| διοίσουσι τῷ ἐγκλίνεσθαι καὶ ὀρθοτονεῖσθαι , τῶν κτητικῶν αὐτὸ μόνον ὀρθοτονουμένων . Τὸ δ ' ὧδέ τις ὑμείων μεμνημένος πλεονάζον | ||
| τῶν ὀρθοτονουμένων πρὸς τὰς ἐγκλιτικάς , περί τε τῶν μόνως ὀρθοτονουμένων , καὶ διὰ τί , καὶ τῶν μόνως ἐγκλινομένων |
| ὅθεν κατὰ δύναμιν τὴν ἰδίαν πειρασόμεθα , τὸν περὶ τῶν ἀντωνυμιῶν λόγον διεξιόντες , τὰ μὲν παρέλκοντα παραπέμπεσθαι , τὰ | ||
| ἄνθρωποι ἢ ἡμεῖς ἐπὶ παντὸς ἀριθμοῦ τάσσομενἐπὶ . μέντοι τῶν ἀντωνυμιῶν κατὰ τρίτα καὶ πλείονες αἱ φωναὶ ἐσχηματίσθησαν , εἴγε |
| ἀπογόνους Ἀμητορίδας καλεῖσθαι . Ἀριστόξενος δέ φησιν : ὥσπερ τῶν ἑξαμέτρων τινὲς ἐπὶ τὸ γελοῖον παρῳδὰς εὗρον , οὕτως καὶ | ||
| φησι . . : Ἀριστόξενος δέ φησιν : ὥσπερ τῶν ἑξαμέτρων τινὲς ἐπὶ τὸ γελοῖον παρῳδὰς εὗρον , οὕτως καὶ |
| γενόμενα ἐπιρρήματα μιᾶς ἐννοίας ἐστὶ παρεμφατικά , οὐ δεόμενα παραθέσεως προθετικῆς , αἱ μέντοι γενικαί , ἐχόμεναι συντάξεως τῆς πρὸς | ||
| , πότερον ἥνωται καὶ τύπος ἐστὶν ἐπιρρηματικός , ἢ ἐκ προθετικῆς συντάξεως ἐπιρρήματος ἔννοιαν παρίστησι , καθάπερ ἔστιν ἐπινοῆσαι ἄπειρα |
| τρίτα τῆς δευτέρας καὶ τρίτης συζυγίας τῶν δευτέρων καὶ τρίτων ὁριστικῶν τῶν αὐτῶν συζυγιῶν , καθάπερ διεφώνησαν τὰ ἄλλα ὑποτακτικά | ||
| τῇ παραληγούσῃ : γίνονται δὲ τὰ παθητικὰ εὐκτικὰ ἀπὸ τῶν ὁριστικῶν παθητικῶν τροπῇ τῆς μαι εἰς μην : ἐὰν οὖν |
| τὴν τοῦ ῥυθμοῦ , πρὸς δὲ τούτοις ἔκ τε τῆς ῥυθμικῆς καὶ τῆς ἁρμονικῆς πραγματείας καὶ τῆς περὶ τὴν κροῦσίν | ||
| χρῆσίν τινα τὴν μελοποιίαν εὕρομεν οὖσαν , ἐπί τε τῆς ῥυθμικῆς πραγματείας τὴν ῥυθμοποιίαν ὡσαύτως χρῆσίν τινά φαμεν εἶναι . |
| Ἰχνευταὶ πολλὰ περὶ Θεοπόμπου λέγεται . Ἀρητάδου τέ ἐστι Περὶ συνεμπτώσεως πραγματεία , ἐξ ὧν τοιαῦτα πολλὰ ἔστι γνῶναι . | ||
| τὸ δοτικὴν ἀντὶ γενικῆς παρειλῆφθαι . . Εἴπομεν καὶ περὶ συνεμπτώσεως τῆς τῶν ἄρθρων , ὡς τὰ ὑποτακτικὰ ταῖς κτητικαῖς |
| αὐτῶν θιγγάνειν καὶ μηδὲν εἶναι μέσον διὰ τὸ πολὺ τῆς ἐγγύτητος . πλὴν διαφέρει τοῖς μέσοις τὰ ἁπτὰ τῶν ὁρατῶν | ||
| δυναμένη καλῶς καταστοχάζεσθαι τῆς ἀκινήτου καὶ χωριστῆς ἐνεργείας ἀπὸ τῆς ἐγγύτητος τῶν περὶ τὰς αἰσθητὰς μὲν καὶ κινούσας τε καὶ |
| δευτέρων ἀεὶ πρὸς τὰ προηγούμενα καὶ πρὸς τὰ παράγοντα τῶν παραγομένων ἀλληλουχίαν . Ὁ δὲ τοιοῦτος προποδισμὸς οὔπω ἐν τῷ | ||
| ὅλων , ἣ δὲ ὡς ἐκ τῶν μερικωτέρων συμπληρουμένη , παραγομένων τῶν μερικωτέρων ὑπὸ τῶν ἐν αὑτοῖς ὁλικωτέρων , οἷον |
| ἐστινἄλλως . τε αἱ δύο προσώπων ἐμφατικαὶ συνθέσεις καὶ ἐξ ἑνικῆς συνθέσεως πλῆθος ὑπαγορεύουσιν καὶ ἐκ πληθυντικῶν ἓν παρεμφαίνουσιν : | ||
| οὖν Ἀρίσταρχον ἐπιμέμφεσθαί φασι τὰ σχήματα , καθὸ ἀφ ' ἑνικῆς συντάξεως τῆς ἑαυτόν πληθυντικὴ ἐγένετο ἡ ἑαυτούς , μάρτυρά |
| παράγεται . Τὰ εἰς μα οὐδέτερα ἀπὸ τῶν εἰς μι παραγόμενα , καὶ αὐτὰ ἀπὸ παθητικοῦ παρακειμένου τὴν γένεσιν ἔχοντα | ||
| τοῦ ι , καί τοι τὰ ἀπὸ τῶν εἰς α παραγόμενα εἰς ευς φυλάττει τὴν παραλήγουσαν : διὸ καὶ τὸ |
| ' Ἀχαιῶν μῦθον ἀγασσαμένοι Διομήδεος ἱπποδάμοιο . διαφέρει δὲ τῆς ἀναστροφῆς , ὅτι ἡ μὲν τὰ τελευταῖα τοῖς πρώτοις συνάπτει | ||
| ἔσται μεῖζον ἑαυτοῦ . ὁ δὲ αὐτὸς καὶ ἐπὶ τῆς ἀναστροφῆς ἐστι λόγος : εἰ γὰρ μὴ δύναται τὸ ὅλον |
| , κατὰ ῥήματοϲ λεγόμενον ἢ ἐπιλεγόμενον ῥήματι . Τῶν δὲ ἐπιρρημάτων τὰ μέν ἐϲτιν ἁπλᾶ , τὰ δὲ ϲύνθετα : | ||
| τὴν ευ ἐβάρυναν τὸ ἐπίρρημα . [ Τὰ τοπικὰ τῶν ἐπιρρημάτων τρεῖς ἔχει διαστάσεις , τὴν ἐν τόπῳ , τὴν |
| τὰ Ἀρχιλόχου καὶ τῶν Ὁμήρου Ἐπικιχλίδων τὰ πολλὰ διὰ τῆς ἐμμέτρου ποιήσεως τούτων ἔχεταί τινος τῶν παθῶν , ἀλλὰ καὶ | ||
| . ἀμφότερα δὲ τὰ προειρημένα πολλοὶ τῶν ποιητῶν δι ' ἐμμέτρου ποιήματος μεμαρτυρήκασι : τὴν μὲν καχομιλίαν ἐν τοῖσδε , |
| : ὦ Ξενοφῶντες , ὦ Ποσειδῶνες , ὦ ταῶνες . Διαλαμβάνει ὁ τεχνικὸς περὶ τῶν εἰς ξ ληγόντων . Καὶ | ||
| ἐν προλεγομένοις . Ἑνικά . Ὁ Αἴας τοῦ Αἴαντος . Διαλαμβάνει ὁ τεχνικὸς περὶ τῆς κλίσεως τῶν εἰς ας δισυλλάβων |
| διάθεσιν μεταστήσειεν , συμπαραλαμβανομένης γενικῆς μετὰ τῆς ὑπό προθέσεως , δέρομαι ὑπὸ Τρύφωνος , τιμῶμαι ὑπὸ Θέωνος . Καὶ αὕτη | ||
| τὰ τῆς συντάξεως , ἵσταμαι ὑπὸ σοῦ ἵστημι σέ , δέρομαι ὑπὸ σοῦδέρω σέ , ἕλκομαι ὑπὸ σοῦ ἕλκω σέ |
| λαβόν , ὁ φαγών τὸ φαγόν . Τῶν εἰς ΩΝ βαρυτόνων τὰ οὐδέτερα ὁμοτονοῦσι ταῖς κλητικαῖς τῶν ἀρσενικῶν : ὁ | ||
| Τὰ εἰς ΩΝ σύνθετα ἀπὸ ἁπλῶν , συντεθειμένα ῥητὰ ἀπὸ βαρυτόνων βαρύνονται : Ἀνακρέων Χα - μαιλέων . τὰ δὲ |
| ἐϲθίειν δὲ αὐτὴν πρὸ τροφῆϲ δεῖ μετὰ ὄξουϲ ἢ γάρου ὑπαγωγῆϲ ἕνεκα γαϲτρόϲ , μετὰ τροφὴν δὲ οὐδαμῶϲ . κρόμυον | ||
| ἰϲχάδεϲ πλεῖϲται , χυλόν τε πτιϲϲάνηϲ λεπτότατον μετὰ μέλιτοϲ παρέξωμεν ὑπαγωγῆϲ χάριν τῆϲ γαϲτρόϲ . Ἔλιγμα δὲ αὐτοῖϲ ἐπιτήδειον τὸ |
| . τὸ γʹ ἰωνικὸν ἀπὸ μείζονος τρίμετρον καταληκτικόν , ἐξ ἰωνικῶν δύο καὶ δακτύλου . τὸ δʹ ὅμοιον ἀπ ' | ||
| αʹ ἰωνικὸν ἀπ ' ἐλάττονος τρίμετρον ἀκατάληκτον καθαρόν , ἐξ ἰωνικῶν τριῶν : τὸ βʹ καὶ τρίτον ὅμοια ἰωνικὰ δίμετρα |
| πόλεως ἀνὴρ καὶ γυνή . . . . οὗτος ] ἀναφορική ἐστιν ἡ ἐπιδεικτικὴ ὡς τοῦ Ἡγησάνδρου συνηγοροῦντος νῦν τῷ | ||
| μὲν γὰρ αὕτη δεικτική ἐστιν ἀντωνυμία , τὸ δὲ αὐτὴ ἀναφορική . ἄλλος ἐπὶ τῶν ὁμοφυῶν , οἷον ἄλλος ὁ |
| ὥσπερ τεχνικοῖς γράφει λόγοις . οὐ τυγχάνει γὰρ τοῦτο τῶν παρωνύμων , ἐκ ῥήματος δὲ τυγχάνει παρηγμένον , ὡς ἀλλαχοῦ | ||
| . ὡσαύτως δὲ καὶ ἐκ πλειόνων . λαμβανομένων οὖν τῶν παρωνύμων τοῖς συντιθεμένοις λόγοις καὶ πολλαπλασιαζομένων πρὸς ἀλλήλους γίνεται ἀριθμὸς |
| , ἐπιχειρήματα , ἐνθυμήματα , ὑπερβολαί , δεινώσεις δεινολογίαι , φράσεις ἐκφράσεις , οἰκτρολογίαι , παραδηλώσεις ὑποδηλώσεις , ἐπίλογοι . | ||
| ἀποκτενεῖς ἆρά μ ' , εἰ μὴ γνωρίμως μοι πάνυ φράσεις κρεῶν χύτραν . εὖ λέγεις . ξουθῆς μελίσσης νάμασιν |
| ἐβαρύνοντο . Καὶ τοσαῦτα μὲν περὶ τῶν παρὰ τὰ πτωτικὰ παρηγμένων . Δοκεῖ δὲ πρωτότυπον εἶναι τὸ ἕως : οὐ | ||
| οὐ τῇδε ἐχόντων , ἀλλ ' ἐξ ὀνόματος ἢ ῥήματος παρηγμένων . πρόκειται δὲ ὅτι αἱ προθέσεις , παραγόμεναι εἰς |
| φθορὰν ἢ ὑπὸ φαρμάκων δριμέων ἢ ὑπὸ ῥεύματοϲ ἢ ἐξ ἀποϲτημάτων ϲυρραγέντων . εἰ μὲν οὖν πρόχειροϲ εἴη ἡ ἕλκωϲιϲ | ||
| τῷ περὶ παρωτίδων λεχθεῖϲι καὶ τοῖϲ λεχθηϲομένοιϲ ἐν τῷ περὶ ἀποϲτημάτων χρηϲτέον . Οἴνου Ἀδριανοῦ καλοῦ # κ , ῥοὸϲ |
| ἀρσενικῶν ὀνομάτων , ὡς ἐπὶ τοῦ Φοῖνιξ , ἀλλὰ καὶ προθέσεων , ὡς ἐπὶ τῆς ἔξ , καὶ ἐπιρρημάτων , | ||
| , καὶ μετοχῶν , ὡς ἐπὶ τοῦ τύπτων , καὶ προθέσεων , ὡς ἐπὶ τοῦ σύν ἔν , καὶ ἐπιρρημάτων |
| ἡ διπλασία : ἐκ ταύτης γὰρ γεγόνασι . τῶν δὲ ἐπιμερῶν ἡ ἡμιολία , καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν ὁμοίως . | ||
| τοῦ ἐπιμεροῦς γίνεται πολλαπλασιεπιμερής . ἰστέον δὲ κἀκεῖνο ὅτι τῶν ἐπιμερῶν τε καὶ τῶν ἐπιμορίων πάντων οἱ πυθμένες πρῶτοι πρὸς |
| . Λέσβος ] Λέσβος πόλις Αἰολική . μητρόπολις δὲ τῶν Αἰολικῶν πόλεων , περίμετρον ἔχουσα θʹ σταδίων μεταποιουμένη τῆς Ὀρφέως | ||
| Ἀταρνέα καὶ τἆλλα τὰ ταύτῃ . Μεγίστη δέ ἐστι τῶν Αἰολικῶν καὶ ἀρίστη Κύμη καὶ σχεδὸν μητρόπολις αὕτη τε καὶ |
| λόγῳ : πέμψασα γὰρ ὡς αὐτοὺς καὶ ὑπομνήσασα τῶν ἑαυτῆς διήλλαξε . φαίνονται τοίνυν ὁμοίως τά τε οἰκεῖα καὶ τὰ | ||
| μοί ποτε Φανίαν χαλεπαίνοντα κἀκεῖνον εἰκῆ , ὥσπερ Χαρῖνος , διήλλαξε μετὰ μῆνας ὅλους τέτταρας , ὅτε ἐγὼ μὲν ἤδη |
| δὲ ὑφ ' ἑνὸς ἢ δυοῖν , τὸν αὐτὸν τρόπον διαληπτέον . αἴσια γὰρ μηνύουσιν οἱ τῆς ἀνακαθάρσεως , τὰ | ||
| τούτων ] . καὶ περὶ μὲν τούτου τοῦ μέρους οὕτω διαληπτέον . τὰς δ ' ὑπερείσεις [ ] τὰς κάτωθεν |
| : ἐποιούμην ἐποιοῦ , ἐνικώμην ἐνικῶ . Τῶν εἰς ΜΗΝ εὐκτικῶν τὰ δεύτερα πρόσωπα εἰς Ο καταλήγουσι καὶ ἢ προπαροξύνονται | ||
| προστακτικῶν : καιρὸς δ ' ἂν εἴη καὶ περὶ τῶν εὐκτικῶν εἰπεῖν . Διατί μὲν γὰρ καὶ αὕτη ἡ ἔγκλισις |
| ἀκατάληκτος . τὸ δʹ περίοδος καταληκτικὴ ἐξ ἰαμβικῆς συζυγίας καὶ τροχαϊκῆς καταληκτικῆς : εἰ δὲ βούλει , χοριαμβικὸν δίμετρον καταληκτικὸν | ||
| Σαπφικοῦ ἑνδεκασύλλαβον , ἤτοι τρίμετρον καταληκτικόν . σύγκειται δὲ ἐκ τροχαϊκῆς συζυγίας , χοριάμβου καὶ Ἰωνικῆς καταληκτικῆς , ἤτοι ἀναπαίστου |
| τὰ ὀξύτονα : ὅθεν οὐ παράδοξον καὶ ἀπὸ τοῦ Στάφυλος βαρυτόνου ὠνομάσθαι καὶ τὸ θῆλυ βαρυτονεῖν σταφύλην . Τινὲς δὲ | ||
| ἤτοι ἀπὸ περισπωμένου ἢ ἀπὸ ὀξυτόνου ἐγκεκλίσθαι : ἀπὸ γὰρ βαρυτόνου ἀδύνατον : πῶς , ἦλθέ πως , Ἀρίσταρχός ποτε |
| ἐνθρόμβωϲιϲ ἐξ ἀνάγκηϲ γίγνεται . Περὶ ϲχήματοϲ διαιρέϲεωϲ ἐκ τῶν Ἀντύλλου . Ϲχήματα δὲ τρία διαιρέϲεωϲ : τὸ μὲν ἐπικάρϲιον | ||
| χρὴ διὰ τῆϲ τοπικῆϲ ἐγχαράξεωϲ . Περὶ βδελλῶν ἐκ τῶν Ἀντύλλου . Τὰϲ βδέλλαϲ λαβόνταϲ χρὴ φυλάττειν ἡμέραν μίαν , |
| ἔστιν αὕτη ἡ τοῦ κάλως κάλωος κλίσις , ἀλλ ' ἐπέκτασις : ἔστι γὰρ ὁ κάλως τοῦ κάλω ἀττικῶς , | ||
| ἀλλὰ τηλικουτοισί καὶ τοιουτοισί : κατὰ πτῶσιν γὰρ γίνεται ἡ ἐπέκτασις , οἷον τοιοῦτοι καὶ τηλικοῦτοι , τοιουτοιΐ καὶ τηλικουτοιΐ |
| θ μο , μο θ ↑ δυ μιᾶς , ἤτοι φξ ξδʹ καταλειφθήσονται , ἀπὸ δὲ τῶν κα μο , | ||
| δὲ τῶν κα μο , ἤτοι ͵ατμδ ξδʹ , τῶν φξ ξδʹ . καταλειφθήσονται ψπδ ξδʹ , ὅλος τετράγωνος . |
| , τῶν μὲν ὡρισμένων εἰς τὸ ἔστι , τῶν δὲ ἀορίστων εἰς τὸ οὐκ ἔστιν , οἷον τρέχειτρέχων ἐστίν , | ||
| παντελῶς ἀκατάσκευα καταλέλοιπεν ἡ τέχνη , ἀλλὰ τῆς μὲν τῶν ἀορίστων ἐξετάσεως τρεῖς ἡμῖν παραδέδωκε μεθόδους : ἢ γὰρ κατασκευαστικοὺς |
| ἐν τοῖς δευτέροις εἴρηται τῶν Ἀναλυτικῶν , περὶ δὲ τῶν διαλεκτικῶν καὶ πειραστικῶν ἐν τοῖς Τοπικοῖς , περὶ δὲ τῶν | ||
| πειρώμεθα περὶ τούτων εἰπεῖν τὰ σοφιστικὰ καὶ πάνυ κεκοσμημένα τῶν διαλεκτικῶν παρεληλυθότες . οὐ γὰρ ἐπιδείξεως ἕνεκα προὐστησάμεθα τὴν περὶ |
| τοῦ ἴσου γένηται ἡ μάχη . ἔστι δὲ καὶ ἀλλαγὴν πτώσεως νοῆσαι , ἀντὶ τοῦ αὐχένος ὄπισθεν . . , | ||
| ἐπακολουθοῦν αὐταῖς ἰδίωμα . . καὶ καθόλου πᾶσα ἀντωνυμία ὀρθῆς πτώσεως ἐγκλιτικῆς συντάξεως ἀπαράδεκτός ἐστιν , οὐ μόνον τῆς χρήσεως |
| πόθεν παράγονται : πάντως δὲ καὶ αὗται ἀπὸ τῶν ὁριστικῶν κανονίζονται ῥημάτων . Ὁ τύπτων ἀπὸ τοῦ ἐνεργητικοῦ ὁριστικοῦ ἐνεστῶτος | ||
| προτέτακται , διότι ἐκ ταύτης αἱ ἄλλαι ἐγκλίσεις γίνονται καὶ κανονίζονται . Καὶ περὶ μὲν τῶν ἀπαρεμφάτων τοσαῦτα . Διατί |
| τὰ μὴ οὕτως ἔχοντα . Τῆς ποιήσεως ἡ μὲν ἀμίμητος ἱστορική παιδευτική ὑφηγητική θεωρητική ἡ δὲ μιμητική τὸ μὲν ἀπαγγελτικόν | ||
| δρᾶσαι τὰ εἰρημένα . Τρία δὲ γένη περιόδων ἐστίν , ἱστορική , διαλογική , ῥητορική . ἱστορικὴ μὲν ἡ μήτε |
| , ἀπυρεξίαις τε καὶ πυρετοῖς , ὥσπερ δῆτα κἀπὶ τῶν ὀροβοειδῶν φθάσαντες ἐξεθέμεθα . Τάς γε μὴν τῶν ὑποστάσεων πεταλώδεις | ||
| . Νυνὶ δ ' ἂν εἴη προσῆκον φάναι περί τε ὀροβοειδῶν καὶ πιτυρώδων ὑποστάσεων , καὶ προσέτι πεταλωδῶν καὶ κριμνωδῶν |
| τὰ γένη καὶ αἱ κτήσεις σημαίνονται : προτέτακται δὲ τῆς δοτικῆς , ὅτι πρὸς ὄνομα καὶ ῥῆμα κυρίως συντάσσεται , | ||
| ταύτης ἔχεσθαι τῆς συντάξεως . ὡς μὲν οὖν οὐ δύναται δοτικῆς εἶναι πτώσεως , προφανὲς ἐκ τοῦ σημαινομένου , καθὼς |
| ἡμᾶς καὶ εἰς τὰ τοῦ πολιτικοῦ λόγου μέρη ἡ τῶν προγυμνασμάτων ὑπόθεσις , καθὸ τῶν προγυμνασμάτων τὰ μὲν προοιμίοις ἀναλογεῖ | ||
| οἰκεῖον λόγον ἀποδεῖξαι ἰσχύσειε . Καὶ ὁ μὲν σκοπὸς τῶν προγυμνασμάτων τοιοῦτος . Ἀποροῦσι δέ τινες , πῶς ιδʹ τῶν |
| δύο : ὧν τὸ μὲν ἐπιωνικὸν καλεῖται , ὅτε διποδίας ἰαμβικῆς προκειμένης ἰωνικὴν ἐπιφέρεσθαι συμβαίνει , ἥτις οἰκειότητα πρὸς τροχαϊκόν | ||
| τὸν δεύτερον ἔχων πόδα πεντασύλλαβον . τὸ τρίτον περίοδος ἐξ ἰαμβικῆς καὶ τροχαϊκῆς βάσεως . τὸ δʹ ἀσυνάρτητον ἐξ ἀναπαιστικῆς |
| ἠναγκάζοντο καὶ τὴν κλητικὴν εἰς η ποιῆσαι , τῆς δὲ κλητικῆς εἰς η ληγούσης ἐπὶ τῶν ἐπιθέτων ἠναγκάζοντο καὶ τὰ | ||
| , ὥσπερ ἡ ἀπαρέμφατος ἔγκλισις , καὶ τὸ ὦ τῆς κλητικῆς ἄρθρον καταχρηστικῶς . Κέκληται δέ , ὥς φαμεν , |
| κα - νονίζεται , αἱ δὲ ἄλλαι τέσσαρες , ἡ ἀπαρέμφατος , ἡ προστακτική , ἡ εὐκτικὴ καὶ ὑποτακτικὴ ἀπὸ | ||
| ὑποτακτική , ὡς καὶ βούλημα ψυχῆς παρεμφαίνουσαι . Ἡ δὲ ἀπαρέμφατος οὐκ ἔστι κυρίως ἔγκλισις ἀλλὰ καταχρηστικῶς , διότι οὐδὲ |
| τοῦ διὰ μέσων ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ κύκλου μοίρας ἀπὸ τῶν συνδέσμων ιε ιβ , καὶ ἑκατέρα τῶν ἀνεκλείπτων περιφερειῶν συνάγεται | ||
| σχῆμα οἱονδήποτε . Ἐπικάμπια δὲ λέγει τὰ τετράγωνα τῶν ἐκλειπτικῶν συνδέσμων . οὕτω καὶ παρὰ τῷ Δωροθέῳ ἔχεις εἰρημένον : |
| ἀντωνυμιῶν παραλαμβανομένων , συνήθους τε ὄντος τοῦ κατὰ τὸ ε πλεονασμοῦ . Οὐκ ἔστι παρὰ Δωριεῦσιν ἐν τρίτῳ ἡ διὰ | ||
| τὸ νοσοῦν . ἔσται δὲ ἀπὸ ἐμέτων πυκνοτέρων καὶ χολῆς πλεονασμοῦ . δυσπνοοῦσιν οὖν καὶ τὰ πλευρὰ ἐπαισθάνονται ῥυπτιζόμενοι πάνυ |
| δύνωμαι ἐπίσταμαι ἐὰν ἐπίστωμαι . Τὰ δεύτερα τῶν εἰς ΜΙ προστακτικῶν βαρύνεται , ὁπότε . . . προπαροξύνονται κατὰ τὸ | ||
| τὸ πεποίησθε . . Φαίνεται οὖν ὅτι τὸ λεῖπον τῶν προστακτικῶν προσώπων , λέγω τὸ πρῶτον , καὶ τὰ λείποντα |
| : τῷ δὲ ἑκάστου τῶν ὑποκειμένων τῶν λοιπῶν πτωτικῶν , μετοχῆς ἄρθρου ἀντωνυμίας . Ὑποκείμενα δέ ἐστι τὰ ὄντα καὶ | ||
| προτάττεσθαι καὶ τῶν ἄλλων πλαγίων τὸ ἄρθρον τὸ ὁ , μετοχῆς ἐπιφερομένης καὶ τῆς οὗτος ἀντωνυμίας μετὰ ῥήματος τοῦ ἔστιν |
| εἰς μαι λήγοντος ἐνεργητικὸν ἔστιν παραδέξασθαι , ἐὰν μετὰ τῆς καταλήξεως συντρέχῃ καὶ τὰ τῆς συντάξεως , ἵσταμαι ὑπὸ σοῦ | ||
| ἦν τὸ ἐντελὲς ἠόαΑἱ . ἀποκοπαί , ἐὰν τύχωσι πτωτικῆς καταλήξεως , κλίνονται , μάκαρ , μάρτυρ , γηράντεσσι τοκεῦσιν |
| μοναδικὸν τῶν ἐπιρρημάτων . φέρε γὰρ οὕτω φάναι ἐπ ' ὀνοματικῆς συντάξεως , ταχὺ ἐλθὸν παιδίον ὤνησεν ἡμᾶς , ταχέος | ||
| μετ ' εὐθείας ἑνικῆς , ἐν τῷ Λεσβόθεν μετὰ τῆς ὀνοματικῆς ἐννοίας καὶ ἡ ἔξ πρόθεσις , ἐν τῷ Αἴαντε |
| ἐφ ' ἑκάστης πλάσεως τῶν τε ἐπιμερῶν σχέσεων καὶ τῶν πολλαπλασιεπιμορίων πῶς καὶ ἀντιπεπόνθησίς τις γλαφυρὰ ὑποφύεται . αἱ μὲν | ||
| τῶν ἐπιμερῶν , καὶ τῶν μὴ ἐξ ἀναστροφῆς , τουτέστι πολλαπλασιεπιμορίων , πάλιν τῷ αὐτῷ τρόπῳ διὰ τῶν αὐτῶν προσταγμάτων |
| τὰ κρέα ἀττικῶς . ὦ κρέατα κοινῶς , ὦ κρέαα ἰωνικῶς , ὦ κρέα ἀττικῶς . Ἑνικά . Τὸ τεῖχος | ||
| ὅτε δὴ κείρασθαι , καί τινα ἐπιστολὴν ἀνέπλασαν ξυγκειμένην μὲν ἰωνικῶς , τὸ δὲ μῆκος ἄχαρι , ἐν ᾗ βούλονται |
| δοξάζουσι καὶ ἀπατωμένοις δῆλον ὡς τὸ πάθος τοῦτο δι ' ὁμοιοτήτων τινῶν εἰσερρύη . Γίγνεται γοῦν οὕτως . Ἔστιν οὖν | ||
| πόσον διατείνουσι πῇ τε διαφέρουσι τῶν τε νοητῶν καὶ αἰσθητῶν ὁμοιοτήτων τε καὶ ἀνομοιοτήτων : πῶς διήκει πρὸς πᾶσαν φιλοσοφίαν |
| δὲ ε , οἷον ἀμφί ἑ , ἀντωνομία νῦν ἀρσενικὴ ὀρθοτονουμένη , νῦν μεταλαμβανομένη εἰς σύνθετον : Ἀπολλόδωρος δὲ ψιλοῖ | ||
| νοεῖται καὶ δύο πρόσωπα παρεμφαίνει . ἴσως δὲ καὶ ἡ ὀρθοτονουμένη ἀντωνυμία , κἂν ἁπλῆ ᾖ , διὰ τῆς ἐπιούσης |
| ὁ δὲ ὁμωνυμεῖ τῷ κατὰ τὴν τέχνην ἀκριβεῖ , τουτέστιν εὐστόχῳ . Ὑπερβατόν ἐστι φράσις ἀνὰ μέσον τὰ ἑξῆς ἔχουσα | ||
| Καναστραῖον μέγαν ἐγχώριον γίγαντα δυσμενῶν μοχλὸν ἔχοντα καὶ τὸν πρῶτον εὐστόχῳ βολῇ μαιμῶντα τύψαι ποιμνίων ἀλάστορα . οὗ δή ποτ |
| ἀγκῶνα . τὸ ὑγιές , τὸ ἐντὸς τῶν χειρῶν ἢ βραχιόνων : τούτοις γὰρ τοῖς μέρεσι προσαγόμεθα πρὸς ἑαυτοὺς ὃ | ||
| ἀθυμοῦντος δὲ τοῦ Δαμαιθοῦ τὸν Ποδαλείριον ἀφ ' ἑκατέρου τῶν βραχιόνων αἷμα ἀφελόντα σῶσαι τὴν παῖδα , τὸν δὲ θαυμάσαντα |
| τοῖς κώλοις περιτιθέναι τοὺς παίωνας ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἀμφοτέρους , παιωνικήν γε πάντως ποιησόμεθα τὴν σύνθεσιν , οἷον ἐκ μακρῶν | ||
| ἑξάσημον ἢ ἑπτάσημον , τὴν δὲ δευτέραν ἰωνικὴν ἢ δευτέραν παιωνικήν , τὴν δὲ τρίτην τροχαϊκὴν ἑξάσημον ἢ ἑπτάσημον , |
| ὁμολογοῦντα τἀληθὲς οὕτως ἔχειν . τοῦτο δὴ πεποίηκα , βέλτιστε Ἀμμαῖε , τῆς τε ἀληθείας προνοούμενος , ἣν ἐπὶ παντὸς | ||
| . Οὐκ ἔστ ' ἔτυμος λόγος οὗτος , ὦ φίλε Ἀμμαῖε , οὐδ ' ἐκ τῶν Ἀριστοτέλους τεχνῶν τῶν ὕστερον |
| ξηρότητεϲ αὐτοῦ . ἐπεὶ δὲ πλείϲταϲ ἐν τῷ οἴνῳ εὑρίϲκομεν διαφοράϲ , διοριϲτέον περὶ αὐτῶν ὡϲ οἷόν τε διὰ βραχέων | ||
| τῇ μαλακῇ καὶ τῇ ϲυμμέτρῳ κατὰ ϲκληρότητα , ποιεῖ τρεῖϲ διαφοράϲ , ἡ δὲ ὀλίγη πάλιν ταῖϲ αὐταῖϲ τριϲὶν ἑτέραϲ |
| . ἐκ τοπικοῦ γὰρ ἐπιρρήματος τοῦ οὗ , φησίν , ἀπετελεῖτο Δωρικὴ μετάληψις ἡ εἷ , ὁμοίως τῷ ποῦ καὶ | ||
| χρῆσι ὡς φησί , ἐξ οὗ τὸ χρή ἐν ἀποκοπῇ ἀπετελεῖτο ὁμοίως τῷ παρὰ Ἀνακρέοντι σὲ γάρ φη Ταργήλιος ἐμμελέως |
| ταχέως ἀφ ' ἑκάστου τῶν πραγμάτων ἀπαλλάττεσθαι τὸν ῥήτορα , γοργότητος δὲ μετέχουσι τῷ τὰ πλείονα τῶν κώλων κομματικώτερα εἶναι | ||
| ] τὰ τῶν Ὀλυνθίων . Θηβαῖοι ] πολὺ τὸ τῆς γοργότητος διὰ τὸ ταῖς ἀπαντήσεσι ταχείαις χρῆσθαι καὶ βραχείαις . |
| ἐπίρρημα μὲν λέξις ἄκλιτος , κατηγοροῦσα τῶν ἐν τοῖς ῥήμασιν ἐγκλίσεων καθόλου ἢ μερικῶς , ὧν ἄνευ οὐ κατακλείσει διάνοιαν | ||
| μὲν οὖν τούτων ἡμῖν συνεστάθησαν αἱ καθόλου πηλικότητες τῶν μεγίστων ἐγκλίσεων τῶν τε ἐκκέντρων καὶ τῶν ἐπικύκλων : ἵνα δὲ |
| τετάρτῳ λόγῳ . Περὶ ὑγιεινῆϲ διδαϲκαλίαϲ τοῦ ϲώματοϲ καὶ περὶ διαγνώϲεωϲ δυϲκραϲιῶν τῶν τε κατὰ φύϲιν καὶ παρὰ φύϲιν καὶ | ||
| Ἴαϲιϲ τῶν ἐπὶ ϲηπεδόνι πυρετῶν . ιηʹ . Περὶ τριταίων διαγνώϲεωϲ . ιθʹ . Θεραπεία τριταίων . κʹ . Θεραπεία |
| καὶ τετμημένας καὶ σύκῳ ἔοικε κεχηνότι . Περὶ πιτυριάσεως καὶ κολοβωμάτων . Αἱ δὲ πιτυριάσεις καὶ τὰ κολοβώματα περὶ ὅλα | ||
| , παραπλησίως χειρουργήσομεν ὡς καὶ ἐπὶ τῶν κατὰ τὴν ὀφρὺν κολοβωμάτων : μετὰ γὰρ τὴν τετράγωνον ἐκκοπὴν τὰς δύο πλευρὰς |
| τὸν ἐσθίοντα πολλά . , . . , . ἀγκράτος ἐλαύνω : εἶπε Ξενοφῶν κατὰ συγκοπὴν ἀντὶ τοῦ ἀνὰ κράτος | ||
| καὶ γίνεται ἀπὸ τοῦ οἴω τὸ κομίζω . ἐλαύνει : ἐλαύνω ἐπὶ σιδήρου , ἐπὶ τόξου , ἐπὶ συνουσίας , |
| , . . α . . Ἀκμή : . Περὶ πολυσημ . Ἀκμῆτες : μὴ κεκοπιακότες : παρὰ τὸ κάμω | ||
| . . . , . Ἀκειόμενον : . * Περὶ πολυσημ . ? Ἀκεσταί : εὐθεράπευτοι , εὐίατοι : αἱ |
| / . ἐπὶ τὰς ὑποστάσεις : ἔσται ὁ μὲν αος κς , ὁ δὲ βος ρλϚ . κε . Δοθέντα | ||
| ! ! [ ] [ ] ! [ ! ] κς ? [ ! ] : [ ] [ ] |
| τῆς καλουμένης φιλοσοφίας ἀντιλέγομεν . περὶ τοῦ καθόλου δὴ πρῶτον διαλάβωμεν λόγου , ἀρξάμενοι τῆς ὑφηγήσεως ἀπὸ τῶν τῆς σκεπτικῆς | ||
| παρέντες κατὰ σχολὴν ἐπισκέψασθαι τὸν ὅμοιον τρόπον καὶ περὶ ὄψεως διαλάβωμεν : εἰ μὲν οὖν κατ ' ἐκπομπὴν μόνην σωματικῶν |
| δὲ τὸ κοινὸν καὶ τὸ ἴδιον καὶ τὸ ὅλον καλὸν ἀδιαφόρου τοῦ κοινοῦ ὄντος . Λέγεται δὲ οὐδ ' ὁ | ||
| τῆς αʹ μακρᾶς ἀναλυομένης . τὸ εʹ ἰωνικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἀδιαφόρου τῆς ἀρχούσης . τὸ Ϛʹ ἰωνικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον . |
| διὰ ] τὰς ἐπιχρίσεις τὴν ἰδίαν ἐνέργειαν οὐκ ἐτέλεσεν . Εἴπομεν γὰρ ὅτι διὰ τοῦ φυσητῆρος ἀναπεμπόμενος τὸ πῦρ μετὰ | ||
| κατηγοροῦνται τοῦ ζῴου , τὸ ἔμψυχον καὶ τὸ αἰσθητικόν . Εἴπομεν ὅτι ὀφείλει προτάξαι τοῦτο πρῶτον . Τινὲς ἀποροῦσι λέγοντες |
| ἔκγονα πάντα ἐόντα . Πρῶτον δὲ ἀπὸ τοῦ κοινοτάτου νοσήματος ἄρξομαι , πυρετοῦ : τοῦτο γὰρ τὸ νόσημα πᾶσιν ἐφεδρεύει | ||
| ἐπιτήδεια , πρόκειται περὶ τῶν τοῦ ὤμου καταρτισμῶν δηλῶσαι : ἄρξομαι δ ' ἀπὸ τῆς εἰς τὴν μασχάλην διαφορᾶς . |
| διτροχαίου καὶ κρητικοῦ . τὸ μεʹ παιωνικὸν τρίμετρον καταληκτικὸν ἐκ παιώνων τετάρτων δύο καὶ μολοττοῦ . τὸ μϚʹ ὅμοιον τῷ | ||
| κώλων ιηʹ . τὸ αʹ παιωνικὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον , ἐκ παιώνων τετάρτων : κατὰ μονοπεδίαν γὰρ μετρεῖται τὰ τοιαῦτα μέτρα |
| γὰρ ψ ἐκ τοῦ π καὶ ς : ποιεῖ τὸ τέτυψαι , ὡς καὶ τὸ νένυκται νένυξαι . τέτυπται : | ||
| δεχόμενος τὸ ομ μετ ' ὀλίγον μέλλοντα ποιεῖ , τέτυμμαι τέτυψαι τετύψομαι , νένυγμαι νένυξαι νενύξομαι . τετύψῃ , τετύψεται |
| τῷ πάθει ὑπεναντίον ἦν . ἔστι δὲ καὶ ἐκ τῆς συγκρίσεως τῶν ἐπιφερομένων συμπτωμάτων , ἀπό τε τοῦ πλήθους καὶ | ||
| , ἅτινα πρόδηλα γίνεται ἐκ τῆς καθολικῆς [ καὶ ] συγκρίσεως τῶν ἀστέρων . δεῖ οὖν καὶ κατὰ τὰς ἡλικίας |
| οὐ πρὸ πολλοῦ , τόν τε περὶ τῶν δικαστηρίων τῆς μεταγωγῆς , ὡς ἔδωκεν ἡ βουλὴ τῷ δήμῳ τὴν ἐξουσίαν | ||
| ἀξυνετωτέρου , κακοξυνετωτέρου δέ . καὶ ἔτι τὸ κατακορὲς τῆς μεταγωγῆς τῆς ἔκ τε τοῦ πληθυντικοῦ εἰς τὸ ἑνικὸν καὶ |
| : Ὕλλος ποταμὸς Λυδίας . Πᾶσα λέξις ἐκ τῆς λυ συλλαβῆς ἀρχομένη : διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφεται λύαιος : | ||
| εἰς ος δισύλλαβοι γενικαί : οἷον Αἴας ἐπὶ τῆς πρώτης συλλαβῆς ἔχει τὸν τόνον καὶ ἡ Αἴαντος , χάριτος ἔρωτος |
| σὸς καί , εἰ τύχοι , ἄλλου του : καὶ νωίτερος ὁ ἐμὸς καὶ σός , ἢ ἐμὸς καὶ ἐκείνου | ||
| τοῦ τρίτου σεσιγῆσθαι . εἰ γὰρ ἀπὸ γενικῆς τῆς νῶιν νωίτερος καὶ σφῶιν σφωίτερος , δῆλον ὡς καὶ ἀπὸ τῆς |
| βραχέσι συστελλόμενα : ἀπὸ δ ' αὐτῶν τῶν τριῶν τούτων διχρόνων οὐκ ἔδει προτάξαι τὸ Ι : ἀλλ ' οὐδὲ | ||
| ι δὲ λήγει τὸ οὐδέτερον , καθότι τὰ συστελλόμενα τῶν διχρόνων ἀποβολῇ τοῦ ς τὸ οὐδέτερον ποιοῦσι , ταχύς ταχύ |
| ιζ ηων . Ὁ ἄρα τῶν τετραγώνων εἷς ἔσται σπθ ξδων ἀπὸ πλευρᾶς ιζ ηων , ὁ δὲ λοιπὸς ρ | ||
| ξδων ἀπὸ πλευρᾶς ιζ ηων , ὁ δὲ λοιπὸς ρ ξδων ἀπὸ πλευρᾶς ι ηων . Ἐπεὶ γὰρ τῶν κε |
| , ἔφη , μωροὶ καλούμεθα . διὰ τί γὰρ ἀνυπόδητος κοιμᾶσαι ; Σχολαστικὸς κατ ' ὄναρ ἰδὼν ἧλον πεπατηκέναι καὶ | ||
| μιμῆσαι . . ἐσθίεις ] τρώγεις . . καθεύδεις ] κοιμᾶσαι . , κοιμᾷ . τᾶν ] φίλε . . |
| τὸν δρόμον σου . ἐλάω , ἐλῶ κοινόν , ἐλαύω ἰωνικόν , ἐλαύνω ἀττικόν . ἴσθι δέ , ὅτι τὸ | ||
| ἐκ δισπονδείου καὶ ἰωνικοῦ ἀπ ' ἐλάττονος , καὶ ἔστιν ἰωνικόν : τὸ ιεʹ “ σιν καί μ ' ἀπολοῦσιν |
| ὁ Ἀκινάκης ἐστί , τὸν Ὀιστὸν καὶ τὴν Λόγχην καὶ Κώνειον δὲ καὶ Βρόχον καὶ τὰ τοιαῦτα : ποικίλος γὰρ | ||
| Κυπάριϲϲοϲ σλζ Κύπερον σλη Κύπροϲ σλθ Κυτίϲου τὰ φύλλα σμ Κώνειον σμα Κώνου καρπόϲ σμβ Περὶ λαθύρων σμγ Λαθυρίϲ σμδ |
| γινομένη , ἐνίκη τις οὖσα . Νίτρον . παρὰ τὸ νίζω νίτρον , ὡς φέρω φέρτρον , ὡς μάσσω μάκτρον | ||
| τροπῇ τῶν δύο σσ εἰς ζ δοάσσω , ὡς νίσσω νίζω , δοάζω , καὶ δοιάζω πλεονασμῷ τοῦ ι καὶ |
| ταῖς δοτικαῖς ἰσοσυλλαβούσαις : πῶς οὖν αὗται ὀξύνονται , τῶν γενικῶν περισπωμένων ; ἀνάλογος ἄρα ἡ οἷαἱ . μονοσύλλαβοι δοτικαὶ | ||
| μὴ ἕτερος λόγος κωλύσῃ , ὑπεσταλμένων τῶν εἰς ΟΣ δισυλλάβων γενικῶν : Αἴαντος ἐκ τοῦ Αἴας , λέβης λέβητος ἐπὶ |
| εἰς τὸ περὶ εὐπορίας προτάσεων , καὶ εἰς τὸ περὶ ἀναλύσεως συλλογισμοῦ , ἐπιγέγραπται Ἀναλυτικὰ ἐκ τοῦ τιμιωτέρου μέρους : | ||
| τε ἀναποδείκτου καὶ τρίτου , καθὼς πάρεστι μαθεῖν ἐκ τῆς ἀναλύσεως , ἥτις σαφεστέρα μᾶλλον γενήσεται ἐπὶ τοῦ τρόπου ποιησαμένων |
| τοῦ ι διὰ τὴν σύνταξιν : σεσημείωται τὸ εὑρίσκω : τελίσκω : γαμίσκω : κυΐσκω : ὀφλίσκω , ἀφ ' | ||
| , , : ὡς γάρ φησιν Ἡρακλείδης , καθὰ τελῶ τελίσκω Ἰακῶς καὶ θορῶ θορίσκω καὶ μολῶ μολίσκω , ἐξ |
| διάζευξιν , νήτην δὲ διεζευγμένων τὸν κοινὸν τῶν συνημμένων δύο ὀξυτέρων τετραχόρδων μετὰ τὴν ὀξυτέραν διάζευξιν , καὶ πάλιν παρυπάτην | ||
| ἔσται ἡ ΑΓ διάστασις τῆς ΒΔ διὰ τὸ κατ ' ὀξυτέρων πίπτειν τάσεων , μείζων δὲ ἡ ΒΓ ὑπεροχὴ τῆς |
| τῆϲ τῇ τήν ὦ . Ἀντωνυμία ἐϲτὶ λέξιϲ ἀντὶ ὀνόματοϲ παραλαμβανομένη , προϲώπων ὡριϲμένων δηλωτική . Παρέπεται δὲ τῇ ἀντωνυμίᾳ | ||
| . Θεραπεία δὲ καὶ τούτων κοινὴ ἡ ἐπὶ παντὸς ῥευματισμοῦ παραλαμβανομένη . Πρῶτον μὲν οὖν ἐπὶ ἡσυχίας καὶ ὀλιγοσιτίας καὶ |
| ξηρᾶϲ κατὰ τὴν τρίτην τάξιν καὶ διαφορητικῆϲ ἐϲτι δυνάμεωϲ . Λεπίδιον , ὃ δὴ καὶ Ἰβηριάδα καλοῦϲιν , ἐκ τῆϲ | ||
| κονδύλους τινάς . φύεται ἐν ἀρούραις καὶ τῷ σίτῳ . Λεπίδιον γνώριμον βοτάνιον ταριχευόμενον εἰς ἁλμαίας μετὰ γάλακτος . Λευκοΐου |
| ἱστορίαν ἐγκαταλειφθεῖσαν ὑπὸ τῶν πρεσβυτέρων ἀμνημόνευτον , ἐξ ἧς ἀκριβῶς γραφείσης συμβήσεται τὰ κράτιστα καὶ δικαιότατα τῶν ἔργων : τοῖς | ||
| ἡττηθῇ τὸ δεύτερον , τὸ πεμπτημόριον ἀποτινέτω τοῦ τιμήματος τῆς γραφείσης δίκης . ἐὰν δ ' ἐγκαλῶν τις τοῖς δικασταῖς |
| περὶ τῆς εἷο , ὡς μόνως ὀρθοτονεῖται . Ἡ ἕθεν ὀρθοτονεῖται μέν , ὡς ἐπὶ τοῦ ἀπὸ ἕθεν ἧκε χαμᾶζε | ||
| , οὐκ ἀναστρέφοντος τοῦ λόγου : οὐ γὰρ εἴ τι ὀρθοτονεῖται , τοῦτο καὶ πρός τι . τὸ ὃς σφῶι |
| ἡ τύψις . Διὰ τοῦτο καὶ ἐκ τοῦ παθητικοῦ παρακειμένου κανονίζεται ὁ τοιοῦτος χρόνος , διότι ὥσπερ ἐκεῖνος παρακειμένην ἔχει | ||
| πρώτης τῶν περισπωμένων εὑρίσκεται . Ἡ δὲ δευτέρα τὸ ἵστημι κανονίζεται μὲν ὁμοίως τῇ πρώτῃ , γεννᾶται δὲ ἀπὸ τῆς |
| ὤφειλεν οὔτε ἐκτείνειν τὸ α : τὰ γὰρ διὰ τοῦ εια ὀξυνόμενα ἐκτείνοντα τὸ α ἐπὶ οὐσιῶν λαμβάνονται , οἷον | ||
| ἀπὸ τῶν εἰς υς ληγόντων ἀρσενικῶν θηλυκὰ παρεσχηματισμένα διὰ τοῦ εια διὰ τῆς ει διφθόγγου γράφονται , οἷον ταχύς ταχεῖα |
| τεκμαίρεϲθαι . ϲυντόμωϲ δὲ εἰπεῖν ἅπαντεϲ οἱ τοπικοὶ ἄνεμοι τῶν καθολικῶν νοϲερώτεροί εἰϲι καὶ γὰρ ἀνωμάλωϲ διατίθενται τὰ ϲώματα , | ||
| τοιαύτης ὕλης ἔργων καὶ παθῶν περὶ μὲν τῶν κοινοτέρων καὶ καθολικῶν ὁ φυσικὸς σκέψαιτο , περὶ δὲ τῶν τινῶν καὶ |
| σοῦ πατρὸς ἐνέστακται μένος ἠΰ , ἢ καὶ τεοῖο , Δωρικώτερον μετατεθέντος τοῦ ς εἰς τ καὶ ἐπενθέσεως τοῦ ε | ||
| , πελάζω . ἐκ δὲ τοῦ βάζω καὶ ἡ βάξις Δωρικώτερον . καὶ οὕτω μὲν ἐκ τοῦ φῶ Μακεδονικῶς γέγονε |
| τὸ δεικνύω καὶ δεικανῶ . βαρύνεται δὲ ταῦτα : λείπω λιμπάνω , λήβω λαμβάνω , μήθω μανθάνω , δήκω δαγκάνω | ||
| λιμοῦ κακῶς . ⌋ Λιμπάνω : ἀπὸ γὰρ τοῦ λείπω λιμπάνω . τὰ γὰρ διὰ τοῦ ΑΝΩ , εἰ μὲν |
| σοι καὶ μέγαν . . : Τρύφων ἐν τρίτῳ περὶ ὀνομασιῶν , ἔστι δὲ τὸ σύγγραμμα περὶ αὐλῶν καὶ ὀργάνων | ||
| εἰσιν , ὡς καὶ ὁ χελλάρης εἷς ὢν ἰχθὺς πολλῶν ὀνομασιῶν ἔτυχε : καλεῖται γὰρ βάκχος καὶ ὀνίσκος καὶ χελλαρίας |
| ἀπὸ ψύξεων ἢ ὑποχύσεων ἢ γλαυκώσεων . Ἐκ δὲ Ἀφροδίτης συνούσης Κρόνῳ καὶ τοῦ Ἄρεως αὐτοὺς καθυπερτεροῦντος ἢ διαμετροῦντος οἱ | ||
| . θερμότητος δὲ πλείονος περὶ τὰ στέρνα καὶ τὰ ὑποχόνδρια συνούσης , ἐπιψύχειν ῥοδίνῳ ἐμβρεχομένοις ὀθονίοις καὶ ἄλφιτα ἐπιρριπτοῦντας λειότατα |
| γὰρ πρὸς τοὔνομα ἐκείνους φαμὲν συλλογίζεσθαι , τοὺς περὶ τὰς ὁμωνυμίας διατρίβοντας , ἐν οἷς μή εἰσιν ὁμώνυμα τὰ τιθέμενα | ||
| τὴν ἐκ θατέρου ῥηθεῖσαν ἐπαγγελίαν ἀπῄτεις τὸν οὐδὲν εἰρηκότα τῆς ὁμωνυμίας αὐτῷ δίκην λαχών ; οὐχ οὕτω Λακεδαιμονίους φασίτί γὰρ |