την ἐρωμενην . ἐστι δε ἡ μεν ἱλαρῳδια περι την τραγῳδιαν σεμνη οὐσα , ἡ δε μαγῳδια περι την κωμῳδιαν | ||
? † λασηντος ἐγω δε καινην ] ? ἐκπονω [ τραγῳδιαν ] , ὀγκος τε μοι πεπηγ ] ? ' |
ἐπι ποσον ψηλαφηθεισης της ἐπι των ἁπλων ἀξιωματων παρα τοις διαλεκτικοις νομοθεσιας , μετιωμεν και την ἐπι των οὐχ ἁπλων | ||
ἀληθες τουτο το διεζευγμενον , κατα τον καλουμενον παρα τοις διαλεκτικοις δια πλειονων πεμπτον ἀναποδεικτον προϊοντες δειξομεν , ὁτι σφαιρικον |
, ἐξ ὡν εἰπομεν ὀφειλειν διαγινωσκειν , εὐδηλον ὁτι τοις θερμαινουσι δει κεχρησθαι παντι τροπῳ , οὐ μονον ἐδεσμασι τοιουτοις | ||
λευκα χρω - ματα ἠ μελαινουσι τα μελαινα , ὡς θερμαινουσι τα θερμα παθος ἐμποιουντα παρωνυμον ἑαυτοις : εἰ γαρ |
. Ἐκ δε της Ἰουλιδος ὁ τε Σιμωνιδης ἠν ὁ μελοποιος και Βακχυλιδης . ἀδελφιδους ἐκεινου . και μετα ταυτα | ||
την προϋπαρχουσαν ἠγαγε μουσικην . Ὁμοιως δε και Μελανιππιδης ὁ μελοποιος ἐπιγενομενος οὐκ ἐνεμεινε τῃ προϋπαρχουσῃ μουσικῃ , ἀλλ ' |
, ὡν ἑνι μαλιστα Κοϊντῳ Πομπαιδιῳ Σιλωνι την παντων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν δια την περι αὐτον ἐν τῳ στρατηγειν ἀρετην τε | ||
ὑποδεξαμενοι τοις τ ' ἀλλοις ἐτιμησαν και την ἑαυτων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν , οὐτε παρα τας ὁμολογιας και τους ὁρκους , |
κυκλῳ προς τοις ὑψηλοις των τοπων , εὐερκειας τε και καθαροτητος χαριν : προς δε αὐτοις οἰκησεις τε ἀρχοντων και | ||
περι του Ἰσοκρατους λεκτεον . Ὁ τοινυν Ἰσοκρατης ἑνεκα μεν καθαροτητος και εὐκρινειας , αἱ δη τον σαφη ποιουσι λογον |
' ἐκ των τοιωνδε ἐργων μηδ ' ἐκεινον τον λογον ἀπιστεισθαι , ὡς ἀρ ' οἱ σπουδαιοι ἀνδρες και προσωτατω | ||
ὀψιν του σωματος προοραν , την δε γνωσιν του οἰκειου ἀπιστεισθαι . ὁπλιται δε ἀμφοτερων οὐκ ὀλιγοι ἐν στενοχωριᾳ ἀνεστρεφοντο |
ἠγουν ἐκ των συμβεβηκοτων . ὁ δε ἐκ των συμβεβηκοτων παραλογισμος συλλογισμος οὐκ ἐστι κυριως ἀλλα φαινομενως και κατα συμβεβηκος | ||
ὁραν την του λογου ἁμαρτιαν , καθ ' ἠν ὁ παραλογισμος γεγονε , καθ ' ἑαυτους και κατα σχολην , |
το ἐθνος το Φλεγυων , ἐτι δε Πυρρος ὁ Ἀχιλλεως ἐπεχειρησεν αὐτῳ , και δυναμεως μοιρα της Ξερξου , και | ||
προς πασαν Σικελιαν . των δη μισθοφορων τους πρεσβυτερους Διονυσιος ἐπεχειρησεν ὀλιγομισθοτερους ποιειν παρα τα του πατρος ἐθη , θυμωθεντες |
ἀλλοτριων μη ἀντιποιεισθαι , ἀλλα διδομενοις μεν χρησθαι , μη διδομενα δε μη ποθειν , ἀφαιρουμενου δε τινος ἀποδιδοναι εὐλυτως | ||
συνηθες ἐγενετο κυκλῳ περιπορευομενους τους ἀθλητας ἐπαγειρειν και λαμβανειν τα διδομενα . ὁθεν Σιμωνιδης περι Ἀστυλου φησιν οὑτως : Τις |
ἑτερα τελη ἀναγεται , δηλον ὁτι τα ὑφ ' ἑτερα ἀναγομενα οὐκ ἐστι τελεια , ὡς εἰναι δηλον ἐντευθεν , | ||
, μαλλον δε πασα ἀναγκη τα ὑπο τα προς τι ἀναγομενα ἀναγεσθαι και ὑπο ἀλλην τινα κατηγοριαν : εἰρηται γαρ |
γαρ μυρεψικη και ἡ ὀψοποιητικη τεχναι εἰσι της ἡδονης και ποιητικαι ταυτης . και ἐπει ἐστι τεχνη αὐτης , λοιπον | ||
τελος ἑτερον παρα την ἐνεργειαν ἐχουσα , οἱαι πασαι αἱ ποιητικαι ὀνομαζομεναι τεχναι , ὡν ἀνδριαντοποιητικη οἰκοδομικη τεκτονικη και αἱ |
ὁτι προησθιον των βασιλεων προς ἀσφαλειαν . ἠν δ ' ἐπιφανης και ἐντιμος ἡ χρεια . Πτολεμαιος γουν ὁ Σωτηρ | ||
Ὀρχηστρα . το του θεατρου μεσον χωριον , και τοπος ἐπιφανης εἰς πανηγυριν , ἐνθα Ἁρμοδιου και Ἀριστογειτονος εἰκονες . |
ἀπαντησεως τισι συντυγχανων οὑς μη ἑωρακει ποτε , ἐδιδου δωρεας ἀπροσδοκητους . ἐν δε ταις προς τας πολεις θυσιαις και | ||
ὁμως τἀληθες οὐ προδωσομεν εἰξαντες ὀκνῳ Ἀθανα τας γαρ συμφορας ἀπροσδοκητους δαιμονες [ διωρισαν ] προς σε πελαζω τον ὀπισθοβατην |
εἰς την σην νεοτητα και εἰπω ταυτην ἀριστα τους πολεμους μεταχειρισασθαι τε και κατορθουν . λεγει οὐν εὐανθεα στολον το | ||
και χρησασθαι τουτοις δεῃ , οἱ μεν οὐδε ὁπως χρη μεταχειρισασθαι αὐτα ἰσασιν : παρελθων δε τις εἰς το μεσον |
. Βασιννοι , Ἀραβικον ἐθνος , Γλαυκος ἐν τριτῳ Ἀραβικης ἀρχαιολογιας . Βασιλις , πολις Ἀρκαδιας , Παυσανιας ὀγδοῳ . | ||
πολιτης . . Χαρακμωβηνος . . . Γλαυκος ἐν Ἀραβικης ἀρχαιολογιας τεταρτῳ : Ἡσυχαζον δ ' ἐν τουτοις Χαρακμωβηνοι . |
τοινυν δυοιν θατερον , ἠ τον νομον χαιρειν ἐασας της προσουσης ἐχεσθαι δοξης , ἠ τουτον στησαι ζητων προς τῳ | ||
και τρεφειν δυναμενην αὐτας και καθεκτικην , δια μεν της προσουσης θερμοτητος ἑλκτικην , δια δε της ψυξεως καθεκτικην . |
τους μεν εὐγενεις ἁπαντας ἀπεσφαξεν , τους δε συμμαχους ὀντας διακοσιους τον ἀριθμον ἀπελυσε των κινδυνων , ἁμα μεν ἐλεησας | ||
ἐς τα προτερα ἐπανηξοιεν . Στεφανος μεν οὐν ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς |
δε δια το μη μονον ὑπ ' ἀρτιου ἀρτιακις μετρεισθαι τετευχεναι του ὀνοματος , ἀλλα και ὁτι παν ὁ ἀν | ||
κεκοινωνηκεναι και δι ' ἀρετην και κοινην εἰς ἀνθρωπους εὐεργεσιαν τετευχεναι τιμων ἀθανατων : την τε γαρ Ἰσιν και τον |
Λυδια μεν γαρ λιθος μανυει χρυσον , ἀνδρων δ ' ἀρεταν σοφια τε παγκρατης τ ' ἐλεγχει ἀλαθεια Οὐχ ἑδρας | ||
, ὠ παναριστα δογματα ταις ἱεραις ἐνθεμενοι σελισιν , ταν ἀρεταν ψυχας ἀγαθον μονον : ἁδε γαρ ἀνδρων μουνα και |
παραγειοι μεν ἀμφω : φυονται δ ' ἐπι λιθοις και ὀστρακοις ῥιζας μεν οὐκ ἐχουσαι , προσπεφυκυιαι δε ὡσπερ αἱ | ||
. Ἀλλως . 〛 ὁτι φαινονται τινες ἀγοραιοι κρουοντες τοις ὀστρακοις και προσᾳδοντες τῳ κρουματι τῳ δια τουτων . λεγεται |
τῳ ἰδιῳ τριγωνῳ . και ἐπι των λοιπων ἀστερων οὑτω κατασκευαστεον τα τε ἱερα και τα ἀγαλματα : ἐτι μην | ||
ἀιδιος ἀρα και ὁ κοσμος . το δε ὑπερτεθεν ἠδη κατασκευαστεον , εἰ δει και ἀποδειξεως τοις οὑτως ἐμφανεσι : |
μαθηματικα , τα δε φρονιμα . και μαθηματικα λεγει τα αἰσθανομενα των ψοφων και γινωσκοντα ποιαι μεν φωναι ἀπειλητικαι ὑπαρχουσι | ||
ἀσθματος περιχανων ἐμπιμπλᾳ , τα δε ἀλλα ζῳα ἡκοντα και αἰσθανομενα οὐ τολμᾳ προσαψασθαι . διο εἰ μη εὐθηρια γενοιτο |
ἐπιεικως φλογωπον , τοις δε κατα φυσιν και ῥωστικον και σωτηριον . Μυς ἐδηξε Βρασιδαν ἐν ἰσχασιν : ὁτι δει | ||
Ἀχαιοι . „ παιωνιον . ἰατρειον . θεραπευτηριον . ἠ σωτηριον φαρμακον . παιω : τυπτω . παλαθαι : μαζαι |
τριτης συμμαχιας λεγει ταυτι : παλιν δε των Ὀλυνθιων πρεσβεις ἀποστειλαντων εἰς τας Ἀθηνας και δεομενων μη περιιδειν αὐτους καταπολεμηθεντας | ||
δ ' ἀπορειν περι της ταφης των παιδων . διοπερ ἀποστειλαντων αὐτων Πυθωδε τους ἐπερωτησοντας τον θεον ὁπως χρηστεον ἐστι |
. ἀριπρεπεις δε ἰαμβογραφοι Ἀνανιας , Ἀρχιλοχος , Ἱππωναξ . τραγικων , σατυρικων και κωμικων ποιητων κοινον μεν το τετραγωνως | ||
συνετελεσθησαν ὡστε τοις ἐπιγενομενοις ἀνθρωποις ἐμπλησθηναι τα θεατρα μυθικων και τραγικων ἀγωνισματων . ἀλλ ' ὁμως ἐκεινοι μεν ἐν ἐτεσι |
δε της γεφυρας και λυθεισης ὑπο χειμωνος και της του πελαγους ῥυμης διακοσιαις ῥαβδων πληγαις ἐτυψε τον Ἑλλησποντον , και | ||
Ἰβηρες τε και Κελτιβηρες , ἀρχομενοι μεν ἀπο του Τυρρηνικου πελαγους , περιιοντες δ ' ἐν κυκλῳ δια των Ἡρακλειων |
, φησι , τοις διοσκουροις παρα τῳ παμφαῃ , οὐδεν θαυμαστον εἰναι , ἐκεινοις , ἀθληταις οὐσιν ἀγαθοις , και | ||
παντα ταυτα κατεβιβαζεν ἐπι το μουσικωτερον . και μηδεις ὑπολαβῃ θαυμαστον εἰναι τον λογον , εἰ και τῃ πεζῃ λεξει |
μοι . ὠιμωξα κἀγω προς τεκνων χειρουμενης . νεμει τοι δικαν θεος , ὁταν τυχηι . σχετλια μεν ἐπαθες , | ||
ν ? [ ] νατ ' ἀνα [ ] ! δικαν ! [ ] ! ! ! ! οιαυτ [ |
ὁ θεραπων αὐτου και ταυτα του Μυκηναιου την κορην γυμνην ἀποστειλαντος δωρων και μηδαμως πεπεικοτος ὁρκῳ τον Χρυσην μηποτε της | ||
ἐκεινου δε ἐπι το κοινον των Ἑλληνων συνεδριον την ἀποκρισιν ἀποστειλαντος οἱ μεν συνεδροι συνηχθησαν εἰς Κορινθον και πολλων ῥηθεντων |
βλαβερον . “ Ποικιλα γε σοι , ὠ Σωκρατες , ἐκβαινει τα ὀνοματα . και γαρ νυν μοι ἐδοξας ὡσπερ | ||
μεν προς ἑω τοσουτο πληθος εἰναι φασι δενδρων ὁτ ' ἐκβαινει ἡ πλημμυρις ὡστ ' ἀπωχυρωσθαι . παντα δε ταυτα |
ἐλεον ἐστι κινειν , ὡς Εὐριπιδης την Κλυταιμνηστραν ἐλεον εἰσαγει κινουσαν αὐτην μετα τον της Ἰφιγενειας θανατον , τιν ' | ||
προ του κινουμενου ἡ κινουσα , χωριστην ἐνεργειαν ἐχουσα την κινουσαν προ της κινουμενης . Οὐκ ἀρα το μεν κινουν |
ἠ συστασιν ἠ διαβολην ἐχοντα του πραγματος ἠ ἀλλο τι κατασκευαζοντα , ὡν ἐν προοιμιοις εἰωθασιν οἱ ῥητορες ποιειν . | ||
τῳ ἀποκηρυκτῳ την βουλησιν την κατα του ἐπι της οἰκιας κατασκευαζοντα : του γαρ ἐπι της οἰκιας λεγοντος ὁτι δια |
αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , ἀπο των περι αὐτα κριτηριων και γνωστικων και καταληπτικων ἑξεων : οὑτω δη οὐν και ἐνταυθα | ||
ἐχει ταξιν των τε πρωτων και των τελευταιων της ψυχης γνωστικων δυναμεων . ᾑ δη και μαλιστα συγγενης ἐστι τῃ |
Ἱπποκρατης “ θειον ” ἐνταυθα τον ἐρωτα , ὡς τινες ὑπενοησαν , καλει : ὁτι δει και τουτο προγινωσκειν , | ||
, συστελλομενου του ω εἰς το ο , ὡς τινες ὑπενοησαν , ἐν μεσσῳ : ἀλλ ' ὁν τροπον παρα |
ταυτῃ ἑπομενα . ιζʹ . Ἡ μεθοδικη αἱρεσις γνωσις φαινομενων κοινοτητων προσεχων και ἀναγκαιων τῳ της ἰατρικης τελει . κοινοτητας | ||
προχειρον της κατατομης και ἡ τε των λογων και των κοινοτητων ἐνδειξις αὐτοθεν ἀπο των κανονιων λαμβανεσθαι δυναμενη δια τουτων |
, ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
ἀληθει ψυχης διαθεσει ἁτε παρ ' αὐτοις γεννηθεντα τε και τραφεντα και ἀνωθεν ἐκ τριγονιας βασιλεα τε και εὐπατριδην ὀντα | ||
πριν ἠ τον παρεστωτα οἱ κυνα ἀποκτειναι ὑπ ' αὐτῳ τραφεντα και μεντοι και την εὐνοιαν οἱ πιστοτατα ἀποσωζοντα και |
ἐδοκει μετριωτατος εἰναι , ὑπο Κερκυραιων δολοφονηθεις τροπῳ τοιῳδε . Περιανδρος βουλομενος , τελευτησαντος αὐτου , μενειν τοις ἐκγονοις την | ||
, οἱσι διδωσι θεος : και γαρ ἀθυμησας ὁ σοφος Περιανδρος ἀπεσβη , οὑνεκεν οὐκ ἐτυχεν πρηξιος , ἡς ἐθελεν |
ποιεισθαι τας ἀναστροφας τῃδε κἀκεισε . ὡς δε πλειστον ἐπανεστησε κονιορτον ἐπισκοτων ταις των πολεμιων ὀψεσιν , ὁ μεν ἐλαθε | ||
καπνος ἠ ἀηρ ἠ πυρ γενοιτο , ἀλλα και εἰς κονιορτον ἀναλυθεισα . Παρεστι γουν ὁραν , ὁτι και τα |
τροχαϊκη , ἀλλα διμετρων δυο μεν ἀκαταληκτων , ἑνος δε καταληκτικου . οἰκοι λεοντες : παροιμια παρα τους ἐν τῃ | ||
Το ιβʹ προσοδιακον διμετρον καταληκτικον ἀπο ἐλασσονος Ἰωνικου και χοριαμβου καταληκτικου . Το ιγʹ τροχαϊκον τριμετρον ἀκαταληκτον , ὁ καλειται |
ξηραντικης μετεχει φυσεως . και συν οἰνῳ πινομενη ἰσχιαδικους και δυσεντερικους ἰαται , και σπληνα ἐσκιρωμενον θεραπευει και τα περι | ||
θυμιωμενα παν φαυλον ἀποδιωκουσι και μαγιαν . αὐτος δε ἐσθιομενος δυσεντερικους θεραπευει . ἡ δε κοπρος πινομενη ἐπιληψιαν ἰαται . |
' ἀποφυγοντι , ἀλλ ' ἐξειναι σοι λεγειν ὁτι κακουργος ἀπεφυγον , ἀλλ ' οὐ του φονου την δικην : | ||
. Θεοι μακαρες , ἱληκοιτε και εὐμενεις εἰητε . οἱον ἀπεφυγον κινδυνον , των τρισκαταρατων ἐρανιστων λεβητα μοι ζεοντος ὑδατος |
θερμῳ και ποτα πολλα διδοναι , ὑγιης γινεται δια το φλεγμαινον , τοισι φλεγμαινειν ποιεουσι προσφερομενοισιν ὁ ὠν πυρετος γινεται | ||
τους χυλους και μαλιστα ἐπι χιονος . εἰ δε τι φλεγμαινον εἰη κυριον μοριον , οὐδε καθ ' ἑαυτους ἐπιβαλειν |
εἰπειν ὁ Ποσειδωνιος κἀνταυθα ἀπο της των ἐθνων συγγενειας και κοινοτητος ἐτυμολογων . το γαρ των Ἀρμενιων ἐθνος και το | ||
ταυτης οὐν της εὐπραγιας μετεβληθη τους τροπους , και της κοινοτητος ὑπερειδε , της πολλης τε ἐκεινης πραοτητος ἀφειλεν , |
: Δημων Συρακουσιους εὐδαιμονησαντας φησι ψηφισασθαι την δεκατην των ὑπαρχοντων ἀποδιδοσθαι εἰς ἐπισκευην ναων τε και ἀναθηματων και ἱερειων : | ||
βαρος τε θωρακος και ὑποχονδριου , μετα του πολλα πνευματα ἀποδιδοσθαι : ἐφ ' ὡν δι ' ἐμετων ἐκκομισθηναι δει |
οὐν οἱ νυν ταπεινοι Λακεδαιμονιοι , τηλικαυτης και τοσαυτης συμφορας περιεχουσης την πολιν ; ἀρα γε ἀποχρην ἐκριναν ; παντας | ||
οὐκουν ὡς ἀληθως των γ ' ἐντος τουτων και της περιεχουσης , ἀλλ ' ὁσον ἀλλο ὑδωρ κεχυται κολπους ἐχον |
δεησει κἀκεινων σωματα λεγειν εἰναι συστατικα και οὑτως εἰς ἀπειρον προβαινουσης της ἐπινοιας ἀναρχον γινεσθαι το παν . λειπεται ἀρα | ||
δεησει κἀκεινων σωματα λεγειν εἰναι συστατικα και οὑτως εἰς ἀπειρον προβαινουσης της ἐπινοιας ἀναρχον γινεσθαι το παν . λειπεται ἀρα |
ἐσται χρονος , ἐν ᾡ περι οὐδενος των κοινων συνελευσομεθα βουλευσομενοι . Ἀξιω δ ' ὑμας , Ἀππιε , τους | ||
παρεσχε . . Συνῃεσαν δ ' ἐν φανερῳ μεν οὐποτε βουλευσομενοι , λαθρα δε κατ ' ὀλιγους εἰς τας ἀλληλων |
ἀπο μεσης ἀποτομης ἀπο ἐλαττονος μετα ῥητου μεσον το ὁλον ποιουσης μετα μεσου μεσον το ὁλον ποιουσης . ἠ και | ||
, οὐ πιστευεται , της αὐτου ἀρετης ἀνισχυρον την κατηγοριαν ποιουσης . Ὁμως δε , εἰ και οὐδεν ὁ αὐτου |
αἱρεσιν ἀπεδεξατο φιλοφρονως . : Και χελιδονιζειν δε καλειται παρα Ῥοδιοις ἀγερμος τις ἀλλος , περι οὑ Θεογνις φησιν ἐν | ||
ὑπ ' αὐτων κορωνισματα . και χελιδονιζειν δε καλειται παρα Ῥοδιοις ἀγερμος τις ἀλλος , ὁν Κλεωνυμος ὁ Λινδιος κατεδειξεν |
των Περσων τον πλουτον και την τρυφην , ἁπασαν την προϋπαρχουσαν εὐδοξιαν κατῃσχυνεν ; ἐπαρθεις γαρ ταις εὐτυχιαις την μεν | ||
πολυχρονιαν νοσον μη θεραπευσαντες προσαπωλεσαν και τον νουν και την προϋπαρχουσαν παιδειαν και την πραξιν . ἐγω δε εἰ και |
λεξεως ἑαυτῃ συντηρουσα προτιθεται των τε ὀνοματων και των ἀλλων πτωτικων , ἐν συνθεσει δε οὐσα την της ἰδιαζουσης λεξεως | ||
, ἐπι τας αὐτας πτωσεις φερονται , καιτοι των ἀλλων πτωτικων , λεγω δε των ἀπο ῥηματος γεγονοτων , οὐκ |
τον παιδα ἠ μη ἐαν πορευεσθαι την τεταγμενην ὁδον των αἰσχιστων ἐστιν , ὡς ἐξομολογουμενοις ὁτι ἀναξιος ὁ παις εἰη | ||
ὑπαρχοντων , ὡς ἐστι των αἰσχρων , μαλλον δε των αἰσχιστων , μη μονον πολεων και τοπων ὡν ἠμεν ποτε |
της ἐπαρχιας και προς ἀνατολας χειμερινας ἀφοριζεται παρα το Βαλλιαρικον πελαγος τῃ ἀπο του εἰρημενου Χαριδημου ἀκρωτηριου γραμμῃ μεχρι του | ||
ἐκ χρυσιου γεγενημενων . Ἰσιδωρος δε φησι κατα το Περσικον πελαγος νησον εἰναι , ἐνθα πλειστην μαργαριτην εὑρισκεσθαι , διοπερ |
γαμοις , εὐτελεστατα και ἐν πεζοις ὀνομασι μαλλον ἠ ἐν ποιητικοις , ὡστε αὐτης μαλλον ἐστι τα ποιηματα ταυτα διαλε | ||
τουτῳ Μελισσος και Παρμενιδης . ὁ γε μην Παρμενιδης και ποιητικοις ἐπεσιν ἀνακηρυσσει την οὐσιαν ἑν εἰναι και ἀιδιον και |
' ἀλλης χωρας ὡς ἡ φυσις εἰχεν και το της διακοσμησεως εἰδος , ἀπομνημονευσαι πειρατεον . πρωτον μεν οὐν ὁ | ||
τι διαφεροντως ὡς ἐνταυθα πρωτως συνεχομενης της ἐν τῳ παντι διακοσμησεως . Δια τουτο γαρ μενει μεν ἐν ταξει τα |
τινας ἐν αὐτῳ ἀναφαινεσθαι , ἐπει και αἱ τεχναι οὑτω συνεστησαν , ἀει καινοτερων εὑρισκομενων ἐφ ' ἑκαστης , ἐστ | ||
ἐπαγοντος . οἱ λιθοι δ ' ἠτοι περι τους νεφρους συνεστησαν την ἀρχην , ἠ κυστιν , ἐπισωρευθεντων ἱκανων ψηγματων |
δια ῥοας ἡ τε δια των οἰσυπηρων ἐριων και ἡ λεγομενη σφραγις πασαι τε αἱ ὑπο το αὐτο πιπτουσαι γενος | ||
δε ταυτας ὑπερφυγῃ , ὑγιης γινεται . Ἑτερη νουσος ἡ λεγομενη αὐαντη : οὐκ ἀνεχεται ἀσιτος οὐδε βεβρωκως , ἀλλ |
. , ̈ : ἀλλα και Θρασυαλκης ὁ Θασιος τους ἐτησιους φησιν ἐξωθειν τον Νειλον : της γαρ Αἰθιοπιας ὑψηλοις | ||
σωφροσυνης και δικαιοσυνης ἀνδρων ἐπιτηδευοντων μεν ἀρετην , ἀπαρχας δε ἐτησιους συμφεροντων , ἐξ ὡν ἀναγουσι θυσιας στελλοντες ἱεροπομπους εἰς |
ἐστι μαλλον κωμῳδιας ἐχομενα . πολλα δε τοιαυτα παρα τοις τραγικοις : ἐξιων ἐκ του οἰκου του Ἀδμητου προλογιζει ὁ | ||
ἡ διασκευη : οὐκουν ἀκολουθως εἰρηται και κωμικοις ἁρμοζον και τραγικοις . βασευνται : βησονται . παλυνεται : μολυνεται , |
δια πεντε ἡμιολιος , ἡ δε δια πασων διπλασιος , τριπλασιος δε ἡ δια πασων ἁμα και δια πεντε , | ||
παραλιπων τον δ και τον ε , και ὁ θ τριπλασιος , δυο παραλιπων τον ζ και τον η , |
. ἐκ δε τοὐναντιου δειλος , ἀποδειλιων , ἀθαρσης , ἀνανδρος , ἐπιδεης καταδεης , συνεσταλμενος , κατεπτηχως , ἀγεννης | ||
ἐστεφανουτο ἐριῳ . ἐνοει δε τουτο το στεφανωμα αὐτῳ ὁτι ἀνανδρος ἐστι και γυννις και ἐς γυναικας μαχλος . και |
ἀνδρια και σωφροσυνη , περι μεν το θυμικον της ἀνδριας συνισταμενης , περι δε το ἐπιθυμητικον της σωφροσυνης . Ἑτερου | ||
ὀντος : ψευδος γαρ το παραπαν οὐκ εἰναι ταυτης μη συνισταμενης της κοινωνιας . δια ταυτ ' οὐν λογον πρωτον |
τα κελευομενα ἐτελευτησε το παιδιον , πεμψας των εὐνουχων τους πιστοτατους και εἰδον δι ' ἐκεινων και ἐθαψα μιν . | ||
ταυτης της χωρας ἐχυρωτατης οὐσης : ἐπειτα δε τους μεν πιστοτατους ὡσπερ εἰωθει περι ἑαυτον εἰχε , τουτων δ ' |
αὐτῳ ἐπι των τεινεσμωδων εὐδοκιμω : εἰ δε ἐκ παλαιας χειρουργιας ἠ ἀλλως αἰσθητικωτερα τα περι την ἑδραν του θεραπευομενου | ||
τον λεγομενον κυνα , και ἐστι θεραπευτον το παθος . χειρουργιας δε τροπος βελτιστος ἐστι και ἁπλουστατος και ἀκινδυνοτατος ὁ |
, ἀπο ἰνιου λοξη παρα κορυφην και ἐπι βρεγμα , ἀντικειμενη τῃ πρωτῃ ἐπι μεσοφρυον , ὡς κατ ' αὐτου | ||
φερομενον : ἡ γαρ ὁλη φορα οὐθεν ἡττον ἑκατερα ἑκατερᾳ ἀντικειμενη ἐπ ' ἀπειρον νοειται . “ Και μην και |
δυσχερη . μεταβολης γαρ μεταβολην και κινησεως κινησιν παραδεχεσθαι πραγμα ἀνεπινοητον παντελως . πρωτον μεν γαρ εἰς ἀπειρον βαδιειται και | ||
κινησεων ἀρκεσει λελεχθαι , οἱς ἑπεται το ἀνυπαρκτον εἰναι και ἀνεπινοητον την κατα τους δογματικους φυσιολογιαν . Ἑπομενως δε και |
τελειον και ὀρειον . οὑτως γαρ ἐκπιπτει και τα της παραγωγης , εἰ μη το α παραληγοι ἐν τῳ εἰς | ||
τυπου ἰδιου ἐχομενα , την εἰς τοπον σχεσιν ἐσημαινε , παραγωγης τυγχανοντα της δια του δε : τα μεντοι τοιαυτα |
ποιειται τας ἀποφασεις , τροπον τινα ἐν μεν τοις γεωγραφικοις μαθηματικος ἐν δε τοις μαθηματικοις γεωγραφικος ὠν , ὡστε προς | ||
ῥητορικας γεγραφως : τριτος αὐτος οὑτος : τεταρτος Δημοκριτειος και μαθηματικος , Ἀβδηριτης , Ἀτθιδι γεγραφως και Ἰαδι : οὑτος |
του τυραννου υἱος ἀκολαστος ἠν και φιλοποτης : και των κολακευοντων τινες αὐτον παρεσκευαζον ὡς ἐνι μαλιστα ἀλλοτριωτατα προς τον | ||
δε λοιπους ταπεινοι : ἡττονες γαρ οἱ κολακευοντες των οὐ κολακευοντων . κολακευεσθαι δ ' ὑπ ' οὐδενος οὐδενι συμφερει |
δια την ἐπι θερμοτητα ἐπιταθεισαν δυσκρασιαν παρειται τι και της λευκοτητος , καταβαφης τινος ἀπο της χολης ἐπιδοσεως συναναδιδομενης τε | ||
και την του σωματος διαλαμπειν χροαν της ἐν τῃ περιβολῃ λευκοτητος την ἐν τοις μελεσιν αὐγην ἐξιεναι συγχωρουσης . ἐστη |
πολεως . τινες δε : ποτε των πεπλων και των στεφανων των ἡμετερων και κεφαλοδεσμιων ἁψομεθα , και ταυτα ῥηξασαι | ||
ἀγωνων , τον ἑαυτων ἐκοσμησαν οἰκον , των της νικης στεφανων μεταλαβοντες . λαμπει δε σαφης ἀρετα : ἀντι του |
το συμβεβηκος ἐν οὐσιᾳ . τουτο οὐν το ἐν τινι παραλαμβανει ἐν τῳ ὁρισμῳ ὡς γενος κατα πολλων λεγομενον . | ||
ᾑ κληρουχοι Ῥωμαιων ἠσαν ἁμα τοις ἐπιχωριοις πολιτευομενοι , και παραλαμβανει την πολιν ἐξ ἐφοδου . ὡς γαρ ἐγνωσαν οἱ |
διατριβοντων οὐκ ἀν αὐτωι γινεσθαι δοκειν , ἐκ μεντοι των διαλεκτικων καλουμενων γινεσθαι ] ἀν , πολυ δε μαλιστ [ | ||
λογοις τισιν ὡς ἀρραγεσι τελευταιον δε ὁρωντες αὐτους ὑπο των διαλεκτικων ταραττομενους του λοιπου μισολογοι ἐγενοντο . ἱνα οὐν μητε |
παρουσης ὑποθεσεως οὐκ ἰδιον . ἁ δ ' ἐν ἱστοριᾳ διαμαρτανουσι , τα τοιαυτα ἀν εὑροις ἐπιτηρων , οἱα κἀμοι | ||
, λαμπρα δε και ἐμπνους , ὡσπερ ἐκ τριποδος . διαμαρτανουσι μεντοι του ἀνδρος φασκοντες αὐτον τας μεν ἐπιφορας ἀριστα |
φασκων ὑπο σου και πεντακισμυριους κατα την ἐφεξης μαχην , ἀπολαμβανων τον ἡκοντα ξυμμετρως ἠρωτων , τι δ ' ὁ | ||
ὁ τοπος ἐπι τῃ ἀρχῃ του ἰσθμου , ἐντος μεν ἀπολαμβανων την Ἐρυθραιαν ἐκτος δε την των Κλαζομενιων . ὑπερκειται |
νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
των ἀλλοτριων ; νυν οὐκ ἐκεινου ἁμαρτημα ἐστι το κακως ἀποδεξασθαι τα παρα σου ; Πως γαρ οὐ ; Δυναται | ||
πρεσβειας , ἡν ἐπεμψατε εὐχαριστουντες . οὐ γαρ ἡδεως αὐτον ἀποδεξασθαι τους πρεσβεις , ἀλλα δυσχεραναι μαλλον , ὡς δεον |
τοιουτοι φιλουσι πανυ τας ἑαυτων γυναικας . ἡ Ἀφροδιτη ἐν οἰκοις ἠ ὁριοις Ἀρεως δολους , κρισεις και πολλα κακα | ||
ς ' ἐπαρας ψευσομαι : δωσω δε σοι , καλλιστον οἰκοις κτημ ' , Ἀχιλλεως ὀχον . αἰνω : λαβων |
ἀσης [ ἠ προς φιλον τιν ' ἠ προς ἡλικα τραπεις ] : ἡμιν δ ' ἀναγκη προς μιαν ψυχην | ||
προσταγματος ἑλειν ἐφειδετο ἐτι και προς τον Πανσαν ἐς Βονωνιαν τραπεις ἐγραφε τῃ βουλῃ περι ἁπαντων . ἐγραφε δε και |
, ἠ ὁτι ἀμελησεις , και οὐχ ὑποθησεις τινα τῳ παρεοντι . Ἐπιμελεισθαι οὐν οὐ δει περι στασιος μισθου : | ||
γινεται , εἰδοτες , ἐπιτασσονται , ἀλγεοντες μεν ἐν τῳ παρεοντι , φοβευμενοι δε το μελλον , και πληρεες μεν |
ἀντι του πορθητου , ἠ ἐπει ἀπεστραμμενος ἐκαρατομησε Μεδουσαν : ἀποστραφεις , φησιν , ὡς ἐκεινος μηπως θεωμενος αἰδεσθηις την | ||
δε κυριος αὐτου φοβηθεις , μη πως λακτισῃ αὐτον , ἀποστραφεις αὐτον , λαβων βακλον ἐτυψεν αὐτον δεινως . ὁ |
γενωνται . ἀλλα συ γε , ὠ ψυχη , την δεσποτειαν και ἡγεμονιαν ταυτην ἀργαλεωτεραν της ἐπαχθους δουλειας νομισασα , | ||
ὀρθως τα νυν διοικειται δια την σφοδρα δουλειαν τε και δεσποτειαν , τελος ἐχετω . Πανυ μεν οὐν . Τα |
ἐγγυτατω κυριον εἰναι . νοθῳ δε μηδε νοθῃ μη εἰναι ἀγχιστειαν μηθ ' ἱερων μηθ ' ὁσιων ἀπ ' Εὐκλειδου | ||
και τον Σολωνος σοι νομον : Νοθῳ δε μη εἰναι ἀγχιστειαν παιδων ὀντων γνησιων : ἐαν δε παιδες μη ὠσι |
πολιτευσομεθα . ὁ μεν οὐν φευγων δια των τοπων τουτων κατασκευασει το παραγραφικον , ὁ δε διωκων ἀνατρεψει αὐτο λογισμοις | ||
οὐδε γενικη ἐστιν , εἰ δε οὐκ ἐχει , οὐδε κατασκευασει τι , πολυ δε μαλλον οὐδε την ἑαυτης ὑπαρξιν |
τον χρυσον οἱ βαναυσοι χρυσουργοι , ἀνωτερω εἰπον . Ὁτι Καλλιας ἐν τῳ δεκατῳ των περι τον Συρακουσιον Ἀγαθοκλεα λογων | ||
ἱμαντι δεθεις Πυθωνι κρατησεν ἀπο ταυτας αἱμα πατˈρας χρυσαλακατου ποτε Καλλιας ἁδων ἐρνεσι Λατους , παρα Κασταλιαν τε Χαριτων ἑσπεριος |
ἐπεσκεμμενον . ἐνιοις δε προς τουτοις και το κατα τοπον κινητικον , ἑτεροις δε και το διανοητικον και νους , | ||
οὐχ ἁπλως παν το τυπτον και τυπτομενον , ἀλλα το κινητικον ἑνος ἀερος συνεχους μεχρις ἀκοης . τοιαυτα δε μονα |
παραβαλλοντες και τῳ πνευματι ἐπιτεινοντες και ἀνιεντες και ταις ἀλλαις αἰτιαις ἐνεργουντες : ὡστ ' εἰναι φανερον , ὁτι οὐδεν | ||
ἀδικω τον παιδα οὐδεν οὐτ ' ἐνοχος εἰμι ταυταις ταις αἰτιαις οὐδε κατα μικρον : ἐτι δε ἀκριβεστερον ἡγουμαι και |
κεινται δε βασιλεις ἐν αὐτῳ Ῥωμαιων . Σικελιωτας δε Σελινουντιους ἀνεστησαν μεν Καρχηδονιοι πολεμῳ : πριν δε ἠ την συμφοραν | ||
οὐ μονον τα τροπαια ἐπεμψαν εἰς Ῥωμην ἁ κατα Ῥωμαιων ἀνεστησαν ποτε , ἀλλα και παιδας ἐπιστευσε Φραατης τῳ Σεβαστῳ |
μηδεμιαν ἀξιολογον ἁμαρτιαν περι τα φαινομενα κατα τας συζυγιας δυναμενην ἀπεργασασθαι , κἀν μη συνεπιλογιζηται το παρα την ἐκκεντροτητα του | ||
ἠν δε και χρησμος αὐτῳ παρακαλεσαι τον διαδοχον και εὐθαρσεστατον ἀπεργασασθαι προς την του ἐθνους ἐπιμελειαν , το βαρος μη |
του ἑτερου των καταφατικων προσδιορισμων και μονου του καθολου των ἀποφατικων : ὁ γαρ εἰπων μονον το ζῳον αἰσθητικον ἠ | ||
σχηματι ἐκ δυο ἐνδεχομενων οὐ γινεται συλλογισμος οὐτε καταφατικων οὐτε ἀποφατικων οὐσων , οὐτε ἀν ἡ μεν καταφατικη ἡ δε |
παραδουναι τας πολεις τοις ἐπι τουτο στελλομενοις ἐκελευσε : και παρεδοθησαν ξυμπασαι . αὐτος δε ὀλιγον ὑστερον ἐς την Φασηλιδα | ||
προς ἀλληλους , και συναπεθανον ἀλληλοις , και μιᾳ πυρᾳ παρεδοθησαν . ΑΛΛΩΣ . Οἱ γαρ παλαιοι ἐν τοις τετραποσι |
ὁμοιων των προσθεν φιλουμενων . οὐδεν γαρ κωλυει ἐτι μενειν εὐτραπελον ἠ ἐτι πλουσιον . ἀλλ ' εἰ μη ἡδυς | ||
. εὐτραπελοις ] κακοις και ἀδικοις : ἐστι δε και εὐτραπελον το καλον : ἀντι μιας . ποταπον ; ὑπο |
τεμνεται ἡ μονας . . . . . ἀρρητον τον συντεθεντα ἀριθμον . τα δε μεγεθη τεμνομενα ἐχουσι και το | ||
τι πρωτον και τι δευτερον , τριτον ὁτι παντα ταυτα συντεθεντα ὁρισμος ἐστι του προκειμενου και οὐτε ἐνδει τι οὐτε |
και μελιλωτα . οἰδα δε και ἐπιθηματι πολλακις χρησαμενος ἐπι τεταρταιου καιρῳ πανυ εὐκρατῳ , καθαπερ ἐπι τριταιου προ του | ||
γαρ οἱον ἀρχη και ῥιζα πεφυκεν ὁ μελαγχολικος χυμος του τεταρταιου δη πυρετου , ὁς ἐκκρινομενος ἠδη ἀφεισθαι δεικνυσι τον |
' ἐτιτρωσκοντο ἀφυλακτως . ἐπει δε και τας ἐξοδους της διακεκαυμενης ἑτεροι κατειχον πολεμιοι , ἀμελησαντες των ἀσθενεστερων τε και | ||
οὐχ ὁριστεον τα ἀμεταπτωτα . οὐδε τοις τροπικοις δε της διακεκαυμενης ὁροις χρηστεον : και [ γαρ ] τουτ ' |
' αὐτῳ γιγνοιτ ' ἀν βαρυ και προς ἀλλα τουτων ἀναγκαιοτερα δαπανωντι μητε τῳ ληψομενῳ εὐτελες . ὁ δε ὠμογερων | ||
, καθολου τουτο πιστουμενος , ὁτι πανταχου ἐν ταις πραξεσιν ἀναγκαιοτερα ἡ ἐμπειρια . καλον μεν γαρ ἀμφω ἐχειν τον |
Ἀχαϊης γαρ ἐστιν , ὁπου καλαι γυναικες . τιθει δε Λεσβιους μοι και μεχρι των Ἰωνων και Καριης Ῥοδου τε | ||
δε και της ἠπειρου ἀστεα : ἐν δε δη και Λεσβιους πανστρατιῃ βοηθεοντας Μιλησιοισι ναυμαχιῃ κρατησας εἱλε . . . |
ἐξω τησδε της σπουδης . δεκα νεανιαι το ἀκμαιοτατον ἀνθουντες ἀναβαινουσι ναυν ἐλαφραν και δια ταυτα τοι και ταχυτατην : | ||
ὑδωρ ἐστιν : εἰς το ὑδωρ οὐν καταβαινουσι νεκροι και ἀναβαινουσι ζωντες . κἀκεινοις οὐν ἐκηρυχθη ἡ σφραγις αὑτη και |
ὀγκον και μηδεις ὀγκος ὠν ἐν αὐτοις , ἀνωμαλως δε κεκρασθαι . και ταυτα μεν περι των κατα φυσιν ὑποχονδριων | ||
εἰχον και προ της μιξεως : δοκειν δ ' αὐτα κεκρασθαι τωι την αἰσθησιν δια μικροτητα των παρακειμενων μηδενος αὐτων |