| δεσμησαντες τοις σχοινιοις συρουσιν εἰς την γην . Γηθοσυνῃ : χαρᾳ . Γλωχισι : ὀξυτησι , ξιφεσιν . πεπαρμενοις : | ||
| , ἀπαλλαχθεντε των μακρων λογων και της ἀπληστου τησδε συν χαρᾳ βοης , εἰσω παρελθεθ ' : ὡς το μεν |
| πληθυντικος . Εἰρηται ὁτι παντα τα μετα τα δυϊκα ἑνι χαρακτηρι παραλαμβανεται τῳ πληθυντικῳ , ὡς μη τα του λογου | ||
| δε των Ἰλλυριων μοιρα . το ἐθνικον Βηγιτης τῳ κοινῳ χαρακτηρι . Βηθλεμα , πολις Παλαιστινης προς τοις Ἱεροσολυμοις , |
| τις κακη : και οὐν και τουτο αἰτιον γενεσθαι ἀποσωθηναι Ἀλεξανδρῳ τον στρατον : οὐ γαρ ἀν σωθηναι πλευσαντας ὑπερ | ||
| των ἀει βασιλεων πραγματα , κατ ' οὐδεν ἀξιουν συμβαλλειν Ἀλεξανδρῳ τε και τοις Ἀλεξανδρου ἐργοις τον Πολυδευκην και τον |
| περι των ἑξης διαλεξομαι , τις ὁ πραγματικος ἐστι Λυσιου χαρακτηρ , ἐπειδη τον ὑπερ της λεξεως λογον ἀποδεδωκα : | ||
| Ποθεν ὠνομασται ἡ των μαθηματων ἐπιστημη και τις αὐτης ὁ χαρακτηρ , τισι τε δει προσεχειν ἐν τῳ το εἰδος |
| , Ζευ φυσεως ἀρχηγε , νομου μετα παντα κυβερνων , χαιρε : σε γαρ και πασι θεμις θνητοισι προσαυδαν . | ||
| ἰη Παιαν , Ἀσκληπιον δαιμονα κλεινοτατον , ἰε Παιαν . χαιρε μοι , ἱλαος δ ' ἐπινισεο ταν ἀμαν πολιν |
| ὑγρον , ἐμφυομεναι δε τῳ κρυσταλλοειδει . τουτο δε το κρυσταλλοειδες ὑγρον το πρωτον ἐστι της ὀψεως ὀργανον , λευκον | ||
| και κυκλος εἱς ὁ προειρημενος ὁ μεγιστος των κατα το κρυσταλλοειδες , ὁρος τε κοινος ἀμφοτεροις ἐστι και συνδεσμος αὐτοις |
| κνημαις και περι των μηρων λεγε . Οἱ τα γονατα ἐσω νευοντες ὡστε συγκρουειν , γυναικειοι και θηλυδριαι . Ἰσχια | ||
| δηλοι δε ἡ θριξ των ζωων . Ἡσιν | οὐδεν ἐσω του τεταγμενου χρονου , ἑκαστῃσι τα τικτομενα ἀπογονα γινεται |
| δια τε τον οἰνον και το ἀνθοϲ των κρινων ταυτηϲ τετυχηκε τηϲ ὀνομαϲιαϲ . ἡ δε χρηϲιϲ των οἰνανθαριων παρα | ||
| ἡμεραν γινομενα των ὀναρ δοκουντων γινεσθαι : της γαρ αὐτης τετυχηκε προρρησεως , ὡς πολλακις ἡμιν ἐδοξε δια πειρας . |
| πατριδας , δι ' ὁν πολλα και δεινα ἐπαθον : ἀργυρῳ δε χρωνται και τουτου χαριν πολλα και δεινα ποιουσιν | ||
| πλυνθεντος και ἀνακαυθεντος , και παλιν ἐστω , καθες καλλιστῳ ἀργυρῳ ψηγμα , μυριν ἑκαστην προς δυνην , και δον |
| ἱνα του ὀντως ἀγαθου τελους ἐπιτευξωμεθα . ἡ γαρ κακια φθαρτικη του τελους , ἠτοι κρυπτικη τις , ποιουσα μηδε | ||
| γενος οὐκ ἀκαταληπτα εἰσιν : ὁτι μεν γαρ δυναμις ὑπαρχει φθαρτικη και των ὑποκειμενων ἀλλοιωτικη ὡστε ἀναιρειν [ και ] |
| γενεϲεωϲ αὐτου , ἠτοι ϲυνελθοντων δυο παροξυϲμων εἰϲ ἑνα , εὐθεωϲ ἐξ ἀρχηϲ κεραννυμενων ἀλληλοιϲ ἀμφοτερων ἠ κατ ' ἰδιαν | ||
| . χρυϲοκομα φιλομολπε . Ἀλκμανοϲ ἡ ἀρχη . ὡϲ δικαιον εὐθεωϲ / καταπαλαιειν [ ] ἐϲτι τουτουϲ ? ? [ |
| φονεα ὀντα , και κακως ποιειν καθ ' ὁσον ἀν ἐμβραχυ ἑκαστος δυνηται . εἰ τοινυν τι ἐκεινοι ἀγαθον την | ||
| κατ ' ἐξουσιαν ἁνηρ λεγοι , ἀλλ ' ὡσπερ παις ἐμβραχυ τουτ ' ἀρκειν ὑπολαμβανων ὁ τι φαιη Πλατων ; |
| εἰσι της σκηνικης ποιησεως ὀρχησεις , τραγικη , κωμικη , σατυρικη . ὁμοιως δε και της λυρικης ποιησεως τρεις , | ||
| Ἡσυχιος ὁ Ἰλουστριος φησιν : ἐμμελεια μεν τραγικη , σικιννις σατυρικη , κορδαξ δε κωμικη , ἡτις αἰσχρως κινει την |
| σισυμβριου , την ὀσμην βρωμωδεστερος και ἡττον εἰς την ἐν ὑγιειᾳ χρησιν εὐθετος . Ἡδυσαρον το ὑπο των μυρεψων καλουμενον | ||
| ὁμοιαν δε αὐτην καθιστασι πλουτῳ και δοξῃ και γενει και ὑγιειᾳ και καλλει , και ὁσα ἀλλα κοινα της κακιας |
| ἀνελειν ταυρους . Ἀκουσας δε ταυτα ὁ Ἰασων λεγει τῳ Χειρωνι . Και αὐτῳ ὁ Χειρων συνεκπεμπει τους ἠιθεους . | ||
| , ἱνα μη ἐναντιωται Ὁμηρῳ πεπαιδευσθαι λεγοντι τον Ἀχιλλεα παρα Χειρωνι , οὐχι τετραφθαι . Τυραννευσασαν , οὐ μονον τυραννησασαν |
| χρη , ἑλλεβορῳ μελανι ὑπαλειφοντα τον δακτυλιον : ἐπειτα τριταιον οἰνῳ κλυζειν αὐστηρῳ . Το δε αἱμα , ὁταν ἀφελῃς | ||
| τῳ συνδειπνῳ ἐργασασθαι , δηχθεντα ὑπο κυνος λιθον ἐμβαλων τῳ οἰνῳ λυπει τους συμποτας ἐκμαινων . κανθαροις δε κακοσμοις θηριοις |
| . προς ῥοδα : ῥοδον παρα το θαττον ἀπορρειν : ῥοωδες γαρ ἐστιν ἠτοι συντομως φθειρομενον . ἠ ἀπο του | ||
| το δακρυον . χρονιζειν δε εἰωθε το παθος τῳ γενει ῥοωδες ὑπαρχον . διο προσφατου μεν αὐτου τυγχανοντος ὡσπερ ἐν |
| γυναικος θηλυ , το δε ἀπο του ἀνδρος ἀρσεν , κρατησῃ δε το θηλυ , αὐξεται τον αὐτον τροπον , | ||
| τῳ χειρονι : τουτο δε συμβαινει , ὁταν ὁ ψυχης κρατησῃ πολεμος : ἀναγκη γαρ δορυαλωτον γινεσθαι τον μη μαχιμον |
| ! ! ! ! ! ] ν ? ὑποσμος ἐν χρῳ ! [ . ] οὑτως ἐρευναν και π [ | ||
| ὡς ξυραμενοις μεν παχυτερον χρη προσφερειν το φαρμακον , ἐν χρῳ δε κειραμενοις ὑγροτερον . πολλης δ ' οὐσης της |
| . τρις μεν ἐπειτ ' ἐπορουσε ποδαρκης διος Ἀχιλλευς ἐγχεϊ χαλκειῳ , τρις δ ' ἠερα τυψε βαθειαν . ἀλλ | ||
| αἰρομενης της δεξιας στεγαστεον ἐγγυς του θωρακος ἠ μοσχειῳ ἠ χαλκειῳ : εἰ δε μη , ἐν τῳ ἐπικαιροτατῳ ἀφυλακτον |
| Ἀληθειας αʹ . Ἀπαγε : ἀντι του ἀπαγωγῃ χρω : ἀπαγωγη δε εἰδος ἐστι δικης : Δημοσθενης ἐν τῳ κατα | ||
| το ἀδυνατον ἀδυνατῳ ἑπεσθαι οὐδ ' ἀν ἡ εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγη ἰσχυν ἐχειν φαινοιτο τῳ μη παντως ἀναιρεθησεσθαι την ὑποθεσιν |
| ὀξυτερον , εἰ δε βουλει , μακροτερον , ποιαν πολιν Ἑλληνιδα ἠ βαρβαρον ἐν τῳ παντι χρονῳ κατελαβε τοιουτον ; | ||
| Θεοδοτος , Ὑψικρατης , Μωχος . Τουτων τας βιβλους εἰς Ἑλληνιδα κατεταξε φωνην Λαιτος , ὁ και τους βιους των |
| πολυν αὐτῃ καταμεμιχθαι καπνον . κατα τουτο δη και την ἐξωτατω και μειζονα περιφερειαν της ἰριδος ἐμφαινειν το φοινικουν : | ||
| οὐρανου . και γαρ ἐν τουτῳ λογος ἐχει την μεν ἐξωτατω και ἀπλανη σφαιραν ἀτμητον φυλαχθηναι , την δ ' |
| ἀναστομωσεως χαριν . Ἀριστοφανης Ἀναγυρῳ : προς θεων , ἐραμαι τεττιγα φαγειν και κερκωπην θηρευσαμενη καλαμῳ λεπτῳ . ἐστιν δ | ||
| , οὐκ ἀνδον ' , οὐτε τρυγον ' , οὐ τεττιγα . Τουτ ' ἐστιν Ἀκαδημεια , τουτο Ξενοκρατης ; |
| αὐτα ψυχρα και ὑγρα την κρασιν τυγχανοντα , λεπτον και ὑδατωδες αἱμα ἀπογεννωσι καλως πεφθεντα . πεφυκασι δε και ταυτα | ||
| τοιουτου καιρου των οὐρων ἡ χροα : το μεν οὐν ὑδατωδες ἀπεπτον ἐτι σημαινει τον ἐκ της γαστρος ἀναδοθεντα χυμον |
| πυκνον , νευοντες εἰς την γην , μολις ὡσπερ οἱ σκωληκες ἐν τοις κυτταροις κινουμενοι . ἐς τε την ἀλλην | ||
| ἀφιησιν , ὁσην και οἱ περι τα δερματα των ἱππων σκωληκες ἁφιασι τεμνομενοι . * οἱον : καθα , ὡσπερ |
| : και ποτερον κλεπτης οὑτος ἠ ἱεροσυλος ὁ ὑφελομενος τα ἰδιωτικα κτηματα ἐκ του ἱερου . Ἀξιον δε εἰπειν τον | ||
| ἐπαυλεις δε και οἰκιαι και τειχη και ὁσα ἐν οἰκοδομαις ἰδιωτικα και δημοσια παντα συγκατεπιμπραντο και ἡμερᾳ μιᾳ αἱ μεν |
| καλην οὐκ εἰπον αὐτος ἐμαυτῳ ὁτι ὠφελον τις μετα ταυτης ἐκοιμηθη και μακαριος ὁ ἀνηρ αὐτης : ὁ γαρ τουτ | ||
| παραθεσει του ἀρθρου , εἰγε ἀοριστωδες μεν το παις δειπνησας ἐκοιμηθη , οὐ μην το ὁ παις δειπνησας ἐκοιμηθη . |
| ἀλλ ' οὐν δια το μη ἐν πολλῃ εἰναι χρησει ἀφεισθω ὁ περι τουτου λογος . δει γαρ το εὐχρηστον | ||
| και ἀλλοτε ἀν τυχῃς μαθων , ὡσθ ' οὑτος μεν ἀφεισθω , μη πανυ χρεων ὀν αὐτον εἰρησθαι : ἡμεις |
| ! Ὀϊκληα μεγαθυμον [ [ ] ε ? ! [ Ποσειδαωνι ] ἀνακτι [ [ ] υ ? ! [ | ||
| , παντᾳ τοι χρυσῳ πεπυκασμενον : εἱλε με δειμα μητι Ποσειδαωνι πελοι πεφιλημενος ἰχθυς , ἠ ταχα τας γλαυκας κειμηλιον |
| πλεον θατερον ἡγησαμενος ἀπεργαζεσθαι , τας δε περι το μανθανειν ἐσπουδασε τε και κοσμησας την ψυχην οὐκ ἀλλοτριῳ ἀλλα τῳ | ||
| τους οὐν ἐκ φυσεως συναγωνιστας ὑπαρχοντας εἰς ἐχθρων μετελθειν ταξιν ἐσπουδασε κατηγορους ἐπιστησας τους δεοντως ἀν συναγορευοντας , πατερα και |
| φθινειν ποει : οὑτω δε θνητων σπερμα των μεν εὐτυχει λαμπρᾳ γαληνῃ , των δε συννεφει παλιν , ζωσιν τε | ||
| , ἡνικα ἐχρην τον ἀριστον ἀνειπειν , ἀνειπεν ὁν οἰεται λαμπρᾳ τῃ φωνῃ . και το γε διαφερον της ἀναρρησεως |
| το των τεττιγων φυλον , και κιτταν λαλον και βομβουσαν ἀκριδα και παρνοπα ὑποκριζοντα και μη σιωπωσαν τρωξαλλιδα , ἁλκυονας | ||
| ; τις τους ἀθλιους ἀρνας ἀναθρεψει ; τις την λαλον ἀκριδα θεραπευσει , ἡν πολλα καμουσα ἐθηρασα , ἱνα με |
| πως διωκει Προδικος την ὑπ ' Ἀρετης Ἡρακλεους παιδευσιν : ἐκοσμησε μεντοι τας γνωμας ἐτι μεγαλειοτεροις ῥημασιν ἠ ἐγω νυν | ||
| ἱερα παντα τα κατ ' Αἰγυπτον ἀναθημασιν ἀξιολογοις και σκυλοις ἐκοσμησε , των δε στρατιωτων τους ἀνδραγαθησαντας δωρεαις κατα την |
| μοιραις . το αὐτο δε και ἐπι των λοιπων ἀποκλιματων νοεισθω . Ἀπο δε ὑψωματος εἰς ὑψωμα παραδοσις γινομενη ἀγαθοποιων | ||
| ἀναιρειν : το δ ' ὁμοιον και ἐπι των ἀγαθων νοεισθω . Τουτων οὑτως ἐχοντων δει και τους ἀνεμους ὑποταξαι |
| ζεουσαν εἰναι την φλεγμονην περι τον πνευμονα . εἰ δε χολωδες ἀναπτυοιτο , μη πανυ δε βαρους ἠ στενοχωριας συναισθησις | ||
| οἱον ὑπο ἰκτερου ἐχομενου φαινεται , και οὐρεει παχυ και χολωδες . Τουτον ἠν μεν ἑβδομαιον ὀντα ῥιγος λαβῃ και |
| περ διαμενῃ , σῳζει την αἰσθησιν . το δε λοιπον ἀθροισμα διαμενον και ὁλον και κατα μερος οὐκ ἐχει την | ||
| : ἀτομον ἐστιν το ἐξ ἰδιοτητων συσταν , ὡν το ἀθροισμα οὐκ ἀν ἐπ ' ἀλλου ποτε το αὐτο γενοιτο |
| φευγω τοις ἐργοις , και οὐκ εἰμι μεν κολαξ , ἀγανακτω δε ἀκουων , ὁπερ οὐκ εἰμι , κατα τον | ||
| ἀτακτος ἀτακτω , ὑλακη ὑλακτω . τουτοις ἠκολουθησε και το ἀγανακτω . Τα εἰς ΧΩ δισυλλαβα ἀρχομενα ἀπο συμφωνου , |
| ὁταν το μεν πραγμα συγχωρωμεν , ἑν δε τι τουτων αἰτιωμεθα δηπου μεταλαμβανοντες : οἱον ἐξην ἀποκτιννυναι και τον μοιχον | ||
| φυσιν θερμασιας περιφρυττεται ὁ λιθος . τοτε λοιπον την ὑλην αἰτιωμεθα . εἰ γαρ και μη ἐστι πολλη ἡ θερμασια |
| ὀλιγον ᾐ , σφοδρα δε ἁτερος θατερου ὑπερεχῃ ἀρετῃ ἠ εὐποριᾳ ἠ τινι ἀλλῳ , οὐκ εἰσι φιλοι : οὐτε | ||
| ἐραν δι ' ὑγιειας ποιησας , ὑγιειαν δε ἡδιω συν εὐποριᾳ καταστησας , τῳ δε μεσῳ τα ἀκρα οἱον γομφῳ |
| ὁθεν φανερον , ὁτι ὡς κακον ἀγαθῳ ἡ λυπη τῃ ἡδονῃ ἀντικειται . ἑτεροι δε λεγουσι μη εἰναι την ἡδονην | ||
| ἀλυσιτελες , αἰσχρον , ἀτελες . παλιν τα μεν τῃ ἡδονῃ ἑπομενα ἡ λεια κινησις , ἐνεργεια της κατα φυσιν |
| δ ' ἐβιαζετο . Ναρκην δ ' ἐνηδρευσεν ὡδε . ἀγορᾳ χρωμενος ἐσεπεμπεν ὡς ἐς φιλους . ὁτε δ ' | ||
| . . . . τοὐψον ] ὁ ἐστιν ἐν τῃ ἀγορᾳ , ἐνθα τα ὀψα , οἱονει παντα τα ἐδεσματα |
| τῃ μαϲχαλῃ του καμνοντοϲ ἐφαρμοζειν δυναμενον και την κεφαλην του βραχιονοϲ ὠθειν . εἰ δε δια παλαιοτητα του παθουϲ ἠ | ||
| δια βροχων ποιειϲθαι την καταταϲιν , ὡϲ ἐν τῳ περι βραχιονοϲ εἰρηται . και παϲαν δε την ἐπιδεϲιν τε και |
| ὀφειλεται τιμης παραμυθια . ὁ μεν οὐν πολεμαρχος κληρῳ και τυχῃ γινεται : οὐκουν ἀρετης οὐδε ἀξιωματος ἐστι τεκμηριον : | ||
| οἱον οἱ κεκλημενοι μετα πασης ἀηδιας δειπνουσιν , ἀλλα κἀν τυχῃ θυσια τις οὐσα , παρακαλυψαμενος ὁ θεος οἰχησεται καταλιπων |
| ' ἡμας τους Ἑλληνας παλιν ἐξ ἀρχης φιλιας χυλῳ και συγγνωμῃ τινι πρᾳοτερᾳ κερασον τον νουν : και την ἀγοραν | ||
| την αἰτιαν παρεσχετο : εὑροις δ ' ἀν και ἐν συγγνωμῃ ἀντιστατικον κεφαλαιον , οἱον μητηρ ἐξηλθε χοας ἐπισπεισουσα τῳ |
| τετραδος θεωρεισθαι . ἡ μεν γαρ μονας ἀρχη παντων και κυριωτατη πα - σων . . . . . . | ||
| , του νομου εἰποντος ἀναιρειν , φρουρειν : ἡ δε κυριωτατη λυσις ἐστι συγγνωμονικη : ὁτι ὠργισθη , παρωξυνθη , |
| ἑκουσαι θυματα γινονται , ἐπαταξαν ἑαυτας τῃ κερκιδι παρα την κλειδα και ἀνερρηξαν την σφαγην . και αὐται μεν ἀμφοτεραι | ||
| του ποντου κληιδα : λεγει δε το στενον ὁθεν και κλειδα το στενον - ἐκεινο ὠνομασε : ἀπο γαρ του |
| παρυγρον , δισωμον , πολυγονον , λιχηνωδες , λεπιδωτον , νευρωδες , κυρτωτον , ἀλφωδες , διμορφον , ἀφωνον , | ||
| την σαρκωδη φυσιν : ἐπικρατει δ ' ἐν αὐτοις το νευρωδες και το δερματωδες , οἱον το καθ ' ὁλον |
| θυμον ἑλοιμην ταων , αἱ δη ἐμῃ κεφαλῃ κατ ' ὀνειδεα χευαν μητερι θ ' ἡμετερῃ , παρα τε μνηστηρσιν | ||
| ἀνεθηκαν Ὁμηρος θ ' Ἡσιοδος τε ὁσσα παρ ' ἀνθρωποισιν ὀνειδεα και ψογος ἐστιν , κλεπτειν μοιχευειν τε και ἀλληλους |
| χωριζομεν , ἀλλα τουτο ἡμων το τιμιωτατον και τον ἀνθρωπον τιθεμεθα και οἱον εἰσδυομεθα εἰς αὐτο . Χρη γαρ τα | ||
| δε το ὀν ἐν αἰσθητῳ θεμενοι και το πανταχου ἐκει τιθεμεθα , και μεγα νομιζοντες το αἰσθητον ἀπορουμεν , πως |
| υἱος Φαραω , ὡς ἠκουσε των ῥηματων τουτων , και ἐξαπεστειλε μετ ' αὐτους δυο χιλιαδας πολεμιστων . Και ἠλθον | ||
| Ἑλληνας αἰτειν ὑδωρ και γην . την δε στρατιαν διελομενος ἐξαπεστειλε τους ἱκανους ζευξαι μεν τον Ἑλλησποντον , διασκαψαι δε |
| ἀποβασεσιν ἀκολουθον ὀντα εὑρον αὐτον : εἰ δε τῳ μη πιθανα δοκω λεγειν , οἱς ἀρεσκεται χρησθω . σημαινειν γαρ | ||
| και τῳ ψευδει και τῃ ἀληθειᾳ και καταγινεται περι τα πιθανα , τουτεστι περι τα πειθοντα και μη πειθοντα . |
| τα μεν δια στοματος λαμβανεται ποτιμα . τα δε τῃ βαλανῳ προσαγεται : χρωμεθα δε μαλιστα τουτοις , ἐπειδαν ὑπερπληθεισα | ||
| την γεγονυιαν ὑποδοραν ὑπερ του μη ϲυμφυηναι την ποϲθην τῃ βαλανῳ . τουτον μαλλον Ἀντυλλοϲ ἀποδεχεται τον τροπον πλατυκωτερον αὐτον |
| ὁ ΑΛ ἀρα προσαναπληρουμενος ἡξει και δια του Κ : ἐρχεσθω και ἐστω ὡς ὁ ΑΛΚ . και ἐπει ἐν | ||
| ἠτοι δια του ἑτερου αὐτων ἠ δι ' οὐδετερου . ἐρχεσθω προτερον δια του Κ και τεμνετω την ΖΗ κατα |
| πολλακις ἐντυχοντες ἀλληλοις μαχονται και λοιδορηθεντες ἀπιασιν : οἱ δε μυρμηκες οὑτω πυκνοι βαδιζοντες οὐδεποτε ἠνωχλησαν ἀλληλους , ἀλλα πανυ | ||
| ὀρθριον ἐῤῥιψεν , ἀντιψυχον νοσσιων προθεμενος τον λιθον . Προγινωσκοντες μυρμηκες ἐφοδον ὀμβρων τας ἰδιας ἀποκλειουσι μανδρας . Ἐγκεκλεισμενοι δε |
| , αὐτος γαρ ταυτα λεγει , ματην φασκων γεγονεναι , φοβηθεισα γαρ δηλαδη , μη πως ἐπιλαθηται της τεχνης , | ||
| ἡ δε Λουκρητια δια το παραδοξον ἐκπλαγης γενομενη , και φοβηθεισα μηποτε ταις ἀληθειαις δοξῃ δια την μοιχειαν ἀνῃρησθαι , |
| δωματων ἐξωπιος . νυμφευ ' : ἰσως γαρ , συν θεωι δ ' εἰρησεται , γαμεις τοιουτον ὡστε θρηνεισθαι γαμον | ||
| τους παραλαβοντας τας πατρικας ἱερωσυνας κατ ' Αἰγυπτον τουτωι τωι θεωι πρωτον μυεισθαι . και τους Πανας δε και τους |
| ἑπτα ἠ δεκατεσσαρας και πεζῃ μεν ἐν Πλαταιαις νικηθεις , ναυτικῃ δε ἐν Σαλαμινι , δια Θεσσαλιας φευγων διεπεραιωθη εἰς | ||
| ' ἱππεων ἁμα τῃ κατα τον ἡλιον ἀνατολῃ προσιππευσαντων τῃ ναυτικῃ των Καρχηδονιων στρατοπεδειᾳ , και προσδεχθεντων ὑπο των φυλακων |
| ' ἠρου με περι του ὀνοματος : καλειται τοινυν ἡ σοφη αὑτη Δαμοφυλη , και λεγεται τον Σαπφους τροπον παρθενους | ||
| . . ὡς τους νεους διαφθειροντος . Ἀσπασια μεντοι ἡ σοφη του Σωκρατους διδασκαλος των ῥητορικων λογων ἐν τοις φερομενοις |
| μαλακον αἰτιωμαι . τραχειαν γαρ ἐδει και πικραν εἰναι και πληγῃ τι παραπλησιον ποιειν : ἡ δ ' ἐστιν ὑγρα | ||
| ὁμοιως τειναι μακρον . διπλασιαζων δε την ὠμοτητα και μιᾳ πληγῃ καθ ' ἑκατερου χρησαμενος ἐν ἀμφοτεροις εὐστοχησε , παιανι |
| , και οὐδετερως Μυριναιον . Μυρκινος , τοπος και πολις κτισθεισα παρα τῳ Στρυμονι ποταμῳ . το ἐθνικον Μυρκινιος και | ||
| , . . . . Αὐλωνια : πολις ὑπο Κροτωνιατων κτισθεισα και ἀπο των προκειμενων αὐλων ἐχουσα το ὀνομα : |
| πολλην και των ἐκ του πολεμου λαφυρων κοινωνους ποιησεσθαι : ἐδιδασκε δε και τους την Ἐντελλαν κατοικουντας Καμπανους εὐδοκουντας Καρχηδονιοις | ||
| τοις Λακεδαιμονιοις εἰς συμμαχιαν , ἐπεισεν ἀποστηναι της πραξεως : ἐδιδασκε γαρ ὡς οὐ συμφερει τῳ βασιλει τους Λακεδαιμονιους ποιειν |
| λευκον ἀποφασις ἡ ἐστιν οὐ λευκον , ἱνα μη τις νομισῃ , ὁτι δια το μη προσκεισθαι [ ἠ ] | ||
| , [ ἐαν δε τις ἐξαναβῃ και ἐπι περας ἀφιχθαι νομισῃ ] , αἱ δε καταντεις πασιν εἰσιν ἀπρακτοι πλην |
| δι ' ἀλλο τι ἠ ὁσον αὐτοις ἐς την ἀρχην εὐπρεπειᾳ τε λογου και γνωμης μαλλον ἐφοδῳ ἠ ἰσχυος τα | ||
| ἐγεννησε τον ἐπιφανεστατον των Τρωων . Γανυμηδης δε των ἁπαντων εὐπρεπειᾳ διαφερων ὑπο των θεων ἀνηρπαγη τῳ Διι οἰνοχοειν . |
| διδου δια παντοϲ ἀντι του μελικρατου : εἰ μεν δη θεροϲ εἰη και ψυχροποτηϲ ὁ καμνων , ψυχρον τουτῳ διδοναι | ||
| μεν ἐαρ ἐπιτηδειον . ἀθετον δε το φθινοπωρον και το θεροϲ . ἀλλ ' οὐδε ὁ χειμων ἐϲτιν ἀγαθοϲ τῳ |
| παραδοξοποιου δυναμεως , λεξων ἐρχομαι . Ἀνηλθομεν ἐν τῳ τειχει σπουδῃ θεοντες κατα τινα προβολον ἀντικρυ του ἐκεισε σεβασμιου σηκου | ||
| πατριων Ἰουδαιοις . οὑτοι παρα των ἐπιφοιτωντων ἀκουοντες , ὁσῃ σπουδῃ κεχρηται Γαιος περι την ἰδιαν ἐκθεωσιν και ὡς ἀλλοτριωτατα |
| , καταλειψας , αὐτο , ἐκεινο , τα ἀπορηθεντα . ἀπελθε ] μεταβηθι εἰς ἑτερον , ἠγουν εὑρε ἑτερον , | ||
| πατρος τον λογον αἰνιττεται , δεδηλωκαμεν . το δε ” ἀπελθε ἐκ τουτων ” οὐκ ἐσθ ' ὁμοιον τῳ διαζευχθητι |
| σπεισαμενον Λακεδαιμονιοις , ὡσπερ παλαι προς Πεισιστρατον τον τυραννον ἐν Παλληνῃ συνεκροτησαμεν μαχην . ἐμπλειμην λιθοις : κορεσθειην . εὐκτικης | ||
| ὡς παλαι προς Πεισιστρατον τον τυραννον , ἡνικα συνεστησαμεν ἐν Παλληνῃ την μαχην . μεμνηται δε τουτου και Ἀνδροτιων και |
| ἐν ταις πλευραις ὑμενας ὑπεζωκοτας : τῃ δε του θωρακος εὐρυχωριᾳ , ἡ καλειται κενα θωρακος , ὁ πνευμων χρηται | ||
| κοτυληδονας ἠ πλεκταινας και κεραιας λεγομενας εἰναι φησιν ἐν τῃ εὐρυχωριᾳ της ὑστερας , αἱτινες μαστοειδεις ἐκφυσεις ὑπαρχουσι , πλατειαι |
| λζʹ Ὡς τα δεοντα Τα μεν δεοντα λεγει ἀντι του τἀγαθα : δεον γαρ το ἀγαθον : παρο δεσμει ἐκεινο | ||
| , πρωτον μεν ὁτι οὐκ ἐστιν ἰσον ἀπειρα τῳ πληθει τἀγαθα διωκοντα και περιισταμενον τα κακα ὡς ὑπο Ἐρινυων ἐλαυνεσθαι |
| μουνος ἐδαισατο νιν . Ἀστυαναξ δ ' ὁ Μιλησιος τρις Ὀλυμπια νικησας κατα το ἑξης παγκρατιον , κληθεις ποτε ἐπι | ||
| [ ] αλδτρεχειν ? ? ! ! ! ! ! Ὀλυμπια : ἐαν διαφυγηιϲ [ ] , εὐτυχηϲ ἀνθρωποϲ εἰ |
| : διαβιβαϲθειϲηϲ δε τηϲ αἰτιαϲ ἐν ἁπαϲι τοιϲ του ϲωματοϲ ἀρθροιϲ ἀρθριτιν αὐτο καλειν εἰωθαϲιν , ἐφ ' οὑ και | ||
| . ἐκ τουτου γαρ ϲυνεβαινεν οὐ μονον τουϲ ἐπι τοιϲ ἀρθροιϲ αὐτων ὀγκουϲ ἀλλα και το ϲυμπαν ϲωμα πληθωρικωϲ προδιακειμενον |
| ᾡ φησιν ὀφθηναι τον των ὁλων κυριον . ἀλλα μη νομισῃς τοις σωματος ὀφθαλμοις γινεσθαι την προσβοληνοἱ μεν γαρ τα | ||
| εἰ σε θεον μαντευσομαι ἠε και ἀνδρα . και μη νομισῃς , ἐπειδη εἰπε “ διζω , ” ὁτι ἠγνοει |
| και ἀλγησει τους ὀφθαλμους ἠ συμπτωμα περι τουτους γενησεται και κλιμακτηρα ὑποστησεται μεγαν ὁ πατηρ αὐτου ἠ φθαρησεται , και | ||
| Ἀρης ὡροσκοπος Παρθενῳ , κλιμα ζʹ . τῳ λεʹ ἐτει κλιμακτηρα ἐσχεν : ἐχρηματισε γαρ Ἀρεως ἡ περιοδος ἐτη ιεʹ |
| ἐπ ' ὀστρακου και τριψας προεπαλειψας τε τον ψωριωντα τοπον βουτυρῳ ἐπιπασσε τουτο και καταδει , χρω τε τῳ φαρμακῳ | ||
| ἀνθη συν κηρωτῃ και μυελῳ και στεατι , ὑσσωπον συν βουτυρῳ και μελικρατῳ . Προς τας ἑλκωσεις της μητρας ἁρμοζει |
| μικροτεροϲ μεν των κοκκυμηλων , δυναμει δε παραπληϲιοϲ . Μυρικη τμητικηϲ ἐϲτι και ῥυπτικηϲ δυναμεωϲ ἀνευ του ξηραινειν ἐπιφανωϲ . | ||
| ἑτερον γενοϲ των ἐρεβινθων καλουμενον ὀροβια δυναμεωϲ εἰϲιν ἐπιϲπαϲτικηϲ διαφορητικηϲ τμητικηϲ ῥυπτικηϲ : διο και ϲπληνα και ἡπαρ και νεφρουϲ |
| ἐπει οὐκ ἀν ἐβιβρωσκετο ] : οἱς δε δια το ὀστωδες μικρας τας ἐργασιας παρεχει . ἀριστα δε πασι τα | ||
| : ἡ ῥις ὀστουν χονδρωδες ἐστι : το μεν ἐντος ὀστωδες ἐστι , το δε ἐμπροσθεν χονδρος : μονα δε |
| και ὁ Ἑλλησποντος ἐσεισθη , και Ἰωνια και αἱ καλουμεναι Κυκλαδες νησοι , ὡς Κνιδου και της Κρητων νησου τα | ||
| Κρητῃ : λεγεται δε εἰναι ἑκατομπολις . ΚΥΚΛΑΔΕΣ ΝΗΣΟΙ . Κυκλαδες δε αἱδε εἰσι κατα την Λακεδαιμονιαν χωραν οἰκουμεναι : |
| των ἀρχοντων τα μεν κοσμικα ἐναργη , τα δ ' ὑλικα ἀμυδρα , ἐξουσιαστικα δ ' ἀμφοτερα ὁραται : τα | ||
| , κατα μετοχην αὐτων οὑτως καλουμενα , σωματικα εἰδη και ὑλικα , γεννητα τε και φθαρτα και ὀντως οὐδεποτε ὀντα |
| , ὁσον ἐμοιγε φαινεται . τρεχ ' εἰς τον οἰνον ἀμφορεα κενον λαβων των ἐνδοθεν και βυσμα και γευστηριον , | ||
| το μερος αὐτου ἐν τῳ μερει , ἐπει και τον ἀμφορεα του οἰνου φησαιμι ἀν εἰναι ἐν ἑαυτῳ , ὁτι |
| ὑπηρχε τῳ Κυρῳ , φιλουσα αὐτον μαλλον ἠ τον βασιλευοντα Ἀρταξερξην . ὁστις δ ' ἀφικνειτο των παρα βασιλεως προς | ||
| την βασιλειαν ἐποιειτο . μετα δε ταυτα διαβληθεντος αὐτου προς Ἀρταξερξην και του βασιλεως βοηθουντος τῳ Πρωταγορᾳ ὁ μεν Εὐαγορας |
| ἑως οὑ ἀπολεπτυναν τα βλεφαρα ἐκπλυνῃ , και σμηξῃ τῃ δριμυτητι . Τον ὑπο νευρων ὀχλουμενον καταντλητεον αὐτα τε τα | ||
| ἐαν μεν ἀμικτος ἡ χολη συρρεουσα τυχῃ , τῃ σφοδρᾳ δριμυτητι τον ἐσθιομενον ἑρπητα συνιστησι μετ ' ἀναβρωσεως το συνεχες |
| ἐμαυτου οἰκου δεσποζω . φαινεται δε ὁτι παρηξεν αὐτον ἡ κτητικη συνταξις και ἡ προσθεσις του ἀρθρου , ἁπερ οὐκ | ||
| παραδεξασθαι την ἐμειο , καθο κυριωτερα λεξις , λεγω ἡ κτητικη ἀντωνυμια , δυναμενη και ἑνεκα μετρου και ἑνεκα λογου |
| μηδ ' αἰσιμα πινῃ . οἰνος και Κενταυρον , ἀγακλυτον Εὐρυτιωνα , ἀας ' ἐνι μεγαρῳ μεγαθυμου Πειριθοοιο , ἐς | ||
| τηλικουτον Κυκλωπα ὑπο μικρου σωματος δια ταυτην ἀπολλυμενον παριστησι και Εὐρυτιωνα τον Κενταυρον : τους τε παρα Κιρκῃ λεοντας ποιει |
| λιαν ἁβρος και πλουσιος . λαβρον : την διακαη και πυρωδη , πολυν . ὁτε λαυρον : ὁποταν σκοτουνται τον | ||
| ἀει βλαψει το ψυχρον , τας δε δια θερμασιαν τινα πυρωδη συμμετρον δοθεν ὠφελησει : κινδυνος γαρ ἐν τῃ του |
| χρονου . ὁ δε δειξειν ἐφη και οὐκ ἐς μακραν ἐδρασε τουτο . χαλεπηναντος γαρ αὐτῳ του πατρος και τελος | ||
| κατεφιλουν , ἀγρυπνησαντες της νυκτος ὁσον οὐδε γλαυκες : και ἐδρασε τι Δαφνις ὡν αὐτον ἐπαιδευσε Λυκαινιον , και τοτε |
| Ἠν δε χολωδης ᾐ , κολοκυνθιδας δυο ἀποβρεξαι ἐν γαλακτι ὀνειῳ ἑφθῳ ὁσον τεσσαρσι κοτυλῃσι , και ἀπηθησαντα κλυσαι , | ||
| γραφει : καππαρεωϲ τον φλοιον τηϲ ῥιζηϲ ἑψε ϲυν γαλακτι ὀνειῳ μεχρι το τριτον λειφθῃ , και λεαναϲ καταπλαττε εἰϲ |
| ἐναντιων οὐκ ὀλιγους κατεβαλον . το δε τελευταιον των Λακεδαιμονιων ἀξιολογῳ μαχῃ νικησαντων , αἱ δυναμεις ἀμφοτερων εἰς τας οἰκειας | ||
| φυσικως τῳ Ἀραβιῳ κολπῳ , ὡς ἀν μεσημβρινου κυκλου τμηματι ἀξιολογῳ , ποταμου δικην ἐν μηκει σχεδον τι και πεντακισχιλιων |
| , ὡστε ταις παρα των ἀρχοντων ἐπικουριαις οὐπω την ἑαυτου πεφευγε . το δε μεγιστον των κακων , ὁτι νυν | ||
| των ἀγαθων της δυναμεως ἑκαστης , ἁ λυπηρα προσεστιν ἑκαστῃ πεφευγε . τεκμαιρεσθαι δε ἐξεστιν οὐ μονον τοις ὡραιοις νικωσι |
| Πλατων κατα το συμποσιον και Ξενοφων . παρα δ ' Ἐπικουρῳ οὐκ ἀπαρχη θεοις , οὐ σπονδη , ἀλλ ' | ||
| ἡ δε του ἀλγουντος ὑπεξαιρεσις , ὡς εἰρηται παρ ' Ἐπικουρῳ , δοκει αὐτοις μη εἰναι ἡδονη : οὐδε ἡ |
| καρκινου . μϚʹ . Περι γυναικομαϲθων . μζʹ . Περι καυϲεωϲ ἡπατοϲ . μηʹ . Περι καυϲεωϲ ϲπληνοϲ . μθʹ | ||
| . Περι λαγοφθαλμων . ιαʹ . Περι καταρραφηϲ και φαρμακου καυϲεωϲ . ιβʹ . Περι ἐκτροπιων . ιγʹ . Περι |
| ἑν δ ' οὐν ἰδιωτατον παντων και σεμνοτατον το ἐν Ἀρειῳ παγῳ δικαστηριον , περι οὑ τοσαυτα ἐστι καλα παραδεδομενα | ||
| . . οὐκ ἐπεξιων ] οὐκ εἰσηλθες εἰς την ἐν Ἀρειῳ παγῳ βουλην . ἐγραψατο γαρ ὁ Δημοσθενης Δημομελην τον |
| ποτιμων ἡμιν ὁ λογος γενεσθω , ἁ πεφυκε τα μεν τραχεα ὁμαλυνειν , τα δε περιττωματα διαφορειν , τας δε | ||
| δε τῃ κατα τα ἀγκη πορειᾳ , ὁτι δυσπορα και τραχεα και λασια ὀντα ἰσχει του ἰεναι . ἐντευθεν οὐν |
| προς τον κινδυνον , και ἐπειδη ἐν τῃ φυγῃ νοσησας ἀπηλλαγη του σωματος , εὐ τε περιστειλας και τα νομιζομενα | ||
| δε ἐς την πολιν το πρωτον καταφυγων ἐμπρησας την πολιν ἀπηλλαγη παρα Γλαυκιαν ἐς Ταυλαντιους . Ἐν τουτῳ δε των |
| τοτηνικαυτα ἐπιβαλλειν δει το των πιτυρων ἀποζεμα : ἐστι γαρ γλοιωδες και χαλαστικον , ἐτι γε μην και συγγενειαν ἐχον | ||
| Λιθαργυρον , θειον ἀπυρον ἰσα μετ ' ὀξους και οἰνου γλοιωδες ἐπιχριε : ἐγω ἐλαιον οὐ μιγνυμι και ἀντ ' |
| ἠ ἐν τοις ] Διδυμοις οὐσης καπηλους δουλους και ἐμπορους ἀγοραζε . Σεληνης ἐν τοις ἀνθρωποειδεσιν οὐσης ζῳδιοις μετα ἀγαθοποιου | ||
| ἐν δ ' Αἰνῳ . και τῳ Ποντῳ την ὑν ἀγοραζε , ἡν καλεουσι τινες θνητων ψαμμιτιν ὀρυκτην . ταυτης |
| , ἐναλλαττει τας χειρας και την μεν δεξιαν ἐπιτιθησι τῳ νεωτερῳ Ἐφραϊμ , την δ ' εὐωνυμον τῳ πρεσβυτερῳ Μανασσῃ | ||
| ἀπραγμονως δε διαγενου την ἡμεραν . ὁ δε παρα τῳ νεωτερῳ Φιλημονι μαγειρος διδασκαλικος τις εἰναι θελει τοιαυτα τινα λαλων |
| κινουμενην , ἐξ ἐναντιας φερομενον ἀπωσαι μεν εἰς τοὐπισω μη δυνηθῃ δια τον προωθουντα ἀνεμον αὐτην , ἱστᾳ δε και | ||
| κινειται . δε : δη . ἐξονομηναι : ἐχοι , δυνηθῃ , κατ ' ὀνομα εἰπῃ , ὀνομαστικως εἰποι , |
| . . . . . . ἡμεις δε των προκειμενων ἐχωμεθα . ] Πρωτον και δευτερον ὁ Μουρατης πεπραχως , | ||
| : ὁτι καιρου νικης και εὐφροσυνης παραπεσοντος των παρα ποδας ἐχωμεθα . δολιος γαρ αἰων ἐπ ' ἀνδρασι κρεμαται : |
| ἐν καιρῳ ὠφεληϲεν . ” μεγιϲτον οὐν , εἰ τιϲ ἀκριβωϲ τηϲ ὠφελειαϲ ἐπιϲταται τον καιρον : παν γαρ ὁτι | ||
| ἰρινον ἠ ἀνηθινον . και διαδεϲμοϲ εὐτονοϲ ἐπι μακρον δεθειϲ ἀκριβωϲ ἐπεχει ταϲ βηχαϲ , λεγω δε των μεϲων και |
| ἀπορρευσαντος δ ' ὑδατωδους ἀποσπογγισας και ἀπομαξας ἐπαλειφε μηλινῳ ἠ μυρσινῳ ἠ σχινινῳ ἐλαιῳ . Ἀλλο κατα τα μεσα καταπλασσομενον | ||
| και ψιμυθιου το ἰσον τριψας και διαλυσας κωδυων ἀφεψηματι ἀναλαμβανε μυρσινῳ ἐλαιῳ , ὡς γλοιου ἐχειν παχος , και χρω |