| προθεσμίας ὁριζομένους ἑορτὰς ἢ πανηγύρεις , ὡς ἀπ ' ἐκείνων ἀρξομένους τοῦ μὴ ψεύσασθαι καὶ τοῦ τὰ δέοντα ποιῆσαι : | ||
| δὲ αὐτοῖσι παραίνεε κελεύων παρασκευάζεσθαι ὡς οὐκέτι ἄρξοντας ἀλλ ' ἀρξομένους : φιλέειν γὰρ ἐκ τῶν μαλακῶν χώρων μαλακοὺς ἄνδρας |
| . τὰς δὲ στεατοκήλας καὶ πωροκήλας τέμνειν χρὴ , ὁμοίως ὑπερβάλλοντας τῇ ἀριστερᾷ χειρὶ τὸ ὄσχεον , ἔπειτα διαιρεῖν ἐξ | ||
| τὸ πολλοὺς μὲν εἶναι τοὺς ἐλάττονας , ἐξαιρέτους δὲ καὶ ὑπερβάλλοντας δʹ . ὧν τὸν μὲν πρῶτον ἐκ δύσεως ὁρμῶντα |
| αὑτῆς , οὐδενὸς πρὸς ἐκτόπου . Οἴμοι : πρὶν ὡς χρῆν σφ ' ἐξ ἐμῆς θανεῖν χερός ; Κἂν σοῦ | ||
| αὐτῷ τρόπῳ ὥς φησιν : πάντως δ ' οὖν ἀφέτην χρῆν μάρτυρα τῶνδε τετύχθαι . ἐπὶ δὲ νυκτερινῆς γενέσεως τὴν |
| φάσκοντάς με φιλεῖν : ἔλαβον δὲ νῦν πρῶτον παρὰ τοῦ φιλεῖν ὡς ἀληθῶς εἰδότος . καὶ ἔγωγε τὴν Τύχην ἐπαινῶν | ||
| : τοῦτό φασιν Ἱππόλυτον εἰπεῖν πρὸς Φαίδραν , φάσκουσαν αὐτὸν φιλεῖν παρὰ πάντας ἀνθρώπους . Ἀκάνθιος τέττιξ : ἐπὶ τῶν |
| εἶναι τἀληθῆ φθέγξῃ : τοὺς δὲ δυνατοὺς τιμωρεῖσθαι καὶ ἰσχυροὺς φοβεροὺς καὶ ἐχθροὺς προσαγορεύων ὀρθότατον τούτων σαυτῷ λόγον ἀποδώσεις . | ||
| μελετᾶν ὡς ἥκιστα εἶναι ἀναισχύντους τε καὶ θρασύτητος γέμοντας , φοβεροὺς δὲ εἰς τό τι τολμᾶν ἑκάστοτε λέγειν ἢ πάσχειν |
| ἴδοις ἂν τὸν μὲν γεωργικὸν μακαρίζοντα τοὺς ἀστικούς , ὡς συνόντας βίῳ χαρίεντι καὶ ἀνθηρῷ : τοὺς δὲ ἀπὸ τῶν | ||
| μάλιστα πάντων ἀνθρώπων , ἔπειτα διαλεγόμενος προετρέπετο πάντων μάλιστα τοὺς συνόντας πρὸς ἐγκράτειαν . ἀεὶ μὲν οὖν περὶ τῶν πρὸς |
| ναυμαχήσειν ᾤετο , ηὕρετο † ὅπως μήτε διὰ τὸν πλοῦν ἀνεπιστήμονας εἶναι τῶν εἰς ναυμαχίαν μήτε διὰ τὸ ταῦτα μελετᾶν | ||
| , | ἀδόξους , ἀτίμους , ἄφρονας , ἀδίκους , ἀνεπιστήμονας , καθάρματα , τὸ μηδέν . εἰκότως οὖν ὁ |
| καθύπερθεν ὁμούρους πρὸς Βορέω , πολλούς τε καὶ ἐσθλοὺς κάρτα μαχητάς , ἀφνειοὺς ἵπποισι , πολύρρηνας , πολυβούτας . ὀφθαλμὸν | ||
| εἰς οὐρανὸν ἀστερόεντα , καὶ πολέμου πληθὺν δείξας κρατερούς τε μαχητάς , πολλοὺς καὶ μεγάλους ἠδ ' ἔγχεα μακρὰ φέροντας |
| μαλακοκόλαξ , ὥς φησι Κλέαρχος : πρὸς γὰρ τῷ οὕτω κολακεύειν καὶ τὸ σχῆμα τῶν κολακευομένων ἐπακολουθῶν ἀποπλάττεται παραγκωνίζων καὶ | ||
| ; οὔτε γὰρ τὸ φιλεῖν ἡδονῆς ἀτυχές , οὔτε τὸ κολακεύειν λύπης ἄμοιρον , ἀλλ ' ἑκάτερον ἐν ἑκατέρῳ φύρεται |
| . φασὶ δὲ αὐτὸν μὴ δάκνειν , ἢ καὶ δάκνοντα λυπεῖν . μέμνηται δὲ αὐτοῦ καὶ Δημοσθένης [ . , | ||
| ἐγὼ παρῄνουν , σὺ δ ' εὐθὺς ἐνδείκνυσο τοῖς δυναμένοις λυπεῖν , ὅτι οὐκ ἐπιτρέψεις . οἱ δ ' οὐχ |
| φλοιὸν καὶ τὰς θήκας τοῦ σίτου : ἀνθέρικες τὰ κοινῶς ἄγανα , ἅπερ ὁ στάχυς προβάλλεται , ἐκκλίνων τὰς ἐκ | ||
| φλοιὸν καὶ τὰς θήκας τοῦ σίτου : ἀνθέρικες τὰ κοινῶς ἄγανα , ἅπερ ὁ στάχυς προβάλλεται , ἐκκλίνων τὰς ἐκ |
| ἔφη , ὥς γ ' ἂν δόξειεν τοῖς περὶ τοὺς τοιούσδε λόγους διατρίβουσιν . Μηδὲν ἄρα θαυμάζωμεν εἰ καὶ τοῦτο | ||
| γὰρ πτυάλου ἀναγωγόν ἐστι , καὶ εὔπνοον . Καιροὺς μέντοι τοιούσδε ἔχει : τὸ μὲν γὰρ κάρτα ὀξὺ οὐδὲν ἂν |
| ἰδίας καὶ ἐφύλαττε μή τις αὐτὰς μοιχεύσῃ λαθών . Καὶ γέροντας ὁρῶντας ἐξώρμησεν εἰς ἀφροδίτην τὰ τοιαῦτα θεάματα : οἱ | ||
| αἰτιωμένοις ] ὡς ἐξ ἀνάνκης [ | ] [ τοὺς γέροντας ] [ οὐχ ] ? οὗτος ? ? [ |
| , οὐκ ἐφ ' ἡμᾶς ἠναγκάσθητε καταφυγεῖν τοὺς ταπεινοὺς καὶ φαύλους οἱ σεμνοὶ καὶ βαρεῖς , πάντα ὑπισχνούμενοι ὑπὲρ τῆς | ||
| μᾶλλον ἢ κακόθεοι λεχθέντες ἂν ἐν δίκῃ , διὰ τὸ φαύλους καὶ μηθὲν ἡμῶν βελτίους ἡγεῖσθαι τὴν φύσιν εἶναι τοὺς |
| ἐπιδραμοῦμαί σοι τινὰ διατριβῆς χάριν καὶ ψυχαγωγίας . Καράνου γάμους ἑστιῶντος οἱ μὲν συγκεκλημένοι ἦσαν εἴκοσι , οἷς καὶ κατακλιθεῖσι | ||
| [ τινός ] , ὅτ ' ἦν ὁ λιμός , ἑστιῶντος τοὺς φίλους , ἀνάληψιν ἐποίης ' εἰσενέγκας κάππαριν . |
| ποιεῖν . τό τε γὰρ ἀπὸ τῶν μερῶν τοῦ τόπου θέλειν ἐπιλογίζεσθαι τὸ καὶ τόπον ὑπάρχειν τελέως ἐστὶ μειρακιῶδες : | ||
| τὸ μέγιστον ὡς ἔλαττον , καὶ τὸ μὴ παρὸν μὴ θέλειν : οὐδὲ γὰρ σόν ἐστιν . Ἀμφότερα μένειν οὐκ |
| δέξασθαι δῶρον παρὰ τοῦ Διὸς τοῦ Ὀλυμπίου , ἀλλ ' ἀποπέμπειν ὀπίσω πρὸς τὸν πέμψαντα δηλονότι , ἵνα μή τι | ||
| μέχρις ἂν δύνηται τὰς σφαιροειδεῖς ταύτας ἀτόμους εἰσέλκειν τε καὶ ἀποπέμπειν . μήποτε δὲ καὶ τῶν Πυθαγορείων τινές , φησὶν |
| συστρατεύοντας καὶ κατεσκεύαζεν αὑτὸν ἴσον ἅπασιν , ὥσθ ' ἕκαστον αἰδεῖσθαι καὶ τὸ παράβολον τῆς τόλμης ἑκουσίως ὑπο - μένειν | ||
| πρᾶξαί τι αἰσχρὸν φαύλου ἂν εἴη , τὸν μέντοι πράξαντα αἰδεῖσθαι ἐπ ' αὐτῷ ἐπιεικοῦς . ἐξ ὑποθέσεως εἶπεν . |
| τὴν ἔφοδον , καὶ συνετάραξαν τοὺς ἔνδον οὐ μετρίως πολέμιον οἰομένους στρατὸν εἰσεληλυθέναι : κραυγή τε καὶ δρόμος ἄτακτος ἀνὰ | ||
| λόγῳ καὶ ὑπὲρ ἀδυνάτων ἔστιν ἐπιχειρεῖν . τοὺς δ ' οἰομένους μὴ δεῖν ἐκ τῶν κατὰ περίστασιν κρίνειν τἀληθὲς μηδ |
| ἐστιν ἐν τῇ μάχῃ τοῦ Τυφῶνοςἔστι δὲ εἰκὸς τοὺς μὴ φιλοῦντας τοῦτον πράξειν κακῶς κατὰ τὰ γεγραμμένα ταῖς ἀσπίσιν αὐτῶν | ||
| μὲν οὖν πρῶτος λόγος αὐτὸ φιλαύτους καλεῖ οὐ τοὺς ἑαυτοὺς φιλοῦντας ἁπλῶς ἀλλὰ τοὺς ζητοῦντας ἑαυτοῖς ἀπονέμειν τὸ πλέον , |
| γενναίως συλλαμβανομένους καὶ εἰς ἴσην αὐτὸ πίστιν ἀνάγοντας τῷ ἀληθεῖ δυνατούς τε καὶ νοεροὺς εἶναί φαμεν , τοὺς δὲ μὴ | ||
| πάμμεγα δὲ τὸ μὴ τῇ φθορᾷ τῶν πόλεων θεραπεῦσαι τοὺς δυνατούς . ἦν μὲν γὰρ δῆλον ὡς ὀργαὶ καὶ κίνδυνοι |
| γίγνεσθαι , καὶ τοιοῦτος γενόμενος θηρᾶν ἐπιχείρει τοὺς καλούς τε κἀγαθούς . ἴσως δ ' ἄν τί σοι κἀγὼ συλλαβεῖν | ||
| τῆς πόλεως ἀμοιβαὶ πρὸς τοὺς ἑκάστοτ ' εἰς αὐτὴν καλοὺς κἀγαθούς . οὕτως Ἐρεχθεὺς ὁ τῆς Ἀθηνᾶς , οὕτως Ἁρμόδιος |
| ὁ Σωκράτης , οἷόν τ ' εἶναι καὶ πονηρὸν ὄντα χρηστοὺς φίλους κτήσασθαι ; Ἑώρων γάρ , ἔφη ὁ Κριτόβουλος | ||
| δὲ συντόμως εἰπεῖν , πονηροῦ μὲν δεσπότου οἰκέτας οὐ δοκῶ χρηστοὺς καταμεμαθηκέναι : χρηστοῦ μέντοι πονηροὺς ἤδη εἶδον , οὐ |
| ὥς φασιν , ἕλκος , ἀεὶ λύπης πρόφασιν εὑρισκόμενον ; κλᾶον νυνὶ μὲν αὐχμόν , νυνὶ δὲ ἐπομβρίας , νυνὶ | ||
| ὡς αἰσχρόν ἐστι † μὴ καλῶν † ἀπ ' ὀμμάτων κλᾶον πρόσωπον καὶ δακρυρροοῦν ὁρᾶν θεὸς † γὰρ † ἐπὶ |
| , οἷον ἀπαιτοῦσιν αἱ συμφοραί . μὴ βιαζόμενος τοὺς κακῶς πεπονθότας , ἀλλ ' ὑπερχόμενος ἀξίου σώζεσθαι . γενέσθω σοι | ||
| γνώμῃ ὠμότατος , μὴ ἐλεῶν τοὺς πολλὰς καὶ μεγίστας συμφορὰς πεπονθότας , μάλιστα δὲ ὁ τῶν Ἀθηναίων δῆμος πεφυκὼς πρὸς |
| ; Ἀνόνητα δὴ πονῶν οὐκ οἴει ἀναγκασθήσεται τελευτῶν αὑτόν τε μισεῖν καὶ τὴν τοιαύτην πρᾶξιν ; Πῶς δ ' οὔ | ||
| , ἔτι δὲ δήπου χαρὰ καὶ τὸ φιλεῖν τε καὶ μισεῖν καὶ ἕτερά που πλεῖστα μετὰ σώματός εἰσιν : ἅμα |
| * * τὸν ἰητρὸν τὸν ϲκίρρον ἰῆϲθαι . χρὴ ὦν ἀποτρέπειν γιγνομένουϲ καὶ λύειν ἄρτι ἀρχομένουϲ : ἐνίϲταϲθαι δὲ τῇϲι | ||
| , πῶς οὐκ ἀδικεῖ , εἰ , παρὸν ἐξαμαρτάνειν μέλλοντας ἀποτρέπειν , τοῦτο μὲν οὐκ ἐποίει , νῦν δὲ λέγειν |
| ἁμαρτεῖν ἐπακολουθήσασα γνώμαις ἐνίων ἀγνώμοσιν , οἳ τὴν Αἰγυπτιακὴν ἔπεισαν ζηλοῦν ἠλιθιότητα καὶ τὸν ἐγχώριον τῦφον , ὃν ἐπ ' | ||
| κειμένους . “ . ζηλοτυποῦν ] τὴν ἀρετὴν δόξης ἕνεκα ζηλοῦν , εἴδωλον ἀρετῆς διῶκον , ἤγουν τὴν ἀρετὴν μισοῦν |
| ἔχω : τὸ γὰρ πρᾶγμ ' αὐτό μοι καλῶς ἔχον καλοὺς παρασχεῖν τοὺς λόγους δυνήσεται αἰδὼς ἀπώλες ' αὐτόν , | ||
| ὑπομένειν πληγὰς ἄκμων : κονδύλους πλάττειν δὲ Τελαμών : τοὺς καλοὺς πειρᾶν καπνός . κἀν Πυθαγοριστῇ δέ φησι : πρὸς |
| . ἀφαιρετέον οὖν τὰ νοσήματα ἠρέμα καὶ ὡς μὴ σφόδρα λυποῦντας μηδὲ ἐνδιδόντας , ἀλλ ' ὥσπερ οἱ ἰατροὶ τὸ | ||
| ὀργώ - σης τῆς ἐκκριτικῆς δυνάμεως , ἐπὶ τῷ τοὺς λυποῦντας τῶν χυμῶν ἀπώσασθαι , πρόφασις ἡ διάρροια εὑρεθεῖσα , |
| τριῶν , ὡς ἔφην ⌊ ⌋ μὲν ⌊ ἐγώ , ἔφησθα δὲ σύ , ἔφη δ ' ἐκεῖνος ⌋ . | ||
| . ἐγὼ γάρ τοι , ἡνίκα μὲν ἄριστον τὸν Ἀχιλλέα ἔφησθα πεποιῆσθαι , ἐδόκουν σου μανθάνειν ὅτι ἔλεγες , καὶ |
| Πελεκᾶνες ἄνδρας ἀγνώμονας σημαίνουσιν , ἀσκέπτως δὲ καὶ ἀλόγως πάντα δρῶντας , καὶ τὸν κλέπτην καὶ τὸν δραπέτην ἐγγὺς ποταμοῦ | ||
| : καὶ γὰρ ἰδίᾳ ἕκαστος καὶ οἱ νομοθέται κολάζουσι τοὺς δρῶντας μοχθηρά . ὥστ ' εἶναι τὸν λόγον τοιοῦτον σχεδόν |
| , αὑτὴν ἐμποδίζοντας νόμους εἰ θήσεται καὶ τἀναντία τῶν συμφερόντων λέγοντας , δυνήσεσθαί τι ποιῆσαι τῶν δεόντων ; ἀλλ ' | ||
| ἄλλα μέρη . Πρὸς μὲν οὖν τοὺς εἰς ἄπειρον τέμνεσθαι λέγοντας τά τε σώματα καὶ τοὺς τόπους καὶ τοὺς χρόνους |
| τοὺς δὲ σοφούς , μή τι μηχανήσωνται , τοὺς δὲ δικαίους , μὴ ἐπιθυμήσῃ τὸ πλῆθος ὑπ ' αὐτῶν προστατεῖσθαι | ||
| . νυνὶ γὰρ τοῖς ἄρχουσι τοῖς ὑμετέροις ἐπιδείξετε πότερον χρὴ δικαίους εἶναι , ἢ ὡς πλεῖστα τῶν ὑμετέρων ὑφελομένους τῷ |
| μὲν θάψαι , σιωπῆσαι δὲ καὶ μηκέτι πέμπειν τὰς παῖδας φάσκοντας πεπληρῶσθαι τὸν τῶν ἐτῶν χρόνον : ἀκαρπίας δὲ μετὰ | ||
| πρὸς Ἀριστοκρέοντα καὶ Ἀπολλᾶν αʹ . Σύνταξις ἑβδόμη Πρὸς τοὺς φάσκοντας τὰ λήμματα ἔχειν ψευδῆ τὸν ψευδόμενον λόγον αʹ , |
| ἐκ δὲ τῆς ἀναιρέσεως οὕτως : οὐκ ἐχρῆν τοὺς οἰκείους περιορᾷν , οὐδὲ περὶ τοὺς λοιποὺς ὑβριστὴν εἶναι καὶ ἀγνώμονα | ||
| θρεψαμένης ἡμᾶς τῆς πόλεως καὶ συγκινδυνεύειν τοῖς δυςτυχήμασι καὶ μὴ περιορᾷν πυρπολουμένην , πολιορκουμένην , γινομένην ἁλώσιμον : τί τὸν |
| . . ὀτοτοτοτοῖ , μᾶ Γᾶ μᾶ Γᾶ βοὰν φοβερὸν ἀπότρεπε , ὦ βᾶ Γᾶς παῖ Ζεῦ . εἰ μή | ||
| κευθμῶσιν ἐλαυνομένας ἀποκλείηις : ἀλλά , μάκαρ , σεισμοὺς μὲν ἀπότρεπε , πέμπε δὲ μύσταις ὄλβον τ ' εἰρήνην τε |
| καὶ τοὺς ἀντιδίκους οἷός τε ᾖ τις ἐπιδεικνύναι τὸ αὐτὸ ποιοῦντας , καὶ δεινὸν εἶναι φάσκῃ ἐκείνους μὲν ποιεῖν ὑπὲρ | ||
| πυρέσσουσι , κόπτων τὸ μέγεθος σεμιδάλεως ἢ χόνδρου , [ ποιοῦντας ] ὀλίγον χρόνον προβρέξας , ἀποχέας τὸ ὕδωρ , |
| οὕτω δέ , φησί , καὶ πατέρας μὲν διαρρήδην τοὺς πρεσβυτέρους καλοῦσι , κἂν ὦσιν ἀλλότριοι , μητέρας δὲ τὰς | ||
| τούτων φροντίσιν ἐσχολακότων καὶ τῆς ἐκείνων πρός τε τοὺς ἑαυτῶν πρεσβυτέρους καὶ τοὺς ὁμοχρόνους γενομένης διαφορᾶς , οὐχ ἥκιστα δὲ |
| ; Ναί . Οὐκοῦν φῂς παραπλησίως χαίρειν καὶ λυπεῖσθαι τοὺς φρονίμους καὶ τοὺς ἄφρονας καὶ τοὺς δειλοὺς καὶ τοὺς ἀνδρείους | ||
| ἐνέχεε . συνέβη δὲ τοὺς μὲν μικροφυεῖς πληρωθέντας τοῦ μέτρου φρονίμους γενέσθαι , τοὺς δὲ μακροὺς ἅτε [ μὴ ] |
| ἐσπείσατο παρακαθισάμενος τὰς παλλακίδας : τὰς δὲ αὐτὰς ἔφη σπονδὰς ἐθέλειν ποιεῖσθαι καὶ πρὸς τοὺς λοιποὺς ἡγεμόνας . ἧκον οἱ | ||
| πυρετῶν ἔσονται πραότερα . Δεῖ δὲ μετὰ τοῦ φαρμακεύειν καλῶς ἐθέλειν προσέχειν καὶ τῇ διαίτῃ ὡς ἀναγκαιοτάτῃ μάλιστα . πολλοὶ |
| εἰ γὰρ ἄτοπον ἀνδρείᾳ τοὺς πολεμίους καὶ κινδύνοις ἐλέγξαντα παριδεῖν ἀναξίους ὀφθῆναι τοῦ κατορθώματος : ὃ παθεῖν οὗτοι βιάζονται τὴν | ||
| μέγιστόν ἐστι κακόν , ἀλλ ' ὅταν τις πρὸς ἀνταγωνιστὰς ἀναξίους αὑτοῦ διακινδυνεύων ἀποτύχῃ , διπλασίαν εἰκὸς εἶναι τὴν συμφοράν |
| καὶ νυνὶ εἰ μέν εἰσιν ὑμῶν οἱ πλείους οἷοι τοὺς πονηροὺς φιλεῖν καὶ σῴζειν , μάτην ἐρραψῳδηκότας ἡμᾶς ἔσεσθαι , | ||
| τιμωρία ; σκαιόν γε τἀνάλωμα τῆς γλώσσης τόδε , φόβους πονηροὺς καὶ κενοὺς δεδοικέναι . ἀλλ ' , ὦ μάταιοι |
| ἠδικημένοι οἱ δι ' ὀργήν τι ποιοῦντες καὶ ἀμυνόμενοι τοὺς πράξαντας ποιοῦσιν . ἐπὶ φαινομένῃ γὰρ ἀδικίᾳ ἡ ὀργή ἐστι | ||
| τε Πελοποννησίους καὶ τοὺς τὰ ἐναντία σφίσι μετ ' αὐτῶν πράξαντας . καὶ προσπεσόντες τρέπουσιν ἅμα μὲν μάχῃ αἰφνιδίῳ , |
| καὶ τὴν ψυχῆς κακίαν συνεῖναι , καὶ εἶναι τὰς κύνας ἀνοήτους , ἀναισθήτους , ἀμαντεύτους τῶν ἰχνῶν , ἄρρινας , | ||
| ἀνόητον ⌈ τοῦτον δεῖξαι βουλόμενος . τοὺς γὰρ εὐηθεῖς καὶ ἀνοήτους ἀρχαίους καὶ παλαιοὺς ἔλεγον . θηρευτὰ ] ἀνιχνευτά , |
| ἀρετὰς καὶ τὰς ἐναρέτους πράξεις καὶ τοὺς φίλους καὶ τοὺς σπουδαίους ἀνθρώπους , θεούς τε καὶ σπουδαίους δαίμονας . παρ | ||
| τὰ τοιαῦτα πόλεμος . Σωκράτης δὲ ἔλεγε μὴ αἰτεῖν τοὺς σπουδαίους , ἀλλὰ ἀπαιτεῖν : εἶναι γὰρ αὐτῶν τὰ πάντα |
| τούτων οἶδ ' ὅτι πολὺ βελτίονες οἰόμεθα εἶναι : οὐκ αἰσχρὸν οὖν εἰ μήδ ' ἐπιχειρήσομεν συνόντες ὠφελεῖν τι ἢ | ||
| τῶν αὑτοῦ κτημάτων κάλλιστον καὶ ἱερώτατον . οὐ γὰρ οὕτως αἰσχρὸν εἶναι [ τὸ βασιλεύειν ] οὐδὲ ἐπικίνδυνον χρημάτων ἀπορεῖν |
| καὶ ὑπὲρ αὐτὸν καὶ ἐνδοτέρως : τὸ δὲ κατορθοῦν τῷ ἐπιτυγχάνειν τοῦ σκοποῦ : μοναχῶς δὲ ἔστιν ἐπιτυγχάνειν τοῦ σκοποῦ | ||
| καίειν , μήτε φλέβα : καὶ ἢν ἔμπυον καίῃ , ἐπιτυγχάνειν τοῦ πύου , καὶ τάμνοντα δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν |
| εἰκόνος ὀρθότητα ζητεῖν καὶ ὧν νυνδὴ ἐλέγομεν , καὶ οὐκ ἀναγκάζειν , ἐάν τι ἀπῇ ἢ προσῇ , μηκέτι αὐτὴν | ||
| ⋖ β ἢ κυπέρου τὸ αὐτό . δεῖ δὲ αὐτοὺϲ ἀναγκάζειν ϲυντόνωϲ περιπατεῖν καὶ τρέχειν διὰ τὸ ἐν αὐτοῖϲ ναρκῶδεϲ |
| θαυμάζει σφόδρα ὁ τεχνογράφος καὶ συμβουλεύει ἐπιμελέστατα αὐτὸ ἐκμαθεῖν τοὺς νέους , ἵνα μιμήσωνται ʃ γρ . ἄριστον τὠφήγημά σου | ||
| ἀρετῆς ἐφίεσθαι , εὐαγώγους εἰς ἀκολασίαν καὶ λαγνείαν παρασκευάζουσα τοὺς νέους , ἐπείπερ ὁ μουσικευσάμενος μολπαῖσιν ἡσθεὶς τοῦτ ' ἀεὶ |
| ἄλλοι λωβῶνται τοὺς νέους : τὰς γὰρ τέχνας αὐτοὺς πεφευγότας ἄκοντας πάλιν αὖ ἄγοντες ἐμβάλλουσιν εἰς τέχνας , λογισμούς τε | ||
| ἐπικουρεῖν ἀξιοῦντες , ἡγούμενοι ἐλευθερίας μὲν σημεῖον εἶναι μηδὲν ποιεῖν ἄκοντας , δικαιοσύνης δὲ τοῖς ἀδικουμένοις βοηθεῖν , εὐψυχίας δ |
| διὰ δὲ τὸ καὶ τὴν ἀκμὴν ἀπὸ τούτων συνίστασθαι ἀνάγκη φάσκειν ἐνταῦθα κοινὰ αὐτῶν γεγενῆσθαι καὶ τὰ τοιαῦτα . Τοιοῦτον | ||
| τί ποιεῖ καὶ λέγω ἐλθών . ἀκαρές ? δέω δὲ φάσκειν καταλαβεῖν τὸν μοιχὸν ἔνδον , ἵν ' ἀναπηδήσας τρέχηι |
| δικαίους . τούτων δὲ τοὺς μὲν ἐν τῷ αʹ δεκανῷ ἐναρέτους , ἀνδρείους , φιλοφίλους , πολυπλανήτους . ἐπὶ δὲ | ||
| διδακτὴν ἀπεδείκνυε τὴν ἀρετήν . τοὺς αὐτοὺς εὐγενεῖς τοὺς καὶ ἐναρέτους . . . , . αὐτάρκη δὲ τὴν ἀρετὴν |
| παρεδρευούσης δημοσίας . οὐ γὰρ δίκαιον ὑπελήφθη τὸ τοῦ βίου στερίσκειν τοὺς τὸν βίον τοῖς παισὶ δεδωκότας , νουθετήσει δὲ | ||
| , ταύτης δὲ τῆς τιμῆς τῆς πρὸς τοὺς θεοὺς μὴ στερίσκειν τῶν γεγεννηκότων [ τοὺς ] τὸν εἱμαρμένον βίον , |
| βρέφος ἐν νόσῳ συλληφθὲν καὶ κυοφορηθὲν μὴ φυλάξαι τοὺς πόρους ἐρρωμένους . Ὅσα ὁμοίως κινεῖται , ἐν τοῖς ὕπνοις βλεπόμενα | ||
| τοὺς φίλους ἐπικουφίζειν , πῶς τούτους οὐχὶ βαθεῖς τε καὶ ἐρρωμένους ἄνδρας χρὴ νομίσαι ; ἀλλὰ γὰρ ἐπαινεῖν μέν , |
| μὲν δημοκρατίαν ἔγνωσαν καταλύειν , ἀριστοκρατίαν δ ' ἐξ αὑτῶν καθιστάναι . ἔχοντες δὲ πολλοὺς συνεργοὺς διὰ τὸ προέχειν τῶν | ||
| τοὺς ἄνδρας θηλύνειν μᾶλλον ἢ τὰς γυναῖκας εἰς ἀνδρῶν τάξιν καθιστάναι Διονυσιακόν : οὕτω μέγας καὶ πολύτροπος καὶ παναρμόνιός ἐστι |
| οὐ προσῄειν ὑπὲρ χρημάτων , ἀλλὰ κἀκείνους ἐώθουν ὡς οὐχ ὑγιαίνοντας , διεβεβλήμην δὲ πρὸς χρήματα μειράκιον ὢν ἔτι : | ||
| [ Ἕρμαρχος ] καὶ Κτήσιππος | καὶ ἐκεῖ κατειλήφαμεν | ὑγιαίνοντας Θεμίςταν | καὶ τοὺς λοιποὺς φίλους [ ] . |
| καὶ δικαστὰς τοὺς κακῶς δικάζοντας καὶ τῶν πολιτῶν τινας ἢ φιλαργύρους ἢ συζῶντας ἀσελγείαι . ὁ γὰρ δῆμος , ὡς | ||
| τε καὶ χρυσοῦ εἰσιν : ἀμήχανον γὰρ τὰς ἀηδεῖς καὶ φιλαργύρους γῆς νόσους ἐπ ' οὐρανὸν ἀναβῆναι . Φυσικῶς δὲ |
| , γήμας δὲ καὶ τῆς δυστυχίας ἀπαλλαγεὶς , τότε πάλιν φίλους ἔσχε . πρὸ τοῦ τοίνυν ἐντυχεῖν τῷ Ἀδράστῳ ταῦτα | ||
| γὰρ ὑπολαμβάνειν τοῦ βασιλέως πεπηρωμένου τὸ σκέλος ἀρτίποδας εἶναι τοὺς φίλους , καὶ μὴ πάντας ἐν ταῖς ἐξόδοις συνέπεσθαι χωλοὺς |
| ὑφ ' ὑμῶν ἀδικουμένους ἑαυτοῖς ἔσεσθαι συμμάχους , τοὺς δὲ συκοφάντας εὐδοκιμεῖν δέξαιντ ' ἂν παρ ' ὑμῖν καὶ μέγα | ||
| μὴ ἔχεσθαι ὑπ ' αὐτῆς . Ὁ αὐτὸς ἔφη τοὺς συκοφάντας πολιτικοὺς λύκους εἶναι . Ἀλκιδάμας ὁ ῥήτωρ Ὀδύσσειαν εἶπεν |
| ὃς ὁ Φίλιππος , ἐνταῦθα τὸν Ὅμηρον οὐκ ἂν ἔχοις ἐπαινεῖν . τὰ γὰρ τοῦ Ἀλκίνου βασίλεια , ἀνδρὸς Ἕλληνος | ||
| μεταβάλλοντι τὰ πράγματα χρόνῳ καὶ τὸ τοὺς τὰ κράτιστα προαιρουμένους ἐπαινεῖν καὶ τὸ τὰ μέλλοντα ἐκ τῶν γεγονότων εἰκάζειν καὶ |
| , μηδὲ ἓν δ ' ἔχειν , εἰ μὴ κικίννους ἀξίους λίτραιν δυοῖν . Θᾶττον πλέκειν κέλευε πόρκων πυκνοτέρους . | ||
| δ ' ἀγένητος μόνος καθαιρεῖ , ὅταν κρίνῃ τινὰς σωτηρίας ἀξίους , εἰρηνικοὺς μὲν τὸ ἦθος , ὁμοφροσύνην δὲ καὶ |
| ἐφ ' ἡμῖν ἐστι . ταῦτα δὲ ἡμᾶς ἀγαθοὺς ἢ κακοὺς ποιεῖ : ὥστε ἐφ ' ἡμῖν ἐστι τὸ ἐπιεικέσιν | ||
| κακίᾳ διαιρεῖν ταῦτα . πολλοὺς γὰρ καὶ τῶν Ἑλλήνων εἶναι κακοὺς καὶ τῶν βαρβάρων ἀστείους , καθάπερ Ἰνδοὺς καὶ Ἀριανούς |
| ὅτι τῶν ἐνθάδε παριόντων οἱ μὲν ἃ βούλεσθε λέγοντες ῥᾳδίως ἐξαπατᾶν δύνανται : τὸ γὰρ πρὸς χάριν ῥηθὲν ἐπισκοτεῖ τῷ | ||
| τοῦτο ἐδόκει διαπράξασθαι , ὅτι ἐπεὶ πόλεμος προερρήθη καὶ τὸ ἐξαπατᾶν ὅσιόν τε καὶ δίκαιον ἐξ ἐκείνου ἐγένετο , παῖδα |
| μοι . Ὁμηρικῶϲ γὰρ διανοεῖ μ ' ἀπολλύναι ; οὕτω λαλεῖν εἴωθα . μὴ τοίνυν λάλει οὕτω παρ ' ἔμοιγ | ||
| εἶτα ἑξῆς τὸ διήγημα . ἐμὲ γοῦν ἀναστήσασα δευρὶ προάγεται λαλεῖν ἀπ ' ἀρχῆς πάντα τὸν ἐμαυτοῦ βίον . Διήγησιν |
| πειθόμενον , τούτοις αὐτὸν προθωπεύσας ὀμωμοκώς τε κατ ' ἐμαυτὸν ἐκλαλῆσαι τὸ πρᾶγμα τοῦ μηκέτι μοι χώραν σιωπῆς ὑπολείπεσθαι , | ||
| , σαφηνίσαι , γνωρίσαι , θρυλῆσαι , κηρῦξαι ἐκκηρῦξαι , ἐκλαλῆσαι , ἐκβοῆσαι , ἐκθρυλῆσαι , ἐκθροῆσαι , ἐξαγορεῦσαι , |
| πρὸς τὸ μὴ εἰς ταύτην ἁμαρτάνοντες τὰ ἐναντία τῆς γνώμης δυστυχεῖν : ἑκατέρωθεν δὲ αὐτῆς δύο Ἔρωτας ἱστῶσιν , τὸν | ||
| ' ἐζήλωσα πολυτελῆ νεκρόν . Οἴμοι , τὸ γὰρ ἄφνω δυστυχεῖν μανίαν ποιεῖ . Ὁ συκοφάντης ἐστὶν ἐν πόλει λύκος |
| πολιτῶν : βαστακτέον τάδε : γράφεται βίᾳ : οὐ προσήκομεν κολάζειν : οὐχ ὑποταττόμεθα οἷον ἐν τῇ τῶν Φωκέων γῇ | ||
| τιμωρεῖσθαι τοῦ τιμωρεῖν διαφέρει . τιμωρεῖσθαι μὲν γάρ ἐστι τὸ κολάζειν , τιμωρεῖν δὲ τὸ βοηθεῖν τοῖς ἀδικουμένοις . τίθησι |
| ἦν . Πολλὰ ἀγαθά σοι γένοιτο , ὅτι ἄνδρα καὶ χρηστὸν καὶ φιλόλογον καὶ Μαξίμου συγγενῆ καὶ ἡμῖν γε φίλον | ||
| φοβούμενοι τὸ θεῖον ἐπὶ τοῦ σοῦ πάθους μισῶ πονηρόν , χρηστὸν ὅταν εἴπῃ λόγον . ἀσυλλόγιστόν ἐστιν ἡ πονηρία . |
| Ὅμηρος ἐν Ὀδυσσείᾳ μέμνηται . τοὺς μὲν γὰρ εὖ πράττοντας ὁμονοεῖν εἰκὸς καὶ τῷ βασιλεῖ τὸ πλεῖστον ὑποτάττεσθαι , καὶ | ||
| ' ἑαυτῆς καλὴν εἶναι πιστεύσητε , τὸ δὲ πρὸς τούτους ὁμονοεῖν τοὺς ἀνθρώπους , οἷς ὁμονοεῖν φημι δεῖν ὑμᾶς , |
| λαβόντες ἀφήσετε : μαχόμενον γὰρ τὸ τιμᾶν τὸν νομοθέτην τῷ ἀτιμάζειν τοὺς νόμους , καὶ τὸ μισεῖν τοὺς πονηροὺς τῷ | ||
| καὶ λύπας καὶ ὀργὰς τὴν παρ ' αὐτοῖς δύναμιν μὴ ἀτιμάζειν , ἀλλ ' ἐφάπτεσθαι τοῦ νοητοῦ λέγειν ἐξεῖναι , |
| ἀνομωτέρους δηλοῦσιν ἄνδρας . εἰ δὲ μικροί εἰσι θολεροί , ἐπιβούλους κακοτέχνους τε καὶ προβούλους σημαίνουσιν ἄνδρας . ὀφθαλμοὶ σκοτεινοὶ | ||
| ἀνδρῶν , ὅτι παιδὶ μὲν ὄντι νηπίῳ συνέβη τοὺς ὄφεις ἐπιβούλους αὐτῷ γενέσθαι , ἀνδρωθέντι δὲ πεσεῖν ὑπ ' ἐξουσίαν |
| οὐ μέλλοντα διαφέροντα αὐτοῦ φαίνεται . ὁρῶμεν γὰρ αὐτούς τε κριτὰς ἥκοντας ὑμᾶς τῶν λεχθησομένων καὶ τὴν τελευτὴν ἐξ αὐτοῦ | ||
| τὴν βασιλείαν ἢ κριτὰς ἢ μάρτυρας παραστήσασθαι πάντας ἀνθρώπους , κριτὰς μὲν τοὺς φίλους , μάρτυρας δὲ τοὺς πολεμίους . |
| ἀνάγκη τέλος ἐπιτεθῆναι : τὸ δὲ ὑμᾶς φύλακας καὶ φρουροὺς δοκοῦντας εἶναι τοῦ βασιλέως καὶ τοὺς ἔξωθεν κινδύνους ἀπείργοντας αὐτοὺς | ||
| ' ἀβουλίας ἐμὰς εσσφρα [ ! ! ! ! ] δοκοῦντας οὐκ εἶναι Διός . πάρεστε καὶ ζῆθ ' : |
| ' Εὐμάθει τούτῳ , μεταπεμψάμενος τοὺς οἰκείους καὶ φίλους τοὺς ἐμοὺς Εὐμάθης ἐνεφάνισε τὰ χρήματα , ἃ ἦν μοι παρ | ||
| ὅτι δεῦρο ἀνιὼν οὐχὶ τὼ ὀφθαλμὼ τοῦ ἀετοῦ ἐνεθέμην τοὺς ἐμοὺς ἐξελών : ὡς νῦν γε ἡμιτελὴς ἀφῖγμαι καὶ οὐ |
| . δεύτερον δὲ φιλοτίμου ψυχῆς ἕξις , φθόνους ἐντίκτουσα , χαλεποὺς συνοίκους μάλιστα μὲν αὐτῷ τῷ κεκτημένῳ τὸν φθόνον , | ||
| ἀδικηθέντας τότε συγγνωστόν ἐστιν ἴσως ἄχρι τῆς εἰς ἀναίσθητον ὀργῆς χαλεποὺς γενέσθαι , τοὺς δ ' ὕστερον συγγράφοντας τὰ πεπραγμένα |
| γὰρ ὑποπτεύειν ταραχὰς καὶ ἐπαναστάσεις ἐκ τῶν πλουσίων εἰς τοὺς δημοτικοὺς διὰ τὸν ἀναδασμὸν τῆς γῆς καὶ τὰς τῶν δανείων | ||
| προβούλων κατὰ νοῦν , ἀλλ ' ἐν ἑκάστῃ πόλει τοὺς δημοτικοὺς ἀναδύεσθαι τὸν πόλεμον , καὶ πλείους εἶναι τοὺς ἀξιοῦντας |
| ; Φιλέας [ ] ? εἶπεν : Λεπροὺς ἐκαθάρισεν , τυφλοὺς [ ] ἐποίησεν βλέπειν , κωφοὺς ἀκούειν , χωλοὺς | ||
| ἁλῶν „ . ἢ οὐχ ὁρᾷς τοὺς ἐστειρωμένους σοφίαν καὶ τυφλοὺς διάνοιαν , ἣν ὀξυδερκεῖν εἰκὸς ἦν , Σοδομίτας κατὰ |
| μάθε νάρδῳ , ἤνυσε δὲ σφαλερούς , ὁτὲ δ ' ἄφρονας , ἐν δὲ μονήρει ῥηιδίως ἀκτῖνι βαρὺν κατεναίρεται ἄνδρα | ||
| ἐπὶ δολερῶν καὶ μικρῶν , ὅμως δὲ μεγάλα καταγωνιζομένων , ἄφρονας ⋮ Αἱ ἀλώπεκες ὅταν θεάσωνται σφηκιὰν εὐθετουμένην , αὗται |
| ὡς αὐτὸς φησὶν Εἰρήνῃ . ἐκωμῳδεῖτο δ ' ἐπὶ τῷ σκώπτειν μὲν Εὐριπίδην , μιμεῖσθαι δ ' αὐτόν . Κρατῖνος | ||
| μέση κωμωιδία ἀφῆκε τὰς τοιαύτας ὑποθέσεις , ἐπὶ δὲ τὸ σκώπτειν ἱστορίας ῥηθείσας ποιηταῖς ἦλθον . ἀνεύθυνον γὰρ τὸ τοιοῦτον |
| Χαλεπὰ τὰ καλά : Πιττακὸν ἀποτιθέμενον τὴν ἀρχὴν πρὸς τοὺς θαυμάζοντας εἰπεῖν , Χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι : Σόλωνα δὲ μαλακίαν | ||
| πολλούς , ἀγνοοῦντας μὲν τὴν τῶν ἄστρων αἰώνιον τάξιν , θαυμάζοντας δὲ τὰ γινόμενα κατὰ τὰς προρρήσεις , ὑπολαβεῖν τὸν |
| : αἰτίαν λέγει τοῦ μὴ ἀποκτεῖναι αὐτούς , δέκα ἔτη ποιήσαντας ἐν τῷ πολέμῳ Ἰθωμήτα : Δωριστί ἔτυχον ᾑρηκότες : | ||
| , τήλεως , λινοσπέρματος καὶ τῶν παραπλησίων ἑψημάτων , καὶ ποιήσαντας σύστρεμμα ἐξ ἐρίου , σχήματι καὶ πάχει ἀναλογοῦν τῷ |
| λέγω πολύδακρυν : τουτέστιν , ὥσπερ τοὺς ἐξ ἀποδημίας ἰόντας προσφθέγγεσθαι δίκαιον , οὕτω καὶ ἐγὼ πρός σε πέμψω λόγους | ||
| τοῦ καταφρονητικοῦ τῶν δευτέρων : εἶτα μετὰ τὸ ἐρασθῆναι μηδὲν προσφθέγγεσθαι ἕως οὗ καιρὸν ἔχῃ τοῦ συνιέναι φιλοσόφων λόγων , |
| μέμφομαι τὰς τυραννίδας , μέμφομαι τοὺς τῆς ὑψηλῆς καὶ τυραννικῆς ἐπιθυμοῦντας τύχης . ξυναῖσιν : ἀντὶ τοῦ μέσαις , κοιναῖς | ||
| κατὰ δ ' ἔσπασεν : κάτω ἤγαγεν . Λελιημένους : ἐπιθυμοῦντας , τοὺς ἀσκούς . ἐθέλοντες : ἐθέλοντας . Μεμογηότι |
| εὐφήμου βοῆς θῦσαί μ ' , ἐπειδὴ σοί γ ' ἐφῆκα πᾶν λέγειν ; Ἐῶ , κελεύω , θῦε : | ||
| τηλικούτοις [ ] γίνεσθαι δείπνων [ ] [ ] : ἐφῆκα γὰρ [ ] δὴ τῶι εὖ [ ] ταχθῆναι |
| καὶ τῆς ἐκεῖ σοφίας καὶ τῶν τότε συνδεσμωτῶν οὐκ ἂν οἴει αὑτὸν μὲν εὐδαιμονίζειν τῆς μεταβολῆς , τοὺς δὲ ἐλεεῖν | ||
| πρᾶγμ ' εἰς τὸν τόπον . τί τὸ κακόν ; οἴει χεῖρας ἑξήκοντά με , ἄνθρωπ ' , ἔχειν ; |
| , καὶ μὴ κίνει . Ἐλλέβορος ἐπικίνδυνος τοῖσι τὰς σάρκας ὑγιέας ἔχουσι , σπασμὸν γὰρ ἐμποιέει . Ἀπυρέτῳ ἐόντι , | ||
| φεύγοντας ἔξω καὶ παραφρονέοντας μέχρις ἂν ἐπέγρωνται , ἔπειτα δὲ ὑγιέας ἐόντας καὶ φρονέοντας ὥσπερ καὶ πρότερον , ἐόντας τ |
| ἔξωθεν καὶ ἀκροωμένους , ἐπεὶ πρός γε τοῦτον αὐτὸν τὸν κατάπτυστον βραχὺς καὶ σαφὴς ἐξήρκει μοι λόγος : εἰ μὲν | ||
| Λήμνιον ] λείπει ἔργον . λόγωι ] ἐν διηγήματι . κατάπτυστον ] μισητόν . ἤικασεν δέ τις ] εἰκονίσειέ τις |
| : ἣν γὰρ ἔφη πρότερον εἴδει καὶ μεγέθει πάσας γυναῖκας πλεονεκτεῖν , πῶς νῦν ταύτην κοσμεῖσθαι ἢ καλλύνεσθαι τῷ χρυσῷ | ||
| ὕστερον δὲ βουλεύσεσθαι πῶς χρηστέον ἐστὶν τῶν φίλων τοῖς βουλομένοις πλεονεκτεῖν . [ Οὐ μὴν πολύν γε χρόνον συνέβη μεῖναι |
| καὶ πόλις μία , πολεμοῦντας σπενδομένους , ὀμνύντας ἐπιορκοῦντας , συντιθεμένους μετατιθεμένους , καὶ προφάσεις μικρὰς μεγίστων κακῶν . Οἷς | ||
| . οἴδασιν δὲ οἱ πρὸ ἡμῶν καὶ τοὺς ἐν οἴνῳ συντιθεμένους βότρυς . Εὔβουλος γοῦν ἐν Κατακολλωμένῳ φησίν : ἀλλὰ |
| . εἰδότας μεθ ' ὧν τις . . . : εἰδότας τίνας ἔχουσι συμμάχους τὸ γὰρ πρῶτον πᾶν στράτευμα : | ||
| ταῦτα , δυνήσεται πεῖσαι τοὺς αὐτοὺς ἑορακότας ὑμᾶς καὶ εὖ εἰδότας . οὐκοῦν ὡς οὐ κεκοινώνηκα τούτοις οὐδενός , λοιπόν |
| καὶ αὕτη . οὐ μόνον δ ' ἐλευθέρους εἶναι τοὺς σοφούς , ἀλλὰ καὶ βασιλέας , τῆς βασιλείας οὔσης ἀρχῆς | ||
| Εἰ δὲ καὶ μὴ πάντας ἐκίνει ταῦτα , ὡς τοὺς σοφούς , ἢ καὶ μὴ πάντα πρὸς ᾠδὴν ἐξάγει , |
| χρηστοὺς ἄρχειν , τοὺς χείρους δ ' ἐάσας ζῆν ἄρχεσθαι ἑκόντας ποιήσειεν ; τρίτον δέ που δικαστὴν πρὸς ἀρετὴν εἴπωμεν | ||
| γε οὕτως , κακηγορίας ἄκοντας μὲν ἀκούειν οὐ τερπνὸν , ἑκόντας δὲ ἀνέχεσθαι μελέτη κακοηθίας : τοῦτο δὲ τῶν πρώτων |
| ὅθεν παροιμία ἐπὶ τῶν παραινουμένων καὶ μὴ σωφρονούντων πρὸς τοὺς παραινοῦντας τό : ἐχῖνον λεαίνεις . μῆτις : βουλὴ , | ||
| πολιτῶν ἀξιοῦντας καὶ βοηθεῖν τοῖς μὴ δυναμένοις διαλῦσαι τὰ χρέα παραινοῦντας ἔφη δεῖν ἐξετάζειν , τί ποτε τὸ πεποιηκὸς ἦν |
| ἀρετῆς χάριν . ὧδε γὰρ οἱ πατέρες ἁμῶν ἐτίμων ἄνδρας ἀγαθούς . ἐνόμιζον γὰρ ἦμεν Λυκούργω παῖδας , ὅσοι σύμφωνον | ||
| ' ἕτερον . ποῖον τοῦτο ; ἵνα πιστεύσωσιν ἑαυτοὺς εἶναι ἀγαθούς . τὸ δὲ τέλος καὶ τὸ ἀγαθὸν καθ ' |
| αὐτῇ διακομίσει τὸ φάρμακον : ἡ μητρυιὰ δὲ πάντας εἶχε συμπράττοντας , συγγενεῖς , φίλους , οἰκέτας , γνωρίμους : | ||
| Συρακουσίων δῆμον , ἄνδρας φίλους Ἀγαθοκλεῖ πρός τε τὴν τυραννίδα συμπράττοντας φεύγειν μετὰ τῶν οἰκετῶν ψηφίσασθαι . ἐπεὶ δὲ ἔξω |
| ἐξορμᾶν καρηβαροῦντας καὶ ἀμβλυώττοντας : εἶτα πολὺ τῆς θαλάσσης χείρονος πειρωμένους διὰ τὸ φάρμακον , περιφέρεσθαι , κατὰ τοὺς μέθῃ | ||
| ὁδοῦ σφᾶς ἁμαρτόντας ἐς τὴν ὀρεινὴν τραπέσθαι τῆς χώρας : πειρωμένους δὲ εἰ στράτευμα ἐγγὺς εἴη πολέμιον ἀφιέναι τῶν βελῶν |
| γὰρ τὸ ἐπισχεῖν τῶν κωπῶν τὴν εἰρεσίαν : τὸ φοβερὸν ὅραμα καὶ τὸ ἄγαν ὀργίλον : ἀντὶ τοῦ οὐκ ἐχθρόν | ||
| , καὶ ὁράματα ὡς Ξενοφῶν , καὶ ὡς Δημοσθένης , ὅραμα τὸ θέαμα : παρὰ δὲ Πλάτωνι καὶ ἀνόρατον ἐν |
| ἅπαντα μέν , οἶμαι , τἀσεβήματα τῆς αὐτῆς ὀργῆς δίκαιον ἀξιοῦν : τὸ δ ' ὅλως ἀφανίζειν ἱερὰ ἔσθ ' | ||
| πῇ μὲν ἀσθένειαν τῆς πόλεως κατηγορεῖν , πῇ δὲ βοηθεῖν ἀξιοῦν ὡς δυνατὴν διαφυλάττειν τὰ δίκαια . Ἐπὶ τούτοις πέμπτον |
| σφόδρα καὶ ὑγιείας ἐπιμελεῖσθαι τοὺς συνόντας παρά τε τῶν εἰδότων μανθάνοντας ὅσα ἐνδέχοιτο , καὶ ἑαυτῷ ἕκαστον προσέχοντα διὰ παντὸς | ||
| ἀεὶ κατ ' ἐνιαυτὸν γιγνομένους αὐτῶν , ἀπὸ τῆς χρείας μανθάνοντας , τάττεσθαι καὶ ἐπανορθουμένους κινεῖν κατ ' ἐνιαυτόν , |
| οἶδε τοῦ μὲν πολλὰ τοιαῦτα γενέσθαι τὸ μὴ κολάζεσθαι τοὺς ἐξαμαρτάνοντας αἴτιον ὄν , τοῦ δὲ μηδένα ὑβρίζειν τὸ λοιπὸν | ||
| τρόπους δούλους παρασχεῖν χρημάτων ζευχθεὶς ὕπο . τοὺς δ ' ἐξαμαρτάνοντας οὐχὶ τὴν πόλιν ἤχθαιρ ' : ἐπεί τοι κοὐδὲν |