. εἰ δή τοι ἥδιον , ἐθέλω γενέσθαι λεσχηνώτης περὶ ὁτέων γράφεις : καὶ ἢν κελεύῃς , παρὰ σὲ ἀφίξομαι | ||
. εἰ δή τοι ἥδιον , ἐθέλω γενέσθαι λεσχηνευτὴς περὶ ὁτέων γράφεις , καὶ ἢν κελεύῃς , παρὰ σὲ ἀφίξομαι |
τι μὴν πολέμου ἀδαήμονες οὐδὲ μόθοιο , ξεῖνοι δ ' εὐχόμεθ ' εἶναι ἐφέστιοι , ὣς γὰρ ἄμεινον . Ὣς | ||
] φάσματα ] κατὰ νοῦν ] ! ἐλπόμενοι ] ? εὐχόμεθ ] ? ' ἡμεῖς [ ἔδοξε γὰρ [ × |
? ? ἄλυπον [ ] [ ἄφθονος ] [ ] πν [ ! ! ! ! ] ! ! ! | ||
Πάρις ἀπόλοιτο κρίσις . . . . [ ] ! πν [ ! ] ! ! ! [ [ ] |
ὡς ἐγὼ εἰκάζω : νῦν ὦν ἄνδρα πάντα τινὰ ὑμέων χρεόν ἐστι γενέσθαι ἀγαθόν : κρέσσον γὰρ ποιεῦντάς τι καὶ | ||
καὶ Θεσσαλῶν ἔμπειροί εἰμεν . Ἀλλ ' ἀναλαβόντας τὰ ὅπλα χρεόν ἐστι ἰέναι ὑμέας μὲν ἐς τόδε τὸ κέρας , |
περὶ παρθένου βουλεύοντα πᾶσι κατὰ νόον ποιέειν , τοῖσι μὲν ὑμέων ἀπελαυνομένοισι τοῦδε τοῦ γάμου τάλαντον ἀργυρίου ἑκάστῳ δωρεὴν δίδωμι | ||
ὀΐω ἂψ ἀπονοστήσειν , εἰ καὶ μάλα πολλὰ πέπονθας . ὑμέων δ ' ἀνδρὶ ἑκάστῳ ἐφιέμενος τάδε εἴρω , ὅσσοι |
. διαμεμνᾶσθαι γάρ , φησίν , ὅσιον εἴη κα τῶν τήνου θείων τε καὶ ἀνθρωπείων παραγγελμάτων , μηδὲ κοινὰ ποιεῖσθαι | ||
λυθείσας ἄλλος ἄλλοσε φορεύμενοι διεσπάρημες , ὅσιον κἀμὲ μεμνᾶσθαι τῶν τήνου θείων καὶ σεπτῶν παραγγελμάτων , μηδὲ κοινὰ ποιεῖσθαι τὰ |
τόδε : τί ἐϲτι τοῦθ ' ὃ λέγουϲι τὰϲ [ ⚔˘ – – παίζειν ἐχούϲαϲ , ἀντιβολῶ , [ τὸ | ||
. } . μὰ Δί ' ἀλλ ' ἐγὼ [ ⚔˘ – – ἢν νοῦν ἔχωμεν , ϲκεψόμεθα [ ⚔ |
ἀρχαῖν ἔδοξε τέλεσί τε καὶ τῷ δήμῳ Ἀπολλώνιον Πυθαγόρειον ἦμεν πολίταν ἔχειν τε καὶ γᾶς καὶ οἴκων ἔγκτασιν . ἑστάκαμεν | ||
τοὶ Συρακούσσαις ἐνίδρυνται , πελωρίστᾳ πόλει , οἷ ' ἄνδρα πολίταν . σοφῶν ἔοικε ῥημάτων μεμναμένους τελεῖν ἐπίχειρα : πολλὰ |
πλέον εἰπεῖν θάρσεϊ καὶ τότε δὴ σοφίης ἐπ ' ἄκροισι θοάζειν . ἀλλ ' ἄγ ' ἄθρει πάσῃ παλάμῃ , | ||
διὰ τὸ καθέζεσθαι καὶ ταύτης τυγχάνειν : ἔνθεν καὶ τὸ θοάζειν : ” τίνας ποθ ' ἕδρας τάσδε μοι θοάζετε |
οὗτος ἐμὸς πατρώϊος ἐκ Τάφου ἐστί , Μέντης δ ' Ἀγχιάλοιο δαΐφρονος εὔχεται εἶναι υἱός , ἀτὰρ Ταφίοισι φιληρέτμοισιν ἀνάσσει | ||
τοιγὰρ ἐγώ τοι ταῦτα μάλ ' ἀτρεκέως ἀγορεύσω . Μέντης Ἀγχιάλοιο δαΐφρονος εὔχομαι εἶναι υἱός , ἀτὰρ Ταφίοισι φιληρέτμοισιν ἀνάσσω |
οὖν κτείνουσιν ἀλλήλους χαλᾷς τὸ μὴ τίνεσθαι μηδ ' ἐποπτεύειν κότῳ , οὔ φημ ' Ὀρέστην ς ' ἐνδίκως ἀνδρηλατεῖν | ||
” ἐπὶ δὲ τοῦ φθονεῖν “ ἐξείπω , καὶ μήτι κότῳ ἀγάσησθε ἕκαστος , ” ἐπὶ δὲ τοῦ ζηλοῦν “ |
οὕτω χρὴ γράφειν ταῦτα τὰ κῶλα τάδε μὲν εὐτυχεῖν καὶ πρόμαχ ' ἐμῶν δόμων , ἵν ' οἰκείως ἔχῃ πρὸς | ||
. πρόμαχε ] Ἐτεόκλεες . θ πρόμαχε ] βοηθέ . πρόμαχ ' ] ὑπέρμαχε , βοηθέ . Ξ δόμων ] |
οὖν τάδ ' ἐστὶν ἐκεῖνα , ἐξ ὧν ἄνδρας Μαραθωνομάχους ἡμὴ παίδευσις ἔθρεψε . Τοιαῦτ ' ἄττα ὁ Μιλτιάδης ἀποκρινεῖται | ||
, ἥκεις συμφορᾶς ἐς τοὔσχατον . ἐς ς ' ἐλπὶς ἡμὴ καταφυγὰς ἔχει κακῶν . ἀλλ ' ἀθλίως πράσσουσιν εὐτυχὴς |
σελήνην ταῖς ἐπῳδαῖς κατασπῶσι . τοῦτο δὲ ποιεῖν δοκοῦσιν αἱ Θεσσαλαὶ σφαλεῖσαι τῆς ὑπολήψεως : καθὸ Ἀγλαονίκη , Ἡγέμονος θυγάτηρ | ||
] [ ] ! ρακλεωτης ? Ἐργῖνος ! [ [ Θεσσαλαὶ [ αἱ βόες αἵδε , παρὰ προθύροισι δ ' |
εὐφρασίαν δηλοῖ . Κοιλία ἁλλομένη ἀγαθὰ σημαίνει . ἄλλοις τέκνα ὀνησιφόρα δηλοῖ . Κοιλίας δεξιὸν μέρος ἁλλόμενον νόσον ὀλιγοχρόνιον δηλοῖ | ||
μοι δοκῶ : τὸ τῶν γυναικῶν σχῆμα διατηρεῖ μόνον . ὀνησιφόρα γένοιτο . τοῦτο γίγνεται . ὃ γὰρ φέρει νῦν |
ἄλδη . Τὰ εἰς ΔΗ προσηγορικὰ ὀξύνεται : ᾠδή ἀοιδή σπουδή ἐδωδή αὐδή . τὸ μέντοι Λήδη κύριον , καὶ | ||
ὁρίζῃ τῆς Ὀδυσσέως νεώς : Ἴωμεν : ἥ τοι καίριος σπουδή , πόνου λήξαντος , ὕπνον κἀνάπαυλαν ἤγαγεν . Οὐκοῦν |
! ] νικας ? ? [ ! ! ] ! νδε ? ? ? ! ωλιμ ? [ ! ! | ||
] ἀνήμερος [ ος ] # ? εἶναι καὶ [ νδε ] ? πέλας [ ας ] ? ἀξιοῦσθαι [ |
καὶ στεμματοῦτε καὶ † κατάρχεσθ ' εἰ δοκεῖ † : νικᾶτε δ ' ἐχθρούς : ἥδε γὰρ ψυχὴ πάρα ἑκοῦσα | ||
δὴ καὶ ὁ Κλαύδιος τὴν βουλὴν διέλυσε βοῶν : ” νικᾶτε δεσπότην ἔχειν Καίσαρα . “ Λόγου δ ' ἄφνω |
! αὐτεῖ καταισχύνωμεν ? [ ] ? ? ? [ ἀεικελίως ] ? ? [ ] ? ? [ ! | ||
δείδοικα ποσὶν μή τίς με παρέλθῃ Φαιήκων : λίην γὰρ ἀεικελίως ἐδαμάσθην κύμασιν ἐν πολλοῖς ' , ἐπεὶ οὐ κομιδὴ |
ἐν εὐτυχίᾳ πανδοξίας ἄκˈρον : μεγάλων δ ' ἀέθλων Μοῖσα μεμνᾶσθαι φιλεῖ . σπεῖρέ νυν ἀγˈλαΐαν τινὰ νάσῳ , τὰν | ||
ἐρήμῳ πελάγει λυθείσας ἄλλος ἄλλοσε φορεύμενοι διεσπάρημες , ὅσιον κἀμὲ μεμνᾶσθαι τῶν τήνου θείων καὶ σεπτῶν παραγγελμάτων , μηδὲ κοινὰ |
ἀφανισμούς . . ἔμαθον δ ' εὐρυπόροιο ] ἔμαθον δὲ ἐσορᾶν καὶ βλέπειν πόντιον ἄλσος τῆς εὐρυπόροιο θαλάσσης , ἤτοι | ||
λυπούμεθα . τῶν εὐτυχούντων ἀνταγωνιστὴς θεός . ἐκ τοῦ γὰρ ἐσορᾶν γίνετ ' ἀνθρώποις ἐρᾶν . ἀπτῆνα , τυτθόν , |
: σὺ δ ' Ἀθηναίους ἐζήτησας μικροπολίτας ἀποφῆναι διατειχίζων καὶ χρησμῳδῶν , ὁ Θεμιστοκλεῖ ἀντιφερίζων . Κἀκεῖνος μὲν φεύγει τὴν | ||
τῆς τέχνης . Γ καὶ Εὔπολις Πόλεσιν Ἱερόκλεες , βέλτιστε χρησμῳδῶν ἄναξ . Γ οὑξ ' Ὠρεοῦ Γ : διαβάλλει |
. Καίτοι νιν οὐ κεῖνός γ ' ὁ δύστηνός ποτε κατέκταν ' , ἀλλ ' αὐτὸς πάροιθεν ὤλετο . Ὥστ | ||
Ζεῦ , γενέσθαι τῆσδέ μ ' ἐξάντη νόσου τὸν σὸν κατέκταν παῖδα μισῶ παρ ' ἐχθρῶν θῶπας εὐειδεῖς λόγους Χρυσεὺς |
τὴν Ἔριν μῆλον ῥῖψαι χρυσοῦν , καὶ περὶ τούτου τὰς Θεὰς φιλονεικούσας ὑπὸ τοῦ Διὸς πρὸς τὸν Πάριν πεμφθῆναι κριθησομένας | ||
τὴν Ἔριν μῆλον ῥῖψαι χρυσοῦν , καὶ περὶ τούτου τὰς Θεὰς φιλονεικούσας ὑπὸ τοῦ Διὸς πρὸς τὸν Πάριν πεμφθῆναι κριθησομένας |
' Ἀσωπίῳ μελιγαρύων τέκτονες κώμων νεανίαι : ὥσθ ' ὃ βούλε - ται εἰπεῖν , τοιοῦτόν ἐστιν : οἱ γὰρ | ||
χειρώσαιτο ἐπίκουρος τοῖς θεοῖς γενόμενος : τὰ δ ' οἶμαι βούλε - ται λέγειν δι ' ὑπερβολῆς ὅτι Ἡρακλῆς πᾶσαν |
ἠδὲ λέοντι , οὕς κεν ἴδῃς προθύροισι τεοῦ δόμου ἐξ ἱεροῖο ἁμοῦ στείχοντας , μηδὲ φρεσὶ σῇσι πλανηθῇς . Καὶ | ||
Σμύρνην ἁλιγείτονα ποντοτίνακτον ἥν τε δι ' ἀγλαὸν εἶσιν ὕδωρ ἱεροῖο Μέλητος : ἔνθεν ἀπορνύμεναι κοῦραι Διός , ἀγλαὰ τέκνα |
] ! κατα ? [ ] θαικ ! [ ] δημ ! [ ] λομα [ ] αλειν [ ] | ||
! [ ] ! βασιλε [ - ] [ ] δημ ? ? [ ] ! κεχωρ ? [ ? |
γε ἀρχὴν μὴ ἔλαβον , νόμοισι τοῖσι Ἑλλήνων χρήσομαι ἐς ὑμέας . Ταῦτα ὦν ὑμῖν ἀναβάλλομαι κυρώσειν ἐς τέταρτον μῆνα | ||
ἀνυσθέντος αὖτις ἀπολυθῆτε σώματος τοῦ ἐν τῷ αὐτόθι θανάτῳ ὑποδεξαμένου ὑμέας , διαδέξονται αὖτις ὑμέας τρόπον τῆς ἐπὶ γῆς ζωῆς |
– ˘ μῶρος δ ' ὅστις ἀνθρώπων πόλιν , κείναν σεβίζειν μοῦνον ἐλπίζει καλοῖς * * * εἰσὶν γάρ , | ||
ἐκλανθάνῃ , ὁθούνεκ ' εἴ τις γῆ θεοὺς ἐπίσταται τιμαῖς σεβίζειν , ἥδε τοῦθ ' ὑπερφέρει : ἀφ ' ἧς |
ἀγορεύεις : αὐτίκα γάρ τοι ἔπειτα μεθ ' Ἕκτορα πότμος ἑτοῖμος . Τὴν δ ' αὖτε προσέειπε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς | ||
ἅπαντά μοι διελθεῖν . Θεανδρίδαισι δ ' ἀεξιγυίων ἀέθλων κάρυξ ἑτοῖμος ἔβαν Οὐλυμπίᾳ τε καὶ Ἰσθμοῖ Νεμέᾳ τε συνθέμενος , |
, μετὰ δ ' ἔσσεται ἣν τότ ' ἀπηύρων κούρη Βρισῆος : ἐπὶ δὲ μέγαν ὅρκον ὀμοῦμαι μή ποτε τῆς | ||
, μετὰ δ ' ἔσσεται ἣν τότ ' ἀπηύρα κούρη Βρισῆος : ἐπὶ δὲ μέγαν ὅρκον ὀμεῖται μή ποτε τῆς |
τόπον ἡ ἐκπύρωσις ἔσται , διασεσάφηκεν ἐν τῷ περὶ τοῦ πυρίου . ὃν δὲ τρόπον ἀποδεικνύουσιν οὐ διαδε . . | ||
Ἀρχιμήδους τοῦ θειοτάτου κατασκευασθέντων ἐκκαῦσαι οὐ δι ' ἑνὸς ἐμνημόνευσαν πυρίου ἀλλὰ διὰ πλειόνων , καὶ οἶμαι μὴ εἶναι τρόπον |
οἱ πιστοὶ τῶν Περσῶν . ἀφνεῶν ] * ὀλβίων . πολυχρύσων ] πλουσίων . ἑδράνων ] * κατοικήσεων . πρεσβείαν | ||
' ἐς αἶαν πιστὰ καλεῖται , καὶ τῶν ἀφνεῶν καὶ πολυχρύσων ἑδράνων φύλακες , κατὰ πρεσβείαν οὓς αὐτὸς ἄναξ Ξέρξης |
Παιάν , δὸς δ ' ἡμᾶς χαίροντας ὁρᾶν φάος ἀελίου δοκίμους σὺν ἀγακλυτῶι εὀαγεῖ Ὑγιείαι : ἰὴ Παιάν , Ἀσκληπιὸν | ||
δέχεσθαι τούς τε φυσιολογίας καὶ τοὺς ἠθοποιίας ἀσινεῖς καὶ πάνυ δοκίμους χαρακτῆρας . ταῦτ ' οὖν ἡ ψυχῆς ἐπαγγελλομένη γεωργικὴ |
ἔα , τὸν ἀπ ' ἀνθρώπων θεὸν ἐπλάσατ ' ἶσον ἁπάντηι ἀτρεμῆ ἀσκηθῆ νοερώτερον ἠὲ νόημα . . . διὰ | ||
ὕψος , Νεῖκός τ ' οὐλόμενον δίχα τῶν , ἀτάλαντον ἁπάντηι , καὶ Φιλότης ἐν τοῖσιν , ἴση μῆκός τε |
τὸν ἱστιῶντ ' ἐπαινέω : καἴ κα τις ἀντίον τι λῆι τήνωι λέγειν , τήνωι κυδάζομαί τε κἀπ ' ὦν | ||
τις περισσόν , αἰ δὲ λῆις , πὸτ ἄρτιον ποτθέμειν λῆι ψᾶφον ἢ καὶ τᾶν ὑπαρχουσᾶν λαβεῖν , ἦ δοκεῖ |
δὲ ποιήματα ὧδ ' ἔχει : ἥξεις δὲ Λιγύων εἰς ἀτάρβητον στρατὸν , ἔνθ ' οὐ μάχης , σάφ ' | ||
δὲ ποιήματα ὧδ ' ἔχει : ἥξεις δὲ Λιγύων εἰς ἀτάρβητον στρατόν , ἔνθ ' οὐ μάχης , σάφ ' |
ἀσθενέοντες ἐκδιηγεύμενος , πιστεύοιτ ' ἂν μᾶλλον γιγνώσκειν τὰ τῶν νοσεόντων πρήγματα , ὥστε τολμᾷν ἐπιτρέπειν τοὺς ἀνθρώπους σφέας ἑωυτοὺς | ||
εὐδοκέοντες , μεταλλάσσονται ἐς ὑγιείην . Εὖ δ ' ἔχει νοσεόντων μὲν ἐπιστατέειν , ἕνεκεν ὑγιείης : ὑγιαινόντων δὲ φροντίζειν |
σημαίνει ἀλλὰ πλείονα , δεῖ τρία τινὰ τότε ποιεῖν , ἀπαριθμεῖσθαι τὰ σημαινόμενα καὶ διορίσαι περὶ οὗ ὁ λόγος κἀκεῖνο | ||
παθόντες ἑαυτοὺς οὐ διέφθειραν , καὶ μέλλειν ὀνομαστί μοι τούτους ἀπαριθμεῖσθαι καὶ ἀριθμήσαντα λέγειν ὡς , εἰ τούτων ἐκεῖνος τὴν |
ἀντικείμενα : εἰπὼν γὰρ ἔστι γὰρ εἶναι . . . διζήσιος εἴργω ἐπάγει : αὐτὰρ . . . κέλευθος . | ||
μὴ ἐόντα , ἀλλὰ σὺ τῆσδ ' ἀφ ' ὁδοῦ διζήσιος εἶργε νόημα . Λέγει γὰρ οὖν οὕτως . Ἡμεῖς |
, καὶ οὖν καὶ ἰχθύσι μὲν καὶ θηρσὶ καὶ οἰωνοῖς πετεηνοῖς ἔδωκεν ἔσθειν ἀλλήλους , ἐπεὶ οὐ δίκη ἐστὶ μετ | ||
δ ' ἐν ἅπασιν ἀνθρώποις τε θεοῖς τε καὶ οὐρανίοις πετεηνοῖς . Ψιχάρπαξ μὲν ἐγὼ κικλήσκομαι : εἰμὶ δὲ κοῦρος |
: αὐτὰρ ἐς Ἀμβρακίαν ἐλθὼν εὐδαίμονα χώραν τὸν κάπρον ἂν ἐσίδῃς ὠνοῦ καὶ μὴ κατάλειπε , κἂν ἰσόχρυσος ἔῃ , | ||
. αὐτὰρ ἐς Ἀμβρακίην ἐλθὼν εὐδαίμονα χώρην τὸν κάπρον ἂν ἐσίδῃς ὠνοῦ καὶ μὴ κατάλειπε , κἂν ἰσόχρυσος ἔῃ , |
ποταμοῦ γείτονα πόλιν . ἐκεῖ πρὸς ἄνδρα πάλαι μεθοδεύ - οντα λόγους ἔτι μειράκιον ὢν ἀπεδύσατο ἄρτι πρῶτον ἐν Ἑρμοῦ | ||
? μγω ? [ ! ! ] ? [ ] οντα τ ? [ τον αὐτᾶς ? γονοι ? [ |
φωνῆς : ἐπειρωτῶντι δέ οἱ χρᾷ ἡ Πυθίη τάδε : Βάττ ' , ἐπὶ φωνὴν ἦλθες : ἄναξ δέ σε | ||
, καὶ τὸν χρησμὸν ἄνω καὶ κάτω θρυλλοῦσι τὸν , Βάττ ' ἐπὶ φωνὴν ἦλθες : ἄναξ δέ σε Φοῖβος |
καὶ ὑπερεχαίρομεν καὶ πᾶσαν ἐκ τῶν παρόντων εὐφροσύνην ἐποιούμεθα καὶ ἀπορρίψαντες ἐνηχόμεθα : καὶ γὰρ ἔτυχε γαλήνη οὖσα καὶ εὐσταθοῦν | ||
] ην φιλότητα κομίζειν [ ] θαλάμους μέμψειε Λακαίνης [ ἀπορρίψαντες ] Ἐνυώ [ Πολυξείνην ] Ἀχιλῆος [ ] ρεις |
, Χαρίτων ὅπου τὰ τόξα : Μαραθὼν ἔρως Ἀθήνης , σοφίης ὅπου τὰ τόξα : Ὁ γέρων Ἔρως χορεύει ῥόδον | ||
δὲ ἐπί τι κενοτάφιον ἐπέγραψαν αὐτῷ τόδε : πλούτου καὶ σοφίης πρύτανιν πατρὶς ἥδε Κόρινθος κόλποις ἀγχιάλοις γῆ Περίανδρον ἔχει |
μακάρων ἀρνήσεται εὐχωλῇσι . κέκλυθι δ ' ὄφρα μάθοις μένος ἀργεννοῖο λίθοιο . εἰ γὰρ ἄτερ κρατεροῦ ἐθέλοις πυρὸς ἐκ | ||
καὶ τάδε ἔπη Ῥιανοῦ πεποιημένα ἐς τοὺς Λακεδαιμονίους : οὔρεος ἀργεννοῖο περὶ πτύχας ἐστρατόωντο χείματά τε ποίας τε δύω καὶ |
ὁ Νοννόσου πατὴρ , πρὶν ἢ Νόννοσον πρεσβεύειν αἱρεθῆναι , Ἰουστινιανοῦ πέμποντος , ἀπέσταλτο , καὶ εἰρηνικὰς ἔθετο σπονδάς : | ||
νοῦν . Ἰδού , καὶ κηδεστής ἐστί μοι , τοῖν Ἰουστινιανοῦ παίδοιν ὁ πρεσβύτερος . ἔστι γάρ μοι καὶ θυγάτηρ |
] βεβαίωσις , βεβαιώσεις , τὰ προτεινόμενα ἐπὶ βεβαιώσει , πιστά . , δεσμοί , τεκμήρια , πίστεις . ἡ | ||
ἐπόπτας εἶναι καὶ ἐπιτηρητὰς τῆς χώρας αὐτοῦ . τὸ δὲ πιστά τινές φασιν , οἱ ὑποπτεύσαντες τοὺς κατὰ τὸν χορὸν |
ἢ γράφεται τῷδε μέν , ἵν ' ᾖ οὕτως : ἐπεύχομαι τῷδε μὲν καὶ τούτῳ τῷ Ἐτεοκλεῖ ὥστε εὐτυχεῖν , | ||
, τοῖσι δὲ καὶ τούτοις , ἤγουν τοῖς πολεμίοις , ἐπεύχομαι δυστυχεῖν . τὸ δὲ ἰὼ πρόμαχ ' ἐμῶν δόμων |
ταῦτα ὁ Ὀτάνης , ἐπειδὴ ὥρα σπερχόμενον Δαρεῖον : Ἐπείτε ἡμέας συνταχύνειν ἀναγκάζεις καὶ ὑπερβάλλεσθαι οὐκ ἐᾷς , ἴθι ἐξηγέο | ||
οὖν ἀολλέας πρὸ τῶν πυλέων εὕρομεν , ὡς εἰκὸς , ἡμέας περιμένοντας , οὐκ ἄνδρας μόνους , ἀλλὰ καὶ γυναῖκας |
ἐσχάτοις Ἴδης τόποις ἄλλων ἰατρὸς αὐτὸς ἕλκεσιν βρύων εὐφημία γὰρ εὐκολώτατος πόνων . ἀρχαῖον εἴρηκας . . σῷσαι γὰρ ὁπόταν | ||
κᾆτα ναυαγεῖν ποιεῖ νόσῳ βιασθεὶς ἢ φίλων ἀχηνίᾳ εὐφημία γὰρ εὐκολώτατος πόνων εὐεργετῆσαι γὰρ τὸ σῶμ ' οὐ βούλομαι ὦ |
ὥσπερ ἐγώ . ῥώμης γὰρ ἀμείνων ἀνδρῶν ἠδ ' ἵππων ἡμετέρη σοφίη . ἀλλ ' εἰκῆι μάλα τοῦτο νομίζεται , | ||
ὥσπερ ἐγώ : ῥώμης γὰρ ἀμείνων ἀνδρῶν ἠδ ' ἵππων ἡμετέρη σοφίη . ἀλλ ' εἰκῆι μάλα τοῦτο νομίζεται , |
. ἐν τῶι σοι παύω πιστὸν λόγον ἠδὲ νόημα ἀμφὶς ἀληθείης : δόξας δ ' ἀπὸ τοῦδε βροτείας μάνθανε κόσμον | ||
φησίν “ ὡς θέλεις ψεύδου , ἔλεγχον οὐκ ἔχουσα τῆς ἀληθείης . ” [ κακοῦ πρὸς ἀνδρός ἐστι μὴ φεύγειν |
ἀπένθητον . ἢ προσφάτως πενθούμενον . νεοχμοῦντα , μετακοσμούμενα . νεοχμὸς , ἄπονος καὶ ἄκοπος . νεωστὶ εἰργασμένως . ξυνεδεδέατο | ||
ὅδε γὰρ δὴ βασιλεὺς χώρας , Κρέων ὁ Μενοικέως ταγὸς νεοχμὸς νεαραῖσι θεῶν ἐπὶ συντυχίαις χωρεῖ , τίνα δὴ μῆτιν |
῎λαχεν , εὔδενδρος , ὡς οὐδείς τις Ἑλλάδος χθονός ἵππων κυβερνητῆρες Ἀγαμέμνονος πέρι ἔνδον γένοιτο ἠδ ' ἄγκος ὑψίκρημνον ὄρεσι | ||
σε τῇ πέμψωσι τιτυσκόμεναι φρεσὶ νῆες . οὐ γὰρ Φαιήκεσσι κυβερνητῆρες ἔασιν , οὐδέ τι πηδάλι ' ἐστί , τά |
ὄνομα εἶναι Ζεὺς καὶ Ὠρομάσδης , τῷ δὲ Ἅιδης καὶ Ἀρειμάνιος . φησὶ δὲ τοῦτο καὶ Ἕρμιππος ἐν τῷ πρώτῳ | ||
ὁ Χοιροβοσκός , . , , . . . . Ἀρειμάνιος : σημαίνει δὲ τὸν πολεμικόν . ὥσπερ γὰρ παρὰ |
ματᾷ ] οὐ μάτην γίνεται . : δεινὸς γάρ : Δεινὸς ὢν εἰς τὸ νοῆσαι φαίνῃ , καὶ παντοίας εὕρησαι | ||
προσβλέψαντες αὐτῷ πάλιν τὰ Μουσῶν χορεύειν μέλλωσιν . . . Δεινὸς δὲ ἦν ἄρα οὐ χεῖρα μόνον , ἀλλὰ καὶ |
Λυκούργου νομοθέτου τε ὄντος καὶ φιλοσόφου : ἤλυθες , ὦ Λυκόεργε , ἐμὸν ποτὶ πίονα νηόν : δίζω ἤ σε | ||
οἷον τὸν Λυκοῦργον ἡ Πυθία προσεῖπεν : ἤλυθες , ὦ Λυκόεργε , ἐμὸν ποτὶ πίονα νηόν : δίζω εἴ σε |
προθεσμίας ὁριζομένους ἑορτὰς ἢ πανηγύρεις , ὡς ἀπ ' ἐκείνων ἀρξομένους τοῦ μὴ ψεύσασθαι καὶ τοῦ τὰ δέοντα ποιῆσαι : | ||
δὲ αὐτοῖσι παραίνεε κελεύων παρασκευάζεσθαι ὡς οὐκέτι ἄρξοντας ἀλλ ' ἀρξομένους : φιλέειν γὰρ ἐκ τῶν μαλακῶν χώρων μαλακοὺς ἄνδρας |
Ἀλέξανδρον ἐρέσθαι ἐφ ' ὅτῳ ἐγέλασεν : ὑποκρίνασθαι δ ' Ἄκουφιν : καὶ πῶς ἄν , ὦ βασιλεῦ , μία | ||
τε αὐτοὺς Ἀλέξανδρος καὶ θαρρεῖν ἐκέλευσε , τότε δὴ τὸν Ἄκουφιν ἀρξάμενον λέγειν ὧδε . Ὦ βασιλεῦ , δέονταί σου |
δὲ τὰν δεσποτικὰν ἀρχάν , κάδεται γὰρ καὶ ἐπιμελῆται τᾶς αὑτῶ γυναικός : οὔτε τὰν ἐπιστατικὰν καθάπαξ , καὶ αὐτὸς | ||
τε ἐστὼ τῶν πραγμάτων καὶ τὰν μορφὼ καὶ τὸ ἐξ αὑτῶ κινατικὸν καὶ πρᾶτον τᾷ δυνάμει . τὸ δὲ τοιοῦτον |
, Εὐμάρα δὲ τὰς αἶγας ὁρῇς , φίλε , τῶ Συβαρίτα . μὴ τύ τις ἠρώτη , ποττῶ Διός , | ||
, Εὐμάρα δὲ τὰς αἶγας ὁρῇς , φίλε , τῷ Συβαρίτα . ἰστέον , ὅτι τοῦ μὲν αἰπόλου τὸ ὄνομά |
ξύλου , ἤν τι καὶ πάσχητε , πάσχειν τοῖς σοφοῖς δοκήσετε . Νὴ τὸν Δία τὸν σωτῆρα , γεννάδας ἀνὴρ | ||
, ὧν τελευταῖος ἐς τὰς ὥρας τὰς ἑτέρας εὖ φρονεῖν δοκήσετε . ⌈ ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος . ὅτι ἐν |
νούσους ἰήσεται : εἰ δέ κε κρείσσων χρειὼ ἀναγκαίη σε βιήσεται αἰνὰ παθόντα ἀργαλέου ὑδέροιο , τότ ' αὖ κακότητα | ||
πρὸς Ἤλιδος ἱπποβότοιο : τῶν οὔ τίς μ ' ἀέκοντα βιήσεται , αἴ κ ' ἐθέλωμι καὶ καθάπαξ ξείνῳ δόμεναι |
] ος ? , ἀλλὰ τἀγάθ ' ἡμέρα [ ] εοι σφάλλει μία : [ ὦ ] ξέν ' , | ||
[ ] τρατονοχ ? ? [ ] εαιδελωμ [ ] εοι ? προθυμ [ ] νδιϲοιομ [ ] ! ! |
ἐνουράνιος δύναμις ἡ ἀγγέλων ἀρχαγγέλων . ὁρκίζω σε μέγαν θεὸν Σαβαώθ , δι ' ὃν ὁ Ἰορδάνης ποταμὸς ἀνεχώρησεν εἰς | ||
εἰς Δ , τὸ δὲ Ἐλιφάτζ εἰς Ζ καὶ τὸ Σαβαώθ εἰς Θ καὶ τὸ Ἰσαάκ εἰς Κ καὶ τὸ |
γὰρ ἄν τις ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἕνα καλῇ , πάρεισιν ὀκτωκαίδεκ ' ἄλλοι , καὶ δέκα ἅρματα συνωρίδες τε πεντεκαίδεκα | ||
τὸν Ἄλεξιν , ἂν ἐπὶ δεῖπνον ἕνα καλῇ , πάρεισιν ὀκτωκαίδεκ ' ἄλλοι καὶ δέκα ἅρματα καὶ συνωρίδες πεντεκαίδεκα : |
γε φύγῃ πολύδακρυν Ἀχαιῶν αἰεί τοι τούτῳ γε πόνος καὶ νείκε ' ὀπίσσω ἔσσοντ ' ἄλλοι γάρ μιν ἀπουρήσουσιν ἀρούρας | ||
βιότοιο γυναικῶν , κείνων δ ' εἵνεκα δηθὰ κρίσεις καὶ νείκε ' ἔχοντας , οἷς ἔπι κῦδος ἔθηκεν ἰδ ' |
ἠμὲν δέμας ἠδὲ καὶ αὐδήν : τοῦτον σχολῆς τῆσδ ' ἐκκεκηρῦχθαι λέγω . Καὶ ὃς ἀναστάς : οἱ μὲν ἐκήρυσσον | ||
: τὸν δ ' ἀθλίως θανόντα Πολυνείκους νέκυν ἀστοῖσί φασιν ἐκκεκηρῦχθαι τὸ μὴ τάφῳ καλύψαι μηδὲ κωκῦσαί τινα , ἐᾶν |
- γεῖν ἀναγκάζεται καὶ ἐπιβάλλεσθαι δι ' ἐπιθυμίην τοῦ τι πρήσσειν ἀνήκεστον ὧν νόμοι κωλύουσιν . διόπερ τὰ μὲν μὴ | ||
καθαροῖσι λόγοις : σπείσαντάς τε καὶ εὐξαμένους τὰ δίκαια δύνασθαι πρήσσειν , πίνειν δ ' ὁπόσον κεν ἔχων ἀφίκοιοι οἴκαδ |
ἀνδρῶν δαιτυμόνων ναυάγιον , οἷά τε πολλὰ πνεῦμα Διωνύσοιο πρὸς ὕβριος ἔκβαλεν ἀκτάς . πέτρην κοιλαίνει ῥανὶς ὕδατος ἐνδελεχείῃ . | ||
πρῶτον , ἀνιηρὴ δὲ τελευτᾶι : οὐ γὰρ δὴν θνητοῖς ὕβριος ἔργα πέλει , ἀλλὰ Ζεὺς πάντων ἐφορᾶι τέλος , |
. ἐπέδειξα γὰρ ὑμῖν οὔτ ' ἐξ ἀρχῆς τὰ φορτία ἐνθέμενον τοῦτον εἰς τὴν ναῦν ἁπάντων ὧν ἐδανείσατο Ἀθήνηθεν , | ||
τὴν λίμνην , ἐκεῖνον [ μὲν ] ἐκέλευσεν ὁ Ἀγησίλαος ἐνθέμενον ὅσα τῶν [ διηρπασμένων ] ἦν πλείονος ἄξια διαγαγεῖν |
σφι πρὸς ταῦτα χρᾷ τάδε : Αἰ τὺ ἐμεῦ Λιβύην μηλοτρόφον οἶδας ἄμεινον , μὴ ἐλθὼν ἐλθόντος , ἄγαν ἄγαμαι | ||
ἦλθες : ἄναξ δέ σε Φοῖβος Ἀπόλλων ἐς Λιβύην πέμπει μηλοτρόφον οἰκιστῆρα . τὸ δὲ σημεῖον , ὅτι ἑπτακαιδεκάτῃ γενεᾷ |
ζῷα , τὸ αὐτὸ μὴ παραποδισθὲν ζῳογονεῖται ἐκ σπέρματος . Μήτ ' οὖν φιλόσοφός τις ὡς ἀμύητος τῶν ἄνω μήτ | ||
καλόν ; ἐν τίνι τοῦτ ' ἔβλαστ ' ἀνθρώπων ; Μήτ ' εἴην ἔντιμος τούτοις , μήτ ' , εἴ |
ἁπάντων , ἐσθλῶν ἠδὲ κακῶν , ἐπεὶ ἂρ βλέφαρ ' ἀμφικαλύψῃ : αὐτὰρ ἐμοὶ καὶ ὀνείρατ ' ἐπέσσευεν κακὰ δαίμων | ||
τελευτήσεσθαι ἔμελλεν : αἶσα γὰρ ἦν ἀπολέσθαι , ἐπὴν πόλις ἀμφικαλύψῃ δουράτεον μέγαν ἵππον , ὅθ ' εἵατο πάντες ἄριστοι |
ἔδωκεν : δὼς ἀγαθή , ἅρπαξ δὲ κακή , θανάτοιο δότειρα : ὃς μὲν γάρ κεν ἀνὴρ ἐθέλων , ὅ | ||
, ὡς φιλεῖς ξένους καὶ πλησίους ? ? ? . δότειρα χεῖρα τοῖς πᾶσι διανείμεις : κἀμοὶ ἀόκνως εὐμενῶς χαρίζασθε |
ταῦτα ἔστι : πρῶτον μὲν ἀπάγειν ὑμᾶς ἀξιοῦμεν τὴν ἀποσταλεῖσαν Νεαπολίταις συμμαχίαν , ἔπειτα μηδεμίαν ἐκπέμπειν στρατιὰν κατὰ τῶν ἀποίκων | ||
ἐχθροῖς συμμαχοῦντες : εἶτ ' αὖθις αὖ φιλίας ἡμῖν γενομένης Νεαπολίταις ἐπολεμεῖτε , τοῖς ἡμετέροις γείτοσιν . καὶ οὐκ ἠγνοοῦμεν |
καὶ ὅλας στροφὰς τούτῳ τῷ μέτρῳ κατεμέτρησε Μῶς ' ἄγε Καλλιόπα , θύγατερ Διός , ἄρχ ' ἐρατῶν ἐπέων , | ||
δώμασι Δαϊάνειραν , νῆϊν ἔτι χρυσέας Κύπριδος θελξιμβρότου . Λευκώλενε Καλλιόπα , στᾶσον εὐποίητον ἅρμα αὐτοῦ : Δία τε Κρονίδαν |
: Ζεὺς δ ' ἡμῖν πατρῷος μὲν οὐ καλεῖται , ἕρκειος δὲ καὶ φράτριος , καὶ Ἀθηναία φρατρία . Ἀλλ | ||
καὶ βωμοὶ Διὸς ἑρκείου καὶ Ἀπόλλωνος πατρῴου εἰσίν . “ ἕρκειος Ζεὺς , ᾧ βωμὸς ἐντὸς ἕρκους ἐν τῇ αὐλῇ |
. προκαλέσασθαι . ἱερῶν ἀθεραπευσίαν . ἀθεραπευσίαν . : ἱερῶν ἀθεραπευσίαν . . συνομολογησάμενοι . γρ . ξυνομολογήσαντες . εἰ | ||
στρατοπέδου δίκαιον βασιλέα ποιεῖσθαι , ἐὰν ἐθελήσῃ πατρίδα καὶ ἱερῶν ἀθεραπευσίαν καὶ τάφους ἐλεῆσαι , καὶ ὅπως μὴ διὰ φιλονεικίαν |
περιεστηκότων εἰς θρῆνον πεπτωκότων καὶ οὐδὲ τῶν φιλοσοφούντων δυναμένων καρτερεῖν ἐπετίμα τοῖς τε ἄλλοις καὶ οὐχ ἥκιστα δὴ τούτοις , | ||
βασιλέως Ἀντιόχου σύμβουλος τοῖς πραττομένοις ὑπὸ τῶν δραπετῶν οὐκ εὐαρεστούμενος ἐπετίμα τε τοῖς τολμωμένοις ὑπ ' αὐτῶν καὶ μάλα θρασέως |
στρατευόμενοι καὶ τὴν Ἑλλάδα καταδουλούμενοι . Ἀλλὰ μάλιστα μὲν πρὸς ἡμέων γίνεσθε : εἰ δὲ ὑμῖν ἐστι τοῦτο μὴ δυνατὸν | ||
[ ! ! ! ! ] ! ! καθ ' ἡμέων ? [ ! ! ! ] ! σοι ? |
λαμπρὰ τῆς τύχης διπλᾶ στέφη . Σὺ δὲ κτυπῶν , Ὅμηρε , κομπώδεις κτύπους , ὑψῶν τὰ μικρά , δεῦρο | ||
στρατηγέταις : βάλλωμεν , ἄνδρες , τοὺς βιοφθόρους λύκους . Ὅμηρε , πηγὴ τῶν λόγων , ὁ τῆς μάχης πόρρω |
οὕτω που Διὶ μέλλει ὑπερμενέϊ φίλον εἶναι , ὃς δὴ πολλάων πολίων κατέλυσε κάρηνα ἠδ ' ἔτι καὶ λύσει : | ||
οὕτω που Διὶ μέλλει ὑπερμενέϊ φίλον εἶναι , ὃς δὴ πολλάων πολίων κατέλυσε κάρηνα ἠδ ' ἔτι καὶ λύσει : |
ἐπεὶ φρένα οὐκέτ ' ἀείρω , ὄλβιον εἰσορόων πατέρων γόνον ὀλβιστήρων σώφρονα δημοτελῆ πανυπείροχον ἐγγὺς ἀνάκτων . θάλλε μοι , | ||
? ? ? ? ? ? [ γόνος τῶν ] ὀλβιστήρων ? ? [ ] ? ? ? [ , |
Ἀσπασίης πωλεύμενος : οὐδέ τι τέκμαρ εὗρε , λόγων πολλὰς εὑρόμενος διόδους . Ἄνδρα δὲ Κυρηναῖον ἔσω πόθος ἔσπασεν Ἰσθμοῦ | ||
λέγε , τίς ς ' ἀνέθηκεν ἀγρέμιον πολιᾶς ἐξ ἁλὸς εὑρόμενος . „ Παίγνιον ἀντριάσιν Διονύσιος ἄνθετο Νύμφαις δῶρον δ |
πολέμῳ διαφθεῖραι ἐπιχειροῦντι , ἢ διαμάχοιτο ἂν παντὶ σθένει καὶ εἴργοι τὴν λώβην ; τῷ οὖν ἀνδρείῳ μᾶλλον καλεῖσθαι προσήκει | ||
τὰς τῶν πυλῶν ἵδρυον στρόφιγγας , ἢ ἵνα τοὺς κλέπτοντας εἴργοι πρὸς τὰς οἰκίας εἰσδύεσθαι , ἢ ὅτι ταῖς οἰκίαις |
, παῖ ] αμουμενη ? ] ! α γνωρίσηι ] λλων τέκνα ] ας φανεὶς ] λαβεῖν [ ] α | ||
! ιελ ! [ [ ] ι [ [ ] λλων ? τ ? [ [ ] ! ' ἄγγελον |
καί μοι γενομένῃ ἐκ θεωρίας τῆς ὡδὶ τὴν φύσιν ἔχειν φιλοθεάμονα ὑπάρχειν . Καὶ τὸ θεωροῦν μου θεώρημα ποιεῖ , | ||
τῇ Αἴτνῃ τοῦ πυρὸς κρατῆρας , διότι δεῖ τὸν φιλόσοφον φιλοθεάμονα εἶναι τῶν τῆς φύσεως ἔργων , σχολάσας ὁ Χρυσαόριος |
εὐλόγως : Ὦ πόποι , οἷον δή νυ θεοὺς βροτοὶ αἰτιόωνται . Καὶ τὸ πικρότατον , ἀρχὴν ἑκάτεροι τῶν παρ | ||
καὶ τὸ ὦ πόποι , οἷον δή νυ θεοὺς βροτοὶ αἰτιόωνται : ἐξ ἡμέων γάρ φασι κάκ ' ἔμμεναι , |
ὁ περὶ τῶν ἀριστείων λόγος : κριταὶ γάρ εἰσιν οἱ τεθεαμένοι τὰς ἑκάστων ἀρετάς : ὑπομνῆσαι δὲ δεῖ με διότι | ||
εὐημέρηκας ἔφασαν Φιλῆμον . ὑμεῖς μὲν οὖν φησίν οἴεσθε οὕτω τεθεαμένοι : ἐγὼ μὲν γὰρ ἀεὶ ἀγαθὸς ὢν διατελῶ . |
δὲ νῆες σμερδαλέον κονάβησαν ἀϋσάντων ὑπ ' Ἀχαιῶν , μῦθον ἐπαινήσαντες Ὀδυσσῆος θείοιο : τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε Γερήνιος ἱππότα | ||
δὲ νῆες σμερδαλέον κονάβησαν ἀϋσάντων ὑπ ' Ἀχαιῶν , μῦθον ἐπαινήσαντες Ὀδυσσῆος θείοιο . τὸ γὰρ ἑξῆς οὕτως ἀποδίδοται : |
, ἐξ οὗ γ ' ἔκρινε Κύπριν Ἀλέξανδρος θεάν κάλλει προήκειν τῆς ἐμῆς εὐμορφίας καὶ σῆς , Ἀθηνᾶ , φιλτάτης | ||
, ὡς παρὰ τὸ τρίβω τριβή . ἥκειν δὲ καὶ προήκειν , τὸ εἰς ὀξὺ νενευκέναι . Τροχός . παρὰ |
νόμων καὶ τῶν ὑπὸ τούτου γραφέντων εἰς τὴν ἀντιγραφήν . Πυνθάνομαι τοίνυν αὐτοὺς καὶ περὶ ὧν ἔλαχον τὴν ἐξ ἀρχῆς | ||
αὐτὸν ἐκ τῶν πολεμίων καὶ ἐς τὸ φίλιον μεταγαγεῖν . Πυνθάνομαι δὲ ἐν τῇ Ἀντιόχου πόλει τῇ Σύρων γενέσθαι πρᾶον |
[ ] ενεοιγερ ? ? [ ! ! ! ] ντε ? ποδα ? ? ? [ ] [ ] | ||
. . . [ ] [ ] [ ] ! ντε [ ] ς ? [ ] [ ] [ |
συνεχῶς ποιοῦσα , λέγω δὲ συνεχῶς κατὰ τὸν χρόνον , ὑπερβαίνουσα μὲν οὖν τοὺς περιεχομένους ὑπὸ τῶν τάσεων τόπους , | ||
μαχόμενοι : ὁ μὲν εἷς λέγει , ὅτι πᾶσα γενικὴ ὑπερβαίνουσα τὴν δισυλλαβίαν , ἔχουσα πρὸ τοῦ ω βραχὺ φωνῆεν |
θεοὺς εὔλογον ἢ ἀγνοεῖν ἅπερ παράγουσιν ἢ ὥς τινας ἀφερεπόνους κατολιγωρεῖν τῆς τε γνώσεως αὐτῶν καὶ τῆς διακοσμήσεως : τὸ | ||
Ἐνδείκνυται δ ' ἡμῖν οὗτος ἀνήρ , εἰ βουλοίμεθα μὴ κατολιγωρεῖν , ὡς καὶ ἄλλη τις παρὰ τὰ εἰρημένα ὁδὸς |
τὴν λέξιν λέγων οὕτως : Θαλῆς γάρ , ὅστις ἀστέρων ὀνήιστος . . . καὶ τῶν τότ ' , ὡς | ||
Ἑρμόδωρον ἄνδρα ἑωυτῶν ὀνήιστον ἐξέβαλον φάντες : ἡμέων μηδὲ εἷς ὀνήιστος ἔστω , εἰ δὲ μή , ἄλλη τε καὶ |
τούτων Βοιωτοῖς μόνοις ἄνδρας προθεσπίζειν ἐν Δωδώνῃ . τὰς μέντοι προφήτιδας ἐξηγουμένας τὸ μαντεῖον εἰπεῖν , ὅτι προστάττοι ὁ θεὸς | ||
δ ' ἐπὶ τὰς ἱερείας , ταύτας δὲ εἶναι τὰς προφήτιδας αἳ λοιπαὶ τριῶν οὐσῶν περιῆσαν : λεγόντων δ ' |
! ! ! ! ! ! ! ] εν , διαφορ [ ! ! ! ! ! ! ! ! | ||
! ! ! ! ! ! ! ] εν , διαφορ [ ! ! ! ! ! ! ! ! |