προεῖπεν αὐτῷ δήσειν , εἰ μὴ πάνυ ταχέως γράφοι . Ὅπερ ἐποίησε : καὶ οὐ πρότερον ἀπηλλάγη , πρὶν ἀποδρὰς | ||
ἀναιρεῖ . Πέπεισται γὰρ ὅτι οὐκ ἀγνοεῖ τὸν Φαῖδρον . Ὅπερ γοῦν ἐρρήθη , ἡ ἄγνοια περὶ τὰ μήπω εἰς |
καὶ τὴν τοῦ πάνυ ψυχροῦ πόσιν . Ἄλεξις γοῦν ἐν Παρασίτῳ φησί : καὶ γὰρ βούλομαι ὕδατός σε γεῦσαι : | ||
πολλά , τυρὸς ἐν μέλιτι , μερὶς κρεῶν . Ἀντιφάνης Παρασίτῳ : χοιρίων σκέλη καπύρ ' . ἀστεῖόν γε , |
ἀλήθεια . Τίς οὖν ὁ τρόπος , φάναι , ὦ Παρμενίδη , τῆς γυμνασίας ; Οὗτος , εἶπεν , ὅνπερ | ||
; Τί γὰρ κωλύει , φάναι τὸν Σωκράτη , ὦ Παρμενίδη , [ ἓν εἶναι ] ; Ἓν ἄρα ὂν |
σαφέστερον ἐκ τῶν ἐπιφερομένων εἰπὼν ἀλλ ' εἰ δοκεῖ , ῥέγκωμεν ἐγκεκαλυμμένοι . ἐγκεκορδυλημένος : ἐντετυλιγμένος . ἰστέον , ὅτι | ||
δύναται δὲ ἀφυπνῶσαι ταῖς μερίμναις τοῦ βίου χρέους δακνόμενος . ῥέγκωμεν ] καὶ ἡμεῖς . δείλαιος ] ὁ . δαπάνης |
καὶ ἐν τῶι Φαίδρωι [ . ] αὐτοῦ μέμνηται καὶ Ἐλεατικὸν Παλαμήδην αὐτὸν καλεῖ . φησὶ δ ' Ἀριστοτέλης [ | ||
ἑκατὸν ἔζησεν ἔτη : ὡς δεινοὶ οἱ ἄλλοι Ὀδυσσεῖ . Ἐλεατικὸν Παλαμήδην . Ζήνωνά φησι τὸν Παρμενίδου ἑταῖρον , ὅτι |
ἔτι καὶ τοῦτο διέφθαρται . καίτοι λεγόντων τῶν ἀρχαίων φανερῶς ὑποτροπιάζειν . Προκόπτειν λέγουσιν , τὸ δὲ ὄνομα προκοπὴ οὐκ | ||
Πυρέσσοντι ἢν μὴ ἐν περισσῇσιν ἡμέρῃσιν ἀφῇ ὁ πυρετὸς , ὑποτροπιάζειν εἴωθεν . Ὁκόσοισιν ἐν τοῖσι πυρετοῖσιν ἴκτεροι ἐπιγίνονται πρὸ |
δὲ ἔχει τὸ Ἀρμενιακὸν ῥυπτικὴν ἅμα βραχείᾳ δριμύτητι καὶ ϲτύψει βραχυτάτῃ . μίγνυται τοιγαροῦν ὡϲ τοιοῦτον ὑπάρχον ταῖϲ ὀφθαλμικαῖϲ δυνάμεϲι | ||
Δημοσθένην , δυνατώτατον δὲ εἰπεῖν Φωκίωνα : πλεῖστον γὰρ ἐν βραχυτάτῃ λέξει νοῦν ἐκφέρειν . ὅτι μάλιστα τοῖς ἡγεμόσι δεῖ |
τόκος ἐστὶ λῦσαι . ὀξεῖαν γὰρ τὴν ἠρεθισμένην ἢ τὴν εὐεπίφορον : ὁ δὲ ὀφείλων ἐπιδιδοὺς τόκον ἄμεμπτος γίνεται : | ||
. τἄπη τῇ βακτηρίᾳ : ὡς εἰς τοῦτο τὸ μέρος εὐεπίφορον ὄντα τὸν Ἕρμιππον σκώπτει : οἱ δὲ Σιμέρμωνα τὸν |
ταῦτα καὶ ἀληθῶς καὶ ὠφελίμως . ἐκεῖνο δέ μοι ἔτι διασάφησον . ἔλεγες γὰρ τὸν νοῦν ἐν τοῖς ἀλόγοις ζῴοις | ||
φησιν “ Αἴσωπε , ἠπόρησα , σὺ δὲ τὸ ζήτημα διασάφησον . ” ὁ δὲ πρὸς αὐτόν : “ δέσποτα |
ἔτι : εἰς τὸ σπυρίδιον ἰσχνά μοι φυλλεῖα δός . Ἀπολεῖς μ ' . Ἰδού σοι . Φροῦδά μοι τὰ | ||
γὰρ εἰπάτω . Ζεύς , ὡς λέλεκται τῆς ἀληθείας ὕπο Ἀπολεῖς : ἐρεῖ γὰρ ληκύθιον ἀπώλεσεν . Τὸ ληκύθιον γὰρ |
, τὸν φιλοῦντα ἐκείνω καὶ ὑπ ' ἐμοῦ φιλεῖσθαι . Ταυτὶ μὲν εὐπότμου , δυστυχοῦς δὲ τὰ ῥηθησόμενα . τὴν | ||
ἐξεληλυθότα χρυσὸν θεραπεύειν πειρωμένων τοῖς παρὰ σφῶν τὴν βλάβην . Ταυτὶ μὲν ἀφείσθω τὴν ζημίαν ἔχοντα ἐν χρήμασιν , ἃ |
ἡ κωμικὴ σεμνότης ἐπὶ μίξεων ἔθετο ἀσέμνων . Ἀριστοφάνης γοῦν μισητίαν ἐπὶ κατωφερείας ἔφη ἤγουν ῥοπῆς ἀσχέτου τῆς περὶ μίξεως | ||
μισγητίας , παρὰ τὸ μίσγεσθαι . ] καὶ ἐν τούτοις μισητίαν φησὶ τὸ εἰς τὰς συνουσίας εὐεπίφορον . οὐχ ἕνεκα |
ἐν τοῖς Κοθόρνοις εἰπόντος ὥσπερ οἱ δίμυξοι τῶν λύχνων , Μεταγένους δὲ δίμυξον ἢ τρίμυξον , ὡς ἐγὼ δοκῶ . | ||
- μάτων λόγον εἰς αὔριον ἀναβαλώμεθα . κατὰ γὰρ τὸν Μεταγένους Φιλοθύτην κατ ' ἐπεισόδιον μεταβάλλω τὸν λόγον , ὡς |
οἱ δὲ κωμικοὶ τὸν Κωρυκαῖον καὶ θεὸν εἰσάγουσιν : Διώξιππος Θησαυρῷ : μὴ κατακούσειεν δέ μου ὁ Κωρυκαῖος . Β | ||
Φερεκράτης Αὐτομόλοις : τοὐψάριον τουτὶ παρέθηκέ τις ἡμῖν . Φιλήμων Θησαυρῷ : οὔκ ἐστ ' ἀληθὲς παραλογίσασθ ' οὐδ ' |
ἤδη : ἐναντιοῦται τῇ Μενελάου βραχυλογίᾳ τὴν μακρηγορίαν τῶν λόγων προκρίνων . οἱ γὰρ Λάκωνες βραχυλόγοι . καὶ Ὅμηρος [ | ||
δυνατὸν τῶν φιλοσοφῶν καὶ τοῦ ἰδιώματος τούτου τῶν ἀνθρώπων ὑπεκχωρῶν προκρίνων τε τὸ λογικὸν τοῦ γελαστικοῦ εἰς διάκρισιν καὶ διαφορὰν |
ἰατρικόν ἐστι τὸ ζήτημα : εἰσὶ γὰρ καὶ ἰατρικὰ καὶ φιλόσοφα ζητήματα : καὶ ἰατρικοῦ μὲν ζητήματος παράδειγμα , ὃ | ||
ἀνενέωσεν αὐτήν . ἐπαιδεύθη καὶ ἐν Ἀθή - ναις τὰ φιλόσοφα . οὗτος δὲ ὁ Ἀριστείδης νέος ὢν πικροτάτην λέγεται |
τις καλὸν ἐργάσηται καὶ ἐπαινεθῇ , ἐν τοῖς ἔπειτα ᾄδεται λογοποιοῖς καὶ ποιηταῖς , ὁποῖός τις ἦν , διεξιοῦσι τὸν | ||
μὲν ποιηταῖς ἐξεῖναι χρὴ νομίζειν , τοῖς δὲ συγγραφεῦσιν ἢ λογοποιοῖς τοῦ μηκέτι ἐξεῖναι ἕνα εἶναι καὶ ἁπλοῦν ὅρον , |
τουτέστιν , ὅπως ἔχει γνώμης ἤγουν τί νομίζει περὶ τῶν ἐμπίδων . ἐπεὶ δὲ ἦν ἄδηλον , περὶ τίνος ἤρετο | ||
ὁ πάτος . ἄρα ] λοιπόν , ὡς ἔοικε . ἐμπίδων ] κωνώπων . , κώνωπος , καναρίων . . |
. τὸ δ ' αὐτὸ συμβαίνει καὶ Θεοπόμπωι καὶ μάλιστα Τιμαίωι . . . . . . : ἐπὶ δὲ | ||
μὴ βλέπειν , ἐκ τῶν εἰρημένων γε νῦν καὶ τῶν Τιμαίωι συμβεβηκότων γέγονε φανερόν . κατὰ τῆς Τιμαίου τί ποτε |
ὕστερον ὑπὸ Ῥωμαίων ἐλευθερωθεῖσα οὐκ ἐπῃνέθη , ἀλλ ' ἐπὶ λοιδορίᾳ παροι - μίαν ἔλαβεν „ ἐλευθέρα Κόρκυρα , χέζ | ||
δὲ Σωσίθεον ἐξέβαλον . μεταγινώσκοντα δ ' αὐτὸν ἐπὶ τῇ λοιδορίᾳ προσήκατο , εἰπὼν ἄτοπον εἶναι τὸν μὲν Διόνυσον καὶ |
καὶ ἐπῳάζει καθάπερ ἡ ἀλεκτορίς . Εὔπολις δ ' ἐν Ἀστρατεύτοις φησὶ περὶ αὐτοῦ οὕτως : μή ποτε θρέψω παρὰ | ||
τῇ τροχαϊκῇ καὶ τῇ ἰαμβικῇ . Εὔπολις δὲ ἐν τοῖς Ἀστρατεύτοις καὶ ἀτακτοτάτως συνέθηκε τὸ εἶδος : πῆ μὲν γὰρ |
καλούμενον : τὸ γʹ δακτυλικὸν πενθημιμερές , ὃ καὶ αὐτὸ ἀρχιλόχειον καλεῖται , ὡς προείρηται : τὸ δʹ ἀναπαιστικὸν ὅμοιον | ||
αʹ τροχαϊκὸν δίμετρον ἀκατάληκτον : τὸ βʹ τροχαϊκὸν τρίμετρον καταληκτικὸν ἀρχιλόχειον καλούμενον : τὸ γʹ δακτυλικὸν πενθημιμερές , ὃ καὶ |
ἐπὶ τὰς ἀμείκτους πορευοίμεθ ' ἂν ἐν τῷ μέρει . Κάλλιστ ' εἶπες . Ἐγὼ δὴ πειράσομαι μεταβαλὼν σημαίνειν ἡμῖν | ||
Πῶς λέγεις ; Αὐτὴν τὴν διέξοδον ἀπόκρισίν σοι ποιήσομαι . Κάλλιστ ' εἶπες . Ἔστι τοίνυν πάντα ἡμῖν ὁπόσα δημιουργοῦμεν |
σώματι ὑγιεινοτάτην ἕξιν ἀποδεικνύει διὰ τάδε , ὅτι ἐν τῇσι μεταβολῇσι τοῦ ἐνιαυτοῦ τῶν ὡρέων τῇσι μεγίστῃσιν οὐκ ἐπιπληροῦται τὸ | ||
τοῖα διαιτήματα καὶ ἐν ἄλλῳ τινί που καὶ ἐν τῇσι μεταβολῇσι , πῶς οὐχὶ καὶ ἔν γε τῇσι νούσοισι διαφέρει |
ἰατρείας μισθοῦ στερόμενον σπάνει τῆς τροφῆς ἀποθανεῖν . ὅτι ὃ κομμωτική κτλ . ►σώματος παραδείγματα γυμναστική ἰατρική εἴδωλα κομμωτική ὀψοποιϊκή | ||
ὅτι ὃ κομμωτική κτλ . ►σώματος παραδείγματα γυμναστική ἰατρική εἴδωλα κομμωτική ὀψοποιϊκή ψυχῆς παραδείγματα νομοθετική δικαστική εἴδωλα σοφιστική ῥητορική◄ ἅτε |
Λακεδαιμονίων ὅμηροι . . . Φρυνώνδας ] οὗτος ἐπὶ πονηρίᾳ διαβεβοημένος ὑπῆρξεν . ὅθεν Ἀριστοφάνης πού φησιν : ὦ μιαρὲ | ||
] / αὐτῶι τὴν χρυσῆν ἄμπελον . [ ἦν δὲ διαβεβοημένος ] / ἐπ ' ἀνδρείαι : καὶ παραγείνεται [ |
γάρ που ἐν ἑαυτῷ ὅλῳ τὸ ἓν ἐφάνη ὄν . Ὀρθῶς . Οὐκοῦν καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις τὸ ἕν ; | ||
μήτε πλῆθος μηδὲν μηδέποτε ἐᾶν δρᾶν μηδ ' ὁτιοῦν . Ὀρθῶς . Οὐκοῦν μιμήματα μὲν ἂν ἑκάστων ταῦτα εἴη τῆς |
. ἐπῆρε ] ἔπεισε , κατέπεισε ἄγροικος . . . ἀλληνάλλως . . . οἰκῶν . ἄγροικος ὁ ἐν τῷ | ||
διανοησάμενος ἐσκέψατο Ζεύς . οὕτω τοῖς ἀνθρώποις ἑτεροῖα , οἱονεὶ ἀλληνάλλως ἔχοντα καὶ ἑτεροειδῆ , κατεσκεύασε πάντα . ὑμεῖς δέ |
κολαφίζει καὶ τραχηλίζει † αὐτόν . γελοῖον δὲ τοῦτο καὶ κακόζηλον ὑπάρχει τὸ τοῦ Λυκόφρονος ῥητὸν τὸ . . καθ | ||
μάλιστα τοῦ ἡδέος , ἐξοκέλλοντες δὲ εἰς τὸ ῥωπικὸν καὶ κακόζηλον . τούτῳ παράκειται τρίτον τι κακίας εἶδος ἐν τοῖς |
δ ' ἐς Κόλχους τε καὶ ἄξενον ἵκετο Φᾶσιν . Χαίρειν πολλὰ τὸν ἄνδρα Θυώνιχον . ἄλλα τοιαῦτα Αἰσχίνᾳ . | ||
ἢ σαφήνειαν ἀπαιτεῖν . καὶ ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς ἀντὶ τοῦ Χαίρειν Εὖ πράττειν καὶ Σπουδαίως ζῆν . Ἀρίστων δέ φησιν |
γυναῖκα ποτίζων ἐν τῆι σπορᾶι . οὕτως Σερῆνος ἐν τῆι Ἐπιτομῆι τῶν Φίλωνος . . . . . Βουκεραίς : | ||
Ἐπιτομῆι Ἡροδότου . , : κακόβιος : Θεόπομπος ἐν τῆι Ἐπιτομῆι Ἡροδότου . , : φυγαδεῦσαι : τὸ φυγάδα ἐλάσαι |
! [ ἔοικεν δαιμονι ! [ [ ] ! ἑτοῖμοι στενάζειν ? ? [ ] ? [ γὰρ ] ? | ||
. ἀμαυρᾶς ] κρυφαίας δι ' Αἴγισθον . ἀναστένειν ] στενάζειν . πόθεν ] μίσους γὰρ ἦν τὸ στενάζειν ὑπὲρ |
, μείζους τε καὶ ἐλάττους , αἱ μὲν μείζους καλούμεναι γνήσιαι , αἱ δὲ ἐλάττους νόθαι , αἳ μάλιστα τῷ | ||
καὶ ἱερὰ σῦριγξ . τῶν δὲ πλευρῶν αἱ μὲν μείζους γνήσιαι , αἱ δὲ ἐλάττους νόθαι , αἳ καὶ εἰσὶν |
δὲ αὐτῷ πάντα τὸν περὶ τῶν κατὰ φύσιν λόγον ἀναγκαίως ἐπάνιμεν ἐπὶ τὸ πλειστοδυναμοῦν τῶν λεγομένων περὶ τῶν παρὰ φύσιν | ||
Εὐρώπην περιεποιήσατο . ἡμεῖς δὲ ἀρκούντως διεληλυθότες τὸν ἱερὸν πόλεμον ἐπάνιμεν ἐπὶ τὰς ἑτερογενεῖς πράξεις . Κατὰ γὰρ τὴν Σικελίαν |
φησι , δεύτερον δὲ πῦρ , ἐφ ' ᾧ γῆν ἐξενηνέχθαι , εἶτα ὕδωρ , ἐξ οὗ ἀναθυμιαθῆναι τὸν ἀέρα | ||
ἡμῖν κακὸν ἀναστήσῃ . ἄλλως : τινὲς κατὰ συναλοιφὴν θέλουσιν ἐξενηνέχθαι , ὡς παρ ' Ὁμήρῳ : ἢ ἵνα ὕβριν |
λέγονται . οἰκείως δὲ ὁ Πίνδαρος τὸν τοῦ Ἰξίονος τροχὸν τετράκνημον εἶπεν , ἵνα τοῖς μὲν δυσὶ ποσὶ τὰς δύο | ||
Ζεὺς νεφέλην ὁμοιώσας Ἥραι παρακοιμίζει αὐτῶι . καὶ ὕστερον ποιήσας τετράκνημον τροχὸν καὶ δεσμεύσας αὐτὸν τιμωρεῖται . . Βιβλιοθ . |
στρατηγίας ἥκοντας εἰς ἕτερον πάλιν ἐξιέναι πόλεμον . ὁ δὲ θεώρησον ὅπως ἔλυσε τὸ δοκοῦν ἐπαχθές . μὴ γὰρ κινδυνεύειν | ||
πάντα φιλοτιμούμενος τὸν κόσμον αὐτῆς εἰ θεωρήσαις καλῶς ἔχει . θεώρησον , Πάταικε , πρὸς θεῶν : μᾶλλόν μ ' |
' ἰδού σοι πειθόμενος ἐξημάρτηκα , καὶ τὸν λόγον τοῖς λήροις Μουσῶν καταλόγοις ἐκτέτευχα . Νῦν δὲ ὥσπερ ἔμελλον βραχυλογήματι | ||
παραστὰς , Ἴθι , ὦ ἀγαθὲ , ἔφη , τοῖς λήροις τούτων χαίρειν φράσας , καὶ ἃ Καίσαρί τε καὶ |
ἐλάσσοσιν ἡμέρῃσι καθαίρεται , ἐπὶ δὲ τῇσι πρεσβυτέρῃσι πλείοσι . Μάλιστα δὲ πονέονται αἱ γυναῖκες ἐν τῷ τόκῳ καὶ ἐν | ||
τις πρὸς τὸν μάγον , ἰδίῃ περιβαλλόμενος ἑωυτῷ κέρδεα . Μάλιστα μέν νυν ὠφείλετε ἐπ ' ὑμέων αὐτῶν βαλλόμενοι ποιέειν |
Τοιαύτη μὲν αὐτῶν ἡ κοσμογονία , ἀντικρὺς ἀθεότητα εἰσάγουσα . Ἴδωμεν δὲ ἑξῆς , ὡς καὶ τὴν ζῳογονίαν ὑποστῆναι λέγει | ||
εἰπεῖν κατὰ τὸ ἐνδεχόμενον καὶ αἱ τῶν ἀπορημάτων λύσεις . Ἴδωμεν δὲ καὶ τὰ πρὸς τὰ ἐφεξῆς τῶν ἐν τῷ |
, οἱ δὲ τὴν ἴυγγα , ὡς κεῖται ἐν τῇ κωμικῇ λέξει , λέγουσιν . ἢ καὶ ἄλλως : μίνθος | ||
εἰς σπονδὰς καὶ διαλλαγάς . ὅθεν ὁρᾶται τόδε τὸ δρᾶμα κωμικῇ καταλήξει χρησάμενον : διαλλαγαὶ γὰρ πρὸς Μενέλαον καὶ Ὀρέστην |
. φῶμεν οὕτως ἢ μὴ φῶμεν , ὦ Πῶλε ; Ἄτοπα μέν , ὦ Σώκρατες , ἔμοιγε δοκεῖ , τοῖς | ||
, τί καὶ ποιοῦντά σέ φησι διαφθείρειν τοὺς νέους ; Ἄτοπα , ὦ θαυμάσιε , ὡς οὕτω γ ' ἀκοῦσαι |
αὐτῶν διδάσκων τίνες τίσιν ἀντίκεινται ἀντιφατικῶς , μηδαμῶς περὶ αὐτῶν ἀκριβολογούμενος εἰ ἐξ ὑποκειμένου καὶ κατηγορουμένου εἰσὶ καὶ ἐκ τρίτου | ||
κατὰ τὰς ἀρετὰς ἐνέργειαι . ἔτι δὲ προετικῶς δαπανήσει οὐκ ἀκριβολογούμενος : ἡ γὰρ ἀκριβολογία μικροπρεπής . Ἀπὸ δὲ τῆς |
. . Δειπνοσοφ . : . . . : κἀν Φιλοκτήτηι δὲ κατὰ γενικὴν κλίσιν φαβῶν εἴρηκεν . . . | ||
, οἴνωι συγκεραυνωθεὶς φρένας . καὶ Ἐπίχαρμος δ ' ἐν Φιλοκτήτηι ἔφη οὐκ ἔστι διθύραμβος , ὅκχ ' ὕδωρ πίηις |
, οὔτ ' ἔπειτα γενήσεται οὔτε γενηθήσεται οὔτε ἔσται . Ἀληθέστατα . Ἔστιν οὖν οὐσίας ὅπως ἄν τι μετάσχοι ἄλλως | ||
ὃς ἂν τὰ ὀνόματα εἰδῇ εἴσεται καὶ τὰ πράγματα . Ἀληθέστατα λέγεις . Ἔχε δή , ἴδωμεν τίς ποτ ' |
, παρὰ τὸ θαρρεῖν . βαρβαρίζει δὲ ὡς δοῦλος . κομψευριπικῶς : ἀντὶ τοῦ εὐριπιδικῶς καὶ δεινῶς , οἷον πανούργως | ||
εἴποι περιεσταλμένως καὶ λεληθότως , οἱονεὶ μὴ φανερῶς . Γ κομψευριπικῶς : πανούργως ὡς ὁ Εὐριπίδης . κομψευριπικῶς ] πανούργως |
διέφθορε τῷ ἀπέκτονε καὶ κατέσπορεν . δίψος καὶ δίψα , ἑκατέρως λέγουσι , μᾶλλον δὲ τὸ οὐδέτερον . δοίη : | ||
εἰς τὴν κοιλίαν διεξέρχονται τῶν νεφρῶν . οὐκ ἀδύνατον δὲ ἑκατέρως γίνεσθαι γλίσχρου χυμοῦ καὶ παχέος ἐν τῷ χρόνῳ κατοπτωμένου |
, καὶ μηκῶ ἐπ ' αἰγὸς διὰ τοῦ η , μυκῶ δ ' ἐπὶ βοὸς διὰ τοῦ υ ψιλοῦ , | ||
, καμύσαι : σημαίνει δὲ τὸ ἠχῆσαι : ἀπὸ τοῦ μυκῶ μυκήσω μεμύκηκα : ὁ μέσος μέμυκα : τὸ τρίτον |
πίονος . μνημονεύει δ ' αὐτοῦ Ἄλεξις ἐν Παννυχίδι ἢ Ἐρίθοις : μάγειρος δ ' ἐστὶν ὁ προσδιαλεγόμενος : ὅτι | ||
ἂν κώθωνος ἐκ στρεψαύχενος πίοιμι τὸν τράχηλον ἀνακεκλασμένη ; Ἄλεξις Ἐρίθοις : εἶτα τετρακότυλον ἐπεσόβει κώθωνά μοι , παλαιὸν οἴκων |
: ὁ δὲ ἔλαβε τὴν παρὰ τῶν θεῶν μάχαιραν . εἰρωνευόμενος ὁ ἄδικος λόγος τὸν δίκαιόν φησιν , ὅτι ἀστεῖον | ||
] αὐτοῦ . . λέγει δὲ τοῦτ ' ἔπος ] εἰρωνευόμενος . . προσφιλές ] εὐαπόδεκτον . . ἀκοῦσαι ] |
, ἀνεζωώθη δὲ , ὥς φασιν , ὑπὸ τοῦ μάντεως Πολυ - είδου τοῦ υἱοῦ Κοιρανοῦ . ψηλαψῶν γὰρ τὸν | ||
ἀγάλματα Ἀπόλλωνος καὶ Λητοῦς καὶ Ἀρτέμιδος πεποίηται λευκοῦ λίθου : Πολυ - κλείτου δέ φασιν εἶναι ἔργα . καταβάντων δὲ |
καταψηφίσασθαι συμφέρει . Ἄξιον τοίνυν , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , κἀκεῖν ' ἐξετάσαι , πῶς ποθ ' οἱ πάλαι τὰς | ||
ἀποδέξαιτο . καὶ μὲν δή , ὦ ἄνδρες δικασταί , κἀκεῖν ' ἂν πάντες ὁμολογήσαιτε , ὅτι τοιοῦτον πρᾶγμα συναλλάττων |
ἀρξόμεθα παιδεύοντες ἢ γυμναστικῇ ; Πῶς δ ' οὔ ; Μουσικῆς δ ' , εἶπον , τιθεῖς λόγους , ἢ | ||
δρύες , ὦ Μέναλκα . Ἀριστόξενος δὲ ἐν τετάρτῳ περὶ Μουσικῆς ᾖδον , φησίν , αἱ ἀρχαῖαι γυναῖκες Καλύκην τινὰ |
φιλέω μάλιστα , ναὶ μὰ τὴν κράμβην . καὶ Τηλεκλείδης Πρυτάνεσιν ναὶ μὰ τὰς κράμβας ἔφη . καὶ Ἐπίχαρμος ἐν | ||
καὶ ὀρνιθοθῆραι , τὸ δὲ ῥῆμα ὀρνιθοθηρᾶν Τηλεκλείδης εἴρηκεν ἐν Πρυτάνεσιν : εὐχροεῖν , ὀρνιθοθηρᾶν , σωφρονεῖν . κυνηγεῖσθαι , |
οὐδὲ τοῦ πόθου τοῦ ἠϊθέου ἡ πᾶσα ἐπιλέληθεν Αἰολίς . Παλαιόν : ὄν . Ὥς : ὅτι . Ἐνναίεσκεν : | ||
ἔχειν . Πένης : διὰ τὸν πόνον τῆς ζωῆς . Παλαιόν : διὰ τὸ ἐκ πάλαι , ἤγουν ἐκ χρόνου |
. κατὰ ἀλήθειαν γὰρ ταῦτα λέγων ὁ Πορφύριος νομίζεται τῇ διαλλήλῳ δείξει κεχρῆσθαι . ἡ δὲ διάλληλος δεῖξις διαβέβληται παρὰ | ||
, ὡς εἴρηται , ἐν ὁρισμῷ εἰώθασιν οἱ φιλόσοφοι τῇ διαλλήλῳ δείξει κεχρῆσθαι . λείπεται οὖν τὸν ἀποδοθέντα τοῦ γένους |
ὄρος τῆς Ἀττικῆς . εἴρηται δὲ οὕτως διὰ τὸ λύκοις πληθύειν . συσσίτια . τὰ δεῖπνα ἃ κοινῇ ποιοῦνται Λακεδαιμόνιοι | ||
τῶν ἡ ἑτέρη μὲν λέγει τοὺς ἐτησίας ἀνέμους εἶναι αἰτίους πληθύειν τὸν ποταμόν , κωλύοντας ἐς θάλασσαν ἐκρέειν τὸν Νεῖλον |
; ἀλλὰ πρότερον οἴει δεῖν σκέψασθαι εἰ ἀληθῆ λέγουσιν . Ἔγωγ ' , εἶπεν . Ἐπεὶ οἰκείων καὶ συνήθων , | ||
εἰς ποτέραν τῶν τάξεων τούτων σαυτὸν δικαίως ἂν τάττοις ; Ἔγωγ ' , ἔφη ὁ Ἀρίστιππος : καὶ οὐδαμῶς γε |
βουβῶνι δέρμα ἐγκαρϲίωϲ διέλωμεν τέμνοντεϲ ὅλον , ὡϲ ἐπὶ τῆϲ ἀγγειολογίαϲ , ἀγκίϲτρῳ τε καταπείραντεϲ ἐξαπλώϲωμεν τὴν διαίρεϲιν μέτρον ἔχουϲαν | ||
τά τε ἀγγεῖα γυμνώϲαντεϲ , ὡϲ ἐν τῷ περὶ τῆϲ ἀγγειολογίαϲ καὶ περὶ τῶν ἀνευρυϲμάτων ἐλέγομεν , βελόνην διπλοῦν ἔχουϲαν |
τοῦτο πρὸς ἑαυτὸν ⌈ λέγει . ῥέγκωμεν ] ἀττικόν . ἐγκεκαλυμμένοι ] ἐσκεπασμένοι . τῆς φάτνης ] ἤγουν τῆς ἱπποτροφίας | ||
“ οὐκ ἀκολουθεῖ . Καὶ ἄποροι δέ τινές εἰσι λόγοι ἐγκεκαλυμμένοι καὶ διαλεληθότες καὶ σωρῖται καὶ κερατίδες καὶ οὔτιδες . |
δὲ προσπεσόντος ὕστερον ἐκ τῆς θαλάττης τοῖς τόποις ἀγάλματος , Διονυσόπολιν λέγουσι κληθῆναι πάλιν . Ἐν μεθορίοις δὲ τῆς Κροβύζων | ||
, Διονυσιακοῦ ἀγάλματος προσπεσόντος ἐκ τῆς θαλάττης τοῖς τόποις , Διονυσόπολιν λέγουσι κληθῆναι πάλιν . Ἐν μεθορίοις δὲ τῆς Κροβύζων |
καὶ τὸ μὲν σκεῦος κόρημα ὑπὸ Εὐπόλιδος εἴρηται ἐν τοῖς Κόλαξι τουτὶ λαβὼν τὸ κόρημα τὴν αὐλὴν κόρει : τὸ | ||
μακάρι ' Αὐτόμενες ὥς σε μακαρίζομεν , καὶ Εὔπολις ἐν Κόλαξι φημὶ δὲ βροτοῖσι πολὺ πλεῖστα παρέχειν ἐγὼ καὶ πολὺ |
ἡ τραγῳδία καὶ ἡ κωμῳδία . μάθοις δ ' ἂν Τηλεκλείδου λέγοντος ὧδε : „ τίς ἥδε κραυγὴ καὶ δόμων | ||
γὰρ ἐς τὴν χλαμύδα κατεθέμην ποτέ καὶ τὸν πέτασον . Τηλεκλείδου δ ' ἐν Ἀμφικτύοσιν εἰπόντος δουλοπό - νηρον ῥυπαρὸν |
πρότερα τὰ τῆς φύσεως ὑπὲρ τούτων καὶ ῥητέον πρότερον . Μέγιστον μὲν οὖν ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν παντὶ δένδρῳ καὶ ἡμέρῳ | ||
ἐν τοῖσιν ἄλλοισι κατήγμασι , καὶ ἐν τοῖσι τοιούτοισιν . Μέγιστον γάρ ἐστι τὸ γινώσκειν , καθ ' ὁποῖον τρόπον |
κακῶς . Διδάσκαλός : ἐστιν ὁ διδοὺς τὸ καλόν . Δένδρον : διὰ τὸ δεόντως ἱδρῦσθαι . Δόλος : ἐστὶ | ||
αὐτόχθον αὐτοῦ καὶ γηγενὲς οὐδὲν ἄλλο πλὴν τοῦτο σημαίνει . Δένδρον γε μήν , ἅπαν αὐξανόμενον καὶ τὴν ἀπὸ γῆς |
: οὐ τὸ μὲν τετράπουν τοῦτο ἡμῖν ἐστι χωρίον ; μανθάνεις ; Ἔγωγε . Ἕτερον δὲ αὐτῷ προσθεῖμεν ἂν τουτὶ | ||
, ταυτηνὶ λαβὼν ἔνεγκον ἐπὶ τὸ μνῆμ ' ἐκείνῃ , μανθάνεις ; καὶ κατάχεον . ΜΕΤΑΝΙΠΤΡΟΝ ἡ μετὰ τὸ δεῖπνον |
ποιήσω πάντα κατὰ Νικόστρατον . ἢ χρὴ τραγῳδεῖν πάντας ἢ μελαγχολᾶν . θύραζε Κᾶρες , οὐκέτ ' Ἀνθεστήρια . εἶμι | ||
στρατηγεῖ καὶ γυνὴ στρατεύεται . ἢ χρὴ τραγῳδεῖν πάντας ἢ μελαγχολᾶν . οὐκ ἔστ ' ἐμὸν τὸ πρᾶγμα : πολλὰ |
: Αὐτόματοι δ ' ἀγαθοὶ ἀγαθῶν ἐπὶ δαῖτας ἴασιν . Ἀκέφαλος μῦθος : ἐπὶ τῶν ἀτελῆ λεγόντων . Ἀκαρπότερος ἀγρίππου | ||
Νόμων ἕκτῳ : „ μῦθον ἀκέφαλον ἑκὼν καταλείπομαι . „ Ἀκέφαλος μῦθος , ἐπὶ τῶν ἀτελῆ λεγόντων . Πλάτων : |
μέσῳ . Ὢ παῖε παῖε τὸν Βάκιν . Μαρτύρομαι . Κἄγωγ ' , ὅτι τένθης εἶ σὺ κἀλαζὼν ἀνήρ . | ||
τῇ θεῷ . Ἐπένευσεν εἰς ἐκεῖνον ἡ βουλὴ πάλιν . Κἄγωγ ' ὅτε δὴ ' γνων τοῖς βολίτοις ἡττημένος , |
τὴν κρίσιν . τῇ δὲ τάξει τῶν ἐνθυμημάτων καὶ τοῖς μερισμοῖς τῶν ἐπιχειρημάτων καὶ τῇ καθ ' ἕκαστον εἶδος ἐξεργασίᾳ | ||
προθέσεως ἐν παραθέσει . δι ' ὃ καὶ ἐν τοῖς μερισμοῖς χρὴ νοεῖν τὴν μὲν προτέραν πρόθεσιν ἐπὶ τὸ ἐγκείμενον |
ὁ Ξάνθος παραγενάμενος μετὰ τῶν σχολαστικῶν ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ ἀνεκλίθη σὺν αὐτοῖς . καὶ μετὰ τὸ προπιεῖν λέγει “ | ||
ἐκ σίτου ; δείκνυσι δὲ ὡς μετὰ τελωνῶν καὶ εἰδωλολατρῶν ἀνεκλίθη . ὁμοίως δὲ καὶ [ ἐν ] τῆι οἰκίαι |
Φέρ ' ἴδω , πότερα Λυδὸν ἢ Φρύγα ταυτὶ λέγουσα μορμολύττεσθαι δοκεῖς ; Ἆρ ' οἶσθ ' ὅτι Ζεὺς εἴ | ||
δέρεις : ἐπὶ τῶν ἀνοήτως σφόδρα τι ποιούντων . Ἀσκῷ μορμολύττεσθαι : ἐπὶ τῶν εἰκῆ δεδιττομένων . Ἀτρέως ὄμματα : |
ὅτι δ ' οὕτω ταῦτ ' ἔχει , λαβὲ τὴν ἀντιγραφὴν αὐτήν μοι . λέγε . Ἀπολλόδωρος Πασίωνος Ἀχαρνεὺς Στεφάνῳ | ||
μαρτύρια . Πλάτων μέντοι ἐν τῇ Σωκράτους ἀπολογίᾳ ἀντωμοσίαν καὶ ἀντιγραφὴν τὸ αὐτὸ λέγει . Ἀντικρύ . κατευθύ , ἐπ |
σόφισμα ἀπὸ τοῦ δεόντως δοκοῦντος ἐρωτᾶσθαι λόγου , εἴγε χρὴ δογματικῶς αὐτοὺς ἐπικρῖναι , καὶ ὅτι συνακτικόν ἐστι τὸ σχῆμα | ||
λόγῳ λόγον ἴσον ἀντικεῖσθαι , ἀξιοῦντες παραγγελματικῶς τοῦτο παντὶ λόγῳ δογματικῶς τι κατασκευάζοντι λόγον δογματικῶς ζητοῦντα , ἴσον κατὰ πίστιν |
ἀπηλλάχθαι φιλοπονίας . τὸ δὲ προασκουμένη ἀντὶ τοῦ προασκοῦσα . Ζητεῖται , διὰ τί ἐπενοήθη τὰ ῥητορικὰ προγυμνάσματα . καὶ | ||
θαυμαστόν : τοιαύτη γὰρ ἡ τῶν λεπτομερῶν σωμάτων φύσις . Ζητεῖται κἀκεῖνο κατὰ τὸν τόπον , πῶς ἐν ταῖς ἡλιακαῖς |
ἡρόδοτος δὲ τριῶν ἐτῶν εἶναι τὸν ὀρέστην τότε ἱστόρησεν : Πότερόν νιν . δύο ἐπιζητεῖ αἰτίας , δι ' ἃς | ||
? ? ἐξάειρας ? , ὦ δαῖμον , μέγα . Πότερόν σε κλῄζωμεν Κλωθὼ κελαινάν [ , ] ἢ τὰν |
, εὐθυμίᾳ ψυχῆς , ἐπιδείξεων πυκνότητι , τοῖς ἐν ἑκάστῃ πηδήμασιν , ὁρμαθοῖς νέων , ἐπιδόσει νέων , νυκτερινοῖς πόνοις | ||
[ ] ? κτύπον ? [ ] ? πέδορτον ἐξαναγκάσω πηδήμασιν ? [ ] ? κραιπνοῖσι καὶ λακτίσμασιν ὥστ ? |
ἐπὶ συνουσίας εἶπεν ἐκπλύνειέ σε . . αἰσχρῶς νοητέον τὸ ἐκπλύνειέ σε ἐπὶ συνουσίᾳ . Θ . καπηλικῶς ἔχει : | ||
ἐκπλύνειέ σε . . . ἀποκαθαρεῖ . ἐπὶ συνουσίας εἶπεν ἐκπλύνειέ σε . . αἰσχρῶς νοητέον τὸ ἐκπλύνειέ σε ἐπὶ |
. καὶ ἐς τοσοῦτον ἐπικλύζουσιν , ἐς ὅσον ἂν ἀποπαύσωνται λημῶντες . μαρτύριον δὲ τοῦ παύσασθαι τὴν ὀφθαλμίαν τοῦτό ἐστι | ||
ἀπαίδευτον καὶ πολλὰ βιβλία ὠνούμενον οὐκ ὤκνησεν εἰπεῖν “ χύτραις λημῶντες ” . . . , : ὕστερον δὲ Ἀπίαι |
' ἀκατάληπτα εἶναι δοκιμάσας . δοκεῖ δὲ κατά τινας πρῶτος ἀστρολογῆσαι καὶ ἡλιακὰς ἐκλείψεις καὶ τροπὰς προειπεῖν , ὥς φησιν | ||
. , ; , ] δοκεῖ δὲ κατά τινας πρῶτος ἀστρολογῆσαι καὶ ἡλιακὰς ἐκλείψεις καὶ τροπὰς προειπεῖν , ὥς φησιν |
ὥσπερ ὁ πίθων . ταῦτα δὲ ἔνιοι τείνειν αὐτὸν εἰς Βακχυλίδην : εὐδοκιμῆσαι γὰρ αὐτὸν παρὰ τῷ Ἱέρωνι . ὃ | ||
τὴν Μαντινέαν φησὶν εἶναι ἱερὰν Ποσειδῶνος , καὶ παρατίθεται τὸν Βακχυλίδην λέγοντα οὕτω : Ποσειδάνιον ὡς Μαντινέες τριόδοντα χαλκοδαιδάλοισιν ἐν |
εἰσάγεις . Ἔτι δὲ ἡμῖν εἰπέ , ὦ πρὸς Διὸς Μέλητε , πότερόν ἐστιν οἰκεῖν ἄμεινον ἐν πολίταις χρηστοῖς ἢ | ||
οὐδ ' ὁπωστιοῦν . Ἄπιστός γ ' εἶ , ὦ Μέλητε , καὶ ταῦτα μέντοι , ὡς ἐμοὶ δοκεῖς , |
νοῦς , ὅτι μηδὲ νοεῖ : ὁμοιοῦσθαι γὰρ δεῖ . Νοεῖ δὲ οὐδ ' ἐκεῖνο , ὅτι οὐδὲ νοεῖ . | ||
; Ἢ οὐδὲ διάκειται , ψυχῆς δὲ ἡ διάθεσις . Νοεῖ τε ἡ ψυχὴ ἄλλως : τῶν δὲ ἐκεῖ τὸ |
Πραξιφάνης ἐν τῷ περὶ ἱστορίας , Πλάτωνι τῷ κωμικῷ , Ἀγάθωνι τραγικῷ , Νικηράτῳ ἐποποιῷ καὶ Χοιρίλῳ καὶ Μελανιππίδῃ . | ||
λόγον , πειράσομαι ὑμῖν διελθεῖν ἐκ τῶν ὡμολογημένων ἐμοὶ καὶ Ἀγάθωνι , αὐτὸς ἐπ ' ἐμαυτοῦ , ὅπως ἂν δύνωμαι |
, τωθαστικός . καὶ τὰ ἐπιρρήματα φιλοπαιγμόνως , γελοίως , κομψῶς , χαριέντως , στωμύλως , φιλοσκωμμόνως εὐσκωμμόνως σκωπτικῶς , | ||
σε λανθανέτω , τοῦτο οὐκ ἔστιν σόν , ἀλλὰ πηλὸς κομψῶς πεφυραμένος . ἐπεὶ δὲ τοῦτο οὐκ ἠδυνάμην , ἐδώκαμέν |
κἀλείφου λαβών . Οὐχ ἡδὺ τὸ μύρον μὰ τὸν Ἀπόλλω τουτογί , εἰ μὴ διατριπτικόν γε κοὐκ ὄζον γάμων . | ||
τὰς πόρνας καταπαῦσαι βούλομαι ἁπαξαπάσας . ἵνα τί ; δῆλον τουτογί : ἵνα τῶν νέων ἔχωσιν αὗται τὰς ἀκμάς . |
. [ ἐν ] ἀμεμφεῖ ἰῷ μελισσῶν : ἤγουν ἐν ἀμέμπτῳ ἰῷ καὶ παρὰ τῶν μελισσῶν : ἤτοι ἁπαλωτέρῳ καὶ | ||
θάλλει τε . ἀλλαχοῦ : καὶ τοῦτ ' ἐν δίκῃ ἀμέμπτῳ τε καὶ ἀμέμπτως ᾖ ἡ πᾶσα οὕτω θάλλει τε |
ἐρομένου ἑτέρου φάναι ταῦτα οὕτως ἔχειν οὐ πάνυ δύσφημον ; Ἴσως . ” Ἴσως τοίνυν σὺ εἶ οὗτος , “ | ||
ἀπὸ τοῦ ἔργου οὗ ἂν πράττῃ καὶ ὅταν μή ; Ἴσως οὔ . Ἐνίοτε ἄρα , ἦν δ ' ἐγώ |
ἢ ἀσθένειαν . τί δὲ δή κτλ . . τύπος θεολογικὸς ὅτι ὁ θεὸς ἀμετάβλητος . εἱλήσεων . τῶν ὑπὸ | ||
ἢ οὐδὲ ὅλως . τοιοίδε που κτλ . . τύπος θεολογικὸς ὅτι πάντων ἀγαθῶν ὁ θεὸς αἴτιος : τῶν κακῶν |
εὑρόντες ἐπειθόμεθ ' ἄν , ἄμουσον δέ , ἠπιστοῦμεν ; Ἀληθῆ . Νῦν δέ γ ' , οἶμαι , εἴ | ||
οἶμαι οὕτω καλῶς ὡς δρεπάνῳ τῷ ἐπὶ τούτῳ ἐργασθέντι . Ἀληθῆ . Ἆρ ' οὖν οὐ τοῦτο τούτου ἔργον θήσομεν |
' Ἡσιόδῳ . δῆσας ἀλυκτοπέδῃσι Προμηθέα , καὶ παρὰ τῷ Ῥιανῷ λίθος μέγας . Ταῦτα μὲν ἔχομεν εἰπεῖν ἐν τῇ | ||
μὲν δρυμός ἐστιν ἐν τῇ γῇ ταύτῃ Λύκου καλούμενος , Ῥιανῷ τῷ Κρητί ἐστι πεποιημένον πάρ τε τρηχὺν Ἐλαιὸν ὑπὲρ |
αἰθήρ : διακονικὸν δέ , αὐτὸ τὸ πρὸς ὑπηρεσίαν ἡμετέραν χρησιμεῦον , ὅπερ φλογωπὸν ὁ Αἰσχύλος φησὶ παρὰ τὸ ὑποκεῖσθαι | ||
ἐμπειρικοὶ λέγουσι , πρᾶγμα φαινόμενον καὶ γινωσκόμενον ἐκ προπαρατηρήσεως , χρησιμεῦον εἰς ὑπόμνησιν γινωσκομένου πράγματος . ροζʹ . Παρόντων τῶν |
ἐμὸν δαίμονα ἵλεων , τουτέστιν ἀρκούμενον , εἰ ἔχοι καὶ ἐνεργοίη κατὰ τὸ ἑξῆς τῇ ἰδίᾳ κατασκευῇ . Ἆρα τοῦτο | ||
χρώμενος ἀπροσδεής ἐστι τῶν καλῶν . εἰ γὰρ αὐτός τι ἐνεργοίη , οὐκ ἔτι πολιτικὸς ὁ τοιοῦτος . ὡς ἐν |
δὲ ἐπὶ τῶν βλεφάρων κιρϲοὺϲ μὴ θεράπευε : εἰϲὶ γὰρ κακοήθειϲ . μηδὲ μὴν τὰ ἐπιφυόμενα τοῖϲ βλεφάροιϲ ὀχθώδη καὶ | ||
ἐπειδὰν ἀφορ - μῆϲ ὀλίγηϲ εἰϲ ϲῆψιν ἐπιλάβηται , πυρετοὺϲ κακοήθειϲ ἀπεργάζεται . ἐϲτὶ δὲ κακόχυμα τάδε : τῶν προβάτων |
' αὐτοῦ τοῦδε πρώτου ἀρχόμενος τὸ διάφορον αὐτῶν παραδεικνύω . Διότι γὰρ οἱ μέν εἰσι συνημμένοι πρὸς τοὺς νοητοὺς θεοὺς | ||
οὖν κυρτὸν τοῦ εὐθέος τοῦτο δὲ μᾶλλον τοῦ κοίλου . Διότι δὲ τοὺς μηροὺς ἢ τὰς κνήμας μᾶλλον κοπιῶσιν ; |
ἐν τῷ τρισκαιδεκάτῳ Περὶ θεῶν , εἰς ἅπαν αὐτοῦ μέρος διήκοντος τοῦ νοῦ , καθάπερ ἐφ ' ἡμῶν τῆς ψυχῆς | ||
, ὡς εἴρηται , διαλέξεται ὁ πρῶτος φιλόσοφος , τοῦ διήκοντος ἐν πᾶσι τοῖς οὖσι καὶ οὗ ἡ ζωὴ διὰ |
καλεῖσθαι : τὸν μέντοι ποιητὴν [ οὐχ ] οὕτω λέγειν Ἑλλοὺς ἀλλὰ Σελλοὺς ὑπολαμβάνει τοὺς περὶ τὸ ἱερόν , προσθεὶς | ||
γραφῆς ἀμφίβολον : οἱ μὲν γὰρ Σελλούς , οἱ δὲ Ἑλλοὺς ἐξεδέξαντο . δεῖ δὲ νοεῖν ὡς ἔστιν ἐκ πλήρους |
Πανδῶραν καλεῖ , καὶ Ἡφαίστῳ λέγει πλασθῆναι , Ἐν τῇ λεπτολογίᾳ δὲ τῶν ἐπῶν σαφέστερον εἴποιμι , Νῦν δὲ καὶ | ||
τῶν λόγων καὶ ἐρεθιζόμενον ὥσπερ εἰς θέαν τῶν ἐπιθυμουμένων τῇ λεπτολογίᾳ εἰς τοῦτο μανίας ἐξήρχετο καὶ πάλιν εἰς ἔννοιαν καθισταμένη |
] διὰ τοῦτο ? ? [ εἶπε ] ? [ Κινδυνεύεις - ] [ λόγον οὐ ] φαῦλον ? ? | ||
οὖσι μεῖξις μία λύπης τε καὶ ἡδονῆς συμπίπτει γενομένη . Κινδυνεύεις ὀρθότατα λέγειν . Ἔτι τοίνυν ἡμῖν τῶν μείξεων λύπης |
καὶ Ἴωνες τὸν ἀρτοποιόν . ἔστι δὲ τὸ ἀρτοποπεῖν ἐν Μονοτρόπῳ Φρυνίχου . , . † ἀρτοσιτεῖν : τὸ ἐναντίον | ||
σικυοὺς τέτταρας . σικύδιον δ ' ὑποκοριστικῶς εἴρηκε Φρύνιχος ἐν Μονοτρόπῳ : κἀντραγεῖν σικύδιον . Θεόφραστος δέ φησι σικυῶν τρία |
. ἀβουλήτως οὖν οἱ ῥήτορες καὶ οἱ τύραννοι ζῶσι καὶ ἀνεπιστημόνως : ἐκπεπτώκασι γὰρ τοῦ νοῦ τῆς ἐπιστημονικῆς ἕξεως : | ||
μὲν οὖν πλεῖστα τούτων φύσει ἔχουσι , τὰ δὲ ἠγμέναι ἀνεπιστημόνως δύσχρηστοί εἰσιν : αἱ τοιαῦται μὲν οὖν κύνες ἀποτρέψειαν |