνθα εἰσὶ ψύλλαι , λέγε ὢχ ὤχ , καὶ οὐχ ἅψονταί σου | ||
ῥύπου τε καὶ ψόθου πλέως Αἰσχύλος Θεωροῖς . ψύλλα καὶ ψύλλαι : θηλυκῶς . παρὰ δὲ Ἡροδότῳ Ψύλλοι , ἔθνος |
καινὸν εἶδος εὐπρεπέστατον , πάντη ξένον καὶ φαιδρόν , εὐειδὲς πέλον , εἰς ὠφελείας κέρδος ὄνησιν φέρον τῇ συνθέσει καὶ | ||
πῦρ τὸ στοιχεῖον . αὖθις τὸ ἐκ τῆς ὑγρᾶς οὐσίας πέλον πᾶσαν φύσιν τυχθεῖσαν αὖ ἐκ νέκταρος . τὸ στοιχεῖον |
ἀναλογιῶν συνεστῶσα : κινουμένων δὴ τῶν ὁμοίων καὶ τὰ ὁμοιοπαθῆ συγκινεῖται . τοῦτον μὲν οὖν ὕστερον τελέως ἐπισκεψόμεθα . ἕτερος | ||
ἡ τῶν θεῶν αἰτία δείκνυται , οὐδ ' ὡς τοιαύτη συγκινεῖται ταῖς θυσίαις , ὡς δὲ φυσικὴ κατεχομένη τε ὑπὸ |
ὁ δὲ οὐ πόρρω τῆς κόρης ἐν ἡδείᾳ καὶ λιβανώδει πόᾳ κεῖται στάζων ἐς τὴν γῆν ἱδρῶτα καὶ τὸ δεῖγμα | ||
αὐτῆϲ καὶ τὸ ϲπέρμα τὰ μὲν ἄλλα ὁμοίωϲ ἐνεργεῖ τῇ πόᾳ χλωρᾷ , λεπτομερεϲτέραν δὲ καὶ ξηραντικωτέραν ἐκείνηϲ καὶ ἔτι |