| πολυσκαρθμοιο Μυρινης : ἐνθα τοτε Τρωες τε διεκριθεν ἠδ ' ἐπικουροι . Τρωσι μεν ἡγεμονευε μεγας κορυθαιολος Ἑκτωρ Πριαμιδης : | ||
| λεοντα : ἡμεις δε μαχομεσθ ' οἱ περ τ ' ἐπικουροι ἐνειμεν . και γαρ ἐγων ἐπικουρος ἐων μαλα τηλοθεν |
| θεων νομισθεντων συνδραμειν εἰς Κρητην . γενομενης δε παραταξεως μεγαλης ἐπικρατησαι τους περι τον Διονυσον και παντας ἀνελειν τους Τιτανας | ||
| ἀλληλους , το δε τελευταιον πολλων πεσοντων παρ ' ἀμφοτεροις ἐπικρατησαι τους παρ ' Εὐμενει τεταγμενους δια τας των ἀργυρασπιδων |
| και βαρβαροις , προσετι δε και Ῥωμαιοις , μεγιστην ἀποδειξιν παρεχομενα ἀρετης και ἀνδριας των ἐπιφανεστατων ἀνδρων ἀρχη τε κατελυθη | ||
| ἐνιαυτου παραμενειν θαλλοντα και την ὁλην προσοψιν ἀνθηραν και ἐπιτερπη παρεχομενα . μυθολογουσι δε μετα της Κορης τας της ὁμοιας |
| ἐσται χρονος , ἐν ᾡ περι οὐδενος των κοινων συνελευσομεθα βουλευσομενοι . Ἀξιω δ ' ὑμας , Ἀππιε , τους | ||
| παρεσχε . . Συνῃεσαν δ ' ἐν φανερῳ μεν οὐποτε βουλευσομενοι , λαθρα δε κατ ' ὀλιγους εἰς τας ἀλληλων |
| . Χρηματων αὐτῳ κομισθεντων ἀπ ' Ἀλεξανδρου , ἑστιασας τους κομιζοντας τον αὑτου τροπον ἀπαγγειλατε ἐφη Ἀλεξανδρῳ , ὁτι ἐστ | ||
| και καλλιστα πιστευσας και παντοθεν μαλλον ἠ Κεγχρεαθεν ἀναγομενῳ τους κομιζοντας ἐπιβησας σκαφει . ἐρρωσο . Τῳ μεν κηρυκι σευ |
| μηδεμιαν ἀξιολογον ἁμαρτιαν περι τα φαινομενα κατα τας συζυγιας δυναμενην ἀπεργασασθαι , κἀν μη συνεπιλογιζηται το παρα την ἐκκεντροτητα του | ||
| ἠν δε και χρησμος αὐτῳ παρακαλεσαι τον διαδοχον και εὐθαρσεστατον ἀπεργασασθαι προς την του ἐθνους ἐπιμελειαν , το βαρος μη |
| οἰκειῳ πολεμῳ νοσουσαν ἀρασθαι . ἐπι τουτους δη στρατιαν ἐξαγειν βουλευσαμενοι και δοξαντες ἁπασι τοις συνεδροις ὀρθως βεβουλευσθαι προειπον ἡκειν | ||
| βραβευειν τα κατα πολεμον προτερηματα . Ἀθηναιοι μεν οὐν κακως βουλευσαμενοι μετενοησαν ὁτε οὐδεν ὀφελος , και λογοις προς ἀρεσκειαν |
| ἐν τῳ τριτῳ των γεωγραφικων ἐκτεθεντα κεφαλαιωδως περι της τοτε νομιζομενης Ἰνδικης , ἡνικα Ἀλεξανδρος ἐπηλθε : και ἠν ὁ | ||
| : ἡ διπλη ὁτι παρθενιος λεγεται ὁ ἐξ ἐτι παρθενου νομιζομενης γεννωμενος , σκοτιος δε ὁ κατα λαθραιαν μιξιν και |
| τους μεν εὐγενεις ἁπαντας ἀπεσφαξεν , τους δε συμμαχους ὀντας διακοσιους τον ἀριθμον ἀπελυσε των κινδυνων , ἁμα μεν ἐλεησας | ||
| ἐς τα προτερα ἐπανηξοιεν . Στεφανος μεν οὐν ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς |
| ἀναθημα και Συρακοσιων Φοινικας ἠτοι τριηρεσιν ἠ και πεζῃ μαχῃ κρατησαντων . ὁ δε τριτος των θησαυρων και ὁ τεταρτος | ||
| μεγαλων , και ἀπ ' ἐκεινου την συν ὀλεθρῳ των κρατησαντων Καδμειαν ὀνομαζουσι νικην . ἐτεσι δε οὐ πολλοις ὑστερον |
| , Αὐσων Αὐσονος : πρηξων πρηξονος , οὑτως γαρ τους ἀγοραιους καλουσι Σικελοι : Ἀμαζων Ἀμαζονος : λεγεται γαρ και | ||
| τοιουτον ὀχλον , σκωμματα και πολλην σπερμολογιαν συνειροντες και τας ἀγοραιους ταυτας ἀποκρισεις . τοιγαρουν ἀγαθον μεν οὐδεν ἐργαζονται , |
| τοιαδε διδωμι : ξεινον τε σε ποιευμαι ἐμον και τας τετρακοσιας μυριαδας τοι των στατηρων ἀποπλησω παρ ' ἐμεωυτου δους | ||
| ἡλιον ἀπεχειν ἀπο της γης σταδιων μυριαδας [ μυριαδων ] τετρακοσιας και σταδια ὀκτακις μυρια , την δε σεληνην ἀπεχειν |
| γινεται λιθουμενος ἐκ της μεταλλου τρεις ἐχων ὑποστασεις , ὡν ἐντιμος λιθος μεν εὐγνωστος πελει . παντες δε ἀγνοουντες αὐτον | ||
| ἡ παλαιοτατη των ἀρετων , ἡ τιμια , δικη , ἐντιμος δικαιοσυνη . Μετα : ἐν . ἐχει : εἰχεν |
| Οὐδ ' ὑπο τινι οὐν θεῳ ταττεται ἡ των ὁλων ἐπιμελεια ; Οὐ . Παντα δε εἰκη φερεται ; Ναι | ||
| , τῳ δικαιῳ λογῳ και τῳ ἀδικῳ . ἀγων ] ἐπιμελεια , κοπος . , σπουδη . ἀναπαιστικοι τετραμετροι καταληκτικοι |
| και δενδρεσιν οἰκιαι κρυπτομεναι και δενδρα ὑπεραιροντες θαλαμοι και λουτρων πολυτελεια , χωρος Ἀφροδιτῃ πρεπων και τῳ ταυτης υἱει τῳ | ||
| διαστροφη , και ἡ περι τας ἐσθησεις και ὑποδεσεις ἐπηκμασε πολυτελεια . Ὁμηρος δε την του μυρου φυσιν εἰδως οὐκ |
| ἡν ἐδοσαν ἡμιν οἱ πρεσβεις οἱ παρ ' ἐκεινου πεμφθεντες ἐπανορθωσασθαι , ὁτι ἐπηνωρθωσαμεθα , ὁ παρα πασιν ἀνθρωποις ὁμολογειται | ||
| πλεον ἠ διπλασιον εἰναι . τουτ ' οὐν ἐπαναλαβειν και ἐπανορθωσασθαι και παντα συνταξασθαι κοινῃ γυναιξι τε και ἀνδρασιν ἐπιτηδευματα |
| εἰ δεοιτο της Ῥωμαιων φιλιας και συμμαχιας , ἐξ Ἰταλιας ἀπελθοντα πρεσβευειν , παροντα δε μητε φιλον ἡγεισθαι μητε συμμαχον | ||
| ' Εὐβουλου του Ἀταρνειτου τον ποιητην Περσινον ἀμελουμενον εἰς Μιτυληνην ἀπελθοντα θαυμαζοντι γραψαι διοτι τας Φωκαϊδας , ἁς ἐχων ἠλθεν |
| κυκλῳ προς τοις ὑψηλοις των τοπων , εὐερκειας τε και καθαροτητος χαριν : προς δε αὐτοις οἰκησεις τε ἀρχοντων και | ||
| περι του Ἰσοκρατους λεκτεον . Ὁ τοινυν Ἰσοκρατης ἑνεκα μεν καθαροτητος και εὐκρινειας , αἱ δη τον σαφη ποιουσι λογον |
| ἐλευσεται ] † ἀφιξεται θηλυσπορος ] ἠγουν θηλεια συγγενη ] συγγενικον γαμον ] † συναφειαν ἀνεψιων ] ἐξαδελφων ἐπτοημενοι ] | ||
| . νοθῳ : ἀπο κοινου το ἐρραψας : ὁμογνιον : συγγενικον . ἀντι του : προς ὁμογνιου Διιος . ἀνεψιοι |
| ὡς βασιλευς Δαρειος ἐβουλευσατο Φοινικας μεν ἐξαναστησας ἐν τῃ Ἰωνιῃ κατοικισαι , Ἰωνας δε ἐν τῃ Φοινικῃ , και τουτων | ||
| καταβαλλοντας φορον , την δε δευτεραν ἀπαγαγειν ἐν Κωνσταντινουπολει και κατοικισαι , την δε τριτην ἀνδραποδισας διεδωκε τοις στρατιωταις : |
| Κηυξ , Κλεοδοτου δε και Περιδεας ὁ Τημενος οὑτος και ἑτεροι . ? * ἀποθεν το πο μακρον , διοτι | ||
| . και ὁ μεν Λυκοφρων λιμνην λεγει την Ἀορνιν και ἑτεροι τινες περι τον Ἠριδανον λιμνην θερμην ὀζωδη φασιν , |
| δια την ἐπι θερμοτητα ἐπιταθεισαν δυσκρασιαν παρειται τι και της λευκοτητος , καταβαφης τινος ἀπο της χολης ἐπιδοσεως συναναδιδομενης τε | ||
| και την του σωματος διαλαμπειν χροαν της ἐν τῃ περιβολῃ λευκοτητος την ἐν τοις μελεσιν αὐγην ἐξιεναι συγχωρουσης . ἐστη |
| ἐχοντας προσιεναι τουτοις τοις πραγμασιν οἱς προσιασιν . οὑτως οἱ ἐπαγγελλομενοι ὁτιουν πραττειν * * ἀκουομεν τον μαθοντα τα ἰατρικα | ||
| του σχηματος , οἱ δε την καλλιστην και την ἐλευθεριωτατην ἐπαγγελλομενοι δυναμιν , δι ' ἡς ἁπαντα πραγματα ἐξεταζεται και |
| ὀλιγον . Τῳ Αὐγουστῳ μηνι τας πεπανθεισας σταφυλας ἐν τοις θερμοτεροις τοποις τρυγασθαι προσηκει , τας μεντοι μηδεπω πεπανθεισας μετριως | ||
| , και τουτων τοις θερμαντικωτεροις . γυμνασιοις δε χρηστεον τοις θερμοτεροις και ἱκνουμενοις τε και ἱκανωτεροις , εὐλαβουμενους κοπον δια |
| ἀλληλους , εἰ τις ἀδικως τιμαται . πολλακις δε και βουλευομενοι ἁ μεν ἀν ἐπιθυμωμεν πραττειν , ταυτα ἐπαινουμεν , | ||
| ψευσασθαι . . Ἑβδομοι δε εἰσιν οἱ ὑπερ των κοινων βουλευομενοι ὁμου τῳ βασιλεϊ , ἠ κατα τας πολιας ὁσαι |
| , ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
| την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
| πλανηθεντες ἐξωθεν μεν μη λαβωσι διαπνοην , ἐντος δ ' ἑλκομενοι την αὑτων ἀτμιδα τῃ της ψυχης διαθεσει σφοδρα συμμιξαντες | ||
| ἡν οἰκουσιν οἱ προειρημενοι , ἀλφιτα αἰγειῳ ζωμῳ διαβραχεντα . ἑλκομενοι δε οἱ σαργοι ὡς ὑπο τινος ἰυγγος της ὀσμης |
| και διχα μετρων , και παντες , ὁσοι σπουδαιας ἐβουληθησαν ἐξενεγκειν γραφας , οὐ μονον ἐζητησαν ὀνομασαι τα νοηματα καλως | ||
| μερος ἡ Σεμιραμις ἀκουσασα προηχθη μηδεν προαδικηθεισα τον προς Ἰνδους ἐξενεγκειν πολεμον . ὁρωσα δ ' αὑτην μεγαλων καθ ' |
| . Κεινην τε δη ὑπερβαλλεσθαι την ἀποδοσιν των ἱππων , βουλομενην ὡς πλειστον χρονον συνειναι τῳ Ἡρακλεϊ , και τον | ||
| την Βρουτου γυναικα Νικολαος ὁ φιλοσοφος ἱστορει και Οὐαλεριος Μαξιμος βουλομενην ἀποθανειν , ὡς οὐδεις ἐπετρεπε των φιλων , ἀλλα |
| δε θεωρων τα τοιαυτα σχηματα , και μαλιστα δεξιος , ἐπικουφιζει τα κακα . Κρονος ὡροσκοπων και ἀνευ Σεληνης τοσαυτα | ||
| ἐνεϲτιν εὐπετωϲ ἐμειν : και γαρ φλεγμα κενοι και κεφαλην ἐπικουφιζει , και ποτε και προθυμοτερον φαγοντα ἀπεπτηϲαι και οἰνου |
| : ἡ μεν γαρ πλειστη τῳ ποσῳ , το δε δραστικωτερον . ἀναισθητα μεν οὐν τα φυτα , ὁτι ἁπλα | ||
| προσπλεξει ὀλιγον ἠ και ἀλλης τινος ἀντιδοτου διαφορητικης , ἐτι δραστικωτερον ἐργασεται το φαρμακον . εἰ δε παυσαιτο μεν ἠδη |
| και ἡ ῥιζα δε και τα φυλλα καθ ' ἑαυτα λειουμενα ξηραινει και ῥυπτει και διαφορει μετριως : ἐπι γουν | ||
| , κριθαι μετριως , κρινου τα φυλλα και ἡ ῥιζα λειουμενα μετριως , κυαμου ἡ σαρξ μετριως , λαμψανη καταπλασσομενη |
| ὁμου και του εἱλεω εἱλω το συστρεφω . Κεκριμενοι : κεχωρισμενοι , διακεχωρισμενοι κατα τας φυσεις , ἠ διακεχωρισμενοι κατα | ||
| ἐφ ' ἑαυτων , οἱ τε κληρουχοι και οἱ νεοστρατευτοι κεχωρισμενοι . ὁ δε Καισαρ ἐκτελεσθεισης της θυσιας στεψαμενος δαφνῃ |
| του τυραννου υἱος ἀκολαστος ἠν και φιλοποτης : και των κολακευοντων τινες αὐτον παρεσκευαζον ὡς ἐνι μαλιστα ἀλλοτριωτατα προς τον | ||
| δε λοιπους ταπεινοι : ἡττονες γαρ οἱ κολακευοντες των οὐ κολακευοντων . κολακευεσθαι δ ' ὑπ ' οὐδενος οὐδενι συμφερει |
| . Τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἐστι μεν το συνεκτικωτατον παντων των κεφαλαιωνἐνθεν γαρ και τα ἀλλα γινεται κεφαλαια | ||
| , ὁπερ ἐστι το μεσαιτατον της νεως , ὁ ἐστι συνεκτικωτατον , ἡτις ἐστι τροπις , ὑπο δε των ἀλλων |
| εἰς την σην νεοτητα και εἰπω ταυτην ἀριστα τους πολεμους μεταχειρισασθαι τε και κατορθουν . λεγει οὐν εὐανθεα στολον το | ||
| και χρησασθαι τουτοις δεῃ , οἱ μεν οὐδε ὁπως χρη μεταχειρισασθαι αὐτα ἰσασιν : παρελθων δε τις εἰς το μεσον |
| χυλων ἡδονας , ἀφαιρων δε τας δι ' ἀφροδισιων , ἀφαιρων δε τας δι ' ἀκροαματων , ἀφαιρων δε τας | ||
| μεν χρηματα κεκτημενος οὑς ἀν εὐ ποιειν οἰηται δειν , ἀφαιρων ὡν ἐχει ποιει , ὡστ ' ἐλαττω τα λοιπα |
| . , ̈ : ἀλλα και Θρασυαλκης ὁ Θασιος τους ἐτησιους φησιν ἐξωθειν τον Νειλον : της γαρ Αἰθιοπιας ὑψηλοις | ||
| σωφροσυνης και δικαιοσυνης ἀνδρων ἐπιτηδευοντων μεν ἀρετην , ἀπαρχας δε ἐτησιους συμφεροντων , ἐξ ὡν ἀναγουσι θυσιας στελλοντες ἱεροπομπους εἰς |
| τους τἀληθη λεγοντας . Ἡ | και σφοδρα ἀξιος ἐστι μισεισθαι , ὁτι πονηρος ὠν και τα των χρηστων σημεια | ||
| μισθοδοσιαν τον Τισσαφερνην ἀρρωστοτερον γενο - μενον και ἐς το μισεισθαι ὑπ ' αὐτων προτερον ἐτι τουτων δια τον Ἀλκιβιαδην |
| των ἀλλοτριων ; νυν οὐκ ἐκεινου ἁμαρτημα ἐστι το κακως ἀποδεξασθαι τα παρα σου ; Πως γαρ οὐ ; Δυναται | ||
| πρεσβειας , ἡν ἐπεμψατε εὐχαριστουντες . οὐ γαρ ἡδεως αὐτον ἀποδεξασθαι τους πρεσβεις , ἀλλα δυσχεραναι μαλλον , ὡς δεον |
| των τα πολλα της ἁρπαγης ἐξιδιοποιουμενων : τινες δε τα πολυτελεστατα των εὑρισκομενων τοις ξιφεσι διακοπτοντες τας ἰδιας ἀπεκομιζον μεριδας | ||
| . τοιγαρουν ἡδιον μεν προσεφερετο μαζαν ἠ οἱ ἀλλοι τα πολυτελεστατα των σιτιων , ἡδιον δε ἐπινε του ῥεοντος ὑδατος |
| ἐξελθειν εἰς προαστεια , οὐκ ἀπ ' ἐμου του ἐθους κρατησαντος ἐρωτηθεις οὐ μη προσδεηθω ἐπαγαγειν ἀποδειξιν , ὡς ἐγνωσμενου | ||
| προς Μιλησιους ἐπι συμμαχιᾳ , ἐκωλυσεν : ὁπερ , Κυρου κρατησαντος , ἐσωσε την πολιν . Κλυτος δε φησιν , |
| τον παιδα ἠ μη ἐαν πορευεσθαι την τεταγμενην ὁδον των αἰσχιστων ἐστιν , ὡς ἐξομολογουμενοις ὁτι ἀναξιος ὁ παις εἰη | ||
| ὑπαρχοντων , ὡς ἐστι των αἰσχρων , μαλλον δε των αἰσχιστων , μη μονον πολεων και τοπων ὡν ἠμεν ποτε |
| ' ἀμφι τον Μαριον προς τε τους ἐπελθοντας ἀκμητας ἀσθενως μαχομενοι και ἐπι τοις περιοδευουσι δεισαντες περικυκλωσιν τους τε ἀλλους | ||
| των νεανισκων οἱ | πατερες ἀπεθανον ἐν τωι πολεμωι | μαχομενοι ὑπερ της | πατριδος ἀνδρες ὀντες ἀγαθοι | και |
| . Των μεν δη τοιουτων παντων ἐν ἁπασι τας ἀκεσιας ἀναμαρτητους δει εἰναι , οὐχ ὡς ῥηϊδιας , ἀλλ ' | ||
| εὐδιορθωτοισι δικαιως οὐκ ἀν ἐγχειρεοι τῃσι νουσοισιν , ἠ ἐγχειρευμενας ἀναμαρτητους ἀν παρεχοι , οἱ τε νυν λεγομενοι λογοι δηλουσιν |
| Τιμοκλης , ὠ Ἡρα , ὁ Στωϊκος και Δαμις ὁ Ἐπικουρειος χθες , οὐκ οἰδα ὁθεν σφισιν ἀρξαμενου του λογου | ||
| , ὀντες Νεοκλης Χαιρεδημος Ἀριστοβουλος , καθα φησι Φιλοδημος ὁ Ἐπικουρειος ἐν τῳ δεκατῳ της των φιλοσοφων συνταξεως : ἀλλα |
| ἑτερον σχεσιν : κατ ' ἐναντιωσιν δε ὑπαρχειν ὁσα ἐξ ἐναντιωσεως ἑτερου προς ἑτερον θεωρειται , οἱον ἀγαθον και κακον | ||
| την αἰσθησιν οἱον μεσοτητος τινος ὀντος της ἐν τοις αἰσθητοις ἐναντιωσεως και δια τουτο κρινοντος τα αἰσθητα εἰς ἑκατερον κλιναντα |
| οὐτε γαρ ἐν τοις ἰδιοις οὐτ ' ἐν τοις κοινοις συλλογοις ὁμονοουντας ὑπερ του πολεμου παντας Ἀλβανους ἑωρων , μακρῳ | ||
| ἡξομεν . αἱ τοιαιδε δε ἁρμοσουσιν ἐν μεν τοις πολιτικοις συλλογοις , ὡς οὐ φιλονεικιᾳ το τοιουτον ποιουμεν , ἀλλ |
| ἐχει δυο διαστασεις , μηκος και πλατος , ἡ δε ἐπιφανεια δυο ἐχουσα διαστασεις περατουται ὑπο της γραμμης , ἡτις | ||
| παν φθαρειη το ὀστουν , μονη δ ' ἡ ἐνδοθεν ἐπιφανεια , το μεν ἐκκοπτειν ἀνεπιτηδειον : οὐτε γαρ ὁλον |
| ἐν αὐτῳ λογοι ἀλλα βουλησιν ἠ ἀλογον τινα ὁρμην ὑπο ἀγριοτητος ἠθους , ἐπιστησειεν ἀν τις . οὑτος δ ' | ||
| ἀγωγον τε και ἐφολκον , ὡς εἰ τι μεν ἠν ἀγριοτητος , τουτο ἐκβαλειν , ἀπαυτομολησαι δε προς το ἡμερον |
| και γερα δεχονται παρα της αὑτων πολεως ζωντες τε και τελευτησαντες ταφης ἀξιας μετεχουσιν . Και μαλα , ἐφη , | ||
| τοις τοιουτοις ῥᾳον φερειν . ἐπειδη δε οἱ ἐν πολεμῳ τελευτησαντες ὁμοιοι ταις ἡλικιαις , οὐδεν ἀπο τουτων ἑξομεν εἰς |
| παιδων δ ' ἐζυγη ξυναγονει . και τρις γοναισι τους γυναικειους πονους ἐκαρτερησα : ἀρουραν οὐκ ἐμεμψατο του μη ἐξενεγκειν | ||
| τους στημονι ὁμοιους ὑπ ' ἰσχνοτητος . Φερεκρατης δε τους γυναικειους πλοκαμους πλοκαδας καλει . τας μεντοι συνεστραμμενας μετα ῥυπου |
| ἰσης αὐτα λεγοντες τοις ἀντικειμενοις , ὡν ἠν προτερον μεν Ἀριστωνυμος , νυν δε και Πλατωνικοι τινες εἰναι προσποιουμενοι , | ||
| την ἐκεχειριαν περιαγγελλοντες ἀφικνουνται παρ ' αὐτον , Ἀθηναιων μεν Ἀριστωνυμος , Λακεδαιμονιων δε Ἀθηναιος . και ἡ μεν στρατια |
| Νωτον δε και τα ὀπισθια παντα του γηρως εἰναι σημαντικα νομιζομεν . ὁθεν ὀρθως ἐνιοι και Πλουτωνος αὐτα καλουσιν ἰδια | ||
| γενομενους θαυμαζομεν τε φιλοπονους τε και φιλοκαλους ὀνομαζομεν και κοινους νομιζομεν εὐεργετας τους των καλων ἐπιμελητας . ὁτε τοινυν οὑτω |
| . . ἀρνες μεν οἱ νεοι , ἀρνεοι δε οἱ τελειοι , ὁμοιως ἀρνειους τε τραγους τε και ἀρνων πρωτογονων | ||
| τε και κεκμηκος . οἱ δε ἀγαν αὐτων ἰσχυροι και τελειοι ἀπορρηξαντες τα δεσμα και ταις ἀκμαις των κερατων και |
| μνημα ἐν Σπαρτῃ , εἰτε ἀγαθου τα προτερα ἀνδρος εἰναι νομισθεντος εἰτε και κρυφα οἱ προσηκοντες θαπτουσιν αὐτον . ἐπι | ||
| ἐπι της ἐρωμενης ὑβριζεσθαι και ταυτα προς ἀνδρος ἀντεραν ἰσα νομισθεντος : το δε μη πασχουσῃ κακως ἐπαμυνειν ἐσχατης εὐνοιας |
| φονου , τους ζωγρηθεντας ἀθροισας Δεινοκρατην μεν ἀφηκε δια την προγεγενημενην φιλιαν , των ἀλλων δε τους μεν ἀλλοτριωτατα διακειμενους | ||
| σημαινει , εἰ δε δισωμον τυχοι το ζῳδιον και ἠδη προγεγενημενην . ὁ δε ἀστηρ ὁ κυριος του κληρου δηλωσει |
| ἀνδρια και σωφροσυνη , περι μεν το θυμικον της ἀνδριας συνισταμενης , περι δε το ἐπιθυμητικον της σωφροσυνης . Ἑτερου | ||
| ὀντος : ψευδος γαρ το παραπαν οὐκ εἰναι ταυτης μη συνισταμενης της κοινωνιας . δια ταυτ ' οὐν λογον πρωτον |
| τα πλειστα των ἐν τουτοις παραδεδομενων περι των ἀρχων του ἀποφαντικου λογου θεωρηματων εὑροις ἀν πολλαχῃ τε παρ ' αὐτῳ | ||
| ὁ ἀποφαντικος . και ἐντευθεν ἐστι λαβειν τον ὁρον του ἀποφαντικου : τουτον γαρ φησιν εἰναι ἀποφαντικον ἐν ᾡ θεωρειται |
| και τελικωτερον , οἱον ἡ οἰκοδομικη τελος μεν ἐχει του οἰκοδομειν την οἰκιαν , της δε οἰκιας σκοπιμωτερον και τελικωτερον | ||
| , θησαυρους , μαλιστα δε Σκορπιῳ ἐπει και φωλευει , οἰκοδομειν δε ἐν τοις αὐτοις ζῳδιοις πλην των τροπικων . |
| δε δικανικος , ὁ δε πανηγυρικος . και ὁ μεν συμβουλευτικος δηλον ὡς ἐν τοις μεγεθος ποιουσι μαλλον πλεοναζει τυποις | ||
| ἐπιτιμητικος , νουθετητικος , ἀπειλητικος , ψεκτικος , ἐπαινετικος , συμβουλευτικος , ἀξιωματικος , ἐρωτηματικος , ἀποφαντικος , ἀλληγορικος , |
| του Λυκου ἀντεμμασασθαι ἀντραιος Βοσκομεθ ' ὑλης ἀπο παντοδαπης , ἐλατης πρινου κομαρου τε πτορθους ἁπαλους ἀποτρωγουσαι , και προς | ||
| ὀζων ἐκφυσεις και παραβλαστησεις . Ταυτα μεν οὐν ἰδια της ἐλατης , τα δε κοινα και πευκης και ἐλατης και |
| τουτου γεγραμμενα , οὐδε καταλιπειν τον πατερ ' αὑτῳ ἐπιγεγραμμενον γραμματειον διαθηκην , οὐδε τα τοιαυτα : διαθηκας δε μαρτυρειν | ||
| . Οἰνοπιδης ὁ Χιος ἀστρολογος ἀνεθηκεν ἐν Ὀλυμπιοις το χαλκουν γραμματειον , ἐγγραψας ἐν αὐτῳ την ἀστρολογιαν των ἑνος δεοντων |
| οὐκ ὀλιγους των διανοιᾳ μαλλον ἠ ὀφθαλμοις ταις ἱεραις γραφαις ἐντυγχανοντων ἐπιζητησειν : ἐαν μεν οὐν ἐπισκεψαμενοι πιθανωτεραν αἰτιαν εὑρωσιν | ||
| και βλαβην προαγορευει , οἱς δε δια το ἀνεπιστρεπτον των ἐντυγχανοντων και δια την του θεου προσηγοριαν και εὐχαριστιαν ἐλευθεριας |
| ] ! [ ! ] ! [ [ Εὐρυδικην ] Λακεδαιμονος [ ] [ ] ι ? [ ! ] | ||
| πολιορκουντων , ἀπεδρασαν νυκτωρ . ἐπει δε ἡκον ἐκ της Λακεδαιμονος ἀπαγγελλοντες ὁτι ἡ πολις ἐπιτρεποι Ἀγησιλαῳ διαγνωναι τα ἐν |
| το στομα το κατα το Βυζαντιον , ὁτι ἐστι περι μυριους σταδιους και ὀκτακισχιλιους , ποιοιη δε τρισμυριων το ἀπο | ||
| μετ ' ᾠδης της αὑτων ἐπι την ναυμαχιαν ἡκον . μυριους δ ' ἀν τις ἐχοι λεγειν πολεμους τῃ των |
| τινας ἐν αὐτῳ ἀναφαινεσθαι , ἐπει και αἱ τεχναι οὑτω συνεστησαν , ἀει καινοτερων εὑρισκομενων ἐφ ' ἑκαστης , ἐστ | ||
| ἐπαγοντος . οἱ λιθοι δ ' ἠτοι περι τους νεφρους συνεστησαν την ἀρχην , ἠ κυστιν , ἐπισωρευθεντων ἱκανων ψηγματων |
| και της βασιλειας υἱους διαδοχους οὐκ ἐχοντος ἐτολμησαν ἀντιλαβεσθαι της ἐλευθεριας και της κοινης των Ἑλληνων ἡγεμονιας . ἀφορμας δε | ||
| το ἐργον ἠπειλει , και οὐτε της δημοκρατιας οὐτε της ἐλευθεριας οὐδεν ἠν ὀφελος : οὐδεν γαρ ἡττον ἐδεδεκει των |
| οὑτως του ἑτερου τουτων μη ὑπαρχοντος οὐδε το λοιπον δυναται νοεισθαι . και ἀλλως , φασιν οἱ ἀπορητικοι , το | ||
| : ἀνευ γαρ της κοιλανσεως της ἐν ῥινι οὐ δυνατον νοεισθαι : ὁμοιως δε και ἐπι των ἀλλων των τοιουτων |
| σιοδματον ? τεγος ? ? [ : το των Διος κουρων οἰκημα [ . . . [ ] ετω [ | ||
| ἐοικοτες , οἱ τ ' ἐπι καπρῳ βλημενῳ ἀϊξωσι προ κουρων θηρητηρων : ἑως μεν γαρ τε θεουσι διαρραισαι μεμαωτες |
| μαθηματικα , τα δε φρονιμα . και μαθηματικα λεγει τα αἰσθανομενα των ψοφων και γινωσκοντα ποιαι μεν φωναι ἀπειλητικαι ὑπαρχουσι | ||
| ἀσθματος περιχανων ἐμπιμπλᾳ , τα δε ἀλλα ζῳα ἡκοντα και αἰσθανομενα οὐ τολμᾳ προσαψασθαι . διο εἰ μη εὐθηρια γενοιτο |
| τουτο γε καλειται , ὠ Σωκρατες , ὡς ἐγᾠμαι , δοξαζειν . Ὀρθως γαρ οἰει , ὠ φιλε . και | ||
| Ἡρακλειτειων ἠ των ἀλλων φυσικων τινες οἰονται και αὐτους οὑτω δοξαζειν και τα πραγματα δεχεσθαι κατα ταὐτο το ταυτῃ μη |
| , ἀπο ἰνιου λοξη παρα κορυφην και ἐπι βρεγμα , ἀντικειμενη τῃ πρωτῃ ἐπι μεσοφρυον , ὡς κατ ' αὐτου | ||
| φερομενον : ἡ γαρ ὁλη φορα οὐθεν ἡττον ἑκατερα ἑκατερᾳ ἀντικειμενη ἐπ ' ἀπειρον νοειται . “ Και μην και |
| γοητειας πως ; Ἠ τῃ συμπαθειᾳ , και τῳ πεφυκεναι συμφωνιαν εἰναι ὁμοιων και ἐναντιωσιν ἀνομοιων , και τῃ των | ||
| τε και ἀλογων συμμετρια ἡ τε ἐν ἀριθμοις συμφωνοις ἠ συμφωνιαν περιεχουσιν εὐμετρια ἀπο της κατ ' οὐσιαν ἁρμονιας παραγιγνεται |
| ἐλαβεν ὁ στοιχειωτης ὡς και τουτων παρα τα δυο παραλληλογραμμα συμπληρουντων το ὁλον . διοπερ αὐτο καθ ' αὑτο μνημης | ||
| βοραν . των οὐν οὑτως ἀναλισκομενων σωματων και των ταυτα συμπληρουντων μερων και μοριων εἰς πολυ πληθος ζῳων διαθρυπτομενων και |
| Ἀλεξανδρος φιλα εἰδως ἑδριαει , Περσαισι βαρυς θεος αἰολομιτρας . ἀντια δ ' Ἡρακληος ἑδρα κενταυροφονοιο ἱδρυται στερεοιο τετυγμενα ἐξ | ||
| αἰδω μεθεις . διομαι μεν χαρισασθαι , διομαι δ ' ἀντια φασθαι , λεξας δυσλεκτα φιλοισιν . ἀλλ ' ἐπει |
| παραβαλλοντες και τῳ πνευματι ἐπιτεινοντες και ἀνιεντες και ταις ἀλλαις αἰτιαις ἐνεργουντες : ὡστ ' εἰναι φανερον , ὁτι οὐδεν | ||
| ἀδικω τον παιδα οὐδεν οὐτ ' ἐνοχος εἰμι ταυταις ταις αἰτιαις οὐδε κατα μικρον : ἐτι δε ἀκριβεστερον ἡγουμαι και |
| τοινυν δυοιν θατερον , ἠ τον νομον χαιρειν ἐασας της προσουσης ἐχεσθαι δοξης , ἠ τουτον στησαι ζητων προς τῳ | ||
| και τρεφειν δυναμενην αὐτας και καθεκτικην , δια μεν της προσουσης θερμοτητος ἑλκτικην , δια δε της ψυξεως καθεκτικην . |
| ἀφ ' ἑαυτων παρασχειν το μοριον , καθ ' ὁ ἐπιμοριοι αὐτων ἐσονται οἱ συγκρινομενοι , οἱπερ και μοναδι αὐτων | ||
| τεθεντων [ αʹ αʹ αʹ ] και ὁμοιως πλαττομενων οἱ ἐπιμοριοι λογοι και αἱ ἐν τουτοις συστησονται ἀναλογιαι , ἐκ |
| , ὡσπερ και τα αὐτων ἐπιῤῥηματα . Αἱ μεντοι ὑπολειπομεναι πληθυντικαι γενικαι , αἱ μη ὑποπιπτουσαι τουτοις τοις κανοσιν ἀκολουθουσι | ||
| πυρα φιληματα κερατα . Αἱ μεν εἰς ες δισυλλαβοι εὐθειαι πληθυντικαι περισπωσι τας γενικας , μηνων χηνων γραων , ἐννεα |
| γενεσεως οὐκ ἀγαθος , και εἰκαιας φημας ἀκουσεται , και μετεωρισμους ἑξει και φοβον και ἀπραγιας , ζημιας , κινδυνους | ||
| ἀγαθος και ἐπικερδης . ἐπι νυκτερινης δε ἀκτινοβολουμενος ὑπο κακοποιων μετεωρισμους και προς μεγαλα προσωπα ἀμφισβητησιν ποιει , και ἐαν |
| Κυμαιους δε κελευεις τον ἱκετην ἐκδιδοναι ; Τον δε αὐτις ἀμειψασθαι τοισδε : Ναι κελευω , ἱνα γε ἀσεβησαντες θασσον | ||
| καλεσας Χαιρεαν εἰπε ” τα μεν πρωτα σου των κατορθωματων ἀμειψασθαι καιρον οὐκ ἐσχον : συ γαρ μοι Τυρον ἐδωκας |
| των περι τον Ἀχιλλεα κατελευσθη , και τα τοις Θαργηλιοις ἀγομενα τουτων ἀπομιμηματα ἐστιν , Ἰστρος ἐν αʹ των Ἀπολλωνος | ||
| εἰς το αὐτο καθισταμενα ἐν μετροις βιων ὡρισμενων εἰς συμφωνιαν ἀγομενα ταυτα ἐκεινοις και κατ ' ἐκεινα , τωνδε περαινομενων |
| . Ἐστι δε και πρωτος τῃ φυσει ὁ ἐνδιαθετος του προφορικου , ἐπει και συναναιρει μεν αὐτον , οὐ συναναιρειται | ||
| ἑτεροκινητα και συν ἑτεροις ἐκφωνουμενα αὐτα καθ ' αὑτα του προφορικου οὐ τυγχανουσιν . Ὡς οὐν οἱ ἐργαται ἐπι μεν |
| τῳ ἰδιῳ τριγωνῳ . και ἐπι των λοιπων ἀστερων οὑτω κατασκευαστεον τα τε ἱερα και τα ἀγαλματα : ἐτι μην | ||
| ἀιδιος ἀρα και ὁ κοσμος . το δε ὑπερτεθεν ἠδη κατασκευαστεον , εἰ δει και ἀποδειξεως τοις οὑτως ἐμφανεσι : |
| Δαις μεν ἐστιν ἡ ἀνωθεν ἐφηκουσα αὐτοις τελειοτης και ἡ ἐπιβαλλουσα ἑκαστῳ ἀποπληρωσις κατα τα οἰκεια μετρα : διο και | ||
| αὐτους , ἡ δ ' ὡς ὀμμα της ψυχης αὐτοις ἐπιβαλλουσα ἐξεταζει περι αὐτων και των ἑπομενων αὐτοις και εὑρισκει |
| των ἀκρων περιεχομενον ὀρθογωνιον ἰσον ᾐ τῳ ὑπο των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ , αἱ τεσσαρες εὐθειαι ἀναλογον ἐσονται . Ἐστωσαν | ||
| τῃ ἁφῃ ἐπι μεν της ὑπερβολης ὑπερβαλλον εἰδει ὁμοιῳ τῳ περιεχομενῳ ὑπο της διπλασιας της μεταξυ του κεντρου και της |
| και το ἀγραφον οὐν γραμματειον κατα ἀναλογιαν ἐπ ' αὐτου ἀκουστεον . οὐ γαρ ὡς μηδε ὁλως ἐχοντος τα εἰδη | ||
| νηυσι μελαινῃσιν πεσεεσθαι : ἡ διπλη ὁτι ἐπι των Τρωων ἀκουστεον , ἐμπεσειν ταις ναυσιν . . ἀλλα συν αὐτοισιν |
| ὑφ ' ἡδονης ἐρχονται , καταπλευσαντες δε και την γην ἀσπασαμενοι βαδιζουσιν ἐπι το ἱερον προσευξομενοι τε τῳ Ἀχιλλει και | ||
| ἱλεως και εὐμενεις δεχεσθαι αὐτους . ταυτα δε ποιησαντες , ἀσπασαμενοι ἀλληλους ὡσπερ εἰκος , ὁ μεν πατηρ παλιν εἰς |
| φυλλον παραπλησιον ἐχει και την ῥιζαν γονατωδη και μακραν και πεφυκυιαν πλαγιαν , ὡσπερ ἡ της ἀγρωστιδος : ἐχει δε | ||
| δε μαλλον δραστικωτερον γιγνεται δια την ἀριστολοχιαν , ὠφελειν πανυ πεφυκυιαν τα ἀρθριτικα νοσηματα , και ὀνινησι γε τα σκληρα |
| και ὁ μεν , ὡς προκειται , παραιτειται πινειν μεγαλοις ποτηριοις , ὁ δε τον Σωκρατην παραγει τῳ ψυκτηρι πινοντα | ||
| ὀρνιθος κυμβῃσι ] τρυβλιοις κυμβῃσι ] κυμβοισι γραπτεον , ἠγουν ποτηριοις ῥοφηθεις ] πινομενος ὁσσα τε πετρηεντος : και ὁσα |
| μεν ὡς ἐκ του ζωστηρος του θωρηκος ἐφορεε χαλκεῃ ἁλυσι δεδεμενην ἀγκυραν σιδηρεην , την ὁκως πελασειε ἀπικνεομενος τοισι πολεμιοισι | ||
| εἰς Ἁιδου την μεν Ἡσιοδου ψυχην ἰδειν προς κιονι χαλκῳ δεδεμενην και τριζουσαν , την δε Ὁμηρου κρεμαμενην ἀπο δενδρου |
| , ἐν τουτῳ οἱ φιλοι τῳ Κυρῳ προσηγον οἱ μεν Καδουσιους δεομενους αὐτου μενειν , οἱ δε Ὑρκανιους , ὁ | ||
| ἁπαντας . δια δη ταυτας τας αἰτιας ἀει πολεμικως ἐσχηκεναι Καδουσιους προς Μηδους , και μηδεποτε τοις τουτων βασιλευσιν ὑπηκοους |
| τον Ἰστρον , πολλας των του Ποντου πολεων ἐπολιορκησεν , Ἀπολλωνιαν και Καλλαβον και Παρθενοπολιν , Τομους τε ἐπι ταυταις | ||
| παραλειψεως ὀνομαζομενης οὑτως : Ὀλυνθον μεν δη και Μεθωνην και Ἀπολλωνιαν και δυο και τριακοντα πολεις τας ἐπι Θρᾳκης ἐω |
| περιπλεκομεν γαρ , ἠτοι ὁταν αἰσχρα ᾐ τα λεγομενα : φυλαττομενοι γαρ την ἀπρεπειαν του λογου αὐτῳ τῳ περιπλεκειν δηλουμεν | ||
| τριτον και τεταρτον καιρον διαιρουσι , το ἀδηλον του μελλοντος φυλαττομενοι . Τινες οὐν τα μελλοντα εὐθαλη γινεσθαι οὑτω προμανθανουσι |
| μη ; το μεν πρωτον ὀξεως ἀποπηδωσιν , τελευτωντες δε καταγελαστοι γιγνονται , τα ὠτα ἐπι των ὠμων ἐχοντες και | ||
| των μεν ἀληθων λεγοντες οὐδε ἑν , μη και προς καταγελαστοι γενοιντο τοιαυτα και τοσαυτα παθοντες ὑπο ποιμενων , κατηγορουντες |
| Ξερξου φιλη , ἐλθους ' ἐς οἰκους κοσμον ὁστις εὐπρεπης λαβους ' ὑπαντιαζε παιδι . † παντα γαρ κακων ὑπ | ||
| : ἱκανως κεχορτασμαι γαρ . ἀγαθου δαιμονος . δεχομαι . λαβους ' ἀπενεγκε ταυτην ἐκποδων . ἐπειτα της αὐτης ὁδου |
| και ἡ κοπρος παντων των φυτων ταις μεν ῥιζαις ἀγαθον παραβαλλομενη , εἰ δε θελεις ἐπι τους πτορθους και τους | ||
| ἐπιδεχεται το μαλλον και ἡττον , αὐτη δε προς ἑαυτην παραβαλλομενη ἀνεπιτατος ἐστι και ἀνανετος : οὐδεις γαρ λεγει μαλλον |
| δ ' ὁ Ἐμπεδοκλης και το των χιλιων ἀθροισμα κατελυσε συνεστως ἐπι ἐτη τρια , ὡστε οὐ μονον ἠν των | ||
| ἀδηλος δε και ἡ ἐπιφορα , το δε ἐξ ἀδηλων συνεστως παλιν ἀδηλον , ἡ ἀποδειξις ἐστιν ἀδηλος και ἐπιζητει |
| τουτο ἐπελθοντων οἱ Μεσσηνιοι των τε Ἀθηναιων και των ξυμμαχων προσεχωρησαν και αὐτοι , ὁμηρους τε δοντες και τα ἀλλα | ||
| , και ἐντευθεν παρασκευασαμενοι ἐπορευοντο εἰς Κολοφωνα . Κολοφωνιοι δε προσεχωρησαν . και της ἐπιουσης νυκτος ἐνεβαλον εἰς την Λυδιαν |
| ' ἀποφυγοντι , ἀλλ ' ἐξειναι σοι λεγειν ὁτι κακουργος ἀπεφυγον , ἀλλ ' οὐ του φονου την δικην : | ||
| . Θεοι μακαρες , ἱληκοιτε και εὐμενεις εἰητε . οἱον ἀπεφυγον κινδυνον , των τρισκαταρατων ἐρανιστων λεβητα μοι ζεοντος ὑδατος |