, κακόν . Ἐπὶ ὀστέου ψιλώσει , ἐρυσίπελας . Ἐπὶ ἐρυσιπέλατι σηπεδὼν ἢ ἐκπύησις . Ἐπὶ ἰσχυρῷ σφυγμῷ ἐν τοῖσιν | ||
καὶ ἐκ τοῦ τὸν ὄγκον ἐρυθρότερον εἶναι καὶ πυρώδη καὶ ἐρυσιπέλατι παραπλήσιον καὶ οἱονεὶ φλέγεσθαι δοκεῖν τὸν κάμνοντα καὶ τοὺς |
διαβάλωμεν τῆς σωτηρίας μήτε τοὺς πολεμίους διδάξωμεν ἐκποδὼν ποιῆσαι τὸν δωροδόκον καὶ τοῦ γε λοιποῦ προδοσίαν φυλάξασθαι . εἰ δὲ | ||
συκοπέδιλε : Κρατίνου μέλους ἀρχή . σκώπτων δὲ τινὰ ἐκεῖνος δωροδόκον καὶ συκοφάντην τοῦτο εἶπεν . Θ συκοπέδιλε ] ὡς |
Λακωνισμὸς ἡ πρὸς τοὺς Λάκωνας . , . . † ἄτυφον : ἐν Φαίδρῳ τὸ ἀβλαβές , ἐπὶ τὸ τῦφον | ||
, ἔτι δὲ ὀλιγοδεΐαν , ἀφέλειαν , εὐκολίαν , τὸ ἄτυφον , τὸ νόμιμον , τὸ εὐσταθές , καὶ ὅσα |
' ἑαυτῷ ] τὸ γὰρ αὐτῷ δόξαν δίκαιον ἡγεῖται κἂν ἀδικώτατον ᾖ ἔμπας ] ὅμως † περισσὸν ἦν ἐνταῦθα τὸ | ||
ἡ βία τῇ δικαιοπραγίᾳ . ὁ δὲ ἱππόταμός ἐστι ζῷον ἀδικώτατον . Ἀντιόπης θρῆνος : ἐπὶ τῶν ἀδίκως πασχόντων , |
ποιοῦσιν ὅν φησιν ὁ ποιητής „ σκυτοτόμων ὄχ ' ἄριστος Ὕδῃ ἔνι . ” προστιθέασι δὲ καὶ διότι δρυμώδης ὁ | ||
οἰκία ναίων . „ οὐδ ' ἐνταῦθα εὖ γραφόντων τινῶν Ὕδῃ ἔνι : οὐ γὰρ ὁ Αἴας ἐκ Λυδίας τὸ |
ψυχῇ καὶ ἀπολυομένῃ τῶν ὑλικῶν κατοχῶν . τῇ δὲ τοιαύτῃ ἐπιτηδεύσει τὸν κριτικὸν ἐπέστησε λογισμὸν τὸν δυνάμενον τὴν τοῦ αὐγοειδοῦς | ||
' αὐτοδίδακτον καὶ αὐτομαθὲς γένος , ἅτε φύσει μᾶλλον ἢ ἐπιτηδεύσει συνιστάμενον , ἐξ ἀρχῆς ἴσον καὶ τέλειον καὶ ἄρτιον |
τοιάνδε κράσιν αὐτῶν ἐλλείψει ἢ πλεονασμῷ τὴν νόσον κεκτημένων ἢ λεπτότητι ἢ δριμύτητι ἢ παχύτητι καὶ γλισχρότητι ἀνιωμένων , ἢ | ||
δὲ τὰ μὲν πρὸς ἀνατολὰς νεύοντα πάντα καὶ ὑγρότητι καὶ λεπτότητι καὶ εὐωδίαις καὶ τῷ μετρίως μὲν ψυχραίνειν , μετρίως |
κυμβαλίζοντες , ἢ τὰς χεῖρας εὐρύθμως κροτοῦντες , συνάγουσι . Μόνον δὲ τοῦτο τὸ ζῶον ἐπιζητεῖ ἡγεμόνα τὸν ἐπιμελησόμενον τῶν | ||
δέ τινος , τίς αὐτῷ ὅρος εὐδαιμονίας εἶναι δοκεῖ , Μόνον εὐδαίμονα , ἔφη , τὸν ἐλεύθερον : ἐκείνου δὲ |
τῇ Νεμέᾳ πρόφαντον , τουτέστιν ἔξοχον , λαμπρόν : τὸν Ἀλκιμέδοντα δὲ τὸν σὸν ἀδελφὸν ἐποίησεν ἡ τύχη Ὀλυμπιονίκην παρὰ | ||
τε καὶ Νεμέῃ τι χαρίσιον ἕδνον ὀφείλω . πρόφαντον : Ἀλκιμέδοντα δέ : σὲ μὲν ἐπιφανῆ καὶ ἔνδοξον ὁ Ζεὺς |
ἅπασιν , καὶ ἐν ζῴοις καὶ φυτοῖς καὶ ἐν αὐτῇ πομφόλυγι : πλὴν εἰ συμβαίνει τῇ ἑτέρων τάξει καὶ μεταβολῇ | ||
ἐκκρίνεται μέν , ἐπιμαρτυρεῖται δὲ τῇ περὶ τὸ μέσον ἐπινηχομένῃ πομφόλυγι . Τῆς αὐτῆς δ ' αὖ κινήσεως περὶ νεφροὺς |
δὲ τὸ μέγιστον καὶ τιμιώτατον τῶν ἐν τῇ φύσει , καλοκἀγαθία . ἕπεται δὲ κατὰ τὸ ἀναγκαῖον ὥσπερ σκιὰ σώματι | ||
οὐκ οἶδεν ὡς , ὅ τι ποτ ' ἐστὶν ἡ καλοκἀγαθία , τῷ ταύτης ἔρωτι κατατήκεται ; οὐχ ὁρᾶτε ὡς |
μέσην τὴν ἐντεριώνην διαιρεθεῖσα ἡ κεφαλή . Δορύκνιον ὁ Κρατεύας ἁλικάκκαβον ἢ καλλέαν καλεῖ . θάμνος ὅμοιος ἐλαίᾳ ἀρτιφυεῖ , | ||
ϲτύφει καὶ ψύχει κατὰ τὴν δευτέραν τάξιν , τὸ δὲ ἁλικάκκαβον καλούμενον ἐν τῇ τῶν φύλλων δυνάμει παραπλήϲιόν ἐϲτι τῷ |
φυλακτὸν τοῦτο τὸν φοροῦντα ἔνδοξον καὶ ἐπιτευκτικὸν καὶ ἔντιμον καὶ νικητικὸν καὶ ἡδὺν καὶ ἐπέραστον τῷ εἴδει καὶ ταῖς γυναιξὶ | ||
δὲ πυτίαν περιαπτόμενος νικᾷς πάντας ἐν δικαστηρίῳ . ἔστιν γὰρ νικητικὸν δραστικόν . Αἱ δὲ σάρκες ἐσθιόμεναι καὶ τὸ αἷμα |
αἴτιον τῆς κινήσεως ἀίδιον εἶναι καὶ τῆς τοιαύτης ἄρα μεταβολῆς ἀνεπίδεκτον παντελῶς τὸ πρῶτον κινοῦν τῆς ὡς γενέσεως καὶ φθορᾶς | ||
ψυχὴν ἀσώματον εἶναι : οὕτω γὰρ μάλιστα φθορᾶς καὶ πάθους ἀνεπίδεκτον ὑπάρχειν . τὰς δὲ ἰδέας ὑφίσταται , καθὰ καὶ |
ἐθαυμάσθη ἐκ τούτου . ἡ μὲν ἐπίπαν ἰδέα τοῦ ἀνδρὸς ἀφέλεια προσβάλλουσά τι τῆς Νικοστράτου ὥρας , ἡ δὲ ἐνίοτε | ||
ἀσθενῶν δὲ Δαρεῖος . κινδυνεύει δὲ ἐγγυτάτω εὐτελείας προσιέναι ἡ ἀφέλεια διὰ τὸ πλείστοις ὀνόμασιν ἀνεμφάτως χρῆσθαι , ὡς καὶ |
οὐκ ὀρθῶς δειχθείη ἂν μεσότητος ἀμοιροῦντι , ἀλλ ' ἐν περισσῷ δηλονότι καὶ τῶν περισσῶν ἐν πυθμενικωτάτῳ καὶ οἱονεὶ σπέρματι | ||
περισσῶν ἔνιοι ἔφασαν τὴν μονάδα . τὸ γὰρ ἄρτιον τῷ περισσῷ ἐναντίον : ἡ δὲ μονὰς ἤτοι περιττόν ἐστιν ἢ |
ἡμιόλια καὶ τρίμετρα βραχυκατάληκτα καὶ καταληκτικά , ὧν τελευταῖον : γυναικογήρυτον ὄλλυται κλέος . πνεόντων ] συνίζησις . φλεόντων ] | ||
πιθανὸς ἄγαν ὁ θῆλυς ὅρος ἐπινέμεται ταχύπορος : ἀλλὰ ταχύμορον γυναικογήρυτον ὄλλυται κλέος . τάχ ' εἰσόμεσθα λαμπάδων φαεσφόρων φρυκτωριῶν |
. Οἱ μὲν οὖν Στωικοὶ τὴν ἀρετὴν τίθενται ἐν τῇ ἀπαθείᾳ , ἐκείνοις ἑπόμενοι , ἐν οἷς πᾶν πάθημα ἀναιρεῖ | ||
μέτεστιν , οὐχὶ τῷ ἀγανακτοῦντι καὶ δυσαρεστοῦντι : ὅσῳ γὰρ ἀπαθείᾳ τοῦτο οἰκειότερον , τοσούτῳ καὶ δυνάμει , ὥσπερ τε |
φησιν Ἀντισθένης ἐν τῷ Ἡρακλεῖ , καὶ ἀναπόβλητον ὑπάρχειν : ἀξιέραστόν τε τὸν σοφὸν καὶ ἀναμάρτητον καὶ φίλον τῷ ὁμοίῳ | ||
. τὸ μὲν οὖν δεικνύμενον τὸ ἀξιόρατον καὶ ἀξιοθέατον καὶ ἀξιέραστόν ἐστι , τὸ τέλειον ἀγαθόν , ὃ καὶ τὰς |
μῆκος , δακτύλων δὲ πλάτος , τῶν ἰδίων δηλονότι τοῦ ἐπιδεομένου : γελοῖον γὰρ τριῶν ἐτῶν εἰ τύχοι παιδίον , | ||
: ἁρμόζον τὸ εἶδος τῷ εἴδει καὶ τῷ πάθει τοῦ ἐπιδεομένου . Ἀγαθὰ δὲ δύο εἴδεα τοῦ ἐπιδεομένου : ἰσχύος |
, ἐμοὶ δὲ οἰμωκτόν ” . Ὁ αὐτὸς ἐρωτηθεὶς τί δυσκολώτατον ἐν βίῳ εἶπε : „ τὸ πᾶσιν ἀρέσαι „ | ||
τῶν δ ' ἁπάντων ἴσθ ' ὅτι πτωχὸς ἀδικηθείς ἐστι δυσκολώτατον [ . πρῶτον μέν ἐστ ' ἐλεινός , εἶτα |
ἐκεῖ δὲ τοὔλαττον μόνον , τὰ ῥήματα . οὕτω τοῦ βραχυτέρου μὲν ἐκείνῳ κοινωνεῖς , κοινωνὸν δὲ ἐκεῖνον τοῦ μείζονος | ||
, τὰ δὲ πόῤῥωθεν μὴ ὁρῶντας . διαπύησις δέ ἐστι βραχυτέρου ὑγροῦ σύστασις περὶ αὐτὴν τὴν κόρην , δυσεξάτμιστος καὶ |
κρατῆρες , διὰ τὸ μεστὸν εἶναι πυρός . θοῦρον ] ὁρμητικὸν , θρασύν . ἀντέστη ] ἠναντίωτο . . σμερδναῖσι | ||
: τετρασκελὲς | γὰρ καὶ τὸ πάθος ὡς ἵππος καὶ ὁρμητικὸν καὶ αὐθαδείας γέμον καὶ σκιρτητικὸν φύσει . ὁ δὲ |
ὦ φίλε , παραβάλλειν δοκῶ μοι στόμα καὶ τὸν ἐπὶ φαυλότητι χρυσοῦ λίθον Λύδιον τὸ σὸν στόμα εἶναι φαίην ἂν | ||
εὐδοκιμοῦντες πονηρίᾳ καταδύεσθε γένους οὐδὲ γονέων ἐπιεικείᾳ κοσμούμενοι ἀδελφῶν ἐρυθριᾶτε φαυλότητι οὐδ ' ἐπὶ τούτοις μέγα φρονοῦντες ἀπορεῖτε τῆς οἴκοθεν |
, προσεπιτούτοις δὲ καὶ τὴν μητέρα δικαίως ἔλεγε τύψαι πρὸς παρηγόρημα τοῦ πατρός , ἀγανακτήσας ὁ γέρων μετὰ τῶν σὺν | ||
κακοπραγιῶν , ἑτέρῳ τρόπῳ τὰς οὐσίας ἀπένειμεν αὐτοῖς , βραχὺ παρηγόρημα μεγάλου κακοῦ . τίς οὖν ὁ τρόπος ; ἀδελφὸν |
ἐν Αἰολοσίκωνι Ἀριστοφάνους ὅπερ λοιπὸν μόνον ἦν ἐν τῇ γνάθῳ διώβολον , γένοιταί μοι δικόλλοικον . παρὰ μέντοι Θεοπόμπῳ ἐν | ||
οὐκ ἂν οἶκος εὖ πράττοι τετρωβολίζων , εἰ νῦν γε διώβολον φέρων ἀνὴρ τρέφει γυναῖκα ; ἡ Θρασυμάχου δ ' |
ἄλλων ψυχὰς τουτὶ παρὰ τοῦ θεοῦ ἔλαβον : διὸ καὶ ἐμφαντικώτατα εἴρηται , ὅτι τὸν ἐν ἡμῖν πρὸς ἀλήθειαν ἄνθρωπον | ||
ἐκάλεσας καὶ πατέρα καὶ ἄνδρα τῆς παρθενίας σου ” ; ἐμφαντικώτατα παριστὰς ὅτι ὁ θεὸς καὶ οἶκός ἐστιν , ἀσωμάτων |
καὶ μεγαλοστάχυες οἱ δὲ μικροστάχυες . καὶ οἱ μὲν ἐν κάλυκι πολὺν χρόνον οἱ δ ' ὀλίγον ἐνόντες , ὥσπερ | ||
' οὐ πρότερον φανερὸς γίνεται πρὶν ἂν προαυξηθεὶς ἐν τῇ κάλυκι γένηται , τότε δὲ ἡ κύησις φανερὰ διὰ τὸν |
ἀσεβείας , ἀποτρέποντες καὶ τοὺς ἄλλους θύειν καὶ εὔχεσθαι ὡς εἰκαῖον ὄν : ἡμᾶς γὰρ οὔτ ' ἐπιμελεῖσθαι τῶν πραττομένων | ||
ὅλον ἐν μέρεσιντὰ δὲ πρός τι ἅμα τῇ φύσει , εἰκαῖον ἐπὶ μερῶν ζητεῖν πρῶτον καὶ δεύτερον . Πρὸς οὓς |
μεγάλως . Ὁ δὲ βοηλάτης αὐτῇ ταῦτα λέγει : Ὦ θρασύτατον κτῆμα κακῶν πραγμάτων , ἵνα τί οὕτω σὺ κατακράζεις | ||
γοῦν ἀποφορᾶς οὐκ ἄν ποτε ἀνασχέσθαι ὑπομείνειεν , κἂν ᾖ θρασύτατον τῶν ἑρπετῶν . Οὕτω κομιδῇ πονηρόν καὶ λίαν δυσχερὲς |
ὑπάρχον εὐπαθοῦς καὶ ἡβῶντος ἀνδρός . πρόσωπον ἄσαρκον φροντιστοῦ καὶ ἐπιβούλου ἀνδρὸς τὸ σημεῖον . πρόσωπον λίαν μέγα μωρίαν καὶ | ||
: τοῦτο λέγειν εἰώθασιν οἱ ὑπό τινος ἐπιβουλευόμενοι καὶ τοῦ ἐπιβούλου περιγινόμενοι : παρόσον ἀλεξιφάρμακον ἡ δάφνη . Δι ' |
μὴ νέος , ἢ καὶ νέος καὶ παλαιός : καὶ διασαφητικόν , τὸν αἱρούμενον ἓν δύο προτεθέντων , οἷον . | ||
ἄνωθεν μᾶλλον : τὸ μᾶλλον οὐκ ἔστι συγκριτικόν , ἀλλὰ διασαφητικόν : οὐ γὰρ καὶ οἱ ναῦται τοῦ ἀπαράττειν τοὺς |
εὐχώμεθα . κοτύλας χωροῦν δέκα ἐν Καππαδοκίαι κόνδυ χρυσοῦν , Στρουθία , τρὶς ἐπέπιον μεστόν γε . Ἀλεξάνδρου πλέον τοῦ | ||
εὐχώμεθα . κοτύλας χωροῦν δέκα ἐν Καππαδοκίᾳ κόνδυ χρυσοῦν , Στρουθία , τρὶς ἐξέπιον μεστόν γ ' . Ἀλεξάνδρου πλέον |
ὁ καὶ βασιλέων καὶ προφητῶν μέγιστος Σαμουὴλ ” οἶνον καὶ μέθυσμα ” , ὡς ὁ ἱερὸς λόγος φησίν , „ | ||
ἀμπέλου , ὅπερ εὐφροσύνη κεκλήρωται , καὶ τὸ ἐξ αὐτῆς μέθυσμα , ἡ ἄκρατος εὐβουλία , καὶ ὁ ἀρυσάμενος οἰνοχόος |
ἐὰν δὲ καὶ διήγημα ᾖ κατασκευαστικόν , τὴν λέξιν δεῖ πολυσχημάτιστον εἶναι παρενθήκαις , παραζητήσεσιν , ἀναδρομαῖς . παράδειγμα τούτου | ||
χοριαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ χοριάμβου καὶ ἀντισπάστου . Τὸ δʹ πολυσχημάτιστον τρίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ χοριάμβου καὶ ἀντισπάστου καὶ ἰαμβικῆς συζυγίας |
πολυτελεστέρας καὶ τῶν μουσουργῶν τὰς καλλιστευούσας καὶ τοὺς ἀπὸ σκηνῆς ἁπαξαπλῶς εἰπεῖν ἅπαντας , οὐ τὴν πατρῴαν οὐσίαν τὰ δὲ | ||
καὶ γὰρ ἄσμενοι ἀπαλλαξόμεθα ἐνοχλοῦντος αὐτοῦ καὶ βοῶντος καὶ ἅπαντας ἁπαξαπλῶς ὑβρίζοντος καὶ ἀγορεύοντος κακῶς . Ἄλλον κάλει τὸν Κυρηναῖον |
, αὐτῷ ὁ καιρὸς θεράπων , οὐ δράστης , ἀλλὰ παράμονος , του - τέστιν οὐ παρέρχεται αὐτὸν , ἀλλὰ | ||
, ἐπερωτῶν τὰς ἐπιλύσεις τῶν παραβολῶν . ἐπεὶ δὲ οὕτως παράμονος εἶ σύ , ἐπιλύσω σοι τὴν παραβολὴν τοῦ ἀγροῦ |
ἐμάς ; εἰσορῶ : δειλὸν δ ' ὁ πλοῦτος καὶ φιλόψυχον κακόν . κἆιτα σὺν πολλοῖσιν ἦλθες πρὸς τὸν οὐδὲν | ||
: ἦπου τὸν φιλόσοφον ἔδει λιποτάκτην γενέσθαι καὶ λιπόνεων καὶ φιλόψυχον , ῥίψαντα τὴν ἀρετὴν ὡς ἐν πολέμῳ ἀσπίδα . |
τοῖς χείλεσι τῷ ἀκροτάτῳ , τὸ δὲ μέθυ ἀνατρέχει τῇ ἀναπνοῇ ἤως τῇ ἀναῤῥοφήσει τοῦ ἀνδρός . πλείου : πεπληρωμένου | ||
καὶ ῥινὸς , ἐγκέφαλος δὲ , ἐπειδὴ καὶ οὗτος ἐδείχθη ἀναπνοῇ χρώμενος , διὰ μυκτήρων μόνον . κἀντεῦθεν ἡ προσθήκη |
ἑκτικὸν εἰ βούλοιτό τις θεραπεῦσαι καλῶς , ὑγραινούσῃ τε καὶ ἐμψυχούσῃ κεχρήσθω διαίτῃ , διότι καὶ τὴν αἰτίαν οὐκ ἄλλοθεν | ||
, μηδ ' ἐπιδιδόναι ἀντίδοτον , ἀλλ ' ἀρκεῖσθαι τῇ ἐμψυχούσῃ καὶ ἐπικιρνώσῃ μᾶλλον διαίτῃ καὶ τοῖς ὑποκαθαίρουσι τὰ περιττὰ |
φυσικῆς γενέσεως , τὸ δὲ πῦρ , ὡς εἴρηται , γεννητικὸν μὲν αὑτοῦ , φθαρτικὸν δὲ ὡς ἐπὶ πᾶν τῶν | ||
αὐτό φασι καταφέρεσθαι οἱ περὶ τὸν Σφαῖρον , πάντων γοῦν γεννητικὸν εἶναι τῶν τοῦ σώματος μερῶν . τὸ δὲ τῆς |
ἐξ ἀνάγκης σαφές . πᾶν γὰρ παρώνυμον εἰς ρος λῆγον σχηματιζόμενον τοῖς γένεσιν ὀξύτονόν ἐστιν , οἷον κάματος καματηρός , | ||
, εἶτα οἱ Δίδυμοι . τὸν δὲ Ἥλιον λάμβανε τριγωνικῶς σχηματιζόμενον πρὸς τὸν ὡροσκόπον , τὴν δὲ Σελήνην αὔξουσαν τῷ |
εἶδε . Καὶ τοῦτό ἐστι νοεῖν , κίνησις πρὸς ἀγαθὸν ἐφιέμενον ἐκείνου : ἡ γὰρ ἔφεσις τὴν νόησιν ἐγέννησε καὶ | ||
δ ' ἐκ φύσεως , τὸν δ ' ἐξ ἀσκήσεως ἐφιέμενον τοῦ καλοῦ . ὁ μὲν γὰρ πρῶτος , ἐπίκλησιν |
τὴν οἰκείων καὶ ἀλλοτρίων καὶ φίλων καὶ ἐχθρῶν διάκρισιν καὶ βλαβερῶν μὲν φυγήν , αἵρεσιν δὲ τῶν ἐπ ' ὠφελείᾳ | ||
οἱ πολλοὶ σκοποῦσι καὶ ἀπὸ τούτων ἢ προσίενταί τινα τῶν βλαβερῶν ἢ φεύγουσι τῶν ὠφελίμων , ἐν οἷς καὶ τὴν |
παλαιὰν συνήθειαν . φιλόσοφον δέ φησι τὸν Ὅμηρον διὰ τὸ παντοδαπὸν τῆς ὠφελείας τῆς ποιήσεως αὐτοῦ . . . . | ||
μὲν ἐπιεικὲς πᾶν βιασθὲν δουλεύῃ , τὸ δὲ ἀνόητον καὶ παντοδαπὸν ἐπιχειρῇ ἄρχειν , ὑπὸ ἐξουσίας ἀδεοῦς θρασυνόμενον : ἀνάγκη |
καταφορὰϲ καὶ ὕπνουϲ μακροὺϲ καὶ βαθεῖϲ : εἰ δὲ μετὰ ψυχρότητοϲ , κάρουϲ τε καὶ ληθάργουϲ . ὡϲαύτωϲ δὲ καὶ | ||
, ὁποῖόν τέ ϲοι τὸ ἀποιότατον ὕδωρ θερμότητόϲ τε καὶ ψυχρότητοϲ ἐπιφανέϲ ἐϲτι , μέϲην ὡϲ οἷόν τε μάλιϲτα κατάϲταϲιν |
οὗτοι βωμὸν ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς φιλανθρωπίας ἀναπλάττουσιν . ἡμῶν ἂν μιμήσει τανῦν , Ἀλέξανδρε , τὸ φιλάνθρωπον , τιμηθήσῃ παρ | ||
τὴν ἡμετέραν ψυχὴν τοῦτο πεποίηκεν . ὅτι δὲ χαίρει τῇ μιμήσει ἡ ψυχὴ ἡμῶν , δηλοῖ τὸ παῖδας ἡμᾶς ὄντας |
ἔλαιον τοῖς μὲν φυτοῖς ἅπασίν ἐστιν πάγκακον καὶ ταῖς θριξὶν πολεμιώτατον ταῖς τῶν ἄλλων ζῴων πλὴν ταῖς τοῦ ἀνθρώπου , | ||
τὰ νουσήματα , ἀλλὰ σπεύδειν τρύχειν προσφέροντα τῇ νούσῳ τὸ πολεμιώτατον ἑκάστῃ , καὶ μὴ τὸ φίλον καὶ σύνηθες : |
πρεσβείας θεσμῷ λυμαίνεσθαι ἐδόκει , καὶ ταύτην αὐτῷ ἐπὶ τῇ ἀναιδείᾳ καὶ τῇ τῶν λόγων ἰταμότητι ἐπιθεῖναι δίκην : φυγάδας | ||
αὐτοῦ πιστευθέντα ἀδικῆσαι τὰ μὲν τέχνῃ , τὰ δὲ καὶ ἀναιδείᾳ , ὥστε ἤδη τι λαβών , ὡς ἀποδώσων , |
σκιάδια αὐτοῖς ἕπεται : τὸ γὰρ κάλλος τιμῶντες ἀσκοῦσιν ὅσα καλλωπίζει τὴν ὄψιν : ἀλήθειάν τε ὁμοίως καὶ ἀρετὴν ἀποδέχονται | ||
ἐσπουδακώς . Πλάτων δέ , ὃς ἐπαγγέλλεται σοφίαν , τρυφεροῖς καλλωπίζει καὶ περιέργοις σχήμασι τὴν φράσιν . καὶ οὔπω τοῦθ |
ἐπιθυμοῦσα . περὶ βασιλίσκου τεκμαίρου : γίγνωσκε , μάνθανε τὸν βασιλίσκον , ὀλίγον μὲν ἰδεῖν , ἐξοχώτατον δὲ τῇ δυνάμει | ||
δὲ ὑπὸ κατηγορίας λοιδορηθέντα καὶ ἐντεῦθεν νοσήσαντα βουλόμενοι σημῆναι , βασιλίσκον ζωγραφοῦσιν : ἐκεῖνος γὰρ τοὺς πλησιάζοντας τῷ ἑαυτοῦ φυσήματι |
καὶ τάχ ' ἴσως ἐπ ' ἀμείνοσιν . ἀπόντα γὰρ ἐπαινέσεσθε καὶ τοὺς παρόντας οὐκ ἀνιάσετε . Ἀπήγγειλεν ἡμῖν Κλημάτιος | ||
ληρεῖν δὲ εἰ δόξαιμι νῦν , ἀλλ ' ὕστερόν γε ἐπαινέσεσθε τὴν γνώμην , ὃ τὸν μὲν σύμβουλον κοσμήσει , |
οὐδεὶς φύεται . αὕτη κρατεῖ νῦν : ἂν δὲ μικρὸν παρακμάσῃ , κατόψεται τί μᾶλλόν ἐστι συμφέρον . εἰ καὶ | ||
καιρῷ τῆς φλεγμονῆς , ἀλλ ' ὅταν πεφθῇ τε καὶ παρακμάσῃ : πέπονα γὰρ καθαίρειν ἀξιοῖ καλῶς Ἱπποκράτης . ὀρθῶς |
τοῦ βοὸς ὡς εἴρηται : οὐ γὰρ ἂν ἔχῃ καλῶς ἀπατεῶνα τὸν Δία λέγειν , ἵνα οὗτος εἴη ἐκείνου νωθέστερος | ||
διδάσκαλον . “ πλεύμονά τε αὐτὸν ἐκάλει καὶ ἀγράμματον καὶ ἀπατεῶνα καὶ πόρνην : τούς τε περὶ Πλάτωνα Διονυσοκόλακας καὶ |
ἡμέραϲ καὶ τῆϲ νυκτόϲ . Ἀμφημερινοῦ θεραπεία . θεραπεύοντεϲ δὲ ἀμφημερινὸν ὀξυμέλιτι χρώμεθα μετὰ τὰϲ πρώταϲ ἡμέραϲ καὶ τοῖϲ οὖρα | ||
ἐν ῥάκει περιαφθεῖσα καὶ ἐν βραχίονι φορουμένη τριταῖον τεταρταῖον καὶ ἀμφημερινὸν ψῦχος ἰᾶται . Εἰς δὲ τὸν βατραχίτην λίθον γλύψον |
πράξεων καὶ λόγων ἐνδόξων αὔξησις καὶ μὴ προσόντων συνοικείωσις , ψεκτικὸν δὲ τὸ ἐναντίον τούτῳ , τῶν μὲν ἐνδόξων ταπείνωσις | ||
εἴδη δὲ ἑπτὰ , προτρεπτικὸν , ἀποτρεπτικὸν , ἐγκωμιαστικὸν , ψεκτικὸν , κατηγορικὸν , ἀπολογητικὸν , ἐξεταστικόν : ὃ μόνον |
πινόμενον . Ξιφίου ἡ ῥίζα , μάλιϲτα ἡ ἄνωθεν , ἑλκτικῆϲ ἐϲτι καὶ διαφορητικῆϲ καὶ δηλονότι καὶ ξηραντικῆϲ δυνάμεωϲ . | ||
ἔξωθεν δὲ τοῦ ϲώματοϲ δραϲτηριώτερον , καὶ μᾶλλον ὁ ὀπὸϲ ἑλκτικῆϲ ὑπάρχων δυνάμεωϲ : ἔχει δέ τι καὶ καθαιρετικόν . |
σταθέντα τῆς ἐπὶ τὰ πρόσω ῥοπῆς , βραχύ τι ἴσως προϊέντα . Ἐπεὶ δ ' εἰκὸς ταῖς μείζοσι τῶν ἀλλοιώσεων | ||
: τὸν δὲ συνέντα τοῦτο λίσσεσθαι , χρήματα μέν σφι προϊέντα , ψυχὴν δὲ παραιτεόμενον . Οὐκ ὦν δὴ πείθειν |
ἔστι , τέκνον Αἰγέως ; δίδασκέ με , ὡς μὴ εἰδότ ' αὐτὸν μηδὲν ὧν σὺ πυνθάνῃ . Φασίν τιν | ||
καὶ ὄχεσφιν , ἀεικέα μερμηρίζων . τὸν δ ' οὐκ εἰδότ ' ὄλεθρον ἀνήγαγε καὶ κατέπεφνε δειπνίσσας , ὥς τίς |
: πόσῳ μᾶλλον τὸν πάντα πεποιηκότα θεὸν οὐχ ἅπαντα ἐν εὐκολίᾳ διαδραμεῖν ἑκάστου πρᾶξιν καὶ ἔννοιαν ; οἱ γάρ σου | ||
πένητας , δύο φεύγοντας , τὸν μὲν ἐν τῇ πάσῃ εὐκολίᾳ καὶ ἀπαθείᾳ ὄντα , τὸν δὲ ἐν τῇ πάσῃ |
Κλεάνθης δὲ τὸ ὁμολογουμένως τῇ φύσει ζῆν * ἐν τῷ εὐλογιστεῖν , ὃ ἐν τῇ τῶν κατὰ φύσιν ἐκλογῇ κεῖσθαι | ||
. . ὁ μὲν οὖν Διογένης τέλος φησὶ ῥητῶς τὸ εὐλογιστεῖν ἐν τῇ τῶν κατὰ φύσιν ἐκλογῇ . . . |
τῆς προγνώσεως καὶ τῶν ἐν αὐτῇ λοιπῶν οὕτως ζῴων . Ζῷόν ἐστιν ἐν ἀέρι πετόμενον ὃ καλεῖται ἔποψ , ἑπτάχρωμον | ||
λεόντων ἴδια καὶ ἀνωτέρω καὶ νῦν δὲ ἀποχρώντως εἴρηται . Ζῷόν ἐστιν ὁ πυραύστης , ὅπερ οὖν χαίρει μὲν τῇ |
ὑποβάλλει τὰ ἴδια ; ἀλλ ' ὁ γέρων ὑφίητι : ὑφίησιν , ὑποβάλλει . ὁ δὲ γέρων οὗτος τάχα ἂν | ||
' αὖ τῶν ψυχῶν τῆς δαιμονίας μεταβολῆς οὐκ ὀλίγον μέρος ὑφίησιν . Ἔτι τοίνυν τάξις καὶ ἠρεμία τοῖς θεοῖς προσήκει |
ὀνίαν , τὸν δὲ αἴολον . τὸν δὲ σπάρον Ἱκέσιος εὐχυλότερόν φησι μαινίδος καὶ ἄλλων δὲ πλειόνων τροφιμώτερον . σπάρον | ||
ἐν πρώτῳ Ὑγιεινῶν ἀσταφυλῖνον καλεῖ . τὸ δὲ καρτὸν καλούμενον εὐχυλότερόν ἐστι τοῦ σταφυλίνου καὶ μᾶλλον θερμαντικώτερον , οὐρητικώτερον , |
τὸ μετέχον τῆς ὕλης ; πότερον ὕλη καὶ αὐτὸ ἢ ἄϋλον ; εἰ μὲν οὖν ὕλη , πῶς ἔνυλον καὶ | ||
ὁ μὲν χρυσὸς ἡλιοειδὴς , διότι φῶς μόνον ὁ ἥλιος ἄϋλον : ὁ δὲ ἄργυρος σεληνιαῖος : διότι καὶ ἡ |
γενομένως ὑπερηφάνως ἦμεν καὶ μήτε ὁμοίως μήτε ἴσως ὑπολαμβάνεν τὼς συγγενέας καὶ ὁμοφύλως καὶ φυλέτας , ὑπερηφάνως δὲ γενομένως ὑβριστὰς | ||
ἐκ τῶν κρειττόνων λάβῃς , φησί , δεσπότας κτήσῃ τοὺς συγγενέας . μὴ ἐπιγελᾶν τοῖς σκωπτομένοις : ἀπεχθήσεσθαι γὰρ τούτοις |
καὶ γλυκὺ φυλάττων τὸ ῥεῖθρον , ἀμιγὴς ἔτι καὶ καθαρὸς ἐπείγῃ οὐκ οἶδ ' ὅπου βύθιος ὑποδὺς καθάπερ οἱ λάροι | ||
ἠδὲ εὐπνόων ϲπερμάτων . φακόϲ , ἢν μὲν ἡ αἱμορραγίη ἐπείγῃ , ξὺν ἀρνογλώϲϲου χυλῷ : ἢν δὲ μή , |
Ἀθηναϊκὸν εἶναι δίδαγμα καθὸ καὶ ἐν ἀλόγοις ζώοις ἔστι τὶ φιλεργὸν καὶ τεχνοειδές . Καί τις καὶ νοῦν διὰ ταῦτα | ||
δέ : ἐν Παρθένῳ συνετὸν μηνύει , ἐν δὲ Ζυγῷ φιλεργὸν καὶ δίκαιον , ἐν δὲ Σκορπίῳ ἰσχυρόν , δολερόν |
αἰσθητικὸν τὴν ἀρχὴν ὑπῆρξε , διαλαβεῖν ἀναγκαῖον . ἐπεὶ οὖν τριττόν πως τὸ δυνατὸν ὥρισται πρότερον , τὸ μὲν κατὰ | ||
οὐκέτι τῶν προτάσεων ἥμισύ εἰσι , τῶν δ ' ὅρων τριττόν , ἀλλὰ ποτὲ ὑπερβάλλει τῷ πλήθει καὶ τὰς προτάσεις |
τὸ σοφόν καὶ τὸν σοφόν , τὸ εὔγηρων καὶ τὸν εὔγηρων , εἰ δὲ περισσοσυλλάβως τῇ κλητικῇ , τὸ ἄρσεν | ||
ἀρσενικοῦ ὁμοφωνεῖ , οἷον τὸν σοφόν τὸ σοφόν , τὸν εὔγηρων τὸ εὔγηρων . οὕτως οὖν τὸν ἀξιόχρεων τὸν ἀνάπλεων |
, δυνατῷ . Ὁ τὸ πᾶν ἐν βραχεῖ τιμῆσαι ζητῶν ἐπαινείτω τὸν γάμον : προῆλθε μὲν γὰρ οὐρανοῦ , μᾶλλον | ||
, μὴ κρυπτέτω καὶ καλυπτέτω ἐν σιωπῇ , ἀλλ ' ἐπαινείτω καὶ κηρυττέτω αὐτόν , μὴ βλάπτων καὶ ἀθετῶν καὶ |
γοῦν αὐτοῖς , ἐκβιασαμένου τοῦ βασιλέως , ἔδοξε καὶ τὸν Πρίσκον : ὁ δὲ Μάξιμος ἀπῄτει , προσαναγκάζων , καὶ | ||
τὴν ἑξαπέλεκυν ἦρχεν ἀρχὴν καὶ Ῥουτίλιος ὑπάτευεν . ἐῶ τὸν Πρίσκον καὶ τὸν Θρασέαν καὶ τοὺς ἐκ τῆς αὐτῆς ἰδέας |
, ὀνομασθεῖσαν διὰ τὸ τὴν συνοίκησιν πυκνουμένην εἶναι . . Τριτοπάτορες : . . . Ὁ δὲ τὸ Ἐξηγητικὸν ποιήσας | ||
τὰς βʹ ἥμισυ δραχμὰς οὕτως εἰώθασιν ὀνομάζειν οἱ παλαιοί . Τριτοπάτορες : Δήμων ἐν τῇ Ἀτθίδι φησὶν ἀνέμους εἶναι τοὺς |
τῇ θρασύτητι . ἡ δὲ σωφροσύνη μᾶλλον ὁμοία ἐστὶ τῇ ἀναισθησίᾳ ἢ τῇ ἀκολασίᾳ καὶ διὰ τοῦτο ἐναντιωτέρα ἐστὶ τῇ | ||
διὰ τὸ αἰσθανομένων εἶναι τὸ ἀγαθόν : ἀλλ ' ἐν ἀναισθησίᾳ οὔτε κακόν τι εἶναι οὔτε ἀγαθόν . τὸ μὲν |
δὲ νόσους , τῶν δὲ νοσερῶν ἀπέχεσθαι μὴ δυνάμενον , ἐκπεπληγμένον δὲ τὸν θάνατον , καὶ πάντας ἐπιβουλεύειν αὐτῷ νομίζοντα | ||
πῶς ἀξία πιστεύεσθαί ἐστιν ; ὑπό τε γὰρ τοῦ κινδύνου ἐκπεπληγμένον αὐτὸν οὐκ εἰκὸς ἦν τοὺς ἀποκτείναντας γνῶναι , ὑπό |
τοὺς τῶν Ἀργείων λοιδοροῦντας αὐτὸν ὡς ἐπίορκον καὶ ἀσεβῆ . Σπάνιον εἴσαγε σὸν πόδα πρὸς σὸν φίλον , ἵνα μὴ | ||
σφόδρα , διὸ καὶ τοὺς θώρακας ἐξαυάζοντες αὐτὸ ποιοῦνται . Σπάνιον δὲ τὸ ζῶον καὶ ὀλιγάκις φαινόμενον . Θαυμαστὴ δ |
νῦν . γενέσθαι . γρ . γενέσθαι . βαναύσους . ἔκπυροι : οἱ ἑδραῖοι τεχνῖται κτλ . = . . | ||
λίθακάς τε καὶ ἕρμακας ἐνναίοντες παυρότεροι , τρηχεῖς δὲ καὶ ἔκπυροι : οὔ κεν ἐκείνων ἀνδράσι δάχμα πέλοι μεταμώνιον ἀλλὰ |
τούτων ἐρίζομεν καὶ μαχόμεθα , ὧν δ ' ἐξῆν ἡμῖν ἐπιεικείᾳ χρωμένοις ἀπολαύειν παρ ' οὐδὲν ποιούμεθα , καὶ ταῦθ | ||
εἴδεσι τοῦ λόγου , ὥσπερ ἐνταῦθα εἰς δέον κέχρηται τῇ ἐπιεικείᾳ καὶ τῷ ἤθει , ἐπεὶ καὶ τὸ διδόναι τι |
εἰ γὰρ αἰσχύνην καὶ τιμωρίαν συμμάχους ἡ σωφροσύνη λαβοῦσα μόλις ἀνθίσταται τῇ προπετείᾳ τῶν ἡδονῶν , πῶς ἂν μαχέσαιτο βοηθείας | ||
τονοῖ τὰ ἄρρωστα μόρια καὶ πᾶσι τοῖς ῥοώδεσι πάθεσι γενναίως ἀνθίσταται : ξηραίνει μὲν οὖν σφοδρῶς , ψύχει δ ' |
θανεῖν ἀκλεές . εἴπερ κακὸν φέροι : εἰ ὅλως τις ἀτυχεῖ , καλὸν τὸ δίχα αἰσχύνης . εἴπερ ὅλως τις | ||
: τὴν γὰρ τοιαύτην δίκην ἡ νικηθεῖσα μὲν ἀδικεῖ , ἀτυχεῖ δὲ ὁ νικήσας . Παραιτοῦμαι δὲ συγγνώμην ἔχειν μοι |
: δεύτερον φακοί , οἵ γε ἔχουϲι μέν τιναϲ ἀρετὰϲ πέψιόϲ τε καὶ ἐκκρίϲιοϲ , κεφαλῆϲ δὲ πλήϲμιοι καὶ πόνου | ||
: δεύτερον φακοί , οἵ γε ἔχουϲι μέν τιναϲ ἀρετὰϲ πέψιόϲ τε καὶ ἐκκρίϲιοϲ , κεφαλῆϲ δὲ πλήϲμιοι καὶ πόνου |
καὶ κατὰ πρόσωπον τῷ ἀνδρὶ λοιδορήσασθαι ὅτι μὴ καὶ τοῦτον συμπράκτορα ἔσχε τοῦ ἔργου : ὁ δὲ κρατῶν ἠγάσθη τε | ||
τὸν σὸν ] καλεῖ . ἀξιοθάνατον ἢ τὸν σύμμοιρον καὶ συμπράκτορα Τυδέως , ἢ τὸν ἐγγὺς ὄντα θανάτου καὶ σύν |
ἐπιπλεκομένους , ὧν χάριν χειμασθήσονται , ἐὰν μή τις μεσεμβολῶν διακόψῃ τὴν κάκωσιν . ἐὰν δὲ ὁ τοῦ Διὸς μαρτυρῇ | ||
τιτρῶσκον , ὃ πάντως ὀξὺ μὲν ὑπάρχειν ἀναγκαῖόν ἐστιν ἵνα διακόψῃ , κοῦφον δ ' ἵνα μήτε θλάσῃ μήτε κατάξῃ |
πρὸ τῆς σελήνης γεγονέναι , ὡς καὶ Εὔδοξος ἐν τῇ Περιόδῳ . Θεόδωρος δὲ ἐν εἰκοστῷ ἐννάτῳ , ὀλίγῳ πρότερον | ||
Ἕρμιππος ἐν τῷ πρώτῳ Περὶ Μάγων καὶ Εὔδοξος ἐν τῇ Περιόδῳ καὶ Θεόπομπος ἐν τῇ ὀγδόῃ τῶν Φιλιππικῶν . . |
συγγραφεῖς αὐτῶν ταύτην ἐξενηνόχασι τὴν ἱστορίαν , οὐδὲν ἐζητηκότες τῶν ἀναιρούντων αὐτὴν ἀδυνάτων καὶ ἀτόπων . . . , : | ||
παρατυγχάνωσι , τὰς ὄψεις ἀποστρέφονται θεάσασθαι μὴ ὑπομένοντες , ἄλλων ἀναιρούντων : ὁ δ ' ὥσπερ ἱερεὺς | αὐτὸς κατήρχετο |
πάνυ καλῷ ; Ἐμφαίνει οὕτως . Αὕτη τοίνυν ἐστὶν ἡ Εὐδαιμονία , ἔφη . Ὅταν οὖν ὧδέ τις παραγένηται , | ||
, τὴν δ ' εὐδαιμονίαν συνωνυμεῖν τῷ τέλει λέγουσιν . Εὐδαιμονία δ ' ἐστὶ τὸ ἄριστον ἐν τῷ βίῳ , |
πεττομένης ὕλης , δεόντως ἂν ἐπὶ τῶν ἤδη χυμῶν ὠμῶν πεφθέντων καὶ οὖρα φανείη . Καὶ τῷ μὲν οὖν ὑγραίνειν | ||
καὶ πέψιν μὲν ἐπιθῇ τοῖς ἀπέπτοις , προσλάβηται δὲ τῶν πεφθέντων ἤδη τὰ δέοντα , πᾶν ὅσον ἤδη περιττὸν καὶ |
ἀνδράσι κείμενον , κλήρῳ γὰρ ξυγχωροῦσι τὴν αἵρεσιν , ὃς προνοεῖ οὐδέν , καὶ γὰρ ἂν καὶ τῶν φαυλοτέρων τις | ||
ὧν καλὸν ἐπιστήμην ἔχειν : πέμπτον δ ' ὅτι καὶ προνοεῖ τοῦ κόσμου ὁ θεός : ἐπιμελεῖσθαι γὰρ ἀεὶ τὸ |
ὀνομάτων κόσμον οὔτε συνθέσεως , ἀλλ ' αἳ μὲν τὸν γλαφυρώτερον αἳ δὲ τὸν αὐστηρότερον , καὶ τῇ τούτων ἀκολουθήσας | ||
τῶν ὅλων . τὰ μὲν μέλλοντα λέγεσθαι ἤδη εἴρηται , γλαφυρώτερον δὲ αὐτὰ διδάσκει . ἰστέον γὰρ ὅτι φησὶν ὡς |
κορύδυλιν . μνηονεύει αὐτοῦ καὶ Ἀντίμαχος ὁ Κολοφώνιος ἐν τῇ Θηβαίδι λέγων οὕτως : ἢ ὕκην ἢ ἵππον ἢ ὃν | ||
ἀνευρίσκοντας ἢ μεθοδεύοντάς τι τῶν χρησίμων : διόπερ ἐν τῆι Θηβαίδι χαλκουργείων εὑρεθέντων καὶ χρυσείων , ὅπλα τε κατασκευάσασθαι , |
, ὡς τὸ ἅμα ἐπλεόνασε τῷ θ , τῇ αὐτῇ ἐτυμολογίᾳ ἀρκούμενος . . . , . Ὦταν . γεγενῆσθαι | ||
” ἐκ γαίης λάους πόρε Δευκαλίωνι . „ τῇ γὰρ ἐτυμολογίᾳ τὸ συλλέκτους γεγονέναι τινὰς ἐκ παλαιοῦ καὶ μιγάδας αἰνίττεσθαί |
λάβοι . ὑγιάζειν δὲ δύναται , φηϲίν , τὰϲ ἐν κύϲτει ἑλκώ - ϲειϲ καὶ τὸ κῦφι καὶ αἱ κυφοειδεῖϲ | ||
γίγνονται θρόμβοι ὡϲ ἔξω χυθέν : ἐπάγη κοτὲ καὶ ἐν κύϲτει , εὖτε ἰϲχουρίη γίγνεται δεινή . ἐπὶ δὲ τῇ |
Θεόφραστος δέ φησιν ἐν τῷ περὶ ὑδάτων τὸ Νείλου ὕδωρ πολυγονώτατον καὶ γλυκύτατον : διὸ καὶ λύειν τὰς κοιλίας τῶν | ||
τόπον ἀθροιζομένων συνίσταται τὸ ῥεῦμα τοῦ Νείλου : διὸ καὶ πολυγονώτατον αὐτὸν ὑπάρχειν πάντων τῶν γνωριζομένων ποταμῶν . οἱ δὲ |
αὐτῷ ὑπάρχοντα , ὡς δ ' ἕτεροι μᾶλλον διέβαλλον , ἀκμαζούσῃ τῇ ἡλικίᾳ γενόμενον παιδικά , πλὴν ἀλλ ' ὁ | ||
αὐτόν , αὐτὸ τὸ ἔργον σημαίνει . Ὁ μὲν γὰρ ἀκμαζούσῃ τῇ ῥώμῃ τῶν χειρῶν χρώμενος ἀπέκτεινεν : ὁ δὲ |
ἐλύπησε μὲν οὔτε μικρὸν οὔτε μεῖζον ἐμέ , πολλὰ δὲ εὔφρανε καὶ μικρὰ καὶ μείζω . νομίζω δὲ καὶ τούτῳ | ||
πρεσβύτερον αἰδεσθεὶς καὶ τῆς οὐ φανερᾶς αἰτίας ὅσα σε προδήλως εὔφρανε Παρθένιος ἰσχυρότερα κρίνας ἐπάνελθε πρὸς τὴν γνώμην τὴν πρὸ |
λευκόιον δὲ κινητικὸν ὄντα κεφαλῆς καὶ ἀμαράκινον καὶ ἅπαντας τοὺς καροῦν δυναμένους ἢ βαρύνειν ἄλλως κεφαλὴν παραιτητέον . ὅτι ὁ | ||
λευκόινον δὲ κινητικὸν ὄντα κεφαλῆς καὶ ἀμαράκινον καὶ ἅπαντας τοὺς καροῦν δυναμένους ἢ βαρύνειν ἄλλως κεφαλὴν περιστατέον . τὰ αὐτὰ |
δὲ πίστιν ἀστεῖον ὑπάρχειν , εἶναι γὰρ ὑπόληψιν ἰσχυράν , βεβαιοῦσαν τὸ ὑπολαμβανόμενον . Ὁμοίως δὲ καὶ τὴν ἐπιστήμην ἀμετάπτωτον | ||
τις καταβλάψῃ τινά , ἑκὼν ἀδίκως . πανταχοῦ τὴν πρόφασιν βεβαιοῦσαν τὸ πρᾶγμ ' εὑρήσομεν . ἀλλ ' οὐ σοί |
καὶ θείου ἀπύρου μέρος αʹ , συνλείου καὶ ὄπτα ἐν χώστρᾳ ἢ ἐν ληκυθίῳ ἡμέραν γʹ , καὶ ἔχε . | ||
εἶτα πῆξον εἰς ληκύνθη , καὶ ἀσφαλισάμενος , θὲς ἐν χώστρᾳ ὥρας Ϛʹ : καὶ πλύνας , βάλε εἰς θυείαν |
ἀφύαις τὰς Αἰνάτιδας καλουμένας ἀφύας , τῷ δὲ γλαυκίσκῳ τὸν ἔλοπα καὶ τὸν ὄρφον ἀντιπαρατιθεῖσα , πρὸς δὲ τὰς Ἐλευσινιακὰς | ||
καὶ συναγελαζόμενον . Ἐπίχαρμος δ ' ἐν Μούσαις τὸν μὲν ἔλοπα καταριθμεῖται , τὸν δὲ κάλλιχθυν ἢ καλλιώνυμον ὡς τὸν |
δ ' ἐναντίον τούτων κατάδηλον μέν , ὅμως δὲ μηδὲν ἐπιδεὲς ἔστω λόγου . τὰ γὰρ δὴ τῶν περὶ τὸ | ||
ὀλιγοδεής , ἀθανάτου καὶ θνητῆς φύσεως μεθόριος , τὸ μὲν ἐπιδεὲς ἔχων διὰ σῶμα θνητόν , τὸ δὲ μὴ πολυδεὲς |
; ἀπροαίρετον , οὐ κακόν . Καῖσαρ αὐτὸν κατέκρινεν . ἀπροαίρετον , οὐ κακόν . ἐλυπήθη ἐπὶ τούτοις . προαιρετικόν | ||
ἀλλὰ θεὸν εἶναι . Εἰ μὲν οὖν τι τῶν τοιούτων ἀπροαίρετον γίνοιτο , θεὸς ἂν εἴη ὁ τοιοῦτος καὶ δαίμων |