παραγειοι μεν ἀμφω : φυονται δ ' ἐπι λιθοις και ὀστρακοις ῥιζας μεν οὐκ ἐχουσαι , προσπεφυκυιαι δε ὡσπερ αἱ | ||
. Ἀλλως . 〛 ὁτι φαινονται τινες ἀγοραιοι κρουοντες τοις ὀστρακοις και προσᾳδοντες τῳ κρουματι τῳ δια τουτων . λεγεται |
ἐπι ποσον ψηλαφηθεισης της ἐπι των ἁπλων ἀξιωματων παρα τοις διαλεκτικοις νομοθεσιας , μετιωμεν και την ἐπι των οὐχ ἁπλων | ||
ἀληθες τουτο το διεζευγμενον , κατα τον καλουμενον παρα τοις διαλεκτικοις δια πλειονων πεμπτον ἀναποδεικτον προϊοντες δειξομεν , ὁτι σφαιρικον |
' ὁλως εἰς λεπτα καταθραυεσθαι , τοις δε κραυροις και μαλακοις ἀνευ γλισχροτητος ἑτοιμως εἰς λεπτα λυεσθαι , προδηλον οἰμαι | ||
ἐπι ταις πυριαις εὐδιορθωτον γινεται , χρησθαι δε και τοις μαλακοις προσθετοις και τῃ μηλῃ δε και τῳ δακτυλῳ ἀπευθυνειν |
δε αὐτῳ μηκος γινεται , και ἐπεχει σταδιους τριηκοσιους και δισχιλιους και δισμυριους ἱναπερ το στενοτατον αὐτου . ποταμοι δε | ||
Της δε Νικιου στρατηγιας μνησθεις , ὁτε ναυς ἑξηκοντα και δισχιλιους ὁπλιτας Ἀθηναιων ἐπαγομενος ἐπι Πελοποννησον ἐπλευσε , κατακλεισας δε |
. Τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἐστι μεν το συνεκτικωτατον παντων των κεφαλαιωνἐνθεν γαρ και τα ἀλλα γινεται κεφαλαια | ||
, ὁπερ ἐστι το μεσαιτατον της νεως , ὁ ἐστι συνεκτικωτατον , ἡτις ἐστι τροπις , ὑπο δε των ἀλλων |
λυπεισθαι παρουσων ἡμας ἠ χαιρειν , ἀλλ ' ὡν τῃ παρουσιᾳ και λυπουμεθα παντες και χαιρομεν . και ζωην οὐν | ||
; Τι μην ; Ἀλλ ' οὐ δικαιοσυνης ἑξει και παρουσιᾳ τοιαυτην αὐτων ἑκαστην γιγνεσθαι , και των ἐναντιων την |
. Των μεν δη τοιουτων παντων ἐν ἁπασι τας ἀκεσιας ἀναμαρτητους δει εἰναι , οὐχ ὡς ῥηϊδιας , ἀλλ ' | ||
εὐδιορθωτοισι δικαιως οὐκ ἀν ἐγχειρεοι τῃσι νουσοισιν , ἠ ἐγχειρευμενας ἀναμαρτητους ἀν παρεχοι , οἱ τε νυν λεγομενοι λογοι δηλουσιν |
' ἀλλης χωρας ὡς ἡ φυσις εἰχεν και το της διακοσμησεως εἰδος , ἀπομνημονευσαι πειρατεον . πρωτον μεν οὐν ὁ | ||
τι διαφεροντως ὡς ἐνταυθα πρωτως συνεχομενης της ἐν τῳ παντι διακοσμησεως . Δια τουτο γαρ μενει μεν ἐν ταξει τα |
τοιαδε διδωμι : ξεινον τε σε ποιευμαι ἐμον και τας τετρακοσιας μυριαδας τοι των στατηρων ἀποπλησω παρ ' ἐμεωυτου δους | ||
ἡλιον ἀπεχειν ἀπο της γης σταδιων μυριαδας [ μυριαδων ] τετρακοσιας και σταδια ὀκτακις μυρια , την δε σεληνην ἀπεχειν |
ἐν τῳ τριτῳ των γεωγραφικων ἐκτεθεντα κεφαλαιωδως περι της τοτε νομιζομενης Ἰνδικης , ἡνικα Ἀλεξανδρος ἐπηλθε : και ἠν ὁ | ||
: ἡ διπλη ὁτι παρθενιος λεγεται ὁ ἐξ ἐτι παρθενου νομιζομενης γεννωμενος , σκοτιος δε ὁ κατα λαθραιαν μιξιν και |
; ἡμεις γουν οὐ πολυν χρονον διχα του ὑμετερου πληθους στρατευσαμενοι δικην ἐδομεν ὡς και ὑμεις ἐπιστασθε . ἐπι τουτῳ | ||
τοις ἀνδρασιν , ἀλλα και τοις χωριοις πολεμιοις χρωμενοι : στρατευσαμενοι δε και εἰς Ἀσινην της Λακαινης ἐνικησαν τε την |
ἐχομεν ψυχην και ὁτι ἀθανατος εὐχερεστερον τοις πολλοις εἰδεναι , παρακολουθησαι δε τῳ ταυτα κατασκευαζοντι λογῳ ἐστιν οἱς και των | ||
δει οὐν ἐπιβλεπειν και διαγινωσκειν , ἐπι ποιῳ μοριῳ συνεβη παρακολουθησαι τον μαρασμωδη πυρετον και ἐν αὐτῳ μαλλον προσφερειν τα |
κατ ' ἀρχας ὁρμηθεις ἐκ Θηβων , και Ἀθηναιους στασιαζοντας διαλλαγηναι και συνθεμενους ἐπεισε μειναι , πρωτος μεν ἐστιν οὑτος | ||
δι ' ἀντιρρησεων και λογων : το δε καταλλαγηναι , διαλλαγηναι : ἰσον δε το προσηκον ἑκαστῳ και δικαιον : |
μεν ὡς ἐκ του ζωστηρος του θωρηκος ἐφορεε χαλκεῃ ἁλυσι δεδεμενην ἀγκυραν σιδηρεην , την ὁκως πελασειε ἀπικνεομενος τοισι πολεμιοισι | ||
εἰς Ἁιδου την μεν Ἡσιοδου ψυχην ἰδειν προς κιονι χαλκῳ δεδεμενην και τριζουσαν , την δε Ὁμηρου κρεμαμενην ἀπο δενδρου |
. ἀλλοκοτον φησι την νοσον αὐτου , ἠγουν ξενην και παρηλλαγμενην , παροσον ὁ μεν πατηρ φιλοδικος ἐστιν , ὁ | ||
ὑπο τινος , τιμωριαν ἐλαβε παρ ' αὐτης ἀνηκεστον και παρηλλαγμενην : μεθ ' ἱππου γαρ αὐτην εἰς οἰκισκον τινα |
ἐσται χρονος , ἐν ᾡ περι οὐδενος των κοινων συνελευσομεθα βουλευσομενοι . Ἀξιω δ ' ὑμας , Ἀππιε , τους | ||
παρεσχε . . Συνῃεσαν δ ' ἐν φανερῳ μεν οὐποτε βουλευσομενοι , λαθρα δε κατ ' ὀλιγους εἰς τας ἀλληλων |
. Βασιννοι , Ἀραβικον ἐθνος , Γλαυκος ἐν τριτῳ Ἀραβικης ἀρχαιολογιας . Βασιλις , πολις Ἀρκαδιας , Παυσανιας ὀγδοῳ . | ||
πολιτης . . Χαρακμωβηνος . . . Γλαυκος ἐν Ἀραβικης ἀρχαιολογιας τεταρτῳ : Ἡσυχαζον δ ' ἐν τουτοις Χαρακμωβηνοι . |
τους μεν εὐγενεις ἁπαντας ἀπεσφαξεν , τους δε συμμαχους ὀντας διακοσιους τον ἀριθμον ἀπελυσε των κινδυνων , ἁμα μεν ἐλεησας | ||
ἐς τα προτερα ἐπανηξοιεν . Στεφανος μεν οὐν ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς |
τους τἀληθη λεγοντας . Ἡ | και σφοδρα ἀξιος ἐστι μισεισθαι , ὁτι πονηρος ὠν και τα των χρηστων σημεια | ||
μισθοδοσιαν τον Τισσαφερνην ἀρρωστοτερον γενο - μενον και ἐς το μισεισθαι ὑπ ' αὐτων προτερον ἐτι τουτων δια τον Ἀλκιβιαδην |
τον παιδα ἠ μη ἐαν πορευεσθαι την τεταγμενην ὁδον των αἰσχιστων ἐστιν , ὡς ἐξομολογουμενοις ὁτι ἀναξιος ὁ παις εἰη | ||
ὑπαρχοντων , ὡς ἐστι των αἰσχρων , μαλλον δε των αἰσχιστων , μη μονον πολεων και τοπων ὡν ἠμεν ποτε |
Θηβαιων [ τεθ ] : / [ Ἀργειων ] ? δημοσιος κελης . οϚ [ Σκαμανδρος ] Μυτιληναιος σταδιον [ | ||
' ἑτερου , γυμνασασθαι δε το ὑφ ' ἑαυτου . δημοσιος μεν ἐστιν ὁ ἀναιρων τους καταδικους , δημοκοινος δε |
πολυσκαρθμοιο Μυρινης : ἐνθα τοτε Τρωες τε διεκριθεν ἠδ ' ἐπικουροι . Τρωσι μεν ἡγεμονευε μεγας κορυθαιολος Ἑκτωρ Πριαμιδης : | ||
λεοντα : ἡμεις δε μαχομεσθ ' οἱ περ τ ' ἐπικουροι ἐνειμεν . και γαρ ἐγων ἐπικουρος ἐων μαλα τηλοθεν |
: Δημων Συρακουσιους εὐδαιμονησαντας φησι ψηφισασθαι την δεκατην των ὑπαρχοντων ἀποδιδοσθαι εἰς ἐπισκευην ναων τε και ἀναθηματων και ἱερειων : | ||
βαρος τε θωρακος και ὑποχονδριου , μετα του πολλα πνευματα ἀποδιδοσθαι : ἐφ ' ὡν δι ' ἐμετων ἐκκομισθηναι δει |
ἠξιωθη ταφου λαμπρου , σαφως ὁ Νικανδρος ἐδηλωσε ἐν τοις Θηριακοις , της αἱμορροϊδος λεγων την φυσιν . Ἰστεον δε | ||
Ἀχυνετον : σημαινει δε το πολυ : Νικανδρος ἐν † Θηριακοις , οἱον : πυρ μεν ἀειζωον και ἀχυνετον ἐτρεσεν |
εἰς την σην νεοτητα και εἰπω ταυτην ἀριστα τους πολεμους μεταχειρισασθαι τε και κατορθουν . λεγει οὐν εὐανθεα στολον το | ||
και χρησασθαι τουτοις δεῃ , οἱ μεν οὐδε ὁπως χρη μεταχειρισασθαι αὐτα ἰσασιν : παρελθων δε τις εἰς το μεσον |
ἑλκεται ὑπο των δικαστων : ἀντικειται γαρ τῳ εὐθει το σκολιον και τῳ λειῳ το τραχυ και τῳ εὐδιοδευτῳ το | ||
μεν ἠδη γεγονε , και πινοντες εἰσι πορρω . και σκολιον ᾐσται , κοτταβος δ ' ἐξοιχεται θυραζε . αὐλους |
Νωτον δε και τα ὀπισθια παντα του γηρως εἰναι σημαντικα νομιζομεν . ὁθεν ὀρθως ἐνιοι και Πλουτωνος αὐτα καλουσιν ἰδια | ||
γενομενους θαυμαζομεν τε φιλοπονους τε και φιλοκαλους ὀνομαζομεν και κοινους νομιζομεν εὐεργετας τους των καλων ἐπιμελητας . ὁτε τοινυν οὑτω |
τον Ἰστρον , πολλας των του Ποντου πολεων ἐπολιορκησεν , Ἀπολλωνιαν και Καλλαβον και Παρθενοπολιν , Τομους τε ἐπι ταυταις | ||
παραλειψεως ὀνομαζομενης οὑτως : Ὀλυνθον μεν δη και Μεθωνην και Ἀπολλωνιαν και δυο και τριακοντα πολεις τας ἐπι Θρᾳκης ἐω |
δια την ἐπι θερμοτητα ἐπιταθεισαν δυσκρασιαν παρειται τι και της λευκοτητος , καταβαφης τινος ἀπο της χολης ἐπιδοσεως συναναδιδομενης τε | ||
και την του σωματος διαλαμπειν χροαν της ἐν τῃ περιβολῃ λευκοτητος την ἐν τοις μελεσιν αὐγην ἐξιεναι συγχωρουσης . ἐστη |
παρουσης ὑποθεσεως οὐκ ἰδιον . ἁ δ ' ἐν ἱστοριᾳ διαμαρτανουσι , τα τοιαυτα ἀν εὑροις ἐπιτηρων , οἱα κἀμοι | ||
, λαμπρα δε και ἐμπνους , ὡσπερ ἐκ τριποδος . διαμαρτανουσι μεντοι του ἀνδρος φασκοντες αὐτον τας μεν ἐπιφορας ἀριστα |
και μη τον δεινα πυνθανησθε τι πραττει ἀντι του ἱνα στρατευομενοι των ἀγαθων μεταλαμβανητε . και αἱ κατασκευαι μεν ἀπο | ||
Ἑλλαδος πασης ἀνω και κατω φερομενης , πλεοντες ὁμου και στρατευομενοι ᾠκιζον την πολιν , ὡσπερ τινες φρουριον ἠ στρατοπεδον |
προεβληθη , και κατα δυναμιν αὐτων ἑκαστος ἐνεχθεντες , ἐκ παρακλησεως και παρασκευης των κροτων συντελουμενων , ἀπηλλαγησαν , και | ||
γαρ ἐπιλεκτων ὑπερβαλλομενων ταις ἀνδραγαθιαις , και της ἀρετης και παρακλησεως Ἐπαμεινωνδου πολλα συμβαλλομενης , μογις ἐβιασθησαν οἱ Λακεδαιμονιοι : |
ἀγων τε μετ ' αὐτου και τους παρ ' αὐτῳ ἐντιμους τε και σοφους τιμων κἀν τουτοις αὐτον : και | ||
την ἐν αὐτῳ παραβασιν , καθ ' ἡν διαλλαττει τους ἐντιμους τοις ἀτιμοις και τους πολιτας τοις φυγασιν , ὡστε |
ἐγκρατειαν ὁ ἀκρατης και προς σωφροσυνην ὁ ἀκολαστος και προς δικαιοσυνην ὁ ἀδικος , και καλει την ἀρετην ὡς ἑαυτον | ||
τα ἐπιλοιπα ἐξαπατησαιμι ὡς οὐκ ἀκηκοως λεγω . μετα γαρ δικαιοσυνην τι ἡμιν λειπεται ; ἀνδρειαν οἰμαι οὐπω διηλθομεν . |
ποιειν ὑπερ ὑμων τους θεους , ταυτ ' αὐτοι κυριοι γεγενημενοι τημερον μη ποιησαιτε , ἀλλ ' ὁν ἐκεινοις εὐχεσθ | ||
Φωκεων των ἐκπεπτωκοτων οἱ μεν οἰμαι βελτιστοι και μετριωτατοι φυγαδες γεγενημενοι και τοιαυτα πεπονθοτες ἡσυχιαν ἀγουσι , και οὐδεις ἀν |
τις ἐπι τῃ ἐδωδῃ αὐτης , και ἡ σαρξ των ὀστρακοδερμων των σκληροσαρκων ἀποβαλουσα τον ἁλυκον χυμον ἐκ πλειονος ἑψησεως | ||
μικρα χημια , πορφυραι και κηρυκες ὁσα τε ἀλλα των ὀστρακοδερμων σκληραν ἐχει την σαρκα : διδοαμεν τοις φθειρουσι την |
τοιουτοι φιλουσι πανυ τας ἑαυτων γυναικας . ἡ Ἀφροδιτη ἐν οἰκοις ἠ ὁριοις Ἀρεως δολους , κρισεις και πολλα κακα | ||
ς ' ἐπαρας ψευσομαι : δωσω δε σοι , καλλιστον οἰκοις κτημ ' , Ἀχιλλεως ὀχον . αἰνω : λαβων |
ἐξω τησδε της σπουδης . δεκα νεανιαι το ἀκμαιοτατον ἀνθουντες ἀναβαινουσι ναυν ἐλαφραν και δια ταυτα τοι και ταχυτατην : | ||
ὑδωρ ἐστιν : εἰς το ὑδωρ οὐν καταβαινουσι νεκροι και ἀναβαινουσι ζωντες . κἀκεινοις οὐν ἐκηρυχθη ἡ σφραγις αὑτη και |
φονου , τους ζωγρηθεντας ἀθροισας Δεινοκρατην μεν ἀφηκε δια την προγεγενημενην φιλιαν , των ἀλλων δε τους μεν ἀλλοτριωτατα διακειμενους | ||
σημαινει , εἰ δε δισωμον τυχοι το ζῳδιον και ἠδη προγεγενημενην . ὁ δε ἀστηρ ὁ κυριος του κληρου δηλωσει |
μεν πρωτη ζητησις ἡ περι της παραγραφης κατα μιαν των νομικων ἐχει την ζητησιν : ἡ δε ἑτερα εὐθυδικια οὐ | ||
γινεται . Συριανου και Σωπατρου . Τριτη ἡ ἀντινομια των νομικων ἐστι στασεων : παρεχωρησε γαρ τῳ συλλογισμῳ δι ' |
ἐστι μαλλον κωμῳδιας ἐχομενα . πολλα δε τοιαυτα παρα τοις τραγικοις : ἐξιων ἐκ του οἰκου του Ἀδμητου προλογιζει ὁ | ||
ἡ διασκευη : οὐκουν ἀκολουθως εἰρηται και κωμικοις ἁρμοζον και τραγικοις . βασευνται : βησονται . παλυνεται : μολυνεται , |
ὑπο την ἀχθεισαν και ἀπολαμβανουσαν το τμημα το δεχομενον την δεδομενην γωνιαν . Δια τα αὐτα δη . , ] | ||
ΑΒΓ τριγωνον τῳ εἰδει . Ἐαν τριγωνον μιαν ἐχῃ γωνιαν δεδομενην , περι δε ἀλλην γωνιαν αἱ πλευραι προς ἀλληλας |
ἐλευσεται ] † ἀφιξεται θηλυσπορος ] ἠγουν θηλεια συγγενη ] συγγενικον γαμον ] † συναφειαν ἀνεψιων ] ἐξαδελφων ἐπτοημενοι ] | ||
. νοθῳ : ἀπο κοινου το ἐρραψας : ὁμογνιον : συγγενικον . ἀντι του : προς ὁμογνιου Διιος . ἀνεψιοι |
τῳ αὑτης ὑπερεχουσαν , την δ ' ὑπατην ὑπο της παραμεσης ὑπερεχομενην ὁμοιως : ὡς γιγνεσθαι τας αὐτας ὑπεροχας των | ||
και λιχανου διαστηματων : δια τι γαρ μεσης μεν και παραμεσης ἑν ἐστι διαστημα και παλιν αὐ μεσης τε και |
. Χρηματων αὐτῳ κομισθεντων ἀπ ' Ἀλεξανδρου , ἑστιασας τους κομιζοντας τον αὑτου τροπον ἀπαγγειλατε ἐφη Ἀλεξανδρῳ , ὁτι ἐστ | ||
και καλλιστα πιστευσας και παντοθεν μαλλον ἠ Κεγχρεαθεν ἀναγομενῳ τους κομιζοντας ἐπιβησας σκαφει . ἐρρωσο . Τῳ μεν κηρυκι σευ |
Γαλλων στρατευματος , πριν ἠ συμμιξαι τα πληθη , ἐκ προκλησεως τον ἀριστον των Ῥωμαιων εἰς μονομαχιαν ἐκαλει . Τοτε | ||
βλαβην : καθ ' ἑν γαρ ἑκαστον των ἱματιων ἐκ προκλησεως ἀποτιθεις , τελος ἁπαντων ἐψιλωθην των ἐνδυματων . ποι |
ὡς ἀδηλα και μικρα το γενος ὀντα , μεγαλων αἰτια κινδυνων και πονων γινεται : ὡν οὐδε ἰδειν ἐνια ῥᾳδιον | ||
ἡ μετα φρονησεως τε και ὀρθου λογου ὑπομενητικη των μεγιστων κινδυνων : αἱ οὐν τελειαι ἀντακολουθουσιν ἀλληλαις : ὁ γαρ |
φασεων . ἐαν γαρ το ζῳδιον της φασεως ἠ ὁ κυριος του ζῳδιου παραπεσῃ ἠ ὑπο κακοποιων κατοπτευθῃ , ἀγεννεστεροι | ||
πραξαι δυναται μακρῳ ] καταπολυ ἀναγκης ] της οἰακοστροφος ] κυριος , διοικητης , κυβερνητης ἐκ μεταφορας των πλοιων Μοιραι |
οὐδεν γαρ ἀλλο ἠ ὡσπερ ἀναμιμνησκομενοι περι ὡν δοκουμεν μη μεμαθηκεναι μηδε ἐγνωκεναι καταλαμβανομεν το ζητουμενον : πως δ ' | ||
το ἡγεισθαι σε πολλων μεν ἐμπειρον γεγονεναι , πολλα δε μεμαθηκεναι , τα δε αὐτον ἐξηυρηκεναι . εἰ οὐν ἐχεις |
των ἐπαυλεων , ὁπου προβατα και ἀλλα ζωα τυγχανει κοπρου πληρουντα τας ἐπαυλεις , ἀλλα δια των δωματων , και | ||
μεν ὑπο ζυγον , παλιν δε σειραιον το αὑτου καλως πληρουντα . ἀλλ ' οὐδ ' ὁ νη - σιωτης |
ὀμνυτω κατ ' ἐξωλειας ἑαυτου , μητε τι μερος της παρακαταθηκης νοσφισασθαι μητε ἑτερῳ κοινοπραγησαι μητε ὁλως συνεπιψευσασθαι κλοπην οὐ | ||
και το ὡς ἀρα τετελευτηκως εἰην και το οὐσης ἐμοι παρακαταθηκης οὐκ ἀν φαιην ἐγωγε ἀφελως εἰρησθαι . ἐκεινως γαρ |
ἀνενευσεν . ΓΓ ἀνανευει ] ἀρνουμενος γαρ ἀνενευεν . ἰαμβικα μονομετρα βραχυκαταληκτα . ἀλλως : ἠλιθιως και ματαιως , ὡς | ||
αʹ , βʹ , γʹ , δʹ , εʹ ἀναπαιστικα μονομετρα και διμετρα ἀκαταληκτα , το δε Ϛʹ ἀναπαιστικον διμετρον |
ἀνδρια και σωφροσυνη , περι μεν το θυμικον της ἀνδριας συνισταμενης , περι δε το ἐπιθυμητικον της σωφροσυνης . Ἑτερου | ||
ὀντος : ψευδος γαρ το παραπαν οὐκ εἰναι ταυτης μη συνισταμενης της κοινωνιας . δια ταυτ ' οὐν λογον πρωτον |
των Ἑλληνων συνηθειαν ἐκ παραπλασμου και της ἐν ταις ὁμιλιαις παρατηρησεως ἀναγομενος . οἱον ὁ μεν της Ζευς ὀρθης πτωσεως | ||
ἀστερων καθ ' ἑαυτους δυναμεις τοιαυτης ἐτυχον παρα των παλαιων παρατηρησεως . ἐκεινο δε νοεισθω , ὁτι τουτων των ἀστερων |
και ἀμυδροτεροι . σξζʹ . Κοιλιακη διαθεσις ἐστι ῥευματισμος της κοιλιας . οὐ προσφατος , ἀλλα χρονιος μετα στροφων και | ||
τας του περικοχλιου κοιλιας και παραδεδεχθαι εἰς τας του φακωτου κοιλιας τας του περικοχλιου ἐξοχας . συμβαινει δη ἐν τῃ |
τῳ ἰδιῳ τριγωνῳ . και ἐπι των λοιπων ἀστερων οὑτω κατασκευαστεον τα τε ἱερα και τα ἀγαλματα : ἐτι μην | ||
ἀιδιος ἀρα και ὁ κοσμος . το δε ὑπερτεθεν ἠδη κατασκευαστεον , εἰ δει και ἀποδειξεως τοις οὑτως ἐμφανεσι : |
ἐσεσθαι και του μη πολλα ἐξαμαρτανειν τους παραληψομενους την ἀρχην αἰτιωτατον , μη δια βιου τους αὐτους ἐαν ἀρχειν : | ||
ἀναγκαιον , ἐπειδη τουτον ἀποφαινουσι Ῥωμαιοι της καταλυσεως των τυραννων αἰτιωτατον γενεσθαι , τις τ ' ἠν και ἀπο τινων |
και ζητειται παρα πολλοις , εἰ τα περι μεσην την διακεκαυμενην οἰκησιμωτερα μαλλον ἐστι των περι τα περατα της διακεκαυμενης | ||
παρακεισθαι μακρον ἀγκωνα της ἀοικητου . . λεγει δε την διακεκαυμενην . . αὐλων ἐκτεταται : ἡ ἐπεκτασις και το |
τῳ εἰναι νοουμενα ἀλλα τῳ γνωστως ἐνεργειν , και γνωστα ἀποτελουμενα κατα δευτεραν και προϊουσαν ἀπο της οὐσιας ἐνεργειανεἰ μη | ||
δ ' ὁλκον και εὐεργον εἰναι , ἐξ ἡς τα ἀποτελουμενα εἰκοτως ἠν ἀνυπαιτια . δευτερον δε , οὐκ ἐκ |
τις τους αὐτους ὁτε μεν καλους δοκουντας , ὁτε δε αἰσχρους , και τοις μεν σφοδρα ἀρεσκοντας , παρ ' | ||
Χρη μεν οὐν πασιν ὀργιλως ἐχειν , ὁσοι τιθεασι νομους αἰσχρους και πονηρους , μαλιστα δε τουτοις οἱ τους τοιουτους |
γενικας : εἰς τα πολλα γαρ ἡ κοινη διαλεκτος τοις Ἀττικοις ἑπεται . Ταυτα μεν ἐν τουτοις . Ἰστεον δε | ||
δε ταυτα οὐχι ἀττικως ἀλλα κοινως κατα παθος συνεμπεσοντα τοις Ἀττικοις . Των δε ὑπερ μιαν συλλαβην ἀγαν σαφεις οἱ |
ὁδον τρεψονται ἐπι τον βιον εἰτε την δια κακιας , ἐξελθοντα εἰς ἡσυχιαν καθησθαι ἀπορουντα ποτεραν των ὁδων τραπηται : | ||
. ὀπιαν δ ' οὐκ ἐστι : δι ' ὀπης ἐξελθοντα . παρα την ὀπην το ὀνομα . ⌈ και |
παιδων δ ' ἐζυγη ξυναγονει . και τρις γοναισι τους γυναικειους πονους ἐκαρτερησα : ἀρουραν οὐκ ἐμεμψατο του μη ἐξενεγκειν | ||
τους στημονι ὁμοιους ὑπ ' ἰσχνοτητος . Φερεκρατης δε τους γυναικειους πλοκαμους πλοκαδας καλει . τας μεντοι συνεστραμμενας μετα ῥυπου |
: ὑπερβατον κατα λεξιν . τολμηρᾳ κραδιᾳ : ἐν . ἐδρακον : μεταθεσις : ἐνοησαν , εἰδον , ἰωνικως , | ||
ἀπολεσθαι αὐταις συν νηεσσιν , ἐπει βροτον οὐ ποτε τοιον ἐδρακον ἐν Τρωεσσιν ἐυπτολεμοισι τ ' Ἀχαιοις . Ἀλλα συ |
ὁρισμον αὐτου παραλαμβανονται , τα δε εἰς τον ὁρισμον τινος παραλαμβανομενα προτερα ὑπαρχουσι , πολλῳ ἀρα μαλλον τα μερη του | ||
τον αὐτον ἀρα τροπον και τα μορια τα ἀντι τουτων παραλαμβανομενα ὑφεξει αἰτιαν της ὑποστολης των ἀρθρων . . προσωπων |
αὐτον ἑκατον μνας κεκομισμενον ἐγγειῳ ἐπι τοκῳ δεδανεισμενας και ἑτερας δισχιλιας δραχμας και ἐπιπλα πολλου ἀξια , φοιταν δε και | ||
χιλιους , ἁρματα δε τριακοσια , συνωριδας δε ὑπερ τας δισχιλιας , χωρις δε τουτων ὁπλα και βελη παντοδαπα και |
ἐν τοις ἀνω τοποις της πολεως μεμερισμενους συν πολλοις και λαμπροις τοις λαφυροις , τους μεν ἀπο του Τυρρηνων λῃστικου | ||
δε ἐφ ' οἱς ἐπι ποιοις πραγμασι δημοσιοις ἠ ἰδιωτικοις λαμπροις ἠ εὐτελεσιν . [ , ] τουτο δε ἰδιας |
, και ἀναγεσθαι παιδας ὀντας τοις τοιουτοις ἐθεσιν , ὡστε δυνηθηναι χαιρειν μεν οἱς δει , λυπεισθαι δε οἱς προσηκεν | ||
δυναμιν κατα εἰσαγωγην , ὡς Δημοσθενης : ὁτι εἰκος αὐτον δυνηθηναι πρεσβευτην ὀντα : εὑρισκεται δε και ἡ βουλησις και |
των χαλεπων εἰναι , οὐτ ' ἐπιτιμησαντα τοις νεμουσι και διδουσι τα κοινα εὐδοκιμησαι παρα τοις βλαπτεσθαι δια τουτων ἡγουμενοις | ||
δοιοι γαρ τε πιθοι κατακειαται ἐν Διος οὐδει δωρων οἱα διδουσι , κακων , ἑτερος δε ἐαων . ᾡ μεν |
τοξον ἐν ἑτερᾳ γραφῃ . διδωσι δε αὐτῳ και Δαφνην ἐρωμενην τα χρωματα , και τουτων οὐδεν ἡ ποιησις ἀντιλεγει | ||
εἰχες χλαμυδιον και παιδ ' ἑνα . Ἁβραν γαρ ἀντωνουμενος ἐρωμενην ταυτῃ μεν οὐ παρεδωκ ' ἐχειν , τρεφει δε |
ἀλλοτριων μη ἀντιποιεισθαι , ἀλλα διδομενοις μεν χρησθαι , μη διδομενα δε μη ποθειν , ἀφαιρουμενου δε τινος ἀποδιδοναι εὐλυτως | ||
συνηθες ἐγενετο κυκλῳ περιπορευομενους τους ἀθλητας ἐπαγειρειν και λαμβανειν τα διδομενα . ὁθεν Σιμωνιδης περι Ἀστυλου φησιν οὑτως : Τις |
οὐ μαλλον , ὡς ἐφαμεν , παρακειμεναις αὐταις το τοιουτον παρακολουθει ἠπερ συντεθεισαιςδευτερον ; , εἰπερ καθο προθεσεις εἰσιν , | ||
ἐλλαμψις . Ἡ μεν οὐν προσοχη και διανοια της ψυχης παρακολουθει τοις γιγνομενοις , ἐπειδη τουτων το θειον φως οὐκ |
συμβαινειν , ἀφορου μηδεποτε της γης οὐσης : τους τε ξυλινους καρπους γεννασθαι πολλους , και τας ῥιζας των φυτων | ||
Ἐσαγαγοντες ἐς το μεγαρον ἐσω ἐον μεγα ἐξηριθμεον δεικνυντες κολοσσους ξυλινους τοσουτους ὁσους περ εἰπον : ἀρχιερευς γαρ ἑκαστος αὐτοθι |
τον χρυσον οἱ βαναυσοι χρυσουργοι , ἀνωτερω εἰπον . Ὁτι Καλλιας ἐν τῳ δεκατῳ των περι τον Συρακουσιον Ἀγαθοκλεα λογων | ||
ἱμαντι δεθεις Πυθωνι κρατησεν ἀπο ταυτας αἱμα πατˈρας χρυσαλακατου ποτε Καλλιας ἁδων ἐρνεσι Λατους , παρα Κασταλιαν τε Χαριτων ἑσπεριος |
δι ' ὀργανων των προς τουτο αὐτο ὑπο της οἰκειας κατεσκευασμενων φυσεως : ὁσα τε ἀναπνειν δια ῥινων πεφυκε των | ||
ἀν και ἐλευθεριωτερους και γοργοτερους φαινεσθαι . οὑτω γε μην κατεσκευασμενων μορας μεν διειλεν ἑξ και ἱππεων και ὁπλιτων . |
γενεσεως οὐκ ἀγαθος , και εἰκαιας φημας ἀκουσεται , και μετεωρισμους ἑξει και φοβον και ἀπραγιας , ζημιας , κινδυνους | ||
ἀγαθος και ἐπικερδης . ἐπι νυκτερινης δε ἀκτινοβολουμενος ὑπο κακοποιων μετεωρισμους και προς μεγαλα προσωπα ἀμφισβητησιν ποιει , και ἐαν |
ἰσχυρας καθαρσεις . τι ποτ ' οὐν αὐτος ὁ Ἐρασιστρατος καθαιρουσι χρηται φαρμακοις και οἰνον διδωσιν ὑδατι ψυχρῳ κεραννυς , | ||
τοιαυτην καθαιρουσι χολην , αἱ δε μελαντεραι τοις τον μελαγχολικον καθαιρουσι χυμον . χρη γαρ προ της του πεπονθοτος μοριου |
, ἐν τουτῳ οἱ φιλοι τῳ Κυρῳ προσηγον οἱ μεν Καδουσιους δεομενους αὐτου μενειν , οἱ δε Ὑρκανιους , ὁ | ||
ἁπαντας . δια δη ταυτας τας αἰτιας ἀει πολεμικως ἐσχηκεναι Καδουσιους προς Μηδους , και μηδεποτε τοις τουτων βασιλευσιν ὑπηκοους |
γοητειας πως ; Ἠ τῃ συμπαθειᾳ , και τῳ πεφυκεναι συμφωνιαν εἰναι ὁμοιων και ἐναντιωσιν ἀνομοιων , και τῃ των | ||
τε και ἀλογων συμμετρια ἡ τε ἐν ἀριθμοις συμφωνοις ἠ συμφωνιαν περιεχουσιν εὐμετρια ἀπο της κατ ' οὐσιαν ἁρμονιας παραγιγνεται |
κυκλῳ προς τοις ὑψηλοις των τοπων , εὐερκειας τε και καθαροτητος χαριν : προς δε αὐτοις οἰκησεις τε ἀρχοντων και | ||
περι του Ἰσοκρατους λεκτεον . Ὁ τοινυν Ἰσοκρατης ἑνεκα μεν καθαροτητος και εὐκρινειας , αἱ δη τον σαφη ποιουσι λογον |
σφοδρα πικρη τα πολλα : φλεβοτομιη ἐλυσεν , ὑδροποσιη , μελικρητον , ἐλλεβορων ποσιες : οὑτος ὀλιγον ἐπιζησας χρονον ἐτελευτησεν | ||
ἀνῃ ὁ πονος , λουειν αὐτον πολλῳ και θερμῳ , μελικρητον τε διδοναι πινειν και οἰνον λευκον γλυκυν αὐστηρον , |
ἡκει του τεχνογραφου Ἑρμογενους συγγραμματα θαυμαστα τε και πολιτικης ἀναμεστα φρονησεως ὑπαρχειφημι δε το περι των στασεων αὐτου συγγραμμα , | ||
τῳ Περι ἀνδραγαθηματων . . Περι δη τουτου του ἀνδρος φρονησεως τε και ἀρετης ἰσχυν δειξαι ὁποσον δυναται , τα |
του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
: ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
Οὐκουν τιθωμεν τον νομον τουτον , μεχρι γε τοσουτου μη ἀμελεισθαι τα περι τον πολεμον γυναιξιν δειν , ἐπιμελεισθαι δε | ||
μεν ᾐτησεν , ἐγω δε ἐδωκα νομισας οὐ πανταπασιν ἐμαυτον ἀμελεισθαι παρ ' ὑμιν . καιτοι τινες ἠσαν οἱ τουτο |
εἰς τμηματα ιβʹ ἁ καλειται ζῳδια , ὁτι πρωτος ὁ δωδεκατος ἀριθμος δεχεται τους θειους εʹ λογους τους μουσικους , | ||
δεκατος ποιητικος , παραινεσεις γεγραφως : ἑνδεκατος ἀνδριαντοποιος Φωκαευς : δωδεκατος ἐπιγραμματων ποιητης λιγυρος : τρισκαιδεκατος Μαγνης , Μιθραδατικα γεγραφως |
ὑστεριζειν του καιρου . Φαβωρινος δε οὐχ ὑγιως κατα δοτικην συνταττει . Παραβολιον : ἀδοκιμον τουτο . τῳ μεν οὐν | ||
, λεγω δη των διανοητικων : αἱς και την φρονησιν συνταττει , διοτι λογος τις ἐστι και αὐτη και διανοια |
μεν γαρ τηνδ ' , ὠ παι , την ὁδον ἀναγκαιοτατην ἡμιν εἰναι τρεπεσθαι . Ποιαν δη ; Τα δοκουντα | ||
των ζῳων ἐστι : κριοι μεν εἰς ἐσθητας , την ἀναγκαιοτατην σκεπην σωματων , βοες δε εἰς το ἀροσαι γην |
ἐρευνησας , τοσαυτην ὠφελειαν συνηθροισεν ὁσην εἰκος ἐστιν ἐσχηκεναι πολιν οἰκουμενην ὑπο ἀνδρων εἰκοσι μυριαδων , ἀπορθητον δε ἀπο της | ||
της καινων γεγονας χαριτων ὡς ἐκεινος ; εὐφροσυνης κατεπλησας την οἰκουμενην ; Ἀσια και Εὐρωπη τας ἐκ σου γεγενημενας δωρεας |
. Ἐκ δε της Ἰουλιδος ὁ τε Σιμωνιδης ἠν ὁ μελοποιος και Βακχυλιδης . ἀδελφιδους ἐκεινου . και μετα ταυτα | ||
την προϋπαρχουσαν ἠγαγε μουσικην . Ὁμοιως δε και Μελανιππιδης ὁ μελοποιος ἐπιγενομενος οὐκ ἐνεμεινε τῃ προϋπαρχουσῃ μουσικῃ , ἀλλ ' |
ἐκ ταυτης πληρωσαι την ἡμετεραν προαιρεσιν : τουτον νυν Νικοδημος παρασκευασει κατα Δημοσθενους τον φονον : πληρωσει την σκευην το | ||
παυσῃ και τους ἀλλους σωφρονεστερους ὁ κατα σου τημερον ἀγων παρασκευασει . κατ ' ἀμφοτερα τοινυν ἡκιστα παραγραπτεον σοι την |
κυκλουντων τους Ἀθηναιους και τῳ πληθει πανταχοθεν περιχεομενων , ἐπεφανη Θηραμενης τους τε ἰδιους και τους μετα Χαιρεου ἀγων πεζους | ||
ἐκ των πολιτων συνεστησαντο . τουτων δε παντων ἠν εἰσηγητης Θηραμενης , ἀνηρ και τῳ βιῳ κοσμιος και φρονησει δοκων |
. Κεινην τε δη ὑπερβαλλεσθαι την ἀποδοσιν των ἱππων , βουλομενην ὡς πλειστον χρονον συνειναι τῳ Ἡρακλεϊ , και τον | ||
την Βρουτου γυναικα Νικολαος ὁ φιλοσοφος ἱστορει και Οὐαλεριος Μαξιμος βουλομενην ἀποθανειν , ὡς οὐδεις ἐπετρεπε των φιλων , ἀλλα |
ἀποδιδομεν , οἱον ὡς ἐπι της σεληνιακης ἐκλειψεως το εἰδος ἀποδιδομεν λεγοντες ὁτι ἀντιφραξις ὑπο γης γινομενη : το δε | ||
τι ἐστιν , οὑτως λεγομεν : οὐ γαρ οὐσιαν μονον ἀποδιδομεν λεγοντες ἀνθρωπον , οὐτε δε λεγομεν συμβεβηκος μονον ποιον |
ὡς βασιλευς Δαρειος ἐβουλευσατο Φοινικας μεν ἐξαναστησας ἐν τῃ Ἰωνιῃ κατοικισαι , Ἰωνας δε ἐν τῃ Φοινικῃ , και τουτων | ||
καταβαλλοντας φορον , την δε δευτεραν ἀπαγαγειν ἐν Κωνσταντινουπολει και κατοικισαι , την δε τριτην ἀνδραποδισας διεδωκε τοις στρατιωταις : |
την ἐρωμενην . ἐστι δε ἡ μεν ἱλαρῳδια περι την τραγῳδιαν σεμνη οὐσα , ἡ δε μαγῳδια περι την κωμῳδιαν | ||
? † λασηντος ἐγω δε καινην ] ? ἐκπονω [ τραγῳδιαν ] , ὀγκος τε μοι πεπηγ ] ? ' |
το δε ὑψος συν τῳ της σκηνης ἀναστηματι μικρον ἀπεδει τεσσαρακοντα πηχων . το δε σχημα αὐτης οὐτε ταις μακραις | ||
καταλογῳ των Ἠλειων , τον μεν συμπαντα αὐτων στολον ποιησας τεσσαρακοντα εἰναι νεων , τουτων δε τας ἡμισειας ὑπο Ἀμφιμαχῳ |
αὐτο τῃ αὐτου τελειοτητι και ἐνεργειᾳ . Ἐστι μεν τουτο ἑνδεκατον ἐν τῃ των προβληματων ἐκθεσει , δεκατον δε νυν | ||
τε των του Αὐγεου βοσκηματων και τον της ὑδρας , ἑνδεκατον ἐπεταξεν ἀθλον παρ ' Ἑσπεριδων χρυσεα μηλα κομιζειν . |
το εἰδος ἐν τῳ αὐτῳ καιρῳ ἐν πολλοις θεωρειται , ὁμολογουμενως οὐκ ἐστι σωματα . ἐχομεν ἐντευθεν ὁτι και ἡ | ||
Ἐπει προεβη τοις ἐτεσιν ἡ Γναθαινα και ἠδη τελεως ἠν ὁμολογουμενως σορος , εἰς την ἀγοραν λεγουσιν αὐτην ἐξιναι και |
το ἐθνος το Φλεγυων , ἐτι δε Πυρρος ὁ Ἀχιλλεως ἐπεχειρησεν αὐτῳ , και δυναμεως μοιρα της Ξερξου , και | ||
προς πασαν Σικελιαν . των δη μισθοφορων τους πρεσβυτερους Διονυσιος ἐπεχειρησεν ὀλιγομισθοτερους ποιειν παρα τα του πατρος ἐθη , θυμωθεντες |
ἀληθινον δε σχημα ἐστι λογου μετα δυοιν τουτοιν λεγομενον , εὐπρεπειας και ἀσφαλειας . Εὐπρεπειας μεν , οἱον ὡς Πλατων | ||
προσθηκης του μενειν . δεισθαι δε οὐ της του ῥηματος εὐπρεπειας , ἀλλα του πραγματος , το γαρ σωμα οὑτως |
οὐκ ἐπινοσως διηγον , ὡσπερ παλαι , ἐμοι τε χαριν ἐγινωσκον ὡς αἰτιῳ της ὑγιειας , και οὐκ ἀπελειποντο , | ||
' ὁσον φαινεται , ἐστιν εἰδεναι . παντες γαρ ἀν ἐγινωσκον και οἱ ἰδιωται , ἐφ ' οἱς φαινομενοις χρη |