| : ” προϲ τουϲ ἐν ἡμερᾳ μη βλεπονταϲ κομμι κροκοδειλου χερϲαιου κοπρον μιϲυ χολην ὑαινηϲ λειαν μετα μελιτοϲ ὑποχριε διϲ | ||
| μελιτοϲ , κρομυον ϲυν ὀξει καταχριομενον ἐν ἡλιῳ , κροκοδειλου χερϲαιου κοπροϲ , ὁμοιωϲ και ἡ των ψαρων , ὁταν |
| Μυρλου του Κολοφωνιων ἡγεμονος . Νικομηδης δε ὁ Ἐπιφανης , Προυσιου δε υἱος , ἀπο της μητρος Ἀπαμας Ἀπαμειαν ὠνομασεν | ||
| ἡ δε συγκλητος τοις πλειστοις των λεγομενων προσκοπτουσα και του Προυσιου καταγινωσκουσα πρεπουσας τῃ κολακειᾳ τας ἀποκρισεις ἐποιησατο : Ῥωμαιοι |
| ἠ των ὁλων σωματων ἡ διαμονη , καθαπερ και της ἀπιου και της ἀχραδος και της ἀμυγδαλης , ἁ δη | ||
| προς δε τα ἐν αἰδοιοις φυομενα θυμια ἐλατηριον ἐπιπασσε , ἀπιου σπερματα τριψας ἐπιτιθει ἠ μαινιδων κε κεφαλας τριψας ἐπιπασσε |
| τις οὐρανου τε ὑπερ ἀστρονομειν λεγῃ την του μη πλαστως φιλοσοφουντος ψυχην και παντα τα ὀντα νοητως θεωρειν , ἰσως | ||
| οἰδα γαρ ὁτῳ ἀν μαλλον σου πεισθειην και βουλευομενου και φιλοσοφουντος τα καλλιστα , εἰδως σε τοις ἀληθεσι της φιλοσοφιας |
| αὐτου ἐννοιαν , δι ' ἡν και το εἰναι αὐτον ὑπολαμβανομεν : ἐκ γαρ της περι ἡμας αὐτου φροντιδος του | ||
| ὑπολαμβανομεν τοδε τι Το ὑπολαμβανομεν τοδε τι ταὐτον ἐστι τῳ ὑπολαμβανομεν ταὐτον εἰναι το κατηγορουμενον τῳ ὑποκειμενῳ καθ ' οὑ |
| τινα μερισμον , τοσαυτα και το ἑν ἐκεινο προ του μερισμου , κατα το παντη ἀμερες : οὐ γαρ ἑν | ||
| : ὁ μεντοι καθολου λογος οὐ μιαν ἀφ ' ἑκαστου μερισμου ἐχει λεξιν , ἀλλα παντα τα ὀνοματα και παντα |
| γυναικος , ὡστε το ἑτερον ἑτερῳ ἐπικεισθαι , μετα δε τουτο σικυας προσβλητεον μετα φλογος πλειονος προς ὀμφαλον καθ ' | ||
| μεν ὁτι ἐκεινο ἐν τῳ ὁποιον τι ἐστι κατηγορειται , τουτο δε ἐν τῳ τι ἐστι . και πως ἐν |
| τουτο μεν χαλκους ἐπ ' ἀγορας ἱσταντες , τουτο δε παρεδρους τοις ἐν ἀκροπολει θεοις καθισταντες , τους δε μεγαλων | ||
| δ ' ἐπιβαλλομεναν χαιταισιν εὐωδη ῥοδεων πλοκον ἀνθεων ται Σοφιαι παρεδρους πεμπειν Ἐρωτας , παντοιας ἀρετας ξυνεργους . πως οὐν |
| δε Καρχηδονιοις ἀρχομενου μεν τουδε του ἐργου καταφρονησις ἠν ὡς χρονιου τε και μακρου και ἰσως ἀδυνατου : προϊοντος δε | ||
| του σχηματος , ἠ ἐν κνημῃ τρωματος γενομενου ἐπικαιρου και χρονιου και κοινου τῃ πτερνῃ , ἠ ἐν μηρῳ , |
| ἐννοια : οὐ γαρ Εὐθυκρατους και Λασθενους και των ἀλλων προδοτων προὐκειτο δηπουθεν αὐτῳ κατηγορειν , ἀλλα συστησαι το προειρημενον | ||
| τῃ καθαιρεσει του δημου . Θ ξυνωμοτων ] ἐπιβουλων , προδοτων . πριν λαχειν : πριν χειροτονηθηναι , πριν κληρωθηναι |
| ἐωσιν : ἐμπυοι τε πολλοι γιγνονται ἀπο πασης προφασιος : τουτεου δε αἰτιον ἐστι του σωματος ἡ ἐντασις , και | ||
| γλυκυ και ἁλμυρον και παντοιον : πρωτον μεν οὐν πλειστον τουτεου εἱλκυσεν ἐς ἑωυτο , ὁ τι ἀν ᾐ αὐτῳ |
| Μετα δε τον της ποιοτητος λογον την χρονικην και τοπικην κατηγοριαν ἐκτιθεμεν . ὁποτερον δε ποτερου προταττειν ἠ ὑποταττειν χρη | ||
| , ἠ γραψασθαι : και προθυμοτερον ὡς εἰκος ἐπι την κατηγοριαν ἐληλυθεν , ἱν ' ἀπο του βηματος μεθ ' |
| δε ἐπειρατο μεν φερειν τα συμβαινοντα γενναιως δια τε φυσεως εὐσταθειαν και δια παιδειας ἐπιμελειαν , το δε παραδοξον της | ||
| πασαν θειαν μαντικην , τα δε καλλιω μεγαλοφροσυνην μεγαλοψυχιαν μεγαλοπρεπειαν εὐσταθειαν εὐφημιαν γνωσιν θεων , οὐ δοξαν , εἰδησιν δαιμονων |
| σοι δηλον δια πολλων , πρωτον μεν ἐκ του μη πληθωρικον φαινεσθαι το σωμα ὁλον , ἀλλα μαλλον και κακοχυμον | ||
| θεραπειας γινεσθω ἡ του λυπουντος χυμου κενωσις , εἰ μεν πληθωρικον εἰη το σωμα , φλεβοτομιας προ παντων παραλαμβανομενης εἰτα |
| μεν βασταζειν μη δυνωνται , κωπην δε ἐλαυνειν δυνωνται : Μυτιληναιους δε ἡβηδον ἀποσφαξαι και τουτο ἐψηφισαντο ἐσηγησαμενου Κλεωνος του | ||
| ὡς Παχητα ἀγγελον των δεδογμενων , κατα ταχος κελευοντες διαχρησασθαι Μυτιληναιους . και τῃ ὑστεραιᾳ μετανοια τις εὐθυς ἠν αὐτοις |
| , πολιν Ἀφροδιτας , ” το περικλυστον ἠτοι κατα βαθους δεκτεον , ἐπει και * φρεατα και ὑπονομοι λιβαδες διηκουσι | ||
| λαλουντων . οὑτως οὐν και το βαρβαροφωνειν και τους βαρβαροφωνους δεκτεον τους κακως ἑλληνιζοντας : ἀπο δε του καριζειν και |
| ὡς πρωτοπαθουσης . και εἰ μεν τους ἐγκειμενους χυμους ὑπολαμβανεις ψυχρους εἰναι εἰτε ὑπο θερμοτητος ἑλκυσθεντας εἰτε δι ' ἀσθενειαν | ||
| πατρος : τον δε αἰτησαντα λαβειν και παρασχειν τοις ἀνθρωποις ψυχρους ὀντας προς ἀναψυχην . οὐδεν γαρ ἀντιλεγω ) εὐθενειν |
| , και κρινεται Δημαδης : ἐνταυθα ἡ βουλησις ἐκ προκαταρκτικου αἰτιου οὑτως : ὁτι δια την φθασασαν ἐχθραν δια το | ||
| ῥει τοτε μαλλον ὁ Νειλος . Ἀξιον δε ζητησαι περι αἰτιου και οὑ ἐστιν αἰτιον , πως προς ἀλληλα περι |
| μυριασιν Ἀττικων δραχμων ὡς μεγιστον δη τονδε παντων ἐχθρον και πολεμιωτατον οἱ γενομενον ἀνελοντα . ἡ κεφαλη δε του Κικερωνος | ||
| θεους οὐ νομιζουσιν εἰναι : διο και τον ἡλιον ὡς πολεμιωτατον ὀντα κατα τας ἀνατολας βλασφημησαντες φευγουσι προς τους ἑλωδεις |
| παραδειγμα . ζηλος δε ἐστιν ἐνεργεια ψυχης προς θαυμα του δοκουντος εἰναι καλου κινουμενη . της μεν δυναμεως την κυριωτατην | ||
| Ἀθηναιοις φιλος ἠν , και του Γυλιππου ἐκ Λακεδαιμονος προθυμως δοκουντος ἡκειν . και ὁ μεν Γυλιππος ἀναλαβων των τε |
| εἰδος τι του μη ὀντος ὀν και περι τι των μεμιγμενων τῳ μη ὀντι ἠ ὁπωσουν κοινωνουντων τῳ μη ὀντι | ||
| και τα ἀλλα , ὡς παντων ἁμα ἐνυπαρχοντων αὐτωι και μεμιγμενων ὁμου , ἐκ τουτων ὑπενοει και παντα ὁμου τα |
| των μεν ] οἰδεν ἑαυ - τον ὀντα , των ἀδικουντων , ὑμας δ ' οὐδενος ἀξιους ἡγησατο : διο | ||
| ἐτι μετριαν αἰδω κατ ' αὐτον των ἀδικηματων και των ἀδικουντων . τουτο δε λεγει ἱνα προτρεψῃ τον Περσην μη |
| την ἑαυτου δυναμιν διασῳζει , του περισσου και ἐν τουτοις ἐπικρατουντος , ἑαυτῳ τε συντιθεμενος γεννᾳ τον ἀρτιον : γονιμος | ||
| τελει φερονται , ἀλλα τους ἐν Λοκροις , μεχρι δευρο ἐπικρατουντος του Ἀχιλλεως , ὡσπερ και μεχρι Τραχινος και της |
| . Τινες δε , ἐπι των εἰς προὐπτον κινδυνον ἑαυτους ἐμβαλλοντων . Βους ἐπι γλωττης : παροιμια ἐπι των μη | ||
| ἐγγιγνομενον τι μητε φυτον , ἀλλα και των εἰϲ αὐτην ἐμβαλλοντων ποταμων μεγιϲτουϲ και πλειϲτουϲ ἐχοντων ἰχθυϲ , και μαλιϲτα |
| και πηγων μονη αὑτη ὁμοιως διεμεινεν πολυυδρος . παρα το βεβαιον οὐν και ἀνελλιπες Βεβαια εἰρηται , . , . | ||
| ἐς αὐτο δ ' ἀφικομενοι στεναζουσιν , ἐν οὐδεμιῃ καταστασει βεβαιον ἐχοντες την γνωμην : ἡγεμονες και βασιλεες μακαριζουσι τον |
| βραχιονοϲ πλην των ὑποβαλλομενων αὐτῳ . Τα του καρπου και μετακαρπιου και των ἐν δακτυλοιϲ ϲκυταλιδων ὀϲτα χαυνα και ϲηραγγωδη | ||
| και αὐτο το κυβοειδεϲ καταγνυται παραπληϲιωϲ τοιϲ ἐπι καρπου και μετακαρπιου και χειροϲ δακτυλοιϲ : ὡϲτε και τον περι τουτων |
| χρην δ ' , εἰ σοφος πεφυκας , οὐκ ἐαν βροτων τον αὐτον αἰει δυστυχη καθεσταναι . ὠ κλεινον οἰκοις | ||
| τις δε μηδεν ἐν φαει καρδιας ἀνηρ τρεμων ἠ πολις βροτων ὁμοιως ἐτ ' ἀν σεβοι δικαν ; μητ ' |
| , οὑς ἀναγκαιως εἰσφερουσιν ἰδιωται κατα πολεις : ἀρχοντι δε οἰκειοτατος ἐρανος , βουλας ἀγαθας εἰσηγεισθαι περι των ὑποτεταγμενων και | ||
| φαντασιας ἐχων τας νοησεις . Ὑφαιμος : τουτεστι τῃ γενεσει οἰκειοτατος . Ὑβρεως και ἀλαζονειας ἑταιρος , ὁ ἐστιν ἐναντιον |
| των ποδων αὐτου ἀρετη ἀναγεγραπται ἐν Ὀλυμπιᾳ : το γαρ ἀνακεισθαι ἐνταυθα οὐχ ἁπλως προσκειται , ἀλλ ' ἐπι της | ||
| και τα καρυα φυεσθαι φασιν , ὡν πολλα προς ἱεροις ἀνακεισθαι τοις δευρο θαυματος ἑνεκα . τας δε ἀμπελους φυεσθαι |
| εἰσεισιν , οὑτω μαθοντα κατα πιστιν , ὡς ἐπι χρημα μακαριστον εἰσεισιν , ἠδη αὐτον δουναι εἰς το εἰσω και | ||
| περι θεων χορηγειν μετουσιαν , ἐν αἱς δη και το μακαριστον τελος των ἀγαθων ἡμιν προκειται και αὐτο το κυρος |
| . οὐν τῃδε ἐχοντων , προϋπαρχοντος ῥηματος του ἀεκαζω , προϋπαρχει το ἐπιρρημα το ἀεκαστι , ἀφ ' οὑ το | ||
| θελω . ὁ δε θελει τις , και φθεγγεται . προϋπαρχει δε του λογου ἡ ψυχικη διαθεσις . οὑτω Φιλοξενος |
| . πατριδος , γονεων ἐστερημαι , μονην οὐκ ἀπολωλεκα την εὐγενειαν . εἰ μεν οὐν ὡς παλλακην θελει με Διονυσιος | ||
| εὐγενειας ἐχει , οὑτω χρη σκοπειν και την των ἀνθρωπων εὐγενειαν . και γαρ ἀπεριοπτον , τι τοις ἐμπροσθεν ἐπραχθη |
| πρωτος Ἐριχθονιος . Ὁτι βαλανους Ἀρκαδες , Ἀργειοι δ ' ἀπιους , Ἀθηναιοι δε συκα , Τιρυνθιοι δε ἀχραδας δειπνον | ||
| λευκους ἐσθιειν . ἐκ δε των ὀπωρων σταφυλας λευκας και ἀπιους τους ἀγριους τους ἀκμασαντας και μηλον γλυκυ και συκα |
| ἐπιδειξειν τοις δικασταις της μεν σωτηριας τῃ πολει τους θεους αἰτιους γεγενημενους και τους φιλανθρωπως και μετριως τοις της πολεως | ||
| τους δε βιασαμενους και διδαξαντας ἀτιμωρητους καταλιπειν , οὑς ἁπαντων αἰτιους εἰναι συμβεβηκεν , ὡν ἠ δεδρακασιν ἠ πεπονθασιν ἐκεινοι |
| και τον παντα ὁμιλον και ἀστων και ξενων συμφορον εἰναι ἐπακουσαι αὐτων . ταυτα μεν ἐπ ' ἀρχῃ : προἰοντος | ||
| τον των τριακοντα γενομενον , και σμικρ ' ἀττα ἐτι ἐπακουσαι των γραμματων κτλ . [ . , . , |
| ἠν ὁ νυν καλουμενος καλαμαυλης σαφως παριστησιν Ἡδυλος ἐν τοις ἐπιγραμμασιν οὑτωσι λεγων : τουτο Θεων ὁ μοναυλος ὑπ ' | ||
| ἠ κακιζοντος , ὡσπερ οὑς Σιμωνιδης εἰωθει τιμαν ἐν τοις ἐπιγραμμασιν . ὁμως δε και Μιλτιαδης μετεχει του καταλογου και |
| παραληφθησεται , πρωτον μεν ἐπιθεματα και καταχρισματα ἀγαν ἐκ της βιαιου ὑλης , ἡ τῳ κατα διαδοσιν ἐνεργειν ἀμαυρα γινεται | ||
| ὀχλοκρατιαν τικτουσα δεινον , ἀλλ ' ἡ και παρανομου και βιαιου τινος ἐφ ' ἡγεμονιαν ἐπαναστασις : τυραννος γαρ ἐκ |
| ὁς και ὑποαιολιος καλειται : ὑποφρυγιοι δυο , ὡν ὁ βαρυτερος και ὑποιαστιος καλειται : ὑποδωριος . τουτων ὀξυτατος μεν | ||
| Ἀλλ ' εἰ ἀλλο τι φθογγος ὁ ἀκουστος και ὁ βαρυτερος και ὁ ὀξυτερος , διαφερουσιν ἀλληλων ἠ ὡς φθογγοι |
| ὁμαλην της ἀποχης με ιε , ἀνωμαλιας δε ἀπο του ἀπογειου του ἐπικυκλου μοιρας τλγ ιβ . Τουτων ὑποκειμενων . | ||
| , οὐ παντως και το κεντρον αὐτης ἀπεχει τεταρτημοριον του ἀπογειου του ἐπικυκλου . Ἰστεον δ ' ὁτι παρατηρειν χρη |
| και ψευδος ὑπερ ψυχης ἀγορευειν . νους οὐ παρα Κενταυροισι δικαιοτατου δε φονηος . ἀε Ἀνδρι μεν Ἱππαιμων ὀνομ ' | ||
| φθεγγομενοι δικαιως ἀπηλθον ἀθῳοι , ταυτα καταχεαντες του σωφρονεστατου και δικαιοτατου και φρονιμωτατου ποτερ ' ἀμεμπτον ἡμιν ἐποιουν την πολιν |
| ῥημα τι εἰπειν ἀπαιδευτον εἰς τους ταυτα γεγραφοτας τε και διδασκοντας ὡς ῥητορικην τεχνην , ἠ ἁτε ἡμων ὀντας σοφωτερους | ||
| τουτου ἑνεκα δει τους παιδοτριβας και τους ἐν τοις ὁπλοις διδασκοντας μαχεσθαι μισειν τε και ἐκβαλλειν ἐκ των πολεων . |
| οὑ ποιουμεθα τους λογους , ἱνα μαλλον πεισωμεν , και κατηγορουντες ἠ ἀπολογουμενοι δεομεθα της ἐκ του ἐκφραζειν αὐξησεως , | ||
| , ἀπο τουτων διαγει . οὐδεν οὐν ἀλλο ποιουσιν οἱ κατηγορουντες ἐν ὑμιν ἠ προλεγουσιν ἁπασι μηδ ' ὁτιουν ἐκεινῳ |
| και βαρβαροις γενομενας , ἐκ των παρ ' ἐκεινοις ἐπιχωριων γραμματων σπουδασας την ἱστοριαν μαθειν . Γραφων δη περι των | ||
| τους Φοινικας ἐμπορους ὑπο της χρειας αὐτης ἐπι την των γραμματων εὑρεσιν ἐλθειν . . . . . ἠ ῥα |
| αὐτον μετελθοντας , δειν κατακοπηναι βουν ὑπο της πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις | ||
| εἰσιν , ὁμως δια τινας των μωρων των τοιαυτα ληρα ἀπορουντων γραπτεον και ταυτα . * ὡς * και το |
| Κονων δ ' ὁ των Περσων ναυαρχος ἐπι μεν του στολου κατεστησεν Ἱερωνυμον και Νικοδημον Ἀθηναιους ὀντας , αὐτος δε | ||
| ἰδιων διωρθωσατο , αὐτος δ ' ἐχων το κρατιστον του στολου και γενναιως ἀγωνισαμενος πολλας μεν τριηρεις διεφθειρεν , οὐκ |
| δε ταις μειωσεσι των φωτων ἠ ταις κρυψεσιν ἐπι το ὁλοσχερεστερον και ἀμβλυτερον . συμβαλλεται δε και ὁ Ἡλιος συνοικειωθεις | ||
| τα ἁμα κατηγορηθεντα . τουτον οὐν τον κανονα προτερον μεν ὁλοσχερεστερον παραδιδωσιν ὁ Ἀριστοτελης , ὑστερον δε ἀκριβεστερον , ἐξ |
| τε Ὀδυσσεως εἰποντος , ὡς εἰη προδοσια και το ὑπερ προδοτου λεγειν , ἐκεινον μεν ἀπηλασε της ἐκκλησιας οὐδε τοις | ||
| ἁ ὁ πατηρ ἐκτισεν , ὡς ἀν μηδε μνημειον του προδοτου ὑπολιποιτο : προδοτης γαρ διεβληθη : ἐσχηματισμενα δε λεγεται |
| , και Λυκουργον εὐθυνει τον Σπαρτιατην , ὡς συστησαμενον πολιτειαν στρατευομενοις μεν ἐπιτηδειον , καταθεμενοις δε τα ὁπλα δυσμεταχειριστον . | ||
| εἰ δε τις οἰεται μικραν ἀφορμην εἰναι , σιτηρεσιον τοις στρατευομενοις ὑπαρχειν , οὐκ ὀρθως ἐγνωκεν : ἐγω γαρ οἰδα |
| Ἀρης ἐν τῃ του ἐτους ἐναλλαγῃ ἐπικεντρος ἠ ἐπαναφερομενος τοις κεντροις και την Ἀφροδιτην ἐπιδεκατευων , των ἀγαθοποιων ἀποκεκλικοτων , | ||
| γωνιαι ἐπι ἰσων περιφερειων βεβηκασιν , ἐαν τε προς τοις κεντροις ἐαν τε προς ταις περιφερειαις ὠσι βεβηκυιαι . Ἐστωσαν |
| μετα πολλων αἰχμαλωτων παραβαλειν εἰς Αἰγυπτον , τους δε Τρωας ἀποσταντας αὐτου καταλαβεσθαι τινα τοπον και διαπολεμησαι μεχρι ὁτου συγχωρηθεισης | ||
| και ὁπως μεν , οὐκ ἐγνων , ὡς δ ' ἀποσταντας ἐς τους φορους ἐπανηγαγεν και ἑτερους , ὡς ἀρχηθεν |
| ἀγγελοις ἀλειπταις , λογοις , χρωμενος . οὑτος των δωδεκα καταρχει φυλων , ἁς οἱ χρησμοι „ βασιλειον και ἱερατευμα | ||
| , , : της δε Ἐλεατικης ἀγωγης Ξενοφανης ὁ Κολοφωνιος καταρχει , ὁν φησι Τιμαιος κατα Ἱερωνα τον Σικελιας δυναστην |
| ἐμελετησαν λυσαι , και ὁτι τον βωμον , ὁν περων Δαρειος κατεθετο ἐπ ' ὀνοματι Διαβατηριου Διος , ἠφανισαν . | ||
| . δευτερος δε Δαρειος ὁ Ἀρταξερξου νοθος προσαγορευθεις . ἐσχατος Δαρειος ὁ ὑπο Ἀλεξανδρου του Φιλιππου ἀναιρεθεις . τινες δε |
| ἐχθρων αἰφνιδιασθεντες . Χρη τους ὁμογενεις των ἐναντιων προ πολλου χωριζειν του στρατου και ἐν ἑτεροις τοποις πεμπειν , ἱνα | ||
| συνθετων . και παλιν το ποιειν παντων ἰδεας και παντα χωριζειν τα εἰδη οὐκ ἀληθες : πως γαρ δυνατον ἐστι |
| , οὐκ ἐστιν ἀληθης : ὁμοιως γαρ φασι τοις τα διαγραμματα γραφουσι και σφας εἰρηκεναι περι της γενεσεως , οὐχ | ||
| δε ὑπο γην . γραψωμεν δε ἐπι των ἡμικυκλιων τα διαγραμματα . Πινδαρος ὁ ποιητης Θηβαιος ἠν ἐκ Κυνοκεφαλων : |
| εἰς μακραν αὐτο ὁμολογων , Ἀασαμην , οὐδ ' αὐτος ἀναινομαι . ἀλλ ' , ὠ βελτιστε , ἰδιωτῃ μεν | ||
| ὁμολογησουσι και τῳ Διϊ χαριν τῳ ταδε διαπραξαμενῳ . οὐκ ἀναινομαι ] χαιρω ἐν τῳ μη ἀντιλογειν . ἡβᾳ τοις |
| , ἐπιπασσε τον χαλκον και ἑψε μεχρις ἀμολυντου , ἱνα σκληροτερον ᾐ : εἰτα ἐπιβαλλε τα τηκτα προτακεντα , και | ||
| μυωδες και ἀπιμελον ὁλον το σωμα , και το δερμα σκληροτερον τε και μελαντερον . ψυχρας δ ' οὐσης και |
| τονοισι γειτονευονται : ὁσον δε ἐξωτερω των ἀδενων , ἐπιπλειστον ἀπολαμβανειν : ἀσινεα γαρ . Γινωσκειν δε χρη και ταδε | ||
| την του ἀει ἀφανους και ἐτι την του ὁριζοντος θεσιν ἀπολαμβανειν ὑπερ γης μεν ποιουντα παντοτε το βορειοτερον ἑαυτου παν |
| ἐστι και ἀφυσον . Πισσα ἡ μεν ξηρα ξηραινει και θερμαινει κατα την δευτεραν ἀποστασιν , πλεον δε ξηραινειν πεφυκεν | ||
| , ἐκ δε της δευτερας των θερμαινοντων συμπληρουμενης . Πολυκνημον θερμαινει και ξηραινει κατα την δευτεραν ταξιν . Ποταμογειτων στυφει |
| εἰδον τον στρατον ἑξηκοντα σταδιους της πολεως ἀπεχοντα , οὐκετι ἀνασχετον ἐποιουντο , ἀλλ ' αὐτοις , ὡς εἰκος , | ||
| ἐλεγον ἀν ταδε , ὡς οὐ βιωτον ἐστιν οὐδ ' ἀνασχετον της μεν θαλαττης ἀντιποιεισθαι τινας ὑμων ἀναλισκειν τε πολλα |
| + * , Περι πολυσημ . λεξεων . Ἀναστησειεν : ἀναστατους και φυγαδας ποιησειεν , . , . . . | ||
| πολεμῳ και Κορινθον τε ἑλοντος και Κορινθιους τους Δωριεας ποιησαντος ἀναστατους . τα δε ἐν τοις ἀετοις , ἐστιν ἐμπροσθεν |
| δι ' ὠτων , τις δ ' οὐ τας δια γευσεως ὀσφρησεως τε και ἁφης ἡδονας και τερψεις ἀποδεχεται ; | ||
| των ἡδονων : των δε ἡδονων , αἱ μεν ἀπο γευσεως γινονται , αἱ δε ἀπο ὀψεως : αἱ δε |
| ποιον , ἀμφω δε λογοι , ἀλλ ' ὁ μεν προφορικος ὁ δε ἐνδιαθετος : ὁ γαρ λογος ὁ εἰπων | ||
| ἀν τοσης οὐσης παχυτητος ; Δια τουτο λογος ἐδοθη ὁ προφορικος : καθ ' ὁν τροπον και ἡ των παροντων |
| δε που μη δεομενοις μεν σωμασι φαρμακων , ἀλλα διαιτῃ ἐθελοντων ὑπακουειν , και φαυλοτερον ἐξαρκειν ἡγουμεθα εἰναι : ὁταν | ||
| ψηφος πολλην ἀσφαλειαν τῃ πολει καταστησει τα δικαι ' ὑμων ἐθελοντων κρινειν , ἠ μοχθηρας ἐλπιδας ἐχειν ποιησετε παντας τοιαυθ |
| πονων ἁμα γινομενων μη κατα τον αὐτον τοπον , ὁ σφοδροτερος ἀμαυροι τον ἑτερον . Περι τας γενεσιας του πυου | ||
| ' οἰνου * * μεθυσκεται . Ποτος ἐσται * * σφοδροτερος : οὐκουν , εἰ φρασαι τις , οὐκ ἐτι |
| αὐτης λαβοντος , πεμψασα παλιν συνεβουλευεν , ἀρκεσθεντα τῃ νικῃ ἀποδοντα τον υἱον αὐτῃ ὑποστρεφειν εἰς την ἰδιαν . ἀπειθουντος | ||
| δεθεντ ' ἐπι χρημασιν ἐν τῳ δεσμωτηριῳ , μητ ' ἀποδοντα ταυτα μητε κριθεντ ' ἀποδραναι , των δ ' |
| και ξηροτεραι τυγχανουσαι εὐκατεργαστοι εἰσι και εὐδιοικητοι και τας ἑξεις θερμοτερας και καθαρωτερας παρασκευαζουσιν . διαφερουσι δε και οἱ μεσογειοι | ||
| ἐστι δε και λεπτομερης . ἡ ῥητινη δ ' αὐτης θερμοτερας δυναμεως ἐστιν . Ἀκακια ξηραινει μεν σφοδρως , ψυχει |
| μοιχον ἀναιρησων . ὁ μεν οὐν παρα την αὐλειον θυραν ὑποστας εὐθυς ἐξηλθεν , ἡ δε Καλλιροη ἐκαθητο ἐπι της | ||
| δε διαπλευσαντος ἐς το Βρεντεσιον , ὁ μεν Γαβινιος οὐχ ὑποστας το προσταγμα ἠγε τους βουλομενους δια της Ἰλλυριδος , |
| ὠ Ἀθηναιοι , και ταυτ ' ἀγωνιζομενοις ἀγωνα τηλικουτον , ἡλικος οὐδε πωποτε γεγονεν ἐν τῃ πολει , κοινῃ πασιν | ||
| σε και προθυμον εἰς αὑτον ἐσομενον ἡξων Εὐτροπιος εἰδως , ἡλικος ἐστιν ὁ θειος αὑτου παρα σοι : βουλομενος δε |
| ἐχουσι . και θαυμα γ ' οὐδεν παρ ' ἀξιαν δοκουντας ἡττασθαι χαλεπως ὑπο της αἰσχυνης διακεισθαι . ὡς δ | ||
| λιθος ἐστιν ; ἐπει και ὁταν εὑρισκωμεν των παλαιων τινας δοκουντας τον ἐπι μερους κατα - φατικον προσδιορισμον τῳ κατηγορουμενῳ |
| ἐν ἐκτασει ἐστι το α : ὁτε μεντοι ἐπιφορητικος ἠ παραπληρωματικος , βραχυ ἐχει το α . . Ἐν ταις | ||
| ἀρχοντα και το εἰναι δουλον διχα ] κεχωρισμενον θην ] παραπληρωματικος συνδεσμος το θην . δη ἐπιγλωσσᾳ ] καταβοᾳ τελειται |
| ποτε ἐπαμυνει : ἀλλως τε και αὐτη ὑπο Διος φησιν ἠδικησθαι , και δια τουτο παραμυθειται τον Προμηθεα . . | ||
| προσπαρακαλεσαντες των ξυμμαχων τε και εἰ τις τι ἀλλο ἐφη ἠδικησθαι ὑπο Ἀθηναιων , ξυλλογον σφων αὐτων ποιησαντες τον εἰωθοτα |
| δορας λυκων , ῥαπτον ἐσθημα , ἀθλους τε ποιεισθαι τους ἀγριους των συων και τους θωας και τους λυκους και | ||
| ἁπτονται , ἀλλ ' ἐωσι γαρ λιμῳ τε ταλαιπωρηθηναι τους ἀγριους ἐλεφαντας και ὑπο τῳ διψεϊ δουλωθηναι . Εὐτ ' |
| ἀδικιαν ἐκ τοσουτου , και ταυτα ἐκ του παντος αἰωνος πολιτευομενοι , και προσετι εἰς ἑαυτους ἁμαρτανοντας ὁρωντες ἐστιν οὑς | ||
| εἰκοτως , οἱς οὐκ ἐξην ἐγχειρουντες και παρα τον κοινον πολιτευομενοι νομον . εἰ δε πολλη τις ἐνταυθα διαφορα , |
| , και ὁ λογος δεδομενος ἐστιν . Ἀπον γαρ το προστεθεν ἐλυμαινετο την σχεσιν του δεδομενου λογου . Τουτους Ἀπολλωνιου | ||
| την ἐκφωνησιν του Ι σχεδον ὀνομα του Ε γραμματος : προστεθεν οὐν τῳ συγγενει μεγαλην δυναμιν αὐτου ἐπετελεσε , προστεθεν |
| λευκῳ εὐωδει δος πιειν , τριψας λειον . Ἑτερον : καστοριου ἠ σαγαπηνου ὀβολον , ἀσφαλτου δραχμην μιαν , νιτρου | ||
| μυρου , και δαφνινου ἀνα # αʹ : κενταυριου , καστοριου , σατυριου , σμυρνης , πεπερεως , εὐφορβιου ἀνα |
| παρα σοι , μαθετω . Θαυμα σοι που των πανυ θαυματων το τοις μεν ἀλλοις παρ ' ἡμων τον Λητοιον | ||
| της πολεως ἐχειν : ἀφαιρουσιν οἱ λογοι τα πολλα των θαυματων και ποιειν δοκουσι μοι παραπλησιον ὡσπερ ἀν εἰ τις |
| , εἰ δει και τιμωρησαι αὐτον τον μοιχευσαντα , ὡσπερ συλλογισαμενος ὁτι ὁ δεινα ἐμοιχευσε . τῳ δε τοιουτῳ , | ||
| εἰτα το Δ κατα του Β λαβων ἠ και αὐτο συλλογισαμενος δια του Ε λαβῃ το Α Δ , Δ |
| λοιδοριαν , ἐχθρας , δικας : ἐπαγει δε και φονους βιαιους και τομας και αἱμαγμους , πυρετων ἐπιφορας , ἑλκωσεις | ||
| ἐσεσθαι τα συμφε - ροντα διδασκειν τους πολιτας ἡκιστα γιγνεσθαι βιαιους , εἰδοτας ὁτι τῃ μεν βιᾳ προσεισιν ἐχθραι και |
| της ἀνθρωπου , νυν ἐξελεγχομενων αὐτων ψευδη μεμαρτυρηκοτων και οὐ παραδιδοντων την ἀνθρωπον βοηθησαι μοι , εἰ δ ' ἐμοι | ||
| γερων . Προβαλλοντες κυσιν ἀρνας : ἐπι των τους ἀπραγμονας παραδιδοντων συκοφανταις . Πριν κεν λυκος ὀϊν ποιμαινῃ : ἐπι |
| ἁλσι και ἐλαιῳ , του ζωμου λαμβανομενου ὁμοιως και προς χρονιους των τενοντων ἀποστασεις . καεντες δε και ἐπιπασθεντες αἱμορραγιαν | ||
| , λυει δε και πωρους ἐν χερσι και ποσι τους χρονιους , μετατρε - πει γαρ αὐτους εἰς ἰχωρα λεπτον |
| ἡγουμενοι και ἀρρενικα το τε ἀπο του ὡροσκοπου μεχρι του μεσουρανουντος και το κατα ἀντιθεσιν ἀπο του δυνοντος μεχρι του | ||
| , ὁπως ἀναβιβαζονται ταυτα τα γραμματιτζια μεχρι των ἐνενηκοντα κεντρου μεσουρανουντος . και γαρ τεταρτημοριον ἐνι κεχαραγμενον : τετρας γαρ |
| ἡ τυχη προς τους βιους . πενης λεγων τἀληθες οὐ πιστευεται . ἐλευθερως δουλευε : δουλος οὐκ ἐσει . νομον | ||
| και ἐφ ' ἑκαστῳ των συμβαινοντων ἀνωθεν το θειον προσταγμα πιστευεται , ἀρρητῳ τινι προνοιας λογῳ του παντα πεποιηκοτος θεου |
| . παραθησομεν οὐν τῳ των ιε δακτυλων ἀριθμῳ του πρωτου κανονιου των σεληνιακων ἐκλειψεων κατα μεν του τεταρτου σελιδιου τα | ||
| ἐκκεντρου ὀντος : ὡς ἐστιν τα ἑξηκοστα του της διορθωσεως κανονιου κατα στιχον της των Ϛ μοιρων ὑπεροχης ἀπο # |
| παντα , ἱνα και Τελεσινῳ ἑκαστα φραζοιμι , οὐ γαρ ἀνησει ἐρωτων τα σα , ὁς γε και προ πεντεκαιδεκα | ||
| , κατ ' ἰχνος των ζητουμενων βαινων και ἐπακολουθων οὐκ ἀνησει προτερον ἠ τοις ποθουμενοις ἐντυχειν . ἀλλ ' οὐδεν |
| . . . οθ ∠ ʹ λ δʹ : το ἀνατολικον στομα του Τιγριδος ποταμου ἐκβολων . . . . | ||
| ε ἑξηκοστων κε . κατα μεν γαρ την ἐπι τον ἀνατολικον ὁριζοντα θεσιν ἀφεξει το φαινομενον κεντρον αὐτης Καρκινου ἀρχης |
| ἑνωσιν και δια την της ταυτοτητος ἐν τοις ἀυλοις εἰδεσιν ἐπικρατειαν . ἀλλ ' οὑτος μεν ὁ τυπος ἑτερᾳ θεωριᾳ | ||
| : Σπορακης μαθων τον στολον τον βασιλεως ἐπι την ἑαυτου ἐπικρατειαν γενομενον ἐφυγεν . . . σχασαντα : τεμοντα . |
| τελεωτερον ; οὐ της πατριδος εἰμι μεταναστης ; οὐ της συγγενειας ἀπεληλαμαι ; οὐ της πατρῳας οἰκιας ἠλλοτριωμαι ; οὐκ | ||
| : ἀνεψιου δε , και εἰ τις ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν |
| ἠ ὁσον ἐξαναστηναι : πρωϊ δε χρεεσθαι τοισι περιπατοισιν : ἡλιους δε φυλασσεσθαι και τα ψυχεα τα τε ἐν τῳ | ||
| και εἰδον ἀνδρα φωτοφορον ἐκ του οὐρανου κατελθοντα ὑπερ ἑπτα ἡλιους ἀστραπτοντα : και ἐλθων ὁ ἀνηρ ὁ ἡλιομορφος ἐκεινος |
| δε ξεινος τε και οὐκ ἐνδημιος ἁλμης εἱλεν ἐρως , χερσαιον ἐπ ' ἰχθυσιν οἰστρον ἐγειρων ἐξαλον : ἀλλοδαπης φιλιης | ||
| : ἀδυνατον γαρ . εἰ δε διελω το ζῳον εἰς χερσαιον και ἐνυδρον , το χερσαιον δυναμαι διελειν εἰς λογικον |
| ἐχοντα , τουτεστι μητε παρα το κλεος ὀντα μητε ἀπο συναιρεσεως των εἰς ηεις , εἰς την ου διφθογγον ἐχουσι | ||
| τε και ἀμητος και των καρπων , ἀρχη γενεσεως και συναιρεσεως , ὡς Ἡσιοδος : Πληιαδων Ἀτλαγενεων ἐπιτελλομεναων ἀρχεσθ ' |
| των πρεσβυτερων , ὁπερ ὑπαρχει σωφρονος ἀνδρος και μετριου . προσιουσι ] προσερχομενοις , προσερχομενων , ἐρχομενοις . προϊουσι ] | ||
| ὡσπερ ἐθος ἠν τοις τας ἀρχας ἐχουσιν , ἐχρηματιζε τοις προσιουσι δι ' ἡμερας περι την σιτοδοσιαν , ἐκβαλων της |
| παραινεσεσιν ὁμοιως ἑαυτον ἐπαινων φαινεται λεγων : ἐγω δε τους φιλοσοφουντας ἐπανορθω : ὁμοιως δε και ἐν τῳ πανηγυρικῳ εὐθυς | ||
| ὡς δια τουτο μηδεποτε ἀν ἐλπισαι περι αὐτων ὁμονοησαι τους φιλοσοφουντας , μονον δε το μαθηματικον , εἰ τις ἐξεταστικως |
| . Ἐπειτα κατα την ἀντιπαραθεσιν ἑαυτου ὁ νους προς το νοητον ἐκφαινει το ἐν ἐκεινῳ νοητον , εἰ και μη | ||
| του ἐρωτικου πως ἀναγεται ἀπο του τῃδε καλλους ἐπι το νοητον καλλος : ὁ λεγει οὐν τουτο ἐστιν , ὁτι |
| σαρκωδους δαπανηθεν οὐσιας : οὐ γαρ τοι οἰδε το τοιουτον μετεωριζεσθαι τε και ἀποπλανασθαι ῥᾳδιως , καθαπερ ἐπι των παραπλησιων | ||
| βιβλιῳ ἀτενιζων παντα τα γραμματα ; ποτερον ποτε δια το μετεωριζεσθαι τῃ διανοιᾳ ; ἀλλ ' οὐδεν ἡττον ἐπιλογιζομενοι ζητουσι |
| ἐπιθεωρηθῃ παλιν ἀνακαμψει προς τους γονεις ἠ προς ἑτερους τινας οἰκειους . Το δ ' ἐπι τουτῳ δωδεκατημοριον ἐκαλεσαν Τοξοτην | ||
| ἀγαθους γονεας , ἀγαθην ἀδελφην , ἀγαθους διδασκαλους , ἀγαθους οἰκειους , συγγενεις , φιλους , σχεδον ἁπαντα ἐχειν : |
| ΟΛ , ΠΜ , δια δε των Θ , Κ μεγιστοι κυκλοι γεγραφθωσαν ἐφαπτομενοι του ΡΣ οἱ ΣΘΦ , ΤΚΧ | ||
| βιαζομενων δε αὐτων και τας θυρας ἀναμοχλευοντων , δρακοντες ἀρα μεγιστοι το μεγεθος ἀνεστελλον αὐτους και ἐδειματουν , τα οὐραια |
| ἐφυγεν εἰς τινα δημον εἰς καλουμενον Φυλην . των δε ἐπιστρατευσαντων και προσπολεμουντων ἠγωνισατο και Ἀρχινου του ἐκ Κοιλης δημου | ||
| τα προγεγραμμενα και τα λοιπα παντα των ἐπι το Ἰλιον ἐπιστρατευσαντων Ἑλληνων : ἠν γαρ μετα του Ἰδομενεως του προμαχου |
| κατα την ὁμοιοπαθειαν : ποθεν γαρ ὁρωντες χασμωμενους τινας ἠ ἀπορουντας παραχρημα ἀναγκῃ τινι κινουμεθα προς το ὁμοιοπαθες ἐνεργειν , | ||
| την δια Κρευσιος τους μεθ ' αὑτου στρατιωτας και μαλα ἀπορουντας ποτερα ποτε πολεμος προς Θηβαιους ἠ εἰρηνη εἰη : |
| δοκειν ἑαυτοις αἰτιοι γεγονεναι των συμφορων , ὁ μονον οὐδε παραμυθιαν ἐχει τοις κακως πραττουσιν , ἀτυχησομεν ; ἐστιν δε | ||
| αἱ συμφοραι κατεφρονει , παντων των ἐσομενων κακων Ἁβροκομην ἐχουσα παραμυθιαν . Ὡς οὐν ἐφεστηκεν ὁ των γαμων καιρος , |
| μηδαμως ἀμελουντων και παντων ἡμων ἐν ταραχῳ πολλῳ και φοβῳ καθεστηκοτων και των μεν παυσασθαι του πολεμειν τον Μουρατην ὑπονοουντων | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ] | καθεστηκοτων [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| , δευτερον δε των ἀναμαρτητων τε και μηδεν πωποτε ἀδικειν δοξαντων . διδοασι δε τοις μεν φιλοσοφουσι διαγιγνωσκειν εὐ τα | ||
| καταλιπωσι , ταις δε ἐπι τους πολεμιους πλεωσι : και δοξαντων τουτων καταλιπειν τρεις ναυς ἑκαστον ἐκ της αὑτου συμμοριας |