παντὶ κακοῦ εἴη , κύκλῳ φρουρούμενος ὑπὸ πάντων πολεμίων . Ἆρ ' οὖν οὐκ ἐν τοιούτῳ μὲν δεσμωτηρίῳ δέδεται ὁ | ||
ταῖς πόλεσι . Εἰκός γέ τοι , ὦ Σώκρατες . Ἆρ ' οὖν ἐπειδὴ οὐ φύσει οἱ ἀγαθοὶ ἀγαθοὶ γίγνονται |
ἡρόδοτος δὲ τριῶν ἐτῶν εἶναι τὸν ὀρέστην τότε ἱστόρησεν : Πότερόν νιν . δύο ἐπιζητεῖ αἰτίας , δι ' ἃς | ||
? ? ἐξάειρας ? , ὦ δαῖμον , μέγα . Πότερόν σε κλῄζωμεν Κλωθὼ κελαινάν [ , ] ἢ τὰν |
καὶ πόντος φέρβει , τοιαῦτα καὶ γυναικὸς ἆθλα . ” Πῶς τις ἄνευ θανάτου σε φύγοι , βίε ; μυρία | ||
ἀπὸ μιᾶς ὑσπλαγίδος ἀπήλαἁν τὼς ἄνδρας ἀπὸ τῶν ὑσσάκων . Πῶς οὖν ἔχετε ; Μογίομες : ἂν γὰρ τὰν πόλιν |
εἰ ϲωτήριόν ἐϲτι τὸ νόϲημα ἢ ὀλέθριον . δʹ . Πόθεν διαγινώϲκομεν ὀξὺ καὶ χρόνιον νόϲημα . εʹ . Πῶϲ | ||
οὐκ ἔχει : ὑπόκειται δὲ ἔχειν : ὅπερ ἄτοπον . Πόθεν δῆλον , ὅτι περισσὸς ἀριθμὸς μετρήσει τὸν Α ; |
καθ ' ἑαυτά , κατὰ συμβεβηκὸς ἐν ὄγκῳ ποσοῦται . Οὕτως οὖν καὶ τῇ ψυχῇ καθ ' ἑαυτὴν μὲν πρόσεστι | ||
' αὐτῆς λέγοιτο ἄν , ὅταν ὑπ ' ἄλλου . Οὕτως οὖν συνέβη ; Ἢ οὐδὲ τὸ συνέβη ἀκτέον : |
ἐκτὸς δὲ ὄντες κινδύνων καὶ ἀγώνων καρποῦσθαι τὴν σοφίαν . Τί οὖν ; δοκοῦσί σοί τι , ὦ Σώκρατες , | ||
; Τὸ ποῖον ; Ὅτι ἐμὲ φῂς ταῦτα λέγειν . Τί δέ ; οὐ σὺ λέγεις ὡς ἐγὼ οὐδὲν ἐπίσταμαι |
ὅπῃ ἀπρεπῶς , λοιπόν . ἦ γάρ ; Ναί . Οἶσθ ' οὖν ὅπῃ μάλιστα θεῷ χαριῇ λόγων πέρι πράττων | ||
, ἃς πρώτας ἀπ ' ἀλλήλων διαιρετέον . Ὀρθῶς . Οἶσθ ' οὖν ὅτι χαλεπὸν αὐτὰς τεμεῖν δίχα ; τὸ |
γε μὴ ἐθέλοντος . τὸ μὲν οὖν δὴ δεθὲν πᾶν λυτόν , τό γε μὴν καλῶς ἁρμοσθὲν καὶ ἔχον εὖ | ||
ἐμοῦ γε ἐθέλοντος . τὸ μὲν οὖν δὴ δεθὲν πᾶν λυτόν , τὸ δέ γε μὴν καλῶς ἁρμοσθὲν καὶ ἔχον |
; Ἀλλ ' οὔ μοι δοκεῖ ποιεῖν ἃ βούλεται . Ἔστιν οὖν ὅπως ὁ τοιοῦτος μέγα δύναται ἐν τῇ πόλει | ||
' ἂν τύχῃ τις πλησίον ἑστὼς ἀναγιγνώσκοντος οὐκ ἀκούσεται . Ἔστιν παρ ' αὐτὴν τὴν δίφορον συκῆν κάτω . Ἐπὶ |
τε καὶ τὸν καίσαρα ἐσκόπουν τίνα τούτῳ ἀντίπαλον καταστήσειαν . Ἔδοξεν οὖν τῶν τοῦ καίσαρος υἱέων τῷ νεωτέρῳ τὸ Ῥωμαϊκὸν | ||
ὑμεῖς ἡμᾶς κελεύετε . αἱ δὲ σπονδαὶ ἐνιαυτὸν ἔσονται . Ἔδοξεν τῷ δήμῳ . Ἀκαμαντὶς ἐπρυτάνευε , Φαίνιππος ἐγραμμάτευε , |
, ἐν ἀπορρήτῳ τε καὶ ἀδήλῳ κατακρύψουσιν ὡς πρέπει . Εἴπερ μέλλει , ἔφη , καθαρὸν τὸ γένος τῶν φυλάκων | ||
ἡ γένεσις , ἣ εἰκὼν αὐτῆς ἐστι καὶ μίμημα . Εἴπερ δὲ ὁ δημιουργὸς ὁ τῆς γενέσεώς ἐστιν ἀγαθός , |
τὸ κακῶς πρηχθὲν εἰς σὲ χωρῆσαι τὸν ψόγον ἐᾷ : μήποτ ' ἀμφιβόλως ἔχῃ , ἐξ ὧν τὸ μεθοδευθὲν χωρήσει | ||
, ἐξ οὗ γνωσθήσεται ὁ χείρων καὶ ὁ κρείττων ; μήποτ ' ἐστὶν αἰδώς , πίστις , δικαιοσύνη ; τούτοις |
προσκατατάξῃ ἑαυτόν , διελεύσεται ἀσφαλῶς . Πῶς λέγεις προσκατατάξαι ; Ἵν ' , ὃ ἂν ἐκεῖνος θέλῃ , καὶ αὐτὸς | ||
ἐκεῖθεν καὶ κεχηνέναι περὶ τὴν ὕλην , τὸ αἴτιον . Ἵν ' οὖν μὴ εἰς μακρὸν τὸν λόγον ἀποτείνων ἐκβεβηκέναι |
. . . . . ἀλλ ' οἶσθ ' ὃ δρᾶσον ] ἀλλ ' οἶσθ ' ὃ δράσεις . Γ | ||
δεσπότης : ἐτάγη , ἐχειροτονήθη : τὰ καλὰ τῶν ἀντιγράφων δρᾶσον ἔχει : οἶδας οὖν τί δρᾶσαι ὀφείλεις : μὴ |
, δόμεν δ ' ἐπιταδεοτρώκτᾳ κοινοκρατηροσκύφῳ τὰν ὀλλυμέναν δαπάνυλλαν ; Μήποτ ' οὖν ὁ τᾶς Δίκας ὀφθαλμὸς ἀπεσπαλάκωται , χὠ | ||
ὥστε πρότερον ἂν τῆς αἰσθήσεως τὸ αἰσθητὸν εἶναι δόξειεν . Μήποτ ' οὖν ὁ μὲν λόγος ἀληθὴς εἴη , καὶ |
τῆς καρδίας , γλυκύτατον , ὥσπερ ἀστρατείας καὶ μύρου . Μῶν οὖν ὅμοιον καὶ γυλιοῦ στρατιωτικοῦ ; Ἀπέπτυς ' ἐχθροῦ | ||
μοι τοῦ λόγου νῦν τε καὶ σμικρὸν ἔμπροσθεν ἐλλείπεται . Μῶν , ὦ Φίληβε , τὸ τί πρὸς ἔπος αὖ |
ἔργων ἃ ἄλυτα ἐμοῦ μὴ θέλοντος , τὸ μὲν οὖν δεθὲν πᾶν λυτόν ” εἰ τοίνυν οὔκ ἐστιν ἄθεος Πλάτων | ||
ἄλυτα ἐμοῦ γε μὴ θέλοντος . τὸ μὲν οὖν δὴ δεθὲν πᾶν λυτόν , τό γε μὴν καλῶς ἁρμοσθὲν καὶ |
ὡς οὐκ ἂν διαφέροιεν οὐδ ' αὐτοὶ τῶν πολλῶν . Τίς οὖν εἴη ἂν αὐτῶν ἡ σοφία ; Καὶ διὰ | ||
. Καὶ νὴ Δία κομψότατα τὴν βληχώ γε παρατετιλμένη . Τίς δ ' ἁτέρα παῖς ; Χαἵα ναὶ τὼ σιώ |
ἀμυδρόν τι τυγχάνει ὂν πρὸς ἀλήθειαν . Μὴ γάρ . Βούλει οὖν , ἔφην , ἐπ ' αὐτῶν τούτων ζητήσωμεν | ||
ποῖόν τι εἶναι αὐτὸ φῶμεν , καὶ πῶς ποιοῦν ; Βούλει σοι λέγω κατὰ τὴν Σωκράτους μαντείαν ; Ὡς τὸ |
μνῆμα δ ' ἔχους ' ἀγαθῶν καὶ χάριν ἐξοπίσω . Μήποτε τὸν κακὸν ἄνδρα φίλον ποιεῖσθαι ἑταῖρον , ἀλλ ' | ||
καθὼς προδεδήλωται , τοιούτοις ἐχρησάμεθα λόγοις πρὸς τὸν βασιλέα : Μήποτε ἄλογον ᾖ ἐλέγχεσθαι ὑπ ' αὐτῶν τῶν πραγμάτων , |
ὡμολογηκότες μηθὲν ἡμᾶς ἀδικοῦντα τῶν λοιπῶν ζῴων , ὥστε οὐδὲ θυτέον αὐτὰ τοῖς θεοῖς . εἰ οὖν οὔτε ταῦτα θυτέον | ||
τὸ τοίνυν μήθ ' ὅσιον μήτ ' εὐδάπανον οὐ πάνυ θυτέον , εἰ καὶ παρείη . ὅτι δ ' οὐ |
μετὰ τῆς τοῦ κάτω φύσεως ἄνω τε λεγομένης ἐξεταζόμενον ἂν δηλωθείη σαφέστατα . φύσει γὰρ δή τινας τόπους δύο εἶναι | ||
πολιτεία , μικρὸν ἐπάνειμι : νῦν γὰρ ἐν βραχυτάτῳ ἂν δηλωθείη διὰ τὰ προειρημένα . λέγονται μὲν γὰρ Πέρσαι ἀμφὶ |
καὶ ἀμφισβητησίμω δεῦρο ἰόντων ἀγωνιουμένω τὰ νῦν τῷ λόγῳ . Πότερος τοίνυν πρότερος ἡμῖν τοῖς δικασταῖς τὰ αὑτοῦ δίεισιν ; | ||
ἀγαθόν , βραδυτὴς δὲ κακόν ; Ἀλλὰ τί μέλλει ; Πότερος οὖν ἀμείνων δρομεύς , ὁ ἑκὼν βραδέως θέων ἢ |
] φοις ? [ ] . . τὸ μὲν μέτρον Ἀρχεβούλειον λογαοιδικὸν ? καλεῖται : | πεντάμετρον : ἡ α´ | ||
τοῦ μύθου , οὐχ εὑρόντος , ὡς ἐν ποιητικῇ μέτρον Ἀρχεβούλειον ἢ καὶ Ἀριστοφάνειον , ἃ λέγεται οὐχ εὑρημένα ὑπὸ |
πάντες . „ πάλιν οὖν ἤρετο ἑρμηνεύοντος τοῦ Ἰάρχα , πότερ ' αὐτὸς ἀποδιδράσκοι τοὺς αὑτοῦ δούλους ἢ οἱ δοῦλοι | ||
οὕτως , ἀλλ ' ἀγνοῶν οὕτως εἴρηκεν ὁ ποιητής ; πότερ ' οὐδ ' ἡ Αἴγυπτος , οὐδ ' οἱ |
μόριον εἶναι τὴν ῥητορικήν , ἀλλ ' αὐτὸν λέληθα οὔπω ἀποκεκριμένος , ὃ δὲ ἐπανερωτᾷ , εἰ οὐ καλὸν ἡγοῦμαι | ||
οὖν , ἂν ἐγὼ τοῦτο ἀποκρίνωμαι , τὸ ἐρωτώμενόν τε ἀποκεκριμένος ἔσομαι καὶ ὀρθῶς , καὶ οὐ μή ποτε ἐλεγχθῶ |
τηρεῖν τὸ ἱερόν . Καὶ περὶ μὲν Ἔρυκος εἰ καὶ πεπλεονάκαμεν , ἀλλ ' οὖν οἰκείαν πεποιήμεθα τὴν περὶ τῆς | ||
φύσεως . περὶ μὲν οὖν τῶν ἀφιερωμένων ζώιων εἰ καὶ πεπλεονάκαμεν , ἀλλ ' οὖν γε τὰ μάλιστα θαυμαζόμενα τῶν |
ἡ πόλις οὐδὲν ἀγαθὸν ὑπὸ τούτου τοῦ ἀνδρὸς πείσεται . Ῥᾴδιον δὲ καὶ ἐντεῦθεν γνῶναι τὸν νόμον πονηρὸν ὄντα : | ||
ἀεὶ καὶ τὰ πολλὰ τοὺς ἀλαζόνας τούτους φιλοσόφους ἐπισκώπτει . Ῥᾴδιον εὑρεῖν ἀπό γε τούτων . Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺς |
ἐρομένου ἑτέρου φάναι ταῦτα οὕτως ἔχειν οὐ πάνυ δύσφημον ; Ἴσως . ” Ἴσως τοίνυν σὺ εἶ οὗτος , “ | ||
ἀπὸ τοῦ ἔργου οὗ ἂν πράττῃ καὶ ὅταν μή ; Ἴσως οὔ . Ἐνίοτε ἄρα , ἦν δ ' ἐγώ |
θήσει πρᾷον ἐπὶ πάντα , καὶ ἠρεμαίας μὲν λύπας , ἠρεμαίας δὲ ἡδονάς , μαλακὰς δὲ ἐπιθυμίας καὶ ἔρωτας οὐκ | ||
ἡ ἀπὸ πραγμάτων ἑτέρων εἰς ἕτερα μετά τινος σοφῆς καὶ ἠρεμαίας μεταχειρήσεως μετάβασίς τε καὶ μετατροπή . ἀλλὰ γὰρ καὶ |
ἐσθ ' ἕδρα , ἐπείπερ ἐστὶ Θεσμοφορίων ἡ μέση . Τοῦτ ' αὐτὸ γάρ τοι κἀπολεῖν με προσδοκῶ . Αἱ | ||
ἄλλα πολλὰ τοιαῦτα μυθολογῶ , οὐδέν τι μᾶλλον μεταθήσῃ ; Τοῦτ ' ἀληθέστερον εἴρηκας , ὦ Σώκρατες . Φέρε δή |
Δί ' εἶναι ὅτι ἃ ᾤετο εἰδέναι οὐκ οἶδεν . Οἶσθα δέ τινας ἀνδραποδώδεις καλουμένους ; Ἔγωγε . Πότερον διὰ | ||
γὰρ ἐγγύθεν ἅπαντα ὁρᾶν τὰ παρὰ τοῖς Ἑλλανοδίκαις γιγνόμενα . Οἶσθα οὖν καὶ τοῦτο , πῶς κληροῦσιν ὅντινα ᾧτινι χρὴ |
ὑφίστασθαι . . ἐποίεις : Ἡμῖν . . ἐνίοτε : Ποτέ . . πάντοτε . . ἔχων : Ἀφ ' | ||
ὑφίστασθαι . . ἐποίεις : Ἡμῖν . . ἐνίοτε : Ποτέ . . πάντοτε . . ἔχων : Ἀφ ' |
, ὡς ἀσυστατεῖ ἡ μή ἀπαγόρευσις μετὰ συλλογιστικοῦ τοῦ οὖν διαπορητικὸν ἀποτελέσαι , εἴγε διαφέρει τὸ συλλογίζεσθαι τοῦ διαπορεῖν . | ||
ἀσυστατεῖ [ ἡ μή ἀπαγόρευσις ] μετὰ συλλογιστικοῦ τοῦ οὖν διαπορητικὸν [ ] ἀποτελέσαι , εἴγε διαφέρει τὸ συλλογίζεσθαι τοῦ |
σοφά . Οὐ γὰρ σὺ χαίρεις πτεροδόνητος γενόμενος ; Ταυτὶ πεπόηκας τὸν κυκλιοδιδάσκαλον , ὃς ταῖσι φυλαῖς περιμάχητός εἰμ ' | ||
ἀνθρώπους ἐν ταῖς πόλεσιν . Ταῦτ ' οὖν εἰ μὴ πεπόηκας , ἀλλ ' ἐκ χρηστῶν καὶ γενναίων μοχθηροτάτους ἀπέδειξας |
τὸ μέν ἐστιν συλλογιστικόν , τὸ δὲ ἀσυλλόγιστον : τοῦ συλλογιστικοῦ τὸ μὲν ἀποδεικτικόν , τὸ δὲ διαλεκτικόν , τὸ | ||
ἕξιν θεωρητικὴν τῶν ὑφ ' αὑτὴν μετὰ λόγου ἐπακτικοῦ ἢ συλλογιστικοῦ . καλείσθω δέ μοι συλλογισμὸς κοινῶς καὶ τὸ ἐνθύμημα |
ἔστι , μηδὲν σκοπούμενον τὸ βέλτιστον ; Οἶμαι ἔγωγε . Ἔχεις οὖν εἰπεῖν αἵτινές εἰσιν αἱ ἐπιτηδεύσεις αἱ τοῦτο ποιοῦσαι | ||
ἀφεῖναι τὼ ἄνδρε . ἐλθὼν οὖν ὁ Ξενοφῶν λέγει : Ἔχεις μέν , ὦ Κλέανδρε , τοὺς ἄνδρας , καὶ |
εἰπόντος Πεῖσόν με , ὅτι τὰ λογικὰ χρήσιμά ἐστιν , Θέλεις , ἔφη , ἀποδείξω σοι τοῦτο ; Ναί . | ||
τὴν πρώτην ἐργασίαν . Πελάγιός φησιν πρὸς τὸν Παύσηρην : Θέλεις ἵνα βάλωμεν αὐτὸν εἰς τὴν θάλασσαν πρὶν ἢ συλλάβῃ |
μὴ γέρων ὢν φιλοσοφεῖν ἄρξηται : τηνικαῦτα γὰρ ὁ χρόνος ἐξείργει τὴν ἐπίδοσιν ἄχρι τοῦ ἐναντίου προβῆναι . Διακρίνας τὰς | ||
, πρὸς γὰρ τὰ Νέρωνος κηρύγματα , δι ' ὧν ἐξείργει φιλοσοφίαν , ἔστιν ἡμῖν τὸ τοῦ Σοφοκλέους : οὐ |
ὃ πρώτως τί ἐστι , τουτέστι πᾶσα ἀρχὴ ἀγένητος . Ἤρκει μὲν οὖν ταῦτα πρὸς ἀπόδειξιν τῆς τῶν ἀρχῶν ἀφθαρσίας | ||
βʹ καὶ σικύου σπέρματος ιεʹ βαλὼν τοῦ δέοντος ἐφικόμην . Ἤρκει μὲν οὖν τοῖς βουλομένοις ἐμμεθόδως χρῆσθαι τοῖς βοηθήμασι τὰ |
ἤγαγεν Ἅρπαλος μὴ μεταλαβεῖν αὐτόν : τὸ δὲ ὕστερον λεχθὲν ἐπέξειμι ὁποῖον ἐγένετο . Ἅρπαλος μὲν ὡς ἐξ Ἀθηνῶν ἀπέδρα | ||
δὲ ἱερῶν καὶ ὅσα ἄλλα ἐς ἐπίδειξιν , τὸ ἐντεῦθεν ἐπέξειμι . ἐν τῇ ἀγορᾷ Τροιζηνίων ναὸς καὶ ἀγάλματα Ἀρτέμιδός |
Τυραννίων φῆμι γράφει βαρυτόνως Αἰολικώτερον οἷον ” φῆμι γὰρ οὖν κατανεῦσαι ” . οὐκοῦν καὶ ἀπὸ τοῦ ὦ ἤγουν ὑπάρχω | ||
ψεῦδος ὑπόσχεσις εἴ τε καὶ οὐκί . φημὶ γὰρ οὖν κατανεῦσαι ὑπερμενέα Κρονίωνα ἤματι τῷ ὅτε νηυσὶν ἐν ὠκυπόροισιν ἔβαινον |
ἕκαστον ζῷόν τε καὶ εἶδος . ταῦτα δή , ὦ Θεαίτητε , ἆρ ' ἡδέα δοκεῖ σοι εἶναι , καὶ | ||
ῥάβδοις καὶ καλάμοις ἀνασπώμενον : οὗ τί φήσομεν , ὦ Θεαίτητε , δεῖν τοὔνομα λέγεσθαι ; Δοκῶ μέν , ὅπερ |
. ἢν δέ τι διάφορον ᾖ πρὸς ἀλλήλους , δικαίῳ χρήσθων καὶ ὅρκοις , καθ ' ὅτι ἂν ξυνθῶνται . | ||
. χρεῖος Ἀττικοί , ἐνδεής Ἕλληνες . χρεών χρείη χρῆναι χρήσθων πάντα Ἀττικοί . χαμαιτύπη Ἀττικοί , πόρνη ἡ ἄδοξος |
εἰς τὴν πολιτείαν οὐ παραδεξόμεθα ἅτε τυραννίδος ὑμνητάς . Οἶμαι ἔγωγ ' , ἔφη , συγγιγνώσκουσιν ὅσοιπέρ γε αὐτῶν κομψοί | ||
τῶν φίλων τῶν Πανταινέτου καὶ τῶν νόμων . οὐ γὰρ ἔγωγ ' ἐπεδήμουν , οὐδ ' αὐτὸς ἐγκαλεῖ . Βούλομαι |
ἀποχρώντως , καὶ μηδὲ τῆς νῦν τοῦτο ἀπαιτούσης πραγματείας . Εἰκότως ἄρα τε καὶ πλείω καὶ λεπτότερα καὶ προσέτι ἀχρούστερα | ||
ἂν ὑγιαίνοιεν , ἀλλὰ ζητήσουσιν ἰατρὸν εἶναι τὸν σύμβουλον . Εἰκότως γε . Ὅταν οὖν περὶ τίνος σκοπῶνται , τότε |
λέγειν . τὸ γὰρ σιγῶντα δύναται νοεῖσθαι καὶ ἐπὶ τοῦ σιγῶντος ἀνθρώπου καὶ ἐπὶ τῶν σιγωμένων πραγμάτων . δύναται τὸ | ||
: Εὐτυχία γὰρ ἀνδρὶ τὸ ἐν ἔργοις εἶναι . Στόματος σιγῶντος θεὸς ἔκδικος . Ἑρμηνεία . Ἐπιείκειαν ὁ τῇ φρονήσει |
προεῖπεν αὐτῷ δήσειν , εἰ μὴ πάνυ ταχέως γράφοι . Ὅπερ ἐποίησε : καὶ οὐ πρότερον ἀπηλλάγη , πρὶν ἀποδρὰς | ||
ἀναιρεῖ . Πέπεισται γὰρ ὅτι οὐκ ἀγνοεῖ τὸν Φαῖδρον . Ὅπερ γοῦν ἐρρήθη , ἡ ἄγνοια περὶ τὰ μήπω εἰς |
πειθοῦς ἀπώσασθαι . εὑρεθεῖσα δὲ ὑπὲρ τοιούτων καὶ τηλικούτων μόνη βιωτὸν ἡμῖν πεποίηκε τὸν βίον , τούς τε ἰδίους οἴκους | ||
βασιλείας ἀσφαλεστάτης καὶ δόξης οὐ τῆς τυχούσης ὅμως οὐκ ᾤετο βιωτὸν αὐτῷ ταύτης ἐστερημένῳ , παρελθεῖν δὲ πάντας εὐδαιμονίᾳ , |
καὶ τὸ πραττόμενον ὀνομάζοντος ἔχθραν ἐμοῦ προσῆλθεν ἡ χάρις παύουσα μὲν τὰς αἰτίας , πείθουσα δὲ ἐγκωμιάζειν . καί σοι | ||
δὲ παυομένης ἡμέρας καὶ τῆς τέρψεως ἐς νύκτα ληγούσης αἰφνίδιον μὲν ἡ γῆ πᾶσα ἐδόκει λάμπεσθαι πυρί , κτύπος δὲ |
τοῦ πιμελώδους . πνῖγε δὲ πῶμα ἀμφιβαλών : φωκτὸν γὰρ ἀνοιδαίνει βαρὺ κρῖμνον . ἠρέμα δὲ χλιαρὸν , κοίλοις ἐξαίρεο | ||
. . . πνῖγε δὲ πῶμα ἀμφιβαλών : φωκτὸν γὰρ ἀνοιδαίνει βαρὺ κρῖμνον . ἠρέμα δὲ χλιαρὸν κοίλοις ἐκδαίνυσο μύστροις |
τὸ ὕδωρ εἰς τὴν Κασπίαν θάλατταν : ἐκ δὲ τούτου γυμνωθῆναι τὸ Ἀραξηνὸν πεδίον , δι ' οὗ τυγχάνει ῥέων | ||
ὄπισθεν μέρη φυλάσσειν μὴ δύναιντο . οὐ τοίνυν ἔφευγεν οὐδεὶς γυμνωθῆναι δεδοικὼς , ἀλλὰ πάντοτε ἐνίκων μένοντες . Ἀλέξανδρος , |
λογίζομαι τἀληθές , εἰς ἀνδρὸς φύσιν σκοπῶν δίαιτάν θ ' ἥντιν ' ἡμερεύεται . Ὅστις δ ' ὁμιλῶν ἥδεται κακοῖς | ||
ὧν ὁ ποιητὴς μέμνηται , οὐδεὶς ἂν εἰπεῖν οὐδ ' ἥντιν ' οὖν ἔχοι : ἀλλ ' οὕτως αὐτὰ καλῶς |
οὖν σοι κατὰ Γοργίαν ἀποκρίνωμαι , ᾗ ἂν σὺ μάλιστα ἀκολουθήσαις ; Βούλομαι : πῶς γὰρ οὔ ; Οὐκοῦν λέγετε | ||
σοι κατὰ Γοργίαν [ ] ἀποκρίνωμαι ἧι ἂν σὺ μάλιστα ἀκολουθήσαις ; Βούλομαι : πῶς γὰρ οὔ ; Οὐκοῦν λέγετε |
ὡς δυνατά ἐστι μετρεῖσθαι πρὸς ἄλληλα ἁμῶς γέ πως ; Παντάπασι μὲν οὖν . Εἰ δ ' ἔστιν αὖ μηδαμῶς | ||
πρὸς ἄλλον τινὰ σκοπὸν στησάμενος ἢ τὸν τοῦ ἀγαθοῦ . Παντάπασι μὲν οὖν , ἔφη . Ἆρ ' οὖν οὐ |
ὑπὸ δεινῆς ἀπορίας προσεχῶν καὶ εὐθυβόλων ὀνομά - των παραπαίων ἀκυρολογεῖ : διόπερ αὐτός τε ἐν ἀηδίᾳ καὶ ἄσῃ περιρρέων | ||
, τὸ δὲ αὐτεξούσιόν ἐστιν . ὁ οὖν ἐναλλάσσων ταῦτα ἀκυρολογεῖ . ἁλίπαστον ἁλισπάρτου διαφέρει . τὸ μὲν γὰρ ἁλσὶ |
κῳδάριον καὶ ληκύθιον καὶ θυλάκιον , ἐν τοῖς ἰαμβείοισι . Δείξω δ ' αὐτίκα . Ἰδού , σὺ δείξεις ; | ||
χαίρω τε , καὶ πέμψον οὕστινας βούλει σὺν ἐμοί . Δείξω μὲν οὖν τοῖς ἐλθοῦσι τοὺς παῖδας , φράσουσι δ |
ἓν εἰ ἔστιν , ἆρα οὐ σκεπτέον ; Σκεπτέον . Λέγωμεν δή , ἓν εἰ ἔστι , τἆλλα τοῦ ἑνὸς | ||
ἓν ζῷον φαίνεσθαι , ἄνθρωπον . Περιπέπλασται , ἔφη . Λέγωμεν δὴ τῷ λέγοντι ὡς λυσιτελεῖ τούτῳ ἀδικεῖν τῷ ἀνθρώπῳ |
περιοίκους ἅπαντας ἱκανὸν εἰς τὴν ἑαυτῶν χρείαν συντιθέναι τάριχος . Θαυμαστὸν δέ ἐστι τὸ μὴ παραλλάττειν τὸ τοῦ Ὀλύνθου μνημεῖον | ||
μόνα : πεπαίδευται γὰρ αὐταύτας ὕπο . Καὶ πάλιν : Θαυμαστὸν ὦν οὐδὲν ἐμὲ ταῦθ ' οὕτω λέγειν , οὐδ |
χωρίον ἵνα ἂν πλεῖστον ἔῃ : ἐν δὲ τῇ ταραχῇ εὐρυχωρίης γινομένης , εἰλέεται ἀποκεκριμένον καὶ θερμαίνει τὸ σῶμα , | ||
σῶμα , καὶ διαῤῥέει διὰ τῶν φλεβῶν , ᾗ ἂν εὐρυχωρίης μάλιστα τύχῃ , ἰχωροειδές : ἢν μὲν οὖν ὁρμήσῃ |
Ὅτι . . 〚 ὡς ἡδὺ πράττειν , ὦ ' νδρες : Εἴσθεσις συστηματικῆς περιόδου , ἐκ στίχων ὁμοίων κβʹ | ||
ὡς κολωμένους ὧν ἠδίκησεν . ἀλλὰ σπεύσωμεν , ὦ ' νδρες ἥλικες , πρὶν ἡμέραν γενέσθαι . χωρῶμεν , ἅμα |
κακῶς . Διδάσκαλός : ἐστιν ὁ διδοὺς τὸ καλόν . Δένδρον : διὰ τὸ δεόντως ἱδρῦσθαι . Δόλος : ἐστὶ | ||
αὐτόχθον αὐτοῦ καὶ γηγενὲς οὐδὲν ἄλλο πλὴν τοῦτο σημαίνει . Δένδρον γε μήν , ἅπαν αὐξανόμενον καὶ τὴν ἀπὸ γῆς |
τὸν Ἑρμῆν ἐπὶ τῷ παραλόγῳ τοῦ κέρδους προσκυνῶν . Οὐκοῦν ἐξηπάτηται ὁ Ζεὺς οἰόμενός σε κατὰ τὰ αὐτῷ δοκοῦντα πλουτίζειν | ||
ἡγεῖται τοῦ σῶσαι τὰ τέκνα . ναί : ἀλλ ' ἐξηπάτηται . δεῖξον αὐτῇ ἐναργῶς ὅτι ἐξηπάτηται καὶ οὐ ποιήσει |
γνώριμον αὖθις εἶναι καὶ τὰς εἰκόνας αὐτοῦ Πομπηίου διωρθώσατο . Τόδε μὲν δὴ τοῦ βίου τέλος ἦν Πομπηίῳ τῷ μεγίστους | ||
δὲ τῶν παίδων τὸ καθαρὸν ἐνεδείξατο τῶν ψυχῶν . ροθʹ Τόδε τοίνυν αὐτόθεν Βούλεται ἐπὶ τὴν ἀντιπαράθεσιν ἐλθεῖν καὶ τὴν |
ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ ἐστιν ἐν τοῖς προαιρετικοῖς ; Ναί . Ἔξεστιν οὖν σοι παντὶ τῷ ἀποβάντι χρῆσθαι κατὰ φύσιν ; | ||
: καὶ ἱκανὰ ταῦτα τυγχάνει τεκμήρια τοῦ γε πεφονευκέναι . Ἔξεστιν ἀντιλέγειν , καὶ οὐδεὶς κωλύει νόμος : οὕτω γοῦν |
τοῦ ἐδάφους καὶ παντὸς ᾧ ἂν περιπλακῇ , ὥστε εἶναι δύσεργον αὐτοῦ τὴν θήραν . ὅθεν δῆλον καὶ ὁ ποιητὴς | ||
ἔχει . μήποτε οὖν καὶ τὸ ἐπὶ τῶν ἐξαρθρήσεών ποτε δύσεργον ἢ καὶ ἀνίατον γινόμενον παρὰ νεύρου διασπασμὸν εἴη συμβαῖνον |
ταυτὶ πάλιν : ἐγὼ δὲ δοίδυκ ' εἰσιὼν ποήσομαι . Νῦν , τοῦτ ' ἐκεῖν ' , ἥκει τὸ Δάτιδος | ||
ὁμαλὴ παρὰ πάντα τὸν χρόνον [ . . ] . Νῦν περὶ τῶν οὔρων διαλαμβάνει . τὸ δὲ οὖρον , |
πρότερον : Ἔπρεπε δηλ . ἑνί γέ τῳ τρόπῳ : Τινὶ , ἤγουν μιᾷ τινι μηχανῇ . . ἀντὶ τοῦ | ||
δυνάμεως μιᾶς Ϟ β μο α . . τετραγώνῳ . Τινὶ ἀφ ' οὗ μονάδος ἀφαιρεθείσης ὁ λοιπὸς μετρεῖται ὑπὸ |
οὐ καλῶς λέγειν δοκοῦντες , ἑτέροις δὲ ἴσως ἂν καὶ παγκάλως . πολεμιστήρια δὲ αὐτὸς τὰ πολεμικά φημι λέγειν τὸν | ||
ης . καὶ ἐπεὶ καλός πάγκαλος παγκάλων , διὰ τοῦτο παγκάλως : ψευδής δὲ καὶ ἀψευδής καὶ ἀψευδῶν , καὶ |
, ῥητέον μὴ εἶναί τινα περὶ τὸν βίον τέχνην . Δυνάμει μὲν οὖν συναποδέδεικται τῷ μὴ εἶναί τινα περὶ τὸν | ||
ἂν παρ ' αὑτὸν τὴν πρώτην ἔννοιαν αὐτῶν λαβεῖν . Δυνάμει μὲν οὖν νοῦς αἰσθήσεως οὔτε πρότερον οὔτε ὕστερον , |
παρ ' ἡμῶν , ὥσθ ' ἡμᾶς ἔχειν φίλους . Εἰπεῖν οὖν τὸν Εὔφημον ὅτι καλῶς ποιήσειεν εἰπών , καὶ | ||
τὸν Ἀριστοφάνη : ” ἐγὼ δὲ ταῦτα ποιήσω . “ Εἰπεῖν δὴ τὸν Ἐρυξίμαχον , Δοκεῖ τοίνυν μοι ἀναγκαῖον εἶναι |
καὶ νῦν ἀτρεκέως μάλα τοι λέξαντος ἕκαστα ἡμετέροις , ἥρως ἑκατηβόλε , πείθεο μύθοις . Ὣς ἄρ ' ἔφη Πριάμοιο | ||
ἐπισσείων φοβέειν ἥρωας Ἀχαιούς : σοὶ δ ' αὐτῷ μελέτω ἑκατηβόλε φαίδιμος Ἕκτωρ : τόφρα γὰρ οὖν οἱ ἔγειρε μένος |
πᾶν ἄκαιρον οὔτε θρασύτητος , ἀλλὰ πᾶσαν τὴν τοιαύτην ἀκαιρίαν εὐλαβητέον εἶναι τῷ νεωτέρῳ πρὸς τὸν πρεσβύτερον . παραπλήσιον δέ | ||
ὀξὺ πάθος ᾖ , ἀλλὰ καὶ μετὰ πυρετοῦ σφοδροτάτου , εὐλαβητέον ἐστὶ τὴν δόσιν τοῦ καθαίροντος φαρμάκου , καὶ μάλιστα |
ἀπ ' αὐτῶν ἐγγινομένας τέρψεις ἀντίταξιν . „ δεῦρο οὖν ἀποστείλω σε πρὸς αὐτούς „ , τουτέστι μετακλήθητι καὶ πρόσελθε | ||
ποῖ δεήσει οἰκεῖν : εὐπορία : ἐγὼ πορεύσω χρυσόν : ἀποστείλω . εἴποι δ ' ἄν τις : ἕως οὗ |
ἐμοί . ἑόρακας οὖν φιλόσοφον , εἰπέ μοι , τινὰ μεθύοντ ' ἐπὶ τούτοις θ ' οἷς λέγεις κηλούμενον ; | ||
ἐμοί . ἑόρακας οὖν φιλόσοφον , εἰπέ μοι , τινὰ μεθύοντ ' ἐπὶ τούτοις θ ' οἷς λέγεις κηλούμενον ; |
ἐντὸς περιλαμβάνειν τὸ σῶμα . οἷον σκεπαστήριά τινα ὄντα . Ἕως . ἐτυμολογεῖται Ἀττικῶς ἀντὶ τοῦ ἠὼς διὰ τοῦ ε | ||
ἦν Μιλυάς , οἱ δὲ Μιλύαι τότε Σόλυμοι ἐκαλέοντο . Ἕως μὲν δὴ αὐτῶν Σαρπηδὼν ἦρχε , οἱ δὲ ἐκαλέοντο |
ἀγορεύοις , καί σφιν ὀνείδεά τε προφέροις , νόστόν τε φυλάσσοις . οὐδέ τί πω σάφα ἴδμεν ὅπως ἔσται τάδε | ||
, ἐνθάδε κ ' αὖθι μένων σὺν ἐμοὶ τόδε δῶμα φυλάσσοις ἀθάνατός τ ' εἴης , ἱμειρόμενός περ ἰδέσθαι σὴν |
πόλεως μεταλαβὼν , ἀνατρέπει δι ' αὐτοῦ τὸ εἰρημένον . Ποτέρῳ δὲ πρότερον χρηστέον . Δυσχερῆ τούτων ἀποφαίνεται τὴν αἰτίαν | ||
τότε παύσοιτο στρεβλούμενος , ὁπότε εἴποι τὰ τούτοις δοκοῦντα . Ποτέρῳ οὖν εἰκός ἐστι πιστεῦσαι , τῷ διὰ τέλους τὸν |
δὲ αὐ - τέων ἀνήγαγον , ὥστε καὶ ὑπὸ χειμῶνα νοσέειν . Ἐκ πάντων δὲ τῶν ὑπογεγραμμένων ἐν τῇ καταστάσει | ||
ὅλῃ πόλει ἰσοστάσιον , Ἀβδηρίτην μὲν , ἀλλὰ Δημόκριτον : νοσέειν γάρ φασιν αὐτὸν καὶ καθάρσιος μάλα χρῄζειν ἐντὸς μανίης |
, ἐπειδὴ παρῆν ὁ χρόνος , ἐν ᾧ τὰς ἀρχὰς ἐπικυροῦν ἔδει συνελθόντας εἰς τὸ πεδίον , οὐδενὸς οὔτε μετιόντος | ||
ἐπιψηφίζειν . ἐπικρίναι . ἐπιψηφίζειν . ἀντὶ τοῦ ἐπιμαρτυρεῖν καὶ ἐπικυροῦν τὸν λόγον ὃν σὺ λέγεις . ἡ δὲ σύνταξις |
, οἳ φάσκοντες προεστάναι τῆς πόλεως καὶ ἐπιμελεῖσθαι ὅπως ὡς βελτίστη ἔσται , πάλιν αὐτῆς κατηγοροῦσιν , ὅταν τύχωσιν , | ||
φροντίδα ἢ συλλογὴν ποιουμένη . μεγαλοπρέπεια . μεγαλοπρέπειά ἐστιν ἕξις βελτίστη περὶ δαπάνας , ἃς τῷ μεγάλῳ καὶ πρέποντι γίγνεσθαι |
πεπρωμένης ἐν πᾶσι νικῴη , ἀφαιρεθείη δὲ τῶν ἀνθρώπων τὸ προαιρετὸν καὶ ἑκούσιον , παραινέσεις μὲν ἁπάσας καὶ τέχνας καὶ | ||
καὶ ἐν τοῖς Ἀναλυτικοῖς . τὸ δὲ βουλευτὸν καὶ τὸ προαιρετὸν ἁπλῶς μὲν οὖν οὐκ ἔστι ταὐτόν : γενικώτερον γάρ |
, τῷ δὲ ἀπόντι διὰ τῶν εἰς τὸν παρόντα . Ὑμέτερον μὲν τῶν τὰς δυνάμεις ἐχόντων τὸ εὖ ποιεῖν , | ||
ἐγγύῃ παραγενέσθαι , καὶ ταῦτα θεῖοι ὄντες τῷ ἐγγυωμένῳ . Ὑμέτερον οὖν ἔργον σκέψασθαι νῦν εἰ δοκεῖ πιστὸν εἶναι τὸ |
κινάρας ὁ χυλὸς λεπτὸς καὶ πικρόχολός ἐστιν : ἄμεινον οὖν ἀφεψῶντας αὐτὴν ἐσθίειν . καὶ τὸ μέλι ῥᾳδίως ἐκχολοῦται κατὰ | ||
τοῦ κατ ' αὐτὴν λεπτὸν καὶ πικρόχολον : ἄμεινον οὖν ἀφεψῶντας αὐτὴν οὕτως ἐσθίειν . Πάντα ταῦτά ἐστιν οὐρητικά : |
οὐδὲν προσηκόντων ὀνομάτων καὶ πραγμάτων ; Καὶ νῦν ἐγὼ μὲν παιδευτής εἰμι ὑμέτερος , ὑμεῖς δὲ παρ ' ἐμοὶ παιδεύεσθε | ||
πρεσβύταις ἀναμεῖναι ταλαιπωρίαν . ἄνευ δὲ τούτων , ὅσων γέγονε παιδευτής , τοσούτων ὑπῆρχε πατὴρ ἴσα καὶ τέκνα τοὺς φοιτητὰς |
. Ἀλλ ' ἐμοί τε πείθεσθε καὶ ἐμοὶ ὑμέας αὐτοὺς ἐπιτρέψατε : καὶ ὑμῖν ἐγώ , θεῶν τὰ ἴσα νεμόντων | ||
τούτοις ψηφοφορήσατε . Μηδαμῶς , ἀλλ ' ὀλίγα μοι συνερωτῆσαι ἐπιτρέψατε . Ἐρώτησον : ἀποκρινοῦμαι γάρ . Κακὸν ἡγῇ τὸν |
δ ' αἰσθητοῦ ἀθροίσματος , τὸν μὲν νοητὸν κόσμον κρίνει νόησις μετὰ λόγου , τουτέστιν οὐκ ἄνευ λόγου , τὸν | ||
, διότι πεπλήρωται τῶν ἀγαθῶν ὅλων ἡ μακαριωτάτη τῶν θεῶν νόησις : οὐ τοίνυν προορῶσι μέν , ὡς σὺ τοπάζεις |
τοι πᾶσα μὲν ποίησις ἡ παρ ' ὑμῶν ἀρίστη καὶ τελεωτάτη , καὶ ὅση σεμνότητος καὶ ὅση χαρίτων προέστηκεν . | ||
καὶ δι ' ἧς τὰ τέλη ταῖς ἀρχαῖς συνάψει . τελεωτάτη γὰρ ἡ τοιαύτη ζωὴ καὶ εὐδαιμονία , οὐκέτι διωρισμένως |
τὴν δ ' εὐγλαγέτοις ἐνὶ μαζοῖς εὔολβος ἐθρέψατο Πλούτων . Τίσιν δὲ τελεταῖς ὀργιάζει προσπόλους ; Οὐχ αἷμα λάβρον προχέομεν | ||
τῶν φασκόντων παραιτητοὺς εἶναι θεούς ; Οὗτος μὲν οὖν . Τίσιν οὖν δὴ τῶν προρρηθέντων ἀπεικάζων ὁμοίους φύλακας εἶναι θεοὺς |
ἂν σύμμαχος ἐκ θεῶν ἀθανάτων ἔλθοι ξὺν ἀδίκοις ἔργοις ; Μάτην λαλεῖτε : τήνδ ' ἐγὼ οὐκ ἀφήσω . Ἀλλ | ||
] Τεθεώρηται . τὸ δέ , ὀχλεῖς μάτην με : Μάτην με , φησί , βιάζῃ , ὥσπερ εἰς κῦμα |
εἶναι τὸ ἡγεμονικόν : τούτῳ οὖν ὀσφραίνεσθαι ἕλκοντι διὰ τῶν ἀναπνοῶν τὰς ὀσμάς . Ἐμπεδοκλῆς ταῖς ἀναπνοαῖς ταῖς ἀπὸ τοῦ | ||
οὐσῶν διττῶν τὸ κατὰ γένος ἀβιάστου τε καὶ βιαίας τῶν ἀναπνοῶν , εἶθ ' ἑκατέρας αὐτῶν ἐχούσης οἰκεῖα μόρια δύο |
τὰ ἄλλα ὅσα μυριάκις κατατέτμηται . ταῦτ ' οὖν αὐτὸν παραμυθείσθω καὶ ῥᾷον οἴσει . οὐ γὰρ δή που τὸ | ||
δ ' οὖν καὶ πονοῦντα δεήσει διατελεῖν , Αἰσχύλος σε παραμυθείσθω τὰς ἀρετὰς ἐκ πόνων τίκτεσθαι λέγων . ἐννόει δὲ |
πρὸς γὰρ τὸ τέλος ὁρῶντες ἐπιτάσσουσιν ἃ δεῖ ποιεῖν . ἀρχικωτάτη οὖν καὶ τελειοτάτη καὶ ἀρίστη ἡ τοῦ ἀρίστου τῶν | ||
τοιούτου ἀγαθοῦ μένῃ . ὥστε ἡ τοῦ τοιούτου ἀγαθοῦ γνωστικὴ ἀρχικωτάτη ἂν εἴη . βουληθεὶς δὲ δηλῶσαι πῶς τὸ πρῶτον |
αὐτὰ δὴ καὶ ὁ ΗΚΛ τομεὺς ἑκατέρῳ τῶν ΗΒΓ , ΗΓΚ ἴσος ἐστίν . οἱ τρεῖς ἄρα τομεῖς οἱ ΗΒΓ | ||
: ἔστιν οὖν ὡς τὸ ὑπὸ ΒΓΗ πρὸς τὸ ὑπὸ ΗΓΚ , τουτέστιν ὡς ἡ ΒΓ πρὸς τὴν ΓΚ , |
οὐκ ἂν ἦν σπουδαῖος συνεργοῦντα ἑαυτῷ τὸν δαίμονα ἔχων . Νοῦς γὰρ ἐνεργεῖ ἐν τούτῳ . Ἢ οὖν δαίμων αὐτὸς | ||
τι τῆς ἡδονῆς πίνειν . οἷς μὲν οὖν ἐστιν ὁ Νοῦς οἰνοχόος , οὕτως οἰνοχοεῖν , φοβούμενον καὶ προσέχοντα μή |
πλευρίτιδές τε πολλαὶ , αἵ τε ὀξεῖαι νομιζόμεναι νοῦσοι . Ἀνάγκη δὲ ὧδε ἔχειν , ὁκόταν κοιλίαι σκληραὶ ἔωσιν : | ||
αὐτὸ εὐθὺς γίγνεσθαι καὶ ὑπεξιέναι καὶ μηκέτι οὕτως ἔχειν ; Ἀνάγκη . Πῶς οὖν ἂν εἴη τὶ ἐκεῖνο ὃ μηδέποτε |
ἐν τοῖς κατὰ τοὺς Ἀλεξάνδρου διαδόχους χρόνοις . ἐγένετο οὖν ἀνανέωσις πάλιν παιδείας ἁπάσης κατὰ τὸν ἕβδομον Αἰγύπτου βασιλέα Πτολεμαίου | ||
ἐν τοῖς κατὰ τοὺς Ἀλεξάνδρου διαδόχους χρόνοις . Ἐγένετο οὖν ἀνανέωσις πάλιν παιδείας ἁπάσης κατὰ τὸν ἕβδομον βασιλεύσαντα Αἰγύπτου βασιλέα |
εἰς ἐλπίδας ἁδρὰς ἦγε τοὺς πολλούς : πρὸς δὲ τούτοις πρᾳότης τις ἦν περὶ αὐτόν , ἁρμόζουσα νέῳ βασιλεῖ , | ||
ῥήματα καὶ ὀνόματα , ἀλλ ' εὐσέβεια , δικαιοσύνη , πρᾳότης , αἷς προτρεπόμενος ἀεὶ δῆλος εἶ τὸν θεόν . |
μαθήματα δώσομεν καὶ τίνα τρόπον . Δῆλον , ἔφη . Μέμνησαι οὖν τὴν προτέραν ἐκλογὴν τῶν ἀρχόντων , οἵους ἐξελέξαμεν | ||
μία τις ἰδέα ἀμέριστος συλλαβὴ ἂν εἴη . Ἔοικεν . Μέμνησαι οὖν , ὦ φίλε , ὅτι ὀλίγον ἐν τῷ |
τούς τε ἐν τοῖς ἄλλοις εἴδεσι τῶν βίων ζῶντας . σωφροσύνη τε πανταχοῦ καὶ τὸ μὴ πλέον τῶν νόμων μηδένα | ||
δὲ σὺν νῷ , ὠφελεῖται ; Ναί . Οὐκοῦν καὶ σωφροσύνη ὡσαύτως καὶ εὐμαθία : μετὰ μὲν νοῦ καὶ μανθανόμενα |
εἴπωμεν , εἶθ ' οὕτω καὶ τὸ τῆς ῥητορικῆς προγύμνασμα ὁρισώμεθα . Ὁρίζονται τοίνυν τὸ μὲν καθολικὸν προγύμνασμα οὕτως προγύμνασμά | ||
τῶν πραγμάτων οἱ ὁρισμοὶ καθεστήκασι , φέρε καὶ τὴν διαφορὰν ὁρισώμεθα εἰρηκότες τί ἐστιν ἡ κοινῶς καὶ ἰδίως καὶ ἰδιαίτατα |