μνησθείη ; Τίς γὰρ ἄν , ἔφασαν , σοῦ γε ἱκανώτερος πεῖσαι ; Ἀλλὰ μὰ τὸν Δία , ἔφη , | ||
τινα ἄλλα , ἐμοὶ μὲν οὐδὲν ἰδιώτου δοκεῖ ὁ τοιοῦτος ἱκανώτερος εἶναι γινώσκειν περὶ τῶν ἐλατηρίων . ἐσκέφθαι δὲ καὶ |
δή που κωλύουσιν . οὐ γὰρ ἔστιν οὐκ ὄντων τῶν ἀδικουμένων τοὺς ἀδικοῦντας εἶναι , μηδενὸς ὄντος ἐφ ' ὃν | ||
τι κακὸν τὸν λελυπηκότ ' ἐργάσασθαι , τῶν δ ' ἀδικουμένων , ὅταν ποθ ' ὑφ ' αὑτοῖς λάβωσι τὸν |
θαλάσσης νόμοι . πολλάκις ἤκουσα παρὰ τῶν ναυτικωτέρων καθαρὰ δεῖν Ἀφροδισίων εἶναι τὰ σκάφη , τάχα μὲν ὡς ἱερά , | ||
δ ' οἷον καὶ Πίνδαρος πεποίηκε : Χάριτάς τ ' Ἀφροδισίων ἐρώτων , ὄφρα σὺνχειμαμάρωι μεθύων Ἀγάθωνι δὲ βάλω κότταβον |
γὰρ αἵδε εἰσὶν ἐκ κρίκων τινῶν κεχαλκευμέναι δι ' ἀλλήλων διαβεβλημένων , καὶ τοῦτο ἀπ ' ἀρχῆς μέχρι τέλους : | ||
ἀδοξίας ἐπὶ τούτου οὐκ ἔσται : διαφέρει δὲ τοῦτο τῶν διαβεβλημένων , καθὸ ἐκεῖ μὲν οὐδείς ἐστι λόγος ἀπὸ τούτων |
προσποίημα τοῦθ ' ὑπέμεινε , καὶ δόξας ἁπάντων ἀνθρώπων εἶναι φρονιμώτατος , μετὰ τοῦτ ' ἔπειθεν αὐτοὺς τὴν αὐτὴν γνώμην | ||
ἡνίοχος παντὸς καλοῦ , ἀδωροδόκητος , ἀγαθῶν ἀγαθώτατος , φρονίμων φρονιμώτατος : ἐστὶ δὲ καὶ πατὴρ εὐνομίας καὶ δικαιοσύνης , |
οὔ μιν ἐγὼ μωμήσομαι οὐ γάρ εἰμι φιλόμωμος τῶν γὰρ ἠλιθίων ἀπείρων γενέθλα , ὥστ ' εἴ τις χαίρει ψέγων | ||
εὐφρᾶναι τὸν νοῦν ἔχοντα καὶ ἀποπληρῶσαι τὴν διάνοιαν ὁ τῶν ἠλιθίων καὶ τῶν ἐπιτυχόντων ; Οὐδαμῶς . Καὶ πότερον οἴει |
: τούτοις οὖν καὶ τοῖς τοιούτοις λογισμοῖς ἐπὶ τῶν δοκούντων ἀναισχύντων εἶναι πρός τι χρηστέον . Σωπάτρου καὶ Μαρκελλίνου . | ||
πέντ ' ἐλάφους κρύψειας ἢ ἕνα κίναιδον : ἐπὶ τῶν ἀναισχύντων . Θαλάττιος ὢν μή πως χερσαῖος γένῃ : ἐπὶ |
τῇ πόλει καὶ πόσαι τινές εἰσι ; δῆλον γὰρ ὅτι ἔσκεψαι , ἵνα , εἰ μέν τινες αὐτῶν ἐνδεῶς ἔχουσιν | ||
Σωκράτης , ἴσως διὰ τὸ σφόδρα πιστεύειν εἰδέναι οὐδ ' ἔσκεψαι : ἐπεὶ δὲ πόλεως δημοκρατουμένης παρασκευάζῃ προεστάναι , δῆλον |
οἷον δικαιέστερος καὶ ἀρχέστερος λέγοντες . ὤφειλεν γὰρ τὰ προειρημένα δικαιότερος εἶναι καὶ αἰδοιότερος καὶ ἀφθονώτερος . οὕτως Φιλόξενος εἰς | ||
οἶμαι προσήκειν ἐκ τοῦ τόκου τὴν μητέρα σεμνῦναι . καὶ δικαιότερος ἐπαινέτης ὁ τὴν εὐκοσμίαν τῶν παίδων εἰς τοὺς τεκόντας |
ταύτης τῆς δόξης ἀντεχόμενος πάντων ἂν τῶν ἀσεβῶν κεκρίσθαι δικαιότατα κάκιστός τε εἶναι καὶ ἀσεβέστατος . Τὰ μὲν δὴ προτεθέντα | ||
πρᾶγμα : μὴ παύσηι ποτὲ λέγους ' Ἰάσον ' ὡς κάκιστός ἐστ ' ἀνήρ . ἃ δ ' ἐς τυράννους |
τὸ γυμνάσιον . παλαιὸν : τὸ πρὸ πολλοῦ χρόνου . παλαιφάτου : παλαιὰς καὶ ἀρχαίας , περὶ ἧς ἔφασαν ἔκπαλαι | ||
παρῳδεῖται . ἔστι δὲ τὸ οὐ γὰρ ἀπὸ δρυός ἐσσι παλαιφάτου οὐδ ' ἀπὸ πέτρης . οἱ γὰρ παλαιοὶ ἐκ |
ἄλλο δοκεῖν ποιεῖ : ὁ μὲν γὰρ κατήγορος καὶ σιωπῶν ἀξιόπιστος , σὺ δὲ Ἕλλην καὶ ῥᾴδιος τὸν τρόπον καὶ | ||
' ἔχων χρυσίου : καὶ ἡ τῶν ἐκ προνοίας φόνων ἀξιόπιστος οὖσα βουλὴ τὸ δίκαιον καὶ τἀληθὲς εὑρεῖν , καὶ |
Τὸν ἐλάττω μὴ ἀποσκυβαλίσῃς . Ἀλλοτρίων μὴ ἐπιθύμει . Μὴ ῥιψοκίνδυνος ἔσο . Ἀγάπα τὰ τοῦ πλησίου σου καὶ τήρει | ||
ἔρωτα , ὅτι ξυμφερόντως ἀποκέκλεισται , μάλιστα δ ' ἢν ῥιψοκίνδυνος ᾖ , καὶ φέρηται κατὰ κρημνῶν ἢ βυθῶν πελάγους |
Δὶς παῖδες οἱ γέροντες . ἐπὶ τῶν πρὸς τὸ γῆρας εὐηθεστέρων εἶναι δοκούντων . Διωκάθειν . διώκειν ἐγκαλοῦντα ἢ τρέχοντα | ||
Δὶς παῖδες οἱ γέροντες : ἐπὶ τῶν πρὸς τὸ γῆρας εὐηθεστέρων εἶναι δοκούντων . Διωλύγιον κακόν : ἐπὶ τῶν μέγα |
ἐπανόρθωσιν ὧν ἑκάστῳ δέοι τῶν φίλων , ὁπότε γνοίη , προχειρότατος , τά τε πολιτικὰ πράττειν οὐδενὸς χείρων τῶν ἀριστοκρατικῶν | ||
φιλέλληνα γενέσθαι καὶ τιμῆσαι παιδείαν ἀνδρειότατα . καὶ ὡς ἦν προχειρότατος ἐς τὰς εὐεργεσίας λέγουσι : προθυμότερον γὰρ αὐτόν φασι |
τὸ κυρίους ἡμᾶς εἶναι , ἀλλὰ δι ' οὗ τὸν ἐξαπατῶντα τιμωρησόμεθα . Εἰ τοίνυν τις ἐάσας ταῦτ ' αὐτὸ | ||
ἐνταυθοῖ , διδαχθείη δὲ ἐκεῖ : πολλὰ γὰρ εἶναι τὰ ἐξαπατῶντα . συνησθεὶς δὲ ἐγὼ καὶ σοὶ καὶ ἐμαυτῷ συνήσθην |
ἔχοι μετρίαν αἴσθησιν περὶ λόγους καὶ μήτε βάσκανος εἴη μήτε δύσερίς τις , τοσούτῳ διαφέρειν τὴν ἀρτίως παρα - τεθεῖσαν | ||
ὠφελείας κόλαξ , ὁ δὲ ἐλλείπων καὶ ἄχαρις ἐν πᾶσι δύσερίς τις καὶ δύσκολος . οὐ μόνον δὲ ἐν τοῖς |
καὶ ὑμεῖς τοῦ δεῖνος μὲν πολλάκις ἀκηκόατε καὶ διαμέμνησθε τῶν σκωμμάτων αὐτοῦ καὶ τῶν τοῦ δεῖνος ᾀσμάτων , Θεοφίλου δὲ | ||
τοῦ “ ἐμοί ” εἴα νῦν τῶν : ] δισπόνδειος σκωμμάτων ἀ . ] διτρόχαιος - παλλαγέντες : ] διτρόχαιος |
κεραυνὸς ἐπισκήψει πρὸς γαῖαν , φθορὰν σημαίνει γυναικῶν παρθένων καὶ σωφρόνων , πτῶσιν δὲ τὸ δεινότατον πρὸς βασιλίδα τάχα , | ||
ἐκ παραλλήλου . λακάζειν ] τραχέως , θορυβώδη φθέγγεσθαι . σωφρόνων μισήματα : ταῦτα , τὸ προσπίπτειν τοῖς ξοάνοις καὶ |
ἡδονῇ ἡττώμενος σιτίον προσφέρῃ μιαίνει σε . πλήθει ἀρέσκειν μὴ ἐπιτήδευε . παντὸς οὗ καλῶς πράττεις αἴτιον ἡγοῦ τὸν θεόν | ||
, λόγῳ μὴ χρῶ . ἐν συλλόγῳ πρῶτος λέγειν μὴ ἐπιτήδευε . ἡ αὐτὴ ἐπιστήμη ἐστὶ τοῦ λέγειν καὶ τοῦ |
τοῦ Ἀθήνησιν , ἐν ὀλίγοις δὲ τῶν παρ ' ἄλλοις ἐπαινουμένων , καὶ τὰ Ἰσθμοῖ ἀγάλματα ὅ τε τοῦ Ἰσθμίου | ||
οὐ μεμψάμενον . ἀλλ ' ὑμᾶς γε χρὴ γενέσθαι τῶν ἐπαινουμένων , ἵν ' ὑμῖν ἀκμάζῃ τὸ κλέος καὶ ἦτε |
πρεσβύτερος μὲν οὖν καὶ πρῶτος ἔστι τε καὶ λεγέσθω ὁ ἀστεῖος , νεώτερος δὲ καὶ ἔσχατος πᾶς ἄφρων , τὰ | ||
† ὁ ἐν ἄστει διατρίβων , λέγεται * * * ἀστεῖος ὁ διὰ χρηστὸν ἦθος ἐπαινούμενος , ὡς καὶ ὁ |
Καρνεάδην ἀδορυφόρητον βασιλείαν . ἐρωτηθεὶς τίνι διαφέρουσιν οἱ πεπαιδευμένοι τῶν ἀπαιδεύτων , ” ὅσῳ , “ εἶπεν , ” οἱ | ||
ἐν κακοῖς περιπεσόντων . Ὄνος λύρας ἀκούων : ἐπὶ τῶν ἀπαιδεύτων . Ὃς αὑτὸν οὐκ ἔχει , Σάμον θέλει : |
: μισόδημος μισόπολις , μισολόγος , μισοπόνηρος , μίσεργος , μισάνθρωπος μισόθεος , μισογύνης μισότεκνος , μίσιππος , μισόθηρος , | ||
ἀγνώμων , ἀνεπιεικής , μικρόψυχος , ἀσεβής , δυσσεβής , μισάνθρωπος , μικρόφρων , ὀλιγόφρων , ἢ κατὰ Ξενοφῶντα μικροπρεπής |
καλούμεθα χριστιανοὶ ὅτι χριόμεθα ἔλαιον θεοῦ . Ἀλλὰ καὶ τὸ ἀρνεῖσθαί σε νεκροὺς ἐγείρεσθαι : φῂς γάρ : “ Δεῖξόν | ||
. οὐδεὶς γὰρ οὐδενὶ τῶν αὐτόθι φίλος , ὥστ ' ἀρνεῖσθαί τι τῶν ἀτόπων δι ' εὔνοιαν . λθʹ . |
' εἰπεῖν χαλεπόν , εἰ δὲ προϊδεῖν ἦν τότε , σοφώτερος ἂν ἦν ἡμῶν ὁ προϊδών ; Τὸ ποῖον δὴ | ||
δὴ πᾶσαν τὴν καλουμένην Παλινῳδίαν παραχρῆμα ἀνέβλεψεν . ἐγὼ οὖν σοφώτερος ἐκείνων γενήσομαι κατ ' αὐτό γε τοῦτο : πρὶν |
τὰ πρὸς ταῦτα κατασκευάζειν ἅπαντα , ὡς ἔπος εἰπεῖν , ἱκανώτατος εἰς ὑπερβολήν . ἐμοί τε δοκεῖν τὴν ζωὴν μὲν | ||
Λάρκιος , ἀξιώσει τε προὔχειν δοκῶν καὶ φρονῆσαι τὰ δέοντα ἱκανώτατος , προελθὼν ἔλεξεν : Ἐμοί , ὦ βουλή , |
ἐν στιγμῇ περὶ τῶν καταθυμίων καὶ μὴ συγκεκραμένων ἀκούειν καὶ ἀδυνάτων πραγμάτων ἐπιτυγχάνειν διά τινος μυστικῆς κακουργίας , ἀκούοντες μὲν | ||
ἀδυνάτων γενέσθαι τὴν παροιμίαν ἔλεγον , παροιμία ἐστὶν ἐπὶ τῶν ἀδυνάτων γενέσθαι τὸ ” λίθον ἕψεις “ , ὡς καὶ |
τῇ διαχύσει τῶν χειλέων χωρὶς ὕβρεως , γελοῖος δὲ ὁ καταγέλαστος . Ὀνομασίαι τῆς τῶν ἀνθρώπων γενέσεως καὶ αὐξήσεως ἄχρι | ||
. Φαίνεται δὲ πρὸς τούτοις καὶ ἡ ἕξις τοῦ ἀναγιγνώσκοντος καταγέλαστος τουτέστιν ἡ μάθησις καὶ ἡ διδαχὴ καὶ ἡ γνῶσις |
Ἀνάγκη , ἔφη , ἃ ὁ φιλόσοφός τε καὶ ὁ φιλόλογος ἐπαινεῖ , ἀληθέστατα εἶναι . Τριῶν ἄρ ' οὐσῶν | ||
ἀρχῇ ἔχει τὸ „ φιλεῖν „ προπαροξύνεται : φιλόπονος φιλόσοφος φιλόλογος . Τὰ παρὰ τὸ ” λέγω ” χωρὶς τῶν |
ἄλλων εἰσαγαγεῖν τὸν πλείονος παρὰ σοὶ τυχόντα φιλοστοργίας . τῶν φοιτητῶν πολλάκις εἰπεῖν δεηθέντων τῆς μέχρι τοῦ παρόντος ἀναβολῆς διηγήσεται | ||
ἐπικελεύσῃ , πᾶσι πειθαρχεῖν . ἐνθένδε μοι δοκεῖ τις τῶν φοιτητῶν Μωυσέως , ὄνομα εἰρηνικός , ὃς πατρίῳ γλώττῃ Σαλομὼν |
δέοντος , ἐξαίφνης τε ὡς ἐπιστάντος τινὸς φοβεροῦ σπώμενος , ἀμνημονῶν τε καὶ ἀλλόκοτα φανταζόμενος . ταῦτα γὰρ καὶ τὰ | ||
καὶ φρονῶν οὕτω καὶ λέγων , καὶ τῆς δάφνης οὐκ ἀμνημονῶν , ἣν ἅμα τῷ λαβεῖν ποιητὴς ἦν γεγονὼς ἐκ |
καὶ φεύγειν μηδέποτε , πείθεσθαι δὲ μονονουκὶ καὶ μανίῃ : πεπνυμένα γὰρ ταῦτα καὶ κρήγυα τοῖσιν εὐσεβέσιν . εἰ δέ | ||
τοῦ διό “ τοῖο γὰρ καὶ πατρός , ὃ καὶ πεπνυμένα βάζεις : ” ἀντὶ δὲ τοῦ ὅτι “ λεύσεται |
ἀργυραμοιβικῶς δὲ τῶν λεγομένων ἕκαστα ἐξετάζοντας , ὡς τὰ μὲν παρακεκομμένα εὐθὺς ἀπορρίπτειν , παραδέχεσθαι δὲ τὰ δόκιμα καὶ ἔννομα | ||
οὐχὶ τὴν πόλιν λέγω , ἀλλ ' ἀνδράρια μοχθηρά , παρακεκομμένα , ἄτιμα καὶ παράσημα καὶ παράξενα , ἐσυκοφάντει : |
γὰρ μεμηνὼς οὕτως οὐχὶ ποιήσει , ὃς ὑπῆρχε οὐδὲ σωφρονῶν φορητὸς . Ὁ λόγος πρὸς ἄνδρα φύσει ὀργιλὸν καὶ αἱμοβόρον | ||
μοι ἀπαγγείλασαι . ἢ ὑπομείνασαι καὶ παθοῦσαι : οὐκέτι μοι φορητὸς ἢ θαυμαστὸς καὶ ἀποδεκτὸς ὁ βίος ἐν τῇ ζωῇ |
οὐκ οἰομένη δὲ δεῖν οὐδεμίαν ὑπολογίζεσθαι τῶν περὶ αὑτῆς ἐσομένων βλασφημιῶν , εἴ τις μέλλει τῇ πατρίδι αὐτῆς αἰτία μοχθηρὰ | ||
τῶν λοιδορουμένων ἡμᾶς , ἢ χαρίζεσθαι δοκοῦντας , ὅτι τῶν βλασφημιῶν οὐκ ἀκροᾶσθε , μείζω τὴν ὑποψίαν τῶν δυναμένων λέγεσθαι |
. φημὶ δέ σε ἐγὼ πολεμικὸν μὲν οὐδέποτε ἔσεσθαι , δόξειν δὲ τοῖς ἀνοήτοις , οὐδὲ ἡγήσεσθαι οὐδέποτε , ὅπου | ||
λέγων ὅτι πολλῷ θρασυτέρους πεποίηκε τοὺς βαρβάρους ἐάσας ἀτιμωρήτους : δόξειν γὰρ αὐτοὺς τε - τευχέναι συγγνώμης οὐ δι ' |
“ Τίνι οὖν ἔτι πιστεύσομεν λόγῳ ; ὡς γὰρ σφόδρα πιθανὸς ὤν , ὃν ὁ Σωκράτης ἔλεγε λόγον , νῦν | ||
περιττὸς εἴης : ἀλλ ' οὐδὲ πρὸς ταῦτα ὁ κακοδαίμων πιθανὸς εἶ . τοιγαροῦν ἀνάγκη μειοῦσθαι καὶ σιωπῇ ἀνέχεσθαι ὑποιμώζοντα |
, ἀλλ ' ὅ γε κόσμος ἐκεῖθεν ἔχει καὶ οὐκ ἀπολέλειπται οὐδ ' ἀπολειφθήσεται . Πολὺ γὰρ μᾶλλον τῶν ὅλων | ||
μέρη δεκὰς ἔσται . ἀλλὰ καὶ ἐπεὶ δέκα ἕτερα μέρη ἀπολέλειπται , ἀφ ' ὧν ἀφῄρηται τὰ τῆς μονάδος λεγομένης |
ἅμα ἀγόμενος Ἱστιαῖον , Ὀτάνην δὲ ἀποδέξας στρατηγὸν εἶναι τῶν παραθαλασσίων ἀνδρῶν , τοῦ τὸν πατέρα Σισάμνην βασιλεὺς Καμβύσης γενόμενον | ||
οὐκ ἂν εἰδείην ὥστε λέγειν τὸν ἀριθμὸν τῶν ψηφίδων τῶν παραθαλασσίων , ἤγουν τῆς ψάμμου , ἀντὶ τοῦ κατὰ πολὺ |
ἀγασθῆναι λέγεται τούτους , κατὰ πύστιν τοῦ πατρὸς εἰς αὐτὸν ἀφιγμένος , ὥστ ' εἰπεῖν Πεισιστράτῳ τῷ Ζηνός που τοιήδε | ||
ἦν ἄξιον δεδωκέναι . καί μοι δοκεῖς διὰ πολλῶν σχημάτων ἀφιγμένος ἐπὶ τὸ καὶ βασιλεῦσι τετιμημένον προϊὼν ἥξειν , τὸν |
αὐτόχρημ ' ἐν Χάοσιν ” . ἐπειδὴ καὶ εἰς μαλακίαν διεβάλλετο Γέρης καὶ Θεόδωρος , καὶ ὅτι ἐκ δούλων . | ||
, δέον οὕτως εἰπεῖν , ἐπειδὴ ὁ Σωκράτης ὡς παιδεραστὴς διεβάλλετο καὶ τούτου χάριν εἰς τὰς παλαίστρας ἐφοίτα , ⌈ |
φανερὸν ἐκ τῶν εἰρημένων : ὅπως δὲ δυνηθείη τις ἂν νομοθετικὸς γενέσθαι , ζητητέον ἐστίν . ἢ φανερόν ἐστιν , | ||
γραμματικός τις γένοιτ ' ἂν ἢ μουσικός , οὕτω καὶ νομοθετικὸς ἀπὸ τοῦ εἰδότος νομοθετεῖν , ὅς ἐστιν ὁ πολιτικός |
. Ὁ οὐκ εἰδὼς ἄρα τοῦ εἰδότος ἐν οὐκ εἰδόσι πιθανώτερος ἔσται , ὅταν ὁ ῥήτωρ τοῦ ἰατροῦ πιθανώτερος ᾖ | ||
ἅπαντάς ἐστιν ὁ ῥήτωρ καὶ περὶ παντὸς λέγειν , ὥστε πιθανώτερος εἶναι ἐν τοῖς πλήθεσιν ἔμβραχυ περὶ ὅτου ἂν βούληται |
, ποτὲ ἀκούσας τι † πιστεύω τούτῳ : ὡς ἄρα Λεόντιος ὁ Ἀγλαΐωνος ἀνιὼν ἐκ Πειραιῶς ὑπὸ τὸ βόρειον τεῖχος | ||
σαυτοῦ μιμήσῃ , δέομαι ὅμως . τοῦτο γὰρ ἐδεήθη μου Λεόντιος , ὅπως πάντα αὐτῷ γένοιτο ταχέως . ὁρᾷς γάρ |
. ὦ τύχη ἡ στυγνάζειν καὶ ἀνιᾶσθαι ποιοῦσα , ἡμᾶς ψευσθῆναι ἐποίησας τῶν σκοπῶν . τύχη . λίαν . ἠπάτησας | ||
Ἥραιον τὸ Πλαταιέων ἐπικαλέσασθαι τὴν θεόν , χρηίζοντα μηδαμῶς σφέας ψευσθῆναι τῆς ἐλπίδος . Ταῦτα δ ' ἔτι τούτου ἐπικαλεομένου |
, τοῦ μὲν Διοκλέους κωλύοντος θάπτειν , τῶν δὲ πολλῶν συγκατατιθεμένων . τέλος δ ' οἱ Συρακόσιοι ἔθαψαν τε τὰ | ||
, τόπον δ ' εὔθετον ἔχουσαν κατὰ τῆς Σπάρτης . συγκατατιθεμένων δὲ πάντων ἀνεζήτησε τοὺς ἀπολελειμμένους τῶν Μεσσηνίων , καὶ |
►ὁ ἄδικος τὰ ἀδύνατα καὶ τὰ δυνατὰ διαισθανόμενος ἱκανὸς ἐπανορθοῦσθαι σφαλλόμενος λανθάνων ἐν τῷ ἀδικεῖν λέγειν ἱκανὸς πρὸς τὸ πείθειν | ||
λάθω προσιὼν παρὰ δύναμιν τοῖς κοινοῖς πταίων περὶ αὐτὰ καὶ σφαλλόμενος : οὐδὲ γὰρ εἰ ἐν χορῷ ξυνᾴδειν ὑφ ' |
, οἳ ἐπ ' αὐτοὺς ἥκουσιν , ἐγὼ δ ' ἀνήκοος τοῦ λόγου φεύγοιμί σε καὶ ἀποκινδυνεύοιμί σου , μήπω | ||
τῶν κακῶν ὦ Ζεῦ φύλαξ ὡς ἄπολις ὄλωλεν τὰ στέγη ἀνήκοος εἶ τῆς ἐμῆς ἄτης τὸ δὲ ὄνομα τῆς πόλεως |
ὡς κτλ . μέχρι τοῦδε τὰ τῆς δευτέρας κατασκευῆς τῶν Πρωταγορείων δογμάτων . ἀπρίξ . προσπεφυκότως , ἰσχυρῶς , ὃ | ||
παρέλκειν λέγει . ἄθρει δή . τρίτη κατασκευὴ ὑπὲρ τῶν Πρωταγορείων δογμάτων . πρὸς τὰ πρότερα . πρὸς τὰ πρότερα |
ἐπεὶ δοκοῦσιν ἀργότεροι καὶ νωχελέστεροι εἶναι οἱ Φρύγες οἰκέται . Φρυνώνδας ἄλλος : ἐπὶ τῶν πονηρῶν : καὶ Ἀριστοφάνης ἐν | ||
ὁτιοῦν : Δείναρχος ἐν τῇ Αἰσχίνῃ συνηγορίᾳ κατὰ Δεινίου . Φρυνώνδας : Αἰσχίνης κατὰ Κτησιφῶντος . ἦν δὲ Ἀθηναίοις περιβόητος |
ἀπιών . “ ” Νῦν οὖν , “ ἔφη ὁ Δεινόμαχος , ” οἶσθα κἂν ἐκεῖνο , ἄνθρωπον ποιεῖν ἐκ | ||
καὶ αὐτῶν ἐκείνων εὐαγωγότεροι πρὸς τὸ ψεῦδος . ὁ γοῦν Δεινόμαχος , “ Εἰπέ μοι , ” ἔφη , “ |
μετὰ τοῦτο κρίνεται δημοσίων ἀδικημάτων : σαφὴς γὰρ ἐνταῦθα ἡ εὐεργεσία καὶ ὅμως κρίνεται : ἐν δὲ ταῖς κατὰ ῥητὸν | ||
δοκῶν πολέμων ἔμπειρος . ὑπῆρχε δέ οἱ καὶ πρὸς πάντας εὐεργεσία τοὺς Ἕλληνας : ὁπόσοι γὰρ μισθοῦ παρὰ Δαρείῳ καὶ |
θρασύς , δειλός , ἄρρωστος , ἄδικος , ἀνόσιος , ἀγνώμων , ἀνεπιεικής , μικρόψυχος , ἀσεβής , δυσσεβής , | ||
ἐκείνου παρελόμενος αὐτὸς ἐπεγράφη τῷ κατορθώματι . ὡς εἴ τις ἀγνώμων ἀνὴρ ἐπ ' αὐτῷ ἀμητῷ ἐκ τῆς ἅλω ἐκβαλὼν |
τὸ τοιοῦτον κῶλον : τῶν μὲν περὶ τὰ μηδενὸς ἄξια φιλοσοφούντων : οὐ γὰρ ἐκ παιώνων ἀκριβῶς , ἀλλὰ παιωνικόν | ||
κατὰ τὸν τῆς φιλοσοφίας ἔρωτα , τῶν δ ' αὖ φιλοσοφούντων τῷ χαίρειν ἐᾶν πώγωνα καὶ τρίβωνα καὶ βακτηρίαν . |
τῶν συνεργουμένων ὑφ ' ἑνὸς καὶ πλειόνων . ὁ γὰρ ὑπερήφανος οὔτε συνπαραληπτικὸς ἑτέρων , ἅμα μὲν ὑπ ' οἰήσεως | ||
' ἐναντία μισόπολις , μισόδημος , ὑπερόπτης , μεγάλαυχος , ὑπερήφανος , τυραννικός , ὀλιγαρχικός , μικροπρεπής , δύσνους , |
ἴδῃς , μὴ θαυμάσῃς : τὸ γὰρ πολὺ κάλλος καὶ ψόγων πολλῶν γέμει . } Πιθανὴν γυναῖκα δ ' ὁ | ||
Μειδίου λόγων εὐποροῦμεν . Διαφέρει δὲ τῶν ἐγκωμίων καὶ τῶν ψόγων , ὅτι ἐκεῖνα μὲν περὶ ὡρισμένων προσώπων καὶ μετὰ |
φάτις αὕτη κεχώρηκε . Κύρῳ δὲ ἀνδρουμένῳ καὶ ἐόντι τῶν ἡλίκων ἀνδρηιοτάτῳ καὶ προσφιλεστάτῳ προσέκειτο ὁ Ἅρπαγος δῶρα πέμπων , | ||
μεγέθει διαφέρων , τά τε πολέμια γενναῖος , καὶ τῶν ἡλίκων μακρῷ τὰ πάντα ἄριστος , ἵππων τε καὶ ὅπλων |
παρὰ πόδας ἔνεστί γε περιπλοκὴ μετὰ συλλήψεως ἡμεῖς δέ , ὑπακούεται ἀμελοῦμεν , ἀλλὰ τοῦτο λυπηρόν ἐστι τοῖς Ἀθηναίοις : | ||
. κίνημα πλήθους . παραγώγως . ἐξ οὗ πλῆθος παραγίνεσθαι ὑπακούεται . . κινάθισμα ] κίνημα , ὁρμήν . . |
ἐλάττους αὑτοὺς εἶναι προσομολογοῦσιν . ὁ μὲν οὖν ὑπερήφανος καὶ ὑπερόπτης ἐστίν , ὁ δ ? ' ὑπερόπτης [ ] | ||
, . ἀγέρωχος : γαῦρος , σεμνός , θρασύς , ὑπερόπτης . , . . , . ἀγεωργίου δικάζεσθαι : |
καὶ τούς γε θρασυσπλάγχνους δουλοῖ , οὕτως ἡ τούτων , εὔκλεια καὶ λαμπρότης ζηλωτοὺς , ἄγαν παρασκευάζει τοὺς ἐξ αὐτῶν | ||
κέρδος ] τὸ χωρὶς αἰσχύνης ἀποθανεῖν τινα . κέρδος ] εὔκλεια . κέρδος ] τὸ ἀποκτεῖναι δῆλον τὸν ἐχθρόν . |
ὀργιζόμενον , οἷς ἵνα διαλλαγῇς ἐδωρήσατο , δι ' ὧν ἐγκαλοῦντι τῷ Νέστορι γέγονε σύμψηφος , διὰ τοσούτων τὸ πλῆθος | ||
ἂν γένοιτο συγχέαι καὶ ἀνελεῖν ὁμόνοιαν ἐκ πόλεως τοιαῦτ ' ἐγκαλοῦντι , ὧν ἡ πίστις μέλλουσα καὶ ἐν ἀδήλῳ ἔτι |
ἀνελευθεριότης οὐδαμῶς : οὔτε γὰρ αὐξανομένου τοῦ πλούτου βελτίων ὁ ἀνελεύθερος γίνεται , καὶ δαπανωμένου πολλῷ χείρων . ἔπειτα καὶ | ||
καὶ ἔστιν ὑψαύχην ὡς ἂν ἄρρην , ἡ δ ' ἀνελεύθερος καὶ δουλοπρεπὴς καὶ πανουργίᾳ χαίρουσα οἰκόσιτος , οἰκοφθόρος : |
λιμὸν καὶ τὴν τῶν ἀναγκαίων ἐπιθυμίαν τε καὶ ἀπορίαν ἁμαρτάνων συγγνωστός , ὁ δὲ τοιᾶσδέ τινος ἐπιθυμίᾳ τροφῆς καὶ τοιοῦδέ | ||
δύο μακρῶν καὶ βραχείας , – – ˘ , οἷον συγγνωστός : μολοττὸς , ὁ ἐκ τριῶν μακρῶν , – |
ἐστιν . Πᾶν ἁμάρτημα μάχην περιέχει . ἐπεὶ γὰρ ὁ ἁμαρτάνων οὐ θέλει ἁμαρτάνειν , ἀλλὰ κατορθῶσαι , δῆλον ὅτι | ||
οὕτως . ὁ γὰρ ὡς φρόνιμος ἐνεργῶν , εἶτα ἑκὼν ἁμαρτάνων , ἢ πρὸς τοὐναντίον τοῦ τέλους ἀπένευσεν ἀντὶ τοῦ |
ὁ ἀγοραῖος , ὁ παρὰ τὴν Ποικίλην : πίττης γοῦν ἀναπέπλησται ὁσημέραι ἐκματτόμενος ὑπὸ τῶν ἀνδριαντοποιῶν . τί , ὦ | ||
γέροντα Ζηνόθεμιν λέγων , ἐπήκουον γάρὅπως ἐμφορεῖται τῶν ὄψων καὶ ἀναπέπλησται ζωμοῦ τὸ ἱμάτιον καὶ ὅσα τῷ παιδὶ κατόπιν ἑστῶτι |
' αὐτοῖν τὸν εὐδαιμονέστερον ἆρ ' ἂν δύναιό τε καὶ ἐθελήσειας ; Οὐδαμῶς . Βούλει δῆτα ἐγώ σοι τρόπον τινὰ | ||
πολλῶν ἐπῶν εἰς τοῦτο τὸ μέρος καὶ συγγραμμάτων πλειόνων εἰ ἐθελήσειας δοθῆναι δυναμένων . ἀλλ ' ἐμοὶ προκείμενόν ἐστι καὶ |
κατὰ προαίρεσιντοῦτο γὰρ ὑπαίτιον , ἀλλὰ τυχηρόν , ὅπερ ἐστὶ συγγνωστόν , οὐδὲν ἧττον ἕλκεται κάτω διὰ τοῦ περιαυχενίου κόσμου | ||
ὑπὸ τῶν ! ! ! αίων τὴν ἰδιώτῃ μὲν καὶ συγγνωστόν δὲ ἔτι φιλοσόφῳ ἂν ὄνειδος : ἐπεὶ μαντική , |
γὰρ οἶμαι ἐπιτήδειος εἶναι , Μῆδος ὢν , ὑπὸ Βαβυλωνίου καταγελᾶσθαι . Κἀκεῖνος : Ἀλλ ' οὐ μὰ τὸν μέγαν | ||
' ἀθλιώτερος , διπλάσια γοῦν ἐσθίει μάτην . Ἐλευθέρῳ τὸ καταγελᾶσθαι μὲν πολύ αἴσχιστόν ἐστι , τὸ δ ' ὀδυνᾶσθ |
πάσχειν ἢ πεπονθέναι αʹ , Περὶ ἐπιστημῶν αʹ , Περὶ ἐριστικῶν αʹ βʹ , Λύσεις ἐριστικαὶ δʹ , Διαιρέσεις σοφιστικαὶ | ||
οὐ πολλοῖς περιλήψεται : ἔτι δὲ πρόχειρον μὲν ποιήσει τῶν ἐριστικῶν λόγων τὸν ἔλεγχον : ἐνδείξεται δὲ καὶ πῶς ἂν |
τὸν μέγαν σπόνδυλον λορδὸν τὸν αὐχένα ἔχειν , ὡς μὴ προπετὴς ἔῃ αὐτέοισιν ἡ κεφαλή : στενοχωρίην μὲν οὖν πολλὴν | ||
νίκας τῆς Ὀλυμπίας τῆς οὔσης παρὰ τῷ Κρονίῳ τεμένει ὁ προπετὴς κλῆρος ὑμᾶς ἀπεστέρησεν , ὦ Ἀλκιμίδη . δελφῖνί κε |
τὸ μέσον ἔστω δηλαδή . τοῦθ ' ἕτερος οὐδεὶς τῶν ὁμοτέχνων μου ποιεῖ . οὐκ οἴομ ' , οὐδ ' | ||
, ἰσχὺς ἀσεβημάτων . ἐπεὶ καὶ τῶν θηρίων τουτωνὶ τῶν ὁμοτέχνων ὑμῖν , ὦ γύναι , τὰ πολλὰ κολάζομεν οὐδὲν |
τοῦ ἐμοῦ παιδὸς κατεψηφίσασθε θάνατον , τῶν πρὸς ἡμᾶς ἀλογήσαντες ὑποσχέσεων ; εἰ οὖν αὐτὸς θάνοι , οὐδ ' ἡμῖν | ||
δέ τις ἐκείνων τῶν δημηγόρων ὑπομιμνήσκει τῶν παρὰ τῶν θεῶν ὑποσχέσεων καὶ τῶν συμβόλων καὶ τῶν οἰωνισμάτων , ἐν τούτοις |
; Τὸ ἀληθέστατον ἐκεῖνο δηλαδή , ὅτι ἡμεῖς τὰ μὲν Στωϊκῶν καὶ πάνυ ἐκμανθάνομεν ὡς ἂν κατὰ ταῦτα φιλοσοφεῖν ἀξιοῦντες | ||
Κράτητος δὲ ἐγένετο Ζήνων ὁ Κιτιεύς , ὁ τῆς τῶν Στωϊκῶν φιλοσόφων αἱρέσεως καταστὰς ἀρχηγός . Ζήνωνα δὲ Κλεάνθης διεδέξατο |
ὁ βλεπεδαίμων . ὁ δὲ ἐναντίος ἄθεος , ἀνίερος , ἀσεβής , δυσσεβής , ἀθέμιτος , μισόθεος , θεομισής , | ||
λαβεῖν τι . βωμολόχος : ἀντὶ τοῦ ” κακοῦργος , ἀσεβής “ . ἀπὸ τῶν λοχώντων τὰ ἐν τοῖς βωμοῖς |
: ἀλλὰ μὴν ὁ σοφὸς οὐ τοιοῦτος : οὐκ ἄρα πολυπράγμων ὁ σοφός ἐστι . ἔστι δὲ καὶ καλῶς καὶ | ||
: τούτων οὕτως ἐχόντων ὁ Σαγχουνιάθων , ἀνὴρ πολυμαθὴς καὶ πολυπράγμων γενόμενος καὶ τὰ ἐξ ἀρχῆς , ἀφ ' οὗ |
θέμενος πρὸ τοῦ στρατηγείου τὰ ὅπλα εἶπον τῶν μὲν μὴ αἰσθανομένων Πεισίστρατον τυραννησείοντα εἶναι ξυνετώτερος , τῶν δὲ ὀκνούντων ἀμύνεσθαι | ||
τὸν τύπον ἐκείνου ἐν ἑαυτοῖς περισώζοντα . Ὥσπερ ἐπὶ τῶν αἰσθανομένων διαφορὰ ὑπῆρχεν , ὡς τὰ μὲν αὐτῶν ἔχειν μονὴν |
ζῆν ἔρχετ ' ἀποθανούμενος . Δούλῳ γὰρ οἶμαι πατρίδος ἐστερημένῳ χρηστὸς γενόμενός ἐστι δεσπότης πατρίς . Εἴ τίς φησι τοὺς | ||
τέκνον : ἐφίημι γάρ . Ὁ Τιμοκλῆς οὗτος ἔστι μὲν χρηστὸς ἀνὴρ καὶ φιλόθεος καὶ τοὺς λόγους πάνυ ἠκρίβωκε τοὺς |
τὸ οὖν ἀποδρᾶν ἐστι τὸ ἔξω γενέσθαι τῆς ὑπηρεσίας τῆς δεσποτικῆς , . , . , . Ἀπὸ κυανέων : | ||
βουλευμάτων λόγοις συνᾳδόντων . ἄξιον δὲ καταγελᾶν τῶν ἐπειδὰν ἀπαλλαγῶσι δεσποτικῆς κτήσεως ἐλευθερωθῆναι νομιζόντων : οἰκέται μὲν γὰρ οὐκέθ ' |
. ἢ οὐκ ἐπῆρται καὶ φρονεῖ ἐπὶ τῇ νίκῃ καὶ ξυνίησιν , ὡς ἔσοιτο ἀοίδιμος ἐπὶ τῷ ἔργῳ καὶ ἐν | ||
ἀλλ ' ὁ δειλὸς ” ἔφη „ οὗτος οὔτε Εὐριπίδου ξυνίησιν οὔτε ἐμοῦ . „ καὶ μὴν καὶ λόγου ἀφικομένου |
θεοὺς ἐράων , ἢ ψεῦδος ὀμόσσῃς ; ἀλλ ' οὔτε μισολόγος οὕτως οὐδείς , ὡς τούτων γε εἵνεκα τὴν τῶν | ||
καὶ μὴ ἔστιν ἡ ἀσοφία , πανοῦργος , ἀμαθής , μισολόγος , ἄνους , ἀνόητος , ἀλόγιστος , εἰ καὶ |
Ταντάλειοι τιμωρίαι : ἐπὶ τῶν ἀγαθὰ μὲν ἐπιτυχόντων , μὴ συγχωρουμένων δὲ ἀπολαύειν αὐτῶν . φασὶ γὰρ τοῦ Ταντάλου ἔμπροσθεν | ||
: Ἑρμοῦ δὲ μοιχείας , Διὸς δὲ πλήθη ἁμαρτιῶν ὡς συγχωρουμένων , ἔτι δὲ κατακρίσεις : Ἡλίου δὲ λαθρίδιοι πράξεις |
καλοῦσι δὲ καὶ τὰς μισθαρνούσας ἑταίρας καὶ τὸ ἐπὶ συνουσίαις μισθαρνεῖν ἑταιρεῖν , οὐκ ἔτι πρὸς τὸ ἔτυμον ἀναφέροντες , | ||
, πράττων ἐπ ' ἀργυρίῳ , καὶ προῃρημένος ὡς ἀληθῶς μισθαρνεῖν , οὐκ εἰς ἃ καὶ συγγνώμην ἀκούσας ἄν τις |
, ἁλώσω , ὁ παρακείμενος ἥλωκα ἥλωμαι ἥλωσαι ἥλωται καὶ ἁλωτός . . . . ἁλῴη : ἔχει τὸ ι | ||
παραληγόμενα τῷ Ω ὀξύνεται : περνωτός τορνωτός χρυσωτός Βοιωτός μυωτός ἁλωτός . τὸ δορυάλωτος σύνθετον προπαροξύνεται . τὰ δὲ ἔχοντα |
' , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , ὅπως μὴ πάντων ἔργον σχετλιώτατον ἐργάσησθε . εἰ γὰρ ἀποψηφιεῖσθε Ἀγοράτου τουτουί , οὐ | ||
τι μὴ λυπήσεις τοὺς ἄλλους ποιῶν . καὶ τὸ δὴ σχετλιώτατον καὶ μέγιστον ἔμοιγε δοκοῦν ὕβρεως εἶναι σημεῖον : τοσούτων |
: ἤγουν μὴ εἶναι κυρίους ἢ πρίασθαι ἢ πωλεῖν . ἐπίτιμοι : ἤγουν ἔντιμοι . ʃ σημείωσαι ἐπίτιμοι τοῦ δ | ||
οἱ μέλλοντες ἀποστερεῖσθαι τῶν χρημάτων πολῖταί τ ' ὄντες καὶ ἐπίτιμοι καὶ πάσας ἐστρατευμένοι τὰς ἐπιβαλούσας ὑπὲρ τῆς πόλεως στρατείας |
; ἵνα σαφῶς σου μανθάνω . Χαλεπόν γ ' ἀκροατὴς ἀσύνετος καθήμενος : ὑπὸ γὰρ ἀνοίας οὐχ ἑαυτὸν μέμφεται . | ||
εἰσιν αἱ ἐπισκέψεις καὶ αἱ δεύτεραι γνῶμαι : λογίζομαι : ἀσύνετος : οὐ γὰρ περισσὸν οὐδέν : ἀντὶ τοῦ παράλογον |
ν ἠνής , καὶ ἀπηνής . ἢ ὁ ἄποθεν τοῦ αἰνεῖσθαι , ὅ ἐστιν ἐπαινεῖσθαι : αἶνος γὰρ ὁ ἔπαινος | ||
οὐκ οἶδ ' ἐρίφου κρέα : πλὴν ὅ γε πέμψας αἰνεῖσθαι πάντων ἄξιος Ἱπποκράτης . οὐδετέρως δὲ Δίφιλος ἐν Ἀδελφοῖς |
λέγει , ὅθεν εἰς παροιμίαν περιέστη . Ἀληθέστερα τῶν ἐπὶ Σάγρᾳ : ταύτης μέμνηται Μένανδρος καὶ Σώφρων καὶ Ἄλεξις . | ||
καίπερ οὐ πολὺν χρόνον οἰκηθεῖσα διὰ τὸν φθόρον τῶν ἐπὶ Σάγρᾳ πεσόντων ἀνδρῶν τοσούτων τὸ πλῆθος : προσέλαβε δὲ τῇ |
τε ξυνιέναι ὀξύτερος ᾖ καὶ ἀμείνων μνημονεύς . Ὁ αὐτὸς σκωπτόμενος ὑπό τινος ὅτι διὰ σμικρολογίας τοῦτο ποιεῖ εἶπεν : | ||
νόμοις τῆς πατρίδος . Βίας ἔν τινι πότῳ σιωπῶν καὶ σκωπτόμενος εἰς ἀβελτερίαν ὑπό τινος ἀδολέσχου : Καί τίς ἂν |
ἔχει , κἂν ὑπὸ πλατάνῳ λέγηται μόνῃ , κἂν τεττίγων ἀκροωμένων . εἰ γὰρ δὴ καὶ ἐπαίνου προσδεῖται , δεῖ | ||
οὐ κριτὴς καὶ ἐξεταστὴς τῶν λόγων , ἀλλὰ καὶ τῶν ἀκροωμένων ὅτι δῆμος ἦν καὶ τοῦ χωρίου ὅτι τὸ θέατρον |
ἀλλὰ ᾗ μὲν ὡς πρὸς τοὺς σπουδαίους μόνον ἀποβλέπει , μεγαλόψυχος λέγεται , ᾗ δὲ πρὸς τοὺς πολλούς , φιλότιμος | ||
δήμῳ καὶ θορύβοις ἐξογκούμενος : ὁ δὲ κατ ' ἐκείνην μεγαλόψυχος , ὡς περιφρονῶν μὲν τῶν τοιούτων ἐπαίνων , ζητῶν |
συνεσταλμένος , κατεπτηχώς , ἀγεννής , εὐλαβής , περίφοβος , φιλόψυχος φιλοσώματος , ἄτολμος , καταπλήξ : ὁ γὰρ ἄψυχος | ||
οὕτως ἀωρὶ τοῦ παντὸς χρόνου μελῳδῶν . εἶτα φῂς εἶναι φιλόψυχος καὶ καταψεύδει σαυτοῦ . καὶ τίς ὦ πρὸς θεῶν |
ἀλλὰ κατὰ τοὺς κίμβικας καὶ σκιφοὺς διακείμενος : ὁ δὲ φιλοκερδὴς εἰς ταὐτὸν ἥκει τῷ ἀνελευθέρῳ : εἰκὸς γὰρ τὸν | ||
τὴν ὀφειλομένην δοθῆναί μοι παρ ' ὑμῶν δωρεάν , οὐ φιλοκερδὴς οὐδὲ μικρολόγος τις ὢν οὐδὲ ἐπὶ μισθῷ τὴν πατρίδα |
, φρονήματος ὑποπλησθεῖσα καὶ παρρησίας ὅσα κατ ' εἰρωνείαν πρότερον ὑπούλως ὑπῃνίττετο , ταῦτα ἀπ ' εὐτολμοτέρου θράσους ἐκλαλεῖ καὶ | ||
, . . ὑπούλως ὁ δὲ πρός τινας τῶν γνωρίμων ὑπούλως τε καὶ οὐχ ὑγιῶς ἔσχεν . , . . |
. μύθους λέγει : Ἱστορίας πλάττει , μυθοπλαστεῖ . . Φιλέψιος καὶ οὗτος πένης ἦν , συντιθεὶς οὖν μύθους χαρίεντας | ||
Φιλάμμων : Δημοσθένης ὑπὲρ Κτησιφῶντος Φιλάμμωνα τὸν Ἀθηναῖον πύκτην . Φιλέψιος : Δημοσθένης κατὰ Τιμοκράτους : Φιλεψίου μνημονεύουσιν οἱ τῆς |
αὐτῆς Φιλήμων ἐν Ἥρωσιν . Ὕδραν τέμνεις : ἐπὶ τῶν ἀμηχάνων εἴρηται ἡ παροιμία : διὰ τὰς τῆς Ὕδρας κεφαλὰς | ||
δέδοικα τὰ τρία ταυτί . ὕδραν τέμνειν : ἐπὶ τῶν ἀμηχάνων λέγεται . ἱστορεῖται γὰρ ὕδρᾳ τῇ ἐν Λέρνῃ ἑκατοντακεφάλῳ |
ὁ δυστυχής , ὥστε βελτιῶσαι τὸν Γάιον . ὁ δὲ φίλερις καὶ φιλόνεικος ὢν ἐπὶ τἀναντία τὴν διάνοιαν ἔτρεπεν , | ||
ὁ μὲν μὴ τιμῶν ἀπειθής , ὁ δ ' ἀτιμάζων φίλερις . καὶ πάλιν τοῦ τὴν πατρίδα σῴζειν ὄντος δικαίου |
ἐλεήμων : δέον εἰπεῖν “ ἥττων ” φησὶν Γ “ ἐλεήμων ” . Γ ὡς . . . ἀεὶ ] | ||
τήνδ ' , ἵνα σπένδειν ἔχῃς . Οἴμ ' ὡς ἐλεήμων εἴμ ' ἀεὶ τῶν χρυσίδων . Ὑμέτερον ἐντεῦθεν ἔργον |
. φθέγξαι τι , ἵνα εἰδῶμεν πότερον τραγῳδὸς εἶ ἢ γελωτοποιός : κοινὰ γὰρ ἔχουσι τὰ ἄλλα ἀμφότεροι . διὰ | ||
μάντεις . Ἀπολλόδωρος δὲ ὁ Κυρηναῖος , ὁ εὐτράπελος καὶ γελωτοποιός . τινὲς δὲ τὸν μετά τινος εὐτραπελίας κόλακα καὶ |
ἄλλων ἕνεκα τοιούτους εἶναι , γιγνώσκοντας ὅτι , ἐάν τις πρόθυμος εἰς ὑμᾶς ᾖ , οὐ μόνον ἡμᾶς ὠφελήσετε : | ||
προδοσίαν , ὅτι τὸν κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον ἐκφέρειν οὐκ ἦν πρόθυμος , ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ κοινῷ μόνος ἀντέλεγε τοῖς |