| Σικελικα και Φοινικικα ἐγχη συμβαλλεσθαι περι ζωης και θανατου , ἀναβαλλομαι αὐτα , ὠ Ζευ , και ὑπερτιθεμαι . ἠ | ||
| νομοισι τοισι Ἑλληνων χρησομαι ἐς ὑμεας . Ταυτα ὠν ὑμιν ἀναβαλλομαι κυρωσειν ἐς τεταρτον μηνα ἀπο τουδε . Οἱ μεν |
| προϲθετεον ταιϲ τροφαιϲ και εὐχυμοτεραϲ διδοναι και τουϲ πλειοναϲ περιπατουϲ περιαιρετεον , την τε κοιλιαν , εἰ πλειον του δεοντοϲ | ||
| τινα , ἠ ὁτι ταυτα πραξαι διανοηθεις καλως ἠτυχησε , περιαιρετεον την συγγνωμην λεγοντα τοις ἀκουουσιν , ὡς οὐ δει |
| δυςτυχηματα ; μικρα τα Κιθαιρωνος παθη προς τας ἐκει νυν παραβαλλομενα συμφορας : οὐκ ἀν ἐνεγκοι τις την ὑπερ - | ||
| Ὁμηρου αἰνιγματα πορρω πανυ εἰναι της αἰτιας , τοις ἐκεινου παραβαλλομενα . Αὐτικα και ὁ μεν περι του Διος τοιαυτα |
| , εἰς τε τα τεμνομενα και αὐξανομενα και ἀλλως πως μεταβαλλομενα και τρεπομενα ᾑ σωματα . το δε ποιημα και | ||
| γινεσθαι τα μετρα και ταυτα ἐν δεοντι και κατα λογον μεταβαλλομενα , προς τῳ και το φυσει παντων ἀριστον μετρον |
| ὑπο ΒΑ , ΑΓ μετα του ὑπο ΑΒ , ΒΓ τετραπλασιον ἐστι του ἀπο ΑΔ . ἀλλα το μεν ὑπο | ||
| ἐκ της διαγωνιου , τριπλασιον ἐκ τουτου του θεωρηματος , τετραπλασιον ἐκ του μηκει διπλασιους εἰναι τας πλευρας , πενταπλασιον |
| δε τους αὐτους καιρους Καρχηδονιων τριακοντα μυριασιν ἐπι την Σικελιαν στρατευσαντων , Γελων ὁ Συρακουσιων ἀφηγουμενος ἑνι στρατηγηματι και ἀκαρει | ||
| ] ἐχθες και πρῳην , Ἀθηναιων τηλικαυταις δυναμεσιν ἐπι Συρακουσας στρατευσαντων , οἱ πατερες ἡμων οὐδε τον ἀπαγγελουντα την συμφοραν |
| νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
| οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
| πολεμῳ . ὀνειδος ἐσται τῳ Πολυνεικει και μετα θανατον το ἐπιστρατευσαι κατα της πατριδος και μη δυνηθηναι ἑλειν αὐτην . | ||
| Αἰγυπτιοις λυπας και στρατειαν ἐπι την Ἀσιαν σημαινει και ἐξωθεν ἐπιστρατευσαι δυναστην και δολους και προδοσιας ἐσεσθαι , ἀποστατησειν δε |
| θηλεια ἱππος ἀγαθη ἠν και του πωλου του ἐξ αὐτης μεμνησθαι δεινη . ὁπερ οὐν κατεγνωκως Δαρειος ὁ κατω εἰτα | ||
| το ἑωυτου ἐποιεε , ὡστε ἀναμιμνησκοντος τε αἰει του θεραποντος μεμνησθαι μιν των Ἀθηναιων και Πεισιστρατιδεων προσκατημενων και διαβαλλοντων Ἀθηναιους |
| και ἡ πρωτη οὐσια ; Προ δη παντων τα σημαινομενα διαιρετεον των ὀνοματων . Λεγεται γαρ ὀν και ἑν τι | ||
| κακως προεστηκοτα . Ἐαν δε εἰς ἑτερον τι μεθιστᾳ παλιν διαιρετεον : ἠ γαρ εἰς ὑπευθυνον τι δυναμενον γενεσθαι πραγμα |
| τον των ὀμφακων καιρον : ἐκθλιψαντεϲ γαρ αὐτων το ὑγρον ἐμβαλλομεν ὁλμῳ μετα ἀνδραχνων χλωρων , εἰτα κοψαντεϲ ἐκπιεζομεν και | ||
| τον χειμωνα δια το κρυοϲ , προαπαφριϲαντεϲ το μελι καλωϲ ἐμβαλλομεν αὐτῳ τον χυλον διηθεντα και χριϲαντεϲ φυλαττομεν ὁλον τον |
| αὐτης , και του πληθους κατα τας ὁδους συντρεχοντος , παραγγελλειν πασι δεχεσθαι την θεον εὐσεβως . παρειναι γαρ αὐτην | ||
| ἐστι γαρ ταυτα οὐσια των παντων . κυαμους δε λεγεται παραγγελλειν μη ἐσθιειν . . : Ἀριστοξενος δ ' ἐν |
| Περσαις , τον ἐς ὀφθαλμους ἐλθοντα βασιλεως μη προτερον λογου μεταλαγχανειν πριν ἠ προσκυνησαι αὐτον . εἰ τοινυν αὐτος δι | ||
| περι Παρμαν χωριοις των ἐδωδιμων τοις στρατιωταις ἐς το ἀποχρων μεταλαγχανειν : μηδε γαρ παρειναι Ἀντιοχον ἐνταυθα τον ὑπαρχον , |
| ταυτην την τελειαν ποιησεται αὐξησιν ἀπο παντων των περιστατικων , φυλαττοντων μονον ἑν τι τουτων ἀνεξεταστον , ὁ την μεταληψιν | ||
| . Κατα πολυπληθειαν δε φυλης ἑκαστης το μεγεθος του τειχους φυλαττοντων . Ἐπειτα οὑτως ἀφ ' ἑκαστης φυλης τους δυναμενους |
| το κακον ὡμολογουν και ταυτα της του γηρως φιλοτιμιας παντα βουλομενης εἰδεναι δοκειν . ἀνελογιζομεθα τοινυν τον ἐμπροσθεν χρονον μεχρι | ||
| , το δ ' ἐκει ὁρωμενον ἀει μεταφερειν εἰς ἀλλο βουλομενης , το μεν ἀθροον αὐτῃ παν παρειναι οὐκ ἠθελεν |
| ἑτερον τι , ἐξ ὡν φησιν , ἠ το παρασιτειν εὐδαιμον νομιζων . και μην οὐδε τῳ τυχοντι ἀνδρι περιτεθεικε | ||
| βασιλεως , ὁσοι τε κολακες τραπεζης [ και ] το εὐδαιμον γαστρι και τοις αἰσχιστοις μετρουσιν , ὑπεμιμνησκον αὐτον της |
| περι το ῥειθρον ἱππομαχιας , ἁμα και των πεζων ἐκ προσταξεως του βασιλεως προκατειληφοτων ὀφρυν τινα περι τον ποταμον και | ||
| ἐστι το ἀγε , το δε γραψον μετα της ἐγκειμενης προσταξεως και το πραγμα ὑπαγορευει και τους συνοντας ἀριθμους , |
| κηρωτης ἀνιεναι μιξει . συμβαινει δ ' ἐνιοτε του φαρμακου τυγχανοντος ἰσχυροτερου συντηκεσθαι τι της σαρκος ὡς ῥυπαρον και ὑγρον | ||
| Μεγαλου κολπου του παρα την ἐκτος Γαγγου Ἰν - δικην τυγχανοντος σταδιοι ͵͵α͵βφνʹ . Οἱ δε συμπαντες ἀπο του πεμπτου |
| δοκει τοπον ἀλλ ' ἑνι μεγεθει ὡρισθαι , ἠ παντελως ἀκαριαιον τινα , τα δε των διαφωνων πολλῳ ἡττον τουτο | ||
| εἰς μανιαν πεσων : ὀλιγον δε το μεταξυ ἐστι και ἀκαριαιον του παντα με κατασχεθηναι τῳ παθει της μανιας . |
| παντες ἐνεκλιναν , και Μιθριδατῃ του πταισματος οἱ στρατηγοι αὐταγγελοι παρεγενοντο , και πολυ πληθος τοτε των βαρβαρων ἀπωλετο . | ||
| και ὑστερον ναυμαχιας Ῥωμαιων προς Καρχηδονιους γινομενης τριηρεις πεντε Ἀττικαι παρεγενοντο : ἐστιν οὐν και τουτοις ἐνταυθα τοις ἀνδρασιν ὁ |
| φαινομενους σοφιστικους ἐλεγχους : εἰσι δε φαινομενοι σοφιστικοι ἐλεγχοι οἱ σφαλλομενοι και κατα τον ὁρον του συλλογισμου ἀλλα δη και | ||
| . διο και τινες την ψυχην αἱμα νομιζουσιν εἰναι , σφαλλομενοι την φυσιν , οὐκ εἰδοτες ὁτι πρωτον δει το |
| ἐλασσονα δε ἐσχον οἱ Χιοι ποιουμενοι σπουδην παρα σφας καταγαγειν ἑκατεροι το ἀγαλμα : τελος δε Ἐρυθραιος ἀνθρωπος , ᾡ | ||
| μετα ταυτα δειχθησονται . εὑρεθησονται τοινυν μειζον τονου ποιουντες μεγεθος ἑκατεροι οἱ τε ΑΒ και ΒΔ , τουτεστι μειζονα του |
| το ἑν το οὐδετερον ὡς ἀπο της ὠ ἑν κλητικης γεγενησθαι : ὡς γαρ εἰρηται το εἱς οὐκ ἐχει κλητικην | ||
| ἀφ ' ὡν οὐδενος οὐδεμιη δυναιτ ' ἀν αὐξησις ὑδατος γεγενησθαι . Το μεν οὐν αἰτιον του ὑδρωπος ἠδη εἰρηται |
| στενωπους , των δε περι ταις ἁλισκομεναις οἰκιαις μαχομενων . συνελαμβανον δε του ἐργου τοις ἐνδον και γυναικες ἀπο των | ||
| . ἐπει δε αὐτους ἐπι των ἀγρων νυκτος ἐπελθοντες λῃσται συνελαμβανον , οἱ δε ἐκ των πυργων ἐβαλλον και πυρ |
| δε νοτον μη τῳ βορεᾳ , προς ἐκεινην την αἰτιαν ἀνακτεον την μεριζουσαν ἑκατερα κατα τους τοπους : παρ ' | ||
| ὁ τριπους ἠ ἡ ἑστια , εἰς ταυτα την βλαβην ἀνακτεον . τραπεζα δε τριποδος οὐδεν διαφερει οὐδε ἀλλο τι |
| δια τουτου τον ἀποπλουν : ὁτε γαρ πλειν μελλουσιν , ἀναγουσι τας ἀγκυρας . ἁνικ ' ἀγκυραν : τον Τριτωνα | ||
| . ὁτι κυνος ὀδοντες λυσσωντος κυνος το δηγμα παυουσιν : ἀναγουσι δε και των παιδων τους ὀδοντας και τους ἰκτερικους |
| λοχια και ἐμμηνα κινει ἀρτεμισια πολλη κατα των ὑποχονδριων . ἐπιτεταμενως δ ' ἀγει , ὡστε και ἐμβρυα ἐκβαλλειν , | ||
| ἐξωμματωται . το γαρ ἐξωμματωσθαι ἐστι το ἀποβεβληκεναι , ἠ ἐπιτεταμενως ὁραν . ἡ γαρ ἐξ ἐπιτασιν δηλοι , ὡς |
| αὐτον ἐφη : ὁμολογησον , ὁτι μεμαθηκας την τεχνην του προγιγνωσκειν , και οὐδεις ἐπιβουλευειν ἐτι τολμησει . ὁ δε | ||
| ἐπιεναι τῳ λογῳ . Τῳ τοινυν ἀκριβως διαγιγνωσκειν τε και προγιγνωσκειν αἱρουμενῳ των παθων τα συμβαινοντα , οὐ μονον οὐρων |
| ἀναβας τον καρπον κατεσειε . τα δε προβατα ἐσθιοντα τους βαλανους ἐλαθον και τα ἱματια συγκαταφαγοντα . ὁ δε ποιμην | ||
| σπονδων . ἀπο των ἑαυτοις ἐπιχεοντων ὑδωρ , ἠ τας βαλανους κρυπτοντων τῳ πυρι . Γ κυριως ἐπι του τας |
| . . νηα ἁλις χρυσου και χαλκου νηησασθαι : ἀντι προστακτικου . . . . . οἱ κε σε δωτινῃσι | ||
| ἀντι του πειρω . χρωνται δε τῳ ἀπαρεμφατῳ ἐπι ἑνικου προστακτικου και πληθυντικου ὁμοιως , γραφειν λεγοντες ἀντι του γραφετε |
| δε και κοινωνικωτατον σοφια , συγκλειει μεν οὐδεποτε το ἑαυτης φροντιστηριον , ἀναπεπταμενη δε ἀει δεχεται τους ποτιμων διψωντας λογων | ||
| . [ . . ] ψυχων σοφων τουτ ' ἐστι φροντιστηριον : ἐνταυθ ' ἐνοικους ' ἀνδρες , οἱ τον |
| ἁ δε ἐπιζητεις νυν , ἀρκει και δια των εἰρημενων ἀποκεκρισθαι μετριως . Καλλιας ὁ δᾳδουχος ἠν αὐτῳ γενει προσηκων | ||
| των πολεων ἑνεκα συνεμαχουν τοις Ἑλλησιν , οὐ δια το ἀποκεκρισθαι ὑπο Ἀλεξανδρου το καλλος αὐτων , ὁπερ οὐκ οἰδεν |
| μητ ' ἐν ὑμνοις , καταλυων τας πατριους ἑορτας , ἀναπεισας δε ἡγεμονα πονηρον ὡστε τον μεν δημον βασανισαι και | ||
| ἐτων ἐγενετο συμμαχια Λακεδαιμονιων και Βοιωτων . ὁ τουτ ' ἀναπεισας : Κονωνα λεγει . γεωργοις : Ἐβαρουντο γαρ τριηραρχιαις |
| μεχρι τελους ταυτης της ἡμερας . μεχρι του δευρο : προσυπακουστεον το λατρις ἠ το θης : Μοιρας δολωσας : | ||
| φησιν ὁτι το ὀν οὐδεν ἐστιν , και δηλον ὁτι προσυπακουστεον το ἀληθες ἠ ψευδος , ἐπει ἀπορον ἐσται : |
| ἐναντια λεγων ὁ ποιητης : νυν γαρ ἁπαξ μονον και ἀναβαλλει και ἀναῤῥοφει . . , , . , . | ||
| ποιητης οὐ κακως εἰρηκεν : οἰνος και φρονεοντας ἐς ἀφροσυνας ἀναβαλλει . ὁ δε Φωκυλιδης ἐφη : χρη δ ' |
| τῳ λοιπῳ δημῳ των νεκρων , ἐμοι δοκειν , τοσουτον ἀπολαυων του μνηματος , παρ ' ὁσον ἐβαρυνετο τηλικουτον ἀχθος | ||
| ἑτοιμον ἠν ἀπολωλεναι κρυμῳ τε και νιφασιν , οὑτω φαιδρας ἀπολαυων ἐπορευετο της ἀκτινος , ὡστ ' ἐαρ ὀνομαζοντες την |
| τραγημασιν χαιρω δε μαλλον . εὐ πανυ . τραγηματ ' αἰσθανομαι γαρ ὁτι νομιζεται τοις νυμφιοις μετιουσι την νυμφην λεγεις | ||
| , ὡστε μογις τεταρτῃ ἠ πεμπτῃ ἡμερᾳ ἀναμιμνῃσκομαι ἐμαυτου και αἰσθανομαι οὑ γης εἰμι , τεως δε οἰμαι μονον οὐκ |
| ἀποβαλλουσιν ἑπτα , των δε μισθοφορων ἱππεων ἑξηκοντα . και Ἀριστονικος ὁ κιθαρῳδος αὐτου ἀποθνησκει , οὐ κατα κιθαρῳδον ἀνηρ | ||
| δε και πεφυγα πεφυγω και κατα Ἀλκαιον πεφυγγω ν . Ἀριστονικος δε οὐ Σικελικα ταυτα ἀλλ ' ἀναδιπλωσεις Ἰακας βουλεται |
| και οὐχ ἁδρον , ὁν καλουσι καμακιαν , και οὐκ ἀποκαθιστασθαι παλιν σπειρομενον : τουτο μεν οὐν ὡς παυροις συμβαινον | ||
| ἐν ἡμεραις Ϟʹ ηʹʹ , και ἐπι το α σημειον ἀποκαθιστασθαι . και τον ἑαυτου κυκλον διαπορευθεις ὁμαλως τον των |
| ὑπερ τα ἀτομα και ὑπερ τους καθολου λογους τους τε ποιητικους και τους γνωστικους αἱ κυριως ἀρχαι . οὐδε τα | ||
| τοις σωμασιν μαλιστα προσεδρευειν τ ' ἀριστους τῳ ποθῳ , ποιητικους , ἰταμους , προθυμους , εὐπορους ἐν τοις ἀποροις |
| και την μεταβολην του πολιτευματος εἰς τον ἐξ ἀρχης κοσμον ἀποκαταστησαι προθυμουμενος αὐτος τ ' ἀναφανδον , ὡσπερ και προτερον | ||
| Δεομεθα σου , μακροθυμησον ἐφ ' ἡμας : ἰδωμεν πως ἀποκαταστησαι σοι δυναμεθα . κἀγω ἀνυπερθετως προεφερον αὐτοις το χειρογραφον |
| τον ἡγεμονα αὐτῳ προσκατασκευασον πρᾳον ἠ παροντι διαλεχθεις ἠ γραψας ἀποντι : ὡς κρειττον γε μηδενος τυχειν ἠ μετα της | ||
| ἡ δε ἀπεφησε μεν και ἠν πιστη τῳ ἀνδρι καιπερ ἀποντι : ἐφιλει γαρ αὐτον ἰσχυρως : οὐ μεντοι κατηγορησε |
| της καταδικης , περιοραν δε καθιερουμενην την χωραν οὐ μονον ἀνανδρον ὑπαρχειν , ἀλλα και κινδυνον ἐπιφερειν * τῃ των | ||
| και το σημειον μαρτυρει τοιουτωδες . Πλευραι λεπται ἀσθενη , ἀνανδρον και δειλον σημαινουσι τον ἐχοντα : αἱ δε πανυ |
| : κἀν τα ἐλαχιστα , κἀκεινη ὡστε και ἀναλογως ἡ προσθαφαιρεσις αὐτων γινεται , ὡς δια ταυτην την ταξιν ἠδη | ||
| ὁμαλαι ια ∠ ʹ ἐγγιστα , ἡ μεν της διευκρινησεως προσθαφαιρεσις εὑρισκεται κατα την της α μοιρας ἐπιβολην ἑξηκοστων β |
| τοσουτους πλανους οὐκ ὠκνησεν ἀλασθαι παλιν κωπην φερων , Τειρεσιου συμβουλευσαντος , ἀνδρος τεθνηκοτος , μεχρι ἀν ἀνθρωποις συμβαλῃ μηδε | ||
| θεωρημα Δημοσθενης ἐν τῳ περι στεφανου : αὐτου μεν γαρ συμβουλευσαντος , ἑτερων δε στρατηγησαντων , εἰτα , του Αἰσχινου |
| , διηγησατο και ὡς κατα παντων ἡ αὐτην αὐτωι μελετη σπουδαζεται , ἀνεδιδαξε τε και το της Κυνανης ἐκτραγωιδησας παθος | ||
| ἑτερομαλλον . τα δε μεταλλα νυνι μεν οὐχ ὁμοιως ἐνταυθα σπουδαζεται δια το λυσιτελεστερα ἰσως εἰναι τα ἐν τοις ὑπεραλπειοις |
| μονου προϲηκεν οὐτε ἐπι μελικρατου μονου , ἀλλ ' ὑδαρεϲ μελικρατον ἑφθον διδοναι : δει γαρ τουϲ οὑτω νοϲουνταϲ ἐπι | ||
| νυμφης λαβων ἡδεως πινει : το δε ποτον ἀρα ἠν μελικρατον πεφαρμαγμενον . ἡ δε πεπωκοτα ὡς εἰδεν , λαμπρον |
| . κατα δε τας γενεσεις των τεκνων τα μεν βρεφη παραδιδοσθαι τοις ἀνδρασι , και τουτους διατρεφειν αὐτα γαλακτι και | ||
| χρη τῳ στρατηγῳ , σκυταλιδα ἐχουσαν σημειον παρα του στρατηγου παραδιδοσθαι τῳ πρωτῳ φυλακι , τουτον δε τῳ ἐχομενῳ και |
| μεν ἀποστησονται Θετταλοι , τῃ δε πολει προσθησονται , κἀκεινος ἀσθενεστερος και οὑτοι μειζους γενησονται . ἀξιως της πολεως ] | ||
| το πνευμα ὁ υἱος του θεου ἐστιν . ἐπειδη γαρ ἀσθενεστερος τῃ σαρκι ἠς , οὐκ ἐδηλωθη σοι δι ' |
| , ὁ συστρατευσας τῳ Πομπηϊῳ , και γενομενος ἐν τοις Ἀλβανοις , μεταξυ των Ἀμαζονων και των Ἀλβανων φησι Γηλας | ||
| τουτο γενηται , Ῥωμαιους μεν οἰμαι δειν εἰς το κοινον Ἀλβανοις θειναι παντα ὁσα τε νυν ἐχουσι και αὐθις ἑξουσιν |
| ἡ κατ ' Αἰγυπτον Ἀλεξανδρεια και του Νειλου προχοαι , βορειοτατον δε το του Βορυσθενους [ στομα ] : εἰ | ||
| ὑπαρχουσης και ἐτι περι αὐτο το του λοξου αὐτης κυκλου βορειοτατον περας δια τε το περι ταυτα τα σημεια ἐφ |
| γαρ και δυνατον της δοξης παρουσης μη παντως ἐπιγινεσθαι το λυπεισθαι , μηδ ' αὐ το ὀργιζεσθαι δοξης του ὀλιγωρεισθαι | ||
| οἱ πολλοι κρατουσι , δια το μηδ ' ὁλως αἱρεισθαι λυπεισθαι ἐν τῳ την ἐπιθυμιαν ἀπειναι , ἀλλ ' ἀει |
| κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
| φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
| εὐ πιπτουσιν οἱ Διος κυβοι : ἐπι των εἰς παντα εὐδαιμονουντων . οἱ δε , ἐπι των ἀξιως τιμωρουμενων , | ||
| ἀπροσδοκητως ὑπο ἀνθρωπων σωζομενων : και ἐπι των δια τινος εὐδαιμονουντων , ὡσανει ἐλεγεν : ἀνθρωπος τῳ ἀνθρωπῳ θεσει θεος |
| σατραπειαν διεξαγειν , μερισας ἁπασας οὐσας πλειους των κδ . ἀπελθοντες δε οὑτως εἰς τας ὁρισθεισας ἑκαστωι σατραπειας ἠρξαντο ὑπερβαθμιον | ||
| ἀδεως τον λοιπον βιον οἰκησομεν . Ἐδοξε ταυτα , και ἀπελθοντες ἐπι ναυν παρεσκευαζομεθα . αἰτια δε του πολεμου ἐμελλεν |
| ἀνεχωρησαν . Ἀθηναιοι ἐν Αἰγος ποταμοις τετρακις ἀνηχθησαν προς το ναυμαχειν . Λυσανδρος ὁ Λακων οὐκ ἀντανηγετο . οἱ μεν | ||
| ἐπιμενοντος οἱς ἀπ ' ἀρχης διε - γνωκει , μη ναυμαχειν διχα του Καλουισιου : γνωμῃ δε αὐτου παρα τε |
| ὀντα , ἀλλα και το εἰδος της ζωης αὐτου , καθαρτικον ὀν : τοιουτος γαρ και ὁ θεος , ὡς | ||
| καθαρμος τις . Λεγεται γαρ οὐν . Οὐκουν το γε καθαρτικον εἰδος αὐ διπλουν ὀν πας ἀν ἰδοι ; Ναι |
| τῃ κατατασει , ἐκ του ἐξω μερεος ἐς το ἐσω ἀναγκαζοντα , κατα γε αὐτον τον γλουτον τιθεμενον τον μοχλον | ||
| την ἐν Χαιρωνειᾳ ἡτταν συναιχμαλωτισθεις και εἰπων προς τον Φιλιππον ἀναγκαζοντα εὐωχεισθαι : . . . . . . τις |
| τοις Ἀθηναιοις : τον γαρ Πετην τον πατερα Μενεσθεως του στρατευσαντος εἰς Τροιαν φανερως Αἰγυπτιον ὑπαρξαντα τυχειν ὑστερον Ἀθηνησι πολιτειας | ||
| καταλαβοντες τας πυλας διηρπασαν την πολιν . Ὁτι Τομυρις Κυρου στρατευσαντος ἐπ ' αὐτην προσεποιησατο δεδοικεναι τους πολεμιους . ἐφυγε |
| ῥιγει . Ὁ παις ὁ παρα το ἐσχατον καπηλειον ᾑμοῤῥαγησε τεταρταιος πολλον : αὐτικα ἐφλυηρει : γαστηρ ἀντισχετο : ὑποχονδριον | ||
| τοδε ἀπορον ἠν : ποτε του ἀσθματος παλιν δη ὁ τεταρταιος και του ἀσθματος ἐχει λυσιν , πυρετων παντων ὀρθως |
| πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
| ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
| διοικητης , τριτον δε ὁτι ἀπ ' ἐκεινου του πρωτον κτισαντος τας Συρακουσας . . εἰ δ ' εἰη μεν | ||
| λιμνη Βοιβιας , ἀπο Βοιβου του Γλαφυρου του τας Γλαφυρας κτισαντος . ἐστι και ἐν Κρητῃ Βοιβη της Γορτυνιδος . |
| ἐσται : ἠν δε ὁ χρονος προϊῃ , ἐτι μαλλον πονησει : ξυμβαιη δ ' ἀν ἀριστα , ἠν ἐμετος | ||
| ἐξοδον ποιησῃ , τα τε μην τριτα πονηματα παντα μαλλον πονησει , και μαλιστα ἐν τῳ χρονῳ των καταμηνιων , |
| ἠ „ ἐπ ' ἀσπιδα μεταβαλου „ . διοπερ οὑτως παραγγελουμεν ” τον Λακωνα ἐξελισσειν ” „ τον Μακεδονα ἐξελισσειν | ||
| . Εἰ δε το λαιον κερας πυκνωσαι δεῃ , τἀναντια παραγγελουμεν , εἰ δε το μεσον της φαλαγγος , την |
| το ποσον παρυφισταμενα πλειω μεν ὑποφαινει την τροφην τῳ σωματι ἀναδιδοσθαι , ῥωμην δε τινα τῃ ἀλλοιωτικῃ παρειναι δυναμει . | ||
| . την γουν τροφην και ταυτης γε το γονιμωτατον ὠκιστα ἀναδιδοσθαι . και ἡ μεν πιμελη αὐτοις ἐξωθεν φησι περιχειται |
| ἀλλαττειν , ἀλλ ' ὑπο τε των αὐτων ἀει και παραπλησιως συντελεισθαι , οὐτε τους παντων προβουλευομενους ἐνδεεις εἰναι των | ||
| ' ἐμελλεν οὐ πεσουσα κεισεσθαι , οὐδ ' ἀνθρωπου τελευτῃ παραπλησιως πραξειν , ὡσπερ ἀλλαι τινες ἠδη προτερον πολεις , |
| τα ὡς ἀληθως ἀριστα καλλιστα νομισθηναι και μη τα τοις δουλοις προσηκοντα των τοις ἐλευθεροις πρεποντων δυνασθαι πλειον . Καιτοι | ||
| σωμα γαυρως . ταχα οὐν δια τουτο οὐκ ἐπετρεψε τοις δουλοις . . . . τουτῳ αὐτῳ ] κατ ' |
| και περι ὑδατος ἀλλοι μεν κρισιν ποιουσιν εἰς σταθμον ἀποβλεποντες ἐκλεγομενοι το κουφοτερον : και τινες και ὑδροστατας κατασκευαζουσι δι | ||
| στυρακων μηλα χρυσα ἐχοντες , χιλιοι τον ἀριθμον , ἀριστινδην ἐκλεγομενοι ἐκ των μυριων Περσων των Ἀθανατων καλουμενων . και |
| δι ' ἀλλας τινας τοιουτοτροπους αἰτιας , αἱς χρωμενοι κακοις συμβουλοις , οὐδεν περι της διαθεσεως και του ἠθους της | ||
| ' ἑαυτῳ δυνασθαι τα ὀρθα λογιζεσθαι μητ ' ἀλλοις ἑπεσθαι συμβουλοις ἐθελειν : μεση δε τουτων ἡ του συνορατικου μεν |
| λαμπρα φυσωμεν και πνευσαντες μεγα και συντονον πλησιστιοι προς τας ἀπολαυσεις των παθων φερομεθα και οὐ προτερον στελλομεν τας ἀνειμενας | ||
| οἱ δε ἱπποποταμοι ζῳον ἀδικωτατον . ἀντι του οὐδενος κακου ἀπολαυσεις , οὐδεν πεισῃ . . ὡσπερ ὀρνιν ὀρφανον : |
| μη κοινῃ κατα παντων ἐβλασφημειτε , εἰ τι οἱ ἐνθαδε ἡμαρτανον , ἐκεινο δε ἰσως ἀγνοουντας , ὁτι , εἰπερ | ||
| εἰς Σολους μετοικησαντων , οἱ πειρωμενοι τῃ Σολωνος χρησθαι διαλεκτῳ ἡμαρτανον , ἠ ἀπο του τον σωον λογον λυμαινεσθαι ἠ |
| και των ἀφυκτων ἐκεινων εἱργμων τε και δεσμων τον ἀετον ἀπολυει . ὁδου μεντοι παρεργον τῳ ἀνδρι ταυτα και δη | ||
| καιρου παρῳχηκοτος ἱκανου μολις δη και πολλα παρακληθεις ἐνεδωκεν , ἀπολυει τουτον λαβων τρισμυριους χρυσινους . Λαζαρος δε ἀποσωθεις ἐς |
| Το μαλιστα προσεθηκεν , ὁτι πολλακις δια την ἀνθρωπειαν ἀσθενειαν ἀπορουντες τοιουτων διαφορων παραλαμβανομεν ἐκ των κατα συμβεβηκος , οἱον | ||
| ἐγγυτατω κειται το ὀξυ . Δι ' ὁ και οἱ ἀπορουντες δι ' ὁτι το συκαμινον ἐρυθρον ὀν ὀξυτερον ἐστιν |
| εἰς θαλασσαν , ἐτι δε ἐφορμων τῳ λιμενι παντα βουλομενον ἐπικουρησαι διεκωλυεν . ταχυ δε των ἐπιτηδειων ἐξαναλωθεντων τοσαυτην περι | ||
| του των πραγματων ὀχλου , δι ' ὁν οὐδ ' ἐπικουρησαι των ῥητορων τοις πενησιν ἐστι σοι . λεξουσι μεν |
| ” ἐλθων δε εἰς την οἰκιαν ἐκελευσε τοις ἰδιοις αἰλουρον συλλαβεσθαι . συλλαβοντες δε ἑνα παμμεγεθη ἠρξαντο δημοσιᾳ μαστιζειν . | ||
| . ὁ μεντοι Κιλλος και μετα θανατον τωι Πελοπι δοκει συλλαβεσθαι , ὁπως περιγενηται του Οἰνομαου περι τον δρομον . |
| ἠν . και οὐκ ἀσφαλης οὐδε ἀναγκαια ἡ ἐπιδειξις του ἀπορου σχηματος και ματαια ἡ σκεψις διοτι οὐτε ἀλαζων οὐτε | ||
| αὐτῳ της διανοιας ἐρωτι της προικος , ὡστε και της ἀπορου το καλλος ἡ πενια συστελλει παρα φιλαργυρῳ κριτῃ : |
| τα ἀγορασματα . μων οὐν ὑμιν φαινονται ἀπεικοτως αἱ Μουσαι συστρατευεσθαι τῳ βασιλει και διδοναι αὐτῳ νικας ἐξαιρετους , ὡν | ||
| αὐτῳ παραδουναι και ἐπι το ὀρος , εἰ βουλεται , συστρατευεσθαι : εἰ δε μη , αὐτον ἐασαι . τῃ |
| πολλακις λεγειν ἀναγκασθησομαι περι ἐμαυτου . πειρασομαι μεν οὐν ὡς μετριωτατα τουτο ποιειν : ὁ τι δ ' ἀν το | ||
| αὐτος μεν γαρ τῳ γαμβρῳ Ῥουτιλιανῳ ποτε γραφων και τα μετριωτατα ὑπερ αὑτου λεγων Πυθαγορᾳ ὁμοιος εἰναι ἠξιου . ἀλλ |
| τα μορια του δικαιου το λεγειν , ὁτι ἐπι τεχνῃ κρινομαι : εἰτα ἐπαγει το προσωπον , ὁτι οὐ δει | ||
| ; εἰ γαρ ὑπερ Νερουα και των ἀμφ ' αὐτον κρινομαι , λεξω παλιν , ἁ και πρωην εἰπον , |
| προς ἀμφοτερους ἐπι σωτηριᾳ της πολεως ὑποσχεσθαι κρυφα τοις μεν ἀποροις την νεμησιν , τοις δε χρηματικοις βεβαιωσιν των συμβολαιων | ||
| δε ἐμετον και αἱματος και τροφης και φλεγματος τοις μεν ἀποροις εἰς ὠφελειαν κρινε , τοις δε εὐποροις εἰς βλαβην |
| δι ' ἡμερων σπʹ και ὡρων ιβʹ . ταυτας οὐν ἀφαιρειν δεησει ἀπο των του ἐνιαυτου τξεʹ δʹ ἡμερων , | ||
| . , . . β . . . Βλιττειν : ἀφαιρειν το μελι ἀπο των κηριων , ἐκπιεζειν και θλιβειν |
| στατας και ὑπερεισεις αὐτους ταις καταζυγισιν . καταστησαμενος δε το πλινθιον οὑτως σφυραν συμμετρον λαβων εἰσελαυνε τους σφηνας ἐναλλαξ ἑκαστον | ||
| αὐτους μετριως , και το τηνικαδε θεις ἐπι κροταφον το πλινθιον ἐπι στερεου τινος ὑποθεματος τυπτε μειζονι σφυρᾳ και εἰσωθει |
| ἀπ ' ἀλληλων ποιησαμενους ὁμοεθνεις μηκετι διασωζειν τον αὐτον της διαλεκτου χαρακτηρα δια τας προς τους πελας ὁμιλιας : το | ||
| . οὑτοι γαρ δια την των βαρβαρων παροικησιν ἐλυμηναντο της διαλεκτου το πατριον , τα μετρα , τους χρονους . |
| κατα γαρ τουτον τον λογον και ὁ ἐμος πατηρ ἠδικησεν ἐπιστρατευσας κατα βαρβαρων οὐκ ἰδιας ἑαυτου χρειας ἑνεκεν , ἀλλα | ||
| ιζ Παρθικων . . , , : ἐν ὡι χρονωι ἐπιστρατευσας ἀνηλθε πολεμων μετα δυναμεως πολλης κατα Ῥωμανιας Μεερδοτης ἐκ |
| οὐδεμιας πραξεως ἀρχη ἡ αἰσθησις , ἐπει και ἐν τοις λογικοις , ὁταν τα αἰσθησει ἡδεα φαινομενα καταδιωκῃ ἡ ὀρεξις | ||
| τα ἡδεα του σωματος σφοδροτερα ὁρμη , ἐν δε τοις λογικοις ἡ τε παντελης κατορθουται εὐπαθεια και ἡ συν μετρῳ |
| αὐτῳ μαλλον ἠ ἐντελλεσθαι : κελευουσι μεν γαρ [ και προσταττουσι ] δεσποται δουλοις , ἐντελλονται δε φιλοι ‖ . | ||
| Τους δε περι των συμβολαιων νομους Βοκχοριδος εἰναι φασι . προσταττουσι δε τους μεν ἀσυγγραφα δανεισαμενους , ἀν μη φασκωσιν |
| . Ὁτι ὑποστασιν καλουσιν το ἐμφασιν ἐχον και παθους τινος ἐνδεικτικον , καθαπερ το Δημοσθενικον : „ οὑτως ὠργισθη και | ||
| οὐ προς παν σημειον ἀντιλεγομεν , ἀλλα προς μονον το ἐνδεικτικον ὡς ὑπο των δογματικων πεπλασθαι δοκουν . το γαρ |
| . Τιβεριῳ δ ' Αἰμιλιῳ διεξιοντι την πολεμιαν συν πολλῃ καταφρονησει κατ ' ἀρχας και οὐδεν ἐτι προσδοκωντι ἀντιπαλον ἐπηλθεν | ||
| μετα πολλης φαντασιας ἐρεις την ἀναγκην , και το μη καταφρονησει δοκειν ἀποκεχωρισθαι του ἀγωνος προβαλλομενος . ἑξεις δε μετα |
| , χαλεπαν δε λυσον ἐκ μεριμναν , ὀσσα δε μοι τελεσσαι θυμος ἰμερρει , τελεσον , συ δ ' αὐτα | ||
| ἐειπες . και μεν δη που τις μελλει βροτος ἀνδρι τελεσσαι , ὁς περ θνητος τ ' ἐστι και οὐ |
| σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
| οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
| και κατεπαυον της ὀργης . Οὑ δη χαριν ἡ Μεγακλω χαριστηριον αὐταις ὑπερ της μητρος ἀνεθηκε στηλας χαλκας και ἀνα | ||
| Ἀπολλωνι πεμπειν εἰκονα χρυσην , ἐπι καταδικῃ του ἀρχοντος , χαριστηριον δε τῳ θεῳ παρα Ἀθηνων . Σωκρατει γουν ὑπισχνειται |
| . Ῥωμυλος μεν οὐν τον χρονον τουτον τυγχανει ἁμα τοις ἐπιφανεστατοις των κωμητων πεπορευμενος εἰς τι χωριον Καινιναν ὀνομαζομενον , | ||
| αὐτηι Σικελιαι , καθαπερ ἐν ὀξυβαφωι , συγκριτος φανηι τοις ἐπιφανεστατοις των ἡρωων , κἀν αὐτος ὑπερ Ἰταλιας μονον και |
| φως ἀρα ἐστιν “ . πεπλεκται γαρ ἐκ πρωτων δυειν ἀναποδεικτων , ὡς ἀναλυσαντες αὐτον εἰσομεθα . γνωστεον γαρ ὁτι | ||
| ἀποδεικτον ἐν τοις αἰτημασιν κατηριθμησεν , ὁ δε και των ἀναποδεικτων ἐπεχειρησεν ἀποδειξεις εὑρισκειν . Προβλημα ἐστι μερος λογου εἰς |
| εἰναι την συμβουλιαν . ἀταρ οὐ παντη τον Αἰτωλον ἀφηκεν ἀνεγκλητον ὁ πρεσβυτης ὁ Πυλιος . το δε ἐγκλημα ἐστιν | ||
| οὐ μεντοι ὁσα διδασκει ἡ τεχνη : μαλλον δε τεχνῃ ἀνεγκλητον το ἐπιτηδειως ἀποδοκιμαζειν τα μη ὀφειλοντα ἑπεσθαι . ἐκρατιστευσεν |
| τειχος λεγει των Θηβων . τριτον δε φασιν εἰναι των ἀπελθοντων ἐν Κολοφωνι τον Σθενελον τον υἱον Καπανεως του κατασκαψαντος | ||
| γνωμῃ οἱ Ἀθηναιοι τους Κερκυραιους προσεδεξαντο , και των Κορινθιων ἀπελθοντων οὐ πολυ ὑστερον δεκα ναυς αὐτοις ἀπεστειλαν βοηθους : |
| ] | ” . εἰτα δειξας [ ] το | μανικον οἰκειως [ ] της | ὑποληψεως . τοτ [ | ||
| μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως των φαινομενων ἐκκαλουμενων , μανικον και οὐ καθηκοντως πραττομενον ὑπο των την ματαιαν ἀστρολογιαν |
| αὐτοσχεδιως συνερριψαμεν . ἠν δε και τοὐδαφος λωτῳ και τριφυλλῳ μαλθακον : ἐν μεσῳ κυκλῳ και τινες ὑακινθοι και ἀνθεμα | ||
| και το ψυχρον θερμον και το σκληρον μαλθακον και το μαλθακον σκληρον και το ζωον ἀποθνηισκειν και ἐκ μη ζωντος |
| ἐκλαμπει λογος . θαρσησον , ὠ παι , και λογων ἀκου ' ἐμων : ἰδειν γαρ ὀψιν την ἐμην ἀμηχανον | ||
| και ποδος διαρριφα : θριαμβοδιθυραμβε , κισσοχαιτ ' ἀναξ , ἀκου ' ἀκουε ταν ἐμαν Δωριον χορειαν . Λακων ὁ |
| ; εἰτα ἐξ ἀρχης ἐρεις , τι κηδεμονος ἰδιον το φθειρεσθαι , το μηδεν αἰσχρον πασχειν , ἐαν το ἐπιμελεισθαι | ||
| χρονος ὁ παρελθων και ὁ μελλων , ἐν χρονῳ δε φθειρεσθαι το νυν οὐ δυνατον : συμπαρεκτεινοιτο γαρ ἀν το |
| ἀσκουμενην πειρᾳ μαθων ἁπαντων οὐσαν των παραγγελματων ἀνυτικωτατην εἰς ὑγειας ἀσφαλειαν τε και φυλακην , ἐσπουδασα την τε φυσιν του | ||
| , ἐπι τουτων ἀμεινον τῳ πληθει των ὀθονιων ἐργαζεσθαι την ἀσφαλειαν , οὐ τῳ της πιεσεως ἰσχυρῳ . Ἐν ἀκροις |
| αὐτον χαμαι κυλιομενον και τον φλογμον οὐ φεροντα και ψυχρον αἰτουντα πανυ ἐρωτικως , ἑαυτον δε μη δουναι . καιτοι | ||
| τε ξεινον κακον ἐρξῃ : ἰσον κακον ἐστιν ὁστις τον αἰτουντα συγγνωμην και ξενον ἀδικως λυπησῃ και ὁστις του ἰδιου |