| δυσχερη . μεταβολης γαρ μεταβολην και κινησεως κινησιν παραδεχεσθαι πραγμα ἀνεπινοητον παντελως . πρωτον μεν γαρ εἰς ἀπειρον βαδιειται και | ||
| κινησεων ἀρκεσει λελεχθαι , οἱς ἑπεται το ἀνυπαρκτον εἰναι και ἀνεπινοητον την κατα τους δογματικους φυσιολογιαν . Ἑπομενως δε και |
| οὐτε ζωντας οὐτε ἀποθανοντας , ἀλλα τους ἐν τῃ μαχῃ τελευτησαντας των συμμαχων ἁπαντας θαψω . και κρατησας τῳ πολεμῳ | ||
| πλοιων και μηχανων ἐπεσκευασεν , οἱ δε Ῥοδιοι τους μεν τελευτησαντας των πολιτων ἐθαψαν , τα δε ὁπλα των πολεμιων |
| νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
| οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
| ἀνδρια και σωφροσυνη , περι μεν το θυμικον της ἀνδριας συνισταμενης , περι δε το ἐπιθυμητικον της σωφροσυνης . Ἑτερου | ||
| ὀντος : ψευδος γαρ το παραπαν οὐκ εἰναι ταυτης μη συνισταμενης της κοινωνιας . δια ταυτ ' οὐν λογον πρωτον |
| γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
| ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
| Μεμνονος πατρος , κυκλον ἐχουσα ἑκατον και εἰκοσι σταδιων , παραμηκης τῳ σχηματι : ἡ δ ' ἀκροπολις ἐκαλειτο Μεμνονιον | ||
| ἡ κριθη κατα τους ταρσους μαλιστα γινεται φλεγμονη τις οὐσα παραμηκης ἐοικυια κριθῃ κατα το σχημα . Περι μαδαρωσεως και |
| και μη τον δεινα πυνθανησθε τι πραττει ἀντι του ἱνα στρατευομενοι των ἀγαθων μεταλαμβανητε . και αἱ κατασκευαι μεν ἀπο | ||
| Ἑλλαδος πασης ἀνω και κατω φερομενης , πλεοντες ὁμου και στρατευομενοι ᾠκιζον την πολιν , ὡσπερ τινες φρουριον ἠ στρατοπεδον |
| δε κλινη δεκατον του αὐτου , το δε ἡμισυ του δεκατου πενταπλασιον , ἡ ἀρα οἰκια της κλινης πενταπλασιων : | ||
| τον Φιλιστιδην και τον Κλειταρχον , ἐν τῳ χρονῳ του δεκατου λογου των Φιλιππικων . διο και κακως αὐτου μεμνηται |
| εἰναι την συμβουλιαν . ἀταρ οὐ παντη τον Αἰτωλον ἀφηκεν ἀνεγκλητον ὁ πρεσβυτης ὁ Πυλιος . το δε ἐγκλημα ἐστιν | ||
| οὐ μεντοι ὁσα διδασκει ἡ τεχνη : μαλλον δε τεχνῃ ἀνεγκλητον το ἐπιτηδειως ἀποδοκιμαζειν τα μη ὀφειλοντα ἑπεσθαι . ἐκρατιστευσεν |
| τροχαϊκη , ἀλλα διμετρων δυο μεν ἀκαταληκτων , ἑνος δε καταληκτικου . οἰκοι λεοντες : παροιμια παρα τους ἐν τῃ | ||
| Το ιβʹ προσοδιακον διμετρον καταληκτικον ἀπο ἐλασσονος Ἰωνικου και χοριαμβου καταληκτικου . Το ιγʹ τροχαϊκον τριμετρον ἀκαταληκτον , ὁ καλειται |
| ἑτερων ἀπεδεικνυ Μαγνος ἐτι νοσουντας . οἱ δε ὑγιαινοντες και ἐρρωμενοι χαριν ὡμολογουν τοις θεραπευσασιν : ἀλλ ' ἐκρατει των | ||
| , τιμωμενοι , [ παλιν ] ὑγιεινοι , πιονες , ἐρρωμενοι , ἁβροδιαιτοι , θρυπτομενοι , πονον οὐκ εἰδοτες , |
| του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
| : ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
| πλεον ἰσχυσασα της Καρχηδονος ἀφεληται των Φοινικων την ἡγεμονιαν , στρατευσαντες ἐπ ' αὐτην μεγαλαις δυναμεσι και κατα κρατος ἑλοντες | ||
| Γαιος Ὁρατιος και Κοιντος Μηνυκιος . ἐπι τουτων Σαβινοι παλιν στρατευσαντες ἐπι Ῥωμαιους πολλην της χωρας αὐτων ἐδῃωσαν , και |
| ὑπο δυστυχιας ἐπαθον αὐτο . και μην ὁ χορος αὐτωι παραιτησεως ὡσπερ ὁ του Εὐριπιδου οὐδεν ἐδεηθη . ἀμφω γαρ | ||
| , εἰ τι ὠφελει , στερισκωμεθα . ῥηθησεται δε οὐ παραιτησεως μαλλον ἑνεκα ἠ μαρτυριου και δηλωσεως προς οἱαν ὑμιν |
| δυςτυχηματα ; μικρα τα Κιθαιρωνος παθη προς τας ἐκει νυν παραβαλλομενα συμφορας : οὐκ ἀν ἐνεγκοι τις την ὑπερ - | ||
| Ὁμηρου αἰνιγματα πορρω πανυ εἰναι της αἰτιας , τοις ἐκεινου παραβαλλομενα . Αὐτικα και ὁ μεν περι του Διος τοιαυτα |
| ἐπει γαρ , ἐξ ὡν ἀπεδειξαμεν του Ἀρεως ἀνωμαλιων , εὐκατανοητον ἐστιν , ὁτι των ὑποτεινομενων προς τῃ ὀψει γωνιων | ||
| ἐπικυκλος γινεται της κατα τον Κριον θεσεως , αὐτοθεν ἐστιν εὐκατανοητον ἐκ των προεκτεθειμενων τηρησεων . ἐν τε γαρ τῃ |
| ἐλεον γαρ και οἰκτον λαβων της ὑπο του θνητου γενους μισουμενης ἀρετης και ψυχης της φιλαρετου στειροι μεν * * | ||
| ἀκολουθα των ἐν χερσι τρεψωμεθα ἐκεινο προϋποδειξαντες , ὁτι της μισουμενης ὁ θεος λεγεται την μητραν διοιξας γενεσιν ἀστειων ἐπιτηδευματων |
| τοις Ἀθηναιοις : τον γαρ Πετην τον πατερα Μενεσθεως του στρατευσαντος εἰς Τροιαν φανερως Αἰγυπτιον ὑπαρξαντα τυχειν ὑστερον Ἀθηνησι πολιτειας | ||
| καταλαβοντες τας πυλας διηρπασαν την πολιν . Ὁτι Τομυρις Κυρου στρατευσαντος ἐπ ' αὐτην προσεποιησατο δεδοικεναι τους πολεμιους . ἐφυγε |
| ἠγουν ἐκ των συμβεβηκοτων . ὁ δε ἐκ των συμβεβηκοτων παραλογισμος συλλογισμος οὐκ ἐστι κυριως ἀλλα φαινομενως και κατα συμβεβηκος | ||
| ὁραν την του λογου ἁμαρτιαν , καθ ' ἠν ὁ παραλογισμος γεγονε , καθ ' ἑαυτους και κατα σχολην , |
| ; δει γαρ δη τα γε τοιαυτα πειθειν , οὐ προσαναγκαζειν . εἰ δ ' ὁ μη τουτο δυναμενος ἐκεινῳ | ||
| ὑπηκοων σωφρονουντων : ὡς καλον τα γε τοιαυτα βασιλεα και προσαναγκαζειν . ἡμας μεν οὐν ἐκ τουτων προσερει τις εὐδαιμονας |
| συνεχεστερον , προ των ῥηματων τιθεμενη , ἐπιρρηματικως ἀκουεται ἠπερ ὀνοματικως , εἰ οὑτως ἀποφαινοιμεθα , ταχυ παρεγενου , ὁς | ||
| ὀνομα συναγων τον λογον : και νυν μεν το ῥηματικον ὀνοματικως ἐκφερων , αὐθις δε τοὐνομα ῥημα ποιων : και |
| , ἐν τουτῳ οἱ φιλοι τῳ Κυρῳ προσηγον οἱ μεν Καδουσιους δεομενους αὐτου μενειν , οἱ δε Ὑρκανιους , ὁ | ||
| ἁπαντας . δια δη ταυτας τας αἰτιας ἀει πολεμικως ἐσχηκεναι Καδουσιους προς Μηδους , και μηδεποτε τοις τουτων βασιλευσιν ὑπηκοους |
| ' ὁν δη χρονον λεγουσι τους ἀδελφους της Ἑλενης Διοσκορους στρατευσαντας ἐπι την Ἀφιδναν και την πολιν ἑλοντας ταυτην μεν | ||
| ἀναμνησθητε . οἰδα μεν γαρ εἰς Θετταλιαν ποθ ' ἡμας στρατευσαντας ὑπερ των Ὀρεστου πραγματων , ὡς οὐ προὐχωρει , |
| τινα , ἀμφωτιδες , † την ἀμφι την περι † σημαινουσαν . . . . ἀμφονον : ἰστεον , ὁτι | ||
| . οὑτως Ὠρος . ἐγω δε εὑρον ἐν τοις Ῥητορικοις σημαινουσαν την λεξιν οἰκιαν τινα ἀπο Βατωνος ἐπωνομασμενην δεσποτου . |
| Δεινιᾳ πολεμων ταυτας τας διαθηκας διεθετο , ἐπειτα ὡς ἐκεινου τελευτησαντος ἐπεμελειτο τε των ἡμετερων ἁπαντων και αὐτους ἐπαιδευεν εἰς | ||
| : ἀλλ ' οἱον συνεκπνεοντα , και συσβεννυμενον ταις του τελευτησαντος τυχαις . οἱ δε ὑστερον προς ἁπαντας διαφορως . |
| λοχια και ἐμμηνα κινει ἀρτεμισια πολλη κατα των ὑποχονδριων . ἐπιτεταμενως δ ' ἀγει , ὡστε και ἐμβρυα ἐκβαλλειν , | ||
| ἐξωμματωται . το γαρ ἐξωμματωσθαι ἐστι το ἀποβεβληκεναι , ἠ ἐπιτεταμενως ὁραν . ἡ γαρ ἐξ ἐπιτασιν δηλοι , ὡς |
| κυκλῳ προς τοις ὑψηλοις των τοπων , εὐερκειας τε και καθαροτητος χαριν : προς δε αὐτοις οἰκησεις τε ἀρχοντων και | ||
| περι του Ἰσοκρατους λεκτεον . Ὁ τοινυν Ἰσοκρατης ἑνεκα μεν καθαροτητος και εὐκρινειας , αἱ δη τον σαφη ποιουσι λογον |
| οὐκ ὀλιγους των διανοιᾳ μαλλον ἠ ὀφθαλμοις ταις ἱεραις γραφαις ἐντυγχανοντων ἐπιζητησειν : ἐαν μεν οὐν ἐπισκεψαμενοι πιθανωτεραν αἰτιαν εὑρωσιν | ||
| και βλαβην προαγορευει , οἱς δε δια το ἀνεπιστρεπτον των ἐντυγχανοντων και δια την του θεου προσηγοριαν και εὐχαριστιαν ἐλευθεριας |
| σημαινειν αὐτην οὐ δυνατον . ὡς ἐδηλωσεν ἡ εἰς τα σημαινομενα της ὁμωνυμου φωνης , του ἱματιου λεγω , διαιρεσις | ||
| οὐδε γαρ ἐν τοις διαιρουμενοις ὡς φωνη ὁμωνυμος εἰς διαφορα σημαινομενα εὑρισκομεν περιεχομενον το ἑτερον ὑπο του ἑτερου , οἱον |
| κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
| φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
| ἠ προς ἀληθειαν ἀπιδοντες , των ἀδικωτατων ὑπεμειναν γενεσθαι , κελευσαντες τοις μεν προδοταις τους παιδας συναναιρεισθαι , τοις δε | ||
| ἐς τιμας και ἐξουσιας προαχθεντας των δοθεντων ἀφειλοντο , ἑκαστους κελευσαντες ἐς την προτεραν αὑτων ἐπανιεναι της ἀξιας αἱρεσιν . |
| Οὐδ ' ὑπο τινι οὐν θεῳ ταττεται ἡ των ὁλων ἐπιμελεια ; Οὐ . Παντα δε εἰκη φερεται ; Ναι | ||
| , τῳ δικαιῳ λογῳ και τῳ ἀδικῳ . ἀγων ] ἐπιμελεια , κοπος . , σπουδη . ἀναπαιστικοι τετραμετροι καταληκτικοι |
| μεν Βιγιλαν ῥᾳδιως ἐπι τῃ κατ ' αὐτου ἁλωναι πραξει ἀπορουντα αἰτιας , ἐφ ' ᾑπερ το χρυσιον κομιζοι , | ||
| ἀψυχα ὀντα τα συγγραμματα μη δυνασθαι λογον δουναι προς τον ἀπορουντα ἁτε δη το αὐτο φθεγγομενα και μη δυναμενα ἀποριαν |
| ἠξιωσαν φευγοντες σωθηναι , ἀλλ ' ἐμειναν ἐχομενοι της πατριδος ἀκριβεστερον ἠ Λακεδαιμονιοι των ἀσπιδων , τουτο δε τον ἐκ | ||
| ἀγαθου κατα μερος εἰρησθαι τους λογους . νυν δε διελοντες ἀκριβεστερον ποιησομεν τον λογον . διπλως τοινυν λεγεται το ἀγαθον |
| μετεπειτα : Ὑστερῃ δε γενεῃ κατα Πανυαν ἀρχοντα ὁ των Ἀργοναυτων στολος ἐπλευσεν ἐπι τε Φασιν και Μηδειην την Κολχιδα | ||
| τους γαμους ἀχθηναι , Διονυσιος ὁ Μιλησιος ἐν βʹ των Ἀργοναυτων ἐν Βυζαντιῳ φησιν , Ἀντιμαχος δε ἐν Λυδῃ ἐν |
| ἀπ ' ἀλληλων ποιησαμενους ὁμοεθνεις μηκετι διασωζειν τον αὐτον της διαλεκτου χαρακτηρα δια τας προς τους πελας ὁμιλιας : το | ||
| . οὑτοι γαρ δια την των βαρβαρων παροικησιν ἐλυμηναντο της διαλεκτου το πατριον , τα μετρα , τους χρονους . |
| διατριβοντων οὐκ ἀν αὐτωι γινεσθαι δοκειν , ἐκ μεντοι των διαλεκτικων καλουμενων γινεσθαι ] ἀν , πολυ δε μαλιστ [ | ||
| λογοις τισιν ὡς ἀρραγεσι τελευταιον δε ὁρωντες αὐτους ὑπο των διαλεκτικων ταραττομενους του λοιπου μισολογοι ἐγενοντο . ἱνα οὐν μητε |
| και των τοις εἰρημενοις γενεσιν ὑποκειμενων νησων , ἰχθυοφαγοι παντῃ κατοικουσι : γυμνοι μεν ὀντες αὐτοι , γυμνας δε ἐχοντες | ||
| , και Πολυβιος δεκατῃ ” οἱ δ ' Ἀπασιακαι νομαδες κατοικουσι μεν ἀνα μεσον Ὠξου και Ταναιδος ” . Ἀπατουρον |
| ἐκθλιβομενων γινεται : το μεν γαρ κικινον λεπτομερεστερον τε και διαφορητικωτερον ἐστιν , ὁμοιον μαλιστα τῳ ἐκ της ἐλαιας ἐλαιῳ | ||
| και γινεται μαλακτικωτερον : εἰ δε λαβῃ ἐλαιον , γινεται διαφορητικωτερον . Ἡ δι ' ἀσπιδων διαφορητικη χοιραδων και των |
| , ἐξ ὡν εἰπομεν ὀφειλειν διαγινωσκειν , εὐδηλον ὁτι τοις θερμαινουσι δει κεχρησθαι παντι τροπῳ , οὐ μονον ἐδεσμασι τοιουτοις | ||
| λευκα χρω - ματα ἠ μελαινουσι τα μελαινα , ὡς θερμαινουσι τα θερμα παθος ἐμποιουντα παρωνυμον ἑαυτοις : εἰ γαρ |
| φυλακην ἐποιουντο των τειχων , τα δ ' ἀλλα περιεωρων ἀπολλυμενα . Ἑρνικες δε δυσανασχετουντες ἐπι τῃ λυμῃ και διαρπαγῃ | ||
| ἀποβλεπουσα , ἡ δ ' ἐπι τα μητε γιγνομενα μητε ἀπολλυμενα , κατα ταὐτα δε και ὡσαυτως ὀντα ἀει . |
| μητ ' ἐν ὑμνοις , καταλυων τας πατριους ἑορτας , ἀναπεισας δε ἡγεμονα πονηρον ὡστε τον μεν δημον βασανισαι και | ||
| ἐτων ἐγενετο συμμαχια Λακεδαιμονιων και Βοιωτων . ὁ τουτ ' ἀναπεισας : Κονωνα λεγει . γεωργοις : Ἐβαρουντο γαρ τριηραρχιαις |
| του ὁ κυκνοθρεπτος : ὁ λιναγρετης και ὁ ἀγρευθεις ἐν λινοις και δικτυοις των πορκεων και ἁλιεων ὁ φιλος και | ||
| Βαραθρον ἠ Θαλλουσαν ἠ τουτων τινα , ὡν ἐμπλεκουσι τοις λινοις αἱ μαστροποι , ἠ Ναυσιον ἠ Μαλθακην . τοσαυτ |
| των πολεμιων ἀνδραγαθιαις ἀντεταττον τας ἑαυτων ἀρετας . διο και συμπλεκομενοι τοις πολεμιοις και την μαχην ἐκ χειρος συνισταμενοι μεγαν | ||
| συντριψαντες , εἰς τον ἀπο της μαχαιρας ἀγωνα κατηντησαν . συμπλεκομενοι δε τοις σωμασι και παντοιας διαθεσεις τραυματων ἀπεργαζομενοι τοις |
| τον δημον διαλυσεων , ὡς οὐτε καλην και δικαιαν οὐτε συμφερουσαν ἡμιν ὑπελαμβανον ἐσεσθαι την των φυγαδων καθοδον και δια | ||
| πατριδα μεγαλοις περιεβαλε συμπτωμασι . δυναμενος γαρ θεσθαι την εἰρηνην συμφερουσαν μεν τῃ Ῥωμῃ , ταπεινην δε και παντελως αἰσχραν |
| ' ἐκ των τοιωνδε ἐργων μηδ ' ἐκεινον τον λογον ἀπιστεισθαι , ὡς ἀρ ' οἱ σπουδαιοι ἀνδρες και προσωτατω | ||
| ὀψιν του σωματος προοραν , την δε γνωσιν του οἰκειου ἀπιστεισθαι . ὁπλιται δε ἀμφοτερων οὐκ ὀλιγοι ἐν στενοχωριᾳ ἀνεστρεφοντο |
| δραχ . ζʹ ὑδωρ ὀμβριον . τουτο μεγιστον ἐστι το κολλουριον και πλειονα ὡν ἐπαγγελλεται , ποιει . Καδμιας . | ||
| , ἁλος ἀμμωνιακου , κομμεως , ἰσα ὀξει λειωσας ποιει κολλουριον και χρω . Ἀλλο . ὀπον αἰγειρου μετα διπλου |
| δε νοτον μη τῳ βορεᾳ , προς ἐκεινην την αἰτιαν ἀνακτεον την μεριζουσαν ἑκατερα κατα τους τοπους : παρ ' | ||
| ὁ τριπους ἠ ἡ ἑστια , εἰς ταυτα την βλαβην ἀνακτεον . τραπεζα δε τριποδος οὐδεν διαφερει οὐδε ἀλλο τι |
| τριτης συμμαχιας λεγει ταυτι : παλιν δε των Ὀλυνθιων πρεσβεις ἀποστειλαντων εἰς τας Ἀθηνας και δεομενων μη περιιδειν αὐτους καταπολεμηθεντας | ||
| δ ' ἀπορειν περι της ταφης των παιδων . διοπερ ἀποστειλαντων αὐτων Πυθωδε τους ἐπερωτησοντας τον θεον ὁπως χρηστεον ἐστι |
| λεγομενου οὐχ ἑν τι ὠν , ἀλλα τι μεμερισμενον , παραλαμβανων τε εἰς την ζητησιν την των σωματων φυσιν και | ||
| . ἐκ δε του - του ἑτερος παρ ' ἑτερου παραλαμβανων αὐτον εἰχεν ἀντ ' ἀλλου κοσμου των βασιλικων . |
| περιεχομενον αἱμα θρομβωδες ἐκθλιβειν και ἀποσπογγιζειν ἐριῳ ἐστραμμενῳ , ἐπειτα συμμετροις ἁλσι καθ ' ἑνα τοις λεπτοτατοις περιπαττομενον σπαργανουσθω , | ||
| , ἐπιτυχε : παντα μαλλον ἠ σαυτον προου . τοις συμμετροις μεν αὐξεται ψυχη πονοις , τοισιν δ ' ὑπερβαλλουσι |
| φασκων ὑπο σου και πεντακισμυριους κατα την ἐφεξης μαχην , ἀπολαμβανων τον ἡκοντα ξυμμετρως ἠρωτων , τι δ ' ὁ | ||
| ὁ τοπος ἐπι τῃ ἀρχῃ του ἰσθμου , ἐντος μεν ἀπολαμβανων την Ἐρυθραιαν ἐκτος δε την των Κλαζομενιων . ὑπερκειται |
| τα ὡς ἀληθως ἀριστα καλλιστα νομισθηναι και μη τα τοις δουλοις προσηκοντα των τοις ἐλευθεροις πρεποντων δυνασθαι πλειον . Καιτοι | ||
| σωμα γαυρως . ταχα οὐν δια τουτο οὐκ ἐπετρεψε τοις δουλοις . . . . τουτῳ αὐτῳ ] κατ ' |
| πρεσβεσιν ἐλθουσιν εἰπων ἐπηγγελλεν ὁμως , εἰ θελοιεν την τε συγκλητον αὑτῳ και Μαριον και Σουλπικιον ἐς το Ἀρειον πεδιον | ||
| καλλιον τευξεσθαι της πολιτειας , ἀν μη πολεμικως ἐπι την συγκλητον παραγενηται : ταυτην γαρ βουλεσθαι την χαριν δουναι τοις |
| ἑτερα τελη ἀναγεται , δηλον ὁτι τα ὑφ ' ἑτερα ἀναγομενα οὐκ ἐστι τελεια , ὡς εἰναι δηλον ἐντευθεν , | ||
| , μαλλον δε πασα ἀναγκη τα ὑπο τα προς τι ἀναγομενα ἀναγεσθαι και ὑπο ἀλλην τινα κατηγοριαν : εἰρηται γαρ |
| Σωκρατης δε ὁ Ῥοδιος ἐν τριτῳ Ἐμφυλιου πολεμου το Κλεοπατρας ἀναγραφων συμποσιον , της τελευταιας Αἰγυπτου βασιλευσασης , γημαμενης δ | ||
| . ὡς δε Πεισων Λευκιος ἐν τῃ πρωτῃ των ἐνιαυσιων ἀναγραφων ἱστορει , βουλομενος και των ἐν ἀστει διατριβοντων το |
| και μελιλωτα . οἰδα δε και ἐπιθηματι πολλακις χρησαμενος ἐπι τεταρταιου καιρῳ πανυ εὐκρατῳ , καθαπερ ἐπι τριταιου προ του | ||
| γαρ οἱον ἀρχη και ῥιζα πεφυκεν ὁ μελαγχολικος χυμος του τεταρταιου δη πυρετου , ὁς ἐκκρινομενος ἠδη ἀφεισθαι δεικνυσι τον |
| καμειν ] ἠτοι λυπηθηναι . Ἰσως την κερκιδα ἠ τον ἀτρακτον λεγει γυναικος αἰχμην , εἰ μη που σκωπτει την | ||
| τοις ἰσον ἠτορ ἐπι σκιεροισι ποθοισι . Τευθισι δ ' ἀτρακτον τις ἀνηρ ἐπιμηχανοῳτο , ἐντυνων κλωστηρι πανεικελον : ἀμφι |
| δε ἐστι το ἀρσεν του θηλεος : ἀναγκη γαρ ἀπο ἰσχυροτερου σπερματος γινεσθαι . Ἐχει δε και τοδε οὑτω : | ||
| δυσμενους ] ἐχθρου . δυσμενους ] πολεμιου . ὑπερτερου ] ἰσχυροτερου . ὑπερτερου ] κρειττονος . θ ἐλπις ἐστι νυκτερον |
| , ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
| την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
| ποιειται τας ἀποφασεις , τροπον τινα ἐν μεν τοις γεωγραφικοις μαθηματικος ἐν δε τοις μαθηματικοις γεωγραφικος ὠν , ὡστε προς | ||
| ῥητορικας γεγραφως : τριτος αὐτος οὑτος : τεταρτος Δημοκριτειος και μαθηματικος , Ἀβδηριτης , Ἀτθιδι γεγραφως και Ἰαδι : οὑτος |
| , Δηλωτικος δε πραξεων πολυτροπων . Ἀναφορα δ ' οὐν ἑνδεκατος τυγχανει : Και γαρ δι ' αὐτου δισκος Ἡλιου | ||
| πληθυντικαι ἐκφοραι γινονται κατα το τελος , ἀνδροφονος ἀνδροφονοι , ἑνδεκατος ἑνδεκατοι . ὁθεν και ἀπο του ἑαυτον το ἑαυτους |
| φιλῳ συνειναι και τραπεζης και στεγης κοινωνειν οὐ μεγαλοψυχον ἀλλα δουλικον και κολακικον και ταπεινον : ταπεινοι γαρ οἱ κολακες | ||
| του Μανης . προς δε τα ἀνδραποδα και ὀνομα εἰπε δουλικον . ὡσει ἐλεγε τους δουλους Μανας . οὑτω γαρ |
| δ ' ἀνιησι κροκιζοντα , δριμυν . Ἀρισαρον μικρον ἐστι βοτανιον ῥιζαν ἐχον ὡς ἐλαιας το μεγεθος : ἐστι δε | ||
| των ἑλκων ἀπουλοι . φυεται μαλιστα ἐν πεδιοις . Θλασπι βοτανιον ἐστι στενον τοις φυλλοις , ὡς δακτυλου το μηκος |
| ὑστεριζειν του καιρου . Φαβωρινος δε οὐχ ὑγιως κατα δοτικην συνταττει . Παραβολιον : ἀδοκιμον τουτο . τῳ μεν οὐν | ||
| , λεγω δη των διανοητικων : αἱς και την φρονησιν συνταττει , διοτι λογος τις ἐστι και αὐτη και διανοια |
| και ἀνδρειαις . ἱκετας σεθεν ἐρχομαι : ἡ ἀνταποδοσις της ἐπικλησεως : ὠ Ζευ , ἱκετης σου ἐρχομαι : ἱν | ||
| . νικᾳς γαρ γ ἐχεις ἐλπιδα πιστεως δ ἐπιτευξῃ της ἐπικλησεως ε γινῃ ἐπισκοπος και βλαπτῃ Ϛ στρατηγεις και εὐημερεις |
| . διοπερ αἱ γυναικες ἀναλογιζομεναι μεν την ἐν τῃ Λιβυῃ μελλουσαν αὑταις ἐσεσθαι δουλειαν , θεωρουσαι δ ' αὑτας ἁμα | ||
| τι μωμητον της προλαβουσης δυσκλειας την παρουσαν ἀνακοπτουσης ἠ και μελλουσαν εὐκλειαν , ἀναφεροντων των πολιτων τα ὑστερα καλα προς |
| χρη τα πρωτα λεγειν οὐ τον πλουσιωτατον , ἀλλα τον φρονιμωτατον . Ταὐτον ἐστιν ἐπ ' εὐτυχιᾳ μεγα φρονειν , | ||
| ; Ἀλλ ' εἰς ὑποδηματα δηλον ὁτι δει πλεονεκτειν τον φρονιμωτατον εἰς ταυτα και βελτιστον . τον σκυτοτομον ἰσως μεγιστα |
| και κρηθμου ἐν ὑδατι δουναι πιειν . Ἑτερον : ἀστερας θαλασσιους τους μελανας και κραμβην , μιξας ἐν οἰνῳ εὐωδει | ||
| τους δε ἀλλους αἱ νηες . εἰπων δε πεζους και θαλασσιους , προς μεν τουτο ἐπηγαγε το νηες , το |
| ζηλουμενους και φθονουμενους , ἀνωμαλους δε περι τον βιον και ἀδιαφορους περι τας των γυναικων και ἀνδρων ἐπιμιξιας , εὐπορους | ||
| εἰναι δια το τους κατ ' αὐτην ὁρους ἀδιαστατους και ἀδιαφορους ὑπαρχειν , ὑπομνηστεον ὁτι σχεσις ἑτερον τι διαστηματος ἐστιν |
| ἀλλοις πεποιηκαμεν προεκτιθεμενοι χρωματα και συστασεις , εἰθ ' οὑτως παρυφισταμενα , και ὁσα ἐπ ' αὐτοις τεθεωρηται , οὑτω | ||
| ἐφαψαμενον του κατα μηκος διαστηματος , οὐκ ἐσται γνωναι τα παρυφισταμενα , ὁποιον τοπον εἰληχε του κατα βαθος διαστηματος , |
| μοι . ὠιμωξα κἀγω προς τεκνων χειρουμενης . νεμει τοι δικαν θεος , ὁταν τυχηι . σχετλια μεν ἐπαθες , | ||
| ν ? [ ] νατ ' ἀνα [ ] ! δικαν ! [ ] ! ! ! ! οιαυτ [ |
| και των ἱππεων τινες συμφρονησαντες ἐπι την σκηνην του Περδικκου κατηντησαν και προσπεσοντες ἀθροοι κατεσφαξαν τον Περδικκαν . τῃ δ | ||
| και συνεπιμεριζοντος και των λοιπων , ἀλλα σκοπειν και που κατηντησαν οἱ κατα πηξιν κληροιἀρα εἰς ἀγαθοποιους ἠ κακοποιουςκαι κατα |
| μετατρεψει | οὐτε δεσμα ἀπερυξει οὐτε μην | ὁ παντων ἰσχυροτατος θανατος ‖ ἐπιληξει : τοὐναντιον δε ταυτα και | | ||
| , εἰργεν ἀν του θερους ἐτι μαλλον την ἀναβασιν , ἰσχυροτατος γ ' ὠν αὐτος αὑτου τοτε κἀκει πολλῳ , |
| ἀποσχωνται πολεμοιο Τρωες , ἀναπνευσωσι δ ' ἀρηϊοι υἱες Ἀχαιων τειρομενοι : ὀλιγη δε τ ' ἀναπνευσις πολεμοιο . ῥεια | ||
| τους Μεσσηνιους , Τυρταιωι πεποιημενα ἐστιν ὡσπερ ὀνοι μεγαλοις ἀχθεσι τειρομενοι , / δεσποσυνοισι φεροντες ἀναγκαιης ὑπο λυγρης / ἡμισυ |
| ἐπιτηδειοτατης προς θεους ὁμιλιας ὑπαρ τε και κατα τους ὑπνους αἰτιωτατος τοις περι αὐτον , ὁπερ οὐτε ὑπο ὀργης τεθολωμενῃ | ||
| τους βασιλεις Λουκιος Ἰουνιος Βρουτος ὁ της Ταρκυνιου μαλιστα καθαιρεσεως αἰτιωτατος , και Ταρκυνιος Κολλατινος ὁ της Λουκρητιας ἀνηρ , |
| ἀνεμεινε περας . Τεχνιτην ἐδειξας ἐν οἱς ἐπεσταλκας , οὐκ ἀναμαρτητον ἀνδρα . ἐμε δε αὐτο τουτο διηλλαξε το δεινον | ||
| ἐστι δ ' αὑτη μηδεποτε γενεσθαι παντα χρηστον μηδ ' ἀναμαρτητον : ὁσα δ ' ἠ κινδυνευοντας ἐδει προνοησασθαι , |
| αβγδʹ κυκλον : οἱ αβʹ γδʹ ἀρα κυκλοι ὁμοιως εἰσι κεκλιμενοι προς τον αβγδʹ κυκλον . Οἱ των αὐτων ἐφαπτομενοι | ||
| ὁ ΥΘ , οἱ δε ΜΝΞ , ΟΠΡ ὁμοιως εἰσι κεκλιμενοι , ὁ δε ΣΤ προς τον ΑΒΓ κυκλον μαλλον |
| . εἰπε γαρ αὐτῃ [ ] πυρ σοι προσοισω : ἀνοητου : ἐτι σε ποτνια : προς την Ἑρμιονην , | ||
| ᾠετο παρορμησειν προς τουτο , εἰκοτως ἐπῃνει . ἠ οὐκ ἀνοητου ἀνθρωπου ἐστιν αἰσχυνεσθαι αὑτον ἐπαινειν μελλοντα τα μεγιστα ὀνησειν |
| δοξα ἀληθης , † οὐτ ' ἐπικτηταἠ δοκει σοι φυσει ὁποτερονουν αὐτοιν εἰναι ; Οὐκ ἐμοιγε . Οὐκουν ἐπειδη οὐ | ||
| ἐχῃ , ἀναγκη το παν τουτῳ ἐχειν καλως , οὐχ ὁποτερονουν τοιν μεροιν , θατερον δε : ἡ γαρ του |
| εἰπον , οὐτε μην ἐπιδειξαι , ὡς ἐπι συγγενη των ποιητικων μαθηματων ὁ νεος ἀπηντηκεν . ἀλλα ἀπο του μυθου | ||
| καλουμενος δια την γειτονιαν : πεμπτος Ταρσευς , γεγραφως περι ποιητικων ζητηματων ἁ λυειν ἐπιχειρει . Τον δη φιλοσοφον Ἀθηνοδωρος |
| εἰς την σην νεοτητα και εἰπω ταυτην ἀριστα τους πολεμους μεταχειρισασθαι τε και κατορθουν . λεγει οὐν εὐανθεα στολον το | ||
| και χρησασθαι τουτοις δεῃ , οἱ μεν οὐδε ὁπως χρη μεταχειρισασθαι αὐτα ἰσασιν : παρελθων δε τις εἰς το μεσον |
| και Βραγχιδαις τας ἀποθεσπισεις δια λογων , ἀλλα νευμασι και συμβολοις το πλεον , ὡς και παρ ' Ὁμηρῳ „ | ||
| , ὁν τροπον ζωγραφοι γραφουσι ποταμους , ῥευμασι δε και συμβολοις τοις οἰκειοις ὑποφαινομενος λειμωσι τε παρα τας ὀχθας αὐτου |
| διαναπαυομενων αὐτων και τῃ καταποσει ἐγχρονιζοντων : ἐπι δε των ἐμετου χαριν πινοντων ἀθρουν προσενεκτεον το ὑγρον , ἀπνευστι ἐφελκομενων | ||
| σιτῳ , ἀλλα την ταχιστην ἐμειτω : ἐκ δε του ἐμετου προσαγετω ἐς ἡμερας τεσσαρας το σιτιον και το ποτον |
| ὁλκην ἰσαι τῳ πρωτῳ στεφανῳ . ἠδη δε ἡμων ἡδεως ἀπηλλαγμενων του σωφρονειν ἐπεισβαλλουσιν αὐλητριδες και μουσουργοι και σαμβυκιστριαι τινες | ||
| ἀνῃρεθη μετα τινος πρεσβυτου των του γενους αὐτου προς ταπεινους ἀπηλλαγμενων . το μεν οὐν προφανη αὐτον γεγενησθαι δια το |
| Ὁ ὑπερ μικρων ἁμαρτηματων ἀνυπερβλητως ὀργιζομενος οὐκ ἐᾳ διαγνωναι τον ἁμαρτανοντα , ποτε ἐλαττον και ποτε μειζον ἠδικησεν . Ϛζʹ | ||
| ἡκοντων ἀθλητων ἐπι τα Ὀλυμπια , βουλομαι δειξαι τον μεν ἁμαρτανοντα τῃ προσθηκῃ , τους δ ' ἁ χρην αἰτιασθαι |
| . οἱ δε τα Γεωργικα συγγραψαντες γραφουσιν οὑτως : την μελιαν και την τερμινθον , ἁ δη νυν πιστακια οἱ | ||
| πολεμοις χρησιν ἐλθειν . Τουτο δη το χαλκουν γενος ἐκ μελιαν εἰπε φυναι Δωρικως , ἀντι του ἐκ των μελιων |
| ἐχοντας και ἐπι πασης βηχος πυον ἀναπτυοντας και περι τον στομαχον και τας ἐν βαθει διαθεσεις . οὐκ ἀτοπον δε | ||
| χλωρα ἐσθιομενα , συμφυτον πετραιον διαμασωμενον , καταπλασσομενα δε ὠφελει στομαχον ἐκκαιομενον , πολυγονον , σερις , σογχος , σελινον |
| πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
| ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
| . γαμηλια και γαμηλια διαφερει . γαμηλια μεν γαρ τα τελουμενα ἐντῃ ἡμερᾳ , ἐν ᾑ ὁ γαμος τελειται : | ||
| οὐ παρερχεται ψευδως και ματην ἀφ ' ἡμων ὁσον οὐπω τελουμενα , ἀντι του τελειουμενα και πληρουμενα . τα ὀλεθρια |
| ἀν εἰη ἀλλο , ἠ ἀρετη ; ἡ δε ἀρετη ἀναφαιρετον . Οὐκ ἀδικηθησεται τοινυν ὁ την ἀρετην ἐχων , | ||
| ἡμιν ἀλλοτριων ἀγαθων και ταυτα πεφρουρημενων κραταιᾳ χειρι προς το ἀναφαιρετον ; „ και τοις δυσιν ἐπιδραμοντες μικρου καταλευουσιν αὐτους |
| φαινεται . μονῃ δε τῃ φιλιᾳ συμβεβηκεν ἁπαντων μεν εἰναι συμφορωτατον , ἁπαντων δε ἡδιστον . εὐθυς οἰμαι των ἀναγκαιων | ||
| . Ὀρθως : τουτο γαρ εἰς την κρισιν ἡμιν ἐστι συμφορωτατον . Και μην και συμπασης γε μειξεως οὐ χαλεπον |
| δε και κοινωνικωτατον σοφια , συγκλειει μεν οὐδεποτε το ἑαυτης φροντιστηριον , ἀναπεπταμενη δε ἀει δεχεται τους ποτιμων διψωντας λογων | ||
| . [ . . ] ψυχων σοφων τουτ ' ἐστι φροντιστηριον : ἐνταυθ ' ἐνοικους ' ἀνδρες , οἱ τον |
| Ἱππολυτου φθοραν κατηγορει κατ ' ἐπιβουλην . πιστευσας δε τοις γεγραμμενοις τον μεν Ἱππολυτον ἐπεταξε φευγειν , αὐτος δε τῳ | ||
| κολλυριῳ . χρη δε το κολλυριον ἐνιεντα καταπλασσειν τοις ἀνωτερω γεγραμμενοις , ὁσα ψυχειν δυναται ἠ στυφειν ἠρεμα : τα |
| κατα την ταξιν ἀπο του α ἑως ω , καθαπερ γραμματικον ἀνδρα , ἀλλα προς την χρειαν των ἀγωνων , | ||
| περι της αὑτου πατριδος γραφων , και παρατιθεις Διοδωρον τον γραμματικον συμφωνουντα Πτολεμαιῳ βασιλει . : Σπευσιππος ἐν δευτερῳ Ὁμοιων |
| κηρωτης ἀνιεναι μιξει . συμβαινει δ ' ἐνιοτε του φαρμακου τυγχανοντος ἰσχυροτερου συντηκεσθαι τι της σαρκος ὡς ῥυπαρον και ὑγρον | ||
| Μεγαλου κολπου του παρα την ἐκτος Γαγγου Ἰν - δικην τυγχανοντος σταδιοι ͵͵α͵βφνʹ . Οἱ δε συμπαντες ἀπο του πεμπτου |
| μεστος δ ' ἀνεκειμην . ὡς δε ἰδον ξανθον , γλυκερον , μεγαν , εὐκυκλον , ἁβρον Δημητρος παιδ ' | ||
| , ὁσσα βιοφθοριην πεμπει κατα γαιαν ἁπασαν , ἐνδοξον βιοτης γλυκερον τελος ἐσθλον ὀπαζοις . Λευκοθεαν καλεω Καδμηιδα , δαιμονα |
| Ἀντιπατρος ὁ Ταρσευς ὁ ἀπο της στοας ἐν τεταρτῳ περι δεισιδαιμονιας λεγεσθαι φησι προς τινων ὁτι Γατις ἡ των Συρων | ||
| και το διαλεκτικον . δυνασθαι γαρ και εὐ λεγειν και δεισιδαιμονιας ἐκτος εἰναι και τον περι θανατου φοβον ἐκφευγειν τον |
| ὀπισθε στρυφνη τ ' ἐκταδιος τε πελοι δολιχοσκιος οὐρη . τοιοι μεν ταναοισιν ἐφοπλιζοιντο δρομοισι δορκοις ἠδ ' ἐλαφοισιν ἀελλοποδῃ | ||
| δ ' ἀρ ' ἐκεινης αὐτον ἐπιφρασσαιο φαεινομενον Ὀφιουχον : τοιοι οἱ κεφαλῃ ὑποκειμενοι ἀγλαοι ὠμοι εἰδονται . Κεινοι γε |
| , τοις δ ' ἡγουμενοις της πολεως και τα κοινα διοικουσι τον οἰκτιστον μορον ἀποθανειν συν αἰκιαις και βασανοις . | ||
| αὐτων γεννωμενα προσαγεσθαι εἰς θυσιαν ἐστιν οἰκειοτατα , και τοις διοικουσι τα των διοικουμενων : ἀει μεν γαρ τοις ποιουσι |
| δε , και ἀντανδρον ὑμιν ἀντ ' ἐμαυτου παραδωσω τον ἀγαπητον . Ὠ μιαρε , ὁν ηὐχου πολλακις ὑπερ γης | ||
| τιμᾳ και διωκει πλειστον ἀναγκη παντων των αἰσχρων ἀπηλλαχθαι . ἀγαπητον γαρ , εἰ παντα τἀλλα παριδων τις και πορρω |