κδʹ : λοιπαι ιβʹ . αἱς προσθετεον τας ἀπο του ἀνταρκτικου μεχρι του θερινου παλιν μοιρας λʹ και τας ἀπο | ||
κυκλου δια του κεντρου της σφαιρας ἑως του κεντρου του ἀνταρκτικου . παρειληπται δε , ἱνα εἰδωμεν , ὁτι περι |
λεγει ἐν τοις δυο τοις Ὑστεροις ἀναλυτικοις , περι δε διαλεκτικου ἐν τοις Τοποις , περι δε του σοφιστικου ἐν | ||
τοιαυτα . διδαξας οὐν περι ἀποδειξεως ἐδιδαξε και περι του διαλεκτικου συλλογισμου και τον οἰκειον ἠδη σκοπον ἐκπεπληρωκε . νυν |
ὁρισμον αὐτου παραλαμβανονται , τα δε εἰς τον ὁρισμον τινος παραλαμβανομενα προτερα ὑπαρχουσι , πολλῳ ἀρα μαλλον τα μερη του | ||
τον αὐτον ἀρα τροπον και τα μορια τα ἀντι τουτων παραλαμβανομενα ὑφεξει αἰτιαν της ὑποστολης των ἀρθρων . . προσωπων |
ἠτοι χαλεπον και ἀσπονδον και ἀστοργον , παρα το μη σπεισασθαι φιλιαν προς ἀλληλους . * φερει κοτον : ἐπαγει | ||
τον Ξενοφωντα ἐπεδεικνυεν ἁ λεγοιεν , και οὐκ ἀν ἐφη σπεισασθαι , εἰ Ξενοφων βουλοιτο τιμωρησασθαι αὐτους της ἐπιθεσεως . |
, και ἀπεχουσαν του μεσημβρινου α ὡραν ἐγγιστα ἰσημερινην , ἀπαραλλακτον εἰναι μηκει , ἐπιμελεστατα ταυτην την τηρησιν του Ἱππαρχου | ||
εἰ δε πολυχρονιωτατον ζῳον , ὡσαυτως ἀει κατα τα αὐτα ἀπαραλλακτον , ἀπο του αὐτου προς ταὐτον ἐπανακυκλουμενον κατα μιαν |
του ἐναντιου , το μεν καθολου καταφατικον ὑπο του καθολου ἀποφατικου , ὁ ἐστι και αὐτο ἐν δυο σχημασι , | ||
και δια πλειστων συλλογισμων : ἀλλα και δια του καθολου ἀποφατικου , ὁ και αὐτο ἐν δυο τε σχημασι και |
ἀποδιδομεν , οἱον ὡς ἐπι της σεληνιακης ἐκλειψεως το εἰδος ἀποδιδομεν λεγοντες ὁτι ἀντιφραξις ὑπο γης γινομενη : το δε | ||
τι ἐστιν , οὑτως λεγομεν : οὐ γαρ οὐσιαν μονον ἀποδιδομεν λεγοντες ἀνθρωπον , οὐτε δε λεγομεν συμβεβηκος μονον ποιον |
ἀμεσων συνισταμενη , λεγομεν δε ἀποδειξιν κἀκεινην την ἐκ τοιουτων συνισταμενην ἁ ἐκ πρωτων και ἀναποδεικτων ἀποδεικνυται , ἐπι του | ||
ἐαν μιαν τινα των πλευρων προσεκβαλλῃς , την ἐκτος αὐτου συνισταμενην γωνιαν εὑρησεις μειζονα των ἐντος και ἀπεναντιον ἑκατερας . |
ὑπερ αὐτου γλωτταν ἀνεῳξεν . Ἱερεις δε και ζακοροι των δαιμονιων ἐπων αὐτου παντες ἐσμεν ἐξ ἰσου : Τουσδε δ | ||
ἠ ἀμεινον το τραγικον ἐκεινο ἐπειπειν , πολλαι μορφαι των δαιμονιων , πολλα δ ' ἀελπτως κραινουσι θεοι , και |
Ἰωνικοις και ἀττιγοι . Οἱ δε τα προβατα νεμοντες , ποιμενες καλουνται , και προβατεις , και μηλαται : το | ||
τ , τοι βουται και τοι ποιμενες ἀντι του οἱ ποιμενες . Την ἐκεινος ἀντωνυμιαν τηνος λεγουσιν , ἀφαιρουντες το |
ὁ δευτερος χοριαμβικος τριμετρος καταληκτικος , τον πρωτον ἐχων ποδα πεντασυλλαβον . το γʹ τροχαϊκον πενθημιμερες . ὁ Ϛʹ Ἰωνικος | ||
το βʹ ὁμοιον διμετρον ἀκαταληκτον , τον δευτερον ἐχων ποδα πεντασυλλαβον . το τριτον περιοδος ἐξ ἰαμβικης και τροχαϊκης βασεως |
της Καλλιξενου Ζωγραφων τε και ἀνδριαντοποιων ἀναγραφης και ἐκ των Ἀριστονικου Περι του ἐν Ἀλεξανδρειαι Μουσειου και ἐκ των Ἀριστοτελους | ||
. . . οὐ γεγονε μετα Σολωνα κρειττων οὐδε εἱς Ἀριστονικου νομοθετης : τα τ ' ἀλλα γαρ νενομοθετηκε πολλα |
, ἱνα , καθ ' ὁσον αὐτῳ δυναμις , εὐδαιμονων εὐδαιμονεστερος ᾐ . ὁ δε γενναιος τυραννος οὐ μακαριων εἰναι | ||
λυποιτο λυπας ἀρα τοιουτου ὀντος του βιου , οὐκ ἐσται εὐδαιμονεστερος ὁ του κοσμιου ἠ του ἀκολαστου ; ὁ μεν |
πολιν οὐ καλως ἀμειβομενην τους ἀριστεας . ὑποκεισθω γαρ θεατρον Περσικον και προκαθημενος , οἱα δη νομος , ὁ βασιλευς | ||
ὡσπερ εἰποις ἀορτας . ἐμοι μεν οὐν δοκει το σκευος Περσικον , ἀπο του κανδυος κληθεν , εἰς χρησιν δ |
ἀποθνησκειν : μισθος γαρ ἐστιν ἡ δοξα μειζων ἀργυριου . παραλαμβανουσι γαρ οἱ Σπαρτιαται παρα των πατερων οὐχ ὡσπερ οἱ | ||
οἱ παλαιοι ] ὡς ὑλην και ἑτεροτητα την δυαδα [ παραλαμβανουσι . ] ‖ ‖ Ἡ ἐν τῳ φαυλῳ κακια |
μεν γαρ τηνδ ' , ὠ παι , την ὁδον ἀναγκαιοτατην ἡμιν εἰναι τρεπεσθαι . Ποιαν δη ; Τα δοκουντα | ||
των ζῳων ἐστι : κριοι μεν εἰς ἐσθητας , την ἀναγκαιοτατην σκεπην σωματων , βοες δε εἰς το ἀροσαι γην |
ὡνπερ κατηγορουνται , εἰ δι ' ἀποδειξεως δοιημεν τον ὁρον εὑρισκεσθαι . ἀλλ ' εἰ ταυθ ' οὑτως ἐχει , | ||
τους τεσσαρας τροπους ἐν δικανικοις τε και συμβουλευτικοις εἰδεσι λογων εὑρισκεσθαι . και εἰδη μεν ταυτα φησι , τροπους δε |
Αὑτη ἡ νουσος προσπιπτει μαλιστα ἐν ἀλλοδημιῃ , και ἠν κου ἐρημην ὁδον βαδιζῃ και ὁ φοβος αὐτον λαβῃ ἐκ | ||
ποικιλιᾳ της κρασεως , ποτε μεν συγκειμενον ἐκ διηγηματι - κου , ποτε δε ἐκ δραματικου , ποτε δε ἐκ |
κατ ' ἀρχας ὁρμηθεις ἐκ Θηβων , και Ἀθηναιους στασιαζοντας διαλλαγηναι και συνθεμενους ἐπεισε μειναι , πρωτος μεν ἐστιν οὑτος | ||
δι ' ἀντιρρησεων και λογων : το δε καταλλαγηναι , διαλλαγηναι : ἰσον δε το προσηκον ἑκαστῳ και δικαιον : |
φλεγμοναι γενωνται οἱον ἐν πρωτῃ ἠ δευτερᾳ , εἰποτε δε σαρκιον ἠ δερμα ἐμελανθη , μηδεν , φησιν , ἀπροβολον | ||
: το δ ' ἐντευθεν κατα τα ἐνδον μερη ἐκκρεμαμενον σαρκιον κιονις , οἱ δε γαργαρεωνα , οἱ δε σταφυλην |
δια την ἐπι θερμοτητα ἐπιταθεισαν δυσκρασιαν παρειται τι και της λευκοτητος , καταβαφης τινος ἀπο της χολης ἐπιδοσεως συναναδιδομενης τε | ||
και την του σωματος διαλαμπειν χροαν της ἐν τῃ περιβολῃ λευκοτητος την ἐν τοις μελεσιν αὐγην ἐξιεναι συγχωρουσης . ἐστη |
δαιμονιως μηχανωμενος κερασματα τινων μελων διατονικων τε και χρωματικων και ἐναρμονιων , δι ' ὡν ῥᾳδιως εἰς τα ἐναντια περιετρεπε | ||
τεσσαρων ἠ των ὁμοιων . γενει δε τα διατονικα των ἐναρμονιων ἠ χρωματικων , ἠ τα χρωματικα ἠ ἐναρμονια των |
περιπλεκομεν γαρ , ἠτοι ὁταν αἰσχρα ᾐ τα λεγομενα : φυλαττομενοι γαρ την ἀπρεπειαν του λογου αὐτῳ τῳ περιπλεκειν δηλουμεν | ||
τριτον και τεταρτον καιρον διαιρουσι , το ἀδηλον του μελλοντος φυλαττομενοι . Τινες οὐν τα μελλοντα εὐθαλη γινεσθαι οὑτω προμανθανουσι |
δι ' ὀργανων των προς τουτο αὐτο ὑπο της οἰκειας κατεσκευασμενων φυσεως : ὁσα τε ἀναπνειν δια ῥινων πεφυκε των | ||
ἀν και ἐλευθεριωτερους και γοργοτερους φαινεσθαι . οὑτω γε μην κατεσκευασμενων μορας μεν διειλεν ἑξ και ἱππεων και ὁπλιτων . |
λεξιν , πασαν δε την Πλατωνος , πασαν δε την Δημοσθενους : ἀμηχανον γαρ εὑρειν τουτων ἑτερους ἐπεισοδιοις τε πλειοσι | ||
Μαρσυας ἐν εʹ των περι Ἀλεξανδρου ἱστορει λεγων Μαργιτην ὑπο Δημοσθενους καλεισθαι τον Ἀλεξανδρον . ἐκαλουν δε τους ἀνοητους οὑτω |
Των δε της μουσικης μερων κυριωτατον ἐστι και πρωτον το ἁρμονικον , των γαρ πρωτων μουσικης πεφυκε θεωρητικη . πρωτα | ||
, ἐφη , το μη δυνασθαι συμπληρωσαι . προς δε ἁρμονικον τινα , κηπουρον ὀντα προτερον , ἀμφισβητουντ ' αὐτωι |
τους συν αὐτῳ , εἰ οἱ ἀλλοι τουτον τον χρονον ἀκμαζειν τε μαλλον ἑαυτων ἐδοκουν και προσκτασθαι τι , αὐτοι | ||
λελεχθαι τα μηλα δια την ἀκμην : το γαρ ἀγαν ἀκμαζειν και τεθηλεναι φλοιειν ὑπο των ποιητων λεγεσθαι . ἐπει |
ἀγων τε μετ ' αὐτου και τους παρ ' αὐτῳ ἐντιμους τε και σοφους τιμων κἀν τουτοις αὐτον : και | ||
την ἐν αὐτῳ παραβασιν , καθ ' ἡν διαλλαττει τους ἐντιμους τοις ἀτιμοις και τους πολιτας τοις φυγασιν , ὡστε |
παιδων δ ' ἐζυγη ξυναγονει . και τρις γοναισι τους γυναικειους πονους ἐκαρτερησα : ἀρουραν οὐκ ἐμεμψατο του μη ἐξενεγκειν | ||
τους στημονι ὁμοιους ὑπ ' ἰσχνοτητος . Φερεκρατης δε τους γυναικειους πλοκαμους πλοκαδας καλει . τας μεντοι συνεστραμμενας μετα ῥυπου |
πολις Τρωαδος , κτισμα τινος των Αἰνειου παιδων . οἱ οἰκουντες Γεντινιοι . Γεραιστος , κωμη Εὐβοιας , ἐν ᾑ | ||
. προσφερονται δε και ἰχθυς οἱ τε παρα τους ποταμους οἰκουντες και παρα την ἐντος και την ἐξω θαλασσαν , |
τυγχανειν ὁποια φαινεται : νυν δε ἐν τῃ συγκρισει ἀνεπικριτον εὑρισκοντες μαχην , καθ ' ἡν τα ἑτερα ὑπο των | ||
σκιας προς την αὐγην , ἐπειδαν ἀνασπασωσι , πολλῳ μικροτερα εὑρισκοντες ἀνιωνται . ἠδη οὐν σοι προλεγω , ἐκχεας το |
; ἡμεις γουν οὐ πολυν χρονον διχα του ὑμετερου πληθους στρατευσαμενοι δικην ἐδομεν ὡς και ὑμεις ἐπιστασθε . ἐπι τουτῳ | ||
τοις ἀνδρασιν , ἀλλα και τοις χωριοις πολεμιοις χρωμενοι : στρατευσαμενοι δε και εἰς Ἀσινην της Λακαινης ἐνικησαν τε την |
ἐξ ἀδοκητου ἠ ἀνιηθειη , πηδωσι και ἁλσιν παρεχουσιν ὑπο λεπτοτητος και ὁτι ἀνατετανται μαλιστα ἐν τῳ σωματι , και | ||
μητε παχυν ὀφειλει εἰναι , μητε λεπτον , ἀλλα μεσον λεπτοτητος και παχυτητος δια την πολλην ἐνεργειαν και ἐργασιαν την |
βροτων . Βοτρυς προς βοτρυν πεπαινεται : ἐπι των ἐξισουσθαι φιλονεικουντων . Βουζυγης : ἐπι των πολλα ἀρωμενων . Ὁ | ||
ἐνικα μαχην . Εἰ δε τις ἐρει των προς ἁπαντα φιλονεικουντων , ὁτι τουτον ἰσως ἐγραψε τον λογον ταις Ἀριστοτελους |
καθαπερ οἱ κνιπες . . . οὐδεν γαρ των οἰκειων φθαρτικον εἰ μη ταις ὑπερβολαις . Ἀλλα τουτου μεν την | ||
ἑως εʹ τον περι τας Πλειαδας τοπον ἐπεχει εὐτελη και φθαρτικον , λοιμικον , βροντοποιον , σεισμωδη , κεραυνοποιον , |
ὀντων , διοτι χωρις αἰτιας χρωμενοι πολλῃ κακιᾳ προπηλακιζουσι τους ἀσθενεστερους . ἠν δε και ἐν τοις εἰρημενοις γενεσιν ἡ | ||
το δεξιον κερας ταξας των ἱππεων και των ἐλεφαντων τους ἀσθενεστερους ἀπεδειξεν ἡγεμονα των παντων Φιλιππον : τουτῳ δε διεκελευσατο |
. Ἀνιπτοις χερσιν : ἐπι των βεβηλοις χερσι τοις ἱεροις ἐγχειρουντων . Ἀειδε τα Τελληνος : ἐπι των σκωπτικων : | ||
ἐν Ἱμερᾳ συντεθεισης κατ ' ἐμου ἐπιβουλης δικαιοτερος ὠν των ἐγχειρουντων περιεγενομην . οὐ γαρ δηπου φαυλος ἀν κριτης των |
ὑγρον και ὑδαρες γινεται το διαχωρημα δι ' ἀσθενειαν της ἀλλοιωτικης δυναμεως , μη ἰσχυουσης ἀλλοιωσαι και χυμωσαι και πεψαι | ||
ἐν ὀξει νοσηματι γενηται , κακον : ἀσθενειαν γαρ δηλοι ἀλλοιωτικης δυναμεως . Θανασιμον δε και το περιτεινεσθαι τα βλεφαρα |
εἰναι την ἀνθρωπου φυσιν και ἀτελεστεραν των ὑπ ' αὐτης εὑρισκομενων μεθοδων και τεχνων , ὡς δεισθαι ἐκεινων προς την | ||
συγγραφεων εἰδος αὐτα σκωληκων ἱστορουσι των ἐπι τοις σαπροις ὑδασιν εὑρισκομενων . ἀπαρτι : ἀντι του ἀπηρτισμενως και παντελειως και |
, γε ? [ ἠ ταχ ' ὁποταν ἀπιηις [ ἀπελευθερος ὠν ολ ! [ ἀλλα μη παραπλακ [ ἐπιθ | ||
ἐκ των ἀναγραφων εὑρησει ὡν ἀνεγραψεν Χρυσερως ὁ νομεγκλατωρ , ἀπελευθερος γενομενος Μ . Αὐρηλιου Οὐηρου , ὁς ἀπο κτισεως |
αὐτο τῃ αὐτου τελειοτητι και ἐνεργειᾳ . Ἐστι μεν τουτο ἑνδεκατον ἐν τῃ των προβληματων ἐκθεσει , δεκατον δε νυν | ||
τε των του Αὐγεου βοσκηματων και τον της ὑδρας , ἑνδεκατον ἐπεταξεν ἀθλον παρ ' Ἑσπεριδων χρυσεα μηλα κομιζειν . |
' αὐτου , λεγω το οὐ γαρ τα ῥηματα τας οἰκειοτητας ἐφη βεβαιουν , εἰθ ' ἡ θεωρια μαλα σεμνως | ||
: κατα δη τας τοιαυτας των μελων προς τους θεους οἰκειοτητας παρουσια τε αὐτων γιγνεται , ὡστε μετεχειν αὐτων εὐθυς |
, ὡστε ἐπιθυμειν ὡν δει και ὁσα κατα τους ἀλλους διορισμους : οὑτω δε και ὁ λογος ταττεται . . | ||
δευτερον διωρισμενης τομης ἐχει προβληματα τρια , ἐπιταγματα θʹ , διορισμους γʹ : ὡν εἰσιν ἐλαχιστοι μεν ὁ τε κατα |
ἐν αὐτῳ λογοι ἀλλα βουλησιν ἠ ἀλογον τινα ὁρμην ὑπο ἀγριοτητος ἠθους , ἐπιστησειεν ἀν τις . οὑτος δ ' | ||
ἀγωγον τε και ἐφολκον , ὡς εἰ τι μεν ἠν ἀγριοτητος , τουτο ἐκβαλειν , ἀπαυτομολησαι δε προς το ἡμερον |
' ὁλως εἰς λεπτα καταθραυεσθαι , τοις δε κραυροις και μαλακοις ἀνευ γλισχροτητος ἑτοιμως εἰς λεπτα λυεσθαι , προδηλον οἰμαι | ||
ἐπι ταις πυριαις εὐδιορθωτον γινεται , χρησθαι δε και τοις μαλακοις προσθετοις και τῃ μηλῃ δε και τῳ δακτυλῳ ἀπευθυνειν |
τοπου ἐφικνουμενον ἑκαστον του τελους ἐφικνειται και το οἰκειον εὐ ἀπολαμβανει . ἐν ἐκεινῳ μεν γαρ μη ὀν δυναμει ἐν | ||
ἀν τις μαλιστα ἐπαινεσειε . τοιγαρουν και ἀξιον παρα παντων ἀπολαμβανει τον καρπον , εὐχομενων ταυτα τε αὐτῃ παραμειναι τα |
πριν διδαξαι τον τροπον , ὁν προσηκειν ἡγουμαι το παρον δοκιμαζεσθαι πραγμα . τας τεχνας οἱ καλως ἐξεταζοντες προς τους | ||
μυριας ἀποδειξεις τουτων παραστησομεν . ἀναγκαιον δε ἐστι παντας καρπους δοκιμαζεσθαι προφητου . προφητης , εἰπε μοι , βαπτεται ; |
ψυχης , ἱνα και δυνωμεθα κοινωνειν ἀλληλοις και συμπολιτευεσθαι : κοινωνικον γαρ ζῳον ὁ ἀνθρωπος : διοπερ οἱ μη κεχρημενοι | ||
. Ὁσοι μεν εἰς την χρειαν την ἀνθρωπινην ἀνηγαγον το κοινωνικον , οὐκ ἐλαβον ἀρχην ἀσφαλη του της προς ἀλληλους |
, ἀλληγοριας δε και μυθους ἐπινοησαντες και τοις κοσμικοις παθημασι συγγενειαν πλασαμενοι μυστηρια κατεστησαν , και πολυν αὐτοις ἐπηγον τυφον | ||
Ἡρακλεους φιλον τον ὀνομαζομενον Φολον . οὑτος γαρ δια την συγγενειαν θαπτων τους πεπτωκοτας Κενταυρους , και βελος ἐκ τινος |
εἰς τμηματα ιβʹ ἁ καλειται ζῳδια , ὁτι πρωτος ὁ δωδεκατος ἀριθμος δεχεται τους θειους εʹ λογους τους μουσικους , | ||
δεκατος ποιητικος , παραινεσεις γεγραφως : ἑνδεκατος ἀνδριαντοποιος Φωκαευς : δωδεκατος ἐπιγραμματων ποιητης λιγυρος : τρισκαιδεκατος Μαγνης , Μιθραδατικα γεγραφως |
τα πλειστα των ἐν τουτοις παραδεδομενων περι των ἀρχων του ἀποφαντικου λογου θεωρηματων εὑροις ἀν πολλαχῃ τε παρ ' αὐτῳ | ||
ὁ ἀποφαντικος . και ἐντευθεν ἐστι λαβειν τον ὁρον του ἀποφαντικου : τουτον γαρ φησιν εἰναι ἀποφαντικον ἐν ᾡ θεωρειται |
το δε ὑψος συν τῳ της σκηνης ἀναστηματι μικρον ἀπεδει τεσσαρακοντα πηχων . το δε σχημα αὐτης οὐτε ταις μακραις | ||
καταλογῳ των Ἠλειων , τον μεν συμπαντα αὐτων στολον ποιησας τεσσαρακοντα εἰναι νεων , τουτων δε τας ἡμισειας ὑπο Ἀμφιμαχῳ |
. Τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἐστι μεν το συνεκτικωτατον παντων των κεφαλαιωνἐνθεν γαρ και τα ἀλλα γινεται κεφαλαια | ||
, ὁπερ ἐστι το μεσαιτατον της νεως , ὁ ἐστι συνεκτικωτατον , ἡτις ἐστι τροπις , ὑπο δε των ἀλλων |
ἰαμβικοι τριμετροι πολλοι . ἐπι ταις ἀποθεσεσι των στροφων και ἀντιστροφων παραγραφος , ἐπι δε τῳ τελει κορωνις . . | ||
τα μελη . [ κωμαζοντι φιλοις : ] πλειονων οὐσων ἀντιστροφων καθ ' ἑκαστην στροφην ἐφη ὁτι τρις ἐπεκελαδουν καλλινικε |
αὐτων δυναμιν ἐκαλεσα , και την μεν ἐπι τῳ αὐτῳ τεταγμενην και το αὐτο ἀπεργαζομενην την αὐτην καλω , την | ||
αἰτιαν και βιαστικην , την δ ' εἱμαρμενην συμπλοκην αἰτιων τεταγμενην , ἐν ᾑ συμπλοκῃ και το παρ ' ἡμας |
Μεϲου μελλοντοϲ βʹ τυπειϲθαι Μετ ' ὀλιγον μελλοντοϲ του και ἀττικου τετυψεϲθαι Προϲτακτικα ἐνεργητικα χρονου ἐνεϲτωτοϲ και παρατατικου Ἑν . | ||
πολεμον ” . οἱον φειδω τινα και προνοιαν ποιου του ἀττικου . τουτεστι συντηρει και διαφυλαττε το ἀττικον . οὐκ |
μ ' εὐθυς ψηλαφᾳ κἀνω φερει την χειρα προς το φαλακρον ἡδυ διαγελων ποθεν ποτ ' ἀλυπον ὡδε ηὑρον ἀνθος | ||
εἰς ' ἑκκαιδεκ ' εἰς Ἀρχεστρατον . ἐς τον δε φαλακρον ἑπτακαιδεκ ' . ἰσχε δη . ὀγδοος ὁ το |
, γινονται Ϡ : και το ἡμισυ της βασεως , τουτεστι τα ιε , ἐφ ' ἑαυτα , γινονται σκϚ | ||
δε την αὐτην ἐν ἑκατερῳ των τονων δυναμιν ἐχειν , τουτεστι την της μεσης , ἀκολουθησουσιν αἱ των λοιπων ἁπαντων |
. ἀλλοκοτον φησι την νοσον αὐτου , ἠγουν ξενην και παρηλλαγμενην , παροσον ὁ μεν πατηρ φιλοδικος ἐστιν , ὁ | ||
ὑπο τινος , τιμωριαν ἐλαβε παρ ' αὐτης ἀνηκεστον και παρηλλαγμενην : μεθ ' ἱππου γαρ αὐτην εἰς οἰκισκον τινα |
ὠφελεια συγγενειας ἐστιν ; Ὁ δε ἀπεφηνατο : Ἐαν τοις συμβαινουσι νομιζωμεν ἀτυχουσι μεν ἐλαττουσθαι , και κακοπαθωμεν ὡς αὐτοι | ||
των εὐωνυμων . κλιμακτηρες δ ' ὑποκεινται και κινδυνοι μεγαλοι συμβαινουσι και γινονται ἐν ἐτεσιν ἀφυκτοις προς τεταρτον και ἐννατον |
Τρωες , οὐ μην ὁσονπερ οἰεται . γυναικας μεν ἀνδρων ἀσθενεστερας εἰναι φημι , εἰναι δε παρα την παιδευσιν των | ||
και θερος ἐπι το ἐλαττον : μαλλον γαρ ἐλαττους και ἀσθενεστερας ἐπαινετεον . ἐαρ δε και μετοπωρον ἐπι το μαλλον |
μεγιστον τε ἁμα και ὑγιεινοτατον βιον . Πομπιλιος Νουμας ὁ εὐδαιμονεστατος των Ῥωμαιων βασιλεων και μαλιστα περι την θεραπειαν των | ||
παιδειας μετεσχεν , και τινα ἐργα ἐπραξε , και ὡς εὐδαιμονεστατος ἀνθρωπων ἐγενετο , τουτο δε ἀλλο τι βουλεται τῳ |
ἀλληλους , εἰ τις ἀδικως τιμαται . πολλακις δε και βουλευομενοι ἁ μεν ἀν ἐπιθυμωμεν πραττειν , ταυτα ἐπαινουμεν , | ||
ψευσασθαι . . Ἑβδομοι δε εἰσιν οἱ ὑπερ των κοινων βουλευομενοι ὁμου τῳ βασιλεϊ , ἠ κατα τας πολιας ὁσαι |
γεγραπται δε Ἰαδι διαλεκτῳ . ὁ δε λογος ἐκ του ποιητικου προσωπου προς ἐρωμενον : ὁθεν και το ἐπιγραμμα Ἀϊτης | ||
του εἰδικου αἰτιου γνωσιν , ὁτι και κατα την του ποιητικου αἰτιου γνωσιν δυναται ἡ σοφια εἰναι δεικνυσιν : ἐν |
: αὑτη κολλαν τραυματα μεγαλα δυναται και τα ῥυπαρα ἑλκη ἀνακαθαιρειν και τα παχυτερα των ἑλκων ἰασθαι και προστελλειν κολπους | ||
: διο και ὁϲα ταϲ μεγιϲταϲ ἐϲχαραϲ ἐχει μετα μελιτοϲ ἀνακαθαιρειν δυναται . ἐϲτι δε και πινομενη των καθαιροντων . |
τινας ἐν αὐτῳ ἀναφαινεσθαι , ἐπει και αἱ τεχναι οὑτω συνεστησαν , ἀει καινοτερων εὑρισκομενων ἐφ ' ἑκαστης , ἐστ | ||
ἐπαγοντος . οἱ λιθοι δ ' ἠτοι περι τους νεφρους συνεστησαν την ἀρχην , ἠ κυστιν , ἐπισωρευθεντων ἱκανων ψηγματων |
μη ; το μεν πρωτον ὀξεως ἀποπηδωσιν , τελευτωντες δε καταγελαστοι γιγνονται , τα ὠτα ἐπι των ὠμων ἐχοντες και | ||
των μεν ἀληθων λεγοντες οὐδε ἑν , μη και προς καταγελαστοι γενοιντο τοιαυτα και τοσαυτα παθοντες ὑπο ποιμενων , κατηγορουντες |
των χαλεπων εἰναι , οὐτ ' ἐπιτιμησαντα τοις νεμουσι και διδουσι τα κοινα εὐδοκιμησαι παρα τοις βλαπτεσθαι δια τουτων ἡγουμενοις | ||
δοιοι γαρ τε πιθοι κατακειαται ἐν Διος οὐδει δωρων οἱα διδουσι , κακων , ἑτερος δε ἐαων . ᾡ μεν |
πατρος διακωλυσαντος . ὁμως οὐν ὁ Κασανδρος , περι Φρυγιαν συμβαλων τωι πατρι , ἀναπειθει μητε πορρω των βασιλεων ἀποχωρειν | ||
μονον τα στρατοπεδα κληϊζῃ Μεγιστος , ἐγω δε Μεγας ὁ συμβαλων κατα στομα και νικησας Ἀννιβαν ; Φαβιος ἐφη ἀλλ |
οὐ πανυ συνηθες το ὀνομα : Πραξαγορας δε και τα συμπιπτοντα αὐτῳ γραφει , ὡσαυτως δε και ὁ μαθητης αὐτου | ||
των τιμωμενων ζῳων καθιερευσεις ἀπορρητοι και χρονοις ἀτακτοις προς τα συμπιπτοντα γινομεναι , τους πολλους λανθανουσι , πλην ὁταν ταφας |
δε πατηρ αὐτου χαλεπως φεροντας την αὐθαδειαν του μειρακιου τους δημοτικους ὁρων ἀπελογειτο τα μεν πολλα ψευδη τε και ἐξ | ||
ὀχλου παρελθων ἁτερος των ὑπατων Γαιος Ὁρατιος ἐπειρατο πειθειν τους δημοτικους ἑκοντας ὑπομειναι και ταυτην την στρατειαν . ἀντιλεγοντων δε |
σφοδρα πικρη τα πολλα : φλεβοτομιη ἐλυσεν , ὑδροποσιη , μελικρητον , ἐλλεβορων ποσιες : οὑτος ὀλιγον ἐπιζησας χρονον ἐτελευτησεν | ||
ἀνῃ ὁ πονος , λουειν αὐτον πολλῳ και θερμῳ , μελικρητον τε διδοναι πινειν και οἰνον λευκον γλυκυν αὐστηρον , |
φαρμακον αὑτῳ . ἀκουω δε και την Ἐπαμεινωνδα προς Θηβαιους ἀπολογιαν ἐτι ὑπερ την του Ἰφικρατους γενεσθαι : και τι | ||
: ὁ μεν γαρ ἡλω χρυσιον κατορυττων , ὁ δε ἀπολογιαν παραπρεσβειας γεγραφως : το δε ἐγκλημα ὁ ἀντεγκαλουσιν ἀλληλοις |
του τυραννου υἱος ἀκολαστος ἠν και φιλοποτης : και των κολακευοντων τινες αὐτον παρεσκευαζον ὡς ἐνι μαλιστα ἀλλοτριωτατα προς τον | ||
δε λοιπους ταπεινοι : ἡττονες γαρ οἱ κολακευοντες των οὐ κολακευοντων . κολακευεσθαι δ ' ὑπ ' οὐδενος οὐδενι συμφερει |
. βοᾳν : Κραζειν . ἰου , ἰου : Ἐπιρρημα θρηνητικον . . τι δητα σοι τιμημα : Ἐπεβαλλον γαρ | ||
ἰου ” ⌈ το ἐπι χαρας περισπαται , το δε θρηνητικον ὀξυνεται . χροιαν ] χρωμα . . ἰδειν . |
πολιτην αὐτης τον Ἀλεξανδρον . ἡμετερα + οἱ μεν γαρ ὑπεστησαν φονον , οἱ δε περισωθεντες δια πασης αὐτων της | ||
ὀκτακοσια συν χρονῳ , τους δ ' αὐτομολους αἰτουντος οὐχ ὑπεστησαν οὐδ ' ἀκουσαι , ἀλλ ' ἀπρακτοι διεκριθησαν . |
σον μη Παρις γημειε σε , φρουρον παρ ' Ἀκτην τεταμενην νησον λεγω , Ἑλενη το λοιπον ἐν βροτοις κεκλησεται | ||
ψυχην εἰτε ἐμψυχιαν δυναμιν τινα ὑπαρχουσαν ζωτικην και δια παντος τεταμενην , μαλιστα ἀν δοξειε δηλον ποιειν των ζωων τα |
' αὐτῳ γιγνοιτ ' ἀν βαρυ και προς ἀλλα τουτων ἀναγκαιοτερα δαπανωντι μητε τῳ ληψομενῳ εὐτελες . ὁ δε ὠμογερων | ||
, καθολου τουτο πιστουμενος , ὁτι πανταχου ἐν ταις πραξεσιν ἀναγκαιοτερα ἡ ἐμπειρια . καλον μεν γαρ ἀμφω ἐχειν τον |
. Των μεν δη τοιουτων παντων ἐν ἁπασι τας ἀκεσιας ἀναμαρτητους δει εἰναι , οὐχ ὡς ῥηϊδιας , ἀλλ ' | ||
εὐδιορθωτοισι δικαιως οὐκ ἀν ἐγχειρεοι τῃσι νουσοισιν , ἠ ἐγχειρευμενας ἀναμαρτητους ἀν παρεχοι , οἱ τε νυν λεγομενοι λογοι δηλουσιν |
κατα την ἰδιαν οἰκιαν : οὑς ὑστερον ἐνιοτε παιδων παιδες εὐπορησαντες και των τε συμβολαιων και των ἐγκληματων ἀπολυσαντες μεγαλοπρεπους | ||
μεν δανειζωνται και οἰωνται δια την δοξαν πιστευεσθαι δειν , εὐπορησαντες δε μη ἀποδιδωσιν , ἀλλ ' ἀποστερωσιν . Ὁσων |
: ἐν ἐκεινοις γαρ την χολην ἐχει . Ἀνθρωπον ἀσφαλως οἰκουντα πολιν σημηναι βουλομενοι , ἀετον λιθον βασταζοντα ζωγραφουσιν : | ||
οἰκουντα πολιν , ἀλλ ' ὁσα εἰκος τον την αὐτην οἰκουντα οἰκιαν . ὡστ ' οὐ πλειω των ἐμων ἡ |
ψυχῃ . Σημαινει δε και τα μερη αὐτης : το θυμικον , το ἐπιθυμητικον , και το λογιστικον : ἡ | ||
γαρ τῳ του ἐγκρατους λογῳ τουτο το ἀλογον , το θυμικον λεγω και το ἐπιθυμητικον , ἀγεται και πειθεται . |
οὐκ ἀν εὑροιτε ἀμεινους , τον μεν ἑτερον αὐτων κυριον ἀποδειχθηναι της ἀναρρησεως , τον δ ' ἑτερον ὑπο του | ||
ὑπαρχειν ἐν τῳ συμπερασματι , ἀλλα το πρωτον των δυναμενων ἀποδειχθηναι . και ἰσως ἀν τι λεγοι τουτο λεγων ὁ |
' ἀνθρωπων ἐδαην , τοισιν τα μεμηλεν , αἰολα παντοιης ἐρατης μυστηρια τεχνης , ἱμειρων ταδε παντα Σεουηρου Διος υἱῳ | ||
. πρωτογαμον δ ' αἰζηος ἀγων ἐς δεμνια κουρην τερπωλης ἐρατης ἐπιμαρτυρα τονδε φεροιτο λααν : ὁ δ ' ἀρρηκτοισιν |
. ταμιαν ] διοικητην . . ἀγριον ] μεγαν , ἰσχυροτατον , ἰσχυρον , βιαιον . μοχλευτην ] παρακτην , | ||
μεν του βρεγματος χαυνοτατα και ἀσθενεστατα εἰσι : πυκνοτατον και ἰσχυροτατον το κατ ' ἰνιον : μεσον δε ἀμφοιν το |
του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
: ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
το στομα το κατα το Βυζαντιον , ὁτι ἐστι περι μυριους σταδιους και ὀκτακισχιλιους , ποιοιη δε τρισμυριων το ἀπο | ||
μετ ' ᾠδης της αὑτων ἐπι την ναυμαχιαν ἡκον . μυριους δ ' ἀν τις ἐχοι λεγειν πολεμους τῃ των |
φαινῃσι . ἀντιστροφον ἐστι τῳ Κορινθιῳ , ὑποτακτικῳ χρωμενον ἀντι ὁριστικου . Ἰβυκειον δε σχημα το τα ἐναντια τῳ Κορινθιῳ | ||
ἐστι μεσου ἀοριστου αʹ , γινεται δε ἀπο του ἰδιου ὁριστικου αʹ μεσου ἀοριστου του ἐτυψαμην ἀποβολῃ του κατ ' |
ὁπως ἐν τῳ μερει ὀρχησωνται . . οὐτε τα γονατα κοπος : Ἀντι του οὐδε τα γονατα μου ἐλαβε καματηρος | ||
ταυτα παντα ἐγενετο ἡ παραπληγια : ὁπου γαρ ἠν ὁ κοπος , ἐκει και ὁ πονος . ἐνθεν σκληροταται ἠσαν |
τῳ Ἐρατυλλου ἀπεμωλυνθη : παρα ἀμφοτερων ἀνιδρωσιες , γλωσσης ὑπο ξηροτητος ψελλοι . Οἱ ὀρνιθιαι ἐπνευσαν πολλοι και ψυχροι : | ||
ξηραινοντων βλαπτοιτο αὐχμηρον τε και ξηρον και δυσκινητον γενοιτο , ξηροτητος , ὡσπερ γε και εἰ βαρυνοιτο προς των ὑγραινοντων |
το ἀγαθον κακον , ἐκ του κατα τας ἀληθεις πειραται συλλογιζεσθαι το κατα τας ψευδεις : ἐπει γαρ ἐστι των | ||
οὐδε συλλογιζονται ἀρα τον ὁρισμον . τουτο γαρ ἠν το συλλογιζεσθαι , το κειμενων τινων ἑτερον τι των κειμενων ἐξ |
ἐρευνησας , τοσαυτην ὠφελειαν συνηθροισεν ὁσην εἰκος ἐστιν ἐσχηκεναι πολιν οἰκουμενην ὑπο ἀνδρων εἰκοσι μυριαδων , ἀπορθητον δε ἀπο της | ||
της καινων γεγονας χαριτων ὡς ἐκεινος ; εὐφροσυνης κατεπλησας την οἰκουμενην ; Ἀσια και Εὐρωπη τας ἐκ σου γεγενημενας δωρεας |
και βαρβαροις , προσετι δε και Ῥωμαιοις , μεγιστην ἀποδειξιν παρεχομενα ἀρετης και ἀνδριας των ἐπιφανεστατων ἀνδρων ἀρχη τε κατελυθη | ||
ἐνιαυτου παραμενειν θαλλοντα και την ὁλην προσοψιν ἀνθηραν και ἐπιτερπη παρεχομενα . μυθολογουσι δε μετα της Κορης τας της ὁμοιας |
: σκοταιον μεν γαρ και δυομενον και νυκτιφορον ἀφροσυνη , λαμπροτατον δε και περιαυγεστατον και ἀνατελλον ὡς ἀληθως φρονησις . | ||
ἡ ὀθονη και ἐξ οὐδενος των ἀποθνῃσκοντων γινεται και ἐτι λαμπροτατον και φωτοειδεστατον ἐχει μη ἀμελως καθαρθεισα χρωμα . δια |
τοιουτον ἐχουσης ἀλλα μονον κρινουσης τα καθαρως παρα της φρονησεως κατορθουμενα . και δοξειεν ἀν ἡ γνωμη και ἡ συγγνωμη | ||
ἑξεις και ἐνεργειας και δυο τα ὑποκειμενα και δυο τα κατορθουμενα . Σκοπος ἐστιν ἐνταυθα τῳ Ἀριστοτελει περι του ἀποδεικτικου |
ἀγους ' ὑπ ' αὐτα σωματ ' ἀριστου πυλας , ἀσυμβολον κλινειν τ ' ἀναγκαζει φυσιν . προς δε τους | ||
, Ἀμφις φησιν ὁ κωμικος . Χρυσιππος δε φησιν : ἀσυμβολον κωθωνα μη παραλιμπανε . κωθων δ ' οὐ παραλειπτος |
μη μονον ἑαυτου καταμαρτυρειτω , ἀλλα και ὑπο του θεου καταδικασθεις αἰωνιαν και βεβαιοτατην ὑπομενετω δουλειαν κελευοντος το τε οὐς | ||
μαλλον δε ἀκυρον ποιει γεγραμμενον . ἀλλ ' εἰ τις καταδικασθεις ὑπερ ὁτου δηποτε και ζημιαν τινα ὀφλων , λαθων |
ἀκριβειας και οὐκ ἀλλαχοθεν μετασχειν δυναμενους . ὁμοιως και ὁ μηχανικος την ὑλην σχηματιζων ἐπαναγει πασαν ἑαυτου την ποιησιν ἐπι | ||
εἰς το νοησαι φαινῃ και παντοιας εὑρησαι μηχανας . ἠ μηχανικος ὠν ὁ Προμηθευς , εἰ μη στερρως προσηλωθῃ , |
οἱ πολιται οἱ Κυρηναιοι ἀνταποδοσιν της εὐεργεσι - ας βουλομενοι χαρισασθαι τῳ βασιλει , ἐποιησαν δακτυλιον , ἐν ᾡ ἡ | ||
θεραπων ἐρχεται ἀγγελλων τον Πλουτον ἀναβλεψαντα . ] μετα το χαρισασθαι την δημοκρατιαν τοις Ἀθηναιοις τον Θησεα , Λυκος τις |
και ζητειται παρα πολλοις , εἰ τα περι μεσην την διακεκαυμενην οἰκησιμωτερα μαλλον ἐστι των περι τα περατα της διακεκαυμενης | ||
παρακεισθαι μακρον ἀγκωνα της ἀοικητου . . λεγει δε την διακεκαυμενην . . αὐλων ἐκτεταται : ἡ ἐπεκτασις και το |
και του μεν θερους ψυχος , του δε χειμωνος καυμα παρεχουσαν και πολλην χλιδην : ὡν οἱ πενιχροι γε παιδες | ||
το ἀναγκαιον ὑδωρ ἀποστελλειν το περιττον ἑτερωσεἀλλα τοὐναντιον τῳ πλεοναζοντι παρεχουσαν τους ἐγχωρουντας ἀδηλους ὀχετους . εἰ δ ' ἡ |