ἔχειν ὧν ἤθελε διπλάσια . θαυμάσαντος δὲ τοῦ Κροίσου τὴν ἀφιλαργυρίαν καὶ περὶ τῆς ἀποκρίσεως ἐπερωτήσαντος , εἰπεῖν ὡς τελευτήσαντος | ||
ἐκεῖνο δεῖ λογίζεσθαι , ὅτι οὐ χρὴ τὴν τῶν ἀρχαίων ἀφιλαργυρίαν ἐκ τῆς νῦν Ῥωμαίων πλεονεξίας τεκμαίρεσθαι . ἐπὶ γὰρ |
τι δοκεῖ οὕτως : ἀπορῶ μέντοι διατεθρυλημένος τὰ ὦτα ἀκούων Θρασυμάχου καὶ μυρίων ἄλλων , τὸν δὲ ὑπὲρ τῆς δικαιοσύνης | ||
καὶ τὰς ἐπιθέτους κατασκευὰς βέλτιον ἀποδειξαμένους . ἡ μὲν οὖν Θρασυμάχου λέξις , εἰ δὴ πηγή τις ἦν ὄντως τῆς |
ἥλιος καὶ τὸ φάσμα διαλύεται . Οὕτω γραὸς μυθολογία τὸ θρυλλούμενον καὶ πιθανὸν οὐδέν . Εὖ λέγειν μοι δοκεῖς καὶ | ||
τὴν ναυμαχίαν ἀνὴρ ἐκεῖνος ἐγράφη ; οὔ φησιν αὐτοῦ τὸ θρυλλούμενον τῆς εἰκόνος ἐπίγραμμα . καὶ λαβὼν ὑμῖν ἀναγνώσεται . |
Παρὰ τῆς δόξης καὶ μνήμης τῆς περὶ τοῦ γεννήσαντος τὸ αἰδῆμον καὶ ἀρρενικόν . Παρὰ τῆς μητρὸς τὸ θεοσεβὲς καὶ | ||
κακῶς ἔχειν οἰόμεθα : ἂν δέ τινος τὸ ἐντρεπτικὸν καὶ αἰδῆμον ἀπονεκρωθῇ , τοῦτο ἔτι καὶ δύναμιν καλοῦμεν . Καταλαμβάνεις |
' ὥσπερ αὐτὴ ἡ κατοικία λειπανδρεῖ καὶ τῶν ἱερῶν σωμάτων ἐκλέλοιπε τὸ πλῆθος . ἀφίδρυμα δ ' ἐστὶ καὶ ἐν | ||
πάθοϲ μάλιϲτα πρεϲβυτέροιϲ ἐπὶ πολυχρονίοιϲ ὀφθαλμίαιϲ καὶ γυναιξίν , αἷϲ ἐκλέλοιπε τὰ καταμήνια . θεραπευτέον δὲ ἐπιμελουμένουϲ τοῦ παντὸϲ ϲώματοϲ |
τῇ τοῦ Κτησιφῶντος κατηγορίᾳ . ἔστι δὲ καὶ τέταρτον αὐτοῦ φρόντισμα , ἐπιστολαί , οὐ πολλαὶ μέν , εὐπαιδευσίας δὲ | ||
δ ' οὐκέτι Φοῖβος ⌊ ἄεθλον ⌋ τοῦτον ἔχει : φρόντισμα ἐνδμενη ? ! ! ! [ ! ! ! |
ἐπὶ Ἰταλίας ποιμὴν καὶ αἰπόλος . δραματικώτερον δέ ἐστι τὸ εἰδύλλιον τοῦ προσώπου τοῦ ποιητοῦ μὴ ἐμφαινομένου . ἔστι δὲ | ||
πεποιηκέναι λέγεται . προτέθεικε δὲ ὁ συντάξας αὐτὰ τὸ παρὸν εἰδύλλιον πρῶτον διὰ τὸ χαριέστερόν τε ὁμοῦ καὶ τεχνικώτερον εἶναι |
εἰ τὸ περιέχον εὔκρατον εἴη καὶ ὁ ἄνθρωπος ἔχων ἔθος αἱματικῶν κενώσεων . γνώσει δὲ τὴν ὁρμὴν τοῦ ῥεύματος ἐκ | ||
τοῦ αἵματος καὶ ἡ τῶν λοιπῶν χυμῶν ἀναγκαιοτάτη κἀπὶ τῶν αἱματικῶν ῥευμάτων κένωσις καὶ μάλιστα ἐπὶ τῶν πολυαίμων καὶ περιττωματικῶν |
ποιεῖσθαι τὸν λόγον , νῦν ὥσπερ ἐπιλαθόμενος , τὸ μὲν ἐπάγγελμα ἀνεβάλετο , περὶ τῶν ἀσυστάτων δὲ οὐδὲν δέον ποιεῖται | ||
ἐνθυμήματα , ἀναγκαίως ὥς τινος ἐγκαλοῦντος , ὡς παρὰ τὸ ἐπάγγελμα πράττει , λέγει τὸ ἀντιπίπτον , φάσκων : ἔστι |
ὅτι φιλεῖ καὶ εἴωθεν ἐκεῖνος ὁ ἄνθρωπος ὅστις ἔμπορος καὶ μέτοχος καὶ συνήθης ἐστὶ κακῶν , πάντα δειμαίνειν καὶ φοβεῖσθαι | ||
ὤμοις ὑποκινούμενος καὶ ἅμα πράως κεκυφὼς μεγαλονοίας καὶ ἀνδρείας καλῶς μέτοχος . ὁ δὲ ἐν τοῖς ὤμοις ὑποκινούμενος , ὀρθὸς |
τῆς γενέσεως αὐτοῦ πόλεις , τό τε γένος ἐξειπεῖν τὸ ἀμφισβητήσιμον τοῦ ποιητοῦ . Ἀναξιμένης . . . . . | ||
, καὶ ἄριστα . Ἀλλ ' , ὦ Γοργία , ἀμφισβητήσιμον καὶ τοῦτο λέγεις καὶ οὐδέν πω σαφές . οἴομαι |
διὰ τῆς παραγραφῆς Τίμαρχον , ὁ τῆς παραπρεσβείας ἀγὼν εἰσάγεται στοχαστικῆς ὢν καὶ αὐτὸς στάσεως . Ὠνόμασται δὲ παραγραφὴ ἀπὸ | ||
μέμφεται , ὡς οὐκ ὀρθῶς τῆς ῥητορικῆς κατωπτεύκασι τὴν φύσιν στοχαστικῆς οὔσης : καὶ γὰρ αὑτοὺς λελήθασι , φησίν , |
- λοιτο ; φησὶ γὰρ δή που διαβάλλων αὐτὴν ὅτι στοχάζεται καὶ προάγει τοὺς λόγους οὕτως ὅπως ἂν στοχάζηται . | ||
πλὴν ὅσον μαντικὴ μὲν ἀπήλλακται στοχασαμένη , ῥητορικὴ δὲ οὐ στοχάζεται μόνον τῶν πραγμάτων , ἀλλὰ καὶ πράττει διὰ τῶν |
ἀμφιβάλλεται ἡ ἡμέρα τῆϲ ἀρχῆϲ τοῦ νοϲήματοϲ καὶ μηδεμιᾶϲ προδήλου προγεγενημένηϲ ἐξαίφνηϲ ἐγένετο κρίϲιϲ , πῶϲ δεῖ ἐξευρεῖν τὸ ἀμφιβαλλόμενον | ||
αἴτιοι γεγόναϲι τῷ κάμνοντι . προϲήκει τοίνυν ἐπανερωτᾶν περὶ τῆϲ προγεγενημένηϲ διαίτηϲ , καταμανθάνειν δὲ ἀκριβῶϲ καὶ τὸ εἶδοϲ τῆϲ |
μὲν οὖν δρῶμεν ταῦτα , εἴπερ σοί γε ἡδύ . Λέγοντος τοίνυν ἐμοῦ τί ποτε χρὴ φάναι παιδείαν εἶναι , | ||
διήλθετε , οὕτως καὶ ἐν τοῖς λογισμῷ λαμβανομένοις ἐπιδεῖξαι . Λέγοντος δή , ἔφη ὁ Πυθόδωρος , τοῦ Σωκράτους ταῦτα |
ἠθικοῦ τόπου , εὐθὺς ἀπ ' αὐτοῦ τοῦ κατὰ διαφορὰν ἐνδεικνυμένου . Φίλων ἐγένετο Λαρισσαῖος , φιλόσοφος Ἀκαδημικός , ἀκουστὴς | ||
τοῦ βασιλέως ὁμοίως δωροφοροῦντος ἃ προσῆκον ἦν ἑκάστοις , καθάπερ ἐνδεικνυμένου πρός τε τὸν Ὄσιριν καὶ τοὺς κάτω παρέδρους ὅτι |
προαίρεσιν αὐτοῦ , καὶ τοῦ τόπου τὸν τρόπον τῆς προαιρέσεως ἐπιλαμβάνοντος . ὕστερον δὲ δὴ ἀγνοοῦντες τὴν αἰτίαν , τοῖς | ||
μετ ' ἀναβρώσεως γίνεται , τὸ συνεχὲς ἀεὶ τοῦ δέρματος ἐπιλαμβάνοντος τοῦ πάθους , ὅθεν αὐτῷ καὶ τοὔνομα . γεννᾷ |
ἡ οὖν ἀπόδειξις δι ' ἧς κατασκευάζεται ἡ ἀπόδειξις , ὁμολογουμένη μὲν καὶ προῦπτος οὐκ ἔσται , διαφωνουμένη δὲ καὶ | ||
εὔπνους καὶ ὅλως ὁ προσήνεμος ἀναυξής . Σχεδὸν δ ' ὁμολογουμένη τις καὶ ἡ τοῦ ἀέρος διάθεσίς ἐστι τούτοις : |
μέν , ἑαυτοῦ δέ . φέρε γὰρ τὸν Εὔμαιον ἑαυτοῦ κήδεσθαι : τί ἂν γένοιτο ἄλλο ἢ τὸ ἐπεὶ ἕο | ||
καὶ τοιούτως ἐνοχλεῖ , ὥστε περὶ πλείονος ἐποιήσατο δοκεῖν ἐμοῦ κήδεσθαι μᾶλλον ἤ μου κατειπεῖν . ἃ δ ' ἔλεγε |
ὅστις ἐστίν , αὐτὸς ἐλθέτω , φανήτω , μαρτυρησάτω . πιστότερον γὰρ οὕτως ἔσται τὸ κατηγόρημα μαρτυρηθέν . ἐπεὶ νῦν | ||
ὑμῶν περὶ πλείονος ποιεῖται , ὑμεῖς δ ' αὐτοὶ φανήσεσθε πιστότερον πρὸς ἐκείνους ἢ πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς διακείμενοι ; ἄξιον |
, στρατῷ μὲν ἀθρόῳ καὶ προφανεῖ μὴ θαρρούντων διὰ τὸ πρόσχημα τῆς εἰρήνης , κλωπείας δὲ καὶ κακουργίας ἐν τοῖς | ||
ὑπεισελθεῖν νίκας , ἀνδρωθέντι δὲ νῦν καὶ πρυτανεύοντι τὸν Πίνδαρον πρόσχημα μὲν ἐπίνικον γράψαι , τὸ δὲ ἀληθὲς προσφώνησιν εἰς |
μὲν οἶμαι πολλῷ . καὶ τοῦτο δὲ εἰρωνεία τις τὸ ἐνδοιάσαι περὶ τοῦ ὁμολογουμένου . Παραπλήσιον δὲ τούτῳ καὶ τὸ | ||
κακίστης καὶ δικαίας κολάσεως . ἐγὼ μὲν οὖν καὶ τὸ ἐνδοιάσαι ὑμᾶς ὅλως περὶ τούτου καὶ ἡμῖν προθεῖναι τὴν διάσκεψιν |
Βουταλίωνι , ὅπερ δρᾶμα τῶν Ἀγροίκων ἐστὶν [ ἑνὸς ] διασκευή . φησὶ γάρ : καὶ μὴν ἑστιάσω τήμερον ὑμᾶς | ||
τὰ ἐνδύματα . . πανοπλία κυρίως ἡ τῶν ὅπλων πάντων διασκευή : ἐνταῦθα δὲ καταχρηστικῶς . . πανοπλία μὲν ἡ |
οἴονταί τινες , οὐδὲ μεγαλόφρον , ἀλλ ' ἀνόητον καὶ ἀμαθές . οὐχ ὁρᾶτε τοῦ ξύμπαντος οὐρανοῦ καὶ τῶν ἐν | ||
. εἶθ ' οὑμός , ἱερόσυλε , νῦν τρόπος ποεῖ ἀμαθές τι ; συντρίβει σε . τῆς παρρησίας . ἀλλ |
δήμῳ τῷ Ἀθηναίων ἐπαινέσαι Δημοσθένην Δημοσθένους Παιανιέα ἀρετῆς ἕνεκα καὶ καλοκαγαθίας ἧς ἔχων διατελεῖ ἐν παντὶ καιρῷ εἰς τὸν δῆμον | ||
: γινέσθω δέ σοι ὁ πλοῦτος μὴ κακίας , ἀλλὰ καλοκαγαθίας ὑπηρέτης . Ἠγάγου με , ὦ Εὐθύβολε , οὐκ |
καὶ ἡ ἀμυδρὰ δὲ πέψις . μέγα δὲ καὶ ἀξιόλογον γνώρισμα πέψεως ἐν τοῖς πρώτοις οὔροις οὐδέποτε φαίνεται κατὰ τοὺς | ||
αἰσθήσεις πρὸς τὸ ἐναντίον τείνει ἢ οἷον σὺ λέγεις : γνώρισμα γάρ ἐστι τοῦ μηδὲν φάντασμα ἀνθρώπειον τηνικαῦτα ἀνακινεῖσθαι . |
Θεσπεσίων , Εὐφράτης πρὸς ὑμᾶς διέβαλεν , ἃ μὴ ἐμαυτῷ ξύνοιδα : ὁ μὲν γὰρ κομπαστὴν ἔφη καὶ τερατώδη με | ||
ἀληθὲς καὶ ἀπαρρησίαστον οὖσαν . ἐγὼ μὲν γὰρ οὐδὲν αὑτῷ ξύνοιδα οὔτε πρότερον εἰπόντι σπουδῆς ἄξιον οὔτε νῦν ἐπισταμένῳ πλέον |
ἐγκρατῶς : τὸ δ ' ὀξύθυμον τοῦτο καὶ λίαν πικρὸν δεῖγμα ἐστὶν εὐθὺς πᾶσι μικροψυχίας . Σοφοκλέους Ἴωνος : Πρὸς | ||
εἶναι φύλαττε τοὺς σαυτοῦ τρόπους καὶ τοῦ γε μὴ μεταβεβλῆσθαι δεῖγμα παρέχου τὸ Βοηθὸν τουτονὶ μὴ πολλῶν ἐᾶσαι δεηθῆναι . |
πεπρωμένης ἐν πᾶσι νικῴη , ἀφαιρεθείη δὲ τῶν ἀνθρώπων τὸ προαιρετὸν καὶ ἑκούσιον , παραινέσεις μὲν ἁπάσας καὶ τέχνας καὶ | ||
καὶ ἐν τοῖς Ἀναλυτικοῖς . τὸ δὲ βουλευτὸν καὶ τὸ προαιρετὸν ἁπλῶς μὲν οὖν οὐκ ἔστι ταὐτόν : γενικώτερον γάρ |
κατασκευάζει τὰ πέδιλα . ἐνταῦθα παρὰ τὸ πῇ καὶ ἁπλῶς προέβη τὸ σόφισμα : ὁ γὰρ Σίμων σκυτεὺς μὲν κατὰ | ||
ἀλλὰ γιγνομένη ἐν φυτοῖς οὕτως ἐστίν , ὅτι ἐπὶ τοσοῦτον προέβη εἰς τὸ κάτω ὑπόστασιν ἄλλην ποιησαμένη τῇ προόδῳ καὶ |
Θεόφραστος ὁ ἐμὸς πατὴρ τὴν ἐμὴν μητέρα καὶ Ἀστυφίλου παρὰ Ἱεροκλέους , ἦλθε καὶ αὐτὸν ἐκεῖνον ἔχουσα μικρὸν ὄντα , | ||
γὰρ εἶναι πανταχοῦ , ὅπῃ ἂν πέσωσι . τοῦ δὲ Ἱεροκλέους τὸ ἀνδρεῖον καὶ μεγαλόθυμον ἦθος ἀπέδειξεν ἡ συμβᾶσα τύχη |
φίλον τοῦ κατανοηθῆναι χάριν καὶ ἐκ τῆς ἀκριβεστέρας προσόψεως μᾶλλον οἰκειωθῆναι , ὡς γραφαί τε καὶ ἀνδριάντες ἀρχέτυποι γραφεῦσι καὶ | ||
τοιαῦτα ἐπτοῆσθαι : καὶ τὸ ἀνέχεσθαι παρρησίας : καὶ τὸ οἰκειωθῆναι φιλοσοφίᾳ καὶ τὸ ἀκοῦσαι πρῶτον μὲν Βακχείου , εἶτα |
αἰτίαμα . Ἀλλὰ καὶ ἡ πατρὶς αὐτῶν τοὺς μὲν ἐπὶ Νομᾶ καὶ τοὺς ὀλίγῳ μετ ' αὐτὸν ἔτι τυγχάνοντας ἀγριωτέρους | ||
αὐτοὶ ὑπὲρ ἅπαντος τοῦ ἔτους εὐχάς τινας καὶ θύουσι , Νομᾶ τοῦ βασιλέως καταστησαμένου τὰς ἱερουργίας αὐτοῖς , καὶ πεπιστεύκασιν |
δ ' ἐρᾶν φησίν . . . . . . ἀρκτεῦσαι , δεκατεύειν . . . ἐπακτὸς ὅρκος . Ἐξαίφνης | ||
ὅτι τὸ δεκατεῦσαι Λυσίας ἐν τῷ περὶ τῆς Φρυνίχου θυγατρὸς ἀρκτεῦσαι εἴρηκεν . δεκατεῦσαι μέντοι , φησὶν , κυρίως ἐλέγετο |
ὅτι οὐ μίγνυται † αὐτῆς ἄν : τὸ μὲν γὰρ διανόημα καὶ τυφλῷ δῆλόν φασιν , ἡ σύνθεσις δὲ συσταλεῖσα | ||
καὶ ἡ δόξασις καὶ ἡ διανόησις ἡ μὲν κατὰ τὸ διανόημα , ἡ δὲ κατὰ τὸ δόξασμα : καθόλου τοίνυν |
δὲ ἐπιθυμητικοῦ σωφροσύνη , τοῦ δ ' αὖ φιλοχρημάτου καὶ φιλοκερδοῦς ἐλευθεριότης τε καὶ μεγαλοπρέπεια : ὅσα δὲ ἐπτόηται περὶ | ||
τόδε , ἀλλὰ τόδε μὲν οὐδεπώποτε ἀρετῆς σημεῖον , ἀλλὰ φιλοκερδοῦς καὶ ἐρασιχρημάτου ψυχῆς καὶ ἀτεχνῶς σοφιστικῆς καὶ ἐμμίσθου , |
τι τοῦ ποιητικοῦ τό τε σχῆμα τῆς λέξεως ἐκ τῶν ἐπιδεικτικῶν εἴληπται παρισώσεων καὶ παρομοιώσεων . τό τε οὖν ἐπιχειροίην | ||
πάσης ἐπιδεικτικῆς ὑποθέσεως , καὶ μάλιστα ἐν τοῖς συντόνοις τῶν ἐπιδεικτικῶν . ὥσπερ οὖν τὸ κρεῖττον ὕμνοις καὶ ἀρεταῖς ἱλασκόμεθα |
ναʹ ἔτει ἐξενίτευσε καὶ ἐπὶ βασιλέως ἐλθὼν δίκην ὑπὲρ φίλου ἀρχιερωσύνης ἐνίκησεν : ἦν γὰρ ἡ παράδοσις ἀπὸ Σελήνης καὶ | ||
Τῶν δὲ τοῦ Καρκίνου τὸ μὲν πρῶτον περὶ ἀρχῆς καὶ ἀρχιερωσύνης ἢ ἱερουργίας , τὸ βʹ περὶ μεγάλου πράγματος καὶ |
, ὦ Φωνήεντα δικασταί , ὀλίγα ἠδικούμην ὑπὸ τουτουὶ τοῦ Ταῦ καταχρωμένου τοῖς ἐμοῖς καὶ καταίροντος ἔνθα μὴ δεῖ , | ||
καὶ γλῶτταν ποιεῖ τὴν γλῶσσαν . ὦ γλώσσης ἀληθῶς νόσημα Ταῦ . ἀλλὰ μεταβήσομαι πάλιν ἐπ ' ἐκεῖνο καὶ τοῖς |
ἀκολουθήσομεν : δείκνυε τὰ ἀσύμφορα καὶ ἀποστραφησόμεθα . ζηλωτὰς ἡμᾶς κατασκεύασον σεαυτοῦ ὡς Σωκράτης ἑαυτοῦ . ἐκεῖνος ἦν ὁ ὡς | ||
ἑνὸς παράσχου τοὺς μάρτυρας : καὶ ἀμφοτέρων ἑάλωκα : καὶ κατασκεύασον ἐπὶ πολὺ τοῦτο τὸ δεινὸν παρασχεῖν μάρτυρας μοιχείας , |
μέν ἐστιν ἐπὶ προαιρέσεις ἢ λόγους ἢ πράξεις παράκλησις , ἀποτροπὴ δὲ ἀπὸ προαιρέσεων ἢ λόγων ἢ πράξεων διακώλυσις . | ||
νόημα καὶ πρᾶξαι . οὐ γὰρ δύναμιν λέγει , ἐπεὶ ἀποτροπὴ τὸ τοιοῦτόν ἐστιν ἐπιτελέσαι : ἀπὸ κοινοῦ τὸ ὀξεῖς |
] δύναμις [ ] καὶ [ τὸ ] δέον πᾶν ἐθεωρήθη [ ] , ἐφ ' ὅσον [ ] [ | ||
τοῦ μέλους ὁ κοιλότατος φθόγγος τοῦ τῇ φύσει κοιλοτάτου μείζων ἐθεωρήθη . εἰ δ ' ὁ βαρύτατος τῆς ᾠδῆς φθόγγος |
ἱερὸν τὸ ἐν Διδύμοις τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ τὸ μαντεῖόν ἐστιν ἀρχαιότερον ἢ κατὰ τὴν Ἰώνων ἐσοίκησιν , πολλῷ δὲ πρεσβύτερα | ||
γὰρ τοῖς τὸ ἱερὸν γράμμα τοῦ νόμου φυλάττουσι παρέχει τὸν ἀρχαιότερον νόμον τῆς ἀθανάτου φύσεως , ὃς ἐπὶ σπορᾷ καὶ |
τε τὴν παρὰ τοὺς πόνους ἀσκεῖν καὶ μηδὲν ὑπολαμβάνειν χρῆμα τιμιώτερον ἀρετῆς οὐ λόγων διδαχῇ παραγίνεσθαι τοῖς πολιτικοῖς πλήθεσι πέφυκεν | ||
Πλάτωνι . καὶ τὸ Οὐδέν ἐστι πρεσβύτερον ἀντὶ τοῦ οὐδὲν τιμιώτερον . Πρόβασις . ἡ τῶν βοσκημάτων κτῆσις . Προβολή |
δὲ ὡς παρὰ τὴν βδέλλαν τὸ ζωΰφιον , ὅπερ ἐστὶν ἀναιδέστατον καὶ δυσαπόσπαστον . . . . ἀπολογούμενον ] οἱονεὶ | ||
ἔπραξεν ζῶν . Ἐτόλμα τοίνυν πρὸς τῷ διαιτητῇ πρᾶγμ ' ἀναιδέστατον λέγειν , ὡς ὁ πατὴρ αὑτοῦ δεκάτην ἐποίησεν ὥσπερ |
μύθου ἤδη ἐναγωνιώτερον , τῶν δὲ ἄλλων ἁπάντων ἁπλούστερον . διήγημα δέ ἐστιν , ὡς εἴρηται καὶ μικρὸν ἔμπροσθεν , | ||
εἰ ἀφέλῃς τὸ ἐπιμύθιον : τότε γὰρ μυθικὸν γίνεται τὸ διήγημα : καὶ πρὸς τοὺς ἀγῶνας δέ : ἔστι γὰρ |
ὁμοειδέσιν ἓν ἔστι λαβεῖν , ἵνα μὴ καὶ τούτου ἄλλο ἐπαναβεβηκὸς ἓν ζητῶμεν , καὶ τοῦτο ἐπ ' ἄπειρον : | ||
δείκνυται ἐκ τῆς τῶν αἰσθήσεων διαβολῆς : εἰ γὰρ τὸ ἐπαναβεβηκὸς κριτήριον πάντων τῶν πραγμάτων ἐστὶ ψευδές , ἐξ ἀνάγκης |
, καὶ ἐν ὑπολήψει παρὰ τοῖς ὄχλοις φρενῶν τε καὶ ἀγχινοίας καὶ βίου σώφρονος , ὁ δὲ Βαλβῖνος γενόμενος μὲν | ||
τέχναι , συνεργὸν πρὸς τὴν ἀπόδειξιν τῆς φυσικῆς τῶν ἀνθρώπων ἀγχινοίας γενόμενον ὥσπερ κεκρυμμένην αὐτὴν εἰς φῶς προήγαγε : τοὺς |
καὶ τὰ ἔθη ἀνάγουσα τὰ πραττόμενα . τὸ γὰρ ψήφισμα πρακτὸν ὀρθῶς εἴρηται καὶ τοῦτο , ὅτι τὸ ψήφισμά ἐστιν | ||
ἁπάντων πρακτῶν ἐστι τέλος , τοῦτ ' ἂν εἴη τὸ πρακτὸν ἀγαθόν , ἤγουν τὸ διὰ τῶν ἐπαινετῶν περιγινόμενον πράξεων |
οἰκεῖν παραδέδωκε , καὶ πολλῶν ἐπαίνων ἐπὶ ταύτῃ τῇ πράξει τετύχηκε . Διὸ καὶ μεθ ' ἡμέρας τινὰς τοῖς παισὶ | ||
κεῖται θάλασσα , ἣ οὐ διὰ βραχύτητα τοῦ μεγέθους τούτου τετύχηκε τοῦ ὀνόματος , ἀλλὰ διὰ τὰ ἐν αὐτῇ βράχη |
, Ἐρωτικὴ τέχνη , Περὶ τιμῆς , Περὶ δόξης , Πολιτικός , Περὶ βουλῆς , Περὶ νόμων , Περὶ τοῦ | ||
, Περὶ τοῦ πλέον ἔχειν , Τί τὸ ἐπιτήδειον ἢ Πολιτικός , Περὶ τοῦ καλοῦ , Περὶ τοῦ κακουργεῖν , |
ἑτέρων ἕτερα ἐπιτιθέμενα . Πολυειδεστάτη ἐστὶ τοῦ ἐπιπλάσματος τοῦδε ἡ μεταχείρισις καὶ ἐπαρκὴς εἰς πολλά : ἤτοι γὰρ εὖ μάλα | ||
Οὐκοῦν τὰ μὲν ἐπινοήματα ἔστιν ὅτε ταὐτά , ἡ δὲ μεταχείρισις τὴν διαφορὰν ποιεῖ τοῦ λόγου . ὁρᾷς δὲ καὶ |
τρίμετρα φιλοσόφως ἐκεῖνά φασιν εἰρῆσθαι : | ” οὐ γὰρ μετεῖναι τῶν νόμων δούλοις ἔφυ . ” καὶ πάλιν : | ||
ἄλλῳ ἰσότητος χρόνου καὶ ὁμοιότητος μεθέξει , ὧν ἐλέγομεν οὐ μετεῖναι τῷ ἑνί , οὔτε ὁμοιότητος οὔτε ἰσότητος . Ἐλέγομεν |
γυναικῶν καὶ φίλων καὶ ὅσα τοιαῦτα : ἃ ὁ κατήγορος ἀναιρήσει δηλαδὴ τῷ συμφέροντι . κοινὰ δὲ ἀμφοῖν τὰ τελικὰ | ||
οὐ μόνον αὐτὴν τὴν ῥητορικὴν ἀλλὰ καὶ τὰς ἄλλας ἁπάσας ἀναιρήσει τέχνας καὶ ἐπιστήμας : πᾶσαι γὰρ κατὰ δύναμιν οὖσαι |
οἱ ἄλλοι , ἀλλ ' ὡς ἤρξατο μὲν Ἀντισθένης , ἐτελείωσε δὲ Διογένης . εἰ δὲ δύσκολον τὸ ὧδε φιλοσοφεῖν | ||
τοῦ λογικοῦ ἐφοδιασθεὶς εἰς τὴν εὕρεσιν τῆς μεθοδικῆς αἱρέσεως . ἐτελείωσε δὲ αὐτὴν Θεσσαλὸς ὁ Τραλλιανός . οἱ δὲ μετὰ |
τοιαύτη ὀρθότης βουλῆς εὐβουλία , ἡ ἀγαθοῦ τευκτική . τοῦτο κατασκευαστικὸν τοῦ μὴ καὶ τὴν πρὸς πονηρὸν τέλος ἄγουσαν ὀρθότητα | ||
ὑπομιμνήσκων ἀπό τινων τοιούτων : τὸ σπέρμα εἶναι θερμόν , κατασκευαστικὸν δὲ τοῦτο τοῦ ζώιου : καὶ ὁ τόπος δέ |
ἀπορίαν : ἰστέον δὲ ὅτι ὡς τοῦ διδασκαλείου ὢν τοῦ Πλατωνικοῦ φησιν ὅτι οὐδεὶς οὐδὲν εἶπε περὶ τῆς τοιαύτης ἀπορίας | ||
' ἡμῖν εὐπατρίδαι ἀστοργότεροί πως εἰσί . Παρὰ Ἀλεξάνδρου τοῦ Πλατωνικοῦ τὸ μὴ πολλάκις μηδὲ χωρὶς ἀνάγκης λέγειν πρός τινα |
διὰ οὖν ταύτας τὰς αἰτίας τὸ ἀπολειπόμενον οὖρον τῶν δύο ἀπεπτότερόν ἐστι τοῦ ἀπολειφθέντος ἑνός . Πάλιν ἐναλλάξωμεν τὰ εἰρημένα | ||
διὰ οὖν ταύτας τὰς αἰτίας τὸ ἀπολειπόμενον οὖρον τῶν δύο ἀπεπτότερόν ἐστι τοῦ ἀπολειφθέντος ἑνός . Πάλιν ἐναλλάξωμεν τὰ εἰρημένα |
. μηδ ' ὀμνύναι θεούς : ἀσκεῖν γὰρ αὑτὸν δεῖν ἀξιόπιστον παρέχειν . τούς τε πρεσβυτέρους τιμᾶν , τὸ προηγούμενον | ||
δὴ τοῦτον Ἰουλιανὸς αὐτῷ , τοσοῦτον ἐπιθεὶς ὡς οὐκ ἔστιν ἀξιόπιστον ἓν μειράκιον ὑπὲρ πολλῶν εὐγενεστέρων ὁμηρεῦον παρ ' αὐτῷ |
τῆς τύχης γὰρ ῥεῦμα μεταπίπτει ταχύ . Εὐκαταφρόνητόν ἐστι , Γοργία , πένης , κἂν πάνυ λέγῃ δίκαια : τούτου | ||
. οὐκοῦν ὡδὶ γίγνεται „ Δοκεῖ τοίνυν μοι , ὦ Γοργία , εἶναι ἐπιτήδευμα τεχνικὸν μὲν οὒ , ψυχῆς δὲ |
ὁ ζωγράφος τοὺς βαρβάρους γράψας μείζους τῶν Ἑλλήνων κρίνεται . Μεστόν ἐστι πομπείας τὸ ζήτημα , ἥ τε γὰρ τῶν | ||
ἀνεῖλεν αὑτόν : καὶ κρίνεται ὁ πλούσιος αἰτίας φόνου . Μεστόν ἐστι τὸ ἀντιληπτικὸν ὅλον τοῦτο ζήτημα . ὅτε γὰρ |
βίος εὕρετο αὐτοῖς μίαν τῶν ὑβρισθεισῶν Ὀμφάλην . ἥτις πρώτη κατῆρξε μὲν τῆς εἰς Λυδοὺς πρεπούσης τιμωρίας . τὸ γὰρ | ||
. πᾶν δὲ τὸ γένος τούτου ὑμνεῖ , ὅτι πολλῶν κατῆρξε τόπων : Φαεννὰν ἀχιλλεύς . ἣν λευκὴν νῆσον λέγουσιν |
ἐπὶ τῆς γυναικὸς ἔλαβεν [ ο ] κείνου βούλεται οἶκον ὀφέλλειν , ὅς κεν ὀπυίοι . ἔξωθεν δὲ τὸ ἔτι | ||
τὸ ἑλικτόν . τὸ ὑγιές . καὶ τὸ ὅλον . ὀφέλλειν : αὔξειν . ὀφρύς : κυρίως τὸ ἀκρωτήριον . |
Προίτου γυνὴ ἐρασθεῖσα Βελλεροφόντου ὡς οὐκ ἔσχεν αὐτὸν πειθόμενον , κατεψεύσατο αὐτοῦ πρὸς τὸν ἴδιον ἄνδρα Προῖτον . καὶ ὃς | ||
περὶ τὴν συμφορὰν γενομένοις , Αἰτωλῶν δὲ καὶ ἑτέρων Ἑλλήνων κατεψεύσατο ὡς πρώτων τραπέντων . καὶ τούτους ἐς Ῥώμην ἔπεμψεν |
ἤγαγεν Ἅρπαλος μὴ μεταλαβεῖν αὐτόν : τὸ δὲ ὕστερον λεχθὲν ἐπέξειμι ὁποῖον ἐγένετο . Ἅρπαλος μὲν ὡς ἐξ Ἀθηνῶν ἀπέδρα | ||
δὲ ἱερῶν καὶ ὅσα ἄλλα ἐς ἐπίδειξιν , τὸ ἐντεῦθεν ἐπέξειμι . ἐν τῇ ἀγορᾷ Τροιζηνίων ναὸς καὶ ἀγάλματα Ἀρτέμιδός |
τῆς ἀπολογίας , εἰ δὲ μὴ ἀναγκαῖα , ὅρα τὸ περιὸν τῆς εὐγνωμοσύνης . ἐγὼ μὲν γὰρ ἐφαινόμην οὐδ ' | ||
' αὑτὸν ὑφ ' ὠμῶν * νοῦ μὲν αὐτοῦ τὸ περιὸν τῇ περὶ τἄλλα ἡμῶν ῥοπῇ , ἴσασιν οἷς πάντα |
περιφορᾷ συνεχεῖ τε καὶ ἀδιαλείπτῳ τοῦ ἡλίου τίς ἂν εἴη καταστροφή ; τό τε τάχος τῆς παραλλαγῆς πανταχοῦ ἴσον . | ||
ἀρετὴν πρώτη τε μηνύουσα καὶ τελευταία βεβαιοῦσα ἡ νῦν τῶνδε καταστροφή . καὶ γὰρ τοῖς τἆλλα χείροσι δίκαιον τὴν ἐς |
τῆς Ἀτθίδος φησὶ ” τὸ δὲ θεωρικὸν ἦν τὸ πρῶτον νομισθὲν “ δραχμὴ τῆς θέας , ὅθεν καὶ τοὔνομα ἔλαβε | ||
, αὐτὸς γὰρ ἐξηγήσατο , ὅ τί ποτέ ἐστι τὸ νομισθὲν , διδάσκων , ὅτι οὐ περὶ τοῦ ὄντως ἀληθῶς |
παχυμερῶς δίδοται τὸ σημεῖον τοῦ ὁρίζοντος ἐφ ' ὃ ἡ πρόσνευσις γίνεται οὕτως ἔσται δῆλον . ὁρίζοντος γὰρ ὄντος τοῦ | ||
διὰ τοῦ μέσου περιγείου τῆς ΒΜ ἐπὶ τὸ Ν γενομένη πρόσνευσις . Ὡσαύτως δ ' ἵνα καὶ ἐκ τῶν ἀντικειμένων |
θαυμάζω τί με λεξοῦντι Ἰσθμοῦ δεσπόται τοιάνδε μελίφρονος ἀρχὰν εὑρόμενον σκολιοῦ , ξυνάορον ξυναῖς γυναιξί . δῆλον γὰρ ὅτι πρὸς | ||
γενέσθαι , τρίτον δέ , ὥς φησιν ὁ ποιητὴς τοῦ σκολιοῦ , τὸ πλουτεῖν ἀδόλως . Ἀκήκοα γάρ : ἀλλὰ |
ἀποτείνεσθαι , πολὺ καὶ αὐτοῦ ἐν πολλοῖς ἐκείνων τῶν ἀνδρῶν ἐλαττουμένου . ἢ τάχα πρὸς Ἑλλάνικον καὶ Φίλιστον ἀφορᾶι τοὺς | ||
ὅρια τῶν Αἰγυπτίων τῇ ὑγρασίᾳ λύων καὶ μιγνὺς ἀπώλλυεν . ἐλαττουμένου δὲ αὐτοῦ πάλιν καὶ ἀπο - βαίνοντος μάχη καὶ |
. θ παντελές ] πάντως . παντελές ] τέλειε , ἀπροσδεές . πάντως ἡμῖν βοήθησον , ὥστε μὴ ὑπὸ τῶν | ||
πάθῃ : οὐ γὰρ ᾄξει αὐτὸ εἰς κρίσιν τοιαύτην . ἀπροσδεές ἐστιν ὅσον ἐφ ' ἑαυτῷ τὸ ἡγεμονικόν , ἐὰν |
γὰρ ὄντων οἷς ἄν τις διαιτήσαι τὸ παρὸν τουτὶ τὸ σκέμμα , ἑνὸς μὲν τείνοντος ἐπὶ τὸ ἀληθὲς αὐτό , | ||
. σκῶμμα τὸ ἐπὶ διασυρμῷ τοῦ πέλας λεγόμενον , οἷον σκέμμα : γέλοιον δὲ οἷον τὸ ἐπὶ διαχύσει τῶν ἀκροατῶν |
Φρύξ . καὶ γὰρ οὗτος ἐνεδύσατο ἀνθινὴν ἐσθῆτα καὶ γυναικὸς εὐπρεπέστερον ἐκοσμεῖτο , ὡς Μνασέας φησὶν ἐν τρίτῳ Εὐρώπης . | ||
πανταχοῦ . καί μοι πολλάκις ἔδοξενοὐ γὰρ ἂν τἀληθὲς ἀποκρυψαίμην εὐπρεπέστερον μὲν ῥᾳθυμίας Ἀττικῆς καθάπτεσθαι Δημοσθένης ὁ τὴν παρρησίαν , |
τῶν βασιλείων . ὢν γὰρ τἄλλα νομιμώτατος αὐτοκρατόρων οἶσθα ὅπου βασιλικώτερον παραρρῆξαι τὸν νόμον ἢ ἐμπεδῶσαι . εἰσφοιτᾷ δὲ εἰς | ||
ἐπεὶ δάκρυα κινεῖ ἡ κρομμύων βρῶσις . οὕτως οἱ σοφοὶ βασιλικώτερον οὐδὲν ἀρετῆς νομίζοντες , ἣ τοῦ βίου παντὸς αὐτοῖς |
ταῖς Ἡροδότου καθυστερούσαις τῶν χρόνων Εὐριπίδου ; σταθμός ] στρατιωτικὴ κατάλυσις . σταθμὸς καὶ αἱ καταλύσεις καὶ τὰ καταγώγια τῶν | ||
ἀλλ ' ἀπαλλαγάς . τίς οὖν ἡ βεβαία τοῦ πολέμου κατάλυσις ἔσται καὶ τί παρασχόντες εἰς τὰ πράγματα ἑκάτεροι νῦν |
τὰ τοιαῦτα δώσεις . μνήμη δὲ μισθῶν ὀφειλομένων οὐκ ἦν ἐσπουδακότος λόγος , ἀλλ ' ἀνδρὸς ἡδομένου τῇ μνήμῃ τῆς | ||
, δυοῖν θάτερον , ἢ μανίας ἢ κέρδους ἕνεκ ' ἐσπουδακότος φήσαιμ ' ἂν εἶναι . Εἴη μέν , ὦ |
' ἐπέτρεψεν ; εἰ γὰρ ἐνεδέησεν τοσούτων χρημάτων , τούτου διοικοῦντος ἐνεδέησεν . ἴστε γὰρ πάντες , καὶ ὅτ ' | ||
λίθους ἐκ τριῶν κατὰ τέτταρας στοίχους , τοῦ συνέχοντος καὶ διοικοῦντος τὰ σύμπαντα τὸ λογεῖον . ἀναγκαῖον γὰρ ἦν τὸν |
Λοιπὸν δέ ἐστιν ἡμῖν εἶδος τό τε κατηγορικὸν καὶ τὸ ἀπολογικὸν καὶ τὸ ἐξεταστικόν . ταῦτα πάλιν ὡς ἐν τῷ | ||
πάλιν τούτοις ὁμοιοτρόπως τό τε κατηγο - ρικὸν καὶ τὸ ἀπολογικὸν εἶδος , ἐξ ὧν συνέστηκε καὶ ὡς αὐτοῖς δεῖ |
μισοῖτο μέν , κρείττων δέ ἐστι τοῦ κακῶς παθεῖν . ἀφείσθω τοίνυν δεσμῶν Εὐσέβιος καὶ μὴ διὰ πάντων ἐρχέσθω τυπτόμενός | ||
ἡμεῖς , ἀλλ ' οὐ περὶ ἐνουρουμένων αἱμάτων εἰπεῖν προὐθέμεθατανῦν ἀφείσθω . Ἑξῆς δὲ ῥητέον περί τε τοῦ οἰνωποῦ καλουμένου |
χρὴ τὸ ἐκβησόμενον ἐκ τῆς ἐμπειρίης : ἔνδοξον γὰρ καὶ εὐμαθές . Ἐν δὲ τῇ εἰσόδῳ μεμνῆσθαι καὶ καθέδρης , | ||
εὐκόλως καταλαμβανόμενος . ὡς ἐνταῦθα καὶ παρὰ Σοφοκλεῖ : ὡς εὐμαθές μοι , κἂν ἄγνωστος ᾖς ὅμως , φώνημ ' |
χρόνον ἂν γενομένῃ , δοξάσαι περὶ αὐτῶν εἰς αὖθις τὸ ἀληθέστατον . Τὰς ἄλλας τοίνυν ὅσαι ἐπιστῆμαι μέν εἰσιν λεγόμεναι | ||
ἐνηνοχέναι μᾶλλον Θήρωνος ἄλλον τινά . ἄλλως : ὄμνυμι ὅρκον ἀληθέστατον , μήτε εὐεργέτην ἀπὸ ἑκατὸν ἐτῶν γενέσθαι μήτε μεγαλόψυχον |
ἡμᾶς ἐπιστροφὴν τοῦ ἀπυρώτου μέρους . Ἡράκλειτος κατὰ τὴν τοῦ σκαφοειδοῦς [ συστροφήν ] . Τῶν Πυθαγορείων τινὲς ἀνταυγείᾳ καὶ | ||
. , σκαφοειδῆ , ὑπόκυρτον . , κατὰ τὴν τοῦ σκαφοειδοῦς στροφήν , ὥστε τὸ μὲν κοῖλον ἄνω γίγνεσθαι , |
' αὖθίς σοι καὶ αὖθις λέγω ὅτι ἐγὼ αὐτοῦ πόρρω ἀφέστηκα . Τί ἂν οὖν τις πρός με ἀγανακτοίη , | ||
ὦ Ἀθηναῖοι , ὅσον φιλονεικίας ἢ τοῦ βασκαίνειν τὸν ἄνδρα ἀφέστηκα , τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τούτου ποιήσομαι . δυοῖν γὰρ |
αὔξεις σὺν τῇ ἐμῇ ῥώμῃ : ἐγὼ δὲ δοκῶ οὐδὲν συναίτιος ὢν τῶν ἀγαθῶν παρέχειν ἐμαυτὸν ὥσπερ γυνὴ εὖ ποιεῖν | ||
διῆγεν ὁ Κῦρος , πᾶσιν ἡδονῆς μὲν καὶ ἀγαθοῦ τινος συναίτιος ὤν , κακοῦ δὲ οὐδενός . Ἀμφὶ δὲ τὰ |
λέγει τὰ πεφυρμένα ἄλευρα . ὡς ἐπὶ τροφῆς δὲ τὸ κατόρθωμα εἶπεν . ΓΘ ἄλλως : τοῦτο ἀφ ' ἱστορίας | ||
πράγματι δὲ , οἷον , ὅτι μέγα τοῦτο τῆς πόλεως κατόρθωμα : καιρῷ δέ , οἷον ὅτι καὶ εἰρήνῃ καὶ |
. Καὶ ἅμα πρῶτον καὶ μέγιστον [ τῆς ] πόλεως ἐγκώμιον γῆς ἀρετή , καθάπερ , οἶμαι , νεώς , | ||
εἰδόσιν ἡδόμενοι . καί μοι δοκεῖ σοφιστὴς εἰς Τύρου καταστὰς ἐγκώμιον τοῦτ ' ἂν εἰπεῖν μέγιστον , τὰς σὰς ἐν |
ἡμῶν ἐν τῇ συμμαχίᾳ προσλαμβανομένων : τὸ δὲ θαρσοῦν καὶ εὔελπι , τὸ μὴ ἡμᾶς προσδέξασθαι , ἀσθενὲς ὄν . | ||
οἱ φόβοι δ ' [ ἔχουσί με . [ ] εὔελπι [ δ ' οὔτι ] [ ῥῆμ ' ] |
] μισούμενον . . λῦσαι ] ἐλευθερῶσαι . δέω ] ἐλλείπω . . λέγων ἔοικα ] πολλὰ , φησὶ , | ||
γυναῖκα μιμουμένοις ὑπτιάσμασιν ] ἤγουν ἐκτάσεσιν ὑπτίαις χειρῶν δέω ] ἐλλείπω Λέγων ἔοικα : τουτέστιν ἐπειδὴ οὐ πείθῃ τοῖς ἐμοῖς |
: σκαιὸς γὰρ ἁνήρ . τοῖς σοφοῖς δ ' εὐκτὸν σοφῶι ἔχθραν συνάπτειν , μὴ ἀμαθεῖ φρονήματι : πολλῆς γὰρ | ||
περὶ Ἰουδαίων βιβλίον , ἐν ὧι προστίθεται μᾶλλόν πως ὡς σοφῶι τῶι ἔθνει ἐπὶ τοσοῦτον , ὡς καὶ Ἑρέννιον Φίλωνα |
καὶ ἑξῆς κατὰ τοὺς ἑξῆς ἀριθμούς . ιθʹ . Τὸ ὑπερτεθὲν λῆμμα . ἡμικύκλια τὰ ΒΗΓ ΒΑΔ , καὶ ὀρθὴ | ||
, τοῦ δὲ σεληνιακοῦ ἐν τῷ τρίτῳ . Τὸ δὲ ὑπερτεθὲν λῆμμα νῦν δείξομεν . Ἔστω τρίγωνον τὸ ΑΕΘ , |
δαπανῶν παραμυθίαν : λέγει δὲ τὴν νίκην καὶ τὸ τοῦ ἐπινίκου μέλος . . ἄνδρα κεῖνον : τὸν Ἀρκεσίλαον , | ||
εἰ δὲ σώφρων : ἀνέδραμε πάλιν εἰς τὴν ἀρχὴν τοῦ ἐπινίκου . τοῦτο γὰρ ἐκείνῳ προσαπτέον Ἤθελον Χείρωνά κε Φιλλυρίδαν |
τις βεβαίως ἔχηται τοῦ προκειμένου σκοποῦ . ἐπὶ τούτοις δεῖ πεπορίσθαι τὸ ἀπαραλόγιστον , ἵνα μὴ ὑπό τινος σοφιστοῦ παρενεχθέντες | ||
ἄλλων σπλάγχνων οὐδενός . ἄριστον οὖν ἑκάστου τῶν μορίων ἴδια πεπορίσθαι τῆς κράσεως καὶ τῆς κατασκευῆς γνωρίσματα . Κατανοῆσαι δεῖ |
τὸν ὄγκον , καὶ χρῶ θαρρῶν : ἡ γὰρ πεῖρα βεβαιώσει τὸ ὑφ ' ἡμῶν εἰρημένον φησίν . Μολυβδαίνης , | ||
μεθόδῳ χρῶνται , ἀναφορᾷ δι ' ἀσφάλειαν καὶ διὰ πίστιν βεβαιώσει , οἷον Ἰσοκράτης Ζεὺς γὰρ Ἡρακλέα καὶ Τάνταλον γεννήσας |
κεφαλῆς περιδόσθαι ] ἐπὶ τῆς κεφαλῆς συνθήκην θεῖναι . Γ περιδόσθαι ] συμφωνίαν ποιήσασθαι ἢ συνθήκην θέσθαι . Γ ἐν | ||
ἰχθύσιν ὑποβαλλομένην τροφὴν εἰς τὸ ἀγρευθῆναι δέλεαρ καλοῦσι κυρίως . περιδόσθαι : συνθήκην θεῖναι . Ὅμηρος “ δεῦρό νυν τρίποδος |
ἔπεσε τοῖς πολέμοις , τὸ δ ' ὑπόλοιπον ἐπικρατήσαντι Σύλλᾳ προσεχώρησε . καὶ οὕτω τέλεον τῇ ἐμφυλίῳ συναπέσβη στάσει μέγιστος | ||
Λίνδου καὶ Ἰηλυσοῦ , Ῥοδίους ἔπεισαν ἀποστῆναι Ἀθηναίων : καὶ προσεχώρησε Ῥόδος Πελοποννησίοις . οἱ δὲ Ἀθηναῖοι κατὰ τὸν καιρὸν |
ὁ Κῦρος , νομίζων τοὺς ἰόντας Ἀρμενίων καὶ Χαλδαίων τοιαῦτα λέξειν περὶ αὐτοῦ οἷα αὐτὸς ἐπεθύμει πάντας ἀνθρώπους καὶ λέγειν | ||
τι μέλλειν λέξειν αὐτόν : ἢ ὅτι ὑπερπέπεισαι τόδε αὐτὸν λέξειν : ἢ ὅτι αὐτὸν χρὴ τῶνδε τῶν λόγων ἀποκλείεσθαι |
ἐμοί , Διονύσιε , τὸ σὲ κάλλους οὕτω γέμουσαν ἐπιστολὴν ἐπεσταλκέναι . φασὶ δέ σε καὶ τὸν ἄρχοντα ἐγκεκωμιακέναι μετὰ | ||
Ἠλείων αὐτῶν παρά τε τῶν ἄλλων Ἑλλήνων , οἷς καὶ ἐπεσταλκέναι ἔλεγεν , αὐτίκα μάλα οἶδα πολλὰς ἀναστησομένας . φασὶ |
σκοποῦμεν ; ἀλλ ' ὁ λόγος πρῶτον αἰσχρὸς [ τοῖς σκοπουμένοις ] , εἴ τις ἀκούσειεν ὡς Ἀθηναῖοι σκοποῦσιν εἰ | ||
καὶ τὰ λοιπὰ ὅσα βεβουλεύμεθα περὶ τῆς πολιτείας . ἡμῖν σκοπουμένοις , τίς ἀρχὴ γενήσεται τῶν κοινῶν κυρία , βασιλείαν |
ὡς ἄρ ' οἱ Φράγγοι σκῆψιν μέν τινα καὶ προκάλυμμα εὐπρεπὲς τὸ τῆς ξυμμαχίας ὄνομα ποιοῦνται , ὡς δὴ μετάκλητοι | ||
τε , ἤ τι μεταστρέψεις ; ταῦτα μὲν παραινεῖ τὸ εὐπρεπὲς διδάσκουσα . ποιεῖ δὲ αὐτὴ αὐτὸ πῶς ; μετὰ |
ἥμισυ τοῦ παντὸς ἡ ἀρχή : εἰ δὲ τὸ πᾶν κυριώτερον ἡ ἀρχή , τὰ δὲ ἀπ ' αὐτῆς , | ||
οὐδὲ τὸν παρόντα καιρόν , ὃν οὗτος ἐξεπίτηδες πλάττεται , κυριώτερον οὐδὲ πιστότερον τοῦ παντός , ὃν αὐτοὶ σύνιστε , |