| ἄχομαι κακότητι „ . παράγωγον ἀχάλλω καὶ πλεονασμῷ τοῦ σ ἀσχάλλω . οὕτω Φιλόξενος . . . . . . | ||
| , ὡς οὐδὲ τὸ ἤσχαλλον , εἰστήκειν , ἐκ τοῦ ἀσχάλλω , εἰστήκω , γεγονότα εἰς τὸν προλαβόντα κανόνα . |
| γὰρ ἔνερθεν γῆς ὀλέσας ψυχὴν κείσομαι ὥστε λίθος ἄφθογγος , λείψω δ ' ἐρατὸν φάος ἠελίοιο : ἔμπης δ ' | ||
| μὴ θανοῦμαί γ ' : εἰ δὲ μή , οὐ λείψω ποτέ . ὡς τοῦτ ' ἄραρε κοὐ μενῶ πόσιν |
| ἡ πέμπτη τὰ ἀμετάβολα τηρεῖ μετὰ συστολῆς τῆς παραληγούσης καὶ περισπωμένου τόνου , σπείρω σπερῶ , ψάλλω ψαλῶ : ἡ | ||
| πήματα σύνδυο δαίονται βροτοῖς . χρῶνται δὲ τῷ ἔμπαν ἀντὶ περισπωμένου τοῦ ὁμῶς , ὅ ἐστιν ἴσον τῷ ὁμοίως : |
| | οὐ τέχνη | ξηολασαρ | ! ! ! ! ουτο ! | ! ! ! ! ! ! ! | ||
| ὅτι καὶ περὶ οἴνου ἐστὶν ὁ λόγος . Ἄλλως . ουτο . . . λέγοντος ἃ δὲ ἔχει ἐκ Διονυσίων |
| “ παλαισμοσύνης ἀλεγεινῆς θῆκεν ἄεθλα . ” ὅθεν καὶ Ἀρίσταρχος ἀναγινώσκει “ μεῖζον ἄεθλον : ” τὸ γὰρ ἔπαθλον θέλει | ||
| χειροτονούμενος . ὁ δ ' ὑπὸ τοῦ δήμου αἱρεθεὶς γραμματεὺς ἀναγινώσκει τῷ τε δήμῳ καὶ τῇ βουλῇ . ἀντιγραφεὺς πρότερον |
| Ἀλαλκομενηΐου τραφεῖσα Βοιωτοῦ . . . . ἀλαλύκτημαι : τὸ ἀδημονῶ καὶ πεπλάνημαι : καὶ οἱ μὲν παρακείμενον , οἱ | ||
| πρᾶγμα καὶ τίς ἡ νόσος αὕτη , καθ ' ἃ ἀδημονῶ καὶ ἠπόρημαι . παρὰ τὴν ἄλην : ἡ δ |
| . . ἄρκτος : τὸ ζῷον : εἴρηται παρὰ τὸ ἀρκῶ ἄρκος , καὶ πλεονασμῷ τοῦ τ ἄρκτος , τὸ | ||
| . . Ἄρκτος : τὸ ζῷον : εἴρηται παρὰ τὸ ἀρκῶ , ὅπερ καὶ ἐπαρκῶ λέγεται , ἄρκος , καὶ |
| : σφῷν δὲ ὁπότερος βούλεται , ταὐτὸν τοῦτο τέχνῃ πράττων ἐπιδειξάτω ἡμῖν . εἰ δὲ μὴ τοῦτο βούλεσθον , ὅθεν | ||
| ; Εἰ δὲ περὶ χρημάτων ἐστὶν ὁ λόγος αὐτῷ , ἐπιδειξάτω ὑμῖν ὁποῖον χωρίον ἢ συνοικίαν ἢ οἰκίαν κατέλιπεν ἐκεῖνος |
| ἀμφοτέροις εἰπεῖν ὑμῖν ὅτι ὁ Ἰνδῶν βασιλεύς , τὸ δίκαιον σκεψάμενος , φαίη μετὰ τοῦ ἠδικημένου ἔσεσθαι . πρὸς ταῦτα | ||
| . καὶ ἐκ προαιρέσεως μὲν τὰ προβεβουλευμένα , ὅταν τις σκεψάμενος καὶ βουλευσάμενος τὴν βλάβην ποιήσῃ δι ' αὐτὸ τοῦτο |
| τις ἐφαίνετο τοὺς ἄνδρας προλιπεῖν . τί λέγεις ; οὐ περαίνεις αὐτὸν ἐφ ' αὑτοῦ τὸν λόγον , ἀλλ ' | ||
| : πᾶν ἔχουσαν , πάμπλουτον . πρόσθεν : πρῶτον . περαίνεις : ποιεῖς , πληροῖς . πορίζων : ἀπεργαζόμενος . |
| , ἔπειθε τοὺς παλαιούς . προῖκα ] κατὰ χάριν . συγκεκόφθαι ] ἤγουν τυφθῆναι ἡμᾶς καὶ κατακοπῆναι ταῖς μάστιξιν . | ||
| συλλαβήν ἐστιν : διὸ τὴν κυνὸς γενικὴν ἀπὸ τῆς κύονος συγκεκόφθαι φαμέν : ὡς καὶ ἡ κλητικὴ μαρτυρεῖ , ὦ |
| τοῦ συνόντος ἀπαιδεύτου τοῖς πεπαιδευμένοις . καθ ' ὑπόκρισιν δὲ ἀναγνωστέον . ὁμοία τῇ : Καρικὴ Μοῦσα . Μετὰ γραμμάτων | ||
| ] σημείωσαι , εἰρωνικόν . καὶ ταύτην ] κατὰ χλευασίαν ἀναγνωστέον . ἐκεῖνος μὲν ] ἐντεῦθεν ὁ ἐπίλογος . Τινὲς |
| , τὴν μὴ ἔξω δηλονότι τοῦ δικαίου : καὶ ταύτην βαδίζω , ἤγουν κατὰ ταύτην ζῆν θέλω : μηδὲν δίκας | ||
| τοῦ εμ [ γὰρ οὐκ ἐπίϲταμαι [ παρὰ τὸ πεζῆι βαδίζω [ νεῖν γὰρ οὐκ ἐπίϲταμαι [ οὐ παύϲει ῥαίνων |
| γένους καὶ ἀριθμοῦ ἐπιφέρεται , τῇ δὲ ἐμαυτοῦ οὔποτε εὐθεῖα συντάσσεται . τὸ δ ' αἴτιον προῦπτον . αἱ γὰρ | ||
| καὶ φονεργάτην πέμπουσιν . γράφεται καὶ διὰ δέ τοι καὶ συντάσσεται οὕτως : οἱ διὰ τῶν ἱππείων δέ τοι γενύων |
| τὸ ἄξιον ἀπελασίας . εἴρηται παρὰ τὸ ἀφορίζω , τὸ χωρίζω , ἀφορίζιον , τροπῇ τοῦ ζ εἰς δ ἀφορίδιον | ||
| τρίζω : σχίζω : πρίζω : κτίζω : χαρίζω : χωρίζω : βαπτίζω : ὀνειδίζω : αἰκίζω : σεσημείωται τὸ |
| τῆς ἐμαυτοῦ κτητικῆς εὐθεῖά τις καταστήσεταιἔπειτα . ὤφειλεν οὐ μᾶλλον ἐμαυτός ὡς ἐγαυτός , εἴγε καὶ τῆς ἐμοῦ ἐστὶν ὀρθὴ | ||
| φασιν , οὐδὲν κωλύει ἐν τῷ πρώτῳ προσώπῳ ἐν τῷ ἐμαυτός καὶ τὴν αὐτός εὐθεῖαν ἐγκεῖσθαι , ὅθεν καὶ τὸ |
| χαλεπὸν ἐξ αὐτῶν ἀνάσχῃ δεξαμένῳ τὰ παρ ' ἡμῶν χρήματα μηνύσεως αὐτοῖς ἀποδοθείσης , τοῦτ ' ἔμελλον ποιήσειν , μὴ | ||
| ὁ Χαιρέας , φίλος ἤδη γενόμενος ἐκ τῆς τοῦ φαρμάκου μηνύσεως . ἦν δὲ τὸ μὲν γένος ἐκ τῆς νήσου |
| λόγον καὶ τὴν πρᾶξιν ἐναντίων συντίθεται . καὶ μὴν ἐνθύμημα τεκμηρίου ταύτῃ τὴν διαφορὰν ἔσχηκεν , ὅτι τὸ μὲν τεκμήριον | ||
| οὐσίαν ἢ μὴ κληρονομεῖν : ἀπ ' οὐδενὸς γὰρ δύναται τεκμηρίου δεῖξαι , ὅτι περὶ θησαυροῦ εἶπεν ὁ πατήρ : |
| , ἀλλ ' ἐπαινεῖταί τε ὑμῶν τὸ ἐπιεικὲς καὶ οὐδὲν ἠλάττωται τοῦ ἀσφαλοῦς . ἔπειτα οἱ τῶν πολεμίων φειδόμενοι τοῖς | ||
| σκοπεῖν ἄξιον , πότερον ἡ δύναμις αὕτη κατὰ τὸ ἀγαθὸν ἠλάττωται παρὰ τὸν θεὸν ἢ ὁμοίως εἶχεν . εἰ μὲν |
| . ὃς καὶ περὶ Λαίδος φησίν : ἀργός ἐστι καὶ πότις , τὸ καθ ' ἡμέραν ὁρῶσα πίνειν κἀσθίειν μόνον | ||
| * * * * Αὕτη δὲ Λαῒς ἀργός ἐστι καὶ πότις , τὸ καθ ' ἡμέραν ὁρῶσα πίνειν κἀσθίειν μόνον |
| τὸν χρόνον δαπανῶντες ὑπὸ ἀδημονίας . γράφω ] ἐν γῇ ζωγραφῶ , ἢ γράφω τῷ δακτύλῳ . παρατίλλομαι ] ἐκ | ||
| . τρυφῶ , κορυφή κορυφῶ , σοφός σοφῶ , ζωγράφος ζωγραφῶ , ψόφος ψοφῶ , ἁφή ψηλαφῶ . τὸ δὲ |
| μετονομάζεται εἰς Σάρραν κατὰ τὴν τοῦ ἑνὸς στοιχείου πρόσθεσιν τοῦ ῥῶ . τὰ μὲν οὖν ὀνόματα ταῦτα , τὰ δὲ | ||
| ἐπιθυμίαν , ἀκόλαστος ἀκούει τις . Ἄῤῥωστος , παρὰ τὸ ῥῶ , ὃ δηλοῖ τὸ ὑγιαίνω , οὗ ὁ μέλλων |
| πλακοῦντας , δενδαλίδας , ταγηνίας . Γέννα ὁ οὗτος ὀλίγον ἄναγε ἀπὸ τῆς διφροφόρου : χρηστὸς εἶ καὶ κόσμιος . | ||
| Ὑμέναι ' Ὑμήν . χόρευε , μᾶτερ , χόρευμ ' ἄναγε , πόδα σὸν ἕλισσε τᾶιδ ' ἐκεῖσε μετ ' |
| δύο φησὶν ἀγκῶνας ἐκτείνεσθαι πρὸς θάλατταν , τὸν μὲν εὐθὺ Ῥοιτείου τὸν δὲ Σιγείου , ποιοῦντας ἐξ ἀμφοῖν γραμμὴν ἡμικυκλιώδη | ||
| μὲν πρῶτον τὴν θάλασσαν ὥσπερ ὀδυρομένην , εἶτα μέχρι τοῦ Ῥοιτείου ἐφ ' ἱκανὸν διάστημα ἐξελθοῦσαν φοβῆσαι τοὺς Ἕλληνας οὐ |
| πρόσπολοι , δόμων πάρος , οὗ σῶμα μοχθῶν μυρίοις ζητήμασιν φέρω τόδ ' , εὑρὼν ἐν Κιθαιρῶνος πτυχαῖς διασπαρακτὸν κοὐδὲν | ||
| , οἶμαι , βαδίζειν εἰς τὸ χωρίον τοῦ ἔργου : φέρω γὰρ ἐν ἐμαυτῷ τὰ τῆς ἐμῆς τέχνης ἀγάλματα , |
| Γυμνοὺς μὴ ἐνοχλεῖν ξυμβουλεύοντα ἃ μὴ πείσεις . ” ” πείσομαι „ ἔφη „ καὶ ὁμολογείσθω ὁ μισθός . ” | ||
| μνῆμα τῆς Διὸς κόρης . ἀλλ ' ὦ τέκνον σοι πείσομαι : λέγεις γὰρ εὖ . ὡς εὐτυχοῦσά γ ' |
| ; Τὸ ποῖον ; Ἐν τῷ κοινῷ μοι γένει ἅμα φαίνεσθον λύπη τε καὶ ἡδονὴ γίγνεσθαι κατὰ φύσιν . Κοινὸν | ||
| ἑνικῆς πτώσεως ἐπήγαγεν , ὅτι ἡ σύνταξις Ἀττική . . φαίνεσθον : Δοκεῖτε . πάνυ : Σύναπτε τοῦτο πρὸς τὸ |
| καὶ ἐπιστρέφεσθαι . λέγει οὖν ὁ δίκαιος : “ οὐ φροντίζω σου , ἔχων φυσικὸν δακτύλιον , τὸν λεγόμενον φαρμακίτην | ||
| παρὰ Ἀριστοφάνει . οὐδὲν προτιμῶ σου : ἀντὶ τοῦ οὐ φροντίζω σου . ἡ φράσις Ἀττική . Ἀριστοφάνης Πλούτῳ . |
| τοὔνεκα οὕτως ἔχειν . καὶ οὐκ ἔστιν ε . . ματος ἡ αὐτὴ ἀπολογία . οὐ γὰρ οἷόν τε τὸ | ||
| οὐκ ἐν ξανθοχολικῇ . λαγνείη γὰρ τῶν ἀπὸ φλέγ - ματος νούσων ὠφέλιμος , ὥστε καὶ σπερματικῶς μὲν ἐξέθετο ὁ |
| δ ' ἄγε σύν μοι βούλευσον , ποτέρην εἰς ὑμέναιον ἄγω . εἶπεν : ὁ δὲ σκίπωνα , γεροντικὸν ὅπλον | ||
| μοί μοι . κώλῳ , πάτερ , ᾇ ς ' ἄγω . ˘˘˘ – ˘˘ – ˘ – – – |
| ἴσπω καὶ ἐνίσπω , οὕτως καὶ παρὰ τὸ ἔχω γίνεται ἴσχος , καὶ μετὰ τοῦ α τοῦ δηλοῦντος τὸ κακὸν | ||
| γράφεται : σύνθετον γὰρ παρὰ τὸ ἔχω : ἴσχω καὶ ἴσχος , καὶ μετὰ τοῦ α δηλοῦντος τὸ κακὸν , |
| . ἡνίκα μέντοι οὐ κατηγορεῖ ὀνόματος , τοῦ δὲ συντασσομένου ῥήματος , ὡς ἐν τῷ ταχὺ περιπατεῖ τὸ μειράκιον , | ||
| τάσιν ἀπαιτεῖ , εἴτε ἀπὸ τοῦ βιβῶ βιβάθω γενομένου τοῦ ῥήματος , περιπλεονάσαντος τοῦ σ , ὥς φησι Φιλόξενος , |
| ἴστε μετ ' ὀλίγον χρόνον , ἀναβεβίωκα : περιπατῶ , λαλῶ φρονῶν , τὴν τηλικούτων καὶ τοιούτων ηλιον νυντοντον εὑρών | ||
| ἁρμόζου τύχην . ὄνος βαδίζεις εἰς ἄχυρα τραγημάτων . Κροίσῳ λαλῶ σοι καὶ Μίδᾳ καὶ Ταντάλῳ . σαυτὴν ἐπαινεῖς ὥσπερ |
| συνθέσεως τετράγωνος ὁ ρʹ ἀριθμός , καὶ αὐτὸς ὢν ἄρθρον διοριστικὸν δεκάδων καὶ ἑκατοντάδων , καὶ μονὰς τριωδουμένη καλούμενος πρὸς | ||
| πρῶτος ἀριθμὸς ἡ τετρωδουμένη μονάς , ἄρθρον καὶ αὐτὸς ὢν διοριστικὸν ἑκατοντάδων τε καὶ μυριάδων . οὐκέτι δὲ καὶ πλευρὰ |
| Περσέως διαφόρου τῆς ἀναγραφῆς οὔσης , εὐλόγως ὁ Ἄρατος , διαπορῶν , ποίᾳ τις κατακολουθήσει ἀποφάσει , ἀμφήριστόν φησιν εἶναι | ||
| φιλοσόφου ὅπως διαλύσῃ αὐτοῖς τὸ σημεῖον . ὁ δὲ Ξάνθος διαπορῶν , αἰτήσας διορίαν εἰς τὸν ἴδιον ἦλθεν οἶκον . |
| δάκωϲιν , κατάγματα ἀπεργάζονται . αἱ γοῦν θεραπεῖαι ὡϲ ἀπὸ τραύματοϲ ἐπιτελείϲθωϲαν καὶ οὐχ ὡϲ ἀπὸ ἰοβόλου ζῴου . τὸ | ||
| τὸ δέρμα τὸ προκείμενον ἐῶντα : κἂν πληρωθῇ μύϲαντοϲ τοῦ τραύματοϲ ἡ φλύκταινα , πάλιν δεῖ τιτρᾶν ὁμοίωϲ καὶ ἐκθλίβειν |
| σύνδεσμον λέγεσθαι : ἐπεὶ ἀνάγκη καὶ τὰ ἄλλα πρόσωπα οὕτως ἐκφέρεσθαι , οἷον : Κἀμοὶ , Κἀσύ , ταῦτα δὲ | ||
| ὀξύτονα ὑπὲρ δύο συλλαβὰς μὴ εἰωθότα καὶ διὰ τοῦ α ἐκφέρεσθαι , ὡς ἔχει τὸ ὀπαὼν , διὰ τοῦ ε |
| γένος ἔχοντες . τοῦτο σχῆμα . ὅρος σχήματος . πολλοῦ δεῖς . λείπῃ καὶ ἐνδεὴς εἶ εἰπεῖν : οἷον πολλοῦ | ||
| Ὁμήρου ἐπίστασαι καὶ φάσκων ἐπιδείξειν , ἐξαπατᾷς με καὶ πολλοῦ δεῖς ἐπιδεῖξαι , ὅς γε οὐδὲ ἅττα ἐστὶ ταῦτα περὶ |
| * ? Ἄπλητα ἄπειρα , πολλά : παρὰ τὸ πλῶ πλήσω , τὸ πελάζω , πλητός καὶ ἄπλητος , . | ||
| ὀρθώσιος , ἀσπάσομαι ἀσπάσιος , φυλάξομαι φυλάξιος . τὸ μέντοι πλήσω πλησίος καὶ τὸ δέξομαι δεξιός καὶ ἕψομαι ἀνεψιός . |
| ἔστω σοι κλητική : οὕτω γὰρ καὶ ἐν τῇ ἑξῆς εὕρηται στροφῇ : στίξας οὖν εἰς τὸ ἄνακτα , οὕτως | ||
| ἀριστηταί . Ἑταιρίστριαι . αἱ καλούμεναι τριβάδες . Ἑταιρότερος οὐχ εὕρηται , ἐμοὶ δοκεῖν διὰ τὸ οὐκ εὔφωνον . Ἑταιρότατος |
| ἀμφορίϲκον . τίς ἡ Κολαινὶς Ἄρτεμις ; ἱερεὺς γὰρ ὢν τετύχηκα τῆς Κολαινίδος . ἀλλ ' , ὦγαθέ , δειπνῶμεν | ||
| πεινῶν δεινῶς πώς εἰμ ' ἐπιλήσμων . Ἱερεὺς γὰρ ὢν τετύχηκα τῆς Κολαινίδος . Ὁ μὲν ποταμὸς ὁ Κρᾶθις ἡμῖν |
| τὰ πληϲίον πάντα πελιοῦται , καὶ τοῦ δέρματοϲ ὑποδερομένου τῆϲ φλυκταίνηϲ λευκὸν φαίνεται τὸ ἕλκοϲ ἀναξαινομένηϲ εἰϲ ὑμέναϲ νευρώδειϲ : | ||
| διάβρωϲιν τοῦ κερατοειδοῦϲ προπίπτει ὁ ῥαγοειδὴϲ καὶ ποιεῖ φανταϲίαν ἐπιπολαίου φλυκταίνηϲ , ἄξιον αὐτὰ ἀκριβέϲτερον διορίζειν . ἡ μὲν οὖν |
| ἀπὸ τοῦ ὀργῶ : τὸ ἀκμάζω : τοῦτο παρὰ τὸ ὀρέγω τὸ ἐπιθυμῶ : καὶ συγκοπῆ ὀργῶ . ὀμαιχμία , | ||
| τῷ Α : ψέγω φλέγω λέγω εἴργω πνίγω ἀμέλγω ἀλέγω ὀρέγω . πρόσκειται ” μὴ παρώνυμα ” διὰ τὸ τρύγη |
| Φ , τύπτω , τύψω , τέτυφα , λείβω λείψω λέλειφα , γράφω , γράψω γέγραφα : καὶ τὰ τοιαῦτα | ||
| ὁ παρακείμενος ἔχει τὸ Φ , οὕτω καὶ ἐπὶ τοῦ λέλειφα , τέτερφα , γέγραφα , καὶ κέκλοφα , καὶ |
| ἀφασία : ἡ ἀφωνία : ἐκ τοῦ φημί φήσω πέφηκα πέφαμαι φάσις καὶ ἀφασία : παρὰ τὸ μὴ δύνασθαι λέγειν | ||
| . . πέφαμαι , . . . . . : πέφαμαι : δύο σημαίνει : ἢ τὸ λέλεγμαι ἢ τὸ |
| ἂν τὴν ὑψηλὴν καὶ περιττὴν καὶ ἐγκατάσκευον διώκῃ φράσιν : συντίθησι δὲ τὰ ὀνόματα καὶ ἡδέως καὶ καλῶς νὴ Δία | ||
| κελεύει , τῆς δ ' ἀλίμου δυνάμεως , ἣν αὐτὸς συντίθησι μικρὸν εἰς τὸ στόμα λαμβάνοντα διημερεύειν ἀνάριστον καὶ ἄδειπνον |
| γράφει τὴν παραλήγουσαν : οἷον , βοῶ : γοῶ : θροῶ : νοῶ : ποῶ , καὶ ἐν πλεονασμῷ τοῦ | ||
| καθαρὸν παραληγόμενα τῷ Ο μόνῳ περισπᾶται : νοῶ βοῶ γοῶ θροῶ ποῶ μακκοῶ . αἱ μέντοι ἐντέλειαι τῶν περισπωμένων βαρύνονται |
| εἴσῃ , γνώση : μαθήσῃ : παρὰ τὸ εἴδω τὸ γινώσκω : σημαίνει δὲ τὸ εἴδω , ζ : εἴδω | ||
| γνώσκω : καὶ πλεονασμῷ τοῦ γ , καὶ διπλασιασμῷ , γινώσκω . Γνώμη , νοῶ νοήσω νοήμη , καὶ συναλοιφῇ |
| Κίννας δὲ θαρρήσας μὲν τῷ πλήθει τῶν νεοπολιτῶν καὶ βιάσεσθαι προσδοκήσας , παρὰ δόξαν δ ' ὁρῶν τὸ τόλμημα τῶν | ||
| διὰ τὴν τῶν στρατηγῶν ὁμόνοιαν , ταῦτα ἐλπίσας , ταῦτα προσδοκήσας ἕξειν , ἐμαυτὸν αὐτῷ πρὸς πάντα ἐπέδωκα , τὴν |
| ὁ ιβ ἕτερον ἀνάλογον ; πολλαπλασίασον τὸν ιβ : καὶ ἀναβιβάζεται ρμδ . σκόπει οὖν καί , ἐὰν δύνῃ εὑρεῖν | ||
| τύλοις τοῦ ἄξονος : ἡ δὲ χελώνη μετὰ τῆς σπάθης ἀναβιβάζεται ὡς πρὸς τὸ ἄνω διάπηγμα , καὶ τότε ἡ |
| τρόπον ἐπεισχεομένων . ἀλλὰ γὰρ καὶ ἐπὶ τούτοις θεῷ προσῆκον εὐχαριστεῖν , ὅτι καίτοι κατακλυζόμενος οὐκ ἐγκαταπίνομαι βύθιος : ἀλλὰ | ||
| ῥᾴδιον ἐξ ὀλίγου μηδὲ εἶναι . ἀλλὰ γὰρ τὸ μὲν εὐχαριστεῖν τῷ μεταβάλλοντι τὰ πράγματα χρόνῳ καὶ τὸ τοὺς τὰ |
| ἐστιν ὑγιὴς τάσις , ἀπήγαγε κατὰ τὸ ἐπαγγελτικὸν τῆς λέξεως ἐκφερομένης , τουτέστιν ἡ τάσις ὀρθή ἐστιν , ἥτις κατὰ | ||
| ? ? ? ? ? ? ? μετὰ τοῦ ι ἐκφερομένης ? ? ? ? παρ ? ? ' Αἰολεῦσι |
| κώπης . παρὰ τὸ τρέπειν ὅπου δεῖ τὴν κώπην . τρέπω τροπός , ὡς πέμπω πομπός . . . , | ||
| τὸ ὁμοιῶ , γίνεται εἴκελος , οὕτως καὶ ἀπὸ τοῦ τρέπω ἔτραπον τράπελος καὶ εὐτράπελος . . . . . |
| ἢ τῆϲ λεπτομερείαϲ ἢ τῆϲ θερμότητοϲ οὐκέτ ' ἐκ τῆϲ ὀϲμῆϲ ἐνδείκνυται , ἀλλ ' ἐκ τῆϲ γεύϲεωϲ . τοῦ | ||
| θηρίον καθολικῶϲ : τὸ ἑκάϲτου ϲτέαρ ϲυναλειφόμενον φυγαδεύει ἀπὸ τῆϲ ὀϲμῆϲ τὸ ϲυγγενέϲ , ὡϲ καὶ κύων ὀϲφρανθεὶϲ τοῦ ἰδίου |
| ἐπιθυμῶ : τὸ δὲ λελιημένος παρ ' Ὁμήρῳ ἀπὸ τοῦ λῶ τὸ θέλω γίνεται κατὰ τοὺς παλαιούς , ὅπερ λῶ | ||
| γὰρ λεγομένης φωνῆς ἦν τὸ πάθος . καὶ ἔτι τὸ λῶ ἀφῃρημένον ἐκ τοῦ θέλω , ἢ καὶ τὸ βῆ |
| ὡς ἐμέ , ἐπὶ σοὶ ἔσται : καὶ χάριν σοι εἴσομαι ὅσῳ ἂν πλεονάκις εἰσίῃς ὡς ἐμέ . ἔπειτα δὲ | ||
| , λεγέτω : κἂν ᾖ πιθανώτερα , πολλὴν αὐτῷ χάριν εἴσομαι . ἵνα δὲ βέλτιον τῷ βουλομένῳ ἐγγένηται μαθεῖν , |
| δ ' ὁ πράττων συγχρῆταί τισι πρὸς τὴν τελειότητα τῆς προθέσεως , μέρη ταῦτα οὐ χρὴ νομίζειν τῆς ἐνεργείας , | ||
| κατὰ τὴν Αἰολίδα διάλεκτον , ἵνα μὴ τὸ ἴδιον τῆς προθέσεως ἀποστήσωσιν , λέγω τὴν ἀναστροφήν : εἰ γὰρ καὶ |
| . Ὅδ ' ἐστὶν ἁνὴρ ὃν λέγεις . Τί οὖν ποιῶ ; Ἀπόδυσον αὐτόν : οὐδὲν ὑγιὲς γὰρ λέγει . | ||
| δ : λαμβάνω μίαν πλευρὰν τοῦ κζ τὴν τριάδα καὶ ποιῶ τρὶς δ , γίνονται ιβ : ἰδοὺ ὁ ιβ |
| καὶ ἀπὸ τοῦ πείθω πιστός , καὶ ἀπὸ τοῦ λείφω συναλοιφή . Ξέστης : διὰ τὸ ἀπεξεσμένον τοῦ εἴδους . | ||
| ξύμβολον λέγοντες ἀντὶ τοῦ σύμβολον . Τούτων ἐστὶ καὶ ἡ συναλοιφή : θοἰμάτιον λέγοντες ἀντὶ τοῦ τὸ ἱμάτιον . Τούτων |
| ἐνέργειαι δὲ καὶ τὰ πάθη [ καὶ τὰ ῥήματα ] ἀλλάσσεται , καὶ τοῦτο πολύ ἐστι παρὰ Θουκυδίδῃ , οἷον | ||
| τῷ : ἔγγιστον τοῦ γράμματος , καθ ' ὃ πολλάκις ἀλλάσσεται . γράμμα σύμφωνον ἄφωνον καὶ προτάσσεται φωνηέντων καὶ συμφώνων |
| μ ' ἔνερθεν ὄντ ' ἀνέστησας πέρα . Θάρσει , παρέσται ταῦτά σοι καὶ θιγγάνειν καὶ δόντι δοῦναι κἀξεπεύξασθαι βροτῶν | ||
| πεπόνθασιν . ὀδοὺς δὲ οὐκ ἔστιν ὅτῳ δεύ - τερα παρέσται ζῴῳ τῶν γε ἤδη τελείων : εἰ δὲ ὀδόντες |
| δέ μ ' ἐπιγράψας ταρσὸν ποδὸς εὔχεαι αὔτως . οὐκ ἀλέγω , ὡς εἴ με γυνὴ βάλοι ἢ πάϊς ἄφρων | ||
| , . ἀλέγω : τὸ φροντίζω ἡ φροντίς . καὶ ἀλέγω μετὰ τοῦ ἐπιτατικοῦ α καὶ οὐκ ἀλέγω , τὸ |
| ' ἑκάστην ἡμέραν ἀπαναλίσκεται ὁ βίος καὶ μέρος ἔλαττον αὐτοῦ καταλείπεται , ἀλλὰ κἀκεῖνο λογιστέον , ὅτι , εἰ ἐπὶ | ||
| β ↑ μο γ . Δοὺς οὖν αὐτὸ τῷ πρώτῳ καταλείπεται ἔχων Ϟ ιβ ↑ μο ιη . Ἀλλὰ καὶ |
| χρόνος , καὶ ἐκτεινομένης τῆς παρεσχάτης συλλαβῆς , οἷον : δανείζω , δανείσω , οὐκέτι δὲ τὸ δανειῶ , βάρβαρον | ||
| η γραφόμενον καὶ διὰ τοῦ ι ἀνεκφωνήτου : καὶ τὸ δανείζω διὰ τῆς ει διφθόγγου : γέγονεν δὲ ἀπὸ τοῦ |
| Ἐπαφρόδιτος . Πόνος . ἐπὶ τοῦ πολέμου , ἀπὸ τοῦ πένω . Πότμος . ὁ θάνατος , καὶ ἡ ἐσχάτη | ||
| , ἐπὶ γὰρ τοῦ ὀργίζομαι διὰ τῆς αι διφθόγγου : πένω : ψένω τὸ τύπτω : φένω τὸ φονεύω , |
| κατέσχεν ὑπὸ σκότου τὸν φθόνον : ὡς δὲ πάλιν λέοντος παρατυχόντος ὁ μὲν αὖ ἥμαρτεν , οὐδὲν οἶμαι θαυμαστὸν παθών | ||
| , Νεάπολις , Ἐπιπολαὶ , Τύχη . οὐκ ἐκ τοῦ παρατυχόντος οὖν μεγαλοπόλεις εἴρηκε τὰς Συρακούσας . . . ἄλλως |
| ; ὁμοφύλῳ ; στέργω τὴν τύχην . Λακεδαιμονίοις ; οὐκ ἀνιῶμαι . ἐὰν δὲ ἐπιστήσῃς μοι Μακεδόνα δεσπότην , οὐ | ||
| ἐάσω , περὶ τῶν δὲ κορῶν ἐν τοῖς θαλάμοις γηρασκουσῶν ἀνιῶμαι . Οὔκουν χἄνδρες γηράσκουσιν ; Μὰ Δί ' ἀλλ |
| βίβλῳ κατέταξεν , κατὰ μέρος ἐπισκοπήσωμεν ἀπὸ τοῦ τύπτω καὶ λείβω τὴν ἀρχὴν ποιησάμενοι , ἀφ ' ὧν καὶ αὐτὸς | ||
| παρακείμενος τὸ Φ , τύπτω , τύψω , τέτυφα , λείβω λείψω λέλειφα , γράφω , γράψω γέγραφα : καὶ |
| - μά μοι πρὸς οὐδένα τῶν πολιτῶν γέγονεν , οὐδὲ πέφευγα δίκην οὐδεμίαν , οὐδ ' ἕτερον δεδίωχα , ἱπποτροφῶν | ||
| . τὸ δὲ αἰαῖ ἐπιστένων λέγει : ἀντὶ τοῦ : πέφευγα βαρβάροις δρασμοῖς : αἰαῖ πᾷ φύγω : τὸ Ἴλιον |
| δὲ καὶ χωρὶϲ ὑλαγμοῦ πᾶϲιν ὁμοίωϲ , καὶ θηρίοιϲ καὶ ἀνθρώποιϲ ϲυνήθεϲί τε καὶ ἀγνώϲτοιϲ , καὶ δακὼν παραχρῆμα μὲν | ||
| . χαρακτὴρ οὐδεὶϲ ἔπεϲτιν ἐπὶ τοῦ προϲώπου τῆϲ διανοίαϲ τοῖϲ ἀνθρώποιϲ . . . . . . , , ̈ |
| ἐκεῖνο ἔνεστιν εἰπεῖν , ὅτι τοῦ ἡλίου ἐπὶ τοσοῦτον διάστημα ἐκτεταμένου , ἔνια μὲν αὐτοῦ τῶν ποδιαίων μερῶν τηλικαῦτα φανήσεται | ||
| ἀναγινώσκεσθαι ἡ ἀνοία ἀντὶ τοῦ ἄνοια , διὰ τὸ μέτρον ἐκτεταμένου Ἀττικῶς τοῦ α : ἔστι δὲ τὸ σχῆμα καινοπρεπές |
| μὲν οὖν ἔγραψαν ἄνευ διοριϲμοῦ κεφαλαλγίαϲ ἰάματα , πλείονα βλάβην ὠφελείαϲ εἰργάϲαντο τοῖϲ πιϲτεύϲαϲιν . οὐ γὰρ ἐν μιᾷ διαθέϲει | ||
| ϲτόμαχον ἐκ χολῆϲ δριμείαϲ ἢ ἐλμίνθων ἢ ἀϲκαρίδων μεγάλαϲ παρέχει ὠφελείαϲ . ἐπὶ δὲ ἐλμίνθων καὶ μάλιϲτα ἐπὶ παίδων κρεῖττον |
| ΑΝΩ ὑπὲρ δύο συλλαβὰς συστέλλει τὸ Α : λιμπάνω ἁνδάνω λαμβάνω , πλὴν τοῦ ἱκάνω κιχάνω . Τὰ εἰς ΙΣ | ||
| Χίοις εἶπε διότι λήψομαι ὅ τι ἂν παρά τινος ὑμῶν λαμβάνω τούτοις τοῖς μέτροις καὶ σταθμοῖς καὶ λαβὼν τὰ ἱκανὰ |
| . τῆς ἁμάξης ὑποκοριστικὸν ἡ ἁμαξίς , ὃ δηλοῖ μικρὸν ἁμάξιον ποιούμενον εἰς παίγνιον τοῖς παισίν . ἅμαξα ἰωνικῶς μὲν | ||
| , ἣν νῦν κοπτήν φαμεν . Σύμμαχος δὲ τὸ μικρὸν ἁμάξιον . ταῦτα γὰρ τοῖς παιδίοις ἠγόραζον . ἁμαξὶς τὸ |
| καὶ θοᾶν ἵππων ἐλάτειραν ἀεῖσαι ; κείνῳ μὲν Αἴτνα δεσμὸς ὑπερφίαλος ἀμφίκειται * * * ἀλλ ' οἶος ἄπˈλατον κερά̆ϊζε | ||
| Θέμι ταῦτα διείρεο : οἶσθα καὶ αὐτὴ οἷος κείνου θυμὸς ὑπερφίαλος καὶ ἀπηνής . ἀλλὰ σύ γ ' ἄρχε θεοῖσι |
| καὶ [ τοῦ ] περὶ τὰς πράξεις [ ? ] ἁμαρτωλοῦ [ ] τῶν μόνων , ἐπιτευκτικοῦ δὲ τῶν συνεργουμένων | ||
| ἀπολέσαι ἐξ αὐτῶν οὐδένα , ἀναμένω δὲ τὸν θάνατον τοῦ ἁμαρτωλοῦ , ἕως τοῦ ἐπιστρέψαι καὶ ζῇν αὐτόν : ἀνάγαγε |
| ὁ ἄνθρωποϲ εἴη καὶ τοὺϲ ὀφθαλμοὺϲ ἐρυθροὺϲ καὶ προπετεῖϲ οὐ φυϲικῶϲ ἀλλ ' ἐπικτήτωϲ διὰ τὸ ποθὲν φάρμακον ἔχων . | ||
| γὰρ ὁπόταν [ μικρὰν δι ? ' ἱερ ! [ φυϲικῶϲ τιϲ [ οὐθενὶ γὰρ η ? [ ποῦ [ |
| συμβᾶσάν μοι συμφοράν , καὶ τῇ πατρῴᾳ γῇ κακῶν αἴτιος γέγονα , ἀνθ ' ὧν τοσοῦτον πλῆθος ἀπώλεσα ἐν Ἑλλάδι | ||
| τὸ δ ' ἡμέτερον , ἓξ μὲν καὶ ἑβδομήκοντα ἔτη γέγονα , τὸ λειπόμενον δὲ οὐ πολύ . καὶ ὁ |
| τὰ ὀξύτονα : ὅθεν οὐ παράδοξον καὶ ἀπὸ τοῦ Στάφυλος βαρυτόνου ὠνομάσθαι καὶ τὸ θῆλυ βαρυτονεῖν σταφύλην . Τινὲς δὲ | ||
| ἤτοι ἀπὸ περισπωμένου ἢ ἀπὸ ὀξυτόνου ἐγκεκλίσθαι : ἀπὸ γὰρ βαρυτόνου ἀδύνατον : πῶς , ἦλθέ πως , Ἀρίσταρχός ποτε |
| κακουργῶν τις φυλάττειν τοὔνομα τῆς τέχνης , ὥστε κἂν ἄκων ἐξαμάρτῃ , φησὶν ὁ Πλάτων , οὐκ ἀκριβεῖ τῷ λόγῳ | ||
| , οἴκοι ποθ ' ὡς ὅς ' ἂν ὁ μάγειρος ἐξαμάρτῃ , τύπτεται , ὥς φασιν , αὑλητὴς παρ ' |
| , ἔξω φρενῶν εἰμι . , ἄφρων εἰμί , μαινόμενος ὑπάρχω , παραφρονῶ . κύων ] σκύλος . . ἔπαιξε | ||
| [ ἀηθέσσω ] ἀήθεσσον , ἀηθέσσω δέ ἐστι τὸ ἀήθης ὑπάρχω : καὶ χωρὶς τοῦ ἐν τῇ συνηθείᾳ [ ] |
| τὸ δὲ κάλλος καὶ τὸ τῶν εἰδῶν σύμμετρον ἀσυμμετρίας καὶ ἀσχημοσύνης ἐμπίμπλησι , τὸ δ ' ἕνεκα τῆς ἑνώσεως συμφυόμενον | ||
| πεπονθότας ἠλεοῦμεν , ὁ δὲ γέλως ἐκ τῆς τοῦ δρῶντος ἀσχημοσύνης . σοὶ δὲ ὅτι πολεμήσει μάλα ἠπιστάμην : εἷς |
| ὡς παρὰ τὸ φέρω φέρτρον , λέγω , ἐπὶ τοῦ κοιμῶμαι , λέκτρον . . . . . . τέρετρον | ||
| ζῷον τὸ κατοικίδιον : παρὰ τὸ † ἀλέγω , τὸ κοιμῶμαι , οἷον : τῷ δ ' ἄρα παρκατέλεκτο γυνή |
| ΕΥ ΜΑΛΑ ΟΙΣΘΑ . Ὅτι τὸ οἶσθα οὕτω κανονίζεται , εἴδω τὸ γινώσκω , ὁ μέλλων εἴσω , ὁ μέσος | ||
| . Ἡσίοδος ἐκ τοῦ ἥσις ἡ εὐφροσύνη , καὶ τοῦ εἴδω τὸ λέγω γίνεται Ἡσίοδος , ἐκβολῇ τοῦ ι καὶ |
| τὸ ΑΒΓ , καὶ ἀπὸ τοῦ Δ κέντρου πρὸς ὀρθὰς ἀνήχθω ἡ ΔΒ , καὶ κινείσθω κανόνιόν τι περὶ τὸ | ||
| καὶ ἤχθωσαν αὐτοῦ διαγώνιοι αἱ ΔΒ , ΓΑ , καὶ ἀνήχθω πρὸς ὀρθὰς ἀπὸ τοῦ Ε τῷ ἐπιπέδῳ μετέωρος εὐθεῖα |
| τριχῶς διελεῖν τὸν αὐτὸν Ϟ . . Δεῖ ἄρα τὸν συντιθέμενον μετὰ τοῦ αὐτοῦ μείζονος ἀριθμοῦ τοῦ μο τ λεῖψις | ||
| βαρυτάτων ἐπὶ τὸ ὀξὺ κατατομὴ ποιήσει τὸ διὰ πασῶν , συντιθέμενον ἔκ τε τῆς παρὰ τὸ μῆκος ἐπὶ τὸ διὰ |
| ποιοῦσι θόρυβον : ἀπὸ τοῦ βωμὸς καὶ τοῦ λοχεύω τὸ ἐνεδρεύω . κάμψειέν ] κεκλασμένῃ . . . ἐπιφέροι , | ||
| ] “ οὐ συναπατῶ σε ” φησίν “ οὐδ ' ἐνεδρεύω : ἕτοιμα δεῖ σε πάντ ' ἔχειν : ἀποθνῄσκεις |
| φαίνοιτ ' ἂν ἀδικεῖν ὁ ἀδικῶν τῷ τὴν ἀδικίαν ἀκούσιον τιθεμένῳ , καὶ δὴ καὶ νῦν ὁμολογητέον ἐμοί : σύμφημι | ||
| καὶ ἀντωνυμίαις ἐγκλινομέναις καὶ ὀρθοτονουμέναις , τῷ ως ἐν ἀρχῇ τιθεμένῳ καὶ ἐν μέσῃ λέξει , καθὸ περισπᾶται . . |
| ] Τῷ πολέμῳ . Θεάομαι σαφὲς ] * Θεάομαι καὶ βλέπω πρᾶγμα σαφές , τὸν Ἀλκμαίωνα πρῶτον διεξάγοντα καὶ ἰθύνοντα | ||
| : ποθεινός : ποθητός : πολυπόθητος . Βλέφαρον παρὰ τὸ βλέπω καὶ αἴρω , βλεπέαρόν τι ὄν : τὰ γοῦν |
| καὶ δεικανῶ . βαρύνεται δὲ ταῦτα : λείπω λιμπάνω , λήβω λαμβάνω , μήθω μανθάνω , δήκω δαγκάνω , φεύγω | ||
| τὴν αὐτὴν φυλάττει τῷ ἐνεστῶτι : τύπτω τέτυμμαι τύμμα : λήβω λέλημμαι λῆμμα : τοῦτο συστέλλουσι τινὲς , καὶ διὰ |
| γόνυ , ὅπερ ἐπικάμπτεται , ἡ κεκλαμένη , πεποίηται φύσει κτητικῷ . Γινώσκω , νοῶ , νοΐσκω , καὶ τροπῇ | ||
| ὁ Ποντικὸς ἐν περὶ Ἐτυμολογιῶν . Δῖος : τὸ ἐπίθετον κτητικῷ τύπῳ : ἀπὸ τοῦ Διὸς γενικῆς δίϊος ἐστὶ , |
| καὶ τέσσαρες ἀπηρίθμηνται , ἀλλὰ καὶ ὁ νοῦς ὡς πέμπτη προστέθειται . ἡ γὰρ σοφία νοῦς ἐστι καὶ ἐπιστήμη . | ||
| ἀναγκαῖον , ” μὴ παραδιδόναι παῖδα τῷ κυρίῳ , ὃς προστέθειται αὐτῷ παρὰ τοῦ κυρίου : μετὰ γὰρ αὐτοῦ κατοικήσει |
| οὗ ῥῆμα περισπώμενον διὰ τοῦ ι ἰσῶ , οὗ παραγωγὸν ἴσημι , σημαίνει δὲ τὸ αὐτὸ , τῶν πληθυντικῶν τὸ | ||
| φωνῆεν : ὡς γοῦν δίδωμι δίδομεν , φημί φαμέν , ἴσημι ἴσαμεν καὶ συγκοπῇ ἴσμεν , ἐξ οὗ τὸ ἴδμεν |
| εἰς ω , ἐρρώγειν . ξύμκλιδες : σύμμαχοι παρείσακτοι . οὐτιδανὸν , μὴ δαμινόν : οὐδενὸς λόγου ἄξιον : ἐκ | ||
| ξηρόν . οὐτιδανόν : οὐδαμινὸν , ἀχρεῖον , ἀνήδονον : οὐτιδανὸν ἀπὸ τοῦ οὔτι δάνος ἤτοι χαρὰν ἐμποιῶν . ἄχλοον |
| βέβαιος : φέριστος : φέναξ ὁ ἀπατεών : σεσημείωται τὸ φαίνω τὸ λάμπω , ἐπὶ γὰρ τοῦ φονεύω διὰ τοῦ | ||
| ἕω ἐλάμβανε τὸν πλακοῦντα . ἐγὼ δείκνυμι : ἐνδείκνυμι καὶ φαίνω . ἐνδεικνύναι δὲ ἔλεγον τὸ καταγγέλλειν τινὰ κακουργοῦντα περὶ |
| ] φυλάττων παρ ' ἐμαυτοῦ καὶ μὴ ἐκφαίνων . . ἐκφυγγάνω ] ἐκφεύξομαι : ἵνα γὰρ αὐτὸν εἴπω , ἐκλύσεταί | ||
| ἄνω : τόνδε γὰρ σῴζων ἐγὼ δεσμοὺς ἀεικεῖς καὶ βίαν ἐκφυγγάνω . : ἀλδαίνουσαν ] Αὔξουσαν . φρίσσω δέ σε |
| δέχοιτο ; οὐκοῦν μέχρι μὲν τούτων οὐδὲν ὑπ ' οὐδενὸς ἠδίκησαι , βασιλεῦ : ποῖον γὰρ ἀδίκημα παρ ' οὗ | ||
| οἵ γε ξυνηδίκηνταί μοι καὶ αὐτοί . Πρὸς τίνων οὖν ἠδίκησαι , εἰ μήτε τοὺς ἰδιώτας μήτε τοὺς φιλοσόφους αἰτιᾷ |
| γὰρ ὄντων οἷς ἄν τις διαιτήσαι τὸ παρὸν τουτὶ τὸ σκέμμα , ἑνὸς μὲν τείνοντος ἐπὶ τὸ ἀληθὲς αὐτό , | ||
| . σκῶμμα τὸ ἐπὶ διασυρμῷ τοῦ πέλας λεγόμενον , οἷον σκέμμα : γέλοιον δὲ οἷον τὸ ἐπὶ διαχύσει τῶν ἀκροατῶν |
| ἀτίω καὶ πλεονασμῷ τοῦ ζ ἀτίζω . ἢ ἀπὸ τοῦ ἀτιμάζω κατὰ συγκοπήν , . , . * . . | ||
| ' ἧς σὺ βέβηκας : ἐγὼ δὲ οὐδὲ ταῦτα μὲν ἀτιμάζω , μακαρίζω δὲ τὸ καὶ ἐν τούτοις εἰδέναι σωφρονεῖν |
| ἐμαυτοῦ . τὸ παύομαι . μετὰ μετοχῆς , καὶ μετὰ ἀπαρεμφάτου , καὶ μετὰ γενικῆς . συκοφάντης . ὁ ἀποδεικνύων | ||
| καθ ' ἕνα σχηματισμόν ἐστι διὰ τὴν σύνταξιν τὴν τοῦ ἀπαρεμφάτου , ὅπερ τρίτον ὂν ἀμέριστον ἦν κατὰ τὴν προσωποποιίαν |
| – – ] φαίνω , ξενίαν τε [ φιλάγλαον ] γεραίρω , τὰν ἐμοὶ Λάμπων [ ˘˘˘˘ – – ] | ||
| Παφίῃ κλέος προσάπτει . Ἄγαμαι φύσιν πετήλων , κάλυκας πλέον γεραίρω διὰ τῶν ῥόδων γὰρ ἄρτι σοφίης κρατοῦσα λάμπω . |