ψυχῃ . Σημαινει δε και τα μερη αὐτης : το θυμικον , το ἐπιθυμητικον , και το λογιστικον : ἡ | ||
γαρ τῳ του ἐγκρατους λογῳ τουτο το ἀλογον , το θυμικον λεγω και το ἐπιθυμητικον , ἀγεται και πειθεται . |
ψυχης , ἱνα και δυνωμεθα κοινωνειν ἀλληλοις και συμπολιτευεσθαι : κοινωνικον γαρ ζῳον ὁ ἀνθρωπος : διοπερ οἱ μη κεχρημενοι | ||
. Ὁσοι μεν εἰς την χρειαν την ἀνθρωπινην ἀνηγαγον το κοινωνικον , οὐκ ἐλαβον ἀρχην ἀσφαλη του της προς ἀλληλους |
ὁρισμον αὐτου παραλαμβανονται , τα δε εἰς τον ὁρισμον τινος παραλαμβανομενα προτερα ὑπαρχουσι , πολλῳ ἀρα μαλλον τα μερη του | ||
τον αὐτον ἀρα τροπον και τα μορια τα ἀντι τουτων παραλαμβανομενα ὑφεξει αἰτιαν της ὑποστολης των ἀρθρων . . προσωπων |
τῃ ἀνδρειᾳ , δεδορκοτων και βλεποντων αὐτων Ἀρην , ἠτοι φονικον και πολεμικον ὁρωντων , ὡς λεοντων . . λειβοντες | ||
ἀποπτωσις του ἐρωτικου : θεωρητικωτερον δε εἰποι τις ἀν τον φονικον τουτον λεγειν τον φιλοσοφον , τῳ ἀπορρηξαι της ὑλης |
: φευγ ' ἐς κορακας . ὁ δε Αἰσωπος μυθικως κολοιον μεγαν νομισαντα τοις κοραξιν ἰσον εἰναι προς αὐτους πορευθηναι | ||
τελει διπλη ἐξω νενευκυια . 〛 τουτο λεγει ὁ τον κολοιον φερων ὡς ἐν ἀποπτῳ δενδρου τινος ὀντος και του |
ἀποθνησκειν : μισθος γαρ ἐστιν ἡ δοξα μειζων ἀργυριου . παραλαμβανουσι γαρ οἱ Σπαρτιαται παρα των πατερων οὐχ ὡσπερ οἱ | ||
οἱ παλαιοι ] ὡς ὑλην και ἑτεροτητα την δυαδα [ παραλαμβανουσι . ] ‖ ‖ Ἡ ἐν τῳ φαυλῳ κακια |
οἱον τους ὑλης καθαρους θεους , προς ἀλλους δε το κλητικον δια των ζῳων ἀποδεδοται τους ἐπιβεβηκοτας των ζῳων και | ||
ἀλλο μεν γαρ τι του λογου εἰδος , οἱον το κλητικον , ἐνδεχεται δηλουσθαι και δια μιας μονης του ὀνοματος |
; ἡμεις γουν οὐ πολυν χρονον διχα του ὑμετερου πληθους στρατευσαμενοι δικην ἐδομεν ὡς και ὑμεις ἐπιστασθε . ἐπι τουτῳ | ||
τοις ἀνδρασιν , ἀλλα και τοις χωριοις πολεμιοις χρωμενοι : στρατευσαμενοι δε και εἰς Ἀσινην της Λακαινης ἐνικησαν τε την |
. των οὐν φρονουντων τινες διεκωλυον , φρονημα ἐτι κεκτημενοι Λακωνικον και Λυκουργου και του Πυθιου ἀξιον : οἱ δε | ||
μονοστροφου στροφης τα κωλα ξεʹ , το δε μετρον ἀναπαιστικον Λακωνικον καλουμενον δια το τον Λακωνα Ἀλκμανα πολλακις τουτῳ χρησασθαι |
κδʹ : λοιπαι ιβʹ . αἱς προσθετεον τας ἀπο του ἀνταρκτικου μεχρι του θερινου παλιν μοιρας λʹ και τας ἀπο | ||
κυκλου δια του κεντρου της σφαιρας ἑως του κεντρου του ἀνταρκτικου . παρειληπται δε , ἱνα εἰδωμεν , ὁτι περι |
, και ἀπεχουσαν του μεσημβρινου α ὡραν ἐγγιστα ἰσημερινην , ἀπαραλλακτον εἰναι μηκει , ἐπιμελεστατα ταυτην την τηρησιν του Ἱππαρχου | ||
εἰ δε πολυχρονιωτατον ζῳον , ὡσαυτως ἀει κατα τα αὐτα ἀπαραλλακτον , ἀπο του αὐτου προς ταὐτον ἐπανακυκλουμενον κατα μιαν |
ἐλευσεται ] † ἀφιξεται θηλυσπορος ] ἠγουν θηλεια συγγενη ] συγγενικον γαμον ] † συναφειαν ἀνεψιων ] ἐξαδελφων ἐπτοημενοι ] | ||
. νοθῳ : ἀπο κοινου το ἐρραψας : ὁμογνιον : συγγενικον . ἀντι του : προς ὁμογνιου Διιος . ἀνεψιοι |
ἀποισομεθα παρα των ἐντυγχανοντων δια το ἀσφαλες και ἀφθονον και διδασκαλικον των αἱρεσεων . ἑτεροι γαρ πολυλογιαις και ποικιλαις μεθοδοις | ||
της ἐπιγραφης , την εἰς τα κεφαλαια διαιρεσιν , τον διδασκαλικον τροπον και την ὑπο τι μερος ἀναφοραν . Ἐστι |
ἐνδιαθετου . οὑτος τοινυν κατα τους μαλιστα ἡμιν ἀντιδοξουντας νυν δογματικους , τους ἀπο της Στοας , ἐν τουτοις ἐοικε | ||
εἰ καθ ' ὑποστασιν οὑτως ἐχει . Εὐηθεις δε τους δογματικους ἀπεφαινον . το γαρ ἐξ ὑποθεσεως περαινομενον οὐ σκεψεως |
ἀρδην ἠφανισαν : ἱδρυσαντο τε ἐλευθεριου Διος ἱερον και ἀγωνα γυμνικον στεφανιτην ἀπεδειξαν , Ἐλευθερια προσαγορευσαντες : ταφη τε δεικνυται | ||
Λημνον των Ἀργοναυτων δοκει Ὑψιπυλη ἡ Θοαντος θυγατηρ θειναι τον γυμνικον ἀγωνα , και ὁ Ἐργινος ἠγωνισατο : ὡς δε |
ποταμων : Ἑλλανικος : Φιλικος ὀνομα κυριον : το γαρ κτητικον ὀξυνεται , και βραχυ ἐχει το ι : το | ||
και Καπιννητης ] , ὡς Αἰγινατης και Αἰγινητης . το κτητικον Καπιννατιος . Καππαδοκια , χωρα τῃ Κιλικιᾳ προσχωρος , |
καθαπερ οἱ κνιπες . . . οὐδεν γαρ των οἰκειων φθαρτικον εἰ μη ταις ὑπερβολαις . Ἀλλα τουτου μεν την | ||
ἑως εʹ τον περι τας Πλειαδας τοπον ἐπεχει εὐτελη και φθαρτικον , λοιμικον , βροντοποιον , σεισμωδη , κεραυνοποιον , |
ὑπερσυντελικον ἠιειν , δια του η και ι οὐσης της παραληγουσης , και ἐν συνθεσει ἀπηιειν , οἱον : ἀπηιειν | ||
σ προσελαβεν κλητικῃ ἀκολουθιᾳ , ἀλλα το ε ἐφυλαξεν της παραληγουσης του ἐνεργητικου παρακειμενου : μεμελετηκα , μεμελετημαι , μελετημα |
ἐν Αἰτνῃ χειρουμενον ] κρατουμενον ὑπο Διος θουρον ] τον ὁρμητικον και θρασυν ἀντεστη ] ἠναντιωθη σμερδναισι ] καταπληκτικαις γαμφηλαισι | ||
ἐστι τα πρωτα μερη του ἠθικου λογου , θεωρητικον , ὁρμητικον , πρακτικον : τουτων δ ' ἑκαστου ὑποδιαιρεσις . |
τουτου γεγραμμενα , οὐδε καταλιπειν τον πατερ ' αὑτῳ ἐπιγεγραμμενον γραμματειον διαθηκην , οὐδε τα τοιαυτα : διαθηκας δε μαρτυρειν | ||
. Οἰνοπιδης ὁ Χιος ἀστρολογος ἀνεθηκεν ἐν Ὀλυμπιοις το χαλκουν γραμματειον , ἐγγραψας ἐν αὐτῳ την ἀστρολογιαν των ἑνος δεοντων |
και τελικωτερον , οἱον ἡ οἰκοδομικη τελος μεν ἐχει του οἰκοδομειν την οἰκιαν , της δε οἰκιας σκοπιμωτερον και τελικωτερον | ||
, θησαυρους , μαλιστα δε Σκορπιῳ ἐπει και φωλευει , οἰκοδομειν δε ἐν τοις αὐτοις ζῳδιοις πλην των τροπικων . |
πολιν οὐ καλως ἀμειβομενην τους ἀριστεας . ὑποκεισθω γαρ θεατρον Περσικον και προκαθημενος , οἱα δη νομος , ὁ βασιλευς | ||
ὡσπερ εἰποις ἀορτας . ἐμοι μεν οὐν δοκει το σκευος Περσικον , ἀπο του κανδυος κληθεν , εἰς χρησιν δ |
λεγει ἐν τοις δυο τοις Ὑστεροις ἀναλυτικοις , περι δε διαλεκτικου ἐν τοις Τοποις , περι δε του σοφιστικου ἐν | ||
τοιαυτα . διδαξας οὐν περι ἀποδειξεως ἐδιδαξε και περι του διαλεκτικου συλλογισμου και τον οἰκειον ἠδη σκοπον ἐκπεπληρωκε . νυν |
τους συν αὐτῳ , εἰ οἱ ἀλλοι τουτον τον χρονον ἀκμαζειν τε μαλλον ἑαυτων ἐδοκουν και προσκτασθαι τι , αὐτοι | ||
λελεχθαι τα μηλα δια την ἀκμην : το γαρ ἀγαν ἀκμαζειν και τεθηλεναι φλοιειν ὑπο των ποιητων λεγεσθαι . ἐπει |
μεν γαρ τηνδ ' , ὠ παι , την ὁδον ἀναγκαιοτατην ἡμιν εἰναι τρεπεσθαι . Ποιαν δη ; Τα δοκουντα | ||
των ζῳων ἐστι : κριοι μεν εἰς ἐσθητας , την ἀναγκαιοτατην σκεπην σωματων , βοες δε εἰς το ἀροσαι γην |
και ἐναντιωματα και μεγαλους κινδυνους και ἐπιβουλας και θορυβους και καθαιρεσεις ἐπαγουσιν . ἐαν δε πως ἐπ ' ἀλλοτριων ὑψωματων | ||
τε ἠ δανεσι περιτραπεντες ἀγωνας οὐ τους τυχοντα ὑπομενουσι και καθαιρεσεις . ἀλλως τε δριμεις και εὐσυνετους περι τας πραξεις |
τα πραγματ ' ἐχῃ φαυλως περι ὡν δει σκοπειν , δυσχερεις ἀναγκη περι αὐτων εἰναι και τας συμβουλιας . εἰ | ||
μονον ἐσται το ὀν . Φησιν ὁτι ἀμφοτεροι οἱ λογοι δυσχερεις ὑπαρχουσι : κἀν γαρ ὑποθωμεθα το ἑν και το |
εἰ δεοιτο της Ῥωμαιων φιλιας και συμμαχιας , ἐξ Ἰταλιας ἀπελθοντα πρεσβευειν , παροντα δε μητε φιλον ἡγεισθαι μητε συμμαχον | ||
' Εὐβουλου του Ἀταρνειτου τον ποιητην Περσινον ἀμελουμενον εἰς Μιτυληνην ἀπελθοντα θαυμαζοντι γραψαι διοτι τας Φωκαϊδας , ἁς ἐχων ἠλθεν |
αὐτο τῃ αὐτου τελειοτητι και ἐνεργειᾳ . Ἐστι μεν τουτο ἑνδεκατον ἐν τῃ των προβληματων ἐκθεσει , δεκατον δε νυν | ||
τε των του Αὐγεου βοσκηματων και τον της ὑδρας , ἑνδεκατον ἐπεταξεν ἀθλον παρ ' Ἑσπεριδων χρυσεα μηλα κομιζειν . |
οὐδεις σε βλαψει , ἐχθρον οὐχ ἑξεις , οὐδε γαρ βλαβερον τι πεισῃ . τηλικουτων οὐν ἐφιεμενος μεμνησο , ὁτι | ||
το ἀσεβες , το ἀνοσιον , το ἀσυμφορον , το βλαβερον , το φιλαυτον . και ἐτι προς τουτοις ἀλλοτριον |
δε γλυφην ἐν τηι σφραγιδι Καρυατιδας ὀρχουμενας . τα δε πεμπομενα σιτια τωι Κλεαρχωι τους συνδεδεμενους στρατιωτας ἀφαιρεισθαι , και | ||
προς δε τας δαπανας μετριως , ἀν μη παντα τα πεμπομενα καταναλισκηται : προς δε τας θεωριας λαμπρως , ἐαν |
της Καλλιξενου Ζωγραφων τε και ἀνδριαντοποιων ἀναγραφης και ἐκ των Ἀριστονικου Περι του ἐν Ἀλεξανδρειαι Μουσειου και ἐκ των Ἀριστοτελους | ||
. . . οὐ γεγονε μετα Σολωνα κρειττων οὐδε εἱς Ἀριστονικου νομοθετης : τα τ ' ἀλλα γαρ νενομοθετηκε πολλα |
τινων . Ἰον φυλλα ἐχει μικροτερα κισσου και λεπτοτερα , μελαντερα δε και οὐκ ἀφομοια , καυλιον μεσον ἀπο της | ||
τοις θυμοις , το δ ' εἰδος ἐμφερης ἀκροχορδονι , μελαντερα μεν και τραχυτερα , ἁδροτερα δε και στρογγυλωτερα , |
θειας τυχης φησιν , ἀλλα της μερικης και ἐν ἀνδρασιν ὁρωμενης : εὐδαιμονιας : οἱον τα κεχαρισμενα πραττεις τοις Ἑλλησιν | ||
ΒΓ περιφερεια εὐθεια δοξει εἰναι . κγʹ . Σφαιρας ὁπωσουν ὁρωμενης ὑπο του ἑνος ὀμματος ἐλαττον αἰει ἡμισφαιριου ὀφθησεται , |
Των δε της μουσικης μερων κυριωτατον ἐστι και πρωτον το ἁρμονικον , των γαρ πρωτων μουσικης πεφυκε θεωρητικη . πρωτα | ||
, ἐφη , το μη δυνασθαι συμπληρωσαι . προς δε ἁρμονικον τινα , κηπουρον ὀντα προτερον , ἀμφισβητουντ ' αὐτωι |
εἰναι την ἀνθρωπου φυσιν και ἀτελεστεραν των ὑπ ' αὐτης εὑρισκομενων μεθοδων και τεχνων , ὡς δεισθαι ἐκεινων προς την | ||
συγγραφεων εἰδος αὐτα σκωληκων ἱστορουσι των ἐπι τοις σαπροις ὑδασιν εὑρισκομενων . ἀπαρτι : ἀντι του ἀπηρτισμενως και παντελειως και |
βροτων . Βοτρυς προς βοτρυν πεπαινεται : ἐπι των ἐξισουσθαι φιλονεικουντων . Βουζυγης : ἐπι των πολλα ἀρωμενων . Ὁ | ||
ἐνικα μαχην . Εἰ δε τις ἐρει των προς ἁπαντα φιλονεικουντων , ὁτι τουτον ἰσως ἐγραψε τον λογον ταις Ἀριστοτελους |
γινεται λιθουμενος ἐκ της μεταλλου τρεις ἐχων ὑποστασεις , ὡν ἐντιμος λιθος μεν εὐγνωστος πελει . παντες δε ἀγνοουντες αὐτον | ||
ἡ παλαιοτατη των ἀρετων , ἡ τιμια , δικη , ἐντιμος δικαιοσυνη . Μετα : ἐν . ἐχει : εἰχεν |
ἐχει , ὡς οὐκ ἐστιν τοπικον , οὐτε Αἰολικον , σχετλιαστικον δε : τα δε σχετλιαστικα οὐ πεφροντικε της ἀκριβους | ||
ἰου ] ἰαμβικον μονομετρον ἀκαταληκτον . ἰου ἰου ] προοιμιον σχετλιαστικον ἐκ του πραγματος . ἰαμβικοι τριμετροι ἀκαταληκτοι στιχοι σξʹ |
δι ' ὀργανων των προς τουτο αὐτο ὑπο της οἰκειας κατεσκευασμενων φυσεως : ὁσα τε ἀναπνειν δια ῥινων πεφυκε των | ||
ἀν και ἐλευθεριωτερους και γοργοτερους φαινεσθαι . οὑτω γε μην κατεσκευασμενων μορας μεν διειλεν ἑξ και ἱππεων και ὁπλιτων . |
τῳ εἰναι νοουμενα ἀλλα τῳ γνωστως ἐνεργειν , και γνωστα ἀποτελουμενα κατα δευτεραν και προϊουσαν ἀπο της οὐσιας ἐνεργειανεἰ μη | ||
δ ' ὁλκον και εὐεργον εἰναι , ἐξ ἡς τα ἀποτελουμενα εἰκοτως ἠν ἀνυπαιτια . δευτερον δε , οὐκ ἐκ |
τινος καταγνους τα χειρονα , τουτον ἐπι τοις αὐτοις ὡς βελτιστον κρινει και σωφρονα : και σχετλιασαι καιρος οὑτω : | ||
του χειρονος νικωντος μενει τουθ ' ὁ τινες νυν ὡς βελτιστον εἰσηγουνται , ποσον το μεταξυ χρη δοκειν εἰναι της |
τοιαδε διδωμι : ξεινον τε σε ποιευμαι ἐμον και τας τετρακοσιας μυριαδας τοι των στατηρων ἀποπλησω παρ ' ἐμεωυτου δους | ||
ἡλιον ἀπεχειν ἀπο της γης σταδιων μυριαδας [ μυριαδων ] τετρακοσιας και σταδια ὀκτακις μυρια , την δε σεληνην ἀπεχειν |
γαιας , φιλτατων παιδων φονον φευγουσα και τλας ' ἐργον ἀνοσιωτατον . οὐ γαρ γελασθαι τλητον ἐξ ἐχθρων , φιλαι | ||
ἡρωων ἐφοδους . Καθαρμοισι τε χρεονται και ἐπαοιδῃσι , και ἀνοσιωτατον γε και ἀθεωτατον ποιεουσιν , ὡς ἐμοιγε δοκεει , |
τῳ αὑτης ὑπερεχουσαν , την δ ' ὑπατην ὑπο της παραμεσης ὑπερεχομενην ὁμοιως : ὡς γιγνεσθαι τας αὐτας ὑπεροχας των | ||
και λιχανου διαστηματων : δια τι γαρ μεσης μεν και παραμεσης ἑν ἐστι διαστημα και παλιν αὐ μεσης τε και |
δαιμονιως μηχανωμενος κερασματα τινων μελων διατονικων τε και χρωματικων και ἐναρμονιων , δι ' ὡν ῥᾳδιως εἰς τα ἐναντια περιετρεπε | ||
τεσσαρων ἠ των ὁμοιων . γενει δε τα διατονικα των ἐναρμονιων ἠ χρωματικων , ἠ τα χρωματικα ἠ ἐναρμονια των |
τελους των τοιουτων γενικων εἰς το ιδιον μεταλαμβανομενου , κυνος κυνιδιον , ἀρτου ἀρτιδιον , λεγω των μετα συμφωνου ἐκφερομενων | ||
ταυτα , ἐπει και πολλου δει : το γαρ τοι κυνιδιον ὑλακτει τε ἁμα και μεντοι και ταις θυραις τους |
τα πλειστα των ἐν τουτοις παραδεδομενων περι των ἀρχων του ἀποφαντικου λογου θεωρηματων εὑροις ἀν πολλαχῃ τε παρ ' αὐτῳ | ||
ὁ ἀποφαντικος . και ἐντευθεν ἐστι λαβειν τον ὁρον του ἀποφαντικου : τουτον γαρ φησιν εἰναι ἀποφαντικον ἐν ᾡ θεωρειται |
ἀγων τε μετ ' αὐτου και τους παρ ' αὐτῳ ἐντιμους τε και σοφους τιμων κἀν τουτοις αὐτον : και | ||
την ἐν αὐτῳ παραβασιν , καθ ' ἡν διαλλαττει τους ἐντιμους τοις ἀτιμοις και τους πολιτας τοις φυγασιν , ὡστε |
παιδων δ ' ἐζυγη ξυναγονει . και τρις γοναισι τους γυναικειους πονους ἐκαρτερησα : ἀρουραν οὐκ ἐμεμψατο του μη ἐξενεγκειν | ||
τους στημονι ὁμοιους ὑπ ' ἰσχνοτητος . Φερεκρατης δε τους γυναικειους πλοκαμους πλοκαδας καλει . τας μεντοι συνεστραμμενας μετα ῥυπου |
φαρμακον αὑτῳ . ἀκουω δε και την Ἐπαμεινωνδα προς Θηβαιους ἀπολογιαν ἐτι ὑπερ την του Ἰφικρατους γενεσθαι : και τι | ||
: ὁ μεν γαρ ἡλω χρυσιον κατορυττων , ὁ δε ἀπολογιαν παραπρεσβειας γεγραφως : το δε ἐγκλημα ὁ ἀντεγκαλουσιν ἀλληλοις |
του κανονος : οὐδε γαρ τα ἐχοντα προ του η ἀμεταβολον και προ του ἀμεταβολου φωνηεν , μη το ι | ||
και τα ἐν αὐτῳ γεννασθαι . μονην δε την γην ἀμεταβολον εἰναι φησι , νομιζων αἰτιαν την των σχηματων διαφοραν |
μη μονον ἑαυτου καταμαρτυρειτω , ἀλλα και ὑπο του θεου καταδικασθεις αἰωνιαν και βεβαιοτατην ὑπομενετω δουλειαν κελευοντος το τε οὐς | ||
μαλλον δε ἀκυρον ποιει γεγραμμενον . ἀλλ ' εἰ τις καταδικασθεις ὑπερ ὁτου δηποτε και ζημιαν τινα ὀφλων , λαθων |
ἐρευνησας , τοσαυτην ὠφελειαν συνηθροισεν ὁσην εἰκος ἐστιν ἐσχηκεναι πολιν οἰκουμενην ὑπο ἀνδρων εἰκοσι μυριαδων , ἀπορθητον δε ἀπο της | ||
της καινων γεγονας χαριτων ὡς ἐκεινος ; εὐφροσυνης κατεπλησας την οἰκουμενην ; Ἀσια και Εὐρωπη τας ἐκ σου γεγενημενας δωρεας |
Μεϲου μελλοντοϲ βʹ τυπειϲθαι Μετ ' ὀλιγον μελλοντοϲ του και ἀττικου τετυψεϲθαι Προϲτακτικα ἐνεργητικα χρονου ἐνεϲτωτοϲ και παρατατικου Ἑν . | ||
πολεμον ” . οἱον φειδω τινα και προνοιαν ποιου του ἀττικου . τουτεστι συντηρει και διαφυλαττε το ἀττικον . οὐκ |
φλεγμοναι γενωνται οἱον ἐν πρωτῃ ἠ δευτερᾳ , εἰποτε δε σαρκιον ἠ δερμα ἐμελανθη , μηδεν , φησιν , ἀπροβολον | ||
: το δ ' ἐντευθεν κατα τα ἐνδον μερη ἐκκρεμαμενον σαρκιον κιονις , οἱ δε γαργαρεωνα , οἱ δε σταφυλην |
θυειν και συγκαλουντες ἐπι την θυσιαν τους φιλους και τους οἰκειοτατους καταρωνται μεν τοις τεκνοις , λοιδορουνται δε ταις γυναιξι | ||
τον υἱον . Οὐκουν περιφανως ἐπιδεικνυω ὑμιν και αὐτους τους οἰκειοτατους Νεαιρας ταυτησι καταμεμαρτυρηκοτας ὡς ἐστιν ξενη , Στεφανον τε |
ἐκ ταυτης πληρωσαι την ἡμετεραν προαιρεσιν : τουτον νυν Νικοδημος παρασκευασει κατα Δημοσθενους τον φονον : πληρωσει την σκευην το | ||
παυσῃ και τους ἀλλους σωφρονεστερους ὁ κατα σου τημερον ἀγων παρασκευασει . κατ ' ἀμφοτερα τοινυν ἡκιστα παραγραπτεον σοι την |
. Των μεν δη τοιουτων παντων ἐν ἁπασι τας ἀκεσιας ἀναμαρτητους δει εἰναι , οὐχ ὡς ῥηϊδιας , ἀλλ ' | ||
εὐδιορθωτοισι δικαιως οὐκ ἀν ἐγχειρεοι τῃσι νουσοισιν , ἠ ἐγχειρευμενας ἀναμαρτητους ἀν παρεχοι , οἱ τε νυν λεγομενοι λογοι δηλουσιν |
μειζω μεν εἰναι τησδε της διποδος , ἐλαττω δε της τετραποδος . Δει . Πειρω δη λεγειν πηλικην τινα φῃς | ||
' αὐτης , οὐ νομῳ ἀνθρωπινῳ κοινωνειν ἐπιχειρει , ἀλλα τετραποδος δικην βαινειν ἐπιχειρει και παιδοσπορειν , τουτεστιν εἰς παιδας |
, και τουτοις [ ἐπεστησεν ἀρχοντα ] Ξενοκλεα Σπαρτιατην , παραγγειλας [ ὁταν γενωνται ] βαδιζοντες κατ ' αὐτους [ | ||
, τοτε μεν ἀναχωρησας μικρον ἀπο της πολεως κατεστρατοπεδευσεν : παραγγειλας δε δειπνοποιεισθαι , καταλιπων των ἱππεων τινας , τουτοις |
χοας ] τας προς εὐμενειαν Ἀγαμεμνονος . ἀκος τομαιον ] θεραπευτικον ἰαμα . ἐλπισασα ] λειπει το ποιειν , θεραπευμα | ||
ἐστιν ἐν τῳ θεραπευτικῳ . ἀνευ γαρ του ὑλικου το θεραπευτικον οὐκ ἀν εἰη . σημειωσις δε και εἰς θεραπειαν |
ἐξ ὑδατωδουϲ οὐϲιαϲ θερμηϲ ϲυμμετρωϲ , ἐχει δε τι και ϲτυπτικον ἐκ τηϲ γεωδουϲ ψυχραϲ , ὁθεν το ἀφεψημα καταντλουμενον | ||
την δευτεραν ταξιν , ἐχει δε τι και λεπτομερεϲ και ϲτυπτικον : οὐρητικοϲ τε οὐν ἐϲτι και ταιϲ ϲτομαχικαιϲ ταιϲ |
ἐσεσθαι και του μη πολλα ἐξαμαρτανειν τους παραληψομενους την ἀρχην αἰτιωτατον , μη δια βιου τους αὐτους ἐαν ἀρχειν : | ||
ἀναγκαιον , ἐπειδη τουτον ἀποφαινουσι Ῥωμαιοι της καταλυσεως των τυραννων αἰτιωτατον γενεσθαι , τις τ ' ἠν και ἀπο τινων |
ἡμιν αὐτοις εἰσι τινες , οἱς το δυσερι τουτο και φιλονεικον ἐνεστιν ἰδιᾳ τε και κοινη οὐκ ἀξιουσιν ἡτ - | ||
οὐκ ἐμου κλυεις . δει αὐτον μη εἰναι δυσεριν και φιλονεικον : ὁ γαρ τοις ἐναργεσι μαχομενος , φησιν ὁ |
το συμβεβηκος ἐν οὐσιᾳ . τουτο οὐν το ἐν τινι παραλαμβανει ἐν τῳ ὁρισμῳ ὡς γενος κατα πολλων λεγομενον . | ||
ᾑ κληρουχοι Ῥωμαιων ἠσαν ἁμα τοις ἐπιχωριοις πολιτευομενοι , και παραλαμβανει την πολιν ἐξ ἐφοδου . ὡς γαρ ἐγνωσαν οἱ |
τουτων , ὡστε δεος μη ἀπελθοντων ὀπισω και τα νυν κατεχομενα οὐ βεβαια ὀντα ἐπαρθῃ προς ἀποστασιν προς των μηπω | ||
σχηματα γε νομοθετειν . ἐστιν δε ἀμφοτεροις μεν ἀμφοτερα ἀναγκῃ κατεχομενα ἀποδιδοναι , τα δε των θηλειων αὐτῳ τῳ της |
σον μη Παρις γημειε σε , φρουρον παρ ' Ἀκτην τεταμενην νησον λεγω , Ἑλενη το λοιπον ἐν βροτοις κεκλησεται | ||
ψυχην εἰτε ἐμψυχιαν δυναμιν τινα ὑπαρχουσαν ζωτικην και δια παντος τεταμενην , μαλιστα ἀν δοξειε δηλον ποιειν των ζωων τα |
τε ἐστιν την ταχιστην τας πρωτας ὀροφας και τας καθαιρεσεις ἀναιρετεον ἀποικοδομησαντα τας ἑκα - τερωθεν οὐσας πυλιδας των πυργων | ||
μεταληψει μεγεθους , προς ἀλλο δε οὐ τοιουτον . Ἠ ἀναιρετεον το καλον , ὁτι ἀλλο καλλιον αὐτου : οὑτω |
ἠν βουλῃ ἰσχυρα ποιεειν : μελι ἡμιεφθον ποιεων , ἐμβαλεων γεγραμμενων προσθετων των ἀγειν ποιουντων , και ἐπην ἐμβαλλῃς , | ||
ἀτρεκεως διηγεεσθαι , ἀλλα και αὐτον ὑποτοπεεσθαι χρη ἐκ των γεγραμμενων . Ἐπειτα χρη δερματος καρχηδονιου , ἠν μεν νηπιωτερος |
τοπου ἐφικνουμενον ἑκαστον του τελους ἐφικνειται και το οἰκειον εὐ ἀπολαμβανει . ἐν ἐκεινῳ μεν γαρ μη ὀν δυναμει ἐν | ||
ἀν τις μαλιστα ἐπαινεσειε . τοιγαρουν και ἀξιον παρα παντων ἀπολαμβανει τον καρπον , εὐχομενων ταυτα τε αὐτῃ παραμειναι τα |
: αὑτη κολλαν τραυματα μεγαλα δυναται και τα ῥυπαρα ἑλκη ἀνακαθαιρειν και τα παχυτερα των ἑλκων ἰασθαι και προστελλειν κολπους | ||
: διο και ὁϲα ταϲ μεγιϲταϲ ἐϲχαραϲ ἐχει μετα μελιτοϲ ἀνακαθαιρειν δυναται . ἐϲτι δε και πινομενη των καθαιροντων . |
δολιους , ἐνεδρευτας , δυσμηνιδας , ἀδηκτους , ὀχλοκοπους , τυραννικους , πλεονεκτας , μισοπολιτας , φιλεριδας , μνησικακους , | ||
ἀνελεημονας , τραχεις , δολιους , δυσμηνιδας , ὀχλοκοπους , τυραννικους , πλεονεκτας , φιλοθορυβους , φορτικους , και παντα |
πριν διδαξαι τον τροπον , ὁν προσηκειν ἡγουμαι το παρον δοκιμαζεσθαι πραγμα . τας τεχνας οἱ καλως ἐξεταζοντες προς τους | ||
μυριας ἀποδειξεις τουτων παραστησομεν . ἀναγκαιον δε ἐστι παντας καρπους δοκιμαζεσθαι προφητου . προφητης , εἰπε μοι , βαπτεται ; |
μη ; το μεν πρωτον ὀξεως ἀποπηδωσιν , τελευτωντες δε καταγελαστοι γιγνονται , τα ὠτα ἐπι των ὠμων ἐχοντες και | ||
των μεν ἀληθων λεγοντες οὐδε ἑν , μη και προς καταγελαστοι γενοιντο τοιαυτα και τοσαυτα παθοντες ὑπο ποιμενων , κατηγορουντες |
τρεις ἑνικαι , τρεις δυϊκαι , και τρεις πληθυντικαι : καταχρηστικως δε πολλαι , περι ὡν ἑκαστης διδαξω σε ἀκριβεστατα | ||
: παρα τον ἀρην , ἐξ οὑ παρωνυμον ἀριστευς . καταχρηστικως δε και ἐπι παντος προσηκοντος , , . . |
ἀστραβιζουσας χθονα , παρ ' Αἰθιοψιν ἀστυγειτονουμενας . και τας ἀνανδρους κρεοβορους [ δ ' ] Ἀμαζονας , εἰ τοξοτευχεις | ||
κρειττοσι ; και ἰδιᾳ αὐ οἱ ἀνδρειον και δυνατοι τους ἀνανδρους και ἀδυνατους οὐκ οἰσθα ὁτι καταδουλωσαμενοι καρπουνται ; Ἀλλ |
εἰς τμηματα ιβʹ ἁ καλειται ζῳδια , ὁτι πρωτος ὁ δωδεκατος ἀριθμος δεχεται τους θειους εʹ λογους τους μουσικους , | ||
δεκατος ποιητικος , παραινεσεις γεγραφως : ἑνδεκατος ἀνδριαντοποιος Φωκαευς : δωδεκατος ἐπιγραμματων ποιητης λιγυρος : τρισκαιδεκατος Μαγνης , Μιθραδατικα γεγραφως |
σιλφιῳ , συνωρισιν , καυλῳ , κελησι ; μασπετοις , πυρετοις , ὀποις . Ὁραν τε κειμενα ἀμητας ἡμιβρωτας ὀρνιθεια | ||
εἰναι : των δε καταληπτικων τῳ την μεν καταληψιν ἐν πυρετοις γινεσθαι μετα του διατετασθαι τα βλεφαρα και συνηρεικεναι τους |
αὐτα . Κανων γαρ ἐστιν ὁ λεγων , ὁτι ἡ παραληγουσα της περιττοσυλλαβου γενικης οὐδεποτε εὑρισκεται μειζων της ληγουσης της | ||
βασιληος , οὑτω και ἐν τῳ μελλοντι πολλακις ἐκτεινεται ἡ παραληγουσα , εἰ μη κατα διαλεκτον . Και ταυτα περι |
, ἐπι του λιθου ἐφ ' ᾡ τα ταμιεια , φυλαξειν τους νομους και μη δωροδοκησειν , ἠ χρυσουν ἀνδριαντα | ||
Καισαρι : και ἠσαν οἱ και των ἡγεμονων αὐτον ἐλθοντα φυλαξειν ὑπεδεχοντο : ἡ δε μητηρ και Φιλιππος , ὁς |
ἐπι το ὀρος ἀναβαινουσι : συνεφειπετο δε αὐτοις και το Ἀρκαδικον ὁπλιτικον , ὡν ἠρχε Κλεανωρ ὁ Ὀρχομενιος . οἱ | ||
Ἀρκαδια παραθαλασσιος πολις . λεγεται και Ἀρκαδικος και Ἀρκαδικη και Ἀρκαδικον και Ἀρκαδικα . και το Ἀρκαδισσα παραλογως . ἐκ |
ἐχει δυο διαστασεις , μηκος και πλατος , ἡ δε ἐπιφανεια δυο ἐχουσα διαστασεις περατουται ὑπο της γραμμης , ἡτις | ||
παν φθαρειη το ὀστουν , μονη δ ' ἡ ἐνδοθεν ἐπιφανεια , το μεν ἐκκοπτειν ἀνεπιτηδειον : οὐτε γαρ ὁλον |
ἀλληλους , εἰ τις ἀδικως τιμαται . πολλακις δε και βουλευομενοι ἁ μεν ἀν ἐπιθυμωμεν πραττειν , ταυτα ἐπαινουμεν , | ||
ψευσασθαι . . Ἑβδομοι δε εἰσιν οἱ ὑπερ των κοινων βουλευομενοι ὁμου τῳ βασιλεϊ , ἠ κατα τας πολιας ὁσαι |
δε και τουτο λαμβανων προς το μονων των ἐπισημων αὐτον μνημονευειν , τους δε λοιπους παρωδευκεναι , βραχυ φησι μετρον | ||
: ἁ ἐγω δια βραχεων εἰπων και παρακαταθεμενος : ὑμιν μνημονευειν , ἐπι την ἀλλην ἀπολογιαν ἠδη τρεψομαι των κατηγορηθεντων |
. ἐτι του παντος το μεν νοητον , το δε αἰσθητον , του δε νοητου το μεν ἐπιστημη , το | ||
. . , . . . . Ἐπικουρος δε παν αἰσθητον ἐλεξε βεβαιον εἰναι , ὁ δε Στωικος Ζηνων διαιρεσει |
' ὁλως εἰς λεπτα καταθραυεσθαι , τοις δε κραυροις και μαλακοις ἀνευ γλισχροτητος ἑτοιμως εἰς λεπτα λυεσθαι , προδηλον οἰμαι | ||
ἐπι ταις πυριαις εὐδιορθωτον γινεται , χρησθαι δε και τοις μαλακοις προσθετοις και τῃ μηλῃ δε και τῳ δακτυλῳ ἀπευθυνειν |
Τυχη , καινοτερων εὑρουσα πραγματων ὑποθεσιν : βασιλει γαρ ἡκον ἀπαγγελλοντες Αἰγυπτον ἀφεσταναι μετα μεγαλης παρασκευης . τον μεν γαρ | ||
εἰς την Ἡρακλειαν , καθ ' ὁν καιρον ἠλθον τινες ἀπαγγελλοντες τον Ἐρβησσον παραδωσειν . Ἀννων δε πολεμησας ἐν δυσι |
διοικων , και τους ἀδυνατους δυναμοι , και τους δυνατους καθαιρει της δυναμεως . Ὡν το μεν δηλοι το βριαειν | ||
χρηματιζει τε ὁ θεος και ἐπισχει τινας ἡμερας : και καθαιρει την ἀνω , και σχεδον οὐκ εἰσαπαξ . και |
ἀκριβειας και οὐκ ἀλλαχοθεν μετασχειν δυναμενους . ὁμοιως και ὁ μηχανικος την ὑλην σχηματιζων ἐπαναγει πασαν ἑαυτου την ποιησιν ἐπι | ||
εἰς το νοησαι φαινῃ και παντοιας εὑρησαι μηχανας . ἠ μηχανικος ὠν ὁ Προμηθευς , εἰ μη στερρως προσηλωθῃ , |
. Ἀνιπτοις χερσιν : ἐπι των βεβηλοις χερσι τοις ἱεροις ἐγχειρουντων . Ἀειδε τα Τελληνος : ἐπι των σκωπτικων : | ||
ἐν Ἱμερᾳ συντεθεισης κατ ' ἐμου ἐπιβουλης δικαιοτερος ὠν των ἐγχειρουντων περιεγενομην . οὐ γαρ δηπου φαυλος ἀν κριτης των |
δε πατηρ αὐτου χαλεπως φεροντας την αὐθαδειαν του μειρακιου τους δημοτικους ὁρων ἀπελογειτο τα μεν πολλα ψευδη τε και ἐξ | ||
ὀχλου παρελθων ἁτερος των ὑπατων Γαιος Ὁρατιος ἐπειρατο πειθειν τους δημοτικους ἑκοντας ὑπομειναι και ταυτην την στρατειαν . ἀντιλεγοντων δε |
τι σπουδασαι , σαφως ἐπισταμαι , συ γαρ ἠν ἰδῃς Παρθενιον και τα γραμματα λαβῃς , προσωπον μεν δειξεις ἡδομενου | ||
την Ἀργειαν προς μεν Ὑσιων και ὑπερ το ὀρος το Παρθενιον ἐς την Τεγεατικην , δυο δε ἀλλαι κατα Μαντινειαν |
. Τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἐστι μεν το συνεκτικωτατον παντων των κεφαλαιωνἐνθεν γαρ και τα ἀλλα γινεται κεφαλαια | ||
, ὁπερ ἐστι το μεσαιτατον της νεως , ὁ ἐστι συνεκτικωτατον , ἡτις ἐστι τροπις , ὑπο δε των ἀλλων |
του ἐναντιου , το μεν καθολου καταφατικον ὑπο του καθολου ἀποφατικου , ὁ ἐστι και αὐτο ἐν δυο σχημασι , | ||
και δια πλειστων συλλογισμων : ἀλλα και δια του καθολου ἀποφατικου , ὁ και αὐτο ἐν δυο τε σχημασι και |
Γαλλων στρατευματος , πριν ἠ συμμιξαι τα πληθη , ἐκ προκλησεως τον ἀριστον των Ῥωμαιων εἰς μονομαχιαν ἐκαλει . Τοτε | ||
βλαβην : καθ ' ἑν γαρ ἑκαστον των ἱματιων ἐκ προκλησεως ἀποτιθεις , τελος ἁπαντων ἐψιλωθην των ἐνδυματων . ποι |
Αὑτη ἡ νουσος προσπιπτει μαλιστα ἐν ἀλλοδημιῃ , και ἠν κου ἐρημην ὁδον βαδιζῃ και ὁ φοβος αὐτον λαβῃ ἐκ | ||
ποικιλιᾳ της κρασεως , ποτε μεν συγκειμενον ἐκ διηγηματι - κου , ποτε δε ἐκ δραματικου , ποτε δε ἐκ |
ὠτα ἐχομεν , στομα δε ἑν , ἱνα πλειονα μεν ἀκουωμεν , ἡττονα δε λεγωμεν . “ ἐν συμποσιῳ κατακειμενος | ||
της ἀκρας ἀψιδος και ὑπερ ἁπαν το ὀν ἱδρυμενου . ἀκουωμεν τοινυν αὐτου : οὐ γαρ εἰς μακραν ἡμας ἀνακαλειται |
, ὡστε ἐπιθυμειν ὡν δει και ὁσα κατα τους ἀλλους διορισμους : οὑτω δε και ὁ λογος ταττεται . . | ||
δευτερον διωρισμενης τομης ἐχει προβληματα τρια , ἐπιταγματα θʹ , διορισμους γʹ : ὡν εἰσιν ἐλαχιστοι μεν ὁ τε κατα |
οὐκ εὐσεβες ἐξοισειν τελος ὑπολαμβανοντες , ἐαν Ἀρικηνους ἠ Ἀρδεατας κυριους ἀποδειξωσι της ἀμφισβητησιμου γης ὀμωμοκοτες ὡν ἀν εὑρωσιν αὐτην | ||
ἀμφισβητησιμος ἡ τιμησις γιγνηται , τους προς ἀνδρων εἰναι τιμωντας κυριους , ἐαν δε ἀδυνατωσιν αὐτοι , τοις νομοφυλαξιν τελευτωντας |
; ἀφ ' οὑ ποτερον πλουσιωτεροι γενησομεθα ἠ μειζονες ἠ δυνατωτεροι ; το κενοδοξειν ἀνοητον μεν εἰναι και ἐπι των | ||
ἐδεσματων κοινῃ και μη κατα μερος τιθεμενων το προτερον οἱ δυνατωτεροι τας τροφας των ἀσθενων ἡρπαζον , και συνεβαινε τουτους |