| της ὀψεως ἀδικως πεισθηναι . ἐν εὐτελει δε σωματιῳ φρενηρη φθεγγομαι βιον των μεροπων ὠφελων . “ ὁ βασιλευς συμπαθησας | ||
| ; Ναι . Ἀπο του ἀνομοιου γε ἠ ὁ διανοουμενος φθεγγομαι , εἰπερ το λαβδα ἀνομοιον ἐστι τῃ ᾑ φῃς |
| τα μορια του δικαιου το λεγειν , ὁτι ἐπι τεχνῃ κρινομαι : εἰτα ἐπαγει το προσωπον , ὁτι οὐ δει | ||
| ; εἰ γαρ ὑπερ Νερουα και των ἀμφ ' αὐτον κρινομαι , λεξω παλιν , ἁ και πρωην εἰπον , |
| τεσσαρας φθογγους ἀποτεμνειν προς τοις ΑΒΓΔ περασι , τους δε ὀξυτερους προς τοις ΕΖΗΘ , του μεν ΔΘ διαιρουμενου εἰς | ||
| ποιειν , τα δε λεπτοτερα και ὀξυτερα , νυγματωδεις και ὀξυτερους . παντα δε ταις τε καθ ' ὁλον το |
| ἐκθλιβομενων γινεται : το μεν γαρ κικινον λεπτομερεστερον τε και διαφορητικωτερον ἐστιν , ὁμοιον μαλιστα τῳ ἐκ της ἐλαιας ἐλαιῳ | ||
| και γινεται μαλακτικωτερον : εἰ δε λαβῃ ἐλαιον , γινεται διαφορητικωτερον . Ἡ δι ' ἀσπιδων διαφορητικη χοιραδων και των |
| δε ἐν ἑκαστῃ ὑπερβολῃ πολλαχως ἐστιν ὑπερβαλλειν , ἐπιτεινομενης της ὑπερβολης και ἀνειμενης : ὁμοιως και ἐν ἑκαστῃ ἐλλειψει , | ||
| πτωσεως το Γ ἁπτεται ἐλλειψεως , ἐπι δε της δευτερας ὑπερβολης . Ϛʹ . Συντεθησεται δε ὁ τοπος οὑτως . |
| το πραγμα τουτο τῃ ἑαυτου ἐστι φυσει , οὐκ ἀν ἐζητουμεν , εἰ του αἰσθητου ᾐσθανομεθα , ἀλλ ' ὁτι | ||
| φιαλην , οὐκετι ἐρευναν τους ἀλλους ἀξιωσομεν ἐχοντες ὁ παλαι ἐζητουμεν . ἠ τινος γαρ ἀν ἑνεκα ἐτι καμνοιμεν ; |
| ἠ „ ἐπ ' ἀσπιδα μεταβαλου „ . διοπερ οὑτως παραγγελουμεν ” τον Λακωνα ἐξελισσειν ” „ τον Μακεδονα ἐξελισσειν | ||
| . Εἰ δε το λαιον κερας πυκνωσαι δεῃ , τἀναντια παραγγελουμεν , εἰ δε το μεσον της φαλαγγος , την |
| ταυτην την τελειαν ποιησεται αὐξησιν ἀπο παντων των περιστατικων , φυλαττοντων μονον ἑν τι τουτων ἀνεξεταστον , ὁ την μεταληψιν | ||
| . Κατα πολυπληθειαν δε φυλης ἑκαστης το μεγεθος του τειχους φυλαττοντων . Ἐπειτα οὑτως ἀφ ' ἑκαστης φυλης τους δυναμενους |
| Ὁτι ἀναγκαιον τον οὑτω πραττοντα ζημιουσθαι ἐστιν . Το δε ζημιουσθαι οὐ κακον ; Πανυ γε . Οὐκουν , ὠ | ||
| ποιειν των ἐν τῃ πολει , τον τολμωντα δε θανατῳ ζημιουσθαι και πασι τοις ἐσχατοις . και τουτ ' ἐστιν |
| τυραννου χαιρειν και γεγηθεναι τους τυραννουμενους : ἀλλα τοτε λεγονται στεναζειν : „ μετα γαρ τας ἡμερας τας πολλας ἐκεινας | ||
| εἰσιν ἀναστηματα των ποταμων . τασσουσι δε και ἐπι του στεναζειν , ἀπο δε της αὐτης ἀρχης : και γαρ |
| τραγημασιν χαιρω δε μαλλον . εὐ πανυ . τραγηματ ' αἰσθανομαι γαρ ὁτι νομιζεται τοις νυμφιοις μετιουσι την νυμφην λεγεις | ||
| , ὡστε μογις τεταρτῃ ἠ πεμπτῃ ἡμερᾳ ἀναμιμνῃσκομαι ἐμαυτου και αἰσθανομαι οὑ γης εἰμι , τεως δε οἰμαι μονον οὐκ |
| και τα μεν γνωσεως ἑνεκα ἐπιτηδευομενα , ὡς μαθηματα ὀντα τιμητεον , ὁσα του ἀει ὀντος γνωσεως , ἀλλ ' | ||
| ἐχει το ἀληθες , οὐ πενθητεον σοι θανατον , ἀλλα τιμητεον και σεβαστεον . τιμη δε ἡ ἀριστη τε και |
| , το δ ' ἡσυχαιον ἀργον : ἐν δ ' ἀμφοιν νοσος . ἐκμαρτυρειν γαρ ἀνδρα τας αὑτου τυχας εἰς | ||
| καλουμενη μυλη , οὐτε ζῳον δια το μη παρ ' ἀμφοιν οὐτε ἀψυχον ληφθεν εἰναι ὡσπερ τα ὑπηνεμια . πολυν |
| . διοπερ αἱ γυναικες ἀναλογιζομεναι μεν την ἐν τῃ Λιβυῃ μελλουσαν αὑταις ἐσεσθαι δουλειαν , θεωρουσαι δ ' αὑτας ἁμα | ||
| τι μωμητον της προλαβουσης δυσκλειας την παρουσαν ἀνακοπτουσης ἠ και μελλουσαν εὐκλειαν , ἀναφεροντων των πολιτων τα ὑστερα καλα προς |
| μεντοι τι κατα το σωμα , ὑπομεινειεν ἀν ὡστε ἐθελειν ἀσπαζεσθαι . Μανθανω , ἠν δ ' ἐγω : ὁτι | ||
| νεικειν , ὁ δε κακος ἀνομοιος , ὁν οὐ δει ἀσπαζεσθαι . μηδε πολυξεινον μηδ ' ἀξεινον : εὐκαταφρονητον το |
| πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
| ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
| που περι του ἱππου βουλευεται ἀλλ ' οὐ περι του χαλινου ; Ἀληθη . Οὐκουν ἑνι λογῳ , ὁταν τις | ||
| το κατα ἑνα αὐτων , ἐμβαλειν δε αὐτοις μετα του χαλινου φρονημα στησαι τε τον μεν ἐν αὐτῳ τῳ μη |
| των δε πολιορκουμενων ἀπολομενων συν τοις Χειρισοφου μονοις κακιον ἐστι διακινδυνευειν ἠ τωνδε σωθεντων παντας εἰς ταὐτον ἐλθοντας κοινῃ της | ||
| διαφερειν . αὐτοι δ ' ἐκριναν πολιτικοις μεν σωμασι μη διακινδυνευειν , μισθοφορους δε ἀλλοεθνεις ἀθροιζειν και μαλιστα Ἑλληνας : |
| αὐτης , και του πληθους κατα τας ὁδους συντρεχοντος , παραγγελλειν πασι δεχεσθαι την θεον εὐσεβως . παρειναι γαρ αὐτην | ||
| ἐστι γαρ ταυτα οὐσια των παντων . κυαμους δε λεγεται παραγγελλειν μη ἐσθιειν . . : Ἀριστοξενος δ ' ἐν |
| λεγουσιν οὐκ ἀν τις ῥᾳδιως συγκαταθοιτο . Ταφας δε των τελευτησαντων ἰδιως οἱ κατα την Αἰθιοπιαν ποιουνται : ταριχευσαντες γαρ | ||
| , το δε σωμα ἰνδαλλομενον ἡμων ἑκαστοις ἑπεσθαι , και τελευτησαντων λεγεσθαι καλως εἰδωλα εἰναι τα των νεκρων σωματα , |
| ὁς ἀν των Ἑλληνων ἀρχειν ἀει βουληται , μονην ἀν ἐναντιωθηναι και της παντων ἐλευθεριας προστηναι , οὐ μα Δι | ||
| βαλομενον , ἐαν μη πασι το αὐτο δοκῃ , μητε ἐναντιωθηναι τινα τοις πραττομενοις , ὁς ' ἀν αἱ πλειους |
| τα πατρια ἐθη και τα νομιμα : το σῳζειν τους γεγραμμενους νομους : το ἀληθευειν ἐν τῳ διαφεροντι : το | ||
| τουτους ἀψευδεις , και προς το καλλιστον εἰδος ἐνθεου πνευματος γεγραμμενους : και τοι γε οὐτε μετρον ἠπιστατο , οὐτε |
| , εἰς την οἰκιαν ἀναλαμβανων ἀνθρωπους πονηρους , περιεργους , ἀνοσιους περι τους φυσαντας , ἀχαριστους , μεμισημενους ὑπο των | ||
| ἐστι του δικαιου , ὁθεν και τους πανυ ὀντας ἀδικους ἀνοσιους λεγομεν . κρειττον δε ἐστιν εἰπειν ὁτι διαφερει ὁσιον |
| ὀν και οὐχ ὡς τοδε τι ὀν κυριως ταυτην την κλησιν ἐσχηκε , των δε δεκα ἑκαστον οὐχ ὡς ἁπλως | ||
| ἡσυχαζοντα και ἐλευθερον ὀντως περιπεποιημενων . μετετιθει δε και την κλησιν ἀποδημιαν προσαγορευων : „ ἀποδημια γαρ τις ἐστιν „ |
| λογον , ὁς ἐκεινον ᾡ προσεπολεμει , και προσθεν ἐπαινουμενον θαυμαστοτερον ἀπεφηνεν . ἡττημενος δη τουτο οὐδ ' ἀν θεου | ||
| ἐπιτετακται συνοιδα : ἀλλα πρωτον μεν κατ ' αὐτο τουτο θαυμαστοτερον το του θεου , ἐπι πολλων και συνεχως την |
| ἀντικειμενα σωζοντα ἀλληλα . ἀλλα τουτο μεν δεικνυσιν Ἀλεξανδρος ὁτι ἀντικειμενα , ὁς και τα λαβδοειδη ξυλα παραδειγμα λαμβανει , | ||
| και ἀλλοτε νουν και τα λοιπα . τα δ ' ἀντικειμενα τῳ ἀγαθῳ ἀνῃρει , μη εἰναι φασκων . Ταις |
| παλιν ταυτα εἰς ἀλλα , ἐπισκεπτεον . Τι γαρ ἀν φαιμεν εὐθειαν ; Οὐ μεγεθος εἰναι ; Ἠ ποιον μεγεθος | ||
| Οὐκουν τουτου μεν την διανοιαν ὡς γιγνωσκοντος γνωμην ἀν ὀρθως φαιμεν εἰναι , του δε δοξαν ὡς δοξαζοντος ; Πανυ |
| και περι ὑδατος ἀλλοι μεν κρισιν ποιουσιν εἰς σταθμον ἀποβλεποντες ἐκλεγομενοι το κουφοτερον : και τινες και ὑδροστατας κατασκευαζουσι δι | ||
| στυρακων μηλα χρυσα ἐχοντες , χιλιοι τον ἀριθμον , ἀριστινδην ἐκλεγομενοι ἐκ των μυριων Περσων των Ἀθανατων καλουμενων . και |
| πηγην φησιν ὑδατος εἰναι , ἀφ ' ἡς τους πινοντας ἀναισθητους γινεσθαι ταις ψυχαις : εἰναι δε και ἐπι ταυτης | ||
| ' ἰσασιν ἀκριβως , εἰ και πανυ φησι τις αὐτους ἀναισθητους εἰναι , ὁτι , εἰ γενησεται πολεμος προς ὑμας |
| ὡστε βουλομενος ταις ναυσιν εἰς τον Ἑλλησποντον παραβαλειν ἠναγκασθην αὐτας παραπεμψαι δια Χερρονησου τῃ στρατιᾳ , των μεν κληρουχων κατα | ||
| ἀντιδιδωσιν εἰς τοὐμφανες και αὐτη τα χαριστηρια , λογους ἱκανους παραπεμψαι τα ἐργα τῳ χρονῳ και προσθειναι μνημην τοις ἐφημεροις |
| κατα τον ἰσον ἀριθμον της ἰδιας περιοδου εἰκοτως κινησιν των σπερματικων πορων ἀρχεται ποιειν και ὁρμην ἐπι την των ἀφροδισιων | ||
| ἐπι των ἀλλων ποιειν . ὁσα δ ' ἰσχυρα των σπερματικων ταυτα διαμενει μαλλον ὡσπερ ὁ τε φοινιξ και πευκη |
| , οὐδε ᾐσχυνθη τοις πεπραγμενοις , ἀλλα μυθους ἐπεβαλλετο λεγειν μακρους , τους ἁπανταχοθι τροχων ἀξια εἰργασμενους καταριθμουμενος . Και | ||
| ἰσως μεν οὐν ἀτοπον πεποιηκα , ὁτι σε οὐκ ἐων μακρους λογους λεγειν αὐτος συχνον λογον ἀποτετακα . ἀξιον μεν |
| πληθους ποτε στρατευματων των ἐργων στερηθωσιν οἱ ἐν τῃ γεωργιᾳ ἀναστρεφομενοι και σφοδρως και ἀνδρικως παιδευομενοι , οὑτοι εὐ παρεσκευασμενοι | ||
| , εὐπρεπεις , τιμης και δοξης καταξιουμενοι , μετα μειζονων ἀναστρεφομενοι και πιστεων και οἰκονομιων μεταλαμβανοντες , συγκοσμουμενοι τῳ βιῳ |
| εὐ πιπτουσιν οἱ Διος κυβοι : ἐπι των εἰς παντα εὐδαιμονουντων . οἱ δε , ἐπι των ἀξιως τιμωρουμενων , | ||
| ἀπροσδοκητως ὑπο ἀνθρωπων σωζομενων : και ἐπι των δια τινος εὐδαιμονουντων , ὡσανει ἐλεγεν : ἀνθρωπος τῳ ἀνθρωπῳ θεσει θεος |
| τον ὀροβον τῳ περιπλεκεσθαι και καταλαμβανειν και το λειμοδωρον το βου - κερας εὐθυς τῃ ῥιζῃ παραφυομενον και ἀλλα δ | ||
| του βου του σημαινοντος το μεγα , ὡς ἐν τῳ βου - γαϊος βουλιμος , γινεται βουβων , ὁ μεγαλως |
| τηλεως καταπλασμα , καθαπερ γε και τα των ἐρεβινθων και ἀριστολοχιας ῥιζης λειας μιγνυμενης , κενταυρειου τε και γεντιανης και | ||
| . . . . . οὐγγ . θʹ ἠ βʹ ἀριστολοχιας στρογγυλης . . . οὐγγ . γʹ γεντιανης . |
| : ὁπερ ἐδει δειξαι . Εὑρειν δυο μεσας δυναμει μονον συμμετρους ῥητον περιεχουσας , ὡστε την μειζονα της ἐλασσονος μειζον | ||
| γαρ κυκλους λαβοντες ἀκριβως τετορνευμενους τετραγωνους ταις περιφερειαις , και συμμετρους μεν τῳ μεγεθει πανταχοθεν δε ἰσους και ὁμοιους , |
| ὑπερ τα ἀτομα και ὑπερ τους καθολου λογους τους τε ποιητικους και τους γνωστικους αἱ κυριως ἀρχαι . οὐδε τα | ||
| τοις σωμασιν μαλιστα προσεδρευειν τ ' ἀριστους τῳ ποθῳ , ποιητικους , ἰταμους , προθυμους , εὐπορους ἐν τοις ἀποροις |
| κατα την φυγην ἐν ὡρισμενοις τισι χρονοις ἐκ της Τρωαδος ἀπελθειν παραδοντας Ἀχαιοις τα φρουρια : Ἀχαιους δε παρασχειν αὐτοις | ||
| ἀποδουναι και μη περιιδειν εἰς λαβυρινθον ἐμπιπτοντα πραγματων , ὁθεν ἀπελθειν οὐ ῥᾳστον . ἡμιν γαρ ἐν τοις δυσκολοις μια |
| Σολων εἰς τας Ἀθηνας μετενεγκειν , ὁν ὠνομασε σεισαχθειαν , ἀπολυσας τους πολιτας ἁπαντας των ἐπι τοις σωμασι πεπιστευμενων δανειων | ||
| γενεσθαι : ὁ μεν ἐτυχε δικην τινα δικασας ὀρθως και ἀπολυσας ἐγκληματος του μεγιστου ἀδικως συκοφαντουμενον ἀνθρωπον , ὁ δε |
| καταγουσι την κοινως και ἰδιως , αὑτη δε ἀπο ἑνος σκελους την ἰδιως και ἰδιαιτατα καταγει : κοινον γαρ ἐχουσι | ||
| ' ἱππου θεοντος ἐκπηδαν ἐκ της τυραννιδος , ἀλλα του σκελους ἑλκομενον ἐκπιπτειν . ᾡ προσσχων ὁ Διονυσιος ἐκρινε παν |
| τον των ὀμφακων καιρον : ἐκθλιψαντεϲ γαρ αὐτων το ὑγρον ἐμβαλλομεν ὁλμῳ μετα ἀνδραχνων χλωρων , εἰτα κοψαντεϲ ἐκπιεζομεν και | ||
| τον χειμωνα δια το κρυοϲ , προαπαφριϲαντεϲ το μελι καλωϲ ἐμβαλλομεν αὐτῳ τον χυλον διηθεντα και χριϲαντεϲ φυλαττομεν ὁλον τον |
| τουτους δε τους λογους λεγοντος του Ἐπαινετου και την γραφην γεγραμμενου , γνους Στεφανος οὑτοσι ὁτι ἐξελεγχθησεται πορνοβοσκων και συκοφαντων | ||
| . δυοιν γαρ τουτοιν ὑπαρχοντων περι την γνωσιν τουτου του γεγραμμενου τριγωνου , ὁτι τε τριγωνον και ὁτι δυσιν ὀρθαις |
| ἐαν δε ἐν παθεσιν ἠ ἐν ἐργοις , κατα τας ἀντιθετικας : και τας ἐν λογοις δε ἀπ ' ἀρχης | ||
| του προβληματος δυο στασεων εἰδη ἐμπιπτει , καθολου ἀποφαινεται τας ἀντιθετικας δι ' ἀλληλων μελετασθαι : και γαρ ἐν ἀντιστασει |
| την προσθεν νικην ἐδοσαν : ὑμας δ ' ἐγω βουλομαι ἀναμνησαι ὡν μοι δοκειτε μεμνημενοι πολυ ἀν εὐθυμοτεροι εἰς τον | ||
| ἐκτισωμεν , ἁς , ἐπειδη ληθην αὐτων εἰληφεναι δοκεις , ἀναμνησαι σε βουλομαι . ἐτυγχανε μεν παρα σοι καταλυων , |
| οὐν γε τῃ συντομιᾳ και ἀληθειᾳ συγκεκοσμημαι : ὡστε τους κληρονομους ἀτερ δικης και φθονου καρπωσασθαι , ἐφ ' ὁσον | ||
| και των ἐπωνυμων ἀτιμους εἰναι και αὐτους και γενος και κληρονομους τους τουτων , ἑως ἀν ἀποδωσιν . Ταυτα παντα |
| Ἀντιπατρῳ δουναι περι της πολεως . ὁ δε φιλανθρωπως αὐτοις προσενεχθεις συνεχωρησεν ἐχειν την τε πολιν και τας κτησεις και | ||
| ποιει και ὁ της μορεας ὀπος , ἐριῳ καθαπερ πεσσος προσενεχθεις μαλιστα ἐπι των δυσαισθητον ἐχοντων την ἑξιν . πολλοις |
| ὁ ζη τῳ κν : οἱ γαρ του αὐτου ἰσακις πολλαπλασιοι ἰσοι ἀλληλοις εἰσιν . ἐστι δε και ὁ ηθ | ||
| και αὐτοι τῃ τε ὀψει του θαρσειν το πλειστον εἰληφοτες πολλαπλασιοι φαινομενοι και ξυνειθισμενοι μαλλον μηκετι δεινους αὐτους ὁμοιως σφισι |
| ἐπι τοιϲιδε ἀμυλοϲ διηθειϲ ἐν μελικρητῳ ἠ πτιϲανηϲ χυλῳ ἠ τραγου . ἐπι δε τηϲ μετα ξυμπτωϲιοϲ ϲυναγχηϲ , εἰϲωθεν | ||
| ἐντεινει . τινες δε αὐτους βαλλουσιν εἰς τα ἰσχια του τραγου . Ἐαν δε του αἰδοιου αὐτου το ἀκρον ἐν |
| ὁρασιν , καλλος : οὐκεθ ' ἡδονη ἐστιν . καλον προσρημα μισανθρωπος ὠνομαζομην προσηγοριαν ἀπο του τροπου μεταλαμβανων . εἰς | ||
| τας ἀποφασεις . ἀρξωμεθα του πρωτου . προσδιορισμος τοινυν ἐστι προσρημα σημαινον ἐπι ποσον ὑπαρχει το κατηγορουμενον του ὑποκειμενου . |
| μεν ἀποστησονται Θετταλοι , τῃ δε πολει προσθησονται , κἀκεινος ἀσθενεστερος και οὑτοι μειζους γενησονται . ἀξιως της πολεως ] | ||
| το πνευμα ὁ υἱος του θεου ἐστιν . ἐπειδη γαρ ἀσθενεστερος τῃ σαρκι ἠς , οὐκ ἐδηλωθη σοι δι ' |
| βοθροις ὑπνῳ βεβαρημενας : ὁπως δε αὐτας κατακτεινῃς , σοι μελησει . οὐχ ἁψεται ἀκρις οὐδενος , ἀψινθιου , ἠ | ||
| . Ἐπικυπτε : την κερκον φυλαττου νυν ἀκραν . Ἐμοι μελησει νη Δια , πλην γ ' ὁτι καομαι . |
| ὁτι δηθεν φαγων των ἀνθων παλιν ἀνθρωπος ἐσομαι . εἰτα ἐμβας εἰς τον κηπον θριδακων μεν και ῥαφανιδων και σελινων | ||
| , φρουδη χροια , φρουδη ψυχη , φρουδη δ ' ἐμβας , και προς τουτοις ἐτι τοισι κακοις φρουρας ᾀδων |
| διμετρον Ἀνακρεοντειον , οἱον ἐστι το , και μαινομαι κοὐ μαινομαι . ἐφ ' ἑκαστῳ συστηματι παραγραφος : ἐπι δε | ||
| , ὠ ὁμοιοτητος . 〚 το δε , πλειν ἠ μαινομαι , ἀντι του , ἐξανισταμαι ἑαυτου ἐκ της ἀξιας |
| ἀθετειται , ὁτι οὐκ ἀν λεγοι Ὁμηρος ὠτειλην το ἐκ βολης τραυμα : διαστελλει γαρ το οὐτασαι προς το βαλειν | ||
| δε νικησας ταραχην τοις συνουσιν : ἐβοησαν γαρ θαυμασαντες της βολης το μηκος . παρεθηξεν : ἐκινησε . παρωρμησεν . |
| . ἐπει δε αἱ συνθηκαι ἐγεγενηντο , εὐθυς συνετειχιζον τε ἀμφοτεροι προθυμως ὡς κοινον φρουριον και τα ἐπιτηδεια συνεισηγον . | ||
| τῳ ποιῳ μα Δια : τουτο μεν γαρ ὁμοιως ἐπιτηδευουσιν ἀμφοτεροι , λεγω δε το ἐξαλλαττειν ἐκ του συνηθους και |
| . οὐ γαρ ὁτι κολασεις , ἀλλ ' οὐδ ' ὑπερβαλλουσας και ἀκρατους εὐεργεσιας χωρησαι δυναμεθα , ἁς ἀν αὐτος | ||
| δε το ἐγρηγορεναι δοκειν νυκτος κατακεκλιμενον ἐν τῃ κοιτῃ φροντιδας ὑπερβαλλουσας τινας τοις εὐπορουσι προαγορευει , πενησι δε και τοις |
| ἐῤῥιψεν : ἱστορει δε Ἱερωνυμος ἐν τῳ περι τραγῳδιοποιων , ἀπεικαζων τουτοις τον Εὐριπιδου Φοινικα . ὁταν οὐν ἐπι οἰκειοις | ||
| ἑαυτην ἐρριψεν . ἱστορει δε Ἱερωνυμος ἐν τῳ Περι τραγῳδιοποιων ἀπεικαζων τουτοις τον Εὐριπιδου Φοινικα . ἀναισχυντος και σιδηρους ἀνθρωπος |
| ; εἰτα ἐξ ἀρχης ἐρεις , τι κηδεμονος ἰδιον το φθειρεσθαι , το μηδεν αἰσχρον πασχειν , ἐαν το ἐπιμελεισθαι | ||
| χρονος ὁ παρελθων και ὁ μελλων , ἐν χρονῳ δε φθειρεσθαι το νυν οὐ δυνατον : συμπαρεκτεινοιτο γαρ ἀν το |
| καλος : ἐγω δε τον Εὐδαμιδαν πολυ μαλλον ἐθαυμασα του θαρσους ὁ εἰχεν ἐπι τοις φιλοις . ἐδηλου γαρ ὡς | ||
| , ἐπι ἐκδικησει του παιδος ἐλθειν , και οὑτως Ἡρακλεα θαρσους ἐμπλησθεντα τολμησαι και κατ ' αὐτου καιπερ θεου τυγχανοντος |
| γενικωτατα μονως κατηγορειται . ἐπειδη τοινυν αἱ δεκα φωναι των γενικωτατων εἰσι και μονως κατηγορουνται μηδενι ὑποκειμεναι , δια τουτο | ||
| ἠν ἡ ἐλασσων του συλλογισμου προτασις , δεικνυσιν ἐκ των γενικωτατων γενων , ὡς ὑπαρχοντος ἐν πασι του ἀγαθου . |
| τελευτωντα δε νοησαι περι πασων των νυν πολεων ὁτι κακως συμπασαι πολιτευονταιτα γαρ των νομων αὐταις σχεδον ἀνιατως ἐχοντα ἐστιν | ||
| παρεισαν και τουτου του μηνος εἰκοσιν ἡμερας : ὡστε αἱ συμπασαι ἡμεραι ἐγενοντο αὐτοις πλεον ἠ πεντηκοντα ἐπι τουτου του |
| τον ἡγεμονα αὐτῳ προσκατασκευασον πρᾳον ἠ παροντι διαλεχθεις ἠ γραψας ἀποντι : ὡς κρειττον γε μηδενος τυχειν ἠ μετα της | ||
| ἡ δε ἀπεφησε μεν και ἠν πιστη τῳ ἀνδρι καιπερ ἀποντι : ἐφιλει γαρ αὐτον ἰσχυρως : οὐ μεντοι κατηγορησε |
| και ἡ πρωτη οὐσια ; Προ δη παντων τα σημαινομενα διαιρετεον των ὀνοματων . Λεγεται γαρ ὀν και ἑν τι | ||
| κακως προεστηκοτα . Ἐαν δε εἰς ἑτερον τι μεθιστᾳ παλιν διαιρετεον : ἠ γαρ εἰς ὑπευθυνον τι δυναμενον γενεσθαι πραγμα |
| προϲθετεον ταιϲ τροφαιϲ και εὐχυμοτεραϲ διδοναι και τουϲ πλειοναϲ περιπατουϲ περιαιρετεον , την τε κοιλιαν , εἰ πλειον του δεοντοϲ | ||
| τινα , ἠ ὁτι ταυτα πραξαι διανοηθεις καλως ἠτυχησε , περιαιρετεον την συγγνωμην λεγοντα τοις ἀκουουσιν , ὡς οὐ δει |
| Σικελικα και Φοινικικα ἐγχη συμβαλλεσθαι περι ζωης και θανατου , ἀναβαλλομαι αὐτα , ὠ Ζευ , και ὑπερτιθεμαι . ἠ | ||
| νομοισι τοισι Ἑλληνων χρησομαι ἐς ὑμεας . Ταυτα ὠν ὑμιν ἀναβαλλομαι κυρωσειν ἐς τεταρτον μηνα ἀπο τουδε . Οἱ μεν |
| ῥᾳστωνης δε οὐσης εἰς σφαγην . φερει δε ὁ ποταμος νεκρους ἐς την θαλασσαν , οὑς ἐμβαλλοντων των πεφονευκοτων δεχεται | ||
| εἰς ζωντας ἀνθρωπους , εὐσεβες εἰς θεους , ὁσιον εἰς νεκρους : ὁθεν και ὁσια ἡ ταφη : . . |
| δε τολμωντος ὑπακουσαι μονος Φιλοκτητης ἐπεισθη : λαβων δε της ὑπουργιας χαριν την των τοξων δωρεαν ἡψε την πυραν . | ||
| τα μελιπηκτα ταις κιχλαις . ὁτι δε ἐκεχωριστο τα της ὑπουργιας , πεμματων μεν προνοουσων των δημιουργων , ὀψαρτυτικης δε |
| των ψαλιων και των ἱππων , ἠτοι τετρωρῳ ἱππῳ : μεταπλασμος : ἀπο του μονονυχον μωνυχα : Ἰσμηνου τ ' | ||
| το τειχος . τινες δε φασι μεταπλασμον αὐτον εἰναι . μεταπλασμος το ” κρινεσι “ : κρινοις γαρ ἐδει . |
| παραγραφικον τουτῳ διαφερει της παραγραφης , ὁτι ἐκει μεν ἀπο ῥητου ἐστιν ἡ ζητησις και περι αὐτο το ῥητον , | ||
| ῥητον , το δε μεσον : και δια την του ῥητου προυπαρξιν πρωτον ἐκαλεσεν . . . Καλει δε αὐτην |
| τῳ ηʹ ἀστρῳ ἀπο ἑῳας φαινομενης ἐπιτολης ἐπι την ἑσπεριαν φαινομενην ἐπιτολην . Παλιν ἐπει το θʹ τῳ μʹ κατα | ||
| Καρκινου μοιρας β . και διηχθω ἡ ΔΖΚΝ εὐθεια την φαινομενην μοιραν την της σεληνης περιεχουσα : το μεν ἀρα |
| μηδ ' ἐξιεναι θυραζ ' : ὁ δ ' οὐκ ἐπειθετο . εἰτ ' αὐτον ἀπελου κἀκαθαιρ ' : ὁ | ||
| λογισμοις και οὐ δι ' αὑτην ἀλλα δια το βρεφος ἐπειθετο ζην : της δε ὑστεραιας ἐλθουσα ἡ Πλαγγων πρωτον |
| οἰεσθαι τελειους ἐξ ἀρχης ἠγνοηκοτων ἐστι νομους φυσεως , θεσμους ἀκινητους . αἱ μεν γαρ ἡμετεραι γνωμαι προσαναματτομεναι το πλημμελες | ||
| και ἐκνοσηλευουσι τα ψυχης ἀρρωστηματα , παραινεσεις ἱερας ὡσπερ νομους ἀκινητους τιθεντες και ἐπι τα τουτων γυμνασια καλουντες και τροπον |
| ἐργοις πλειστον ἀπεχοντες . Ὁταν οὐν λαβητε ῥητορα στεφανων και κηρυγματων ἐν τοις Ἑλλησιν ἐπιθυμουντα , ἐπαναγειν αὐτον κελευετε τον | ||
| ἑνεκα οἱ νομοι ἐτεθησαν οἱ περι των ἐν τῳ θεατρῳ κηρυγματων . Γιγνομενων γαρ των ἐν ἀστει τραγῳδων ἀνεκηρυττον τινες |
| καπνιζον ἐξαφθεντος ἡ θυμιωμενου . και ἐπι των ξηρων ξυλων πυκνων συντιθεμενων ἀνωθεν οἱ ἀνθρακες ἐπιβαλλομενοι ποιουσιν ἀκαπνοτερον , ὁτι | ||
| ἐχουσα ἐπι τον γομον , ἐφ ' ἡν δια κλιμακων πυκνων ἡ καταβασις ἐγενετο , ἡ δ ' ἑτερα τοις |
| ἠ δια την φυσιν των γινωσκομενων ἠ δια την των γινωσκοντων . ἡ περι της ἀληθειας οὐν θεωρια , τουτεστιν | ||
| οὐκ εἰσιν , γνωριμοις . , σοφοις , ὑπο των γινωσκοντων , ἐπισταμενοις ἡμιν δηλονοτι . ἠ , ἠ μην |
| ποταμῳ πλεειν και μη νηχεσθαι . ] πηγαι δε και κρηναι και πιδακες ὑδατι καθαρῳ πλημμυρουσαι ἀγαθαι πασι μεν ἐπισης | ||
| Λυκειος : Ἀπολλωνος ἐπιθετον : και τοπος , ἐν ᾡ κρηναι ἀνεδοθησαν , ἡ μεν οἰνου , ἡ δε μελιτος |
| προπαρασκευασαι ῥᾳδιον ἐς ἰασιν το σωμα και της ἁπασης ἑξεως φροντισαι κενουντα και ἰσχναινοντα και οἱς χρη τρεφοντα και κινουντα | ||
| το τους Καππαδοκας και Λυκαονας δια τι μεν Ὁμηρος παρελιπε φροντισαι και ἀπολογησασθαι , δια τι δ ' Ἐφορος παρηλθε |
| . δευτερᾳ δε ἠ τριτῃ ἡμερᾳ παρελθων την πατρῳαν οἰκιαν γιγνομαι ἐν τῳ ἱερῳ του Διος του Ὀλυμπιου : και | ||
| ναρκωδης και ἀπορος φερειν , και παντα αἱματι ἐπεφυρτο και γιγνομαι ὑπεραλγεινος . και των σπλαγχνων ᾐσθανομην οἱον ψυχρων τε |
| Περσαις , τον ἐς ὀφθαλμους ἐλθοντα βασιλεως μη προτερον λογου μεταλαγχανειν πριν ἠ προσκυνησαι αὐτον . εἰ τοινυν αὐτος δι | ||
| περι Παρμαν χωριοις των ἐδωδιμων τοις στρατιωταις ἐς το ἀποχρων μεταλαγχανειν : μηδε γαρ παρειναι Ἀντιοχον ἐνταυθα τον ὑπαρχον , |
| : Λεξατε δη μοι , ἐφη , ὑμας νομιζει μονους πολεμικως ἐχειν ὁ Ἀσσυριος προς ἑαυτον , ἠ ἐπιστασθε και | ||
| , ἐπῃει δε ὁ δευτερος οὐκετι κωμαστικως ἀλλ ' ἠδη πολεμικως , ἐκεινῳ μεν ἐπαμυναι θελων , ἑαυτου δε ἐμπλησαι |
| ἐλασσονα δε ἐσχον οἱ Χιοι ποιουμενοι σπουδην παρα σφας καταγαγειν ἑκατεροι το ἀγαλμα : τελος δε Ἐρυθραιος ἀνθρωπος , ᾡ | ||
| μετα ταυτα δειχθησονται . εὑρεθησονται τοινυν μειζον τονου ποιουντες μεγεθος ἑκατεροι οἱ τε ΑΒ και ΒΔ , τουτεστι μειζονα του |
| εἰδως ἁπαντα . Οὐ σχολη μοι , ὠ πορθμευ : ἀπερχομαι γαρ τι διακονησομενος τῳ ἀνω Διι των ἀνθρωπικων : | ||
| τουτο [ ] γ ' : ἀλλ ? ' [ ἀπερχομαι ] . σκοπει , φιλας ? [ γαρ ] |
| ἀληθη , ὠ ἑταιρε , πολλη ἐλπις ἀφικομενῳ οἱ ἐγω πορευομαι , ἐκει ἱκανως , εἰπερ που ἀλλοθι , κτησασθαι | ||
| το ἀφιασιν . ὁσα δε ἀπο του εἰμι , το πορευομαι , ἐπι του τριτου των πληθυντικων προπαροξυνονται , ὡς |
| ἀκουοντων ἐπιτιμησεις ὡδε χρη προκαταλαμβανειν : ἰσως δε τινες ὑμων θαυμαζουσιν , ὁτι νεος ὠν οὑτω περι μεγαλων πραγματων ἐπεχειρησα | ||
| ὁν φημαι κατεχουσιν ἀγαθαι . εὐδαιμων . ἠγουν ὁν παντες θαυμαζουσιν . ἐν ἀλλῳ καιρῳ . ἀνθρωπον . ἐπιβλεπει . |
| γε ἑνεκα , ὡς οὐ φαυλον με ὑποκριτην ἑξων της ἀπολογιας , πειρωμενος δια βραχεων εἰπειν , ὡς ἀν μαλλον | ||
| οὐν και παρα το ὡς ὡσδεἈλλα . τουτο μεν δυναται ἀπολογιας ἐχεσθαι , τῃ μεν ἀπο Δωρικου δυναμενον ἐσχηματισθαι του |
| Την . το χωριον . κατελαβες : Εὑρες . . φιλην : Ὀνομα τοπου . . εἰ συ φ . | ||
| των προταθεντων οὐδεν κυριολογειται την δι ' ἀλληγοριας ὁδον φυσικοις φιλην ἀνδρασι τρεπεσθαι την ἀρχην ἐνθενδε του λογου ποιησαμενους : |
| [ , ] ὡς ἐν τῳ περι δεινοτητος μεθοδων ἐσται φανερωτερον δια γαρ το πολυσχιδες της μεθοδου ταυτης και ἰδιον | ||
| , ἡ γινεται οὐκ ἐπι μονων των κυκλῳ μεθισταμενων . φανερωτερον μεν ἐπι τουτων : ὁσον ἐμπροσθεν προωθειται , τοσουτον |
| ἐπι το στομα της γαστρος ἐργαζονται καρδιακας διαθεσεις και λειποθυμιας ἀμετρους και συγκοπας , ὡστε τινας παραυτικα ὑφ ' ἑλμινθων | ||
| ἐστιν . ἀλλα σωματων ἐχετε δι ' ἡδονας ἀμετρους ἰατρους ἀμετρους , ψυχης δε οὐκ ἐχετε , σοφον δε οὐδεν |
| ὀλιγων σκουτατων εἰς το δηφενδευσαι τους εἰς το ἐξωτερον ἑστωτας καβαλλαριους , ἐαν πολλοι εἰσιν οἱ ψιλοι . Οἱ δε | ||
| συμμικτου ταξεως , της ἐπικαμπιου ὀπισθιας , ἐχουσης πεζους και καβαλλαριους : ἡτις ἀναγκαια ἐστιν ἐν ταις περιστασεσι φαλαγξι . |
| , χαλεπαν δε λυσον ἐκ μεριμναν , ὀσσα δε μοι τελεσσαι θυμος ἰμερρει , τελεσον , συ δ ' αὐτα | ||
| ἐειπες . και μεν δη που τις μελλει βροτος ἀνδρι τελεσσαι , ὁς περ θνητος τ ' ἐστι και οὐ |
| μερει χαριτας κοινην ἡμας ὑποστηναι ζημιαν , ποτερον βελτιον και λυσιτελεστερον παντων ὁμου ἠ λογον ὀλιγων δη τινων σχειν ; | ||
| οὐδε γαρ ἀκινδυνον βιον ζωμεν . ταχα δε τις ἐρει λυσιτελεστερον εἰναι πωλησαι την γυναικα : τιμην γαρ εὑρησει δια |
| οὐτε ὡς φιλος οὐτε ὡς ἀνηρ σωφρων και κοσμιος , ὁποιους συ βουλει εἰναι τους τας σας πολεις ἐγκεχειρισμενους , | ||
| πολιν ἐστι . Περι μεν οὐν των σαφως εἰρημενων νομων ὁποιους ἀν αὐτων ἐχωμεν , ἐκ των τοιουτων προκαταλαμβανοντες ἀντιλεγειν |
| , πομπας , ἱερουργιας , εἰς τα τειχη , τοις δικαζουσι , τῃ βουλῃ . νυν δε οὐκ ἐστι τα | ||
| ! ! το δικη ! [ ] | φησιν ἐκει δικαζουσι ? ? κ ? [ ] | προσλα ? |
| ὑδατι βραχεν , νυμφαιας ἡ ῥιζα , σιραιον πανυ , πενταφυλλου ἡ ῥιζα , πολυποδιον , σμυρνα , σαρκοκολλα , | ||
| ἰδιως δ ' ἐπ ' αὐτων ἁρμοζει και ἡ της πενταφυλλου ῥιζα , αἱμα τε τραγου ἠ αἰγος , ὁμοιως |
| προς ἑκατερον εὐσεβειας : τον μεν γαρ πατερα μη δοξῃ φενακιζειν και ὑφαρπαζειν ἑτερου γερας , την δε μητερα μη | ||
| τα ὀντα λεγων και προσεθ ' ἡμας ὡσπερ τινας παιδας φενακιζειν ἐπιχειρων ; Και ὁτι ταυτα λεγων οὐδεν ἀληθες λεγει |
| ἡμιν αὐτοις δηλουν , ὁποτε τουτο της ψυχης το μερος λεγοιμεν , και καλουντες αὐτο φιλοχρηματον και φιλοκερδες ὀρθως ἀν | ||
| παν . Εἰ δε και το τοδε τι αὐτου ὁποσονουν λεγοιμεν ἐχειν το ἀει , ἡ τε βουλησις δεικτεα εἰ |
| ” ἐλθων δε εἰς την οἰκιαν ἐκελευσε τοις ἰδιοις αἰλουρον συλλαβεσθαι . συλλαβοντες δε ἑνα παμμεγεθη ἠρξαντο δημοσιᾳ μαστιζειν . | ||
| . ὁ μεντοι Κιλλος και μετα θανατον τωι Πελοπι δοκει συλλαβεσθαι , ὁπως περιγενηται του Οἰνομαου περι τον δρομον . |
| εἰς θεου τους χρησομενους , ὡν ἠν εἱς Ἀμυρις , πυνθανομενοι μεχρι τινος εὐδαιμονησουσι . και ἡ Πυθια ἐφη : | ||
| τἀλλα προς τον κινδυνον παρεσκευαζετο , οἱ δ ' Ἑλληνες πυνθανομενοι το μεγεθος των περι τους Θηβαιους κινδυνων ἐδυσφορουν ἐπι |
| εἰσδεχεται . ἀει μεντοι ἀπ ' ἀλλου ἐνδιδοται ἡ τοιαυτη μετουσια του παθους : κἀν ποτε δε δοκῃ τι ἀφ | ||
| μιχθεντες τοις οἰκοις οἰκειοι λεγονται . και ἀγχιστεια . ἡ μετουσια της οὐσιας . Ἀριστοφανης . ἀγχιστιδην : τα κατ |
| ἀπ ' ἀλληλων ποιησαμενους ὁμοεθνεις μηκετι διασωζειν τον αὐτον της διαλεκτου χαρακτηρα δια τας προς τους πελας ὁμιλιας : το | ||
| . οὑτοι γαρ δια την των βαρβαρων παροικησιν ἐλυμηναντο της διαλεκτου το πατριον , τα μετρα , τους χρονους . |