τὸ μέν ἐστιν συλλογιστικόν , τὸ δὲ ἀσυλλόγιστον : τοῦ συλλογιστικοῦ τὸ μὲν ἀποδεικτικόν , τὸ δὲ διαλεκτικόν , τὸ | ||
ἕξιν θεωρητικὴν τῶν ὑφ ' αὑτὴν μετὰ λόγου ἐπακτικοῦ ἢ συλλογιστικοῦ . καλείσθω δέ μοι συλλογισμὸς κοινῶς καὶ τὸ ἐνθύμημα |
διὰ ταύτην λέγοντες αὑτοὺς ἀποδίδοσθαι τὴν πρόφασιν ἀληθεύοιεν ἄν . Λοιπὸν δὴ καὶ ἀληθέστατον μέν , ἥκιστα δὲ πρὸς αὐτῶν | ||
τίθεσθαι ἀλλὰ τί , καὶ οὐ τέλειοι οἱ τοιοῦτοι . Λοιπὸν δὲ λεκτέον τί εἶπεν ἕτερόν τι τῶν κειμένων , |
ἀναγκαίως ἕπεσθαι τοῖς κειμένοις τὸ ἐπιφερόμενον βλέποντας εὐθὺς ἡγεῖσθαι καὶ συλλογιστικὸν εἶναι τὸν λόγον : ἀπάτη γὰρ γίνεται παρὰ τοῦτο | ||
σύστημα ἐκ λημμάτων καὶ ἐπιφορᾶς : τὸν δὲ συλλογισμὸν λόγον συλλογιστικὸν ἐκ τούτων : τὴν δ ' ἀπόδειξιν λόγον διὰ |
Οὐχ ὡς διαιροῦντος , ἀντὶ τοῦ , τὴν διὰ τῶν εὑρέσεων ἐργασίαν ποιούμενοι : ψιλῶς γὰρ ἐνταῦθα μόνα τὰ κεφάλαια | ||
, οὕτω δεῖ πρῶτον ἡμᾶς τὰ κεφάλαια τὰ δεκτικὰ τῶν εὑρέσεων καὶ τῶν ἰδεῶν μαθεῖν , εἶθ ' οὕτω καὶ |
Τούτων οὕτω διαιτηθέντων πάλιν ὡς ἓν τὸν ἐριστικὸν λαμβάνοντες καὶ σοφιστικὸν ζητοῦμεν ἰδεῖν , πῶς ποτε πρὸς τὸν διαλεκτικὸν ἔχει | ||
ἁπλῶς καὶ κυρίως , ἀλλὰ μὴ κατὰ συμβεβηκὸς κατὰ τὸν σοφιστικὸν τρόπον , ἤγουν ὥσπερ οἱ σοφιστικοὶ ἀπατῶσιν ἀπό τινων |
ἁρμόζειν : ἔστι δὲ ὁ ὁρισμὸς τῆς τέχνης σύστημα ἐκ καταλήψεων ἐγγεγυμνασμένων πρός τι τέλος εὔχρηστον τῶν ἐν τῷ βίῳ | ||
. ἀρτιότης μὲν γὰρ συμπλήρωσίς ἐστι τῶν τῆς ψυχῆς ὀρθῶν καταλήψεων ὥσπερ καὶ τῶν μελῶν . οὕτω δὲ καὶ ἡ |
εἰς θεωρίαν ὑποκείμενον ἔχοντες σκοπούντων εἴτε μόνα ταῦτα παρὰ τὸ ἀποφαντικὸν τοῦ λόγου τὰ εἴδη εἴτε καὶ ἄλλο τι , | ||
οὖν ὅτι τὸ ἀληθὲς καὶ τὸ ψεῦδος περὶ μόνον τὸν ἀποφαντικὸν θεωρηθήσεται λόγον καὶ τὰ τούτου εἴδη , τήν τε |
τὸ τίς συστέλλει τὸ ι , ἐπειδὴ ἡ σύντομος τῆς πεύσεως ἀνάκρισις τὸν μακρὸν χρόνον τοῦ ι παρῃτήσατο : ὁ | ||
ἀστέρων τὴν πορείαν ποιῶν εὑρίσκεται ἐπὶ τοῦ θʹ κατὰ τὴν πεύσεως ὥραν ὅρα τὸν ὄντα ἐπὶ τοῦ ὑπογείου , εἰ |
ἡρόδοτος δὲ τριῶν ἐτῶν εἶναι τὸν ὀρέστην τότε ἱστόρησεν : Πότερόν νιν . δύο ἐπιζητεῖ αἰτίας , δι ' ἃς | ||
? ? ἐξάειρας ? , ὦ δαῖμον , μέγα . Πότερόν σε κλῄζωμεν Κλωθὼ κελαινάν [ , ] ἢ τὰν |
τὸ ὑπάρχον γίνηται , πᾶσα δὲ φαντασία ἀπὸ ὑπάρχοντος τοῦ φανταστοῦ καὶ κατ ' αὐτὸ τὸ φανταστὸν συνίσταται , πᾶσα | ||
φανταστικὸν δὲ διάκενος ἑλκυσμὸς πάθος ἐν ψυχῇ ἀπ ' οὐδενὸς φανταστοῦ ὡς σκιομαχοῦντος . φάντασμα δέ ἐστιν ἐφ ' ὃ |
τῆς καλουμένης φιλοσοφίας ἀντιλέγομεν . περὶ τοῦ καθόλου δὴ πρῶτον διαλάβωμεν λόγου , ἀρξάμενοι τῆς ὑφηγήσεως ἀπὸ τῶν τῆς σκεπτικῆς | ||
παρέντες κατὰ σχολὴν ἐπισκέψασθαι τὸν ὅμοιον τρόπον καὶ περὶ ὄψεως διαλάβωμεν : εἰ μὲν οὖν κατ ' ἐκπομπὴν μόνην σωματικῶν |
ᾖ ὁ περαίνων : ἀνδρὶ δὲ ὑπὸ πλουσιωτέρου καὶ πρεσβυτέρου περαίνεσθαι ἀγαθόν : παρὰ γὰρ τῶν τοιούτων ἔθος ἐστὶ λαμβάνειν | ||
τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς λέγει καὶ ἄλλους πολλοὺς ἐξ ὑποθέσεως περαίνεσθαι , περὶ ὧν ὑπερτίθεται μὲν ὡς ἐρῶν ἐπιμελέστερον , |
ρ ψ , ἠναγκάζετο πρῶτον ἢ περὶ τῶν εἰς αν διαλαβεῖν ἢ περὶ τῶν εἰς αξ ἢ περὶ τῶν εἰς | ||
ἕτερα μετατιθεμένης μόρια . τὸ σύμπαν οὖν τοῦ λόγου ἐστὶ διαλαβεῖν περὶ τῶν ἐν τοῖς περιπνευμονικοῖς γινομένων ἀποστημάτων . διμερὴς |
τοῦ καλοῦ τέτταρα , δίκαιον , ἀνδρεῖον , κόσμιον , ἐπιστημονικόν : ἐν γὰρ τοῖσδε τὰς καλὰς πράξεις συντελεῖσθαι . | ||
λόγον ἐπὶ τὰς ἀρχὰς , φιλόσοφον ποιούμενος τὸ σκέμμα καὶ ἐπιστημονικόν : ἡ γὰρ ἐπιστήμη τῶν καθόλου οὖσα καὶ τὰ |
τῆς ἀρχῆς , ἀντὶ δὲ τούτου στρατηγῶν αἱρεθέντων τριῶν , Δεινοκράτους καὶ Καλλίου καὶ Σωφάνους , ἐγένετο ζήτησις τῶν ἱερῶν | ||
αὐτοῦ εἰς Λιβύην καταλύσωσι τὴν δυναστείαν , ἐπικαλεσάμενοι τοὺς μετὰ Δεινοκράτους φυγάδας . τοῦτον δὲ τὸν τρόπον ἀσφαλισάμενος τὰ κατὰ |
ἔξω τῆς λέξεως παραλογισμῶν , οὓς καὶ πρῶτον ἀπαριθμεῖται . Ῥητέον δὲ καὶ ὅπως ἔξω τῆς λέξεως τὰ σοφίσματα λέγονται | ||
δείκνυται , ὡς οὐ τῆς ἐννοίας τῶν ἄρθρων ἔχεται . Ῥητέον δὲ καὶ ὑπὲρ τῶν ὑποτακτικῶν , ὡς ταῖς κτητικαῖς |
προσκατηγορουμένου προτάσεων , ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῶν ἐξ ὑποκειμένου καὶ κατηγορουμένου συμβαίνειν ἐροῦμεν , οἷον τῆς τὶς ἄνθρωπος οὐ γεωμετρεῖ | ||
σχέσεως οὐ δύναται . Τριῶν οὖν τούτων ὄντων , ὑποκειμένου κατηγορουμένου καὶ σχέσεως , διέλωμεν χωρὶς ἕκαστον αὐτῶν : οὔτω |
. . . . . . . Περὶ δὲ τῶν ἰδεῶν ὡδὶ διεξήρχετο , τῶν κατὰ φύσιν αἰσθητῶν κατὰ γένος | ||
καὶ τὰ νοητὰ καὶ τὰ αἰσθητὰ πάντα μετέχειν ἀρέσκει τῶν ἰδεῶν , Πορφυρίῳ δὲ μόνα τὰ αἰσθητά . . . |
τίθενται τρίτην ἀρχὴν τὴν ἡνωμένην τριάδα . Πᾶν δὲ ἡνωμένον μικτόν , εἴπερ ἔμφασιν ἔχει καὶ ἑνὸς καὶ πλήθους τὸ | ||
μερῶν , οὐδὲ ὅλον , οὐδὲ σύνθετον , οὐδὲ ἄρα μικτόν ; Ὅμοιον γὰρ συντιθέναι τι ἐξ αἰτίου καὶ αἰτιατοῦ |
χρὴ ζητεῖν πῶς ἂν ἐφαρμόσειε τοῦτο ἢ ταῖς ἐκ τρίτου προσκατηγορουμένου καταφάσεσιν ἢ ταῖς μετὰ τρόπου . ἀλλὰ πῶς ἑξῆς | ||
τμήματος αἱ γενόμεναι ἐκ τοῦ ὑποκειμένου καὶ κατηγορουμένου καὶ τρίτου προσκατηγορουμένου ρμδ . ταύτας οὖν τὰς τοῦ β καὶ γ |
μάτην οἱ διάλογοι γίγνωνται . Ἀλλ ' ᾤμην εἰδέναι . Τρίτον δ ' ἔτος καὶ τέταρτον καὶ πέμπτον οὐχ οὕτως | ||
τὸ μὴ ἐξεῖναι τῆς Ἀττικῆς ἐπιβαίνειν τὸν ὅλως φονεύσαντα . Τρίτον δ ' ἕτερον πρὸς τούτοις δικαστήριον , ὃ πάντων |
δι ' ἀδυνάτου συλλογισμοὶ μέρος εἰσὶ τῶν ἐξ ὑποθέσεων , ἴδωμεν , πῶς καὶ οὗτοι γίνονται . ἰστέον , ὡς | ||
τῷ θειοτάτῳ ἀνθρώπων ὑπὸ τῆς θεοῦ φωνῆς , φέρε , ἴδωμεν τὴν θείαν φωνήν , καὶ ἃ ἐδίδαξας τὸν Λυκοῦργον |
ὡς ἐπιτοπλεῖστον . Πόσα μέρη τῆς γραμματικῆς ; ἕξ . Πρῶτον ἀνάγνωσις ἐντριβὴς κατὰ προσῳδίαν , ἤγουν ἡ συνήθης καὶ | ||
ῥᾷον . Πῶς εἶπες ; ἦ δ ' ὅς . Πρῶτον μέν που , εἶπον , ἐὰν δέῃ μάχεσθαι , |
ποιήσει τὰ τμήματα τὸν μὲν διπλάσιον λόγον τοῦ πρώτου τῶν ὁμοφώνων , τουτέστι τοῦ διὰ πασῶν τριχῶς : τά τε | ||
. πάλιν ὥσπερ ἐπὶ τοῦ ἡρμοσμένου προηγεῖσθαι δεῖ τὰς τῶν ὁμοφώνων ἀκριβώσεις , εἶθ ' ἕπεσθαι ταύταις τὰς τῶν συμφώνων |
τεκμαίρεϲθαι . ϲυντόμωϲ δὲ εἰπεῖν ἅπαντεϲ οἱ τοπικοὶ ἄνεμοι τῶν καθολικῶν νοϲερώτεροί εἰϲι καὶ γὰρ ἀνωμάλωϲ διατίθενται τὰ ϲώματα , | ||
τοιαύτης ὕλης ἔργων καὶ παθῶν περὶ μὲν τῶν κοινοτέρων καὶ καθολικῶν ὁ φυσικὸς σκέψαιτο , περὶ δὲ τῶν τινῶν καὶ |
ἐϲθίειν δὲ αὐτὴν πρὸ τροφῆϲ δεῖ μετὰ ὄξουϲ ἢ γάρου ὑπαγωγῆϲ ἕνεκα γαϲτρόϲ , μετὰ τροφὴν δὲ οὐδαμῶϲ . κρόμυον | ||
ἰϲχάδεϲ πλεῖϲται , χυλόν τε πτιϲϲάνηϲ λεπτότατον μετὰ μέλιτοϲ παρέξωμεν ὑπαγωγῆϲ χάριν τῆϲ γαϲτρόϲ . Ἔλιγμα δὲ αὐτοῖϲ ἐπιτήδειον τὸ |
. πάλιν δὲ λέγεται ἐξ οὗ καὶ τὸ ἐκ τοῦ συνθέτου , οἷον ἐκ τῆς ὕλης καὶ τῆς μορφῆς , | ||
τε τῆς λύπης καὶ τῆς ἡδονῆς κακίζεται . σώματος γὰρ συνθέτου ὥσπερ χυμοὶ ζέουσιν ἥ τε λύπη καὶ ἡ ἡδονή |
τὴν δόξαν : καὶ τούτων κοινῶς τὸ μὲν διὰ τοῦ ἐπιστημονικοῦ λόγου κριτήριον βέβαιόν τε ὑπάρχειν καὶ ἀληθές , τὸ | ||
Τὰ μὲν δὴ πρῶτα νοητὰ νόησις κρίνει οὐκ ἄνευ τοῦ ἐπιστημονικοῦ λόγου , περιλήψει τινὶ καὶ οὐ διεξόδῳ , τὰ |
ταῦτα συντόνως ἀλγοῦσι τὸ αἰδοῖον : οὐκ ἐντείνεται δέ . Κοινῇ μὲν οὖν ταῦτα παρέπεται : Κρονολόπτου [ κρανοκαλόπτου ] | ||
, Ποσειδώνιος Ἀλεξανδρεύς , Ἀθηνόδωρος Σολεύς , Ζήνων Σιδώνιος . Κοινῇ δὲ περὶ πάντων τῶν στωικῶν δογμάτων ἔδοξέ μοι ἐν |
, ὡς ἀσυστατεῖ ἡ μή ἀπαγόρευσις μετὰ συλλογιστικοῦ τοῦ οὖν διαπορητικὸν ἀποτελέσαι , εἴγε διαφέρει τὸ συλλογίζεσθαι τοῦ διαπορεῖν . | ||
ἀσυστατεῖ [ ἡ μή ἀπαγόρευσις ] μετὰ συλλογιστικοῦ τοῦ οὖν διαπορητικὸν [ ] ἀποτελέσαι , εἴγε διαφέρει τὸ συλλογίζεσθαι τοῦ |
τὸν λόγον καὶ τὴν ἀλογίαν , καὶ ἑκάτερον ἀπὸ τοῦ κοινοτέρου προσαγορεύει , ἐπειδὴ καὶ περὶ κοινοτέρου ἔρωτος ὁ λόγος | ||
καὶ ἑκάτερον ἀπὸ τοῦ κοινοτέρου προσαγορεύει , ἐπειδὴ καὶ περὶ κοινοτέρου ἔρωτος ὁ λόγος ἐστὶ νῦν : καὶ τὴν μὲν |
γὰρ ἢ μετὰ προσδιορισμοῦ λαμβάνεται ἢ χωρὶς προσδιορισμοῦ , μετὰ προσδιορισμοῦ τὶς ἄνθρωπος , χωρὶς προσδιορισμοῦ Σωκράτης : οὐδεμία δὲ | ||
ζῷον : τὸ γὰρ ἄρθρον τὴν δύναμιν ἔχει τοῦ καθόλου προσδιορισμοῦ , ὡς μαθησόμεθα πρὸς τῷ πέρατι τοῦ βιβλίου . |
πεπρωμένης ἐν πᾶσι νικῴη , ἀφαιρεθείη δὲ τῶν ἀνθρώπων τὸ προαιρετὸν καὶ ἑκούσιον , παραινέσεις μὲν ἁπάσας καὶ τέχνας καὶ | ||
καὶ ἐν τοῖς Ἀναλυτικοῖς . τὸ δὲ βουλευτὸν καὶ τὸ προαιρετὸν ἁπλῶς μὲν οὖν οὐκ ἔστι ταὐτόν : γενικώτερον γάρ |
καὶ τῷ ἰδίῳ ὑπεύθυνον ἑαυτὸν εἶναι λέγει τὴν ἀπὸ τοῦ συλλογισμοῦ περιάπτων ἰσχὺν , οἷον τοῦ κατηγόρου συλλογιζομένου καὶ λέγοντος | ||
μόνον , ἀλλὰ παντός : ἐφαρμόζει γὰρ ὁ ὅρος τοῦ συλλογισμοῦ ὁ ἀποδεδομένος ὑπ ' αὐτοῦ καὶ τῷ ὑποθετικῷ , |
τάξιν καὶ τὰ συμπτώματα παραδέδωκεν , αὐτὸς εὑρετὴς ὢν τῆς ἰδιότητος αὐτῶν πᾶσαν εὐθύγραμμον γωνίαν ἐτριχοτόμησεν . ἕτεροι δὲ ἐκ | ||
: ἡ γὰρ ὁμοιότης κοινὴ μὲν κατὰ τὸ ὁλοσχερὲς τῆς ἰδιότητος , οὐχ ἡ αὐτὴ δὲ ὅμως , ἀλλ ' |
μετὰ τῆς τοῦ κάτω φύσεως ἄνω τε λεγομένης ἐξεταζόμενον ἂν δηλωθείη σαφέστατα . φύσει γὰρ δή τινας τόπους δύο εἶναι | ||
πολιτεία , μικρὸν ἐπάνειμι : νῦν γὰρ ἐν βραχυτάτῳ ἂν δηλωθείη διὰ τὰ προειρημένα . λέγονται μὲν γὰρ Πέρσαι ἀμφὶ |
ἐκεῖνα μὴ μετέχειν τῆς αὐτοκινήτου καὶ δοξαστικῆς τε ὁμοῦ καὶ λογιστικῆς καὶ ὡς ἂν οἱ ἄλλοι φαίησαν αἰσθητικῆς τε καὶ | ||
καὶ ἀριθμητικὴ ὁλκὸς καὶ ἀγωγὸς πρὸς ἀλήθειαν . ἁπτέον δὲ λογιστικῆς μὴ ἰδιωτικῶς , ἀλλ ' ὡς ἂν ἐπὶ θέαν |
Πάνυ μὲν οὖν . Τέχνη ἄρα ἐστὶν ἡ παρασιτική . Τέχνη , ὡς ἔοικεν . Καὶ μὴν κυβερνήτας μὲν ἀγαθοὺς | ||
καὶ ὥσπερ ἐν τῷ Περὶ εὑρέσεων βιβλίῳ ἐπιγραφῆς οὔσης Ἑρμογένους Τέχνη περὶ εὑρέσεων : περὶ τῶν ἐξ ὑπολήψεως προοιμίων , |
ἱμᾶσι . Διὰ τὸ τὰς σάρκας διακόπτειν καὶ ἀναλίσκειν . Βέλτιον δὲ τὸν δεσμὸν ἀκούειν , τὸν ἀποβιβρώσκοντα τὼ χεῖρε | ||
νομιζούσης τῆς ψυχῆς τὸ ἓν οὕτω πανταχοῦ ταὐτὸν εἶναι . Βέλτιον γὰρ ἴσως μερίσαντα τὸ ὅλον ὡς μηδὲν ἐλαττοῦσθαι ἀφ |
προσεπηρεάζων , αὐτός τε ἂν εἴη πειραστικὸς ἥ τε πειραστικὴ διαλεκτική τις . ἐριστικοὶ δὲ καὶ φαινόμενοι ἔλεγχοι καὶ συλλογισμοὶ | ||
, καὶ οὐ διεζευγμένους . Εἴτ ' οὖν ἐρώτησις ἡ διαλεκτική . ἐν τούτοις παραδοῦναι βούλεται πῶς δεῖ ἀπαντᾶν πρὸς |
τοῦ τραύματος , ἀλλ ' ἐπὶ τὴν ἴασιν ὁρμήσας ἐχρησάμην Ἑρμογένους τῇ χειρί . μετὰ τὴν ἀρχὴν καὶ ταῦτα . | ||
προσδοκᾶν ἀποβήσεσθαι , τῶν δὲ σῶν πραγμάτων , ἃ τῶν Ἑρμογένους ἐδεῖτο γραμμάτων , οὐκ ἠμελήσαμεν , ἀλλ ' ἡμεῖς |
ἡμᾶς καὶ εἰς τὰ τοῦ πολιτικοῦ λόγου μέρη ἡ τῶν προγυμνασμάτων ὑπόθεσις , καθὸ τῶν προγυμνασμάτων τὰ μὲν προοιμίοις ἀναλογεῖ | ||
οἰκεῖον λόγον ἀποδεῖξαι ἰσχύσειε . Καὶ ὁ μὲν σκοπὸς τῶν προγυμνασμάτων τοιοῦτος . Ἀποροῦσι δέ τινες , πῶς ιδʹ τῶν |
. ἀξιώτατος ] λίαν ἄξιος . Ἀπὸ κοινοῦ τὸ οὔτε ληπτέον καὶ εἰς τὸ Πάρις : συνυπακούεται γὰρ ἐκ τοῦ | ||
καθάπερ ἐπὶ τῶν δένδρων ἐκ τῶν ὁμοίων ἢ τῶν χειρόνων ληπτέον ὅπως δὴ μη - δεμία μεταβολὴ , ἢ ἐπὶ |
. . . . Παρμενίδης δὲ οὐκ ἂν δόξαι τῆς διαλεκτικῆς ἀπείρως ἔχειν , ἐπείπερ πάλιν Ἀριστοτέλης τὸν γνώριμον αὐτοῦ | ||
τὰ τοιαῦτα ἄττα ἀτεχνῶς σκοτεινὰ καὶ λοξὰ ῥήματα τῆς Ἀριστοτέλους διαλεκτικῆς , τούτῳ δὲ οὐχ ἕξετε προσενεγκεῖν τι βασανιστήριον οὐδὲ |
εἰ τὰ μὲν κινεῖται τὰ δὲ ἠρεμεῖ , πάλιν τοῦτο τριχῶς ἂν συμβαίνοι : ἢ γὰρ τὰ μὲν κινούμενα ἀεὶ | ||
, μάτην , φανερῶς , ἐξ ἐναντίας , διχῶς , τριχῶς , τετραχῶς , πολλαχῶς , φανερῶς , προπετῶς ἄλλως |
ἀπέτρεψαν : τὰ γὰρ συμβεβηκότα ἐπουσιώδη ὑπάρχοντα ἀθρόως ἀπὸ τῶν οὐσιωδῶν πρόσφατον τὴν διδασκαλίαν οὐκ ἠδύναντο δέξασθαι . εὐλόγως ἄρα | ||
ὅτι ὁρισμὸς ὑπογραφῆς διαφέρει , ὅτι ὁ μὲν ὁρισμὸς ἐξ οὐσιωδῶν φωνῶν λαμβάνεται καὶ τὴν οὐσίαν αὐτὴν καὶ τὴν φύσιν |
ἕνεκα λεκτέον τι καὶ οὐ καθευδητέον ἐν τῇ μεσημβρίᾳ . Λεκτέον γὰρ οὖν . Οὐκοῦν , ὅπερ νῦν προυθέμεθα σκέψασθαι | ||
εἰρήσεται τὸ ἱερώνυμος καὶ ἔτι τὸ ὁμώνυμος , δασυνόμενα ; Λεκτέον οὖν , ὡς καὶ ἐπ ' ἄλλων μυρίων κατὰ |
, λόγον τε προσειληφέναι τῇ ἀληθεῖ δόξῃ καὶ ἀντὶ δοξαστικοῦ τεχνικόν τε καὶ ἐπιστήμονα περὶ ἁμάξης οὐσίας γεγονέναι , διὰ | ||
, θάτερον οὐκέτι δίδωμι , τὸ περὶ τὰς οἰκονομίας αὐτοῦ τεχνικόν , πλὴν ἐπ ' ὀλίγων πάνυ δημηγοριῶν . ὁρῶ |
μνῆμα δ ' ἔχους ' ἀγαθῶν καὶ χάριν ἐξοπίσω . Μήποτε τὸν κακὸν ἄνδρα φίλον ποιεῖσθαι ἑταῖρον , ἀλλ ' | ||
καθὼς προδεδήλωται , τοιούτοις ἐχρησάμεθα λόγοις πρὸς τὸν βασιλέα : Μήποτε ἄλογον ᾖ ἐλέγχεσθαι ὑπ ' αὐτῶν τῶν πραγμάτων , |
Ἧττον , ἔφη , τῷ βάρει πιέζουσιν οἱ ἁρμόττοντες τῶν ἀναρμόστων τὸν αὐτὸν σταθμὸν ἔχοντες . οἱ μὲν γὰρ ἀνάρμοστοι | ||
ἀνομοίων ὁμοιότητας καὶ ἐξ ἑτεροιοτήτων ταυτότητας καὶ ἐξ ἀκοινωνήτων καὶ ἀναρμόστων κοινωνίας καὶ ἁρμονίας καὶ ἐκ μὲν ἀνισότητος ἰσότητα ἐκ |
τὸ δεύτερον “ . Ἔτι χρὴ γινώσκειν , ὅτι τῶν ἀναποδείκτων οἱ μέν εἰσιν ἁπλοῖ , οἱ δὲ οὐχ ἁπλοῖ | ||
γὰρ ἡ δι ' ὁρισμῶν θεωρία καὶ ἡ λῆψις τῶν ἀναποδείκτων ἀρχῶν ἐπιστῆμαι καλοῦνται κυρίως : ἀλλ ' ὅτι γε |
καὶ ἄλλαι δύο : ἄλλο καὶ ἀλλοῖον , χωριστὸν καὶ ἀχώριστον . πᾶσαι δὲ ἕξ εἰσι , καὶ τούτων αἱ | ||
χωριστόν , οἷον τὸ λογικὸν εἶδος , καὶ τὸ πάντη ἀχώριστον , οἷον ἡ ποιότης : ἐν μέσῳ δὲ ἡ |
νεοττιαῖς . Ὀλιγοδρανέας : ἀσθενεῖς . Ἑλέειν : λαβεῖν . Ἔχοντες : ἔχουσιν . Οἶτον : θάνατον . Ἡβήσειαν : | ||
ἐξ ἀγορᾶς οὐδὲ τάκωνας ποιησόμεθ ' οὐδ ' ἀλλᾶντας ; Ἔχοντες εὐπαθῆ βίον παρουσίαν τε χρημάτων . Ἔπη τριπήχη Θετταλικῶς |
ἐπισυνάπτει τε καὶ περιβάλλει ἀτάκτως διὰ τὸ ταῖς ἐπεμβολαῖς χωρὶς εὐκρινείας χρῆσθαι : ὅθεν ἔδοξέ τισι φλύαρος καὶ ἄλλως ἀσαφὴς | ||
. ὑπόθεσις καὶ ἀναπλήρωσις τὸ σχῆμα : ἔστι δὲ τῆς εὐκρινείας . ἀπὸ θεῶν καὶ συμπλήρωμα τὸ σχῆμα , ὅπερ |
καὶ οὗτος , καὶ ἄρθρον οὐκ ἐπιδέχονταιοὐδὲ . γὰρ ἕνεκα διαστολῆς παραλαμβάνεται , ἐπεὶ οὐδὲ αὐτὰ διαστέλλει , συνεμπεσόντα τοῖς | ||
γνωστόν , τοῦ τέλους ἐκθλιβέντος . ἔπειτα , εἰ ὑπὲρ διαστολῆς τῶν μεταβατικῶν πλαγίων αἱ σύνθετοι γεγόνασι , περισσὸν ζητεῖν |
φαίνεται . Ἀκμάσαντος δὲ τοῦ θέρους μείω μὲν τῷ ἐξ ἀναλογίας ποσῷ τὰ χύματα καὶ πρὸς τὸ πυρρὸν ἤδη καὶ | ||
σοφῶν ἀνδρῶν παντέλεια , περιέχει δ ' ἐν αὑτῇ τὰς ἀναλογίας πάσας , τήν τε ἀριθμητικὴν καὶ τὴν ἁρμονικὴν καὶ |
κατὰ τὴν ἀρχαίαν φύσιν , ὁμοιώσαντα δὲ τέλος ἔχειν τοῦ προτεθέντος ἀνθρώποις ὑπὸ θεῶν ἀρίστου βίου πρός τε τὸν παρόντα | ||
Ἡ δ ' οὖν μέθοδός ἐστιν ἥδε . Παντὸς οὑτινοσοῦν προτεθέντος ζητήματος , εἰ συνεστήκοι , ἐπισκοπεῖν δεῖ τὸ κρινόμενον |
' ἐπεὶ οὐχ ἁπλῶς ἡ τοῦ ὁρατικοῦ ὑπὸ τοῦ ὁρατοῦ πεῖσις ποιεῖ τὴν αἴσθησινπαραποδίζει γὰρ ἡ ὑπερβάλλουσα διὰ τὸ ἀσύμμετρον | ||
' ὡς περὶ τὸ ἀπολῆγον τοῦ ἀπευθυσμένου ἐντέρου γίνεται ἡ πεῖσις ἐν ᾧ ἡ ἐκκριτικὴ δύναμις ἐγκάθηται . ἁρμόζει δέ |
φησι τὴν ψυχήν , ἐπεὶ καὶ πάντα , ἐξ ἀτόμων συνεστάναι , πῶς ἐν ἀτόμων σωρῷ δυνατὸν ἡδονὴν γίγνεσθαι καὶ | ||
φωνῆς ὀξύτητα . Τάχ ' οὖν ἄν τις ὑπολάβοι μὴ συνεστάναι τὸν λόγον ἡμῖν τὴν μὲν ἐξέτασιν τῶν κατὰ μουσικὴν |
σκευασία ρλδʹ . Οἰνανθαρίου σκευασία ρλεʹ . Ἀψινθάτου ἤτοι ῥοδαψινθάτου ὑγιεινοῦ σκευασία καλλίστη ρλϚʹ . Ῥοδάτου σκευασία ρλζʹ . Κονδίτου | ||
καὶ τὸ οὖρον καὶ τὸ σιτίον καὶ τὸν ὁρισμὸν τοῦ ὑγιεινοῦ ἐπιδέχονται , τὸ συμμέτρως ἔχειν πρὸς ὑγείαν , μᾶλλον |
τῆς οὔ ἀποφάσεως . δι ' ὅτι μέντοι ἡ μή ἀπαγόρευσις ἐπὶ τὰς προειρημένας ἐγκλίσεις συντείνει , ἐν τῷ περὶ | ||
ἀπαγορεύειν ἃ μὴ χρή : πρόσταξις δὲ τῶν πρακτέων καὶ ἀπαγόρευσις τῶν οὐ πρακτέων ἴδιον νόμου , ὡς εὐθὺς εἶναι |
κακῶς . Διδάσκαλός : ἐστιν ὁ διδοὺς τὸ καλόν . Δένδρον : διὰ τὸ δεόντως ἱδρῦσθαι . Δόλος : ἐστὶ | ||
αὐτόχθον αὐτοῦ καὶ γηγενὲς οὐδὲν ἄλλο πλὴν τοῦτο σημαίνει . Δένδρον γε μήν , ἅπαν αὐξανόμενον καὶ τὴν ἀπὸ γῆς |
λογισμοὺς ἀναιροῦσιν ἅπαντας , ὥστ ' οὐ πάνυ ταῦτ ' ἀκριβολογεῖσθαι δεῖ τὸν δικαίως ἐξετάζοντα . ἀλλ ' ὅθεν ἀρξάμενος | ||
τῇ ἀποφάσει τῇ λεγούσῃ Σωκράτης οὐ βαδίζει οὐκ ἂν εἴποιμεν ἀκριβολογεῖσθαι βουλόμενοι τὸ οὐ βαδίζει ῥῆμα εἶναι ἀόριστον , ἀλλὰ |
Τὸ Περὶ τῶν σοφιστικῶν ἐλέγχων ἴσον ἐστι τῷ Περὶ τῶν σοφιστικῶν τρόπων δι ' ὧν δοκοῦσιν οἱ σοφισταὶ ἐλέγχειν τοὺς | ||
πρὸς ἀλλήλους εἰρήνην ἔχοντες , καὶ τέρψεως χάριν προβλήματα τῶν σοφιστικῶν πρὸς ἀλλήλους γράφοντες ἔπεμπον . ἅπερ οἱ μὲν ἐπιλυόμενοι |
. Καὶ περὶ μὲν ὠφελείας καὶ μεγέθους τοῦ πράγματος ἱκανῶς ἀποδεδεῖχθαι νομίζω , διότι δὲ πολλῷ ῥᾴστη τῶν ἄλλων ἀγαθῶν | ||
ἀνθρώπων ἐπιμελοῦνται , ἔγωγε οὐ παντάπασιν φαύλως ἂν φαίην ἡμῖν ἀποδεδεῖχθαι : τὸ δὲ παραιτητοὺς αὖ θεοὺς εἶναι τοῖσιν ἀδικοῦσι |
τὸν καθ ' ἡμᾶς νοῦν , εἰς τὸ πρακτικὸν καὶ θεωρητικόν . καὶ εἰπὼν διαφέρειν αὐτοὺς ἀλλήλων κατὰ τὰ ὑποκείμενα | ||
γὰρ τοῦτο ἐπιστήμη ἐστίν . εἰς τρία δὲ ὑποδιαιρεῖται τὸ θεωρητικόν , τουτέστιν εἰς φυσιολογικὸν μαθηματικὸν καὶ θεολογικόν , ἐπειδὴ |
μὴ λέγε ἐκ παραλλήλου , ὥσπερ τινές . Κραταιὸν ] Πιθανόν . Δόλιον ] Πονηρόν . Φίλον εἴη φιλεῖν ] | ||
Οὐκοῦν καὶ τοῖς λέγουσιν αὐτὰ ὁμοίως πιστευτέον λέγουσιν αὐτά ; Πιθανόν , εἶπεν . Ταῦτ ' οὖν λεγόντων αὐτῶν ἠπόρουν |
ἡ περὶ τὸ γένειον κυκλοτερὴς περιείλησις , σκέπαρνος ἡ μηνοειδὴς ἐπαγωγὴ τῆς περιειλήσεως . ἐν δὲ τοῖς ἀποτελέσμασι τῶν πλοκῶν | ||
ἐδώκατε ; ἐγὼ μὲν οἶμαι . „ εἶτα πάλιν ἡ ἐπαγωγὴ ἐνθυμηματικῶς . ἴδιον δὲ ἐνθυμήματος δριμύτητος δόξαν ἀποτελεῖν , |
τοῦ πράγματος ὑπάρχει ζήτησις μόνου . Πολλὴ δὲ ἡ τοῦ προγυμνάσματος τούτου χρῆσις καὶ πρὸς πολλὰ ὠφέλιμος , εἴ γε | ||
φθάσαντα βίον : ἔπειτα ἐλέου ἐκβολήν , καὶ τελευταῖα τοῦ προγυμνάσματος τὰ τελικὰ κεφάλαια , νόμιμον , δίκαιον , συμφέρον |
οὖν ἰσόπλευρα τρίγωνα καὶ τετράγωνα καὶ τὰ ἑξάγωνα χωρὶς ἀνομοίων παραπληρωμάτων ἀλλήλοις δύναται παρακείμενα τὰς πλευρὰς κοινὰς ἔχειν [ ταῦτα | ||
ὁ γνώμων τετράγωνον μετὰ τῶν περὶ τὴν διάμετρον αὐτοῦ δύο παραπληρωμάτων . Καὶ περὶ τῶν ὄντων τοσαῦτα εἰρήσθω : ὡς |
. . . . Ἀρχύτα Πυθαγορείου ἐκ τοῦ Περὶ παιδεύσεως ἠθικῆς . Φαμὶ τὰν ἀρετὰν ἦμεν ποττὸ μὴ κακοδαιμονεῖν ἱκανάν | ||
προβληματικῶς τὴν ἐπιστήμην , ἧς ἐγὼ διαιρέσεως ἐκθήσομαι τὸ τῆς ἠθικῆς οἰκεῖον . Ἔχει δ ' οὕτως . Τριμεροῦς ὄντος |
τῶν αὐτῶν ἐπιπέδων τοῦ τείχους καὶ τοῦ πύργου εἰς ἄλληλα συγκειμένων [ τοῦ ] κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον , δεῖ | ||
: συνθήκας τε γράψαντες ἐν στήλαις καὶ περὶ φυλακῆς τῶν συγκειμένων ὅρκια τεμόντες διέλυσαν τὸν σύλλογον . Τυχὼν δὲ τῆς |
δὲ τοῦ παρόντος βιβλίου τὸ ἐπάγγελμα : διαφέρει δὲ τοῦ εἴδους τῆς ῥητορικῆς τὸ ὁμώνυμον εἶδος , ὅ ἐστιν ἡ | ||
ἐνταῦθα οὐ τὴν τοῦ συμφέροντος φύσιν ὑπογράφομεν , ὥστε συμβουλευτικοῦ εἴδους τὸν μῦθον εἶναι , ἀλλὰ τὴν ἀλήθειαν . γυμνάζει |
καὶ τίς , ἢ τίνες . Τούτων δὴ προδιωρισμένων , ἀρκτέον τῆς λοιπῆς προθέσεως ἐντεῦθεν . Ὁ πρῶτος πίναξ τῆς | ||
ἄν τις αὐτὰς ἐνδείκνυσθαι βούλοιτο καὶ διασημαίνειν , ἐντεῦθέν ποθεν ἀρκτέον τοῦ λόγου . Ἄλλο μὲν τὸ ἡνωμένον , ἄλλο |
ἀληθεύειν : ἡ μὲν γὰρ καθόλου ἀπόφασις διάκρισιν παντελῆ τῶν σημαινομένων ὑπ ' αὐτῆς πραγμάτων δηλοῦσα δι ' αὐτὸ τοῦτο | ||
πολλὰ σημαινόμενα , εἶθ ' οὕτως εἰπεῖν περὶ ποίου τῶν σημαινομένων τὴν διδασκαλίαν ποιεῖται : ἡ γὰρ ὁμωνυμία εἴωθεν ἀσάφειαν |
. Μαθεῖν νοητῶν εἰ ποθεῖς ὄντων φύσιν ἐκ τῶν ὁρατῶν ὑλικῶν ποιημάτων ἕξει , μέτελθε γράμματα τάδ ' Εὐκλείδου γραμμικά | ||
, τὸ μετὰ τοῦτο κοινότερον περί τε τούτων καὶ τῶν ὑλικῶν διαπορῶμεν . Περὶ τῶν ἀνωτάτω καὶ ἀρχικωτάτων στοιχείων δύο |
θήσει πρᾷον ἐπὶ πάντα , καὶ ἠρεμαίας μὲν λύπας , ἠρεμαίας δὲ ἡδονάς , μαλακὰς δὲ ἐπιθυμίας καὶ ἔρωτας οὐκ | ||
ἡ ἀπὸ πραγμάτων ἑτέρων εἰς ἕτερα μετά τινος σοφῆς καὶ ἠρεμαίας μεταχειρήσεως μετάβασίς τε καὶ μετατροπή . ἀλλὰ γὰρ καὶ |
. εἴπωμεν λοιπὸν περὶ τῆς μουσικῆς ὅ ἐστι περὶ τῆς ἁρμονικῆς ἀναλογίας . ἰστέον ὅτι ἐν τῇ γεωμετρικῇ ἡ ὑπεροχὴ | ||
. Εἶτα διὰ τριῶν παραδειγμάτων , ἰατρικῆς , ποιητικῆς , ἁρμονικῆς , βούλεται ἀναιρεῖν τὰ λεγόμενα καὶ δεῖξαι ὅτι τὰ |
λόγου τὸ ἀποφαντικόν . καὶ ἔστιν ἡ τάξις τῆς εἰρημένης ἀπαριθμήσεως πρὸς ἡμᾶς τοὺς ἀπὸ τῶν χειρόνων ἐπὶ τὰ κρείττονα | ||
συμβαλεῖται τὰ εἰδικὰ διεξιέναι τῶν ὀνομάτων , ἵνα διὰ τῆς ἀπαριθμήσεως τούτων τὸ καθ ' ἑαυτὸν ἐπικρύψαι δυνηθείη : τῷ |
ἐπὶ τὸ καθόλου καὶ τὴν ἀρχὴν ἡ ἀπὸ τῶν τοιούτων στάσεών τε καὶ περιλήψεων πρόοδος . τὸ δ ' ἕως | ||
ἐπεὶ καὶ τοὐναντίον τὴν παρὰ φύσιν κίνησιν ταραχῶν καὶ θορύβων στάσεών τε καὶ πολέμων αἰτίαν εἶναι συμβέβηκεν , ἣν μετίασιν |
περὶ τῆς ἐπιστήμης . Τέχνη δέ ἐστι σύστημα ἐκ καταλήψεων ἐγγεγυμνασμένων πρός τι τέλος εὔχρηστον τῶν ἐν τῷ βίῳ σύστημα | ||
οὕτω γὰρ ὁριζόμεθα τὴν τέχνην , οἷον σύστημα ἐκ καταλήψεων ἐγγεγυμνασμένων , καὶ τὰ ἑξῆς . κατάληψιν δὲ εἰώθασιν οἱ |
καλοῦ θεωρητικός ἐστι , τὸ δὲ αἰσθητικὸν πνεῦμα τῶν φαινομένων κριτικόν ἐστι . διῄρηται δὲ εἰς τὰς ὀργανικὰς αἰσθήσεις καὶ | ||
κρίνοντος τὰ αἰσθητὰ εἰς ἑκάτερον κλίναντα . τὸ γὰρ μέσον κριτικόν : γίνεται γὰρ πρὸς ἑκάτερον αὐτῶν θάτερον τῶν ἄκρων |
τοῦ νεανίου πατέρα ἐθανάτωσε , καὶ ἀίξαντος , ὡς εἶχε συγχύσεως καὶ θυμοῦ , ξιφήρους παῖσαι τὸν τοῦ πατρὸς καταδικαστήν | ||
ἀγώνων καθίσταται , τὰ δὲ ἔργα ἐπὶ τῆς ταραχῆς καὶ συγχύσεως ἀλλοιοῦνται . τῇ πίστει : τῷ θάρρει . μετ |
καὶ ῥῆμα φάσις ἔστω μόνον . μέλλων ὁ φιλόσοφος περὶ ἀποφάνσεως καὶ καταφάσεως καὶ ἀποφάσεως καὶ ἀντιφάσεως διδάσκειν , ἐπειδὴ | ||
ἀποφασκόμενον . ὥστε κἀκ τούτων δῆλον ὡς τὸ μέρος τῆς ἀποφάνσεως σημαντικὸν ὂν δι ' αὐτὸ τὸ σημαίνειν καλεῖ διὰ |
λέγων ἀλλ ' αὐτὰ τὰ ἀναγκαιότατα . Δοκεῖ μοι τῆς συνθετικῆς ἐπιστήμης τρία ἔργα εἶναι : ἓν μὲν ἰδεῖν , | ||
ἁρμοσθῆναι καλλίονες καὶ ἐπιτηδειότεραι . Μία μὲν δὴ θεωρία τῆς συνθετικῆς ἐπιστήμης ἡ περὶ αὐτὰ τὰ πρῶτα μόρια καὶ τὰ |
μέντοι , ὅτι ἑτέροις ὑπάρχουσιν ἢ οὐχ ὑπάρχουσι , δυνατὸν συλλογίσασθαι . περὶ δὲ τῶν καθ ' ἕκαστα οὐδεὶς ὁμοίως | ||
τὸν συλλογισμὸν ποιήσασα : ὁ γὰρ ὁριζόμενος ἀνάγκην ἔχει καὶ συλλογίσασθαι , ὅτι τοῦτο τούτου οὐδὲν διαφέρει : διαφέρει δὲ |
ὑϲτερικῶϲ πνιγομένων καὶ ἐφ ' ὧν ἀνέϲπαϲται ἢ παρέϲπαϲται ἡ ὑϲτέρα , καὶ ϲικύαϲ κολλήϲομεν βουβῶϲί τε καὶ μηροῖϲ . | ||
, ὡϲ ἐν τοῖϲ χειρουργουμένοιϲ εἰρήϲεται . Ἑλκοῦται πολλάκιϲ ἡ ὑϲτέρα διὰ δυϲτοκίαν ἢ ἐμβρυουλκίαν ἢ φθορὰν ἢ ὑπὸ φαρμάκων |
ἐμοὶ δὲ λίαν ἄτοπον ἔδοξεν ἀνδρὸς ἀρετὰς ὅλην πληρούσας ὑπόθεσιν ἐγκωμίου πάρεργον εἶναι . ὅθεν τὰ τοῦδε σιγῇ παραδοὺς πάλιν | ||
παντὶ ὁμίλῳ . χρώμεθα γάρ : τὸ δεύτερον κεφάλαιον τοῦ ἐγκωμίου , ἡ ἀγωγή οὐ ζηλούσῃ : οὐ μιμουμένῃ . |
τοὺς δὲ ἑξῆς τρόπους τῶν ἐμβολέων δι ' ὑπομνημάτων , ζωγραφικῆς δὲ σκιαγραφίας τῶν κατὰ μέρος ἐξαρθρήσεων παραγωγῆς τε τῶν | ||
. σκευάζεται δὲ καὶ ἀπὸ ῥητίνης λιγνὺς καὶ ἀπὸ τῆς ζωγραφικῆς ἀσβόλης : δεῖ δὲ τῆς ἀσβόλης λαμβάνειν μνᾶν , |
φθάσας ἐδήλωσεν ἐπιὼν τὰς πόλεις ὑφ ' ἑαυτὸν ἐποιεῖτο . Πάντων δ ' αὐτῷ προσκεχωρηκότων , ὁ Μελισσηνὸς Νικηφόρος , | ||
κινδυνῶδες ἐπὶ τοῦ τόξου , τῷ δὲ ἀχόρδῳ ἠσφάλισται . Πάντων δὲ καὶ τῶν ἄλλων ἡ συνήθεια καὶ μάλιστα μεταφορῶν |
, καὶ τὴν νῦν οὖσαν γραφήν . ΟΡΙΚὰ παραγραφικὰ ἐξ ἀντιθέσεως : ἀλλ ' οὐκ ἠμνημονήσαμεν , φησὶ , τῆς | ||
ἀλλὰ πολὺ θαυμαστότερον ἦν ” : ἐσαφηνίσθη γὰρ διὰ τῆς ἀντιθέσεως . τάττεται καὶ ἐπὶ τοῦ ἀνυπόπτου : Εὔπολις Μαρικᾷ |
τῆϲ τῇ τήν ὦ . Ἀντωνυμία ἐϲτὶ λέξιϲ ἀντὶ ὀνόματοϲ παραλαμβανομένη , προϲώπων ὡριϲμένων δηλωτική . Παρέπεται δὲ τῇ ἀντωνυμίᾳ | ||
. Θεραπεία δὲ καὶ τούτων κοινὴ ἡ ἐπὶ παντὸς ῥευματισμοῦ παραλαμβανομένη . Πρῶτον μὲν οὖν ἐπὶ ἡσυχίας καὶ ὀλιγοσιτίας καὶ |
ἂν ἐμὲ ἀπαιτήσαις , ἴσως πολλῶν πολλάκις καὶ ἰατρῶν καὶ φυσιολόγων καὶ φιλοσόφων ἀκηκοὼς περὶ τούτου πρότερον , ἥντιν ' | ||
, πικροί , γλυκεῖς . ὅθεν καὶ οἱ παλαιοὶ τῶν φυσιολόγων ἀπείρους ἐτίθεντο τοὺς χυμούς , ὥσπερ καὶ Μενέστωρ : |
καὶ μήτε κέραμον μήθ ' ὕλην μήτ ' ἄλλο μηδὲν ὑπολιπεῖν , ἀλλὰ τὰ μὲν κατακαῦσαι , τὰ δὲ συντρῖψαι | ||
τῆς διαιρέσεως ἀεὶ τὸ τμηθὲν ὑπομένει , οὔτε δὲ χρόνον ὑπολιπεῖν πρὸς γένεσιν οὔτε τὸ μέγεθος πρὸς διαίρεσιν . μὴ |
οὐκ ἐκτοπίζεταί που μακράν , οὐδὲ πόρρω τοῦ προκειμένου τὸ σφάλμα . οὐδέποτε γοῦν ἐξ ἀνδρὸς πλάτανος ἐτέχθη , ἀλλὰ | ||
μὴ εἶναι πρόσωπα , ἕως ἂν ᾖ πρόσωπα , ἢ σφάλμα εἶναι τὸ περὶ κυρίων μόνον εἰρῆσθαι , τὸ γὰρ |
διοίσουσι τῷ ἐγκλίνεσθαι καὶ ὀρθοτονεῖσθαι , τῶν κτητικῶν αὐτὸ μόνον ὀρθοτονουμένων . Τὸ δ ' ὧδέ τις ὑμείων μεμνημένος πλεονάζον | ||
τῶν ὀρθοτονουμένων πρὸς τὰς ἐγκλιτικάς , περί τε τῶν μόνως ὀρθοτονουμένων , καὶ διὰ τί , καὶ τῶν μόνως ἐγκλινομένων |
προτάσεις καὶ ᾗ αὐτό ἐστιν : ἐκ μὲν γὰρ τοῦ ἑτεροκινήτου δείκνυται οὐ μόνον τὸ αὐτοκίνητον ἀεικίνητον , ἀλλὰ καὶ | ||
ἀλλὰ πρῶτον μὲν κοινὸν τοῦτο ἔσται πάσης οὐσίας καὶ τῆς ἑτεροκινήτου λεγομένης , ἐπεὶ καὶ τὸ πῦρ οὕτως αὐτοκίνητον , |
ἄρα ἢ δεικνύναι θέλων αὐτὸν μοναδικὸν ἢ εὐθύνων ὡς μὴ μοναδικὸν τὰς κοινὰς ὁμολογίας οὐ διαφυλάττει . Καὶ ταῦτα κατασκευαστικὰ | ||
τῆς προόδου : δευτέρα γὰρ ἡ πρόοδος : τὸ δὲ μοναδικὸν τῆς μονῆς , ὅτι πρώτη ἡ μονὴ τῶν τριῶν |
ἐκ τούτων τά τε κρινόμενα πράγματα καὶ τὰ κριτήρια αὐτῶν διεστηκέναι ἀπ ' ἀλλήλων , ὡς τὰ μὲν διανοητὰ τῶν | ||
τῆς Περσίδος δαψιλῆ πάντα τὰ πρὸς τρυφὴν καὶ ἀπόλαυσιν , διεστηκέναι δὲ τοὺς κύκλους ἀπ ' ἀλλήλων ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε |
ζῴων τὸν ἄνθρωπον λόγῳ τε καὶ μεταβατικῇ φαντασίᾳ καὶ ἐννοίᾳ ἀκολουθίας , ἀλλ ' οὔ τοί γε καὶ ἐν τοῖς | ||
συνπλοκῆς ἢ διαζεύξεος ἢ αἰτίας ἢ συλλογισμοῦ ἢ ἀπορίας ἢ ἀκολουθίας ἢ τοῦ μὴ κε - χηνέναι τὴν σύνθεσις . |
τοῦ καθόλου μὲν εἶναι τὴν ἀπόδειξιν , πᾶν δὲ τὸ φανταστὸν μερικὸν ὑπάρχειν : οὐδὲ ἡ σπουδὴ ἄρα ἡ προηγουμένη | ||
. . . οἱ δὲ Στωικοὶ τέσσαρα ταῦτά φασι φαντασίαν φανταστὸν φανταστικὸν φάντασμα , φαντασίαν μὲν λέγοντες τὸ πάθος τῆς |