' οὗ καὶ τὸ ὁρᾶν γίνεται φῶς τὸ θεῖον , ἀδιαφοροῦν ἐπιστήμης , ἣ τὸ τῆς ψυχῆς διοίγνυσιν ὄμμα καὶ | ||
τὸ γινόμενον , ἀλλὰ φέγγος ἀρετῆς τὸ περιαυγέστατον , λογικῆς ἀδιαφοροῦν πηγῆς , ὃ καὶ ἑτέρωθι μηνύεται τὸν τρόπον τοῦτον |
οὐχ ἁπλῶς πᾶσα ἡ τινὸς πρός τι καὶ ἔν τινι πλῆξις ψόφος , οὐ πᾶν ψοφήσει τὸ τυπτόμενον ἢ τύπτον | ||
ἐφ ' ὑγιοῦς σώματος : πληγὴ δὲ ἡ ἐκ χειρὸς πλῆξις . ἐπίκουροι καὶ βοηθοὶ διαφέρει . ἐπίκουροι μὲν γάρ |
, σύγγνωθί μοι , ὅτι ἥμαρτόν σοι ἐν ἀγνοίᾳ καὶ λελάληκα βλάσφημα εἰς τὸν κύριόν μου Ἰωσήφ . Καὶ οὐκ | ||
αὐτοῖς καὶ πεπλάνημαι καὶ ἐξουθένηκα τὸν ἐκλεκτόν σου Ἰωσὴφ καὶ λελάληκα περὶ αὐτοῦ πονηρά , μὴ εἰδυῖα ὅτι υἱὸς σοῦ |
πολλῶν ἕν . ταῦτα μὲν ἡ ῥητὴ πρόσταξις περιέχει . μηνύεται δὲ καὶ νοῦς ἕτερος αἰνιγματώδη λόγον ἔχων τὸν διὰ | ||
ἀδιάφορα τὰ ἐπιφερόμενα , ἐν τούτοις τῆς γενικῆς ἡ κτῆσις μηνύεται καὶ οὐ τῆς κτητικῆς ἀντωνυμίαςἔτι . γε μὴν καὶ |
Ἁγνὰν ] Ἄδολον . Ὑπακουέμεν ] * Ἤγουν ὑποκεῖσθαι καὶ ἀναπεπταμένος εἶναι ταῖς λάβραις ἀκτῖσι τοῦ ἡλίου . Ἀγῶνα νέμειν | ||
ὑπερήδιστον , οἶμαι , οἴκων ὁ κάλλιστος ἐς ὑποδοχὴν λόγων ἀναπεπταμένος καὶ ἐπαίνου καὶ εὐφημίας μεστὸς ὤν , ἠρέμα καὶ |
. τῆς δὲ ὁδοῦ τῆς ὀπίσω ἐρᾷ δεινῶς , καὶ συντρόφου παντὸς χωρίου ἡττᾶται : ἔνθεν τοι καὶ ἁλίσκεται τὰ | ||
. κύων οὖν ὑπ ' αὐτῷ τραφεὶς ἀκούσας φίλου καὶ συντρόφου φθέγματος , ὥς τι τοῦ Γέλωνος ἐξ ἐπιβουλῆς παθεῖν |
σκιαγραφίαις γὰρ ἐπιπολαίοις ἐξ ἑαυτῶν διαρρεούσαις ἔοικε . τοῦ δὲ Θοβὲλ ἀδελφὴν εἶναί φησι Νοεμάν , ἧς ἑρμηνεία πιότης : | ||
γὰρ δημιουργὸν τῶν πολεμιστηρίων ὅπλων , χαλκοῦ καὶ σιδήρου , Θοβὲλ υἱὸν Σελλᾶς τῆς σκιᾶς ὠνόμασεν , οὐ λόγων τέχναις |
δέξαιτο δ ' Αἰακιδᾶν ἠύπυργον ἕδος , δίκᾳ ξεναρκέϊ κοινόν φέγγος . εἰ δ ' ἔτι ζαμενεῖ Τιμόκˈριτος ἁλίῳ σὸς | ||
τοίνυν μηδὲ εἰς τὰς κοίτας λαμπτῆρας φέρεσθαι μηδὲ ἄλλο νυκτερινὸν φέγγος : ἤδη γάρ τινες , ἐπεὶ πάντῃ ἐξείργονται μηδὲν |
. . . προαισθάνεσθαι ] πάνυ δεινῶς . ἐπειδὴ γὰρ ἀμάρτυρός ἐστιν ὁ ἀγών , διὰ τοῦτό φησι τὸ προαισθάνεσθαι | ||
. . . προαισθάνεσθαι ] πάνυ δεινῶς . ἐπειδὴ γὰρ ἀμάρτυρός ἐστιν ὁ ἀγών , διὰ τοῦτό φησι τὸ προαισθάνεσθαι |
ἐν τοῖς ἀρίστοις . ὅθεν καὶ τὸ τοῦ Διὸς ὄνομα σύμβολόν ἐστι καὶ εἰκὼν ἐν φωνῇ δημιουργικῆς οὐσίας τῷ τοὺς | ||
προστίθησι καὶ τὰ παρεπόμενα τῷ ῥήματι , ὅτι τὸ ῥῆμα σύμβολόν ἐστιν καὶ σημαντικὸν τῶν καθ ' ἑτέρου λεγομένων οἷον |
ὅπου τι δεινόν : ἃ μὲν ἀπολελαύκαμεν τῆς τούτου συμβουλῆς ἑωράκατε . ἀλλὰ τοῦτο μὲν τὸ ἐννόημα ἐπιπολαιότερον , ἐκεῖνο | ||
ἐτύγχανεν , ” ὄψεσθε , „ εἶπε „ μᾶλλον δὲ ἑωράκατε . ” ” ζῶντα ; „ ἔφη ὁ Δημήτριος |
τοι τέχνης δημιούργημά φαμεν εἶναι . εἰ δὴ ταὐτοῦ πρωτοτύπου κεκοινώνηκεν , ἄμφω ὀφείλει καὶ τῶν αὐτῶν τόνων μετέχειν : | ||
: γένη γὰρ κοινότερον πάντα ὅσα κατά τινα μίαν φύσιν κεκοινώνηκεν ἀλλήλοις : τοιαῦτα δὲ καὶ τὰ ἀφ ' ἑνός |
Ῥωμαίων στρατηγός , εἰ καὶ τάδε ἐς τὸ ἀκριβὲς οὔπω ἐπέπυστο , ἀλλὰ προμηθείᾳ γε πλείστῃ χρώμενος καὶ φθάνειν ἀεὶ | ||
τῶν πόλεων διατρίβουσα , ἐπεὶ περὶ τῆς νόσου τοῦ υἱοῦ ἐπέπυστο , ὡς δεινή τις καὶ δυσαπάλλακτος αὕτης ὑποτοπάσασα , |
καὶ μᾶλλον τῶν γενῶν εἶναι λέγεται . τὸ δὲ γένος πόρρω ὂν τῶν καθ ' ἕκαστα , ἐννόημά πως εἶναι | ||
ιγʹ . Τῶν ἴσων μεγεθῶν ὑπὸ τὸ ὄμμα κειμένων τὰ πόρρω κείμενα μετεωρότερα φαίνεται . ἔστω γὰρ ἴσα μεγέθη τὰ |
τῶν οἰκητόρων ἔναγχος αἱρεθεὶς ἀστυνόμος λυσιτελὲς ὁμοῦ καὶ τερπνὸν ἐξεῦρε δημιούργημα καὶ δέδωκε τοῖς ἐνοικοῦσιν ἐρίζειν πρὸς τὰς ἀγαλλομένας ὕδασι | ||
ἁπάντων , ἵνα τῷ ὄντι λογικῆς φύσεως ἐπάξιον τελεσθῇ τὸ δημιούργημα , ἐπειδὴ κακῶν δημιουργῶν ὑπαίτια ἐξ ἀνάγκης τὰ ἔργα |
καὶ ταραχῇ πολλῇ προέρχεται , καὶ ἀκούσας τὰ ὄντα , μεστὸς γενόμενος δέους καὶ ἤδη νομίζων τοὺς δημίους ἐπ ' | ||
δύνασθαι συνιδεῖν ; ὁ γὰρ ἐρῶν ὑποψίας ἐστὶ καὶ φόβου μεστὸς καὶ τὸ προστυχὸν ἐμποδὼν εἶναι πρὸς τὴν χρείαν ὑπονοεῖ |
πρὸς ἄλληλα καὶ ὁμοιότητα ἔχειν πρὸς ἑαυτὰ , ὥστε τὸ οὐράνιον σῶμα ψυχὴν εἶναι ὠγκωμένην καὶ ζωὴν ἐπὶ πᾶν διεστῶσαν | ||
πρὸς τὴν ὕλην , ἀναγωγός τε ἐπὶ τὸ θεῖον καὶ οὐράνιον πῦρ καὶ ἄυλον ἀλλ ' οὐχὶ κάτω βρίθουσα περὶ |
τὸ ποθούμενον ἴδωσιν . εἶτα διὰ τὸν τῆς ἀθανάτου καὶ μακαρίας ζωῆς ἵμερον τετελευτηκέναι νομίζοντες ἤδη τὸν θνητὸν βίον ἀπολείπουσι | ||
ἰσόθεον ποιεῖ καὶ οὐδὲ διὰ τὴν θνητότητα τῆς ἀφθάρτου καὶ μακαρίας φύσεως λειπομένους ἡμᾶς δείκνυσιν . ὅτε μὲν γὰρ ζῶμεν |
καὶ δεῦρο ἐμπεσὸν κύματα ἡμῖν ἐγείρει καὶ ποιεῖ ταῦτα ἃ Μακεδόνιος εἰδώς , εἴ τις ἔροιτο , διδάξει . τὴν | ||
τέλους ἔχει τὸ ο μικρόν : οἷον , Μακεδὼν Μακεδόνος Μακεδόνιος : δαίμων δαίμονος δαιμόνιος : Σαρπηδὼν Σαρπηδόνος Σαρπηδόνιος . |
⌋ δέ , ἐν ὧι [ ἡ καταβολή ] , ἀμέτοχός ψυχροῦ , δῆλον [ ὅτι καὶ τὸ ] κατασκευαζόμενον | ||
καὶ ὁ τόπος δέ , ἐν ὧι ἡ καταβολή , ἀμέτοχός ἐστιν ψυχροῦ , δῆλον ὅτι καὶ τὸ κατασκευαζόμενον ζῶιον |
καὶ κινήσεις , ψυχὴν δέ , εἰ θαρραλεότητος καὶ εὐτολμίας ἀνάπλεως , εἰ ἀκατάπληκτος καὶ μεστὴ φρονήσεως | εὐγενοῦς , | ||
τῇ Ἑλλάδι ἐν τοῖς μάλιστά ἐστιν εὔγεως καὶ δένδρων ἡμέρων ἀνάπλεως : καὶ οἱ τῆς ἀνδράχνου θάμνοι παρέχονται τῶν πανταχοῦ |
γὰρ τὰ τούτων ὀνόματα πᾶσαν μὲν ἤπειρον , πάντας δὲ μυχοὺς θαλάττης ἐπέρχεται καὶ ἀγροὺς καὶ καλύβας , καὶ ὅλως | ||
ἵππων ταρακτής ἐστιν Ἰσχένου τάφος , ὁ τὴν θαλάσσης Αὐσονίτιδος μυχοὺς στενοὺς ὀπιπεύουσαν ἀγρίαν κύνα κτανὼν ὑπὲρ σπήλυγγος ἰχθυωμένην , |
ἔχειν , τὸν Ἠμαθίωνα καὶ τὸν Μέμνονα : ὃν ἀστέρων τέθριππος : τὸν Τιθωνὸν λέγει [ ἡ Ἡμέρα ἔχουσα ] | ||
τεκνοποιὸν ἔχουσα τᾶσδε γᾶς πόσιν ἐν θαλάμοις , ὃν ἀστέρων τέθριππος ἔλαβε χρύσεος ὄχος ἀναρπάσας , ἐλπίδα γᾶι πατρίαι μεγάλαν |
ἥδιον ἀμφοῖν ἐμὲ τὸν συνάγοντα εἶναι . Μάλχος μὲν οὖν πλήρης ὢν τῶν περὶ σοῦ λόγων ἔρχεται τοὺς μὲν παρ | ||
τῶν σύνεγγυς ἀγρῶν τὸ δημοτικὸν πλῆθος καὶ ἦν ἐξ ἑωθινοῦ πλήρης ἡ ἀγορά . τῆς δὲ βουλῆς συναχθείσης , ἵνα |
ἔχει δὲ καὶ αὕτη ἔθνη Ἀραβικά . Ἡ δὲ περιγραφομένη ἤπειρος ὑπό τε τῶν νοτιωτάτων τῆς Ἐρήμου καὶ τῆς Πετραίας | ||
τροπῇ δὲ τοῦ Α εἰς Η καὶ πλεονασμῷ τοῦ Ι ἤπειρος . Ἱστορίαν δὲ κατορθοῦμεν , ὅταν τὸ χίλια διὰ |
, ἣ τοὺς μαστοὺς ἐπεῖχε τοῖς παιδίοις , ὡς δραματικῆς μεστὸν ἀτοπίας διασύρουσιν . Ἀντιδιαλλαττόμενοι δὲ πρὸς ταῦτα λέγουσιν , | ||
πολυτροπίαν τοῦ ἀνδρὸς κατηγορεῖ . χροιὰ δὲ ἀνατετραμμένη ὑπόχλωρος δειλίας μεστὸν δείκνυσι καὶ κακομηχανίας , εἰ μὴ ὑπὸ νόσου γένοιτο |
ὄρεξις : εἰ εἰς ἄπειρον πρόεισιν ἡ ὄρεξις , οὐκ ἐφικνεῖται τελικωτάτου τινός : εἰ τοῦτο , κενὴ καὶ ματαία | ||
βάθος : οὐδεμία δὲ καθήκει πλέον ἢ ὅσον ὁ ἥλιος ἐφικνεῖται : τὸ γὰρ θερμὸν τὸ γεννῶν : οὐ μὴν |
τε τῶν ὀδόντων ὑπερφυὲς καὶ στόματος ἀγρίαν πρόσοψιν καὶ κυκλώματος ἀνάστημα παράδοξον . διόπερ τῷ φόβῳ τὰ χρώματα τῶν προσώπων | ||
ἐν Αἰγύπτῳ , καθάπερ δικρόαν ἔχοντες : τὸ δ ' ἀνάστημα τοῦ στελέχους ἀφ ' οὗ ἡ σχίσις καὶ πεντάπηχυ |
οὔτε Λύσανδρος ἀμελῶν ἐπιτήδειος ἐν πολέμῳ . ταῦτα μὲν ἐκεῖνος ἡμάρτανέ τε καὶ ἔπασχε : εἰ δὲ μὴ ἐδεδοίκειν ἐγὼ | ||
οὔτε Λύσανδρος ἀμελῶν ἐπιτήδειος ἐν πολέμῳ . ταῦτα μὲν ἐκεῖνος ἡμάρτανέ τε καὶ ἔπασχε : εἰ δὲ μὴ ἐδεδοίκειν ἐγὼ |
δήπου χρόνον , ἀλλ ' ὅσον οὐδ ' οἰκίαν ἐν ὁμοφροσύνῃ συμμεῖναι μετὰ πάσης εὐθηνίας εἰκός ἐστιν . καὶ οὐ | ||
καὶ Πολέμωνα ἔννεπε κρύπτεσθαι , ξεῖνε , παρερχόμενος , ἄνδρας ὁμοφροσύνῃ μεγαλήτορας , ὧν ἄπο μῦθος ἱερὸς ἤϊσσεν δαιμονίου στόματος |
καὶ ἡ ἀμυδρὰ δὲ πέψις . μέγα δὲ καὶ ἀξιόλογον γνώρισμα πέψεως ἐν τοῖς πρώτοις οὔροις οὐδέποτε φαίνεται κατὰ τοὺς | ||
αἰσθήσεις πρὸς τὸ ἐναντίον τείνει ἢ οἷον σὺ λέγεις : γνώρισμα γάρ ἐστι τοῦ μηδὲν φάντασμα ἀνθρώπειον τηνικαῦτα ἀνακινεῖσθαι . |
Λευκοὺς λίθους ἔχοντες αὐχοῦσιν μέγα . Λυγκέως ὅμοιος : οὗτος ὀξυδερκέστατος γέγονεν , ὡς καὶ τὰ ὑπὸ γῆν ὁρᾶν . | ||
πρὸς σκύλακος ἢ λαγωδαρίου ποδώκειαν ; ὁ μὲν γὰρ ἀνθρώπων ὀξυδερκέστατος πρὸς ἱεράκων ἢ ἀετῶν ὄψιν ἀμβλυωπέστατος . ἀκοαῖς γε |
καὶ ὁ ψυχῆς ὀφθαλμὸς ὁ διαυγέστατος καὶ καθαρώτατος καὶ πάντων ὀξυωπέστατος , ᾧ μόνῳ τὸν θεὸν ἔξεστι καθορᾶν , ὄνομα | ||
τοῖς δὲ πονηροῖς μηδαμῶς . ὀξύτερον Λυγκέως : ὅτι τοσοῦτον ὀξυωπέστατος ἦν , ὡς καὶ δι ' ἐλάτης ἰδεῖν Κάστορα |
εἴθ ' ἔλθοιμεν Θησέως εὐδαίμονα χώραν . μὴ γὰρ δὴ δίναν γ ' Εὐρώτα τάν τ ' ἐχθίσταν θεράπναν Ἑλένας | ||
ὁμοίως δὲ καὶ ὁ δαίμων ἔρροι : μὴ γὰρ δὴ δίναν : ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἔλθοιμι : μὴ ἔλθοιμι , |
: ἢ τῇ ὀρθούσῃ τὰς γυναῖκας ἐν τῷ τοκετῷ : ἔφορος γὰρ λοχείας : * * τῇ Ἀρτέμιδι δηλονότι . | ||
νῆσον . ὁ γενέθλιος ἀκτίνων : ὁ Ἥλιος , ὁ ἔφορος τῆς γενέσεως πάντων . ἔνθα Ῥόδῳ ποτὲ μιχθείς : |
ἐπτηχότων καθάπερ ἐν προσδοκίᾳ βροντῆς ἢ σεισμῷ πάντα κινοῦντι ἔρχεται Φήμη , ἡ θεὸς ἧς πόρρω τὸ ψεῦδος , τὸν | ||
γενεαῖς ὕμνησεν Ἡσίοδος ποιήσας τὰ ἔπη ταῦτα ἃ πάντες ᾄδουσι Φήμη δ ' οὔτις πάμπαν ἀπόλλυται ἥντινα πολλοὶ λαοὶ φημίξωσι |
, ἀχώριστα , ἐρασμιώτατα , ὧν ἢ αὐτὸς ὁ θεὸς ἐρᾷ ἢ αὐτὰ τοῦ θεοῦ ἐρᾷ . εἰ δύνασαι νοῆσαι | ||
ἀναγινώσκει Ἀλκαῖον , Ὅμηρον , οὗτος φιλεῖ Διονύσιον , οὗτος ἐρᾷ Ἑλένης . ὁ αὐτὸς λόγος καὶ ἐπὶ τοῦ τύπτειν |
' ἔχει , καὶ τρέφεται καὶ πληρωθεὶς μὲν ἀποπατεῖ , παυσάμενος δὲ δεῖται πάλιν , καὶ τἄλλα ὅσα τούτοις ἀκόλουθα | ||
ἀπέστη γὰρ τοῦ εἶναι τὸ πᾶν νῦν ἄνθρωπος γενόμενος : παυσάμενος δὲ τοῦ ἄνθρωπος εἶναι μετεωροπορεῖ φησι καὶ πάντα τὸν |
λυθέντων . τί σε δεῖ λίθον μυρίζειν ; τί δὲ γῆι χέειν μάταια ; ἐμὲ μᾶλλον , ὡς ἔτι ζῶ | ||
. ὁ δὲ Μητρόδωρος [ ] διὰ τὸ ἐν τῆι γῆι διηθεῖσθαι , τούτου χάριν γίνεσθαι ἁλμυράν . ὁ δὲ |
ἴσχει καὶ τὰς ἑτεροιώσεις , οὕτω καὶ τὸ ἡγεμονικὸν ποικίλως φαντασιούμενον ἀνάλογόν τι τούτῳ πείσεται . ἄλλοι δὲ οὐδὲ τὸν | ||
ἐπαινετοῖς ; τοῦτο τὸ γένος οὐ μακρὰν ἀπῴκισται θεοῦ , φαντασιούμενον ἀεὶ τὰ αἰθέρια κάλλη καὶ ποδηγετούμενον ὑπ ' ἔρωτος |
ἁρμόττον εἶναι προηγούμενον ἔργον πάρεργον ἑτέρου ποιεῖσθαι λόγου : κἂν ἡσυχάζω μέντοι , τὰ πράγματα αὐτὰ βοᾷ καὶ φωνὴν ἀφίησιν | ||
: ἐλεῶ σε , φησὶν , ἀλλὰ φοβουμένη τοὺς δεσπότας ἡσυχάζω καὶ οὐκ ἐπιδείκνυμι τὴν εἰς σὲ συμπάθειαν : ἀντὶ |
καὶ φίλον ἐστὶ ταῖς θεαῖς ἐν ᾠδαῖς τε εἶναι καὶ κρούμασιν : ἐπειδὰν δὲ ἴδωσι τὸν Ἀπόλλωνα τῆς χορείας ἡγεῖσθαι | ||
; ὁμοῦ γὰρ τῇ ὥρᾳ τῆς παιδίσκης ᾑρέθης καὶ τοῖς κρούμασιν , ὡς ὁ αὐτὸς ἔφασκεν ἀπαγγέλλων . πέπαυσο εἰς |
ὡς οἶσθα καὶ σύ , φίλων ἄριστε , ἀνεβαλλόμην πολλάκις ἀξιωθεὶς τὸν λόγον , καὶ ἀπεσχόμην δ ' ἂν τελέως | ||
κατέφυγε μὲν ἐπὶ Διονύσιον τὸν Σικελίας τύραννον , μειζόνων δὲ ἀξιωθεὶς ἢ τὸν φεύγοντα εἰκὸς ξυνῆκε μὲν τοῦ τυράννου καὶ |
τοῖς τοὺς ἐνδόξους ἐπαινοῦσιν ἄνδρας , τοὐναντίον δὲ ῥᾴδιος καὶ εὐεπίφορος : αὐτοὶ γὰρ ἀφορμὰς εἰς τοὺς ἐπαίνους διδόασι . | ||
ἀληθές , ἀλλ ' ὡς οἱ λέγοντες πάθους ἔχουσιν . εὐεπίφορος δὲ ὁ Εὐριπίδης πρὸς τὸ εἰς ἕτερα πρόσωπα πρεσβύτερα |
καρδίᾳ τε καὶ ταῖς ἀρτηρίαις καὶ μάλιστα ταῖς κατὰ τὸ δικτυοειδὲς πλέγμα τὴν δευτέραν , ἔπειτα τὴν τελειοτάτην ἐν ταῖς | ||
ἐν ἡλίῳ θερμανθῇ ἡ κεφαλὴ ὑπὲρ πολλά , καὶ τὸ δικτυοειδὲς πλέγμα , καὶ διὰ τῶν ἀρτηριῶν μεταδοθῇ τῇ καρδίᾳ |
. . οϚ ∠ ʹ ιϚ μεθ ' ὃ ἡ πηγὴ τὸ καλούμενον Στυγὸς ὕδωρ . . . . . | ||
λεῖοι , τρεῖς αὐτῶν σκοτινοὶ καὶ εἷς φωτινός , καὶ πηγὴ ὕδατος ἀνὰ μέσον αὐτοῦ . καὶ εἶπον Πῶς λεῖα |
δὲ θερμαίνει τὸ ὅλον σῶμα : ἀρέσκει δὲ αὐτῷ καὶ ἐπιγέννημα εἶναι τὸν πυρετὸν . ἐπὶ τῶν πυρεσσόντων ἔρευθος καὶ | ||
γάρ ἐστι νέφους διὰ ψυχρότητα ὑπερβάλλουσαν ἡ χιών , ὧν ἐπιγέννημα τὸ λευκόν . ὁμοίως δὲ καὶ ἡ ὠχρότης τοῖς |
τῷ δέ γε Αἴαντι οὐδ ' ἡ πέτρα ἀσφαλὲς | ὄχημα ἦν . εἰ γὰρ Ἀθηνᾶν μὲν Ἀθηναίοις | μόνοις | ||
εἴπερ οὔτε ἑνιαῖόν γε ὂν τοῦτό ἐστιν , οὔτε ὡς ὄχημα τοῦδε τοῦ ἑνός . Ἆρ ' οὖν ταὐτόν ἐστι |
γοῦν ἐκείνων τοὺς πονηροὺς ἀλιτηρίους ἐκάλουν . καὶ ἄλλως : ἀλιτήριος λέγεται , ὅτι λιμὸς ἐγένετο ἐν Ἀθήναις καὶ οἱ | ||
νικήσῃ καθ ' ἡμῶν ὁ τῆς ἀληθείας ἐχθρός , ὁ ἀλιτήριος δαίμων : μὴ δὴ τοσοῦτον δυνηθείη ἡ ἡμετέρα κακία |
ἐναντίον κυρίου ” . λόγιον οὖν ἐστιν ἐν ἡμῖν τὸ φωνητήριον ὄργανον , ὅπερ ἐστὶν ὁ γεγωνὼς λόγος : οὗτος | ||
ἡγεμονικοῦ μέρος ἑπταχῆ σχίζεται , εἰς πέντε αἰσθήσεις καὶ τὸ φωνητήριον ὄργανον καὶ ἐπὶ πᾶσι τὸ γόνιμον : ἃ δὴ |
“ καὶ τῆς σῆς γυναικός . ” ἐκπλαγεὶς οὖν καὶ θεόπεμπτον εἶναι νομίσας τὸν ἄνθρωπον , “ Μὴ Γοργίας , | ||
ἀνέγνωσαν τὸν ἄνδρα . ῥητῶς γὰρ αὐτὸς ἐνθάδε μέμφεται τοὺς θεόπεμπτον ὀνομάζοντας τὸ πάθος δι ' ὧν φησιν : οὐδέν |
: τὸ δὲ ἄγαλμα τῆς Ἀθηνᾶς ὀρθόν ἐστιν ἐν χιτῶνι ποδήρει καί οἱ κατὰ τὸ στέρνον ἡ κεφαλὴ Μεδούσης ἐλέφαντός | ||
τε μὴν ὁ δεόμενος συγγενέσθαι τῷ δαιμονίῳ , ἐνσκευασάμενος ὀθόνῃ ποδήρει καὶ φοινικίδι , μάζας τε ἐν χεροῖν ἔχων , |
ἐκείνην τὴν ἡμέραν ἀλλήλοις ἐπανατελλόντων αὐγαῖς ἀδιαστάτοις , ἃς | μεθόριον οὐ διακρίνει σκότος . ἑπτὰ δὲ ἡμέραις ὀγδόην ἐπισφραγίζεται | ||
τῶν ὄντων ὅρος ὅρῳ προσμειγνύς , ἀλλ ' οἷς ἔστιν μεθόριον , τοῦτο ἐν μέσῳ ὅρων πρότερον ἑκατέρῳ προσβάλλον γίγνοιτ |
οἷον ὑπερζέουσαν ζωῇ , ἤ που ἐπιβαλὼν ἢ πρός τι ἀτενίσας οὐχ εὑρήσεις ἐκεῖ , τοὐναντίον δ ' ἄν σοι | ||
οὐδαμοῦ ἔσῃ , ὥσπερ οὐδὲ Ἁδριανὸς οὐδὲ Αὔγουστος . ἔπειτα ἀτενίσας εἰς τὸ πρᾶγμα ἴδε αὐτὸ καὶ συμμνημονεύσας ὅτι ἀγαθόν |
τὴν ἁρπαγήν : οἱ δ ' εἵποντο τῷ σημείῳ . Κατόπιν δὲ τῆς Σημύστρας , μικρὸν ὑπὲρ τὰς τῶν ποταμῶν | ||
ὅσοι ἀρχάς τινας ἐπιτετραμμένοι , σύμπαντες ἀφ ' ἵππων . Κατόπιν δὲ βασιλέως τὰ σήματα ἦν τῆς ἐπιλέκτου στρατιᾶς : |
εἰς δύο τομῆς δίκη τε , οἱονεὶ δίχη , καὶ Ἴσις , οὐ μόνον ὅτι ἴσον ἐν αὐτῇ τὸ ἀπὸ | ||
κίονος προσαρμόσας καὶ θεὶς τὴν πήληκα . Περσεφόνη δὲ καὶ Ἴσις ἡ Γῆ καὶ Ῥέα καὶ Ἑστία καὶ Πανδώρα καὶ |
καλὰ Καλλιρρόης νάματα . . . Πέμποι μὲν σὲ Πὰν ἐνόδιος , πομπαῖον καὶ γλυκὺ προσηχῶν μέλος τῇ σύριγγι , | ||
ἑδός , ἡ πεπατημένη τρίβος . τὸ παράγωγον ὅδιος καὶ ἐνόδιος , καὶ ὅδιος Ἑρμῆς . Ὀδόμαντοι , ἔθνος Θρᾴκης |
ὁ Ζεύς με : παρῴδηται ἐκ τοῦ Ἡσιόδου : “ ἔκρυψαν δὲ θεοὶ βίον ἀνθρώποισι ” : καὶ γὰρ ἀνόσιος | ||
πάλιν αὖτις ἔβαινον νηὸς ἔπι γλαφυρῆς : ἐμὲ δ ' ἔκρυψαν θεοὶ αὐτοὶ ῥηϊδίως , καί με σταθμῷ ἐπέλασσαν ἄγοντες |
γὰρ οὐκ ἂν δόξειεν ἄλογον εἶναι τὸ συμβαῖνον ἠθροισμένης τῆς γονίμου δυνάμεως καὶ ὑγρότητος ὁτὲ μὲν καθ ' αὑτὴν , | ||
στελέχους οὐ πόρρω ταύτης ὅταν ἀθροισμὸς εἰς ταῦτα γένηται τῆς γονίμου δυνάμεως : ἀρχῆς γὰρ ἐπισυστάσης ἡ ἐπιρροὴ τῆς τροφῆς |
καὶ τὸ ἔμπλην , ἤγουν τὸ χωρίς , καὶ τὸ ἄμοιρον . * δέμας : ἔχει * ἄμμορον : κακόμορον | ||
ἀλλ ' οὔπω μέγαν καὶ ἔτι τοῦ κέντρου τοῦ προμετωπιδίου ἄμοιρον : καὶ ἀντακαῖον , καὶ τοῦτον ἁπαλόν , ἐπεὶ |
ἧς ἡ ἀρχὴ Ἀοῖον ἀεροφοίταν ἀστέρα μείνωμεν ἀελίου λευκῆι πτέρυγι πρόδρομον . φαίνεται δὲ τετελευκὼς ἐκ τούτων : παίζων οὖν | ||
ἤδη δὲ ἐν τῇ ὁδῷ ἐόντι αὐτῷ ἦλθε ἀγγελίη ἄλλη πρόδρομον [ ἄλλην ] στρατιὴν ἥκειν ἐς Μέγαρα , Λακεδαιμονίων |
οἷον , μνημεῖον : σημεῖον : πρωτεῖον : σφηκεῖον , ἠχεῖον : ἠλεῖον : κυνεῖον : πορνεῖον : λυχνεῖον : | ||
δὴ τὴν μὲν ἠχὼ τὸν προφορικὸν εἶναι λόγοντοῦ γὰρ ζῴου ἠχεῖον ὄργανόν ἐστι τὸ φωνητήριον , τούτου δὲ πατέρα τὸν |
γάρ τι κινηθῇ πηχυαῖον διάστημα , ὀφείλει τὸ πρῶτον ἡμίπηχυ διέρχεσθαι πρῶτον καὶ τὸ δεύτερον τῇ τάξει δεύτερον . ἀλλ | ||
] πλησιάζουσα ῥαχίαισιν ] κρημνώδεσι καὶ ὀρινοῖς τόποις ἐκπερᾶν ] διέρχεσθαι θέλε χθόνα ] τὴν γῆν λαιᾶς δὲ χειρὸς ] |
τοιαύτης δὴ συζυγίας δημαγωγούσης τὰ σύμπαντα , εὐδαιμονίας ἡ πόλις πεπλήρωτο : βουλὴ μετὰ τῶν νόμων συνήδρευεν , εὐετηρία κατ | ||
δ ' ἐφίππους διαλαμβάνοντας . Ὡς δ ' ἡ πόλις πεπλήρωτο πᾶσα καὶ πάντ ' εἶχον αὐτούς , καὶ νεῲ |
καὶ τά τε δὴ τῆς ἄλλης δυνάμεως ἦν οἷα θεοῦ παρασκευάζοντος , καὶ ἔδοξεν ὁ τοῦ ἐνιαυτοῦ χρόνος οὐ σιωπῆς | ||
ὁ στρατιώτης Κλεόνικος εἱστιῶντο τὴν εὐωχίαν σὺν ἐμοί , ἐμοῦ παρασκευάζοντος . ἱπποδιώκτας : ὁ ἱππικός . τὸ δὲ θηλάζοντα |
: μὴ παρέχουσα μηχανὴν πρὸς τὸ καταγοητεῦσαι τοὺς ἐχθρούς : ἀβοήθητος : πρὸς τὸ ἰσχυρὸν τῆς τόλμης ἔρχομαι , οἷον | ||
καὶ ἀντὶ τοῦ παντελῶς . οὕτω Πλάτων . Ἀτιμώρητος . ἀβοήθητος ἢ θαυμαστός : ἐστὶ δ ' ὅτε καὶ ὁ |
ἡ εἰκών . καὶ γὰρ καὶ αὐτὸν ἐρῶσα ἐξεδέχετο παρθένος καταλαμπόμενον τῷ κάλλει . ἀνὰ στίβον : ἀνὰ τὴν ὁδόν | ||
ταῖς μεθημεριναῖς πυρσείαις , ἡνίκα τὸ πῦρ ὑπὸ τῶν ἡλιακῶν καταλαμπόμενον αὐγῶν ἐξαμαυροῦται , καπνῷ μηνύεται πολεμίων ἔφοδος . οἷός |
ποι τὴν φορὰν ὠνομάκασι : προηγεῖται τοίνυν τὸ πόθεν , ἐπάγεται δὲ τὸ ποῖ . Ἀλλ ' ἔστιν εἰπεῖν λογικῶς | ||
ἀναπαύουσι τὴν ψυχήν , ὅταν δ ' αὖ ἀναπαύσηται , ἐπάγεται ἡ ζήτησις , ὥσπερ ἐν ὀργάνῳ ἡ τάσις καὶ |
τρῆμα τῆς κόρης , δι ' οὗ τὸ ὀπτικὸν ἔξεισι φῶς : συμβάλλεται δὲ καὶ ἄλλως περιθάλπων τὸ κρυσταλοειδὲς ὑγρόν | ||
ἐπακτὸν ἄταν . ἐγὼ δ ' οὔτι σοι πυρὸς ἀνῆψα φῶς νόμιμον [ ἐν γάμοις ] ὡς πρέπει ματέρι μακαρίαι |
πρὸς τὴν ἱερὰν νεωκορίαν . οὗτοι δέ εἰσι Λευῖται καὶ προσήλυτοι καὶ ὀρφανοὶ καὶ χῆραι : οἱ μὲν ἱκέται , | ||
τῷ , τὸ γενητὸν ἅπαν ἐμόν , ” ὑμεῖς δὲ προσήλυτοι καὶ πάροικοι ἐναντίον ἐμοῦ ” . πρὸς μὲν γὰρ |
, ἧς ὁ πολὺς ὅμιλος ἀνθρώπων ἀπῃώρηται , καὶ ἀληθείας ἱερωτάτου κτήματος ἐρασθέντες μήτε τοῖς λεγομένοις ἀστοῖς πολιτείαν ἢ ἐλευθερίαν | ||
ψυχαὶ λαμβάνειν ἔθος ἔχουσιν ἀπὸ θεῶν . καὶ οὕτως τοῦ ἱερωτάτου λόγου ἄρχεται Ἶσις : Ἐπικειμένου , τέκνον Ὧρε , |
ἄνευ τοῦ μελαγχολικὸν ὑπάρχειν ἀσθενεστέρας οὔσας φύσει τὰς τῇδε φλέβας ἀνευρύνει κατασκῆπτον , οὐδενὸς τοιούτου συμβαίνοντος , ὡς ἐφ ' | ||
νοσερὰν κάθαρσιν εἰς ἀνάληψιν ἄγει καὶ τὰ στενόπορα τῶν ἀγγείων ἀνευρύνει , αἱμορραγίας τε τὰς ὀξυτέρας εἰς ὑστέρας οὐ μόνον |
ἄναξ δέ σε Φοῖβος ἀνώγει | ἐς Λιβύην ἐλθεῖν μηλοτρόφον οἰκιστῆρα . Ἀσβυστίδα δὲ τὴν λευκὴν λέγει παρὰ τὴν ἄσβεστον | ||
: ἄναξ δέ σε Φοῖβος Ἀπόλλων ἐς Λιβύην πέμπει μηλοτρόφον οἰκιστῆρα , ὥσπερ εἰ εἴποι Ἑλλάδι γλώσσῃ χρεωμένη : Ὦ |
ἕλκων ἐξόπιθεν πρύμναν πολυτειρέος Ἀργοῦς : δὲ θέει γαίης ἱστὸν διχόωσα κατ ' αὐτόν , Παρθένος ἦμος ἅπασα περαιόθεν ἄρτι | ||
γε σήματα φαίνων . Ἄλλα δέ τοι ἐρέει ἤ που διχόωσα σελήνη πληθύος ἀμφοτέρωθεν ἢ αὐτίκα πεπληθυῖα , ἄλλα δ |
. μετὰ τῶν βακχῶν . βλέπει . . ἀντὶ τοῦ φλέγοντα διὰ τῶν κεραυνῶν . . ὑμνήσατε . Ἥραν . | ||
' οὐδὲν ἴσον τοῖς μεσημβρινοῖς τοῦ ἡλίου θάλπεσιν , ἀλλὰ φλέγοντα καὶ ἀπολλύντα . . δρᾶν ] ἡμᾶς κακά . |
συγγίνεται . εἶτα , συγγενομένου αὐτῇ μετὰ κεραυνῶν , μὴ ἐνεγκοῦσα ἡ Σεμέλη τοὺς κεραυνοὺς ἀπέθανεν . ὁ οὖν Ζεὺς | ||
? [ ] εἰλήφει . ἁρπαγέντος ? δὲ αὐτοῦ οὐκ ἐνεγκοῦσα τὴν συμφορὰν ἱκέτις ἐκκατ ? [ ! ! ! |
δὲ εὐοινεῖ : τημελεῖς ἐλαίαν , ἡ δὲ εὐανθεῖ . Φοβερὸς γεωργὸς οὐδενί , πολέμιος οὐδενί , φίλος πᾶσιν , | ||
σπεῖραν οὐκ ἔστι συνηγμένος , ἀλλὰ ἐφήπλωται διὰ παντός . Φοβερὸς δὲ δοκεῖ τοῖς ἄλλοις εἶναι πως καί ἐστιν ἑρπετοῖς |
τὸ τῆς ζημίας μέγεθος καὶ τιμῶν ἡμᾶς καὶ βοηθῶν ἄρχοντι κατάκρας ἐλαυνομένῳ πρᾶξον , ὃ σοὶ μὲν οἴσει κόσμον , | ||
οἱ μέν : οἱ πελτασταί . ʃ σημείωσαι ἀνεώγοντο σημείωσαι κατάκρας οἱ δὲ πράσσοντες : τὰ τῆς προδοσίας . αὐτῶν |
πᾶσα δὲ γήθησε πέρι χθών . . εἷσε δέ μιν κρύψασα λόχῳ . ὥσπερ οἱ λοχῶντες καθήμενοι ἐνεδρεύουσι καὶ κρύπτονται | ||
ἄνδρας φονεύουσι : μόνη δὲ ἔσωσεν Ὑψιπύλη τὸν ἑαυτῆς πατέρα κρύψασα Θόαντα . προσσχόντες οὖν τότε γυναικοκρατουμένῃ τῇ Λήμνῳ μίσγονται |
οὐδ ' ἐνταῦθα τὸ γεννώμενον , ἀλλ ' ἔλαττον ὂν εἴδωλον εἶναι αὐτοῦ , ἀόριστον μὲν ὡσαύτως , ὁριζόμενον δὲ | ||
μεμνῆσθαι , καὶ μηδέποτε ἐκβαλεῖν ἂν ἐκ τῆς ψυχῆς τὸ εἴδωλον , ὥσπερ ἐν κατόπτρῳ τοῖς λόγοις ἐμβλέποντας . καὶ |
σε ὁ Ἁβραὰμ ποιῆσαι αὐτῷ , ποίησον . καὶ πάλιν ἀναβλέψας Ἁβραὰμ , εἶδεν ἄλλους ἀνθρώπους καταλαλοῦντας ἑταίρους , καὶ | ||
εἰς τὸν τόπον ὃν εἶπεν αὐτῷ ὁ θεός : καὶ ἀναβλέψας τοῖς ὀφθαλμοῖς εἶδε τὸν τόπον μακρόθεν „ . ὁ |
ἐστὶ παρ ' αὐτῷ , οἷόν ἐστιν ἧκε δ ' ἀπορρήξας κορυφὴν ὄρεος μεγάλοιο καὶ νῆσον , τὴν πέρι πόντος | ||
Ποσειδῶνος ἧκεν εἰς Κῶ : Ποσειδῶν δὲ τῆς νήσου μέρος ἀπορρήξας ἐπέρριψεν αὐτῷ , τὸ λεγόμενον Νίσυρον . Ἑρμῆς δὲ |
διὰ τῶν αὐτῶν δοῦλοι . ἡ γὰρ ἀδικία τῆς δίκης ἀναμιμνήσκουσα θορύβου τε καὶ δείματος τὴν ψυχὴν ἐμπίπλησι καὶ κακὰ | ||
ταῦτα κινήσει δακρύουσαν εἰπεῖν ἡ γραφὴ τὸν παῖδα τὸν μόνον ἀναμιμνήσκουσα , ἑτέραν τὸν ἀδελφόν , ἄλλην τὸν σύνοικον , |
ἐς τὸν μέλλοντα καὶ ὅσον οὐ παρόντα πόλεμον τὸ αὐτίκα περισκοπῶν ἐνδοιάζῃ χωρίον προσλαβεῖν ὃ μετὰ μεγίστων καιρῶν οἰκειοῦταί τε | ||
μὲν ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ὁ πρίασθαι δυνηθείς , μεταστρέφεται δὲ περισκοπῶν , μὴ οὐ πολλοὺς ἀπέχει σταδίους ὁ διαδεξόμενος . |
, ὧν τὴν μὲν ἀγαπωμένην , τὴν δὲ μισουμένην καλεῖ προσφυέστατα θεὶς ὀνόματα . τίς γὰρ οὐ τὰς δι ' | ||
μουσικῆς καὶ τῶν κατὰ μουσικὴν πάντων ὀργάνων τὸν γεγωνὸν λόγον προσφυέστατα καλεῖ : τὸ γὰρ φωνητήριον ὄργανον ζῴοις ἡ φύσις |
ἄν τις τὸ μέγεθος αὐτῶν ἐντεῦθεν : νεὼς γὰρ μεγάλης φορτίδος ἱστοῦ ἕκαστον τῶν πτερῶν μακρότερον καὶ παχύτερον φέρουσι . | ||
ἄρασσεν . ὅσσον τίς τ ' ἔδαφος νηὸς τορνώσεται ἀνὴρ φορτίδος εὐρείης , εὖ εἰδὼς τεκτοσυνάων , τόσσον ἐπ ' |
πρὸς ἀρετὴν ἢ κακίαν ψυχῆς δυνάμεις ἀφορῶσι , σβέννυνται μὲν ἀκαιρίαις , καθάπερ ἔφην , καιρῶν , τυχηραῖς δ ' | ||
θορύβου ποιουμένων πρόφασιν , τῶν δὲ ἐν ταῖς τῆς βουλῆς ἀκαιρίαις τρυφώντων . ὁ δὲ παρ ' ἡμῖν δῆμος τὰ |
εὐχόρευτος εὐπρόσωπος ἐμπρέπων ξανθῶι γενείωι . ἐς δ ' Ὄλυμπον ἀστερωπὸν ἔρχεται πανωιδὸς ἀχὼ θεῶν Ὀλυμπίων ὅμιλον ἀμβρόται ῥαίνοισα μοίσαι | ||
περικλάσεις πεποίηκεν : ὅθεν καὶ Εὐριπίδης φησί τό τ ' ἀστερωπὸν οὐρανοῦ σέλας , χρόνου καλὸν ποίκιλμα , τέκτονος σοφοῦ |
φῇ : ” ἰδὼν δὲ κύριος ὅτι μισεῖται Λεία , ἤνοιξε τὴν μήτραν αὐτῆς , Ῥαχὴλ δὲ ἦν στεῖρα ” | ||
τῶν ὑδάτων καὶ τῶν μεγίστων κυμάτων σεσωσμένους , μέσον σταθεὶς ἤνοιξε πρὸς θεὸν στόμα : Ἰδοὺ τὸ σὸν στράτευμα τοῖς |
εἰ δὲ γράφεται ἀνέπνευσεν καμάτων τοιοῦτόν ἐστιν , ὅτι ὁ Ἀλκίβιος τὸ μάσημα , τουτέστι τὸν φλοῦν τῆς ῥηθείσης βοτάνης | ||
Λέγει δὲ λόγος τις ταῦτα περὶ ἀλκιβίου , ὡς ἦν Ἀλκίβιος τις καὶ ἐκάθευδεν πλησίον καὶ παρ ' αὐτὴν ἐλθών |
ἱππεύειν μαθεῖν ὡς νομίζω , ἢν ἱππεὺς γένωμαι , ἄνθρωπος πτηνὸς ἔσεσθαι . νῦν μὲν γὰρ ἔγωγε ἀγαπῶ ἤν γ | ||
ἀποτμηθείσης δὲ τῆς κεφαλῆς , ἐκ τῆς Γοργόνος ἐξέθορε Πήγασος πτηνὸς ἵππος , καὶ Χρυσάωρ ὁ Γηρυόνου πατήρ : τούτους |
ἐν τούτῳ καὶ νόμιμοι γάμοι . πῶς οὖν ἡ θεὸς ἐφώτισε τὴν ἀλήθειαν καὶ τοὺς ἀγνοουμένους ἔδειξεν ἀλλήλοις λέξω . | ||
ὁρᾷ . Τὸ δὲ φῶς τοῦτο ἐν ψυχῇ μὲν ἐλλάμψαν ἐφώτισε : τοῦτο δ ' ἐστὶ νοερὰν ἐποίησε : τοῦτο |
Νέρων ὁ βασιλεὺς τότε πάσης ἀσελγείας μεστὸς , μεῖζον καὶ λαμπρότερον αὐτὸ κατεσκεύασεν : ὕστερον δὲ αὐτὸς καθεῖλεν αὐτὸ διὰ | ||
πόρῳ πλοῖα φέροντα πᾶσιν ἐλευθερίαν . εἴπω τι τῶν εἰρημένων λαμπρότερον ; Κιλίκων μὲν ἠγνόουν οὐκ ὀλίγοι τὸ παρὰ σφίσι |
τοῦ “ βιοθρέμμονα ” δῆλον , ὅτι ἀήρ , οὐχὶ αἰθήρ . Αἰθέρα : τὸν ἀέρα : ὁ γὰρ αἰθὴρ | ||
οὐδὲν ἐμπόδιον , οὐ τοῦ ἡλίου πῦρ , οὐχ ὁ αἰθήρ , οὐχ ἡ δίνη , οὐχὶ τὰ τῶν ἄλλων |
, ὅτι ἐκ μὲν τοῦ πράως τὰ δυσχερῆ φέρειν ὁ ἀνθρώπινος τρόπος εὐλόγιστος ἀναφαίνεται καὶ πρὸς τὸ παρὸν ἐπελαφρύνων τὰ | ||
ἔξω σώματος πάντῃ καὶ γενέσεως , ὁ δὲ λόγος ὁ ἀνθρώπινος μετὰ τούτων ἐστίν , ἔστ ' ἂν ἡ ψυχὴ |
Ὥραις ἐντυχὼν σεισθῆναι ὑπ ' αὐτῶν εἰς τὴν τέχνην ἴσως αἰνιττομένων τῶν θεῶν , ὅτι χρὴ σὺν ὥρᾳ γράφειν . | ||
βαρβάρους , παρ ' ὃ καὶ βωμὸς Σκεδασίας Ἀθηνᾶς , αἰνιττομένων τὸν ἐκ τῆς κυκλώσεως τοῦ πλήθους σκεδασμόν . Τὰ |
γὰρ Ἀγκαῖος οὗτος υἱὸς ὢν Ποσειδῶνος καὶ Ἀστυπαλαίας τῆς Φοίνικος ἐφύτευσεν ἄμπελον κατὰ Ἀριστοτέλην τὸν τοὺς Πέπλους συντάξαντα † . | ||
[ θ ' ] ἔρξαντα καὶ ὃς τάδε πάντ ' ἐφύτευσεν οὐκ ἐθέλει νεικεῖν : ἵνα γὰρ δέος ἔνθα καὶ |
ὁ Κῦρος : Ἄνδρες ἄριστοι , ἤδη θᾶττόν τις ἰὼν ἐπιδεικνύτω ἑαυτὸν καὶ παρεγγυάτω . οἱ μὲν δὴ παρεδίδοσαν : | ||
ὑπομιμνῃσκέτω τοὺς μεθ ' αὑτοῦ ἅπερ ἐγὼ ὑμᾶς , καὶ ἐπιδεικνύτω τις τοῖς ἀρχομένοις ἑαυτὸν ἄξιον ἀρχῆς , ἄφοβον δεικνὺς |
ψυχῆς ἦλθε δύναμις , ἀὴρ δὲ πᾶς καὶ αἰθὴρ καὶ οὐρανὸς σύμπας ψυχῆς ἄμοιρος , ἀλλ ' ἐκεῖ ψυχαὶ ἀγαθαὶ | ||
ὀρφναίοιο πόλου χρυσήνιος ἠὼς ἀντολίας ἤνοιγεν , ἐδέχνυτο δ ' οὐρανὸς ὄρθρον : καὶ τότ ' ἀριστῆες Μινύαι νέκυν εἰσενόησαν |
πατρὸς αὐτοῦ , ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις Ἀχαὰβ βασιλέως τοῦ Ἰσραὴλ ἦν διδά - σκαλος τῶν τετρακοσίων προφητῶν τοῦ Βαάλ | ||
τεσσάρων , Ἰωσὴφ ἐτῶν ἓξ μηνῶν τεσσάρων . Παροικῆσαι δὲ Ἰσραὴλ παρὰ Ἐμμὼρ ἔτη δέκα , καὶ φθαρῆναι τὴν Ἰσραὴλ |
δι ' αὐτοῦ καὶ ἡ θάλασσα ὑποστρέφει καὶ ὁ κοσμὸς εὐλογεῖ σε , καὶ πᾶν ὃ ἔχει πνοὴν τὸ σὸν | ||
ἑρμηνεύων ὑφηγεῖται , προσαγορεύεται Μωυσῆς : ὁπότε δ ' εὐχόμενος εὐλογεῖ τὸν λεών , ἄνθρωπος θεοῦ : ἡνίκα δὲ Αἴγυπτος |