| , τί τοῦτον ἔδει θορυβεῖσθαι καὶ τρέμειν οὐκ ὄντος τοῦ φοβοῦντος ; οἱ τοίνυν καταμείναντες οὐκ ἔσθ ' ὃ πεπόνθασιν | ||
| ] σημείωσαι ὡραῖον ὡς καινοπρεπὲς ἀντὶ τοῦ μέχρι θανάτου τοῦ φοβοῦντος τοὺς τοιούτους ἀποστόλους : οὕτω γὰρ σῴζεται ἡ τῆς |
| μάρνασθ ' ἐσσυμένως , εἰ μὴ Διὸς ἠὺ νόημα ἀμφοτέρους ἐφόβησεν ἀπ ' αἰθέρος αἰπεινοῖο βροντήσας ἀλεγεινόν . Ἄρης δ | ||
| τὸ χῶμα προσαχθεῖσα ἐπὶ μέγα τε κατέσεισε καὶ τοὺς Πλαταιᾶς ἐφόβησεν , ἄλλας δὲ ἄλλῃ τοῦ τείχους , ἃς βρόχους |
| ἐχθρὸς ἄνθρωπος πάνυ ξηραινομένους ὡς εἶδε τοὺς ἰχθῦς , μάχην ἐποίης ' ἐν αὐτοῖς ἐξεπίτηδες εὖ πάνυ . ἦσαν δὲ | ||
| τινὰ οἴεσθε μέγεθος ἀρεσιαν ; μέγαν πάνυ , καὶ ξηρὸν ἐποίης ' εὐθέως τὸν κάνθαρον . πρῶτον μὲν αὐτοῦ παραλαβὼν |
| καὶ τοῖς πρὸς τοὺς κροτάφους κανθοῖς , ὅπως πρὸς ταύτας ἀτενίζοντες διορθῶσι τοὺς ὀφθαλμούς . Ἐκπιέζονται οἱ ὀφθαλμοὶ ἐνίοτε ὥστε | ||
| θέλομεν ἰδεῖν τὸν κῶνον , καὶ διὰ τὴν ἀνάγκην ἀσκαρδαμυκτοῦμεν ἀτενίζοντες πρὸς τὸν αἰθέρα . ἀλλὰ καὶ ἡ ἄμετρος : |
| Λημνιάδεσσι Κύπρις ἐρωτοτρόφος , Μινύαις εἰς λέκτρα μιγῆναι ; φίλτροις Ὑψιπύλην ἐρατοῖς ἐδάμασσεν Ἰήσων : ἄλλῃ δ ' ἄλλος ἔμικτο | ||
| . ὁ γὰρ νοῦς : διενοήθησαν δὲ μονογενῆ Θόαντι τὴν Ὑψιπύλην γεγενημένην τὴν βασιλείαν τοῦ πατρὸς εἰληφέναι . Ἰτωνίδος : |
| βίη καὶ κέρδεα δειλὰ καὶ ὕβρις πολλῶν ἐξ ἀγαθῶν ἐς κακότητ ' ἔβαλεν . Δισσαί τοι πόσιος κῆρες δειλοῖσι βροτοῖσιν | ||
| ὃς ποταμὸν διαβῇ ⌊ κακότητι δέ ⌋ : ἄλλοι γράφουσι κακότητ ' ἴδε οἱονεὶ κακότητα εἶδεν , ἀντὶ τοῦ ἐκακώθη |
| ἔνθεν ὀπός , οἷον ” οὐδέ πω Ἀτρεΐδεω ὀπὸς ἔκλυον αὐδήσαντος ” : ὀξυδερκὲς γὰρ τὸ ζῷον καὶ εὐόμματον . | ||
| μέγα λαῖτμα θαλάσσης . τοῦ δὲ Ποσειδάων μεγάλ ' ἔκλυεν αὐδήσαντος : αὐτίκ ' ἔπειτα τρίαιναν ἑλὼν χερσὶ στιβαρῇσιν ἤλασε |
| : γενόμενος δ ' ἐπήκοος ὁ θεὸς , ἔπεμψεν αὐτῷ τίγριν , ἐφ ' ἧς ἀκινδύνως προσενεχθεὶς , εἰς τιμὴν | ||
| τίγριν οὐκ ἰδεῖν : ἀλλὰ τοὺς Ἰνδοὺς γὰρ ἀπηγέεσθαι , τίγριν εἶναι μέγεθος μὲν ἡλίκον τὸν μέγιστον ἵππον , τὴν |
| οἰχομένοις οὔτι μάλα ἐθέλουσιν ἕπεσθαι , ἀλλὰ καὶ λήθη παρεμπεσοῦσα ἐπικαλύπτει καὶ παρατρέπει τὰς ἀληθεῖς τῶν πράξεων ἀποβάσεις : ἤδη | ||
| τὴν χέρσον φέροιτο , ἡ μὲν θάλαττα πᾶσαν τὴν ῥαχίαν ἐπικαλύπτει , συναπάγουσα ἐκ τοῦ πόρου πρὸς τὴν ᾐόνα βίᾳ |
| ἐν πολεμικοῖσιν ἀχρήϊοι ἐγένοντο , καὶ διεφθάρησαν διὰ ταύτην τὴν ξυμφορήν : ἅμα δὲ ἐπάξιον καὶ διὰ τοῦτο , ὅτι | ||
| ἢν ὑπὸ ἀνάγκηϲ κρέϲϲον γένηται , βιαϲτὴν μέζονα τίκτει τὴν ξυμφορήν . ἡλικίη τὰ πολλὰ μὲν ἀπὸ ἐτέων πέντε καὶ |
| κασίγνητ ' , ὄμμα σὸν ταράσσεται , ταχὺς δὲ μετέθου λύσσαν , ἄρτι σωφρονῶν . ὦ μῆτερ , ἱκετεύω σε | ||
| δαῖτας . Καὶ τότε δή ῥα κακοῖσι κακὸς φθόνος ἔνβαλε λύσσαν ἀνδράσιν οἵ ῥα δίκηι ἀνεμωλίωι ἐκλήισσαν δοιὼ σὸν θεράποντα |
| ὠκεανὸν οὐκ ἤνεγκαν οἱ ἐν Βαβυλῶνι οὕτω πόρρω οὖσαν τὴν ἀπειλήν . Ἀλλ ' ὅθεν δεῦρο ἐξετραπόμεθα , ὡς ἄρα | ||
| καὶ στάσιν , ὅπως πάλιν στασιάσωσιν ʃ ἢ κατ ' ἀπειλήν . ʃ τρία εἴδη ὀλιγωρίας , καταφρόνησις , ἐπηρεασμὸς |
| γημαμένη ᾧ υἷϊ : ὁ δ ' ὃν πατέρ ' ἐξεναρίξας γῆμεν : ἄφαρ δ ' ἀνάπυστα θεοὶ θέσαν ἀνθρώποισιν | ||
| φησιν Ὅμηρος ἐν Ὀδυσσείᾳ ὁ δ ' ὃν πατέρ ' ἐξεναρίξας γῆμε μητέρα , ἔσχεν ἐξ αὐτῆς Ἐτεοκλέα καὶ Πολυνείκην |
| καὶ τοὺς τῶνδε νῦν τοκέας , ὅσοι πάρεστε , οὐκ ὀλοφύρομαι μᾶλλον ἢ παραμυθήσομαι . ποιεῖ δὲ τοῦτο ἀναγκαίως , | ||
| κατηφῶ καὶ ἄχθομαι καὶ οὐ μᾶλλον αὐτοὺς ἢ τοὺς ζῶντας ὀλοφύρομαι : τοῖς μὲν γὰρ ἀκολουθίᾳ φύσεως τὸ ἀναγκαῖον ἀποβῆναι |
| τὸ ὄνομα ἔθετο τὸ ” ἀεισχοροῦν “ : νῦν δὲ συγκροτήσαντες ” αἰσχρὸν “ καλοῦσιν . Τί δὲ τὸ ” | ||
| τὴν ἐν Πλαταιαῖς πεζομαχίαν φησὶν , ἣν πρὸς τοὺς Λάκωνας συγκροτήσαντες οἱ βάρβαροι κατὰ κράτος ἡσσήθησαν . . ὕβρεως ] |
| ταῦτα ποιοῦντα ἀπειλεῖ καὶ ἐφορμᾶι τοὺς Κενταύρους , κἀκεῖνοι αὐτὸν κατακόπτουσιν ὄρθιον κατὰ γῆς καὶ ἄνωθεν πέτρην ἐπιτιθεῖσιν σῆμα , | ||
| ποιοῦντα ἀπειλεῖ , καὶ ἐφορμᾶι τοὺς Κενταύρους , κἀκεῖνοι αὐτὸν κατακόπτουσιν ὄρθιον κατὰ γῆς καὶ ἄνωθεν πέτρην ἐπιτιθεῖσιν σῆμα : |
| συλλαβαί , ἡνίκα τὸ ἐξαπίνης ἐξαίφνης , ἡνίκα τὸ ὄρωρεν ὤρορεν . ἀλλὰ καὶ λέξεις , ὅτε ἡ οἰνοφόρος φερέοινος | ||
| : “ οὐκ οἶδ ' , ἤ τίς μιν θεὸς ὤρορεν , ἦε καὶ αὐτοῦ θυμὸς ἐφωρμήθη ἴμεν ἐς Πύλον |
| τοὺς πρέσβεις μόλις ποτὲ ἐπὶ τὸ κοινὸν ἐπήγαγον καὶ ἐπελθόντας ἐχλεύαζον , εἴ τι μὴ καλῶς ἑλληνίσειαν : ἔσκωπτον δὲ | ||
| καὶ λυπούμενοι τὸ μὲν πρῶτον ἀπεπεμψάμεθα , ὡς δ ' ἐχλεύαζον ἡμᾶς καὶ οὐκ ἐπαύοντο , τῷ στρατηγῷ τὸ πρᾶγμ |
| ἄμμε παλιμπλαγχθέντας ὀΐω ἂψ ἀπονοστήσειν , εἴ κεν θάνατόν γε φύγοιμεν , εἰ δὴ ὁμοῦ πόλεμός τε δαμᾷ καὶ λοιμὸς | ||
| ἄμμε παλιμπλαγχθέντας ὀίω ἂψ ἀπονοστήσειν , εἴ κεν θάνατόν γε φύγοιμεν : ἡ διπλῆ πρὸς τὴν τῶν νεωτέρων ἱστορίαν , |
| γὰρ μάλα κέντρον ἐν ἄρσεσιν εἰς Ἀφροδίτην , ὀστέον οὐκ ἐπιεικτόν , ἀτερπέϊ θήγεται εὐνῇ . τοὔνεκα μάρνανταί τε παλιγνάμπτοισί | ||
| . οἶσθα μέν , οἷον ἐμὸν μένος ἔμπεδον οὐδ ' ἐπιεικτόν : ἕξω δ ' ὡς ὅτε τις στερεὴ λίθος |
| , κλέπτου καὶ παλιμβούλου κατήγορος ἀνδρός ἐστιν . οἱ δὲ γρυπὴν ῥῖνα ἔχοντες μεγαλόνοες ἄνδρες . οἱ δὲ σιμοὶ λάγνοι | ||
| ὅ τι βούλει λέγε σὴν ἐρωμένην ἡγούμεθα , τὴν δὲ γρυπὴν ἐκείνην καὶ βασιλικὴν οὐκ ἠμελῆσθαι μέν , οὐ τοσαύτης |
| ἐνῆν καὶ κατὰ τὸν Ξενοφῶντα τοὺς τούτων ὅτι πορρωτάτω ὀχετοὺς ἀπέστρεψεν , οὐδαμῆ καταισχύνασα τὸ τοῦ ὅλου ζῴου κάλλος . | ||
| , ἐπειδὴ ἱκανῶς τοῦ φαρμάκου τὸ ὕδωρ ᾔσθετο ἔχον , ἀπέστρεψεν αὖθις ἐς τὸν ὀχετόν . καὶἐνεφορήσαντο γὰρ ἀνέδην οἱ |
| λευκὴν ὑπεκφαίνουσα , ἣν ἐδρύψατο μέν , οὐ μὴν ὡς αἰσχῦναι : τὰ γὰρ σημεῖα τῶν ὀνύχων ἡδίω γραφῆς . | ||
| τὴν Κύπριν καταισχῦναι λέγεται . οὗ λέγεται : λείπει τὸ αἰσχῦναι τὴν Ἀφροδίτην ὁ Ἀγχίσης . ἄλλοι δ ' οὐ |
| δέ τις γέρων λαγωὸς ἔφη πρὸς τοὺς ἑτέρους : „ στῆτε , φίλοι , καὶ μὴ ἑαυτοὺς ἀποπνίξωμεν . εἰσὶ | ||
| πολεμίους ἐβόησας : „ τί φεύγετε , ὦ κακοδαίμονες ; στῆτε καὶ τὰς πόλεις ἀπόδοτε ἃς ἐληίσασθε . „ αὐτοὶ |
| ἄλλος ] τὸν Ὀρέστην λέγει . τιμάορος ] βοηθός . φίτυμα ] γέννημα . ποινάτωρ ] τιμωρός , ἐκδικητής . | ||
| , οὑμὸς ξύναιμος , ὡς ὀπατρίου φονεὺς πώλου , νόθον φίτυμα , συγγενῶν βλάβη , τοῦ λύσσαν ἐν ποίμναισιν αἰχμητηρίαν |
| τῇ ἐντὸς Λιβύῃ κατὰ τὸ Ἀτλαντικὸν πέλαγος . μηχανᾶται . μηχανᾶται ξυναρμόττων ὁ νόμος . τοιοῦτοι . οἱ φιλόσοφοι . | ||
| ἐσμὲν τὴν μεταβολὴν ἀθρόαν γιγνομένην , κατ ' ὀλίγον ταῦτα μηχανᾶται , καὶ τρόπον τινὰ λανθάνει συνεθίζων μὲν ἡμᾶς διὰ |
| οὐδ ' ἀκινδυνότερος , ἔφη , ἐστὶ τοῦ νῦν καρτερῆσαι σπεύδοντας . ἴτε οὖν ἐπὶ τὰ ὅπλα . καὶ . | ||
| χρείας ἐτήρησε , διορθωσομένους τῇ διὰ τῆς ὕβρεως κολάσει καὶ σπεύδοντας ἑτέροις ἀνδραγαθήμασιν ἐξαλεῖψαι τὴν προγεγενημένην αἰσχύνην . Διὰ δὲ |
| ' ἔφευγον : ὡς δ ' οὐκέτ ' εἶχ ' ὀιστούς , ἤσχαλλεν , εἶτ ' ἑαυτόν ἀφῆκεν εἰς βέλεμνον | ||
| ἐπιστύφουσι ποθεῖσαι . Ἄρτεμις εὐρίνων ἑσμὸν ἄγει σκυλάκων . ἐπιλίζοντας ὀιστούς Τευθρανίδης , ὦ κλῆρον ἀεὶ πατρώιον ἴσχων , κέκλυθι |
| παράδειγμα δὲ φέρει τὸν κρινόμενον ὑπὸ τοῦ πατρὸς ἐπὶ τῷ πλῆξαι αὐτόν : καὶ οὗτος , ἔφη , ὁ νῦν | ||
| τὸ ἄκαρπον ἐκεῖνο . Καὶ δὴ , συλλαβόντος πέλεκυν τοῦ πλῆξαι , στρουθοὶ ἅπαντες καὶ τέττιγες ἐθρήνουν ταῦτα βοῶντες καὶ |
| τὴν Ἴλιον ἀπολωλότων . θέλει δὲ εἰπεῖν ὅτι μία πρόφασις ὀλέθρου γέγονεν [ αἰτία ] Ἕλλησί τε καὶ βαρβάροις : | ||
| . Ἡ δὲ Λυδία πλησιόχωρος οὖσα τὰ δεύτερα ἔμελλε τοῦ ὀλέθρου φέρεσθαι . Πλὴν ὅσα γε τούτοις ἐν ἐλπίσιν ἦν |
| δώσει , οἵ που νῦν ἱδρῶτι ῥεούμενοι ἑστήκασι , δείματι παλλόμενοι , κατὰ δ ' ἀκροτάτοις ὀρόφοισιν αἷμα μέλαν κέχυται | ||
| αἰτίαν : εἶτα ἐκπλαγέντες ἢ πρός τινι πέτρᾳ ἡσυχάζουσιν ἀθρόοι παλλόμενοι τῷ δέει ἢ ἐς τὴν ᾐόνα ἐκπίπτουσιν ὠθούμενοι , |
| . ” Ἴσκεν : ἐπῄνησαν δὲ νέοι , Φινῆος ἐφετμάς μνησάμενοι . μοῦνος δ ' Ἀφαρήιος ἄνθορεν Ἴδας δείν ' | ||
| πυκνά : ὣς οἳ ἀνὰ πτολίεθρον ὑπέτρεσαν ὄβριμον ἄνδρα , μνησάμενοι προτέρων ὁπόσων ἀπὸ θυμὸν ἴαψε θύων Ἰδαίοιο περὶ προχοῇσι |
| τούτους ηὐξήσατε , ῥύσια δόντες , καὶ διὰ ταῦτα κακὴν ἔσχετε δουλοσύνην . ὑμέων δ ' εἷς μὲν ἕκαστος ἀλώπεκος | ||
| ἦν , ὅτε δ ' ἦν οθλα ? ! , ἔσχετε τῆς ἐμῆς . ἀτὰρ οὖν καὶ ὑμεῖς ἐμοῦ , |
| ὁ πᾶς στόλος ἐπεξεχώρει , καὶ παρῆν ὁμοῦ κλύειν πολλὴν βοήν : Ὦ παῖδες Ἑλλήνων , ἴτε , ἐλευθεροῦτε πατρίδ | ||
| μᾶλλον : ἢ οὐκ ἠκούσατε Αἴαντος , οἵαν τήνδε θωύσσει βοήν ; Ἰώ μοί μοι . Ἁνὴρ ἔοικεν ἢ νοσεῖν |
| θάλατταν ἐγεγόνει : ὃ δὴ καὶ μᾶλλον τοὺς ταλαιπώρους Ῥωμαίους ἐξέπληξε παρ ' ἐλπίδα φανὲν καὶ εἰς ἀπόγνωσιν καὶ ἀθυμίαν | ||
| ὀξύτητι καὶ ἀποτομίᾳ τοῦ ἔργου : οὐχ ἥκιστα δὲ πάντας ἐξέπληξε τούς τε ἄλλους καὶ αὐτοὺς δὴ τοὺς δράσαντας καὶ |
| ἐτώσια πίπτει ἔραζε . ἀλλ ' ἄγετ ' αὐτοί περ φραζώμεθα μῆτιν ἀρίστην , ἠμὲν ὅπως τὸν νεκρὸν ἐρύσσομεν , | ||
| τεῖος ἀπήγαγεν οἴκαδε δαίμων . ἡμεῖς δ ' ἐνθάδε οἱ φραζώμεθα λυγρὸν ὄλεθρον Τηλεμάχῳ , μηδ ' ἧμας ὑπεκφύγοι : |
| δυνάμενοι , ἀλλὰ τὸν λογισμὸν προδόντες τῇ ἀγωνίᾳ , ἵσταντο τρομώδεις , δίκην ἀψύχων δένδρων τὴν τομὴν ἀναμένοντες . ἄλλοι | ||
| ἐστι τῶν θυμουμένων εὑρεῖν ἐρυθροτέρους , τοὺς δὲ ὠχροὺς καὶ τρομώδεις , τρομώδεις μὲν διὰ τὴν ἀσθένειαν τῆς δυνάμεως , |
| πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς : Ἀτρεΐδη νῦν ἄμμε παλιμπλαγχθέντας ὀΐω ἂψ ἀπονοστήσειν , εἴ κεν θάνατόν γε φύγοιμεν , εἰ δὴ | ||
| τῆς ἀποκρίσεως : Ἀτρείδη , νῦν ἄμμε παλιμπλαγχθέντας ὀίω ἂψ ἀπονοστήσειν , εἴ κεν θάνατόν γε φύγοιμεν , εἰ δὴ |
| ἄρα δηθὰ Λύκον , κείνης πρόμον ἠπείροιο , καὶ Μαριανδυνοὺς λάθον ἀνέρας ὁρμισθέντες αὐθένται Ἀμύκοιο κατὰ κλέος ὃ πρὶν ἄκουον | ||
| δυσηχέος ἄγχι θαλάσσης δαίμοσιν εἰναλίοις . Ἐμὲ δ ' οὐ λάθον , ἀλλ ' ἀλεγεινὰς σπονδάς τ ' οὐλοχύτας τε |
| τοῦ νόμου . καθάπερ οὖν γενναίου κυνὸς παροξυνομένου τε καὶ ὑλακτοῦντος πραΰνει καὶ χαλᾷ τὴν ὀργὴν ἐφαπτόμενος ὁ δεσπότης , | ||
| : κνυζωμένου τε ἴσασιν , ὅτε μὴ θυμοῦται , καὶ ὑλακτοῦντος τὴν ὀργὴν συνιᾶσι . Τοῦτο εἴ τῳ ἱκανὸς Ἕρμιππος |
| δυνάμενος ὑποφέρειν παρεκάλει τὴν ἡμίονον μέρος τι τοῦ γόμου αὐτοῦ προσδέξασθαι , ἵνα τὸ λοιπὸν αὐτὸς διακομίσαι δυνηθῇ . τῆς | ||
| δεῖ , ἵνα προτρέψηται διὰ τῶν προοιμιακῶν τούτων τὸν ἀκροατὴν προσδέξασθαι ὡς κάλλιστα καὶ ἐντελέστατα τὸν λόγον ἐξευρημένον . καὶ |
| ἅμα πάντες ἀϊδρείῃσιν ἕποντο : αὐτὰρ ἐγὼν ὑπέμεινα , ὀϊσάμενος δόλον εἶναι . οἱ δ ' ἅμ ' ἀϊστώθησαν ἀολλέες | ||
| ἐς φόβον οὐχ ὁρόωσιν , οὔ τιν ' ὀϊόμενοι μερόπων δόλον , οὐδέ τιν ' ἄτην ἵξεσθαι , σαίνουσι δ |
| ὅταν δὲ οὗτοι παραγένωνται εἰς τὸν πρῶτον περίβολον πρὸς τὴν Ἡδυπάθειαν καὶ τὴν Ἀκρασίαν , οὐχ ἑαυτοὺς αἰτιῶνται , ἀλλ | ||
| λέγειν παρεστηκότας τοὺς ἰχθύας , ἐπαγόμενον Ἀρχέστρατον τὸν γράψαντα τὴν Ἡδυπάθειαν , ἢ τῶν ἄλλων τινὰ ποιητῶν καὶ λέγοντα τὸ |
| τῆς λεπτύνσιός τε καὶ τοῦ μὴ συλλαμβάνειν δύνασθαι , αἷμα ἐμέσαι τὴν γυναῖκα προσδόκιμον : τὰ δὲ καταμήνια τῇ τοιαύτῃ | ||
| ὅτι εἴρηκας ἔγραψας , ἀλλὰ πρὸς μὲν Ὀλύμπιον εἰρωνευόμενος ἔφης ἐμέσαι , πρὸς δὲ ἡμᾶς οὐδὲ τοῦτο . Χαίρω σου |
| Σθένελός τε ὁ ποιητὴς οὐ κακῶς εἴρηκεν : οἶνος καὶ φρονέοντας ἐς ἀφροσύνας ἀναβάλλει . ὁ δὲ Φωκυλίδης ἔφη : | ||
| παραφρονέοντας μέχρις ἂν ἐπέγρωνται , ἔπειτα δὲ ὑγιέας ἐόντας καὶ φρονέοντας ὥσπερ καὶ πρότερον , ἐόντας τ ' αὐτέους ὠχρούς |
| . διὰ γὰρ τοῦ κόρου , φησὶ , προσείληφε τὴν ἄτην , ἀδυνατήσας κατασχεῖν τὴν εὐδαιμονίαν . τίκτει τοι κόρος | ||
| ] συνίζησις . μεγάλῳ . μέγαν : ἤτοι εἰς μεγάλην ἄτην περιφραστικῶς . καθημένην . ἰδίαν . τὴν Ἦλιν . |
| ἔκλινανκλιθῆναι ἐποίησαν , . . . Αἴας δ ' οὐκ ἀμέλησε κασιγνήτοιο πεσόντος ἀλλὰ θέων περίβη : ἡ διπλῆ , | ||
| ἐκ δ ' ἀκάτου σύρουσιν : ὁ δ ' οὐκ ἀμέλησε νοήσας πούλυπος ἀλλ ' ἤϊξε καὶ ἀμφέπλεξεν ἑταίρους πτόρθους |
| * * * νύκτα μὲν ἀέσαμεν . καὶ Ὅμηρος οὕτως παρετυμολογεῖ : αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο | ||
| νῆα ἅλις χρυσοῦ καὶ χαλκοῦ νηησάσθω : ἡ διπλῆ ὅτι παρετυμολογεῖ τὴν ναῦν ἀπὸ τοῦ νῆσαι , ὅ ἐστι σωρεῦσαι |
| βήσομαι τόπων . πολὺς δ ' ἅμ ' αὐτῶι προσπόλων ὀπισθόπους κῶμος λέλακεν , Ἄρτεμιν τιμῶν θεὰν ὕμνοισιν : οὐ | ||
| ' αὐτὸ συγκείμενα τὴν αὐτὴν φυλάττει γραφήν : οἷον , ὀπισθόπους : ὀπισθόπονδος ὀπισθόδρομος : ὀπίσθιος . Τὸ πρῶτον γέγονεν |
| ἱππικῆς . εὐηθίζεσθε . μωραίνετε , ἀνοηταίνετε , εὐφήμως . σαρδάνιον . παροιμία ἐπὶ τῶν ἐπ ' ὀλέθρῳ σφῶν αὐτῶν | ||
| ] εἰς τὸν κρίβανον παρολίσθῃ . τὸν οὖν σεσηρότα γέλωτα σαρδάνιον ἐντεῦθεν λέγεσθαι , ἐπεὶ γελῶντες ἀποθνῄσκουσιν : σαίρειν δέ |
| ἵξεσθαι σέθεν , ὅτ ' ἐκ Μυκηνῶν πολυπόνωι σὺν ἀσπίδι ἔστειχε μείζω τῆς δίκης φρονῶν , πόλιν πέρσων Ἀθάνας . | ||
| περὶ ἐκείνου διαλέγεται τοῦ προκατειλεγμένου ἐν τῷ ὕστατος ἀρνειὸς μήλων ἔστειχε θύραζε : τοῦ κατὰ νῶτα λαβών . εἰ γὰρ |
| , δίψοϲ , γλώϲϲηϲ ξηρότηϲ , ἐπιθυμίη ψυχροῦ ἠέροϲ : γνώμηϲ ἀπορίη . βὴξ ξηρὴ τὰ πολλά : ἢν δέ | ||
| ξυντάϲιεϲ τῶν ὑποχονδρίων , καὶ ἡ κακοϲφυξίη , καὶ τῆϲ γνώμηϲ τὸ νωθέϲ : ἔτι δὲ ἔμπηϲ ἔαϲιν ἀϲώδεεϲ , |
| οἱ ἀνακεκλιμένοι φίλοι μὴ πιόντες , ἀλλὰ καὶ εὐχαριστοῦντες ὡς εὐφραινόμενοι . ἐὰν δὲ καὶ πτερὸν τοῦ θυρὸς ὀρνέου κόψῃς | ||
| καιομένου . Μαρμαρυγήν : λαμπηδόνα , αἴγλην . ἰαινόμενοι : εὐφραινόμενοι . Ψαῦσαι : ἅψασθαι . ἱμείρουσι : ἐπιθυμοῦσιν . |
| εὖκτο Διὶ βασιλῆϊ καὶ ἄλλοις ἀθανάτοισι χερσὶν ὑπ ' ἀλλήλων καταβήμεναι Ἄιδος εἴσω . πουλύποδός μοι , τέκνον , ἔχων | ||
| οὐδ ' ἄρα τε προκυλίνδεται οὐδετέρωσε , πρίν τινα κεκριμένον καταβήμεναι ἐκ Διὸς οὖρον , ὣς ὃ γέρων ὅρμαινε δαϊζόμενος |
| σφᾶς αὐτοὺς νημερτὲς ἐπέφραδον ἀντιάσαντες : οὐδ ' ἔτι μιμνάζειν θέλον ἔμπεδον , ἀλλ ' ἐνὶ νηί , ἀργέσταο παρᾶσσον | ||
| μέχρι πλείονος εἴωθε κυρτοῦσθαι , προπετέστερον δὲ ἀνιστάμενον καὶ περιπατεῖν θέλον διαστρέφεσθαι κατὰ τοὺς μηροὺς τὰ σκέλη . | τοῦτο |
| . Τοὺς μὲν ἀπορρήτοις ἐρύων ἴυγξιν ἀπ ' αἴθρης ῥηϊδίως ἀέκοντας ἐπὶ χθόνα τήνδε κατῆγες , τοὺς δὲ μέσους μεσάτοισιν | ||
| Ὕπνον κοσμῶν ; οὐ γὰρ ἐνταῦθά γε ἄναξ ἀνθρώπων οὐδὲ ἀέκοντας ἕλκει πρὸς ἑαυτὸν οὐδὲ πρὸς βίαν κατακοιμίζει , ἀλλὰ |
| τε μικρὸν ἐγχέαι , καὶ μὴ πολύν : ἔπειτ ' ἀφήσεις . τίνα τρόπον ; δεῦρο βλέπε . τοιοῦτον . | ||
| οὐκ ἔνι οὐδὲν ὀφθαλμοῖσιν αἰδὼς τῶν παλαιῶν ἐμβάδων . οὐκ ἀφήσεις οὐδὲ νυνί μ ' , ὦ κάκιστον θηρίον , |
| , Διόφαντος , ἔτι δὲ Εὔιος ὁ Χαλκιδεύς . καὶ ἔκτοτε οἱ πρότερον καλούμενοι Διονυσοκόλακες Ἀλεξανδροκόλακες ἐκλήθησαν διὰ τὰς τῶν | ||
| ἔτι καὶ καγχάζων διήλεγχεν ἅμα αὐτοῦ τὴν κενοδοξίαν . Ὥστε ἔκτοτε Λακύδης ἀρξάμενος οὐκέτι μὲν τὸν δακτύλιον ἔσω ἐνέβαλλεν , |
| τε καὶ ἕτεραι πλείους , αἱ μὲν παραχρῆμα ἀπαλλάττουσαι τοὺς προσενεγκαμένους , αἱ δ ' ἐν χρόνοις αἱ μὲν ἐλάττοσιν | ||
| οἱ Γερραῖοι τῷ τοιούτῳ φαρμάκῳ βουλόμενοι χρῆσθαι καὶ τοὺς αὐτὸ προσενεγκαμένους τοῖς εἰρημένοις βοηθήμασιν ἰᾶσθαι , οὕτω δοκιμάζουσι τὰ ἀλεξιφάρμακα |
| ἐοῦσα τὴν τῶν κινεομένων ἀστέρων ἁρμονίην συνεβάλλετο . ταῦτα Ὀρφεὺς διζήμενος καὶ ταῦτα ἀνακινέων πάντα ἔθελγεν καὶ πάντων ἐκράτεεν : | ||
| θ ' εὕδουσι βροτοὶ ἄλλοι , ἠέ τιν ' οὐρήων διζήμενος , ἤ τιν ' ἑταίρων ; φθέγγεο , μηδ |
| ἐπὶ τὴν μίξιν ἐλθεῖν , οἴστρους τινὰς ἐφύτευσεν καὶ ὁρμὰς ἐκίνησεν , ὁρμῶντος ἤδη τοῦ σώματος ἐπὶ τὴν τῶν ἀφροδισίων | ||
| εἰ μὲν δὴ ἐχρῆτο , πρὸ τοῦ ὀργάνου ἂν ἑαυτὴν ἐκίνησεν , ἵνα κινήσῃ καὶ τὸ ὄργανον : νῦν δὲ |
| ἐπὶ τὸ κτῆμα , τὴν ἀλκήν , γένοιτο ἂν ἑὴν ὤλεσεν ἀλκήν , τουτέστιν τὴν ἑαυτοῦ : εἰ δὲ γένοιτο | ||
| , ἐπαιάζουσιν Ἔρωτες . ὤλεσε τὸν καλὸν ἄνδρα , σὺν ὤλεσεν ἱερὸν εἶδος . Κύπριδι μὲν καλὸν εἶδος ὅτε ζώεσκεν |
| δὴ Κάλχαντος ὑπ ' ἐννεσίῃσιν Ἀχαιοὶ ἐς νῆας χάσσαντο καὶ ἐξελάθοντο μόθοιο : οὐ γὰρ δὴ πέπρωτο δαμήμεναι Ἰλίου ἄστυ | ||
| οἴνῳ , ἐκπλαγέες ποτὶ δοῦπον , ἐπειγόμενοι καταβῆναι , κλίμακος ἐξελάθοντο καθ ' ὑψηλῶν τε μελάθρων ἔκπεσον ἀγνώσσοντες , ἐπαυχενίους |
| ἐκ τῶν Συρακουσῶν τότε μετὰ τὴν τοῦ Πλημμυρίου ἅλωσιν πρέσβεις οἰχόμενοι ἐς τὰς πόλεις ἐπειδὴ ἔπεισάν τε καὶ ξυναγείραντες ἔμελλον | ||
| ἐκόσμεον οὐτάμενοί περ Τυδεΐδης Ὀδυσεύς τε καὶ Ἀτρεΐδης Ἀγαμέμνων : οἰχόμενοι δ ' ἐπὶ πάντας ἀρήϊα τεύχε ' ἄμειβον : |
| κατὰ στέγας . πρῶτον μέν , ἔνθα αὐτὸ τοῦτ ' ἐφέλκεται κακῶς ἀκούειν , ἥτις οὐκ ἔνδον μένει , τούτου | ||
| ὁπόσον δὲ γεῶδές τε καὶ παχύτερον ὁ σπλὴν πρὸς ἑαυτὸν ἐφέλκεται : Καὶ δὴ τοῦ μὲν ξανθηχόλου τε καὶ γεώδους |
| μοι δοκεῖν . “ κἀγὼ ἐγέλασα ἐπιμετρήσαντος τοῦ μάρτυρος τὴν ὑλακὴν καὶ τὸ πῦρ . Ὁ Κλεόδημος δέ , ” | ||
| τέκνον . ἓν δ ' οἶδα , ὡς ἐπειδὰν κυνὸς ὑλακὴν ἀκούσω , αὐτίκα πρὸς φυγὴν οὐκ οἶδ ' ὅπως |
| , καὶ ὁ Ἀσλκηπιὸς αὐτόθεν λαβὼν τὴν βοτάνην ἐπαμύνει αὐτῷ βεβλημένῳ , καὶ οὕτως ἰᾶται . . Ἔστω σοι σπουδὴ | ||
| , διπτύχῳ , ἰσχυρῷ , προσηνεῖ , παρὰ τὸν περίνεον βεβλημένῳ , παρατεταμένῳ ἐπὶ μὲν τὰ ὄπισθεν παρὰ τὴν ῥάχιν |
| χρήσασθαι τῷ τοῦ θεοῦ μαντείῳ . τοῦ δὲ θεοῦ τῷ συμβάντι ἐπιτρέψαντος , ἀδιάφορον λοιπὸν νομίσαι τὸ γιγνόμενον . Αἶγα | ||
| δειλαίου τὴν γαστέρα καὶ διασπάσασθαι αὐτόν . ἀγανακτῆσαι δὲ τῷ συμβάντι τὸν λέοντα καὶ μισῆσαι τὴν ἄρκτον καὶ τὰ αὐτὰ |
| ἐγεγώνει : Φράζετον οἵτινες ἐστὲ , τί δὲ χρέος ὗμας ἱκάνει , ἔκ ποθεν ἐλδομένοισι Κυτηΐδα γαῖαν ἀμεῖψαι , οὐδ | ||
| καὶ μετέειπεν : ὢ πόποι ἦ μέγα πένθος Ἀχαιΐδα γαῖαν ἱκάνει . ἦ κε μέγ ' οἰμώξειε γέρων ἱππηλάτα Πηλεὺς |
| εἰ δέ μοι τιμὴν παρέχων τὴν γυναῖκα τὴν ἑαυτοῦ ἠνάγκασεν νίψαι μου τοὺς πόδας , ἐμαυτῷ ἀτιμίαν οὐ περιβάλλω , | ||
| ἔργωι χέρνιβες ξίφος τε σόν ; ἁγνοῖς καθαρμοῖς πρῶτά νιν νίψαι θέλω . πηγαῖσιν ὑδάτων ἢ θαλασσίαι δρόσωι ; θάλασσα |
| τούτων δ ' εἰ μία διαφθαρείη , διπλασίας ὁ τμηθεὶς ἀνίει τόπος : δι ' ἣν αἰτίαν ἀήττητος ὑπάρχειν διείληπτο | ||
| Μὴ δῆτα σύ γ ' , ἀλλ ' ἐνθένδ ' ἀνίει τἀγαθά . Τὴν γῆν ὅταν νομίσωσι τὴν τῶν πολεμίων |
| παραλήγεσθαι ἀπὸ βαρυτόνων καὶ τῷ πρώτῳ συνάρχεσθαι . Σεσημείωται τὸ εἶδον διχῶς γραφόμενον διὰ τῆς ει καὶ διὰ τοῦ ι | ||
| θεώμενος τὰ ἐν τοῖς κηροῖς , ὃς καὶ ἀναχωρείτω λέγων εἶδον πολλοὺς κηροὺς τὸ αὐτὸ ἐκτύπωμα ἔχοντας : ἔστιν οὖν |
| δ ' αὖθις αὐτὸ γενέσθαι τῶν δεδωκότων , ἀλλὰ μὴ μεῖναι τὴν ζημίαν ἐν σοί τε καὶ τῇ σῇ γνώμῃ | ||
| τὸ προϊὸν μένον προϊέναι , ὥστε οὐδὲ τὸ ἴδιον ἀναγκαῖον μεῖναι : εἰ δὲ καὶ μένει τὸ κοινόν , ἀλλ |
| ἐμῶν ἠμφεσβήτει . Ἄρχιππος γὰρ οὑτοσί , ὦ Ἀθηναῖοι , ἀπεδύσατο μὲν εἰς τὴν αὐτὴν παλαίστραν , οὗπερ καὶ Τεῖσις | ||
| , ἀλλὰ καὶ τελέως τὸ γράφειν τραγῳδίαν ἀπέρριψε , καὶ ἀπεδύσατο ἐπὶ φιλοσοφίαν . Καὶ τίς οὐκ ἂν ἐπῄνεσε τὴν |
| Ἑρμοῦ καλεῖν οἰκίαν τοὺς Πυθοπολίτας οὐκ ὀρθῶς τὴν δευτέραν συλλαβὴν περισπῶντας καὶ τὴν δόξαν ἐπὶ θεὸν ἀπὸ ἥρωος μετατιθέντας . | ||
| κατ ' ἀρχὴν τὸ ὡς , ἐν δὲ μέσῃ φράσει περισπῶντας , ἀλλ ' οὐδ ' ὧς ἑτάρους ἐρρύσατο . |
| ἐκτραγῳδῶν καὶ εὐχόμενος , τὴν ἐπίρρητόν τε καὶ κατάρατον ψυχὴν ἀπορρῆξαι διψῶντα , μόλις καὶ ὀψὲ τούτου τυχόντα . οὗτος | ||
| τις ἂν τὸν φονικὸν τοῦτον λέγειν τὸν φιλόσοφον , τῷ ἀπορρῆξαι τῆς ὕλης διὰ τὸ ὀξύρροπον , καὶ ἀποσκευάσασθαι τῆς |
| ἐν νιφοέσσῃ ἐξοχῇ * κιχών : εὑρών * ἐφράσσατο : ἐνόησεν ἀμαρακόεσσα : παραπλησία τῷ ἀμαράκῳ , φησί , κατὰ | ||
| Διὸς λάθον , ἀλλά οἱ Ἶρις πέφραδεν , εὖτ ' ἐνόησεν ἀπὸ μεγάροιο κιόντας : αὐτὴ γάρ μιν ἄνωγε δοκευέμεν |
| . καὶ γὰρ ῥωννυμένη ἡ δύναμις ἐπεγείρεται καὶ ἀποδιώκει καὶ ἀπεμεῖ τὴν τὴν χολώδη ὕλην . Τουτέων δὲ οἷσι μὲν | ||
| καὶ διὰ τῶν τοιούτων τροφῶν ῥωννυμένη ἡ δύναμις ἐπιγίνεται καὶ ἀπεμεῖ τὴν χολώδη ὕλην , καὶ παύεται ἡ καρδιαλγία . |
| ἐθρήνησε δὲ Μάρκελλος τοῦτο μαθὼν εὐθέως , λαμπρῶς τε τοῦτον ἔκρυψεν ἐν τάφοις τοῖς πατρῴοις σὺν τοῖς ἀρίστοις πολιτῶν καὶ | ||
| μορφὴν ἣν εἶχες τὸ πρότερον . εὐθέως δὲ ὁ θάνατος ἔκρυψεν τὴν ἀγριότητα αὐτοῦ καὶ περιεβάλετο τὴν ὡραιότητα αὐτοῦ ἣν |
| ἠμύουσιν οἱ πάσχοντες , τοὺς συμμεμυκότας χαλινοὺς αὐτῶν ἀνοίγων , ἐνθλίβοις τῷ ἐρίῳ βοηθείας χάριν χαλινοῖς ] τοῖς στόμασι ἐνθλίβοις | ||
| τὸ στόμα τῇ μύσει συνδεδεμένον τοῖς χαλινοῖς , διανοίγων αὐτὸ ἐνθλίβοις , ἀντὶ τοῦ πιέζοις , τῷ ἐρίῳ τὸ ῥόδινον |
| ἑνὸς πονηρίαν . οὕτω καὶ τοῦ Ἀγαμέμνονος αὐθαδῶς τῷ ἱερεῖ προσενεχθέντος εἰς πάντας Ἕλληνας διέτεινεν ὁ λοιμός , ὡς παρέντας | ||
| δὲ τῶν κακῶν αὐτουργὸς αὕτη ποινὴ προσῆξε τὸ φάρμακον : προσενεχθέντος δὲ , μικρὸν ὕστερον σπαραγμοὶ τῶν ἐντὸς , καὶ |
| τῆς ἥβης ἢ τὸν ἤδη ἡβάσκοντα ἢ καὶ μετὰ τὴν ἥβην μικρόν . Τοῦτο πρὸς τὰ ἀνωτέρω ἐστίν , ὅτι | ||
| τὰ προειρημένα . Τοῖσι δὲ ἔτι πρεσβυτέροισι καὶ πρὸς τὴν ἥβην προσάγουσι , τουτέων τε τὰ πολλὰ , καὶ πυρετοὶ |
| δ ' ἄλλον ἑῆς ἀπὸ παῖδα κελεύθου στέλλει ἐπεμπίπτουσα καὶ ὀτρύνουσα διώκει : φεῦγε , τέκος : μέροπες γὰρ ἀνάρσιοι | ||
| ' ἄμπνυεν ἀυτμὴν σμερδαλέου : μέγα δ ' αἰὲν ἀύτεεν ὀτρύνουσα αἰζηούς . Οἳ δ ' αἶψα συνήιον ἀρτύνοντες ὑσμίνην |
| οὐ φύεται , σὺ δὲ κἂν τὸ Λήθης ὕδωρ χανδὸν ἐπισπασάμενος πίε καὶ αὖθις πίε καὶ πολλάκις : οὕτω γὰρ | ||
| με χεὶρ γυναικός . ” καὶ εἰπὼν ταῦτα ἀπῆλθε μὴ ἐπισπασάμενος τοῦ γάλακτος . ἐπιστήσας οὖν ὁ Ἡρώδης τῷ περὶ |
| ' ἐξήνυσε βουλάς , ἥ οἱ γούνατ ' ἔκυσσε καὶ ἔλλαβε χειρὶ γενείου , λισσομένη τιμῆσαι Ἀχιλλῆα πτολίπορθον . ἀθετοῦνται | ||
| ' ὑπεθερμάνθη ξίφος αἵματι : τὸν δὲ κατ ' ὄσσε ἔλλαβε πορφύρεος θάνατος καὶ μοῖρα κραταιή . Πηνέλεως δὲ Λύκων |
| φέρειν οὐχ ἥττω τῆς σῆς θέας , ὅτι σε κακῶν ἐξείλετο μυρίων . τοῦ δὲ ἦρος ὑπολάμποντος ἢν ἴδῃς τὴν | ||
| ἐπ ' αὐτῷ ἔσσυτο , καί τέ μιν ὦκα λαβὼν ἐξείλετο θυμόν . ὣς τότε σοὶ Μενέλαε διοτρεφὲς ὄσσε φαεινὼ |
| γοργότερον : οἷον τοῦ γὰρ Φωκικοῦ συστάντος πολέμου , εἶτα διέκοψε τὴν ἀφήγησιν ἐπεμβαλὼν τὸ οὐ δι ' ἐμέ , | ||
| ἐνεχθεὶς ὁ λόγος αὐτήν , εἰ οἷόν τε εἰπεῖν , διέκοψε τὴν ψυχήν . εἰ γάρ τι δεῖ κἀμὲ ἤδη |
| ὁ δ ' ἀλεύατ ' Ὀδυσσεὺς ἦκα παρακλίνας κεφαλήν , μείδησε δὲ θυμῷ σαρδάνιον μάλα τοῖον : ὁ δ ' | ||
| τοὺς ἐπὶ κακῷ γελῶντας , ὡς καὶ Ὀδυσσέα φησὶν Ὅμηρος μείδησε δὲ δῖος Ὀδυσσεύς σαρδόνιον , καὶ ἐν ἄλλοις : |
| οὗ μέμνηται Καλλίμαχος . ἐκ μέν σε Σπάρτης ἕκτον γένος Οἰδιπόδαο ἤγαγε Θηραίην ἐς ἀπόκτισιν , ἐκ δέ σε Θήρης | ||
| υἱὸς Ταλαϊονίδαο ἄνακτος , ὅς ποτε Θήβας ἦλθε , δεδουπότος Οἰδιπόδαο ἐς τάφον : ἔνθα δὲ πάντας ἐνίκα Καδμείωνας . |
| ἵσταται αὐλητής . . . . ἀρχὴ ] δηλοῖ τοὺς σωφρονιστάς . . παιδαγωγῶν ] οἱ καλούμενοι παιδονόμοι . . | ||
| θνητὰ δὲ ἀντ ' ἀθανάτων ᾕρηται καὶ νουθετητὰς μὲν καὶ σωφρονιστάς , ἔτι δὲ ἔλεγχον καὶ παιδείαν ἀποδιδράσκει , κόλακας |
| Εὐρυσάκειον : Ὑπερείδης ἐν τῷ πρὸς Ἀριστογείτονα . τέμενός ἐστιν Εὐρυσάκους τοῦ Αἴαντος ἐν Ἀθήναις οὕτως ὀνομαζόμενον , ἐν Μελίτῃ | ||
| , ὦ Σώκρατες , εἰς Εὐρυσάκη , τὸ δ ' Εὐρυσάκους εἰς Δία . Καὶ γὰρ τὸ ἡμέτερον , ὦ |
| τῷ ῥα νέοι θάλποντες ἐπειρῶντ ' , οὐδ ' ἐδύναντο ἐντανύσαι , πολλὸν δὲ βίης ἐπιδευέες ἦσαν . Ἀντίνοος δ | ||
| , πρὶν τούτους τόδε τόξον ἐΰξοον ἀμφαφόωντας νευρήν τ ' ἐντανύσαι διοϊστεῦσαί τε σιδήρου . ” τὸν δ ' αὖτε |
| ἢ ἠκούσατε οἶνον Ἀθήναζε ἐκ τοῦ Πόντου κατ ' ἐμπορίαν εἰσαγαγόντας , ἄλλως τε καὶ Κῷον . πᾶν γὰρ δήπου | ||
| τούτοις εὐθὺς ἐκπλαγῆναι ἔφη , ἐκείνους δὲ τοὺς ἐξ ἀρχῆς εἰσαγαγόντας τὴν διάπειραν τὸν Δάμωνα χλευάζειν ὡς ἐγκαταλειφθησόμενον καὶ σκώπτοντας |
| τῶν ἐχόντων αὐτόν , ὥστε αὐτοὺς αὐτὸν τελεῖν , ἅτε περιφέροντας [ καὶ ] ἰσχύσαντα ἐν τῷ ἐν αὐτοῖς αὐτὸν | ||
| ὑπὸ τῆς σωμασκίας βεβαρημένους καὶ φορτίον τῶν ἐν αὑτοῖς κρεῶν περιφέροντας , οἷς ἔπαθλα καὶ στέφανοι πρόκεινται προκαλουμένων αὐτοὺς τῶν |
| Ἀγαμέμνονι . τὸν μὲν δὴ Ἀγαμέμνονα σωφρόνως ἀκοῦσαι ταῦτα καὶ παραγαγεῖν τὸν ἥκοντα , τὸν δὲ λαμπρᾷ τῇ φωνῇ καὶ | ||
| μὴ κατ ' αὐτὸν Κροῖσον , οὐκ οἷός τε ἐγένετο παραγαγεῖν Μοίρας . Ὅσον δὲ ἐνέδωκαν αὗται , ἤνυσέ τε |
| νεών : Ἔδυσαν δηλ . διαβάλλει καὶ αὐτὸν ὡς λίαν ὑπνώττοντα . ἐγκατακείμενοι : Ἤτοι οἱ ἀσθενεῖς . . παρ | ||
| κατέχηται ὑπὸ τοῦ κατελθόντος αἵματος τὸ ἐπικρῖνον , ἀληθὲς εἰπεῖν ὑπνώττοντα , ὅτι τοῦτο οὐ Κορίσκος , ἀλλ ' οἷον |
| εἶναι , τὸν δὲ προκεῖσθαι πεμπταῖον . τὴν δ ' ἀποροῦσαν ὑπ ' ἀμηχανίας τὸν πατέρ ' αὐτῆς ἐν τῇ | ||
| πᾶσαν γῆν καὶ θάλατταν : ἤδη δὲ αὐτὴν βαρυνομένην καὶ ἀποροῦσαν ἐλθεῖν εἰς τὴν χώραν τὴν ἡμετέραν καὶ λῦσαι τὴν |
| καὶ οἶνον ἀπομισγομένους , καὶ δίσκοις ταρπομένους , καὶ αἰγανέας ἱέντας ; Τίς οὐκ ἂν αὐτοὺς τῆς ἡδονῆς ταύ - | ||
| ὁ Λάγου λέγει δράκοντας δύο ἰέναι πρὸ τοῦ στρατεύματος φωνὴν ἱέντας , καὶ τούτοις Ἀλέξανδρον κελεῦσαι ἕπεσθαι τοὺς ἡγεμόνας πιστεύσαντας |
| ' ἐνέμοντο . ” ἆσε ἐπὶ μὲν τοῦ ἔβλαψεν “ ἆσέ με δαίμονος αἶσα κακή , ” ἐπὶ δὲ τοῦ | ||
| τὸ ἄω , ὃ δηλοῖ τὸ βλάπτω , οἷον : ἆσέ με δαίμονος αἶσα κακὴ καὶ ἀθέσφατος οἶνος , ὁ |
| τε τὸν εὐδαιμονίας βροτοῖς ὀλβοδόταν πατέρ ' , ὃν ἔκλυον εὔιππον χώραν ὕδασιν καλλίστοισι λιπαίνειν . ἰώ , κλύετ ' | ||
| ἐστί σοι βαρύς ] . αἰαῖ ἰὼ Θρήικης λογχοφόρον ἔνοπλον εὔιππον Ἄρει κάτοχον γένος . ἰὼ Ἀχαιοί , ἰὼ Ἀτρεῖδαι |
| διέτριβε τῷ σχήματι , τῷ βλέμματι , τῇ πληγῇ πᾶσαν αἰκίαν ὑποβαλλόμενος : εἶτα προηγουμένως κατασκευάσεις καὶ τὸ ῥητόν . | ||
| οὐκ ἔχων δὲ διέξοδον καὶ φοβούμενος τὴν ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας αἰκίαν ἑαυτὸν κατεκρήμνισε καὶ τοῦτον τὸν τρόπον δοὺς τῷ δαιμονίῳ |