μετὰ ταῦτα ἔδησε τὴν ἐπιστολὴν εἰς τὸν τράχηλον τοῦ ἀετοῦ Ἱερεμίας , λέγων : Ἄπελθε ἐν εἰρήνῃ καὶ ἐπισκέψηται ἡμᾶς | ||
δὲ αὐτῷ ὁ κύριος : Λάλει , ὁ ἐκλεκτός μου Ἱερεμίας . Καὶ ἐλάλησεν Ἱερεμίας , λέγων : Κύριε παντοκράτωρ |
θανάτῳ , ἀλλὰ λίθοις λιθοβολήσωμεν αὐτόν . Ἐλυπήθησαν οὖν σφόδρα Βαροὺχ καὶ Ἀβιμέλεχ ὅτι ἤθελον ἀκοῦσαι πλήρης τὰ μυστήρια ἃ | ||
ἀπὸ τοῦ Ἱερεμίου . Δράμων δὲ Ἱερεμίας ἀνήγγειλε ταῦτα τῷ Βαροὺχ , καὶ ἔλθοντες εἰς τὸν ναὸν τοῦ θεοῦ διέρρηξεν |
σε εἰς τὴν ἄνω πόλιν Ἱερουσαλήμ . Μετὰ ταῦτα ἐξῆλθεν Ἀβιμέλεχ ἔξω τῆς πόλεως , καὶ προσηύξατο πρὸς κύριον . | ||
τὰ μυστήρια , ἃ εἶδε , τῷ Βαροὺχ καὶ τῷ Ἀβιμέλεχ , καὶ εἶθ ' οὕτως ἔστη ἐν μέσῳ τοῦ |
δὲ ἤγγισαν μακρόθεν , οὐκ ἐπεγίνωσκόν με : κράξαντες δὲ ἔκλαυσαν , ῥήξαντες τὴν ἑαυτῶν στολὴν καὶ καταπασάμενοι γῆν παρεκάθισάν | ||
αὐτὰ ἡ γῆ . Ἐκάθισαν δὲ οἱ δύο , καὶ ἔκλαυσαν . Πρωΐας δὲ γενομένης , ἀπέστειλεν Ἱερεμίας τὸν Ἀβιμέλεχ |
λείπεται τῇ ψυχῇ εἰς τὸ σώζεσθαι ; καὶ εἶπεν ὁ ἀρχιστράτηγος ὅτι Ἐὰν κτήσηται μίαν δικαιοσύνην ὑπεράνω τῶν ἁμαρτιῶν ἔρχεται | ||
εἰς τὸ ἔδαφος τῆς γῆς ὡς νεκρὸς , ὁ δὲ ἀρχιστράτηγος εἶπεν αὐτῷ πάντα ὅσα ἤκουσεν παρὰ τοῦ ὑψίστου : |
δῆμος ἀπὸ μιᾶς γλώττης πρὸς τὸν Ξάνθον ἐβόων : „ ἐλευθέρωσον Αἴσωπον , ὑπάκουσον Σαμίοις . χάρισαι τὴν ἐλευ - | ||
ἐλευθέρου . ἐπιρρύου ] φύλαττε . Ξ ἐπιρρύου ] + ἐλευθέρωσον τοῦ κινδύνου . στροφὴ ἑτέρα κώλων ηʹ . ἡμέτερον |
δὲ τῷ λάκκῳ , ὅτι ἐφοβεῖτο μὴ ἀποπηδήσαντες Συμεὼν καὶ Γὰδ ἀνέλωσιν αὐτόν . Καὶ ὁρῶντες κἀμὲ μὴ ἐσθίοντα , | ||
καὶ ἀπροσέγγιστον , ἀπειλοῦσαν ἡμῖν θάνατον . Ἐγὼ οὖν καὶ Γὰδ προσήξαμεν ἀπὸ ἀνατολῶν τῆς πόλεως : Ῥουβὴμ δὲ καὶ |
πρὸς τὸν ἀρχιστράτηγον Μιχαήλ : Ἄπελθε πρὸς τὸν φίλον μου Ἁβραὰμ ἔτι ἅπαξ καὶ εἶπε αὐτῷ οὕτως : ὅτι Τάδε | ||
: ἀλλὰ διά σε ἀπεστάλην ἕως ὧδε . εἶπεν δὲ Ἁβραὰμ πρὸς τὸν θάνατον : Καὶ πῶς οὗτοι τεθνήκασιν ; |
φωνῇ μεγάλῃ λέγουσα : Ἀδὰμ Ἀδάμ , ποῦ εἶ ; ἀνάστα ἐλθὲ πρός με , καὶ δείξω σοι μέγα μυστήριον | ||
ἐκοιμᾶτο . ἐπιστᾶσα δὲ αὐτῷ ἡ Τύχη ἐβόα : ” ἀνάστα καὶ ἄπελθε ἐντεῦθεν , μήπως κάτωθεν τοῦ φρέατος πεσὼν |
ἀοράτοις καὶ ἔσται ἐν ὑμῖν βασιλεὺς αἰώνων . Καὶ ἀπέθανε Ῥουβήμ , ἐντειλάμενος τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ . καὶ ἔθεντο αὐτὸν | ||
ἀγροῦ , καὶ προαπαντήσασα Ῥαχιὴλ ἔλαβεν αὐτούς . Ἔκλαιε δὲ Ῥουβήμ , καὶ ἐπὶ τῇ φωνῇ αὐτοῦ ἐξῆλθε Λία ἡ |
προσεκύνησαν ἐπὶ τὴν γῆν . Καὶ ἦλθον πρὸς Ἰακὼβ καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς καὶ κατεφίλησεν αὐτούς . Καὶ ἐκρεμάσθη Ἀσενὲθ ἐπὶ | ||
ἑξὰς καὶ ὅσα θνητὰ τουτὶ ποιεῖν δοκεῖ . ” Καὶ εὐλόγησεν ὁ θεὸς τὴν ἡμέραν τὴν ἑβδόμην καὶ ἡγίασεν αὐτήν |
συλλαβὴ λύει τὴν αἰτίαν , ἵνα ᾖ : τῆνον ἂν ἔκλαυσεν , εἰ ἐν Σικελίᾳ λέων ἦν . πολλαί οἱ | ||
καὶ αὐτὸς σφόδρα : καὶ Μιχαὴλ ἰδὼν αὐτοὺς κλαίοντας , ἔκλαυσεν καὶ αὐτός : καὶ ἔπεσαν τὰ δάκρυα Μιχαὴλ ἐπὶ |
αὐτοῦ καὶ πόσος ἐστὶν ἐν υἱοῖς θεοῦ : Οὐχὶ σὺ Οὐριὴλ ὄγδοος ἐμοῦ , κἀγὼ Ἰσραὴλ ἀρχάγγελος δυνάμεως κυρίου καὶ | ||
εἶπεν ὁ θεὸς τῷ Μιχαήλ , τῷ Γαβριήλ , τῷ Οὐριὴλ καὶ Ῥαφαήλ : σκεπάσατε μετὰ τῶν σινδόνων τὸ σῶμα |
' αὐτοῦ παθών , ἀντῃσχύνετό με βλέπειν : καὶ ἡ Λευκίππη δὲ τὰ πολλὰ εἰς γῆν ἔβλεπε : καὶ ἦν | ||
χλωρίς , ἀκαλανθίς , νῆσσα , πιπώ , δρακοντίς . Λευκίππη , Ἀρσίππη , Ἀλκαθόη , Μινύου θυγατέρες , εἰς |
καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τῶν ὤμων αὐτοῦ : καὶ εἰσῆλθεν εἰς Ἱερουσαλὴμ , καὶ οὐκ ἐπέγνω αὐτὴν , οὔτε τὴν οἰκίαν | ||
Καὶ ἀνομήσετε σὺν τῷ Ἰσραήλ , ὥστε μὴ βαστάξαι τὴν Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ προσώπου πονηρίας ὑμῶν , ἀλλὰ σχίσαι τὸ ἔνδυμα |
ἤρχετο πρὸς αὐτόν : ἰδὼν δὲ ὁ Ἁβραὰμ τὸν ἀρχιστράτηγον Μιχαὴλ μηκόθεν ἐρχόμενον , δίκην στρατιώτου εὐπρεπεστάτου , ἀναστὰς τοίνυν | ||
ὁ Καππάδοξ Κωνσταντῖνος , ἀνὴρ πρὸς γένος ἐγγίζων τῷ βασιλεῖ Μιχαὴλ καὶ συνήθης τούτῳ καὶ σύντροφος , ἐγύμναζε δι ' |
κεκλεισμένην . Καὶ ἠκροάσατο τοῦ στεναγμοῦ καὶ τοῦ κλαυθμοῦ τῆς Ἀσενὲθ καὶ εἶπεν : ἵνα τί σὺ σκυθρωπάζεις , δέσποινά | ||
καὶ ἀπῆλθεν ἐξ ὀφθαλμῶν αὐτῆς ὁ ἄνθρωπος , καὶ εἶδεν Ἀσενὲθ ὡς ἅρμα πυρὸς ἀναλαμβανόμενον εἰς τὸν οὐρανὸν κατὰ ἀνατολάς |
Λέχριός γ ' ἐπ ' ἄκρου λάου βραχὺς ὀκλάσας . Πάτερ , ἐμὸν τόδ ' : ἐν ἁσυχαίᾳ Ἰώ μοί | ||
Εἶπεν δὲ αὐτῷ ἡ ἄλλη θυγατὴρ ἡ λεγομένη Κασία : Πάτερ , αὕτη ἐστὶν ἡ κληρονομία ἣν ἔλεγες εἶναι κρείττονα |
ἐμοί , καὶ ἕκαστος ἡμῶν τὸ ἑαυτοῦ ἐτήρει . Καὶ ἐλάλησεν τῷ ὄφει ὁ διάβολος λέγων : ἀνάστα ἐλθὲ πρός | ||
παρατετήρηται δὲ ἄκρως τὸ μὴ „ εἶπεν „ ἢ ” ἐλάλησεν ” φάναι , ἀλλὰ τὸ „ φωνὴ θεοῦ ἐγένετο |
Ιωβαβ πρὶν ἢ ὀνομάσαι με ὁ Κύριος Ιωβ . ὅτε Ιωβαβ ἐκαλούμην , ᾤκουν τὸ πρὶν ἔγγιστα εἰδωλίου θρησκευομένου : | ||
κοιμωμένου μου ἦλθέν μοι μεγάλη φωνὴ ἐν μείζονι φωτὶ λέγουσα Ιωβαβ Ιωβαβ . καὶ εἶπον Ἰδοὺ ἐγώ . καὶ εἶπεν |
] . ἰδὼν δέ με [ ἐχάρη ] πάνυ καὶ κατεφίλησεν ? [ - ] καὶ ? εἶπεν ? [ | ||
κατακλείσας ἑαυτόν , γνωρίσας τὰ Καλλιρόης γράμματα πρῶτον τὴν ἐπιστολὴν κατεφίλησεν , εἶτα ἀνοίξας τῷ στήθει προσεπτύξατο ὡς ἐκείνην παροῦσαν |
πάσας τὰς γενεὰς τοῦ αἰῶνος . Καὶ τῷ Ῥαφαὴλ εἶπε Πορεύου , Ῥαφαήλ , καὶ δῆσον τὸν Ἀζαήλ : χερσὶ | ||
τὰς ἁμαρτίας πάσας . Καὶ τῷ Γαβριὴλ εἶπεν ὁ κύριος Πορεύου ἐπὶ τοὺς μαζηρέους , ἐπὶ τοὺς κιβδήλους καὶ τοὺς |
παράδεισον , ἐξήνθησαν τὰ φυτὰ τά τε τοῦ κλήρου τοῦ Ἀδὰμ καὶ τοῦ κλήρου τοῦ ἐμοῦ πάντα καὶ ἐστηρίζοντο , | ||
ἐξ ὧν ἔφαγον . Καὶ ἐβόησα φωνῇ μεγάλῃ λέγουσα : Ἀδὰμ Ἀδάμ , ποῦ εἶ ; ἀνάστα ἐλθὲ πρός με |
τηρήσῃς αὐτὰς κατὰ τὴν ἐμὴν ἐντολήν . λέγω αὐτῷ : Κύριε , ὃ ἐάν μοι ἐντείλῃ , φυλάξω αὐτό : | ||
γενομένην διὰ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ σωθῆναι . λέγω αὐτῷ : Κύριε , ἐλπίζω ὅτι πάντες ἀκούσαντες αὐτὰ μετανοήσουσιν . πείθομαι |
ἀνὴρ πολλῶν ἀντάξιος ἄλλων : ἐπίταττε οὖν ὅτι βούλει . Ἄκουσον δή , εἰπεῖν τὸν Ἐρυξίμαχον . ἡμῖν πρὶν σὲ | ||
δὲ σῶμα καὶ δόμων περιπτυχὰς καταιθαλώσῃ σου Λικυμνίαις βολαῖς . Ἄκουσον , αὕτη : παῦε τῶν παφλασμάτων : ἔχ ' |
κἀπεκροφήσας : πλέον τι προσέθηκεν ὑπερβολῇ τῆς ἀπειλῆς , τῷ ἐκπίω ἐπενεγκὼν τὸ ἐκροφήσας . Γ οἷον ὄψομαί ς ' | ||
τῷ ἀπολλύναι τὸν οἶνον ἔφησεν : „ ἐὰν γὰρ αὐτὸν ἐκπίω , οὐ μόνον αὐτὸς ἀπόλλυται , ἀλλὰ κἀμὲ προσαπόλλυσιν |
τῶν Χαλδαίων , ἐλάλησεν ὁ θεὸς πρὸς Ἱερεμίαν λέγων : Ἱερεμία , ὁ ἐκλεκτός μου , ἀνάστα , καὶ ἔξελθε | ||
αὐτοῦ διερρωγότα , ἔκραξε φωνῇ μεγάλῃ , λέγων : Πάτερ Ἱερεμία , τί ἐστι σοι , ἢ ποῖον ἁμάρτημα ἐποίησεν |
χωλὸς μὴ δυνάμενος ὁδεῦσαι . Λύκον δὲ ἰδὼν καὶ τοῦτον δειλιάσας , μήπως , ὡς τρίπους , αὐτῷ γένηται βρῶμα | ||
φθεγγόμενον καὶ ἀλαζονευόμενον . τρέσας ] φοβηθείς . τρέσας ] δειλιάσας . θ τρέσαι ] φοβηθῇ . Ξ μενεῖ ] |
οἱ φύλακες τῶν πυλώνων ἔκλεισαν τὰς θύρας . Καὶ ἦλθε Πεντεφρῆς καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ καὶ πᾶσα ἡ συγγένεια αὐτοῦ | ||
σε ὁ θεὸς ὁ ζωοποιήσας τὰ πάντα . Καὶ εἶπε Πεντεφρῆς τῇ Ἀσενέθ : πρόσελθε καὶ φίλησον τὸν ἀδελφόν σου |
Ξάνθος εἶπεν “ κυρά , σὺ ὑποκρίνου . ἄγε , Αἴσωπε , κληματίδας εἰσένεγκε εἰς τὸ μέσον καὶ ποίησον πυράν | ||
τοῦ Ξάνθου λέγει “ πάντα σῶά ἐστιν καὶ ὑγιῆ , Αἴσωπε . ταῦτα ἐμοὶ ὁ δεσπότης ἔπεμψεν ; ” Αἴσωπος |
τὴν περὶ τὰς πυγὰς ἐνταῦθα κατέμειναν . . . . Εὖα : πόλις Ἀρκαδίας : Θεόπομπος ἐν Ϛ . . | ||
ἐὰν ὦσιν ἐν ὄρει αἱ μεταδρομαί , ἐπικελεύειν τόδε , Εὖα κύνες , εὖ ' ὦ κύνες . ἐὰν δὲ |
σύμβουλος τοῦ φωτὸς , μὴ μεριμνήσῃς τὸ πῶς ἀποστείλῃς πρὸς Ἱερεμίαν : ἔρχεται γὰρ πρός σε ὤρᾳ τοῦ φωτὸς αὔριον | ||
ἀπὸ τοῦ βασιλέως τῶν Χαλδαίων , ἐλάλησεν ὁ θεὸς πρὸς Ἱερεμίαν λέγων : Ἱερεμία , ὁ ἐκλεκτός μου , ἀνάστα |
ἡμῶν : λοιπὸν φείσασθε τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν . Καὶ εἶπε Συμεὼν πρὸς Ἀσενέθ : ἵνα τί λαλεῖ ἡ δέσποινα ἡμῶν | ||
ἐν ᾗ ἦν ἡ πόλις . Καὶ ὑποκρυβέντες ἐγὼ καὶ Συμεὼν ἐξόπισθεν , ἐπελαβόμεθα τῶν ὑψηλῶν , καὶ ὅλην τὴν |
. Ξ ὁρμᾶσθε ] κινεῖσθε . σοῦσθε σὺν παντευχίᾳ ] πορεύεσθε σὺν πάσῃ ὁπλίσει . σοῦσθε ἐπίρρημα παρακελεύσεως . σοῦσθε | ||
, ἔφη , ὦ Ὑρκάνιοι , ὑμᾶς αὐτοὺς προπετάσαντες ἡμῶν πορεύεσθε ἔμπροσθεν , ὅπως τῶν ὑμετέρων ὅπλων ὁρωμένων λανθάνωμεν ὅτι |
. Ταῦτα ἔλεγεν ἡ Ἀνθία : ἐπώμνυε δὲ καὶ ὁ Ἁβροκόμης , καὶ ὁ καιρὸς αὐτῶν ἐποίει τοὺς ὅρκους φοβερωτέρους | ||
τὸ κάλλος ἐπίβουλον ἀμφοτέροις πανταχοῦ : διὰ τὴν ἄκαιρον εὐμορφίαν Ἁβροκόμης μὲν ἐν Τύρῳ τέθνηκεν , ἐγὼ δὲ ἐνταῦθα : |
, κἄν τις περιπέσῃ φθόνῳ ἢ δουλείᾳ ἢ συκοφαντίᾳ , Κύριος ὁ ἐν αὐτῷ κατοικῶν διὰ τὴν σωφροσύνην οὐ μόνον | ||
ἄν τις ποιήσῃ τῷ πλησίον αὐτοῦ , οὕτως καὶ ὁ Κύριος ποιήσει αὐτῷ . Καὶ γὰρ οἱ υἱοὶ τῶν ἀδελφῶν |
καὶ Λευίς , διότι ἐφθόνουν οἱ ἐχθραίνοντες , καὶ ἦν Λευὶς ἐκ δεξιῶν Ἀσενὲθ καὶ Συμεὼν ἐξ εὐωνύμων . Καὶ | ||
. Καὶ ὡς ἔμελλε πατάξαι τὸν υἱὸν Φαραώ , ἔδραμε Λευὶς καὶ ἐκράτησε τῆς χειρὸς αὐτοῦ καὶ εἶπε : μηδαμῶς |
χιτῶνα καὶ εἰσελθὼν δρομαίως εἰς τὸ πανδοχεῖον κατησφαλίσατο εἰς τὸ ἐνδότερον . καὶ ὁ κλέπτης λαβὼν τὸν χιτῶνα ἀπῆλθεν . | ||
καὶ αὐτοὺς ὡς ὁμοφύλους ἐδέξαντο . πέπιθον : ἔπεισαν αὐτοὺς ἐνδότερον ὁρμίσαι τὴν ναῦν : τὸ γὰρ πρότερον ἔξωθεν τῆς |
οἰκονομῆσαι εἰς τὸν κόσμον . καὶ λαβὼν αὐτὸν Μιχαὴλ ὁ ἀρχάγγελος τὸν Ἀδὰμ ἀπῆγεν καὶ κατήλειψεν αὐτόν , καθὼς εἶπεν | ||
ἄλλης εὐωδίας θυμιάματος . Καὶ ἡ μελέτη μου Μιχαὴλ ὁ ἀρχάγγελος τῆς δικαιοσύνης , ὁ ἀνοίγων τὰς πύλας τῖς δικαίοις |
πρὸς τὸν μονογενῆν αὐτοῦ υἱόν : κάτελθε , υἱέ μου ἀγαπητέ , μετὰ στρατιὰν ἀγγέλων πολλὴν λαβὼν τὴν ψυχὴν τοῦ | ||
ἦλθεν φωνὴ πρός με : δεῦρο τελεύτα , Ἐσδράμ , ἀγαπητέ μου : δὸς τὴν παρακαταθήκην . καὶ εἶπεν ὁ |
τῶνδ ' ἃ λέγω πεπράξεται . Ἐγὼ δ ' ἵνα θύσω τοῖσι καινοῖσιν θεοῖς , τὸν ἱερέα πέμψοντα τὴν πομπὴν | ||
μᾶλλον ἢ θυμούμενος πρὸς κέντρα λακτίζοιμι θνητὸς ὢν θεῶι . θύσω , φόνον γε θῆλυν , ὥσπερ ἄξιαι , πολὺν |
ἐγὼ δὲ ὡς ἐκέλευσας δώσω τὰ ἱμάτια . ” ὁ Ξάνθος τῷ Αἰσώπῳ λέγει : [ ὁ δεσπότης ] “ | ||
καὶ Ἡροδότῳ τὰς ἀφορμὰς δεδωκότος : ὁ δ ' οὖν Ξάνθος ἐν τῇ δευτέρᾳ τῶν Λυδιακῶν Ἀδραμύτην φησὶ τῶν Λυδῶν |
ἢ ἄλλο γέ τι τῶν πάντων ἀγαθῶν αὐτῷ παρασκευάζοντες . Τότε δὴ οὖν οὐ δήπου νοερῶς καὶ ἀσωμάτως τὸ σῶμα | ||
μέν εἰσιν τῶν πεζῶν , ἰσόμετροι δὲ τοῖς ἐχθροῖς . Τότε δύο τάξεις καβαλλάριοι γίνονται , καὶ μετὰ πεζῶν : |
εἰ ἀληθῆ ταῦτα φὴς εὐδαιμονέστερον ἀποφαίνων με τῶν πλουσίων . Ἰδοὺ δὴ οὕτως ἐπίσκεψαι , ὦ Μίκυλλε : σοὶ μὲν | ||
βασιλέως ὕπαρχος διαδέξεται : καὶ γὰρ εἴρηταί που : ” Ἰδοὺ ἐγώ εἰμι , ἀποστέλλω ἄγγελόν μου εἰς πρόσωπόν σου |
πάρεστι λῆψις ὧν ἐρᾷ καθ ' ἡμέραν ἄπελθ ' , ἄπελθε , παῖ : τάδ ' οὐκ ἀκουστά σοι ἀνέκτημαι | ||
λέγεται καὶ ἡ συμπλεκομένη φωνὴ τῷ διανοήματι , οἷον τὸ ἄπελθε : τοῦτο γὰρ καὶ λέξεις , ὃ τετύχηκεν , |
ἡ τύχη λέγεται δαιμόνων κατάστασις . ὁ δὲ νοῦς : ἔξελθε τῶν οἴκων : οὐ γὰρ ἐν χορείαις καὶ παρθενῶσιν | ||
ὁμοίως : ἴθ ' ὦ ἄνα , πρὸς γονάτων , ἔξελθε καὶ σύγγνωθι τῇ τραπέζῃ . Φασὶν ἀλλήλαις ξυνελθεῖν τὰς |
σπέρμα ἕτερον ἀντὶ Ἄβελ , ὃν ἀπέκτεινε Κάιν „ . Σὴθ ἑρμηνεύεται ποτισμός . ὥσπερ οὖν τὰ κατὰ γῆν σπέρματα | ||
ἑτέρων δεδώρηται τέλη . τὸ μὲν γὰρ πέρας τῆς κατὰ Σὴθ ἐπιστήμης ἀρχὴ τοῦ δικαίου γέγονε Νῶε , τὴν δὲ |
τὸν Ἀνθίας γάμον . Ἐν δὲ τῷ χρόνῳ ὃν ἡ Ἀνθία ληφθεῖσα ἐκ τοῦ λῃστηρίου ἦλθεν εἰς τὴν Ταρσὸν πρεσβύτης | ||
ἑκατέρους ἡ περὶ ἀλλήλων ἦλθε δόξα : καὶ ἥ τε Ἀνθία τὸν Ἁβροκόμην ἐπεθύμει ἰδεῖν , καὶ ὁ τέως ἀνέραστος |
με , μετὰ δόλου διὰ ῥημάτων ἐπαινοῦσα τὴν σωφροσύνην μου ἐνώπιον τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς , βουλομένη καταμόνας ὑποσκελίσαι με ; | ||
τὴν πρὸ αὐτῆς διὰ τοῦ ω μεγάλου : οἷον , ἐνώπιον τὸ ἔνδον τῶν θυρῶν : προνώπιον , τὸ ἔμπροσθεν |
φορᾶς ἐλαυνόμενος καὶ ὁ δελφὶς σὺν αὐτῷ εἰς τὴν νῆσον ἐξῆλθεν . ἐπιστραφεὶς δὲ ὁ θύννος καὶ τὸν δελφῖνα λειποψυχοῦντα | ||
κατὰ ταύτην τὴν ἀνάγκην πᾶν περιελαυνόμενον εἰς τὴν ἕδραν ὅθεν ἐξῆλθεν τὸ πνεῦμα , εἰσιὸν ἐκεῖσε καὶ ἀναπληροῦν αὐτὴν συνέπεται |
πρὸς φυγὴν παρεσκεύασαν , ἕως ὁ τούτων καθηγεμὼν ὁ Βρυέννιος Ἰωάννης τὸν ἀκινάκην σπασάμενος σὺν ὀλίγοις τὸν πρώτως ἐπιόντα τῶν | ||
αἱ ἅγιαι γραφαὶ καὶ πάντες οἱ πνευματοφόροι , ἐξ ὧν Ἰωάννης λέγει : ” Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος , |
θεοῖς . „ „ καὶ τίς ” εἶπεν ” ὁ προσκυνήσας ἐμέ ; „ „ ἐγὼ ” ἔφη ” ἐν | ||
, βούλει ἀκοῦσαί μου : „ καὶ διῆλθε πάντας . προσκυνήσας οὖν ὁ Δάμις „ οὐκ ἀπιστῶ , ” ἔφη |
ἐκείνων . καὶ [ ἔχαιρον ] αἱ παρθένοι οὕτω μου προσευχομένου . καὶ ἔμεινα ἐκεῖ μέχρι τῆς αὔριον ἕως ὥρας | ||
οὓς καὶ πρότερον ἑωράκειν , καὶ ἐπεστάθη μοι καὶ κατηκροᾶτο προσευχομένου καὶ ἐξομολογουμένου τῷ κυρίῳ τὰς ἁμαρτίας μου . καὶ |
λαλεῖ ἐὰν μὴ ἐπερωτηθῇ . Πῶς οὖν , φημί , κύριε , ἄνθρωπος γνώσεται τίς αὐτῶν προφήτης καὶ τίς ψευδοπροφήτης | ||
κύων ἔφη πρὸς τὸν λύκον οὕτως : Μηδαμῶς , ὦ κύριε , κατεστιάσῃ : πτωχὸς γάρ εἰμι τὰ νῦν καὶ |
: πέρπερος εἰσηγησάμην : ἔδειξα λογισμόν : διάνοιαν ἀπεδήδοκεν : κατέφαγεν μαμμάκυθοι : μωροί μελιτίδαι : μωροί μοχθηροτέρους : δυστυχεστάτους | ||
ἡ γῆ καὶ οὓς διεμερίσαντο τὰ θηρία , καὶ οὕσπερ κατέφαγεν τὸ πῦρ διὰ τοὺς ἐμοὺς λόγους : νῦν ἔγνωκα |
ἐμὲ παίζειν μηδ ' ὅτι ἂν τύχῃς παρὰ τὰ δοκοῦντα ἀποκρίνου , μήτ ' αὖ τὰ παρ ' ἐμοῦ οὕτως | ||
Νεκτεναβὼ ἔφη “ Αἴσωπε , ἥττημαι . ὃ δὲ ἐρωτήσω ἀποκρίνου μοι . ” καί φησι “ μετεπεμψάμην ἵππους ἀπὸ |
, τῆς ἐμαυτῆς πόρτης . ἄπειμι ] ἀπέρχομαι . , ἀπελεύσομαι . καίτοι ] γρ . ” καὶ τοῦτο “ | ||
ἐκ θείας δοκιμασίας ἐλεούμενος ὕστερον ἐν ἑαυτῷ λέγει μικροψυχήσας : ἀπελεύσομαι εἰς Ἱερουσαλὴμ καὶ διακρινοῦμαι τῷ θεῷ μου , ὅτι |
χοροῦ τῶν Μουσῶν ἡγεμόνα ; ἀλλ ' ἄγε δή , κατάβηθι καί μοι ἑτέραν εἰκόνα που ζήτει χαμαὶ ἐρχομένων ἀνθρώπων | ||
ἐπεὶ καὶ σεμνός τις εἶναι φαίνεται . Οὗτος ὁ Πυθαγορικὸς κατάβηθι καὶ πάρεχε σεαυτὸν ἀναθεωρεῖσθαι τοῖς συνειλεγμένοις . Κήρυττε δή |
ἡσυχία δὲ ἦν ἀκριβής , περιλαβοῦσα ἡ Ἀνθία τὸν Ἁβροκόμην ἔκλαεν ἄνερ λέγουσα καὶ δέσποτα , ἀπείληφά σε πολλὴν γῆν | ||
ἠνιᾶτο ὥσπερ εἰκὸς ἐπὶ τούτοις ἡ Ἀσπασία καὶ ἀπελθοῦσα ἔξω ἔκλαεν : ἔχουσα δ ' ἐν τοῖς γόνασι κάτοπτρον καὶ |
” , „ ἀνοικοδόμησεν „ . βαρυνομένη δὲ σημαίνει τὸ ἀνάστηθι , οἷον ” ἀλλ ' ἄνα , εἰ μέμονάς | ||
ἀλλ ' ἄνα εἰ μέμονάς γε εἰς ἐντελῆ προφορὰν τοῦ ἀνάστηθι . Οὐκ ἀήθως δὲ καὶ τὸ ὑποτακτικὸν πάντως ἐπιζητήσει |
αἰσθήσεται τῆς βλάβης . ” “ ὀρθῶς ἂν ” ἔφη Πολύχαρμος “ ταῦτα ἔλεγες , εἰ μὴ πόλεμος ἦν : | ||
δὲ καὶ ἀναστρέφειν πειρώμενοι πλαγίους ἔχοντες τοὺς ἵππους ἡλίσκοντο . Πολύχαρμος μέντοι ὁ Φαρσάλιος ἱππαρχῶν ἀνέστρεψέ τε καὶ μαχόμενος σὺν |
καὶ σταθήσεται πάσας τὰς γενεὰς τοῦ αἰῶνος . Καὶ τῷ Ῥαφαὴλ εἶπε Πορεύου , Ῥαφαήλ , καὶ δῆσον τὸν Ἀζαήλ | ||
Τότε παρακύψαντες [ ] Μιχαὴλ καὶ Οὐριὴλ [ ] καὶ Ῥαφαὴλ καὶ Γαβριήλ [ ] , οὗτοι ἐκ τοῦ οὐρανοῦ |
δ ' ἐγχείας εὐήκεας ἐν παλάμῃσιν φάσγανά τ ' ἐκ κολεῶν , οὐδὲ σχήσεσθαι ἀρωγῆς ἔννεπον , εἴ κε δίκης | ||
ὁ μάντις ἐς κανοῦν χρυσήλατον ἔθηκεν ὀξὺ χειρὶ φάσγανον σπάσας κολεῶν ἔσωθεν κρᾶτά τ ' ἔστεψεν κόρης . ὁ παῖς |
, πρὸς Διὸς καὶ θεῶν μὴ ἐπιτρέπετε αὐτῷ , ἀλλὰ βοηθεῖτέ μοι τὰ δίκαια , ἐξ ἁπάντων τῶν εἰρημένων ἐνθυμούμενοι | ||
νέμον ἐφ ' ὑψηλοῦ τόπου ἱστάμενον πολλάκις ἀνέκραγε : ” βοηθεῖτέ μοι : λύκοι ” . οἱ δὲ ἀγρότεροι τρέχοντες |
ὡς πανοῦργον καὶ δυνατὸν ἐν πᾶσιν . ” ὁ δὲ σχολαστικὸς δραμὼν εἰς τὰ ἀπόρρητα λέγει “ εἰ δύναταί τις | ||
μετῆς δὲ μητρὸς λεγούσης : Τέκνον , ἐτύφλωσάς με ὁ σχολαστικὸς πρὸς τοὺς ἑταίρους εἶπεν : Εἰ ταῦτα αὐτῷ πέπρακται |
. πρὼξ ἡ δρόσος ἀπὸ τοῦ πρωΐ πέμπεσθαι . οὐ Δᾶν : οὐ μὰ τὴν Γῆν : οἱ γὰρ Δωριεῖς | ||
ἀοιδὸν ἄριστον : ἐγὼ δέ τις οὐ ταχυπειθής , οὐ Δᾶν : οὐ γάρ πω κατ ' ἐμὸν νόον οὔτε |
ἀγρυπνία λαλίστατον ; εἶτα ἑξῆς τὸ διήγημα . ἐμὲ γοῦν ἀναστήσασα δευρὶ προάγεται λαλεῖν ἀπ ' ἀρχῆς πάντα τὸν ἐμαυτοῦ | ||
. Ἆρ ' ἐστὶ πάντων ἀγρυπνία λαλίστατον ; ἐμὲ γοῦν ἀναστήσασα δευρὶ προάγεται λαλεῖν ἀπ ' ἀρχῆς πάντα τὸν ἐμαυτοῦ |
ἐστιν . οὐκ ἔστιν ; ἀλλ ' ἀκήκοας μυριάκις . ἀποτρέχω δή . ὢ δυστυχὴς ἐγώ . τίνα τρόπον ἐνθαδὶ | ||
ἀπολέσει αὐτοὺς ἕως γενεῶν . Ἐγὼ εἰς τὴν ἀνάπαυσίν μου ἀποτρέχω , ὡς οἱ πατέρες μου : ὑμεῖς δὲ φοβεῖσθε |
τὸ λέγω : παρὰ τὸ βοή βοάζω , ὡς σχολή σχολάζω , κραυγή κραυγάζω , καὶ συγκοπῇ βάζω , ὡς | ||
, εἰ μή τίς σοι ἀσχολία τυγχάνει οὖσα . Ἀλλὰ σχολάζω γε καὶ πειράσομαι ὑμῖν διηγήσασθαι : καὶ γὰρ τὸ |
, πάτερ [ , καὶ ] δέομαι , βάδισον πρὸς Ἑνὼχ [ τὸν πατέρα ἡμῶν καὶ ἐρώτησον ] . . | ||
καὶ οὐ ψευδῶς . καὶ ὅτε ἤκουσεν Μαθουσάλεκ τοὺς λόγους Ἑνὼχ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ , μυστηριακῶς γὰρ ἐδήλωσεν αὐτῷ , |
: ὅτι ἐν πρωτογενήμασι καρπῶν γῆς εὐλόγησε Κύριος , καθὼς εὐλόγησε πάντας τοὺς ἁγίους , ἀπὸ Ἄβελ ἕως τοῦ νῦν | ||
χρησμοί , ὅτι ” Ἀβραὰμ ἦν πρεσβύτερος προβεβηκὼς καὶ κύριος εὐλόγησε τὸν Ἀβραὰμ κατὰ πάντα ” . τοῦτό μοι δοκεῖ |
λεγούσης μοι : ἐλέησον ἡμᾶς , ἐκλεκτὲ τοῦ θεοῦ , Ἐσδράμ . τότε ἠρξάμην λέγειν : οὐαὶ τοὺς ἁμαρτωλούς , | ||
ἐμοῦ τε καὶ σοῦ , ἵνα παραδέξητε . καὶ εἶπεν Ἐσδράμ : ἐπὶ τὸ οὖς σου δικασώμεθα . καὶ εἶπεν |
πρόσκυσον : προσκύνησον . ἰδού : πεποίηκεν ὃ προσέταξε : παρεπιγραφὴ δὲ καλεῖται τὰ τοιαῦτα πάντα . ΓΘ ἰδού : | ||
οὐ μαθήσεταί τις . ἀντὶ τοῦ ἐνθουσιαστικῆς . ὀλολύζει . παρεπιγραφὴ τοῦτο : εἰπόντος γὰρ τοῦ Ἀγάθωνος ὁ κηδεστὴς τοῦ |
εἴκοσι Κερκυραίοις βοηθήσων διαφερομένοις πρὸς Κορινθίους . μετὰ δὲ ταῦτα αἰτιαθεὶς ἀσεβεῖν ὡς καὶ αὐτὸς τοὺς Ἑρμᾶς περικόψας καὶ εἰς | ||
μεγαλοφροσύνῃ , ὅς γε τὰ πατρῷα τοῖς οἰκείοις παρεχώρησε . αἰτιαθεὶς γὰρ ὑπ ' αὐτῶν ὡς ἀμελῶν , “ τί |
οὐκ ἐμνησικάκησε τοῖς πολίταις , ἀλλὰ τοὺς μισθοφόρους πείσας παραχρῆμα ἀνέζευξε καὶ διανύσας ὀξέως τὴν εἰς Συρακούσσας ὁδὸν ἧκε πρὸς | ||
πορθεῖν αὐτὴν ἐνεστήσατο : αὐτὸς δὲ τοῦ θέρους ἤδη λήγοντος ἀνέζευξε μετὰ τῆς δυνάμεως εἰς Συρακούσας . Ἐν δὲ ταῖς |
παύσασθ ' ἐνοχλοῦνθ ' ἡμῖν προσιόντα τ ' ἐνθάδε . ἔκφερε δίκελλαν . τὴν παρ ' ἐμοῦ λαβὼν ἴθι . | ||
τοῖς θάκοις , ὁ δὲ Ἰάρχας πρὸς τὸ μειράκιον ” ἔκφερε ” εἶπε „ τῷ σοφῷ Ἀπολλωνίῳ τὸν Φραώτου θρόνον |
λαθὼν κατὰ τῆς κύλικος τῆς τελευταίας , ἣν τῇ Πανθείᾳ προσέφερεν : ἡ δὲ ἀναστᾶσα ᾤχετο εἰς τὸν θάλαμον αὑτῆς | ||
γένεσιν προσαγάγῃ : καὶ ἄλλος μέν , φησίν , ἄλλο προσέφερεν , Ἑρμῆς δὲ τὴν ῥητορικὴν ἐχαρίσατο , καὶ ἵνα |
ὁμοῦ νεανίαι ὡπλισμένοι τοὺς φύλακας ἀποσφάξαντες τὴν ἄκραν κατέσχον . Καλλικρατίδας ἐν Μαγνησίᾳ πολιορκούμενος τῶν πολεμίων κριοὺς προσαγόντων τοῖς τείχεσιν | ||
διὰ τὸ βέλτιον πλεῖν . εἶχε δὲ τὸ δεξιὸν κέρας Καλλικρατίδας . Ἕρμων δὲ Μεγαρεὺς ὁ τῷ Καλλικρατίδᾳ κυβερνῶν εἶπε |
διενυκτέρευσαν . σὺ δ ' ὡς ἐπὶ μήκιστον εὐτυχοίης . ἔρρωσο . καὶ τὸ μὲν μηδὲν παθεῖν τοιοῦτον οὐκ ἂν | ||
τις οὕτως ἄθλιος ὡς τὸ αἰσχρὸν τοῦ καλοῦ προτιθέναι . ἔρρωσο . Ὅστις ἀρχαίως καὶ δοκίμως ἐθέλει διαλέγεσθαι , τάδε |
μόσχος τὰ χλωρὰ ἀπὸ τῆς γῆς . Διὸ ἐγὼ καὶ Ἰούδας πεπράκαμεν αὐτὸν τοῖς Ἰσμαηλίταις τριάκοντα χρυσῶν , καὶ τὰ | ||
: Ἴσακος Ἰάκωβος Ἰησοῦς Σαββαταῖος Σίμων Λευίς . Ἕκτης : Ἰούδας Ἰώσηφος Σίμων Ζαχαρίας Σομόηλος Σελεμίας . Ἑβδόμης : Σαββαταῖος |
ξυνέλαβε καὶ δήσας ἦγεν , ἔπειτα ἀπέκτεινε . καὶ ὁ Βῆσσος οὐ μόνῳ οἷ ταῦτα δόξαντα πρᾶξαι ἔφη , ἀλλὰ | ||
τοῖς ἱππεῦσιν ἐλάσας ἀφίκετο πρὸς κώμην τινά , ἵνα ὁ Βῆσσος ἦν ξὺν ὀλίγοις στρατιώταις . οἱ γὰρ ἀμφὶ τὸν |
Ἀλέξανδρος τῆς Τροίας τόπων ἀπέπλει καὶ παραυτίκα , φησὶν ἡ Κασάνδρα ἤρξατο λέγειν * . ἐνταῦθα ἀπάρχεται τῆς διηγήσεως καί | ||
, κἂν ἔχωσι προπύργιον τὸν Ἕκτορα . εἶτα ἑαυτὴν ἡ Κασάνδρα παρηγορεῖ καί φησιν : ἀλλ ' ἔστιν ἡμῖν βοηθὸς |
καὶ μὰ τὴν Ἶσιν πολύ σε ὠφελήσω . “ ὁ σωματέμπορος : ” καὶ τί με ἔχεις ὠφελῆσαι , ἵνα | ||
δὸς ὃ θέλεις . “ δοὺς δὲ ὀλίγον τι ὁ σωματέμπορος ἠγόρακεν αὐτόν . Εἰσιὼν δὲ εἰς τὴν πόλιν εἰσήγαγεν |
ἐδῄωσεν ὁ Ἆγις καὶ ἤλασε τῆς λείας τὴν πολλήν . Ξενίας δὲ ἀνὴρ Ἠλεῖος Ἄγιδί τε ἰδίᾳ ξένος καὶ Λακεδαιμονίων | ||
. Ξενία δὲ χαλεπὴ – ˘ κατὰ πολλοὺς τρόπους . Ξενίας ἀεὶ φρόντιζε , μὴ καθυστέρει . Ξένον ἀδικήσῃς μηδέποτε |
ἄλλων βασιλέων καὶ τῶν στρατευμάτων αὐτῶν . Ἀκούσατε οὖν τοῦ κλαυθμοῦ τοῦ Ελιου ὑποδεικνύοντος τοῖς παισὶν τὸν πλοῦτον τοῦ Ιωβ | ||
, τὸν Δαρεῖον ἐσκυλευκώς . ἔνθα δὴ κραυγῆς μεγάλης καὶ κλαυθμοῦ περὶ τὰς γυναῖκας γενομένου καὶ τοῦ πλήθους τῶν αἰχμαλώτων |
ἐπιλείποι : ὅτι φωνὴν μὴ ἔχει . πλανηθεὶς ὁ κόραξ ἔκραξεν καὶ τυρὸν κατέβαλεν , ὃν ἥρπαξεν ἡ ἀλώπηξ καὶ | ||
εἰς εἱρκτὴν αὐτὸν ἀπαχθῆναι κελεύει . ἀπαγόμενος τοίνυν ὁ Αἴσωπος ἔκραξεν : „ ὁρᾷς , ὦ στρατηγέ , ὅπως ὀρθῶς |
φωτίνῳ καὶ νεφέλῃ ἡμερίνῃ καὶ ῥυσάμενον αὐτοῦ τὸν λαὸν ἔργου Φαραὼ καὶ ἐπενέγκαντα ἐπὶ Φαραὼ τὴν δεκάπληγον διὰ τὸ παρακούειν | ||
διὰ τὸ ὑπερβάλλον κάλλος αὐτῆς . Καὶ ἀπέστειλεν ὁ υἱὸς Φαραὼ ἀγγέλους καὶ προσεκαλέσατο τὸν Συμεὼν καὶ τὸν Λευί . |
προῖκα ἔδωκεν ὁ Τυνδάρεως : στεῖχ ' ὡς ἀθορύβως : πορεύου , ὅπως ὁ προσελθών μοι λόγος τοῦ γήρως τοῦ | ||
παράγραφος , ἐπὶ δὲ τῶι τέλει κορωνίς . κομίζου ] πορεύου . Κασάνδραν ] τήν . ἀμηνίτως ] ἀοργήτως . |
ἐπὶ δὲ τοῦ Τισαμενοῦ τούτου κατίασιν ἐς Πελοπόννησον Ἡρακλεῖδαι , Τήμενος μὲν καὶ Κρεσφόντης Ἀριστομάχου , τοῦ τρίτου δὲ Ἀριστοδήμου | ||
τοῦ θεοῦ δὲ εἰπόντος ὅ τι καὶ τὸ πρότερον , Τήμενος ᾐτιᾶτο λέγων τούτῳ πεισθέντας ἀτυχῆσαι . ὁ δὲ θεὸς |
! ! ! ! ! ! ! ! ] ὁ Παττίκιος ? [ ! ! ! ! ! ! ! | ||
. [ Ἑλληνικὸν ] δὲ ἄρτον βούλεται ἐσθίειν . ” Παττίκιος δὲ διὰ τὸ τεθεωρηκέναι αὐτῶν τὸν μέγιστον θόρυβον ἔφη |
παρ ' ἃ ἂν ἐκεῖνα ἢ ποιῇ ἢ πάσχῃ ; Συνέφη . Οὐκ ἄρα ἡγεῖσθαί γε προσήκει ἁρμονίαν τούτων ἐξ | ||
εἰσὶν οἱ μανθάνοντες , ἀλλ ' οὐ τῶν ἐχόντων ; Συνέφη . Οἱ μὴ ἐπιστάμενοι ἄρα , ἔφη , μανθάνουσιν |
καὶ Νικόλαον ἠνάγκαζε συρρητορεύειν αὐτῷ , καὶ κοινῇ ἐρρητόρευον . Αὖθις δ ' ἱστορίας αὐτὸν [ ἔρως ] ἔλαβεν , | ||
τὴν αὐτοῦ οἰκίαν , καὶ τῆς ἐπιβουλῆς ἀνώτερος γέγονεν . Αὖθις δὲ πάλιν ἐπεβουλεύετο ὑπὸ τοῦ δήμου καὶ αὐτὸς καὶ |
θεῶν ἐθαυμάζετο : τὴν γλωσσαλγίαν φησὶν αἰσχίστην νόσον , ὅτι πορνεία μὲν καὶ γαστριμαργία καὶ τὰ λοιπὰ πάθη σὺν τῇ | ||
Μήδω : βουλεύω . Σαφῶ : ἀκριβῶ . Λαγνεία : πορνεία . Ἶρις : ὄνομα θεᾶς . Βριθύς : βαρύς |
: κάτελθε καὶ ἴδε . καὶ ἔδωκέν μοι Μιχαὴλ καὶ Γαβριὴλ καὶ ἄλλους τριάκοντα τέσσαρας ἀγγέλους , καὶ κατέβην ὀγδοήκοντα | ||
ἐπ ' αὐτῇ γράψον πάσας τὰς ἁμαρτίας . Καὶ τῷ Γαβριὴλ εἶπε Πορεύου , Γαβριήλ , ἐπὶ τοὺς γίγαντας , |
, ὡς εἶναι διὰ τὴν τούτου δόξαν ἀθανάτους αὐτούς . Ἑρμᾶ δὲ θυγατρός : Ἰφίων πρόγονος Ἀλκιμέδοντος : οἱ δὲ | ||
: ὡς καὶ Αἰσχύλος φησίν : ἐναγώνιε Μαίας καὶ Διὸς Ἑρμᾶ . προστάτης γὰρ ὁ Ἑρμῆς τῶν ἀγώνων . κόσμον |
ἐνήχετο . δελφὶς δὲ θεασάμενος αὐτὸν καὶ οἰόμενος ἄνθρωπον εἶναι ὑπεξελθὼν διεκόμιζεν . ὡς δὲ ἐγένετο κατὰ τὸν Πειραιᾶ , | ||
καὶ τῶν αἰσθήσεων καὶ τῶν ἄλλων ὅσα κατὰ τὸ σῶμα ὑπεξελθὼν ἑαυτῷ προσομιλεῖν ἄρχεται ὡς πρὸς κάτοπτρον ἀφορῶν ἀλήθειαν , |
ἐκεῖνο δὲ βραχύ ' πίπλησσε ] ὀνειδιστικῶς πρόφερε στείχωμεν ] ἀπέλθωμεν κώλοισιν ] τοῖς ποσίν , ἢ τοῖς μέλεσι πᾶσιν | ||
Ἀπόλλωνος πρὸς Ἴαμον : ἄγε δὴ ἀνίστασο , παῖ , ἀπέλθωμεν εἰς τὴν ἐσομένην ὕστερον πολύκοινον καὶ πολυπληθῆ χώραν : |
δὲ αὐτῷ ὅτι ὁραῖόν ἐστιν τοῖς ὀφθαλμοῖς κατανοῆσαι , καὶ ἐφοβήθην λαβεῖν ἀπὸ τοῦ καρποῦ . καὶ λέγει μοι : | ||
. ἀλώπεκος δὲ καταγελώσης εἶπεν : ” οὐ τὸν μῦν ἐφοβήθην , ἀλλὰ † τὴν πεῖραν . ” ὁ λόγος |
παίδων Ἰωσὴφ ἔμπροσθε τοῦ πυλῶνος , καὶ οὕτως προσεκύνησαν τῷ Ἰωσὴφ κατὰ τὸν τύπον τοῦ Φαραώ . Οὐ μόνον δὲ | ||
συγγένεια αὐτοῦ πλὴν τῆς θυγατρὸς αὐτῶν Ἀσενὲθ καὶ προσεκύνησαν τῷ Ἰωσὴφ ἐπὶ πρόσωπον ἐπὶ τὴν γῆν . Καὶ κατέβη Ἰωσὴφ |
δὲ πατέρα σχεδόν τι καὶ ἠγνόει . ὁ δὲ καὶ προσεκύνησεν αὐτήν , οὕτως ἄλλην τινὰ ὁρᾶν ἔδοξεν . ὡς | ||
ὁ δὲ Τιγράνης ἦλθε καὶ τὸν Πομπήιον ὡς κρείττονα βαρβαρικῶς προσεκύνησεν . εἰσὶ δ ' οἳ λέγουσιν ὑπὸ ῥαβδούχοις αὐτὸν |
ὥς φησιν ὁ Ἱεραπολίτης Θεόδωρος ἐν τοῖς περὶ ἀγώνων , ἤσθιε μνᾶς κρεῶν εἴκοσι καὶ τοσαύτας ἄρτων οἴνου τε τρεῖς | ||
εἶτα ἡμεῖς μὲν ἑστῶτες ἐδακρύομεν , ὃ δὲ ἄρτου ἐπιλαβόμενος ἤσθιε καὶ ἡμῖν προσώρεγεν . ἀπονευόντων δὲ ἡμῶν προσδέξασθαι ἔφη |