ἄλλα ἃ ὑπέσχετο . καὶ ἐν ἀπορρήτῳ ποιησάμενος λέγει ὅτι ἀκήκοε Πολυνίκου ὡς εἰ ὑποχείριος ἔσται Λακεδαιμονίοις , σαφῶς ἀποθανοῖτο | ||
καὶ πάντα ἔθνη , κἂν εἴπῃς ποιητήν , σέ τις ἀκήκοε , μάχεται δὲ οὐδείς : ἡμῖν δὲ ἀνταγωνισταὶ πλείους |
ὅσα σοι Λάβαν ποιεῖ . ἐγώ εἰμι ὁ θεὸς ὁ ὀφθείς σοι ἐν τόπῳ θεοῦ , οὗ ἤλειψάς μοι στήλην | ||
καὶ ἐδεδίεις , ἵνα μὴ συγκινδυνεύσῃς αὐτῷ κοινωνὸς τῆς τυραννίδος ὀφθείς . Μόνον δὲ τοῦ φεύγοντος : ἔδειξεν ὡς μᾶλλον |
καὶ προσελθὼν πρὸς αὐτὸν τὸν Πυθαγόραν ἤδη πρεσβύτην ὄντα , ἀπεδοκιμάσθη διὰ τὰς προειρημένας αἰτίας . γενομένου δὲ τούτου πόλεμον | ||
βίαιος τὸν τρόπον , ἔτι δὲ στασιαστὴς καὶ τυραννικός , ἀπεδοκιμάσθη . παροξυνθεὶς οὖν τῷ συστήματι τῶν Πυθαγορείων , ἑταιρείαν |
ψυχῆς ἀνάγων τις ἐπὶ τὰ πάθη καὶ τὰς αἰσθήσεις , μνημονεύων τῶν ἐν ἀρχῇ ῥηθέντων , ἱκανῶς κατόψεται τοῖς τύποις | ||
καὶ τὰ λοιπά . ἐν δὲ Δὶς πενθοῦντι Ζωπύρας τινὸς μνημονεύων φησί : καὶ Ζωπύρα , οἰνηρὸν ἀγγεῖον . Ἀντιφάνης |
λατομίας . τότε μὲν οὖν διὰ τὴν εὐτραπελίαν τῶν λόγων μειδιάσας ὁ Διονύσιος ἤνεγκε τὴν παρρησίαν , τοῦ γέλωτος τὴν | ||
αἴλουρος ἀπ ' Αἰγύπτου ἦλθεν εἰς Βαβυλῶνα ” ; κἀκεῖνος μειδιάσας φησί : „ καὶ πῶς , ὦ βασιλεῦ , |
αὐτὸ ζῷον εἶναι . εἰ ἄρα ἀληθεύει ἡ ἀπόφασις , ψεύσεται ἡ κατάφασις . οὕτω δὲ μεταχειρισάμενος τὴν ἀπόδειξιν ὁ | ||
τῆς δεούσης σπουδῆς : πράττων : πρὸς γάμον διδούς : ψεύσεται * * τινὲς οὕτως : ψευδῆ σε νομίσει ὁ |
περιέχον νόσων κατῆρχον πάντα τε ποιούντων : διὰ τὸ δύσφημον ἀπεσιώπησεν αὐτὰ ὀνομαστὶ εἰπεῖν : βούλεται δὲ λέγειν τὰ ὑποχωρήματα | ||
τοῦ σώματος εὑρήσει τε καὶ ἐργάσεται , παντελῶς ὁ Τίμαιος ἀπεσιώπησεν . Καὶ ἄλλη δέ τις δόξα παραδέδοται περὶ ψυχῆς |
Ὄρχεις , ἔφη . Ἄλλοτε δέ ποτε ὁ αὐτὸς προσελθὼν ἠρώτα τὸν Δημώνακτα , τίνα αἵρεσιν ἀσπάζεται μᾶλλον ἐν φιλοσοφίᾳ | ||
γένωνται , ἄξουσιν ἔνθεν ἕξουσι τὰ ἐπιτήδεια . ὁ δὲ ἠρώτα εἰ αὐτοῖς τοῖς ἀνδράσι σπένδοιτο τοῖς ἰοῦσι καὶ ἀπιοῦσιν |
οὕτως ἐκάλουν τοὺς φιλοσόφους . Χαιρεφῶν : ἑταῖρος Σωκράτους ὁ Χαιρεφῶν , ὃς ἐκαλεῖτο καὶ νυκτερὶς διὰ τὸ μέλας εἶναι | ||
οὐκ ἐφείδετ ' , ἀλλὰ παρέτρεφε τὸν βουλόμενον . ὁ Χαιρεφῶν μὲν παντελῶς οἴκαδε βαδίζειν ᾤετο ὦ ταλάντατος . καὶ |
δυνάμενον ἐποχεῖσθαι . παίζει δὲ πρὸς τὴν συνουσίαν . ἃς Μίκων ἔγραψε : Ποικίλη στοὰ Ἀθήνησιν οὕτω λεγομένη διὰ τὴν | ||
τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ νυνὶ μὴ ναῦς προδοὺς μὴ τεῖχος Μίκων ἀφιέσθω τῆς γραφῆς : ἀλλ ' εἰ τοῖς τυχοῦσιν |
ὁ Ἡρακλῆς κρέα καὶ μύρτα ἡ Ἀφροδίτη καὶ ὁ Ποσειδῶν μαινίδας . ἅμα δὲ καὶ τῆς ἀμβροσίας ἠρέμα καὶ τοῦ | ||
δηλονότι ταῦτ ' ἐστὶν Ἑκάτης βρώματα , ἅ φησιν οὗτος μαινίδας καὶ τριγλίδας . καλοῦνται δέ τινες καὶ λευκομαινίδες , |
' αὐτοῦ παθών , ἀντῃσχύνετό με βλέπειν : καὶ ἡ Λευκίππη δὲ τὰ πολλὰ εἰς γῆν ἔβλεπε : καὶ ἦν | ||
χλωρίς , ἀκαλανθίς , νῆσσα , πιπώ , δρακοντίς . Λευκίππη , Ἀρσίππη , Ἀλκαθόη , Μινύου θυγατέρες , εἰς |
διδαϲκαλίαι [ τοῦ πλείϲτου μέρουϲ ! [ ὡϲ πικρόν τιϲ ἀνέκραγε ? [ / οὐ δήποτ ' ἄλλοϲ ἐϲτὶν ἀντὶ | ||
τοῖς γιγνομένοις τοῦτον ἔπαινον ἀποδοῦναι τὸν μέγιστον τῷ ὀρχηστῇ : ἀνέκραγε γὰρ καὶ μεγάλῃ τῇ φωνῇ ἀνεφθέγξατο , “ Ἀκούω |
τὰ δὲ εὖ . ἐκ τούτου δὴ ἐπεὶ ὑπέπινον , ἤρετο ὁ Ὑστάσπας τὸν Κῦρον : Ἆρ ' ἄν , | ||
τι μὲν δέοιτο οὐκ εἰπούσης , ἐκλιπαρούσης δὲ ἀφικέσθαι , ἤρετο τὸν πρεσβευτήν , ὅ τι αὐτοῦ δέοιντο , ὁ |
εἴπερ μοι βούλει χαρίζεσθαι : οὐδεὶς γάρ με πολλῶν ἐτῶν ἠρώτηκε καινὸν οὐδέν . Εὐτυχοῦμεν , εἴγε μανθάνειν ἔξεστι καὶ | ||
οὗτος ὁ λόγος ἢ οὐ συλλελόγισται ἢ πλείω τῶν ἀναγκαίων ἠρώτηκε πρὸς τὴν θέσιν . εἰ μὲν γὰρ μήτε τὸ |
αὐθαδείας , ἧς πολὺς ἔπνει τότε , ὑφεῖται νυνὶ καὶ δεησόμενος ὑμῶν ἥκει συγχωρῆσαι καὶ ταύτην αὐτῷ τὴν χάριν . | ||
στρατοῦ . Καμβύσης δὲ ἀκούσας τούτων προθύμως ἔπεμπε ἐς Σάμον δεησόμενος Πολυκράτεος στρατὸν ναυτικὸν ἅμα πέμψαι ἑωυτῷ ἐπ ' Αἴγυπτον |
εἰ τὸ Κορίσκος σημαίνει ὅπερ αὕτη , μὴ δίδωσι δὲ ἀποκρινόμενος , οὐ συλλελόγισται τὸν σολοικισμόν , ἀλλὰ δεῖ ἐρωτῆσαι | ||
ὁ ἐρωτῶν λαμβάνει , οὐχ ὁ λόγος ἀλλ ' ὁ ἀποκρινόμενος ἐλήλεκται : ὁπηνίκα δὲ ὁ μὲν ἐπ ' ἄλλου |
ζημίαν αὑτῷ προξενοῦσαν . τῆς γὰρ Ἀπολλοφάνους φιλίας οὐδὲ τεθνεῶτος ἐπελανθάνετο , τὰς ἐκείνου δὲ θυγατέραςκαὶ γὰρ ἔτυχε ταύτας αἰχμαλώτους | ||
, ἀναβὰς ὁπότε κατηγόρει , ἐδεδίει τε καὶ ἀπεστρέφετο καὶ ἐπελανθάνετο , καὶ ἄλλοι αὐτῷ ὑπέβαλλον , καθότι καὶ Καλλιππίδῃ |
ἀπὸ τοῦ δένδρου ἐπυνθάνετο , τί ἂν πρὸς τὸ οὖς ἐλάλει αὐτῷ ἡ ἄρκτος . ὁ δὲ εἶπεν : ” | ||
βούλοιτο [ διαλέγεσθαι - ] · ὡς δὲ οὐδὲν [ ἐλάλει , ] ἀλλὰ ὁμοίοις ἡ παρθένος [ κατείχετο - |
δὲ ὁρᾷ τὴν Μιλησίαν καὶ ἐρᾷ αὐτῆς , καὶ πέμπει πειρῶν πεντακισχιλίους καὶ μυρίους αὐτῇ χρυσοῦς , καὶ εἰ πλέον | ||
δὲ ἀπὸ Θησέως , ἐπειδὴ ἐπιθέμενος τῇ Λυκομήδους ἀρχῇ καὶ πειρῶν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ ἐκεῖ κατακρημνισ - θείη . ὀστρακισθῆναι |
ἐλιπάρει τὸν ζωγρήσαντα : ὡς δὲ δακρύοντα οὗτος τὸν ἄνδρα τεθέαται , τὴν ἐσθῆτα ἀποδυσάμενος καὶ γυμνὸν ὑπὸ τὴν λόχμην | ||
, ὠφέλημα : κερδαίνεις γὰρ οὐδὲν ταῦτα λέγων ὦπται ] τεθέαται πάλαι ] ἐξ ἀρχῆς τάδε ] ὅτι οὐδὲν ὠφελοῦμαι |
, πότερον ὁ κρείττων λόγος φησίν ὁμολογῶν ἡττᾶσθαι ἢ ὁ νεανίσκος ὁ τῶν λόγων κριτής : ὃ καὶ μᾶλλον † | ||
Πλαγγών : ἧς περικαλλεστάτης οὔσης ἠράσθη τις Κολο - φώνιος νεανίσκος , Βακχίδα ἔχων ἐρωμένην τὴν Σαμίαν . λόγους οὖν |
ψυχῇ κάλλος καλὸν αὐτὸν προσαγορεύει : οὑτωσὶ τοίνυν ὦ παῖ καλὲ ἐννόησον . Καὶ ἐκεῖνον μὲν τὸν λόγον οὔ φησιν | ||
ταῦτ ' ἀποτεινόμενος ὁ Ἔφιππος εἴρηκεν ὥρα σοι ζητεῖν , καλὲ Οὐλπιανέ , καὶ διδάσκειν ἡμᾶς , καὶ τῶν εἰρημένων |
κατὰ σπουδὴν γράψαι . περὶ δὲ Φιλοξένου τοῦ Κυθηρίου διθυραμβοποιοῦ Μάχων ὁ κωμῳδιοποιὸς τάδε γράφει : ὑπερβολῇ λέγουσι τὸν Φιλόξενον | ||
πιθανὸν δὲ καὶ ἰδίως ἐπί τι τῶν ἐδεσμάτων ἀναφέρειν . Μάχων δ ' ὁ Σικυώνιος τῶν μὲν κατὰ Ἀπολλόδωρον τὸν |
ἐν τῷ δευτέρῳ πρὸς χάριν αὐτῷ ποιήσεσθαι τὴν ἀπόκρισιν ὑπολαβὼν ἠρώτησε , τίνα δικαιότατον κρίνει τῶν ὄντων . ὁ δὲ | ||
, καὶ μάντεώς τινος ὀρνιθευομένου καὶ πάντας ἐπισχεῖν ἀξιοῦντος , ἠρώτησε διὰ τί : προσμένουσι . δείξαντος δὲ τοῦ μάντεως |
λεγομένων ἐπιστάσεως ἕνεκεν . ἔχει δὲ ὧδε ἡ μετὰ τὰς ἀπαντήσεις λέξις τὰς πρὸς τὰ τοῦ ἑνὸς σημαινόμενα : ἆρα | ||
στάσιν ἑτέραν ποιεῖ : ἐπειδὴ δὲ αἱ πρὸς τὰς ἀντιλήψεις ἀπαντήσεις μεταληπτικαί εἰσιν , ὁ μὲν ἀπολογήσηται λέγων ἐξεῖναι τρέφειν |
τινὸς κυνικοῦ τρίποδα τὴν τράπεζαν δυσχεραίνει ὁ παρὰ τῷ σοφιστῇ Οὐλπιανὸς καὶ λέγει : τήμερον ἐγὼ πράγματα ἕξω ἐξ ἀπραξίας | ||
καὶ διώσομαι . νῦν δ ' ὁ συνεργὸς τοῦ μηχανήματος Οὐλπιανὸς τὰ μὲν ἔδωκε τοῖς ἐμοῖς πρὶν ὡς ἐμὲ εἰσελθεῖν |
Οἰνομάου τὰς ἵππους , ὁ δὲ ἐν τῷ δρόμῳ τὸν μνηστῆρα , ὁπότε ἐγγὺς γένοιτο , κατηκόντιζεν . Ἱπποδαμείας δὲ | ||
, τότε ἄρχεσθαι τοῦ δρόμου τὸν Οἰνόμαον καὶ διώκειν τὸν μνηστῆρα , ἔχοντα δόρυ καὶ ἡνίοχον τὸν Μυρτίλον : εἰ |
Γ τὸν ὀδελόν ] λέγει δὲ τὸ τοῦ ἀνδρὸς μόριον παίζων . τὸν Ποτείδα ] ἀντὶ τοῦ τὸν Ποσειδῶ . | ||
ἠπήσασθαι ” , σὺ δὲ λέγε ἀκέσασθαι τὸ ἱμάτιον : παίζων γὰρ τὰς Ἡσιόδου ὑποθήκας Ἀριστοφάνης εἶπε τοῦτο . Ἀγαθὸς |
Αἰξί : τοῦδε νῦν γεῦσαι λαβών . καὶ ὁ Οὐλπιανὸς Ἔφιππος , ἔφη , ἐν Πελταστῇ ἔνθ ' ὄνων ἵππων | ||
Ἀσκάλωνι λίμνῃ διὰ τὴν ὕβριν καὶ ὑπὸ ἰχθύων ἐβρώθη . Ἔφιππος ὁ κωμῳδιοποιὸς παίζων φησίν : ὁπότε τῷ Γηρυόνῃ ναέται |
τῆς μεγάλης καὶ ἐνδόξου αὐτοῦ παρουσίας : καὶ τότε , δίκαιε Ἁβραὰμ , γίνεται τελεία κρίσις καὶ ἀνταπόδοσις , αἰωνία | ||
ὑμῖν τοῖς λόγοις . ἀνάπαιστοι τετράμετροι βʹ . ὦ ] δίκαιε . στεφανώσας ] κοσμήσας . ⸎ . . εἴσθεσις |
τινα ἔθνη τῶν ἀποστάντων , καί τις αὐτῷ τῶν παραθεόντων μειρακίσκος εὐγενὴς μὲν καὶ ὡραῖος , ἤδη δὲ θηρατικὸς , | ||
, ἐξεῖναι παρ ' ἄλλον ἀποχωρεῖν . Προσέρχεται δή τις μειρακίσκος , ὄνομα Κῦρος , Μάρδος γένος , θεράποντι βασιλείῳ |
λογισμοῦ ἐν ἀγωνίᾳ ἦν μὴ τὴν τελουμένην μνηστείαν λύσει ὁ πατριάρχης ἐνωτισθεὶς περὶ τούτου καὶ αὖθις πρὸς τὴν Εὐδοκίαν ἀπονεύσει | ||
Ἴσις , Ἰσίδωρος : φύσις , φυσίζωος : πατρὶς , πατριάρχης : τάξις , ταξίαρχος . Τὰ εἰς η λήγοντα |
καὶ περὶ τοῦ ἀγαθοῦ ὡσαύτως : ὃς ἂν μὴ ἔχῃ διορίσασθαι τῷ λόγῳ ἀπὸ τῶν ἄλλων πάντων ἀφελὼν τὴν τοῦ | ||
προσέτι τὰ παρυφιστάμενα καὶ ὅσα περὶ αὐτὰ συμβέβηκεν , ἐνδέχεται διορίσασθαι . τῆς γὰρ ἀεὶ ῥεούσης καὶ κικουμένης ὕλης οὐδεὶς |
διελθεῖν , καὶ μή τινος ἀνιαροῦ πειραθῆναι , καὶ ἀγαθῶν πρέσβιν ἡμῖν ἐπανήξειν . ἡμῖν δὲ ἱκανὸν ἤδη μέτρον ἐπιτεθεικόσι | ||
ἀπογνοῦσα καθάπαξ καταφεύγει πρὸς τὸν κρατοῦντα : καὶ πέμπει δὴ πρέσβιν τε καὶ ἱκέτην τὸν πρὸς μητρὸς θεῖον αὐτῇ . |
αἰδῶ σκέπων , τῇ δεξιᾷ δὲ αὐτὸς ἑαυτὸν ἄγχων . ἀπαντάτω δ ' ἐξιόντι ἡ Μετάνοια δακρύουσα εἰς οὐδὲν ὄφελος | ||
θέλῃ μαρτυρεῖν , προκαλεῖσθαι τὸν δεόμενον , ὁ δὲ κληθεὶς ἀπαντάτω πρὸς τὴν δίκην , καὶ ἐὰν μὲν εἰδῇ καὶ |
ἱλασαίμην ὑμᾶς ; Εὔχευ Καρνείῳ τελέειν σέβας Ἀπόλλωνι . Ὦ μιαρώτατε καὶ ἀναισχυντότατε μάντι : εἶτ ' οὐκ ἠπίστασο ὅτι | ||
καὶ ἀναιδὴς ἄνθρωπος βιάζεται τοὺς νόμους ; ὅς , ὦ μιαρώτατε πάντων τῶν ὄντων ἀνθρώπων , κεκλειμένης σου τῆς παρρησίας |
Ἀλλὰ τοῦτό γε ῥᾴδιον , ” ἔφη , “ τὸν Κλειτοφῶντα ἀποφορτίσασθαι . ” ὁρῶν οὖν ὁ Μενέλαος τοῦ Χαρμίδου | ||
ἐψηφίσασθε καὶ τὴν περὶ τούτου μοι γραφήν : ἔδοξεν ἀποθνῄσκειν Κλειτοφῶντα . ποῦ τοίνυν ὁ δήμιος ; ἀπαγέτω τοῦτον λαβών |
τὸ μὴ δύνασθαι συμπληρῶσαι . πρὸς δὲ ἁρμονικόν τινα , κηπουρὸν ὄντα πρότερον , ἀμφισβητοῦντ ' αὐτῷ περὶ ἁρμονίας ἔφη | ||
τὸ μὴ δύνασθαι συμπληρῶσαι . πρὸς δὲ ἁρμονικόν τινα , κηπουρὸν ὄντα πρότερον , ἀμφισβητοῦντ ' αὐτῶι περὶ ἁρμονίας ἔφη |
γὰρ λέγων κατὰ ἀγχίνοιαν ἀποδέδωκεν . ἡ δὲ ἄσκεπτος ἀπόδοσις ἀμελέτητος : ἡ δὲ εὐβουλία βούλευσις ἀγαθή : πᾶσα δὲ | ||
ἐκείνη γάρ , ὡς ἂν Ἑλληνὶς καὶ πεπαιδευμένη καὶ οὐκ ἀμελέτητος κακῶν , παρεμυθεῖτο μάλιστα τὴν βασιλίδα . συνέβη δέ |
τοῦ ἱεροῦ εἰς λιμένα Δάφνης τῆς Μαινομένης τὸν νῦν λεγόμενον Σωσθένην στάδιοι μʹ , μίλια εʹ , γʹ . Ἀπὸ | ||
σου ταῦτα τὰ δάκρυα ἰάσομαι . ” εἶτα πρὸς τὸν Σωσθένην πάλιν , ἐξιών , “ Ὅπως εἴπῃς τὰ εἰκότα |
, οὓς ἔπαυσεν ὁ τύραννος Κλεομένης , ὁ καὶ τὰς μαστροποὺς τὰς εἰθισμένας προαγωγεύειν τὰς ἐλευθέρας γυναῖκας τρεῖς ἢ τέσσαρας | ||
τὰ ὑποκείμενα , οἷον μαγείρους , κομμωτάς , καπήλους , μαστροποὺς καὶ ὅσοι ὅμοιοι : καλῶς οὖν διὰ ταῦτα τὸ |
. Αὐτίκα δέ γε , ἦ δ ' ὃς ὁ Διονυσόδωρος , ἄν μοι ἀποκρίνῃ , ὦ Κτήσιππε , ὁμολογήσεις | ||
ἐρέσθαι [ τὸν Εὐθύδημον ] εἰ καὶ ὀρχεῖσθαι ἐπίσταιτο ὁ Διονυσόδωρος : ὁ δέ , Πάνυ , ἔφη . Οὐ |
οὕτως θερμὸν εὑρήσεις τὸ πῦρ . ” Ταῦτα ἀκούσας ὁ Θέρσανδρος παντοδαπὸς ἦν : ἤχθετο , ὠργίζετο , ἐβουλεύετο . | ||
Πολυνείκη καὶ Ἐτερόκλη δι ' ἀλληλοφονίας : ὑπελείφθη δὲ ὁ Θέρσανδρος ζώπυρον τοῦ Πολυνείκους , τιμώμενον ἐν μάχαις τοῦ καὶ |
δὲ Τιρίβαζος πρὸς μὲν τὴν κατὰ τὸν Εὐαγόραν διαβολὴν [ ἀνεγίνωσκε ] τὴν ὑπ ' Ὀρόντου γεγενημένην . . . | ||
τῶν ποδῶν βασιλεῖ τὰ τὸν ἔλεγχον ἔχοντα γράμματα καὶ κελεύοντος ἀνεγίνωσκε καὶ τοῖς μανεῖσιν οὐδαμόθεν ἦν σωθῆναι , γονάτων τε |
, ἵνα εἰδῆτε ὅτι μεγάλων ἀδικημάτων οὐκ ἔχων καταφυγὴν ὁ Φορμίων , πρόφασιν λαβὼν λόγῳ τὴν πρόκλησιν , ἔργῳ αὐτὸς | ||
ἧς γαλῆ καὶ μοιχὸς οὐκ εἰσέρχεται . Μέγα , ὦ Φορμίων , γλωττόκομον , οὐκ ὀφθαλμιῶ . Ὀλίγαις ἐραστὴς γέγον |
τὴν ἡμέραν τῆς γενέσεως . Πλάτων : „ βασιλέως ἦν γενέθλια . „ οἱ δὲ Ἀθηναῖοι γενέσια . Γεννάδας . | ||
Θυμβραίου ναῷ Ἡλίου Ἀπόλλωνος ἐκόμισαν , καὶ τὰ τούτων ἐτέλει γενέθλια . συμποσιάσαντες δὲ καὶ κωμάσαντες πανημερίως ἐν τῷ ναῷ |
ἐστιν ἀμφοτέρων ἀκούειν . ἢ πῶς νομίζεις ; Πρῴην τις ἐνεκάλει ἀνθρώπων τινὶ ὅτι αὐτῷ ἀργύριον χρῆσαι οὐκ ἠθέλησεν οὐδὲ | ||
, ἔλαχέν τε δίκην ἐκείνῳ καὶ οὐδὲν πώποθ ' ἡμῖν ἐνεκάλει , ἀκούετε τῶν μαρτύρων , ὦ ἄνδρες δικασταί . |
παραφροσύνη ἦν , ὅτε καὶ ἡ πίστις τῆς ἡμέρας , κρίσιμος οὖσα πέμπτη : οὐ δύναται δὲ ἡ φύσις ἐπὶ | ||
δὲ ἑπτὰ ἀριθμὸς περιττὸς καὶ οὐδὲ συνεζευγμένος καὶ διὰ τοῦτο κρίσιμος . υναʹ . Αἰτία συλλήψεως ἡ τῆς μήτρας σύμμετρος |
' οὕτως ἐγγὺς προσελθὼν εἶπεν ὡς ἀκουσθῆναι : “ ὦ παγκάκιστον κτημάτων , τί δὴ κρώζεις ἄλλων ὑπ ' ὤμων | ||
πρὸς Ἑρμῖνον τὸν Ἀριστοτελικὸν ἄξιον ἀπομνημονεῦσαι : εἰδὼς γὰρ αὐτὸν παγκάκιστον μὲν ὄντα καὶ μυρία κακὰ ἐργαζόμενον , τὸν Ἀριστοτέλη |
Κλεομένης ὁ τύραννος , ὁ καὶ τὰς μαστροποὺς τὰς εἰθισμένας προαγωγεύειν τὰς ἐλευθέρας γυναῖκας καὶ τρεῖς ἢ τέτταρας τὰς ἐπιφανέστατα | ||
διδάσκειν λυπροῦ τινος μισθαρίου . ἀλλὰ καὶ τῶν ἀδελφῶν ἕνα προαγωγεύειν , καὶ Λεοντίῳ συνεῖναι τῇ ἑταίρᾳ . τὰ δὲ |
φθάσαι τοὺς φεύγοντας , καὶ ἑάλω , εἰ μὴ ὁ Θεόδοτος , οὗ πρόσθεν ὁ λόγος ἐμνήσθη , τοῦ κρότου | ||
βουλὴν προυτίθεντο περὶ τοῦ Πομπηίου . καὶ παρὼν ὁ Σάμιος Θεόδοτος ὁ ῥήτωρ , διδάσκαλος ὢν τοῦ παιδός , ἀθέμιστον |
, αἱ δὲ πρακτικαί , αἱ δὲ ἐξ ἀμφοῖν τούτοιν μικταί , καὶ τούτων αὖ ἕτερά ἐστιν εἴδη , καθ | ||
αἵτινες θεωρητικαὶ λέγονται , αἱ δὲ πραγματικαὶ , αἱ δὲ μικταί : καὶ τῶν μικτῶν αἱ μὲν ἐπίσης δέονται λόγου |
τῶν ἀριστέων περὶ τῆς συμμαχίας καὶ τὴν διάταξιν τῶν ἀγώνων ἐπιτρεψάντων Ἡρακλεῖ , φασὶ τοῦτον [ τὸν ] τόπον προκρῖναι | ||
Πορσίνας εἰς ἐκκλησίαν τοὺς Τυρρηνοὺς συνεκάλει καὶ διεξελθών , ὡς ἐπιτρεψάντων αὐτῷ [ δίκας ] Ῥωμαίων δικάσαι περὶ ὧν ἐνεκαλοῦντο |
κατεσκευασμένον . , : . . τὰ γὰρ Ἀναξάρχου σιωπῶ πτίσσε ἐπιβοῶντος τὸν Ἀναξάρχου θύλακον : Ἀνάξαρχον γὰρ οὐ πτίσσεις | ||
κατασήπεται , τὴν πρὸς ἐκεῖνα κοινωνίαν οὐ φέροντα . Πτίσσε πτίσσε τὸν Ἀναξάρχου θύλακον : οὐ γὰρ πτίσσεις Ἀνάξαρχον : |
Φ . . : ἡ Νιόβη διὰ τὴν ὑπερβάλλουσαν λύπην ἐσιώπα , καὶ οἷον τὸ τοῦ Ἀχιλλέως , ὅταν ἐστάλησαν | ||
μήλῳ κέχρημαι : ἐκεῖνο Ἔριδος , τοῦτο Ἔρωτος , ἐκεῖνο ἐσιώπα , τοῦτο φθέγγεται . μὴ ῥίψῃς , μὴ φάγῃς |
ἅ θ ' αὑτοὺς ἐνεκωμίασαν καὶ ὅς ' εἰς ἡμᾶς ἐβλασφήμησαν , ἐξ αὐτῶν τῶν πεπραγμένων ἑκατέροις . Ψήφισμα γὰρ | ||
τοῦ Λυκωποῦ τὰ πράγματα μεταστήσαντος ἐς μοναρχίαν , ἐπὶ τοσοῦτον ἐβλασφήμησαν τὸν μόναρχον , ὥστε παροξυνθεὶς τὰς πλείστας αὐτῶν ἀπέκτεινεν |
ἐλεει - νὸν ἐπέστη καὶ πρὸς τὴν δέσποιναν ἀπέβλεψε . πυνθανομένης δ ' ἐκείνης , τί παθὼν οὐκ ἄγει τὸ | ||
προσάξω ὑμῖν εἰς θυσίαν . „ τῆς δὲ γυναικὸς αὐτοῦ πυνθανομένης : ” πόθεν σοι ταῦτα , ἐὰν συμβῇ ὑγιᾶναί |
νοσοῦντος , ὅτε δὴ καὶ ἐτελεύτα , Φαβωρίνου δὲ γνησιώτατα ἠκροάσατο , παρ ' οὗ μάλιστα καὶ τὴν ὥραν τοῦ | ||
, ὃν μάλιστα ἐπαινεῖ τῶν κατὰ τὴν Ἀσίαν ῥητόρων ὧν ἠκροάσατο Κικέρων , ὥς φησιν ἔν τινι γραφῇ αὐτὸς συγκρίνων |
δὲ παιδία : ἀλλ ' ὅμως οὐδένα αὐτῶν δεῦρο ἀναβιβασάμενος δεήσομαι ὑμῶν ἀποψηφίσασθαι . ” τί δὴ οὖν οὐδὲν τούτων | ||
ἠκούσατ ' ἀρτίως , μὴ εἰσαγώγιμον εἶναι τὴν δίκην . δεήσομαι δὲ καὶ δίκαια καὶ μέτρι ' ὑμῶν ἁπάντων , |
ἀπαντῆσαι πρὸς τὴν τοιαύτην λύσιν λέγοντας , ὅτι ἐλέγχεται ὁ παρὼν λόγος ψευδής , ἐξ ὧν αὐτὸς ὁ τεχνικὸς ἐπιφέρει | ||
διὰ δὲ τὸ φθάσαν πολλάκις ἀφίενται , μόνος δὲ ὁ παρὼν ἐπ ' ἀμφοτέρῳ κρίνεται βίῳ : τό τε γὰρ |
ἄλλα πώλει πάντα πλὴν τῶν μυρτίνων . ΦΙΛΥΡΙΝΟΣ . Ξέναρχος Στρατιώτῃ : φιλύρας εἶχε γὰρ ὁ παῖς ἀφύλλου στέφανον ἀμφικείμενον | ||
ἡ τυραννὶς ἐδεῖτο . Ἀντιφάνης δ ' ὁ κωμῳδιοποιὸς ἐν Στρατιώτῃ τὰ ὅμοια λέγει περὶ τῆς τῶν ἐν Κύπρῳ βασιλέων |
τὸ κοινὸν κατέθηκας . καὶ οὐ τοῦτο δεῖ λογίζεσθαι , πότερος ἄρα ἀριθμῷ πλείω συμβέβληται ἡμῶν , ἀλλ ' ἐκεῖνο | ||
ὦ σχέτλιοι πομπαίφεῦ φεῦ δύο διολλῦσαι : αἰαῖ . † πότερος ὁ μέλλων ; † ἔτι γὰρ ἀμφίλογα δίδυμα μέμονε |
ὂν πάντων ἕν τι κοινὸν γένος . τοῦτ ' οὖν ἐπισημηνάμενος ὁ Πορφύριός φησι μὴ εἶναι τὸ ὂν γένος τῶν | ||
ἀμέσως εἰς τὸ πρῶτον σημαινόμενον τοῦ γένους ἐπελθὼν καὶ μὴ ἐπισημηνάμενος αὐτὸ τοῦτο : ὤφειλε γὰρ διορίσασθαι περὶ ποίου σημαινομένου |
σύ μοι λειτουργιῶν ἀτέλειαν δέδωκας δοὺς τὸν Ἀθήνησι θρόνον „ ἀναβοήσας ὁ αὐτοκράτωρ „ οὔτε σὺ ” εἶπεν ” ἀτελὴς | ||
θεραπεύειν , ἀλλὰ καὶ ὅσους εἶδεν μόνον , εἰς μέσους ἀναβοήσας τοὺς πενθοῦντας , ὡς μετὰ ταῦτα ἐγένετο φανερόν “ |
ᾔτει πινακίδας , ἵνα διαθήκας γράψῃ . Σχολαστικὸς ναυαγεῖν μέλλων πινακίδας ᾔτει , ἵνα διαθήκας γράψῃ . τοὺς δὲ οἰκέτας | ||
ξεστῶν δέξασθε σμίλης ὁλκούς , κήρυκας ἐμῶν μόχθων . καὶ πινακίδας ἂν εὕροις εἰρημένας ἐν ταῖς Φιλυλλίου Πόλεσιν : λέγει |
ἢ πρὸς τὸ ἀπέπνευσε . Ζαμενὴς δὲ ἡ μανικωτάτη : ἀπέκτονε γὰρ τοὺς αὑτῆς παῖδας καὶ τὸν ἀδελφὸν ἄψαρτον . | ||
Νεμέας , Ἀφέσας τις ὤν Θεσσαλίας . . . . ἀπέκτονε : κτείνω κτενῶ , ὁ μέσος παρακείμενος ἔκτονα καὶ |
μὴ προσέθηκε , κἂν νεύσῃ , κἂν βλέψῃ , κἂν σχηματίσηται , κἂν ἄλλο τι δράσῃ κολάζεσθαι , ἀλλ ' | ||
. ἀλλὰ καὶ ἡνίκα τις ἴδῃ προκατειλημμένας τὰς διεξόδους , σχηματίσηται ὡς πρὸς τὴν πόλιν τῶν ἐναντίων καὶ τὰς χώρας |
οὐτάζουσιν . οἷα δ ' ἐνὶ πτολέμῳ βυθίῳ , ὅτε ναυμάχος Ἄρης δῆριν ἀείρηται , δοιαὶ πανυπείροχα νῆες , στράπτουσαι | ||
καὶ παίδων ταῖς γὰρ ναυσὶ κτἑ . : διὸ καὶ ναυμάχος ἐκαλεῖτο προσέκειτο ἰδών : τὸν νοῦν προσεῖχε νοήσας . |
ἐπ ' αὐτοῖς . Ἀλλ ' , Ἡράκλεις , ὡς θορυβοῦσι τὰ κοινὰ καὶ τὰ καθ ' ἡμέραν ταῦτα βοῶντες | ||
ἐξαπατῶνται , αἱ δὲ προπετέσταται καὶ ἀνοητόταται μιμούμεναι τὰς πρώτας θορυβοῦσι καὶ φιλοτιμοῦνται ἄλλας ἐξαπατᾶν , τοιοῦτον εὕροις ἂν καὶ |
κατασκευή ; τί οὖν ἐμποδὼν πλὴν εἰ μὴ τῆς εὐνοίας ἐπιλέλησαι , εἴγε ἄμεινον ἀγνοίας μᾶλλον ἢ κακίας κρίνεσθαι ; | ||
, τὸν ἐν τῇ χλαμύδι , οἶσθα αὐτόν , ἢ ἐπιλέλησαι τὸν ἄνθρωπον ; Οὔκ , ἀλλὰ οἶδα , ὦ |
τὴν στάσιν τῶν ὅπλων . ταῦτα μαθοῦσα ἡ βουλὴ πολὺν ἐσκόπει χρόνον , ὅ τι χρήσεται τοῖς πράγμασιν , οὔτε | ||
, φοβούμενος τοὺς ἐχθρούς : ἐπαναστὰς δὲ ἐπὶ τοῦ καταστρώματος ἐσκόπει τοὺς αὑτοῦ ἐπιτηδείους , εἰ παρείησαν . κατιδὼν δὲ |
ἡ γυνὴ μὴ πεινήσει : ὥστ ' εἰ καὶ σφόδρα ἠδίκηκε , κεκόλασται . καὶ μέχρι θέρους γε δώσει ταύτην | ||
, δίκαια δὲ ἔχοντι λέγειν ὁ δοὺς τὴν ἐπιστολὴν οὐκ ἠδίκηκε τὸν δικαστήν . εἰ γὰρ αὐτὸς αὑτὸν παρακαλεῖ τῷ |
ὁ Σικελίαν ἑλών , πέμπτον ὑπατεύων τότε , καὶ Τίτος Κρισπῖνος ἀντιστρατοπεδεύοντες οὐκ ἐτόλμων ἄρχειν μάχης . λείαν δέ τινα | ||
ὁ καρπὸς αὐτοῖς περιγίνεται . ” τοιαῦτά τινα λέγων ὁ Κρισπῖνος καὶ πρὸς ἑκάστους καὶ κοινῇ , φύσει μὲν καὶ |
τὸ δρᾶμα τοῦ βίου καλῶς ἕως τὸν ὄντως αὑτὸν οὐκ ἐγνώρισεν . ὁ πολὺς χρόνος πάντ ' ἐξελέγχει , Νικοφῶν | ||
τὸν ἑαυτοῦ χρόνον ἢ τὸν δι ' ἄστρων ἀριθμὸν οὐκ ἐγνώρισεν ; } Εἰ γὰρ μαθὼν ἦν καὶ χρόνους ἠπίστατο |
ἂν εἴη πρᾶξις . χρὴ δὲ τὸν μὲν ἀρκυωρὸν εἶναι ἐπιθυμοῦντα τοῦ ἔργου καὶ τὴν φωνὴν Ἕλληνα , τὴν δὲ | ||
Χαρικλὼ γυνὴ Χείρωνος , Φιλύρα δὲ μήτηρ . λίπτοντα : ἐπιθυμοῦντα . χρειώ μιν κούρης : Ἀναξαγόρας φησίν , ὅτι |
σφοδρῶς δὲ εἰλημμένος . ἴσως γάρ που τὸ πολυθρύλητον ἐκεῖνο ἀκήκοεν , ὅσῳ κρείττων ὀψιμαθὴς ἀμαθοῦς . τὸ μὲν οὖν | ||
ἐνὶ πρώτοισι μάχεσθαι : ἡ διπλῆ ὅτι τὸν λόγον τοῦτον ἀκήκοεν κατὰ τὸ σιωπώμενον ὁ Ἀχιλλεύς . διό φησιν οὐ |
ἀνὴρ πολλῶν ἀντάξιος ἄλλων : ἐπίταττε οὖν ὅτι βούλει . Ἄκουσον δή , εἰπεῖν τὸν Ἐρυξίμαχον . ἡμῖν πρὶν σὲ | ||
δὲ σῶμα καὶ δόμων περιπτυχὰς καταιθαλώσῃ σου Λικυμνίαις βολαῖς . Ἄκουσον , αὕτη : παῦε τῶν παφλασμάτων : ἔχ ' |
εἴδωλον τοῦ θεοῦ χαλεπαίνειν τε καὶ ἀγανακτεῖν , ὅτι οὐκ ἀπήγγειλε πρὸς τὴν βουλὴν τὰ κελευσθέντα , καὶ ἀπειλεῖν , | ||
πρεσβυτάτην φάσκουσαν εἶναι τῶν Κρόνου παίδων , ὡς αὐτὸς Ὅμηρος ἀπήγγειλε ποιήσας , καί με πρεσβυτάτην τέκετο Κρόνος ἀγκυλομήτης , |
ἄν τις ἐκ τούτων εὐπορήσειεν , νοσώδης , ἐπίνοσος , ἄρρωστος , ἀσθενής . ἕτερα δ ' εἰς ταὐτὸν φέροντα | ||
ἀσελγής , ἀκόλαστος , ἄνανδρος , θρασύς , δειλός , ἄρρωστος , ἄδικος , ἀνόσιος , ἀγνώμων , ἀνεπιεικής , |
φησί , περὶ τῶν ζητουμένων νῦν ὑφ ' ἡμῶν οὕτως διώρισε . ζητοῦνται δὲ αἱ ἀρχαὶ καὶ τὰ αἴτια τῶν | ||
Δεσμώτου . καίτοι θεοῖσι : Καίτοι τίς φησίν , ἄλλος διώρισε τιμὰς τοῖς νέοις τούτοις θεοῖς ; τοῦτο δὲ λέγει |
καίτοι εἴ τις ἔροιτ ' αὐτὸν ἢ σέ , ὦ Τιμόκρατες , τὸν ἐπαινέτην τούτων καὶ συνεργόν , τὰς εἰσφορὰς | ||
Τιμόκρατες , οὕτω παρασκευαζώμεθα . Ἱππόλοχος ὁ Μακεδών , ἑταῖρε Τιμόκρατες , τοῖς χρόνοις μὲν γέγονε κατὰ Λυγκέα καὶ Δοῦριν |
μηκέτι μοι προσιέναι . Τίς οὗτος ; μή τι τὸν παιδοτρίβην Διότιμον λέγεις ; ἐπεὶ ἐκεῖνός γε φίλος ἐστίν . | ||
τὰ οὖν προκείμενα ἀμφισβητήσιμα μὲν διὰ τὸν ἰατρόν τε καὶ παιδοτρίβην καὶ χρηματιστήν , ἀσαφῆ δὲ διὰ τὸ μήπω γνωρίμου |
δὲ τὰς τρεῖς ἡμέρας ἦλθεν ὁ Αἴσωπος πρὸς τὸν βασιλέα Νεκταναβὼν καὶ εὗρεν αὐτὸν μετὰ τῶν φίλων προσδεχόμενον πρὸς τὸ | ||
ἀπέκτεινεν αὐτὸν ἡ αἴλουρος τῇδε τῇ νυκτί . “ ὁ Νεκταναβὼν ἔφη τῷ Αἰσώπῳ ” οὐκ αἰσχύνει φανερῶς ψευδόμενος ; |
λαλῶ Πτολεμαίῳ γογγυλίδος ὀπτῶν τόμους . Ἑρμῆ νεκρῶν προπομπὲ καὶ Φιλιππίδου κληροῦχε , νυκτός τ ' ὄμμα τῆς μελαμπέπλου ἔστιν | ||
καὶ τρίτη Λακωνική . ἐν ἡμέραις τρισὶν ἰσχνότερον αὐτὸν ἀποφανῶ Φιλιππίδου . οὕτως ἐν ἡμέραις ὀλίγαις νεκροὺς ποιεῖς ; πρὸς |
καὶ ἐπανερομένου ” τί οὖν οἶδας ποιεῖν ; ” κἀκείνου φαμένου „ πάντα „ , πάλιν ἐγέλασεν Αἴσωπος . τῶν | ||
τι τὸ κατύπερθέ ἐστι . Οὐδενὸς γὰρ δὴ αὐτόπτεω εἰδέναι φαμένου δύναμαι πυθέσθαι : οὐδὲ γὰρ οὐδὲ Ἀριστέης , τοῦ |
Ξάνθος εἶπεν “ κυρά , σὺ ὑποκρίνου . ἄγε , Αἴσωπε , κληματίδας εἰσένεγκε εἰς τὸ μέσον καὶ ποίησον πυράν | ||
τοῦ Ξάνθου λέγει “ πάντα σῶά ἐστιν καὶ ὑγιῆ , Αἴσωπε . ταῦτα ἐμοὶ ὁ δεσπότης ἔπεμψεν ; ” Αἴσωπος |
, γλυκὺ μέν , προσιστάμενον δὲ λυπεῖ πανταχῇ . τοῦ Χαιρεφῶντος καὶ σύγγραμμα ἀναγράφει Καλλίμαχος ἐν τῷ τῶν παντοδαπῶν πίνακι | ||
ὄντας . καὶ τὸν κομήτην τουτονί : περὶ Σωκράτους καὶ Χαιρεφῶντος ⌈ τοῦτό [ ταῦτά ] φησιν . καὶ τουτονὶ |
. Πρᾶττε ἀμετανοήτως . Ἁμαρτάνων μετανόει . Ὀφθαλμοῦ κράτει . Βουλεύου χρόνῳ . Ἐπιτέλει συντόμως . Φιλίαν φύλασσε . Εὐγνώμων | ||
στρατιώταις , τέχναις διαφόροις εἰς θάρσος τούτους ἀνακαλεῖσθαι καλόν . Βουλεύου μὲν βραδέως , ἐπιτελεῖ δὲ ταχέως τὰ δόξαντα : |
κάλλιόν τοι , εἶπεν , εἰ φιλόπολις ἐκάλου μᾶλλον ἢ φιλολάκων . οὕτως αἱ κατὰ φύσιν ἡμῶν σχέσεις παρὰ πᾶσι | ||
, ὡς ἔοικε , φιλότιμος ὤν , καὶ οὐχ ἧττον φιλολάκων καὶ φιλοκλέαρχος , ἀεί τινας ἐν τῆι διηγήσει χώρας |
λέγῃ : ὦ μῆτερ , ἱκετεύω σε , μὴ ' πίσειέ μοι τὰς αἱματωποὺς καὶ δρακοντώδεις κόρας : αὗται γάρ | ||
Ἱππίσκῳ : ὦ μῆτερ , ἱκετεύω σε , μὴ ' πίσειέ μοι τὸν Μισγόλαν : οὐ γὰρ κιθαρῳδός εἰμ ' |
παρ ' Ἕρμον Φεύγει , οὐδὲ μένει , οὐδ ' αἰδεῖται κακὸς εἶναι . Οὐ γὰρ ἄν , ἔφη , | ||
δέχθαι , ἐπεὶ πάντη καὶ ὅτις μάλα κύντατος ἀνδρῶν Ξεινίου αἰδεῖται Ζηνὸς θέμιν ἠδ ' ἀλεγίζει . ” Ὧς φάτ |
οὕτως εἶχεν , ἀρνεῖσθαι μᾶλλον ἢ λέγειν αὐτοῖς προσῆκεν . Οἴομαι τοίνυν καὶ τοῦτον τὸν λόγον Λεπτίνην ἐρεῖν , ὡς | ||
; Οὐκοῦν οἵ γε τὰ δίκαια ποιοῦντες δίκαιοί εἰσιν ; Οἴομαι ἔγωγ ' , ἔφη . Οἴει οὖν τινας πείθεσθαι |
καὶ τὴν τῶν πολεμίων νίκην τοῖς οἴκοθεν . Νόμος τὸν ἐξειπόντα τὰ μυστήρια τεθνάναι : ὄναρ τις θεασάμενος τὴν τελετὴν | ||
αὐτὸν ἐν τῇ μελαίνῃ γῇ , ὡς παρανομήσαντα , καὶ ἐξειπόντα τὸ μυστήριον τοῖς ἀνθρώποις . Ὁμοίως τὸ συναγόμενον ἐκ |
. οἱ δὲ Ἀρκάδες , ὡς ἡ Θέμις αὐτοῖς ἐπιθειάζουσα ἔφραζεν , αἱροῦνται λόφον ὀλίγον ἀπέχοντα τοῦ Τεβέριος , ὅς | ||
. Ἀλλὰ τόδε φράσσαι , πρὸ Πύλου Πύλον ἥν σοι ἔφραζεν : Ἔστι Πύλος πρὸ Πύλοιο Τί τοῦτο λέγει , |
δέκα μῆνας : ἃς δ ' ἔφερε παρ ' ἡμῶν ἐπιστολάς , ἀνέγνωτ ' ἐπὶ τοῦ βήματος . ἔπειτα Θασίων | ||
καὶ βουλοίμην ἄν , εἰ μὴ ἐπιστέλλοιμι , τοιαύτας λαμβάνειν ἐπιστολάς . σὺ δὲ ἐμοὶ ἀεὶ μὲν καὶ πανταχοῦ τίμιος |
, ἄλλως ἐστὶ αὕτη θεωρητή . δεῖ δὲ μὴ τὰς ἀποπτώσεις τῶν ὑποδυομένων αὐτοὺς πρὸς διαβολὴν τῆς ὅλης φιλοσοφίας παραλαμβάνειν | ||
δ ' ἂν καὶ ἄλλοσε παραφερόμενοι Ἐπειδὴ καὶ τότε τὰς ἀποπτώσεις τοῦ ἔρωτος εἶπε . Τὸ δὲ κεράσαντες τὸν ἀληθῆ |
δραματουργοῦντες . καινὰς ] νέας . ἰδέας ] ⌈ ὑποθέσεις κωμῳδιῶν . σοφίζομαι ] σοφὸς φαίνομαι : ἢ μηχανῶμαι . | ||
τῶν κωφότητα προσποιουμένων , καὶ πάντα ἀκουόντων . Μύλλος γὰρ κωμῳδιῶν ποιητὴς , ὃς μὴ ἀκούειν ὑπεκρίνετο . Μῦς ἄρτι |
τεθνεώτων ‖ [ εἰ ] μὲν ὡς οὐκ ὄντων τις διανοεῖται - | , [ ἀκόλουθον ] αὐτῷ μηδαμοῦ αὐτοὺς | ||
κύριος δὲ οὐκ ἔστι τῆς κινήσεως . πολλάκις γοῦν τι διανοεῖται φυγῆς ἄξιον καὶ οὐ φεύγει , οἷον σεισμὸν ἢ |
οἶμαι , Σάμιππε , προῄεις , μετὰ σὲ δὲ ὁ Ἀδείμαντος ἦν , εἶτ ' ἐγὼ μετ ' ἐκεῖνον ἐχόμενος | ||
εἶχόν τι λέγειν πρὸς ταῦτα , ὁ δὲ ἀδελφὸς αὐτοῦ Ἀδείμαντος , Οὔ τί που οἴει , ἔφη , ὦ |
ἅπαντας ὄντας ἀσφαλῶς κινεῖν τε καὶ καθεύδειν . Ἡ παῖς λέλουται καὶ τὰ τῆς πυγῆς καλά : ὁ πλακοῦς πέπεπται | ||
βοῶντος τοῦ βαλανέως αὐτὸς αὑτοῦ καταχέασθαι καὶ εἰπεῖν , ὅτι λέλουται , ἀπιὼν δὲ : Κακίζεις ; οὐδεμία σοι χάρις |