| ' οὐ κατά τινας προσδιορισμούς , οἳ οὐδ ' ἂν ὑποπτευθεῖεν καθ ' ἑαυτοὺς λαμβανόμενοι καταφατικῶς καὶ ἀποφατικῶς , οἷον | ||
| , ἐκόμιζον δὲ καὶ αὐτοὶ θυσίαν , ὡς ἂν ἥκιστα ὑποπτευθεῖεν : ἡμεῖς δὲ ᾠόμεθα γυναῖκας εἶναι . ἐπεὶ δὲ |
| μεταχειρίσασθαι τὸ χαλεπώτατον μειράκιον τοῦ μετριωτάτου δήμου τίς οὐκ ἂν φήσειεν ; ὅσῳ μέντοι προχωρεῖ τὸ τῆς δόξης ἐπὶ πλέον | ||
| σύλλεκτρος εἶναι τῷ Διί , καί που τάχα ἐρᾶν με φήσειεν αὐτοῦ , οἱ δὲ πιστεύσουσιν οὐκ εἰδότες ὡς νεφέλῃ |
| καὶ τοῦ μηδὲν παραλελεῖφθαί μοι τῶν γεγραμμένων ὑπὸ τοῦ Δάμιδος ἐβουλόμην ἂν καὶ τὰ διὰ τῶν βαρβάρων τούτων σπουδασθέντα εἰπεῖν | ||
| , τὰ δὲ ἀλλότρια πάνυ ἀκριβῶς θεῶνται . ἐγὼ δὲ ἐβουλόμην περιτετράφθαι μοι τὰς πήρας , ἵνα τὰ ἐμαυτοῦ μόνον |
| παρ ' ἡμῖν , ὦ μέλιτος γλυκίων τὴν αὐδήν , προσθείην δ ' ἂν καὶ τρόπον , ἃ οὐδὲν ἐκκόψει | ||
| , καί , ἁπλῶς εἰπεῖν , πόνοις καὶ κινδύνοις , προσθείην δ ' ἂν καὶ χρήμασι , τῶν τοιῶνδε τήν |
| τυγχάνεις εἰδώς , ἐμὲ προτρέψαι ὡς ἔλαττον ἐπισταμένῳ γράψαι . βουλοίμην δ ' ἄν , εἴ σοι κεχαρισμένον εἴη , | ||
| . ἐγὼ δὲ τούτων οὐδενὸς χρῄζω τυχεῖν , δόξαν δὲ βουλοίμην ἂν εὐκλείας ἔχειν . οὐδεὶς γὰρ ἡμᾶς ὅστις ἐξαιρήσεται |
| , οἱ δ ' ἦσαν ἕτοιμοι πάσχειν , ὅ τι δόξειε τοῖς εἰκότως αἰτιωμένοις . ἐγὼ δὲ πάντων ἔφην ἀτοπώτατον | ||
| ἐπὶ τῆς διαλεκτικῆς , εἴ τις τοιουτοτρόπως ἀποφαίνηται , καταγέλαστος δόξειε . φαμὲν οὖν , ὡς οὐκ ἤδη , ἐὰν |
| μὴ ] μετὰ παρρησίας ἃ φρονοῦσι λέγειν , τί ἂν εἴποιεν οἱ προεστηκότες ὑμῶν ἐπιεικές ; ἢ ποίῳ χρησάμενοι νόμῳ | ||
| . . . . καὶ τοὺς προέδρουςκαλούντων ] ὅπως ἀναστάντες εἴποιεν ὃ προαιροῦνται πρὸς Δημοσθένην : οὗτος γὰρ ἠναντιοῦτο τῇ |
| δὲ ἡμᾶς , καὶ αὐτὰ μὲν ἑαυτῶν ἕνεκα οὐκ ἂν δεξαίμεθα ἔχειν , τῶν δὲ μισθῶν τε χάριν καὶ τῶν | ||
| λόγους ; σὺ ταῦτ ' ἔδρασας : οὐδέν ' ἂν δεξαίμεθα οὔθ ' οἱ θανόντες οὔτ ' ἂν οἱ τετρωμένοι |
| σπέρμα ἐστὶν ἀλλὰ τὸ τέλειον : οἷον πρότερον ἄνθρωπον ἂν φαίη τις εἶναι τοῦ σπέρματος , οὐ τὸν ἐκ τούτου | ||
| γὰρ δὴ κατ ' οὐσίαν ταῦτ ' ἀλλοιοῦσθαί τις ἂν φαίη δικαίως . Ὁποῖον οὖν τι ὁ ἀὴρ ὑπὸ τοῦ |
| κληθείς , οὐκ ἄκλητος , ἐλήλυθα : ταὐτὰ παθοῦσα σοὶ μέμψαιτ ' ἐπ ' ἐμοὶ στᾶσα παρὰ προθύροις . Ὑετὸς | ||
| καὶ τάδε φησίν : ἀλλ ' ἤδη τῇ τούτων χρείᾳ μέμψαιτ ' ἄν τις τὸ μειράκιον , ὥσπερ εἶπον . |
| τὸν λόγον . οὐ μὴν δίαρμά γε οὐδὲ ἀξίωμά τι δύναιτ ' ἂν ἔχειν ὁ τοιοῦτος λόγος οὐδὲ τοῖς ὅλοις | ||
| ἀποκρίνασθαι καὶ λόγον ἐκ λόγου λέγειν , οὐδεὶς ὅστις οὐχὶ δύναιτ ' ἄν . ἐκ δὴ τοῦ θορυβεῖν οὐκ ἀπαλλάττεσθε |
| ἐν δὲ ταῖς σιτοδείαις οὐκέτι : οὐ γὰρ ἄν τις ἕλοιτο ὀλίγον προέσθαι σῖτον πολλῶν νομισμάτων . ὅμως δὲ δι | ||
| , ὡς ἴδοι ἡμᾶς ἐν ἐκείνῃ τῇ νυκτί : οὔκουν ἕλοιτο παρὰ τῆς πόλεως χρήματα λαβεῖν μᾶλλον ἢ παρ ' |
| σὺ δὲ τί οἶσθα εἰ ἡμεῖς ἂν τούτου κατεψηφισάμεθα ; εἴποιμ ' ἄν : διότι πεπαρρησίασθέ μοι καὶ διείλεχθε . | ||
| μὲν οὖν αἰτιώμενοι τὸν ὁρισμὸν οὕτως : ἐγὼ δ ' εἴποιμ ' ἂν , ὡς εἰ μὲν κατὰ τὴν ἀπόδοσιν |
| : οἷς γε σὺ οὐκ ἂν ἐθέλοις πιστεῦσαι , εἰ φαῖεν ἀγαθοὶ εἶναι δημιουργοί , εἰ μή τί σοι τῆς | ||
| τινα τῶν οὐρητικῶν ἀγγείων διάθεσιν , αἵ τε τοπικαὶ ὀδύναι φαῖεν ἂν καὶ τὰ ἐν τοῖς οὔροις παρυφιστάμενα , περὶ |
| γὰρ δεῖ χαλεπαίνειν διὰ τέλους , τοῖς βαρβάροις ἂν ἔγωγε φαίην δεῖν καὶ τοῖς φύσει πολεμίοις . πολὺ γὰρ μείζω | ||
| ' ἂν τούτῳ τῷ πάντα ἱερῷ , ἀλλ ' εἶναι φαίην ἂν αὐτὸ ἐν ὕδασι τοσούτῳ νικῶν ὅσῳ περ τὸν |
| θάλασσα : “ ταῦτα γάρ , φησίν , μόνως ἂν ἁρμόττοι ῥηθῆναι περὶ τῆς ἐκτὸς θαλάσσης , ἣν ἔτι καὶ | ||
| ἐξέπιπτεν . τὰ δὲ ζώνια ταῦτα καὶ στρογγύλας ὠνόμαζον . ἁρμόττοι δ ' ἂν ταῖς ζώναις ταύταιςοὕτω γὰρ Ὅμηρος ὠνόμασεν |
| τῆς ἀκοσμίας τοῦ τρόπου γίγνεται . Πλείστους δ ' ἂν εὕροιτ ' ἐκ τῶν τοιούτων ἀνθρώπων πόλεις ἀνατετροφότας καὶ ταῖς | ||
| ἅπαντες , τοὺς ὁμοίους τούτῳ παρ ' ἑκάστῃ τῶν πόλεων εὕροιτ ' ἄν , οὐ τοὺς ἐμοί : οἵ , |
| τὴν εἰς Λάρισαν ἢ ὅποι βούλει ἄλλοσε βαδίζοι καὶ ἄλλοις ἡγοῖτο , ἄλλο τι ὀρθῶς ἂν καὶ εὖ ἡγοῖτο ; | ||
| ἔπαινον καὶ καταποντιστῶν ἀνατιθείη , εἰ τοῦτο θαυμάζοι καὶ ζηλωτὸν ἡγοῖτο τὸ τοῖς κινδύνοις ἀεὶ σφᾶς αὐτοὺς ὑποτεθεικέναι . ἀλλ |
| , οἷον πλάτανος καὶ πλατάνιστος : ἐνταῦθα γὰρ οὐκ ἂν εἴποιμεν παρώνυμα : ταὐτὸ γάρ ἐστιν . πάλιν ἔστω τὰ | ||
| μέντοι τῇ ἀποφάσει τῇ λεγούσῃ Σωκράτης οὐ βαδίζει οὐκ ἂν εἴποιμεν ἀκριβολογεῖσθαι βουλόμενοι τὸ οὐ βαδίζει ῥῆμα εἶναι ἀόριστον , |
| οὐκ ἔστιν ἄλλο ἢ τὸ ὁρίζεσθαι τοὺς ὁρισμούς . καὶ δόξειεν ἂν κατὰ ταύτην τὴν ἐκδοχὴν ὁ Ἀριστοτέλης ταυτολογεῖν , | ||
| τὸ χρήσιμον . Ἀνδρίᾳ γὰρ καὶ ῥώμῃ καὶ τάχει διενεγκεῖν δόξειεν ἂν χαρίεντος εἶναι . Ἐγὼ δέ , καθάπερ καὶ |
| ἐκβαλεῖν αὐτὸν ἐκ τῆς νήσου , ἢν φλυαρῇ καὶ μὴ ἐθέλῃ ἀφεὶς τὴν εἰρωνείαν εὐωχεῖσθαι . Πλάτων δὲ μόνος οὐ | ||
| δὲ καὶ εἰς κλήρωσιν ἐλθοῦσα δευτέρου βίου αἱρεῖται ὃν ἂν ἐθέλῃ , πῶς ἐκ θηρίου εἰς ἄνθρωπον εἴσεισιν ; οὐ |
| καὶ τὸ ἓν ἐφ ' ὅσα τὸ ὂν διαιρεῖσθαι ὁμωνύμως θείημεν , περὶ αὐτοῦ τὰ εἰκότα λέξομεν . Ἐπὶ τοσοῦτον | ||
| παραληφθείσης ὁμωνύμου φωνῆς . εἰ γοῦν ὅπερ αὐτός φησιν ὄνομα θείημεν τῷ τε ἀνθρώπῳ καὶ τῷ ἵππῳ τὸ ἱμάτιον , |
| δ ' ἐν ἴπῳ . καὶ περιστροφίδα δ ' ἂν εἴποις τὸ ξύλον τὸ τὸν ἶπον περιστρέφον , ἐναρμόσαι δ | ||
| μόνον , ὡς ὁ θώραξ , ὡς ὁ ὀφθαλμός : εἴποις δ ' ἂν καὶ τῶν κινούντων τὰ μὲν κατὰ |
| ἄλλων ἕκαστος ὡς εἰπεῖν τοιαύταις δόξαις ἔνοχοι γεγόνασι , τουτέστιν ὑπεύθυνοι , καὶ γὰρ καὶ ὁ Ἐμπεδοκλῆς τοὺς μεταβάλλοντας τὴν | ||
| αἱρεῖσθαι . Ἀπολύσιμοι ἀρχαί : αἱ ἀπολυθεῖσαι καὶ μὴ οὖσαι ὑπεύθυνοι . Ἀπογράψασθαι : μεταγράψασθαι . Ἀρχιθεωρός : ὁ τῶν |
| ὁ κύριος : δεσπότου δὲ ἅπαντά ἐστιν † ᾧ ἂν βούληται ἕκαστα † χρῆσθαι . ὅτῳ οὖν καὶ σῳζομένων μεγίστη | ||
| τῶν ἀνθρώπων . . , . ἐξ οὗ ἄν τις βούληται δόξαν παρὰ τοῖς ἀνθρώποις λαβεῖν καὶ τοιοῦτος φαίνεσθαι , |
| , καὶ ἦν μέν , εἰ πάνυ σμικρὰ τὰ τμητὰ προσφέροι , κίνδυνος μακράν τε ἄλλως τὴν κάθαρσιν γενέσθαι καὶ | ||
| μὲν κλωσμῷ τὰ πραέα , ἐπὶ δὲ ποππυσμῷ τὰ χαλεπὰ προσφέροι , μάθοι ἂν ὁ ἵππος ποππυσμῷ μὲν ἐγείρεσθαι , |
| οὐχ ὁρᾶις ἐπιρροάς ; πόσας ἂν εὐνὰς θυγατέρ ' ἠδικημένην βούλοι ' ἂν εὑρεῖν ἢ παθεῖν ἁγὼ λέγω ; οὐ | ||
| γ ' ἆρα προστάτην ἔχει . Ἐκεῖνο δ ' οὐ βούλοι ' ἄν , ἡσυχίαν ἔχων ζῆν ἀργός ; Ἀλλὰ |
| γὰρ τῷ τοιούτῳ σπανίως χρῆται , πλὴν εἰ μή τις οἴοιτο ταὐτὸν εἶναι σφοδρότητά τε καὶ τραχύτητα : ἀλλ ' | ||
| ὅμοιον ὥσπερ εἴ τις πρὸς τὸν στέφανον τὸν Ὀλυμπίασιν ἀποχρῆν οἴοιτο τὸ παλαίσματα ἐκ βιβλίου μεμαθηκέναι , κόνεως δὲ μὴ |
| μὴν ἀκμάζοντας καὶ θερμοτέρους τῇ κράσει τοιαῦτ ' οὖρα προβαλλομένους φαίης ἂν εἰκότως καὶ αὐτοὺς ἐπί τε παραπλησίαις διαίταις καὶ | ||
| αὐτῇσι γενύεσσι πέλας γένυν , ἠδὲ καρήνῳ ἐγχρίμπτων κεφαλήν : φαίης κέ μιν ἱμείροντα κῦσσαι καὶ στέρνοισι περιπτύξαι μενεαίνειν ἠΐθεον |
| οὖν τῶν μὲν πλέον οἴνου , τῶν δὲ ἴσον ἴσῳ φασκόντων κίρνασθαι , καὶ εἰπόντος τινὸς Ἄρχιππον εἰρηκέναι ἐν δευτέρῳ | ||
| φυλάττειν , μὴ μόνον πολεμίων ἕνεκα ἀλλὰ καὶ τῶν φίλων φασκόντων εἶναι : γειτόνων δὲ καὶ τῶν ἄλλων πολιτῶν ἢν |
| τῆς χρείας παράφρασις , εἶτα ἡ αἰτία , οἷον Ἰσοκράτης ἔφησε τῆς παιδείας τὴν μὲν ῥίζαν εἶναι πικρὰν τὸν δὲ | ||
| ζώντων ἐγίγνονθ ' οἱ λόγοι , τάχ ' ἄν τις ἔφησε νουθεσίας ἕνεκ ' αὐτοὺς λέγεσθαι : τεθνεῶσι δ ' |
| πολλούς ; πείσας ἢ βιασάμενος ; οὔτε γὰρ ἐκεῖνοι πεισθῆναι βούλοιντ ' ἄν , οὔτ ' ἐγὼ βιάσασθαι δυναίμην . | ||
| : ] πότερον ὁ δαίμων χὠ θανὼν τὰ τῶν πέλας βούλοιντ ' ἂν ἢ οὐ βούλοιντ ' ἂν ἀποδοῦναι πάλιν |
| Κομνηνὸς Ἀλέξιος καὶ γνώμην εἰσενεγκεῖν ἀπαιτούμενος βουλὴν ἀρίστην εἰσήνεγκε , φήσας ὡς χρὴ ταχέως στρατιώτας ἐκπέμπειν καὶ τοῦ σκέμματος ἄρχοντας | ||
| τὴν ἡμίσειαν τῆς ἑαυτοῦ μοίρας , τὸν μὲν πλειόνων δεῖσθαι φήσας , ἑαυτὸν δὲ ὀλίγων , ἐφιστὰς δὲ αὐτὸν καὶ |
| , ἐκεῖνο δὲ καὶ μᾶλλον ἄδικον . οἷς ἂν ἄλλος ἐπίῃ : ἐκ τῶν τοῦ Αἰσώπου μύθων , ἄλλος ἄλλον | ||
| , ἅσπερ αὐτὸς εἰσενήνοχε τοῖς ἄλλοις . ἂν τοίνυν ὑμῖν ἐπίῃ σκοπεῖν , τούτου πληρωτὴν εὑρήσετε Μειδίαν ὄντα τοῦ ἐράνου |
| , διάστροφος τὴν ὄψιν . ὁ δ ' ἐπίσειστος ἡγεμὼν ἐοίκοι ἂν τῷ ἡγεμόνι θεράποντι πλὴν περὶ τὰς τρίχας . | ||
| νέα κωμωιδία καὶ λουτῆρας λέγει . Αἰσχύλος δ ' ἂν ἐοίκοι τὰ βαλανεῖα λουτήρια λέγειν : ἀλλ ' ἐκ μεγίστων |
| τοιούτῳ καιρῷ ” Θεαίτητον “ γράφων τις θῆτα καὶ εἶ οἴηταί τε δεῖν γράφειν καὶ γράψῃ , καὶ αὖ ” | ||
| ποιῶν οἷ ' ἐποίει , ἀλλὰ πάντας ὅσους περ ἂν οἴηταί τις ἧττον ἐμοῦ δύνασθαι δίκην ὑπὲρ αὑτῶν λαβεῖν . |
| τοῦ τελευτήσαντος , καὶ ὅτι ἡ μὲν δύ ' ἔχειν ἀξιοῖ κλήρους , ἐγὼ δὲ τοῦτον μόνον εἰς ὅν περ | ||
| , φησι , παθὼν ἔχειν αὐτόν . οὐ μέντοι γε ἀξιοῖ ἑαυτὸν θεοῖς συγκρίνειν ἀθανάτοις θνητὸν ὄντα . ἐνδειξάμενος δὲ |
| ὅτε πρὸς τὸ ποιὸν εἶναι τὸν ἐρωτῶντα ἢ ἀποκρινόμενον . οἰηθείη γὰρ ἄν τις τό τε μονοειδὲς πολύσημον καὶ τὸ | ||
| ταύτῃ τιθέμενον ὡς εἶδος ὄντα καὶ αἴτιον , ἵνα μήτις οἰηθείη ὅτι καὶ ἑτέρων ὄντων αἰτίων μόνος ἐκ τούτων ὁ |
| φρουροῦσι δ ' αὐτὸν ἐπιμελές εἶναι , νομίμως ἵνα πάντα προστάττῃ ποιεῖν : εἰ δὲ παραβαίη , κόλασιν αὐτοῦ λαμβάνειν | ||
| τιμήσας , συνέστησε ταμίαν τὸν χορηγήσοντα χρημάτων πλῆθος ὅσον ἂν προστάττῃ Κόνων , καὶ τὴν ἐξουσίαν ἔδωκεν αὐτῷ λαβεῖν εἰς |
| ἤ ς ' ἀπαξιῶν ; γονέας ὑβρίζειν τοὺς ἐμοὺς οὐκ ἠξίου . καὶ πῶς γάμον τοιοῦτον οὐχ ἥσθη λαβών ; | ||
| πεφυκὼς καὶ τοὺς ἄλλους ἄγων , ὅστις οὔτ ' ἐκείνους ἠξίου φόβῳ τῶν πολεμίων προέσθαι τὰ γνωσθέντα ἐξ ἀρχῆς οὔτ |
| αἴρουσι , καὶ εἰς πλοῦν ἐμβιβάζουσι συμπλεῖν οἷς ἂν αὐτοῖς δοκῇ , καὶ ποιοῦσιν οὐ μόνον συγκαθημένους , ἂν οὕτω | ||
| τῶν ἄλλων ἐπίσης ἄξιον αὐτῷ . κἂν γὰρ τὰ μέγιστα δοκῇ παρά του καρποῦσθαι , μὴ εἶναι ἀντάξια ὧν αὐτὸς |
| χρήσιμος διὰ τὸ καὶ τὰ . τὸν δὲ λόγον ἂν ἀξιῶσι καὶ φρόνησιν καὶ τὰς παιδευτικὰς ἐπιστήμας , τὰς αἰτίας | ||
| φιλίαν ἐσπουδακότα καὶ βουλόμενον αὐτοῖς εἶναι καὶ σύμμαχον , ἂν ἀξιῶσι , θαυμάζειν , ὅτι κελεύουσι τῶν ἐν Ἰωνίᾳ πόλεων |
| βδελυρὲ σύ . Μὰ τὴν Ἑκάτην , οὐ δῆτα : μαινοίμην γὰρ ἄν . Ἀλλ ' , ὦ νεανίσκ ' | ||
| οὐχ ὡς τούτου βελτίονος ὄντος , ὧν ὁ Δημοσθένης εἶπε μαινοίμην γὰρ ἄν , εἰ τοῦτο λέγοιμι , ἀλλ ' |
| . σὺ γὰρ δὴ μόνος ἂν αὐτῷ τὰ τῶν πραγμάτων ἰάσαιο τραύματα , περὶ ὧν δι ' ἐπιστολῶν ἀκούσας , | ||
| ἐνύπνια ἄγρια ὡς ἐπὶ μελαγχολίας μελετωμένης . Καὶ ταῦτα μὲν ἰάσαιο ἂν ταῖς ἐκτεθεισομένοις σοι μεθόδοις . Αἷμα δὲ τῷ |
| ὅτι ἀεὶ ἦν πᾶσα καὶ ἐλλείπουσα οὐδενί , ἵνα ζητήσεως δεηθῇ : ἀλλ ' ἔστιν ἡ πρώτη καὶ οὐκ ἀπ | ||
| ὁρκίζει τὴν πάτριον θεὰν Ἄρτεμιν ξυμπρᾶξαι πάντα ὅσα ἂν αὐτοῦ δεηθῇ . Ἀνίστησιν αὐτὴν ὁ Εὔδοξος πολλὰ θρηνοῦσαν καὶ θαρρεῖν |
| εἰ μέν σοι ὑπάρχει φύσει ῥητορικῷ εἶναι , ἔσῃ ῥήτωρ ἐλλόγιμος , προσλαβὼν ἐπιστήμην τε καὶ μελέτην , ὅτου δ | ||
| κακός , καὶ οἱ ἄλλοι πάντες ; Ἀλλ ' ὁ ἐλλόγιμος , ὦ τέκνον , οὐ μοιχεύσας πείσεται ἀλλ ' |
| γὰρ ἂν ἄλλως ἀποκρίναιτο , ὦ θεῖε , Λακεδαιμονίων γε ὁστισοῦν ; Πότερ ' οὖν δὴ πόλεσι μὲν πρὸς πόλεις | ||
| οἶδ ' ὅτι βέλτιον σχοίη : εἰ δὲ παρελθὼν εἷς ὁστισοῦν δύναιτο διδάξαι καὶ πεῖσαι , τίς παρασκευὴ καὶ πόση |
| τελευταῖος : εἴργειν τεκούσῃ μητρὶ πολέμιον δόρυ . ἡμέτερον + λέγοιμ ' ἄν : αἱ μονοστροφικαὶ αὗται καὶ συστηματικαὶ περίοδοι | ||
| Οἰκλέος τὸν Ἀμφιάραον . εἰδὼς εὖ λέγοιμί σοι ἄν . λέγοιμ ' ἂν ] ταῦτα . λέγοιμ ' ἂν ] |
| ' εἰδώς , ὅτι ἂν μὲν μὴ ' θελήσητε τῶν ἀντιλεγόντων ἀκοῦσαι , ἐξηπατῆσθαι φήσουσιν ὑμᾶς , ἂν δ ' | ||
| μηδέν , τῶν δ ' αὖ δεδανεικότων ἀπ ' ἐναντίας ἀντιλεγόντων τὰ μέγιστα δεδανεικέναι , εἰ καὶ μὴ ἁπλῶς μέγιστα |
| διώκειν δι ' ἐμέ , ἐμὲ δέ , εἴπερ ἐξελέγχειν ἐνόμιζεν , αὐτὸν οὐκ ἂν ἐγράψατο . καὶ πάλιν : | ||
| , καὶ αὐτοῦ ἡσυχάζων ἐς μὲν τὴν Παλλήνην ἀδύνατος ἤδη ἐνόμιζεν εἶναι διαβὰς τιμωρεῖν , τὴν δὲ Τορώνην ἐν φυλακῇ |
| διαπεπραγμένα καὶ ἅ εἰσιν ἐψευσμένοι , ἡδέως μὲν ἂν ὑμῖν λέγοιμι , ἐπειδὴ δ ' ἔξω τοῦ πράγματος νομίζετ ' | ||
| πάντα , ἐφ ' οἷς σύ με ἤρου εἰ σπουδάζων λέγοιμι , λέγοντα ὅτι κατηγορητέον εἴη καὶ αὑτοῦ καὶ ὑέος |
| φασίν , εὔνων ποιοῦσιν ἀνθρώπων . ἡδέως δ ' ἂν ἐροίμην αὐτούς τί δὴ τἄλλ ' ἐπαινοῦντες Λακεδαιμονίους , ὃ | ||
| ἔφη , ὦ Κῦρε , ἀχθεσθείης μοι , εἴ σε ἐροίμην ὃ βούλομαί σου πυθέσθαι ; Ἀλλὰ ναὶ μὰ τοὺς |
| τῆς εὐαρμόστου συμφωνίας : ἐπεὶ καὶ πῶς οὐκ ἐμέλλετε , φήσαιμ ' ἄν , ὦ γενναῖοι , πολέμῳ μὲν δυσχεραίνειν | ||
| δυοῖν θάτερον , ἢ μανίας ἢ κέρδους ἕνεκ ' ἐσπουδακότος φήσαιμ ' ἂν εἶναι . Εἴη μέν , ὦ ἄνδρες |
| . ὑμῶν ] ὑπὲρ ὧν , φησιν , ἐφόνευσα Ἀγαμέμνονα ἀπώσασθε , καὶ οἱ ἐμὲ φονεύσαντες οὐκ ἀτιμάζονται , ὡς | ||
| εἰμί . ὡς μὲν ἔκτανον ] ὑπὲρ ὧν ἐφόνευσα Ἀγαμέμνονα ἀπώσασθε καὶ οἱ ἐμὲ φονεύσαντες οὐκ ἀτιμάζονται . παιδευτικὰ δὲ |
| λέγειν , ὡς εἴη ποτὲ γεγονὼς Αἰθαλίδης καὶ Ἑρμοῦ υἱὸς νομισθείη : τὸν δὲ Ἑρμῆν εἰπεῖν αὐτῶι ἑλέσθαι ὅ τι | ||
| πέφυκεν , οὕτω γὰρ διὰ πάντων ἰὼν ὁ λόγος τέλειος νομισθείη καὶ ὁ περὶ αἰτίας οὔρων δεόντως νῦν ἀποδοθείη τῇ |
| πέμψαι ἃ ἔπεμψαν , ἔς τε τὸ λοιπὸν μὴ οὐκέτι βούλωνται ἀμύνειν , ὁρῶντες τοὺς Ἀθηναίους ἐν τῇ μάχῃ εὖ | ||
| θεῶν εὔνοιαν ἱκανὴν ἔφη εἶναι νίκην ἐπαγαγεῖν Ἀθηναίοις , εἰ βούλωνται πολεμεῖν Φιλίππῳ . πρὸς ἡμῶν ἔσεσθαι : ἤγουν βοηθήσειν |
| τοὺς πρότερον ἀνύλους . ἀλλ ' αὗται μὲν οὐκ αὐτόματοι δόξαιεν ἄν , ἀλλ ' ὥσπερ σπειρόμεναί τινες ἢ φυτευόμεναι | ||
| ὡς διαφόροις χρώμεναι τοῖς τε ὑποκειμένοις καὶ τοῖς κατηγορουμένοις , δόξαιεν δ ' ἂν καὶ μία εἶναι οὐ μόνον κατὰ |
| τοῦτο παρ ' αὐτοῦ λαβεῖν , ἀλλὰ κἄν ποτε διεγεῖραι βουληθῇ τὴν φράσιν , ὀλίγον ἐμπνεύσας ὥσπερ ἀπόγειος αὖρα ταχέως | ||
| ἐτῶν μηκέτι θεωρείτω . θεωρήσας δὲ ὁπός ' ἂν ἔτη βουληθῇ τῶν δέκα καὶ ἀφικόμενος οἴκαδε , εἰς τὸν σύλλογον |
| δὲ τρόπος καὶ πρὸς τὰ ἀνωτερικά . ἢν δὲ μηδέποτι φῇ μήτε ἄνω μήτε κάτω κεκαθάρθαι ἢ πεπωκέναι φαρμάκων , | ||
| , τοὺς δὲ Κραννωνίους Ἐφύρους , ὥστε διαπορεῖν , ὅταν φῇ ὁ ποιητής ” τὼ μὲν ἄρ ' ἐκ Θρῄκης |
| οὔ τευ τὰν σύριγγα λαθὼν ἔκλεψε Κομάτας . αἴ τοι πιστεύσαιμι , τὰ Δάφνιδος ἄλγε ' ἀροίμαν . ἀλλ ' | ||
| τε καὶ φιλοπόλεμον οὔτ ' ἂν ἔγωγε φήσαιμι οὔτε εἰπόντι πιστεύσαιμι . ἐς δὲ πλεονεξίαν τε καὶ ἀδικίαν αἱ τῶν |
| σκέπην ἀπομερίσῃ τὴν τότε τῶν ποιμένων ἐρημωθεῖσαν πόλιν , Αὔαριν συνεχώρησεν . Ἔστι δ ' ἡ πόλις κατὰ τὴν θεολογίαν | ||
| , τήν τε σποδὸν ἀποκομίσαι καὶ τὴν Βαβυλῶνα ἔχειν ἀτελῆ συνεχώρησεν . εἶθ ' ὁ μὲν Βέλεσυς πλοῖα παραστησάμενος , |
| τὰ μέρη δὲ ἄλλος ἄλλο κυβερνᾷ τῶν ὑπ ' ἐκείνου προστεταγμένων : ἧς τάξεως ἀπολαύειν οἴει δεῖν καὶ τοῦτον τὸν | ||
| ἐς τὴν ἤπειρον τὴν καταντικρύ . καὶ διωκόμενος ὑπὸ τῶν προστεταγμένων κατὰ πύστιν ᾗ χωροίη , ἀναγκάζεται κατά τι ἄπορον |
| ὃ βούλεται πράττειν . ἀλλ ' εὖ ἴσθι , καὶ ποιήσειεν ἄν : οὐ γὰρ οἵα τέ ἐστι περιορᾶν ἑαυτῆς | ||
| , τῷ κοίλῳ τῆς ἑτέρας χειρὸς ἐπικρούσαντες , εἰ κτύπον ποιήσειεν εὔκροτον ὑποσχισθὲν τῇ πληγῇ τὸ φύλλον , μεμνῆσθαι τοὺς |
| θέλω , ἔνθα , κᾂν καμύων βάλῃς , οὐκ ἂν ἁμάρτοις ἀνδρὸς ἀγαθοῦ . πάντως ὁ Σάκας ἔφη , δεῖξόν | ||
| ἅμα ξηρότητι διακαεῖς εἶεν , ὀργίλους εἶναι λέγων οὐκ ἂν ἁμάρτοις : εἰ δὲ ἅμα ὑγρότητι , οἰνόφλυγες . γλαυκότης |
| τοῖς ἐρομένοις . Ὦ Μένιππε , Ἀμφίλοχος μὲν οὗτος ἂν εἰδείη ὅ τι αὐτῷ ἀποκριτέον ὑπὲρ αὑτοῦ , ἐγὼ δὲ | ||
| ἄν τῳ δόξειε μαντείας δεῖσθαι . τί γὰρ ἄν τις εἰδείη πῶς Ἐρασίστρατος ἐγίγνωσκεν ὑπὲρ ὧν αὐτὸς οὐδὲν ἐμνημόνευσε διεξοδικῶς |
| ῥώμην μετασχόντες ἀπόλωνται , οἱ δὲ δι ' ἀσθένειαν ἀπολειφθέντες σωθῶσιν . Ἀληθῆ λέγεις : ἀλλ ' ὁρᾷς , ἔφη | ||
| ἐπιμένουσιν ἕως ἀπολέσωσιν ἂν αὐτούς , εἰδότες ὅτι , ἐὰν σωθῶσιν οἱ ἀδικηθέντες , πικροὶ τοῖς ἀδικήσασιν ἔσονται πολέμιοι καὶ |
| , καὶ ἔστι πάθη τῆς γραμμῆς εὐθύτης καὶ καμπυλότης . Δόξειεν εἶναί φησιν , ἐπεὶ κατὰ ἀλήθειαν οὐκ εἰσὶ ποιότητες | ||
| τι καὶ αὐτὸ τοῦ ἐν λόγοις πλούτου σημεῖόν ἐστιν . Δόξειεν δ ' ἂν καὶ τὸ ἐνθύμημα ἐπιφωνήματος εἶδός τι |
| οἶδ ' ἔγωγε . πᾶϲ τιϲ ἂν κρίναϲ κακῶϲ εὔνουν ὑπολάβοι [ ] τὸν ἐπιβουλεύοντά ϲοι . κἂν μὴ δύνηται | ||
| σημαίνει , ἡ δὲ ἴκτις γυναῖκας . Θεὸς εἴ τις ὑπολάβοι γενέσθαι , ἱερεὺς ἂν γένοιτο ἢ μάντις : τῆς |
| τρόποι , καθ ' οὓς καὶ διοσημίας καὶ ἕτερα πλείω τερατεύονται καὶ ἀναγεγράφαταί τισιν , οἳ ἐγέλασαν πλατὺ ἐς τὴν | ||
| ἔπει καὶ ἄλλ ' ἄττα τῶν αὐτοσχεδίως συντιθέντων οὐκ ἀνεκτὰ τερατεύονται . ἀποροῦσιν ἐνταῦθα πῶς ἐν Εὐριπίδου μὲν Ἠλέκτρᾳ τοῦθ |
| , πέμπειν δὲ Νόθιππον ἑκόντα . εἷς γὰρ μόνος ὢν κατεβρόχθισεν ἂν τὴν Πελοπόννησον ἅπασαν . ὅτι δὲ οὗτός ἐστιν | ||
| τὸν δάκτυλον τοῦ ζωμοῦ τι περιελιχμήσατο ἢ ὀπτωμένων ἀποσπάσας τι κατεβρόχθισεν , ἀλλὰ συγγνώμην ἀπονέμουσιν αὐτοῖς : εἰ δὲ καὶ |
| ἀπεψίαν μὲν οἱ πολλοί , σὺ δ ' ὀξυρεγμίαν ἂν λέγοις . τὸ δ ' ἐπὶ τῷ κόρῳ δυσχεραίνειν βδελυγμίαν | ||
| λέξω , κελεύεις γάρ , τὸν ἐκ φρενὸς λόγον . λέγοις ἄν , ὥσπερ ᾐδέσω τάφον πατρός . φθέγγου χέουσα |
| ' ἡμῖν ποιήσειν ἕτερον ἐπὶ τῷ προτέρῳ , καὶ ταῦτα οἰόμενος ἐκεῖνον οὐ κακῶς εἰργάσθαι , πλὴν εἴ σε ὁ | ||
| στρατηγίαν : καὶ ὅτι ὁ στρατηγὸς ὑπερηγάπα τὸν συστράτηγον , οἰόμενος πιστὸν ἕξειν ἐν τοῖς πράγμασι κοινωνὸν , καὶ ὅτι |
| παρ ' Ἀθηναίοις ἐγνωσμένον , οἷον Πλάτωνα τὸν φιλόσοφον , εἴποι δὲ περὶ αὐτοῦ , ὅτι δίκαιος ὁ Πλάτων καὶ | ||
| τε καὶ γνήσιον τῆσδε τῆς γῆς βλάστημα , ποιητὴς ἂν εἴποι , καὶ μάλ ' ἐπανθοῦν ἑαυτῷ καὶ μᾶλλον ἀνθῆσον |
| οἶμαι δ ' , αἴ τις τὰ αἰσχρὰ ἐς ἓν κελεύοι συνενεῖκαι πάντας ἀνθρώπως , ἃ ἕκαστοι νομίζοντι , καὶ | ||
| ἐν ἐκκλησίᾳ ὅτι αὐτὸν Λύσανδρος τέως μὲν κατέχοι , εἶτα κελεύοι εἰς Λακεδαίμονα ἰέναι : οὐ γὰρ εἶναι κύριος ὧν |
| ὄντες ; ” Ὁ αὐτὸς τοὺς πλουσίους καὶ ἀπαιδεύτους παραπλησίους ἔφησεν εἶναι τοῖς κριοῖς τοῖς ἐπιπόκοις , πλὴν ὅτι ἐκείνους | ||
| Κολλατῖνος ἐπὶ τῷ μηδενὸς ὧν ἠξίου τυγχάνειν , Τοιγαροῦν , ἔφησεν , ἐπεὶ σκαιὸς εἶ καὶ πικρὸς ἐγὼ τὰ μειράκια |
| λόγος ἐς τοσοῦτό μοι δεδηλώσθω , πλὴν ὅτι ἀπονοστῆσαί τε ἔφασκε τοὺς Νασαμῶνας , ὡς οἱ Κυρηναῖοι ἔλεγον , καὶ | ||
| ἔρχεται πόλιν τὴν Εὐρυτείαν : τόνδε γὰρ μεταίτιον μόνον βροτῶν ἔφασκε τοῦδ ' εἶναι πάθους : ὃς αὐτὸν ἐλθόντ ' |
| Ἐχινάδας . ἡ δ ' ἐξομεῖται μηθενὸς [ ὃς μὴ μετέλθοι συγγόν [ Ταφίους : λιγὺς δὲ χρησμὸς [ Ἀμφιτρύων | ||
| ἔσθ ' ἅνθρωπος ἁχραδούσιος . τίς ἂν οὖν ἰατρόν μοι μετέλθοι καὶ τίνα ; τίς τῶν καταπρώκτων δεινός ἐστι τὴν |
| . . . εἰ δέ κε λίσσηαι ἑτάρους λῦσαί τε κελεύῃς , οἳ δέ ς ' ἔτι πλεονέσσι τότ ' | ||
| μέλλειν ἐχρῆν , ὡς ἀγοράσω ἁπαξάπανθ ' ὅς ' ἂν κελεύῃς , ὦ γύναι . ὅπερ δὲ λοιπὸν μόνον ἔτ |
| τυχών εἰμι , καὶ μὴ ἀπαξιώσῃς ὑπ ' ἐμοῦ ὀνειδιζόμενος νεωτεροποιοί : οἱ νεωτέρων πραγμάτων ὀρεγόμενοι ἐπιτελέσαι ἔργῳ ὃ ἂν | ||
| καὶ τυραννεῖν ἐπεχείρησεν ἢ πάλιν τὸ τῶν Ἀθηναίων , ὅτι νεωτεροποιοί : ὥσπερ καὶ Θουκυδίδης φησίν : οὕτω μὲν οὖν |
| Ἀκαδημείας αʹ , Προτρεπτικὸς αʹ , Πῶς ἂν ἄριστα πόλεις οἰκοῖντο αʹ , Ὑπομνήματα αʹ , Περὶ ῥύακος τοῦ ἐν | ||
| „ . Ὁ αὐτὸς ἐρωτηθεὶς πῶς ἂν ἄριστα αἱ πόλεις οἰκοῖντο ἔφη : ” εἰ φιλόσοφοι βασιλεύοιεν ἢ οἱ βασιλεῖς |
| , καὶ ὅτι θᾶττον τεθνήξεται ἀνὴρ Αἰγύπτιος στρεβλούμενος ἢ τἀληθὲς ὁμολογήσει . παρὰ Ἰνδοῖς δὲ αἱ γυναῖκες τὸ αὐτὸ πῦρ | ||
| μὴ στοχαζόμενον μαινόμενον τὸν γυμναστὴν λέγεις , ἢ σωφρονῶν αὐτὸς ὁμολογήσει στοχάζεσθαι τοῦ βελτίστου , τοιοῦτον δ ' οὐδὲν ἔχειν |
| ] σοί . ἤγουν εἰ τὴν παροῦσαν συμφορὰν ἐν εὐτυχίας ἡγοῖο μέρει , τί μανιῶν ὑφίεσαι , τουτέστιν ἀτεχνῶς μαινόμενος | ||
| ῥόφημα μήτ ' ἄλλο μηδὲν δίδου τοιόνδε , ἀλλὰ μέγιστον ἡγοῖο τοῦτ ' εἶναι διαφυλάσσεσθαι , ἕως ἂν διάθερμοι σφόδρα |
| ἀλλὰ καὶ κατὰ ἄλλα πουλλὰ νουσήματα ; εἰ μή τις φήσειε καὶ τἄλλα νουσήματα ἕλκεα εἶναι . Ἔχει γάρ τινα | ||
| τοῖς δικάζουσι φαύλην τὴν προαίρεσιν ἐπιδείκνυται : εἰ δέ τις φήσειε κἀν τοῖς στοχαστικοῖς προαίρεσιν κατασκευάζεσθαι κεφαλαίοις , ἴστω ὅτι |
| νόμον γίνεται . οἷον νόμος τὸν ἀριστέα λαμβάνειν ἣν ἂν βούλοιτο δωρεάν : πλούσιος ἀριστεύσας αἰτεῖ πένητος ἐχθροῦ φόνον , | ||
| πολιορκίαν πρὸς τὴν ἰδίαν ἀπιέναι . Ὅτι καὶ ἐάν τις βούλοιτο συμμαχίαν εἰσδέξασθαι κω - λυομένην ὑπὸ τῶν πολεμίων , |
| , δῆλον , ὡς , ἐπειδήπερ ἐγένοντο , λήθην γοῦν εὐξαίμεθα ἂν ἀμφοτέρων λαβεῖν . τί οὖν εἰκόνα ποιῆσαι φιλονεικεῖς | ||
| ἂν τοῖς φίλοις προσφεροίμεθα , ἔφη , ” ὡς ἂν εὐξαίμεθα αὐτοὺς ἡμῖν προσφέρεσθαι . “ τὴν δικαιοσύνην ἔφη ἀρετὴν |
| τὰ σημαινόμενα . περὶ δὲ τὴν σύνταξιν , οἷον ἐπειδὰν φήσῃ Πιττακὸς νέμεσθαι πατέρα καὶ μητέρα τὴν ἴσην : ἀμφιβάλλει | ||
| μανθάνουσιν , ἀλλ ' οὐχ οἱ σοφοί . ἂν δὲ φήσῃ ὅτι οἱ ἀμαθεῖς μανθάνουσιν , ἐπιφέρει ὁ σοφιστής : |
| οὐ τῷ χρόνῳ μόνον , ἀλλὰ καὶ τῷ δικαίῳ πρεσβεῖον ἔχοιμ ' ἂν ἐγὼ τοὔνομα τοῦτ ' εἰκότως . εἶεν | ||
| ] η θανὼν ? ἅζεται κατ [ οὐδαμῶς ] ? ἔχοιμ ' ἂν εἰπεῖν τ [ [ ] ἄναξ ἀνδρῶν |
| δυσχερῶς πως ἀποδέχομαι ; διὸ δή , ὡς ἔοικε , φήσει τίς με ἐξαμαρτάνειν . νῦν οὖν εἰ καὶ σοὶ | ||
| καὶ φρέατα ἐκόμιζε , καὶ τῷ χειμῶνι μάχεσθαι προσέταττε , φήσει πᾶν ὡς ἀληθῶς περαιτέρω θαυμάτων εἶναι , καὶ τοῦ |
| τὸ Ἴλιον τοῦ Λαομέδοντος τούτους ἐξαιτησαμένου : οἱ δὲ εἵλοντο συλλήπτορα τὸν Αἰακόν . ἐκ τούτου γοῦν τοῦ τείχους τοῦ | ||
| ἀγαθοῦ κἀν τούτοις ὡς κἀν τοῖς ἄλλοις ἅπασιν ἐπιβοώμενοι γενέσθαι συλλήπτορα . Συνήθως ὁ Ἀριστοτέλης τὸ καθόλου προτάττει καὶ τῆς |
| αὑτῶν καὶ συγγενεῖς αὐχοῦσι , κἂν μὴ ὦσι πρὸς γένους ἐπιβοώμενος : ἀντὶ τοῦ καταλαλούμενος , ἢ περιβόητος ὤν ʃ | ||
| ποίμνην ἀπό τινος κώμης πορρωτέρω διετέλει τοιαύτῃ παιδιᾷ χρώμενος . ἐπιβοώμενος γὰρ τοὺς κωμήτας ἐπὶ βοήθειαν ἔλεγεν , ὡς λύκοι |
| . ὣς νῦν ἡβώοιμι βίη τέ μοι ἔμπεδος εἴη : δοίη κέν τις χλαῖναν ἐνὶ σταθμοῖσι συφορβῶν , ἀμφότερον , | ||
| ' ἤδη ὂν αὐτὸ τὸ χρῶμα . εἰ δὲ κἀνταῦθα δοίη τις ἐγγίνεσθαί τινα παθητικὴν ὑπὸ τῶν χρωμάτων τῷ ἀέρι |
| μὲν ὁ πρῶτος : οὐ γὰρ δή γε ὡς ἰαμβικὸν ἀξιώσαιμ ' ἂν ἔγωγε τὸ κῶλον τουτὶ ῥυθμίζειν ἐνθυμούμενος ὅτι | ||
| . . . σεται ταῖς ὁμοιότησι . τοῦτο δὴ ποιεῖν ἀξιώσαιμ ' ἂν καὶ τοὺς βουλομένους τὴν σύνθεσιν ἀκριβῶς εἰδέναι |
| συνθεῖναι δύναμιν . εἰ δέ τις καὶ βελτίω τούτων ἐπεισάγειν δυνηθείη λυσιτελοῦντα πρὸς τὸ προκείμενον , χάριν αὐτῷ παμπόλλην εἰσόμεθα | ||
| ' εἴ γε τοῦτο δυνατὸν ἐν ἀνθρώποις , ἐκεῖνος ἂν δυνηθείη μόνος , ὃς οἶδε τοὺς νόμους τοὺς μὲν κρίνειν |
| βάρβαροι ἦσαν οὗτοι , καὶ αὐτὸ τὸ κοινωνῆσαι τοῖς Καρσὶ νομίζοιτ ' ἂν σημεῖον : ὅτι δὲ πλάνητες καὶ μετ | ||
| τοῦτ ' εἶναι νομίζεται τέρας . καὶ Λαὶς οὖν ὀρθῶς νομίζοιτ ' ἂν τέρας . αὕτη γὰρ ὁπότ ' ἦν |
| ἀδελφιδῆν ὡς οὖσαν ἐξ ἑταίρας εἰσαγγεῖλαι πρὸς τὸν ἄρχοντα [ ἠξίωσεν ] , οὔτ ' ἐπὶ τῇ δοθείσῃ προικὶ αὐτῇ | ||
| ὅτι καλούμενος εἰς ἀπολογίαν ὑπὸ τοῦ δήμου οὐ μόνον οὐκ ἠξίωσεν ἐλθεῖν , ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀφικομένους ἐπ ' αὐτὸν |
| Θρᾳκῶν ἐπολεμοῦντο , καὶ τοῦτο οἱ πάντα ἀγνοήσαντες ἡμεῖς οὐκ ἐπυθόμεθα , καίπερ δώδεκα ἡμέρας ἐν Βυζαντίῳ διατρίψαντες , ἀλλ | ||
| ἡμεῖς ἔκ τε τῶν πεπραγμένων ᾐσθήμεθα καὶ τῶν εὖ εἰδότων ἐπυθόμεθα , ἐν μὲν τῷ παρόντι διαλλαγῆναι , σκοπεῖν δέ |
| ἐστὶ τά τε λασιώτατα καὶ οἷς αὐτὸς ἥκιστ ' ἂν δύναιτο ὁ ἵππος , ἤν τι λυπῇ αὐτόν , ἐπικουρεῖν | ||
| ἀνυπεύθυνός τε καὶ αὐτοκράτωρ ἄρξῃ πόλεως , οὐκ ἄν ποτε δύναιτο ἐμμεῖναι τούτῳ τῷ δόγματι καὶ διαβιῶναι τὸ μὲν κοινὸν |
| ἂν διαμένοι : δοκεῖν γὰρ ἂν τοὺς ἅπαντας ἀν - θρώπους τῷ τοιούτῳ φύντι πολεμίους κατασταθέντας διὰ τὴν ἑαυτῶν εὐνομίαν | ||
| ἐπιτρέχων αὐτὸς ἐκήρυττεν ἑαυτὸν νικᾶν τὰ Ὀλύμπια πάντας ἀν - θρώπους καλοκἀγαθίᾳ . καὶ γὰρ γελᾶται τὸ εἰρημένον ἅμα καὶ |
| καὶ κατάδει , χρῶ τε τῷ φαρμάκῳ , μέχρις ἂν ὑγιασθῇ . τὸ δ ' ὄπιον μεθ ' ὑγρᾶς κηρωτῆς | ||
| παρεισδῦναι , ἕως ἂν δυνηθῇ στῆναι : οὕτω γὰρ ἂν ὑγιασθῇ : τρίτῃ δὲ ἡμέρᾳ ἐπιθεράπευε . ἐὰν δὲ δι |
| Μεσσηνίων πεντακοσίοις ὁπλίταις : ξύμβασίν τε ἔπρασσε καὶ πείθει ὥστε ξυγχωρῆσαι ἀλλήλοις δέκα μὲν ἄνδρας τοὺς αἰτιωτάτους κρῖναι , οἳ | ||
| τὰ ἑαυτοῦ ἤθη καὶ οὕτως ἀπώλεσεν , ὡς μηδὲ ἀνελέσθαι ξυγχωρῆσαι τὸ σῶμα , ᾤχετο γὰρ οὐκ οἶδ ' ὅποι |
| , ὅν φαμεν δοξάζειν ἀλλ ' οὐ γιγνώσκειν , καὶ ἀμφισβητῇ ὡς οὐκ ἀληθῆ λέγομεν ; ἕξομέν τι παραμυθεῖσθαι αὐτὸν | ||
| παρὰ τοῦ ἔχοντος τὸν κλῆρον . Ἐὰν δ ' ἐπιδεδικασμένου ἀμφισβητῇ τοῦ κλήρου ἢ τῆς ἐπικλήρου , προσκαλείσθω τὸν ἐπιδεδικασμένον |