ἐκτραγῳδῶν καὶ εὐχόμενος , τὴν ἐπίρρητόν τε καὶ κατάρατον ψυχὴν ἀπορρῆξαι διψῶντα , μόλις καὶ ὀψὲ τούτου τυχόντα . οὗτος | ||
τις ἂν τὸν φονικὸν τοῦτον λέγειν τὸν φιλόσοφον , τῷ ἀπορρῆξαι τῆς ὕλης διὰ τὸ ὀξύρροπον , καὶ ἀποσκευάσασθαι τῆς |
λεόντειον ἐβρυχῶντο φονῶντες . ὃ δὲ φλυαρεῖ καὶ μάτην ἡμῶν λῆρον καταχεῖ τοῦ χάους ἀρχαιότερον καὶ Κρονίων ἀπόζοντα . ὃ | ||
ἐφεξῆς ὅ τι φέρων τις μὴ φέρει , ἐγέλων νομίζων λῆρον , οὐκ ἂν γενόμενον οὐδέποτέ γ ' οἶμαι πρᾶγμα |
ἁδρότατοι ἔσονται καὶ διάπυροι , τὴν δὲ σποδιὴν καὶ τὴν μαρίλην ἐν τῷ βόθρῳ καταλιπεῖν : ὁκόταν δὲ ὁ χύτρινος | ||
? κα ? ! [ ! ! ] ! ας μαρίλην ἀνθράκων [ σέλας ] δὲ καὶ ? [ ] |
τῶν ἄστρων . ἐπεὶ δ ' ἄλογον ἐδόκει τὸ μὴ συνακούειν ἡμᾶς τῆς φωνῆς ταύτης , αἴτιον τούτου φασὶν εἶναι | ||
οἱ Στωικοὶ ἀνατρέχουσι , λέγοντες τῷ ὅρῳ δεῖν τῆς φαντασίας συνακούειν τὸ κατὰ πεῖσιν : ὡς γὰρ ὁ λέγων τὸν |
τῆς δὲ δευτέρας πολλαχοῦἐξέστη ” ” γάρ φησιν „ Ἰσαὰκ ἔκστασιν μεγάλην , καὶ εἶπε : τίς οὖν ὁ θηρεύσας | ||
μεταδιώκειν καὶ τρυφηλὸν βίον καὶ πολεμικοῖς ἀγῶσι μήπω προγυμνασθέντα , ἔκστασιν ἡμῖν ἐνεποίει καὶ φρίκην . Πλὴν ὅτι τοῖς λογισμοῖς |
χειμάζομαι . ἁγνὰς μέν , ὦ παῖ , χεῖρας αἵματος φορεῖς ; χεῖρες μὲν ἁγναί , φρὴν δ ' ἔχει | ||
δέ , ἔφη , καὶ τὸν θυμὸν ἐν τῇ ψυχῇ φορεῖς ἠκονημένον , χαλεπὸν οὕτως καὶ βίαιον κέντρον . οὐκ |
ἀπ ' εὐθείας τῆς ὁ Πατροκλῆς . καὶ τὸ δειλοῖο δειλαίου . . θάπτε με ὅττι τάχιστα , πύλας Ἀίδαο | ||
οὐκ εἰωθότως ἐκθηριωθῆναι καὶ ἐμπεσεῖν τῷ κυνὶ καὶ λαφύξαι τοῦ δειλαίου τὴν γαστέρα καὶ διασπάσασθαι αὐτόν . ἀγανακτῆσαι δὲ τῷ |
ὁ ἀγὼν καὶ ἤδη πάρεστι τὰ Ὀλύμπια καὶ οὐκ ἔστιν ἀναβάλλεσθαι οὐκέτι καὶ ὅτι παρὰ μίαν ἡμέραν καὶ ἓν πρᾶγμα | ||
ἐχῖνος τὸν τόκον ἀναβάλλει : λέγεται ἐφ ' ὧν τὸ ἀναβάλλεσθαι πρὸς χεῖρον γίνεται . καὶ γὰρ οἱ χερσαῖοι ἐχῖνοι |
μὲν στενότης ἐπιτείνει τὸ τάχος , ἡ δ ' εὐρύτης ἐκλύει , διὰ τοῦτο ἐπὶ μὲν ταῖς στεναῖς ἀρτηρίαις ὀξυτέραν | ||
γε ὑπὲρ τὸ μέτρον οὐχ , ὡς νομίζεται , παντάπασιν ἐκλύει τὴν βοήθειαν , ἀλλ ' εὐκολωτέραν ποιεῖ , καὶ |
δὲ δι ' ἠέρος ἤιεν αἴγλη , δὴ τότε θεῖον ὄνειρον ἐν Ἀργείοισιν Ἐπειός , ὡς ἴδεν , ὡς ἤκουσεν | ||
πρόβλημα πεποιημένων , ἀλλὰ τὸν κοινὸν καὶ πάνδημον καὶ μέγαν ὄνειρον οὐ κοιμωμένων μόνον ἀλλὰ καὶ ἐγρηγορότων εἰωθὼς ἀκριβοῦν . |
οἶμαιξὺν θεῷ δ ' εἰρήσεται ταύτης ἀπαλλάξειν σε τῆς ὀφθαλμίας βλέψαι ποήσας . Μηδαμῶς τοῦτ ' ἐργάσῃ : οὐ βούλομαι | ||
Πρόκλος : εἰ οὖν δυνατὸν τοὺς Λυγκέως ὀφθαλμοὺς ἔχοντά τινα βλέψαι διὰ βάθους τοῦ σώματος καὶ ἰδεῖν κόπρον καὶ πᾶσαν |
διδάσκαλος ] ? νέος προσελεύσεται [ ] ? ὡς καὶ κινῆσαι ἡμῶν τὸ πᾶν δόγμα , ὃν τρόπον οἱ πρόγονοι | ||
θεὸν καὶ καταλαμβάνοντα τὸ Σμίνθιον μαντεῖον ἐγκαταστῆσαι τῷ τόπῳ καὶ κινῆσαι τρίποδας . Ἐπειδὴ δὲ τὰ κατὰ τὸν τόπον τῆς |
ἄν σοι προσέταξα Χαιρέαν ἀποκτεῖναι , σοῦ δὲ ποιήσαντος οὐ μέμφομαι : τὸ γὰρ ἀδίκημα φιλοδέσποτον . τοῦτο μόνον ἀμελῶς | ||
καὶ μνήμης οὐ μέμφομαι ἔγωγε , ἄλλων δὲ πολλῶν ἕνεκα μέμφομαι . ἔλεγε γὰρ ἡ ἐπιστολὴ κατασκευασθῆναι Ἡφαιστίωνι ἡρῷον ἐν |
. ὀνειράτων ] ἀπατηλὰ γὰρ τὰ ὀνείρατα . τερπνὸν ] εὐφραντόν . Ἐφήλωσε : ἠπάτησε , παρὰ τὸν φήληκα , | ||
δεσμοὺς ἀεικεῖς καὶ βίας ἐκφυγγάνω . ” . ἡδύ ] εὐφραντόν . θαρσαλέαις ] ποιούσαις θάρρος . . τὸν μακρὸν |
ἢ κύνα ἢ ἄλλο ὁτιοῦν ; ἢ αὖ ταχὺν ἢ βραδὺν ἢ αἰσχρὸν ἢ καλὸν ἢ λευκὸν ἢ μέλανα ; | ||
κακῶς , ὅτι με τῇ μέθῃ καὶ τοῖς αὐλοῖς κατακηλήσασα βραδὺν ἀπέφηνας τοῖς ἐκ τῶν ἀγρῶν ἀποπέμψασιν . οἱ μὲν |
ἐννοιῶν ποιούμενος καὶ πολλὰ οὐ χρησίμως λέγων : δῆ - λον δ ' , ἐξ ὧν εἰς τὰς αὐτὰς ὁ | ||
γαϲτὴρ πέττει μὲν ἄμεινον ἢ ὀρέγεται , καὶ μᾶλ - λον ὅϲα ϲκληρὰ καὶ δυϲαλλοίωτα , χαίρει δὲ τοῖϲ πολλοῖϲ |
ἐπιμίγνυσθαι τοῖς ἐκεῖ ὑποληπτέον , ἀλλὰ φθάνουσαν μέχρι τινὸς ἀποσβέννυσθαι ἐντυχοῦσαν πλείονι ἀέρι ἀνελθοῦσάν τε μετὰ γῆς ῥίπτεσθαι κάτω οὐ | ||
μὲν γὰρ τὴν ὄψιν τεταμένην ὡς ἐπὶ τὸν χαλκόν , ἐντυχοῦσαν δὲ πυκνῷ καὶ λείῳ πληχθεῖσαν ὑποστρέφειν αὐτὴν ἐφ ' |
τὸν Δία Ἑρμῇ προστάξαι ἐγκαθεῖναι πάλιν λέβητι τὰ κρέα καὶ ὑγιῆ τὸν παῖδα ἀποδοῦναι . ὁ δὲ Βακχυλίδης τὸν Πέλοπα | ||
καθ ' ὃ τὰ ἀσαφῶς λεγόμενα ἐξηγοῦνται , τά τε ὑγιῆ καὶ τὰ μὴ τοιαῦτα κρίνουσι , τά τε γνήσια |
τὸν μηρὸν κάμπτει , διὸ καὶ κάμηρος λέγεται . Ἄνθρωπον ἀναιδῆ καὶ κατὰ τὴν ὅρασιν ὀξὺν θέλοντες δηλῶσαι , βάτραχον | ||
νῦν μοι θράσος καὶ γλῶτταν εὔπορον δότε φωνήν τ ' ἀναιδῆ . Ταῦτα φροντίζοντί μοι ἐκ δεξιᾶς ἐπέπαρδε καταπύγων ἀνήρ |
κἀπειδὴ μόνον ἡ Ἄτροπος ἔνευσέ μοι , ἄσμενος ἀπορρίψας τὴν σμίλην καὶ τὸ κάττυμακρηπῖδα γάρ τινα ἐν ταῖν χεροῖν εἶχονἀναπηδήσας | ||
αἵματος , εἰ μὴ μέχρι βάθους ἱκανοῦ καθείη τις τὴν σμίλην . αὐτὸ δὴ οὖν τοῦτο μόνον αὐτοῦ προσήκει τέμνειν |
οὕτως , ὅτι οὐκ ὠφέλιμος , καὶ παράδειγμα τίθησι τὸν ἀκρατῆ καὶ τὸν φαῦλον ἁπλῶς . ὃ γὰρ ὁ ἀκρατὴς | ||
λόγου καὶ εἰς μετάνοιαν ἄγοντος ἐπὶ τοῖς ἁμαρτήμασι μεταβάλλειν τὸν ἀκρατῆ . καὶ ὅλως δὲ ἄλλο τὸ γένος ἀκολασίας καὶ |
μηδὲν ἀπαιτῆσαι . τί οὖν ἐπὶ τούτοις ἡ θεός ; ἀμεῖψαί φασι τὸν ἄνθρωπον , καὶ ἀμείβεται νεότητι καὶ κάλλει | ||
μηδὲν ἀπατῆσαι : τί οὖν ἐπὶ τούτοις ἡ θεός ; ἀμεῖψαί φασι τὸν ἄνθρωπον , καὶ ἀμείβεται νεότητι καὶ κάλλει |
οὐ φύεται , σὺ δὲ κἂν τὸ Λήθης ὕδωρ χανδὸν ἐπισπασάμενος πίε καὶ αὖθις πίε καὶ πολλάκις : οὕτω γὰρ | ||
με χεὶρ γυναικός . ” καὶ εἰπὼν ταῦτα ἀπῆλθε μὴ ἐπισπασάμενος τοῦ γάλακτος . ἐπιστήσας οὖν ὁ Ἡρώδης τῷ περὶ |
ἐδείπνει παρὰ τῷ πατρὶ καθήμενος , οὐ δυνάμενος τὸ ἆθλον ἐκτελέσαι , καίπερ ἀνδρεῖος γεγονὼς καὶ κυνηγὸς ἀγαθός . : | ||
Κελαινοῦς τῆς Ἄτλαντος . οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι ἀπέστειλαν τὸν Μενέλαον ἐκτελέσαι τὰ τοῦ χρησμοῦ . ἐλθὼν δὲ οὗτος εἰς Τροίαν |
πικρίαν , καὶ τὰς γαστέρας ἐμφράττῃ : γλύκαινε δὲ τὴν πικρίαν αὐτῆς μέλιτι . Λαθύριον δὲ καὶ αὖχος ἀλεστὰ ταῦτα | ||
ἐγὼ βεβαιοτέραν τὴν τῆς πατρίδος ἡγούμενος μαρτυρίαν ἢ τὴν Τιμαίου πικρίαν , θαρσῶν ἀποφαίνομαι , μηδενὶ τὸν Δημοχάρους βίον ἔνοχον |
ὤφελον , πρὶν πρίασθαι τὸν ἵππον , τὸν ὀφθαλμὸν ἐκκεκόφθαι παταχθεὶς αὐτὸν λίθῳ ” . Φίλων , ἀδικεῖς Θ : | ||
δὲ ὡς ἀπὸ βέλους ποιῶ τὸ τραῦμα : ὁ δὲ παταχθεὶς ἐξαίφνης βοᾷ καὶ τὸν τετρωκότα ζητεῖ . ἐγὼ δὲ |
ἐστίν . ὡς γὰρ ἰατρὸν ἐκεῖνόν φαμεν οὐ τὸν ἀεὶ θεραπεύοντα , ἀλλὰ καὶ τὸν ἰατρικῶς τὸν νοσοῦντα μετα - | ||
ποτε ὠφελήϲαντα καὶ κατὰ καιρὸν ἕκαϲτον προϲάγειν καὶ μάλιϲτα προϲθετικῶϲ θεραπεύοντα . τὰ γὰρ ἐπὶ νεκρώϲει τῆϲ ἐπιφανείαϲ ἐκ βάθουϲ |
ὑπάρχοντος ἡμιτονίου τὸ προστεθὲν ἡμιτόνιον : συμβαίνει δὴ τὸν ὁρίζοντα φθόγγον τὸ προστεθὲν ἡμιτόνιον μήτε τῷ τετάρτῳ διὰ τεσσάρων συμφωνεῖν | ||
πετάλοις ναρκᾷ : φοβεῖται καὶ τὸν ἀλεκτρυόνα , καὶ τὸν φθόγγον αὐτοῦ : κἂν ἴδῃ αὐτόν , φεύγει . ὕαινα |
οὐδὲ τῇ μελίσσῃ συμφέρει . Εἰ κυβερνῶντα οἱ ναῦται ἢ ἰατρεύοντα οἱ κάμνοντες κακῶς ἔλεγον , ἄλλῳ τινὶ ἂν προσεῖχον | ||
ὑπὸ πάντων , δίκην διδοὺς ἀχαριστίας , ἧς ἀποστερεῖ τὸν ἰατρεύοντα , μεγίστην νόσον ἰατρευόμενος ἀδικίαν . Ἔστω δὲ μέγιστα |
οὖν διαφυγόντες ἔλεγον τοῦτο . Ἡ Φάνου θύρα : τὸν Φᾶνόν φασι δήμου ὀβολοστάτην εἶναι : ἄλλως δὲ τυφλόν , | ||
οὖν διαφυγόντες ἔλεγον τοῦτο . Ἡ Φάνου θύρα : τὸν Φᾶνόν φασι δήμου ὀβολοστάτην εἶναι : ἄλλως δὲ τυφλόν , |
' ἐλ - πίδα συμβάσης , δύναται πλέον τὸν πεπονθότα λυπῆσαι . εἶχον δ ' ἂν καὶ ἄλλην , οἶμαι | ||
ἐπανέτεινε τὰς χεῖρας : ἢ ἀπὸ τῆς αἰτίας , ἦπου λυπῆσαι βουλόμενος ταῦτα ποιεῖ ὑβριστής ἐστιν : ἢ ἀπὸ τοῦ |
ὁμοίως καὶ εἰ ἴδωμέν τινα ὑπερβολικῶς φιλοῦντα τὰ χρήματα ἢ θυμούμενον , οὐχ ἁπλῶς ἀκρατῆ τοῦτον λέγομεν , ἀλλὰ μετὰ | ||
, καὶ οὐ πρόσθεν ἀνίησιν πρὶν τῆς ἀπειλῆς ἀποπαῦσαι τὸν θυμούμενον . ὥστε οὐκ ἂν ὀκνῆσαί μοι δοκῶ καὶ τὸ |
τι δύσοσμον ἀφιεῖσα , ὁτὲ δὲ αὐτῶν ἐγγὺς περισκαίρουσα καὶ κορικῶς ὥσπερ ἀκκιζομένη , ἐπέσχε μὲν αὐτοὺς τῆς ὁρμῆς τῆς | ||
, ἑταίραν ἀντὶ νύμφης . καὶ τὰ μὲν πρῶτα αἰδουμένη κορικῶς εὖ μάλα καὶ κατὰ τὸν τῶν γαμουμένων νόμον ὑπέκρυπτε |
εἰπών μοι πολλῷ σοῦ ἀξιοπιστότερος ὑπάρχει . Σχολαστικὸς κατὰ πρώτην ἄνοιξιν τοῦ βαλανείου εἰσελθὼν καὶ μηδένα εὑρὼν ἔσω λέγει πρὸς | ||
. ἀκάτιον ἀμφηρικὸν ὡς λῃσταί , ἐκ πολλοῦ τεθεραπευκότες τὴν ἄνοιξιν τῶν πυλῶν , εἰώθεσαν ἐπὶ ἁμάξῃ , πείθοντες τὸν |
ἔχειν . τὸ δ ' ἔργον ἤιδη τὴν νόσον τε δυσκλεᾶ , γυνή τε πρὸς τοῖσδ ' οὖς ' ἐγίγνωσκον | ||
Ἄργος ἱκέσθαι : πάλιν ἀντιλαβὴν ἔχει : οὐ γὰρ δεῖ δυσκλεᾶ ἀπιέναι . ταῦτα μὲν εὐδιάλυτα : ἐκεῖνα δὲ σαφῶς |
. καίτοι γε ἔνια καὶ γνωρίζειν ἔστιν εὐθὺς καὶ πρῶτον μανθάνοντα , οἷον ὅσα ὑπό τι καθόλου ἐστὶν οὗ τὴν | ||
τῷ μανθάνοντι , ὥστε τὸν μὲν ἀνενέργητον εἶναι , τὸν μανθάνοντα δὲ ἐνεργεῖν μόνον , ἀλλὰ τοῦ διδάσκοντος παρόντος καὶ |
' ἐβουλεύσαντο πιεῖν μὲν τοῦ ὕδατος , μὴ μέντοι καὶ καθεῖναι κατὰ τοῦ λαιμοῦ τοὺς δακτύλους , ἀλλ ' ἐπὶ | ||
. ἀκήκοεν ὅτι λῃστεύεται ἡ ὁδός : μόνος οὐ τολμᾷ καθεῖναι , ἀλλὰ περιέμεινεν συνοδίαν ἢ πρεσβευτοῦ ἢ ταμίου ἢ |
ὄντα παραιτουμένη , ἀλλ ' ὡς οὐκ ὄντα : μηδὲ ἐπιζητοῦσα γνῶσις μὲν οὖσα ἡ ἁπλῶς καὶ πρώτη καὶ μάλιστα | ||
τὴν ] νομὴν ἔξεισιν , ἡ δὲ βάτος τὰς ἐσθῆτας ἐπιζητοῦσα τῶν παριόντων ἐπιλαμβάνεται τῶν ἱματίων προσδοκῶσα τῶν ἰδίων τι |
ἐς τὸ μέσον ἀναστᾶσαν ὀρχήσασθαι αὐτοῦ διακωλύοντος καὶ μετὰ ταῦτα φιλῆσαι Λαμπρίαν τὸν ἑταῖρον αὐτοῦ , καὶ ἐπεὶ ἐχαλέπηνέ σοι | ||
' Ἔρως ἔχ ' αὐτό φησιν . Χαλεπὸν τὸ μὴ φιλῆσαι , χαλεπὸν δὲ καὶ φιλῆσαι : χαλεπώτερον δὲ πάντων |
, ἀπολοῦντι τὸν δᾶμον . ἀλλὰ χρὴ τὸν δᾶμον αὐτὸν ὁρῶντα αἱρεῖσθαι πάντας τὼς εὔνως αὐτῶι , καὶ τὼς ἐπιταδείως | ||
μοι καὶ πρόσθεν εἴρηται . Τίνα γὰρ οὐκ ἂν ἐκθαμβήσειεν ὁρῶντα πρὸς τοῖς εἰρημένοις καὶ σαργοὺς εἰς αἰπόλια θέοντας , |
ἀεὶ ὕπνου , ἡττώμενος δὲ ἐδωδῆς , ἐπαινῶν δὲ τὸν ἡδὺν βίον , πράττων δὲ οὐδὲν οὐδέποτε ἄνευ θεοῦ καὶ | ||
δὲ ὁ Ἀκαδημαικὸς παρῄνει τοῖς ἐπὶ δεῖπνον πορευομένοις φροντίζειν ὅπως ἡδὺν πότον ποιῶνται μὴ μόνον εἰς τὸ παρόν , ἀλλὰ |
δεῖ δὲ ἑπόμενον τούτοισι ξυμβάλλειν τὰς γνάθους , καὶ μὴ χάσκειν . Ἐμβολὴ μὲν οὖν αὕτη , καὶ οὐκ ἂν | ||
τῷ πάσχοντι συναγαγεῖν τὸ στόμα . πρότερον μὲν γὰρ αὐτὸν χάσκειν δεῖ χαλαρὰν παρέχοντα τὴν γένυν , ὅπερ ἐστὶ μηδένα |
χρήσασθαι ἐς ἀναπλήρωσιν τῆς φάλαγγος : ἐκείνοις δὲ ἱππέας τριακοσίους ἐπιτάξαι ἐξήρκεσεν . Οὕτω δὴ τεταγμένους χρόνον μέν τινα προῆγεν | ||
αὐτὴν ἐκκόψαι νύκτωρ : πελειάδα δὲ ἐκ τοῦ στελέχους ἀνακύψασαν ἐπιτάξαι μὴ τοῦτο δρᾶν : τὸν δὲ δειματωθέντα μηκέτι τοῦτο |
, ἀργύριον ἀγαθὸν εἶναι κρίνων ἢ τὴν ἡδονὴν ἢ τὸ δοξάριον καὶ κατ ' εἶδος . τούτῳ γὰρ ἐπιβάλλων ταχέως | ||
μὴ ἔλεον : μὴ κοράσιόν σοι φαίνεσθαι καλόν , μὴ δοξάριον , μὴ παιδάριον , μὴ πλακουντάριον . ἐκεῖνο γὰρ |
στρατηγέτου δίχα : μέσον γὰρ αὐτὸς ἱπποτῶν ἐζωσμένος τανύστομον μάχαιραν ἠκονημένην , πῇ μὲν πατάσσων εἵπετο ξενοτρόπως , πῇ δ | ||
τοῦ ξίφους . τὸ τεταμένην ἔχον τὴν ἀκὴν , τουτέστι ἠκονημένην . ἡ δὲ ἀκὴ παρὰ τὸ εἵκω , ὡς |
πέμψαι δόμον Ἄϊδος εἴσω , ὡς οὐκ ὀφθαλμόν γ ' ἰήσεται οὐδ ' ἐνοσίχθων . ὣς ἐφάμην , ὁ δ | ||
ἀλλ ' εἶπεν : ” ὡς οὐκ ὀφθαλμόν γ ' ἰήσεται οὐδ ' ἐνοσίχθων ” . δι ' αὐτοῦ δὲ |
κυμβία αἴρου τὰ μείζω , κεὐθὺ τοῦ καρχησίου ἄνελκε τὴν γραῦν , τὴν νέαν δ ' ἐπουρίσας πλήρωσον , εὐτρεπῆ | ||
οὐκ ἐάσω . . τὴν μείρακα : Παίζει μείρακα τὴν γραῦν ὀνομάζων . Θ . τὴν γραῦν . . ὑπερφιλῶ |
ἕξιν ἔχων τοιαύτην ; εἰ οὖν γοργὸς εἶ , ταύτην θεράπευσον . Εἰ μὴ καθήκει , μὴ πράξῃς : εἰ | ||
, ἔξωθεν δὲ διὰ πόνου καὶ ἡλίου θερινοῦ καὶ ἐσθῆτος θεράπευσον . λαʹ . Βρώματα τὰ μὲν ταχέως κρατεῖται , |
ἀρειοτέρηι ἐπὶ [ μοίρηι ] . / ὡς εἰπὼν χρυσέηι ῥάβδωι θίγεν * / εὐκήλωι δὲ τάχιστα κατείχετο [ πάντα | ||
κηρίνους ἐποι [ [ ] κἀνετίλησε [ [ ] χρυσολαμπέτωι ῥάβδωι ? ? ? ? [ ] αν ? ἐγγὺς |
. Πλῆθος συστεῖλαι καὶ σαρκῶν καὶ αἵματος , ἄπεπτα σιτία πέψαι , πληρότητα κενῶσαι , ῥεύματα ξηρᾶναι , μάλιστα τὰ | ||
, καὶ ἔχυσε μὲν αὐτὴν , οὐ κατεκράτησε δὲ τοῦ πέψαι , καὶ ἐκείνη πλεονάσασα ἔσβεσε τὴν θερμασίαν . ἐντεῦθεν |
οὐ δεσπότου νόμῳ χρώμενος . ” Ἔδοξεν οὕτως καὶ καλέσας Λεωνᾶν “ ἄπιθι ” φησὶν “ εἰς τὴν πόλιν : | ||
φιλοσοφοῦσαν . μηκέτ ' οὖν φέρων μόνος αὑτῷ διαλέγεσθαι , Λεωνᾶν μετεπέμψατο : κληθεὶς δὲ ἐκεῖνος συνῆκε μὲν τὴν αἰτίαν |
ἐστιν Αἰθιόπων ἐπέκεινα , κομιδῇ τὸ γύναιον τοῦτο τὴν Ἀφροδίτην σεβόμενον . Οὗτοι οὖν ἐπιστολὰς γράφονται καὶ κεράμῳ ἐμβάλλοντες μετὰ | ||
ἀληθὲς ἔρημός ἐστιν θεοῦ . θεὸν οὐκ ἔστιν γινώσκειν μὴ σεβόμενον . οὐκ ἔστιν ὅπως ἀδικῶν τις ἄνθρωπον σέβοι τὸν |
παρ ' Ἑρμοῦ τὴν ἄγραν ἐδιδάχθη , καὶ ὁποῖον δεῖ ἁλιέα εἶναι , καὶ ποῖος ὁ καιρὸς τῆς θήρας , | ||
συγκατασπάσας . Οὐ μόνον , ἀλλὰ καὶ αὐτόν σε τὸν ἁλιέα : ὥστε τὸ σόφισμα κατὰ σαυτοῦ συντέθεικας . Ἔοικα |
ἄνδρα πείθειν μηδαμῶς ἀπαγορεῦσαι τὴν ἔξοδον : καὶ τὴν πρὸς Χρυσάνθιον αἰτήσας ἐπιστολήν , εἶτα εἰσβαλὼν ἐκείνην καὶ σφραγῖδα ἀμφοτέραις | ||
, τῷ παρόντι τῶν ἑταίρων Προκοπίῳ πολλὰ ἐπισκήψας μόνον θαυμάζειν Χρυσάνθιον . καὶ ὁ Προ - κόπιος παραγενόμενος εἰς τὰς |
, εὐξάμενός τι ἔπος ἐρέω : οἶνος γὰρ ἀνώγει , ἠλεός , ὅς τ ' ἐφέηκε πολύφρονά περ μάλ ' | ||
, ὅταν συμμέτρως καὶ κεκραμένως πίνηται . οἶνος γὰρ ἀνώγει ἠλεός , ὅς τ ' ἐφέηκε πολύφρονά περ μάλ ' |
ἁμαρτημάτων , εἰς ἕτερα δὲ εἰσέρχονται : τὸν δὲ τελείως ἐγκρατῆ δεῖ πάντα φεύγειν τὰ ἁμαρτήματα καὶ τὰ μείζω καὶ | ||
ἀκρατῆ τῷ ἀκολάστῳ εἰς ταὐτὸν τίθεμεν καὶ τῷ σώφρονι τὸν ἐγκρατῆ καὶ περὶ τὰ αὐτὰ λέγομεν αὐτοὺς εἶναι , τὸν |
βοῶν ἀπωλείας ἀγγελθείσης τῷ Τειρεσίᾳ ἐκεῖνος παραλαβὼν τὸν Ἑρμῆν ἐξῆλθεν οἰωνόν τινα περὶ τοῦ κλέπτου σκεψόμενος καὶ τούτῳ παρῄνει φράζειν | ||
ἐπιτίθεσθαι τῷ αἰετῷ καθημένῳ : οὐ μέντοι χρηματιστικὸν εἶναι τὸν οἰωνόν : τὸν γὰρ αἰετὸν πετόμενον μᾶλλον λαμβάνειν τὰ ἐπιτήδεια |
καὶ κοῦφον εἴη τὸ φερόμενον , ἀπὸ τῆϲ τραχείαϲ ἀρτηρίαϲ ἴϲθι τὴν ἀναγωγήν . εἰ δὲ μέλαν τε εἴη τὸ | ||
καὶ δι ' ἐμέτων , αὐτὰϲ μὲν ἐν τοῖϲ ἐντέροιϲ ἴϲθι γινομέναϲ , τὸν δὲ χολώδη χυμὸν ἤτοι κατὰ τὸ |
θεώμενον καὶ κατὰ τὴν ἰδίαν διάνοιαν πάσας ἀναπολεῖν καὶ γινώσκειν μελετῶντα , καὶ τὸν μὲν δακτύλιον λέγε πρὸ τῶν πολλῶν | ||
τοίνυν ταῦτα μεθοδεύειν καὶ ἀσθενοῦς μενούσης τῆς δυνάμεως τὸν κατήγορον μελετῶντα τὴν μὲν βούλησιν κατ ' εἰσαγωγὴν εἰσαγαγεῖν , τὴν |
τοὺς Μολιονίδας ὁ Ἡρακλῆς ἵν ' εἰσπράξηται τὸν Αὐγείαν . λάτριον δὲ μισθὸν τὸν ἀντὶ τῆς λατρείας καὶ ὑπηρεσίας . | ||
τοῦ ἀπαιτητικῶς ἀπῄτει καὶ ἐζήτει τῷ Αὐγέᾳ τὸν μισθὸν τὸν λάτριον , τὸν ὑπέρβιον καὶ τὸν πολὺν ἑκὼν καὶ βουλόμενος |
διὰ μικρὰν ἀγγελίαν εὐθὺς μεταβαλλομένους τῆς ὀργῆς καὶ στεφανοῦντας τὸν ἀπαγγείλαντα . ἐστεφάνουν μ ' εὐαγγέλια : τοὺς εὐαγγελιζομένους τι | ||
καὶ πολλὰ τοιαῦθ ' ἕτερα , διηγήσασθαι μὲν εὐχερές , ἀπαγγείλαντα δὲ πιστευθῆναι παρὰ τοῖς μὴ τεθεαμένοις δύσκολον . ταῦτα |
ἀπὸ τῆς ἡμετέρας ψυχῆς ἀνακινούμενα , ψυχῆς ἄν τις τὸν ἐνθουσιασμὸν εἶναι εὐλόγως ὑπετίθετο . Εἰ δὲ τὸ σῶμα κατὰ | ||
λεχθέντα συνῇδον . | Τοῦτ ' ἐστὶ τῆς κατ ' ἐνθουσιασμὸν προφητείας Μωυσέως ἀρχὴ καὶ προοίμιον . ἑξῆς δὲ θεσπίζει |
μὲν σώφρονα καὶ ἀγαθὴν οὖσαν , ἀτυχοῦσαν μέντοι διὰ τὰς καταλαβούσας συμφορὰς τὸν ἀδελφὸν αὐτῆς . Εἶθ ' ἑξῆς φησι | ||
καιρῷ παραβῆναί τι τῶν δικαίων καὶ διὰ τὰς συμφορὰς τὰς καταλαβούσας ἔτι καὶ τὴν πίστιν ἀνελεῖν τὴν παρ ' αὑτοῖς |
ἔνεστι . πανουργεῖν δὲ καὶ κακουργεῖν ὁ μὲν ἔχων τὸν λογισμὸν δύναται , ὁ δὲ μὴ ἔχων ἀδυνατεῖ . ὅμοιον | ||
καὶ ψέγοντες καὶ μεγαλαυχοῦντες παλίνδρομον τὴν διάνοιαν κτησάμενοι καὶ ἀμετανόητον λογισμὸν τοῖς αὐτοῖς πάθεσι περιπεσόντες ἐν ἱδρῶσι διάγουσι μὴ δυνάμενοι |
καὶ Κλεῖτον τὸν σοφὸν καὶ Φιλώταν τὸν καλὸν καὶ τὸν γέροντα Παρμενίωνα καὶ τὸν διδάσκαλον Καλλισθένην καὶ Ἀριστοτέλην ἐμέλλησε καὶ | ||
Ἵνα σβέσωμεν τὸ πῦρ . ὦ τύμβε : Ὡς πρὸς γέροντα εἶπεν . ἀντὶ τοῦ ὦ ταφῆναι ἄξιε . [ |
οὐκ ἀμνημονεῖς ὡς τὸν Ἀθήνηθεν , τὸν ἐσθήμασι λαμπρὸν ἐκωμῴδησεν ἄκοντα ἐμβαλών , οὗ δείξειν τὴν ἀσθένειαν ἔμελλεν . ἀπὸ | ||
αὖτ ' ὀΐω μεγαθύμου Πανθοΐδαο χειρὸς ἄπο στιβαρῆς ἅλιον πηδῆσαι ἄκοντα , ἀλλά τις Ἀργείων κόμισε χροΐ , καί μιν |
Ξ τὸν ἐλλείποντ ' ] καὶ τὸν νέον καὶ τὸν αὔξοντα τὴν βλάστησιν τοῦ σώματος . τὸν ἐλλείποντ ' ] | ||
ἅπαντα ἐπινεύοντα τῷ κάμνοντι σιτία τε καὶ ποτά , τὰ αὔξοντα καὶ ποικίλλοντα τὴν νόσον , οἰνοχόον ἢ τραπεζοποιὸν ἀντὶ |
τε τῆς σφαιροειδοῦς περιελίξεως τοῦ σπέρματος εἰς μήκη καὶ πλάτη ἐγειρούσης ἐκτὸς ἄλλον ὑμένα ὃς γίγνεται τοῦ πλασσομένου τῶν ἐκτὸς | ||
πνευμάτων ἐξαισίων καὶ σκότους τῆς τε θαλάσσης ἀγριουμένης καὶ τρικυμίας ἐγειρούσης μεγάλας , ὥσπερ σύνηθες τῷ Αἰγαίῳ , τὰ μὲν |
καὶ τὴν φωνὴν ἐβλάβησαν . χρὴ οὖν ἰᾶσθαι παντοίως τὸν κατάρρουν τῷ τε ἐνδεέστερον ταῖς τροφαῖς χρῆσθαι καὶ τῷ πίνειν | ||
ἄλγη παύει , βῆχά τε καὶ πνιγμόν , λύγγα καὶ κατάρρουν : ταύτην καὶ Ἀνδρόμαχος ἐν τοῖς ἰδίοις συγγράμασιν ἐνέθηκε |
πυκινὸν δόμον ἐλθεῖν : ἡ διπλῆ , ὅτι πειρήσοντα διάπειραν ληψόμενον , ἐνεδρεύσοντα : καὶ ὅτι ὁ καί περισσός ἐστιν | ||
πολλοῖς , φόρους τε ὀλίγους τάξοντα αὐτοῖς καὶ τὰ ὅμηρα ληψόμενον . ἀναιρεθέντος δὲ τοῦ Καίσαρος , ἡγούμενοι τὴν Ῥωμαίων |
' : “ ἐν μιᾶι γὰρ ἡμέραι τὸν εὐτυχῆ τίθησι δυστυχῆ θεός . ” εὖ πάντα ταῦτα , Σμικρίνη . | ||
Λαΐου καταχέουσι καὶ τοῦ Τηλέφου τοῦ συνελθόντος τῇ μητρὶ τὴν δυστυχῆ σύνοδον , τοῦ μὴ πειραθέντος μὲν τῆς ὁμιλίας , |
. Ἀλλ ' , ὦ Σώκρατες , ἔφη , οὐ φθονήσω : ἀλλὰ πότερον ὑμῖν , ὡς πρεσβύτερος νεωτέροις , | ||
ἀριστεῦσαι : εἰ μὴ δύναμαι κατορθῶσαί τι αὐτός , οὐ φθονήσω ἄλλῳ τοῦ ποιῆσαί τι γενναῖον : ἔστω ταῦτα ὑπὲρ |
, συμβούλου καὶ διδασκάλου , καὶ τὸ μὲν ἥδιστον ἑκόντος ὑπερβαίνοντος , τὸ δὲ βέλτιστον προορωμένου καὶ πράττοντος , κἂν | ||
. Ἡμέρας δ ' ἤδη διαγελώσης καὶ τοῦ ἡλίου ὁρίζοντα ὑπερβαίνοντος , αὖθις μετεκαλεῖτο παρὰ τοῦ αὐτοκράτορος : ὁ δ |
ὑπουργούντων τινὶ πρὸς κόνεως κυλίστραν τὸν ἵππον ἐξαγαγεῖν κυλισθῆναι . ἄπαγε ] ὦ δοῦλε . ἐξαλίσας ] κυλισθῆναι ποιήσας . | ||
; τίς μ ' εἰς ] τὸ πρόσθεν κατατέθηκεν ; ἄπαγε δὴ σύ . καὶ δή . παῖ , παιδίον |
τῆς φρονήσεως , ἐπὶ πάντα διήκων ὅσα ἔχοντα φαίνεται δύναμιν προνοητικήν . ἑκασταχοῦ γὰρ ἔνθα κοινὴν εὑρίσκομεν τῶν ἀνθρώπων ὑπόληψιν | ||
ταῦτα ; ὅσα περὶ τὸν ἑαυτῶν βίον ἔχοντα φαίνεται δύναμιν προνοητικήν . θηρία δὲ ὀνομάζει ἁπλῶς τὰ ἄλογα . ἐπὶ |
ὀδύνης ἀποτήξει τι τῶν σαρκωδῶν μορίων : τῷ γὰρ μήτε ἀλλοιοῦν ἀθρόως ὡς τὰ σφοδρὰ μήτε μόλις διεξέρχεσθαι καθάπερ τὰ | ||
τοῦ ὁρατοῦ πεφωτισμένῳ ἀέρι : τῇ πρώτῃ γὰρ προσβολῇ τοῦτον ἀλλοιοῦν ἰσχύει , δυναμουμένη τῷ ἐκτὸς φωτὶ καὶ συνεργοῦσα τούτῳ |
εἰπὼν περὶ πάντων ἐδήλωσεν . οὐ γὰρ δήπου , ὦ Θεόμνηστε , εἰ μέν τίς σε εἴποι πατραλοίαν ἢ μητραλοίαν | ||
ἐμῶν ἐρώτων κρίσις , ἤδη φέρε . Παιδιᾶς , ὦ Θεόμνηστε , καὶ γέλωτος ἡγῇ τὴν διήγησιν ; ἡ δ |
εἰδὼς Λαμπετίδης , ὃν Λάμπος ἐγείνατο φέρτατον υἱὸν Λαομεδοντιάδης εὖ εἰδότα θούριδος ἀλκῆς , ὃς τότε Φυλεΐδαο μέσον σάκος οὔτασε | ||
οὐ γράφει μὴ εἰδὼς πῶς δεῖ γράφειν ἢ παραλαβὼν τὸν εἰδότα οὐδ ' ἐγγύην ἄλλως σφραγίζεται ἢ ἀσφάλειαν γράφει , |
τὴν φωνὴν ἐπ ' αὐτῷ , εἰπόντα ὑπὲρ σοῦ ὡς ἀποφράδι ὅμοιος εἴης , εἰ μὴ καὶ παντάπασιν ἀνήκοος ἦσθα | ||
κύφωνα , βάραθρον , μὴ φύγῃ μηδ ' εἰκάσῃ τοῦτον ἀποφράδι ἡμέρᾳ ; Ἀλλ ' οὐχὶ σὺ τοιοῦτος ; οὐκ |
κίνησιν : ὁ γὰρ ὕπνος διὰ τὴν τροφὴν ἀναγκαῖος , καθεύδοντα δὲ ἠρεμεῖ τὰ ζῷα καὶ οὐ κινεῖται ὑφ ' | ||
γὰρ ἐγρηγορότα φατέον ζῆν ἀληθῶς καὶ κυρίως , τὸν δὲ καθεύδοντα διὰ τὸ δύνασθαι μεταβάλλειν εἰς ταύτην τὴν κίνησιν , |
, τὰ μὲν τὴν ἐπιρροὴν ἐπέχοντες , τὰ δὲ τὴν ἐμπεσοῦσαν διακιδνάντες , ἐκεῖνον ἐλάνθανεν . ἀλλὰ καὶ δῆσαι τὸ | ||
αὐτὸν σχήσειν . σκήψασαν ] ἐπελθοῦσαν . θ σκήψασαν ] ἐμπεσοῦσαν . ἐμποδὼν ] ὡς ὁδῷ ἔπι οἰκία ναίων . |
: οὗ γὰρ τὸ μέγιστον ἔργον ἐστὶ παιδιά , ἁδρὸν γελάσαι , σκῶψαί τιν ' , ἐκπιεῖν πολύν , οὐχ | ||
ὁ Δημόκριτος , εἰ ταῦτα εἶδε ; κατ ' ἀξίαν γελάσαι ἂν ἐπὶ τῷ ἀνδρί ; καίτοι πόθεν εἶχεν ἐκεῖνος |
τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν τῷ Λυσίᾳ καθεῖναι , ἵνα δείξῃ τὴν ἐμφωλεύουσαν ἀτοπίαν τῷ Λυσίου λόγῳ κατά τε τὰς λέξεις , | ||
γὰρ εἰς εὐοπτίαν ἀμηχάνου αἴγλης τε δόξης φωσφόρου . τὴν ἐμφωλεύουσαν γὰρ εἰ ὅλως λάβῃς ἔνδον φύσιν κάλυμμα σώματος πάχος |
ἀρξάμενος λαλεῖν πρὸς οὐδένα κέκρουκεν εἰ μὴ πρὸς ἐμὲ τὸν λαλοῦντα αὐτῷ καὶ ἐπιτάσσοντα . τοῦτον ἐγὼ ἐὰν μὴ κατηγορήσω | ||
εὐθάνατος , ἔχοντα πολλὰς χολλάδας κεῖσθαι παχὺν ὕπτιον , μόλις λαλοῦντα καὶ τὸ πνεῦμ ' ἔχοντ ' ἄνω , ἐσθίοντα |
ὀπτόν : καὶ τὸν μὲν χυλὸν καταπίνουσι , τὸ δὲ μάσημα ἐκβάλλουσιν . ὁ μὲν οὖν πάπυρος τοιοῦτός τε καὶ | ||
Ἀλκιβίου ῥίζαν καὶ τὸν μὲν χυλὸν καταπιόντα , τὸ δὲ μάσημα ἐπιθέντα τῷ τραύματι ἰαθῆναι εὐθύς . Ἄλλως : ἀλκίβιος |
τῆς ἐπιφορᾶς συνεστὼς ἀπόδειξις , εἴγε οὔτε ἄδηλον οὔτε ἀποδείξεως δεομένην νοοῦμεν τὴν ἀπόδειξιν . ἔτι ἡ ἀπόδειξις τῶν πρός | ||
, τὸν δὲ Ἔφορον μεγάλην μὲν ὑπόθεσιν λαμβάνοντα καὶ πολλῶν δεομένην εἶτα δι ' ὀλίγων αὐτὴν λέγοντα καὶ ἐλλιπῶς , |
' ἄλλο μὲν οὐδέν , φόνου δὲ ἄγος ἐκνίψασθαι μὴ δυνηθέντα . ὡς γὰρ δὴ διέτριβε περὶ Ἑλλήσποντον ναυσὶ τῶν | ||
τινα οἶδα ἄνθρωπον ἐς τὸ τέρμα αὐτῆς οὐδεμιᾷ μηχανῇ καθικέσθαι δυνηθέντα , ὅπου καὶ Νέρων σταδίων πολλῶν κάλους ποιησάμενος καὶ |
καὶ παρὰ τὸν τένοντα τῆς χορδῆς † κάλλοπα † τὸν κόλλοπα . Γ κόλλοπες ⌈ γὰρ λέγονται οἱ πασσαλίσκοι τῆς | ||
Γ ] ⌈ αἰδοῖον Γ [ μόριον ] . Γ κόλλοπα : τὴν νευράν . τὸ τοῦ ταύρου τραχηλιαῖον : |
λύπης τῆς ἐπιγινομένης ἡμῖν ἐκ τοῦ τὴν ὁρατικὴν δύναμιν καὶ ἀκουστικὴν ἀεὶ ἐνεργεῖν , διότι συνήθεις ἐσμὲν τῷ τοιούτῳ πόνῳ | ||
οὐ πάντως . ἔστι δέ τινα , ἃ οὐδὲ τὴν ἀκουστικὴν ἔχει , ἀλλὰ τὰς μετ ' αὐτὴν , ὄσφρησιν |
γνωστοῦ , οἷον τὸ ἡνωμένον , καὶ ταύτην διαφεῦγον τὴν διορίζουσαν ἢ περιγράφουσαν γνῶσιν , τὸ δὲ πρὸς τοῦ ἀρρήτου | ||
καὶ τοῦτο καὶ γυῖα , καὶ ἔτεμε κατά τινα γραμμὴν διορίζουσαν αὐτοῦ τὰ δύο μέρη , ἥτις φαίνεται κατά τε |
ἀποκλαίειν ἀνακλαίειν , δακρύειν ἀποδακρύειν , κλαυθμυρίζεσθαι , θρηνεῖν , ὀδύρεσθαι ἐποδύρεσθαι ἀποδύρεσθαι , δεινοπαθεῖν , οἰμώζειν , ὀλοφύρεσθαι κατολοφύρεσθαι | ||
ποταμὸς Ἠριδανός , ἐφ ' ᾧ τὰς θυγατέρας τὰς Ἡλίου ὀδύρεσθαι νομίζουσι τὸ περὶ τὸν Φαέθοντα τὸν ἀδελφὸν πάθος . |
γε ἡ ψυχὴ ἀθάνατος ; : αὔταρκες γὰρ πρὸς τὸ ἀποπλῆσαι τὸν τοῦτο ἐρωτήσαντα καὶ τὸ κατανεῦσαι μόνον ἢ ἀνανεῦσαι | ||
τοὺς ἐναντίους οἳ ἂν ὡς ἐπὶ τιμωρίᾳ τοῦ προσπεσόντος δικαιώσωσιν ἀποπλῆσαι τῆς γνώμης τὸ θυμούμενον , ἅμα δὲ ἐχθροὺς ἀμύνασθαι |
, τί τοῦτον ἔδει θορυβεῖσθαι καὶ τρέμειν οὐκ ὄντος τοῦ φοβοῦντος ; οἱ τοίνυν καταμείναντες οὐκ ἔσθ ' ὃ πεπόνθασιν | ||
] σημείωσαι ὡραῖον ὡς καινοπρεπὲς ἀντὶ τοῦ μέχρι θανάτου τοῦ φοβοῦντος τοὺς τοιούτους ἀποστόλους : οὕτω γὰρ σῴζεται ἡ τῆς |
μ ' , ὦ μάταιε ναῦτα , τὴν ἄκραν κάμπτων χλεύην τε ποιεῦ καὶ γέλωτα καὶ λάσθην . οὐ γάρ | ||
ὁπότε μικρά τις αὐτὸ μόνον αὔρα καταπνεύσειεν εὐπραγίας , ὡς χλεύην καὶ πλατὺν γέλωτα ἡγεῖσθαι τὰς τῶν δημοτικωτέρων ἀνθρώπων περὶ |
, δείματα δὲ παρέχῃ καί τινα τρόπον δηλοῖ τόν τε εὔψυχον καὶ τὸν μή , καὶ τοῖς μὲν τιμάς , | ||
εὐμενὴς παρ ' αὐτῇ καὶ χεῖρα ὤρεξε κραδαινομένῃ καὶ προὐτρέψατο εὔψυχον εἶναι : καὶ ὀλίγῳ ὕστερον πέμπει αἰχμάλωτον αὐτῇ τὸν |
Ὑπερείδης δὲ ἀντὶ τοῦ ἔχειν . καὶ ἄγειν ἀντὶ τοῦ ὑποκρίνεσθαι καὶ ἄγειν ἀντὶ τοῦ τιμᾶν καὶ ἄγειν ἀντὶ τοῦ | ||
πάντα λέγοντα Ἀλκμήνα καλέσασα χρέος κατέλεξε νεοχμόν , καί νιν ὑποκρίνεσθαι ὅπως τελέεσθαι ἔμελλεν ἠνώγει : μηδ ' εἴ τι |
ποιεῖν . Ἐν Συρακούσαις δὲ φιλοπότην τινὰ εἰς τὴν γῆν κατορύξαι καὶ ἐπιθέντα τὴν ψίεθον ἕως τούτου πίνειν συνεχῶς , | ||
ὑπ ' ἀμηχανίας τὸν πατέρ ' αὐτῆς ἐν τῇ κεφαλῇ κατορύξαι . ἔοικεν οὖν ἐξ Ἰνδῶν τὸ μυθολόγημα ἐπ ' |
ἀνωμαλία τῆς κράσεως , καὶ τοῦτό ἐστι τὸ μάλιστα νοσῶδες ἐργαζόμενον τὸ φθινόπωρον : πολὺ γὰρ θερμότερόν ἐστι κατὰ τὴν | ||
, ὥστε ὅσῳ ἂν ὀξύτερον βλέπῃ , τοσούτῳ πλείω κακὰ ἐργαζόμενον ; Πάνυ μὲν οὖν , ἔφη . Τοῦτο μέντοι |
τε χιτῶνά τε , εἵματα καλά , δώσω δ ' ὀξὺν ἄκοντα , κυνῶν ἀλκτῆρα καὶ ἀνδρῶν , καὶ ξίφος | ||
: κἂν λαχόντες ἀρχίδιον εἶθ ' ἁρπάσαι βούλησθέ τι , ὀξὺν ἱερακίσκον εἰς τὰς χεῖρας ὑμῖν δώσομεν . Ἢν δέ |
οὐκ ἔστιν ὅπως ἄν ποτε ἐπεχείρησας ὑπὲρ ἀνδρὸς θητὸς ἄνδρα πρεσβύτην πατέρα διωκάθειν φόνου , ἀλλὰ καὶ τοὺς θεοὺς ἂν | ||
ληξιαρχικὸν γραμματεῖον καὶ κύριος ἐγένετο τῆς οὐσίας , παρωσάμενος ἄνδρα πρεσβύτην καὶ ἠτυχηκότα , θεῖον ἑαυτοῦ , τήν τε οὐσίαν |
ὧν ὤμοσε , τὸν δ ' εὐορκήσαντα φανερῶς τὸ ἴδιον ἀπολλύντα . τούτων γὰρ ἑκάτερος οὐ καθάπερ Πυθαγόρας ὑπεστήσατο τὸν | ||
, αὐτῆς ὥρας καὶ γίνεται καὶ ἀπόλλυται . Πολλὰ δὲ ἀπολλύντα , καὶ πάντα ἐκ τῆς τύχης . Καὶ γὰρ |