| : ὑπερβατον κατα λεξιν . τολμηρᾳ κραδιᾳ : ἐν . ἐδρακον : μεταθεσις : ἐνοησαν , εἰδον , ἰωνικως , | ||
| ἀπολεσθαι αὐταις συν νηεσσιν , ἐπει βροτον οὐ ποτε τοιον ἐδρακον ἐν Τρωεσσιν ἐυπτολεμοισι τ ' Ἀχαιοις . Ἀλλα συ |
| τἀρα κοκκιεις ῥοαν . [ το ] παραπετασμα , το Κυπριον , το ποικιλον . ἐνταυθα δη παιδαριον ἐξαυαινεται . | ||
| ' ἐν ἡμεραις δεκα εἰναι δοκειν Ζηνωνος ἐγκρατεστερον . κυβιων Κυπριον ὡν τοις θεοις ἀνθρωπος εὐχεται τυχειν της εὐθανασιας κρειττον |
| τοιαδε διδωμι : ξεινον τε σε ποιευμαι ἐμον και τας τετρακοσιας μυριαδας τοι των στατηρων ἀποπλησω παρ ' ἐμεωυτου δους | ||
| ἡλιον ἀπεχειν ἀπο της γης σταδιων μυριαδας [ μυριαδων ] τετρακοσιας και σταδια ὀκτακις μυρια , την δε σεληνην ἀπεχειν |
| ἀποδιδομεν , οἱον ὡς ἐπι της σεληνιακης ἐκλειψεως το εἰδος ἀποδιδομεν λεγοντες ὁτι ἀντιφραξις ὑπο γης γινομενη : το δε | ||
| τι ἐστιν , οὑτως λεγομεν : οὐ γαρ οὐσιαν μονον ἀποδιδομεν λεγοντες ἀνθρωπον , οὐτε δε λεγομεν συμβεβηκος μονον ποιον |
| το δε δευτερον ἑφθημιμερες . ὁ ιγʹ ἰαμβικος στιχος τριμετρος ἀκαταληκτος . τα ἑξης βʹ κωλα τροχαϊκα ἑφθημιμερη . τα | ||
| ἠτοι ἑφθημιμερες εὐριπιδειον . ἐν ἐκθεσει δε στιχος ἰαμβικος τριμετρος ἀκαταληκτος ὁμοιος τοις ἑξης . ἐπι τῳ τελει δυο διπλαι |
| μεν φυσιολογειν περι του παθους , πη δε τον λογον ἀποστρεφειν προς την κορην . Εἰτα ἑτεραν θησεις ἀντιθεσιν , | ||
| τον ἀκροατην και γοητευει προς την ἀναγνωσιν , ἀλλ ' ἀποστρεφειν και ἀποκναιειν την ἀκοην ἐοικεν . δικαιοσυνην δε ἀσκησας |
| τουτων , ὡστε δεος μη ἀπελθοντων ὀπισω και τα νυν κατεχομενα οὐ βεβαια ὀντα ἐπαρθῃ προς ἀποστασιν προς των μηπω | ||
| σχηματα γε νομοθετειν . ἐστιν δε ἀμφοτεροις μεν ἀμφοτερα ἀναγκῃ κατεχομενα ἀποδιδοναι , τα δε των θηλειων αὐτῳ τῳ της |
| δε ὁμογενεσιν ὑποστασις : και ἐπι Ἡλιου προς τους ἐν ἀρσενικοις και θηλυκοις ἐσχηκοτας τους τοπους και τους κυριους . | ||
| το καλαβροψ καλαυροπος θηλυκον , περιττον ἡγησατο περι ὡν ἐντοις ἀρσενικοις ἀρκουντως ἐδιδαξε περι των αὐτων διαλαμβανειν παλιν ἐν τοις |
| ἐχει προς εὐδαιμονιαν το φιλοσοφειν , οὑτω και προς το σπουδαιον ἡμιν ἠ φαυλον εἰναι αὐτο διακεισθαι . παντα γαρ | ||
| μητε σχειν ἐνδεχεται , ὑπαρχειν δε δει : οἱον το σπουδαιον εἰναι και το δικαιον εἰναι ἀγαθον ἐστι : και |
| ἑλκεται ὑπο των δικαστων : ἀντικειται γαρ τῳ εὐθει το σκολιον και τῳ λειῳ το τραχυ και τῳ εὐδιοδευτῳ το | ||
| μεν ἠδη γεγονε , και πινοντες εἰσι πορρω . και σκολιον ᾐσται , κοτταβος δ ' ἐξοιχεται θυραζε . αὐλους |
| το δε ὑψος συν τῳ της σκηνης ἀναστηματι μικρον ἀπεδει τεσσαρακοντα πηχων . το δε σχημα αὐτης οὐτε ταις μακραις | ||
| καταλογῳ των Ἠλειων , τον μεν συμπαντα αὐτων στολον ποιησας τεσσαρακοντα εἰναι νεων , τουτων δε τας ἡμισειας ὑπο Ἀμφιμαχῳ |
| θυειν και συγκαλουντες ἐπι την θυσιαν τους φιλους και τους οἰκειοτατους καταρωνται μεν τοις τεκνοις , λοιδορουνται δε ταις γυναιξι | ||
| τον υἱον . Οὐκουν περιφανως ἐπιδεικνυω ὑμιν και αὐτους τους οἰκειοτατους Νεαιρας ταυτησι καταμεμαρτυρηκοτας ὡς ἐστιν ξενη , Στεφανον τε |
| φλεγμοναι γενωνται οἱον ἐν πρωτῃ ἠ δευτερᾳ , εἰποτε δε σαρκιον ἠ δερμα ἐμελανθη , μηδεν , φησιν , ἀπροβολον | ||
| : το δ ' ἐντευθεν κατα τα ἐνδον μερη ἐκκρεμαμενον σαρκιον κιονις , οἱ δε γαργαρεωνα , οἱ δε σταφυλην |
| δε στασιμα των σιτιων , και θερμαινεται βραδεως , και θερμαινομενα ξηραινεται και ξυνισταται , και δια τουτο περισκληρα γινομενα | ||
| ὁ χυμος του ὑγρου : δοκει γαρ τα θυμιωμενα και θερμαινομενα μαλλον ὀδωδεναι . δειξει δε ταυτα τα ἐν τοις |
| των ἐπαυλεων , ὁπου προβατα και ἀλλα ζωα τυγχανει κοπρου πληρουντα τας ἐπαυλεις , ἀλλα δια των δωματων , και | ||
| μεν ὑπο ζυγον , παλιν δε σειραιον το αὑτου καλως πληρουντα . ἀλλ ' οὐδ ' ὁ νη - σιωτης |
| ' ὁλως εἰς λεπτα καταθραυεσθαι , τοις δε κραυροις και μαλακοις ἀνευ γλισχροτητος ἑτοιμως εἰς λεπτα λυεσθαι , προδηλον οἰμαι | ||
| ἐπι ταις πυριαις εὐδιορθωτον γινεται , χρησθαι δε και τοις μαλακοις προσθετοις και τῃ μηλῃ δε και τῳ δακτυλῳ ἀπευθυνειν |
| ἀστραβιζουσας χθονα , παρ ' Αἰθιοψιν ἀστυγειτονουμενας . και τας ἀνανδρους κρεοβορους [ δ ' ] Ἀμαζονας , εἰ τοξοτευχεις | ||
| κρειττοσι ; και ἰδιᾳ αὐ οἱ ἀνδρειον και δυνατοι τους ἀνανδρους και ἀδυνατους οὐκ οἰσθα ὁτι καταδουλωσαμενοι καρπουνται ; Ἀλλ |
| περιπλεκομεν γαρ , ἠτοι ὁταν αἰσχρα ᾐ τα λεγομενα : φυλαττομενοι γαρ την ἀπρεπειαν του λογου αὐτῳ τῳ περιπλεκειν δηλουμεν | ||
| τριτον και τεταρτον καιρον διαιρουσι , το ἀδηλον του μελλοντος φυλαττομενοι . Τινες οὐν τα μελλοντα εὐθαλη γινεσθαι οὑτω προμανθανουσι |
| παιδων δ ' ἐζυγη ξυναγονει . και τρις γοναισι τους γυναικειους πονους ἐκαρτερησα : ἀρουραν οὐκ ἐμεμψατο του μη ἐξενεγκειν | ||
| τους στημονι ὁμοιους ὑπ ' ἰσχνοτητος . Φερεκρατης δε τους γυναικειους πλοκαμους πλοκαδας καλει . τας μεντοι συνεστραμμενας μετα ῥυπου |
| ὁρισμον αὐτου παραλαμβανονται , τα δε εἰς τον ὁρισμον τινος παραλαμβανομενα προτερα ὑπαρχουσι , πολλῳ ἀρα μαλλον τα μερη του | ||
| τον αὐτον ἀρα τροπον και τα μορια τα ἀντι τουτων παραλαμβανομενα ὑφεξει αἰτιαν της ὑποστολης των ἀρθρων . . προσωπων |
| θεων νομισθεντων συνδραμειν εἰς Κρητην . γενομενης δε παραταξεως μεγαλης ἐπικρατησαι τους περι τον Διονυσον και παντας ἀνελειν τους Τιτανας | ||
| ἀλληλους , το δε τελευταιον πολλων πεσοντων παρ ' ἀμφοτεροις ἐπικρατησαι τους παρ ' Εὐμενει τεταγμενους δια τας των ἀργυρασπιδων |
| δε αὐτῳ μηκος γινεται , και ἐπεχει σταδιους τριηκοσιους και δισχιλιους και δισμυριους ἱναπερ το στενοτατον αὐτου . ποταμοι δε | ||
| Της δε Νικιου στρατηγιας μνησθεις , ὁτε ναυς ἑξηκοντα και δισχιλιους ὁπλιτας Ἀθηναιων ἐπαγομενος ἐπι Πελοποννησον ἐπλευσε , κατακλεισας δε |
| , μη ἐκτρεχοντες δε και λυοντες την ταξιν , ἀλλα συντεταγμενως περιπατουντες προς ἐκδικησιν των κουρσορων , εἰπερ αὐτους ὡς | ||
| ἐρχομενον εἰς καταφυγην και ἁμα τοις της πρωτης ταξεως ἐπερχεσθαι συντεταγμενως , και μη διαλυεσθαι μεχρι τελειας ἐκβασεως του πολεμου |
| ἐν χρονιαις ἀσθενειαις ἠ ἐπι δυναμει ἀσθενουσῃ ἠ ἐπι ταις ἀμετροις κενωσεσιν , ἐπικινδυνοι γιγνονται : ἐπιτεινεται δε το κακον | ||
| ἐοικεν τα κωλα και οὐτ ' ἐμμετροις πανταπασιν οὐτ ' ἀμετροις , οἱον ἐν τῳ περι μουσικης λογῳ ἐπαμ φῃ |
| μειζω μεν εἰναι τησδε της διποδος , ἐλαττω δε της τετραποδος . Δει . Πειρω δη λεγειν πηλικην τινα φῃς | ||
| ' αὐτης , οὐ νομῳ ἀνθρωπινῳ κοινωνειν ἐπιχειρει , ἀλλα τετραποδος δικην βαινειν ἐπιχειρει και παιδοσπορειν , τουτεστιν εἰς παιδας |
| ' ἀκρων γουν δακτυλων κἀν μονον θιγῃ , τα της ἀπολαυσεως εἰς ἁπαν διαθει το σωμα . τυχων δ ' | ||
| , ὁ δ ' ἐκτραφεντος ὑπο της τεκουσης και τελειωθεντος ἀπολαυσεως μετεχειν ἀξιοι , δυσκολου πειραθεις οὐδενος . ἰδιαιτερον δε |
| οὐ παρακειται τηϲ ἰδεαϲ παρα τοιϲ θηριακοιϲ . τα δε παρακολουθουντα τοιϲ πεπληγοϲιν ἐϲτι ταδε : τοιϲ μεν ὑπο του | ||
| ἐθελει . εἰ δε λεγοις κατα ἀνδροφονου , και τα παρακολουθουντα γυνη ἐν χηρειᾳ , παιδες ὀρφανοι . χρω δε |
| της ἀξιας κομιζεσθαι : οὐδε δικαιον τα αὐτα μη δρασαι κρατησαντας , ἁπερ ἡττηθεντες ὑπο των κεκρατηκοτων ἀν ἐπαθομεν . | ||
| μεθ ' ὁπλων ἀφικομενους , ἀνελειν μεν τους φυλακας , κρατησαντας δε των τειχων και γενομενους ἐγκρατεις της ἐλευθεριας χαριστηρια |
| ἀφ ' οὑ ἡ ῥις τεταται , ἡς το ἀκρον σφαιριον καλειται , το δ ' ὑποκειμενον διαφραγμα . ἀπο | ||
| προμηκεις ὡς ἀν εἰποις τινας βλεφαριδας , εἰτα ἑκαστῃ βραχυ σφαιριον προσπεφυκε . συνοιδεν οὐν ἑαυτῳ τουτοις ἐφολκοις ὑπο της |
| τους συν αὐτῳ , εἰ οἱ ἀλλοι τουτον τον χρονον ἀκμαζειν τε μαλλον ἑαυτων ἐδοκουν και προσκτασθαι τι , αὐτοι | ||
| λελεχθαι τα μηλα δια την ἀκμην : το γαρ ἀγαν ἀκμαζειν και τεθηλεναι φλοιειν ὑπο των ποιητων λεγεσθαι . ἐπει |
| μη μονον ἑαυτου καταμαρτυρειτω , ἀλλα και ὑπο του θεου καταδικασθεις αἰωνιαν και βεβαιοτατην ὑπομενετω δουλειαν κελευοντος το τε οὐς | ||
| μαλλον δε ἀκυρον ποιει γεγραμμενον . ἀλλ ' εἰ τις καταδικασθεις ὑπερ ὁτου δηποτε και ζημιαν τινα ὀφλων , λαθων |
| μεν γαρ τηνδ ' , ὠ παι , την ὁδον ἀναγκαιοτατην ἡμιν εἰναι τρεπεσθαι . Ποιαν δη ; Τα δοκουντα | ||
| των ζῳων ἐστι : κριοι μεν εἰς ἐσθητας , την ἀναγκαιοτατην σκεπην σωματων , βοες δε εἰς το ἀροσαι γην |
| γενεσεως οὐκ ἀγαθος , και εἰκαιας φημας ἀκουσεται , και μετεωρισμους ἑξει και φοβον και ἀπραγιας , ζημιας , κινδυνους | ||
| ἀγαθος και ἐπικερδης . ἐπι νυκτερινης δε ἀκτινοβολουμενος ὑπο κακοποιων μετεωρισμους και προς μεγαλα προσωπα ἀμφισβητησιν ποιει , και ἐαν |
| ἐξελθειν εἰς προαστεια , οὐκ ἀπ ' ἐμου του ἐθους κρατησαντος ἐρωτηθεις οὐ μη προσδεηθω ἐπαγαγειν ἀποδειξιν , ὡς ἐγνωσμενου | ||
| προς Μιλησιους ἐπι συμμαχιᾳ , ἐκωλυσεν : ὁπερ , Κυρου κρατησαντος , ἐσωσε την πολιν . Κλυτος δε φησιν , |
| λυπεισθαι παρουσων ἡμας ἠ χαιρειν , ἀλλ ' ὡν τῃ παρουσιᾳ και λυπουμεθα παντες και χαιρομεν . και ζωην οὐν | ||
| ; Τι μην ; Ἀλλ ' οὐ δικαιοσυνης ἑξει και παρουσιᾳ τοιαυτην αὐτων ἑκαστην γιγνεσθαι , και των ἐναντιων την |
| δια των ποδων του Κενταυρου , μαλλον δ ' ἐστιν ἀραιοτερα και ἀμαυροτερα . και ὁ μεν ἐπι της ἀγκυλης | ||
| φερειν : τῳ δ ' εἰναι των μοριων τα μεν ἀραιοτερα φυσει , τα δε πυκνοτερα , και την κενωσιν |
| εἰναι την ἀνθρωπου φυσιν και ἀτελεστεραν των ὑπ ' αὐτης εὑρισκομενων μεθοδων και τεχνων , ὡς δεισθαι ἐκεινων προς την | ||
| συγγραφεων εἰδος αὐτα σκωληκων ἱστορουσι των ἐπι τοις σαπροις ὑδασιν εὑρισκομενων . ἀπαρτι : ἀντι του ἀπηρτισμενως και παντελειως και |
| τῳ εἰναι νοουμενα ἀλλα τῳ γνωστως ἐνεργειν , και γνωστα ἀποτελουμενα κατα δευτεραν και προϊουσαν ἀπο της οὐσιας ἐνεργειανεἰ μη | ||
| δ ' ὁλκον και εὐεργον εἰναι , ἐξ ἡς τα ἀποτελουμενα εἰκοτως ἠν ἀνυπαιτια . δευτερον δε , οὐκ ἐκ |
| εἰ δεοιτο της Ῥωμαιων φιλιας και συμμαχιας , ἐξ Ἰταλιας ἀπελθοντα πρεσβευειν , παροντα δε μητε φιλον ἡγεισθαι μητε συμμαχον | ||
| ' Εὐβουλου του Ἀταρνειτου τον ποιητην Περσινον ἀμελουμενον εἰς Μιτυληνην ἀπελθοντα θαυμαζοντι γραψαι διοτι τας Φωκαϊδας , ἁς ἐχων ἠλθεν |
| ἐφελκει αὐτο . Ὁκοταν ὡδε ἐχῃ , φαρμακον χρη πισαι ἐλατηριον , και λουειν θερμῳ , και πυριῃν : ὁκοταν | ||
| ῥιϲιν ἀναγαλλιδοϲ χυλον ἐγχειν ἠ κυκλαμινου ἠ ϲευτλου ῥιζηϲ ἠ ἐλατηριον μετα γαλακτοϲ και νιτρον δε ϲυν μελανθιῳ λειωθεν και |
| τρισιν καλιδιοις , οἰκημ ' ἐχων ἑκαστος . Ἠδη γαρ Ἀρισταρχον στρατηγουντ ' ἀχθομαι . Ἀταρ ἠγαγες καινον τι φιτυ | ||
| Νικοδημῳ θανατον κατασκευασθεντα , ὁν ἰστε παντες , ἐξεβαλε τον Ἀρισταρχον ἐπι ταις αἰσχισταις αἰτιαις ; και τοιουτῳ φιλῳ Δημοσθενει |
| των χαλεπων εἰναι , οὐτ ' ἐπιτιμησαντα τοις νεμουσι και διδουσι τα κοινα εὐδοκιμησαι παρα τοις βλαπτεσθαι δια τουτων ἡγουμενοις | ||
| δοιοι γαρ τε πιθοι κατακειαται ἐν Διος οὐδει δωρων οἱα διδουσι , κακων , ἑτερος δε ἐαων . ᾡ μεν |
| ὁ δευτερος χοριαμβικος τριμετρος καταληκτικος , τον πρωτον ἐχων ποδα πεντασυλλαβον . το γʹ τροχαϊκον πενθημιμερες . ὁ Ϛʹ Ἰωνικος | ||
| το βʹ ὁμοιον διμετρον ἀκαταληκτον , τον δευτερον ἐχων ποδα πεντασυλλαβον . το τριτον περιοδος ἐξ ἰαμβικης και τροχαϊκης βασεως |
| ἐχρησαμην : ἐστι γαρ αὐτη καθ ' αὑτην ἡ του δρακοντιου ῥιζα κοπεισα και λυωθεισα ὡς χνοωδης γενεσθαι , των | ||
| , χρηϲτεον και τοιϲδε , οἱοϲ ἐϲτιν ὁ τε του δρακοντιου χυλοϲ και ἀρου και βρυωνιαϲ και τα παραπληϲια . |
| αὐτο τῃ αὐτου τελειοτητι και ἐνεργειᾳ . Ἐστι μεν τουτο ἑνδεκατον ἐν τῃ των προβληματων ἐκθεσει , δεκατον δε νυν | ||
| τε των του Αὐγεου βοσκηματων και τον της ὑδρας , ἑνδεκατον ἐπεταξεν ἀθλον παρ ' Ἑσπεριδων χρυσεα μηλα κομιζειν . |
| πιθανα , ὁ δε Ἑρμογενης ἀληθεστερῳ λογῳ τινι και φυσικῳ προταττει την πηλικοτητα του προς τι : δει γαρ προτερον | ||
| τριων διαγραμματων . και ἐστι το α διαγραμμα τοιουτον . προταττει τας καταφασεις πρωτον του δυνατου και του ἐνδεχομενου λεγων |
| Των δε της μουσικης μερων κυριωτατον ἐστι και πρωτον το ἁρμονικον , των γαρ πρωτων μουσικης πεφυκε θεωρητικη . πρωτα | ||
| , ἐφη , το μη δυνασθαι συμπληρωσαι . προς δε ἁρμονικον τινα , κηπουρον ὀντα προτερον , ἀμφισβητουντ ' αὐτωι |
| θεμενοις , λεγειν ἀδεως περι τε των ἰδιων και των δημοσιων : ἡ δε τριτη κηρυξι και πρεσβειαις ἀξιοι χρηματιζειν | ||
| προβλημα : ἡ Φυη μετα την καταλυσιν του Πεισιστρατου κρινεται δημοσιων ἀδικηματων : λεγομεν γαρ ἠδυναμην μεν οὐν και ἀσεβειας |
| τα κατασκευαστικα του αὐτου και ἀνασκευαστικα λαμβανει , εἰτα τοις ἰσχυροτεροις αὐτων προστεθεις εὑρισκει το ἀληθες . ἱνα γουν ὁ | ||
| . Ὁτι πλεονεξιᾳ τις προσεχων και τους ἀσθενεις ἀδικων , ἰσχυροτεροις ἐμπεσων ποτε , και μη ἐλπιζων , ἐκτισει ἁ |
| Γαλλων στρατευματος , πριν ἠ συμμιξαι τα πληθη , ἐκ προκλησεως τον ἀριστον των Ῥωμαιων εἰς μονομαχιαν ἐκαλει . Τοτε | ||
| βλαβην : καθ ' ἑν γαρ ἑκαστον των ἱματιων ἐκ προκλησεως ἀποτιθεις , τελος ἁπαντων ἐψιλωθην των ἐνδυματων . ποι |
| ἐσεσθαι και του μη πολλα ἐξαμαρτανειν τους παραληψομενους την ἀρχην αἰτιωτατον , μη δια βιου τους αὐτους ἐαν ἀρχειν : | ||
| ἀναγκαιον , ἐπειδη τουτον ἀποφαινουσι Ῥωμαιοι της καταλυσεως των τυραννων αἰτιωτατον γενεσθαι , τις τ ' ἠν και ἀπο τινων |
| , ἐκαθηντο φρουρουμενοι κατα διαφορους τοπους , ἑως ἐξηλθεν ἑτερον προσταγμα , παντας ἀριθμηθηναι και προς τας ἰδεας των προσωπων | ||
| : ἐθραυσθη . το δε μοιραν ἀνεπλησε σημαινει : το προσταγμα της εἱμαρμενης ἐτελεσε . την γαρ θεμις : τουτο |
| : αὑτη κολλαν τραυματα μεγαλα δυναται και τα ῥυπαρα ἑλκη ἀνακαθαιρειν και τα παχυτερα των ἑλκων ἰασθαι και προστελλειν κολπους | ||
| : διο και ὁϲα ταϲ μεγιϲταϲ ἐϲχαραϲ ἐχει μετα μελιτοϲ ἀνακαθαιρειν δυναται . ἐϲτι δε και πινομενη των καθαιροντων . |
| σον μη Παρις γημειε σε , φρουρον παρ ' Ἀκτην τεταμενην νησον λεγω , Ἑλενη το λοιπον ἐν βροτοις κεκλησεται | ||
| ψυχην εἰτε ἐμψυχιαν δυναμιν τινα ὑπαρχουσαν ζωτικην και δια παντος τεταμενην , μαλιστα ἀν δοξειε δηλον ποιειν των ζωων τα |
| προκατελαβον ἰασομενοι . . . . της τριμηνου ] προθεσμιας ὑπακουστεον . . δοξαν ] ἀντι του δοκησιν , ὑποληψιν | ||
| δε φιλτατοις : γραφεται και ἀμφω τεκνα : ἀνωρμησεν : ὑπακουστεον το ἐλεγομεν : οἱ Θηβαιοι : ἐν δε τοις |
| ἀλληλους , εἰ τις ἀδικως τιμαται . πολλακις δε και βουλευομενοι ἁ μεν ἀν ἐπιθυμωμεν πραττειν , ταυτα ἐπαινουμεν , | ||
| ψευσασθαι . . Ἑβδομοι δε εἰσιν οἱ ὑπερ των κοινων βουλευομενοι ὁμου τῳ βασιλεϊ , ἠ κατα τας πολιας ὁσαι |
| : Δημων Συρακουσιους εὐδαιμονησαντας φησι ψηφισασθαι την δεκατην των ὑπαρχοντων ἀποδιδοσθαι εἰς ἐπισκευην ναων τε και ἀναθηματων και ἱερειων : | ||
| βαρος τε θωρακος και ὑποχονδριου , μετα του πολλα πνευματα ἀποδιδοσθαι : ἐφ ' ὡν δι ' ἐμετων ἐκκομισθηναι δει |
| κδʹ : λοιπαι ιβʹ . αἱς προσθετεον τας ἀπο του ἀνταρκτικου μεχρι του θερινου παλιν μοιρας λʹ και τας ἀπο | ||
| κυκλου δια του κεντρου της σφαιρας ἑως του κεντρου του ἀνταρκτικου . παρειληπται δε , ἱνα εἰδωμεν , ὁτι περι |
| ταυτην γε ἐν ἀνθρωπινῳ βιῳ και τροπιν ἐν νηι και θεμελιον ἐν οἰκιᾳ . και γαρ εἰ παντας μεν ἀπεφηνεν | ||
| ἰδον ὁτι ἐν αὐτοις ἐκοσμησεν πασας τας κτισεις και τον θεμελιον της γης , και τον λιθον ἰδον της γωνιας |
| οἱον τους ὑλης καθαρους θεους , προς ἀλλους δε το κλητικον δια των ζῳων ἀποδεδοται τους ἐπιβεβηκοτας των ζῳων και | ||
| ἀλλο μεν γαρ τι του λογου εἰδος , οἱον το κλητικον , ἐνδεχεται δηλουσθαι και δια μιας μονης του ὀνοματος |
| ; ἀφ ' οὑ ποτερον πλουσιωτεροι γενησομεθα ἠ μειζονες ἠ δυνατωτεροι ; το κενοδοξειν ἀνοητον μεν εἰναι και ἐπι των | ||
| ἐδεσματων κοινῃ και μη κατα μερος τιθεμενων το προτερον οἱ δυνατωτεροι τας τροφας των ἀσθενων ἡρπαζον , και συνεβαινε τουτους |
| λεγει ἐν τοις δυο τοις Ὑστεροις ἀναλυτικοις , περι δε διαλεκτικου ἐν τοις Τοποις , περι δε του σοφιστικου ἐν | ||
| τοιαυτα . διδαξας οὐν περι ἀποδειξεως ἐδιδαξε και περι του διαλεκτικου συλλογισμου και τον οἰκειον ἠδη σκοπον ἐκπεπληρωκε . νυν |
| και ἐναντιωματα και μεγαλους κινδυνους και ἐπιβουλας και θορυβους και καθαιρεσεις ἐπαγουσιν . ἐαν δε πως ἐπ ' ἀλλοτριων ὑψωματων | ||
| τε ἠ δανεσι περιτραπεντες ἀγωνας οὐ τους τυχοντα ὑπομενουσι και καθαιρεσεις . ἀλλως τε δριμεις και εὐσυνετους περι τας πραξεις |
| τε ἐστιν την ταχιστην τας πρωτας ὀροφας και τας καθαιρεσεις ἀναιρετεον ἀποικοδομησαντα τας ἑκα - τερωθεν οὐσας πυλιδας των πυργων | ||
| μεταληψει μεγεθους , προς ἀλλο δε οὐ τοιουτον . Ἠ ἀναιρετεον το καλον , ὁτι ἀλλο καλλιον αὐτου : οὑτω |
| ἐπιφερει . Οὐ δει οὐν κατ ' ἀρχας ἐπεχειν τα ἐκκρινομενα ἐπ ' ὠφελειᾳ του σωματος . Ἐπειδαν δε ἐπι | ||
| τα διαχωρηματα παντως μετα πνευματων ἐκκρινονται ἠ ἐπεχονται . και ἐκκρινομενα ἠ μετα ψοφου ἐκκρινονται ἠ ἀψοφητι . και εἰ |
| ἀρδην ἠφανισαν : ἱδρυσαντο τε ἐλευθεριου Διος ἱερον και ἀγωνα γυμνικον στεφανιτην ἀπεδειξαν , Ἐλευθερια προσαγορευσαντες : ταφη τε δεικνυται | ||
| Λημνον των Ἀργοναυτων δοκει Ὑψιπυλη ἡ Θοαντος θυγατηρ θειναι τον γυμνικον ἀγωνα , και ὁ Ἐργινος ἠγωνισατο : ὡς δε |
| κοιλιακην διαθεσιν ἁρμοττοντων ταγηνισας τε ἐπ ' ἀκαπνου πυρος δοιης προσενεγκασθαι , μεγαλως ὀνησεις τον ἀνθρωπον : χρησιμωτατον δ ' | ||
| ἐν γυμνασιοις συνεχεσι και πονοις : οὐδενι γαρ αὐτων ἐξην προσενεγκασθαι τροφην , εἰ μη προτερον δραμοι σταδιους ἑκατον και |
| ' αὐτου , λεγω το οὐ γαρ τα ῥηματα τας οἰκειοτητας ἐφη βεβαιουν , εἰθ ' ἡ θεωρια μαλα σεμνως | ||
| : κατα δη τας τοιαυτας των μελων προς τους θεους οἰκειοτητας παρουσια τε αὐτων γιγνεται , ὡστε μετεχειν αὐτων εὐθυς |
| και βαρβαροις , προσετι δε και Ῥωμαιοις , μεγιστην ἀποδειξιν παρεχομενα ἀρετης και ἀνδριας των ἐπιφανεστατων ἀνδρων ἀρχη τε κατελυθη | ||
| ἐνιαυτου παραμενειν θαλλοντα και την ὁλην προσοψιν ἀνθηραν και ἐπιτερπη παρεχομενα . μυθολογουσι δε μετα της Κορης τας της ὁμοιας |
| δολιους , ἐνεδρευτας , δυσμηνιδας , ἀδηκτους , ὀχλοκοπους , τυραννικους , πλεονεκτας , μισοπολιτας , φιλεριδας , μνησικακους , | ||
| ἀνελεημονας , τραχεις , δολιους , δυσμηνιδας , ὀχλοκοπους , τυραννικους , πλεονεκτας , φιλοθορυβους , φορτικους , και παντα |
| ὑπερ αὐτου γλωτταν ἀνεῳξεν . Ἱερεις δε και ζακοροι των δαιμονιων ἐπων αὐτου παντες ἐσμεν ἐξ ἰσου : Τουσδε δ | ||
| ἠ ἀμεινον το τραγικον ἐκεινο ἐπειπειν , πολλαι μορφαι των δαιμονιων , πολλα δ ' ἀελπτως κραινουσι θεοι , και |
| εἰς τμηματα ιβʹ ἁ καλειται ζῳδια , ὁτι πρωτος ὁ δωδεκατος ἀριθμος δεχεται τους θειους εʹ λογους τους μουσικους , | ||
| δεκατος ποιητικος , παραινεσεις γεγραφως : ἑνδεκατος ἀνδριαντοποιος Φωκαευς : δωδεκατος ἐπιγραμματων ποιητης λιγυρος : τρισκαιδεκατος Μαγνης , Μιθραδατικα γεγραφως |
| ; ἡμεις γουν οὐ πολυν χρονον διχα του ὑμετερου πληθους στρατευσαμενοι δικην ἐδομεν ὡς και ὑμεις ἐπιστασθε . ἐπι τουτῳ | ||
| τοις ἀνδρασιν , ἀλλα και τοις χωριοις πολεμιοις χρωμενοι : στρατευσαμενοι δε και εἰς Ἀσινην της Λακαινης ἐνικησαν τε την |
| και τις σκληρος και δυσκαταμαχητος . ὑπευθυνους δε τους μηδεπω λογισμον παρεχομενους μηδε εὐθυνας της ἀρχης ἡς ἐπιστευθησαν . ΓΘ | ||
| μεν παθη καταρχειν , ὁρον δε και περας εἰναι τον λογισμον . Ἀκουειν γουν παρεστι : δυο γαρ αὑται φυσει |
| . Παρατηρητεον οὐν ἐπι πασης γενεσεως τας προγεγραμμενας ἐν ἀρχῃ παραγγελιας και τας φασεις και τας μοιρας , ἱνα μη | ||
| Δειναρχος ἐν τῃ Κατα Πολυευκτου ἀποφασει : και τας ἰδιᾳ παραγγελιας γεγενημενας και τας δεησεις . . . . δωρων |
| ἐπιχειρημα τοιουτον ἀν εἰη : εἰ αἱ καθ ' ἑαυτας σημαντικαι οὐσαι φωναι , καθαπερ το υς , ὁταν ὀνοματων | ||
| των εἰρημενων σχεσις φυσει ἐστι . Ἰστεον γαρ ὁτι αἱ σημαντικαι φωναι και τα ὀνοματα εἰωθασι χωριζειν τα πραγματα ἀπ |
| τοπου ἐφικνουμενον ἑκαστον του τελους ἐφικνειται και το οἰκειον εὐ ἀπολαμβανει . ἐν ἐκεινῳ μεν γαρ μη ὀν δυναμει ἐν | ||
| ἀν τις μαλιστα ἐπαινεσειε . τοιγαρουν και ἀξιον παρα παντων ἀπολαμβανει τον καρπον , εὐχομενων ταυτα τε αὐτῃ παραμειναι τα |
| σκεπτεον : νυν δε ὡς λεγοιτο ἀν κατα την εἰκονα ἐξεταστεον . Εἰ γαρ ἡ του παντος παρεχει αὑτην πασι | ||
| γαρ παντως το ἐργον ἀπαιτητεον , ἀλλα την γνωμην μονον ἐξεταστεον , και εἰ τοσαυτα ἐκτισουσιν ὁσα δυνανται : δυνανται |
| ἐπιτρεψειεν ἐκπεσειν τῳ μηρῳ κἀπειτα ἐμβληθειη , μενουσης μεν της ὑγροτητος , αὐθις ὡσαυτως ἐκπεσειται : ξηρανθεισης δε την κατα | ||
| την ἀρχην και καταμαραινον τῳ ὑπερισχυειν . οὐτε γαρ ἀνευ ὑγροτητος οὐδεν καυστον οὐτε ταυτης ἐνυπαρχουσης ἐαν μη ἐχῃ δυναμιν |
| ἀμεσων συνισταμενη , λεγομεν δε ἀποδειξιν κἀκεινην την ἐκ τοιουτων συνισταμενην ἁ ἐκ πρωτων και ἀναποδεικτων ἀποδεικνυται , ἐπι του | ||
| ἐαν μιαν τινα των πλευρων προσεκβαλλῃς , την ἐκτος αὐτου συνισταμενην γωνιαν εὑρησεις μειζονα των ἐντος και ἀπεναντιον ἑκατερας . |
| βιουν οὐκ ἀνεχεται . Ὀνος ἀκροαται σαλπιγγος : ὁμοια τῃ προτερᾳ . Ὀνος εἰς Κυμαιαν : ἐπι των παραδοξων και | ||
| κορη συν μητρι παρθενος , πατρος ὀρφανη . τῃ δε προτερᾳ νυκτι εἰδεν ὀψιν ἡ παις : λεοντα ἐς τον |
| μαλιστα και την ἐξω και την ἐν τοις γυροις και βλαστανειν ὁλως οὐδεν . Φυτευουσι δε την μετοπωρινην φυτειαν μετα | ||
| ὁκοσα μη καλως καθαρθεντα ἐς το δεον ἀει προτερον ἀρξεται βλαστανειν , ταυτα ὑπερσαρκεει μαλιστα : ὁκοσα δ ' ἀν |
| . ταμιαν ] διοικητην . . ἀγριον ] μεγαν , ἰσχυροτατον , ἰσχυρον , βιαιον . μοχλευτην ] παρακτην , | ||
| μεν του βρεγματος χαυνοτατα και ἀσθενεστατα εἰσι : πυκνοτατον και ἰσχυροτατον το κατ ' ἰνιον : μεσον δε ἀμφοιν το |
| μη ; το μεν πρωτον ὀξεως ἀποπηδωσιν , τελευτωντες δε καταγελαστοι γιγνονται , τα ὠτα ἐπι των ὠμων ἐχοντες και | ||
| των μεν ἀληθων λεγοντες οὐδε ἑν , μη και προς καταγελαστοι γενοιντο τοιαυτα και τοσαυτα παθοντες ὑπο ποιμενων , κατηγορουντες |
| ἐν ἐρημιᾳ κυνηγεταις ἐπιστασης : πολλοι δε των παροντων και προσεκυνησαν . παντες δε Καλλιροην μεν ἐθαυμαζον , Χαιρεαν δε | ||
| , ὁν οὐτε πολεμουντες οὐτε εἰρηνην αἰτουντες ἐνικησατε ” . προσεκυνησαν ἐπι τουτοις ἁπαντες και ἀνευφημουν , θεον τινα ἐπι |
| πως πονηρα ἐστι , και πως τους δουλους του θεου καταστρεφει τῃ ἑαυτης ἐνεργειᾳ , και πως ἀποπλανᾳ αὐτους ἀπο | ||
| θηριων γαστριζομαι . Και κεκραγας , ὡσπερ ἀει την πολιν καταστρεφει . Ἀλλ ' ἐαν ταυτῃ γε νικᾳ , ταυτῃι |
| γαιας , φιλτατων παιδων φονον φευγουσα και τλας ' ἐργον ἀνοσιωτατον . οὐ γαρ γελασθαι τλητον ἐξ ἐχθρων , φιλαι | ||
| ἡρωων ἐφοδους . Καθαρμοισι τε χρεονται και ἐπαοιδῃσι , και ἀνοσιωτατον γε και ἀθεωτατον ποιεουσιν , ὡς ἐμοιγε δοκεει , |
| βελη , σοι δε οὐδεν του ποιησαι τι των αἰσχρων φοβερωτερον . ἡδεως δ ' ἀν αὐτων ἐπυθομην τι μαθοντες | ||
| Πεισανδρος δε ὁ Καμιρευς , ἱνα το θηριον τε δοκοιη φοβερωτερον και αὐτῳ γινηται ἡ ποιησις ἀξιοχρεως μαλλον , ἀντι |
| ' ἀλλης χωρας ὡς ἡ φυσις εἰχεν και το της διακοσμησεως εἰδος , ἀπομνημονευσαι πειρατεον . πρωτον μεν οὐν ὁ | ||
| τι διαφεροντως ὡς ἐνταυθα πρωτως συνεχομενης της ἐν τῳ παντι διακοσμησεως . Δια τουτο γαρ μενει μεν ἐν ταξει τα |
| , ἠτοι τῳ δορι ἀφ ' οὑ δηλοι τον πολεμον μαινομενη . μεμηνας ] ἐμανης . μεμηνας ] ὀργιζῃ . | ||
| διηγειρεν ὁ Ἀπολλων ὁτι Κασσανδρα οὐκ ἐστι μαντις , ἀλλα μαινομενη ματην λαλει . Λεψιευς ὁ δεινα και κεκαλυμμενα λεγων |
| γενωνται . ἀλλα συ γε , ὠ ψυχη , την δεσποτειαν και ἡγεμονιαν ταυτην ἀργαλεωτεραν της ἐπαχθους δουλειας νομισασα , | ||
| ὀρθως τα νυν διοικειται δια την σφοδρα δουλειαν τε και δεσποτειαν , τελος ἐχετω . Πανυ μεν οὐν . Τα |
| αὐτων δυναμιν ἐκαλεσα , και την μεν ἐπι τῳ αὐτῳ τεταγμενην και το αὐτο ἀπεργαζομενην την αὐτην καλω , την | ||
| αἰτιαν και βιαστικην , την δ ' εἱμαρμενην συμπλοκην αἰτιων τεταγμενην , ἐν ᾑ συμπλοκῃ και το παρ ' ἡμας |
| ἐμπαθες , οὐδ ' ὡς ἐν μετουσιᾳ ἑξεως ἠ δυναμεως προσλαβουσα ἐπικτητον το ἀτρεπτον . Ὁποτε δη οὐν ἐπι του | ||
| λειωθεν μετα ῥοδινου . και ῥοδινη κηρωτη ποιει καλως , προσλαβουσα χυλον ἀνθραχνης και ὀμφακος ἰσον : εἰ δε και |
| ἐμφρουρους ἐπανηλθεν εἰς την Αἰγυπτον , συντομον την στρατειαν και πρακτικην πεποιημενος . Ἐπ ' ἀρχοντος δ ' Ἀθηνησιν Ἀπολλοδωρου | ||
| εἰναι φησι , την φρονησιν ἡγουμενος διττην , την μεν πρακτικην , την δε θεωρητικην , ἡν δη σοφιαν ὑπαρχειν |
| μεν τῃ Ὀδυσσειᾳ οὑτω γραφουσι τινες ἁ φησιν Ἀμφινομος , συμβουλευων τοις μνηστηρσι μη προτερον ἐπιτιθεσθαι τῳ Τηλεμαχῳ πριν ἀν | ||
| το ἐν τῃ δημηγοριᾳ Νικιου . και γαρ ἐν ἐκεινῃ συμβουλευων και προτρεπων δηθεν πλειν ἐπι την Σικελιαν τῳ μεγεθει |
| οὐδεν γαρ ἀλλο ἠ ὡσπερ ἀναμιμνησκομενοι περι ὡν δοκουμεν μη μεμαθηκεναι μηδε ἐγνωκεναι καταλαμβανομεν το ζητουμενον : πως δ ' | ||
| το ἡγεισθαι σε πολλων μεν ἐμπειρον γεγονεναι , πολλα δε μεμαθηκεναι , τα δε αὐτον ἐξηυρηκεναι . εἰ οὐν ἐχεις |
| τους μεν εὐγενεις ἁπαντας ἀπεσφαξεν , τους δε συμμαχους ὀντας διακοσιους τον ἀριθμον ἀπελυσε των κινδυνων , ἁμα μεν ἐλεησας | ||
| ἐς τα προτερα ἐπανηξοιεν . Στεφανος μεν οὐν ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς |
| ἐμπορων καταγαγων , ὡς μεν ὁ Φιλοχορος Λ προς τοις διακοσιοις [ ] , ὡς δ ' ὁ Θεοπομπος ΡΠ | ||
| δ ' ὑστερον τους της στασεως ἡγεμονας πεντηκοντα προς τοις διακοσιοις ἀνδρας κεραυνοι κατασκηψαντες αἰφνιδιον ἀθροους ἐξαναλωσαν μηδεν μερος ὑπολειπομενοι |
| προθυμιας ἐπιψηφισαντος αὐτοι μεν οἱ δεκα ἀνδρες προειπον τον των ἀρχαιρεσιων καιρον , μετῃεσαν δε την ἀρχην οἱ ἐντιμοτατοι τε | ||
| τῳ χαρακι , ἐλαμβανον . Ἐπειδη δε καθηκεν ὁ των ἀρχαιρεσιων καιρος , ὁ μεν Αἰμιλιος ἐμεινεν ἐπι στρατοπεδου δι |
| καθαπερ οἱ κνιπες . . . οὐδεν γαρ των οἰκειων φθαρτικον εἰ μη ταις ὑπερβολαις . Ἀλλα τουτου μεν την | ||
| ἑως εʹ τον περι τας Πλειαδας τοπον ἐπεχει εὐτελη και φθαρτικον , λοιμικον , βροντοποιον , σεισμωδη , κεραυνοποιον , |
| ἰδιαν ὑποθεσιν . τουτο μεν το παραδειγμα του τα αὐτα δοκουντα ἑτερῳ λεγειν ἑτερα ἀγωνιζεσθαι . Ὁ δε Διομηδης τι | ||
| ἀρνησιν τῳ ῥητῳ προσετιθεσαν τον ἐπιτετηδευμενον μεν , μη μεντοι δοκουντα . ἀμεινον δε τῳ Ἁλικαρνασει Διονυσιῳ ἑπομενους ποιητικον μεν |