| σε εἰς τὴν ἄνω πόλιν Ἱερουσαλήμ . Μετὰ ταῦτα ἐξῆλθεν Ἀβιμέλεχ ἔξω τῆς πόλεως , καὶ προσηύξατο πρὸς κύριον . | ||
| τὰ μυστήρια , ἃ εἶδε , τῷ Βαροὺχ καὶ τῷ Ἀβιμέλεχ , καὶ εἶθ ' οὕτως ἔστη ἐν μέσῳ τοῦ |
| θανάτῳ , ἀλλὰ λίθοις λιθοβολήσωμεν αὐτόν . Ἐλυπήθησαν οὖν σφόδρα Βαροὺχ καὶ Ἀβιμέλεχ ὅτι ἤθελον ἀκοῦσαι πλήρης τὰ μυστήρια ἃ | ||
| ἀπὸ τοῦ Ἱερεμίου . Δράμων δὲ Ἱερεμίας ἀνήγγειλε ταῦτα τῷ Βαροὺχ , καὶ ἔλθοντες εἰς τὸν ναὸν τοῦ θεοῦ διέρρηξεν |
| μετὰ ταῦτα ἔδησε τὴν ἐπιστολὴν εἰς τὸν τράχηλον τοῦ ἀετοῦ Ἱερεμίας , λέγων : Ἄπελθε ἐν εἰρήνῃ καὶ ἐπισκέψηται ἡμᾶς | ||
| δὲ αὐτῷ ὁ κύριος : Λάλει , ὁ ἐκλεκτός μου Ἱερεμίας . Καὶ ἐλάλησεν Ἱερεμίας , λέγων : Κύριε παντοκράτωρ |
| ἤρχετο πρὸς αὐτόν : ἰδὼν δὲ ὁ Ἁβραὰμ τὸν ἀρχιστράτηγον Μιχαὴλ μηκόθεν ἐρχόμενον , δίκην στρατιώτου εὐπρεπεστάτου , ἀναστὰς τοίνυν | ||
| ὁ Καππάδοξ Κωνσταντῖνος , ἀνὴρ πρὸς γένος ἐγγίζων τῷ βασιλεῖ Μιχαὴλ καὶ συνήθης τούτῳ καὶ σύντροφος , ἐγύμναζε δι ' |
| πρὸς τὸν μονογενῆν αὐτοῦ υἱόν : κάτελθε , υἱέ μου ἀγαπητέ , μετὰ στρατιὰν ἀγγέλων πολλὴν λαβὼν τὴν ψυχὴν τοῦ | ||
| ἦλθεν φωνὴ πρός με : δεῦρο τελεύτα , Ἐσδράμ , ἀγαπητέ μου : δὸς τὴν παρακαταθήκην . καὶ εἶπεν ὁ |
| παράδεισον , ἐξήνθησαν τὰ φυτὰ τά τε τοῦ κλήρου τοῦ Ἀδὰμ καὶ τοῦ κλήρου τοῦ ἐμοῦ πάντα καὶ ἐστηρίζοντο , | ||
| ἐξ ὧν ἔφαγον . Καὶ ἐβόησα φωνῇ μεγάλῃ λέγουσα : Ἀδὰμ Ἀδάμ , ποῦ εἶ ; ἀνάστα ἐλθὲ πρός με |
| αὐτοῦ καὶ πόσος ἐστὶν ἐν υἱοῖς θεοῦ : Οὐχὶ σὺ Οὐριὴλ ὄγδοος ἐμοῦ , κἀγὼ Ἰσραὴλ ἀρχάγγελος δυνάμεως κυρίου καὶ | ||
| εἶπεν ὁ θεὸς τῷ Μιχαήλ , τῷ Γαβριήλ , τῷ Οὐριὴλ καὶ Ῥαφαήλ : σκεπάσατε μετὰ τῶν σινδόνων τὸ σῶμα |
| οἱ φύλακες τῶν πυλώνων ἔκλεισαν τὰς θύρας . Καὶ ἦλθε Πεντεφρῆς καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ καὶ πᾶσα ἡ συγγένεια αὐτοῦ | ||
| σε ὁ θεὸς ὁ ζωοποιήσας τὰ πάντα . Καὶ εἶπε Πεντεφρῆς τῇ Ἀσενέθ : πρόσελθε καὶ φίλησον τὸν ἀδελφόν σου |
| περὶ τῆς ἑαυτοῦ χρείας , ὡς δὲ ὑπηρέταις ἐς πάντα χρησόμενος εὔνοις . καὶ νόμον αὐτίκα ὁ Σουλπίκιος ἐσέφερε περὶ | ||
| ἀρχιθεώρων αἰτησάμενος , ὡς εἰς τἀπινίκια τῇ προτεραίᾳ τῆς θυσίας χρησόμενος , ἐξηπάτησε καὶ ἀποδοῦναι οὐκ ἤθελε , βουλόμενος τῇ |
| σύμβουλος τοῦ φωτὸς , μὴ μεριμνήσῃς τὸ πῶς ἀποστείλῃς πρὸς Ἱερεμίαν : ἔρχεται γὰρ πρός σε ὤρᾳ τοῦ φωτὸς αὔριον | ||
| ἀπὸ τοῦ βασιλέως τῶν Χαλδαίων , ἐλάλησεν ὁ θεὸς πρὸς Ἱερεμίαν λέγων : Ἱερεμία , ὁ ἐκλεκτός μου , ἀνάστα |
| ἐμοί , καὶ ἕκαστος ἡμῶν τὸ ἑαυτοῦ ἐτήρει . Καὶ ἐλάλησεν τῷ ὄφει ὁ διάβολος λέγων : ἀνάστα ἐλθὲ πρός | ||
| παρατετήρηται δὲ ἄκρως τὸ μὴ „ εἶπεν „ ἢ ” ἐλάλησεν ” φάναι , ἀλλὰ τὸ „ φωνὴ θεοῦ ἐγένετο |
| τηρήσῃς αὐτὰς κατὰ τὴν ἐμὴν ἐντολήν . λέγω αὐτῷ : Κύριε , ὃ ἐάν μοι ἐντείλῃ , φυλάξω αὐτό : | ||
| γενομένην διὰ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ σωθῆναι . λέγω αὐτῷ : Κύριε , ἐλπίζω ὅτι πάντες ἀκούσαντες αὐτὰ μετανοήσουσιν . πείθομαι |
| φορᾶς ἐλαυνόμενος καὶ ὁ δελφὶς σὺν αὐτῷ εἰς τὴν νῆσον ἐξῆλθεν . ἐπιστραφεὶς δὲ ὁ θύννος καὶ τὸν δελφῖνα λειποψυχοῦντα | ||
| κατὰ ταύτην τὴν ἀνάγκην πᾶν περιελαυνόμενον εἰς τὴν ἕδραν ὅθεν ἐξῆλθεν τὸ πνεῦμα , εἰσιὸν ἐκεῖσε καὶ ἀναπληροῦν αὐτὴν συνέπεται |
| δὲ τῷ λάκκῳ , ὅτι ἐφοβεῖτο μὴ ἀποπηδήσαντες Συμεὼν καὶ Γὰδ ἀνέλωσιν αὐτόν . Καὶ ὁρῶντες κἀμὲ μὴ ἐσθίοντα , | ||
| καὶ ἀπροσέγγιστον , ἀπειλοῦσαν ἡμῖν θάνατον . Ἐγὼ οὖν καὶ Γὰδ προσήξαμεν ἀπὸ ἀνατολῶν τῆς πόλεως : Ῥουβὴμ δὲ καὶ |
| περιέχουσαν οὕτως : Βαροὺχ ὁ δοῦλος τοῦ θεοῦ γράφει τῷ Ἱερεμίᾳ ἐν τῇ αἰχμαλωσίᾳ τῆς Βαβυλῶνος : Χαῖρε καὶ ἀγαλλιῶ | ||
| ἐλεήσῃς αὐτὸν καὶ μὴ λυπηθῇ . Καὶ εἶπε κύριος τῷ Ἱερεμίᾳ : Ἀπόστειλον αὐτὸν εἰς τὸν ἀμπελῶνα τοῦ Ἀγρίππα , |
| κεκλεισμένην . Καὶ ἠκροάσατο τοῦ στεναγμοῦ καὶ τοῦ κλαυθμοῦ τῆς Ἀσενὲθ καὶ εἶπεν : ἵνα τί σὺ σκυθρωπάζεις , δέσποινά | ||
| καὶ ἀπῆλθεν ἐξ ὀφθαλμῶν αὐτῆς ὁ ἄνθρωπος , καὶ εἶδεν Ἀσενὲθ ὡς ἅρμα πυρὸς ἀναλαμβανόμενον εἰς τὸν οὐρανὸν κατὰ ἀνατολάς |
| καὶ σταθήσεται πάσας τὰς γενεὰς τοῦ αἰῶνος . Καὶ τῷ Ῥαφαὴλ εἶπε Πορεύου , Ῥαφαήλ , καὶ δῆσον τὸν Ἀζαήλ | ||
| Τότε παρακύψαντες [ ] Μιχαὴλ καὶ Οὐριὴλ [ ] καὶ Ῥαφαὴλ καὶ Γαβριήλ [ ] , οὗτοι ἐκ τοῦ οὐρανοῦ |
| ἐπιθέμενος κατὰ τοῦ ὤμου τὸ ὠμόλινον ἠκολούθησεν . ὁ Ξάνθος παραγενάμενος σὺν τῷ Αἰσώπῳ εἰς τὸν κῆπον καὶ περιτυχὼν τῷ | ||
| “ ὁ Αἴσωπος : ” ὅ τι πολλάκις εἰς οἰνοπώλιον παραγενάμενος ὠνήσασθαι οἶνον : θεωροῦμεν κεράμια ἀειδῆ , τῷ δὲ |
| . Ταῦτα ἔλεγεν ἡ Ἀνθία : ἐπώμνυε δὲ καὶ ὁ Ἁβροκόμης , καὶ ὁ καιρὸς αὐτῶν ἐποίει τοὺς ὅρκους φοβερωτέρους | ||
| τὸ κάλλος ἐπίβουλον ἀμφοτέροις πανταχοῦ : διὰ τὴν ἄκαιρον εὐμορφίαν Ἁβροκόμης μὲν ἐν Τύρῳ τέθνηκεν , ἐγὼ δὲ ἐνταῦθα : |
| ἐγὼ δὲ ὡς ἐκέλευσας δώσω τὰ ἱμάτια . ” ὁ Ξάνθος τῷ Αἰσώπῳ λέγει : [ ὁ δεσπότης ] “ | ||
| καὶ Ἡροδότῳ τὰς ἀφορμὰς δεδωκότος : ὁ δ ' οὖν Ξάνθος ἐν τῇ δευτέρᾳ τῶν Λυδιακῶν Ἀδραμύτην φησὶ τῶν Λυδῶν |
| τῶν Χαλδαίων , ἐλάλησεν ὁ θεὸς πρὸς Ἱερεμίαν λέγων : Ἱερεμία , ὁ ἐκλεκτός μου , ἀνάστα , καὶ ἔξελθε | ||
| αὐτοῦ διερρωγότα , ἔκραξε φωνῇ μεγάλῃ , λέγων : Πάτερ Ἱερεμία , τί ἐστι σοι , ἢ ποῖον ἁμάρτημα ἐποίησεν |
| δῆμος ἀπὸ μιᾶς γλώττης πρὸς τὸν Ξάνθον ἐβόων : „ ἐλευθέρωσον Αἴσωπον , ὑπάκουσον Σαμίοις . χάρισαι τὴν ἐλευ - | ||
| ἐλευθέρου . ἐπιρρύου ] φύλαττε . Ξ ἐπιρρύου ] + ἐλευθέρωσον τοῦ κινδύνου . στροφὴ ἑτέρα κώλων ηʹ . ἡμέτερον |
| τε εἴη καὶ δι ' ὅ τι κατάγεσθαι βούλοιτο , συνεσκευασμένος τε παρεῖναι ἔφη πάντα τὰ ἐπιτήδεια ὥστε δειπνεῖν τἀλλότρια | ||
| ὑπακούσαντι εἰσαγγεῖλαι ὅστις τε εἴη καὶ διότι κατάγεσθαι βούλεται : συνεσκευασμένος δὲ ἔφη παρεῖναι πάντα τἀπιτήδεια ὥστε δειπνεῖν τἀλλότρια . |
| δὲ ἤγγισαν μακρόθεν , οὐκ ἐπεγίνωσκόν με : κράξαντες δὲ ἔκλαυσαν , ῥήξαντες τὴν ἑαυτῶν στολὴν καὶ καταπασάμενοι γῆν παρεκάθισάν | ||
| αὐτὰ ἡ γῆ . Ἐκάθισαν δὲ οἱ δύο , καὶ ἔκλαυσαν . Πρωΐας δὲ γενομένης , ἀπέστειλεν Ἱερεμίας τὸν Ἀβιμέλεχ |
| Καὶ ὡς ἤκουσεν Ἀσενὲθ τὰ ῥήματα τοῦ πατρὸς αὐτῆς , περιεχύθη αὐτῇ ἱδρὼς ἐρυθρὸς πολὺς καὶ ἐθυμώθη ἐν ὀργῇ μεγάλῃ | ||
| ὠκεανὸν ἰδεῖν ἠξίωσεν , εἰ μὴ τὴν ἐν μέσῳ φυγὼν περιεχύθη τῆς γῆς τοῖς τέρμασι . τίς δ ' ἂν |
| τὸν Ἀνθίας γάμον . Ἐν δὲ τῷ χρόνῳ ὃν ἡ Ἀνθία ληφθεῖσα ἐκ τοῦ λῃστηρίου ἦλθεν εἰς τὴν Ταρσὸν πρεσβύτης | ||
| ἑκατέρους ἡ περὶ ἀλλήλων ἦλθε δόξα : καὶ ἥ τε Ἀνθία τὸν Ἁβροκόμην ἐπεθύμει ἰδεῖν , καὶ ὁ τέως ἀνέραστος |
| τοῦ πυλῶνος εἰ οἰωνός τίς ἐστι δύσκολος . ἐὰν ἴδῃς δικόρωνον ἑστὸς πρὸ τοῦ πυλῶνος κάλει με : εὐφροσύνην γὰρ | ||
| ἰδὼν ἔφη “ οὐκ εἶπάς μοι , κατάρατε , ὅτι δικόρωνον εἱστήκει πρὸ τοῦ πυλῶνος ; ” Αἴσωπος ἔφη “ |
| ἐνήχετο . δελφὶς δὲ θεασάμενος αὐτὸν καὶ οἰόμενος ἄνθρωπον εἶναι ὑπεξελθὼν διεκόμιζεν . ὡς δὲ ἐγένετο κατὰ τὸν Πειραιᾶ , | ||
| καὶ τῶν αἰσθήσεων καὶ τῶν ἄλλων ὅσα κατὰ τὸ σῶμα ὑπεξελθὼν ἑαυτῷ προσομιλεῖν ἄρχεται ὡς πρὸς κάτοπτρον ἀφορῶν ἀλήθειαν , |
| Μενοίτης δὲ ἐκεῖ τὰς Ἅιδου βόας βόσκων Γηρυόνῃ τὸ γεγονὸς ἀπήγγειλεν . ὁ δὲ καταλαβὼν Ἡρακλέα παρὰ ποταμὸν Ἀνθεμοῦντα τὰς | ||
| “ Θεαγένης δὲ ἔναγχος , ὥς μοί τις τῶν ἑταίρων ἀπήγγειλεν , καὶ Σίβυλλαν ἔφη προειρηκέναι περὶ τούτων : καὶ |
| τοῖς ὀνόμασι , πλουσιώτερος καὶ εἰς γῆρας ἀναφανήσῃ φρονήσεως . Ἡρῴδης δὲ ὁ Ἀττικὸς ῥήτωρ τροχοπέδην εἶπε τὸ διαβαλλόμενον ξύλον | ||
| πρὸς μητρός σου πάππος , ἐν Ἰουδαίᾳ γενόμενος , ἡνίκα Ἡρῴδης ὁ ἐμὸς πάππος ἐβασίλευε τῆς χώρας , ἀναβῆναι μὲν |
| Λέχριός γ ' ἐπ ' ἄκρου λάου βραχὺς ὀκλάσας . Πάτερ , ἐμὸν τόδ ' : ἐν ἁσυχαίᾳ Ἰώ μοί | ||
| Εἶπεν δὲ αὐτῷ ἡ ἄλλη θυγατὴρ ἡ λεγομένη Κασία : Πάτερ , αὕτη ἐστὶν ἡ κληρονομία ἣν ἔλεγες εἶναι κρείττονα |
| ; Τὴν ἄκανθαν ἔξελε . Τί τὸ πρᾶγμα τουτί ; Δεῦρο πάλιν βαδιστέον . Ἄπολλον , ὅς που Δῆλον ἢ | ||
| οἵτινες οἶνον μὴ πίνους ' ἄστρου καὶ κυνὸς ἀρχομένου . Δεῦρο σὺν αὐλητῆρι : παρὰ κλαίοντι γελῶντες πίνωμεν , κείνου |
| τοῦ δέους ἀπολυθεὶς εἴσεισιν εἰς τὴν Νίκαιαν , παραδόξως οὕτω διασωθείς . Ὁ γὰρ ξὺν αὐτῷ πρὸς ἀποστασίαν χωρήσαντες οὐ | ||
| αὐτομάτου , ὧν εἷς τῶν ἡμετέρων στρατηγῶν ἐπὶ καταδύσης νεὼς διασωθείς , ὃν κελεύουσι τῇ αὐτῇ ψήφῳ κρίνεσθαι , καὶ |
| ἢ ἄλλο γέ τι τῶν πάντων ἀγαθῶν αὐτῷ παρασκευάζοντες . Τότε δὴ οὖν οὐ δήπου νοερῶς καὶ ἀσωμάτως τὸ σῶμα | ||
| μέν εἰσιν τῶν πεζῶν , ἰσόμετροι δὲ τοῖς ἐχθροῖς . Τότε δύο τάξεις καβαλλάριοι γίνονται , καὶ μετὰ πεζῶν : |
| καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τῶν ὤμων αὐτοῦ : καὶ εἰσῆλθεν εἰς Ἱερουσαλὴμ , καὶ οὐκ ἐπέγνω αὐτὴν , οὔτε τὴν οἰκίαν | ||
| Καὶ ἀνομήσετε σὺν τῷ Ἰσραήλ , ὥστε μὴ βαστάξαι τὴν Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ προσώπου πονηρίας ὑμῶν , ἀλλὰ σχίσαι τὸ ἔνδυμα |
| ἐκείνων . καὶ [ ἔχαιρον ] αἱ παρθένοι οὕτω μου προσευχομένου . καὶ ἔμεινα ἐκεῖ μέχρι τῆς αὔριον ἕως ὥρας | ||
| οὓς καὶ πρότερον ἑωράκειν , καὶ ἐπεστάθη μοι καὶ κατηκροᾶτο προσευχομένου καὶ ἐξομολογουμένου τῷ κυρίῳ τὰς ἁμαρτίας μου . καὶ |
| στρατηγὸς ἔφευγεν ἀνὰ κράτος . ὅπερ ὡς ἔγνω δείλαιος , ἀπορηθεὶς ἐκ πάντων , πυρὰν ὑφῆψε λιπαρὰν ὕλαις ἀφθόνοις θρέψας | ||
| εἰς τὴν τῶν Μακεδόνων κρίσιν παραχθεὶς καὶ κατὰ τὴν ἀπολογίαν ἀπορηθεὶς λόγων ἐθανατώθη . ὁ δ ' Ἀλέξανδρος ἐκπέμψας τινὰς |
| ξυνέλαβε καὶ δήσας ἦγεν , ἔπειτα ἀπέκτεινε . καὶ ὁ Βῆσσος οὐ μόνῳ οἷ ταῦτα δόξαντα πρᾶξαι ἔφη , ἀλλὰ | ||
| τοῖς ἱππεῦσιν ἐλάσας ἀφίκετο πρὸς κώμην τινά , ἵνα ὁ Βῆσσος ἦν ξὺν ὀλίγοις στρατιώταις . οἱ γὰρ ἀμφὶ τὸν |
| ἡ οὖν Δημήτηρ περιῄει ζητοῦσα τὴν Κόρην , καὶ πολλὰ πλανηθεῖσα ἦλθεν ἐν τῇ Ἀττικῇ . ἐλθοῦσα δὲ τὸν μὲν | ||
| ἀποροῦσαν καὶ σκεπτομένην καὶ ζητοῦσαν αὐτὴν ἰδὼν εὐλαβεῖται , μὴ πλανηθεῖσα δια - μάρτῃ τῆς ὀρθῆς ὁδοῦ . πάνυ τεθαύμακα |
| χαριέντως δὲ καὶ παρ ' ὑπόνοιαν εἶπε τὸ “ ὡς ἀπολούμενος ” . οἱ γὰρ στρατευόμενοι τυρὸν καὶ ἄλφιτα ἑαυτοῖς | ||
| αὐτῷ θανάτου ποτὲ ἄξιον ἐργάσασθαι , προύφερέ τε ὡς ἀπεστέλλετο ἀπολούμενος . καὶ τῆς μὲν τῶν Ἑλλήνων δουλώσεως ὀλίγον ἑαυτῷ |
| παίδων Ἰωσὴφ ἔμπροσθε τοῦ πυλῶνος , καὶ οὕτως προσεκύνησαν τῷ Ἰωσὴφ κατὰ τὸν τύπον τοῦ Φαραώ . Οὐ μόνον δὲ | ||
| συγγένεια αὐτοῦ πλὴν τῆς θυγατρὸς αὐτῶν Ἀσενὲθ καὶ προσεκύνησαν τῷ Ἰωσὴφ ἐπὶ πρόσωπον ἐπὶ τὴν γῆν . Καὶ κατέβη Ἰωσὴφ |
| συνῆκε Δημήτριος καὶ τοῦτο ἐμήνυσε τῇ βασιλίδι . ἡ δὲ Στάτειρα προελθοῦσα τῆς σκηνῆς ἔδειξεν ἑαυτήν . εὐθὺς οὖν τὰ | ||
| φυλάττηται μέχρι τῆς δίκης . “ ἀσμένη τοῦτο ἤκουσεν ἡ Στάτειρα καὶ πᾶσαν ἀφεῖσα γυναικείαν φιλονεικίαν εὐνουστέρα τῇ Καλλιρόῃ διὰ |
| πάρεστι λῆψις ὧν ἐρᾷ καθ ' ἡμέραν ἄπελθ ' , ἄπελθε , παῖ : τάδ ' οὐκ ἀκουστά σοι ἀνέκτημαι | ||
| λέγεται καὶ ἡ συμπλεκομένη φωνὴ τῷ διανοήματι , οἷον τὸ ἄπελθε : τοῦτο γὰρ καὶ λέξεις , ὃ τετύχηκεν , |
| νοῦς : ἐπειδὴ οὖν ἦλθεν ἐκ τοῦ μαντείου ὁ βασιλεὺς Αἴπυτος , ἀνήρετο πάντας τοὺς ἐν τῇ οἰκίᾳ περὶ τοῦ | ||
| μέμνηται : Αἰπύτιον παρὰ τύμβον . παρὼν δὲ καὶ ὁ Αἴπυτος ἐν Λακεδαίμονι ἔλαβεν αὐτὸ ἐκτεθέν : ὁ δὲ Πίνδαρος |
| ; καὶ δὴ τοίνυν γενέσθω καὶ τὰ μὴ γενόμενα . συνήλθομεν , εἴπομεν , ἠκούσαμεν , χρήματα παρ ' αὐτῶν | ||
| ἀλλ ' οἶμαι πάντες ἐπιστάμεθα ὅτι νῦν οὐ μόνον εὐξόμενοι συνήλθομεν ὥσπερ εἰς ἱερὸν , ἀλλὰ σκεψόμενοι περὶ τῶν ὅλων |
| πάσας τὰς γενεὰς τοῦ αἰῶνος . Καὶ τῷ Ῥαφαὴλ εἶπε Πορεύου , Ῥαφαήλ , καὶ δῆσον τὸν Ἀζαήλ : χερσὶ | ||
| τὰς ἁμαρτίας πάσας . Καὶ τῷ Γαβριὴλ εἶπεν ὁ κύριος Πορεύου ἐπὶ τοὺς μαζηρέους , ἐπὶ τοὺς κιβδήλους καὶ τοὺς |
| φωτίνῳ καὶ νεφέλῃ ἡμερίνῃ καὶ ῥυσάμενον αὐτοῦ τὸν λαὸν ἔργου Φαραὼ καὶ ἐπενέγκαντα ἐπὶ Φαραὼ τὴν δεκάπληγον διὰ τὸ παρακούειν | ||
| διὰ τὸ ὑπερβάλλον κάλλος αὐτῆς . Καὶ ἀπέστειλεν ὁ υἱὸς Φαραὼ ἀγγέλους καὶ προσεκαλέσατο τὸν Συμεὼν καὶ τὸν Λευί . |
| μου Ἰακώβ , καὶ εἰσερχόμενος εἰς τὸ ταμιεῖον , προσηυχόμην Κυρίῳ , καὶ ἐνήστευον ἐν τοῖς ἑπτὰ ἔτεσιν ἐκείνοις , | ||
| Ὁ Κύριος ἔδωκεν , ὁ Κύριος ἀφείλατο : ὡς τῷ Κυρίῳ ἔδοξεν , οὕτως καὶ ἐγένετο : εἴη τὸ ὄνομα |
| καὶ Νικόλαον ἠνάγκαζε συρρητορεύειν αὐτῷ , καὶ κοινῇ ἐρρητόρευον . Αὖθις δ ' ἱστορίας αὐτὸν [ ἔρως ] ἔλαβεν , | ||
| τὴν αὐτοῦ οἰκίαν , καὶ τῆς ἐπιβουλῆς ἀνώτερος γέγονεν . Αὖθις δὲ πάλιν ἐπεβουλεύετο ὑπὸ τοῦ δήμου καὶ αὐτὸς καὶ |
| πρὸς φυγὴν παρεσκεύασαν , ἕως ὁ τούτων καθηγεμὼν ὁ Βρυέννιος Ἰωάννης τὸν ἀκινάκην σπασάμενος σὺν ὀλίγοις τὸν πρώτως ἐπιόντα τῶν | ||
| αἱ ἅγιαι γραφαὶ καὶ πάντες οἱ πνευματοφόροι , ἐξ ὧν Ἰωάννης λέγει : ” Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος , |
| προδίδωσι τὴν πόλιν τὰς πύλας ἀνοίξασα . καὶ κρατεῖ ὁ Ἀλήτης , καὶ ὠνόμασεν αὐτὴν Διὸς Κόρινθον , ἐπειδὴ διὰ | ||
| , , . . . , : Δέχεται καὶ βῶλον Ἀλήτης . Ἀλήτης γὰρ , ὥς φησι Δοῦρις , ἀποπεσὼν |
| σπέρμα ἕτερον ἀντὶ Ἄβελ , ὃν ἀπέκτεινε Κάιν „ . Σὴθ ἑρμηνεύεται ποτισμός . ὥσπερ οὖν τὰ κατὰ γῆν σπέρματα | ||
| ἑτέρων δεδώρηται τέλη . τὸ μὲν γὰρ πέρας τῆς κατὰ Σὴθ ἐπιστήμης ἀρχὴ τοῦ δικαίου γέγονε Νῶε , τὴν δὲ |
| ' αὐτοῦ παθών , ἀντῃσχύνετό με βλέπειν : καὶ ἡ Λευκίππη δὲ τὰ πολλὰ εἰς γῆν ἔβλεπε : καὶ ἦν | ||
| χλωρίς , ἀκαλανθίς , νῆσσα , πιπώ , δρακοντίς . Λευκίππη , Ἀρσίππη , Ἀλκαθόη , Μινύου θυγατέρες , εἰς |
| χαῖρε ” φησί . καὶ ὅς : „ μὴ γὰρ ἐλυπούμην „ ; καὶ ὁ Ξάνθος : ” ἀσπάζομαί σε | ||
| καὶ τὸ τέλος Ἰερουσαλήμ . Ἐγὼ δὲ μετὰ τῶν ἑταίρων ἐλυπούμην , καὶ τετρωμένοι κατὰ διάνοιαν ἐκρυβόμεθα : ἐζητούμεθα γὰρ |
| ἄλλας τε ναῦς καὶ ὁπλίτας . αὐτὸς δὲ τῆς νυκτὸς ἀποβὰς εἰς τὴν Αἴγιναν πορρωτέρω τοῦ Ἡρακλείου ἐν κοίλῳ χωρίῳ | ||
| παιδὶ παραδοῦναι , καὶ διὰ τοῦτο ἦλθεν εἰς Ῥόδον . ἀποβὰς δὲ τῆς νεὼς σὺν τοῖς ἥρωσι κατά τινα τῆς |
| Ιωβαβ πρὶν ἢ ὀνομάσαι με ὁ Κύριος Ιωβ . ὅτε Ιωβαβ ἐκαλούμην , ᾤκουν τὸ πρὶν ἔγγιστα εἰδωλίου θρησκευομένου : | ||
| κοιμωμένου μου ἦλθέν μοι μεγάλη φωνὴ ἐν μείζονι φωτὶ λέγουσα Ιωβαβ Ιωβαβ . καὶ εἶπον Ἰδοὺ ἐγώ . καὶ εἶπεν |
| αὐτὸν ἀκρατέστερον ὠνοῖντο . τὸ παραπλήσιον καὶ Ἄλεξις εἴρηκεν ἐν Αἰσώπῳ οὕτως : κομψόν γε τοῦτ ' ἐστὶν παρ ' | ||
| οὕτω κατάλυπος γίνου : τὴν γὰρ ἀπόφασιν ἣν δέδωκας τῷ Αἰσώπῳ ἐγὼ οὐκ ἐποίησα , εἰδὼς ὅτι μετάμελον ἔχεις . |
| [ μακαρια ] ? [ ] [ ] εβησαν εις Χανααν ? [ ] [ εσκιρτα ] : και το | ||
| [ μακαρια ] ? [ ] [ ] εβησαν εις Χανααν ? [ ] [ εσκιρτα ] : και το |
| οὐκ ἐμνησικάκησε τοῖς πολίταις , ἀλλὰ τοὺς μισθοφόρους πείσας παραχρῆμα ἀνέζευξε καὶ διανύσας ὀξέως τὴν εἰς Συρακούσσας ὁδὸν ἧκε πρὸς | ||
| πορθεῖν αὐτὴν ἐνεστήσατο : αὐτὸς δὲ τοῦ θέρους ἤδη λήγοντος ἀνέζευξε μετὰ τῆς δυνάμεως εἰς Συρακούσας . Ἐν δὲ ταῖς |
| πρὸς τὸν ἀρχιστράτηγον Μιχαήλ : Ἄπελθε πρὸς τὸν φίλον μου Ἁβραὰμ ἔτι ἅπαξ καὶ εἶπε αὐτῷ οὕτως : ὅτι Τάδε | ||
| : ἀλλὰ διά σε ἀπεστάλην ἕως ὧδε . εἶπεν δὲ Ἁβραὰμ πρὸς τὸν θάνατον : Καὶ πῶς οὗτοι τεθνήκασιν ; |
| πολλῇ φαντασίᾳ καὶ δόξῃ πρὸς κατάπληξιν τῶν ἐκεῖ κεχρημένος . Νεκτεναβὼ δ ' ἀκούσας παραγεγονέναι τὸν Αἴσωπον , ” ἐνήδρευμαι | ||
| δὲ καὶ τὴν παρασκευὴν θεασάμενος προσκυνήσας ἔστη . ὁ δὲ Νεκτεναβὼ πρὸς αὐτὸν ἔφη “ τίνι ἴκελον βλέπεις με καὶ |
| δὲ πατέρα σχεδόν τι καὶ ἠγνόει . ὁ δὲ καὶ προσεκύνησεν αὐτήν , οὕτως ἄλλην τινὰ ὁρᾶν ἔδοξεν . ὡς | ||
| ὁ δὲ Τιγράνης ἦλθε καὶ τὸν Πομπήιον ὡς κρείττονα βαρβαρικῶς προσεκύνησεν . εἰσὶ δ ' οἳ λέγουσιν ὑπὸ ῥαβδούχοις αὐτὸν |
| ἡμῶν : λοιπὸν φείσασθε τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν . Καὶ εἶπε Συμεὼν πρὸς Ἀσενέθ : ἵνα τί λαλεῖ ἡ δέσποινα ἡμῶν | ||
| ἐν ᾗ ἦν ἡ πόλις . Καὶ ὑποκρυβέντες ἐγὼ καὶ Συμεὼν ἐξόπισθεν , ἐπελαβόμεθα τῶν ὑψηλῶν , καὶ ὅλην τὴν |
| ἡσυχία δὲ ἦν ἀκριβής , περιλαβοῦσα ἡ Ἀνθία τὸν Ἁβροκόμην ἔκλαεν ἄνερ λέγουσα καὶ δέσποτα , ἀπείληφά σε πολλὴν γῆν | ||
| ἠνιᾶτο ὥσπερ εἰκὸς ἐπὶ τούτοις ἡ Ἀσπασία καὶ ἀπελθοῦσα ἔξω ἔκλαεν : ἔχουσα δ ' ἐν τοῖς γόνασι κάτοπτρον καὶ |
| πάλιν ἐπὶ τὴν Ἰωνίαν . ὡς δ ' ἤκουσεν ὁ Δερκυλίδας ὅτι πάλιν πεπερακότες εἰσὶ τὸν Μαίανδρον , εἰπὼν τῷ | ||
| ἠκολούθει κἀκεῖνος . ἐπεὶ δ ' εἰσῆλθεν , ἐκάλει ὁ Δερκυλίδας τοὺς ταμίας , φράσας δὲ τοῖς ὑπηρέταις λαβεῖν αὐτοὺς |
| δ ' ἐγχείας εὐήκεας ἐν παλάμῃσιν φάσγανά τ ' ἐκ κολεῶν , οὐδὲ σχήσεσθαι ἀρωγῆς ἔννεπον , εἴ κε δίκης | ||
| ὁ μάντις ἐς κανοῦν χρυσήλατον ἔθηκεν ὀξὺ χειρὶ φάσγανον σπάσας κολεῶν ἔσωθεν κρᾶτά τ ' ἔστεψεν κόρης . ὁ παῖς |
| ἐπὶ δὲ τοῦ Τισαμενοῦ τούτου κατίασιν ἐς Πελοπόννησον Ἡρακλεῖδαι , Τήμενος μὲν καὶ Κρεσφόντης Ἀριστομάχου , τοῦ τρίτου δὲ Ἀριστοδήμου | ||
| τοῦ θεοῦ δὲ εἰπόντος ὅ τι καὶ τὸ πρότερον , Τήμενος ᾐτιᾶτο λέγων τούτῳ πεισθέντας ἀτυχῆσαι . ὁ δὲ θεὸς |
| αὐτοῦ φύλαξ , περὶ τοῦ ἀλκμᾶνος πάλιν φησὶ καὶ ὅτι ὑπήντησεν αὐτῷ ἐρχομένῳ εἰς τὴν πυθῶνα , τῷ πινδάρῳ , | ||
| . μηχανὰς ] παιδεύσεις , γνώμας . πρὸς τὰς μηχανὰς ὑπήντησεν . ὀφείληταί ] χρεωστῆται . οὐδέτερον ἐπεκράτησεν . ἔχεις |
| , οὕτω καὶ καθά . ἀλλὰ μὴν καὶ ὥστε λέων ἐχάρη φαμέν : τῇδε ἔχει καὶ τὸ ἅτε παρθένος . | ||
| ὑπερηνορεόντων . ” ὣς ἔφαθ ' , ἡ δ ' ἐχάρη καὶ ἀπὸ λέκτροιο θοροῦσα γρηῒ περιπλέχθη , βλεφάρων δ |
| χωλὸς μὴ δυνάμενος ὁδεῦσαι . Λύκον δὲ ἰδὼν καὶ τοῦτον δειλιάσας , μήπως , ὡς τρίπους , αὐτῷ γένηται βρῶμα | ||
| φθεγγόμενον καὶ ἀλαζονευόμενον . τρέσας ] φοβηθείς . τρέσας ] δειλιάσας . θ τρέσαι ] φοβηθῇ . Ξ μενεῖ ] |
| συλλαβὴ λύει τὴν αἰτίαν , ἵνα ᾖ : τῆνον ἂν ἔκλαυσεν , εἰ ἐν Σικελίᾳ λέων ἦν . πολλαί οἱ | ||
| καὶ αὐτὸς σφόδρα : καὶ Μιχαὴλ ἰδὼν αὐτοὺς κλαίοντας , ἔκλαυσεν καὶ αὐτός : καὶ ἔπεσαν τὰ δάκρυα Μιχαὴλ ἐπὶ |
| τὴν καρποφόρον μνήμην Ἐφραΐμ , δευτερείων δὲ ἀξιοῖ τὴν ἀνάμνησιν Μανασσῆν . καὶ Μωυσῆς μέντοι τῶν θυόντων τὸ Φασὲκ τοὺς | ||
| Ἀσενὲθ , Πεντεφρῆ τοῦ Ἡλιουπόλεως ἱερέως θυγατρὶ , καὶ γεννῆσαι Μανασσῆν καὶ Ἐφραΐμ : καὶ τοῦ λιμοῦ ἐπιγενέσθαι ἔτη βʹ |
| καὶ πεπιστευμένοις . πολλοὶ δὲ καὶ [ ἡρπάσθησαν καὶ ] ἐπράθη - σαν . τὸ δὲ πεπρᾶσθαι τοῦ πωλεῖσθαι ταύτῃ | ||
| τῷ λάκκῳ τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας , καὶ οὕτως ἐπράθη ἄσιτος . Καὶ ἀκούσας Ῥουβὴμ ὅτι ἐπράθη ἀπόντος αὐτοῦ |
| δὲ καὶ Πρίαπος παρὰ Θεοκρίτῳ ὁ αὐτὸς εἶναι λέγεται . Εὖαν λέγουσιν ἐπίφθεγμα ὕμνου εἰς τὰ Διονύσια τελούμενον . Εἰραφιώτην | ||
| δὲ καὶ Πρίαπος παρὰ Θεοκρίτῳ ὁ αὐτὸς εἶναι λέγεται . Εὖαν λέγουσιν ἐπίφθεγμα ὕμνου εἰς τὰ Διονύσια τελούμενον . Εἰραφιώτην |
| ἔκλαυσεν ὑφ ' ἡδονῆς Διονύσιος ἰδὼν καὶ ἡσυχῆ τὴν Νέμεσιν προσεκύνησε . μόνην δὲ Πλαγγόνα προσμεῖναι κελεύσασα τοὺς λοιποὺς προέπεμψεν | ||
| , γράμματα παρὰ βασιλέως δεξάμενος οὐκ ἐῶντος πολιορκεῖν , ἀναγνοὺς προσεκύνησε τὴν ἐπιστολὴν καὶ ἔθυσεν εὐαγγέλια ὡς μεγάλα δὴ ἀγαθὰ |
| τοῦ Ναυπλίου συνεὶς τὸ γιγνόμενον , ἁρπάσας τὸν Τηλέμαχον ἀπειλεῖ φονεύσειν πρόκωπον ἔχων τὸ ξίφος , καὶ πρὸς τὴν τῆς | ||
| οὐκ εἶναι Πολύβου , ἔρχεται εἰς Πυθώ , ὅθεν ἀκούει φονεύσειν πατέρα . ἐκκλίνει γοῦν τὴν πρὸς τὸν Πόλυβον καὶ |
| ἐν Γαδέρ , πλησίον Ἐφραθὰ οἴκου Βηθλεέμ , Βάλλα ἦν μεθύουσα καὶ κοιμωμένη ἀκάλυφος κατέκειτο ἐν τῷ κοιτῶνι : κἀγὼ | ||
| ἔλαιον ἀναψήσασθαι , καὶ κύλικ ' εὔζωρον , ὡς ἂν μεθύουσα καθεύδῃ . ΓΘ ἄλλως : Πυανεψίοις καὶ Θαργηλίοις Ἡλίῳ |
| ἐκ τῆς μάχης διαφυγόν : ἐφ ' οὓς ὁ Κράσσος ἀνέβαινεν . οἱ δὲ διελόντες ἑαυτοὺς ἐς τέσσαρα μέρη ἀπεμάχοντο | ||
| δὲ συμμεῖξαι τῶι Φαρναβάζωι καὶ τῶι Τιθραύστηι καὶ χρήματα λαβεῖν ἀνέβαινεν ἐκ τῆς Καύνου πρὸς αὐτούς . ἐτύγχανε δὲ τοῖς |
| ψυχὰς πάντων ἀνθρώπων . τότε κύριος πρὸς Μιχαὴλ εἶπεν : Ἀνάστηθι καὶ πορεύου πρὸς Ἁβραὰμ , καὶ ξενίζου πρὸς αὐτόν | ||
| Ιωβαβ Ιωβαβ . καὶ εἶπον Ἰδοὺ ἐγώ . καὶ εἶπεν Ἀνάστηθι καὶ ὑποδείξω σοι τίς ἐστιν οὗτος ὃν γνῶναι θέλεις |
| , τῆς ἐμαυτῆς πόρτης . ἄπειμι ] ἀπέρχομαι . , ἀπελεύσομαι . καίτοι ] γρ . ” καὶ τοῦτο “ | ||
| ἐκ θείας δοκιμασίας ἐλεούμενος ὕστερον ἐν ἑαυτῷ λέγει μικροψυχήσας : ἀπελεύσομαι εἰς Ἱερουσαλὴμ καὶ διακρινοῦμαι τῷ θεῷ μου , ὅτι |
| ἀλλὰ γαλῆν . ὡς ἀηδὴς δὲ τὴν φωνὴν κωμῳδεῖται ὁ Ἡγέλοχος . . ἔστι δὲ παροιμία ἐπὶ τῶν διαφυγόντων τὰ | ||
| ἐχομένη ἡ Μελεάγρου , τελευταία δὲ τῶν βασιλικῶν ἰλῶν ἧς Ἡγέλοχος ὁ Ἱπποστράτου ἰλάρχης ἦν . ξυμπάσης δὲ τῆς ἵππου |
| τοῦ πολέμου παρασκευὴν οἱ πολέμιοι διήρπασαν . ὡς δ ' ἀπηγγέλη ταῦτα τοῖς κατὰ τὴν πόλιν , ὅσοιπερ ἦσαν ἐχθροὶ | ||
| διατρίβων ἐφυλάττετο τὰς τῶν Τούρκων ἐπιδρομάς . Ἐπεὶ δ ' ἀπηγγέλη αὐτῷ παρὰ τῶν σκοπῶν ὡς πλῆθος Τούρκων στρατηγὸν ἔχοντες |
| Τηλέγονον Κίρκη φαρμάκοις ἀνέστησε καὶ ἐγήματο Κασσιφόνην Τηλεμάχῳ καὶ Πηνελόπην Τηλεγόνῳ ἐν Μακάρων νήσοις . * ἡ Πέργη ὄρος Τυρσηνίας | ||
| ἐκεῖνο τὸ κέντρον δέδωκεν ἡ Κίρκη τῷ υἱῷ αὐτῆς τῷ Τηλεγόνῳ ἀνελεῖν τοὺς ἀνθρώπους . πολυφάρμακος : φαρμακοῦργος . Αἰχμάζειν |
| . ἐπεὶ δὲ ἀφίκετο εἰς Χερρόνησον , τὸ μὲν πρῶτον Ἀναξίβιος καὶ Ἰφικράτης λῃστὰς διαπέμποντες ἐπολέμουν ἀλλήλοις : προϊόντος δὲ | ||
| Ἀναξίβιος ὁ ναύαρχος καὶ οἱ ἄλλοι , καὶ ὅτι ὑπισχνεῖτο Ἀναξίβιος , εἰ ἀφίκοιντο ἔξω τοῦ Πόντου , μισθοφορὰν αὐτοῖς |
| λαθὼν κατὰ τῆς κύλικος τῆς τελευταίας , ἣν τῇ Πανθείᾳ προσέφερεν : ἡ δὲ ἀναστᾶσα ᾤχετο εἰς τὸν θάλαμον αὑτῆς | ||
| γένεσιν προσαγάγῃ : καὶ ἄλλος μέν , φησίν , ἄλλο προσέφερεν , Ἑρμῆς δὲ τὴν ῥητορικὴν ἐχαρίσατο , καὶ ἵνα |
| . τούτων ἀναγνωσθέντων βασιλεῖ τῶν γραμμάτων , ὡς ὑπεξῆλθεν ὁ Ἐδέκων σὺν τῷ Βιγίλᾳ ἑρμηνεύσαντι ὅσαπερ ὁ βάρβαρος ἀπὸ στόματος | ||
| † ταττομένοις ἀνδράσιν . προδεδομένος δὲ ἐλελήθει . ὁ γὰρ Ἐδέκων , εἴτε δόλῳ ὑποσχόμενος εἴτε καὶ τὸν Ὀρέστην εὐλαβηθείς |
| Ἰολάου : ἐπεὶ ἀπολιπὼν τῷ Εὐρυσθεῖ τὸν ἑαυτοῦ οἶκον , ἀπεχώρησε : μετὰ δὲ ταῦτα μετεμελήθη , τοῦ μὲν κακῶς | ||
| καὶ τὰ τείχη ἃ ἐνετετείχιστο . ταῦτα δὲ ποιήσας οἴκαδε ἀπεχώρησε . μετὰ δὲ ταῦτα προθύμων ὄντων τῶν Ἀχαιῶν εἰς |
| καὶ Λευίς , διότι ἐφθόνουν οἱ ἐχθραίνοντες , καὶ ἦν Λευὶς ἐκ δεξιῶν Ἀσενὲθ καὶ Συμεὼν ἐξ εὐωνύμων . Καὶ | ||
| . Καὶ ὡς ἔμελλε πατάξαι τὸν υἱὸν Φαραώ , ἔδραμε Λευὶς καὶ ἐκράτησε τῆς χειρὸς αὐτοῦ καὶ εἶπε : μηδαμῶς |
| γυναῖκα περιιζόμενοι ἐφύλαξαν . Ἡ δὲ ὡς ἔτεκε Δωριέα , ἰθέως ἴσχει Λεωνίδην καὶ μετὰ τοῦτον ἰθέως ἴσχει Κλεόμβροτον : | ||
| γνώμην ἀπεδείκνυτο διὰ νήσων τραπομένους καὶ ἐπιδιώξαντας τὰς νέας πλέειν ἰθέως ἐπὶ τὸν Ἑλλήσποντον λύσοντας τὰς γεφύρας : Εὐρυβιάδης δὲ |
| γεγένησθε ; Διὰ τοῦτο ὁ Περσῶν βασιλεὺς , ἐπειδὰν εἰς Πασαργάδας ἀφίκηται , χρυσὸν δωρεῖται ταῖς Περσίσι γυναιξί : καὶ | ||
| ἀνάθημα ἐκ τῆς Ἑλλάδος Ξέρξης ἀνεκόμισεν ἐς Βαβυλῶνα ἢ ἐς Πασαργάδας ἢ ἐς Σοῦσα ἢ ὅπῃ ἄλλῃ τῆς Ἀσίας , |
| , ὅν φασι δεινὰ καὶ σχέτλια εἰργάσθαι , οὐκ ἦλθε κατηγορήσων εἰς τὰς εὐθύνας . Καίτοι τί ἂν ὑμῖν τούτου | ||
| κωμῳδεῖται ὡς συκοφάντης . “ φανῶν ” δὲ ἀντὶ τοῦ κατηγορήσων . Γ τῶδ ' ἐμά : δεικτικῶς τὸ τοῦδε |
| οἴναρον ἕλκων τῆς τρυγός . Ἐκεῖνος αὐτὸς ἐκμεμαγμένος . Μῶν βδελυγμία ς ' ἔχει ; πτερὸν ταχέως τις καὶ λεκάνην | ||
| πανταχόθεν ἕλκειν καὶ ἁρπάζειν βουλόμενος . ἀπὸ τούτου καὶ ἡ βδελυγμία , † ἀπὸ τοῦ μίσους , καὶ ἡ βδελυρία |
| τινὰ τῶν πιστοτάτων ἄγγαρον παρὰ τὸν Βαβυλώνιον . Ὁ δὲ Νάναρος ἀφικομένῳ τῷ ἀγγάρῳ , καὶ ἀπαιτοῦντι Παρσώνδην , ἔξαρνος | ||
| , καὶ ἅμα ἐκέλευσε τῷ ἀνδρὶ , εἰ μὴ παραδῷ Νάναρος τὸν Παρσώνδην , λαβόμενον τῆς ζώνης ἄγειν αὐτὸν ἐπὶ |
| , πάτερ [ , καὶ ] δέομαι , βάδισον πρὸς Ἑνὼχ [ τὸν πατέρα ἡμῶν καὶ ἐρώτησον ] . . | ||
| καὶ οὐ ψευδῶς . καὶ ὅτε ἤκουσεν Μαθουσάλεκ τοὺς λόγους Ἑνὼχ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ , μυστηριακῶς γὰρ ἐδήλωσεν αὐτῷ , |
| φωνῇ μεγάλῃ λέγουσα : Ἀδὰμ Ἀδάμ , ποῦ εἶ ; ἀνάστα ἐλθὲ πρός με , καὶ δείξω σοι μέγα μυστήριον | ||
| ἐκοιμᾶτο . ἐπιστᾶσα δὲ αὐτῷ ἡ Τύχη ἐβόα : ” ἀνάστα καὶ ἄπελθε ἐντεῦθεν , μήπως κάτωθεν τοῦ φρέατος πεσὼν |
| ' ὅταν τις ἡμῶν μουσικῇ χαίρῃ νέων . ὡρᾳζομένη καὶ θρυπτομένη ἐξεπλάγη γὰρ ἰδὼν στίλβοντα τὰ λάβδα . χήτει τοι | ||
| ἐξιόντι μοι ἄνθρωπος ἀποφρὰς καὶ βλέπων ἀπιστίαν . Ὡρᾳζομένη καὶ θρυπτομένη . Καὶ γὰρ αἰσχρὸν ἀλογίου ' στ ' ὀφλεῖν |
| εἴδωλον τοῦ θεοῦ χαλεπαίνειν τε καὶ ἀγανακτεῖν , ὅτι οὐκ ἀπήγγειλε πρὸς τὴν βουλὴν τὰ κελευσθέντα , καὶ ἀπειλεῖν , | ||
| πρεσβυτάτην φάσκουσαν εἶναι τῶν Κρόνου παίδων , ὡς αὐτὸς Ὅμηρος ἀπήγγειλε ποιήσας , καί με πρεσβυτάτην τέκετο Κρόνος ἀγκυλομήτης , |
| ἀγροῦ κατιόντων εἰς πόλιν . ἀγκυρίσας : ὑποσκελίσας , 〚 κατάξας , μετακαλεσάμενος 〛 , οἷον τῇ ἀγκύλῃ καταβαλών . | ||
| Λυρνησσῷ . οὐκ ἔλαβε δὲ αὐτὴν ἐν Λυρνησσῷ ἀλλὰ πρότερον κατάξας τῷ Ἀγαμέμνονι ἐξαίρετον ἔλαβεν αὐτὴν γέρας . . : |
| συνέταττε λόγον καὶ ἐρωτικὸν καὶ μακρόν . Ἦν δὲ ὁ Διονυσοφάνης μεσαιπόλιος μὲν ἤδη , μέγας δὲ καὶ καλὸς καὶ | ||
| : τοῦ δὲ Γνάθωνος θρασυνομένου καὶ πληγὰς ἀπειλοῦντος , ὁ Διονυσοφάνης τοῖς εἰρημένοις ἐκπλαγεὶς τὸν μὲν Γνάθωνα σιωπᾶν ἐκέλευσε , |
| τὰ παιδία πάντ ' εὐθὺς εἴρηχ ' , ὅτι μανεὶς ἀπέκτονεν τὴν μητέρ ' , ἀγανακτῶν δ ' Ἄδραστος εὐθέως | ||
| Μελέαγρος μὲν συγγενεῖς αὑτοῦ δύο διὰ δέρμ ' ὕειον μαχομένους ἀπέκτονεν . ὅταν δανείζῃ τις πονηρῷ χρήματα ἀνὴρ δικαίως τὸν |
| κατὰ τὴν Αἴγυπτον . καὶ οὕτως ἐποίησε καὶ ἡ ναῦς κατήχθη εἰς Ἀλεξάνδρειαν , ἔνθα καὶ ἐνεωλκήθη . ὁ δ | ||
| τὴν τῶν Συρακοσίων πόλιν . ἐκπλεύσας οὖν μετὰ νεῶν ἑκατὸν κατήχθη ἐπὶ τὴν τῶν Σελινουντίων χώραν νυκτός , καὶ περιπλεύσας |