| οὔτε Λύσανδρος ἀμελῶν ἐπιτήδειος ἐν πολέμῳ . ταῦτα μὲν ἐκεῖνος ἡμάρτανέ τε καὶ ἔπασχε : εἰ δὲ μὴ ἐδεδοίκειν ἐγὼ | ||
| οὔτε Λύσανδρος ἀμελῶν ἐπιτήδειος ἐν πολέμῳ . ταῦτα μὲν ἐκεῖνος ἡμάρτανέ τε καὶ ἔπασχε : εἰ δὲ μὴ ἐδεδοίκειν ἐγὼ |
| καὶ τὰς ἀδελφὰς δύο οὔσας χωρὶς τῆς Στατείρας ζώσας ἐκέλευσε καταχῶσαι , τὴν δὲ Ῥωξάνην ζῶσαν κατατεμεῖν : καὶ ἐγένετο | ||
| . εἰδὼς δὲ ὅτι οὐκ ἔστιν αὐτὸν ἄλλως ἢ λόγοις καταχῶσαι , τοῦ σώματος μὲν ἠμέλουν καὶ ὅσοις τοῦτο ἥδεται |
| γὰρ † πνευμεθα [ ] ! [ ! ] οις πέτροισι ; νῦν πάλιν σθένει [ ] ωσαι : τοιγαροῦν | ||
| στρατοῦ ξύναιμον ἀποκαλοῦντες , ὡς οὐκ ἀρκέσοι τὸ μὴ οὐ πέτροισι πᾶς καταξανθεὶς θανεῖν . Ὥστ ' εἰς τοσοῦτον ἦλθον |
| οἷον , μνημεῖον : σημεῖον : πρωτεῖον : σφηκεῖον , ἠχεῖον : ἠλεῖον : κυνεῖον : πορνεῖον : λυχνεῖον : | ||
| δὴ τὴν μὲν ἠχὼ τὸν προφορικὸν εἶναι λόγοντοῦ γὰρ ζῴου ἠχεῖον ὄργανόν ἐστι τὸ φωνητήριον , τούτου δὲ πατέρα τὸν |
| ἤνυτο δ ' ἠώς . Καί ῥ ' ὅτε δὴ παύσαντο ποτοῦ δαιτός τ ' ἐρατεινῆς , δὴ τότε που | ||
| ἱερείου καρποῦσθαι : διὸ ἡ διπλῆ . . αὐτὰρ ἐπεὶ παύσαντο πόνου τετύκοντό τε δαῖτα : ὅτι πόνον τὸ ἐπὶ |
| Βονώνου τοῦ Πραάτου , ὃς ἦν λʹ ἔτη ἐν σκότῳ καθειργμένος . . . . Ἐπίκλημα : ὁ δὲ Πάκορος | ||
| πέμπειν τῷ Μινωταύρῳ βοράν . ἦν δὲ οὗτος ἐν λαβυρίνθῳ καθειργμένος , ἐν ᾧ τὸν εἰσελθόντα ἀδύνατον ἦν ἐξιέναι πολυπλόκοις |
| ἀναπλήσει , σχεδὸν ἐάνπερ ἔτ ' ἀποθανὼν ᾖ , μήτε μεθέξειν ἔτι πολλῶν τότε καθάπερ νῦν αἰσθήσεων , μιᾶς τε | ||
| χρόνου ἀπαγορεύοντας , εἰ μέλλουσιν ἀφικόμενοι ἐγγραφήσεσθαι καὶ αὐτοὶ καὶ μεθέξειν τῆς πολιτείας ; Νὴ Δία , ὦ Ἑρμότιμε , |
| προσοίσομεν . οὐδεὶς δ ' ἐστὶν οὕτως εὐήμης οὐδ ' ἀνατετραμμένος τὸν στόμαχον , ὥστε μὴ ὑπὸ δύο ἢ τριῶν | ||
| διπλασιασμὸς ἀπὸ μακρᾶς οὐδέποτε γίνεται , ὁ δὲ Ἀττικὸς παρακείμενος ἀνατετραμμένος ἐστὶ διπλασιασμός : τοῦ γὰρ κατὰ φύσιν διπλασιασμοῦ ἄνωθεν |
| γένος ἦν τὸ ἀνθρώπειον ; νῦν δὲ ἐκεῖνο τὸ δέλεαρ ἐμφυόμενον ἡμῖν ἀδιδάκτως καὶ ἐντρεφόμενον μαίας τε ἀναγκάζει θεραπεύειν καὶ | ||
| τἀναντία ἔγνω . καταμαθὼν γὰρ τοῖς τηλικούτοις μέγιστον μὲν φρόνημα ἐμφυόμενον , μάλιστα δὲ ὕβριν ἐπιπολάζουσαν , ἰσχυροτάτας δὲ ἐπιθυμίας |
| ἧς καὶ ἔστι νῦν ὁ λόγος : ἐν γὰρ τῇ αὐγῇ ἀείσε ἐσμὲν καὶ ἄνευ αὐτῆς εἶναι οὐ δυνάμεθα . | ||
| ὁρῇν αἰσχρόν : οὕτω δὲ τὸ μὲν χειριζόμενον ἐναντίον τῇ αὐγῇ , τὸν δὲ χειρίζοντα , ἐναντίον τῷ χειριζομένῳ , |
| πρόεισιν ὁ λόγος : ὁριζόμενοι δὲ λέγομεν βροντή ἐστι πυρὸς ἀπόσβεσις ἐν τῷ νέφει . τρίτος δέ ἐστιν ὅρος , | ||
| , ἤγουν τοῦ ψόφου καὶ τῆς βροντῆς ἡ τοῦ πυρὸς ἀπόσβεσις : οὕτω γὰρ ἀποδέδοται , ὅτε ἐλέγομεν τί ἐστι |
| ταραχή , πνεῦμα . . διεκορκορύγησεν ] ποιὰ λέξις , ἐτάραξεν , διετάραξεν . , ἠχῆσαι ἐποίησεν . διεκορκορύγησεν ] | ||
| καὶ πρὸς τὸ μέλλον οἰωνίσματι καὶ φαύλῳ συμβόλῳ χρωμένους πάντας ἐτάραξεν : οὔτε γὰρ ὄμβρου προϋπάρξαντος οὔτε νεφῶν ἀθροισθέντων , |
| πανταχῆ βλέπεται καὶ βοᾶται ὁ Ὀλυμπιακὸς ἀγών . τὸ γὰρ δέδορκεν , ἀντὶ παθητικοῦ τοῦ βλέπεται . ἵνα ταχυτὰς ποδῶν | ||
| ἀκταῖς Ἑλώρου , ἔνθ ' Ἀρείας πόρον ἄνθρωποι καλέοισι , δέδορκεν παιδὶ τοῦθ ' Ἁγησιδάμου φέγγος ἐν ἁλικίᾳ πρώτᾳ : |
| τὸ σχῆμα ὡς διὰ κοινοῦ δόγματος καθαπτόμενος τοῦ Ἀγαμέμνονος : ἀφρήτωρ , ἀθέμιστος , ἀνέστιός ἐστιν ἐκεῖνος , ὃς πολέμου | ||
| τίς μοι μῦθον ἀτιμήσει ' , οὐδὲ κρείων Ἀγαμέμνων . ἀφρήτωρ ἀθέμιστος ἀνέστιός ἐστιν ἐκεῖνος ὃς πολέμου ἔραται ἐπιδημίου ὀκρυόεντος |
| ὁμαλή τις καὶ εὔδιος . παλιμπνοίῃσιν : ἐναντίαις πνοαῖς . ἔκελσαν : ὥρμισαν . καί μιν κυδαίνοντες : τὸν Δόλοπα | ||
| τήν γε λίποντο συνθεσίῃ , τοὶ μέν ῥα διάνδιχα νηυσὶν ἔκελσαν σφωιτέραις κρινθέντες : ὁ δ ' ἐς λόχον ᾖεν |
| ; τὸ ταῦτα διορᾶν ἐστιν εὐψύχου τέχνης , οὐ τοῦ διανίζειν λοπάδας οὐδ ' ὄζειν καπνοῦ . ἐγὼ γὰρ εἰς | ||
| δ ' ἀπολοπίζειν τε κᾆτ ' ἐπ ' ἀνθράκων ὑδρίαν διανίζειν πεντέχουν ἢ μείζονα ταῖς πολιόχρωσι βεμβράσιν τεθραμμένη κοπίδι τῶν |
| μείζων ἡ πραγματεία , τί τοῖς ἐνταῦθα οὐκ ἔχοντες ἱκανῶς ἀνταρκεῖν ὑπερορίους ταραχὰς ἡμῖν αὐτοῖς ἐξευρίσκομεν ; ὑπερβολὴν δὲ ποιήσομαι | ||
| καὶ ἄλλα τῆς συμβουλῆς ταύτης ἀπελαύσαμεν εἰς εὐθυμίαν καὶ τὸ ἀνταρκεῖν ἀπέραντον ἂν εἴη λέγειν , τὰ δ ' ᾄσματα |
| αὐτῶν ἐναντίως διατιθεμένων ὥσπερ εἴπομεν οὐκ ἄλογος ἡ τεραμότης . Ὥστ ' εἰ ὁ ἀὴρ καὶ τὰ ὕδατα καὶ τὰ | ||
| . . εἰσίν τινες νῦν οὓς τὸ βασκαίνειν τρέφει . Ὥστ ' ἐνίοτ ' ἂν τούτοισι ποιῶν ματτύην σπεύδων ἅμ |
| τὰ πάντα , Τύχης . ὁ μὲν οὖν αὑτὸν τιμωρίαν εἰσπραττόμενος , ἐννοῶν , οἷος εἰς οἷον γεγένηται , ᾤχετο | ||
| τις κακὸς ἀλλεπάλληλα συνάπτει δίκην τοῦ αἵματος τῆς μητρὸς αὐτοῦ εἰσπραττόμενος : † εἰς δόμους ἀλαστόρων : ἀντὶ τοῦ εἰς |
| δὲ ἑξῆς οὕτως : ὁ δὲ Πρίαμος ἀναιρεθήσεται , ὅταν χέλυδρος καὶ τὰ ἐξῆς . ὁ δὲ χέλυδρος εἶδος ὄφεως | ||
| πρὶν δ ' ἀμυδρὸν οὔνομ ' αἰστώσας σκότῳ , ὅταν χέλυδρος πυρσὸν ὠμόθριξ βαρὺν ἀπεμπολητὴς τῆς φυταλμίας χθονὸς φλέξας τὸν |
| καὶ δυσχερῶς , ὡς τὸ ὣς ἄρ ' ἄτερ σπουδῆς τάνυσεν μέγα τόξον Ὀδυσσεύς . . Δ . . αὖταρ | ||
| ἀμφοτέρωθεν ἐϋστρεφὲς ἔντερον οἰός , ὣς ἄρ ' ἄτερ σπουδῆς τάνυσεν μέγα τόξον Ὀδυσσεύς . δεξιτερῇ δ ' ἄρα χειρὶ |
| αὐτοῖς , ὅπερ ἐστὶ ζωῆς αἴτιον . Τήν τε σελήνην λάμπεσθαι ὑφ ' ἡλίου . Καὶ ἀνθρώποις εἶναι πρὸς θεοὺς | ||
| τέρψεως ἐς νύκτα ληγούσης αἰφνίδιον μὲν ἡ γῆ πᾶσα ἐδόκει λάμπεσθαι πυρί , κτύπος δὲ ἠκούετο ῥόθιος κωπῶν , ὡς |
| , ἄφθαρτος δ ' ἡ τῶν ἀρετῶν : εὐλογώτερον δὲ ἐπιφημίζεσθαι τὸ ἀίδιον ἀφθάρτοις πρὸ θνητῶν , ἐπεὶ συγγενὲς μὲν | ||
| ἀνθρωπίνην γονήν . Φίλιππον οὖν , οἶμαι , οὐδὲν ἐκώλυσεν ἐπιφημίζεσθαι τῇ Ἀλεξάνδρου γενέσει καὶ Ἀμφιτρύωνα τῇ Ἡρακλέους : τὰ |
| κόσμῳ . χωρὶς τῆς ἐλευθερίας πάντα ἀφαιρουμένῳ σε τῷ πέλας ὕπεικε . σοφὸς ἀκτήμων ὅμοιος θεῷ . τοῖς κοσμικοῖς πράγμασιν | ||
| ' ἐπιβουλίᾳ . ἤγουν ἐναντιοῦ τῷ φθόνῳ , καὶ μὴ ὕπεικε τοῖς ἀντιτέχνοις καὶ ἐπιβασκαίνουσί σε . ὅ ἐστιν : |
| βαδιστὰ τὰ ταύτῃ , ὑπ ' Ἀλεξάνδρου ἂν τῆς πολυπραγμοσύνης ἐξελήλεγκτο πλωτά τε καὶ βαδιστὰ ἐόντα . καὶ Ἄννων δὲ | ||
| ἐλέγχῳ παρῆν , πῶς οὐκ ἔπληξεν ; εἰ δὲ οὐδεὶς ἐξελήλεγκτο , τί παρῆν ; ἢ ἵνα ἐλέγξειεν ; καὶ |
| Ζεύς . Κυναιθεὺς δὲ ἐν Ἀρκαδίᾳ τιμᾶται ὁ αὐτός : τάρροθος δὲ Διὸς ἤγουν βοηθὸς ἡ Θέτις . καὶ Ὅμηρός | ||
| ποσὶ ψαῦσαι , μέγαν πλειῶνα μὴ πεφευγότα , δίκης ἐάσει τάρροθος Τελφουσία Λάδωνος ἀμφὶ ῥεῖθρα ναίουσα σκύλαξ . ὅθεν πεφευγὼς |
| μ ' ἄπυρος : κραδία δὲ φόβῳ φρένα λακτίζει , τροχοδινεῖται δ ' ὄμμαθ ' ἑλίγδην , ἔξω δὲ δρόμου | ||
| τὸν ἐγκέφαλον ἀνιοῦσα συνθολοῖ τὰς φρένας καὶ τοῦ καθεστηκότος ἐξίστησιν τροχοδινεῖται ] περιφέρεται , δίκην τροχοῦ στρέφεται ὄμματ ' ] |
| Κόσμου , ὄφρα βίου σταθεροῖο φύσιν καὶ ἄνακτα γεραίρων στέμματι φαιδρότερον πλοκάμους στέψειε καρήνου , Κόσμον ἐπολβίζων κοσμούμενον ἔμφρονι κόσμωι | ||
| σὸν τοίνυν ἂν εἴη τοὐμὸν ζηλῶσαι τάχος καὶ ποιῆσαι Μάλχῳ φαιδρότερον τὸν βίον . Ἧκον οἱ παῖδες , εἰ μέν |
| πνεῖ ἔφη . ἐπιπνεῖ λαοδάμας ] ἐπέρχεται ὁ τὸν λαὸν δαμάζων Ἄρης . ἐπιπνεῖ ] ἔρχεται . ἐπιπνεῖ ] ἐμπίπτει | ||
| ἀπέφθισε : συνέφθειρεν . θήρα : ἄγρα . πιέζων . δαμάζων , συσφίγγων , ὡς μὴ ἐῶν αὐτὸν ἀναπνεῦσαι . |
| Ἀχιλλεύς . διό φησιν οὐ γὰρ Τυδείδεω Διομήδεος ἐν παλάμῃσι Μαίνεται ἐγχείη . καὶ ὅτι τῷ ἀπαρεμφάτῳ ἀντὶ τοῦ προστακτικοῦ | ||
| οὐσίαν αὐτοῦ δοὺς ἀπεδήμησεν . ὃν οἱ ὁρῶντες ἔλεγον : Μαίνεται Θάμυρις . Θεὸς ἡ Ἀναίδεια : ἐπὶ τῶν ἀναισχυντίᾳ |
| τοῖς Ἀθηναίοις εἰς τὸν ἀνοικισμὸν πιπράσκειν τὰς ναῦς , ἐπείπερ ἥττητο ἀντιλέγων , ἑαυτὸν προσαγγέλλει : αὐτός τε γὰρ πάντα | ||
| καὶ δὴ κατέλαβεν αὐτὸν ἐπὶ τῇ ἐρωμένῃ , ἧς αὐτὸς ἥττητο : καὶ τοῦτο ἦν , ὅπερ προηγόρευσεν αὐτῷ τὸ |
| ὁδοιπορίας , ὡς Αἰσχύλος καὶ Ἀριστοφάνης . . , : ἀκταινῶσαι . . . . Αἰσχύλος οὐκέτ ' ἀκταίνω φησί | ||
| δὲ καὶ ἄλλοι πολλοί . , . . , . ἀκταινῶσαι : , . . , . . . , |
| ὅτι δὲ οὗτός ἐστιν ὁ ποιητὴς σαφῶς παρίστησι Τηλεκλείδης ἐν Ἡσιόδοις . Μυννίσκος ὁ τραγικὸς ὑποκριτὴς κωμῳδεῖται ὑπὸ Πλάτωνος ἐν | ||
| δὲ περὶ αὐτῶν ἀμφοτέρων ὅτι κομπασταί . Τηλεκλείδης δὲ ἐν Ἡσιόδοις ὡς παρειμένον τῷ σώματι κωμῳδεῖ αὐτόν . ὅσον ὁ |
| , ὅσα τέως ὕπουλα ἦν , ἀθρόα τότε ἐγίγνετο καὶ ἀθέμιστος μεταβολὴ βουλευτῶν ἀνδρῶν , ὑπάτων ἢ στρατηγῶν ἢ δημάρχων | ||
| . ὁμοίως δὲ καὶ τὸν φρονιμώτατον τῶν ἡρώων λέγειν ἀφρήτωρ ἀθέμιστος ἀνέστιός ἐστιν ἐκεῖνος , / ὃς πολέμου ἔραται ἐπιδημίου |
| μοιχοῦ γραμμάτιον , οἱ δὲ περὶ σωφροσύνης ἐκεῖνοι λόγοι ἑστᾶσι περιμένοντες , ἔστ ' ἂν ἐκείνη ἀντιγράψασα τῷ μοιχῷ ἐπαναδράμῃ | ||
| ἐοικότες μὲν θηρίοις , τοῦτο δὲ οὐ δοκοῦντες , εἱστήκεσαν περιμένοντες τοὺς δεσπότας , οἱ μὲν εἰς τοὺς κίονας ὁρῶντες |
| μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον . βῆ δ ' αὖτις θάλαμόνδε Μελάνθιος , αἰπόλος αἰγῶν , οἴσων τεύχεα καλά : | ||
| μῦθον ἀνώιστον , διὰ δ ' ἔσσυτο θαμβήσασα ἐκ θαλάμου θάλαμόνδε διαμπερές , ᾧ ἔνι κούρη κέκλιτ ' , ἀκηχεμένη |
| ] ὅτι . Γ ] χρησμός : “ αἰετὸς ἐν νεφέλῃσι γενήσεται ἤματα πάντα ” . ἄκουε δὴ νῦν : | ||
| Ζεὺς δ ' ἔλαχ ' οὐρανὸν εὐρὺν ἐν αἰθέρι καὶ νεφέλῃσι : γαῖα δ ' ἔτι ξυνὴ πάντων καὶ μακρὸς |
| ὡς ἔοικε , παρὰ σοῦ δέχεσθαι ἀναίτιόν ἐστιν . οὐκοῦν ἐξωρμήσαμεν οὕτως : ἐπειδὴ δ ' ἐξήλθομεν , τί ἡμῖν | ||
| τοίνυν διετρίψαμεν τὰς λοιπὰς ἡμέρας τοῦ μηνός , ἀλλὰ μουνιχιῶνος ἐξωρμήσαμεν . Καὶ τούτου τὴν βουλὴν μάρτυρα ὑμῖν παρέξομαι : |
| περὶ θανάτου , καὶ εἴ τι ἄλλο προϊὼν ὁ λόγος ὑπομνήσει . Χρὴ δὲ κρίνειν τοὺς ὀνείρους ποτὲ μὲν ἀπ | ||
| τὰς ἀρχὰς οὐ μέντοι συλλογισμῷ ἀλλ ' ἐπαγωγῇ ἢ ὅλως ὑπομνήσει τινί ; τὸ δὲ μὴ δεῖν ἐν πᾶσιν ἀπαιτεῖν |
| Δημάτριον ἔκτανε μάτηρ , ἁ Λακεδαιμονία τὸν Λακεδαιμόνιον . Οὐδὲ πυρφόρος : λείπει τὸ ἀπελείφθη . ἐπὶ τῶν πανωλεθρίᾳ φθαρέντων | ||
| οὐκ ἐπόψεται πάθος ἀμέγαρτον ἐπὶ κακῶν παρουσίᾳ ; Εἴθε με πυρφόρος αἰθέρος ἀστὴρ τὸν δύσμορον ἐξολέσειεν . Οὐ γὰρ ἔτ |
| ἐν τοῖς Ἐλεγείοις ἐρᾶν μὲν ὁμολογεῖ Χρυσίλλης τῆς Κορινθίας , Τελέου δὲ θυγατρός , ἧς καὶ Περικλέα τὸν Ὀλύμπιον ἐρᾶν | ||
| Ἐπίσκοπος ; Ἔπεμψε δὲ τίς σε δεῦρο ; Φαῦλον βιβλίον Τελέου τι . Βούλει δῆτα τὸν μισθὸν λαβὼν μὴ πράγματ |
| , σε Καλλίαν τουτονὶ προαγωγεύσαντα τῷ σοφῷ Προδίκῳ , ὅτε ἑώρας τοῦτον μὲν φιλοσοφίας ἐρῶντα , ἐκεῖνον δὲ χρημάτων δεόμενον | ||
| ἄν σοι τεκμήριον ὅτι μοχθηροί εἰσι τούτων διδάσκαλοι , εἰ ἑώρας αὐτοὺς διαφερομένους ; Ἔμοιγε . Τί δὲ δή ; |
| τοῖς ἀναγκαίοις χρωμένων . Ἐν πυρὶ βέβηκας : ἢ ἐπὶ αἰσχίστου , ἢ ἐπὶ τάχους . Ἐν μέλιτι σαυτὸν καταπάττεις | ||
| τοῦ πάθους ἐπαναθεῖναι ὡς εὑρετῇ καὶ αὐτουργῷ τεθρυμμένου καὶ κατεαγότος αἰσχίστου βίου ; τοιοῦτον δ ' ἐστίν : ἀφροσύνη σεμνύνεται |
| σε καὶ δι ' ἑτέρου τῶν ὀνομαστοτάτων παραμυθήσομαι , ἐπειδὴ δειλότερος εἶ τοῦ δέοντος , ἵνα μὴ λέγω θρασύτερος . | ||
| οὐκ ἂν φροντίσαις , ἑνὸς δ ' ἂν αἰσχύνοιο ὁμολογῶν δειλότερος εἶναι ; οὐκ οἶσθ ' ὅτι οὐ τοῦ νεκροῦ |
| ] † αὐθόρμητος ἕρπων ] † ἐρχόμενος δαιταλεὺς ] δαιτυμών πανήμερος ] ἤγουν διὰ πάσης τῆς ἡμέρας κελαινόβρωτον ] ἤγουν | ||
| διὲξ ἁλὸς οἶδμα νέοντο : ἡ δ ' ἔθεεν λαίφεσσι πανήμερος . οὐ μὲν ἰούσης νυκτὸς ἔτι ῥιπὴ μένεν ἔμπεδον |
| οὖν τὸ ζήτημα ἑτέρου ποιήσαντος ᾖ , οὐ δύναται ἀντίληψις ἐμπεσεῖσθαι , ἀντιλήψεως δὲ μὴ ἐμπεσούσης , οὐδ ' ἂν | ||
| ἐμπεσεῖσθαι ἐνσείσειν . . . . . ; : Ἕκτορα ἐμπεσεῖσθαι ταῖς ναυσί . . Ι Λ Μ Ο . |
| : καὶ πάλιν , γῆς ἔθανε καταδέσμου ὅτ ' ἀγγείων ἀφάμαρτεν : ἀντὶ τοῦ Αἴας ὁ Τελαμῶνος ἐτελεύτησεν , ὅτε | ||
| ἄφαρ προέηκεν ὀιστὸν ἰθύνων ἐς φῶτα περικλυτόν . Οὐδ ' ἀφάμαρτεν ἀνέρος , ἀλλά οἱ οὔ τι δι ' ἀσπίδος |
| καὶ τοῦτο σήπεται καὶ ἐκπύει . Τούτοισιν ἢν μὲν ἔξω ἀποσημήνῃ , καὶ τὸ πῦον ἐξέλθῃ , ὑγιέες γίνονται : | ||
| τί δεῖ ποιεῖν , καὶ μένουσιν ἔς τ ' ἂν ἀποσημήνῃ , οὐχ ἧττον ἢ διδάσκαλον χορός . ὥστε οὐδὲν |
| Ἢ οὐκ ἀνάγκη τοῦτό γε : καὶ γὰρ τοῦ ἡλίου μύσαντες ἀφιστάμεθα μὴ ἀφισταμένου , καὶ ὁ ἥλιος ἀνακλᾶται , | ||
| ὕλης πεδιάδος , ἐν δ ' ἐμεστώθη μέγας αἰθήρ : μύσαντες δ ' εἴχομεν θείαν νόσον . Καὶ τοῦδ ' |
| βαρυτέρας τῆς πληγῆς γενομένης , ἀπέκτεινεν ἀκουσίως τὸν παῖδα . περιαλγὴς δὲ γενόμενος ἐπὶ τῷ πάθει πάλιν ἐκ τῆς Καλυδῶνος | ||
| τὸν τῆς Ἑλλάδος τύραννον παριέναι πρὸς αὐτούς . ὅθεν Ἀλέξανδρος περιαλγὴς γενόμενος εἰς ὑπερβάλλουσαν ὀργὴν προῆλθεν καὶ πάσῃ τιμωρίᾳ τοὺς |
| ἐσβαλόντες οἱ βάρβαροι : ἐμήδιζόν τε γὰρ καὶ οὐκ ἐδόκεε Θεσσαλοῖσι . Ὡς δὲ ἐκ τῆς Δωρίδος ἐς τὴν Φωκίδα | ||
| ἀτραπὸν ταύτην ἐξεῦρον μὲν οἱ ἐπιχώριοι Μηλιέες , ἐξευρόντες δὲ Θεσσαλοῖσι κατηγήσαντο ἐπὶ Φωκέας , τότε ὅτε οἱ Φωκέες φράξαντες |
| τότε , ἵνα τὸ τῆς εὐδαιμονίας τε καὶ φιλοσοφίας σωτήριον ἔναυσμα χαρίσηται τῇ θνητῇ φύσει , οὗ μεῖζον ἀγαθὸν οὔτε | ||
| κτίσεως ἢ περὶ φύσεως ἀνθρώπου , καὶ οὐδὲ τὸ τυχὸν ἔναυσμα ἄξιόν τι τῆς ἀληθείας ἐξεῖπον . δοκεῖ δὲ τὰ |
| ἀφίκετο παρ ' αὐτὸν καὶ ἠλείψατο ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ Ἀναξάρχου . καὶ πυθόμενος τὴν προμήθειαν ὑπερεπῄνεσε , καὶ ὧν | ||
| ὥς φησι Κλέαρχος ἐν πέμπτῳ βίων . : περὶ δὲ Ἀναξάρχου Κλέαρχος ὁ Σολεὺς ἐν πέμπτῳ βίων οὕτω γράφει : |
| ταχυρρόους . φλέγειν ] φλέγεσθαι ὑπὸ τῆς ἀνάγκης . . ἐκκαίειν , δαμάζειν . . μέλει , φόβῳ δ ' | ||
| φλέγειν ] ἀνάπτειν . φλέγειν ] κινεῖν . φλέγειν ] ἐκκαίειν , δαμάζειν . θΞ φλέγειν ] ἐκκαίειν , διεγείρειν |
| σὺ καὶ ὁ Χαιρεφῶν , ἁμαρτάνετε , ἀθετεῖτε . , ὑβρίζετε . ἐσκοπεῖσθον ] ἐσκοπεῖσθε . ἐσκοπεῖσθε ] ἐπιτηρεῖτε , | ||
| καὶ τὰς οἰκίας καὶ ταῦτ ' ἀπογράφειν , ἐδεῖτε καὶ ὑβρίζετε πολίτας ἀνθρώπους καὶ τοὺς ταλαιπώρους μετοίκους , οἷς ὑβριστικώτερον |
| οὐκ ἐχρῆν . ἀνέρες ἔστε , σοφοί , μνήσασθε δὲ θούριδος ὀργῆς . Ἀριστότελες , ἐπισπούδασον : ἔτι θᾶττον . | ||
| Λύκιοι καὶ Δάρδανοι ἀγχιμαχηταὶ ἀνέρες ἔστε φίλοι , μνήσασθε δὲ θούριδος ἀλκῆς νῆας ἀνὰ γλαφυράς : δὴ γὰρ ἴδον ὀφθαλμοῖσιν |
| καὶ γὰρ ἀφοδεύειν λέγεται τὸ μὴ ἐν τῇ ὁδῷ τῇ λεωφόρῳ γινόμενον . καὶ ἀποπάτημα αὐτὸ τὸ σκύβαλον : Εὔπολις | ||
| Μαντινεῦσι δὲ ὅροι πρὸς Τεγεάτας εἰσὶν ὁ περιφερὴς ἐν τῇ λεωφόρῳ βωμός . εἰ δὲ ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ τοῦ Ποσειδῶνος |
| , εἴ περ ἂν αὖτε Ζεὺς ἐπὶ Τυδεΐδῃ Διομήδεϊ κῦδος ὀρέξῃ . ἀλλ ' ἄγε νῦν μάστιγα καὶ ἡνία σιγαλόεντα | ||
| αὐδάξει θεός , ὅταν παλίμπουν δῶρον ἄγραυλος λεὼς Ἕλλην ' ὀρέξῃ νοσφίσας πάτρας Λίβυς . εὐχὰς δὲ δειμαίνοντες Ἀσβύσται κτέαρ |
| : ἔστι γὰρ περὶ γυναικός . . . . . ἱστοδόκῃ πέλασαν προτόνοισιν ὑφέντες : Ἀρίσταρχος ἀφέντες , Ζηνόδοτος ὑφέντες | ||
| θέσαν δ ' ἐν νηῒ μελαίνῃ , ἱστὸν δ ' ἱστοδόκῃ πέλασαν προτόνοισιν ὑφέντες καρπαλίμως , τὴν δ ' εἰς |
| , καὶ θαλασσαῖον παραμείβεται δελφῖνα , καὶ ὑψιφρόνων τιν ' ἔκαμψε βˈροτῶν , ἑτέροισι δὲ κῦδος ἀγήραον παρέδωκ ' : | ||
| μὲν γὰρ ἐπειδὴ τοῖς πεντήκοντα ἅμα ταλάντοις οὐκ ἔτρωσεν οὐδὲ ἔκαμψε τὸν Καλχηδόνιον Ξενοκράτην , ἀλλ ' ἀπεκρούσατο γεννικῶς τὴν |
| ἄδηλον δὲ ὄν , ποῖον , παρακατιών φησιν : ἐν τροίᾳ μὲν ἕκτωρ αἴαντος ἄκουσεν : Ἀλλὰ κορινθίων . ὁ | ||
| αὐτὸν τιμᾶν διὰ τούτων λυπεῖ ἀναμιμνήσκουσα τῶν ἀπολλυμένων ἐν τῇ τροίᾳ : ἀπὸ τούτων αὐτὸν ἐγκωμιάζει ἀφ ' ὧν ἐμεγαλύνετο |
| , πυρὸς βέλος , ἄστεος ἄτην , δαλὸν ἐϋδμήτων μεγάρων ῥαιστῆρα φέροντες : ὣς τότε θαρσαλέως ἁλιεὺς στρατὸς ἐγκονέουσιν ἄφρακτον | ||
| ῥᾳδίως δονεῖσθαι . ῥαθάμιγγες σταγόνες . ῥαιστῆρα σφῦραν : “ ῥαιστῆρα κρατερήν . ” ῥάπτειν μεταφορικῶς μηχανᾶσθαι καὶ κατασκευάζειν . |
| , ποτὲ ἐκχυθήσονται ποταμοὶ πυρὸς , κατεσθίοντες πᾶσαν γῆν τῆς καλλικάρπου Σικελίας . τοῦτο δὲ ἀκούομεν πάλαι γενέσθαι κατὰ τοὺς | ||
| πυρὸς ὁ Πίνδαρος καὶ ὁ Αἰσχύλος φησί . : τῆς καλλικάρπου Σικελίας ] Ἰστέον δὲ ὅτι φασὶν εἶναι Σικελίαν ἑτέραν |
| ἀπόδειξις ; ἡ ἐπιφερομένη . ἐν Τροίᾳ μὰν Ἕκτωρ Αἴαντος ἄκουσε : τούτῳ γὰρ μονομαχήσας ἐλείφθη . δυνατός : ἀντὶ | ||
| . ὣς φάτο , τὸν δὲ ἄνακτα χόλος λάβεν οἷον ἄκουσε : κτεῖναι μέν ῥ ' ἀλέεινε , σεβάσσατο γὰρ |
| ἂν Ὅμηρος , καὶ παῖδάς τε γονεῦσιν ἀπέδωκεν ἐμέ τε ἐξείλκυσε σαφῶς τῆς ἐγγὺς οὕτω πληγῆς τῇ περὶ τοῖν ποδοῖν | ||
| γὰρ αὐτὸν ἐν τῇ τῶν γάμων ἡδονῇ διάγοντα στρατιώτης ἥκων ἐξείλκυσε τῆς γυναικὸς ἔνδον ἐχομένης , καὶ ἐξῆλθεν ἀλγῶν ἀλγοῦσαν |
| ἃ ἐπικαλεῖται . Οὑτωσὶ δὲ ἐκ παντὸς τρόπου τῶν ἐγκλημάτων ἀπολυομένου τοῦ ἀνδρός , ἡμεῖς ὁσιώτερον ὑμῖν ἐπισκήπτομεν ὑπὲρ αὐτοῦ | ||
| καὶ τοῦ χρυσολίθου ἐξίσου συνλειουμένου : καὶ τοῦ μὲν ὕδατος ἀπολυομένου κατὰ φύσιν αὐτοῦ διὰ τῆς ῥεύσεως , καὶ τοῦ |
| ἐκείνων μὲν οὖν ἑκάστη μικρὰ ἄττα τῶν ἐν τῇ φύσει παρεσπάσατο , περὶ ἃ πονεῖται καὶ πραγματεύεται , γραμμὰς μὲν | ||
| ἁλίσκεται , κἂν τὸν οὐρανὸν διαβαίη , οὐράνιον τὸ σῶμα παρεσπάσατο , εἰ δὲ διὰ τῶν ἄστρων , ἀστροειδές , |
| γαίῃ πρόσθεν Μηριόναο πάγη ποδός : αὐτὰρ ἣ ὄρνις ἱστῷ ἐφεζομένη νηὸς κυανοπρῴροιο αὐχέν ' ἀπεκρέμασεν , σὺν δὲ πτερὰ | ||
| καὶ νηός , ἐπεὶ χόλον εὔνασε Μίνως , σὺν τῷ ἐφεζομένη πάτρην λίπε : τὴν δὲ καὶ αὐτοί ἀθάνατοι φίλαντο |
| τοῦ ἱστοῦ , ἀναφέρεται , ἕως ἂν ὅλη ἡ Παρθένος ἀνατείλῃ . κέχρηται δὲ τούτῳ τῷ σχήματι τῆς ἐκφορᾶς ὁ | ||
| αὐτῆς ἕως τοῦ ἱστοῦ ἀνατέλλειν , ὅταν ὅλη ἡ Παρθένος ἀνατείλῃ : προειπὼν γάρ : μέν θην ὀλίγους γαίης ὑπὸ |
| κλῶνας καμπτόμενος καὶ τῶν βοστρύχων τοὺς ἑλικτῆρας ἐκ μετώπου κεχυμένους ἀναστέλλων γέλωτος δὲ ἔμπλεως , ὃ δὴ καὶ παντὸς ἦν | ||
| ' ἐστὶ θεῖος , ἄγγελος ποδηγετῶν καὶ τὰ ἐν ποσὶν ἀναστέλλων , ἵνα ἄπταιστοι διὰ λεωφόρου βαίνωμεν τῆς ὁδοῦ ἀκρίτους |
| ἐγνωσμένα , καὶ μελετηρότατος εἰς μαθήματα . ἀμέλει τίς ἂν ἐπιλάθοιτο τοῦ ὀνόματος τῆς μητρὸς ἢ τοῦ πατρὸς ἢ τῆς | ||
| εὖ πρότερον ἂν τοῦ ὀνόματος ᾧ καλεῖται ἢ τῆς χάριτος ἐπιλάθοιτο . οὕτω δέ ἐστι βέλτιστος ὥστ ' , ἐπειδὴ |
| ἀθρόα ] ἄθρουν κήδοι ] βασανιζέτω , βλαπτέτω κήδοι ] λυποίη τὸ δὲ πολλάκι μὲν στέρνοισιν ἀνοιδέον , καθὸ βρωθέντες | ||
| φίλος ὡς μέγιστος ἂν εἴης , εἰ δέ τίς σε λυποίη , ὡς δεσπότης ἂν ἀναστρέφοιο ἔχων ἡμᾶς ὑπηρέτας , |
| στενωπὰ τῶν χωρίων . Καταλιπόντες οὖν ἐκεῖνον οἱ βάρβαροι μετὰ σφοδροτάτης ῥύμης ἐκείνοις ἐπῄεσαν : ὁ δὲ Κομνηνὸς Ἀλέξιος ὑποστρέψας | ||
| ἀεὶ δ ' ὑδροποσία σύμφορος , θερμοῦ ποτοῦ προσφερομένου . σφοδροτάτης δ ' οὔσης τῆς φλεγμονῆς ἐπὶ νέου πολυύλου , |
| ἐς τὸν πόλεμον , οἱ δ ' Ἀθηναῖοι ἐν τῇ Νάξῳ ἐστρατοπεδευμένοι τὰ πρὸς τοὺς Σικελοὺς ἔπρασσον ὅπως αὐτοῖς ὡς | ||
| τοῦτο μὲν πρὸς πολλοῖς ἄλλοις καὶ Λακεδαιμονίους οὕτω καταναυμαχήσας ἐν Νάξῳ , ὡς ἑβδομήκοντα δή που τριήρεις καὶ τρισχιλίους αἰχμαλωτοὺς |
| καὶ ἐμπλήσειεν αὐτὴν ἀέρος , συμβήσεται μετεωρισθέντα τὸν κόκκον ἐν μέσωι τῆς κύστεως στῆναι , καὶ τὴν γῆν δὲ πανταχόθεν | ||
| [ - ] [ , ] ἃ προφέρεσθαι νῦν ἐμ μέσωι [ ] κείμενα πᾶσιν μάταιον [ ] [ φαίνεται |
| γὰρ βλεφάροισι καὶ ἐν φρεσὶ τέρψις ἰδέσθαι παλλόμενον καὶ ἑλισσόμενον πεπεδημένον ἰχθύν . Ἀλλά μοι ἱλήκοις μὲν ἁλὸς πόρῳ ἐμβασιλεύων | ||
| πόθον ἄστονον κομίζων , γόνον ἀμπέλου , τὸν οἶνον , πεπεδημένον ὀπώραις ἐπὶ κλημάτων φυλάττειν , ἵν ' ὅταν τέμωσι |
| , ὅπου ἦν θησαυροφυλάκιον . ἐπεὶ τὰ χρήματα ἐν τῷ ὀπισθοδόμῳ ἀπέκειτο . μέρος δέ ἐστι τῆς ἀκροπόλεως , [ | ||
| παμμεγέθης Κωνσταντῖνος εἰκόνι ἀπεμειλίσσετο τῇ νῦν ἔτι ἀνακειμένῃ πρὸς τῷ ὀπισθοδόμῳ τοῦ βουλευτηρίου . οὕτω δόξα ἀγαθὴ βασιλεῖ πολλῶν ἀσπίδων |
| ὅτι μὴ τέθνηκα ; ἐγὼ δὲ εἶπον ἄν σοι : εἰρωνεύῃ , βασιλεῦ , καὶ μείζω θανάτου τιμωρίαν εὑρὼν ὑποκορίζῃ | ||
| σιγῇ τὴν σὴν ἔπαυσα . βεβαρβαρῶσθαι δὲ ὅταν λέγῃς , εἰρωνεύῃ σαφῶς καὶ καταψεύδῃ τῆς Ἀθηνᾶς , ἣν δή σοι |
| ὑβρίζοντες ἀτάσθαλα μηχανάασθε . ” ὣς εἰπὼν ἐξῆλθε δόμων ἐῢ ναιεταόντων , ἵκετο δ ' ἐς Πείραιον , ὅ μιν | ||
| ' ἄπτερος ἔπλετο μῦθος , ὤϊξεν δὲ θύρας μεγάρων ἐῢ ναιεταόντων , βῆ δ ' ἴμεν : αὐτὰρ Τηλέμαχος πρόσθ |
| . ὁ μὲν γὰρ βαρύτατος τῶν εἰλημμένων φθόγγων διὰ τεσσάρων ἡρμόσθη σύμφωνον τῷ τὸ βαρύτερον δίτονον ἐπὶ τὸ ὀξὺ ὁρίζοντι | ||
| ] ὁ Ἥφαιστός φησιν ὅτι οὗτος ὁ σιδηροῦς δεσμὸς ἀσφαλῶς ἡρμόσθη καὶ ἐνεπάγη , τὸ δὲ τοῦ Διὸς Κράτος φησὶ |
| αὐτὸς . . . . ὧς δὲ καὶ Ἀπόλλωνα παρήπαφεν εὐνηθῆναι / ἱέμενον , ποταμόν τε ἐπὶ τοῖς Ἅλυν : | ||
| τε κτάμεναι μενεαίνων . ἡ δέ ς ' ὑποδδείσασα κελήσεται εὐνηθῆναι : ἔνθα σὺ μηκέτ ' ἔπειτ ' ἀπανήνασθαι θεοῦ |
| ὀψὲ βραδείᾳ , ὅτε ἔνιπτον τοὺς πόδας αὐτοῦ ἐν τῇ λεκάνῃ τοῦ νιπτῆρος εἶπον ἐν τῇ καρδίᾳ μου : Οὗτοι | ||
| καταντλεῖν τῷ θερμῷ ἵνα τὸ συντεθραμμένον δέρμα διαλυθῇ δροίτῃ ] λεκάνῃ ἐμβάπτεο ] ἔμβαπτε , ἔμβαλλε . γράφεται ἐμβάλλεο ἐμβάλλεο |
| τῶν ἀριστέων τῆς Ἑλλάδος ὅρκον ἐξεφώνησεν ” οὐκ ἔστιν ὅπως ἡμάρτετε , μὰ τοὺς ἐν Μαραθῶνι προκινδυνεύσαντας “ , φαίνεται | ||
| ἡγεῖσθε λέγειν , ἀλλ ' ἵνα δείξας ἃ τόθ ' ἡμάρτετε , νῦν ἀποτρέψω ταὐτὰ παθεῖν . Εἰ καὶ τὸν |
| πτερωτοί , ἢ κοῦφοι . , . : ὥστ ' ἀείσυροι ] Γρ . ὥστ ' ἀήσυροι . ἢ ἐν | ||
| η , ἵν ' ᾖ κεκαρφωμένους . . ὥστ ' ἀείσυροι μύρμηκες ] οἱ ἀεὶ συρόμενοι καὶ ἕρποντες . ἢ |
| δυσθεράπευτον . καρπὸν ] τὸν πάντα ποιοῦντα κακῶς πράττειν . κοίμα ] κοίμιζε . μένος ] τὸν θυμόν . σεμνότιμος | ||
| κβάλῃς ἔπη χθονί καρπὸν φέροντα πάντα μὴ πράσσειν καλῶς . κοίμα κελαινοῦ κύματος πικρὸν μένος ὡς σεμνότιμος καὶ ξυνοικήτωρ ἐμοί |
| : “ ἔμπορος : οὐ γὰρ νηὸς ἐπίβολος οὐδ ' ἐρετάων . ” ἔμφυλον ἐμφύλιον , οἷον ἐκ τῆς αὐτῆς | ||
| πλόον ἑσπέριον πῦρ . καὶ τότε μήτε τις ὄκνος ἐπειγομένων ἐρετάων γινέσθω μήτ ' ἄλλο φόβου νέφος , οἷά τε |
| , ὧν ἡγεῖτο Ἐρίγυιος ὁ Μιτυληναῖος . ἑξῆς δ ' εἱστήκεισαν Θετταλοί , Φίλιππον μὲν ἔχοντες ἡγεμόνα , ἀνδρείᾳ δὲ | ||
| πάντων ὧν ἐληλύθει . αἱ δὲ παρθένοι κύκλῳ τοῦ πύργου εἱστήκεισαν τηροῦσαι αὐτόν . λέγω τῷ ποιμένι : Πῶς οὗτοι |
| ἀνιηρῇ ὑπ ' ἀνάγκῃ θαρσήσας ἀνὰ θυμὸν ἀμείνονα φῶτα κατέκτα χειρότερος γεγαώς : μάλα γὰρ μέγα θυμὸν ἀέξει θάρσος , | ||
| ἀνιηρῇ ὑπ ' ἀνάγκῃ θαρσήσας ἀνὰ θυμὸν ἀμείνονα φῶτα κατέκτα χειρότερος γεγαώς : μάλα γὰρ μέγα θυμὸν ἀέξει θάρσος , |
| μ ' αἰτεῖς , οὔ τοι δώσω . πολλοὶ ἐν Ἀρκαδίῃ βαλανηφάγοι ἄνδρες ἔασιν , οἵ ς ' ἀποκωλύσουσιν . | ||
| μ ' αἰτεῖς : οὔ τοι δώσω . Πολλοὶ ἐν Ἀρκαδίῃ βαλανηφάγοι ἄνδρες ἔασιν , οἵ ς ' ἀποκωλύσουσιν . |
| εἰ δὲ ἀπέφυγεν , οἱ δημόται πάλιν αὐτὸν ἀνεδέχοντο . Ἀνδρομέδᾳ : ” δίδου δαφοινὸν μάσθλητα δίγονον ” . ἰδίως | ||
| ἱστορεῖ δὲ ταῦτα Σοφοκλῆς ὁ τῶν τραγῳδιῶν ποιητὴς ἐν τῇ Ἀνδρομέδᾳ . Ἔχει δὲ ἀστέρας ἐπὶ τοῦ οὐραίου βʹ λαμπρούς |
| . . . . οὔ ς ' ἔτι Πηλέος υἱὲ φοβήσομαι : ἡ διπλῆ ὅτι σαφῶς φεύξομαι . . . | ||
| , ἃ μὴ οἶδα εἰ καὶ ἀγαθὰ ὄντα τυγχάνει οὐδέποτε φοβήσομαι οὐδὲ φεύξομαι : ὥστε οὐδ ' εἴ με νῦν |
| φύσις ἐπ ' ὠφελείᾳ τῶν ἀνθρώπων ἐδωρήσατο πᾶσιν ἀερίοις τε καταχθονίοις καὶ ἐνύδροις ζῴοις , ἵνα μηδὲν ἀδωροδόκητον καταλείπῃ τῷ | ||
| ὁ χορός φησι πρὸς τὴν Ἄτοσσαν ὅτι σὺ θυσίαζε τοῖς καταχθονίοις θεοῖς : ἡμεῖς δὲ αἰτησόμεθα ἐν ὕμνοις τοὺς πομποὺς |
| σφισι , καυστηροῖο κυνὸς νέον ἱσταμένοιο , κέντρου πευκεδανοῖο θοὴν ἐνερείδεται ἀλκήν , ὀξὺ μάλ ' ἐγχρίμπτων , χαλεπὴν δ | ||
| . θοήν : ὀξεῖαν , ταχεῖαν , τὴν δριμεῖαν . ἐνερείδεται : ἐμβάλλει . Ἐγχρίπτων : ἐμβάλλων , προσπελάζων , |
| ἕλκεσι νῦν λέγει . βόλβιτα : τὰ μικρὰ βόλβια . βρύχιον : τὸ οἱονεὶ βύθιον καὶ κατὰ βάθους κείμενον . | ||
| . . ῥοθιάδος ] ἦχον ἐκ ῥοθίου ἀποτελούσης . . βρύχιον ] ποταπὴν ἠχητικήν . . θοῶς δὲ πάντες ] |
| ἢ νέκυν ἔνερθεν ἢ πτανὸν ὄνειρον ; δυστυχὲς ἀγγελίας ἔπος εἴσηι , πάτερ : οὐκέτι σοι τέκνα λεύσσει φάος οὐδ | ||
| τῶι προτέρωι τῆς Ἀληθείας οὕτω λέγων : ταῦτα δὲ γνοὺς εἴσηι ἕν τι οὐδὲν ὂν αὐτῶι οὔτε ὧν ὄψει ὁρᾶι |
| τῆς ἐκεῖθεν δεόμενοι πείρας . ἄνευ γὰρ τοῦ τῆς ἐσχάτης παραπληξίας τοῦτ ' ἄντικρυς εἶναι , περὶ ὧν μάλιστα ἴσμεν | ||
| τῆς ἐκεῖθεν δεόμενοι πείρας . ἄνευ γὰρ τοῦ τῆς ἐσχάτης παραπληξίας τοῦτ ' ἄντικρυς εἶναι , περὶ ὧν μάλιστα ἴσμεν |
| παρεμφερής , ἀνέμῳ νεφέλῃ τε καὶ ἀστραπῇ , βροντῇ , βροχῇ . ὑπηρετεῖ δὲ αὐτῷ θάλασσα καὶ πέτραι , καὶ | ||
| πᾶς χρόνος ἀπὸ τοῦ πρώτου πρὸς τὸ ἔσχατον ἔσται τῇ βροχῇ τῶν ἐνόντων , ὥστε μηδὲν κωλύειν , ὅταν ἅπαν |
| : τὸν δὲ μουσικώτατον κλεινὰς Ἀθήνας ἐκπερᾶν Ἀμφίονα . οὗ ῥᾷστ ' ἀεὶ πεινῶσι Κεκροπιδῶν κόροι κάπτοντες αὔρας ἐλπίδας σιτούμενοι | ||
| . . πορίσειεν : Δώσοι . . παράσχοι . . ῥᾷστ ' : Εὐχερῶς . ἀναπεισθέντ ' : Οἱ καταπεισθέντες |
| εἶναι δοκεῖν . ἀλλὰ μὴν ὑπέρ γε τῆς δόξης οὕτω διενοήθην , ἀπαντῶσαν μὲν αὐτὴν δέχεσθαι καὶ στέρχειν : ἦ | ||
| τοῦτον ὑπώπτευσαν εἶναι : ἐγὼ γάρ , ἔφη , οὔτε διενοήθην πώποτε ἀποστερῆσαι ἀποδώσω τε . ἐντεῦθεν πάλιν εἶπεν ὁ |
| παρηγορεῖν ἀνιαρῶς ἔχοντα . περὶ δὲ πρώτην νυκτὸς φυλακὴν πάντας ἐπιτηρήσας καθεύδοντας πρόειμι τὸ ξίφος ἔχων , ἐπικατασφάξων ἐμαυτὸν τῇ | ||
| τις τὴν θρυαλλίδα ἡμμένην εἰσπέμψειεν ἂν εἰς τὰ νεώρια , ἐπιτηρήσας βορέαν πνέοντα , καὶ οὕτω καύσει τὰς ναῦς . |
| ἂν μηδὲν τῶν ἄνω σωμάτων ἀγένητον ὑπονοήσαντες ὑπὸ ἀλογίας τι πάθοιμεν . Ὥσπερ οὖν ἐκ τοῦ ἐσχάτου τῶν ἀστέρων ἄρτι | ||
| οὕτω καλὸν θέαμα τῆς ἑτέρου σοφίας δεόμενον , μὴ ταὐτὸν πάθοιμεν ὥσπερ ἂν εἴ τις ζωγράφος τὴν Ἑλένην εἰς κάλλος |