αἰτίας ἀφωρισμένας καὶ ὡς ὑποκειμένας γίνεσθαι , ἀλλ ' ὡς ἐπισυμβαῖνον καὶ ἐπισυνιστάμενον ἁτέραις τισὶν αἰτίαις . ἁ τύχα ὦν | ||
δὲ ἐν ᾧ τινῶν ὑποκειμένων τὸ ἑπόμενον αὐτοῖς καὶ πάντως ἐπισυμβαῖνον θεωρεῖται , τῶν παλαιῶν τῶν μὲν προβλήματα πάντα , |
καθαρότητα καὶ λεπτότητα μεταβάλλεται : ὃ καὶ αὐτὸ σημεῖόν ἐστιν ἐναργὲς τοῦ ἐναντίου ἢ οὗ σὺ λέγεις . Ἀπαθεῖς τε | ||
τὸ πρὸς ἡμᾶς εἶναι τὸ αἰτιατὸν τοῦ αἰτίου σαφέστερον , ἐναργὲς ὂν ἐκ τῶν πραττομένων καθ ' ἕκαστα . τὸ |
ἡ δύναμίς ἐστιν τῆς ῥητορικῆς . δαιμονία γάρ τις ἔμοιγε καταφαίνεται τὸ μέγεθος οὕτω σκοποῦντι . Εἰ πάντα γε εἰδείης | ||
ὅταν φῇ : ἦ γὰρ ἐγὼν ἐρέω , ὥς μοι καταφαίνεται εἶναι , μῦθον ἀληθείης ὀρθὸν ἔχων κανόνα , ὡς |
τις αὐτὴν θείη , λέγω δέ , οἶον ὀργανικοῖς ἢ ὑλικοῖς ἢ εἰδικοῖς , διόπερ αἰτίαν εἶναι πάντως : οὔτε | ||
, πρὸς τὰ ἀφανῆ καὶ ἀκριβέστερα καταφεύγουσι καὶ μαθηματικῶς ἐν ὑλικοῖς χρωμένοις ταῖς ἀποδείξεσιν . Ἐπεὶ οὖν περὶ αἰσθήσεως ἁπλῶς |
πολὺ μᾶλλον ἢ πρότερον ἔρρωμαι τὴν ὀργὴν καὶ ἀγανακτῶ τοῖς αἰτήμασι τοῦ δήμου διπλασίως : ὑμῶν τ ' ὦ βουλή | ||
ὥσπερ καὶ ὁ κύκλος ῥομβούμενος ἔλλειψις φαίνεται . Κοινόν ἐστιν αἰτήμασι καὶ ἀξιώμασι τὸ μὴ προσδεῖσθαί τινος ἀποδείξεως μηδὲ γεωμετρικῶν |
δή φημι πᾶσαν εἶναι λέξιν ἄμετρον , ἥτις ἐμφαίνει τὸ ποιητικὸν καὶ μελικόν : ᾗ δὴ καὶ τὸν Δημοσθένην κεχρῆσθαι | ||
τις ἐθέλει , μῦθος ἀλληγορικός ἐστιν : ὃ πρῶτον τυγχάνει ποιητικὸν χαρακτήρισμα : τὴν γὰρ ἰδίαν γνῶσιν , καὶ οὐχ |
ἐν αὐτῷ συνισταμένοις πρὸς τῇ Ο κορυφῇ , καὶ τοῖς λαμβανομένοις πέρασι τοῦ πρὸς τῷ πελεκυναρίῳ πλάτους ἐν τῇ μετακινήσει | ||
: ὡς μὲν ἐγὼ εἰκάζω τοῖς Ὁμήρου ἔπεσιν οὐκ ὀρθῶς λαμβανομένοις παρακρουσθέντες . πεποίηται γὰρ αὐτῷ ἐν Ἰλιάδι Ποσειδῶν προλέγων |
τῷ λόγῳ προσκείμενον μόριον ἐκ τοῦ περιττοῦ κόσμου χάριν ἢ ἐμφάσεως , οὗ ἀφαιρεθέντος οὐδὲν ἡ διάνοια βλάπτεται , ὡς | ||
καὶ κατὰ τὴν πρὸς αὐτὰ τῆς ζωτικῆς ἐν τῷ αἰσθητηρίῳ ἐμφάσεως διέγερσιν ἐγγινόμενον . ἀλλ ' οὔπω τοῦτο ἡ αἴσθησις |
ἢ κατὰ τὴν ἐμὴν γνώμην , οἷον τὸ μὲν ἐμοὶ ἀρέσκον ἐστὶ τοῦτο . ἠθικῶς δὲ λέγει : ἐγὼ κελεύω | ||
] διαπολιορκηθῆναι Θασιως [ ! ! ! ! ] τὸ ἀρέσκον Βισάλταις [ ἐπιτίμιον ] [ τίνειν ] ἔχρησεν ὁ |
τὰ τοῦ ζῴου μέρη καὶ πλάττεται καὶ πρὸς τὸ ὅλον συντέτακται , οὗ μέρη ἐστίν , ἐν μὲν τῷ ὅλῳ | ||
εἴη . ἄλλως : ἀλλὰ Δωρίαν ἀπὸ : ὅτι Δωριστὶ συντέτακται ὁ ἐπίνικος . περὶ δὲ τῆς Δωριστὶ ἁρμονίας εἴρηται |
τᾶν : πρὸς τοδὶ γὰρ εἰπάτω . Ζεύς , ὡς λέλεκται τῆς ἀληθείας ὕπο Ἀπολεῖς : ἐρεῖ γὰρ ληκύθιον ἀπώλεσεν | ||
τὰ περιττά , ὡς ἐν τῇ τῶν φλεγμονῶν οἰκείᾳ θεραπείᾳ λέλεκται : κατὰ δὲ τὸν τῆς πωρώσεως καιρὸν ἀνατρέφειν χρὴ |
, καὶ ψεῦδος περιέχει νῦν : οὐ γὰρ ἡ Ἀθηνᾶ παρίσταται ἑκάστῳ , ἀλλ ' ὁ Ὀδυσσεύς . . ἀστερίσκος | ||
γὰρ ζῶντες ἡμεῖς τοῦ βίου ὄντως γὰρ ἡμῖν νῦν πλάνη παρίσταται . } Ὅταν θέλῃ τις τἀτρεκῆ προμανθάνειν , μάτην |
ὁ τόπος ἐστίν , ἀποδεῖξαι . διάστημα δὲ τὸ μεταξὺ νοούμενον τῶν περάτων τοῦ περιέχοντος , οἷον τὸ μεταξὺ τῆς | ||
κόσμῳ καὶ ἐν τῷ ἐπιπέδῳ τοῦ διὰ μέσου τῶν ζῳδίων νοούμενον κύκλον , ὡς ἀδιαφορεῖν πρὸς τὸ κέντρον αὐτοῦ τὴν |
αἴτια λέγομεν , οἷον τὸν πατέρα τοῦ υἱοῦ καθὸ ἄνθρωπον αἴτιόν φαμεν καὶ πρῶτον , καίτοι ἅμα γινωσκομένων καὶ ἀλλήλων | ||
καὶ ἐν τῷ κόπτεσθαι : ξηραίνεται γὰρ τάχιστα . Βηχὸς αἴτιόν ἐστιν ὑγρὸν τὸ καταφερόμενον ἀπὸ τῆς κεφαλῆς , ὡς |
παῖδα τὸν δοῦλον , κἂν ᾖ γέρων , Ἀττικοί . πρώτως καὶ πρῶτον . τὸ μὲν ποσότητος τὸ δὲ ποιότητος | ||
τῆς συστολῆς τὴν ὑποτυφομένην ὕλην ὑποσημαίνοντες . ῥῖγος οὖν τούτους πρώτως ὑποφαίνει , καὶ σφυγμῶν ἀνωμαλία καὶ λεπτότης : εἶθ |
τύχῃ τοιαύτη τις οὖσα . ὥσπερ οὖν κἀν τοῖς ἄλλοις κινουμένοις ἡ σφοδρότης ἐπὶ τῆς ἑκάστου βίας τίθεται , οὕτως | ||
τοίνυν τὰ πράγματα οὐχ ἕστηκεν ἀλλ ' ἀεὶ κινεῖται καὶ κινουμένοις αὐτοῖς οὐ δύναται συγκινεῖσθαί τε καὶ συνακολουθεῖν ἡ ἡμετέρα |
φυσική τις καὶ λοιμώδης . Ὑπὸ κύνα γὰρ οἰστρᾷ καὶ ἐγγίνεταί τι σκωλήκιον ἐν τῇ κεφαλῇ καὶ φθείρεται : ἡ | ||
πᾶσαν μάχην , ὡς ἐπὶ πολὺ ἐκτεινομένης τῆς παρατάξεως , ἐγγίνεταί τισι τῶν βάνδων ἀφανῶς λειποτακτεῖν καὶ γίνεσθαι πρόφασιν ἀναχωρήσεως |
. Οὐ γὰρ ἔστι λέγειν μὴ τοῦτο πάντη ἄπειρον καὶ ἀνεννόητον ὄντα τούτου . Τάχα δὲ καὶ τὸ ὑπὲρ νοῦν | ||
ἑτέρῳ παρέχον : καὶ γὰρ καὶ περὶ τούτου διαφωνήσαντες ἀνεπικρίτως ἀνεννόητον ἡμῖν πεποιήκασι τὸ μακάριον , διὰ δὲ τοῦτο καὶ |
κνιϲώδειϲ ἢ καπνώδειϲ ἐργάζεται τὰϲ ἐρυγάϲ , ἄμετρον αὐτῇ καὶ πυρῶδεϲ τὸ θερμόν : εἰ δὲ ὀξώδειϲ , τοὐναντίον . | ||
ταῖϲ ὑϲτερικῶϲ πνιγομέναιϲ καὶ τοῖϲ χολῶδεϲ γεννῶϲιν ἢ μέλαν καὶ πυρῶδεϲ , ὑφ ' οὗ ϲτόμα κοιλίαϲ δάκνεται καὶ ἀτόνῳ |
τῷ ὄντι θεόν , προτιμῶσι καὶ θεραπεύουσι κυμβάλοις τισὶν ἢ ψόφοις καὶ αὐλοῖς ὑπὸ σκότος αὐλουμένοις , ἧς εὐωχίας οὐδεὶς | ||
ἐφεξῆς παρακολούθησιν διορισμοῦ τινος τύχῃ . Τῆς τοίνυν ἐν τοῖς ψόφοις διαφορᾶς κατά τε τὸ ποιὸν καὶ κατὰ τὸ ποσὸν |
χρόνον ἂν γενομένῃ , δοξάσαι περὶ αὐτῶν εἰς αὖθις τὸ ἀληθέστατον . Τὰς ἄλλας τοίνυν ὅσαι ἐπιστῆμαι μέν εἰσιν λεγόμεναι | ||
ἐνηνοχέναι μᾶλλον Θήρωνος ἄλλον τινά . ἄλλως : ὄμνυμι ὅρκον ἀληθέστατον , μήτε εὐεργέτην ἀπὸ ἑκατὸν ἐτῶν γενέσθαι μήτε μεγαλόψυχον |
γνησίας αὐτοῦ θυγατέρας νομίζεσθαι , τὰς δὲ ἐξ ἄλλων ἤδη κοινότερον Νηρεΐδας καλεῖσθαι : καὶ τὰς μὲν γνησίας † καὶ | ||
, ἀεὶ τοῦ ἅμματος ἐκ πλαγίων τοῦ ἀγκῶνος γινομένου . κοινότερον δ ' ὅ τε βραχίων καὶ ὁ πῆχυς πάντα |
Ὁμηρικῶν ὀργίων ἐποπτεῦσαι τὴν μυστικὴν αὐτοῦ σοφίαν , ἐπιγνώσεται τὸ δοκοῦν αὐτῷ ἀσέβημα πηλίκης μεστόν ἐστι φιλοσοφίας . Ἐνίοις μὲν | ||
δημοσίᾳ γυναικὶ μίγνυσθαι , καίτοι παρ ' ἡμῖν αἰσχρὸν εἶναι δοκοῦν , παρά τισι τῶν Ἰνδῶν οὐκ αἰσχρὸν εἶναι νομίζεται |
τοῦ πεποιηκότος ζητοῦμεν τὸ ὄνομα , ὁ γὰρ πεποιηκὼς ἔχει ὁτιδήποτε ὄνομα , ἀλλ ' αὐτὸ τὸ πρᾶγμα τί κληθήσεται | ||
αὖ τῶν ὀρεγομένων τε καὶ ἐπιθυμούντων καὶ ὁρμώντων ἐφ ' ὁτιδήποτε τοῖς μὲν ἀκολουθεῖν καιρόν , τοῖς δ ' ἀκαιρίαν |
κατὰ τὰς ποικιλίας τῶν μεταβολῶν καὶ κατὰ τὸ πρέπον τοῖς ὑποκειμένοις , ἐπειδὴ ταῦθ ' ὑπεθέμην τὰ κεφάλαια . Οὐχ | ||
εἱμαρμένην πορείαν . ἡ μὲν εἰσβολὴ θαυμαστὴ καὶ πρέπουσα τοῖς ὑποκειμένοις πράγμασι κάλλους τε ὀνομάτων ἕνεκα καὶ σεμνότητος καὶ ἁρμονίας |
κόσμον : ὃν οἱ φάσκοντες ὡς ἔστιν ἀγένητος λελήθασι τὸ ὠφελιμώτατον καὶ ἀναγκαιότατον τῶν εἰς εὐσέβειαν ὑποτεμνόμενοι τὴν πρόνοιαν . | ||
οὐδὲ τέμνον αὐτῶν τὸ ϲυνεχέϲ , ἥδιϲτόν γέ ἐϲτι καὶ ὠφελιμώτατον . οὕτω καὶ πᾶν ἔδεϲμα γλυκὺ θερμὸν μὲν ὑπάρχει |
; ἦ δ ' ὃς ὁ Κτήσιππος : ἧττόν τι ἀντιλέγομεν ἐγώ τε καὶ σύ ; Πότερον οὖν , ἦ | ||
οἴο - μαι σέ . εἰ δ ' ἄρ ' ἀντιλέγομεν περὶ τούτου , διαιτητὴς ἡμῖν γενέσθω ὁ νόμος , |
. Δημήτηρ δὲ καὶ Κόρη καὶ ὁ λεγόμενος Ἴακχος τοῖς μεμυημένοις ταῖς θεαῖς ἀγαθόν τι καὶ οὐ τὸ τυχὸν ἐσόμενον | ||
ἄξιον στενάξαι μεῖζον ; πότερον τοῖς ἀμυήτοις , ἢ τοῖς μεμυημένοις ; οἱ μὲν γὰρ ὧν εἶδον , οἱ δ |
δὲ ἀλλήλων , ὅτι τὸ μὲν ἀπὸ τύχης παρυφίστασθαι παὶ ἐπισυμβαίνειν παρὰ δόξαν καὶ σπανίως λέγεται τοῖς κατὰ προαίρεσιν γινομένοις | ||
ταῦτα λέγειν χρήσιμα : τὸ δὲ χρησίμου τινὸς χάριν ἔξωθεν ἐπισυμβαίνειν αὐτὰ γινόμενα . οἱ δὲ συλλογισμοὶ οὐχ ὡς σιτία |
τῆς μελῳδίας ἐφεξῆς καὶ ἔρρυθμον οὐκέθ ' ὁμοίως , μὴ καταλαμβανομένων ἀκριβῶς αὐτῶν τῶν οἰκείων σημειώσεων , μηδὲ εὐθικτουμένων διὰ | ||
, μὴ ἐξ ἑαυτῶν δὲ , ἀλλ ' ἐξ ἑτέρων καταλαμβανομένων , κριτήριόν ἐστιν ἡ συμπαρατήρησις . λέγω δὴ τῶν |
δὲ γυναιξὶν ἀνδρεῖον εἶδος , ᾧ καὶ τὸ ἦθος ὅμοιον τεκμαιρόμεθα : καὶ ἄνδρες μὴν ἀγένειοι καὶ γενειά - σκουσι | ||
καθόσον ἂν ᾖ μείω τὰ κόμματα καὶ τὸν πυρετὸν ἐπικρατέστερον τεκμαιρόμεθα . Ἐνίοτέ γε μὴν καὶ τοῖς ἐκτὸς τυγχάνουσι πυρετοῦ |
διὰ συμβόλων ἀπορρήτων ἐκφωνεῖται , τὰ δὲ ἀνειδέα κρατεῖται ἐν εἴδεσι , τὰ δὲ πάσης εἰκόνος κρείττονα δι ' εἰκόνων | ||
πρῶτα τὰ συμβεβηκότα θεωρεῖται , τὰ δὲ γένη ἐν τοῖς εἴδεσι . Τὸ ἀχώριστον καὶ χωριστὸν συμβεβηκὸς δηλοῖ : ἐν |
πάντων , ὡς ἔπος εἰπεῖν , τῶν ἐν τῷ κόσμῳ συγκεκροτημένον ; Εἰ μὲν οὖν ἁπλοῦν τι καὶ μιᾶς τάξεως | ||
ἔκ τινων ἐπιφανειῶν ὑμενοειδῶν τε καὶ γραμμῶν νευροειδῶν καὶ πνεύματος συγκεκροτημένον : τοῦτο καὶ ῥίζαν εἶναι σώματος , τοῦτο καὶ |
δέκα λέγεσθαι κατηγορίας : ἐν ὁμωνυμίᾳ γὰρ ἐκφέ - ρεσθαι τἀγαθόν , τά τε τοιαῦτα πάντα ὄνομα κοινὸν ἔχειν μόνον | ||
ἐν ἀνθρώπων ψυχαῖς τὸ κακόν , ἐσταλμένον δὲ καὶ σπάνιον τἀγαθόν . παραίνεσις οὖν ὠφελιμωτάτη μὴ τοῖς πολλοῖς , μεθ |
εῖναι βαρύτητι καὶ σιωπῆι δοκῶν οὐκ ἐπαινεῖν οὐδὲ ἀρέσκεσθαι τοῖς γινομένοις , ὥστε καὶ τὸν Ἀλέξανδρον εἰπεῖν ἐπ ' αὐτῶι | ||
μέγιστα πεφύκασι συμμεταβάλλεσθαι . ἐπεὶ δὲ τὰς ἑκάστων ἐν τοῖς γινομένοις ἀποβάσεις κινουμένων , ὁποῖαι ἂν καὶ ἀποβαῖεν , ἀγνοοῦμεν |
δοκεῖ . καθάπερ οὖν δοκεῖ , μηδὲν δ ' αὐτῶν ἀρέσκει τῷ Ἐρασιστράτῳ . τί ποτε βούλεται τοῖς Ἐρασιστρατείοις ἡ | ||
συνίσταται , εἴτε ἐξ ἀφαιρέσεως τῶν αἰσθητῶν , ὡς αὐτῷ ἀρέσκει , ληφθέντα , εἴτε καὶ τελειωθέντα παρ ' ἡμῖν |
, τοῦ ἐν ἡμῖν λογικοῦ πνεύματος , ὅπερ ἐμορφώθη πρὸς ἀρχέτυπον ἰδέαν εἰκόνος θείας . ἄρτοι δὲ προτίθενται ταῖς ἑβδόμαις | ||
̈ . , Ἐ . δύο ἡλίους : τὸν μὲν ἀρχέτυπον , πῦρ ὂν ἐν τῶι ἑτέρωι ἡμισφαιρίωι τοῦ κόσμου |
. Μία δὲ κίνησις λέγεται πλεοναχῶς : τὸ γὰρ ἓν πολλαχῶς λέγομεν . γένει μὲν οὖν μία κίνησις καὶ τῇ | ||
συμβεβηκός . Ἐπειδὴ ἡ σοφία διαλέγεται περὶ τοῦ ὄντος , πολλαχῶς δὲ τὸ ὂν λέγεται , φησὶν ὁ Ἀριστοτέλης ὅτι |
τὸ δαιμόνιον ἑαυτῷ σημαίνειν : ὅθεν δὴ καὶ μάλιστά μοι δοκοῦσιν αὐτὸν αἰτιάσασθαι καινὰ δαιμόνια εἰσφέρειν . ὁ δ ' | ||
. οἱ δ ' οὐ γινώσκοντες τὸν ? Ὠκεανὸν ποταμὸν δοκοῦσιν ? εἶναι ὅτι εὐρὺ ῥέοντα προσέθηκεν . ὁ δὲ |
συνεύξομαι ; „ ὁ μῦθος δηλοῖ , ὅτι οἱ τοῖς ἀνομοίοις πράγμασιν ἐπιχειροῦντες εἰκότως περὶ ἑκάτερα πταίουσιν . ] ἔχων | ||
φρονεῖν εἶναι τοῖς ὁμοίοις , τὸ δ ' ἀγνοεῖν τοῖς ἀνομοίοις , ὡς ἢ ταὐτὸν ἢ παραπλήσιον ὂν τῇ αἰσθήσει |
. Ἦν δ ' ἂν παράλογον , εἰ μὴ τοῖς γενικοῖς πολλάκις συνεχρώμεθα ἀντὶ τῶν ἰδικῶν , τὸ ζῷον τιθέντες | ||
εἰπεῖν , φησὶν ὁ Εὐστάθιος , ὅτι οὐχ ἁπλῶς τοῖς γενικοῖς κατὰ τῶν εἰδῶν χρώμεθα , ἀλλ ' ὅταν ἢ |
θεολογικὸν δύναται λέγεσθαι μαθηματικόν , ἐπειδὴ τὰ θεῖα ἅτε δὴ ἀκατάληπτα καὶ ἀόρατα ὄντα εἰκασμῷ μᾶλλον γινώσκεται ἤπερ ἀκριβεῖ γνώσει | ||
τὸ δ ' ὅτι πάντα ἐστὶ ψευδῆ καὶ διὰ τοῦτο ἀκατάληπτα , δείκνυται ἐκ τῆς τῶν αἰσθήσεων διαβολῆς : εἰ |
ὥστ ' εἰπεῖν : καὶ νύ κεν ἢ παρέλασσεν . ἐνθύμημα γὰρ φέρει πειστικὸν καὶ σχῆμα παντοδαπόν , πιθανότητός γε | ||
δὲ Βρούτῳ μεγάλην χάριν εἰδώς , ἐκείνου δοκῶν εἶναι τὸ ἐνθύμημα τοῦ νόμου . Μετὰ τοῦτο πολλαὶ καὶ περὶ πολλῶν |
, ὑπάρχειν τὸ πράττεσθαι αὐτὰς κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον . ῥηθήσεται δ ' ὕστερον περὶ αὐτοῦ , ἐν τῷ ἕκτῳ | ||
ἢ ξυλλαβῶν ἢ σημείων καταληφθῇ , σύνθετος ὁ χρόνος οὗτος ῥηθήσεται . Λάβοι δ ' ἄν τις παράδειγμα τοῦ εἰρημένου |
: προσθήκη . * σοὶ δ ' εἰ πλούτου θυμὸς ἐέλδεται : τὰ μὲν ἔμπροσθεν ῥηθέντα πάντα κοινὰ παιδεύματα ἦν | ||
δ ' ἐπιθήκη . σοὶ δ ' εἰ πλούτου θυμὸς ἐέλδεται ἐν φρεσὶ σῇσιν , ὧδ ' ἔρδειν , καὶ |
, ὅπερ δηλοῦται διὰ τῆς ἀποφάσεως . Ταῦτα μὲν οὖν κοινῶς περὶ παντὸς εἴρηται ῥήματος : τὸ δέ γε οὐδ | ||
φιλοσόφῳ ὁ λόγος . καὶ λέγομεν ὅτι οὐδὲ περὶ τῆς κοινῶς οὐδὲ περὶ τῆς ἰδίως σκοπὸν ἔχει διαλαβεῖν , ἀλλὰ |
τιμᾶται ἢ τοὐναντίον ἐπευωνίζεται : τρίτου δ ' ὃ καὶ ἀναγκαιότατον , ὅτι παρὰ μὲν ἡμῖν ἀνισότης , ἰσότης δὲ | ||
ποιησάμενοι καὶ τὰς ἀπὸ τούτου τιμάς , μέγιστον δὲ καὶ ἀναγκαιότατον τὸ δίκαιον , καὶ τούτῳ δὴ ὑπηρετοῦντές τε καὶ |
τούτου λαχεῖν : καίτοι τό γε πρῶτον καὶ μέγιστον καὶ τελεώτατον τῶν θείων ἔργων ἐστὶν οὗτος . μήποτ ' οὖν | ||
, μηδενὸς ἑτέρου ποτὲ ἔτι προσδεῖσθαι , τὸ δὲ ἱκανὸν τελεώτατον ἔχειν . οὐχ οὕτως ; Οὕτω μὲν οὖν . |
χαλάσματος μία καὶ δευτέρα ἀγκύλη γίνεται μετὰ χαλάσματος περὶ τὸ πάσχον κῶλον : ἡ δ ' ἀντικειμένη τοῦ ἱμάντος ἀρχὴ | ||
' ἄμφω δρᾷ , καὶ κατ ' ἄμφω πάσχει τὸ πάσχον , οὐκ ἔστι τοῦτο αἰσθάνεσθαι , ἀλλὰ πάθος ἁπλῶς |
γονὴ καὶ ἡ γονὴ σφαῖρα . νῦν εἰς τὰ μεθόρια καθέστηκε τοῦ βρέφους καὶ τῆς σφαίρας . λοιπὸν γὰρ γίνεται | ||
δηλοῖ , ὡς τῶν ἀνθρώπων ἕκαστος ἐν τῇ ἰδίᾳ τέχνῃ καθέστηκε δόκιμος . δύο ἀλέκτορες ἀλλήλοις ἐμάχοντο . καὶ ὁ |
θεσμοὺς ἀκινήτους . αἱ μὲν γὰρ ἡμέτεραι γνῶμαι προσαναματτόμεναι τὸ πλημμελὲς ἐκ τοῦ συνεζευγμένου θνητοῦ τροπὰς καὶ μεταβολὰς εἰκότως ἐνδέχονται | ||
μέγιστον ἀγαθὸν καὶ κάλλιστον τὴν εὐδαιμονίαν ἐπιτρέψαι τῇ τύχῃ λίαν πλημμελὲς ἂν εἴη . τοῦτο δὲ φανερόν ἐστι καὶ ἐκ |
δ ' εὐσεβῶς διακείμενοι πρὸς τὸ θεῖον πιθανάς τινας αἰτίας ἀποδιδοῦσι τοῦ συμβάντος , ὡς διὰ θεῶν μῆνιν γεγενημένης τῆς | ||
εἰ καί σφεων ἀποστέωσι , ὅμως τοῖσί γε παισὶ αὐτῶν ἀποδιδοῦσι τὴν ἀρχήν . Πολλοῖσι μέν νυν καὶ ἄλλοισι ἔστι |
φανερὰ καθέστηκε , καὶ τὰ μέλλοντα γίνεσθαι ταῦτ ' οὖν ἐξεργαζόμενος ἀκριβῶς καὶ πρόδηλα θεὶς ἔδειξεν ὅτι , κἂν ἐννοηθῇ | ||
ταύτην ᾠδὴν παρακαλῶ . Ἐπειδὴ λόγος ἐστὶν ὁ διαρθρῶν καὶ ἐξεργαζόμενος τὰ λοιπά , ἔδει δ ' αὐτὸν μὴ ἀδιάρθρωτον |
τε καὶ σελήνην καὶ τοὺς ἄλλους ἀστέρας εἶναι θεούς : ἐπικρατεῖ γὰρ τὸ θερμὸν ἐν αὐτοῖς , ὅπερ ἐστὶ ζωῆς | ||
φήμη λαμπρὰ τῆς ἀρετῆς τῶν ποδῶν ἀνάκειται , ἀντὶ τοῦ ἐπικρατεῖ , παραμένει ἐπὶ τοῖς ῥεύμασι τοῦ Ἀλφειοῦ , ἤγουν |
ἥμισυ τοῦ παντὸς ἡ ἀρχή : εἰ δὲ τὸ πᾶν κυριώτερον ἡ ἀρχή , τὰ δὲ ἀπ ' αὐτῆς , | ||
οὐδὲ τὸν παρόντα καιρόν , ὃν οὗτος ἐξεπίτηδες πλάττεται , κυριώτερον οὐδὲ πιστότερον τοῦ παντός , ὃν αὐτοὶ σύνιστε , |
Νῦν δέ γε , ὡς ἔοικε , φαίνεται ἄλλη τις αἰτία τοῦ φιλεῖν τε καὶ φιλεῖσθαι . Ἔοικεν . Ἆρ | ||
ὥστε πληροῦσθαι τοὺς χιτωνίσκους , ἀνέγνωμεν ἐν ὑπομνήμασιν Ἀριστοξενείοις . αἰτία δ ' ἴσως ἡ τοῦ σώματος κρᾶσις , πολύθερμος |
βʹ πρὸς ἕν : μετὰ γὰρ τοῦτον ἐν μείζοσι καὶ συνθέτοις ἀριθμοῖς λόγοι εἰσὶ διπλάσιοι ὁ τῶν δʹ πρὸς τὰ | ||
καὶ πρότεραι ὑπάρχουσιν , οὐ θεωροῦνται δὲ ἐν ὑποκειμένῳ ταῖς συνθέτοις οὐσίαις , ἐπεὶ οὕτως ἔσονται [ αἱ ] κατὰ |
μεγέθη , καὶ ποτὲ μὲν τοιαῦτα εἶναι τὰ ἐν αὐτοῖς ἐμφαινόμενα , τὰ δὲ καὶ ψεῦδός τι ἐμφαίνειν , ὥσπερ | ||
, ὥσπερ διὰ κατόπτρου τῶν ὀνομάτων ἐξαίσια κάλλη νοημάτων | ἐμφαινόμενα κατιδοῦσα καὶ τὰ μὲν σύμβολα διαπτύξασα καὶ διακαλύψασα , |
τρυπανικὴ καὶ πρὸς ταύτῃ ἡ σφενδονικὴ καὶ λιθοβολική . καὶ ἁπλῶς ἐν πολλαῖς τῶν τεχνῶν εὑρήσομεν τὸ ποικίλον γε σχῆμα | ||
ὁμωνυμίας γέγονεν ὁ παραλογισμός , ἐπειδὴ ταὐτὸν ἐλάμβανε τὴν ποιότητα ἁπλῶς καὶ τὴν οὐσιώδη ποιότητα . δηλοῖ γὰρ καὶ τὸ |
καὶ μαλακὰ καὶ κοῦφα καὶ βαρέα ὅλῳ τῷ σώματί μοι δοκοῦμεν , ἔφη , κρίνοντες ἥδεσθαί τε καὶ λυπεῖσθαι ἐπ | ||
γέ μοι τοῦτο ἀπεκρίνω , ὦ Καλλίκλεις , πότερόν σοι δοκοῦμεν ὀρθῶς ἀναγκασθῆναι ὁμολογεῖν ἐν τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις ἐγώ τε |
οὐδέν ἐστ ' ὄφελος . καὶ ἀλλαχοῦ πάλιν ἀλλὰ μανδραγόραν πεπωκόσιν ἤ τι φάρμακον ἄλλο τοιοῦτον ἐοίκαμεν ἀνθρώποις . Σφοδρότης | ||
δεῖ ταχέως ἔρχεσθαι ἐπὶ τὰ κοινῶς ἁρμόττοντα τοῖς οἱονδήποτε φάρμακον πεπωκόσιν : οὐδὲν δὲ δύναται κοινότερον βοήθημα δίδοσθαι , τοῦ |
λόγου ἀντιλήψεις ποιεῖσθαι . Αἰσθητικὸν γὰρ κριτικόν πως , καὶ φανταστικὸν οἷον νοερόν , καὶ ὁρμὴ καὶ ὄρεξις , φαντασίᾳ | ||
. φάντασμα δέ ἐστιν ἐφ ' ὃ ἑλκόμεθα κατὰ τὸν φανταστικὸν διάκενον ἑλκυσμόν : ταῦτα δὲ γίνεται ἐπὶ τῶν μελαγχολώντων |
ἀλυπίαν κερδαίνειν . οὕτω γὰρ καὶ ἡ πρὸς θεοὺς εὐσέβεια τηρηθήσεται καὶ τὰ τῆς δικαιοσύνης μέτρα , εἰ τὸ λογικὸν | ||
ἀπὸ δὲ ταύτης αἱ λοιπαὶ ἀρεταὶ ὑφίστανται : οὐ γὰρ τηρηθήσεται τὸ δίκαιον , ἐὰν ἤτοι διαφερώμεθα πρὸς τὰ μέσα |
εἰ βλάπτοιτο , ὁρᾶν κωλύεται καὶ τοῖς πάθεσι καὶ τῷ ἐπισκοτεῖσθαι τῇ ὕλῃ καὶ πρὸς ὕλην νενευκέναι καὶ ὅλως οὐ | ||
. καὶ μειδιᾷ καὶ χαροπὸν βλέπει καὶ κομᾷ ὅσον μὴ ἐπισκοτεῖσθαι τοὺς ὀφθαλμούς , ὅτε ἀτακτήσει ἡ κόμη ὑπὸ τοῦ |
δέ . πῶς γὰρ δύναται τὸ αὐτὸ αἴτιόν τε καὶ ἀποτέλεσμα ἑαυτοῦ νοεῖσθαι ; εἰ δ ' ὅμοια , ἐπεὶ | ||
μὲν γὰρ τῶν προτέρων μενετέον , οὐ διὰ μικροῦ τὸ ἀποτέλεσμα προσδοκῶντας . εἰ δὲ τῆς τῶν χειρῶν ἐπιθέσεως μὴ |
τρίτον ἡ σύμφυσις ὡς ἑτέρων . Διὸ καὶ ἡ ἑτερότης συναναφαίνεται , ἄνω δὲ τὰ δύο μέν , ἀλλὰ κατὰ | ||
ἀλλ ' ἐκεῖνα παρείσθω λέγειν , τὰ δὲ νῦν πορίσματα συναναφαίνεται μὲν ταῖς ἄλλων ἀποδείξεσιν , αὐτὰ δὲ προηγουμένης οὐ |
ἰδιώταις προϊσχομένους τὸν νόμον τῶν δικαίων τυχεῖν : τὸ γὰρ κυριώτατον ἐν ῥητοῖς νόμος : ὅθεν τοῦ ῥητοῦ πολλαχῶς λεγομένου | ||
[ ! ! ! ! ! ! ] τὸ [ κυριώτατον ? ] ἑορτ [ ] τον σσεστωρο [ ! |
τιμὰ πλοῦτος . παραπλησίως δὲ καὶ τὸ δι ' ἅτερον αἱρετόν : τὸ μὲν γάρ τι αὐτῶ τὰ ποιητικὰ τῶν | ||
, τῇ δὲ συνθέσει πάντη ἄγνωστον : διὸ μηδὲ ἀποφάσει αἱρετόν . Καὶ ὅλως ᾗ τίθεται ἕν , ταύτῃ συντάττεταί |
' ἀνάγκην , κατὰ προαίρεσιν , κατὰ τύχην . Ἐπίκουρος ἄστατον αἰτίαν προσώποις χρόνοις τρόποις . Ἀναξαγόρας καὶ οἱ Στωικοὶ | ||
θάλασσαν καὶ βιασαμένη μερίδα γενέσθαι πόλεως , σαλεύουσαν φύσιν καὶ ἄστατον πεπηγέναι πεποίηκεν . Ὅμηρος μὲν οὖν τὸ τῆς Σπάρτης |
τῇ σηπίᾳ ἡ σὰρξ ἐρείδεται ; διότι τὸ σήπιον αὐτῇ πρόσεστι τὸ ἀναλογοῦν ὀστῷ καὶ ἀκάνθῃ . καὶ ἐπὶ τῶν | ||
τῇ ὥρᾳ , ἀλλὰ καὶ τῇ κράσει καὶ τῇ ἡλικίᾳ πρόσεστι . καὶ ἐν τῷ ἔαρι ταύτης ἔχεσθαι δεῖ σε |
κοινὸν τοῦτο ἄρθροισι , νεύροισι , μυσὶν , ἐντέροισιν , ὑστέρῃσιν , ἄλλοισιν . Ταύτῃ τοῦ ἰσχίου τὸ ὀστέον καταφερὲς | ||
δὲ οὐκ ἔτι . Ὅσα δὲ ἑλκώματα γίνεται ἐν τῇσιν ὑστέρῃσιν ἀπὸ τρωσμοῦ ἢ ὑπ ' ἄλλου τινὸς , ταῦτα |
ἀνθρώπων ἡ ἀκρασία εἰς τοὐναντίον αὐτοὺς ἐμβάλλειν ; ἢ οὐ δοκεῖ σοι προσέχειν τε τοῖς ὠφελοῦσι καὶ καταμανθάνειν αὐτὰ κωλύειν | ||
Σκαμάνδριός τε καὶ ὁ Ἀστυάναξ ἀνθρωπινώτερον διασκέψασθαι , ὡς ἐμοὶ δοκεῖ , καὶ ῥᾷον , ἅ φησιν ὀνόματα εἶναι τῷ |
ἄχομαι κακότητι „ . παράγωγον ἀχάλλω καὶ πλεονασμῷ τοῦ σ ἀσχάλλω . οὕτω Φιλόξενος . . . . . . | ||
, ὡς οὐδὲ τὸ ἤσχαλλον , εἰστήκειν , ἐκ τοῦ ἀσχάλλω , εἰστήκω , γεγονότα εἰς τὸν προλαβόντα κανόνα . |
ἐν δὲ τοῖς πάθεσι πῶς ἂν εἴη ; δοκεῖ γὰρ ἀκούσια εἶναι τὰ πάθη : ἢ τὸ διαθεῖναί πως οὕτως | ||
τὸ δὲ δεύτερον μεῖζον : μεγάλα γὰρ ἀποτίκτει καὶ οὐκ ἀκούσια μόνον ἀλλ ' ἤδη κἀκ προνοίας ἀδικήματα . περὶ |
καὶ μὴ παρόντων τῶν αἰσθητῶν μέχρι τινὸς μένει ἐν τοῖς αἰσθητηρίοις τὸ ἐγκατάλειμμα , καὶ ἐκ τούτων δῆλον . παραπλήσιον | ||
ὑποκεῖσθαι δὲ ἄλλας οἷόν τέ ἐστι ποιότητας , ὑποπιπτούσας ἑτέροις αἰσθητηρίοις , ὧν ἡμεῖς οὐ μετεσχήκαμεν , διὸ οὐδὲ ἀντιλαμβανόμεθα |
ἔχει τούτων ἕκαστον , ἐγὼ πειράσομαι διδάσκειν . τοῖς πρώτοις μορίοις τῆς λέξεως , ἃ δὴ στοιχεῖα ὑπό τινων καλεῖται | ||
τοῦ σημαινομένου : ἐν δὲ τοῖς συνδετικοῖς καὶ τοῖς προθετικοῖς μορίοις καὶ ἔτι μᾶλλον ἐν τοῖς διαρθροῦσι τὰς τῶν ὀνομάτων |
τῆς ψυχῆς ἕξιν μεταρρυθμίσαντες ἐπιεικῶς λογογραφήσουσι , τοῖς δὲ γράφειν ἠσκημένοις οὐδεὶς ἂν πιστεύσειεν , ὡς ἀπὸ τῆς αὐτῆς δυνάμεως | ||
μέρει χρησαμένοις , καὶ περικαλλῶς τε καὶ ποικίλως τὴν ἐξαγγελίαν ἠσκημένοις : πλέον γὰρ οὐδ ' ὁτιοῦν ἔσται τῆς ἀγχινοίας |
οἷς μὲν ἀγαθὴν ἐλπίδα ζωῆς τε καὶ βίου καὶ σωτηρίας ἐνδεικνύμενα προθυμίαν ὑπομονῆς ἐπάγεται , οἷς δὲ διὰ τὰς κακωτικὰς | ||
γενέσεώς τε καὶ τροφῆς , ὁποία τίς ἐστιν αὐτοῖς , ἐνδεικνύμενα διότι πᾶσι τοῖς ζώιοις ἔμφυτός ἐστιν ἡ τῆς ὁμοιότητος |
' αὐτοῦ κατορθοῦν καὶ καθ ' ἑαυτὸ καὶ χωρὶς τούτου ἐνεργοῦν τὰ τελεώτερα . διὸ καὶ χωριζόμενον ἀπὸ τοῦ ἐλάσσονος | ||
. Ἀγαρικὸν παραπληϲίαν κολοκυνθίδι τὴν δύναμιν ἔχει , βραδέωϲ μὲν ἐνεργοῦν , οὐ πάνυ δὲ κακοϲτόμαχον . δίδοται δὲ λεῖον |
στατήρων γίγνονται τρισχίλιαι τριακόσιαι ἑξήκοντα , ὁ δὲ τόκος ὁ ἔγγειος ὁ ἔφεκτος [ τῶν τριάκοντα μνῶν καὶ τριῶν καὶ | ||
διφθόγγου γράφονται , οἷον εὔγειος , ἐπίγειος , πρόσγειος , ἔγγειος ὁ ἐν τῇ γῇ . Ἔγγιον δὲ τὸ πλησίον |
ἀντὶ τοῦ ἀγχόνηι . ἀρτάναι ] ἀγχόναι . ἔοικεν ] ἔοικεν ὡς κύων εὔρις ἀναζητεῖν εἰ γέγονεν ἐνθάδε παλαιὸς φόνος | ||
τῆς ζωῆς καὶ ἡ νοότης ἐπὶ νοῦ ; ἢ μᾶλλον ἔοικεν εἶναί τι μέσον στοιχείου τε καὶ τοῦ συνθέτου παντὸς |
τοῖϲ πυώδεϲιν ἢ θρομβώδειϲ τινὲϲ ϲυϲτροφαί . ἐπεὶ δὲ ϲυλλέγειν εἴωθεν ἐκ διαϲτημάτων καὶ ἀπορρήγνυϲθαι τὰ ἐμπυήματα , φροντιϲτέον μετὰ | ||
ἐπέχει . πάντα δὲ τὰ κατηγορουμένου τάξιν ἐπέχοντα ῥήματα καλεῖν εἴωθεν , ὁποῖον ἂν εἴη μέρος τοῦ λόγου , ὡς |
συνεχῶς τὴν γυναῖκα εἰς ἄστυ κατιοῦσαν ἀποπέμπεται , καὶ εἰ πειρώμεθα αὐτὸ ἀποδεικνύναι ὡς ἔγκλημα τὸ εἰς ἄστυ κατιέναι ἀπερίστατον | ||
; σκοπῶμεν οὖν δὴ καὶ τὰ νῦν ἡμεῖς πότερα ταύτῃ πειρώμεθα λέγειν διανοηθέντες περὶ νόμων , εἴτ ' οὖν δυνάμεθα |
' ἧς αἰτίας καὶ τοὺς ἀριθμοὺς ἐν λόγοις ὁρῶν καὶ εἴδεσιν ἀδιαιρέτους ἐφύλαττε : καὶ γὰρ τοὺ μαθηματικοὺς κατὰ τὸ | ||
ὑποκειμένων προσώπων μόνων ἐχαρακτήρισαν τοὺς λόγους , καὶ ἐν τρισὶν εἴδεσιν ἔστησαν τῆς ῥητορικῆς , λέγοντες , ὡς οἱ ὑποκείμενοι |
λιθολόγων ἀνιέναι τὸ ἐπιτείχισμα : τοσαύτη μὲν ἡ τῶν στρατιωτῶν εὐπείθεια , τοσαύτη δὲ ἡ τῶν χαλεπῶν εὐκολία . κατανείμας | ||
γὰρ εὐταξία καὶ πρὸς τὰς ἡγουμένας τῆς ἐν αὑταῖς πολιτείας εὐπείθεια θαυμαστή τις , ἥ τε φιλοτιμία καὶ καθαριότης ἡ |
, δι ' ἧς τῆς ἐνεργείας τυγχάνομεν : καὶ τὸ σωστικὸν τῆς ἑκάστου οὐσίας , καθὸ κρατήσει τῶν μερῶν τὰ | ||
τοιοῦτον δὲ τὸ πολιτικὸν δίκαιον . συντηρητικὸν γάρ ἐστι καὶ σωστικὸν τῶν κατὰ κοινωνίαν ἐλευθέρων καὶ ἴσων ἢ κατ ' |
τὴν ἀποικίαν , ἀλλὰ μᾶλλον κατὰ εὐπέτειαν πολλὴν αὐτοῖς πάντα συμβεβηκέναι . περὶ τίνων οὖν λέγει : καμόντες οἳ πολλά | ||
δοκοίη τὸ δύνασθαι τὰς τοιαύτας συμπλοκὰς ταῖς τῶν οὐρανίων κινήσεσι συμβεβηκέναι μηδεμιᾶς ὑπαρχούσης παρ ' αὐτοῖς φύσεως κωλυτικῆς , ἀλλὰ |
πορρωτέρω , οὕτω γένοιτο ἂν καὶ ἐν τοῖς ἀπὸ τύχης αἰτίοις , οἷον ὑγείας αἴτιον ἐγένετο τῷ νοσοῦντι ἢ πνεῦμα | ||
ὕστερον δὲ τῶν κατὰ τὸν κόσμον πάντων κρατήσαντας καὶ τοῖς αἰτίοις τῆς ἐξ ἀρχῆς σωτηρίας χάριν ἀποδιδόντας ἀφιερῶσαι τὰς φύσεις |
καὶ τὰ μή , καὶ τἀγαθὰ πορίζεσθαι , ἐπισταμένῳ ὀρθῶς προσομιλεῖν ; Λέγειν τὶ ὦ Σώκρατές μοι δοκεῖς . Οὐκ | ||
περὶ τὰ ἐκτὸς πτοίας καὶ συμπαθείας ἀπείργουσί τε καὶ ἑαυτῷ προσομιλεῖν καὶ τῇ τῶν ὄντων θεωρίᾳ προσμένειν ἀναπείθουσι : συναλγεῖ |
Ἢ ὅτι μὴ οἷόν τί ἐστι δηλοῦσιν οὐδὲ ἐναλλαγὴν τῶν ὑποκειμένων οὐδὲ χαρακτῆρα , ἀλλ ' ὅσον μόνον τὴν λεγομένην | ||
τούτων διαλέγεται ὡς μερῶν προτάσεων καὶ ὡς περὶ κατηγορουμένων καὶ ὑποκειμένων , ἐν δὲ τοῖς Ἀναλυτικοῖς ὡς περὶ μερῶν συλλογισμοῦ |
τὸ ἄγειν πρὸς ἑαυτὸ τὰ κατ ' ὄρεξιν τὴν αὐτοῦ ἐνεργούμενα καὶ ἀποτελούμενα , διὰ ταῦτα καὶ ἀρχή τε καὶ | ||
καταγίνεται καὶ διάφορα ἔχει τὰ ἐν αὐτοῖς παρ ' αὐτοῦ ἐνεργούμενα καὶ κατορθούμενα , ἐν ἐκείνοις μὲν εὑρίσκων τὸ ἀληθὲς |
' ἕκαστα , ὄμμα ἐκτήσαντο τῇ ψυχῇ , ἤγουν νοῦν διορατικὸν τῶν ἀρχῶν , ἤτοι τῶν προτάσεων , ἃς ἐκ | ||
εἰς τὸ νοητὸν ἀναγωγῆς : ἐὰν δὲ διεγείρωμεν ἑαυτῶν τὸ διορατικὸν καὶ ἐπάγρυπνον καὶ μὴ καθελκώμεθα ὑπὸ γλυκυθυμίας , παραπλέομεν |
ὁμοίας χώρας ἀφορισμόν : οἷον τὸ βραχυτομεῖν ἔν τε ταῖς καυσώδεσι καὶ ξηραῖς καὶ τῶν ἀμπέλων ὅσαι τοιαῦται τυγχάνουσιν . | ||
ὑγρότητα σύμφυτον : ἕπεται ὡς τὰ πολλὰ τοῖς ὀξέσι καὶ καυσώδεσι πυρετοῖς μηκυνθεῖσι : γίνεται δέ ποτε καὶ κατὰ προσπάθειάν |
, τὰ ἐκείνοις ἑξῆς προσθήσομεν . καὶ τὴν ἐνέργειαν τῆς αἰσθήσεως καὶ τοῦ αἰσθητοῦ τὴν αὐτὴν μὲν καὶ μίαν εἶναι | ||
αἱ τοῦ ζῴου δυνάμεις ἀλλήλων ἔχονται : νοῦ γὰρ καὶ αἰσθήσεως ἔτι δὲ αἰσθητοῦ τριῶν ὄντων μέσον μέν ἐστιν αἴσθησις |
τοῦ πράγματος μέλλεις ποιεῖσθαι διὰ τῶν ὡς ἔνι μάλιστα διηρθρωμένων ὡροσκοπιῶν , καὶ οὕτω τὰ κέντρα στῆσαι ὡς ἐπὶ γενέσεως | ||
καταρχῆς ἐπὶ παντὸς πράγματος διὰ τῶν ὡς ἔνι μάλιστα διηρθρωμένων ὡροσκοπιῶν καὶ οὕτω τὰ κέντρα στῆσαι ὡς ἐπὶ γενέσεως . |
δἔτι ' γὰρ ἀμαυρὸς ὡς ἔοικε προσπίπτειοὐδὲν τῶν εἰς γνῶσιν τηλαυγέστερον ἐπιδίδωσιν , ὡς ἔτι μᾶλλον τὸν ἀνήνυτον καὶ ἀδιεξίτητον | ||
ὀφθαλμοὶ μὲν ὁρῶσιν , ὁ δὲ νοῦς δι ' ὀφθαλμῶν τηλαυγέστερον , καὶ ἀκούει μὲν ὦτα , ὁ δὲ νοῦς |
. Ἀφροδίτας : Ποσειδῶνος καὶ Ἀφροδίτης Ἡρόδωρος γενεαλογεῖ παρ ' Ἡροφίλῳ , οἱ δὲ Ποσειδῶνος καὶ Ἀμφιτρίτης . οἱ δὲ | ||
μετὰ Ἱπποκράτην σχεδὸν ἅπασιν οὗτος ὁ ὅρος ὀρθῶς ἔχειν . Ἡροφίλῳ δὲ , ὅτι ἰατρική ἐστιν ἐπιστήμη ὑγιεινῶν καὶ νοσωδῶν |
ὄντα τὰ πύσματα τοῦ ἐφ ' ἃ ποθεῖ , ἀσύνθετα καθέστηκεν : αἱ δὲ συνθέσεις αὐτοτελεῖς θέλουσιν εἶναι . πῶς | ||
ἀναγκαῖον . διόπερ καὶ ἡ γραμματικὴ οὐκ ἐπεὶ πόλει χρησίμη καθέστηκεν , ἐξ ἀνάγκης καὶ ἡμῖν ἐστιν [ ἡ ] |
που τὸν μυχὸν τῆς ψυχῆς . ἔνθα δὴ καὶ μάλιστα διαφαίνεται τοῦ φαρμάκου ἥ τε ῥώμη καὶ ἡ ἀνδρεία . | ||
, μάλιστα δ ' οἱ ποταμοί : ἐπὶ πλέον δὲ διαφαίνεται τοῦτο κατὰ τοὺς περατοὺς τοῦ ῥείθρου τόπους . τάχα |
ῥήτορος τὸ νοῆσαι , τὸ εὑρεῖν , τὸ διαθέσθαι τὰ εὑρημένα , τὸ ὑποκρίνασθαι . Ἔστι δὲ τῆς μὲν νοήσεως | ||
ἔστι τινὰ τῶν ποτηρίων στενόστομα οὐ πάλαι ὑπ ' ἀνθρώπων εὑρημένα . ταῦτα κατεασσόμενα πάσης θλίψεως καὶ στενοχωρίας λύσιν ὑπισχνεῖται |
καὶ κεχωρισμένην παρ ' ἡμῶν ἐννοουμένην ἐφιστάνοντας τὴν ποιότητα : κινδυνεύει γὰρ οὕτως ἀνυπόστατος εἶναι καὶ ἡ ποιότης καὶ τὰ | ||
, ὦ Σώκρατες ; Ὅτι , ὡς ἔπος εἰπεῖν , κινδυνεύει τό γε τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν κτῆμα , ἐάν τις |