μεν ᾠομην την Σικελιαν ἑν τουτ ' ἀποτακτον αὐτο τους τυρους ποιειν καλους : ἐτι ταυτα προσετιθην ἀκηκοως , ἱματια | ||
γυμναζωνται , γαλακτι παν το σωμα ἱδρουσιν , ὡστε και τυρους ἀπ ' αὐτου πηγνυνται , ὀλιγον του μελιτος ἐπισταξαντες |
Διος κατεστρεψε τον βιον . των δε ἐκ Ποσειδωνος και Τυρους γεννωμενων παιδων Πελιας μεν νεος ὠν παντελως ὑπο Μιμαντος | ||
' εἰσω κατεσταν : των δ ' ἀκουσαις αὐτος ὑπαντιασεν Τυρους ἐρασιπˈλοκαμου γενεα : πραϋν δ ' Ἰασων μαλθακᾳ φωνᾳ |
ἀπομαχεσθαι , ἑτεραν ταφρον ὠρυσσεν οὐ μακραν ὑπερ ἐκεινην και σταυρους αὐτῃ περιεπηγνυ και τειχος ᾠκοδομει , οὑ το μεν | ||
ἡ ἑκατερωθεν οἰκοδομη του τειχους ὀρθοις ξυλοις διειλημμενη , ἁπερ σταυρους κεκληκε δια την στασιν , ἠ αὐτο το τειχος |
ταισιν κομαροις και τοις κοτινοις σταντες , ἐχοντες κριθας , πυρους εὐξομεθ ' αὐτοις ἀνατεινοντες τω χειρ ' ἀγαθων διδοναι | ||
, και λιμου φαρμακον οὐδεν . ὠνεισθαι δε ἡμιν ἐπακτους πυρους οὐχ οἱον τε δια σπανιν κερματων . ἐστι δε |
μη προσελθειν , ἠ που δεινοτερον πολεως ὁλης ὑποσχεσεις ἐγγραφους ἀκυρους γενεσθαι . οἱ γαρ περι των δωρεων κειμενοι νομοι | ||
ἀει τι προθυμουμενος ὑμας εὐ , ὑμεις δ ' ἑστωσας ἀκυρους πεποιηκοτες , ὁ πολυ δεινοτερον του καθελειν : αὑται |
, και ποιητεον ᾑπερ λεγεις . Οὐκουν δη και τους κοινωνους τουτων των πολιτειων πασων πλην της ἐπιστημονος ἀφαιρετεον ὡς | ||
ἀλληλοις εἰθ ' οὑτως αὐτα ἀμειβεσθαι τε και ἀλλασσεσθαι τους κοινωνους : οὑτω γαρ ἀν το ἰσον ἐχοιεν . Συμβλητον |
Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
τοις ὑστερον χρονοις ἱερειαν της εἰρημενης θεου κατασταθεισαν θυειν τους ἁλισκομενους . ἐπιζητουσης δε της ἱστοριας τας της ξενοκτονιας αἰτιας | ||
πασαν μεν Καυκασου περιοδον , τουτο δ ' ὑπερ Ἰνδους ἁλισκομενους και Κασπιας πυλας , τουτο ὑπερ παντα τἀνθρωπεια , |
τουτο μεν χαλκους ἐπ ' ἀγορας ἱσταντες , τουτο δε παρεδρους τοις ἐν ἀκροπολει θεοις καθισταντες , τους δε μεγαλων | ||
δ ' ἐπιβαλλομεναν χαιταισιν εὐωδη ῥοδεων πλοκον ἀνθεων ται Σοφιαι παρεδρους πεμπειν Ἐρωτας , παντοιας ἀρετας ξυνεργους . πως οὐν |
. κονδυα ἀργυρα ροϚʹ : τουτων ἐπιχρυσα λγʹ . τισιγιτης ἀργυρους εἱς . μυστροι ἀργυροι καταχρυσοι λβʹ . λαγυνοθηκη ἀργυρα | ||
μακρον και εἰς Η των εἰς ΟΥΣ περισπωμενων περισπαται : ἀργυρους ἀργυρα , χρυσους χρυσης , διπλους διπλη . Τα |
και περι τι των μεμιγμενων τῳ μη ὀντι ἠ ὁπωσουν κοινωνουντων τῳ μη ὀντι . Μη ὀν δε οὐτι το | ||
; ὡσπερ ἀν εἰ σε ἐροιμην παλιν τα νυνδη , κοινωνουντων ναυτιλιας ἐπιστασθαι ἀρχειν τις ποιει τεχνη ; Κυβερνητικη . |
τηρει . Εἰ οὐν τελειοτερον ἡ ἐνεργεια της οὐσιας , τελειοτατον δε το πρωτον , πρωτη ἀν ἐνεργεια εἰη . | ||
δε τουτων ἐμμελη συνθεσιν τε και κρασιν το πρεσβυτατον και τελειοτατον ἐργον ἁγιον ὡς ἀληθως εἰναι συμβεβηκε , τον κοσμον |
Ψιμμυθιον , ἁλας , ἐλαιον , νιτρον , ἑκαστον ἰδιᾳ λειοτατον προποιησας , ἑψε ἁμα ἑως ἐμπλαστρωδες γενηται , προπολιν | ||
και ἐχε ἐν πυξιδι , και διδου ἐν ἀνεσει # λειοτατον πληρες , μετα γλυκεως κρητικου . Ἐπικαλειται δε το |
τας ἀντιθεσεις και λυσεις των ἐπιφερομενων . το ἑξης : ἀνακοινουσθαι τε πραγματα και ἀντιγραφας . ἀξια σῃ φρενι : | ||
αὐτους προτερον ἐν μυστηριῳ ἐχειν την τοιαυτην διδασκαλιαν και μη ἀνακοινουσθαι ταυτην τοις ἀγροικοτεροις , ἀλλα μονοις τοις γινωσκουσι το |
. . . οθ ∠ ʹ λ δʹ : το ἀνατολικον στομα του Τιγριδος ποταμου ἐκβολων . . . . | ||
ε ἑξηκοστων κε . κατα μεν γαρ την ἐπι τον ἀνατολικον ὁριζοντα θεσιν ἀφεξει το φαινομενον κεντρον αὐτης Καρκινου ἀρχης |
ἑκατεροις ἁπαντα ἠν , ἐξῃεσαν εἰς το πεδιον , και συμπεσοντες ἠγωνιζοντο μεχρι μεσουσης ἡμερας οὐτ ' εἰκοντες τοις πολεμιοις | ||
περι της ἡγεμονιας κατ ' ἀλληλων τα ὁπλα ἡρπασαν και συμπεσοντες ἐμαχοντο , οὐτε κατα ταξιν οὐτ ' ἐκ παραγγελματος |
την ἀλλοιωϲιν ἑτοιμοτεραν και την θρεψιν βελτιονα ἐργαζεται δια την γινομενην θερμοτητα . ἐκκαθαιρει δε και τουϲ πορουϲ και κενοι | ||
μιμησις των ὑπο της λεξεως ἑρμηνευομενων πραγματων : ἡν παριστησι γινομενην Ξενοφων ὁ καλος ἐν τῃ Ἀναβασει ἐν τῳ παρα |
εἰ δε μετ ' ἀποδειξεως κριτηριον αὑτον ἀποφαινηται , παντως ὑγιους . ἀλλ ' ἱνα μαθωμεν ὁτι ὑγιης ἡ ἀποδειξις | ||
ἱνα κατα λεπιδος ἀποστασιν χωρισθῃ το ἠλλοτριωμενον ὀστεον ἀπο του ὑγιους , ὁταν την ξυσιν ἐπωδυνον οὐσαν μη δυνηται ὑπομενειν |
των ποδων αὐτου ἀρετη ἀναγεγραπται ἐν Ὀλυμπιᾳ : το γαρ ἀνακεισθαι ἐνταυθα οὐχ ἁπλως προσκειται , ἀλλ ' ἐπι της | ||
και τα καρυα φυεσθαι φασιν , ὡν πολλα προς ἱεροις ἀνακεισθαι τοις δευρο θαυματος ἑνεκα . τας δε ἀμπελους φυεσθαι |
τειχους ὀντες . ἐπειδαν δε τῳ προσαγομενῳ μηχανηματι ὁδοποιηθῃ , πετρους ὡς μεγιστους προρριπτειν ἐκ των πετροβολων , μη στρογγυλους | ||
των της Αἰτνης κρατηρων ἀξιοθαυμαστοτερον νομιζομεν , ἡς αἱ ἀναχοαι πετρους τε ἐκ βυθου και ὁλους ὀχθους ἀναφερουσι και ποταμους |
ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | ||
: τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε |
καθ ' ἑν και κατα γενη μορια , τουτῳ παντων ὁμοιοτατον αὐτον εἰναι τιθωμεν . τα γαρ δη νοητα ζῳα | ||
μεν οὐν ἐστιν οὐρον ἐπι των νοσουντων το τοις ὑγιαινουσιν ὁμοιοτατον ὑπωχρον ἠ ὑποξανθον και λευκον και λειαν και ὁμαλην |
μεγεθος της νοσου , περιεστειλεν αὐτον κηδεμονικως , και των νομιζομενων ἀξιωσας ὡσανει τις υἱος πατερα παλιν ἐπανηλθεν εἰς την | ||
ἀπο των σφετερων βασιλεων τοις κοσμικοις στοιχειοις και τισι των νομιζομενων θεων τας ὀνομασιας ἐπεθεσαν : φυσικους δε ἡλιον και |
. βελτιον δε ἰσως ἠν μηδε εἰ λεγει την ἀρχην προσποιεισθαι . τον οἰκετην πολλακις ἀνειμενον και παιζοντα ὁ δεσποτης | ||
ἁ μη ἐχει τις και μειζω ἠ ἁ ἐχει τις προσποιεισθαι ἐχειν ἑαυτον του ἁ ἐχει ἐλαττουν ἠ ἀρνεισθαι μη |
τηιδε . . . στασει ] τηι συστασει ἡμων . δικαστην ἠ δικηφορον ] κριτην ἠ τιμωρον : ὁ ἐστιν | ||
εἰναι του στεφανου . καταχρηστικως δε εἰπεν ἐνταυθα κριτην τον δικαστην . κριτης γαρ ὁ κρινων τραγῳδους και τους ἀλλους |
ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
δη ἀν ἐξεταζωμεν , δυναται το μεν δια των λημματων συμπεπλεγμενον ἀληθες εἰναι ἡμερας οὐσης , οἱον το τοιουτο ” | ||
το προσφατον και λευκον ἠ ὑπερυθρον , οὐ πεπιεσμενον ἠ συμπεπλεγμενον , λελυμενον δε και διακεχυμενον , σπερματος πληρες ὁμοιου |
μεγαλης ? : οὑ δη ? προφασιν μεν σφισι του πολιτικου τουτου , ἱν ? ' οὑτως ? εἰπω ? | ||
φρονιμου , το δε κοινον του οἰκονομικου και ἐτι του πολιτικου , ὡστε δει τῳ ἰδιως φρονιμῳ του οἰκονομικου και |
Ξ αἱματηφορους ] ᾑμαγμενους . αἱματηφορους ] + δια σφαγης γεγενημενους . μορους ] οὑς ποιουνται ὑπερ των φιλων πολιτων | ||
ἀν ἀγανακτησειεν ὁρων ἐν τῳ προς ἀλληλους πολεμῳ μεγαλους αὐτους γεγενημενους ; ὡν οὐ μονον αἰσχρων ὀντων ἀλλα και δεινων |
, καλον ἐστι τουτῳ πρωτον ἀποπλυναι τα ὀμματα και οὑτω προσενεγκειν τα προς ἑκαστην ἰασιν ἁρμοζοντα κολλουρια : οὐδεν γαρ | ||
παιδι τ ' ἐπεταξ ' ἐγχεανθ ' ὁσον δεκα κυαθους προσενεγκειν Διφιλῳ ποτηριον . ὑπερηδεως δε την κυλικ ' ἐκπιων |
του κ . και τα λαχοντα ἰσα τον ἀριθμον τοις μελλουσι κληρουσθαι δικαστηριοις ὑπηρετης φερων ἐτιθει καθ ' ἑκαστον δικαστηριον | ||
νεωτερου ἐστι πρεσβευομενον ἐν τε θεοισι και ἐν ἀνθρωποις τοις μελλουσι σῳζεσθαι και εὐδαιμονειν . αἰκιαν οὐν περι πρεσβυτερον ἐν |
, και οὐ τους πλουσιους μονον , ἀλλα και τους ἀπορους . ποιει δε τουτο ἐξεπιτηδες : οὐκ ἐγχρονιζει μεν | ||
εἰναι και παντελως ὀλιγους ὑποθωμεθα και των εἰς πολεμον παρασκευων ἀπορους , αἰδεσεως δε τυχειν παρα τουτοις και την γην |
: ἐν πολλῳ δε χρονῳ συγκεκραται αὐτων ἡ φυσις . χειρους δε και πλειους αἱ τοιαιδε , μικραι , γρυπαι | ||
βωμολοχους κἀνδραποδιστας . Και μεν δηπου και τα πατρῳα γε χειρους ἡμων εἰσιν σῳζειν . Ἡμιν μεν γαρ σων ἐτι |
οὐδεν ὀψιγονον , ἀλλα και ὁσα τεχναις και ἐπιμελειαις ὑστερον τελειουσθαι δοκει , παντως ἡμιεργα προϋποκειται προμηθειᾳ φυσεως , ὡς | ||
και εὐφορωτερα γενηται : ῥᾳδιως γαρ οὑτως ἐμελλε τα κατασκευαζομενα τελειουσθαι . τουτ ' ἀπομιμουμενοι το ἐργον οἱ μοχθηροι τας |
χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | ||
των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ |
δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
νυν στερισκομαι . ] εἰἑν : τι δη χρη τον ταλαιπωρον με δραν ; στειχειν προς οἰκους ; κἀιτ ' | ||
ἀπογραφεσθαι , ἀνθρωπε , οὐχι τινα ποτε ἀγωνα ψυχρον και ταλαιπωρον . οὐκ ἐστιν ἐν Ὀλυμπιοις νικηθηναι μονον και ἐξελθειν |
τῃ των πολλων συνηθειᾳ και οὐ τῃ των δυοιν ἀναγκαιον κατακολουθειν , ῥητεον την παρατηρησιν της κοινης συνηθειας χρησιμευειν προς | ||
προς τε τα του σωματος και τα της ψυχης ἰδιωματα κατακολουθειν , το ποιητικον του κατ ' αὐτον των ἀστερων |
, οὑτω μηδε δι ' ἀνθρωπων , ἰσως ἀν τι λεγοις : εἰ μεντοι ἐν ἀνθρωποις ὠν μητε ἀρχειν ἀξιωσεις | ||
' ἡμων δ ' ἐκλαβ ' οὑς ἐχω λογους . λεγοις ἀν : εὐνους δ ' οὐς ' ἐρεις ὁς |
μεταξυ διαλαμβανοντα . και ἠν τις ἐντυχῃ , θαυμασια περι σαυτου λεγε και ὑπερεπαινει και ἐπαχθης γιγνου αὐτῳ . ” | ||
, εἰ τι ποιεις ἐνθαδε των προς την προαιρεσιν την σαυτου φεροντων , ἱν ' ἐπανορθωθῃ ; εἰ μεν γαρ |
θηλειων κατεκοπης . Ὀχευομενους δε τους καπρους και τας ἀλεκτρυονας θεωρους ' ἀσμενοι . Ἀλλ ' οἱα νυμφη βασιλις ὠνομασμενη | ||
ἐμπεσοντα συντριβηναι , παραπλησιως δε και την παρακομιζουσαν ναυν τους θεωρους ἀπο των ἀγωνων ἀναχθεισαν εἰς την Σικελιαν ἐκπεσειν της |
βεβαιω ἀπελθειν ὑμας , και αἰχμητην , ἠγουν αἰχμην εἰδοτα μεταχειριζεσθαι , ἀντι του πολεμιστην . το γαρ ἐμφυες ἠθος | ||
τον δε ἐγκωμιαζοντα ἐμπομπευειν τοις ἐργοις , ἐπιδεικτικως τους λογους μεταχειριζεσθαι : ἰστεον δε ὁτι δικανικος χαρακτηρ ἐστιν ὁ ἰσχνος |
ἁπασι δε τοις ἀκουουσι κεχαρισμενους , οὐκ ἐπειθεν , ἀλλα θρους ἠν ἐφ ' ἑκαστῳ πολυς και των μεν ἀγανακτησεις | ||
το ναυτικον ἐν αὐτῃ ἐπι σιτισμῳ , και τῳ πληθει θρους ἠρτο μεγιστος . τουτου χαριν το “ στεναχουσης ” |
ἐστι το μεν ΒΖΕ το ἀπο της ΝΘ μεταξυ της κατηγμενης και του κεντρου , το δε ΗΖΘ το ἀπο | ||
και οὑτως ὡς και εὐθειας ἀπο του Β προς ὀρθας κατηγμενης δια των Δ , Ε διηχθαι . ἀλλα δη |
, ὁτι τον μεν ἐπηλυν ὀχλον οὐδενος εἰακατε εἰναι των κοινων κυριον , ἀρχετε δ ' αὐτοι της πολεως και | ||
αἱ πρωται δε ἡμιν φαντασιαι γινονται ἀδιαρθρωτοι και ἀπο των κοινων : τα γουν παιδια προσαγορευει παντας τους ἀνδρας πατερας |
δε των σφοδροτερων παροξυνομενος . δυνατον μην ἐτι τους ἀρχομενους καρκινους κωλυειν αὐξεσθαι καθαιροντα τον μελαγχολικον χυμον πριν ἐν τῳ | ||
μη δυναμενοι δε οὑτοι ἰχθυας προςενεγκασθαι , μονους τους ποταμιους καρκινους ἑφθους ἐσθιουσι , και πινοντες οἰνον μεμιγμενον ἐπ ' |
Φρυγιας της μεγαλης ἐπι θαλατταν καταβηναι : ἑξης δε την παραθαλαττιον χωραν προσαγαγομενην ὁρους θεσθαι της στρατειας τον Καικον ποταμον | ||
της ὁμορου χωρας παραθαλαττιου μεχρι Σικελιας , ὁδοποιησαι δε την παραθαλαττιον της Λιβυης μεχρι στηλων Ἡρακλειων , ἀκολουθως δε τῳ |
τῳ ἀληθει : ἀμηχανον γαρ ἑκατερους τοις ἀληθεσι κεχρησθαι τους ἀντιδικους : εἰ γαρ ἐναντια ἑαυτοις λεγουσι , πως δυναται | ||
τον Δημοσθενην εἰς συνηγοριαν ἐκαλει ; . . . τους ἀντιδικους ] δια το μη ἐχειν αὐτους ἀντιλεγειν προς τα |
ἁλσι και ἐλαιῳ , του ζωμου λαμβανομενου ὁμοιως και προς χρονιους των τενοντων ἀποστασεις . καεντες δε και ἐπιπασθεντες αἱμορραγιαν | ||
, λυει δε και πωρους ἐν χερσι και ποσι τους χρονιους , μετατρε - πει γαρ αὐτους εἰς ἰχωρα λεπτον |
τους Θρηικας . Ἐς τουτους δε μοι δοκεει και προσωτατα ἀπικεσθαι ὁ αἰγυπτιος στρατος : ἐν μεν γαρ τῃ τουτων | ||
Μακαρων νησος . Ἐς μεν δη τουτον τον χωρον λεγεται ἀπικεσθαι τον στρατον : το ἐνθευτεν δε , ὁτι μη |
οἰμοι ταλας : Φευ ὁ ἀθλιος , ἀρα και συ κοινωνος ὠν . . μων : Ἀρα . μετεχων : | ||
παραλαβειν τους θρονους , μαλλον δ ' ὁ μεν ἠδη κοινωνος , ὁ δε αὐτικα ἐσται . ἐμοι δε ἀλλως |
πορρω ὑπαρχετω , χωριζεσθω . εἰμι το ὑπαρχω και ὁ παρατατικος εἰν , ἡ μετοχη εἰς , ἐντος , και | ||
. . * : εἰδῃ ] Εἰδημι : και ὁ παρατατικος εἰδω . . . . ἐαν εἰδῃ . * |
χρηται , ἐνιοτε ὡς ἀρσενικῳ , ἐνιοτε δε ὡς οὐδετερῳ τελευτωντος του μηνος : του κατα σεληνην λεγει μηνος : | ||
ἀναστησας την δυναμιν ἐκ της πολεμιας ἀπηγεν ἐπ ' οἰκου τελευτωντος ἠδη του ἐτους . ἐπισταντων δε των ἀρχαιρεσιων ἐδοξε |
την ἐπι των μη ἀποδεικτικων , ἀλλως δε εἰς παραδοχην παραλαμβανομενων ἀπο της των προφεροντων πιστεως . και γαρ τα | ||
ἐστι τα συνεπομενα , αὐτων τε των εἰς την ὀρχησιν παραλαμβανομενων τα μερη και ἐξ ὡν ταυτα , οἱον χειρος |
πολυανθρωποτατοι των Ἀραβικων ἐθνων ὀντες . νεμονται δε την εὐδαιμονα λεγομενην Ἀραβιαν , φερουσαν τα πλειστα των παρ ' ἡμιν | ||
. Αὑτη δε ἡ Ἀπολλωνιας νησος ἐχει ἐν αὑτῃ πολιν λεγομενην Θυνιαδα , Ἡρακλεωτων ἀποικον , Ἀπο δε Ἀπολλωνιαδος νησου |
θαλασσης οἱ μεν ἀνεπεταννυον συν κραυγῃ τα ἱστιας ὡς δηθεν ἀναγομενοι , τα δε πνευμα τε ἐδεχετο και ἐκυρτουτο , | ||
και νηνε - μιας παρεχει , διο και χρονιζουσιν οἱ ἀναγομενοι ἐν τῳ πλῳ . ἐαν οἱ β ἀγαθοποιοι μετα |
και τους ἀστερας συνεκπιπτουσιν αἱ διαιρεσεις και τας ἐννοιας των ἀποτελεσματων προδηλουσιν , ἐπι δε ταυτης ἀλλοτε ἀλλη συγκιρναμενη κατα | ||
προειπομεν : συ δε διακρινε τῳ νῳ τας μιξεις των ἀποτελεσματων . Ὁτε ἐστιν ὁ Ἑρμης χρονοκρατωρ και ὑπαρχει ἐπικεντρος |
ἑβδομης Ἑρμης ἐπεχει και κρατει ἀποτελων τοιουσδε : στομαχικους και καθαρους , ἀλλα και ὀλιγοτροφους , γραμματικους και νομικους , | ||
μετα περιθλασεως την σκεπην τρυφεροις ἐτι σωμασιν καθεστωσι παρεχειν : καθαρους δε , ἱνα κουφοι και μη βαρεις ὠσι και |
ἐργῳ ἐπεξιεναι , νομιζειν δε τας τε διανοιας των πελας παραπλησιους εἰναι και τας προσπιπτουσας τυχας οὐ λογῳ διαιρετας . | ||
πνευματα οἱδ ' ἑπονται , ἠ κατωθεν ἀνηνεγμενων πνευματων δια παραπλησιους χυμους : ἐνιοτε δε και πανυ λεπτα και βραχεα |
: ἀνδραποδ ' ἐκ Φρυγιας , ἀπο δ ' Ἀρκαδιας ἐπικουρους . αἱ Παγασαι δουλους και στιγματιας παρεχουσι . τας | ||
Ἑλλαδος , οὐ μονον της ἑαυτου πολεως , και τοιουτους ἐπικουρους , ὠ Πλατων , τοις Ἑλλησι παρεσχετο . ὡστε |
μοι φαινεται . Ἐτι δη λοιπη ἀπορια ἐστιν , ἡν ἀπορεις περι των ἀνδρων των ἀγαθων , τι δηποτε οἱ | ||
; ἐν τουτῳ γαρ αὑτη λυεται ἡ ἀπορια ἡν συ ἀπορεις ἠ ἀλλοθι οὐδαμου . εἰ μεν γαρ ἐστιν , |
και μην οὐδεν ἀν ἐχοιτε θεαμα καλλιον και παραδοξοτερον αὑτων σωφρονουντων και προσεχοντων . θειον γαρ δη και σεμνον ἀληθως | ||
. ἐγω ποιητας ἐκ ποιμενων , ὁ δε ἀφρονας ἐκ σωφρονουντων ἐργαζεται : ἐκει μητηρ κατα παιδος μαινεται , και |
το ὁπερ ὀν ἐσται οὐκ ὀν . και μηδεις ὑπολαβῃ παραλογιζεσθαι ἡμας : οὐ γαρ ἐπειδη συμβεβηκος ἐστι το λευκον | ||
ἠ οἱον περιττα της προκειμενης ὑποθεσεως ἀει ἐξευρισκων προς το παραλογιζεσθαι , οἱον ὡς ἐν τῳ ηʹ των Φιλιππικων οὐσης |
πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
, ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
. Εἰτα Δαβιδ τον τουτου υἱον δυναστευσαι , ὁν καταστρεψασθαι Συρους τους παρα τον Εὐφρατην οἰκουντας ποταμον , και την | ||
Τυρρηνον πρεσβυτερους . . , : Και μην και τους Συρους ἱστορουσι το παλαιον ἀπεχεσθαι των ζῳων , και δια |
τον κατα κορυφην τοπον του ζῳδιακου και των περι αὐτον πλανωμενων ἀστερων , οἱς οἰκειως και αὐτοι τας ψυχικας κινησεις | ||
ἐκ πολλων ἀνομοιων συγκιρναμενην , ἐτι και τοις παλαιοις των πλανωμενων συσχηματισμοις , ἀφ ' ὡν ἐφαρμοζομεν τοις ὡσαυτως ἐχουσι |
δε εἰκοστην πρωτην δευτεραν εἰκαδα : εἰτα οὐκ ἐχωρουν ἐφεξης ἀριθμουντες , ἀλλα ἀπο της εἰκοστης ἐννατης ἠρχοντο λεγοντες : | ||
προς τους ἁλιεις : ἐν δε τῃ οἰκιᾳ τους καθευδοντας ἀριθμουντες πολλους παραλειψομεν ἀνθρωπους και ἱππους , ἀν παρωσι και |
ἀγκυλοχειλου : τα δε ὀξυτονα εἰς ους , κυκλοτερος κυκλοτερης κυκλοτερους , Δ αὐταρ ἐπειδη κυκλοτερες μεγα τοξον ἐτεινεν . | ||
ἰσαζωνται . ἐπαινουμεν δε και την ἑτερομηκη πεδην μαλλον της κυκλοτερους . ἡδιον μεν γαρ οὑτως ἀν στρεφοιτο ὁ ἱππος |
, προπαροξυνεται : στεφανος κλιβανος λιβανος χοανος . σεσημειωται το πελανος οὐρανος Σικανος . το δε πιθανος ἐχει θηλυκον . | ||
. Διονυσιος Θρᾳξ : θεοις ἀπαρχαι τινες . λεγεται δε πελανος και ὁ περι τῳ στοματι πεπηγως ἀφρος . και |
τι των ὡδε θεσπεσιων και μεγαλων , την φυσιν δε ὁμοιουσθαι πολλαχου τοις του νομου εἰδεσι , χωρια τε γαρ | ||
προς των ἐπιγιγνομενων ἐπαινεισθαι , ἁ ποιει την θνητην φυσιν ὁμοιουσθαι τῃ θειᾳ και μη συναποθνησκειν [ αὐτης ] τα |
σκευασιαν και ἀπο σεμιδαλεως . των δε τραγηματων οὐδεν ἀτοπον λαμβανειν ἀμυγδαλων ἠ πιστακιων , σταφιδων δε και φοινικων σπανιως | ||
συλλογισμοις και οὑτως ἐν μερει φανερον , ὁτι οὑτως δει λαμβανειν τους ὁρους . τον γαρ μεσον οὐ κοινον ληπτεον |
. Ὡσπερ οὐν εἰκος , ἰδιειν τε ἀναγκη ὑπ ' ἀποριας και μητε διψωντα πιειν αἰτειν τολμαν , μη δοξῃς | ||
εἰθ ' ἁλισκομενοι τῃ προς το παρον ἐνδειᾳ , της ἀποριας οὐκ ἐωσης ἑλεσθαι το βελτιον , την εἰκαιαν ποαν |
οἰδ ' ὁπως συνηρπασεν , ἀλλα νυν ἐντος ἐμαυτου γεγονως ἐγνων ὁποι προηχθην και σωφρονω . τουτων οὐδεν εἰπειν ἐκεινον | ||
γυναι : ὁτι κἀγω ὁτε τους ποδας αὐτου ἐπλυνα , ἐγνων ἐν τῃ καρδιᾳ μου ὁτι οὑτοι εἰσιν οἱ ποδες |
' ἀν , εἰ μη τουτο ἠσθα το μεγιστον και θειοτατον , ἀντηγωνιζου μοι νυν , ἐπειτα των σων τις | ||
, και το βελτιστον ὑπο τῳ μοχθηροτατῳ και το ἑαυτῳ θειοτατον ὑπο τῳ ἀθεωτατῳ τε και μιαρωτατῳ δουλουται και ἐπι |
ὑποκειται τῃ ΔΖ : και αἱ ΔΕ , ΕΖ ἀρα ἐλαττους ἐσονται της ΔΖ , αἱ δυο της μιας : | ||
ἐκειθι , εὑρεθειεν δ ' ἀν και μειζους ἐτι και ἐλαττους : το παχος δε αὐτων δεκαετης παις γεγονως μολις |
Διος ἀστερα . Ταυτην μεν οὐν πιθανοτητος μαλλον ἠ ἀληθειας ἐχομενην την ἀλληγοριαν ἀχρι του μη δοκειν ἀγνοειν παρειληφαμεν . | ||
εἰναι , ἠ ἐν συμφοραις τε και πενθεσιν και θρηνοις ἐχομενην : καμνουσαν δε ἠ ἐρωσαν ἠ ὠδινουσαν , πολλου |
τῃ οὐρᾳ της Ἀρκτου , ὁς ἐστιν ἐσχατος των προς ἀνατολας των ἑπτα , κατα παραλληλον τῳ ἰσημερινῳ κυκλον ἐπεχει | ||
μεγιστην ἡμεραν ὡρων ιε δʹ , και διεστηκεν Ἀλεξανδρειας προς ἀνατολας μιας ὡρας γʹ : ἡ δε Ἀγκυρα την μεγιστην |
του Φορκου τας Γοργονας ἠφανισε της εὐπαραου Μεδουσης την κεφαλην ἀποτεμων , και ὀλεθριωτατον ἐρανον τῳ Πολυδεκτῃ ἐθηκε , και | ||
. μαθησῃ δ ' ἐναργεστερον οὑτως τουτο ἐχον , ἐαν ἀποτεμων ἐντευθεν αὐτο και κατα μηδεν ἀλλο μερος ἠ τρησας |
. Ἐπειτα κατα την ἀντιπαραθεσιν ἑαυτου ὁ νους προς το νοητον ἐκφαινει το ἐν ἐκεινῳ νοητον , εἰ και μη | ||
του ἐρωτικου πως ἀναγεται ἀπο του τῃδε καλλους ἐπι το νοητον καλλος : ὁ λεγει οὐν τουτο ἐστιν , ὁτι |
τι του ὁριστου ἐγκεισθαι , ἀλλα παντως ἠ καθολικωτερα θελουσιν ἐγκεισθαι ἠ δια πολλην ἀποριαν ἀπεξισαζοντα : καθολικωτερα μεν ὡς | ||
Ἐρυσιχαιος προπαροξυνομενον ἐν τοις ἐθνικοις . μηποτε οὐν το χαιον ἐγκεισθαι , ὁ ἐστιν ἡ βουκολικη ῥαβδος , και τον |
προσγινεται . ἀφ ' ὁμολογουμενων γαρ ὁρμωμενοι τουτων ἐπι το ἀμφισβητουμενον προαγουσιν ὑπο της ἀκαταλληλου ἐφαρμογης . ὡς εἰ γε | ||
το ἀμφισβητουμενον . ἀλλαχου : σαφες δε δη το γε ἀμφισβητουμενον . πρωτον δη δικαστηριον ἡμιν γιγνεσθω κοινον ἁπασι . |
στασεων διαιρεσεις ἐν τῳ Περι των στασεων βιβλιῳ του Ἑρμογενους διδασκοντος οἱ τουτου ἐξηγηται ἑνα σκοπον του βιβλιου διδασκουσι , | ||
οὐν οὐχ εὑρες τον πιπρασκοντα . οὐκ ἠκουσας οὐδε Ὁμηρου διδασκοντος ἡμας και τε θεοι ξεινοισιν ἐοικοτες ἀλλοδαποισιν ἀνθρωπων ὑβριν |
τους παιδας ἀθλα τοις νικωσιν ἐδιδου τεως ἐν τωι Λαβυρινθωι φυλαττομενους . ἐνικα δε τους προτερους ἀγωνας ὁ μεγιστον παρ | ||
τις και αὐχμηροτης δια την μιξιν , ἡν ὡς δυνατον φυλαττομενους χρη προαγειν σαφηνειας φροντιζοντας . ἠ οὐ συναψεις μεν |
ἐμπυον του φυματος γινεσθαι , ἐπι δε του δερματος φλυκταιναν ἀνιστασθαι ὁμοιαν τοις πυρικαυτοις . προστιθησι δ ' ὁτι οὐ | ||
ἐκεινα προχειρα ἐχειν και χωρις ἐκεινων μη καθευδειν , μη ἀνιστασθαι , μη πινειν , μη ἐσθιειν , μη συμβαλλειν |
μεσην παροδον του ἡλιου κατα μιας και της αὐτης εὐθειας συμπιπτουσιν ἀμφο - τεραι , ἐπι δε των ἀλλων πασων | ||
και ταις ὑστερικως πνιγομεναις παρεπεται , ἐνιοτε και μελαγχολικαις παρανοιαις συμπιπτουσιν αἱ πασχουσαι και μανιαις . Συμβαινει δε το παθος |
παντες ἠπορησαν ἀπολογιας οἱ ἐξηγηται και φασιν αὐτον ὑποδειγματος χαριν καταχρηστικωτερον γενος καλεσαι του τριγωνου το σχημα . ἐπιλυομενοι δε | ||
, τουτεστιν ἐν ζωσι διαγομεν . . μια βους : καταχρηστικωτερον την τοκαδα φησι , τουτεστι την μητερα . λεγεται |
ἀλλα και ὁτι ἀπειληφασιν : ἐκομισθη γαρ αὐτοις ἐπι της τριηρους . Ῥᾳδιον μεν οὐν ἐκ των εἰρημενων γνωναι ὁτι | ||
, οἱτινες τους μεν ναυτας φασι δειν οἰκειους εἰναι της τριηρους της ληψομενης τον στεφανον , των δε τριηραρχων τους |
, ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
ὁλου ἀν αὐτου καθοσον δυναται μεταλαμβανοι . Δει οὐν τα μεταλαμβανοντα αὐτου οὑτως ἐχειν αὐτου , ὡς οὐ μετελαβε , | ||
κοινωνιαν προαγαγειν , και συνδησαι συμμετρως τα μετεχομενα τε και μεταλαμβανοντα προς ἀλληλα . Τοσουτον οὐν ἀφεστηκε του δια παθους |
ᾁ διωνυμοι θεαι : ἀντι του ὁπου . ἠ ἀρθρον πληθυντικον και λειπει ὁ και συνδεσμος : ἀλλως : το | ||
, ὁ ἀοριστος ἠρσα , ἡ μετοχη ἀρσας , το πληθυντικον ἀρσαντες . ἠ ἀπο του ἁρμοζω ἡρμοσα ἁρμοσας ἁρμοσαντες |
ἐν ἀκροτητων τροπῳ μεσοτης φαινεται ὁ λεγομενος τελειος ἐν ἰσοτητι εὑρισκομενος και οὐτε τα μερη ἑαυτου πλειονα ἀποτελων συντεθεντα οὐτε | ||
γαστρος φορουμενος [ ἐμβρυων κατοχος ] και ὁ ἐντος ἀρτου εὑρισκομενος σιτου κοκκος ἀριστερῳ βραχιονι φορουμενος . Ὁμοιως ἐμβρυων κατοχα |
φλεγμονων πασων ἀντισπαστικως ποιεισθαι χρη την φλεβοτομιαν , οἱον ποδος φλεγμαινοντος , ἐκ της χειρος φλεβοτομειν κατ ' ἀρχας : | ||
μελαντερον : χρονιζοντες δε και ὑδρωπιωσιν . ἐμβροχαι οὐν προσαγεσθωσαν φλεγμαινοντος σπληνος ὀξελαιον ἐν οἰσυπηροις ἐριοις , καταπλασματα δε δι |
δαιμονες οἱ λαχοντες την Οὐιεντανων πολιν τοσουτον αὐτοις ἐγγυωνται χρονον ἀσαλευτον φυλαξαι την ἐκ προγονων παραδοθεισαν εὐδαιμονιαν , ὁσον ἀν | ||
το παραπαν οὐ προσδεχονται , διατελουσι δε την ἐλευθεριαν διαφυλαττοντες ἀσαλευτον . διοπερ οὐτ ' Ἀσσυριοι το παλαιον οὐθ ' |
Δι ' , ἐφη , ῥᾳον ἠ εἰ σοι δεοι διδασκειν ὡς τα κακα των ἀγαθων ἀμεινω και λυσιτελεστερα ἐστι | ||
το ἐν ταις των ἀποκρινομενων ῥησεσι των προειποντων τας τεχνας διδασκειν . λεγει τοινυν ὁ Ἀχιλλευς Μη μοι συγχει θυμον |
ὡροσκοπου : ἀλλ ' ὁποταν ἡ Σεληνη ἀφετης εὑρεθῃ , παραφυλαττεσθαι χρη τας κωλυσεις και τας ἑξαγωνους πλευρας και τετραγωνους | ||
αʹ . Περι των ἐν τῃ ἡμερᾳ του πολεμου ὀφειλοντων παραφυλαττεσθαι . βʹ . Περι τοξοτων πολεμιων . γʹ . |
δη και περι παντα τα εἰδη των κατηγοριων κατα την παρουσαν διαιρεσιν διατετακται το ποιειν : κατα μεν οὐσιαν το | ||
ἠ κολοκυντην ἠ σικυον ἠ ἀλλο τι των προς την παρουσαν ὡραν μη ἀναρμοστων ἡψημενον ἁπλως . πινειν δε λευκον |
του θυμου , οὑτω διατιθενται ὡς οἱ μεθυοντες και οἱ μαινομενοι . κεκαρωμενοι γαρ και οὑτοι και μεθυοντες ὑπο των | ||
. δυσμεταχειριστοτερον οὐδεν ἐστιν . κεκρικα . και γαρ οἱ μαινομενοι : ἀλλ ' ὁσῳ βεβαιοτερον κρινουσι τα οὐκ ὀντα |
το αὐτο σκοπουντων , εἰ μεν τινες ἰδοιεν πῃ τους σφετερους ἐπικρατουντας , ἀνεθαρσησαν τε ἀν και προς ἀνακλησιν θεων | ||
αἰσχιστῳ και ἀκλεεστατῳ ὀλεθρῳ ἀπολλυσθαι , οἱ μεν γονεας [ σφετερους αὐτων ] πρεσβυτας καταλειποντες , οἱ ἠλπιζον ὑπο των |
εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
προσηκει ταυτα ποιειν , ὁπηνικα φθασῃ βιαιως ἐπι τον ἐγκεφαλον παραγενομενη ὑλη και σφηνωθῃ παχυτερα οὐσα και τοις ἀλλοις ὑπεικειν | ||
κτησις : ἀλλα κἀν προσγενηται , ταχιστα ἀπεπηδησεν , ὡς παραγενομενη την ἀρχην οὐκ ἐπ ' ὠφελειᾳ των λαβοντων , |
αὐτῃ τεθολωμενον ὑδωρ ἐκκυμαινεσθαι συμβαινει , και του βαρους ἁμα συνεργουντος ὡστε θαττον κατενεχθηναι προς την γην κατω , πριν | ||
μετα του ἡλιου διαχεοντος το ὑγρον ἠ ἀτμιζοντος γινεται ἠ συνεργουντος εἰς την ἀρχην : ὁταν οὐν εἰς τον τοπον |