| παραληφθησεται , πρωτον μεν ἐπιθεματα και καταχρισματα ἀγαν ἐκ της βιαιου ὑλης , ἡ τῳ κατα διαδοσιν ἐνεργειν ἀμαυρα γινεται | ||
| ὀχλοκρατιαν τικτουσα δεινον , ἀλλ ' ἡ και παρανομου και βιαιου τινος ἐφ ' ἡγεμονιαν ἐπαναστασις : τυραννος γαρ ἐκ |
| λοιδοριαν , ἐχθρας , δικας : ἐπαγει δε και φονους βιαιους και τομας και αἱμαγμους , πυρετων ἐπιφορας , ἑλκωσεις | ||
| ἐσεσθαι τα συμφε - ροντα διδασκειν τους πολιτας ἡκιστα γιγνεσθαι βιαιους , εἰδοτας ὁτι τῃ μεν βιᾳ προσεισιν ἐχθραι και |
| μετα κατασκευης το εὐεργετημα του ἀδικημα - τος : ὁρος βιαιος , κοινος : του μεν μηδ ' ὁλως εὐεργετημα | ||
| ἀρα Τιτυος μεν ἠν Πανοπεως δυναστης , ἀνηρ παρανομος και βιαιος , Πυθων δε θηριωδης την φυσιν , δρακων ἐπικαλουμενος |
| Μυρλου του Κολοφωνιων ἡγεμονος . Νικομηδης δε ὁ Ἐπιφανης , Προυσιου δε υἱος , ἀπο της μητρος Ἀπαμας Ἀπαμειαν ὠνομασεν | ||
| ἡ δε συγκλητος τοις πλειστοις των λεγομενων προσκοπτουσα και του Προυσιου καταγινωσκουσα πρεπουσας τῃ κολακειᾳ τας ἀποκρισεις ἐποιησατο : Ῥωμαιοι |
| την αὑτου πορειαν και φυσιν τοις ἀνεμοις παρεχει ψυχροις και βιαιοις ἐτι μαλλον γιγνεσθαι : οὐτε ὁ Νειλος τηκομενος ὡσπερ | ||
| οὐ μονον δυσεπιτευκτους κατα τας ἐγχειρησεις ἀποτελουσιν , ἀλλα και βιαιοις μοροις και κακωτικοις περι - τρεπουσι και τους θανατους |
| τετρυμενοις ἐντυχοιμεν , ὁτε χρη . μηδ ' ἐκφερωμεθα ταις προθυμιαις παρα καιρον , μηδε βραδυτητα τις ἡγεισθω την ἐμπειριαν | ||
| Θεσσαλιας : και γιγνεται μαχη πληθει τε μεγιστη και ταις προθυμιαις των παραταττομενων . Ὁ μεν γαρ Πομπηιος τεσσαρακοντα πεζων |
| ὁμαλην της ἀποχης με ιε , ἀνωμαλιας δε ἀπο του ἀπογειου του ἐπικυκλου μοιρας τλγ ιβ . Τουτων ὑποκειμενων . | ||
| , οὐ παντως και το κεντρον αὐτης ἀπεχει τεταρτημοριον του ἀπογειου του ἐπικυκλου . Ἰστεον δ ' ὁτι παρατηρειν χρη |
| ἰσῃ πολιτειᾳ των Συρακουσιων . Φωκεας : οἱ μεν ἐκτεταμενως ἀναγινωσκουσιν , ὡς Πρασιας , οἱ δε συνεσταλμενως . ὁμοιως | ||
| ἀποδουναι . νομιζω δε και το τελευταιον τουτο συγγραμμα τοις ἀναγινωσκουσιν ἡδιστον γενησεσθαι : καθαρσιον γαρ ἐστι των ἐν τοις |
| ἐωσιν : ἐμπυοι τε πολλοι γιγνονται ἀπο πασης προφασιος : τουτεου δε αἰτιον ἐστι του σωματος ἡ ἐντασις , και | ||
| γλυκυ και ἁλμυρον και παντοιον : πρωτον μεν οὐν πλειστον τουτεου εἱλκυσεν ἐς ἑωυτο , ὁ τι ἀν ᾐ αὐτῳ |
| φωτος τε εὐ ἐχειν και τινας ὑποδεικνυναι κευθμωνας , προς κολωνον τινα ὑψηλον σκοπον ἀναβιβαζουσιν ἐπιστημονα : οὑτος δε αὐτων | ||
| οἱ ἡκαν ἐρετμα : Ἀγκαιος δ ' ἰθυνεν ἐπι προβλητα κολωνον εἰ μη ἐγω φορμιγγα τιτηναμενος παλαμῃσι μητρος ἐμης ἐκερασς |
| πραγματα παντα κατα την της ψυχης διοικησιν ἐσχε το καλως διοικεισθαι δυνασθαι . Ψυχη γαρ πασα , φησι , παντος | ||
| Δημοσθενει ποιουντας το προσταττομενον , ἀλλα και τους βοιωταρχας , διοικεισθαι δε και τας ἐκκλησιας ἁπασας οὐδεν ἡττον ὑπ ' |
| , εἰ δει και τιμωρησαι αὐτον τον μοιχευσαντα , ὡσπερ συλλογισαμενος ὁτι ὁ δεινα ἐμοιχευσε . τῳ δε τοιουτῳ , | ||
| εἰτα το Δ κατα του Β λαβων ἠ και αὐτο συλλογισαμενος δια του Ε λαβῃ το Α Δ , Δ |
| ἑνωσιν και δια την της ταυτοτητος ἐν τοις ἀυλοις εἰδεσιν ἐπικρατειαν . ἀλλ ' οὑτος μεν ὁ τυπος ἑτερᾳ θεωριᾳ | ||
| : Σπορακης μαθων τον στολον τον βασιλεως ἐπι την ἑαυτου ἐπικρατειαν γενομενον ἐφυγεν . . . σχασαντα : τεμοντα . |
| χρην δ ' , εἰ σοφος πεφυκας , οὐκ ἐαν βροτων τον αὐτον αἰει δυστυχη καθεσταναι . ὠ κλεινον οἰκοις | ||
| τις δε μηδεν ἐν φαει καρδιας ἀνηρ τρεμων ἠ πολις βροτων ὁμοιως ἐτ ' ἀν σεβοι δικαν ; μητ ' |
| των ποδων αὐτου ἀρετη ἀναγεγραπται ἐν Ὀλυμπιᾳ : το γαρ ἀνακεισθαι ἐνταυθα οὐχ ἁπλως προσκειται , ἀλλ ' ἐπι της | ||
| και τα καρυα φυεσθαι φασιν , ὡν πολλα προς ἱεροις ἀνακεισθαι τοις δευρο θαυματος ἑνεκα . τας δε ἀμπελους φυεσθαι |
| των διηρθρωμενων και τελειων ἑκαστον των μερων ἐκ της προσεχους ὁλοτητος εἰωθαμεν σημαινειν , ὡσπερ το βραχυ ξυλον το ἐκ | ||
| ἐπιδεχονται τους λογους και τα ὀνοματα ὡς μετεχομενης και της ὁλοτητος . ἐτι δε ὡς το ὁλον συναγωγον των μερων |
| τους Περσας πολεμον : νυν δε δοξας ὑπο των Θηβαιων καταφρονεισθαι διεγνω την πολιν ἀρδην ἀνελειν και τῳ φοβῳ τουτῳ | ||
| ἠ ψευδη τα λημματα : ἐνιοτε δ ' οὐκ ἀξιος καταφρονεισθαι . ὁταν μεν γαρ ἐλλειπῃ τι των τοιουτων ἐρωτηματων |
| θειον , εἰτε ὡς παιγνιον ἐκεινων εἰτε ὡς σπουδῃ τινι συνεστηκος : οὐ γαρ δη τουτο γε γιγνωσκομεν , τοδε | ||
| μετα βιας ἀναστελλειν , και δια τουθ ' ὑποχωρειν το συνεστηκος εἰδωλον και ποιειν την ἐμφασιν ὑποφευγοντος : τοις δ |
| ὀκτακοσιους : ἐγγυς δε τουτων ἐστι και ἡ Περουσια . προσλαμβανουσι δε προς την εὐδαιμονιαν της χωρας και λιμναι μεγαλαι | ||
| ἀλλοι ποταμοι οἱ πληρουντες ἐκεινον ταις μεν της γης ἀρεταις προσλαμβανουσι , την δε θαλατταν ἀλλοτριουσιν . ἡ γαρ χους |
| ἀρχη του Κριου της μεσουρανουσης μοιρας ἐπι τους ιζ η ὡριαιους χρονους τους παρακειμενους τῃ ἀρχῃ των Διδυμων ἐπι του | ||
| ιηʹ . ἐπει τοινυν ἡ του Κριου ἀρχη ἐχει μεν ὡριαιους χρονους ιε , της δε του Ταυρου μοιρας ιηʹ |
| του Εὐριπιδου συνεσις και περι παντα ἐπιμελεια , ὡστε μητε ἀπιθανον τι και παρημελημενον ἐασαι μητε ἁπλως τοις πραγμασι χρησθαι | ||
| ἡ ση τας διαθηκας ἐμοι πεισθεισα ἐξεκλεψε και ἐρωτωντος ἐδοκει ἀπιθανον εἰναι το τον Φορμιωνα δουλον ὀντα προτιμηθηναι ὑπο της |
| δε Καρχηδονιοις ἀρχομενου μεν τουδε του ἐργου καταφρονησις ἠν ὡς χρονιου τε και μακρου και ἰσως ἀδυνατου : προϊοντος δε | ||
| του σχηματος , ἠ ἐν κνημῃ τρωματος γενομενου ἐπικαιρου και χρονιου και κοινου τῃ πτερνῃ , ἠ ἐν μηρῳ , |
| δε που μη δεομενοις μεν σωμασι φαρμακων , ἀλλα διαιτῃ ἐθελοντων ὑπακουειν , και φαυλοτερον ἐξαρκειν ἡγουμεθα εἰναι : ὁταν | ||
| ψηφος πολλην ἀσφαλειαν τῃ πολει καταστησει τα δικαι ' ὑμων ἐθελοντων κρινειν , ἠ μοχθηρας ἐλπιδας ἐχειν ποιησετε παντας τοιαυθ |
| ἐνδεχομενον γινομενον το συμπερασμα . εἰ δε εἰεν ἀμφοτεραι ἀποφατικαι ἐνδεχομεναι , ἡ μεν καθολου ἡ δε ἐπι μερους , | ||
| , ὑστερον δε φαντασιαν . ἠ αἱ μεν εἰρημεναι λυσεις ἐνδεχομεναι εἰσι και προς το πιθανον ἐκδεδονται μαλλον ἠ το |
| ἀσεβησας πολλακις , τιμωριαν δε μηδαμως ὑποσχων ἡττον ἀν φυλαξαιτο πλημμελειν ἀγνοιᾳ της ἐκ θεων ἐπιουσης τοις ἁμαρτανουσι δικης : | ||
| ; „ ὁ λογος δηλοι , ὁτι και πονηρα φυσις πλημμελειν προαιρουμενη , κἀν μη μετ ' εὐλογου προσχηματος δυνηθῃ |
| Μετα δε τον της ποιοτητος λογον την χρονικην και τοπικην κατηγοριαν ἐκτιθεμεν . ὁποτερον δε ποτερου προταττειν ἠ ὑποταττειν χρη | ||
| , ἠ γραψασθαι : και προθυμοτερον ὡς εἰκος ἐπι την κατηγοριαν ἐληλυθεν , ἱν ' ἀπο του βηματος μεθ ' |
| , ἠ ὁ λαμβανων παρα τον ὁρον μεσον ἑτερον αἰτιον συλλογιζεται μεν , οὐκ ἀποδεικνυσι δε , δια τουτο ταυτα | ||
| ἡν ἀνυειν πειρωμεθα τῃ διαιρεσει χρωμενοι προς εὑρεσιν ὁρισμου , συλλογιζεται . και περι τουτου εἰρηται μεν αὐτῳ και ἐν |
| δοκειν ἑαυτοις αἰτιοι γεγονεναι των συμφορων , ὁ μονον οὐδε παραμυθιαν ἐχει τοις κακως πραττουσιν , ἀτυχησομεν ; ἐστιν δε | ||
| αἱ συμφοραι κατεφρονει , παντων των ἐσομενων κακων Ἁβροκομην ἐχουσα παραμυθιαν . Ὡς οὐν ἐφεστηκεν ὁ των γαμων καιρος , |
| , ὡς ἀπυστα και ἀγνωστα εἰναι Μαξιμινῳ τα ἐν Ῥωμῃ πραττομενα : αἱ τε λεωφοροι ὁδοι και ἀτραποι πασαι ἐφυλαττοντο | ||
| ψυχης μετα των πραγματων , και τα ὑπο του τοιουτου πραττομενα ” συμφεροντα “ τε και ” συμφορα “ κεκλησθαι |
| και τους ἑταιρους : τον μεν γε την Κυρηναιων ἁρματηλασιαν ἐπιδεικνυντα πολλους περι την Ἀκαδημιαν ἐξελαυνειν δρομους ἐπι της αὐτης | ||
| προσδιαλαμβανειν . Ἁ της ἀνωτατω και καλλιστης ἐστι θεωριας , ἐπιδεικνυντα δια των μαθηματων ταις ἀνθρωπιναις καταληψεσι τον μεν οὐρανον |
| ἑνα οἰκον . οἱ μεν γαρ πολλοι των ἐν ταις δυναστειαις , ὁτι μεν ἐξεστιν αὐτοις παντα λαμβανειν , παντων | ||
| και τῃ πολει κατηκοῳ γενεσθαι , ἠ των νυν ἐν δυναστειαις ἠ βασιλειαις ὀντων ὑεσιν ἠ αὐτοις ἐκ τινος θειας |
| ἠ ὁσον ἐξαναστηναι : πρωϊ δε χρεεσθαι τοισι περιπατοισιν : ἡλιους δε φυλασσεσθαι και τα ψυχεα τα τε ἐν τῳ | ||
| και εἰδον ἀνδρα φωτοφορον ἐκ του οὐρανου κατελθοντα ὑπερ ἑπτα ἡλιους ἀστραπτοντα : και ἐλθων ὁ ἀνηρ ὁ ἡλιομορφος ἐκεινος |
| , οὐχ ὁτι οἱ ἐλεγχοι ἀλλ ' οὐδ ' οἱ φαινομενοι ἐλεγχοι . εἰσι γαρ και μη παρα την λεξιν | ||
| διαλεκτικος : οὑτοι δε οὐκ εἰσι κυριως ἐλεγχοι , ἀλλα φαινομενοι . Περι των σοφιστικων ἐλεγχων : οὐχ ἰνα αὐτοι |
| την ἑαυτου δυναμιν διασῳζει , του περισσου και ἐν τουτοις ἐπικρατουντος , ἑαυτῳ τε συντιθεμενος γεννᾳ τον ἀρτιον : γονιμος | ||
| τελει φερονται , ἀλλα τους ἐν Λοκροις , μεχρι δευρο ἐπικρατουντος του Ἀχιλλεως , ὡσπερ και μεχρι Τραχινος και της |
| οὑ ποιουμεθα τους λογους , ἱνα μαλλον πεισωμεν , και κατηγορουντες ἠ ἀπολογουμενοι δεομεθα της ἐκ του ἐκφραζειν αὐξησεως , | ||
| , ἀπο τουτων διαγει . οὐδεν οὐν ἀλλο ποιουσιν οἱ κατηγορουντες ἐν ὑμιν ἠ προλεγουσιν ἁπασι μηδ ' ὁτιουν ἐκεινῳ |
| , οὐκ ἐστιν ἀληθης : ὁμοιως γαρ φασι τοις τα διαγραμματα γραφουσι και σφας εἰρηκεναι περι της γενεσεως , οὐχ | ||
| δε ὑπο γην . γραψωμεν δε ἐπι των ἡμικυκλιων τα διαγραμματα . Πινδαρος ὁ ποιητης Θηβαιος ἠν ἐκ Κυνοκεφαλων : |
| των πρεσβυτερων , ὁπερ ὑπαρχει σωφρονος ἀνδρος και μετριου . προσιουσι ] προσερχομενοις , προσερχομενων , ἐρχομενοις . προϊουσι ] | ||
| ὡσπερ ἐθος ἠν τοις τας ἀρχας ἐχουσιν , ἐχρηματιζε τοις προσιουσι δι ' ἡμερας περι την σιτοδοσιαν , ἐκβαλων της |
| , ὡστε και την φιαλην εἰναι χαλκιῳ προσεοικυιαν ἐκπεταλῳ , δεχομενην ψυχρον ὑδωρ . την δ ' ἀμφιθετον ποτερα δυο | ||
| το πυρουμενην και ὑγραινομενην , δηλοι τε ἐν τῳ μορφας δεχομενην οὐ το μεμορφωσθαι αὐ - την , ἀλλ ' |
| : τα κ ' ἐπειτα και ἐς τελος ᾐσιν † ἀμεινων : ψιλως ἀναγνωστεον , ἐπεκτασιν δε πεπονθεν ἡ λεξις | ||
| τοκεεσσιν . 〚 Στεργε φιλους ἀχρις θανατου : πιστις γαρ ἀμεινων . 〛 Συγγενεσιν φιλοτητα νεμοις ὁσιην θ ' ὁμονοιαν |
| ὀλιγον διδασκουσιν οὐχ ἁπαντες , ἀλλ ' οἱ τας τεχνας μεταχειριζομενοι μαλιστα . παλαιστραν δε και μουσικην οὐ νομιμον ἐστι | ||
| ' οἱον εἰναι τε και μη εἰναι αὐτους βουλομενοι αὐτοι μεταχειριζομενοι τε και ἀγοντες , ἐν οἱς σπευδουσιν εἰπειν οὐκ |
| τε και Ἀλκεταν ἐς πεντηκοντα κατεγνωσθησαν , μαλιστα ἐπι τηι Κρατερου ἀναιρεσει των Μακεδονων προς αὐτους ἐκπολεμωθεντων . μετεκαλειτο δε | ||
| πορφυροκλεπτην πεφωραμενον ἐφη ἐλλαβε πορφυρεος θανατος και μοιρα κραταιη . Κρατερου ἀξιουντος προς αὐτον ἀπιεναι , “ ἀλλα βουλομαι , |
| . ἠκουσα δε περι αὐτου τοιαυτα : Πηλει φασμα ἐφοιτα θαλαττιας δαιμονος και ἐρωσα αὐτου , οἰμαι , ἡ δαιμων | ||
| ἰχθυες , οὑσπερ οὐν ἀνθιας οἱ της θηρας ἐπιστημονες της θαλαττιας φιλουσιν ὀνομαζειν , ὀντας τα ἠθη πελαγιους . τουτων |
| ὁς και ὑποαιολιος καλειται : ὑποφρυγιοι δυο , ὡν ὁ βαρυτερος και ὑποιαστιος καλειται : ὑποδωριος . τουτων ὀξυτατος μεν | ||
| Ἀλλ ' εἰ ἀλλο τι φθογγος ὁ ἀκουστος και ὁ βαρυτερος και ὁ ὀξυτερος , διαφερουσιν ἀλληλων ἠ ὡς φθογγοι |
| : οὐ μην οὐδε κατα στεγνωσιν συμβαινειν ὠφελεν δια την προσουσαν ἁλεαν . Ῥητεον , ὁτι εἰ και ταυτα παρακολουθει | ||
| μεν , ὁτι ἀνιατον ἐπεμψε τον δεσποτην και την μη προσουσαν αὐτῳ μελαγχολιαν περιηψε , θεσπιῳδιας δε δια το προσεχες |
| , τριτην δε την Λιγυστικην , ὑφ ' ὡν κολπους ἀπολαμβανεσθαι τον τε Ἀδριατικον και τον Τυρρηνικον . ταυτα δ | ||
| και δι ' ἀφιππιαν πιπτειν , τους δε δια δυσχωριας ἀπολαμβανεσθαι : και γαρ πολυν τοπον χαλεπον εὑρειν οἱον ἀν |
| μεγεθος της νοσου , περιεστειλεν αὐτον κηδεμονικως , και των νομιζομενων ἀξιωσας ὡσανει τις υἱος πατερα παλιν ἐπανηλθεν εἰς την | ||
| ἀπο των σφετερων βασιλεων τοις κοσμικοις στοιχειοις και τισι των νομιζομενων θεων τας ὀνομασιας ἐπεθεσαν : φυσικους δε ἡλιον και |
| Λαβου λαβου της χειρος ὡς ταχιστα μου : μελλω στρατηγον χειροτονειν Ἀγυρριον . * * * * Προσισταται μου προς | ||
| , πανυ χαλεψαμενος τῳ Ἀσπρηνᾳ του ψευσματος τας φυλας ἐκελευε χειροτονειν περι του Δολοβελλα . Και γινεται μεν οὑτω Συριας |
| διελεγετο , ἐνταυθα ἐγω νυν διαλεγομαι , τοπον τε διαφορον καταλαμβανων των κουφων φυσει και των φυσει βαρεων , ἐτι | ||
| ' ἐπι την Ἀττικην , και Μεγαροις ἐπιχειρων , και καταλαμβανων Ὠρεον , και κατασκαπτων Πορθμον , και καθιστας ἐν |
| φασγανωι , μισθον δ ' ἐχεις : ἠ νυν ἐκεινους ἀποδος ἐμψυχους παλιν ἠ τηνδ ' ἀναγκασον γ ' ἐτ | ||
| δε ὑπερβας το μεσοτοιχον εἰς τα του γειτονος ἐσκαψας . ἀποδος οὐν , και λαβε την στολην . ” ὁ |
| , πρωτον μεν ἐπειδη τα πρεσβεια πανταχου ταις εἰδητικαις αἰτιαις ἀπονεμειν εἰωθασι , πρωτας λεγοντες εἰναι ταυτας ἀναιρουσι την ἐν | ||
| την δ ' αὐτος ἐφη τοις την θεον θεραπευουσι μονοις ἀπονεμειν δωρον . τοις τε χρησθεισιν ἐκ της μαντειας κατακολουθησαντας |
| , το δε μειζον τμημα προσλαβον την ἡμισειαν της ὁλης πενταπλασιον δυναται του ἀπο της ἡμισειας της ὁλης , και | ||
| ἐστι πενταπλασια , ἐστι δε και το Ξ του Δ πενταπλασιον . συναμφοτερα ἀρα τα Ν , Δ τῳ Ξ |
| Ἐν ταυτῃσι τῃσι προσοδοισι της μαχης λεγεται βασιλεα θηευμενον τρις ἀναδραμειν ἐκ του θρονου , δεισαντα περι τῃ στρατιῃ . | ||
| ἁ δε προὐδεδοκτο : και εἰμι ἐκεισε ᾑ δη φρουδος ἀναδραμειν δοκω μοι , μη και που ἀποκρουσθωμεν της ὁδου |
| αὐτον αἰτιας [ τε και της κινουσης ἠν διαυτη ] ἀπολομενης ; ἠν δ ' αὑτη το μηδεν εἰς το | ||
| ὑφασμα τυχειν αὐτην ἐχουσαν και τουτου μονου προτεραν ἀπολλυσθαι , ἀπολομενης δε της ψυχης τοτ ' ἠδη την φυσιν της |
| . ἐπειδη τοινυν ἐκ τετραχρονου σπονδειου και τριχρονου ἰαμβου ἠ τροχαιου συγκειται ὁ ἐπιτριτος , δια τουτο ἐπιτριτος λεγεται . | ||
| το ιϚʹ παιωνικον ἡμιολιον καθαρον , ἐκ παιωνος δου και τροχαιου . το ιζʹ τροχαϊκον τριμετρον καταληκτικον , του πρωτου |
| ἁπαντων ἁπλως : οἱ δε πρωτοι και ἀσυνθετοι καθ ' ὑποδιαιρεσιν του περισσου εἰδους μονου ὠφθησαν , ἀλλ ' οὐ | ||
| παλιν ἡ διαιρεσις δυο ἀδιαιρετους μοναδας ἐργαζεται . καθ ' ὑποδιαιρεσιν δε του ἀρτιου . εἰρηκαμεν , ὁτι προῃρηται εἰπειν |
| κατα την ὁμοιοπαθειαν : ποθεν γαρ ὁρωντες χασμωμενους τινας ἠ ἀπορουντας παραχρημα ἀναγκῃ τινι κινουμεθα προς το ὁμοιοπαθες ἐνεργειν , | ||
| την δια Κρευσιος τους μεθ ' αὑτου στρατιωτας και μαλα ἀπορουντας ποτερα ποτε πολεμος προς Θηβαιους ἠ εἰρηνη εἰη : |
| αὐτον μετελθοντας , δειν κατακοπηναι βουν ὑπο της πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις | ||
| εἰσιν , ὁμως δια τινας των μωρων των τοιαυτα ληρα ἀπορουντων γραπτεον και ταυτα . * ὡς * και το |
| ἀγγελοις ἀλειπταις , λογοις , χρωμενος . οὑτος των δωδεκα καταρχει φυλων , ἁς οἱ χρησμοι „ βασιλειον και ἱερατευμα | ||
| , , : της δε Ἐλεατικης ἀγωγης Ξενοφανης ὁ Κολοφωνιος καταρχει , ὁν φησι Τιμαιος κατα Ἱερωνα τον Σικελιας δυναστην |
| παρασκευαζουσιν . Ἐπι δε του διαβητου καλουμενου παθους δυσκρασια τις ἐπιτεταμενης θερμοτητος περι τους νεφρους αἰτια πεφυκεν : αὑτη γαρ | ||
| παυομενων αὐτων διερεθιστεον . λυγμου δε διοχλουντος ἠ ξηρας βηχος ἐπιτεταμενης , θερμον ὀλιγον καταρροφειτωσαν . το δε παγολυτον ἠ |
| το ἐν ταις κοιταις ἐκκριτον και διαπρεπες γενος εὑρησει την ἀποικιαν : οἱτινες συν τιμῃ θεων εἰς ταυτην την νησον | ||
| τε χωρας μοιραν ἀποτεμομενος , ἡν τοις σφετεροις διειλεν , ἀποικιαν ἐποιησε Ῥωμαιων και ταυτην την πολιν , ἠν δε |
| ποιον , ἀμφω δε λογοι , ἀλλ ' ὁ μεν προφορικος ὁ δε ἐνδιαθετος : ὁ γαρ λογος ὁ εἰπων | ||
| ἀν τοσης οὐσης παχυτητος ; Δια τουτο λογος ἐδοθη ὁ προφορικος : καθ ' ὁν τροπον και ἡ των παροντων |
| παρειμενοις : δια δε των ἑξης αὐξομεν ἠ μειουμεν τα παρειμενα : ἐτι δε λειπουσης ἡμιν εἰς ἐλεγχον της του | ||
| φευγων τους λογους μεριζονται , και ὁ μεν ἐχει τα παρειμενα , ὁ δε ἐκ των πεπραγμενων την κατηγοριαν ποιειται |
| ἐπιδειξειν τοις δικασταις της μεν σωτηριας τῃ πολει τους θεους αἰτιους γεγενημενους και τους φιλανθρωπως και μετριως τοις της πολεως | ||
| τους δε βιασαμενους και διδαξαντας ἀτιμωρητους καταλιπειν , οὑς ἁπαντων αἰτιους εἰναι συμβεβηκεν , ὡν ἠ δεδρακασιν ἠ πεπονθασιν ἐκεινοι |
| δε του σαρκωδους ὑγραινεται το ἰνωδες . αἱ γαρ σαρκες δεξαμενης δικην ἐπεχουσιν , αἱ δε φλεβες ὀχετων . φερονται | ||
| Ὀϊκλεους παιδα Ἀμφιαραον , σχισθεισης ὑπο κεραυνου της γης και δεξαμενης αὐτον ; ὁ γαρ Ζευς εἰς τιμην αὐτου σχισας |
| δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
| : δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
| μυριασιν Ἀττικων δραχμων ὡς μεγιστον δη τονδε παντων ἐχθρον και πολεμιωτατον οἱ γενομενον ἀνελοντα . ἡ κεφαλη δε του Κικερωνος | ||
| θεους οὐ νομιζουσιν εἰναι : διο και τον ἡλιον ὡς πολεμιωτατον ὀντα κατα τας ἀνατολας βλασφημησαντες φευγουσι προς τους ἑλωδεις |
| γαρ νυν Ὀδυση ' ἐφαμην κακα πολλα παθοντα οἰκαδ ' ἐλευσεσθαι : νοστον δε οἱ οὐ ποτ ' ἀπηυρων παγχυ | ||
| ' ἡδονην δεξασθαι τον λογον , εἰ μελλοι θανατος αὐτῳ ἐλευσεσθαι παρημεληκοτι του βιου : τον δε θεον οὐ ταυτην |
| δε λιβανωτου και χαλβανης ὀνυχος τε και στακτης των στοιχειων συμβολον , ἡ δε τραπεζα εἰς την ὑπερ των θνητων | ||
| , δυνοντος ἀρτι του θεου , μετα ἀλαλαγης , ἱνα συμβολον εἰη τοις ἐντος οὐσιν . Ἁλουσης δε της πολεως |
| και τρεφονται την ἀρχην λαβοντες ἀπο των ἐκ της θαλαττης ἀναθυμιασεων , ὡστ ' ἀπο συγγενους ὑλης και παθους και | ||
| του ἀποκεκλικεναι ἐτι και το ἐκ των της γης ὑγρων ἀναθυμιασεων παχυ και ἀχλυωδες ἐμποδιον ἐχειν προς την ἀπ ' |
| περι ἀγαθων και κακων ὡσπερ και οἱ ἀλλοι και ἐτι κατεχομενοι ὑπο πασης κακιας ; οὐδεν γαρ κωλυει εἰδεναι μεν | ||
| ἐσχηματιζοντο πως . παντες μεν οὐν οἱ ἐκ θεων του κατεχομενοι ἀξιοθεατοι δοκουσιν εἰναι : ἀλλ ' οἱ μεν ἐξ |
| αὐθυποστατον ὑπαρχει πραγμα και γενικωτατον γενος : αἱ γαρ ἀλλαι κατηγοριαι συμβεβηκοτα ὑπαρχουσιν αὐτης : εἰ γαρ πασαι αἱ ἀλλαι | ||
| προς τι ὑλην οἰκειαν οὐκ ἐχει , αἱ δε ἐννεα κατηγοριαι οἰκειαν ὑλην ἐχουσιν : εἰκοτως οὐν τελευταιαν ὠφειλον ἐχειν |
| δρακοντων : λειπει ἡ μετα , ἱν ' ᾐ μετα δρακοντων . νασιωταις δε τοις Σεριφιοις : ἡ δε Σεριφος | ||
| ἀνασκιρτωντας και τῃ προνομαιᾳ την πλευραν τυπτοντας ὡς καθιξομενους των δρακοντων , εἰτα ἀει κενουμενου του ζωτικου , πηδαν μεν |
| διελωμεν . χαριν ὁμολογησει τῃ πολει , ἐξ ἡς ἡ ἐπανοδος , ἐπαινεσει δε αὐτην , ὁποθεν ἀν ὁ καιρος | ||
| του ἀποτελεσθησομενου πλευρας , και παλιν ἐπ ' αὐτην ἡ ἐπανοδος ὡς ἐπι τινα νυσσαν , κατα διαφορησιν παντων των |
| τε Ὀδυσσεως εἰποντος , ὡς εἰη προδοσια και το ὑπερ προδοτου λεγειν , ἐκεινον μεν ἀπηλασε της ἐκκλησιας οὐδε τοις | ||
| ἁ ὁ πατηρ ἐκτισεν , ὡς ἀν μηδε μνημειον του προδοτου ὑπολιποιτο : προδοτης γαρ διεβληθη : ἐσχηματισμενα δε λεγεται |
| τῳ οἰκειῳ λογῳ χρωμενη , ὁπως ἀν γενηται τι των ἐνδεχομενων και εἰναι και μη εἰναι . προ τε γαρ | ||
| τε και ἐνεργειαι , ἁτινα των ὡς ἐπι το πολυ ἐνδεχομενων εἰσι και οὐκ ἀει ὡσαυτως ἐχοντα , ἀλλ ' |
| εἰς δικαστηριον ἡκει δεον ἐπι των φιλων και των ἐπιτηδειων διακεκρισθαι , οἱον εἰ μεν ἐβουλετο Ἀφοβος τα δικαια ποιειν | ||
| ! , ἀει δε το ἐπιτηδειον προς τους καιρους | διακεκρισθαι : διο χρειας πω μη οὐσης ἐν τῃ κυησει |
| , και κρινεται Δημαδης : ἐνταυθα ἡ βουλησις ἐκ προκαταρκτικου αἰτιου οὑτως : ὁτι δια την φθασασαν ἐχθραν δια το | ||
| ῥει τοτε μαλλον ὁ Νειλος . Ἀξιον δε ζητησαι περι αἰτιου και οὑ ἐστιν αἰτιον , πως προς ἀλληλα περι |
| αὐτου ἐννοιαν , δι ' ἡν και το εἰναι αὐτον ὑπολαμβανομεν : ἐκ γαρ της περι ἡμας αὐτου φροντιδος του | ||
| ὑπολαμβανομεν τοδε τι Το ὑπολαμβανομεν τοδε τι ταὐτον ἐστι τῳ ὑπολαμβανομεν ταὐτον εἰναι το κατηγορουμενον τῳ ὑποκειμενῳ καθ ' οὑ |
| ταξιν τας ἀντιθετικας ἐταξε μετα την ἀντιληψιν : της γαρ δικαιολογιας εἰς δυο μερισθεισης , εἰς τε ἀντιληψιν φημι και | ||
| ἐστι κανονα : οὐ γαρ ἐχει τας ἐξ ἑκατερου μερους δικαιολογιας ἐρρωμενας , ὁπερ ἐκεινος ἡμιν παρηγγελλεν , ἀλλα θατερῳ |
| τονοισι γειτονευονται : ὁσον δε ἐξωτερω των ἀδενων , ἐπιπλειστον ἀπολαμβανειν : ἀσινεα γαρ . Γινωσκειν δε χρη και ταδε | ||
| την του ἀει ἀφανους και ἐτι την του ὁριζοντος θεσιν ἀπολαμβανειν ὑπερ γης μεν ποιουντα παντοτε το βορειοτερον ἑαυτου παν |
| την εὐτυχιαν ταις ὀρθαις πραξεσιν , ἠτοι ὑπο της σοφιας ἐπιφερομενην , ἠ και καθ ' αὑτην ἐχουσαν ἰδιαν τινα | ||
| και τῳ παρασκευασθεντι ὑδατι ἐν ταις στεγαις ἐπειρατο σβεννυναι την ἐπιφερομενην φλογα . το δε τελευταιον ἀθροισας τῃ σαλπιγγι τους |
| ἠ προσαγειν θεραπειαν . μετα γαρ του μηδεν ὠφελειν τα προσφερομενα και παρεμποδειν τῃ φυσει πολλακις ἐγγινεται . δια γαρ | ||
| αὐτας οὐ χρη ἐπι τα κυνηγεσια , ὁταν μη τα προσφερομενα δεχωνται ἡδεως μηδε ὁταν ἀνεμος πνεῃ μεγας : διαρπαζει |
| τους παιδας ἀθλα τοις νικωσιν ἐδιδου τεως ἐν τωι Λαβυρινθωι φυλαττομενους . ἐνικα δε τους προτερους ἀγωνας ὁ μεγιστον παρ | ||
| τις και αὐχμηροτης δια την μιξιν , ἡν ὡς δυνατον φυλαττομενους χρη προαγειν σαφηνειας φροντιζοντας . ἠ οὐ συναψεις μεν |
| τους μεν ἐν τῃδε , τους δ ' ἐν ἀλλῃ διαιρεσει , καθαπερ ἐχουσιν αἱ γεγραμμεναι διαιρεσεις : ἐκει γαρ | ||
| ἡ δε δυναμις ὀκτω διαφορας ἐχει ἀκολουθως τῃ του συμφεροντος διαιρεσει : λαμβανεται γαρ το συμφερον ἐκ του ἀγαθου και |
| . λεγοις δ ' ἀν ὁδον δειξαι , ὁδου ἡγησασθαι προηγησασθαι ὑφηγησασθαι καθηγησασθαι , ὁδον φηναι . τα δε πραγματα | ||
| το εἰδος , μια δε ἡ ὑλη , ἡν δει προηγησασθαι , ἱνα το ἐνυλον εἰδος αὐτῃ ἐπιγενηται , ἑτερα |
| βοηθειας . Ἀμεινον γαρ δη τουτο διχως ἠ προσθεσιν τινα λαμβανον ἠ ἀφαιρεσεως θατερου γενομενης : καθαπερ και ἐπι των | ||
| ληγοντι ζευγνυμενον το ἐν ταις ἱεραις ἀπο φωνηεντος του ε λαμβανον την ἀρχην διεσπακε τῳ μεταξυ χρονῳ τον ἠχον οὐκ |
| ἠτοι ἀνομοιογωνια ὀντα ἠ ] ὑπο ἀνισων και ἀνομοιων πολυγωνων περιεχομενα δια το ἀτακτοτερον παρῃτησθω το νυν , τα δε | ||
| , Ἀ . ἐν ὑγρωι γεννηθηναι τα πρωτα ζωια φλοιοις περιεχομενα ἀκανθωδεσι , προβαινουσης δε της ἡλικιας ἀποβαινειν ἐπι το |
| ὡς ἐχει και τα τεχνητα . . . : Ἀποριαι Στρατωνος γʹ προς τον λογον . μηποτε και παν ζῳον | ||
| ἐπιγραφην ἐχοντας Κυρηναιων θεωρων . ταυτα δ ' εἰπων την Στρατωνος ἐπαινει δοξαν του φυσικου και ἐτι Ξανθου του Λυδου |
| συνθηκην , χρονον προσσημαινουσα , ἡς των μερων οὐδεν ἐστι σημαντικον κεχωρισμενον , ὡρισμενην φυσιν εἰσαγουσα . αὐτος δε ἁτε | ||
| ὁταν μη μενῃς ἐπι τοις ἀκριβως σημαντικοις , οἱον το σημαντικον του ὑποκειμενου ἐδοσαν , και το μετενηνεγμενον ἐκ της |
| , βουλεται ἐκθεσθαι και περι της δημωδους ῥητορικης και της ἀντικειμενης τῃ ἀληθινῃ ῥητορικῃ , ἡν και τριβην δει καλειν | ||
| αὐτον , οὑτοι ἠσαν οἱ πρωτοι την σφετεραν ἀπο της ἀντικειμενης της των Καρων διορισαι ζητουντες ; ἠ οὑτοι μεν |
| τουτου πονηριαν ἐτι μαλλον ὑμεις ὀψεσθε , και ἐγω των γεγενημενων ἀποδυραμενος τα πλειστα προς ὑμας ὡσπερει ῥᾳων ἐσομαι . | ||
| δικαιον ἠν . και προς τουτοις ἀγωνων ἡμιν ὑστερον πολλων γεγενημενων ἐξ ἐκεινων ] των πραγματων ] [ και αὐτου |
| νομοις , ὑπερ ” ὡν ἀν μη διδῳ δικην φονου δικασασθαι , και ἀτιμος , φησι , τεθνατω . “ | ||
| : και τον νομον προβαλλεται ὁ φευγων , δικην το δικασασθαι καλων : ὁ δ ' οὐν διωκων δικην την |
| ἐξ αἰωνος παραδεδομενην ἐλευθεριαν διαφυλαττειν . Ὁτι των Ἀντιοχεων τινες καταφρονησαντες Ἀντιοχου του βασιλεως δια την ἡτταν ἀνεσειον τα πληθη | ||
| περι του κορυφαιου : οὑτοι οὐν οἱ ἀνθρωποι των αἰσθητων καταφρονησαντες ἀνηχθησαν ἐκπληττομενοι την θειαν ἁρμονιαν . Ἐξ ὡν δε |
| κατακυριευσαι των ἐργων του διαβολου . την δε ἀπειλην του διαβολου ὁλως μη φοβηθητε : ἀτονος γαρ ἐστιν ὡσπερ νεκρου | ||
| θελημα του Θεου κρατειν , και ἀπορριπτειν το θελημα του διαβολου . Ἡλιος και σεληνη και ἀστερες οὐκ ἀλλοιουσι ταξιν |
| εἰδος τι του μη ὀντος ὀν και περι τι των μεμιγμενων τῳ μη ὀντι ἠ ὁπωσουν κοινωνουντων τῳ μη ὀντι | ||
| και τα ἀλλα , ὡς παντων ἁμα ἐνυπαρχοντων αὐτωι και μεμιγμενων ὁμου , ἐκ τουτων ὑπενοει και παντα ὁμου τα |
| και Περικλεους . . . . , : Ὁ γαρ πρεσβυτατος αὐτου των γνησιων υἱων Ξανθιππος φυσει τε δαπανηρος ὠν | ||
| τε θεων τε . ὡστε πως οὐ μακρῳ παντων ἐστι πρεσβυτατος ; ἑτερωθι τοινυν φησιν Ὁ δ ' ἁμα προτερος |
| ἁλσι και ἐλαιῳ , του ζωμου λαμβανομενου ὁμοιως και προς χρονιους των τενοντων ἀποστασεις . καεντες δε και ἐπιπασθεντες αἱμορραγιαν | ||
| , λυει δε και πωρους ἐν χερσι και ποσι τους χρονιους , μετατρε - πει γαρ αὐτους εἰς ἰχωρα λεπτον |
| χρησεται τῳ λογῳ . ἐγω δ ' ὁτι μεν τινων κατηγορουντα παντας ἀφαιρεισθαι την δωρειαν των ἀδικων ἐστιν , ἐασω | ||
| . ἠ ὁτι οὐκ ἐστιν ἰσον τουτον μεν ἐκ περιουσιας κατηγορουντα μη νικησαι , κἀμε κατ ' ἀναγκην ἀπολογεισθαι : |
| σφοδρετεροι , και ἐχοντες πολλην θερμασιαν , βληχροι δε οἱ ἀνειμενην ἐχοντες την θερμασιαν . ἀλλα το μεν περικαεες , | ||
| Πασικλεα νομιζω , ὁμοπατριον δε οὐκ οἰδα . οὐτε γαρ ἀνειμενην βλασφημιαν ἐχει το εἰρημενον , και ἀκριβως τῃ ἐμφασει |
| , ὁ δειται τινος θεραπειας , ὡστε μη χαλεπως αὐτο προσδεξασθαι τον ἀκροατην , και προθεραπευωμεν αὐτον , ὡς ἐχει | ||
| ταυτην την χρειαν , ἀλλ ' ὑπο των βασιλεων συνηναγκασθαι προσδεξασθαι την τοιαυτην λειτουργιαν . καθολου γαρ δια την συνεχειαν |
| του δε ἐμπιπτοντος τῳ ἐκει μεν το χρωμα μη ἐξωθεν ἐπινοεισθαι ἀλλ ' ἐν αὐτῳ κεισθαι τῳ προβληματι , ἐνταυθα | ||
| φαινομενου ἠ φαινομενη ἀδηλου : οὐδενος δε τουτων ἐκκαλυπτικη δυναται ἐπινοεισθαι : ἀνεπινοητος ἀρα ἐστιν . εἰ μεν γαρ φαινομενη |