πού φησιν ἐν τῷ Πενθεῖ ἔργῳ νόμιζε νεβρίδ ' ἔχειν ἐπενδύτην . ἄντικρυς δὲ δοκεῖ τὸ ἐν τῷ Νικοχάρους Ἡρακλεῖ | ||
καὶ γυναικεῖος . ὁ δὲ ἀνδρεῖος χιτωνίσκος , ὅ τινες ἐπενδύτην , τὸ δὲ βραχὺ χιτωνισκάριον . χιτώνιον δὲ καὶ |
γυμνὸν τὸ κάλλος ἐπιδεικνύειν . Εὖ λέγουσι τὸ περὶ τοῦ κεστοῦ , καὶ ἀπόθου . Τί οὖν οὐχὶ καὶ σύ | ||
Ἑλλήνων . ταῦτα βουλευσαμένη λαμβάνει τὰ καλλωπίσματα πάντα ἐκ τοῦ κεστοῦ τῆς Ἀφροδίτης . ὁ δὲ κεστὸς μυθεύεται εἶναι καμψίον |
περὶ τὰς θύρας ἀνδρῶν , γυναικῶν . Οἱ μὲν τῷ Διονυσοφάνει συνήδοντο παῖδα εὑρόντι , καὶ μᾶλλον ὁρῶντες τὸ κάλλος | ||
θεοῖς αὐταὶ πιστευθῆναι μητέρες θυγατρὸς οὕτω καλῆς . Ὄναρ δὲ Διονυσοφάνει μετὰ φροντίδα πολλὴν εἰς βαθὺν ὕπνον κατενεχθέντι τοιόνδε γίνεται |
μὴ ξενίζου , κυρά , ἐπὶ τῷ ἐσκελίσθαι σε τῷ ἐνυπνίῳ : οὐ γὰρ πάντες ἀληθεῖς εἰσιν οἱ ὄνειροι . | ||
ἐπίτηδες ψευδομένων ἐπιλεγόντων τοῦτο , καθ ' ὃ δηλοῦται ὅτι ἐνυπνίῳ ἔοικε τὸ λεγόμενον . οἱ δὲ τῷ Ἡρακλεῖ προσνέμουσι |
, χοροῖσι Κηΐων φρένα ἰανθεὶς ὄπαζε θεόπομπον ἐσθλῶν τύχαν . Βασιλεῦ τᾶν ἱερᾶν Ἀθανᾶν , τῶν ἁβροβιών ἄναξ Ἰώνων , | ||
' ὑστεραίᾳ προσαγαγόντος αὐτοῦ τῇ πέτρᾳ τῶν βαρβάρων τις ἀνεβόησεν Βασιλεῦ Δημήτριε , τί βουλόμενος ἢ τίνος ἀναγκάζοντος πολεμεῖς ἡμᾶς |
κατεδίωκον τὸν λύκον . ἐπιστραφεὶς δὲ ὁ λύκος λέγει τῷ ἐρίφῳ : „ ταῦτα ἐμοὶ καλῶς γίνεται : ἔδει γάρ | ||
κύνες ἀκούσαντες τὸν λύκον ἐδίωκον . ὁ δὲ ἐπιστραφεὶς τῇ ἐρίφῳ φησί : „ δικαίως ταῦτά μοι γίνεται : ἔδει |
] ἐλεύσεται , ἵνα αὐτῷ ἀπαλλαγὴν φράσω † πάντ ' ἐκκάλυψον : αἱ συστηματικαὶ αὗται περίοδοι στίχων εἰσὶν ἰαμβικῶν τριμέτρων | ||
πόλεμον , καὶ δὴ καὶ ἀνάρθμιον αἷμα . πάντ ' ἐκκάλυψον : Καὶ φανέρωσον : καὶ εἰπὲ ἡμῖν πᾶσαν αἰτίαν |
νύξ . εἶτα ἀπὸ τοῦ παρελθόντος προτρέψῃ χρόνου λέγων : ἀναμνήσθητι τῆς μνηστείας , ἐν ὅσῳ χρόνῳ γέγονεν , ἐν | ||
συγχωρεῖς , ἄθρει . Ἀλλὰ συγχωρῶ . Τὸν τοίνυν δημοτικὸν ἀναμνήσθητι οἷον ἔφαμεν εἶναι . ἦν δέ που γεγονὼς ἐκ |
κατὰ παιδίων προυνικῶν ἕτοιμον ὠνήσω μορμολύκιον . “ ὁ δὲ γελάσας λέγει ” Αἴσωπε , εἴσελθε εἰς τὸν ἐνδότερον τρίκλινον | ||
λαβὼν καὶ τοὺς τῶν ἀδικησάντων σε ὁμήρους προσλαβὼν ἄπιθι . γελάσας ὁ Ξενοφῶν εἶπεν : Ἢν οὖν μὴ ἐξικνῆται ταῦτ |
. „ ἡ δὲ τὸ στῆθος πατάξασα ” οἴμοι τῇ δυστήνῳ , ” φησίν , „ οὐδὲν γὰρ οὐδὲ σοφισαμένη | ||
πρὸς τὰ Τροίας πεδία καὶ τὸν Ἀτρέως ἔχθιστον υἱὸν τῷδε δυστήνῳ ποδί ; Πρὸς τοὺς μὲν οὖν σε τήνδε τ |
αὖ ὁ Ἀμφιάραος ὑπήντησεν αὐτῷ : πάλαι γὰρ ἐτεθνήκει . Τὺ δ ' ἑκατηβόλε ] * Σύ , φησίν , | ||
τούτου ζητήσας . Γε μὰν ] Ἀλλ ' ὅμως . Τὺ δ ' ὁπόταν τις ἀμείλιχον ] * Ἐάν τις |
τὸν Δία ἐκλῦσαι ] ἐλευθερῶσαι οὐδαμῆ ] οὐδαμῶς λήξω ] παύσομαι ποτέ ] ἐπαινῶν προθυμίας ] τῆς ὑπὲρ ἐμοῦ ἐλλείπεις | ||
τῆς ἐκείνου φύσεως δεῖγμα γεγενῆσθαι , τοῦτο οὐ πρὶν εἰπεῖν παύσομαι . Φιλοσοφίαν τοίνυν , ὦ βασιλεῦ , ἅπαντες μὲν |
πρῶτον : φεῦ μοι , κακὸν μέν ἐστιν ἀγγέλλειν καὶ μηνύειν καὶ λέγειν κακά : στέργει γὰρ οὐδεὶς ἄγγελον κακῶν | ||
πιέζεσθαι πόλεμον οὐχ ἕνα , πολλοὺς δὲ καὶ πολυτρόπους ἔοικε μηνύειν . ἀλλ ' ἔν γε ταῖς δι ' ὑπονοιῶν |
τῆς ἡγεμονίας καὶ μηδὲν ἀηδέστερον ἐξαγαγεῖν ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου ἢ κρατήσασαν τὸ ἐξ ἀρχῆς ἐμβαλεῖν . τουτοισὶ δὲ ἤδη τί | ||
τῶν δυσκόλων . ἔχουσαν δὲ τὴν κύνα ἢ καὶ ἄλλως κρατήσασαν τῷ δρόμῳ καταπηδήσαντα ἀπὸ τοῦ ἵππου καταψᾶν χρὴ ἐπευφημοῦντα |
τρόπον συνδιαιτᾶσθαι τοῖς πέλας . εἰ καὶ ἐναντίον εἴη τῷ φαινομένῳ τὸ ἀληθινὸν ἀγαθὸν , μηδέποτε ἐκεῖνο τούτου ἐπίπροσθεν ἄγειν | ||
ἀστέρ ' ὀπωρινῷ τῷ κυνὶ λέγει τῷ κατὰ τὴν ὀπώραν φαινομένῳ . ἄσκοπος ἀνόητος , τὸ δέον μὴ σκοπῶν . |
πελέκεσι , Καπανεὺς δὲ λέγεται κεραυνῷ βεβλῆσθαι , πρότερος οἶμαι κόμπῳ βαλὼν τὸν Δία . οὗτοι μὲν οὖν ἑτέρου λόγου | ||
οὕτως : ἀμπτάμενα πάντα ἐπάρματι μετεώρῳ πόρρω φροῦδα κεῖται : κόμπῳ μεταρσίῳ : ἐπάρματι μετεώρῳ : ἄλλως : ἀνυψωθέντα τὰ |
πρόσθεν φιλίας ὑπομνήματα καὶ πίστεως . ταύτην τὴν ἐπιστολὴν δίδωσι πιστῷ ἀνδρί , ὡς ᾤετο : ὁ δὲ λαβὼν Κύρῳ | ||
τῆς Περπέννα στρατηγίας κατεφρόνει , Περπέννας δ ' ὡς οὐ πιστῷ χρησόμενος ἐς πολὺ τῷ στρατῷ , πάσῃ σχεδὸν τῇ |
ἄλλων ὧν λέγεις πέρι μυθολογοῦντα . Ἔστι γάρ , ὦ φίλε Φαῖδρε , οὕτω : πολὺ δ ' οἶμαι καλλίων | ||
γὰρ ἀποκαλύψας ἐγὼ λέγω . Ἐκ τῆς Πολιτείας „ Ὦ φίλε Ὅμηρε , εἴπερ μὴ τρίτος ἀπὸ τῆς ἀληθείας εἶ |
[ τῇ πόλει τῶν ] Ἀλεξανδρέων [ - ] ? χαίρειν ? [ ! ! ! ! ! ! ! | ||
αἰὼν μέρος ἔχει θεοῦ τινος . ἢ φιλοσοφητέον οὖν ἢ χαίρειν εἰποῦσι τῷ ζῆν ἀπιτέον ἐντεῦθεν , ὡς τὰ ἄλλα |
καὶ τρέμοντα , νικώσης τε καὶ νικωμένης ἐκ μέρους ταῦτα τίθεσο τῆς δυνάμεως ταῦτα . τῶν μὲν βαρέων φυσικῷ τῷ | ||
τις ἀνάγκη ταῦθ ' ἕρδειν : τῶν μοι πρόσθε χάριν τίθεσο . Οὐδένα θησαυρὸν παισὶν καταθήσει ἄμεινον : αἰτοῦσιν δ |
' οὐ [ λέγεις ] ; ἔνδον γὰρ ἀμέλει , Μόσχε . πῶς ; [ ] φιλοῦντα τὸν πρὸ τοῦ | ||
: πρῶτα μὲν οὖν δώρων μεμνήσομαι ἠυκόμοιο Δήμητρος , φίλε Μόσχε : σὺ δ ' ἐν φρεσὶ βάλλεο σῇσιν . |
αἰρόμενος πόνους Δίωι παιδὶ συναντλεῖ ; καὶ μὰν τόνδ ' ἄθρησον πτεροῦντος ἔφεδρον ἵππου : τὰν πῦρ πνέουσαν ἐναίρει τρισώματον | ||
χωρεῖν , συνῳδὰ τοῖς λόγοις μου πράττειν : δεῦρ ' ἄθρησον : δεῦρο εἰς ἐμὲ βλέψον , ἵνα κἂν διὰ |
καλῶν τούτων ἐγίγνωσκον , οὔτ ' ἂν τοὺς νομοθέτας τἀναντία παραινεῖν εἰ μὴ λυσιτελεῖν ὑπελάμβα - νον . ἐπεὶ δὲ | ||
, τὸ μηδετέροις οἰκείως ἔχουσι τὰ ὑμέτερ ' αὐτῶν πράττειν παραινεῖν ὑμῖν : οὗ λυσιτελέστερον οὐδέν ἐστι τῇ πόλει , |
λεχθήσεται δὲ καὶ ἕτερα . ἐρεῖς τι καὶ εἰς τὴν σεαυτοῦ πατρίδα ὡς χρονίως μὲν ἐπανελθὼν ἐπ ' αὐτήν , | ||
ἂν γὰρ ἅπαξ χρόνου καὶ διατριβῆς τύχῃς , ῥᾷον κρατήσεις σεαυτοῦ . Θάνατος καὶ φυγὴ καὶ πάντα τὰ δεινὰ φαινόμενα |
φλεβοτομηθέντεϲ δὲ οἱ οὕτω διακείμενοι ἢ αὐτομάτωϲ ἄλλοθεν αἱμορραγήϲαντεϲ , τύχηϲ ἀγαθῆϲ εἰϲ τὸ ϲωθῆναι δέονται ἢ καὶ οὐδὲ ϲώζονται | ||
ἢ θέρμηϲ ἀμέτρου διαφορηϲάϲηϲ τὴν δύναμιν ἢ καί τινοϲ ἐκ τύχηϲ προϲπεϲόντοϲ . Εἰ μὲν οὖν διὰ ϲτέγνωϲιν ἢ οἷον |
κύδηνεν κούρη πολυμήχανος . Αὐτὰρ ἔγωγε σῆς ἀλόχου κέλομαί σε δαήμεναι , εἰ ἕθεν ἁγνὸν ἀνδρὸς ἀπ ' ἀλλοτρίοιο λέχος | ||
μεμερισμένα δώματα ναίειν . εἰ δ ' ἐθέλεις καὶ ταῦτα δαήμεναι εὐχερές ἐστι : βαῖνέ μοι ἐν νώτοισι , κράτει |
ὁ κόσμος τάδε τινὰ φέρει ὧν ἐστι φορός : καὶ ἰατρῷ δὲ καὶ κυβερνήτῃ αἰσχρὸν ξενίζεσθαι , εἰ πεπύρεχεν οὗτος | ||
εἰδέναι , εἰς ἅπερ συντελεῖ τὸ εἰδέναι ; τίς χρεία ἰατρῷ τῆς τέχνης , μὴ ὑγιάζοντι κατὰ τὴν τέχνην ; |
ἀρσένων νόσον ταύτην νοσοῦμεν , ἀλλὰ προύστημεν καλῶς . ὦ φίλταθ ' Ἕκτορ , ἀλλ ' ἐγὼ τὴν σὴν χάριν | ||
. ιγʹ αἰεὶ σφῷν κλέος ἔσσεται κατ ' αἶαν , φίλταθ ' Ἁρμόδιε καὶ Ἀριστόγειτον , ὅτι τὸν τύραννον κτανέτην |
πανσόφῳ κατένευσεν ὁ θεὸς τοῦτό γε , καίτοι γε μυρίας ποιησαμένῳ δεήσεις , ἀλλὰ χρησμὸς ἐξέπεσεν αὐτῷ , ὅτι ” | ||
αὐτός τίς ἐστιν αὑτῷ : οὗ παραχωρεῖ καὶ ἐξίσταται . ποιησαμένῳ δὲ τὴν εὐχὴν τάδε διαγορεύει : πρῶτον μὲν ἄκρατον |
: τέττα , σιωπῇ ἧσο , ἐμῷ δ ' ἐπιπείθεο μύθῳ : ἠπεδανὸς δέ νύ τοι θεράπων , βραδέες δέ | ||
κυρίως ἐπὶ τῶν κυνῶν . : οὐ παράμυθον ] Οὐ μύθῳ παραγόμενον καὶ πειθόμενον . : Παρὰ τὸ ὅ τοι |
Ἐλάλησε δὲ Ἱερεμίας λέγων : Παρακαλῶ σε , κύριε , δεῖξόν μοι τὶ ποιήσω Ἀβιμέλεχ τῷ Αἰθίοπι , ὅτι πολλὰς | ||
εἶναι , ἄρα πῶς προκόπτεις ; Σὺ οὖν ἐνταῦθά μοι δεῖξόν σου τὴν προκοπήν . καθάπερ εἰ ἀθλητῇ διελεγόμην δεῖξόν |
ζεφύρου πρὸς τὴν πόλιν τοῦ ἴλου , τουτέστιν εἰς τὴν ἴλιον . ποταπόν ; κράτιστον καὶ ἰσχυρότατον ἐν τῇ μάχῃ | ||
ἐπὶ τῆς ἰλίου φησίν : ἐρωτώμενος γὰρ φησὶν τάδε : ἴλιον ἴλιον ὤ μοί μοί . . ? . τῶν |
δὲ Κῦρος ἔφη : Μὴ δὴ σὺ κέλευε , ὦ Κυαξάρη : ἢ οὐχ ὁρᾷς ὅτι οὗτοι οἱ παρόντες ὑφ | ||
ὁδὸν ἀπέχειν , τότε δὴ ὁ Κῦρος λέγει : Ὦ Κυαξάρη , ὥρα δὴ ἀπαντᾶν καὶ μήτε τοῖς πολεμίοις δοκεῖν |
ἔφαμεν ἔλεγεν ὅλος δὲ ὁ λόγος μὴ λόγος ἔστω ξηρὸν γάρμηδὲ ἔμμετροςκαταφανὲς γάρ καὶ Διονύσιος ἐν τῷ περὶ συνθέσεως ὀνομάτων | ||
τὸν Ὀδυσσέα μιμησάμενον παραπλεῖν αὐτὰ μὴ δεδεμένον τὼ χεῖρε δειλὸν γάρμηδὲ τὰ ὦτα κηρῷ φραξάμενον , ἀλλ ' ἀκούοντα καὶ |
παραπλήσιόν τι ὅ φασι παθεῖν τινα ἐφ ' ἵππον ἀναβάντα μαινόμενον : ἁρπάσας γὰρ αὐτὸν ἔφερεν ἄρα ὁ ἵππος : | ||
οἳ μὲν γὰρ ἀφελῆ τινα αὐτὸν ᾤοντο , οἳ δὲ μαινόμενον . καὶ γὰρ περὶ τὰς δωρεὰς ἦν παραπλήσιος : |
ᾧ λέγεται : ” ἐγὼ ἀποκτενῶ καὶ ζῆν ποιήσω : πατάξω κἀγὼ ἰάσομαι ” . ἀλλὰ γὰρ οὐδὲ ἐπιπόλαιον ἔσχεν | ||
αὐτῷ φησι τὸν θεόν : Ἀποστελῶ τὴν χεῖρά μου καὶ πατάξω τοὺς Αἰγυπτίους . καὶ ἐπὶ τοῦ γεγονότος θανάτου τῶν |
, χείρων ἐστὶν ἑτέρου καὶ δεῖ τοῦτο προφέρειν αὐτῷ καὶ λοιδορεῖσθαι : βαφεὺς δὲ ἢ σκυτοτόμος ἢ τέκτων ἐάν , | ||
πῶς ὁ τιμοκρατικὸς γίνεται ἀνήρ . ὑμνεῖν . μέμφεσθαι , λοιδορεῖσθαι , κατ ' εὐφημισμόν : σημαίνει δὲ καὶ ὀδύρεσθαι |
φιλημάτων . . . . . . ἀγεννῶς οὐκ ἐῶ παίζειν . τίθημι κοττάβεια σφῷν ἐγὼ τασδί τε τὰς κρηπῖδας | ||
Ἄρτι . πρὸ ὀλίγου χρόνου πεποιημένος . Ἀρτιάζειν , τὸ παίζειν ἄρτια ἢ περιττὰ καρύοις ἢ ἀστραγάλοις τοιούτοις . Πλάτων |
δεξιὰν αὐτοῦ εἶπεν : Ὦ μέγα ἀγαθὸν σὺ τοῖς φίλοις Κῦρε , ὡς πολλήν με τοῖς θεοῖς ποιεῖς χάριν ὀφείλειν | ||
τῆς ἐκ λόγων ἐπικουρίας . Ὅτε πρῶτον ἡμῖν , ὦ Κῦρε , φοιτήσας ἄγγελος ἐμήνυσεν ἥκειν , ἡγησάμεθά σε μουσικὸν |
πάλιν , τῆς προρρηθείσης ὑφαντικῆς αὐτῷ φέροντες τὸ παράδειγμα . Καλῶς εἶπες , καὶ ποιῶμεν ἃ λέγεις . Οὐκοῦν ἀπό | ||
' ἧς ὁσημέραι ἐκφοιτῶσιν ἀγαθῶν πηγαί , κακῶν ἐπισχέσεις . Καλῶς Πλάτων οὐκ ἐκοινώνει Διονυσίῳ : κατεδουλοῦτο γὰρ Σικελίαν . |
ἡ μῖξις τοῦ πύου εὑρίσκεται καὶ οὐκ ἀκριβῶς ἀναμεμιγμένη . πρόσεχε δὲ καὶ τοῖς ἀναμεμιγμένοις καὶ ἐμφερομένοις ἐν οὔροις : | ||
ἀντείποιμι , μὴ πολυπραγμόνει , ἀλλ ' εἰ δοκεῖ σοι πρόσεχε τὸν νοῦν κἀκροῶ . Τρώγων ἐρεβίνθους ἀπεπνίγη πεφρυγμένους . |
. βουληφόροι ποτὲ μὲν βασιλεῖς , “ οὐ χρὴ παννύχιον εὕδειν βουληφόρον ἄνδρα , ” ποτὲ δὲ ἐπιθετικῶς αἱ ἐκκλησίαι | ||
: ἀληθεῖς μέν , ὅταν λέγωμεν : οὐ χρὴ παννύχιον εὕδειν βουληφόρον ἄνδρα , ᾧ λαοί τ ' ἐπιτετράφαται καὶ |
σεβασμίας καὶ τιμωμένας . προσκυνῶν δῆθεν ταῦτα λέγει . βούλομαι ἀνταποπαρδεῖν : ἀντηχεῖν . ἔπαιξε δὲ ὁμοιῶν τῇ πορδῇ τὸν | ||
καὶ σέβομαί γ ' , ὦ πολυτίμητοι , καὶ βούλομαι ἀνταποπαρδεῖν πρὸς τὰς βροντάς : οὕτως αὐτὰς τετραμαίνω καὶ πεφόβημαι |
τοῦ τοιοῦδε πέρι ; Τίνος δή ; Τοῦ ὑπολαμβάνειν παρὰ σεαυτῷ τὸν μὲν ἀμείνω ἄνδρα , τὸν δὲ χείρω : | ||
Ὁ δὲ [ ἕτερος ] ἀπεφήνατο : Καθὼς οὐ βούλει σεαυτῷ τὰ κακὰ παρεῖναι , μέτοχος δὲ τῶν ἀγαθῶν ὑπάρχειν |
τῆϲ λεπτῆϲ ἀριϲτολοχίαϲ . ὅταν δὲ ἐντύχῃϲ ἀρχομένῳ μὲν τῷ νοϲήματι διὰ τὴν τοῦ ὅλου ϲώματοϲ ϲυμπάθειαν , ὡϲ εἴρηται | ||
ϲφοδρὸν ἢ παρακρουϲτικόν τι πάθοϲ ἢ πυρετὸϲ καυϲώδηϲ ἐν ἀπέπτῳ νοϲήματι κωλύοι : μεγάλαϲ γὰρ ἐπὶ τούτων ὁ οἶνοϲ ἐργάζεται |
, ἀφύην , ἑψητόν . Ναστὸς τὸ μέγεθος τηλικοῦτος , δέσποτα , λευκός : τὸ πάχος γὰρ ὑπερέκυπτε τοῦ κανοῦ | ||
. Ἡράκλεις καὶ κέντρ ' ἔχουσιν . οὐχ ὁρᾶις ὦ δέσποτα ; οἷς γ ' ἀπώλεσαν Φίλιππον ἐν δίκηι τὸν |
τὴν Ἀσίαν καὶ τῷ μὲν Κρατερῷ τὴν τῆς Ἀσίας ἡγεμονίαν περιτιθέναι , τῷ δ ' Ἀντιπάτρῳ τὴν τῆς Εὐρώπης , | ||
, καὶ κεφαλὴν ὑποξυρῶν , καὶ κήρωμα κεφαλῇ καὶ τραχήλῳ περιτιθέναι , καὶ εἰρίοισι περιελίσσειν , καὶ σπόγγοισι μαλθακοῖσιν , |
ἐκ τοῦ σύνεγγυς τρῶσαι , βαλεῖν δὲ τὸ πόρρωθεν : σιγᾶν ἐφ ' οἷσι νῦν : ἐλεγκτικὸν τὸ ἦθος . | ||
λόγῳ μόνον εἰρημένον τὸ περὶ ὀρφανίας τῶν παίδων : λίσσομαι σιγᾶν : τὸ ἑξῆς : καί σε πρὸς θεῶν λίσσομαι |
δεινότατα πάθοιμεν , εἰ τῇ ὕστερον τῶν πραγμάτων γεγενημένῃ διαμαρτυρίᾳ πιστεύσετε ὑμεῖς . Ἀλλὰ μὴν καὶ πρεσβύτερά γε αὑτοῦ διαμεμαρτύρηκεν | ||
Ἀλλ ' ὑμεῖς , ὡς ἔγωγ ' οἶμαι , οὐ πιστεύσετε , ἐὰν μὴ ἀποφαίνῃ ὑμῖν , ὅπερ ἀρχόμενος εἶπον |
ἀπόλογον . ἀντιπαρατείνεται οὖν τῷ Ἀλκινόου λόγῳ ὑπὸ τοῦ Ὀδυσσέως ῥηθέντι ὁ ὑπὸ τοῦ Ἠρός . πλὴν ἐκεῖ μὲν ὁ | ||
. Ἀπόλλων δέ τις χρησμολόγος καὶ μάντις ὑπάρχων ἐν τῷ ῥηθέντι ἱερῷ τοῦ Ἡλίου μαντικοὺς εἶπε γενέσθαι τοὺς παῖδας , |
. λέγομεν γοῦν ὅτι ἔβλαψα ἐγὼ ἐμαυτόν , καὶ σύ σαυτόν , κἀκεῖνος ἑαυτόν . οὐ λέγομεν δὲ ὅτι ἔβλαψα | ||
τὸ ῥῆμα τοῦτ ' εἶναί τι μεμεριμνημένον τὸ “ γνῶθι σαυτόν ” . ἐμμένειν τούτωι μ ' ἔα ὅσα τ |
καὶ ἐπὶ τὴν τοῦ πάσχοντος νεφροῦ ἴασιν , καὶ τοπικοῖς χρῆσαι βοηθήμασι . τούτου εἷς κανών . Ἕτερος ὁ λέγων | ||
τὸν ἱματισμὸν καὶ τὸν κόσμον , ὅταν τινὶ ἄλλῳ δέῃ χρῆσαι , μὴ γίγνεσθαι δὲ ἐκ τῆς πίστεως δίκας μηδ |
, . . . , . Ἄγη : σημαίνει τὸ ἐκπλήττομαι καὶ τὸ θαυμάζω : γέγονε παρὰ τὸ ἄζω ἢ | ||
ἀντὶ τοῦ φθονεῖν : τὸ δὲ ἀγῶ τὸ θαυμάζω καὶ ἐκπλήττομαι , γίνεται παρὰ τὸ χαίνω : κατ ' ἐπιτάσιν |
' ἀκαμάτοισιν ἐτεκτήναντο Κύκλωπες , δώσω ἐελδομένῃ : σὺ δὲ σῷ κρατερόφρονι θυμῷ αὐτὴ χεῖμ ' ἀλεγεινὸν ἐπ ' Ἀργείοισιν | ||
, ἀτὰρ δόρυ Μηριόνῃ ἥρωϊ πόρωμεν , εἰ σύ γε σῷ θυμῷ ἐθέλοις : κέλομαι γὰρ ἔγωγε . Ὣς ἔφατ |
τὸ ἀνέλπιστον τοῦ θεάματος καταπλαγέντος καὶ χάριν ὁμολογοῦντος , “ Παῦε , ” ἔφη ὁ Μακέντης , “ ἄλλον με | ||
τὸν κωμικὸν ὡς ἀληθῶς ἐγκατέλιπέν τι κέντρον τοῖς ἀκούουσιν . Παῦε , ὦ θαυμάσιε , μικρὸν ἀνακρουόμενος καὶ λέγε ἐξ |
τε λευκοπάρῃος ἐπαντέλλουσα Σελήνη . ἄκρα δὲ χιονέης φοινίσσετο κύκλα παρειῆς ὡς ῥόδον ἐκ καλύκων διδυμόχροον . ἦ τάχα φαίης | ||
γράφε καὶ μύρου πνεούσας . γράφε δ ' ἐξ ὅλης παρειῆς ὑπὸ πορφυραῖσι χαίταις ἐλεφάντινον μέτωπον . τὸ μεσόφρυον δὲ |
τροφὰϲ δὲ μὴ εὐθὺϲ ἐπὶ λουτροῖϲ διδόναι , ἀλλ ' ἡϲυχάζειν πρότερον ἐπιτρέπειν , ἤ τι τῶν ϲυνήθων πράττειν . | ||
, διαιτᾶϲθαι δὲ ἀκριβέϲτερον . ἐπιμενούϲηϲ δὲ τῆϲ διαθέϲεωϲ , ἡϲυχάζειν καὶ ἐπιχρίειν τὰ βλέφαρα τοῖϲ διὰ κρόκου ἢ διαρρόδων |
πονηρίαν οὔσας τοιαύτας ὀλίγον ὕστερον ἐροῦμεν , ἂν ἔτι δοκῇ νῷν : τὰς δὲ ψευδεῖς κατ ' ἄλλον τρόπον ἐν | ||
κατ ' εἰρωνείαν χ ' ἅτεροι ] ἔκθλιψις καὶ κρᾶσις νῷν ] ἡμῖν ἄλφιτα ] ἄλευρα πονήρους ] ἐπιπόνους , |
γνώμα μᾶλλον αἰσθησεῖται . δεύτερον δὲ μελετᾶν , αἴ κα ἀκούσηις : τῶι γὰρ πολλάκις ταὐτὰ ἀκοῦσαι καὶ εἶπαι ἐς | ||
. εἶναι . . . . ἀλλ ' ὅταν Ἐμπεδοκλέους ἀκούσηις λέγοντος , ὦ ἑταῖρε , καὶ . . . |
Ὦ ῥύμβε μαστίξας ἐμέ . Κἀκείνους τοὺς Ἱππέας συνεποίησα τῷ φαλακρῷ τούτῳ κἀδωρησάμην . Ἐκεῖ γὰρ ἕξεις ἀγαθὰ πολλὰ δὴ | ||
φέρε τῷ φαλακρῷ ] πάλιν ἑαυτὸν λέγει . δὸς τῷ φαλακρῷ ] ὅτι φαλακρὸς Ἀριστοφάνης . Γ τῶν τρωγαλίων ] |
κτανέτην ἰσονόμους τ ' Ἀθήνας ἐποιησάτην . Ἀδμήτου λόγον ὦ ἑταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλει , τῶν δειλῶν δ ' | ||
κυκλεῖς ἄνω καὶ κάτω ; καλῶς γε ποιῶν , ὦ ἑταῖρε , τὸ σὸν δὴ τοῦτο , καὶ τἀληθῆ λέγων |
τοὺς δὲ μὴ μετασχόντας τῆς στρατείας Ἐνετοὺς Καππάδοκας γενέσθαι . συνηγορεῖν δ ' ἂν δόξειε τῷ λόγῳ τούτῳ , διότι | ||
ψηφίσματος . παροξυνθέντων δέ τινων ἐξ αὐτῶν ἐπὶ τῷ δοκεῖν συνηγορεῖν τοῖς πολεμίοις , εἶτα ἐπιφερομένων , ἐνισταμένων δὲ ἑτέρων |
ἂν ἰδὼν αὐτοὺς τρέχοντας ἐπὶ πολέμιον ἄνδρα φεύγοντα φέρεσθαι , φιλονεικοῦντας , τίς ἄρα προλαβὼν ἕλῃ αὐτὸν , καὶ οὕτω | ||
τὰ φιλόσοφα , προσέθηκε πολιτικῶν , ἐπιστήμων δὲ πρὸς τοὺς φιλονεικοῦντας ἐμπειρίαν εἶναι τὴν ῥητορικὴν , καὶ ἐξ ἐνδόξων κατασκευαστὴς |
: ἢ γὰρ στρατεύειν ἐπινοεῖν μοι φαίνεται καὶ πάντα τῷ πώγωνι δρᾶν ἐναντία , ἢ πλουσιακὸν τούτῳ προσπίπτει κακόν . | ||
: ἢ γὰρ στρατεύειν ἐπινοεῖν μοι φαίνεται καὶ πάντα τῷ πώγωνι δρᾶν ἐναντία , ἢ πλουσιακὸν τούτῳ τι προσπίπτει κακόν |
ἀπειρόκαλος , ὡς διαβεβοημένα ἐπιδιηγούμενος . , . . ἀποροῦντι ἀποροῦντι δὲ αὐτῷ , τίνι μηχανῇ ἀνεβίω , τόνδε φάναι | ||
πολὺ προῦχεν , ἐπιπέμπειν Καίσαρι καὶ ἐνοχλεῖν θαλασσοκρατοῦντας ἀλωμένῳ καὶ ἀποροῦντι , τὸ δὲ πεζὸν αὐτὸν Πομπήιον ἄγειν κατὰ σπουδὴν |
χρήσασθαι τῷ τοῦ θεοῦ μαντείῳ . τοῦ δὲ θεοῦ τῷ συμβάντι ἐπιτρέψαντος , ἀδιάφορον λοιπὸν νομίσαι τὸ γιγνόμενον . Αἶγα | ||
δειλαίου τὴν γαστέρα καὶ διασπάσασθαι αὐτόν . ἀγανακτῆσαι δὲ τῷ συμβάντι τὸν λέοντα καὶ μισῆσαι τὴν ἄρκτον καὶ τὰ αὐτὰ |
θρώισκων μὲν ἄρ ' Ἀμφιάραος ἄκοντι δὲ νίκασεν Μελέαγρος . σκύφιον δὲ λαβὼν δέπας ἔμμετρον ὡς τριλάγυνον πί ' ἐπισχόμενος | ||
ποῦ χρυσότευκτα κἀργυρᾶ σκυφώματα ; Στησίχορος δὲ περὶ Ἡρακλέους : σκύφιον λαβὼν δέπας ἔμμετρον ὡς τριλάγυνον πί ' ἐπισχόμενος , |
ἀρχομένης νυκτός , προστάξαντές σφισι κατοπτεῦσαί τε τὰ τῶν Θεσσαλῶν ὅντινα ἀφανέστατον δύναιντο τρόπον καὶ αὖθις ἐς τὸ στράτευμα ἐπανήκειν | ||
δὴ παρεσκευασμένοι πίνειν τρόπον ἐστὲ νυνί , λέγεθ ' . ὅντινα τρόπον ἡμεῖς ; τοιοῦτον οἷον ἂν καὶ σοὶ δοκῇ |
ἐθνικὸν τῆς νήσου Δελτίτης , τῆς δὲ πόλεως Δελτηνός τῷ ἐγχωρίῳ τύπῳ : οὐ γὰρ ἐνετύχομεν . Δελφοί , πόλις | ||
περὶ αὑτὸν καὶ καμήλους καὶ ἡμιόνους , ἐλθὼν ἐς ἱερὸν ἐγχωρίῳ πλούτῳ κεκοσμημένον ἔλαβεν ἀργυρίου τάλαντα τριάκοντα . ταῦτα ἐπὶ |
' ἐξελεγχθῇς ψευδόμενος , Δημόσθενες , τοιαύτην δίκην δός : ὁμολόγησον ἀνδρόγυνος εἶναι καὶ μὴ ἐλεύθερος ἐναντίον τούτων . Κάλει | ||
ἐπὶ τῇ δωρεᾷ “ σὺ οὖν ” εἶπε “ χάριν ὁμολόγησον ὑπὲρ ἡμῶν Διονυσίῳ ” καὶ ἅμα ὤθησεν αὐτήν . |
μοιχείᾳ ἀνῃρημένου λέγει , ὅτι ἄλλως ἐχρῆν αὐτὸν τιμωρεῖσθαι , προσαγαγόντα τῷ δήμῳ , ταῖς ἀρχαῖς , διελέγχοντα ἀνάξιον ὄντα | ||
Ἀρτέμιδος . ὁ δὲ τὴν Ἀλκμαιωνίδα γράψας τὸν ποιμένα τὸν προσαγαγόντα τὸ ποίμνιον τῷ Ἀτρεῖ Ἀντίοχον καλεῖ : τὸ ἑξῆς |
κηʹ . Ἕλκεα ἐκθύουσιν , ἢν ἀκάθαρτος ἐὼν πονήση . Ἄλλον τινὰ λόγον νυνὶ ἐκτίθεται , καὶ κελεύει σοι μηδέποτε | ||
ἐστιν , ἐκλύτου καὶ παρέτου γιγνομένου τοῦ πεπονθότος τηνικαῦτα . Ἄλλον δὲ ξηρότατον ἤδη γεγενημένον , ὡς ὁμοιότατον εἶναι τὴν |
ἀναστένεις ; πέπαυσο , Κέκροψ ἄθλιε , καὶ τρέπου κατὰ σεαυτόν , ὦ πρέσβυ , μή σε λαβοῦσα κακόν τι | ||
κάθευδε καὶ τὰ τοῦ σκώληκος ποίει , ὧν ἄξιον ἔκρινας σεαυτόν : ἔσθιε καὶ πῖνε καὶ συνουσίαζε καὶ ἀφόδευε καὶ |
ἥκω καὶ διδάσκειν σε βούλομαι ὡς σὺ ἡμῖν οὐκ ὀρθῶς ἀπιστεῖς . πρῶτον μὲν γὰρ καὶ μέγιστον οἱ θεῶν ἡμᾶς | ||
Σωκράτης , σκέψαι ἂν τῇδέ πῄ σοι σκοπουμένῳ συνδόξῃ . ἀπιστεῖς γὰρ δὴ πῶς ἡ καλουμένη μάθησις ἀνάμνησίς ἐστιν ; |
τῷ αὐτοκράτορι : ὁ δέ , ὡς ἤκουσεν , οὐδὲν σχετλιάσας οὐδὲ ἀγριάνας ὑπὲρ ὧν ὕβριστο „ ὤνητ ' ἂν | ||
τὴν Ἀθηνᾶν , ” ἔφη ὁ Δάμις ἀναβοήσας τε καὶ σχετλιάσας „ ἔοικε γὰρ πεπανουργῆσθαί τι . „ ὑπολαβὼν οὖν |
περὶ τῆς ὁδοῦ ἐπεθύμει δὲ ὥσπερ καὶ ὁ πατήρ . Σὺ δ ' αὐτῷ λέγεις , Νίκην σοι φαίνουσι θεοὶ | ||
πάσχουσιν , οἱ μὲν ἐπιπηδήσαντες , αἱ δὲ κατανωτισάμεναι ; Σὺ δέ με ἀξιοῖς συγκατακλινῆναι καὶ ταῦτα γυμνήν ; Καίτοιγε |
παύσαιτό τις ἑκάστοτε διεξιών . Εὖ γε , ὦ Λακεδαιμόνιε ξένε , λέγεις . τὴν ἀνδρείαν δέ , φέρε , | ||
εἰρήνης . Φαίνεται μέν πως ὁ λόγος οὗτος , ὦ ξένε , ὀρθῶς εἰρῆσθαι , θαυμάζω γε μὴν εἰ τά |
καὶ θηρίων πρὸς ἃ ὁ δακτύλιος πεποίηται ” . τῷ συκοφάντῃ ἕπεταί τις , ὥστε μαρτυρεῖ , ἵνα αὐτοὺς εἰς | ||
ὃν ἠκηκόει , συνῆν αἰτήσας τε καὶ λαβών , τῷ συκοφάντῃ τε οἵαν οὐχ ἑτέραν ὀφείλειν ἔλεγε χάριν γνῶναι δόντι |
ιβ ζῳδίων ᾠκείωται ἀνωτέρω δεδηλώκαμεν . τοὺς ὀφθαλμοὺς δὲ χρὴ χειρουργεῖν καὶ θεραπεύειν τῆς Σελήνης πληθούσης τῷ τε φωτὶ καὶ | ||
χειρουργοῖς , ἀπαγορεύειν ἠλίθιον : ἐπικίνδυνον δὲ καὶ τὸ πάντα χειρουργεῖν : ὅθεν τὸ μὲν ἐν μασχάλῃ καὶ βουβῶνι καὶ |
? ἐβουν [ ! ! ! ! ] λόγον ? περαίνειν καὶ ὁ [ Ἀναξιμένης ] ? [ ] ? | ||
. ΓΘ οἴσει ] κομίσει . Γ δοκῇ σοι ] περαίνειν καὶ κύφειν , κακεμφάτως . τοῦτον ] τὸν παῖδα |
ὕστερον βλάβην . λύπη μανίας κοινωνίαν ἔχει τινά . ὦ δέσποθ ' , ὑγίαιν ' . ὡς χρόνιος ἐλήλυθας . | ||
' ἀφῆκας τῷ γέροντι τῷδε σύ ; Κατοικτίσας , ὦ δέσποθ ' , ὡς ἄλλην χθόνα δοκῶν ἀποίσειν , αὐτὸς |
εὖ ἔχοντος , χαριέντως γ ' , ἔφη , ὦ νεανίσκε , τὸ σωμάτιον διάκεισαι . τί οὖν οἴει , | ||
. Ζήνων πρὸς τὸν πλείω λαλεῖν θέλοντα ἢ ἀκούειν ” νεανίσκε , ” εἶπεν , „ ἡ φύσις ἡμῖν γλῶτταν |
ἀκούσῃς ὅτι τὰ δίκαια καὶ συμφέροντά ἐστιν , ἄλλῳ γε λέγοντι μὴ πιστεύσῃς . Οὔτοι , ἀλλ ' ἀποκριτέον : | ||
, σοφώτατος ἀνήρ , εἴ γε πιστευτέον τοῦτο περὶ αὐτοῦ λέγοντι τῷ Πυθίῳ , οὐ μόνον ἐπῄνει τὴν ὀρχηστικὴν ἀλλὰ |
ἐμοὶ γὰρ οὐ δοκεῖ : ἀλλ ' ἤτοι διαλεγέσθω ἢ εἰπέτω ὅτι οὐκ ἐθέλει διαλέγεσθαι , ἵνα τούτῳ μὲν ταῦτα | ||
ἠρωτημένα πατέρα τε καὶ νομοθέτην ἠρωτήσθω , ὁ δ ' εἰπέτω ὡς ὁ ζῶν τὸν ἥδιστον βίον ἐστὶν μακαριώτατος : |
: Τί , ὦ Ἰσχόμαχε , οὐ μάλα εἰωθὼς σχολάζειν κάθησαι ; ἐπεὶ τά γε πλεῖστα ἢ πράττοντά τι ὁρῶ | ||
ᾤου . τί οὖν οὐκ ἐγκαλεῖς σεαυτῷ , ἀλλὰ κλαίων κάθησαι ὡς τὰ κοράσια ; ἀλλ ' ἐκεῖνός μοι φαγεῖν |
ἐκείνοις , μὴ καρτερούντων δὲ πρὸς τὴν ἀντιμάχησιν ἀλλὰ τῷ θάρρει τῶν πολιτῶν τῆς πόλεως ἐνδιδόντων καὶ τῆς σφῶν σωτηρίας | ||
πρός σε , Δημέα , πορεύομαι . ἐκποδὼν ἄπειμι . θάρρει . τουτονὶ τέθνηχ ' ὁρῶν . τί τὸ πάθος |
ἐπεστάτει , Λύσιλλ ' ἐγραμμάτευεν , εἶπε Σωστράτη : ἐκκλησίαν ποεῖν ἕωθεν τῇ μέσῃ τῶν Θεσμοφορίων , ᾗ μάλισθ ' | ||
οἱ παθόντες ἕσταμεν . Τί δῆτ ' ἀμαυρῷ φωτὶ προστάσσεις ποεῖν ; Ὁδοῦ κατάρχειν τῆς ἐκεῖ , πομπὸν δέ με |
ζῶν , πολλὰ δ ' εἰς Ἅιδου μολών , Φιλάμμονος παῖ , τῆς ἐμῆς ἥψω φρενός : ὕβρις γάρ , | ||
ἢ ἁπλῶς ὄνομα κύριόν τινος λέγει . . ἢ Στίλβωνος παῖ . διασύρει δὲ τοῦτον , ὡς παῖδα ἔχοντα . |
πάρεστι λῆψις ὧν ἐρᾷ καθ ' ἡμέραν ἄπελθ ' , ἄπελθε , παῖ : τάδ ' οὐκ ἀκουστά σοι ἀνέκτημαι | ||
λέγεται καὶ ἡ συμπλεκομένη φωνὴ τῷ διανοήματι , οἷον τὸ ἄπελθε : τοῦτο γὰρ καὶ λέξεις , ὃ τετύχηκεν , |
τοιούτου κινδύνου διαφυγὴν εὑρήσει ; πάντως οὐ ῥᾴδιον , ὦ Κλεινία . καὶ γὰρ οὖν πρὸς μὲν ἄλλα οὐκ ὀλίγα | ||
τείχη . γάμων δ ' ἦν ἔμπροσθεν ταῦτα , ὦ Κλεινία , νῦν δ ' ἔπειπερ λόγῳ γίγνεται , καὶ |
τοῖς ἔργοις ἂν μάλιστα διάγοις ἀφ ' ὧν δύνασαι πορίσαι σαυτῷ βίον . τοῦ κε κορεσσάμενος : ὅταν , φησίν | ||
πολλῶν ὧν εἶχεν ἔχοντος : ᾧ καὶ τῶν σαυτοῦ διδοὺς σαυτῷ τοῦτ ' ἂν ἐποίεις : δεῖ γὰρ ἐν ταῖς |
, ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ ' ἡμῖν τὸν λόγον . ἄκουσον , ὦ δαιμόνιε , μου τῶν μαρτύρων . ἀνάβηθι | ||
ἀπέλθῃς καταλιπών : καὶ τὸ ταύτης ἐμόν ἐστι πῦρ . ἄκουσον δὲ ὡς καὶ τἆλλα μοι μέλει περὶ σοῦ . |
αὐθάδεις καθαιρεῖν . τοῦτο δὲ μετὰ ἀπειλῆς δρᾷ λοιδορῶν . ἐνίσπε : ἔνειπε . πατὴρ τεός : Ἀπόλλων . τὸ | ||
αὐθάδεις καθαιρεῖν . τοῦτο δὲ μετὰ ἀπειλῆς δρᾷ λοιδορῶν . ἐνίσπε : ἔνειπε . πατὴρ τεός : Ἀπόλλων . τὸ |
ἀλήθεια . Τίς οὖν ὁ τρόπος , φάναι , ὦ Παρμενίδη , τῆς γυμνασίας ; Οὗτος , εἶπεν , ὅνπερ | ||
; Τί γὰρ κωλύει , φάναι τὸν Σωκράτη , ὦ Παρμενίδη , [ ἓν εἶναι ] ; Ἓν ἄρα ὂν |
ὑπὸ πρώτου Ἀλέξιδος , ἐκλαθόμενος ὅτι Ἐπίχαρμος ἐν Ἐλπίδι ἢ Πλούτῳ παρὰ πότον αὐτὸν εἰσήγαγεν . . : Νίκας δὲ | ||
[ ι ] , πλακοῦς ποιὸς δια [ ] Ἀριστοφάνης Πλούτῳ [ ] . καὶ Θέων δὲ ἐν τῷ περὶ |
σὲ κἀκεῖνος , ὡς εἰκός , οἷς εἶχε , καλλίονι θοίνῃ , τοῖς περὶ τοῦ βασιλέως λόγοις , ἐν οἷς | ||
τῆς βορῆς , Ἀστυάγης εἴρετό μιν εἰ ἡσθείη τι τῇ θοίνῃ . Φαμένου δὲ Ἁρπάγου καὶ κάρτα ἡσθῆναι παρέφερον τοῖσι |
μὴ δεῖν κολακεύειν τὰ πλήθη : Περικλῆς δέ γε πλείστῃ παρρησίᾳ χρησάμενος φαίνεται . διαμάχεσθαι δεῖν ὑπὲρ τοῦ βελτίονος : | ||
μὲν γὰρ πατρίκιοι κράτιστον ἀνδρῶν λέγοντες ἐπῄνουν αὐτὸν ἐπὶ τῇ παρρησίᾳ καὶ μόνον ἀπέφαινον ἐξ ἁπάντων σφῶν ἐλεύθερον , ὃς |
διὰ τὸ αὐτό φ σφίσιν αὐτοῖς : ἤγουν ἑαυτῶν . προσποιήσει : κτήσει βοηθείας . ʃ πορίσει . ἐπέπεσε : | ||
ἡ γνώμη ζητεῖται ἐν τῇ ἀληθείᾳ , μαινομένη ἢ ἐν προσποιήσει μανίας τὸν πρόγονον ἀπέκτεινεν : ἀλλά φαμεν , ὡς |
τεύξῃ τούτων ὧν ἐρᾷς , καὶ ἐπὶ τὴν θεράπαιναν τὴν Παλαίστραν ἤδη ἀποδύουτῆς γὰρ γυναικὸς τοῦ ξένου καὶ φίλου πόρρω | ||
ἑώρων ὄνον , φωνὴν δὲ ἀνθρώπου ἐς τὸ μέμψασθαι τὴν Παλαίστραν οὐκέτι εἶχον . τὸ δὲ χεῖλος ἐκτείνας κάτω καὶ |
ὁρίζεται αὐτὴν οὕτως : διήγησίς ἐστιν ἔκθεσις καὶ παράδοσις τῷ ἀκροατῇ τοῦ πράγματος οὗ κοινούμεθα αὐτῷ . Διττῆς δὲ τῆς | ||
μάλιστα κρύψαι θέλωσιν , οὐ προτιθέμενοι λέγουσιν οὐδὲ προσέχοντι τῷ ἀκροατῇ , οὐδ ' ἐν τῇ αὑτοῦ χώρᾳ τιθέντες , |
ἀπεψίαϲ καὶ μέθαϲ καὶ ἐνδείαϲ . κακὸν γὰρ ἐπὶ περιττώμαϲι μίϲγεϲθαι καὶ ἀπὸ γυμναϲίων καὶ λουτρῶν καὶ κόπουϲ δὲ φυλακτέον | ||
καὶ ψύχουϲα . αἱ γὰρ δίαιται πρὸϲ μίξειϲ τῷ ἀδυνάτῳ μίϲγεϲθαι ἐπιτήδειοι . χρὴ τοίνυν τὴν μὲν δίαιταν ὑγρὰν καὶ |